Merhaba Genç Yoldaþlar;

Transkript

1

2

3

4 DEVRÝM MÝ? REFORM MU? Başyazı Son birkaç ayda yaþananlar, devrimin eþiðindeki halklarýn serüvenini anlatan, soluksuz okunan romanlar gibi. Ama bu durum, gözlerimizi kapatýp, olaylarý aklýmýzdan geçirip eyleneceðimiz zamanlarý bize vermiyor. Tam tersine yeni dönemin, sýnýf mücadelesinin geldiði aþamanýn, omuzlarýmýza yüklediði görevler artýyor. Ýþçi ve emekçiler her ileri çýkýþta, ileri adýmda daha zorlu ve engebeli bir yolda buluyorlar kendilerini. Bu kendiliðinden hareketin, giderek siyasallaþtýðýnýn da göstergesidir. Çünkü siyasal mücadele, ekonomik mücadeleden hem daha karmaþýk, hem daha derin hem de daha zorludur. Ýþçi sýnýfý kendi ekonomik mücadele yolunu geçmiþ deneyimlerle yaþadýðý pratikle bir þekilde aþmaya çalýþýyor. Ama bugünün esas sorunu, iþçi sýnýfý ve emekçilere öncülük etmesi gereken güçlerin ne yapmasý gerektiðidir. Bilimsel Sosyalist Hareket Bu soru genel olarak, sýnýflar savaþýmýnýn her döneminde sorulabilir, sorulmalýdýr da. Ama bazý dönemler ivedi bir hale gelir ki, nesnel koþullara uygun hareket edilmeyen her an, burjuvazinin hanesine bir artý olarak yazýlýr. Çünkü Lenin in söylediði gibi... yeni dereler sabýrsýzca yeni bir yol arar ve sosyal demokrat (komünist -bn-) bir dere yataðý bulamayýnca sosyal demokrat olmayan bir yataða akarlar. Günümüzü düþündüðümüzde, özellikle Tekel eylemi ile, toplumun birçok katmaný tek bir yere doðru akmaya baþladý. Hareketsiz olanlar harekete geçti, kimisi daha ileri çýktý, yani bir bütün olarak devrimin toplumsal güçleri, proletaryanýn etrafýnda kenetlemeye baþladýlar. Bu, sosyalist harekete iþçi ve emekçileri siyasal mücadeleye sevk etmesi için, büyük olanaklar saðlýyordu. Bu olanaklarý deðerlendirmek, hem de eylem halinde olan emekçileri, son ve nihai hedefleri olan siyasi iktidarýn fethi ve yeni sosyalist bir toplumun kurulmasýna yöneltmek gerekiyor. Bu, devrimci komünist hareketin býkýp usanmadan iþçi sýnýfýna anlatacaðý, kavratmasý gerektiði en önemli görevdir. Fakat burada devrimci komünist hareket sadece burjuvaziye karþý deðil, ayný zamanda iþçi hareketi içindeki burjuvazinin ajanlarýna, yardakçýlarýna karþý da savaþýr. Devrime öncülük etmiþ bütün komünist partilerin tarihi, burjuva ideolojisine ve onun iþçi sýnýfý içindeki türlerine karþý kararlý, ilkeli mücadeleler ile doludur. Bu konuya yeniden döneceðiz. Türkiye ve K. Kürdistan da emek hareketi büyük bir yükseliþ içerisinde. Tekel eylemi ile ivme kazanan eylemliklerle, iþçilerin mücadele birliði eylem alanlarýnda, direniþ mevzilerinde gerçekleþmeye baþladý. Burjuvazinin bu yükselen mücadeleye karþý savaþýmý her zaman baský ve zor ile olmaz. Çoðunlukla baský ve zor ile birlikte, politik çevirme saldýrýsýný da gerçekleþtirir. Örneðin; Avrupa da olduðu gibi, sivil toplumcu hareketleri destekler ve toplumun düzene karþý olan öfkesini, sisteme karþý harekete geçmek isteyen güçleri, yukarýda Lenin in söylediði gibi komünist deðil burjuva ve burjuva hareketlerin yataðýna akýtarak, iþçi ve emekçileri devrimci mücadeleden uzakta tutmaya çalýþmaktadýr. Hatta devrimin önüne geçmek için bir dizi reform yapmaktan da çekinmez. Biz de bu süreci yaþýyoruz. Gerek Kürt halkýna yapýlan açýlým vaatleri, gerekse anayasa deðiþikliði ve daha pek çok demokrasi gösterisi, sermaye sýnýfý ile iþçi ve emekçiler arasýnda yaþanan iç savaþýn söndürülmesi, hedefinden saptýrýlarak düzene kaydýrýlmasý (iþçiler ve Kürt halký açýsýndan), ve dev- 2

5 rimin önüne geçilmesi için atýlmýþ adýmlardýr. Elbette bu ikili bir süreç, yani emekçilerin ve yoksul Kürt halkýnýn mücadelesi olmasaydý, sermaye sýnýfý cinnet geçirecek düzeyde krizde olmasaydý bu tür adýmlarý atmayabilirdi. Elbette emperyalizmin bölgedeki çýkarlarýný ve TC devletinin de bu çýkarlar içindeki rolü onlarý belli adýmlarý atmaya zorluyor. Haliyle devrimci komünist bir parti böylesi bir durumu iyi deðerlendirmelidir. Devletin þimdiki adýmý ise 1 Mayýs alaný için Taksim meydanýný açmak zorunda kalmýþ olmasý. Evet, açmak zorunda kaldý çünkü valinin, hükumet üyelerinin, reformistlerin ve burjuva sendikacýlarýn dediði gibi geçen yýllardaki görüntülerin yeniden yaþanmasýný istemiyoruz sözleri, onlarýn yaþanan iç savaþtan nasýl ürktüklerinin ve bu süreci bu çatýþma ortamý ile götüremeyeceklerinin, taviz vermek zorunda olduklarýnýn kanýtýdýr. Taksim in açýlmasý kuþkusuz proletaryanýn ve onun öncü partisi Leninist Parti nin zaferidir. Ve büyük politik anlama sahiptir. Dünyada ender görülebilen bu 1 Mayýs lar, iþçi ve emekçilere, Kürt halkýna ve gençliðe büyük deneyimler, birikimler( hem pratik, hem de bilinç anlamýnda) kattý. Elbette burjuva sýnýflar bu gidiþatý önlemenin bir yolunu bulmalýydý ve Taksim konusunda geri adým atarak,- ki bu atmayý düþündükleri bazý adýmlarla beraber gündeme geldidevrimci 1 Mayýs larýn içeriðini boþaltarak, sokaklarda devrimcilerin, komünistlerin elinde olan 1 Mayýs larý, burjuva sendikacýlarýn omuzuna yükleyerek kendi lehine çevirmeye çalýþýyor. Ama buz kýrýldý yol açýldý, þimdi açýlan yoldan çamura saplanmadan yürümenin zamanýdýr! Ve bu yolda en önemli görev bilimsel sosyalist harekete ve bu iddiada olanlara düþüyor. Ýþçi ve emekçilere doðru yolu göstermesi, onlarýn mücadelesini doðru kanala akýtmasý gerekiyor. Ayrýca sermaye ve emekçiler arasýnda süren savaþým geliþtikçe, toplumdaki sýnýflarýn gerçek çýkarlarý ve niyetleri daha bir belirgin olarak ortaya çýkýyor. Ýþte böylesi bir dönemde öncü partinin rolü daha da belirginleþir. Þimdi soru þu Ne Yapmalý? Nasýl Yapmalý? Kara Delik 1 Mayýs günü zafer kazanmýþ on binlerce proleter, iþçi emekçi, gençlik Taksim meydanýna doðru akacak. Taksim meydaný iþçi seline uðrayacak. Büyük bir coþku ve umutla orada, haklý zaferlerini kutlayacaklar. Burada ellerde taþýnacak olan, pankartlarda yazacak olan, bildirilerle daðýtýlacak olan politika ne olacak? Bunu sadece 1 Mayýs için söylemiyoruz, genel bir politikadan bahsediyoruz ama emekçilerin bu yengisiyle beraber ona verilecek olan politikanýn, kendisi önemli. Eðer ona düzen içi iyileþtirmeleri hedefleyen, reformlar için mücadele edilmesi gerektiði söylenecekse, bilinmelidir ki iþçi ve emekçilere sermayenin uzattýðý eli tutun deniyor. Ortalama sol hareketin mantýðýndan bunun böyle olacaðý daha þimdiden afiþlerine vs. yansýmýþ durumda. Devrim mücadelesinin en sert anlarýnda bile yaprak kýpýrdamadýðýndan bahseden ortalama sol, bugün elbette olanlarý bir devrimci yükseliþ dönemi olarak deðerlendirmez. Ayrýca kitleler üzerindeki etki gücünün zayýflýðý, kitleler içinde olan örgütlülüðün zayýflý vs. daha pek çok sebepten ortalama sol, bugüne kadar iþçi ve emekçilere devrim ve iktidar dýþýnda her þeyi gösterdi. Çoðu zaman devrimi, sosyalizmi genel propaganda düzeyinde aldý ve pratikte reformizmin, oportünizmin en kararlý savunucularý oldular. Ama bakýn tarihten gelen ses ne diyor: Kapitalistlere ya da hükumetle tek tük yapýlan savaþlarda iþçilerin uðratýldýðý her yenilgide kötümserliðe kapýlan, iþçi hareketinin daha yüce ve daha yüksek hedeflerine iliþkin her konuþmayý, yýðýnlar üzerindeki etki derecemizin yetersizliðine iþaret ederek hafifseyen ve engelleyen sosyal demokratlarýn sayýsý bizde az deðildir. Buna yetecek gücümüz yoktur! Bunu yapamayýz! der böyle kiþiler. Yýðýnlarýn ortamýný bile doðru tanýmýyorsak yýðýnla kaynaþmasýný, iþçi 3

