Doğu Karadeniz Bölgesinde Yayılış Gösteren Apodemus Kaup, 1829 (Mammalia: Rodentia) Cinsinin Morfometrik Analizi

Ebat: px
Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "Doğu Karadeniz Bölgesinde Yayılış Gösteren Apodemus Kaup, 1829 (Mammalia: Rodentia) Cinsinin Morfometrik Analizi"

Transkript

1 Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 4(1): 17-27, 2013 Araştırma Makalesi Doğu Karadeniz Bölgesinde Yayılış Gösteren Apodemus Kaup, 1829 (Mammalia: Rodentia) Cinsinin Morfometrik Analizi Zeycan HELVACI1*, Ercüment ÇOLAK2, Güliz YAVUZ3 1. Aksaray Üniversitesi, Sabire Yazıcı Fen-Edebiyat Fakültesi, 68100, Aksaray, Türkiye 2. Ankara Üniversitesi, Fen Fakültesi, 06100, Tandoğan, Ankara, Türkiye 3. Ahi Evran Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Bağbaşı Yerleşkesi, 40100, Kırşehir, Türkiye Özet: Bu çalışmada Doğu Karadeniz bölgesinde yayılış gösteren Apodemus cinsine ait 126 örnek morfometrik özellikleri bakımından değerlendirildi. Morfolojik analizler sonucunda bu cinse ait dört tür; Apodemus uralensis, Apodemus flavicollis, Apodemus witherbyi ve Apodemus mystacinus belirlendi. Bu türlerden A. flavicollis ve A. witherbyi morfometrik açıdan büyük benzerlik gösterirken, A. uralensis in de bu iki türe olan yakınlığı yapılan morfometrik analizler sonucunda ortaya kondu. A. mystacinus ise incelenen bu üç türe morfometrik açıdan en uzak tür olarak tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Apodemus, Doğu Karadeniz, morfometrik analiz, taksonomi Morphometrical Analysis of Genus Apodemus Kaup, 1829 (Mammalia: Rodentia) in Eastern Black Sea Abstract: In this study, 126 genus Apodemus specimen collected from eastern Black Sea have been examined. Species are defined that belong to this genus by the result of morphological analysis. Evaluations showed that the genus Apodemus has four species; Apodemus uralensis, Apodemus flavicollis, Apodemus witherbyi and Apodemus mystacinus. According to morphometrical analysis A. flavicollis and A. witherbyi showed many similarities. Morphometrical results also showed that A. witherbyi similar to these two species. Added to these results, A. mystacinus exhibited different features from other species morphometrically. Keywords: Apodemus, Black Sea, morphometrical analysis, taxonomy Giriş Apodemus Kaup, 1829 cinsi Palearktik Bölge nin ılıman alanlarında yayılış göstermektedir (Zimmermann, 1962) ve morfolojik karakterlerine göre üç alt cinse ayrılmaktadır. Bu alt cinslerden Apodemus Kaup, 1829 Orta Avrupa dan Doğu Asya ya, Sylvaemus Ognev ve Worobiev, 1923 Batı Avrupa dan Orta Asya ya, Alsomys Dukelski, 1829 Orta ve Doğu Asya da yayılış göstermektedir (Corbet, 1978). Türkiye de yayılış gösteren Apodemus cinsine ait türlerden beş tür Avrupa da dağılış gösterir. Bu türler; A. agrarius Pallas, 1771, Apodemus flavicollis Melchior, 1834, Apodemus sylvaticus L., 1758, Apodemus uralensis Pallas, 1814 ve Apodemus mystacinus Danford ve Alston, Macholán ve ark. (2001) Apodemus un Damar (Borçka-Artvin), Kabaca (Borçka-Artvin) ve Yalnızçam (Şavşat-Artvin) örneklerini allozim özelliklerine göre incelemişler ve Rize ve Artvin de Apodemus uralensis, Apodemus hermonensis ve Apodemus flavicollis türlerinin yayılış gösterdiğini kaydetmişlerdir. Frynta ve ark. (2001) aynı örnekleri morfolojik olarak incelemiş ve Rize ve Artvin de Apodemus uralensis, Apodemus flavicollis ve Apodemus arianus türlerini tespit etmişlerdir. 1 Bu çalışma Zeycan HELVACI nın yüksek lisans tezinin bir bölümüdür

2 Doğramacı (1974) simpatrik olarak yaşayan Apodemus sylvaticus ve Apodemus flavicollis arasında morfolojik özelliklerine göre bazı bölgelerde % 73 e kadar varan melez örneklerin bulunduğunu kaydetmiştir. Doğramacı ve Kefelioğlu (1991) Apodemus sylvaticus, Apodemus flavicollis ve Apodemus mystacinus örneklerini karyolojik olarak inceleyerek her üç türün 2n = 48 kromozoma sahip olduğunu, Apodemus sylvaticus ile Apodemus flavicollis arasında karyolojik olarak hiç bir farkın olmadığını saptamışlardır. Yakın zamanlarda Çolak (2003), Çolak ve ark. (2004) Karadeniz Bölgesi Apodemus örneklerini SDS-PAGE yöntemi ile incelemiştir. Son zamanlarda yapılan çalışmalar Sylvaemus un birbirlerinden çok yakın zamanda ayrılmış türleri içermesi nedeniyle Apodemus cinsinin en genç alt cinsi olduğunu ortaya koymuştur (Michaux ve ark., 2002). Bu sebeple alt cins içindeki türlerin ayrımında büyük problemler yaşanmaktadır. Sylvaemus türlerinin ayrımı dışında diğer bir problem de A. mystacinus un taksonomik durumudur. A. mystacinus (kayalık faresi) Sylvaemus ya da yalnızca kendisinin bulunduğu Karstomys grubunda bulunması konusunda çok tartışılan, diğer Sylvaemus türlerinden morfolojik olarak vücut büyüklüğü ve kürk rengi vb. karakterleriyle kolaylıkla ayrılabilmektedir. Bu sebeple Karstomys Martino, 1939 adında ayrı bir alt cins içinde tek tür olarak değerlendirilmiştir (Mirid, 1968, Kral, 1970, Rietschel ve Storch, 1974, Storch, 1975). İlk olarak A. mystacinus u Musser ve ark., (1996) Sylvaemus alt cinsi içine dahil etmiştir. Elektroforetik analizler yardımıyla A. mystacinus ve A. epimelas ın Sylvaemus alt cinsi içinde ayrı bir tür olarak yer aldığı gösterilmiştir (Britton-Davidian ve ark., 1991, Filippucci, 1992, Mezhzherin ve ark., 1992, Filippucci ve ark., 2002). A. mystacinus un ayrı bir alt cins olarak kabul edilmesi (Mirid, 1968, Kral, 1970, Rietschel ve Storch, 1974, Storch, 1975) ya da A. mystacinus un Sylvaemus cinsine dahil edilmesi (Musser ve ark., 1996) görüşlerinin haricinde üçüncü bir görüş; Apodemus cinsini temelde Apodemus ve Sylvaemus alt cinsi olarak ikiye ayırmaktır. Bu görüşe göre A. mystacinus un Sylvaemus a en yakın grup olması sebebiyle, Sylvaemus a dahil edilebileceğini ya da Karstomys olarak ayrı bir alt cins içinde değerlendirilmesinin de mümkün olabileceğini kabul eder (Michaux ve ark., 2002, Reutter ve ark., 2003). A. mystacinus un ayrı bir cins (Karstomys) içinde değerlendirilmesi (Martin ve ark., 2000), Sylvaemus cinsi içinde sınıflandırılması, ya da her iki sınıflandırmanın da doğru yönlerinin olduğunu gösteren araştırmalar bulunmaktadır (Filippucci ve ark., 2002, Michaux ve ark., 2002). Yukarıda belirtilen çalışmalardan Apodemus cinsinde özellikle Sylvaemus alt cinsi türlerinin ayrılmasında ve A. mystacinus un taksonomik durumunun belirlenmesinde birçok yöntemin yetersiz kaldığı anlaşılmaktadır. Bu çalışmada sistematik tanımlamanın temelini oluşturan morfolojik yöntemler uygulanmıştır. Bilindiği üzere, türlerin morfolojik olarak tanımlanmasındaki başarı moleküler filogeninin de başlangıç noktası olmuştur (Jensen, 2003), bu sebeple morfolojik analizler modern ve aynı zamanda fosil organizmaların filogenilerinin çalışılmasında kritik önem taşımaktadır (MacLeod, 2002). Morfolojik karakterler tarih boyu memeli taksonomisi belirlenmesinde ve coğrafi bağlamda alttür tanımlanmasında önemli rol oynamıştır. Ayrıca morfolojik karakterler çevre şartlarına karşı verilen uyumsal bir cevap olarak düşünüldüğünde, tür içi biyocoğrafik farklılaşmaların belirlenmesinde iyi bir araç olmaktadır (Thorpe, 1987, Fadda ve Corti, 2001, Cardini, 2003, Monteiro ve ark., 2003, Ledevin ve ark., 2010, Helvaci ve ark., 2012). Günümüze kadar yapılan çalışmalardan Rize ve Artvin de A. uralensis, A. flavicollis, A. arianus, A. mystacinus ve A. hermonensis türlerinin yayılış gösterdiği anlaşılmaktadır. Bu çalışmada Apodemus cinsine ait türlerin morfolojik özellikleri ve morfometrik farklılık veya benzerlikleri araştırılarak, türlerin taksonomik durumlarının yeniden gözden geçirilmesi ve türlerin birbirleriyle olan ilişkilerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır

3 Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 4(1): 17-27, 2013 Materyal ve Yöntem Apodemus örnekleri Rize ve Artvin il sınırları içinden tarihleri arasında toplandı (Şekil 1). Ölü olarak yakalanan örneklerin arazide beş dış ölçüsü; tüm boy, kuyruk uzunluğu, ardayak uzunluğu, kulak uzunluğu ve ağırlığı alındıktan sonra standart müze araştırma materyali tipinde tahnit edildi. Dişi örneklerin uterus ve emziklilik, erkek örneklerin testis durumları tespit edildi. Baş iskeletleri % 10 luk amonyakta 70 derecede 15 dakika kaynatıldıktan sonra temizlendi ve numaralandırıldı. Daha sonra literatürde belirtilen ve çalışma sırasında tespit edilen karakter ölçüleri Harrison ve Bates (1991) e göre alındı. Şekil 1. Rize ve Artvin den toplanan Apodemus örneklerinin lokalitelerini gösteren harita (Yeşil üçgen= A. uralensis, Kırmızı daire= A. flavicollis, Gri elmas=a. mystacinus, Mavi kare=a. witherbyi) 1. Rize/İkizdere, 2. Rize/Çayeli-Çataldere, 3. Rize/Çayeli-Uzundere, 4. Rize/Çamlıhemşin, 5. Artvin/Hopa, 6. Artvin/Borçka-Cankurtaran geçidi, 7. Artvin/Borçka, 8. Artvin/Şavşat, 9. Artvin/Karanlıkmeşe, 10. Artvin/Borçka-Karagöl Milli Parkı Alınan bu 5 dış ölçü dışında (ağırlık, kulak uzunluğu, kuyruk uzunluğu, ardayak uzunluğu, tüm boy uzunluğu), 36 kafatası karakteri (Şekil 2A, Şekil 2B, Şekil 2C, Şekil 2D, Şekil 2E, Şekil 2F) ile toplamda 41 karakter ölçüsü değerlendirildi. Sırasıyla kafatası ve altçeneden alınan 36 karakterin ölçüsü; 1. Zygomatik genişlik, 2. Rostrum genişliği, 3. İnterorbital genişlik, 4. Occipitonasal uzunluk, 5. Nasal uzunluğu, 6. Nasal genişlik, 7. Frontal sütur uzunluğu, 8. Parietal sütur uzunluğu, 9.Occipital genişlik, 10. Beyin kapsülü genişliği (Şekil 2A); 11. Condylobasal uzunluk, 12. Condylonasal uzunluk, 13. Basal uzunluk, 14. Yüz bölgesi uzunluğu, 15. Mastoid genişlik, 16. Beyin kapsülü uzunluğu, 17. Diastema uzunluğu, 18. Damak uzunluğu, 19. Foramen insisivum uzunluğu, 20. Timpanik bulla uzunluğu, 21. Timpanik bulla genişliği, 22. Sağ üst molar alveolleri uzunluğu (Şekil 2B); 23. Rostrum yüksekliği, 24. Bullalı beyin kapsülü yüksekliği, 25. Bullasız beyin kapsülü yüksekliği (Şekil 2C); 26. Sağ alt molar alveolleri uzunluğu, 27. Mandibul yüksekliği, 28. Mandibul uzunluğu (Şekil 2D); 29. Pterygoid kemik genişliği (max.), Pterygoid kemik genişliği (min.) (Şekil 2E); 31. Üst sağ M in taç uzunluğu, 32. Üst sağ M in taç uzunluğu, Üst sağ M in taç uzunluğu (F); 34.. Alt M1 taç uzunluğu, 35. Alt M2 taç uzunluğu, 36. Alt M3 taç uzunluğu (Şekil 2D)

