DİRENİŞE, 1 MAYIS a!

Transkript

1 İşçi Bülteni Özel Sayı No: Nisan 2014 Ankara İşçi Bülteni İŞÇİDEN İŞÇİYE İşçilerin birliği sermayeyi yenecek! Kölelik zincirlerini kırmak için DİRENİŞE, 1 MAYIS a! Tüm dünyada işçi sınıfının eşit ve özgür bir dünyaya olan özlemini haykırdığı 1 Mayıs yaklaşıyor. Her yıl olduğu gibi bu yıl da iki sınıf karşı karşıya gelecek 1 Mayıs ta. Bir tarafta sömürü ve zulüm düzenin sahipleri ve onların bekçiliğini yapanlar; diğer tarafta adına kapitalizm denilen ücretli kölelik düzeninden hiçbir çıkarı olmayan, tek çıkarı insanlığın özgür geleceğini inşa etmekte olan işçi sınıfı. Bir tarafta baskı ve zulüm, diğer tarafta özgürlük. Bir tarafta kölelik, diğer tarafta eşitlik. Yani 1 Mayıs, ne tek başına bir bayram, ne de yılın herhangi bir günü gerçekleştirilecek bir eylem veya protesto gösterisidir. 1 Mayıs; işçi sınıfının kapitalist sömürü düzenine karşı öfkesini haykırdığı, insanlığın eşit ve özgür geleceğine duyduğu özlemi dünyanın dört bir yanında her dilden ifade ettiği bir mücadele günüdür. 1 Mayıs ın tarihi sömürüye ve baskıya karşı mücadelenin tarihidir. 1 Mayıs ın ortaya çıkışı Amerikalı işçilerin 8 saatlik işgünü için verdikleri mücadelenin sonucudur. Günlük 16 saate varan çalışma sürelerine karşı öfkesini sokağa taşıyan işçilere Amerikan devletinin verdiği yanıt, öncü işçileri idam etmek olmuştur. İdam edilen 4 işçi önderi idam sehpasında dahi işçi sınıfının eşit ve özgür geleceğine duyduklarını inancı ve mücadele kararlılığını dile getirirken, bu şanlı mücadelenin tarihi 1889 yılından itibaren işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olarak ilan edilmiştir. İşte o günden beri, işçi sınıfı olarak dünyanın dört bir yanında kapitalizmin bizlere dayattığı geleceksizliğe karşı sokağa çıkıyor. O günden beri insanca bir yaşam ve onurlu bir gelecek için meydanları dolduruyoruz. Kardeşler; Bu yıl da 1 Mayıs sömürü ve kölelik düzenine karşı mücadele kararlılığımızı dile getirdiğimiz bir gün olacak. Zira, adına kapitalizm denilen ücretli

2 kölelik düzeni bizlere sömürü, baskı ve sefaletten başka hiçbir şey vermiyor. Düşük ücretler, zorunlu fazla mesailer, taşeron köleliği, güvencesiz çalışma ve daha birçok saldırı ile patronlar servetlerine servet katarken biz her geçen gün daha fazla ezilmeye devam ediyoruz. Yaşamımız ile ilgili her türlü kararı iki dudağı arasında tutan patronlar sınıfı ve onların sözcülüğünü yapan sermaye partileri bizleri temsil etmiyor. Bu asalaklar yanlarına sözde bizim çıkarlarımızı savunması gereken sendika ağalarını da alarak boynumuzdaki kölelik zincirlerini daha da kalınlaştırmaktan başka bir şey yapmıyorlar. Bu yüzden 1 Mayıs ın ruhunu yeniden ayağa kaldırmaya bugün her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. 1 Mayıs ın ruhunu fabrikalara taşımaya, 1 Mayıs günü fabrikalarımızdanatölyelerimizden meydanlara akmaya; yaşamımızı ipotek altına alan, bizleri köleleştiren sermaye düzenine karşı işçi sınıfının birliğinden gelen gücü ile dikilmeye çok daha fazla ihtiyacımız var. Kardeşler; Biz işçilerin kurtuluşunun tek yolu örgütlenmek ve kararlı bir şekilde haklarımız ve geleceğimiz için mücadele etmektir. 