Mustafa Kemal Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Cerrahi AD, Antakya - Hatay, Türkiye 2

Transkript

1 Y.Y.Ü. Veteriner Fakültesi Dergisi, 2008 (2) ISSN ; e-issn: ORİJİNAL MAKALE İskenderun Mezbahasına Getirilen Sığırların Rumen ve Retikulumlarında Karşılaşılan Yabancı Cisimler ve Oluşturdukları Komplikasyonlarının Araştırılması Ramazan GÖNENCİ 1 * Mehmet YILDIRIM 2 1 Mustafa Kemal Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Cerrahi AD, Antakya - Hatay, Türkiye 2 Tarım Bakanlığı, İlçe Tarım Müdürlüğü, İskenderun Hatay, Türkiye Geliş tarihi: Kabul Tarihi: ÖZET Bu çalışma Ocak 2005-Haziran 2005 tarihleri arasında İskenderun Belediye Mezbahasında kesimi yapılan sığırlar üzerinde yapılmıştır. Çalışmada 2000 sığır yabancı cisim varlığı ve yabancı cisim sendromu açısından antemortem ve postmortem olarak incelenmiştir. Çalışmada hayvanların %73.4 ünde yabancı cisim belirlenmiştir. Belirlenen yabancı cisimleri sırasıyla %28.8 çiviler, %26.8 tel parçaları, %21.3 kum ve taş parçaları, %2.7 poşet, yular, toka ve ip parçacıkları gibi maddeler, %2.5 yutturulmuş mıknatıs ve %1.4 rumen parazitleri oluşturmuştur. Hayvanlar Yabancı Cisim Sendromu açısından değerlendirildiğinde; sığırların %15.1 inde (88 erkek ve 214 dişi) reticulitis simplex oluştuğu gözlenirken, %3.4 ünde (25 erkek ve 43 dişi) reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları saptandı. Komplikasyon olarak 55 sığırda peritonitis, 5 sığırda hepatitis, 3 sığırda phrenitis, 3 sığırda pericarditis ve 2 sığırda da splenitis saptanmıştır. Ayrıca lezyon bölgesinde yangı, yapışma ve apse oluşumu gözlenmiştir. Sonuç olarak, sığır rumen ve retikulumu içerisinde yabancı cisim varlığının hala bölgede büyük sorun olduğu ve eradikasyonunda yeterli başarının sağlanamadığı; ancak belirlenen yüksek orana rağmen yabancı cisim sendromu (reticulitis simplex, reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları) riskinin çok düşük kaldığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler Mezbaha, Retikulum, Rumen, Sığır ve Yabancı cisim Investigation of Foreign Bodies and Their Complications in Rumen and Reticulum of the Cattle Brought to Iskenderun Slaughterhouse SUMMARY This study was carried out in the cattle brought to Iskenderun Slaughterhouse between January 2005 and June In this study, 2000 cattle were examined for foreign bodies and foreign body syndrome before and after slaughtering. Foreign bodies were determined in 73.4% of the cattle. These foreign bodies taken from reticulum and rumen were 28.8% nails, 26.8% wires and needles, screws and keys, 21.3% sand, 2.7% nylon, strings and wood, 2.5% magnets and 1.4% rumen parasites respectively. In regard with foreign body syndrome, it was seen 15.1% reticulitis simplex (88 male and 214 female), 3.4% reticuloperitonitis traumatica and its complications (25 male and 43 female). These complications included peritonitis in 55 cases, hepatitis in 5 cases, pericarditis in 3 cases, phrenitis in 3 cases and splenitis in 2 cases. Additionally, in the lesion regions inflammation, adhesions and abscess have been detected. In