4 Şekil 2. A. Apodemus kafatasının dorsaldeki karakter ölçülerinin alındığı bölgeler, B. Apodemus kafatasının ventraldeki karakter ölçülerinin alındığı bölgeler, C. Apodemus kafatasının lateraldeki karakter ölçülerinin alındığı bölgeler, D. Apodemus alt çenede bulunan karakter ölçülerinin alındığı bölgeler ve alt sağ molarların karakter ölçülerinin alındığı yerler, E. Pterygoid kemikten ölçü alınan bölgeler, F. Üst sağ molarların karakter ölçülerinin alındığı yerler İstatistiksel Analizler Tüm istatistiksel analizler için Systat Ver 13.0 kullanıldı. Çok değişkenli ayrışım (discriminant/kanonik) analizi Dört tür, 41 kafatası ve dış karakterden elde edilen verileri kullanılarak çok değişkenli ayrışım analizine tabi tutuldu. Bu analiz ile her türün temsil ettiği ve analiz öncesi morfolojik karakterlerine göre tanımlanmış gruplar arasında, alınan karakter ölçülerinin ortalama değerleri açısından istatistiksel olarak (p<0.05) bir farklılık olup olmadığı kontrol edildi. Kümeleme (Cluster) analizi Kümeleme analizi yardımıyla Apodemus türleri benzerliklerine göre gruplandırıldı. Bu analiz yardımıyla örneklerin araştırmada ölçülen tüm değişkenler üzerindeki değerlerini hesaba katarak ortaya çıkacak kümeler veya gruplar üzerinde toplandı. Örnekler arasındaki benzerlikleri saptamak amacıyla uzaklık ölçüleri ve nitelik verilerinin benzerlik ölçüleri kullanıldı. Bu analiz kafatası yüzeyleri ve alt çeneden elde edilen ayırım analizi sonuçlarının birinci ve ikinci eksen (CA1 ve CA2) değerleri kullanılarak yapıldı ve Öklid mesafesine göre hesaplandı

5 Bulgular Yapılan morfolojik ve morfometrik analizler onucunda Doğu Karadeniz Bölgesinde (Rize ve Artvin) Apodemus cinsine ait dört türün, A. flavicollis, A. uralensis, A. witherbi ve A. mystacinus yayılış gösterdiği ortaya konmuştur. Tespit edilen dört tür için 41 morfometrik karakter (Tablo 1) analizlerde kullanılarak türler arasında ölçülen karakterlerde farklılıklar belirlendi. Tablo 1. Çalışmada kullanılan dört Apodemus türünün iç ve dış karakter ölçüleri (N=örnek sayısı, Ort.= Ortalama, Min.= Minimum, Maks.= Maksimum Yük.=Yükseklik) A. uralensis A. flavicollis A. mystacinus A. witherbyi Karakterler N Ort. Min. Maks. N Ort. Min. Maks. N Ort. Min. Maks. N Ort. Min. Maks. Tüm boy Kuyruk Ard ayak Kulak uzunluğu Ağırlık Zygomatik genişlik Rostrum genişliği Rostrum yüksekliği İnterorbital daralma Condilobasal uzunluk Condilonasal uzunluk Occipitonasal uzunluk Basal uzunluk Nasal uzunluk Nasal genişlik Frontal sutur uzunluğu Perietal sutur uzunluğu Yüz bölgesi uzunluğu Beyin bölgesi uzunluğu Mastoid genişlik Bullalı beyin kapsül yük Bullasız beyin kapsül yük Occipital genişlik Beyin kapsülü genişliği Diastema uzunluğu Damak uzunluğu İnsisiva uzunluğu Timpanik bulla uzunluğu Timpanik bulla genişliği Pterygoid genişlik (min.) Pterygoid genişlik (maks.) Mandibul uzunluğu Mandibul yüksekliği Üst molar taç uzunluğu Alt molar taç uzunluğu Üst M1 taç uzunluğu

6 Üst M2 taç uzunluğu Üst M3 taç uzunluğu Alt M1 taç uzunluğu Alt M2 taç uzunluğu Alt M3 taç uzunluğu Dört Apodemus türü üzerinde uygulanan morfometrik analizler, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (P<0.001) ve değeri ise %99 olarak belirlendi. Birinci vektör (CA1= %93), A. mystacinus türüne ait olan örnekleri pozitif yük değerleri içermesi ile diğer üç türe ait bireylerden (A. flavicollis, A. witherbyi ve A. uralensis) ayırmıştır (Şekil 3). Şekil 3. İncelenen Apodemus türlerine ait kanonik analiz sonucunda elde edilen Plot gösterimi Yapılan hiyerarşik kümeleme analizinde, 5 dış ölçü ve kafatası ile altçene den alınan 36 karakter ölçüyle elde edilen geleneksel morfometri analizi sonuçları değerlendirildiğinde, A. mystacinus un diğer üç türden farklı bölgede kümelendiği belirlenmiştir. (Şekil 3 ve Şekil 4). Sylvaemus alt cinsi içinde bulunan A. witherbyi, A. flavicollis ve A. uralensis birbirlerine oldukça yakın kümelenirken, Karstomys alt cinsine ait olan A. mystacinus Sylvaemus cinsine ait türlerden ölçülen karakter ölçüleri bakımından farklı bulunmuş ve farklı bir dalda kümelenmiştir

7 Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 4(1): 17-27, 2013 Şekil 4. Dört Apodemus türüne ait 41 morfometrik karakter ölçüsüne göre oluşturulan UPGMA kümeleme ağacı Tartışma ve Sonuç Bu çalışmada, geleneksel morfometrik analizler kullanılarak, daha önce morfolojik karakterlerine göre teşhis edilmiş (genetik tanımlamaları yapılmış müze örnekleri karşılaştırması ve literatür katkısıyla) dört Apodemus türü içindeki morfometrik farklılıklar belirlenmiştir. Ellerman ve Morrison-Scott (1951) A. uralensis i A. slyvaticus un bir alttürü olarak dikkate almıştır. Steiner (1966) Uludağ (Bursa) da Apodemus microps u kaydetmiştir. Filippucci ve ark. (1996) Batı Türkiye de yaptığı çalışmada bölgede A. microps bulunmadığını, A. uralensis in bulunduğunu kaydetmişlerdir yılında Paris Tabiat Tarihi Müzesi nde yaptığımız incelemelerde tüm A. microps örneklerinin A. uralensis olarak değiştirildiği görülmüştür. Filippucci ve ark. (1996) A. uralensis in ayırıcı özellikleri olarak damağın posterior kenarının düz olduğu, üst molarların çiğneme yüzeylerinin kısa olduğu, göğüs lekesinin bulunmadığı ve alt ve üst çene dişlerinin mine katlanmalarının çok belirgin olduğu ileri sürülmüştür. Araştırıcılara göre A. uralensis in ardayak uzunluğu ortalama 20.8 mm ( mm) dir Bu çalışmada 5 örneğin ölçüsü alındı ve ardayak uzunluğu ortalama 21 mm (19-22 mm) ile Filippucci ve ark. (1996) nın verdiği değerin varyasyon sınırları içinde bulunmuştur. Filippucci ve ark. (1996)'na göre üst molar çiğneme yüzeyi uzunluğu ortalama 3.52 mm ( mm) dir, bu çalışmada ise aynı yüzey 3.54 mm ( mm) ile oldukça yakın sonuçlar vermiştir. Frynta ve ark. (2001) Rize ve Artvin illerinden elde ettiği 17 A. uralensis örneğini ile 7 Ermenistan ve İran örneğini inceleyerek bu türün bölgede bulunan diğer türler arasında en küçük vücutlu olduğunu kaydetmişlerdir. Tablo 1 de de görüldüğü gibi çalışmamızda da en küçük tür A. uralensis tir. Bu çalışmada incelenen 26 A. flavicollis örneğinin incisive foramina ortalama uzunluğu 5.2 mm dir (Tablo 1). Filippucci ve ark. (1996) çalışmasında ise bu değer ortalama 5.1 mm ile oldukça yakındır. Vinogradov ve Argyropulo (1941) Kafkasya da yayılış gösteren A. flavicollis örnekleri için 4 dış (baş-beden uzunluğu, mm, kuyruk uzunluğu, mm, ardayak uzunluğu, mm ve kulak uzunluğu, mm) ve 5 kafatası (kafatası uzunluğu, mm, zygomatik genişlik, mm, diestema uzunluğu, mm, interorbital genişlik, mm ve üst molar diş sırası uzunluğu, mm) ölçüsü vermiştir. Bu çalışmada alınan ölçülerden kuyruk uzunluğu, zygomatik genişlik ve diastema uzunluğu Vinogradov ve Agriopula (1941) nun ölçülerinden daha küçüktür fakat diğer ölçüler alt sınırları bakımından daha küçük olmasına rağmen üst sınırların uyum içinde olduğu saptanmıştır

