T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI. Finansal Tablolar Analizi Dersi

Transkript

1 T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI Finansal Tablolar Analizi Dersi Finansal Tablolar ve Analiz Yöntemleri, Orman İşletmelerinde Kullanılan Belgeler ve Eğirdir Örneği Türkay TÜRKOĞLU Gökhan KÖK Çağlar BAŞSÜLLÜ DANIŞMAN Yrd. Doç. Dr. Hasan ALKAN ISPARTA 2008

2 1. Giriş Bir işletmenin mali durumunu, faaliyet sonuçlarını ve finansal yönden gelişmesini değerlendirebilmek, gelişme yönlerini saptayabilmek ve o işletme ile ilgili geleceğe yönelik tahminlerde bulunabilmek için finansal tablolarda yer alan kalemler arasındaki ilişkilerin ve bunların zaman içinde göstermiş olduğu eğilimlerin incelenmesine finansal analiz denir. Finansal analizin hammaddesi finansal tablolardır. Finansal tablolar işletmenin operasyonel ve finansal faaliyetlerinin genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine ve Vergi Usul Kanunu gereklerine bağlı kalarak rakamlara dönüştürülmüş ve özetlenmiş halidir. Finansal tablolar rakamlardan oluştuğuna göre faaliyetlerin sonuçlarını kantitatif olarak objektif kriterlere göre ölçmek ve önceden oluşturulmuş başarı standartlarıyla ve yıllar itibariyle trend olarak mukayese etmek mümkün olmaktadır (URL 2, 2008). Bu çalışmada, ilk bölümde işletmelerde kullanılan finansal tablolar ve finansal analiz yöntemleriyle ile ilgili kısa bilgiler verilmiş olup, ikinci bölümde orman işletmelerinde kullanılan finansal belgeler cetvel halinde verilmiş ve Eğirdir Orman İşletme Müdürlüğü nden yılları arasında muhasebe ile ilgili oluşturulan finansal tablolar alınmış ve finansal analiz yöntemleriyle analiz edilmiştir Finansal Tabloların Tanımı, Kapsamı ve Önemi Finansal tablo kavramını ortaya koymak için muhasebenin tanımını bilmek gerekir. Muhasebe, Finansal karaktere sahip olayları para birimiyle ifade ederek sınıflayan, tarih sırasıyla kaydeden, raporlayan ve bu raporları yorumlayan bir bilimsel sanattır. Bu tanıma göre muhasebenin yerine getirdiği raporlama işlemi, finansal tablo kavramını ortaya çıkarmaktadır (Akdoğan ve Tenker, 1992). Finansal tablolar, bir işletmenin belirli bir dönemdeki faaliyetlerinin finansal özetini ilgililere aktarmak ve böylece ilgililerin işletme hakkında ayrıntılı bir bilgiye sahip olmasını sağlamak amacıyla düzenlenmektedir. Finansal Tablolar, işletmenin finansal durumu, faaliyet sonuçları ve nakit akışı hakkındaki bilgileri tüm ilgili kişilere sunmak ve yönetimlerin emrine verilen kaynakların nasıl ve hangi etkinlikte kullanıldığını belirlemektir. Finansal Tablolar, standardize edilmiş kalıplarda bilgiler içerecek şekilde hazırlanan tablolardır. Yatırımcılar, kredi verenler ve diğer ilgililer için oluşturulmakta olan Finansal Tabloların standardize bir düzende olmasının başlıca nedeni, Finansal Tablolarda yer alan bilgilerin karar vericiler tarafından en iyi şekilde ve süratle kullanılabilmesini ve zamanında düzenlenmesini sağlamak ve bu tablolara anlaşılabilir, ihtiyaca uygun, güvenilir, karşılaştırılabilir olma özelliğini kazandırmaktır (URL 1, 2007). Finansal Tablolar şu amaçlar için hazırlanmaktadır: 1. Ekonomik Kararların alınmasını sağlayacak bilgiler vermek 2. İşletmenin kazanma gücünü öngörmek, karşılaştırmak ve değerlendirmek için gerekli bilgiler sağlamak 3. İşletmenin hedeflere ulaşmada ve kaynakların etkin kullanılmasında yöneticilerin başarısını ölçmek için gerekli bilgileri sağlamak 4. Ortaklara, işletmenin parasal olanaklarındaki artışı (azalışı) ve yeterli kâr dağıtımı yapıldığına ilişkin bilgi vermek 1