2 ayı aşkındır hakları için onurlu bir mücadele yürüten Greif işçileri bu mücadelede hepimize örnek oluyor, yol gösteriyorlar. Bizlerin de yapması gereken, Greif işçilerinin açtığı bu onurlu yoldan yürümek, İşgal, Grev, Direniş! şiarı ile dosta düşmana işçi sınıfının gerçek gücünü ve mücadele kararlılığını göstermektir. 1 Mayıs, haramilerin saltanatına karşı işçi sınıfının eşitliği ve özgürlüğü bayraklaştırdığı bir mücadele günüdür. Her birimiz bu çağrıya kulak vermeli, sömürü ve zulüm düzeni olan kapitalizme karşı öfkemizi 1 Mayıs meydanlarına taşımalıyız. 1 Mayıs meydanlarında asalak patronlar sınıfı ve işbirlikçileri olan hain sendika ağalarına işçi sınıfının gerçek gücünü göstermeliyiz. 1 Mayıs gününü, kapitalist sömürü düzeninin efendileri için bir kâbusa çevirmeli, dünyanın dört bir yanındaki sınıf kardeşlerimiz ile birlikte emeğin gücünü dosta-düşmana göstermeliyiz. Yaşasın 1 Mayıs! Yaşasın işçilerin birliği! Çocuklarımız için 1 Mayıs ta alanlara! Çok önemli bir dönemden geçiyoruz. AKP iktidarının zulmü artıyor. Her geçen gün haklarımız gasp ediliyor. Yaşam alanlarımıza ve haklarımıza saldırılıyor. Özgürlüklerimiz kısıtlanıyor. Geçim sıkıntısı katmerleşiyor. Hele ki kadınsan bu sorunları bir kat daha fazla yaşıyorsun. Bu zulmün üstüne bir de cinsiyetçi saldırılara göğüs geriyorsun. Böylesi bir süreçte omuz omuza vermeli, daha sıkı kenetlenmeliyiz. Baskılara karşı, haklarımız ve özgürlüklerimiz için, çocuklarımızın geleceği için alanlarda olmalıyız. 1 Mayıs ta dayanışmayı büyütmeye, alanlara! Sincan dan bir emekçi kadın 2 - İşçiden İşçiye

3 Yatağan işçileri ile dayanışmaya! Yatağan Termik Santrali nin özelleştirilmesine karşı haklarına ve geleceklerine sahip çıkan Yatağan işçileri direnişlerine kararlı bir şekilde devam ediyorlar. Bir yandan çalıştıkları işyerini bir direniş kalesi haline getirmek için çaba veriyorlar, diğer yandan ise 10 Nisan dan beri Ankara ya gönderdikleri bir işçi grubu ile özelleştirme ihalesinin iptal edilmesi için mücadelelerini sürdürüyorlar. Yatağan işçileri özelleştirmeye karşı çıkıyorlar, çünkü her özelleştirme uygulamasında olduğu gibi bu da işçi sınıfı için kazanılmış hakların gasp edilmesi anlamına geliyor. Dahası işçi ve emekçilerin alınteri ile var edilen bu işletmeler, özelleştirmeler yolu ile yandaş sermaye gruplarına peşkeş çekiliyor. Bu pervasızlığın en son örneğini Seyitömer Kömür İşletmesi nde gördük. Seyitömer Kömür İşletmesi Eylül 2012 ayında TKİ den ayrılarak Elektrik Üretim A.Ş ne (EÜAŞ) devredildi ve işletme tarihinde; 2,2 milyar dolara AKP yandaşı Çelikler Holding e satıldı. Sahanın 176 milyon ton görünür rezervi vardı; santral için 2011 yılında 2,2 milyon lira yatırım yapılmıştı ve aynı yıl 160 milyon lira kâr elde etmişti. Böylece on yıllık kârına satılmış oldu. Buna benzer birçok örnek bugüne kadar yapılan özelleştirme uygulamaları üzerinden verilebilir. Dahası her özelleştirme girişiminde sermaye sınıfının sözcülerinin en çok kullandığı yalan işçilerin çok fazla hakka sahip olduğudur. Oysa gerçek böyle olmadığı gibi, yapmaya çalıştıkları esas şey gerçekleştirdikleri peşkeş operasyonunu gizleyebilmektir. Bugün, AKP hükümeti