8 Doğramacı (1974) Türkiye Apodemus ları üzerine yaptığı geniş örnekli çalışmasında A. flavicollis in Karadeniz Bölgesi, Kuzey Marmara ve Trakya da yayılış gösterdiğini kaydetmiştir. Araştırıcı tarafından verilen iç ve dış karakter ölçüleri bu çalışmada elde edilen ölçülerin varyasyon sınırları içinde kalmaktadır. Filippucci ve ark. (1996) Türkiye nin batısında yapmış oldukları morfolojik incelemede A. flavicollis için en ayırıcı karakterlerin belirgin göğüs lekesi, damağın posterior kenarının iri ve oval olması, büyük işitme bullası, pterygoid çıkıntıların genişliği olduğunu kaydetmişlerdir. Filippucci ve ark. (1996) tarafından verilen pterygoid kemiklerin ve damağın arka kenarının özelliği bu çalışmadaki örneklerin özellikleri ile uyum içindedir. Bu çalışmada incelenen bazı örneklerle Filippucci ve ark. (1996) nın çalışmaları arasında birtakım farklılıklar bulunmuştur. Filippucci ve ark. (1996) 64 A. flavicolis örneğinin 8 iç ve dış karakter (baş ve benden uzunluğu, kuyruk uzunluğu, ardayak, condylobasal uzunluğu, bullasız beyin kapsülü yüksekliği, üst molar taç uzunluğu, foramen insisiva ve bulla uzunluğu) özelliğini incelemiş ve bu çalışma ile karşılaştırılmış; baş ve beden uzunluğu, condylobasal, bullasız beyin kapsülü uzunluğu, tympanik bulla uzunluğu ve insisiva uzunluğu uyumlu, kuyruk uzunluğunda ve ardayak uzunluğunda alt sınır daha düşük, üst molar diş sırası uzunluğu biraz daha küçük olarak belirlenmiştir. Frynta ve ark. (2001) Rize ve Artvin illerinden elde ettiği 1 tanesi Artvin, 2 tanesi Gümüşhane ve 14 tanesi de Ermenistan ve İran dan olmak üzere toplam 17 A. flavicollis örneğini inceleyerek 27 karakter ölçüsünü çalışmışlardır. Frynta ve ark. (2001) in verileri ile bu çalışmada elde edilen veriler üzerinde yapılan karşılaştırmalarda bu çalışmada ölçülen karakterlerden beden uzunluğu, ard ayak uzunluğu, yüz bölgesinin uzunluğu, foramen insisiva uzunluğu, zygomatik genişlik, interorbital daralma, rostrum yüksekliği, beyin kapsülü yüksekliği, beyin kapsülü genişliği, tympanik bulla uzunluğu, pterygoid kemikler arası en geniş ve en dar yerlerin uzunluğu, üst molar taç uzun uzunluğu ve M 3 karakterleri bakımından aynı ölçü değerlerine sahipken, ağırlık, kuyruk uzunluğu, condylobasal, kulak uzunluğu, rostrum genişliği, M 1 molar uzunluğu ve M 1 molar uzunluğu küçük değerlere sahip olduğu belirlenmiştir. Ellerman (1948) A. m. euxinus un palatal foraminasının Balkanlar da yayılış gösteren A. m. epimelas Nehring, 1902 den daha kısa olduğunu kaydetmiştir. Araştırıcı Sümela (Trabzon) ve Scalite den 29 örneğin dış karakter ölçülerini; ortalama kuyruk uzunluğunu 118 mm ( mm), ortalama ardayak uzunluğunu 25 mm (24-27 mm), ortalama kulak uzunluğunu 18 mm (15-20 mm), 22 örneğin kafatası ölçülerini; ortalama occipitonasal uzunluk 29 mm ( mm), ortalama damak uzunluğu 14 mm ( mm), ortalama foramina uzunluğu 6 mm ( mm), ortalama diş sırası uzunluğu 4.5 mm ( mm) olarak vermiştir. Bu çalışmada kaydedilen ölçüler Ellerman (1948) ın verdiği ölçülerle uyumludur. Ayrıca araştırıcı sekiz A. mystacinus örneğinin ortalama occipitonasal uzunluğunu 30 mm ( mm), ortalama damak uzunluğunu 15 mm ( mm), ortalama kesici diş uzunluğunu 6.5 mm ( ), ortalama diş sırası uzunluğunu 4.6 mm ( mm), 10 postun ortalama kuyruk uzunluğunu 125 mm ( mm), ortalama ardayak uzunluğunu 24 mm (23-26 mm) ve ortalama kulak uzunluğunu 20 mm (19-22 mm) olarak vermiştir. Bu ölçüler bu çalışmada kaydedilen ölçülerle karşılaştırıldı ve Rize ve Artvin örneklerinin damak uzunluğu ve kuyruk uzunluğunun Ellerman (1948) in verdiği değerlerden daha küçük olduğu saptanmıştır. A. mystacinus un alt cins seviyesindeki tartışmaları devam etmektedir (Filippucci ve ark., 2002, Michaux ve ark., 2002). A. mystacinus ve diğer küçük Sylvaemus türlerinin ayrılma zamanı 7 milyon yıl öncesine dayanmaktadır (Aguilar ve Michaux, 1996, Michaux ve ark., 1997). Niş teorisinin temel prensibi; ekolojik beklentiler açısından aynı olan türlerin, rekabet ve stokastik kuvvetler nedeniyle uzun periyotlar içinde bir arada var olamayabileceğini anlatır (Brown ve Wilson, 1956, Hutchinson, 1959). A. mystacinus ve Sylvaemus türleri arasındaki morfolojik benzerlikleri, önceleri bu iki türün bir arada iken A. mystacinus türünün A. uralensis in aksine vücut büyüklüğünü küçültmeyip orman ve çalı kenarlarında taşlık/kayalık alanlara doğru habitatını kaydırarak mevcut rekabet ortamından uzaklaşması teorisiyle açıklanabilir. Bu çalışma kapsamında bu türün toplandığı lokalitelerde, diğer türlere kıyasla gerçek bir rekabet ortamından bahsedilemez

9 Yapılan analizlerin katkısıyla hazırlanan kümeleme ağacında açıkça A. mystacinus un Apodemus cinsi içinde ayrı bir alt cins (Karstomys) altında sınıflandırılmasının gerekliliği bu çalışmada kullanılan morfometrik analizlerle de kanıtlanmıştır (Şekil 4). A. mystacinus diğer Sylvaemus türlerinden morfolojik açıdan daha büyük olmasıyla kolayca ayrılabildiği için Karstomys alt cinsine dahil edilmiştir (Rietschel ve Storch, 1974, Storch, 1977) fakat bu grubun geçerliliği genel olarak kabul görmemiştir (örn: Corbet, 1978, Niethammer, 1978, Musser ve ark., 1996). Bu çalışmada yalnızca morfolojiye dayalı analizler yapılmış ve A. mystacinus un, Sylvaemus türlerinden morfolojik ve morfometrik olarak oldukça farklı olduğu tespit edilmiştir. Literatürdeki alt cins seviyesindeki tartışmaların aksine bu çalışmada yapılan kafatası ve alt çene ölçümleri A. mystacinus u Sylvaemus alt cinsinden tamamen ayırmıştır. Alt çenenin beslenmeyle olan doğrudan ilişkisinin adaptasyon hızı ve esneklik/şekil değiştirebilme özelliğinin yüksek oluşu, Apodemus cinsine oldukça yakın olan Mus cinsi üzerinde tespit edilmiştir (Renaud ve Auffray, 2010). Bu nedenle A. mystacinus un kayalık bölgelerde yaşadığı düşünüldüğünde diyet özellikleri açısından kısmen diğer türlerden farklı olduğu ve bu yaşam şeklinin türü farklılaştırdığı düşünülebilir. Apodemus hermonensis (witherbyi=iconicus) Filippucci ve ark. (1989) tarafından İsrail den tanımlanmış ve Filippucci ve ark. (1996) tarafından Batı Anadolu dan kaydedilmiştir. Bu araştırıcılara göre bu yeni türün en ayırıcı karakterlerinin yarık şeklinde göğüs lekesi, damağın posterior ucunun içe kavisli olması ve fronto-parietal suturun U şeklinde olmasıdır. Vorontsov ve ark. (1992), Filippucci ve ark. (1989) ve Filippucci ve ark. (1996) tarafından belirtilen karakterleri kullanarak Kafkas örneklerini A. fulvipectus a dahil etmişlerdir. Buna karşın Kryštufek (2002) doğu Akdeniz, Ortadoğu dan 4 Apodemus türüne ait tip örneğini incelemiştir. Araştırıcıya göre Mus sylvaticus tauricus Barrett-Hamilton, 1900 A. hermonensis in bir senior sinonimidir ve ayrıca Mus sylvaticus var. tauricus Pallas, 1811 un junior homonimidir. Kryštufek (2002) Apodemus sylvaticus witherbyi Heptner, 1948 un A. hermonensis in senior sinonimi olduğunu, ayrıca Apodemus sylvaticus witherbyi nin A. hermonensis in en eski geçerli ismi olduğunu kaydetmiştir. Çolak (2003) Türkiye deki A. hermonensis in Türkiye deki yayılış alanından toplanan örnekleri A. iconicus olarak değerlendirmiştir. Bu çalışmada Kryštufek (2002) çalışmasına bağlı kalınarak Rize ve Artvin örnekleri A. witherbyi olarak değerlendirilmiştir. Rize ve Artvin den toplanan A. witherbyi örnekleri morfometrik yönden karşılaştırıldığında; Frynta ve ark. (2001) elekroforetik olarak teşhis edilmiş olan Amasya, Gümüşhane, Rize, Artvin, Kars, Ermenistan ve İran Apodemus türleri üzerinde yaptıkları morfometrik analizler sonucunda ortaya çıkan verilerle bu çalışmada elde edilen veriler karşılaştırılmıştır. Frynta ve ark. (2001) tarafından oluşturulan Mahalanobis uzaklık dendrogramında A. flavicollis ile A. witherbyi en yakın türler, bu iki türe de A. uralensis in bağlandığını ortaya koymuşlardır. Bu çalışmada ise yalnız morfolojik karakterlere dayanarak yapılan tür ayrımı sonucu yapılan morfometrik analizlerde Frynta ve ark. (2001) ile uyum içinde sonuçlara varılmıştır. Ayrıca, Frynta ve ark. (2006) olarak ayrılmış türler üzerinde yapmış oldukları morfometrik analizler sonucunda bu çalışmada olduğu gibi A. flavicollis ile A. hermonensis (bu çalışmada A. witherbyi) iki yakın tür ve bu iki türe de A. uralensis in bağlandığını ortaya koymuşlardır. Sonuç olarak incelen 4 Apodemus türü; A. uralensis, A. flavicollis, A. witherbyi ve A. mystacinus üzerinde yapılan morfometrik ve morfolojik analizler sonucunda ölçülen karakterler bakımından birbirlerinden farklı bulunmuştur (Şekil 3 ve 4). A. flavicollis ve A. witherbyi dört tür içinde birbirlerine daha yakın gruplanırken, A. uralensis türü bu iki türün oluşturduğu gruba bağlanmıştır. A. mystacinus ise sahip olduğu birçok farklı morfolojik özellikleri sebebiyle diğer üç türün oluşturduğu gruba ayrı bir dal olarak bağlanmıştır. Teşekkür Z. HELVACI nın yüksek lisans tezine yaptıkları katkılardan dolayı Prof. Dr. Reyhan ÇOLAK, Prof. Dr. Selim Sualp ÇAĞLAR, Prof. Dr. Nuri YİĞİT ve Yrd. Doç. Dr. Teoman KANKILIÇ a teşekkür ederiz