3 5. Devlet payı olan verginin belirlenmesini sağlamak 6. Makro ekonomik kararlara, yardımcı olarak üzere istatistiksel bilgi vermek 7. İşletmenin denetlenmesine olanak vermek 8. Halka açılmalarda potansiyel yatırımcılara bilgi vermek 9. İşletme yöneticilerinin ileriye dönük kararlar almasına olanak vermek (Akdoğan ve Tenker, 1992) İşletmelerde Düzenlenen Finansal Tablolar Muhasebenin rapor etme işlevini yerine getirmek üzere hazırlanan finansal tablolar, giderek büyüyen işletmelerin, kaynak bulmada tasarruf sahiplerine yönelmeleri ve bu gruplara bilgi verme gereksinmesinden ortaya çıkmıştır. Finansal tablolar aşağıdaki tabloları içerir; Bilânço Gelir Tablosu Kar Dağıtım Tablosu Satışların Maliyeti Tablosu Nakit Akım Tablosu Fon Akım Tablosu Öz Kaynaklar Değişim Tablosu Bu tablolardan Bilânço ve Gelir tablosu Temel Finansal Tabloları, diğerleri ise Ek Finansal Tabloları oluşturur. Nakit Akım Tablosu dışındaki tüm finansal tablolar muhasebenin tahakkuk esasına göre düzenlenir. Tahakkuk esasına göre, işlemler ve olaylar oluştukları anda gerçekleşmiş sayılır ve muhasebe kayıtlarına alınırlar. Böylelikle ilgili oldukları dönemin finansal tablolarına alınmış olur1ar Temel Finansal Tablolar Bilânço ve Gelir Tablosu temel finansal tabloları oluşturmasının sebebi uzun yıllar sadece bu ikisinin kullanılmasıdır. Ancak, günümüzün modern işletmeleri ve bu işletmelerin gelişen teknoloji ile artan üretim hacmi karşısında ulaşılan büyük boyutlar, işletme ile ilgilenen grupları çeşitlendirerek değişik amaçlar için kullanılacak farklı tabloların ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. Ayrıca, bilânço ve gelir tablolarında gösterilemeyen bilgilerin, bu finansal tabloların sonunda ek olarak standartlaştırılmış özel notlar şeklinde verilmesine dipnotlar denir. Dipnotların önemli olmasının nedeni, bilânço ve gelir tablolarındaki bilgilerle ilgili açıklayıcı notlar, raporlar ve ek tablolar sunarak, bu tabloların daha anlaşılır olmasını sağlamasıdır Bilânço Bilânço, bir işletmenin belirli bir tarihte sahip olduğu varlıkları ve bu varlıkların sağlanmış olduğu kaynakları gösteren bir mali tablodur. t tablosu veya finansal durum 2