conclusion, the study showed that the foreign bodies detected in the rumen and reticulum of the cattle still continue as a big problem and were not eradicated sufficiently in the region. It was also seen that risk of foreign body syndrome (reticulitis simplex, reticuloperitonitis traumatica and its complications) stayed very low. Key Words Cattle, Foreign bodies, Reticulum, Rumen and Slaughterhouse GİRİŞ Ülkemiz, sığırcılık açısından oldukça geniş bir potansiyele sahip olmakla beraber arzu edilen çağdaş gelişme düzeyinin henüz çok gerisinde bulunmaktadır. Yabancı Cisim Sendromu (YCS); ülkemizde yaygın olarak görülen sığır sindirim sistemi hastalık grubudur. Özellikle yutulan batıcı yabancı cisimler çıkarılmadığı takdirde peritonitis, pericarditis, pneumoni, hepatitis, splenitis, phrenitis, septisemi ve piyemi gibi ölümle sonuçlanabilen komplikasyonlara yol açabilir. Hastalık birçok ülkede olduğu gibi ülkemizde de büyük ekonomik kayıplara neden olmaktadır (2, 16). Sığır yetiştiriciliğinin yaygın olduğu ülkelerde, batıcı yabancı cisimler çeşitli sindirim bozukluklarına neden *Sorumlu araştırmacı: gonenci@mku.edu.tr olmaktadır. Bunlardan Reticuloperitonitis traumatica (RPT) ülkemizde hala yüksek orandadır ve güncelliğini korumaktadır. İstatistiksel verilere göre sığırlardaki RPT oranı; Almanya da %94, İsviçre de %80, İngiltere de %95, A.B.D. de %75, ülkemizde ise %95 dir. Batıcı yabancı cisimlerin %28 diyafram, %8.4 perikard, %5 akciğer, %3 karaciğer ve %0.23 oranında da dalakta bozukluklara neden olduğu bildirilmektedir (14, 16, 17). Yabancı cisim hastalıklarına özellikle de kış aylarında sütçü sığırlarda sık görülürken, bir yaşın altındaki genç sığırlarda, besi sığırlarında, mandalarda, koyun ve keçilerde ender olarak görülmektedir (2, 6, 14). Yabancı cisim hastalıklarında tanı klinik muayene, ağrı deneyleri, laboratuar muayeneleri, elekromagnetik tarama, elektrokardiografik, radyografik ve ultrasonografik değerlendirme, farmakolojik testler ve deneysel operasyonlara göre konur. Bunlardan birkaç 31

2 [Ramazan GÖNENCİ ve Mehmet YILDIRIM] muayene yöntemi dışında çoğunda tanının esası, şekillenen ağrı bulgusunu belirlemeye yöneliktir (3-5, 7-13, 17). Ayrıca sığırlarda Paramphistomum cervi ye (rumen kelebeği) az da olsa rastlanabilir. Bu parazitler çok önemli bozukluklara yol açmazlar, ancak rumen duvarına yapışarak kan emerler ve bölgede yangı oluştururlar (1, 14, 15). Bu çalışmada, İskenderun ve çevresinde yetiştirilen sığırların rumen ve retikulumlarında bulunan yabancı cisimlerin varlığı ve oluşturdukları YCS unun araştırılması amaçlanmıştır. MATERYAL VE METOT Araştırmanın materyalini İskenderun İlçesi Belediye Mezbahasına Ocak 2005 ile Haziran 2005 tarihleri arasında kesim için getirilen 2000 adet sığır oluşturmuştur. Çalışmada kesim için getirilen sığırların antemortem ve postmortem muayeneleri yapılmıştır. Hayvanların yaş, cinsiyet, ırk, vücut ısısı, nabız ve solunum sayıları belirlendi. Kalp dinlendi, rumen hareketleri ile ritmi kontrol edildi ve ağrı deneyleri (sırtı çimdikleme, küçük daire etrafında döndürme, sopa deneyi, yokuş yukarı ve aşağı