10 Kaynaklar Aguilar J.-P., Michaux J. (1996) The beginning of the age of Muridae (Mammalia: Rodentia) in southern France. Acta zoologica cracoviensia 39: Britton-Davidian J., Vahdat M., Benmehdi F., Gros P., V. Nance, Croset H., Guerassimov S., Triantaphyllidis C. (1991) Genetic differentiation in four species of Apodemus from southern Europe: A. sylvaticus, A. flavicollis, A. agrarius and A. mystacinus (Muridae, Rodentia). Zeitschrift für Säugetierkunde 56: Brown W., Wilson E. (1956) Character displacement. Systematic Zoology 5: Cardini A. (2003) The Geometry of the Marmot (Rodentia: Sciuridae) Mandible: Phylogeny and Patterns of Morphological Evolution. Systematic Biology 52: Corbet G. (1978) The mammals of the Palaearctic region: a taxonomic review. British Museum (Natural History), London. Çolak E. (2003) A Study on Apodemus iconicus Heptner, 1948 (Mammalia: Rodentia) in Turkey. Turkish Journal of Zoology 27: Çolak E., Yiğit N., Çolak R., Sözen M., Özkurt Ş., Kankılıç T. (2004) Taxonomic Status and Distribution of Apodemus mystacinus (Danford and Alston, 1877) (Mammalia: Rodentia) in Turkey. Turkish Journal of Zoology 28: Doğramacı S. (1974) Türkiye Apodemus (Mammalia: Rodentia)`larının Taksonomik Durumları. PhD Thesis, Tarım Hayvancılık Bakanlığı Zirai Mücadele Müdürlüğü Araştırma. Doğramacı S., Kefelioğlu H. (1991) Anadolu Apodemus (Mammalia: Rodentia) Türlerinin Karyolojik Özellikleri. Doğa Turkish Journal of Zoology 15: Ellerman J., Morrison-Scott T. (1951) Checklist of Palaearctic and Indian Mammals 1758 to1946. Brit. Mus. Nat. Hist. London Ellerman J.R. (1948) Key to The Rodents of Southwest Asia in The British Museum Collection. Proc. Zool. Soc. Lond. Fadda C., Corti M. (2001) Three-dimensional geometric morphometrics of Arvicanthis: implications for systematics and taxonomy. Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research 39: Filippucci M. (1992) Allozyme variation and divergence among European, Middle Eastern, and North African species of the genus Apodemus (Rodentia, Muridae). Israel Journal of Zoology 38: Filippucci M.G., Simson S., Nevo E. (1989) Evolutionary biology of the genusapodemuskaup, 1829 in Israel. Allozymic and biometric analyses with description of a new species:apodemus hermonensis(rodentia, Muridae). Bolletino di zoologia 56: Filippucci M.G., Storch G., Macholán M. (1996) Taxonomy of the genus Sylvaemus in western Anatolia morphological and electrophoretic evidence (Mammalia: Rodentia: Muridae). Senckenbergiana biologicala 75: Filippucci M.G., Macholán M., Michaux J.R. (2002) Genetic variation and evolution in the genus Apodemus (Muridae: Rodentia). Biological Journal of the Linnean Society 75: Frynta D., Mikulova P., Vohralik V. (2006) Skull shape in the genus Apodemus: phylogenetic conservatism and/or adaptation to local conditions. Acta Theriologica 51: Frynta D., Mikulová P., Suchomelová E., Sádlova J. (2001) Discriminant analysis of morphometric characters in four species of Apodemus (Muridae: Rodentia) from eastern Turkey and Iran. Israel Journal of Zoology 47: Harrison D.L., Bates P.J.J. (1991) The Mammals of Arabia. Harrison Zoological Museum. Helvaci Z., Renaud S., Ledevin R., Adriaens D., Michaux J., Çolak R., Kankiliç T., Kandemir İ., Yiğit N., Çolak E. (2012) Morphometric and genetic structure of the edible dormouse (Glis glis): a consequence of forest fragmentation in Turkey. Biological Journal of the Linnean Society 107: Hutchinson G. (1959) Homage to Santa Rosalia, or why are there so many kinds of animals? American Naturalist 93: Jensen R. (2003) The conundrum of morphometrics. Taxon 52: Kral B. (1970) Chromosome studies in two subgenera of the genus Apodemus. Zool. Listy 19: Kryštufek B. (2002) Identity of four Apodemus (Sylvaemus) types from the eastern Mediterranean and the Middle East. Mammalia 66:

11 Ledevin R., Quere J.P., Renaud S. (2010) Morphometrics as an insight into processes beyond tooth shape variation in a bank vole population. PLoS One 5: e Macholán M., Filippucci M.G., Benda P., Frynta D., Sádlová J. (2001) Allozyme variation and systematics of the genus Apodemus (Rodentıa: Muridae) in Asia minor and Iran. Journal of Mammalogy 82: MacLeod N. (2002) Phylogenetic signals in morphometric data. In: MacLeod N, Forey P, eds. Morphology, shape and phylogeny. Taylor & Francis, New York, NY. Martin Y., Gerlach G., Schlotterer C., Meyer A. (2000) Molecular phylogeny of European muroid rodents based on complete cytochrome b sequences. Molecular Phylogenetics and Evolution 16: Mezhzherin S.V., Boeskorov G.G., Vorontsov N.N. (1992) [Genetic relationships between European and Transcaucasian mice of the genus Apodemus Kaup]. Genetika 28: Michaux J., Aguilar J., Montuire S., Wolff A., Legendre. S. (1997) Les Murinae (Rodentia, Mammalia) néogenes du Sud de la France: évolution et paléenvironnements. Geobios mémoire spécial 20: Michaux J.R., Chevret P., Filippucci M.G., Macholán M. (2002) Phylogeny of the genus Apodemus with a special emphasis on the subgenus Sylvaemus using the nuclear IRBP gene and two mitochondrial markers: cytochrome b and 12S rrna. Molecular Phylogenetics and Evolution 23: Mirid D. (1968) Eine neue Apodemus-Art (Muridae, Mammalia) von der Insel Krk, Jugoslawien. Z. Säugetierk 33: Monteiro L.R., Duarte L.C., dos Reis S.F. (2003) Environmental correlates of geographical variation in skull and mandible shape of the punar rat Thrichomys apereoides (Rodentia: Echimyidae). Journal of Zoology 261: Musser G., Brothers E., Carleton M., Hutterer R. (1996) Taxonomy and distributional records of Oriental and European Apodemus, with a review of the Apodemus-Sylvaemus problem. Bonner zoologische Beiträge 46: Niethammer J. (1978) Apodemus mystacinus (Danford and Alston, 1877) Felsenmaus. Apodemus flavicollis (Melchior, 1834) Gelbhalsmaus. Apodemus sylvaticus (Linnaeus, 1758) Waldmaus. In: Niethammer, J, Krapp, F, eds. Wiesbaden: Akademische Verlagsgesselschaft, Handbuch der Säugetiere Europas. Renaud S., Auffray J.C. (2010) Adaptation and plasticity in insular evolution of the house mouse mandible. Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research 48: Reutter B.A., Petit E., Brünner H., Vogel P. (2003) Cytochrome b haplotype divergences in West European Apodemus. Mammalian Biology 68: Rietschel S., Storch G. (1974) Außgewöhlich erhaltene Waldmäuse (Apodemus atavus Heller, 1936) aus dem ber-pliozän von Willershausen am Harz. Senkenbergiana Lethaea 54: Steiner H.M. (1966) Apodemus microps. Handbuch der Saugetiere Europas. Akademische Verlagsgesellschaft. Storch G. (1975) Eine Mittelpleistozäne Nager-Fauna von der Insel Chios, Ägäis (Mammalia, Rodentia). Senkenbergiana Biologica Storch G. (1977) Die Ausbreitung der Felsenmaus (Apodemus mystacinus): Zur Problematik der Inselbesiedlung und Tiergeographie in der Ägäis. Natur und Museum 107: Thorpe R.S. (1987) Geographic variation: a synthesis of cause, data, pattern and congruence in relation to subspecies, multivariate analysis and phylogenesis. Italian Journal of Zoology 54: Vinogradov B.S., Argyropulo A.I. (1941) Fauna of the USSR. Mammals, Key to the rodents. Leningrad Pub. Moscow. Vorontsov N.N., Boyeskorov G.G., Mezhzherin S.V., Lyapunova E.A., Kandaurov A.S. (1992) Systematics of the Caucasian wood mice of the subgenus Sylvaemus (Mammalia, Rodentia, Apodemus). Zoologicheskii Zhurnal 71: Zimmermann K. (1962) Die Untergattungen der Gattung Apodemus Kaup Bonn. Zool. Beitr. 13:

Apodemus uralensis, Apodemus flavicollis, Apodemus iconicus and Apodemus mystacinus.

Apodemus uralensis, Apodemus flavicollis, Apodemus iconicus and Apodemus mystacinus. ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ DOĞU KARADENİZ BÖLGESİNDE YAYILIŞ GÖSTEREN APODEMUS KAUP, 1829 (MAMMALIA: RODENTIA) CİNSİNİN MORFOLOJİK ANALİZİ Zeycan CEYHAN BİYOLOJİ ANABİLİM

Detaylı

Anadolu da farklı bölgelerde yayılış göstermesine karşın temas bölgelerinde melezlerin bulunduğunu kaydetmiştir.

Anadolu da farklı bölgelerde yayılış göstermesine karşın temas bölgelerinde melezlerin bulunduğunu kaydetmiştir. 1.GİRİŞ Apodemus Kaup, 1829 cinsine ait Anadolu dan bugüne kadar Danfort ve Alston (A. mystacinus, 1877, tip yeri: Zebil, Bolkar Dağı, Mersin) yeni bir tür; Barrett-Hamilton (A. sylvaticus tauricus, 1900,

Detaylı

Biometric analyses of the genus Meriones Illiger 1811 (Mammalia: Rodentia) species distributed in Turkey

Biometric analyses of the genus Meriones Illiger 1811 (Mammalia: Rodentia) species distributed in Turkey Biometric analyses of the genus Meriones Illiger 1811 (Mammalia: Rodentia) species distributed in Turkey Nuri YIĞIT 1, Ercüment ÇOLAK 1, Reyhan ÇOLAK 1, Fulya SAYGILI YIĞIT *2, Derya ÇETINTÜRK 1 1 Department

Detaylı

ÖZGEÇMİŞ. ADRES: Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Dögol Caddesi, 06100, Tandoğan, Ankara

ÖZGEÇMİŞ. ADRES: Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Dögol Caddesi, 06100, Tandoğan, Ankara ÖZGEÇMİŞ 1. GENEL ADI-SOYADI: Derya Çetintürk UNVANI: Araştırma Görevlisi ADRES: Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Dögol Caddesi, 06100, Tandoğan, Ankara TELEFON: 03122126720/1048, 1583

Detaylı

2.KURAMSAL TEMELLER. 2.1 Takım: Rodentia (Mammalia)

2.KURAMSAL TEMELLER. 2.1 Takım: Rodentia (Mammalia) 1.GİRİŞ Ellerman 1948, Kurtonur 1975, Corbet 1978 ve Kıvanç 1986 Pitymys alt cinsinin Türkiye de yayılış gösterdiğini ifade etmişlerdir. Türkiye de yaşayan Microtus (Pitymys) subterraneus ve Microtus (Pitymys)

Detaylı

flavicollis - A. sylvaticus. A witherbyi was closely related to A. flavicollis - A. sylvaticus

flavicollis - A. sylvaticus. A witherbyi was closely related to A. flavicollis - A. sylvaticus ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ANKARA-BOLU-ZONGULDAK HATTINDA YAYILIŞ GÖSTEREN APODEMUS KAUP, 1829 (MAMMALIA: RODENTIA) CİNSİNİN MORFOLOJİK ANALİZİ Ayşe Dudu MERGENCİ BİYOLOJİ

Detaylı

Araştırma Makalesi / Research Article

Araştırma Makalesi / Research Article BEÜ Fen Bilimleri Dergisi BEU Journal of Science 1(2), 107-113, 2012 1(2), 107-113, 2012 Araştırma Makalesi / Research Article Bitlis İli nden Anadolu Yer Sincabı, Spermophilus xanthoprymnus (Bennett,

Detaylı

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT PROJE NO: 2010-Fen-057 (Doktora) TÜRKİYE VE KIBRIS ADASINDA DAĞILIŞ GÖSTEREN KÖR YILAN, Typhlops

Detaylı

Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg., Cilt:5, Sayı:1, 2015,50-55/Ordu Univ. J. Sci. Tech., Vol:5, No:1,2015,51-55

Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg., Cilt:5, Sayı:1, 2015,50-55/Ordu Univ. J. Sci. Tech., Vol:5, No:1,2015,51-55 Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg., Cilt:5, Sayı:1, 2015,50-55/Ordu Univ. J. Sci. Tech., Vol:5, No:1,2015,51-55 TÜRKİYE DE CORDULEGASTER (INSECTA: ODONATA) CİNSİNİN DURUMU VE CORDULEGASTER PİCTA DA GÖRÜLEN VARYASYONLAR

Detaylı

Yüksek Lisans. Biyoloji. Biyoloji Doktora 1995

Yüksek Lisans. Biyoloji. Biyoloji Doktora 1995 Doğum Yılı: 09.08.1960 Yazışma Adresi : Telefon : 03122126720/1082 Faks : e-posta : web-adresi: Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü 06100 Beşevler/ANKARA colak@science.ankara.edu.tr EĞİTİM

Detaylı

Erbey, M., Bazı Dysmachus (Diptera: Asilidae) türlerinin spermateka yapıları.