4 tablosu olarak ta adlandırılan bilânçolar, şirketlerin belli bir dönemdeki performanslarından ziyade, belli bir tarihteki durumları hakkında bilgi vermekte ve işletmelerden topluma bilgi akışında önemli bir işleve sahip olmaktadır. Bilânçolar, şirketlerin sahip olduğu tüm varlıklar ve hak ettikleri tutarların kaydedildiği aktifler kısmı (bilânçonun sol tarafı) ile kaynakların kaydedildiği pasifler kısmından (bilânçonun sağ tarafı) oluşur. İşletmenin alacakları bilânçonun aktif kısmında yer alırken, borçları pasif kısmına kaydedilmektedir. İşletmelerin her hareketi bilânçolara işlenmekte ve bu durum da aktif ve pasifteki kalemlerde sürekli değişiklikler yarattığından, bu tablolar şirketin mali durumunun belirli bir zamanda çekilmiş resmine benzemektedir. Orman işletmelerinde Yılsonunda işletmenin yıl içerisinde yaptığı işlerin toplamını gösteriyor. İşletme düzeyinde yapılıp, genel müdürlüğe gönderiliyor. Her orman işletmesi bilançoyu zorunlu yapmaktadır Gelir Tablosu (Gelir-Gider Tablosu) Kar-zarar tablosu diye de adlandırılan gelir tablosu, işletmenin belli bir dönemde elde ettiği tüm gelirler ile aynı dönemde katlandığı bütün maliyet ve giderleri ve bunların sonucunda işletmenin elde ettiği dönem net kârını veya uğradığı dönem net zararını topluca gösteren bir muhasebe raporudur (Akdoğan ve Tenker, 1992). Gelir tabloları şirket yöneticilerine, ortaklara ve yatırımcılara; yapılması 1. İşletmenin kârlılık oranının belirlenmesi ve gelişmesinin değerlemesinin 2. Önceden saptanan amaçlara işletmenin ne denli ulaştığının ve yöneticilerinin pay sahipleri ile aralarında var olan temsil ilişkisinin ortaya çıkardığı yükümlülüklere uyma derecesinin saptanması 3. Yönetimin başarı derecesinin ve etkinliğinin ölçülmesi; işletmenin izleyeceği yatırım, kâr, pazarlama, üretim, finansman, personel ve diğer konulardaki politikaların belirlenmesi 4. İşletmenin ekonomik istikrarının ve zayıf yönlerinin saptanması ile kâr ödeme kapasitesinin öngörülmesi ve ekonomik yönden karşılaştırmalar yapılabilmesi gibi pek çok olanaklar sağlamaktadır. Ancak tablonun bu olanakları sağlayabilmesi için belirli bir biçime göre hazırlanması ve içerdiği bilgilerin analize olanak verecek biçimde ihtiyaca uygun, anlaşılabilir, güvenilir, tam, tarafsız, zamanlı ve karşılaştırılabilir olması gerekmektedir. Gelir tabloları standartlaştırılmış tablolar olduklarından gelir ve giderler niteliklerine göre bir araya toplanmışlardır. Gelir tablosunda sınıflandırılmış olan gelir ve giderler, şirketlerin faaliyetleri ile en çok ilgili olanlardan başlayarak daha az ilgili olanlara doğru devam etmektedir. Bu tablonun gelirler sağda, giderler solda olmak üzere bir ayırım yapılarak oluşturulması mümkün olduğu gibi (hesap tipi gelir-gider tabloları); verilerin karar vermede temel olacak şekilde karların oluşumunu gösterecek biçimde gelir ve gider unsur1arı gruplandırılarak verilmesi de söz konusu olabilmektedir (rapor tipi gelir-gider tablosu). 3

5 Orman işletmelerinde her ay sonu yapılmaktadır ve yıl sonu kümülatif olarak düzenlenmektedir. İşletmenin kar-zarar oluşumunu göstermektedir. Her orman işletmesi gelir tablosunu zorunlu yapmaktadır Ek Finansal Tablolar Ek finansal tablolar, bilânço ve gelir tablolarının içerdiği bazı bilgileri ayrıntılı bir şekilde raporladığı ekleridir. Temel finansal tabloların ayrılmaz bir parçası olarak finansal bilgiler sunar Kâr Dağıtım Tablosu Kâr dağıtım tablosu, işletmenin dönem kârının dağıtım biçimini gösteren tablodur. Bilânçolarında dönem kârını vergiden önceki ve dağıtılmamış biçimiyle göstermeyi tercih eden işletmelerin, bu eksik bilgiyi kâr dağıtım tablosu ile desteklemesi gerekir Satışların Maliyeti Tablosu Gelir tablosundaki satışların maliyeti kısmının ayrıntılı kısmıdır. İşletmenin dönem içindeki stok hareketlerini, satılan mamulü, ilk madde ve malzeme ile ticari mal gibi maddelerin ve satılan hizmetlerin maliyetini göstermek üzere tablo halinde düzenler. Bu tablo finansal tabloların ekini oluşturur ve gelir tablosunu tamamlar. Ay sonu ve yılsonu yapılmaktadır. İşletmedeki malın durumunu belirlemek için yapılır. Orman işletmelerinde zorunlu olarak yapılmaktadır. Değerleri mizanlar kullanılarak tespit edilir Nakit Akım Tablosu Döneme ilişkin nakit akışlarını, işlemlerin çeşitleri olarak adlandırılan işletme faaliyetleri, yatırım faaliyetleri ve finansal faaliyetleri başlıkları altında rapor eder. Orman işletmelerinde yılsonunda bilanço ile birlikte yapılmaktadır. Orman İşletmesinin nakit durumundaki artış ve azalışları görmek için yapılır. Gelir tablosundaki verilerden yararlanılarak yapılır Fon Akım Tablosu Fon akım tablosu esas itibariyle iki dönem itibariyle bilânço kalemlerinde oluşan değişimleri gösteren bir tablodur. Tabloda kaynaklar bölümünde oluşan artışlar ve varlıklar bölümünde oluşan azalışlar fon kaynağı, varlıklar bölümünde oluşan artışlar ve kaynaklar bölümünde oluşan azalışlar fon kullanımı olarak tanımlanır. Orman işletmelerinde bu tablo yapılmamaktadır Özkaynaklar Değişim Tablosu Özkaynaklar değişim tablosu, ilgili dönemde özkaynak kalemlerinde meydana gelen artış ve azalışları bir bütün olarak gösteren tablodur. 4