yürütme) yapıldı. Kesim yapılıp abdominal bölge açıldığında, önce iç organlardaki yapışmalar araştırıldı. İç organlardaki yapışmaların yeri tespit edilip yapışan kısımların fotoğrafları çekildi. Ön midelerin tamamı çıkarılarak ayrıntılı olarak dışarıdan muayene edildi. Daha sonra omazum ve abomazumu bıçakla rumen ve retikulumdan ayırıp rumenin yanlardan uzun ekseni boyunca kesilerek içerik kontrol edildi. İçeriğin kıvamı (katı, sıvı) ve muhteviyatı içerik boşaltılmadan muayene edildi. Daha sonra rumen içeriği düzenli bir şekilde boşaltılıp çıkan yabancı cisimler ayrıldı. Rumen içeriği boşaltıldıktan sonra retikulum tamamen boşaltılmadan rumen içerisinden ulaşılarak retikuluma batmış veya batmamış yabancı cisimler tespit edildi. Çıkarılan yabancı cisimler sınıflandırıldı. Karşılaşılan patolojik bulguların fotoğrafları çekildi. İçerik boşaltıldıktan sonra retikulum duvarı muayene edilerek, patolojik bozukluklar belirlenmeye çalışıldı. BULGULAR İskenderun Mezbahasına kesim amacıyla getirilen sığırları Holstein (%90.7) ve Güneydoğu Anadolu Kırmızısı (GAK) (%9.3) oluşturmuştur. Bu hayvanların %57.3 ü dişi ve %42.7 si erkek sığır idi. Ayrıca çalışmayı oluşturan sığırların büyük bir çoğunluğunu 2 yaşlı (%42.2) sığırlar oluşturdu. Bunu sırasıyla 1.5 (%17.8), 3 (%14.05), 1 (%10.15), 4 (%7.5), 5 (%4.9) ve 6 (%3.4) yaşlı sığırlar takip etmiştir. Yapılan klinik muayenede; RPT ve komplikasyon gelişmiş olgularda beden ısısının, nabzın ve solunum sayısının arttığı, rumen hareketlerinin azalma ile birlikte düzensizleştiği ve bu sığırlarda ağrı deneylerinin pozitif olduğu belirlendi. Çalışma sırasında yabancı cisim açısından ön mideleri taramadan geçen sığırlarda yabancı cisimlerin görünme oranları ile bu cisimlerin fiziksel özelliklerine göre dağılımları Grafik 1a ve b de sunulmuştur. Bu oranlar cinsiyetlere göre dağıtıldığında; erkek hayvanlarda çivi oranının %29.85, tel oranının %24, poşet vb. oranının %2.45, kum ve taş oranının %19.08 ve mıknatıs oranının %1.63 olduğu görülmektedir. Dişi hayvanlarda ise %28.01 oranında çiviye, %28.88 oranında tele, %2.87 oranında poşete, %22.94 oranında kum ve taşa, %2.44 oranında Paramphistomum cervi'ye ve %3.14 oranında da mıknatısa rastlanılmıştır. İncelenen hayvanlarda yabancı cisimler bir, bir buçuk, iki, üç, dört, beş ve altı yaş grubu olarak ele alındı ve hem erkek hem de dişilere göre dağılım yapıldı. Rastlanan yabancı cisimler yaşlara göre incelendiğinde; bir yaşlı hayvanların dişilerinde %25 çiviye, %28.33 tel parçasına ve %48.33 kum ve taş parçacıklarına rastlanırken, erkeklerde %22.5 oranında çiviye ve %17.5 oranında tele, %65 oranında da kum ve taş parçacıklarına rastlanmıştır. Çalışmadaki 1.5 yaşlı dişi hayvanların %46.29 inde çivi, %37.96 sında tel parçaları %4.62 sinde poşet ve benzeri maddelere, %32.4 ünde kum ve taş parçalarına ve %3.7 oranında da mıknatısa rastlanırken, erkeklerde %41 çivi, %32 tel, % 4 poşet, %22 de kum ve taş parçaları ve % 2 oranında da mıknatıs görülmüştür. Erkeklerin yoğun olduğu 2 yaşlı grupta; dişilerin %43.31 inde çiviye, % unda tele, %2.83 ünde poşete ve %38.86 sında kum ve taşa, %2.42 sinde