6 4 Bu yýl Taksim gerçekten de baþta proletaryanýn ve emekçilerin, gençliðin Kürt halkýnýn zaferidir. Ayný zamanda Leninist Partinin de zaferidir. Leninist Parti bundan önce de iktidarý bir hedef olarak gösteriyordu, þimdi de proletaryaya devrim ve iktidar hedefini gösteriyor. Þimdi daha zorlu bir mücadele baþlýyor. Çünkü ortalama sol hep bir aðýzdan devrim dýþýnda her þeyi söyleyebiliyor. Bu da bizi daha kararlý ve enerjik biçimde ortalama solla ideolojik ve pratik mücadeleye itecek. yýðýnýný seferber etmesini bilmiyorsak, devrimde öncü olarak sosyal-demokratlarýn rolünden söz etmek anlamsýzdýr. Lenin in bu sözleri her þeyi açýklýyor. Yalýn gerçek þudur: Zafer kazanmýþ proletaryanýn var olan kazanýmlarýný korumasý için, bugün elde ettiði ya da edeceði kazanýmlarýn korunmasý için, özellikle reformist taleplerden uzak durmalý ve daha ileri hedefleri, Lenin in söylediði gibi daha yüce ve daha yüksek hedefleri kendi önüne koymalýdýr. Çünkü reformlar devrimin yan ürünleridir. Bu yüzden reformlar için mücadele etme ve iþçi sýnýfýnýn bu þekilde eðitilmesi, devrimin genel çýkarýný ortalama solun bilmediði oranda zararlara uðratýyor. Sýnýf savaþýmýnýn bu kara deliði, ayaðý Marksizm-Leninizme saðlam bir þekilde basmayanlarý yutmaya devam ediyor. Çünkü nehir bir kez yataðýndan ayrýldý mý nereye gideceði bilinmez. Þimdi yukarýda parça parça bahsedilenleri yan yana getirirsek bazý sonuçlar elde etmiþ oluruz. a) Emekçilerin mücadelesi giderek siyasallaþýyor. Ýþçi ve emekçilerin siyasi bilinçle donatýlmasý, vakit kaybedilmeden yapýlmasý gereken görevlerdendir. Bu yüzden devrimci komünist partinin iþçi ve emekçilere devrim ve sosyalizm için mücadele etmesi gerektiði, proletaryanýn tarihsel rolünün özel mülkiyeti kaldýrýp, sosyalist bir toplumun kurulmasý olduðunu kavratmasý gerekiyor. b) Burjuvazinin politik çevirme saldýrýlarý ancak siyasi olarak uyanýk iþçi sýnýfý ve öncü partisi ile püskürtülebilir. Böylece sýkýþmýþ olan sermaye sýnýfý daha fazla bunalýma girer, emekçiler açýsýndan ise sosyalizm mücadelesi daha elveriþli þartlarda sürebilir. c) Düzen içi talep ve istemler, bu talepleri öne sürenlerin niyetleri dýþýnda burjuva düþüncelerin iþçi sýnýfý üzerinde etkin olmasýna katkýda bulunmuþ olurlar. Haliyle politik çevirme saldýrýsýna yakayý kaptýrmýþ ve iþçi sýnýfýnýn daha ileri gitmesinin önüne geçmiþ olmaktadýrlar. Öncü komünist partisinin görevi...özel mülkiyetin deðiþikliðe uðratýlmasý deðil yalnýzca onun yok edilmesi, sýnýf karþýtlýklarýnýn gizli kapaklý hale getirilmesi deðil, sýnýflarýn ortadan kaldýrýlmasý, var olan toplumun iyileþtirilmesi deðil, yeni bir toplumun kurulmasýdýr... Öncü parti bu görevini devamlý devrimci durumun kaçýnýlmazlýðýný anlatarak, siyasi iktidarýn ele geçirilmesinin toplumsal dönüþümün ilk adýmý olduðunu anlatarak, kitleleri devrimci eylemlere yönlendirerek ve devrimci eylemlikleri yayarak yerine getirebilir. Aksi halde o öncü bir parti olamaz. Koþullarýn dayattýðý süreçlerin arkasýndan sürüklenen bir parti olur. Ve kitleleri iktidara taþýyamaz. Bu yýl Taksim gerçekten de baþta proletaryanýn ve emekçilerin, gençliðin Kürt halkýnýn zaferidir. Ayný zamanda Leninist Partinin de zaferidir. Leninist Parti bundan önce de iktidarý bir hedef olarak gösteriyordu, þimdi de proletaryaya devrim ve iktidar hedefini gösteriyor. Þimdi daha zorlu bir mücadele baþlýyor. Çünkü ortalama sol hep bir aðýzdan devrim dýþýnda her þeyi söyleyebiliyor. Bu da bizi daha kararlý ve enerjik biçimde ortalama solla ideolojik ve pratik mücadeleye itecek. Devrimci düþünceleri gerçekten iþçi ve emekçiler içinde yaymak için, görüþlerimizi bütün halk kitlelerine götürmek gerekiyor. Bunu yaparken etki derecemizin azlýðý ya da sýnýfla olan baðýmýzýn zayýflýðý bizi etkilememeli. Biz öncü bir güce uygun düþen çalýþma tarzý ve anlayýþýný geliþtirmeliyiz. Nesnel geliþmeler emekçileri mücadele içerisine ittikçe, mücadele eden iþçi ve emekçiler Tekel ve ardýndan gelen dayanýþma eylemleri, sonrasýnda 1 Mayýs zaferi ile birlikte burjuva sýnýf karþýsýnda güç kazanmýþtýr. Özelikle burjuvazinin kendi arasýndaki kavga kendi niyetleri dýþýnda iþçi ve emekçilere yaradý. Emekçiler þimdi kendi güçlerine daha çok güveniyor. Sonuç olarak emekçiler mücadelelerini reformlarla sýnýrlamamalý tam tersine bu tür sýnýrlamalara giden reformist oportünistlere karþý kararlý bir duruþ sergilemeli ve devrim için mücadele etmelidir. Yaþamlarýnda köklü deðiþiklikler getirecek talepleri öne sürmelidirler. Bugün için köklü deðiþiklikleri getirecek olan ve gerçekleþmesi bir dizi devrime baðlý olan talepler þunlardýr: Bütün Ýktidar Emeðin Olacak! Kürt Ulusuna Kendi Kaderini Tayin Hakký! Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük!

7 ZÝNCÝRLERÝ KIRDIK, ÝKTÝDAR ÝÇÝN TAKSÝM E YÜRÜYORUZ 1 Mayıs a Çağrı Zincirlerini kýrmýþ ve kollarýný iki yana açmýþ, Taksim Meydaný nda iþçi denizini kucaklayan iþçiyi hatýrlayýn! 77 1 Mayýs ruhunu hatýrlayýn! Kýzýl bayraklarýn görkeminde yükselen devrim ve sosyalizm þiarýný! Günlerin bugün getirdiði Baský zulüm ve kandýr... Sermaye sýnýfýnýn korkusunu ve gerçekleþtirilen kanlý katliamý! Faþist devletin saldýrýsýnda ölümsüzleþen 36 sýnýf kardeþimizi hatýrlayýn! Ve hiç bitmeyen kavga sloganlarýmýzý!...ancak bu böyle gitmez Sömürü devam etmez Yepyeni bir güneþ doðar Bizde ve ülkelerde... Yepyeni bir güneþ doðuyor! Fabrikalardan, tarlalardan ve o- kullardan çýkanlar mas mavi bir göðün altýnda, özgürce þarkýlar söylemek için; gülebilmek için doyasýya; çocuklar göz yaþý deðil, avuçlar dolusu su içsin diye, doysun diye ekmeðe; insanlýk soyunu ikiye bölen sýnýflarý ortadan kaldýrmak için mücadele e- diyor. Dünyanýn en uzak köþelerinden birbirlerinin soluklarýný ý- sýtan sloganlar atýlýyor. Ýþçiler emekçiler, öðrenci gençlik tek bir vücutmuþçasýna birleþiyor. Ýþte yine 1 Mayýs! Bayraklarýmýzý en yükseklerde dalgalandýrýp, yürüyoruz Taksim e! Dünyanýn her yerinde emekçiler, gençlik ve devrimci proletarya, kapitalizme karþý mücadele sloganlarý ile sokaklara çýkýyor. Fabrikalar, tarlalar siyasi iktidar her þey emeðin olsun diye, sermaye sýnýfý ile kýyasýya bir mücadeleye giriþiyor. Devrimci gençliðimiz; 1 Mayýs ta kýzýl meydanda, bütün coþkumuz ve heyecanýmýzla, iþçi sýnýfý ve emekçilerle birlikte devrim ve iktidar þiarýný yükseltelim! Kapitalizme karþý, sosyalizm için mücadele eden ve tutsak edilen devrimcilerin, komünistlerin, faþizmin zindanlarýndan koparýlýp alýnmasý için, zindanlarý yýkma ve devrimci tutsaklarýn özgürlüðü þiarýný yükseltelim! Düþmaný ile arasýnda kan deryasý bulunan savaþçý Kürt halký ve gençliðinin özgürlük mücadelesini yükseltmek, Türkiye li iþçi ve emekçilerle beraber, halklarýn mücadele birliðini örmek için Kýzýl meydan Taksim de birleþelim! Özerk- demokratik üniversite þiarýný iþçi ve emekçilerle beraber yükseltmek için 1 Mayýs ta kýzýl meydan Taksimde olalým! Devrimci gençliðimiz; Yaþanan bir devrim sürecidir. Kitleler devrimci eylemlere yöneliyor. Sesleri birleþiyor. Ve 1886 da Amerikalý iþçi önderi Spies ýn sözleri gerçek oluyor: Gün gelecek, susuþunuz, bugün onu boðan seslerden daha güçlü olacaktýr Daha güçlü ve daha gür emeðin iktidar mücadelesini dile getirelim! Yeni bir güneþ, gençliðin ellerinden yükselmektedir! 1 MAYIS TA TAKSÝM E DEVRÝME ÖZGÜRLÜÐE POLÝTÝK ÖZGÜRLÜK KAZANILMADAN AKADEMÝK ÖZGÜRLÜK KAZANILAMAZ! DENÝZLERÝN YOLUNDA DÖB SAFLARINA DEVRÝMCÝ ÖÐRENCÝ BÝRLÝÐÝ 5

8 DENÝZLERÝ ANMAK ve BAYRAKLARINI YÜKSELTMEK ÝÇÝN BULUÞUYORUZ! 6 MAYIS TA ANKARA KARÞIYAKA DA, 8 MAYIS TA KADIKÖY DE 6 Deniz Gezmiþ, Yusuf Aslan, Hüseyin Ýnan! Ýsimlerini bir kez daha haykýrýyoruz. Hiç yollarýndan sapmazcasýna... Ýsimlerini taþýyor çocuklar, kavgalarýný sürdürüyor, bayraklarýný daha yükseklere yükseltiyor! Devrimle beraber cisimleþen isimleri, milyonlarca iþçiye, emekçiye güç veriyor, barikat baþlarýnda gençliðe savaþ narasý oluyor! Devrim ya ruhumuzdadýr, ya da hiç bir yerde diyen önderlerimizin bir 6 Mayýs günü haykýrdýðý sloganlar bu topraklarýn meydanlarýnda, eylem alanlarýnda yankýlanmaya devam ediyor. Biz bir kez daha 71 devrimci kopuþunun, hareketimizin, emekçi halklarýmýzýn bu üç yiðit önderini faþizm tarafýndan daraðaçlarýnda katediliþlerinin 38. yýlýnda saygýyla anýyoruz. Öðrenci Gençlik; Devrimci irade, atýlganlýk, militan duruþ bu üç yiðit devrimcide somutlanarak izlerini takip eden binlerce devrimciye e- sin kaynaðý oldu. Onlar uzlaþmazlýðýn, mücadele kararlýlýðýnýn, olanaksýzlýk ve güçsüzlükler karþýsýnda boyun bükmemenin i- simleri oldular. Ama Denizleri salt bu yönleri ile anmak, hatýrlamak ve kavramak þüphesiz büyük bir eksiklik olurdu. Evet onlar militandýlar! Evet onlar, gençlik eylemlerinin, sokak savaþlarýnýn, ABD büyük elçisi Comer in arabasýný ateþe veren eylemcilerin önderleriydiler! Onlar okul duvarlarýný aþan bir 68 gençliðinin iþçi direniþlerine ve köylü iþgallerine koþturan devrimcileriydiler! Ama ayný zamanda onlar parlemanterizme, reformizme karþý ideolojik mücadelenin, karþý koyuþun ve örgütsel ayrýþmanýn birer önderiydiler. Tarihe 71 devrimci kopuþu olarak geçen bir ileri atýlýþýn duyurusunu þehirlere, daðlara, üniversitelere, bugünlere taþýdýlar. Devrimci hareketimizin yolunu takip ettiði bir kavganýn nasýl verileceðini net ve duru bir anlatýmla, yaþamlarýyla ortaya koydular. Bilinç, yürek ve silaha dayanan bir mücadeleydi bu. Filistin topraklarýnda iþgale karþý verilen bir mücadelede, kamplardan, feda birliklerine varan bir enternasyonalizmin militan neferleriydiler. Onlar artýk Filistin halkýnýn da Denizleri ydi! Artlarýndan kavgalarýný Filistin kamplarýna taþýyacak olan yoldaþlarý, Filistin kamplarýnda Deniz in yoldaþlarý diye tanýtýlacaktý. Köylüler konuþacaktý onlarý. Antep in, Malatya nýn yoksul köylüleri... Köylüler bu yiðit devrimcileri ve onlarýn ideallerini baðýrlarýna basacaklardý. ODTÜ nün gizli geçitleri, yurtlarý, odalarý, Denizleri barýndýracak, öðrencileri önderleri için amansýz bir kavgaya tutuþacaktý. Salt bir güzelleme deðil bizimkisi! Tarihe iz býrakan devrimcilerin ne anlatmak istediklerinin bilinçlere yansýmasýdýr. Burjuvazinin icazeti altýna girmeyen bu iz, zora dayalý devrim anlayýþýný temel alýyordu. Öðrenci Gençlik: Denizler Gibi Olmak, Denizler Gibi Savaþmaktýr! Denizlerin yolundan yürümek, onun mücadele anlayýþýna sahip çýkmak ve devam ettirmek demektir. Denizler, parlamentarizmden kopuþun adýdýr. Deniz gibi olmak, yasalcýlýðý, parlamentarizmi, sosyal reformizmi elinin tersiyle itmektir. Denizleri anmak, onlarýn ideallerini kuþanmak Marksizmi-Leninizmi rehber edinmek, Kürt ve Türk halklarýnýn mücadele birliðini savunmaktýr. Deniz olmak, devrim mücadelesini büyütmek, geliþtirmek ve zafere ulaþtýrmak için kavgaya katýlmak demektir. Devrimci Öðrenci Birliði, tüm öðrenci gençliði 6 Mayýs günü Denizlerin yanýbaþýnda olmaya çaðýrýyor. Ýsimlerini haykýracaðýz! Sloganlarý dillerimizde olacak, bayraklarý ellerimizde! 1 Mayýs ýn coþkusunu Denizlere, önderlerimize taþýyacaðýz. Onlarla paylaþacaðýz. Onlarla birlikte devrime yürüyeceðiz! Þimdi Deniz Olunmalý! Þimdi Denizleri tarihsel anlamýndan soyutlamadan, geçmiþi unutmadan, gelenekten geleceðe yürüyen bir anlayýþla, sokaklarda, kavganýn içinde Deniz olunmalý! Devrim Ya Ruhumuzdadýr Ya Da Hiçbir Yerde! Deniz, Yusuf, Ýnan Savaþa Devam! DEVRÝMCÝ ÖÐRENCÝ BÝRLÝÐÝ