6 Sermaye hareketleri tablosu Orman işletmelerinde yılsonu sermaye durumunu belirlemek için yapılır. Genel olarak; Orman işletmelerinin hepsi aynı tabloları yapmaktadır. Yapılan tablolar işletme müdürlüğüne, bölge müdürlüğüne ve genel müdürlüğe gönderilmektedir. Defterler Ticaret Kanunu na göre ve Orman Genel Müdürlüğü nün isteği doğrultusunda zorunlu yapılmaktadır yılında tek düzen muhasebe sistemine geçilmesiyle belgeler ve tablolarda herhangi bir değişiklik olmamıştır. Yapılan tablo ve belgeler 4 suret düzenlenmektedir. Bu suretlerden 1 adedi işletme müdürlüğü için, 1 adedi bölge müdürlüğü için, 1 adedi genel müdürlük için, 1 adedi de Sayıştay a gönderilmek için düzenlenmektedir Finansal Tabloların Analizi Finansal tablo analizi, bir veya birkaç döneme ait finansal tablolarda yer alan kalemlerin, gerek kendi aralarındaki gerekse bütünle olan ilişkilerinin çeşitli analiz tekniklerinden yararlanarak incelenmesi, yorumlanması ve işletmenin içinde bulunduğu koşulların da göz önünde bulundurularak değerlendirilmesi işlemleridir (Akdoğan ve Tenker, 1992). Finansal tablolar analizi ile işletmenin finansal durumu ve kârlılık durumu gözden geçirilerek mevcut ve geçmişteki durumu değerlendirilerek geleceğe ait öngörüler yapılabilir. Finansal analizin amaçlarını söyle sıralayabiliriz; 1. İşletmelerin finansal politikalarının değerlendirilmesi ve işletme kararları için temel oluşturulması 2. Potansiyel büyüme ve gelişme olanaklarının tespit edilmesi 3. İşletmenin ihtiyacı olan kaynakların temini 4. Kredi veren kurumlar için işletmelerin finansal yeterliliğinin ölçülmesidir Finansal Tabloların Analize Hazırlanması İşletme sahipleri koydukları sermayenin korunup korunmadığı ile yatırımlarının kârlılığını, yöneticiler de işletmeyi çeşitli yönlerden hangi başarı noktasına getirdiklerini ve bundan sonrası için gelişmelerin nasıl olacağını görmek isterler. Kredi kurumları, satıcı ve müşteriler, potansiyel yatırımcılar, devlet ve kamu gibi işletme dışından olanlar da kendi çıkarlarının gerektirdiği noktalarda işletmeyi tüm ayrıntısıyla tanımak ihtiyacındadır. İşte bu nedenlerle her bir taraf kendi bakış açısına göre finansal analiz yapmak isterler. Finansal tabloların analizinin yapılması amacına göre, içeriğine veya yapılış biçimine göre ve analiz yapacak olan şahıslara göre değişir. 5