Paramphistomum cervi ye, %2.02 sinde mıknatısa ulaşılırken; erkeklerde %44.77 oranında çiviye, % oranında tele, %3.73 oranında poşete, %24.87 oranında kum ve taşa ve %2.2 oranında da mıknatısa rastlanılmıştır. Üç yaşlı grubun dişilerinde %34.44 oranında çiviye, % oranında tele, %2.76 oranında poşete, %22.09 oranında kum ve taşa, %6.6 oranında paramphistomum cervi'ye (Resim 2b) ve %5.52 oranında da mıknatısa rastlanırken; erkeklerin %41.66 sınde çiviye, %40 ında tele, %3.3 ünde poşete, %25 inde kum ve taşa ve %5 inde de mıknatısa ulaşılmıştır. Dört, beş ve altı yaşlı gruplar sadece dişilerden oluşmuştur. Dört yaşlı grupta %34.61 çivi, % 60 tel, %6.92 poşet, %15.38 kum ve taş, %3.8 parazit ve %6.9 mıknatıs; beş yaşlı grupta %36.25 çivi, %43.75 tel, %2.5 poşet, %17.5 kum ve taş, %7.5 mıknatıs; altı yaşlı grupta da %21.66 çivi, %30 tel, %8.33 poşet, %48.33 kum ve taş, %8.33 parazit ve %3.33 mıknatıs gözlemlenmiştir. Mezbahaya getirilen hayvanlar YCS yönünden değerlendirildiğinde; erkek hayvanların 88 inde (%10.3) reticulitis simplex (RS), 25 inde de RPT (Resim 3b) ve komplikasyonları görüldü. Dişilerde ise 214 olguda (%18.7) reticulitis simplex (Resim 1a, 2b, 3a), 43 olguda reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları belirlendi (Grafik 2a). Ayrıca peritona ulaşan kesici ve batıcı yabancı cisimler değişik komplikasyonlara neden olarak 55 sığırda peritonitis (%80.9) (Resim 3b), 5 sığırda hepatitis (%7.3) (Resim 4a, 5a ve b), 3 sığırda phrenitis (%4.4), 3 sığırda pericarditis (%4.4) ve 2 sığırda da splenitis (%3) (Resim 4b) oluşturarak yangıya, yapışmalara ve apseye neden oldukları saptandı (Grafik 2b). 32

3 [Sığırlarda Rumen ve Retikulum Lezyonları] Grafik 1. İskenderun Mezbahasında kesilen hayvanlarda yabancı cisim bulunma (a) ve bu cisimlerin fiziksel özelliklerine göre (b) oranları. Grafik 2. İskenderun Mezbahasında kesilen hayvanlarda rastlanılan YCS olguları (a) ve bu hayvanlarda rastlanılan RPT ile komplikasyonlarının dağılımı (b). Resim 1. (a), Üç yaşlı erkek bir sığırda retikulumun peteklerine saplanmış bir tel parçasının görünümü. Ayrıca retikulum peteklerinin içerisinde bol miktarda kum ve küçük taş parçaları da bulunmaktadır. (b), Dört yaşlı dişi bir sığırın retikulumunda serbest halde bulunan şiş parçası ve çivi batmamış halde gözlenmektedir. 33

4 [Ramazan GÖNENCİ ve Mehmet YILDIRIM] Resim 2. (a), İki yaşlı erkek bir sığırın retikulumunda bulunan mıknatıs ve bu mıknatısa yapışmış şekilde bulunan yabancı cisimler görülmektedir. (b), Üç yaşlı dişi bir sığırın rumeninde çok sayıda Paramphistomum cervi görülmektedir. Rumen duvarında hiperemi ve papillom benzeri lezyonlara neden olduğu gözlenmektedir. Resim 3. (a), Burada retikuluma batmış ve reticulutis simplex oluşturmuş bir yabancı cisim görülmektedir. (b), Bir RPT olayının retikulum dış duvarından görünüşü. Lezyon çevresinin hiperemik olduğu ve bölgenin kapsülleştiği görülmektedir. Resim 4. (a), Retikulumda bulunan apse odağının açılmasıyla boşalan irinin görünümü. (b), Kesim için getirilen 3 yaşlı dişi bir sığırda retikuluma batan yabancı cisim retikulum duvarını geçerek dalağa batmış, dalakta apse oluşturmuş ve yapışmalar gözlenmiştir. 34