9 DEVRÝMÝN ATEÞÝ DÝRENÝÞ ALANLARINDA HARMANLANACAK! Tekel Dersleri Kitaplarda okuduklarýmýzý, kitaplardan öðrendiklerimizi yaþadýðýmýz bir zaman bizimkisi. Proleterlerin sade ve net yaþamý, söyleyeceklerini uzatmadan yalýn bir þekilde ifade etmeleri Gösteriþsiz, yalýn bir kavga Öðreten, deðiþen, deðiþtiren bir mücadele Hiçbir þey öncesi gibi deðil ve hiçbir þey sadece kitaplarda yazýlan gibi deðil! Egemen sýnýfýn yaratmýþ olduðu þovenizm nasýl kýrýlacak? Ezen ulusun proleterleri damarlarýna iþlenen bu zehirden nasýl arýnacak? Zor sorulardý bizler için. Geçmiþin deneyimlerinde komünistlerin bu sorulara verecekleri yanýtlar vardý kuþkusuz! Ama biz genç kuþak için taze veriler gerekliydi. Sadece bu sorular için mi? Hayýr! Devrim mücadelesinde her genç devrimcinin aklýna takýlan tonla soru vardý. Ki hala var! Sakarya da Bir Komün ve Cevap Verdiði Sorular 78 gün boyunca Tekel iþçileri, sermayenin baþkentinde, sermayenin duvarlarýný döverlerken birçok soruya da cevap verdiler. Sakarya nýn sokaklarýnda attýklarý her adým, konuþtuklarý her cümle devrimi pratik olarak örgütleme derdinde olan her devrimcinin önüne muazzam bir veri koydu. Þovenizm nasýl aþýlacaktý. Ezen ulus ile ezilen ulus proleterlerinin birlikte mücadelesi nasýl yaratýlacaktý? Cevaplar verdiler! Tokat çadýrýndan geldi bir iþçi. Günlerin onda saðlamýþ olduðu deðiþimi taþýrcasýna bakýþlarýnda, yöneldi Diyarbakýr çadýrýna. Cebinden çýkarttýðý bir kartý gösterdi Kürt iþçilere. Kart MHP üyelik kartýydý. Ben Tokatlý bir iþçiyim, Türküm dedi, ekledi; þimdiye kadar sizleri yanlýþ tanýmýþým, bana sizleri, yanlýþ tanýttýlar. Elinde ki kartý yýrtýp bir kenara atarak o- turdu Kürt iþçilerinin yanýna. Yýrtýp attýðý bir kart parçasý mýydý sadece? Hayýr! O iþçi, bilinç sýçramasýnýn, ileriye dönük deðiþimin en güzel örneðini veriyordu. Þovenizm buruþturulup bir kenara atýlýyordu. Bu örnek, kafasýnda þovenizm nasýl aþýlacak? sorusuna cevap arayan bir komüniste de yanýt veriyordu. Eylem bir panzehirdi, öðretiyor ve deðiþtiriyordu. Dergi daðýtýmýndaydý genç leninistler. Çadýrlarý dolaþýyorlardý. Bir çadýrý artlarýnda býrakmýþ, diðer bir çadýra yöneliyorlarken, çevirdi yollarýný bir iþçi. Tanýttý kendisini ve derginin içeriðini beðendiðini söyledi. Tanýþmak, iliþkiye geçmek istedi. Anlattý hikayesini O da artýk MHP li deðildi. Osmaniye den geldiðini söyledi. Üstelik TEKEL iþçisi de deðildi. Destek için arkadaþlarýyla gelmiþlerdi. MHP li olarak gelmiþlerdi, fakat onun deyimi ile emeðin kavgasýný verenleri gördü. Günlerdir Sakarya Komünü ndeydi. Sorguladý kendisini. Sorguladýðý geçmiþiydi. Eylem, eskiyle hesaplaþtýrýyor, yeniye kapý aralýyordu. Þovenizm bu iþçinin nezdinde bir kez daha çöplüðe atýlýyordu! TEKEL iþçileri kararlýlýkla, fedakarlýkla, büyük bir paylaþým ve bilinç sýçramasý ile yarattýklarý direniþlerinin 78 günlük ilk raundunda emek hareketi için önemli bir atýlganlýðýn baþlangýç noktasý oldular. Burjuva sendikalizmin ayak oyunlarýna, sermaye sýnýfýnýn tehdit ve yalanlarýna, onun zor aygýtýnýn saldýrýlarýna karþý cüretli bir karþý koyuþun neferleri oldular. Umutsuzlara umut, yýlgýnlara direnç oldular. Genç devrimcilere, pratiðin yeþilliðinde cevaplar sundular! Yalýn Gerçek! Bir devrim ancak nasýl olabilir? sorusuna verilecek ciddi bir cevap her komünist bireyi hem bulunduðu yeri, hem de sýnýflar savaþýmýnýn genel karakterini sorgulamasý açýsýndan anlamlý bir baþlangýç noktasýna sürükleyecektir. bu sorunlarý ele aldýðýnýz anda, bunlara gerçek yanýtlar vermelisiniz; geriye çark edip ortalama dan ya da yýðýnlar dan medet ummayýnýz; gereksiz tümceciklerle ya da eðlendirici fýkralarla durumu geçiþtirmeye kalkmayýnýz. Lenin Lenin, yýllar önce, nasýl bir parti, nasýl bir mücadele? sorularýna yanýt verdiði ve dünya tarihine damgasýný vuran bir partiyi, Bolþevik Parti yi kurguladýðý Ne Yapmalý kitabýnda ekonomizmin temsilcilerine böyle sesleniyordu. Bu sesleniþ bir bakýma tarihin sýnamalý geçen süreçlerinde komünistlere bir uyarý niteliði taþýyor. Sorunlarý ele almakla kalmayacaðýz, onlara ciddi cevap vereceðiz! TEKEL direniþi, aylarý bulan muazzam etkisi ve gücü ile komünistlere önemli deneyimler edindirdi. Yazýnýn baþlangýcýnda TEKEL iþçilerinin birçok soruya cevap verdiðini söyledik. Onlar önlerine çýkan engelleri pratikte, mücadele e- derek aþarlarken birçok soruya da cevap verdiler. Peki onlarýn sorularýna? Devrimci siyasal özneye düþen görev burada anlamýný buluyordu kuþkusuz. Proleterlerin yalýn gerçekleri duymaya ihtiyaçlarý vardý. Onlarýn sadece yanýnda olmak yeterli deðildi ve bu böyle olmamalýydý. Sendikal bürokrasi ileri adým atmaya nasýl zorlanacak, süreç nasýl ileriye taþýnacak, sýnýf hareketinin genel çýkarýný karþýlayacak mücadele hattý ne ile, ne i- 7

10 çin örülecekti? Bu kadar mý? Deðil elbette! Komünistler, kalýcý çözümün, bir devrimin somut hedeflerini iþçilerin mücadele bayraklarýnýn üzerine nasýl yazacaklardý? Proletarya Kendisine Elveda Diyenleri Kapýda Karþýlýyor! Yakýn tarihimize sýnýfa güvensizlik, mücadeleye inançsýzlýk hatýra sayýlýr bir biçimde damgasýný vurdu. Kuþkusuz bu damga kendiliðinden bir dýþavurumun ifadesi deðildi. Ýfadeyi yaratan bizzat genel sol hareketin kendisiydi. 90 larýn baþýnda elveda proletarya diyenler, Zonguldak tan sermayenin baþkentine yürüyen bir sýnýfýn adýmlarýnýn altýnda ezildiler. Sol, kýblesini yitirirken, mezar kazýcýlar iþ baþýndaydý! Sol, Kuruçeþme toplantýlarýndan tasfiyeciliðe uzanan bir yolun kilometre taþlarýný örüyorken, sýrt çevrilen, güvenilmeyen bir halk, devrim tarihimizde önemli kalkýþmalara imza atýyordu. Binlerce insan devrimci saflarda kendisini var ediyor, faþizme karþý mücadelede bayraklaþýyordu. Rüzgar esti. Sol hareket esen rüzgarýn yarattýðý hava karþýsýnda yaþanan olaylarýn peþi sýra sürüklendi. Mücadelede sarsýcý ve deðiþtirici olaylar, lokalleþtirildi, yerel bir anlam yüklendi. Bu anlamda üzerinden yükselinmesi gereken devrimci olaylar, darlaþtýrýldý, sadece destanlaþtýrýldý. Politikada ilkesizlik, günlük çýkarlar genel bir davranýþ biçimi halini aldý. Doðalýnda aralýklarla yükselen sýnýf mücadelesine bulunulmasý gereken politik ve pratik müdahaleler saðlanamadý. Ayný politik ve pratik hat varlýðýný korudu. Deðiþen tek þey, örgütsel araç ve sonucunda mücadele araç ve yöntemleriydi. Tabelalar hazýrlandý, bir bir yerlerine takýldý. Öncü iþçilere, sýnýfýn ileri kesimlerine, yönelik sergilenmesi gereken devrimci politika tozlu raflara itilip, yerini genel kitleyi kapsamak ve harekete geçirmek gerekçesi ile ortalamayý ve geriyi temel alan bir politik çizgiye býraktý. Bu durum güncelliðini sürdürüyor. TEKEL iþçilerinin direniþi sol da i- fade bulan umutsuzluðun üstüne serpilen bir umut tohumu oldu. Sol hareketin güncel krizi deðil miydi favori konu. Ya da gericilik yýllarýnda yaþamýyor muyduk(!) Sýnýf hareketi dibe vurmuþ deðil miydi? Ýyi de nereden çýktý bu TEKEL iþçileri? Onlar tamda devrimci bir durumun i- çinden çýkmýþlardý iþte! Siyasal ve ekonomik krizle boðuþan bir burjuvazi eskisi gibi yönetemiyordu; bu siyasal ve e- konomik krizin sonuçlarýný kendi üzerinde hisseden emekçiler ise eskisi gibi yönetilmek! Bir þeyler yapmalýydýlar. Harekete geçtiler. Sömürüye, köleliðe eylemin gücü ile yanýt verdiler. Yan yana gelen, benzerleri ile var olan bir durum u olgunlaþtýrdýlar. Tariþ, Çemen, Akkardan, Esenyurt, Marmaray, Samatya, ATV-Sabah bu durumun bir parçasýdýrlar. Leninist politika, iþçi sýnýfýna ve e- mekçilere, kendi öz örgütlülükleri olan, i- nisiyatifi kendi ellerine almalarýný saðlayacak olan komite ve konseylerde örgütlenin çaðrýlarý yapýyorken ve bu komitelerin somut ayaðýný bizzat kendisi oluþturuyorken, iþte gelen bu umutlu havanýn üzerinden hazýrlýðýný yapýyordu. Yýllardýr Leninist politika tarafýndan sýnýfa götürülen komite ve konseyler ortalama sol un bir kýsmý tarafýndan direniþin ortalarýnda keþfediliyordu! Týpký direniþinde sonradan keþfedildiði gibi Ama iþ iþten geçmiþti. Bugüne kadar komitelerin asýl misyonu hakkýnda kafa yormayanlar, onun iþlevi, hedefi hakkýnda da saðlýklý çýkarýmlar ortaya koyabilecek durumda deðillerdi. Sýnýf yürüyor, ortalama sol peþinden sürükleniyordu! Süreci öngören deðil, süreci yaþayan bir sol un ciddi sorulara ciddi cevaplar vermesi beklenemezdi haliyle! Ýþçileri devrimciler düzeyine yükseltme iþi asýl çabamýz olmalýdýr (Lenin)Bu nasýl olacaktýr? Ajite ile dolu, methiyeler düzen, salt teþhir üzerinden hareket eden bir anlayýþla mý? Ortalama solun 78 gün boyunca yapmýþ olduðu budur. Tumturaklý sözler, ekonomik taleplerle sýnýrlý politika, sendikalarý göreve çaðrý! Hatta militan sendikacýlarý!! Ýlk baþta 1 günlük, tutmadý(!) sonra 3 günlük genel grev! Genel greve kota koyan bir sol! Genel grev politikasýný ekonomizmle kuþatan ve genel grevi sendikacýlarýn ellerine terk eden bir sol! Haliyle kendi kaderini de burjuva sendikacýlara býrakan bir sol! Sýnýfa inançsýzlýðýn, güvensizliðin dile yansýmasýdýr dile getirilenler. Var olan gerçeklik sosyalist hareketin, sendika rolüne soyunduðu, burjuva sendikalizme ise komünist hareket rolü biçtiðidir. Ekonomizmin sýnýrlarýný aþmayan politika, sendikalizmin sýnýrlarýný aþmayan pratik ve örgütsel yörünge! Dilde, atýlan adýmda cisimleþen durum budur! Devrimci- komünist hareket 78 günlük sürecin baþýndan sonuna kadar direniþin yanýnda deðil, direk içerisinde yer aldý. Kendiliðindenciliðe boyun bükmeden, burjuva sendikalizmin iþçilerden yalýtma oyunlarýný da boþa düþürerek soluksuz bir sýnýf çalýþmasýydý bu. Sakarya nýn iþçi çadýrlarýnda iþçilere süreci sor- 8