ve sermaye sınıfı Yatağan işçilerinin direnişinden büyük bir korku duyuyor. Çünkü Haziran ayında milyonlarca emekçinin sokağa döküldüğü Haziran Direnişi nin ruhunun işçi sınıfı içerisinde boy vermesinden korkuyor. Yatağan işçilerinin Özelleştirme İdaresi Başkanlığı karşısında Kurtuluş Parkı nda kurduğu direniş mevzisinin yeni bir Tekel Direnişi yaratmasından korkuyor. Yatağan işçilerinin, ve bugünden sonra hakları ve gelecekleri için mücadeleyi seçen işçilerin Greif işçilerinin açtığı onurlu yoldan yürümesinden korkuyor. Ama korkunun ecele faydası yok. İşçi sınıfının karşısına her gün yeni bir saldırı girişimi ile çıkanlar; sömürüyü arttırmaktan, köleliği pekiştirmekten başka bir şey bilmeyenler ne yaparlarsa yapsınlar karşılarına çıkacak mutlak sondan kaçamazlar. 12 yıldır sermaye sınıfına hizmette kusur etmeyen AKP de, ondan zerrece farkı olmayan diğer sermaye partileri de, ve elbette işçi sınıfının canı ve kanı üzerinde saltanat kuran asalak patronlar sınıfı da bugüne kadar yaptıklarının hesabını mutlaka verecekler. İşte Yatağan işçileri de bu hesap günü için bir çağrı yapıyorlar. İşçi sınıfına köleliği ve sömürüyü reva görenlere karşı tüm işçi sınıfını direnişe çağırıyorlar. Bizleri açtıkları onurlu direniş bayrağını hep birlikte yükseltmeye, Yatağan direnişini sınıfın direnişi haline getirmeye çağırıyorlar. Gelin bu çağrıya kulak verelim. Yatağan işçilerinin onurlu direnişi yeni bir Tekel yangınına çevirelim. Sömürüye karşı 1 Mayıs a! Emek kavgası, geçmişten geleceğe bitmez bitmeyecek kavgadır. İnsanlık onuru için, sömürüye karşı direniş için, insanca yaşam hakkı için 1 Mayıs ta alanlara! Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Mücadele! Eski bir Tekel direnişçisi İşçiden İşçiye - 3

4 Greif işçisi onurumuzdur! Yüzlerce kilometre ötede, İstanbul Hadımköy de bir fabrika Greif. Yaklaşık 2 ay öncesine kadar adını bile duymamıştık nerede ise hiçbirimiz. Sadece fabrikadan değil, o fabrikada çalışan yürekli işçilerden de haberimiz yoktu. Oysa Greif, şimdi umuda yolculuğumuzun bir ara durağı, özlemini duyduğumuz dünyaya olan inancımızın bir simgesi. Ama sadece o kadar da değil. Greif umudun ve gelmekte olanın olduğu kadar; eskimekte olanın, emperyalizme uşaklığın, teslimiyetin ve ihanetin de adı aynı zamanda. Hikayenin başlangıç tarihi 10 Şubat. Aslına bakılırsa öncesi de var. Ama öncesini hepimiz zaten kendi yaşamlarımızdan da biliyoruz. Dizginsiz bir sömürü, öldürmeyen ama doyurmayan sefalet ücretleri, bitmeyen zorunlu fazla mesailer, idareciler ve taşeronların baskı ve hakaretleri Yani her birimizin her gün çalıştığımız işyerlerinde yaşadıklarımızın benzer bir özeti. Ama 10 Şubat ta ayağa kalktı Greif işçileri. Kasım ayında sendikalı olmuşlardı. Köleliğe Artık yeter! demiş, gelecekleri hakkında söz sahibi olmak istemişlerdi. İlk istedikleri ise fabrikada çalışan 1000 e yakın işçiyi bölüp parçalayan taşeron köleliğine son verilmesiydi. Taleplerini sendikalarının tepesine çöreklenen bürokratlara ilettiler önce. Aldıkları yanıt Bu talepler hayal! idi. Oysa Greif işçileri kararlı idi. Ya taleplerini kazanacaklardı, ya da bir Amerikan tekeli olan Greif, ülkeden defolup gidecekti. Pazarlık masasına oturuldu. Patronun cevabı belli: Beğenmiyorsanız çıkar gidersiniz!. Ama 10 Şubat ta giden Greif yöneticileri oldu. Gelecekleri ile ilgili kararları kendileri vermeye çoktan ant içmişti Greif işçileri. Ne patron, ne de satılmış sendika ağaları engel olabilirdi onlara. İşgal ettiler fabrikalarını. Yöneticileri ıslıklar ve sloganlarla kovdular fabrikalarından. 