5 [Sığırlarda Rumen ve Retikulum Lezyonları] Resim 5. İki yaşlı erkek sığırda batmış yabancı cisim sonucu karaciğerde apse (a), bölgede yapışma ile bölge lenf bezlerinde büyüme (b) görülmektedir. TARTIŞMA VE SONUÇ Sunulan çalışmada, kesim için gelen hayvanların %90.7 sini Holstein ırkı ve %9.3 ünü de Güneydoğu Anadolu Kırmızısı oluşturmuştur. Tarım İlçe Müdürlüğünün verilerine göre (18); İskenderun da 37 köy ve 13 kasaba bulunmaktadır ve buralarda yetiştirilen hayvanların %90 ını Holstein ve Holstein melezleri oluşturmaktadır. Ayrıca Kurban Bayramında Türkiye nin doğu ve güney doğu bölgelerinden de hayvanlar getirilmektedir. Bunlar genellikle yerli ırk (GAK) hayvanlardır. Bu veriler birleştirildiğinde kesime sevk edilen hayvanların tümünün iki ırktan oluşması oldukça anlaşılır bir sonuçtur. İskenderun Mezbahasına kesim için getirilen sığırların %42.2 lik kısmını iki yaşlı genç sığırlar oluşturmuştur ve daha sonra sırayı %17.8 ile 1.5 yaşlı grup almıştır. Erkeklerin çoğunlukta olduğu tek grup ise 2 yaş grubudur. Ayrıca bir yaşlı genç düve ve erkek danaların oranı da %10.15 idi. Diğer yandan 4, 5 ve 6 yaşlı sığırların hepsinin dişi olması oldukça dikkat çekicidir. Bu durum erkeklerin genç yaşlarda (2 3 yaş) kasaplık edilmesi ve ekonomik açıdan verimliliğini yitirmiş olan ineklerin kesime sevk edilmesine bağlanabilir. Normal şartlarda besi sığırları kesim ağırlığına 1.5 yaşından sonra ulaştığı için ağırlığın iki yaşlı hayvanlar olması doğal karşılanmalıdır. Yapılan istatistiksel verilere göre sığır midelerinde yabancı cisim bulunma oranının, Almanya da %94, İsviçre de %80, İngiltere de %95, A.B.D. de %75, ülkemizde ise %95 oranında olduğu bildirilmektedir (16, 17). Yapılan bu çalışmada ise hayvanların %73.4 ünde yabancı cisim belirlenmiştir (Grafik 1a). Yabancı cisim ve patolojik bir durum saptanmayan olguların 252 sini (%12.6) erkekler ve 280 ini (%14) dişiler oluşturmuştur. Elde edilen bu değerler ülkemizde yabancı cisim bulunma oranının hala yüksek (%73.4) seviyelerde olduğunu göstermesine rağmen, yukarıdaki verilerle karşılaştırıldığında önlemler sonucunda düşüş gösterdiği ancak ciddiyetini koruduğu görülmektedir. Ayrıca erkek ve dişiler arasında da önemli bir fark görülmemektedir. Belirlenen yabancı cisimleri sırasıyla %28.8 çiviler, %26.8 tel parçaları, %21.3 kum ve taş parçaları, %2.7 poşet, yular, toka ve ip parçacıkları gibi maddeler, %2.5 yutturulmuş mıknatıs ve %1.4 rumen parazitleri oluşturmuştur (Grafik 1b). Bu oranların cinsiyetlere göre dağılımları; erkek hayvanlarda çivi oranının %29.85, tel oranının %24, poşet vb. oranının %2.45, kum ve taş oranının %19.08 ve mıknatıs oranının %1.63 olduğu görülmektedir. Dişi hayvanlarda ise %28.01 oranında çiviye, % oranında tele, %2.87 oranında poşete, %22.94 oranında kum ve taşa, %2.44 oranında Paramphistomum cervi 'ye ve %3.14 oranında da mıknatısa rastlanılmıştır. Bu veriler göz önüne alındığında toplanan yabancı cisimlerin %55.6 sını (%26.8 tel ve %28.8 çivi) tel ve çivi gibi batıcı ve delici nitelik taşıyan maddeler (Resim 