7 Finansal Tabloların Analiz Teknikleri Belirli özellikleri taşıyacak biçimde düzenlenen finansal tablolar, çeşitli göstergeler, ölçüler kullanılarak veya karşılaştırmalar yapmak suretiyle analiz edilmekte ve işletmenin finansal durumu, kârlılığı, verimliliği gibi konuları değerlendirmektedir. Çeşitli analiz tekniklerinden yararlanmak suretiyle, işletmenin kârlılık durumunun yeterli olup olmadığı, borç ödeme yeteneğinin mevcut olup olmadığı, gerek kısa gerekse uzun vadeli borçların zamanında ödenip ödenemeyeceği, varlıkların kullanılış biçimlerinin verimli olup olmadığı gibi konular saptanmaya çalışılarak işletmenin zaman içinde göstermiş olduğu değişme analiz edilmektedir. Finansal tabloların analizlerinde en çok tercih edilen teknikleri şöyle sıralayabiliriz; Tutarları Karşılaştırma Yöntemi Yüzde Yöntemi (Dikey Analiz) Eğilim Yüzdeleri Yöntemi(Yatay Analiz) Oran Yöntemi (Rasyo Analiz) Tutarları Karşılaştırma Yöntemi Karşılaştırmalı tablolar analizi, bir işletmenin iki veya daha fazla dönemlerine ilişkin finansal tablolarının, birbirini izleyen dönemler bakımından karşılaştırmalı olarak düzenlenmesi ve bu tablolarda yer alan kalemleri zaman içinde göstermiş olduğu değişikliklerin incelenerek değerlendirilmesidir Yüzde Yöntemi Finansal tablolarda yer alan her kalem aynı tabloda yer alan belirli bir kaleme veya toplam kısmına oranlanmakta ve bulunan yüzdelere göre ifade edilmektedir. Başka bir anlatımla, finansal tablolarda yer alan kalemin küme toplamı içindeki oranı hesaplanmaktadır Eğilim Yüzdeleri Yöntemi Bu yöntemde, finansal tablolarda bir yıl temel yıl olarak kabul edilmekte ve o yıla ait tutarlar 100 kabul edilerek, bunu izleyen dönemlere ilişkin aynı tür değerlerin temel yıla göre yüzde olarak değişimi hesaplanmaktadır. Trend analizi veya indeks yöntemi ismi ile de anılan bu yöntem, işletmede dinamik analiz yapılmasına olanak vermektedir Oran Yöntemi Finansal tablolar analizinde kullanılan en yaygın yöntemlerden birisi olan oran yönteminde, finansal tablolardaki kalemler arasındaki anlamlı ilişkiler, birbirinin yüzdesi veya birkaç katı olarak belirtilmektedir. Rasyo yöntemi ile analiz biçiminde adlandırılan bu yöntemde hesap veya işletmenin, ekonomik ve mali yapısı ile karlılık, çalışma durumu hakkında bir yargıya ulaşılmaya çalışılmaktadır. 6

8 1.4. Finansal Tabloların Raporlanması ve Yorumu Mali tabloların tahliline, önce tahlil için gerekli belgelerin ve bilgilerin derlenmesiyle başlanır. Derlenen belge ve bilgilere göre mali tablolar, tahlile hazır duruma getirilir. Sonra, tahlile hazır bu mali tablolar, çeşitli tahlil yöntemleri yardımıyla tahlil edilir ve tahlil sonuçları bulunur. Daha sonra ise, bulunan tahlil sonuçlarının değerlemesi yapılır. Bu aşamada ise işletmenin çalışma ve gelişme durumu göz önüne serilir, eleştirisi yapılır. Varsa sorunları ortaya konur, bunların nedenleri araştırılır, alınması gereken önlemler belirlenir. Tahlilin amacına göre, tahlil sonuçlarının, belirlenen amacı gerçekleştirilebilme durumu saptanır. Tahlil sonuçlarını değerlemede, tahlil etkenlerinin göz önünde bulundurulması çok önemli ve gereklidir. Bunlar arasında fiyatlar genel düzeyindeki yükselişlerin etkisi özellikle önemlidir. Tahlil sonuçlarından bazılarının, ait oldukları hesap dönemi itibariyle değerlemesi yapılabilir. Bu tahlil sonuçlarının tek başına başka deyişle ayrı ayrı değerlemesinin yapılması bir anlam taşır, hatta bazı durumlarda gereklidir. Bundan sonra bu tahlil sonuçları dönemler arasında ve işletmeler arasında karşılaştırılır ve bu yolla dinamik tahlile geçilir. Bazı tahlil sonuçlarının ise ancak dönemler(ya da işletmeler) arasında karşılaştırma yapılması durumunda değerlemesi yapılabilir. Aksi halde bunların ayrı ayrı değerlemesi anlamlı ve tutarlı olmaz. Tahlil sonuçlarını tek başına değerleme, ancak belirli bir konuda fikir vereceğinden, yetersiz kalabilir. Örneğin işletmenin likiditesinin yeterli görülmesine karşın, şirketin sermaye yapısı bozuk olabilir, hatta şirket iflasa gidiyor olabilir. Bu nedenle tahlil sonuçlarının tek başına değerlemenin, tahlil sonuçlarını birbirleriyle bağlantı kurarak, tahlil sonuçlarını zaman ve işletmeler arası karşılaştırmalar yaparak değerleme ile birlikte kullanılması gerekir. Mali tahlil raporunun çatısı ya da içerikleri için tek düzen bir biçim ve içerik yoktur. Her tahlilci bunu kendi düşüncesine göre düzenler ve geliştirir. Raporun çatısında genellikle şu konular yer alır. Tahlilin amacı, tahlil edilen işletmeyi tanıtıcı bilgiler, iktisadi duruma ilişkin bilgiler, mali tablolar tahlil sonuçları, tahlil sonuçlarını değerleme, sonuç ve öneri. Mali tahlil raporu, tahlil edilen işletmenin unvanını, mali tabloların hangi döneme ait olduğunu, tahlil eden kişiyi, tahlili sunulacağı kişi ya da makamı, tahlil tarihini içeren bir kapak ya da dosya içinde sunulur. Mali tahlil raporu, daktilo vay bilgisayar ile yazılabilir. El yazısı ile rapor sunulması olağan dışıdır. Rapor yazılırken içindekilere uygun olarak, kısa ifade ve cümleler kullanılır. Raporun kısa ve özlü olmasına dikkat edilir. Tahlilin amacında belirtilen isteğe, raporun sonuç kısmında bir cevap ya da çözümün getirilmiş olmasına özen gösterilmelidir. Yani rapor bir sonuca bağlanmış olmalıdır (Durmuş ve Arat, 1997). 7