Erbey, M., Bazı Dysmachus (Diptera: Asilidae) türlerinin spermateka yapıları. ÖZGEÇMİŞ Kişisel Bilgiler Soyadı, adı : ERBEY, Mahmut Uyruğu : T.C. Doğum tarihi ve yeri : 28.11.1977 Elazığ Medeni hali : Evli, 1 çocuklu Telefon : 0 (386) 280 46 66 0 533 436 05 23 Faks : 0 (386) 280

Detaylı

Rattus norvegicus, Mus musculus).

Rattus norvegicus, Mus musculus). 眵 ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ NİN KEMİRİCİ (RODENTIA : MAMMALIA) FAUNASI AHMET ONARAN BİYOLOJİ ANABİLİM DALI ANKARA 2005 诲诲诲眷 眷 Her hakkı

Detaylı

Bir Anadolu Endemiði; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin Ekolojik Tercihleri

Bir Anadolu Endemiði; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin Ekolojik Tercihleri 20, 80, 59-65 (2011) doi: 10.5053/ekoloji.2011.808 Bir Anadolu Endemiði; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin k Tercihleri Mustafa YAVUZ 1*, Mehmet ÖZ 1, Ýrfan ALBAYRAK 2 1Akdeniz Üniversitesi,

Detaylı

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT. PROJE NO: 2010-Fen-011 (Doktora) ANADOLU VE KIBRIS TA DAĞILIŞ GÖSTEREN Eumeces schneiderii (DAUDIN,

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ TRAKYA DA YAYILIŞ GÖSTEREN Microtus (MAMMALIA: RODENTIA) TÜRLERİNİN MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİ Murat DOĞAN BİYOLOJİ ANABİLİM DALI ANKARA 2010

Detaylı

GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ NANNOSPALAX EHRENBERGI (NEHRING 1898) 2N=52 ve 2N=56 KROMOZOMAL FORMLARININ MORFOMETRİK YÖNDEN ANALİZİ

GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ NANNOSPALAX EHRENBERGI (NEHRING 1898) 2N=52 ve 2N=56 KROMOZOMAL FORMLARININ MORFOMETRİK YÖNDEN ANALİZİ T.C. DİCLE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ NANNOSPALAX EHRENBERGI (NEHRING 1898) 2N=52 ve 2N=56 KROMOZOMAL FORMLARININ MORFOMETRİK YÖNDEN ANALİZİ Gökhan YÜRÜMEZ DOKTORA TEZİ

Detaylı

MARD N DEK Nannospalax ehrenbergi (NEHRING, 1898) (RODENTIA: SPALACIDAE)TÜRÜNÜN MORFOLOJ K VE KARYOLOJ K ÖZELL KLER

MARD N DEK Nannospalax ehrenbergi (NEHRING, 1898) (RODENTIA: SPALACIDAE)TÜRÜNÜN MORFOLOJ K VE KARYOLOJ K ÖZELL KLER Mardin deki Nannospalax ehrenbergi (Nehring, 1898) (Rodentia: Spalacidae)Türünün C.B.Ü. Fen Bilimleri Dergisi ISSN 1305-1385 C.B.U. Journal of Science 1.1 (2005) 29 36 1.1 (2005) 29 36 MARD N DEK Nannospalax

Detaylı

Pror. Dr. Erkut KIVANÇ danışmanlığında, Seda Kıralp tarafından hazırlanan bu çalışma 06/07/2005 tarihinde aşağıdaki jüri tarafından Biyoloji Ana Bilim

Pror. Dr. Erkut KIVANÇ danışmanlığında, Seda Kıralp tarafından hazırlanan bu çalışma 06/07/2005 tarihinde aşağıdaki jüri tarafından Biyoloji Ana Bilim ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ KIBRIS DİKENLİ FARESİ Acomys nesiotes BATE 1903, NİN TAKSONOMİSİ VE BİYOLOJİSİ Seda KIRALP BİYOLOJİ ANA BİLİM DALI ANKARA 2005 Her hakkı saklıdır

Detaylı

Cumhuriyet Üniversitesi Kampüs Alan nda (Sivas) Pleyistosen in Rodentia (Mammalia) Fosilleri

Cumhuriyet Üniversitesi Kampüs Alan nda (Sivas) Pleyistosen in Rodentia (Mammalia) Fosilleri C.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi (2009)Cilt 30 Say 2 Cumhuriyet Üniversitesi Kampüs Alan nda (Sivas) Pleyistosen in Rodentia (Mammalia) Fosilleri Fadime SUATA-ALPASLAN Cumhuriyet Üniversitesi,

Detaylı

ABOUT THE EDITOR AND AUTHORS

ABOUT THE EDITOR AND AUTHORS ABOUT THE EDITOR AND AUTHORS Prof. Dr. Ali DEM RSOY was born in Yuva (Kemaliye) in 1945. He is one of the leading scientists among Animal Systematicians in Türkiye and also is professor in the Biology

Detaylı

BEYTEPE (ANKARA) KARASAL KÜÇÜK MEMELĠ FAUNASININ BELĠRLENMESĠ. Ezgi TÜZÜN TERESHENKO

BEYTEPE (ANKARA) KARASAL KÜÇÜK MEMELĠ FAUNASININ BELĠRLENMESĠ. Ezgi TÜZÜN TERESHENKO BEYTEPE (ANKARA) KARASAL KÜÇÜK MEMELĠ FAUNASININ BELĠRLENMESĠ Ezgi TÜZÜN TERESHENKO Yüksek Lisans Tezi Biyoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Programı Doç. Dr. Zafer AYAġ Haziran-2012 T.C. KARAMANOĞLU MEHMETBEY

Detaylı

Microtus guentheri (Mammalia: Rodentia) Türünün Üç Mitokondriyal

Microtus guentheri (Mammalia: Rodentia) Türünün Üç Mitokondriyal Haplotype variations of three Mitochondrial DNA genes in Microtus guentheri (Danford and Alston, 1880) Derya ÇETİNTÜRK*, Nuri YİĞİT, Ercüment ÇOLAK Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü, Dögol

Detaylı

Bir Anadolu Endemiği; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin Ekolojik Tercihleri

Bir Anadolu Endemiği; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin Ekolojik Tercihleri 20, 80, 59-65 (2011) doi: 10.5053/ekoloji.2011.808 Bir Anadolu Endemiği; Anadolu Tarla Faresi Microtus anatolicus'nin k Tercihleri Mustafa YAVUZ**, M ehmet Ö Z 1, İrfan ALBAYRAK2 1Akdeniz Üniversitesi,

Detaylı

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT. PROJE NO: 2007-Fen-028 (Yüksek Lisans) TOMBUL KELER, STENODACTYLUS GRANDICEPS HAAS, 1952 İN (SQUAMATA:

Detaylı

RODENT BIBLIOGRAPHY OF TURKEY (MAMMALIA: RODENTIA) İrfan Albayrak*

RODENT BIBLIOGRAPHY OF TURKEY (MAMMALIA: RODENTIA) İrfan Albayrak* 329 RODENT BIBLIOGRAPHY OF TURKEY (MAMMALIA: RODENTIA) İrfan Albayrak* * University of Kırıkkale, Faculty of Science and Arts, Department of Biology, 71450, Yahşihan, Kırıkkale, TURKEY. [Albayrak, İ. 2018.

Detaylı

Distribution of Indian Crested Porcupine Hystrix indica (Kerr, 1792) (Mammalia: Rodentia) in Batman Province

Distribution of Indian Crested Porcupine Hystrix indica (Kerr, 1792) (Mammalia: Rodentia) in Batman Province Distribution of Indian Crested Porcupine Hystrix indica (Kerr, 1792) (Mammalia: Rodentia) in Batman Province Yrd. Doç. Dr. Gökhan YÜRÜMEZ Batman Üniversitesi Fen Edb. Fak. Biyoloji Bölümü, BATMAN gokhan.yurumez@gmail.com

Detaylı

2. MATERYAL VE METOD

2. MATERYAL VE METOD 1. GİRİŞ En yaşlı fosilleri Kuzey Amerika da 70 milyon yıl yaşındaki Üst kretase tabakalarından bilinen böcekçiller (Insectivora) günümüze kadar gelerek Avustralya ve Güney Amerika dışında dünyanın her

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ BATI ANADOLU DAKİ SU SIÇANININ (Arvicola terrestris Linneaus, 1758) TAKSONOMİK DURUMU VE ALLOZİM VARYASYONLARI Bülent GÖZCELİOĞLU BİYOLOJİ ANABİLİM

Detaylı

GENEL BĐLGĐLER. Dr. PINAR ÇAM

GENEL BĐLGĐLER. Dr. PINAR ÇAM GENEL BĐLGĐLER Adı Soyadı E-mail Telefon Dr. PINAR ÇAM e-mail: pinar82mail@gmail.com GSM: 532 7221901 Đş Tel: 368 2715516 (4207) Adres Doğum Yeri Sinop Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü

Detaylı

ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ TÜRKİYE DE YAYILIŞ GÖSTEREN KAYALIK FARESİ, Apodemus mystacinus (Danford and Alston, 1877) (Mammalia: Rodentia) POPULASYONLARI

ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ TÜRKİYE DE YAYILIŞ GÖSTEREN KAYALIK FARESİ, Apodemus mystacinus (Danford and Alston, 1877) (Mammalia: Rodentia) POPULASYONLARI ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ TÜRKİYE DE YAYILIŞ GÖSTEREN KAYALIK FARESİ, Apodemus mystacinus (Danford and Alston, 1877) (Mammalia: Rodentia) POPULASYONLARININ RAPD-PCR

Detaylı

BOZKIR IN KEMİRİCİ HAYVANLARI

BOZKIR IN KEMİRİCİ HAYVANLARI BOZKIR IN KEMİRİCİ HAYVANLARI Atilla ARSLAN * Emine ARSLAN ** Öz Bu çalışmada yaban hayatı besin zincirinin vazgeçilmez hayvanlarından olan kemiricilerin Bozkır daki türleri hakkında bilgi verilmeye çalışıldı.

Detaylı

ANADOLU TORTONİYENÎNDE YENİ BİR ALLOPTOX (LAGOMORPHA, MAMMALİA) TÜRÜ

ANADOLU TORTONİYENÎNDE YENİ BİR ALLOPTOX (LAGOMORPHA, MAMMALİA) TÜRÜ ANADOLU TORTONİYENÎNDE YENİ BİR ALLOPTOX (LAGOMORPHA, MAMMALİA) TÜRÜ Engin ÜNAY ve Şevket ŞEN Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara ÖZET. Ankara ilinin Kalecik ilçesine bağlı Çandır bucağı dolaylarında,

Detaylı

Görev Yeri Unvanı Sınıf. Biyoloji Manisa Merkez Bilim ve Sanat Merkezi 2005-2007

Görev Yeri Unvanı Sınıf. Biyoloji Manisa Merkez Bilim ve Sanat Merkezi 2005-2007 ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Mustafa AKYOL Doğum Tarihi: 05.05.1977 Ünvanı: Yrd Doç Dr Öğrenim Durumu: Doktora Derece Bölüm/Program Üniversite Lisans Biyoloji Akdeniz Üniversitesi,

Detaylı

Ö Z G E Ç M İ Ş. Ev Adresi Ceyhun Atıf Kansu cd sk, 3/17 Cevizlidere, Çankaya, Ankara

Ö Z G E Ç M İ Ş. Ev Adresi Ceyhun Atıf Kansu cd sk, 3/17 Cevizlidere, Çankaya, Ankara Ö Z G E Ç M İ Ş KİMLİK BİLGİLERİ Adı Soyadı, ünvanı Nuri YİĞİT, Prof. Dr. Doğum Yeri ve Tarihi Alanya, 21. 11. 1963 Ev Adresi Ceyhun Atıf Kansu cd. 1248 sk, 3/17 Cevizlidere, Çankaya, Ankara İş Adresi

Detaylı

FORAMEN APİKALE'NİN DİŞ KÖKLERİNİN ANATOMİK APEKSLERİYLE İLİŞKİSİ. Tayfun ALAÇAM*

FORAMEN APİKALE'NİN DİŞ KÖKLERİNİN ANATOMİK APEKSLERİYLE İLİŞKİSİ. Tayfun ALAÇAM* G.Ü. Dişhek. Fak. Der. Cilt IV, Sayı 1, Sayfa 67-74, 1987 FORAMEN APİKALE'NİN DİŞ KÖKLERİNİN ANATOMİK APEKSLERİYLE İLİŞKİSİ Tayfun ALAÇAM* Foramen apikale bütün olgularda kök apeksinin merkezinde yer almamaktadır.