1b) oluşturmaktadır. Bu durum da RPT ve komplikasyon oluşma riskini artırmaktadır. Çalışmada bir yaşlı hayvanlarda batıcı yabancı cisme rastlanılma oranının düşük olduğu ve hayvanların yaşı arttıkça rumen ve retikulumda rastlanılan yabancı cisimlerin batma oranı da artmaktadır. Sığırlarda yabancı cisimlerin yanında rumende yaşayan parazit olan Paramphistomum cervi ye de sıkça rastlanılmıştır (Resim 2b). Rumen duvarına yapışarak rumenitis simpleks oluştururlar. Rumen duvarına yapışan parazit sayısı çok olursa hayvanda zayıflama, iştahsızlık ve ishal gözlenir. Sığırlarda bulunma oranı da %0.8 dir (1, 14). Rumen parazitlerinin önlenmesi her şeyden önce bilinçli yetiştiricilik yapılmasına bağlıdır. Belirli aralıklarla çiftçiler veya işletmeler paraziter mücadele yaparak ekonomik kaybın önüne geçebilirler. Mevcut çalışmada da sadece dişilerde ve %.1.4 olarak gözlemlenmesi oranın daha yüksek çıktığını göstermektedir. YCS gelişmiş hayvanlarda saptanan beden ısısı, nabız ve solunum sayısındaki artış; rumen hareketlerindeki azalma ve ağrı deneylerinin pozitif çıkması araştırıcıların (2, 5, 16, 17) bulguları ile uyumlu görülmüştür. Sunulan bu çalışmada erkek hayvanların 88 inde (%10.3) RS olgusu belirlenirken, 25 inde de RPT ve komplikasyonları görüldü. Dişilerde ise 214 olguda (%18.7) RS olgusu saptanırken, 43 vakada da RPT ve komplikasyonları izlendi (Grafik 2a). Buradan hayvanların %15.1 inde (88 olgu erkek ve 214 olgu dişi) retikulitis simplex oluştuğu anlaşılmaktadır. Dişilerde ise erkeklere oranla yaklaşık üç kat daha fazla gözlenmiştir. Bu durumu genellikle batıcı ve delici olmayan maddeler ve parazitler oluşturmaktadır. Büyük oranda yabancı cisim (%73.4) 35

6 [Ramazan GÖNENCİ ve Mehmet YILDIRIM] bulunmasına rağmen, RS in düşük oranda gözlenmesi (%15.1) bölge hayvancılığı için sevindirici bir durumdur. Bunda hayvanlara mıknatıs yutturulması da önleyici bir faktör olarak katkıda bulunmuş olabilir. Erkekler erken yaşlarda (2-3 yaş) besiden çıkartıldığı için dişilere göre üç kata yakın az RS görülmesi de normal karşılanmıştır. Batıcı yabancı cisimler RPT dışında %28 diyafram, %8.4 perikard, %5 akciğer, %3 karaciğer ve %0.23 oranında da dalakla bozukluklara neden olduğu belirlenmiştir (16, 17). Çalışmaya konu olan sığırların 25 erkek ve 43 dişi hayvan olmak üzere toplam 68 inde (%3.4) RPT ve komplikasyonları saptandı. Ayrıca peritona ulaşan kesici ve batıcı yabancı cisimler değişik komplikasyonlara neden olarak 55 sığırda sadece peritonitis (RPT) (%80.9); buna ilaveten 5 sığırda hepatitis (%7.3), 3 sığırda phrenitis (%4.4), 3 sığırda pericarditis (%4.4) ve 2 sığırda da splenitis (%3) oluşturarak yangıya, yapışmalara ve apseye neden olmuşlardır (Grafik 2b). Yine RS olgularında olduğu gibi büyük oranda yabancı cisim (%73.4) bulunmasına rağmen, RPT ve komplikasyonlarının düşük oranda gözlenmesi (%3.4) sevindirici bir durumdur. Ayrıca mıknatıs yutturma ve medikal sağaltım gibi kontrol edici mekanizmaların veteriner hekimler tarafından uygulandığı görülmektedir. 10. Braun U, Gansohr B, Flückiger M (2003a): Radiographic Findings in 4 Cows with Traumatic Reticuloperitonitis Caused by a Nonmagnetic Copper Wire. Schweizer Archiv Fur Tierheilkunde. 