9 SIRA NO CETVELİN ADI 8 GENEL MD. DOSYASI BÖLGE MD. DOSYASI İŞLETME DOSYASI SAYIŞTAY DOSYASI 1 İşletme Dönem Sonu Faaliyet Raporu Bilanço Gelir Tablosu Satışların Maliyeti Tablosu Sermaye Hareketleri Tablosu Nakit Akım Tablosu Genel Geçici ve Kesin Mizan Envanter ve Bilanço Defterinin Bir Örneği Kasa Sayım Tutanağı Banka Mevcudu Tespit Tutanağı Menkul Kıymetler/Teminat Mektupları Sayım Tutanağı Gelirler Döküm Cetveli Giderler Döküm Cetveli Maddi Duran Varlık Sayım Tutanağı ve Amortisman Döküm Tutanağı Borçlar Döküm Cetveli Alacaklar Döküm Cetveli Stok Sayım Tutanağı Ambar Sayım Tutanağı Amort. Tabi Kıy. İlgili İndr. KDV Hesabına Ait Dök. Cetveli İşletme Bütçesi Yevmiye ve Defter-i Kebir, Kasa Sayıştay İlamı Cetveli Envanter Mahsup Fişleri Maddi Duran Varlıklar, Amortisman, Yapılmakta Olan Yatırım Cetveli Mevcut Mallar Cetveli Genel Merkez Devir Cetveli Satış Gelirleri Cetveli Vergi ve Resim Cetveli Genel Satış Cetveli Üretim Cetveli Yıl Sonu Ortalama Maliyet Cetveli Genel Merkez Mutabakat Yazıları İdari Faaliyetler Cetveli Orman Ürünlerine ait Satış Miktarları, Satış Ortalaması ve Satış Tutarı Cetveli Yıllık Gayri Safi Hâsılat ve Kar Bildirim Cetveli Sadece Genel Müdürlük Düzenlemektedir Şekil 1. Orman İşletme Müdürlüklerinde Kullanılan Belgeler (1). TOPLAM

10 KAYNAKLAR Akdoğan, N.; Tenker, N., Finansal Tablolar ve Mali Analiz Teknikleri, Ankara, 594 sayfa. Durmuş, A.; Arat, M., İşletmelerde Mali Tablolar Tahlili, Marmara Üniversitesi Nihad Sayar Eğitim Vakfı Yayınları, No:521/755, İstanbul. URL 1, Erişim Tarihi: , Erişim Saati: URL 2, Tarihi: , Erişim Saati: Erişim (1), Eğirdir Orman İşletme Müdürlüğü Muhasebe Servisi Kayıtları, 2007.