60 gün boyunca ise o fabrikada işçi sınıfının kardeşliğinin resmini çizdiler. Hiçbir şeyi beceremeyeceği söylenen işçiler 60 gün boyunca yaşamı hep birlikte ördüler. Ne direnişlerine karşı patron safına geçen DİSK Tekstil ağaları, ne ölüm sessizliğini seçen DİSK bürokratları yıldırdı onları. 60 gün boyunca her kararı hep birlikte aldılar, hep birlikte uyguladılar. Greif te boy veren işçi sınıfının yeni mücadele ve örgütlenme geleneği idi. Zaten patronlarını, sermaye devletinin kendisini olduğu kadar oturdukları koltuklarda sefa süren sendika ağalarını da asıl korkutan bu oldu. Artık işler eskisi gibi yürümeyecekti. Bu yüzden o güne kadar söyledikleri tüm yalanları unutuverdiler. 4 - İşçiden İşçiye

5 Taşeron köleliğine karşı 1 Mayıs a! Taşeron köleliğine, güvencesiz çalışma koşullarına, işçi cinayetlerine, düşük ücretlere karşı, işçi sınıfının birlik ve mücadele gününde, 1 Mayıs ta mücadele alanlarında buluşalım. Yenimahalle Belediyesi nden bir işçi Sendikacılar patron danışmanı, emperyalizme karşı atıp tutan hükümet sözcüleri Amerikan tekelinin bekçisi oldular. Daha doğrusu zaten öyleydiler de, artık bu gerçeği gizleyemez oldular. Bu yüzden direnişlerinin 60. gününde azgınca saldırdılar Greif işçilerine. Hep birlikte karar vererek polis ordularını bir şafak operasyonu ile saldılar onurlu işçilerin üzerine. Belli ki Greif işçileri de onursuzca yaşamayı kabul etmedikleri için terörist sınıfına dahil edilmişti artık egemenler tarafından. Ne de olsa polis, bizleri korumak için vardı ve şafak operasyonları ancak teröristlere karşı yapılırdı. Onlar ümidin düşmanıdır! Direnişin kalesini ele geçirdiler belki bir şafak operasyonuyla, ama Greif işçilerinin onurlarını teslim alamadılar. O günden beri fabrika kapısında direnmeye devam ediyor Greif işçileri. Ve biz. Gücümüz yetmedi, Greif işçilerine oynanan bu kirli oyunu bozmaya. Devam ettik, patronun zulmüne, sendika ağasının satışına küfretmeye Ama devamını getirmeye yetmedi bugün gücümüz. Yeni Greif ler yaratmaktı çaremiz, yetişemedik. Zaten bu yüzdendir, Greif işçilerinin onurlu mücadelesine yeniye giden yolda bir ara durak dememiz. Onlar üzerlerine düşeni fazlası ile yaptılar ve yapmaya da devam ediyorlar. Yüzlerce Greif işçisi her türlü engele karşı yürünmesi gereken yolu gösterdiler hepimize. Ve sanmasınlar ki asalak patronlar ve satılmış sendika ağaları, bu kavga burada biter. Greif, artık hepimiz için bir örnektir. Ve bizler artık Greif işçilerinin yolundayız. Onlardan öğrendiklerimizle, yeniden ve daha güçlü geleceğiz. Sincan dan bir işçi 60 gündür onurları ve gelecekleri için işgal silahını kuşanarak direnen Greif işçilerine gerçekleştirilen saldırıyı kınıyoruz. Gerçekleştirilen vahşi saldırı bir kez daha göstermiştir ki, işçi sınıfının kurtuluşu