11 gulatan, tartýþtýran, duymadýklarýný duymasý gerekenleri duyuran bir çalýþma! O, sosyalizmi konuþtu iþçilerle, kimi zaman bir devrimi örgütledi(!), ulusal sorunu tartýþtý. En önemlisi tartýþtýrttý. Direniþin hedefinin baþlangýç noktasý ile sýnýrlý kalmamasý gerektiðini sürekli hatýrlattý. Önyargýlar daðýlýyor, kabuklar birer birer kýrýlýyordu. Ýþçi çadýrlarýnda günler geçtikçe, sermayenin tehditlerine direniþ cephesinden yanýtlar veriliyor, gergin ve sezdirilmeyen bekleyiþ devam ediyordu. Tanýdýk Bir Ses: Çadýrlarda Dar Gruplara Kanmayýn! Karar verelim, dar gruplarla hareket ederek mi kazanacaðýz, ilk günden beri o- muz omuza mücadele ettiðimiz tüm iþçi kardeþlerimizle birliðimizi koruyarak mý? AKP nin açýklamalarý bizi isyan ettiriyor. Küçük gruplarla radikal iþler yapmaya hevesleniyoruz, bari biz AKP ye haddini bildirelim diyoruz.. (TKP, 57. Gün bildirisi) Hay Allah sizden razý olsun! Bu kadar açýk sözlü olmak, politik bir sefaleti gözler önüne sermek, düzenin soldan bekçiliðini yapmak cesaret ister açýkçasý. Ama kör bir cesaret! Fason TKP nin dar gruplar diyerek kimleri kastettiði açýktýr. Fakat dar gruplarla hareket ederek mi kazanacaðýz ifadesi bir ruh halinin dýþa vurumudur aslýnda. TKP, sancýlý ve kaygýlýdýr. Sancýlýdýr çünkü iþçiler tarafýndan dikkate alýnmamaktadýr. Kaygýlýdýr çünkü o dar ve küçük gruplar, binleri yürüten TKP nin de olduðu yerde söz sahibidirler! Radikal iþten kasýt sürecin sertleþmesidir. Militan iþçi eylemleridir. Direniþi ileriye taþýyan, burjuva sendikacýlýðý aþan, bir mücadele hattý. TKP, böylesi bir havada nefes alamayacaktýr. Karikatürlerini çizemeyecek, gereksiz tümceciklerle ya da eðlendirici fýkralarla durumu geçiþtirmeye kalkamayacaktýr. TKP, o bakýmdan endiþelidir! Maðduriyeti AKP yaratmamýþ mýdýr? Bari o, AKP ye haddini bildirelim demektedir. Bu kadar! Fazlasýna ne hacet! Düzen içileþen, düzene teslim olan, çetrefilli dönemlerde bedel ödeyen devrimci harekete düzenin solundan, lüzumsuz gruplardý, siyaset dýþýna düþtüler, tasfiye oldular diyerek çelme takan sol(!), direniþlerde, eylemlerde, devletin dilinden devrimcilerin kuyusunu kazan sol(!) yükselen sýnýf mücadelesinin yarattýðý enkaz yýðýnlarý arasýnda kendisine yer edinecek ve yok olup gidecektir. Kavga Yeni Baþlýyor! Devrimci bir dinamizm var. Sokak eylemlerinde, kitle gösterilerinde, direniþlerde kendisini var eden bir dinamizm bu. Artan, yaygýnlaþan kitle eylemleri, direniþler devrimci politik bir kuþatma ve pratik bir odaklanma ile karþýlanabilir. Sorun bu dakikadan sonra sadece sýnýfýn eylemlerine gitmek, sýnýfý örgütlemek, ona yönelmek deðildir. Günümüzde sürecin de çekim gücü ile ister istemez aþýlabilecek bir sorundur bu. Üstelik bugün, ortalamasýndan reformistine, solun genel bir kýsmý için sýnýfa bu þekilde bir yönelim öyle veya böyle söz konusudur. Tekel direniþi bunun en canlý örneðidir. En can alýcý sorun sýnýfa ne ile, hangi araç ile ve ne için? gidiyorsun sorularýna devrimci yanýtlar verebilme yeteneðine sahip olup olamama sorunudur. Bu sorun ise; ancak günlük pratik çalýþmanýn aðýrlýðýný oluþturacak inatçý, sabýrlý ve soluksuz bir sýnýf çalýþmasýnýn sonucu olarak sýnýfýn içerisinde yaratacaðýn güven ve samimiyet ile aþýlabilir. Politik bir ciddiyet ve samimiyettir söz konusu olan. Ortalama sol, þimdi çekilip köþesine Tekel direniþinin hummalý bir deðerlendirmesini yapacaktýr. Ama o, küçük burjuva karakterinin taþýmýþ olduðu kararsýz, sallantýlý, gidip gelen ruh halinin belirtilerini kendi bünyesinde hissettiði anda kendisini ve kitlesini umutsuzluk cenderesine tekrar sokmasýný bilecektir. Çünkü, Tekel direniþi onun için kendi sorunlarý üzerinden harekete geçen sýnýfýn kendiliðindenci bir hareketinden ötesi deðildir. Çok da abartmamak gerekir! Direniþ boyunca göstermiþ olduðu dükkancý ve reklamcý anlayýþ iþte bu bakýþ açýsýndan doðmaktadýr. Birkaç iþçi kotarmak, isim duyurmak bu anlayýþýn yaklaþým biçimidir. Tekel iþçilerinin mücadelesi sürüyor. Farklý sektörlerin, farklý yörelerin iþçileri Tekel iþçilerinin açtýðý yoldan yürüyorlar ve yürüyecekler. Sokakta genç devrimciler kýzýl bayraklarla karþýlamalý onlarý. Hürriyetin türküsünü söylemeliler hep birlikte. Yeni cevaplar vermeli iþçiler, genç çocuklara. Kurtuluþu muþtulayan cevaplar vermeli komünist hareket emek ordusuna. Verecektir de! Kavga bitmedi daha yeni baþlýyor! NOT: Bu yazı, çadırların yıkılmasından hemen sonra kaleme alınmıştır 9

12 NORMANDÝYA DAN HAÝTÝ YE ABD NÝN HÝÇ DEÐÝÞMEYEN YÜZÜ Amerikan Faşizmi Bir sure önce Orta Amerika nýn sekiz milyon nüfuslu ülkesi Haiti nin yaklaþýk i- ki milyon nüfuslu baþkenti Port-au-Prince de 7.0 þiddetinde bir deprem oldu. Gerek depremin yüzeye yakýn bir noktada gerçekleþmesi, gerekse de kapitalizmin yarattýðý çarpýk kentleþme ve buna baðlý olarak uygun olmayan dayanýksýz malzemeyle yapýlan konutlar, iþ yerleri, kamu binalarý ve üretim tesislerinin neredeyse tamamý yerle bir oldu. Elbette kapitalizm ve onun yarattýðý çarpýk kentleþme bu yýkýmýn baþ sorumlusudur. Ancak bizim bu yazýmýzýn konusu bu nokta olmadýðý için bu noktaya deðinip geçiyoruz. Bu gün Haiti de 200 bin insanýn öldüðünden bahsediliyor, bu rakam çok büyük ve de korkunç ama daha korkunç o- laný maalesef ölen insan sayýsýnýn bu rakamdan çok daha fazla olduðudur. Bu ülkede gerçekten kaç insan öldü bilinmiyor. Bilinen þudur ki, bu depremde baþkanlýk binasý da dahil baþkentin kelimenin gerçek anlamýyla yerle bir olduðudur. Resmi kayýtlar 150 bin definden, gömülen insandan bahsediyor. Yani bunlar kayýtlara geçmiþ defin iþlemlerinin resmi sayýsý, kayýtlara geçmeyen ise bilinmiyor ama bir bu kadar insan bedeninin de kayda geçirilmeden halk tarafýndan gömülmüþ olmasý muhtemel. Yalnýz bu ikiyüz üçyüz bin insan söylenen ve bilinenin aksine deprem anýnda ölmedi. Depremde ölenler çok daha azdý, bu insanlar yýkýlan binalarýn enkazý altýnda aç susuz yaralý, yani hiç gelmeyecek olan yardýmlarý bekleyerek a- cýlar içinde öldüler. Depremden 15 gün sonra bile enkaz altýnda canlý insanlar çýkarýlýyorsa bu kadar uzun süre dayanamayan onbinlerce kurbandan da bahsetmek gerekmiyor mu? Evet bu insanlarýn büyük çoðunluðu Amerika Birleþik Devletleri denen emperyalist gücün yardýmlarý kasýtlý o- larak engellenmesinden dolayý yaþamýný yitirdi. Yani depremde ölenlerin kat be kat fazlasýný bizzat bu ülke bilinçli olarak katletti. Depremden hemen sonra Küba Bolivarcý Venezülla Cumhuriyeti, Bolivya ve Ekvator baþta olmak üzere (ilk gelen yardým ekipleri bu ülkelerdendi!) neredeyse dünyanýn bütün ülkeleri ve yardým kuruluþlarýndan kurtarma ekipleri ve acil yardým malzemeleri Haiti ye ulaþmaya baþladý. Ama sadece bir ülke yardým ekibi ve malzemesi deðil de özel eðitimli (katiller!) askerlerini yolladý. Elbette bu ABD idi. Bu 3000 iþgalci asker adaya gelir gelmez daha önceden gelenlerle birleþip havaalaný ve yardým malzemelerinin konduðu depolarý ele geçirdi. Bundan birgün sonra da ABD Haiti deki askeri gücünü e çýkaracaðýný duyurdu. Böylece ABD yardým için çok kritik olan ilk günlerde havaalanýna yardým ekibi malzemesi taþýyan uçaklarý indirtmeyerek ve depolardaki yardim malzemelerinin daðýtýmýný engelleyerek, yýkýlmýþ binalarýn altýndaki onbinlerce Haiti liyi katletti. Bu durum Küba, Bolivar cý Venezüella Cumhuriyeti, Bolivya tarafýndan þiddetli bir biçimde protesto edilmeseydi dünyanýn geri kalaný bu katliamý belki de öðrenemeyecekti. Bu üç cesur ülkenin protestosundan sonra Avrupa Birliði ülkeleri hasbel kader ve adet yerini bulsun diye ABD ye karþý çeþitli u- yarý ve ikazlarda bulunduysa da ABD a- daya asker yýðmayý elbette durdurmadý. ABD adaya asker yýðmaya hala devam e- diyor. Böylece her þeye raðmen depremden sað çýkma cürretini gösteren Haiti li küstahlarý Amerikan kurþunuyla öldürebilecek. Tüm bunlar yaþanýrken Nobel Barýþ Ödülü sahibi ABD nin çiçeði burnunda baþkaný Obama utanmadan tüm dünyaya sýrýtarak barýþ ve yardým mesajlarý veriyor. Ama Haiti deki askeri iþgal için hiç birþey söylemiyor. Elbette bu ABD nin Haiti yi ilk askeri iþgali deðil, ABD kurulduðu andan beri bu ada ülkesini defalarca iþgal etmiþtir. Bu iþgaller büyük katliamlarla gerçekleþtirilmiþ, her seferinde ada halký kan içinde boðulmuþtur. En son bundan bir iki yýl kadar önce Haiti de ABD destekli karþý devrimci hükümet ve orduya karþý son derece etkili bir halk ayaklanmasý baþlamýþ, iktidar düþürülmüþ, öyleki ayaklanmanýn devrimci seyrinden korkan ABD, Birleþmiþ Milletleri Haiti ye müdahaleye zorlamýþ ve böylece kendisinin baþ aktör olduðu adadaki Birleþmiþ Milletler iþgali baþlamýþ, bu müdahaleyle halk ayaklanmasýnýn önüne geçilerek Birleþmiþ Milletler askeri ve polis gücüyle þu anki iþbirlikçisi karþý devrimci kukla hükümet Rene Proval baþkanlýðýnda seçilmiþtir. (Adayý iþgal e- den BM gücünde Türk polisleri de var!) Ýþte tam da þimdi Haiti de açýk bir þekilde ABD askerleriyle elele vererek yardým malzemelerini halka ulaþtýrmayan, ulaþtýrýlmasýný engelleyen ve Amerikan iþgaline onay veren hükümetin kýsa tarihi budur. Bir iþbirlikçi, bir halk düþmaný, bir faþist ve kukla bir iktidar. ABD ise bu fýrsatý ka- 10