145(4): Braun U, Gansohr B, Flückiger M (2003b): Radiographic Findings before and after Oral Administration of a Magnet in Cows with Traumatic Reticuloperitonitis. American Journal Of Veterinary Research. 64(1): Braun U, Götz M, Marmier O (1993): Ultrasonographic Findings in Cows with Traumatic Reticuloperitonitis. The Veterinary Record. 133(17): Braun U, Flückiger M, Nägeli F (1993): Radiography as an Aid in the Diagnosis of Traumatic Reticuloperitonitis in Cattle. The Veterinary Record. 132(5): İmren HY, Şahal M (1991): Veteriner İç Hastalıkları, ikinci baskı. Medisan, Ankara. 15. Merial product s (2001): Paramphistomum cervi. Merial FAO, USA (Erişim: Ok M (1991): Retiküloperitonitis Traumatikalı Sığırların Teşhis ve Prognozunda Kan Proteinleri ve Gluteraldehit Testinin Önemi. Doktora Tezi, Konya. 17. Samsar E, Akın F (2002): Özel Cerrahi. Medipres, Ankara. 18. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü (2006): 2006 Yılı Hayvan Hastalık ve Zararlıları ile Mücadele Programı. Ankara. Sonuç olarak, sığır rumen ve retikulumu içerisinde yabancı cisim varlığının hala bölgede büyük sorun olduğu ve eradikasyonunda yeterli başarının sağlanamadığı; ancak bu yüksek orana rağmen yabancı cisim sendromu (reticulitis simplex, reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları) riskinin çok düşük kaldığı görülmüştür. KAYNAKLAR 1. Akhter N, Mohammad IR, Mirbahar KB, Memon MI, Soomro SA (2001): Prevalence of Helminthiasis in Buffaloes in Cattle Colony Hyderabad. Asian Network For Scientific Information Aytuğ CN, Alaçam E, Görgül S, Gökçen H, Tuncer ŞD, Yılmaz K (1991): Sığır Hastalıkları, ikinci baskı. Tümvet Hayvancılık ve Veterinerlik Hizmetleri yayını, Bursa. 3. Balıkçı E, Yılmaz K (1999a): Perikarditis Travmatikalı Sığırların Bazı Kan ve Elektrolit (Na+, K+, Cl-, Ca++, İnorganik P ve Mg++) Düzeyleri ile Ekg (Elektrokardiyogram) Bulgularının Hastalığın Tanısında Önemi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi (Veteriner ). 13(3): Balıkçı E, Yılmaz K (1999 b): Sığırların Bazı Ön Mide Hastalıklarının Tanı ve Prognozunda, Kan Elektrolit (Na+, K+, Cl-, Ca++, İnorganik P ve Mg++) Düzeyleri ve Elektrokardiyogram Bulgularının Öneminin Araştırılması. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi (Veteriner ). 13(3): Balıkçı E, Günay C (2004): Reticuloperitonis Traumaticalı Sığırlarda Rumenotomi Öncesi ve Sonrası Bazı Klinik, Hematolojik, Biyokimyasal ve Elektrokardiyografik Bulguların Karşılaştırılması. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi ( Veteriner ). 18(1): Blood DC, Radostis OM, Henderson BR (1983): Veterinary Medicine, sixth edition. Baillere-Tindal, London. 7. Braun U (2003): Ultrasonography in Gastrointestinal Disease in Cattle. Veterinary Journal. 166(2): Braun U (2004): Diagnostic Ultrasonography in Bovine Internal Diseases. 23. World Buiatrics Congress. Quebec, Canada, July, Braun U (2005): Ultrasound as a Decision-making Tool in Abdominal Surgery in Cows. The Veterinary Clinics Of North America, Food Animal Practice. 21(1):