Detaylı

Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar

Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar Erol ATAY * * Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Antakya, Hatay, TÜRKİYE * Corresponding author: eatay@mku.edu.tr

Detaylı

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne almaçlı dizilmiştir. Tomurcuklar çok pullu, sapsız, sürgüne

Detaylı

TÜRKİYE DENİZLERİNDE BULUNAN BAKALYARO (Merluccius merluccius)'nun OTOLİT ŞEKİL ANALİZİ İLE STOK TESPİTİ. Cemal TURAN 1, Zeliha AKA 2

TÜRKİYE DENİZLERİNDE BULUNAN BAKALYARO (Merluccius merluccius)'nun OTOLİT ŞEKİL ANALİZİ İLE STOK TESPİTİ. Cemal TURAN 1, Zeliha AKA 2 TÜRKİYE DENİZLERİNDE BULUNAN BAKALYARO (Merluccius merluccius)'nun OTOLİT ŞEKİL ANALİZİ İLE STOK TESPİTİ Cemal TURAN 1, Zeliha AKA 2 1Balıkçılık Genetiği Laboratuvarı, Temel Bilimler Bölümü, Su Ürünleri

Detaylı

T.C. MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ Fen-Edebiyat Fakültesi

T.C. MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ Fen-Edebiyat Fakültesi T.C. EHET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ Fen-Edebiyat Fakültesi ÖĞRETİ YILI : 2015 / 2016 PROGRAI : COĞRAFYA Dersin (adı,teorik,uygulama,kredisi, toplam ve AKT değişikliklerinde; dersin kodu "15" ile başlayacak,

Detaylı

ÖZGEÇMİŞ. :aslidgn@gmail.com. Adli Biyoloji Biyoloj i

ÖZGEÇMİŞ. :aslidgn@gmail.com. Adli Biyoloji Biyoloj i ÖZGEÇMİŞ 1. Adı Soyadı :Aslı Doğan İletişim Bilgileri Adres Telefon :0386 2804612 Mail :aslidgn@gmail.com 2. Doğum Tarihi :02.07.1981 :Ahi Evran Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Antropoloji Bölümü 3.

Detaylı

-B- BAHÇE; Aylık Fikir-Sanat-Edebiyat Dergisi Ankara, 1950.; 1975-, a. 1975 2.c./1-2. BALDIRHAN Almatı,1958-,a. 1983 12.

-B- BAHÇE; Aylık Fikir-Sanat-Edebiyat Dergisi Ankara, 1950.; 1975-, a. 1975 2.c./1-2. BALDIRHAN Almatı,1958-,a. 1983 12. 27 -B- BAHÇE; Aylık Fikir-Sanat-Edebiyat Dergisi Ankara, 1950.; 1975-, a. 1975 2.c./1-2. BALDIRHAN Almatı,1958-,a. 1983 12. BALKAN FORUM; An International Journal of Politics, Economics and Culture Skopje,1992-,

Detaylı

Türkiye Yalancıakrep faunası için iki yeni kayıt 1

Türkiye Yalancıakrep faunası için iki yeni kayıt 1 Türk. entomol. derg., 2011, 35 (3): 509-518 ISSN 1010-6960 Orijinal araştırma (Original article) Türkiye Yalancıakrep faunası için iki yeni kayıt 1 Fatih SEZEK 2 Muhlis ÖZKAN 3 Summary Two new records

Detaylı

KİLİS İLİ KAYALIK GERBİLİ (Gerbillus dasyurus) TÜR EYLEM PLANI

KİLİS İLİ KAYALIK GERBİLİ (Gerbillus dasyurus) TÜR EYLEM PLANI T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI 15. BÖLGE KİLİS ŞUBE MÜDÜRLÜĞÜ KİLİS İLİ KAYALIK GERBİLİ (Gerbillus dasyurus) TÜR EYLEM PLANI T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Orman, Su Varsa Hayat Var. Kilis İli Kayalık

Detaylı

ÖZET. ÇOLAK, Mehmet. Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Haziran 2007, 45 sayfa

ÖZET. ÇOLAK, Mehmet. Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Haziran 2007, 45 sayfa ÖZET KİLİS VE ŞANLIURFA İLLERİNDEN TOPLANAN PELETLERLE, PEÇELİ BAYKUŞ, TYTO ALBA (SCOPOLI, 1769) VE KUKUMAV, ATHENE NOCTUA (SCOPOLI, 1769) NIN BESİN ANALİZİ ÇOLAK, Mehmet Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri

Detaylı

İsmail DİNÇARSLAN. Antropoloji Bölümü Telefon: /1732 Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, 06100, Ankara

İsmail DİNÇARSLAN. Antropoloji Bölümü Telefon: /1732 Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, 06100, Ankara İsmail DİNÇARSLAN Antropoloji Bölümü Telefon: +90 312 310 32 80 /1732 Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, 06100, Ankara Adres: Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, Antropoloji

Detaylı

Türkiye Ephemeroptera faunası için iki yeni alttür:

Türkiye Ephemeroptera faunası için iki yeni alttür: Türk. entomol. derg., 2005, 29 (4): 289-294 ISSN 1010-6960 Türkiye Ephemeroptera faunası için iki yeni alttür: Heptagenia (Dacnogenia) coerulans micracantha Kluge, 1989 ve Heptagenia (Dacnogenia) coerulans

Detaylı

Ali Kara, Okan Akyol. Ege Üniversitesi, Su Ürünleri Fakültesi, Avlama Teknolojisi Anabilim Dalı, Bornova, İzmir

Ali Kara, Okan Akyol. Ege Üniversitesi, Su Ürünleri Fakültesi, Avlama Teknolojisi Anabilim Dalı, Bornova, İzmir E.Ü. Su Ürünleri Dergisi 2003 E.U. Journal of Fisheries & Aquatic Sciences 2003 Cilt/Volume 20, Sayı/Issue (3-4): 481 488 Ege University Press ISSN 1300-1590 http://jfas.ege.edu.tr/ Araştırma Notu / Short

Detaylı

Celal Bayar Üniv. Fen Bilimleri Enst. 2007-2012. (Manisa)

Celal Bayar Üniv. Fen Bilimleri Enst. 2007-2012. (Manisa) ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Sevilay ULCAY Doğum Tarihi: 25.07.1979 Ünvanı: Araştırma Görevlisi Doktor Öğrenim Durumu Derece Bölüm/Program Üniversite Yıl Lisans Biyoloji Celal Bayar

Detaylı

Biological Diversity and Conservation. ISSN 1308-8084 Online; ISSN 1308-5301 Print 5/3 (2012) 146-154. A morphometric study on Pterygoneurum ovatum

Biological Diversity and Conservation. ISSN 1308-8084 Online; ISSN 1308-5301 Print 5/3 (2012) 146-154. A morphometric study on Pterygoneurum ovatum www.biodicon.com Biological Diversity and Conservation ISSN 1308-8084 Online; ISSN 1308-5301 Print 5/3 (2012) 146-154 Research article/araştırma makalesi A morphometric study on Pterygoneurum ovatum Recep

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ BATI ANADOLU DAKİ MERIONES TRISTRAMI (THOMAS, 1892) ALTTÜRLERİNİN MORFOMETRİK, KARYOLOJİK ANALİZİ VE ALLOZİM VARYASYONLARI ŞAFAK BULUT BİYOLOJİ

Detaylı

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü DEĞERLENDİRMESİ MAYIS 2015-ANKARA

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü DEĞERLENDİRMESİ MAYIS 2015-ANKARA T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü 20142012 YILI ALANSAL YILI YAĞIŞ YAĞIŞ DEĞERLENDİRMESİ MAYIS 2015-ANKARA T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü 2014

Detaylı

Derece Üniversite Fakülte- Bölüm Bitirme yılı- Derecesi. Fen Edebiyat Fakültesi / Biyoloji Bölümü

Derece Üniversite Fakülte- Bölüm Bitirme yılı- Derecesi. Fen Edebiyat Fakültesi / Biyoloji Bölümü Yrd. Doç. Dr. Abbas MOL Kurum : Aksaray Üniversitesi Birim : Güzelyurt Meslek Yüksekokulu Bölüm : Bitkisel ve Hayvansal Üretim Bölümü Unvan : Yrd.Doç.Dr. Adı Soyadı : Abbas MOL E-posta : abbasmol19@gmail.com

Detaylı

Genetik Algoritmalar. Bölüm 1. Optimizasyon. Yrd. Doç. Dr. Adem Tuncer E-posta:

Genetik Algoritmalar. Bölüm 1. Optimizasyon. Yrd. Doç. Dr. Adem Tuncer E-posta: Genetik Algoritmalar Bölüm 1 Optimizasyon Yrd. Doç. Dr. Adem Tuncer E-posta: adem.tuncer@yalova.edu.tr Optimizasyon? Optimizasyon Nedir? Eldeki kısıtlı kaynakları en iyi biçimde kullanmak olarak tanımlanabilir.

Detaylı

FAUNISTIC STUDY ON NOTERIDAE AND DYTISCIDAE (COLEOPTERA: ADEPHAGA) IN RAMSAR SITE KUYUCUK LAKE (TURKEY), WITH FURTHER DISTRIBUTIONAL NOTES

FAUNISTIC STUDY ON NOTERIDAE AND DYTISCIDAE (COLEOPTERA: ADEPHAGA) IN RAMSAR SITE KUYUCUK LAKE (TURKEY), WITH FURTHER DISTRIBUTIONAL NOTES 441 FAUNISTIC STUDY ON NOTERIDAE AND DYTISCIDAE (COLEOPTERA: ADEPHAGA) IN RAMSAR SITE KUYUCUK LAKE (TURKEY), WITH FURTHER DISTRIBUTIONAL NOTES Mustafa Cemal Darılmaz*, Ahmet Polat**, Ümit İncekara** and

Detaylı

Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü İncivez, ZONGULDAK

Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü İncivez, ZONGULDAK ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Mustafa SÖZEN Doğum Tarihi: 1 Ağustos 1967, Akseki, Antalya Unvanı: Prof. Dr. Yazışma Adresi: Bülent Ecevit Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji

Detaylı

Sakız Koyunu. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN

Sakız Koyunu. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN Sakız Koyunu Prof.Dr.. Orhan KARACA Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN SAKIZ Türkiye ve Yunanistan ın ortak ırkıdır Adını, İzmir in Çeşme ilçesine komşu olan Yunanistan

Detaylı

GENEL BİYOLOJİ LABORATUVARI (Zooloji) 1. Laboratuvar: Hayvan Sistematiği, Simetriler, Vücut Yönleri, Kesitler

GENEL BİYOLOJİ LABORATUVARI (Zooloji) 1. Laboratuvar: Hayvan Sistematiği, Simetriler, Vücut Yönleri, Kesitler B i y o 1 0 3. 0 1 G e n. B i y o. L a b. ( Z o o l o j i ) 1 GENEL BİYOLOJİ LABORATUVARI (Zooloji) 1. Laboratuvar: Hayvan Sistematiği, Simetriler, Vücut Yönleri, Kesitler Sistematik ve taksonomi nedir?...