13 çýrmayacaðýný daha depremin ilk günü Haiti ye asker yollayarak göstermiþtir. Böylece açýk iþgale yönelerek adadaki BM varlýðýný sadece formaliteye çevirip kamulaj olarak kullanýyor ya da BM i saf dýþý býrakarak Haiti yi iþgal ediyor yine ve bilmem kaçýncý kez... Bu ABD nin fýrsatçýlýðýnýn ilk örneði deðil. Bu ülke baðýmsýzlýðýný ilan ettikten hemen sonra çevresindeki ülkeleri her fýrsatta onlarýn zayýf düþtükleri her yerde onlarý iþgal etmiþtir. Bu akbaba önce çevresinin baþýna belayken geliþip güçlenerek dünya halklarýnýn baþýna bela olan bir güç olmuþtur. 1. Emperyalist paylaþým savaþýnda savaþa bilerek katýlmamýþ ve Almanya ile Japonya nýn kaybedeceði kesinleþince Ýngiltere ile Fransa nýn yanýnda son anda savaþa katýlmýþ böylece çok az bir kayýpla kazananlar arasýnda yer almýþ, hemen ardýndan da henüz baþlamýþ olan Sovyet Bolþevik Devrimi ne karþý, karþý-devrimci beyaz orduyu desteklemiþtir. Aðýr ve yýpratýcý bu iç savaþta ABD gerici Rus generallerinin komutasýndaki bu orduya silah, cephane, subay ve bizzat asker yardýmý yapmýþtýr. Kýsaca ABD tarihinin hiç bir döneminde hiçbir halkýn yardýmýna koþmamýþtýr. Tam tersine zor durumdaki halklarýn her zaman bu zayýflýðýndan yararlanarak topraklarýný iþgal etmiþtir.bu durumu çok iyi bilen Amerikalý yazar Mark Twain bir yazýsýnda ve tam da Amerika Birleþik Devletlerinin, Haiti, Küba, Portoriko ve Dominik topraklarýnýn tamamýný ele geçirdiklerini kutlarken, þöyle demiþtir; Amerikan bayraðýndaki kýrmýzý þeritleri çýkararak yerine siyahlarýný ve yýldýzlarý çýkararak onlarýn yerine de kuru kafalarý koyalým. Bu söz onurlu bir adamýn ülkesinin iþgalci, sömürgeci tutumuna karþý yükselttiði bir çýðlýk olarak kalmaz ayný zamanda ABD tarihinin de bir özetidir. Bugün Haiti deki halk hareketini ezme amacýyla ada ülkesini adým adým iþgal etmeye baþlayan ABD ayný þeyi dünyanýn baþka baþka yerlerinde defalarca yapmýþtýr. Bunun en çarpýcý örneklerinden biri 2.Dünya Savaþý ndaki Normandiya çýkarmasýdýr. Zira bu çýkarma Amerikan propaganda filmlerinde anlatýlanlardan ve resmi tarih kitaplarýnda yazýlanlardan gerçekte çok farklýdýr. Peki gerçek neydi? Þuydu, Nazi Almanya sý Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliði ne saldýrdýðýnda baþta ABD olmak üzere tüm emperyalist ve kapitalist devletler Nazi saldýrýsýný açýktan a- çýða ya da alttan alta çeþitli biçimlerde desteklemiþlerdir. Bununla birlikte Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliði ne her türlü askeri ya da sivil malzeme satýþýný durdurmuþlardýr. Çünkü artýk Nazi Almanyasý ile yani Alman Emperyalizmiyle ortak bir hedefleri vardý Sovyetler yani proletaryanýn ülkesi. Tabi bunun resmi bir antlaþmasý yoktu ama baþta Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliði olmak üzere tüm dünya bu olanýn farkýndaydý. Hitler sýnýrdan girerek SS ler ve SA lar tam bir kýyým gerçekleþtirecek Moskova alýnacak tüm komünistler ve onlarýn ardýndan gidenlein hepsi gaz odalarýna yollanacaktý. Faþist ordular bu amaçla 20 milyon Sovyet yurttaþýný katletsede ne proletarya iktidarýný yýkabildi ne de onun baþkenti Moskova yý alabildiler. Ayrýca bu 20 milyon Sovyetler Birliði yurttaþý katledilirken ne ABD, ne Ýngiltere ne de diðerleri sesini çýkarmamýþtý. Elbette savaþa gireceklerdi ama önce Hitler in Sovyetler i kan içinde boðmasý beklenecek sonra da bu savaþta yýpranan Alman emperyalizmine ABD bütün gücüyle saldýracaktý. Böylece bir taþla iki kuþ vurulmuþ olacaktý. Hem Sovyet belasýndan kurtulup hem Almanya yý yenerek sermayelerini arttýrabileceklerdi. Bu yüzden ABD, Ýngitere ve Fransa Nazi Almanyasýnýn Avusturya ve Çekoslavakyayý iþgal etmesine fazla ses çýkarmamýþ hatta yine bu nedenle Nazi ordularýnýn Macaristan ý, Bulgaristan ý, Yunanistan ý, Yugoslavya yý hatta bizzat Fransa yý iþgal etmesine bile adeta karþý konmamýþtý. Zira baþ düþman her zaman Sovyetler Birliði ydi ve zaten Nazilerin Polonya yý iþgal etmesi sonra da Sovyet sýnýrlarýný geçmesi bu kampta belirgin bir sevinç yarattý. Öyle ya, komünistlerin kökünü faþistler kazýyacaktý!.. Ýþte bundan dolayý ABD savaþa girmiyordu. Çünkü girerse Sovyetler in savaþý kazanma þansý artacaktý bu onun için risklerin, olabileceklerin en kötüsüydü, hayýr o Sovyetler in yok edildiðini gördükten sonra Almanya savaþ açacak, burasý kesindi. A- ma ne zamanki Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliði Kýzýl Ordusu ve Sovyet partizanlarý önce Nazileri durdurdu o zaman ABD ve diðerlerinin sevinci yerini endiþeye býraktý ve ne zaman ki Kýzýl Ordu, Nazi ordularýný durdurduktan sonra i- kinci hamlesini baþlatýp genen taarruza geçti. Ýþte o anda ABD ve Ýngiltere, Normandiya ya asker çýkarmaya karar verdi. Zira doðu cephesinde Kýzýl Ordu nun saldýrýsý adeta bir fýrtýnaya, bir kasýrgaya dönüþmüþ, Alman Merkez Ordu grubu yok edilmiþ (Nazi ordusunun belkemiði bir orduydu!) panzer tümenleri alev alev yanmýþ çok övünülen o yýldýrým ordularýndan geriye hiçbir þeyi kalmamýþ olan Nazi ordusu umutsuzca direne direne çekiliyordu. Kýsacasý Normandiya ya bir tek ABD askeri ayak basmasabile Sovyetler bu savaþý kazanacaktý. ABD ve Ýngiltere nin Fransa yý kurtardýðý yalanýna gelince, þu kadarýný söyleyelim, Fransýz partizanlarýnýn yiðitliði ve savaþçýlýðý sayesinde zaten Fransa Normandiye çýkarmasý baþladýðýnda partizanlar çoktan ve büyük oranda kurtarýlmýþtý. Örneðin partizanlar baþkent Paris i Alman iþgalcilerinden savaþarak almýþtý. Ayrýca Hitler in doðu cephesindeki bozgunu durdurmak için batý cephesindeki askerlerini doðuya kaydýrmasý Fransa daki iþgalci asker sayýsýný her geçen gün azaltýyordu. Buyanýyla da Sovyetler aslýnda iþgal altýndaki halklar içinde dövüþüyor, onlarýn baþýna dikilen katilleri kendi üstüne çecerek bu halklarýn özgürlüðe kavuþmasýný yakýnlaþtýrýyordu. Hitler ve Nazi Almanyasý nýn bir planý daha vardý o da yenileceklerini anlayýnca þunu yapmalarýydý. Sovyetler deðil de ABD kazansýn diye batýdaki askerleri doðuya kaydýrmak böylece Sovyetler in ilerlemesini güçleþtirirken diðerlerinin önünü açmak, bunu da savaþýn bittiði güne kadar yaptýlar. Normandiya da gerçekte olanlar emperyalist medya özellikle de Amerikan propaganda filmlerince dünyaya ters yüz edilerek sunulmuþtur. ABD, Normandiya ya ayak bastýðý andan Berlin e vardýðý ana deðin bir kurtarýcý olmadý tersine bir cellat oldu. Öyle ki, çoktan Fransýz partizanlarca kurtarýlmýþ ve FKP kontrolündeki (Fransýz Komünist Partisi) kasabalarý bilerek, kasýtlý olarak bombardýmana tutup yok etti. Kýsa bir süre sonra bu vahþet öyle bir noktaya vardý ki, ABD ve Ýngiliz askerleri ABD u- çaklarýndan atýlan bombalar altýnda can veren Fransýz köylülerin baþýnda aðlamýþtýr. 11

14 12 Kurtarýcýlar Fransa yý, Fransýz emekçilerinin kanýnda boðuyorlardý. Þurasý çok açýk ki, ABD ve Ýngiltere Nazilerden önce komünistlerden ve ilericilerden korkuyordu. Zaten geliþ amaçlarý da buydu. Avrupa da sosyalizmin egemen olmasýný engellemek iþte bu yüzden Fransa yý sosyalist olmaktan alýkoymak için her yol mübah sayýlmýþtý. Zaten o sýrada Nazi subaylarýnýn aðzýndan þu laf düþmez olmuþtu: Yakýnda Amerika yla birlikte komünistlere karþý birlikte savaþacaðýz. Sovyetler in elinden kurtulmayý baþarabilen bu azýlý faþist subaylardan çoðu gerçekten de Amerika himayesine girerek, dünyanýn her yanýnda özellikle Doðu Avrupa da karþý devrimci operasyonlarda görev almýþ, Gamalý haç bayraðý altýnda iþlediði en aþaðýlýk suçlarýna ABD bayraðý altýnda ölene kadar devam etmiþlerdir. Kýsacasý, ABD ve müttefikeri Avrupa ya, Avrupa da sosyalizmin ilerlemisini durdurmak için geldiler ve bunu Berlin duvarýný yaparak da ispatlamýþ oldular. AB ayný þeyi bu defa da Haiti de yapýyor. Öyle ki Ýtalyan Hükümeti nin Haiti de resmi olarak görevlendirdiði bir diplomatý bu durumu diplomasi diliyle þöyle ifade ediyor: ABD yardým deðil, askeri þov yapýyor. Dünyanýn her yanýndan gelen yardým malzemelerinin konduðu depolar ABD askerlerinin kontrolünde, askerler bu malzemelerin halka ulaþmasýný engelliyorlar. (Hürriyet, 27 Ocak 2010). Buradaki þov sözcüðünden kasýt iþgal olduðu açýktýr. Ancak burjuva diplomasisinin dilinde bu defa iþgal þov kelimesine dönüþmüþtür. Yine Ýtalyan diplomatýn sözlerinden anlaþýlýyor ki, Haiti deki karþý devrimci burjuva hükümetle ABD el ele vererek acil yardým malzemelerini halka u- laþtýrmayarak Haiti halkýný katlediyorlar. Hemen burada bir noktayý açýklýða kavuþturmalýyýz. ABD ve Haiti askerlerinin el koyduðu bu malzeme depolarý halk tarafýndan ele geçirilerek bu malzemeler yine halkýn kurduðu komitelerce halka daðýtýlýyor. Buna karþý Haiti ve ABD iki þey yapýyor: Ýlki depolara yaklaþan halka kurþun yaðdýrmak ve onlarý öldürmek, ikincisi, u- luslararasý medya tekelleri aracýlýðýyla bu halk inisiyatifini yaðmacýlar olarak göstermek. Burjuva faþist Türk medyasý da bu i- þin baþýný çekenlerdendir. Oysa Haiti deki yaðmacýlar Haiti halký deðil, ABD nin yolladýðý katil sürüleri ve halk düþmaný Haiti ordusudur. Esas yaðmacý ve hýrsýz bunlardýr. Çünkü halka gelen, halkýn olan ihtiyaç malzemelerine el koyanlar bunlardýr. Dahasý bu malzemelere el koyup halka daðýttýrmayan bu katilleri halk öldürse de kimse bundan rahatsýz olamaz, çünkü bu bir halkýn meþru müdafasýdýr. Çünkü ABD ve Haiti askerleri bu malzemeleri el koyduðu için her yeni dakikada yeni cinayetleri iþlemiþ oluyorlar. Depremin üzerinden onbeþ gün geçti ama hala enkaz altýndan canlý insanlar çýkýyor. Ve ABD hala yardýmlarý engelleyerek Haiti ye yeni askerler yolluyor. Böylece Afrika dan getirilen kölelerin ilk isyan ettiði yerlerden biri olan Haiti bir kez daha cazalandýrýlýyor. Böylece 1922 yýlý ABD senato raporunda geçen ve tam da bu sýrada yirmi yýldýr ABD iþgali altýnda ezilen ucuz iþgücü deposu ve kahve üreticisi Haiti deki bir iþçi ayaklanmasýnda, ayaklanmanýn bastýrýldýðý ve bu bastýrma sýrasýnda binbeþyüz iþçinin öldürüldüðü Haiti böylece jeopolitik emperyalistlerce ana karanýn doðal bir uzantýsý sayýlan Küba, Haiti, Dominik, Jamaika, ve Portekiz. Böylece karaderili isyancý kölelerin 1791 yýlýnda Toussaint L Ouverture önderliðinde Fransýz sömürgeciliðine karþý baðýmsýzlýk savaþý açan ve beþ yýllýk savaþ sonunda Fransýz burjuvazisine Marat ve Robespier in de yardýmýyla Haiti ve bütün kolonilerde köleliði kaldýrtan yasayý çýkarttýran ama maalesef Napolyon un Fransýz iktidarýný ele geçirmesiyle yeniden kölelikle karþý karþýya gelen ve liderleri Toussaint L Ouverture Fransa daki bir þatonun karanlýk bir mahzeninde katledilen fakat buna raðman Napolyon un ordusunu bu küçük adada yok eden Fransýz askerinin cansýz bedenlerini kahve plantasyonlarýna seren ve bu savaþta ülke nüfusunun yarýsýný kaybeden, sokaklarý ve tarlalarý karaderili özgülrülk savaþçýlarýnýn cesetleriyle dolu olan ve leþ kargalarýnýn insan eti yemekten uçamaz hale geldiði Haiti, Napolyon ordusunu yenip Fransýz generalin canýný alýp savaþý kazanan Haiti. Böylece Napolyon ordusunu yenen karaderili isyancý kölelerin karaderili isyancý iþçi çocuklarý, defalarca Amerikan iþgaline uðramalarýna raðmen her defasýnda özgürlük uðruna isyan eden bu asi halk cezalandýrýlaracak

15 Ve böylece en önemlisi de ikinci bir Küba nýn doðuþu yeni bir sosyalist ülkenin önü kesilmiþ olcak. Evet, Haiti de bir deprem oldu buyerin altýndan gelen bir depremdi ama þimdi yerin üstündeki deprem için gün sayýlýyor. Bu depremi yaratacak olan Haitili yoksullardýr, emekçilerdir. Aslýnda bu depremin öncü sarsýntýlarý çoktan baþladý ve BM bu adaya gelirken halk ayaklanmasý bu öncü sarsýntýlardan sadece biriydi. Þimdi ABD ordusu Haiti ye daha fazla asker yýðarak burayý iþgal ederek bu depremi engellemeye çalýþýyor.. Ama nafile Haiti nin özgürlük savaþçýlarý tarih boyunca, Ýspanyollarý, Portekizler, Fransýzlarý, ABD lileri, bunlarýn o dev ordularýný dize getirmiþtir, aynýsýný þüphesiz ki, yine yapacaktýr. ABD ye gelince o bir taraftan Haiti yi iþgal ederken diðer taraftan da daha geniþ çaplý iþgallere hazýrlanýyor.önce Haiti yi iþgal edecek ve halk ayaklanmasýný baþlar baþlamaz ezecek sonra da bu ada ülkesinde üstlenerek Küba gibi Bolivya gibi Venezüella gibi Latin Amerika nýn asi ülkelerine karþý giriþeceði askeri iþgalin yolunu açarak iþini kolaylaþtýrabilecek. En azýndan eldeki hesap bu. Hatýrlanacaðý gibi I- rak iþgaline de bu yüzden böyle bir hesapla baþlamýþtý. Önce Irak alýnacak sonra Suriye ve Ýran iþgal edilecekti, ama durum ortada þimdi Irak cehenneminden nasýl kaçacaklarýnýn planlýyorlar. Küba, Bolivarcý Venezüella Bolivya dan ve Ekvator dan yazýmýzýn baþýnda da bahsetmiþtik. Haiti ye ilk gelen bu dört ülkenin yardým ekipleri ve malzemeleri hala görmezden gelinirken, ABD nin söz verdiði milyon dolarlýk yardýmdam bahsedilip duruyor. ABD, UNÝCEF e yardým sözü verir, on milyon dolar, yüz milyon dolar taahhüt eder. Dünya halklarý karþýsýnda iyilik yapan ülke pozuna bürünür. A- ma gerkçekte ABD bu yardým paralarýný hiç ödemez. Hep böyle yapmýþtýr ve böyle de yapacak. Haiti için de bir istisna yapmayacaktýr. ABD nin amacý yardýma muhtaç insanlarý kurtarmak deðil onlarý katletmektir ve bunu þu sýra en aðýr ve acýmasýz þekilde Haiti de yapýyor. Tekrar ve altýný çizerek söylüyoruz ki, ABD nin baþka halklara yardým etmek gibi bir amacý tarihi boyunca hiç olmadý. Tersine Sovyet içsavaþýnda Kore de, Vietnam da doðrudan ve dolaylý olarak Lübnan da, Filistin de, Türkiye de, Kürdistan da daima karþý devrimci hareketleri desteklemiþ, bir çok defa bizzat savaþa katýlmýþtýr. Son yüzyýlda dünyanýn neresinde bir halk, bir devrim kan içinde ezilmiþse iþin arkasýnda tüm emperyalizm, ama özellikle ABD vardýr. Özellikle þu son 50, 60 yýlda olan askeri faþist darbelerin hepsini ABD yaptýrmýþtýr. ABD emperyalist kapitalist sistemin jandarmasýdýr. Onun bu karþý devrimci katil yüzü hiç deðiþmemiþtir ve deðiþmeyecektir. Amerika Birleþik Devletleri adýna asla özür dilemeyeceðim, gerçeklerin ne olduðu umurumda deðil. George Bush, Amerika Birleþik Devletler Baþkaný ÝÞÇÝLER ARTIK DAHA FAZLA BÝLÝNÇLENÝYOR 17 Þubat Çarþamba günü, Çemen iþçileri seslerini duyurmak için yaptýðý yürüyüþte, ve iþçilerin emekçilerimizin haykýrýþ gününde bizler DÖB lü öðrenciler olarak Çemen iþçilerinin yanýndaydýk. Yoldaþlarýmýzla birlikte oradaydýk. Onlarýn verdiði onurlu mücadeleye desteðe gitmiþtik. Bu yürüyüþ gerçekten iþe yaradý mý? Gerçekten haykýrýþlarýmýz duyuldu mu? Evet! Duyuldu ve bizler oradaki emekçilerimizle haykýra haykýra sesimizi duyurduk. Ve çadýrýmýzý kurduk. Ýþçiler sömürülüyor, iþsizlik artýyor, periþanlýk artýyor, buna birilerinin dur demesi lazýmdý. Ýþçiler artýk daha fazla bilinçleniyor ve sermayeye karþý mücadele ediyorlar. Ýþçilerin sesi sermayenin korkulu rüyasý oluyor. Bizlerin o yürüyüþte içtenlikle haykýrýp, ayak tabanlarýmýzý þiþirip, seslerimizin kýsýlmasý, boþuna deðildi. Dünya Emeðin Olacak. Ýþçilerin mücadelesi boþuna deðil, iþçiler haykýrdýkça haykýrýyor, mücadele büyüyor. Sermayenin çanak yalayýcýlarýnýn baskýlarý bizleri yýldýramadý, yýldýramaz da haykýrýþlarýmýz fabrikanýn içinde yankýlandý. Ýþçilerin hak alma mücadelesi devam ediyor devam edecek. Polislerin her zamankinden çok olmalarý, iþçilerin çadýrý kurmaya engele olamadýlar. Çadýr kurulurken, ilk çiviyi tahtaya çakarken, bir yandan da halaylar çekilerek, türküler söylendi. Sermayenin iþçi sýnýfý üzerindeki baskýsý bizleri ve iþçileri yýldýramayacak. Sermaye sýnýfýnýn sömürüsü devam ettiði müddetçe, sýnýflý toplumlar var olduðu müddetçe, sýnýflar mücadelesi devam edecek, taa ki FABRÝKALAR TARLAR SÝ- YASÝ ÝKTÝDAR HERÞEY EMEÐÝN oluncaya dek. DÖB LÜ BÝR ÖÐRENCÝ/ANTEP 13

16 ...BÝZ KAZANACAÐIZ DEMEK GEREKÝR Bir þeyler yapýlmasý gerekiyor. Ýþvereni rahatsýz etmedikten sonra 10 yýl burada dursak ne olur. Biz günlerdir buradayýz, medyadan buraya gelip bizlerle konuþuyorlar ama sonrasýnda baktýðýmýzda yarým yamalak gösteriyorlar, tam olarak yayýnlamýyorlar. Bizler kamuoyunu rahatsýz etmek istiyoruz, bizleri dinlemelerini ve tam kesintisiz yayýnlamalarýný istiyoruz. Bu mücadele sadece Esenyurt Belediye çalýþanlarýnýn deðil bunu biliyoruz, amacýmýz Türkiye nin her yerinde etki yaratmaktýr. 14 Merhaba bizler DÖB(Devrimci Öðrenci Birliði) den geliyoruz. Sizlerin haklý mücadelenize öðrenci gençlik olarak destek veriyoruz ve vermeye devam edeceðiz. Sizlerin girmiþ olduðunuz direniþi olabildiðince üniversitelerde, liselerde öðrenci gençliðe u- laþtýrmaya çalýþýyoruz. Bunun için sizinle röportaj yapmak istedik. Öncelikle isminizi öðrenebilir miyiz? Esenyurt iþçisi: Aliþan Avaran Esenyurt Belediye-iþ DÖB: Kýsaca son yaþanan süreci anlatabilir misiniz? Esenyurt iþçisi: Genel olarak baktýðýmýzda, tabi ki medyada bu zamanda en çok ses getiren tekel iþçilerinin direniþi var, ama aslýnda tekel direniþinden önce de devam eden direniþlerin olduðunu biliyoruz. Ben bugün burada 162.gündür direniþteyim ve bu sadece tekel iþçisinin deðil bütün iþçi sýnýfýnýn sorunudur. Bu sýnýf dayanýþmasý ile birlikte zafere ulaþabilinecek bir durumdur. Çalýþmýþ olduðum belediyede sendikalý olup da iþten çýkarýlan arkadaþlarýmdan 7 tanesinin davasý vardý ve kazandýlar, birkaç arkadaþýmýn ki ise devam ediyor. Çok fazla baský gördük, gözaltýna alýndýk, tehdit edildik ama yinede direnmeye devam ediyoruz ve umudumuzu yitirmiyoruz. DÖB: Neden açlýk grevine girdiðinizi açýklar mýsýnýz? Esenyurt iþçisi: Sadece direniþ için diyelim, öyle düþünelim. Bir eylem yapýlýyor, bir basýn açýklamasý yapýlýyor ama bu yapýlanlar yetersiz kalýyor ve iþveren bu yapýlanlarý bilse bile pek de rahatsýz olmuyor. Bir þeyler yapýlmasý gerekiyor. Ýþvereni rahatsýz etmedikten sonra 10 yýl burada dursak ne olur. Biz günlerdir buradayýz, medyadan buraya gelip bizlerle konuþuyorlar ama sonrasýnda baktýðýmýzda yarým yamalak gösteriyorlar, tam olarak yayýnlamýyorlar. Bizler kamuoyunu rahatsýz etmek istiyoruz, bizleri dinlemelerini ve tam kesintisiz yayýnlamalarýný istiyoruz. Bu mücadele sadece Esenyurt belediye çalýþanlarýnýn deðil bunu biliyoruz, amacýmýz Türkiye nin her yerinde etki yaratmaktýr. DÖB: Sizce bundan sonra neler yapýlmalý? Esenyurt iþçisi: Tamam bu kadar yeter denilirse eðer, zaten en baþtan teslimiyeti kabul etmiþ oluruz. Ben kazanacaðým, biz kazanacaðýz demek gerekir. Kararlý olunmalý ve onca saldýrýlara raðmen yýlmamak gerekir. Sendikalarýn burada iþçilere sýnýf bilinci vermesi gerekir, þahsen ben çok az sayýda sýnýf bilinci veren sendika gördüm. Birçok sendika gezdim ama çok az sendika bunu yapýyor. Yani bir iþçi sadece sendikaya sözleþme imzalayýp sonrada bir daha uðramamazlýk yaparsa, bu sadece sendika içerisinde bulunan bir kaç kiþiye yarar o kadar. Sendikalarýn eðitim çalýþmalarý yapmasý gerekir. Kendisine sahip çýktýðý gibi iþçisine de sahip çýkmalý ve iþverene iþçiyi satmamalý, bunlarýn bilinmesi gereklidir. DÖB: Sizce iþçilerin mücadele birliði için neler yapýlmalý? Esenyurt iþçisi: Görüþ ne olursa olsun iþçilerin, memurlarýn, saðlýk emekçilerinin, öðrencilerin hep beraber bir arada olmasý gerekir ve iþçilere yaþananlarýn nedenleri anlatýlmasý gerekir. Özellikle sendikalarýyeni Dosyan iþçilere iþçi olduklarýný hatýrlatmalarý gerek, ayrý ayrý yerlerde tek tek direniþler yapýlmasýnýn bir yararý olmadýðýnýn bilinci verilmesi gerek, bugün bu süreçte iþçilerin mücadele birliðinin oluþmasý için koþullar yeteri kadar uygun, bu yaþanan iþçi sýnýfýn direniþlerini Türkiye nin her yerine yaymak gerekir. Sendikalarýn lafta deðil pratik olarak ta bir þeyler yapmalarý gerekir ve tabandan hareketli bir direniþ bilinci oluþturulmalýdýr. DÖB: Bu yaþanan direniþlere öðrenci gençliði katýlýmý sizce yeterli midir? Esenyurt iþçisi:: Kendi þahsým adýna tabii ki de destek vermek için gelenlerle kalabalýk olmamýz çok daha iyi, eðer böyle o- lursak sesimizi daha çok duyururuz. Bize polislerin dedikleri vardýr, öðrenciler hakkýnda, onlar yasa dýþý eylemler yaparlar, sizde kötü görünürsünüz tarzýnda bizleri uyardýklarýný söylerler. Þunu söylemek gerek; kim gelirse gelsin, farklý görüþten olursa olsun baþýmýzýn üstünde yeri vardýr. Bir eylem anýnda hiçbir þekilde gençlerimizi polisin eline vermeyiz. DÖB:: Son olarak söylemek istediðiniz bir þey var mý? Esenyurt iþçisi: Tutarlý kararlý olmak çok önemli, lafta deðil özde olunmasý gerekir. Verdiðimiz mücadeleyi sizlerin doðru bir þekilde insanlara ulaþtýrdýðýnýzý biliyoruz bunun için çok teþekkür ediyoruz. Buradan tüm genç iþçilere ve öðrencilere, tüm devrimcilere yürekten selamlar gönderiyorum. DÖB: Bizimle röportaj yaptýðýnýz için teþekkür ediyoruz. NOT: Bu röportaj, İtfaiye ve Esenyurt işçilerinin Ocak tarihleri arasında İstanbul Türk-İş te yaptıkları açlık grevi sırasında yapılmıştır.