Detaylı

KÜTAHYA İLİ Meles meles Linnaeus, 1758 (MAMMALIA: CARNIVORA) İN BAZI EKOLOJİK, BİYOLOJİK VE TAKSONOMİK ÖZELLİKLERİ

KÜTAHYA İLİ Meles meles Linnaeus, 1758 (MAMMALIA: CARNIVORA) İN BAZI EKOLOJİK, BİYOLOJİK VE TAKSONOMİK ÖZELLİKLERİ KÜTAHYA İLİ Meles meles Linnaeus, 1758 (MAMMALIA: CARNIVORA) İN BAZI EKOLOJİK, BİYOLOJİK VE TAKSONOMİK ÖZELLİKLERİ Ahmet Selçuk ÖZEN 1, İsmail ULUÇAY 2 1 Dumlupınar Üniversitesi, Fen Fakültesi, Biyoloji

Detaylı

Orta Anadolu da Son Yıllarda Yaşamış İnsan Femurlarının Antropometrik Analizi ve Kalkolitik Çağda Yaşayanların Femurları İle Karşılaştırılması

Orta Anadolu da Son Yıllarda Yaşamış İnsan Femurlarının Antropometrik Analizi ve Kalkolitik Çağda Yaşayanların Femurları İle Karşılaştırılması Orta Anadolu da Son Yıllarda Yaşamış İnsan Femurlarının Antropometrik Analizi ve Kalkolitik Çağda Yaşayanların Femurları İle Karşılaştırılması Taner ZİYLAN, Nurullah YÜCEL, Khalil MURSHİD, İ. İlknur UYSAL

Detaylı

by Karin Şeşetyan BS. In C.E., Boğaziçi University, 1994

by Karin Şeşetyan BS. In C.E., Boğaziçi University, 1994 A PROBABILISTIC ASSESSMENT OF THE SEISMIC HAZARD IN THE CAUCASUS IN TERMS OF SPECTRAL VALUES by Karin Şeşetyan BS. In C.E., Boğaziçi University, 1994 Submitted to Kandilli Observatory and Earthquake Research

Detaylı

FİLOGENİ ve HAYAT AĞACI

FİLOGENİ ve HAYAT AĞACI FİLOGENİ ve HAYAT AĞACI Yrd.Doç.Dr.Yosun MATER Yrd.Doç.Dr.Yosun MATER Giriş Filogenetik veriler ile canlılar arasında oluşturulan akrabalık ilişkileri, canlılığın gelişimine dair bize akrabalık ağaçlarını

Detaylı

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s. Kitabın Kaynak Gösterimi ile İlgili Örnekler: Kitap Geneli İçin Atıf Örneği: Akkemik, Ü. (Editör). 2014. Türkiye nin -Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s. Kitap

Detaylı

Türkiye Örümcek Faunası İçin Bazı Kribellet Kayıtlar (Araneae: Zoropsidae, Dictynidae, Titanoecidae)

Türkiye Örümcek Faunası İçin Bazı Kribellet Kayıtlar (Araneae: Zoropsidae, Dictynidae, Titanoecidae) Araştırma Makalesi Türkiye Örümcek Faunası İçin Bazı Kribellet Kayıtlar (Araneae: Zoropsidae, Dictynidae, Titanoecidae) Tarık Danışman*, Zafer Sancak, Melek Erdek, İlhan Coşar Kırıkkale Üniversitesi, Fen

Detaylı

Morphology, Distribution and Taxonomy of Asaccus (Reptilia: Sauria: Gekkonidae) Specimens from Şanlıurfa Province

Morphology, Distribution and Taxonomy of Asaccus (Reptilia: Sauria: Gekkonidae) Specimens from Şanlıurfa Province Original research Morphology, Distribution and Taxonomy of Asaccus (Reptilia: Sauria: Gekkonidae) Specimens from Şanlıurfa Province Mehmet Zülfü YILDIZ 1, Şehriban ÇAKMAK 1, Fatma ÜÇEŞ 1, Naşit İĞCİ 2,3,

Detaylı

İsmail DİNÇARSLAN. Department of Anthropology Phone: /1732 Ankara University, the Faculty of

İsmail DİNÇARSLAN. Department of Anthropology Phone: /1732 Ankara University, the Faculty of İsmail DİNÇARSLAN Department of Anthropology Phone: +90 312 310 32 80 /1732 Ankara University, the Faculty of Adress: Ankara University, the Faculty of Languages History and Geography, Languages History

Detaylı

Türkiye Tenthredopsis (Hymenoptera: Symphyta: Tenthredinidae) Tür Sınırlarının Barkodlama Yöntemi İle Saptanması

Türkiye Tenthredopsis (Hymenoptera: Symphyta: Tenthredinidae) Tür Sınırlarının Barkodlama Yöntemi İle Saptanması Türkiye Tenthredopsis (Hymenoptera: Symphyta: Tenthredinidae) Tür Sınırlarının Barkodlama Yöntemi İle Saptanması Sevda HASTAOĞLU ÖRGEN 1, Mahir BUDAK 2, E. Mahir KORKMAZ 2, Hasan H. BAŞIBÜYÜK 3 1 Sivas

Detaylı

Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi

Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3 (2015) 100-106 Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi Araştırma Makalesi Seyhan Baraj Gölü (Adana) ndeki Aphanius mento (Heckel, 1843) nun Bazı Morfometrik

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ TÜRKİYE DEKİ Apodemus mystacinus (MAMMALIA: RODENTIA) UN MTDNA (SİTOKROM B VE KONTROL BÖLGESİ) RFLP VE DNA DİZİ ANALİZİ Gül OLGUN KARACAN BİYOLOJİ

Detaylı

KARAGÜNDÜZ POPULASYONUNDA DİSKRİMİNANT ANALİZİYLE KAFATASINDAN CİNSİYET TAYİNİ

KARAGÜNDÜZ POPULASYONUNDA DİSKRİMİNANT ANALİZİYLE KAFATASINDAN CİNSİYET TAYİNİ Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 47, 2 (2007) 49-60 KARAGÜNDÜZ POPULASYONUNDA DİSKRİMİNANT ANALİZİYLE KAFATASINDAN CİNSİYET TAYİNİ Asuman Çırak * M. Tolga Çırak ** Özet İskeletler,

Detaylı

Kümeler arası. Küme içi. uzaklıklar. maksimize edilir. minimize edilir

Kümeler arası. Küme içi. uzaklıklar. maksimize edilir. minimize edilir Kümeleme Analizi: Temel Kavramlar ve Algoritmalar Kümeleme Analizi Nedir? Her biri bir dizi öznitelik ile, veri noktalarının bir kümesi ve noktalar arasındaki benzerliği ölçen bir benzerlik ölçümü verilmiş

Detaylı

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Kamil KOÇ Doğum Tarihi: 22.10.1962 Ünvanı: Profesör Dr. Öğrenim Durumu Derece Bölüm/Program Üniversite Yıl Lisans Biyoloji Atatürk Üniv. 1986 Y. Lisans

Detaylı

6. Seçilmiş 24 erkek tipte ağacın büyüme biçimi, ağacın büyüme gücü (cm), çiçeklenmenin çakışma süresi, bir salkımdaki çiçek tozu üretim miktarı,

6. Seçilmiş 24 erkek tipte ağacın büyüme biçimi, ağacın büyüme gücü (cm), çiçeklenmenin çakışma süresi, bir salkımdaki çiçek tozu üretim miktarı, ÖZET Bu çalışmada, Ceylanpınar Tarım İşletmesi'nde bulunan antepfıstığı parsellerinde yer alan bazı erkek tiplerin morfolojik ve biyolojik özelikleri araştırılmıştır. Çalışma, 1995 ve 1996 yıllarında hem

Detaylı

ILISU (HASANKEYF) BARAJINA ALTERNATİF OLARAK GÜNEŞ ENERJİSİ

ILISU (HASANKEYF) BARAJINA ALTERNATİF OLARAK GÜNEŞ ENERJİSİ ILISU (HASANKEYF) BARAJINA ALTERNATİF OLARAK GÜNEŞ ENERJİSİ Ülkemiz, coğrafi konumu nedeniyle sahip olduğu güneş enerjisi potansiyeli açısından birçok ülkeye göre şanslı durumdadır. Devlet Meteoroloji

Detaylı

EGE ÜNĠVERSĠTESĠ BĠLĠMSEL ARAġTIRMA PROJE KESĠN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT. PROJE NO: 2013 FEN 010 (Yüksek Lisans)

EGE ÜNĠVERSĠTESĠ BĠLĠMSEL ARAġTIRMA PROJE KESĠN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT. PROJE NO: 2013 FEN 010 (Yüksek Lisans) EGE ÜNĠVERSĠTESĠ BĠLĠMSEL ARAġTIRMA PROJE KESĠN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT PROJE NO: 2013 FEN 010 (Yüksek Lisans) LYCIASALAMANDRA ATIFI (BAġOĞLU, 1967) (AMPHIBIA: URODELA:

Detaylı

Unvan Ad Soyad Yard.Doç.Dr.Zafer KAYA

Unvan Ad Soyad Yard.Doç.Dr.Zafer KAYA Unvan Ad Soyad Yard.Doç.Dr.Zafer KAYA FOTOĞRAF UZMANLIK ALANI UZMANLIK ALANI : Sistematik Botanik-Bitki Morfolojisi-Palinoloji ÇALIŞTIĞI KONULAR : Sistematik Botanik-Aeropalynoloji-Melissopalynoloji AKADEMİK

Detaylı

IX. BÖLÜM YONTMA KALEMİ, KAMA. Yontma kaleminin dip kısmı hafif bir bombeye sahip olmakla birlikte enine kesilmiş haldedir

IX. BÖLÜM YONTMA KALEMİ, KAMA. Yontma kaleminin dip kısmı hafif bir bombeye sahip olmakla birlikte enine kesilmiş haldedir IX. BÖLÜM YONTMA KALEMİ, KAMA H. Camps Fabrer yontma kalemini, Uç kısmında ikili kesici ağzı olan nesne şeklinde tanımlamaktadır. Bu kesici ağzın çentikli olduğu da aynı araştırmacı tarafından belirtilmiştir.

Detaylı

Anahtar Kelimeler: Spalax leucodon anatolicus, Spalax leucodon cilicicus,

Anahtar Kelimeler: Spalax leucodon anatolicus, Spalax leucodon cilicicus, ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ TÜRKİYE DEKİ Spalax leucodon cilicicus MEHELY, 1909 ve Spalax leucodon anatolicus MEHELY, 1909 ALTTÜRLERİ ARASINDA GENETİK FARKLILIKLARIN BELİRLENMESİ

Detaylı

Başaklı Köyü (Diyarbakır-Bismil) Civarında Yaşayan Puhu (Bubo bubo) ların Peletlerindeki Küçük Memelilerin Dağılımı

Başaklı Köyü (Diyarbakır-Bismil) Civarında Yaşayan Puhu (Bubo bubo) ların Peletlerindeki Küçük Memelilerin Dağılımı 34 C.Ü. Fen Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, Cilt 33, No. 1 (2012) Başaklı Köyü (Diyarbakır-Bismil) Civarında Yaşayan Puhu (Bubo bubo) ların Peletlerindeki Küçük Memelilerin Dağılımı Seven SEÇKİN¹, Alaettin

Detaylı

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Bitki Sağlığı Araştırmaları Daire Başkanlığı TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU ANKARA 2015 Editör: Prof.