17 BÝR TEKEL ÝÞÇÝSÝYLE SÖYLEÞÝ Genç Yoldaþ ýn 51. sayýsýnýn çýkmasýyla bizler de dolu dolu olan ve özellikle Tekel direniþ sürecinden yoðunluklu söz eden dergimizi iþçiemekçi gençlere ulaþtýrmak için Ýzmir in Gediz semtinde daðýtýma çýkmýþtýk. Dergi daðýtýmý sýrasýnda kapýsýný çaldýðýmýz evlerden birinde Balatçýk Tekel Fabrikasýnda çalýþan bir iþçi ile tanýþtýk. Bizi evine davet etti, biz de kendisini kýrmadýk ve 48 gündür süren Tekel iþçilerinin eylemi üzerine sohbete baþladýk. (Ýþçi arkadaþýmýz çalýþtýðý fabrikada iþin bitmesiyle 1 aylýk tatile girmiþ) Genç Yoldaþ: Ankara daki iþçilerin yanýna gitme zamanýnýz veya imkânýnýz oldu mu? Ýşçi: Evet ben de oradaydým. Arkadaþlarýmý yalnýz býrakmak içimi acýtýyor. Onlarý izlediðim her haberde aðlýyorum. Ankara da olmak beni biraz daha rahatlatmýþtý, hepimiz coþkuluyduk ve her þehirden gelen Tekel iþçileriyle tanýþmamýz ve kaynaþmamýz aslýnda düþmanýmýzýn bir olduðunu göstermiþ oluyor. Genç Yoldaþ: Peki tam olarak sizin beklentiniz nedir? Yani 4-C ye alternatif ne düþünüyorsunuz? Ýşçi:: Biz 4-C ye bir alternatif istemiyoruz. Sadece kendi haklarýmýzýn deðiþtirilmesine karþýyýz, istemiyoruz... Genç Yoldaþ: 4-C sistemini kabul eden oldu mu bu süreçte? Ýşçi: Evet tabiî ki de Daha çok arkadaþlarýmýz kavramadýklarý i- çin kabul ettiler. Þimdi çok piþmanlar, hepsi artýk iþlerinin olmayacaðýný hiç olmazsa tazminatlarýmýzý alalým diye düþündüler ama yanýldýlar. Bizler ise( her þeyin farkýnda olan iþçiler) hakkýmýzý almak için mücadele ediyoruz. Genç Yoldaþ: Yeni tatile girdiðinizi söylediniz. Devam eden direniþe gitmeyi düþünüyor musunuz? Ýşçi: Evet. Eðer 4-C den vazgeçmezlerse varsýn gerisini hükümet düþünsün. Genç Yoldaþ: Siz kendi adýnýza ne yapmayý düþünüyorsunuz? Ýşçi: Benim beklentim; 4-C den vazgeçilmesi. Tabi çoðunluk yani Ankara daki kabul ettikleri koþullarý bizimde kabul etmemiz gerekir. Bu keyifli sohbetten dolayý hem biz hem de Tekel iþçisi memnun kalmýþtý. Tekrar görüþmek için birbirimizden söz alarak vedalaþtýk. Görüyoruz ki yine bir iþçi halen sendikadan ve hükümetten beklenti içinde. Her þeyin kendilerinin elinde olduðunun farkýnda deðil. Ýþte burada biz devrimcilere büyük bir sorumluluk düþüyor. Örgütlenmeye hýz vermek gerekiyor. Ýþçi Ýþçisin sen elbet Yarýný kuþattýðýn bu günlerde Hasretimsin sevdamsýn Sen iþçi sen iþçisin Anlat yaþamýný Anlat da çoðalalým Anlat da haykýralým sesimizi Karanlýk zindana Körpe çocuða Sevdasýz gençlere Yüreði kabuk tutmuþ bir avuç insana Sen iþçisin Sen milyonsun Sensin bizi yarýnlara taþýyacak yýkanmýþ tohum Serpilmiþ yaprak Topraða kök salmýþ çiçek Sen iþçi sen iþçisin elbet Ýnancýmdan söylüyorum Sesim boðuk bazen Beni duymaya bilirsin Ama her zaman yüreðim yanýndadýr iþçi Bakma sen Ellerinden doðarým ben Soluðunla nefes alýrým Görmesen de beni Yanýnda yürüyenim Seninle düþman karþýsýnda çatýþaným Elbet bir gün kavuþur ellerimiz Bu hasretle yetiþiyorum Bazen özlemlerim beni yollara vurur Ýþte o zaman kendimi Bir Ankara da bir saraçhane de Belkide bir fabrika iþgalinde Bir ölüm yürüyüþü güncesinde Bulurum kendimi Ýþte kavuþtu ellerimiz iþçi Tanýdýn mý beni Ben sana uzaklardan þiir okuyan partizaným Seni anlatan türküyü söyleyenim Yaþamýmý seninle var edenim Umudum senin ellerinde gizli Tarih bir senin ayaða kalkýþýný Bu kalkýþla doðan hayatý Ve tabiî ki bu hayatýn sevdasýný, yüreðinde taþýyanlarý unutmaz Biz aslýnda seninle çoktan tanýþýyoruz Hatýrlar mýsýn kilometrelerce yürüdüðümüz yolu Peki, senin karþýnda soluk soluða attýðým o sloganlarý Ya grev çadýrlarýmýz iþçi Sabahlarý Ankara nýn soðuðunu Akþamlarý saraçhane de sabaha kadar söylediðimiz o kavganýn ezgilerini Sen iþçi Sen dünyayý kendi eylemiyle deðiþtirecek insan Bu sana bir partizan selamýdýr Unutma seninle büyür seninle ölürüz Bu zafer senin zaferindir Kavganýn sýcaklýðýnda düþlerim o günü Sen iþçi sen iþçisin elbet Adýný unutmam bir gün olsun Senle baþlarým ben yeni güne Bir baþka yeni günde yürürüz iþçi partizan el ele Devrim Özgür 15

18 BAYRAKLAR DAHA YUKARI, TAKSÝM E YÜRÜYORUZ! 16 Gündem Reformizmin ve oportünizmin büyük bir çoðunluðu bugün Taksim Fatihi oluverdiler. Bu ruh halinin onlarda cisimleþmesi gayet normaldi aslýnda. Marx, küçük burjuvazi için tanýmlamayý yýllar öne yapmýþtý. Marx ýn deyimi ile onlar, yaþayan bir çeliþkiydi. Bu çeliþki onlarda 2007 öncesi her 1 Mayýslardan önce 1 Mayýs nasýl kazanýlýr? tartýþmalarý ile kendisini gösteriyordu. Bu tartýþmalarýn özneleri, bu sýzlanmanýn sahipleri bugün Taksim i kazanma noktasýnda kendilerine üstün vasýflar yüklüyorlar(!) Ýþte size yaþayan bir çeliþki! 1 Mayýs a, Taksim e yürüyoruz. Yürüyüþün her evresinde devrimci politika kitlesine seslenecek ve ona ulaþacaktýr. Yürüyüþün her güzergahý sýnýfýn kuþanmasý gereken politikaya, yürümesi gereken hatta, bayraðýna yazmasý gereken taleplere kulak kabartacaktýr. Kitleler hedefe yürürlerken, karþýlarýnda birçok engeli bulurlar. Her ileri atýlýþ aslýnda aþýlmýþ olan engellerin de birer anlatýmýdýr. Baský, tehdit, katledilme, tutuklama vs. Bu engellerin bir biçimidir. Ve bu engelleri yaratan hiç kuþkusuz sermaye sýnýfýnýn kendisidir. Peki sadece bunlar mý? Yýllardýr 1 Mayýs ta Taksim e çýkmak isteyen iþçileri, emekçileri ve gençleri düþünün! Bu özlemi, isteði kendi içinde barýndýran, isteði gerçekleþtirmek için harekete geçen, talep eden, ama her istemi duvara çarpan kitleleri! Kimdir bu isteme ayak diretenler, ayak oyunlarý ve politik körlükle bu istemi boþa düþürenler? Bugün bunun cevabýný vermek için alim olmaya gerek yoktur. Bunlar da bir engeldi ve bu engellerin sahipleri burjuva sendikalizmin, reformizmin ve ortalama sol hareketin kendisiydi! Ýþte kitleler Taksim kararlýlýðýný bugün kuþanmýþlarsa eðer bahsettiðimiz bu engelleri aþmasýný bildiler. Çünkü gerçekler inatçýydý! Madem sýnýftan kopukluðun karþýlýðýydý Taksim, madem bir saplantýydý(!), madem fetiþizm denen hastalýðýn sol da belirtisiydi, peki bu tartýþtýrma gücünü nereden alýyordu? Madem sýnýf Taksim i kaldýramazdý, Taksim i gündemine kim alýyordu? Madem alan önemli deðildi, peki devletin kendisi kimilerine göre sol da beliren fetiþizm hastalýðýna neden kapýlýyordu? Taksim i iþçilere, emekçilere neden kapatýyordu? Madem sýnýfýn Taksim gibi bir derdi yoktu, ortalama sol her 1 Mayýs sonrasý kendi tabanýna seneye Taksim deyiz açýklamasýný neden yapmak zorunda kalýyordu? Bu gücün kaynaðý iþçi sýnýfý ve emekçilerin kendisiydi. Onlarýn istekleri, özlemleri ve tarihsel sýnýf bilinçleriydi. Leninist politika burjuva sendikacýlarýn resmi açýklamalarýna deðil, iþte bu dipten gelen dalganýn sesine kulak verdi. Leninist Parti, devrimci proletaryanýn, emekçilerin bilinçlerinde, devrimci duygularýnda yanýt bulan bir devrimci öz yarattý. Ve bunu bir yalnýzlýk çemberi ve suskunluk fesadýnýn tam ortasýnda yaptý. Bu devrimci özü küçükburjuva örgütlerin tüm kavrayýþsýzlýðýna, inkarýna ve üzerini laf kalabalýðýyla örtme çabalarýna raðmen yarattý. Reformizmin ve oportünizmin büyük bir çoðunluðu bugün Taksim Fatihi oluverdiler. Bu ruh halinin onlarda cisimleþmesi gayet normaldi aslýnda. Marx, küçük burjuvazi için tanýmlamayý yýllar öne yapmýþtý. Marx ýn deyimi ile onlar, yaþayan bir çeliþkiydi. Bu çeliþki onlarda 2007 öncesi her 1 Mayýslardan önce 1 Mayýs nasýl kazanýlýr? tartýþmalarý ile kendisini gösteriyordu. Bu tartýþmalarýn özneleri, bu sýzlanmanýn sahipleri bugün Taksim i kazanma noktasýnda kendilerine üstün vasýflar yüklüyorlar(!) Ýþte size yaþayan bir çeliþki! Bütün bunlarýn yanýnda kendi içlerinde tutarlý olanlar da var. Gerici bir tutarlýlýk, yeninin karþýsýnda tutuculuk olarak boy gösteriyor. Bu sahnede EMEP reformizmini ve troçkist akýmlarý görüyoruz. Özellikle EMEP bu cenahta sivriliyor. Her 1 Mayýs öncesi Evrensel i yakýndan takip edenler ne demek istediðimizi gayet anlayacaklardýr. Bu sýnýf devrimcileri sendika kuyrukçuluðunun, uvriyerizmin (iþçi kuyrukçuluðunun), devlet patentli sol jargonun bütün özelliklerini kendi bünyelerinde barýndýrýyorlar. Günlerce Taksim için dövüþenlere, ellerinden alýnan bir mevziyi can pahasýna geri almaya çalýþan devrimcilere, emekçilere sayfalar dolusu kin kusuyorlar. Radikalizm, vandalizm, maceraperestlik, sýnýf dýþýlýk... bu katýksýz oportünistlerin en çok kullandýklarý tanýmlamalardan bazýlarý. Üzerinde fazla durmayý gerekli görmüyoruz. Çünkü bu yükseklerde dolanan sýnýfýn öncülerine en iyi yanýtý Kadýköy de yaný baþýnda yürüdükleri Türk-Ýþ e baðlý sendikalara üye iþçiler Taksim i selamlayan sloganlarla veriyorlar. Biz de orada olmalýyýz diyor iþçiler. Bizde sýnýf kardeþlerimizle birlikte, Taksim için dövüþebilmeliyiz! Fakat burada görülmesi gereken nokta EMEP in nasýl pervasýzlaþtýðýndan ziyade, onu bu duruma getiren koþullarýn kendisi-

19 dir. Ve EMEP in hangi yolun yolcusu olduðudur. Hatýrlanacaðý gibi Mayýs ýnda karþý devrimci ÝP, Gaziosmanpaþa ya yasal miting baþvurusu yapmýþ ve sendikalar, sosyal-reformist çevreler, ortalama sol, kendileri tarafýndan da ajan olarak nitelendirilen Doðu Perinçek in peþi sýra sürüklenmiþti. Bu sürüklenme ayný zamanda Taksim e sýrt çevirmenin de bir baþlangýcýydý. Sermaye sýnýfýnýn amacý belliydi. Onun için Taksim devrimci mücadelenin i- leri atýlýmý için bir tehditti. Bu beladan kurtulmalýydý. ÝP in Aydýnlýk dergisi 92 1 Mayýs ýndan sonra þunlarý yazýyordu: 1992 de ÝP önderliðinde, iþçi ve kamu çalýþanlarý sendikalarý ve sol dergiler platformunun Ýstanbul Gaziosmanpaþa da düzenlediði 1 Mayýs, bir dönüm noktasý oldu. Neden mi? Bu karþý devrimci çevreye göre, çeþitli gruplar sýnýftan kopuk bir Taksim e çýkma çizgisi izliyorlardý ve bu gruplarýn eðitilmesi gerekiyordu. Evet, sýnýftan kopukluk(!) Evet, önemli olan alan deðildi(!) Evet, marjinalizm, maceracýlýk diz boyuydu ve bu geri yanlarýn törpülenmesi ve eðitilmesi gerekiyordu(!) Þimdi, 1992 nin Aydýnlýk ýný ve bugünün Evrensel ini elinize alýn ve karþýlaþtýrýn. Ve þu sözü tekrarlayýn; Devrimci proletaryaya karþý direniþ ne kadar kararlý olursa, karþý devrim cephesine gidiþ o kadar hýzlý olur! Þu soruyu tekrar soruyoruz: 15 yýl boyunca Taksim dýþýnda sendikalarýn peþi sýra düzenli kortejlerinizde yürürlerken sizler, sýnýf hangi talebini kazanmýþtýr? Sendika kuyrukçuluðuyla, karnaval havasýna büründürülen 1 Mayýslar sýnýfýn mücadelesine ne katmýþtýr. Ýþte, yýllardýr bilcümle cenahýnýzla bayraðýnýza 1 Mayýs Resmi Tatil Olsun yazan sizlere Taksim in gücü! Taksim iradesini kuþanan devrimciler, emekçiler, gençler sizlere taþ ve sapan tutan elleriyle resmi bir tatili sunuyor! Söyle Ayna Bana, Ben Neyim! Kalabalýk toplamak her þey, içerik hiçbir þey midir? Bu soruyu tekrar soruyoruz. Çünkü Taksim in karþýsýna çýkanlarýn (EMEP, Troçkistler) ya da Taksim i direk karþýlarýna alamayanlarýn (SÝP/TKP) 1 Mayýs ve Taksim algýlayýþý bize bu soruyu sordurtuyor. Efendim, DÝSK ve KESK yönetimi sorumsuzca davranýþlarý i- le meseleyi Taksim diyerek kestirip atmaktaymýþ ve sendikalarýn kitlesellikten uzak içi boþ þov larýný gizlemenin aracý olmuþ Taksim! Mesele sýnýftan kopukluksa asýl burada devreye giriyor. Yoksa siz Taksim kararýný alanlarýn sendikalarýn bürokratlarý mý olduklarýný sanmaktasýnýz? Bunun böyle olmadýðý açýktýr. Bugün sendikal bürokrasi, sendika tabanýndaki ileri unsurlarýn, yani ileri iþçilerin baskýsýyla Taksim kararý almak durumundadýr. Durum tam anlamýyla budur! Çelebi ve heyetinin Taksim gibi bir derdi olabilir mi? Yaþayan çeliþki demiþtik! Alýn size bir çeliþki daha. Yýllar önce Taksim kararý a- lýnmamasýný sendikal bürokrasinin kendisine havale edenler, bugün sendikalarýn resmi Taksim açýklamalarý karþýsýnda nereden çýktý bu Taksim(?) tavýrlarýný oynuyorlar. Sizin bu alicengiz oyunlarýnýza ancak kendi bebeleriniz kanar baylar! Evet, sendikalar zorlanmalýdýr. Sürecin ileriye taþýnmasý için bütün devrimci dinamikler harekete geçirilmeli ve Taksim 1 Mayýs ý dev bir gösteriye ev sahipliði yapmalýdýr. 1 Mayýs çalýþmalarý geniþ bir zamana yayýlmalý ve o gün ki eylemselliðin kitlesel ayaðý oluþturulmalýdýr. Bunun için yazýnýn baþýnda yürüyoruz(!) ibaresini kullandýk. Yürümek ayný zamanda bu anlayýþýn, Taksim 1 Mayýs ýný bugünden baþlayarak örgütlemeyi amaç edinen bir anlayýþýn meseleye bakýþýnýn bir özetidir. Diðer yandan burjuva sendikalizmin Taksim konusunda ki iþi yokuþa süren, günü geçiþtirmeye yönelik tavrý þaþýrtýcý mýdýr ki? O, bugünkü varlýk nedenine uygun bir davranýþ ve yaklaþým izlemektedir. Yakýn zaman önce Taksim derken, Saraçhane ye tabela çevirenlere, burjuva sendikalizm karþýsýnda boyun bükenlere, 1 Mayýs ý burjuva sendikalizmin ellerine býrakanlara Leninist politika þu sorularý soruyordu: Ne bekliyordunuz? DÝSK ve KESK in militan, devrimci bir tutum benimsemesini mi? Sendikalar mý devrimci öncü, yoksa sizler mi? Sýnýfýn devrimci öncülüðü payesini kimseye kaptýrmayan sizler, nasýl oluyor da sendikalarýn kuyruðundan ayrýlmýyorsunuz? Hatta kuyruðundan gitmek deðil de, sendikalarý daha geri bir tavra sürüklemek istiyorsunuz? (Yeni Evrede Mücadele Birliði, Sayý: 15, Yýl: 2004) Anlayacaðýmýz ne burjuva sendikalizmin durumu ele alýþ biçimi farklýdýr, ne de reformizmin sorunu ortaya koyuþ tarzý. E- vet, reformizim sendikalarý daha geri bir tavra sürüklemek istemektedir. Geçen sene güya önlem(!) olarak SÝP/TKP nin genel 17

20 Bu gücün kaynaðý iþçi sýnýfý ve emekçilerin kendisiydi. Onlarýn istekleri, özlemleri ve tarihsel sýnýf bilinçleriydi. Leninist politika burjuva sendikacýlarýn resmi açýkla- malarýna deðil, iþte bu dipten gelen dalganýn sesine kulak verdi. Leninist Parti, devrimci proletaryanýn, emekçilerin bilinçlerinde, devrimci duygularýnda yanýt bulan bir devrimci öz yarattý. Ve bunu bir yalnýzlýk çemberi ve suskunluk fesadýnýn tam ortasýnda yaptý. Bu devrimci özü küçük- burjuva örgütlerin tüm kavrayýþsýzlýðýna, inkarýna ve üzerini laf kalabalýðýyla örtme çabalarýna raðmen yarattý. Taksim kararýna raðmen yapmýþ olduðu Çaðlayan baþvurusu akýllardadýr. Bu zat-ý muhteremlerin sendikalara basýnç ý iþte budur! Biraz açýk yürekli olun baylar! Tarih a- dýnýzý çoktan koydu! Sezarýn Hakký Sezara Leninist Parti, tarihsel seyrin geldiði noktayla birlikte kanýtlandýðý gibi teorik ve pratik alanda 1 Mayýs ve Taksim konusunda büyük bir sýnav verdi. O, bu sýnavdan, suskunluk çemberi ile geçiþtirilmeye çalýþýlan, reformizmin kaygýsal saldýrýlarýyla karþýlaþtýðý bu sýnavdan, gözaltlarýnda iþkencelerden geçirilerek, yaralanarak, tutsak düþerek geçtiði bu sýnavdan ideolojik bir zaferle çýktý. O, gücünü maddi ve nesnel koþullardan, Taksim özlemini sezgisel bilince dönüþtüren bir sýnýfýn bugün yýkýp aþtýðý bir duvarýn çatlaklarýnýn yaratýðý manzaradan alýyordu. Her sene üstüne bir þey katan bir yapýya bürünerek, devrimci bir öz, militan ve gözü pek kadro yapýsýný yarattý. Devrim ve sosyalizm mücadelesinde inançlý, samimi kadrolarý 1 Mayýs Taksim politikasý ile kendi bayraðý altýnda topladý. Emekçi kitleler içerisinde ilkeselliði ve savaþkanlýðý ile kendisine sempati duyan bir kitle aðý oluþturdu. O, o gün kuyrukçuluðun, artçýlýðýn, kafatasçýlýðýn teorisini yapanlara ve bugün bu teoriyi halk bu meseleye el koymalý tumturaklý sözleri ile adlandýranlara karþý komünistler ve devrimci proletarya bu meseleye el koymalý anlayýþýyla hareket etti. Geçmiþinden koparýlmýþ bir sýnýf nasýl zafer yüzü görebilir ki? (Marx) sorusunu devrimci proletarya ve emekçilere kavga yerinde sordu. Geçmiþinden koparýlmaya çalýþýlan bir sýnýfý mevzisine, yalnýz kalmak pahasýna Söylemenin en iyi yolu yapmaktýr (Jose Marti) þiarý ile çaðýrdý. Kýsacasý Leninist Parti, kendi iddiasýna ve varlýk nedenine göre þekillendi. Kendi üstüne düþeni yaptý ve yapmaya devam ediyor. Sýnýf mücadelesinde bu yapýlmasý gerekiyordu yapýldý. Genç Yoldaþlar: Yoðun ve tempolu geçireceðimiz bir süreç daha bizi bekliyor. 1 Mayýs a ve hemen ardýndan 6 Mayýs a önderlerimizin yaný baþýna yürüyeceðiz. Yürüyüþ devam edecek... Duymayanlara, bilmeyenlere sesleneceðiz! Kendimizi, dünümüzü, bugünümüzü anlatacaðýz. Onlara Taksim i nasýl kazandýðýmýzý, devrime nasýl ulaþabileceðimizi anlatacaðýz. 1 Mayýs ta iþçi sýnýfýnýn, Kürt halkýnýn, gençlerin bayraklarýna neleri yazmalarý gerektiðini anlatacaðýz. Ve o gün geldiðinde, dünden daha güçlü bir þekilde yürüyeceðiz! Yanýmýzdakine gördüðün izi takip et, diyeceðiz. Kulak ver! Duyuyor musun? Öncekilerin sesleri bunlar! Devrim biziz, biz devrimiz diyerek 1 Mayýs günleri Taksim i özgürleþtirenlerin sesi! Seyit in sesi bu... Faþizmin mahkemelerinde 1 Mayýs günü ölümsüzleþenleri a- nan Seyit in sesi! 77 nin sesi bu! Bizimle birlikte yürüyen ancak sen duyabilir ve hissedebilirsin! Hazýr mýsýn? O halde yürüyelim! Bayraklar daha yukarý! Taksim e yürüyoruz! 18