Detaylı

ANADOLU'DA PLİYOSEN RODENTIA FAUNASININ İLK İNCELENMESİ

ANADOLU'DA PLİYOSEN RODENTIA FAUNASININ İLK İNCELENMESİ ANADOLU'DA PLİYOSEN RODENTIA FAUNASININ İLK İNCELENMESİ Şevket ŞEN Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara ÖZET. Anadolu'da Pliyosende yaşamış bir Rodentia topluluğunun ilk kez ayrıntılı incelemesi yapıldı.

Detaylı

BOZDAĞ VE SÜNDİKEN DAĞLARI KARASAL GASTROPODA (MOLLUSCA) TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ

BOZDAĞ VE SÜNDİKEN DAĞLARI KARASAL GASTROPODA (MOLLUSCA) TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi Yıl: 9 Sayı: 17 Bahar 2010 s.35-44 BOZDAĞ VE SÜNDİKEN DAĞLARI KARASAL GASTROPODA (MOLLUSCA) TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ Aslı SEMİZ * Mete MISIRLIOĞLU **

Detaylı

Dr. Murat DAŞ Çanakkale Onsekiz Mart Ünivetsitesi Acil Tıp AD.

Dr. Murat DAŞ Çanakkale Onsekiz Mart Ünivetsitesi Acil Tıp AD. Dr. Murat DAŞ Çanakkale Onsekiz Mart Ünivetsitesi Acil Tıp AD. Giriş-Amaç Travma 40 yaş altındaki populasyonda ölüm sebepleri arasında üst sıralardadır. Genel vücut travması olan hastalarda, kranial yaralanma

Detaylı

Sınavlı ve Sınavsız Geçiş İçin Akademik Bir Karşılaştırma

Sınavlı ve Sınavsız Geçiş İçin Akademik Bir Karşılaştırma Sınavlı ve Sınavsız Geçiş İçin Akademik Bir Karşılaştırma Öğr. Gör. Kenan KARAGÜL, Öğr. Gör. Nigar KARAGÜL, Murat DOĞAN 3 Pamukkale Üniversitesi, Honaz Meslek Yüksek Okulu, Lojistik Programı, kkaragul@pau.edu.tr

Detaylı

TÜRKİYE NİN BİTKİ ÖRTÜSÜ DEĞİŞİMİNİN NOAA UYDU VERİLERİ İLE BELİRLENMESİ*

TÜRKİYE NİN BİTKİ ÖRTÜSÜ DEĞİŞİMİNİN NOAA UYDU VERİLERİ İLE BELİRLENMESİ* TÜRKİYE NİN BİTKİ ÖRTÜSÜ DEĞİŞİMİNİN NOAA UYDU VERİLERİ İLE BELİRLENMESİ* Determination the Variation of The Vegetation in Turkey by Using NOAA Satellite Data* Songül GÜNDEŞ Fizik Anabilim Dalı Vedat PEŞTEMALCI

Detaylı

Türkiye Faunası için Üç Yeni Oribatid Akar Türü (Acari, Oribatida)

Türkiye Faunası için Üç Yeni Oribatid Akar Türü (Acari, Oribatida) Çankaya University Journal of Science and Engineering Volume 7 (2010), No. 2, 129 139 Türkiye Faunası için Üç Yeni Oribatid Akar Türü (Acari, Oribatida) Ayşe Toluk 1, Sedat Per 2, Şule Baran 3, Hatice

Detaylı

BOZKIR AĞAÇ SİNCABININ (Sciurus anomalus) DİĞER SCIURUS TÜRLERİ ARASINDAKİ FİLOGENETİK AKRABALIĞININ BELİRLENMESİ

BOZKIR AĞAÇ SİNCABININ (Sciurus anomalus) DİĞER SCIURUS TÜRLERİ ARASINDAKİ FİLOGENETİK AKRABALIĞININ BELİRLENMESİ BOZKIR AĞAÇ SİNCABININ (Sciurus anomalus) DİĞER SCIURUS TÜRLERİ ARASINDAKİ FİLOGENETİK AKRABALIĞININ BELİRLENMESİ Emine ARSLAN * Elif Gülbahçe MUTLU ** Atilla ARSLAN Öz Kemiriciler (Rodentia) dünyadaki

Detaylı

Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü Genel Biyoloji ABD, 06800 Beytepe/Ankara.

Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü Genel Biyoloji ABD, 06800 Beytepe/Ankara. AYNI COĞRAFİK BÖLGEYE AİT İKİ KARDEŞ (SİBLİNG) DROSOPHILA TÜRÜNÜN GELİŞİM SÜRELERİNİN KALORİK KISITLANMAYA BAĞLI DEĞİŞİMİNİN ANALİZİ ÖNDER, B.Ş., YILMAZ, M., BOZCUK, A.N. Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi,

Detaylı

İzmir İli Seferihisar İlçesinde Yetiştirilen Keçilerden Elde Edilen Sütlerde Biyokimyasal Parametrelerin Türk Standartlarına Uygunluğunun Belirlenmesi

İzmir İli Seferihisar İlçesinde Yetiştirilen Keçilerden Elde Edilen Sütlerde Biyokimyasal Parametrelerin Türk Standartlarına Uygunluğunun Belirlenmesi İzmir İli Seferihisar İlçesinde Yetiştirilen Keçilerden Elde Edilen Sütlerde Biyokimyasal Parametrelerin Türk Standartlarına Uygunluğunun Belirlenmesi Neslihan ÇİÇEK 1, Murat ÇİMEN 1*, Deniz EFESOY 1,

Detaylı

UZAYSAL VE DOLU GÖVDELİ AŞIKLARIN ÇELİK ÇATI AĞIRLIĞINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

UZAYSAL VE DOLU GÖVDELİ AŞIKLARIN ÇELİK ÇATI AĞIRLIĞINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ UZAYSAL VE DOLU GÖVDELİ AŞIKLARIN ÇELİK ÇATI AĞIRLIĞINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ Mutlu SEÇER* ve Özgür BOZDAĞ* *Dokuz Eylül Üniv., Müh. Fak., İnşaat Müh. Böl., İzmir ÖZET Bu çalışmada, ülkemizde çelik hal

Detaylı

Uzaktan Algılama Uygulamaları

Uzaktan Algılama Uygulamaları Aksaray Üniversitesi Uzaktan Algılama Uygulamaları Doç.Dr. Semih EKERCİN Harita Mühendisliği Bölümü sekercin@aksaray.edu.tr 2010-2011 Bahar Yarıyılı Uzaktan Algılama Uygulamaları GÖRÜNTÜ İŞLEME TEKNİKLERİ

Detaylı

İŞLETMELERDE KURUMSAL İMAJ VE OLUŞUMUNDAKİ ANA ETKENLER

İŞLETMELERDE KURUMSAL İMAJ VE OLUŞUMUNDAKİ ANA ETKENLER ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ HALKLA İLİŞKİLER VE TANITIM ANA BİLİM DALI İŞLETMELERDE KURUMSAL İMAJ VE OLUŞUMUNDAKİ ANA ETKENLER BİR ÖRNEK OLAY İNCELEMESİ: SHERATON ANKARA HOTEL & TOWERS

Detaylı

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

Pistacia terebinthus L. (Menengiç) Pistacia terebinthus L. (Menengiç) Genel coğrafi dağılışı batıda Kanarya adalarından başlayarak doğu Akdeniz ve Anadolu ya ulaşır. Türkiye de özellikle Batı ve Güney Anadolu daki maki formasyonu içerisinde

Detaylı

4. Öğrenim Durumu : Derece Alan Üniversite Yıl Lisans Biyoloji Hacettepe 1985 Yüksek Lisans Botanik Hacettepe 1988 Doktora Botanik İnönü 1995

4. Öğrenim Durumu : Derece Alan Üniversite Yıl Lisans Biyoloji Hacettepe 1985 Yüksek Lisans Botanik Hacettepe 1988 Doktora Botanik İnönü 1995 ÖZGEÇMİŞ 1. Adı Soyadı : Ekrem Aktoklu İletişim Bilgileri Adres Telefon : +90 386 280 4560 Mail : aktoklu@ahievran.edu.tr 2. Doğum Tarihi : 11.01.1961 : Ahi Evran Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DÖNEM PROJESİ TAŞINMAZ DEĞERLEMEDE HEDONİK REGRESYON ÇÖZÜMLEMESİ. Duygu ÖZÇALIK

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DÖNEM PROJESİ TAŞINMAZ DEĞERLEMEDE HEDONİK REGRESYON ÇÖZÜMLEMESİ. Duygu ÖZÇALIK ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DÖNEM PROJESİ TAŞINMAZ DEĞERLEMEDE HEDONİK REGRESYON ÇÖZÜMLEMESİ Duygu ÖZÇALIK GAYRİMENKUL GELİŞTİRME VE YÖNETİMİ ANABİLİM DALI ANKARA 2018 Her hakkı saklıdır

Detaylı

BÖLÜM 8 EKOLOJİK KOMMÜNİTELER

BÖLÜM 8 EKOLOJİK KOMMÜNİTELER BÖLÜM 8 EKOLOJİK KOMMÜNİTELER Ekolojik bir yaklaşımla, bireysel olarak bir organizmanın ya da tek bir türe ait bir populasyonun bir şekilde çevresindeki kompleks etkileşimlerden ayrılmış izole bir şekilde

Detaylı

(1992) e göre 14 türle (cahirinus, cilicicus,cinneraceus, ignitis, kempi, louisae, minous, mullah, nesiotes, percivali, russatus, spinossissimus,

(1992) e göre 14 türle (cahirinus, cilicicus,cinneraceus, ignitis, kempi, louisae, minous, mullah, nesiotes, percivali, russatus, spinossissimus, I.Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri -Proje Başlığı: Dikenlifare ( Acomys cilicicus Spitzenberger,1978) nin Taksonomisi, Biyolojisi ve Yayılışı -Taxonomy, Biology and Distribution of Spiny Mice

Detaylı

BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ

BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ Doğal, beşerî ve ekonomik özellikler bakımından çevresinden farklı; kendi içinde benzerlik gösteren alanlara bölge denir. Bölgeler, kullanım amaçlarına göre birbirine benzeyen

Detaylı

Yrd.Doç.Dr. SERKAN GÜL

Yrd.Doç.Dr. SERKAN GÜL Yrd.Doç.Dr. SERKAN GÜL ÖZGEÇMİŞ DOSYASI KİŞİSEL BİLGİLER Doğum Yılı : Doğum Yeri : Sabit Telefon : Faks : E-Posta Adresi : Web Adresi : Posta Adresi : 1978 Rize T: 464 2236126 1837 F: serkan.gul@erdogan.edu.tr

Detaylı

Adıyaman İlinden Eylül Ayında Elde Edilen İnek Sütlerinin Doğu Afrika Kaliteli Çiğ İnek Sütü Standartlarına Uygunluklarinin Belirlenmesi

Adıyaman İlinden Eylül Ayında Elde Edilen İnek Sütlerinin Doğu Afrika Kaliteli Çiğ İnek Sütü Standartlarına Uygunluklarinin Belirlenmesi Adıyaman İlinden Eylül Ayında Elde Edilen İnek Sütlerinin Doğu Afrika Kaliteli Çiğ İnek Sütü Standartlarına Uygunluklarinin Belirlenmesi Buket COŞKUN 1, Murat ÇİMEN 1*, Hülya YILDIRIM 1, Asiye İLHAN 1,

Detaylı

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER Hazırlayan: 0601120025 Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU Laurocerasus officinalis(karayemiş) Sistematik ; Alem : Plantae Bölüm :

Detaylı