sadece ve sadece kendi kollarındadır. Ne burjuvazinin yasalarının, ne de işçi sınıfı içindeki ajanı olan sendika ağalarının işçi sınıfına verebilecekleri bir gelecek yoktur. Onlar, ancak ve ancak ümidin düşmanıdır. Baskı ve zor yoluyla Greif işçilerinin haklı ve onurlu direnişlerini kırmaya çalışsalar da başarılı olamayacaklar. Artık buz kırılmış, yol açılmıştır!. Onurlu Greif işçileri tüm işçi sınıfına yürünmesi gereken yolu göstermiştir. Bundan sonra yolumuz Greif işçilerinin yoludur. Bundan sonra her Greif, her yer direniştir. Kazanan işçi sınıfının haklı ve onurlu davası olacaktır. Sincan İşçi Birliği İşçiden İşçiye - 5

6 Seyitömer'de işçi kıyımına karşı militan öfke! Kütahya da bir süre önce özelleştirilen Çelikler Seyitömer Elektrik Üretim A.Ş.'de 100 ün üzerinde işçinin işten çıkarılması işçilerin sert tepkisine neden oldu. 17 Nisan günü öğleden sonra işten atmalar işçilere tebliğ edilmeye başlandı. Akşam saatlerinde işten çıkarılanlar ve diğer işçiler ilk olarak tesis içinde yürüyüş yaptılar. Ardından vardiya çıkışında işletme müdürüyle görüşmek istediler. Müdür ise görüşmeyi kabul etmedi. İşletmenin güvenlik elemanı ile işçiler arasında gerginlik yaşanınca işçiler idari binayı taşladılar. İşçilerin öfkesinin artması üzerine fabrikaya jandarma ve çevik kuvvet polisleri sevk edildi. Bu arada tesislerin yakınındaki Seyitömer Köyü'nde oturan ve işçilerin yakınları olan bir grup kadın da eyleme destek vermek için tesislerin önüne geldi. Kadınların içeriye girmesi engellendi. İşçiler de nizamiye binası ile yanındaki yemekhaneyi ateşe verdi. Park halinde duran bir kamyonet ve bir cip de işçiler tarafından ters çevrildi. Jandarma ekipleri ile çevik kuvvet polisleri biber gazıyla işçilere saldırdılar. İşçiler de bu saldırıya karşı taş ve sopayla yanıt verdi. İşçiler ve kolluk kuvvetleri arasındaki çatışma gittikçe sertleşince fabrikaya itfaiye ve ambulanslar sevk edildi. Olaylar sırasında tesis içinde 200 işçinin, dışarıda da yaklaşık 100 işçi yakının toplandığı belirtildi. Jandarma Tabur Komutanı'nın olay yerine geldiği, işçilerin öfkesinin ise hala sürdüğü öğrenildi. Birliğimiz için 1 Mayıs ta alanlara! Biz işçilerin alınterini fikren ve bedenen sömüren patronlara karşı kendimiz olabilmek için 1 Mayıs ta alanlara! Sahip olduğumuz hakları bize miras bırakan önceki nesillerin verdiği mücadeleye sahip çıkmak için, Amerika da idam sehpasına çıkmak pahasına, 8 saatlik işgünü mücadelesini veren, umutsuzluğa rağmen umut yayan işçi önderlerinin anısına sahip çıkmak için tüm işçi kardeşlerimi 1 Mayıs a bekliyorum. Termikel den bir işçi 6 - İşçiden İşçiye

7 Geleceğimiz için 1 Mayısta alanlara! Yılın 364 günü biz işçilerin sırtından servetine servet katan patronlar tarafından kölelik koşullarında çalıştırılıyoruz. Yılda 1 gün olsun kendimiz ve geleceğimiz için kahrolsun ücretli kölelik düzeni! diye haykıralım. 1 Mayıs ta mücadele alanlarına çıkalım. OSTİM den bir işçi 1 MAYIS geleneği yaşıyor! 8 saatlik işgünü mücadelesi önderlerinden Albert Persons'un idam sehpasına gitmeden önce çocuklarına yazdığı mektup, o günlerde emekçilerin verdiği mücadeleden günümüze ışık tutuyor... Bu kelimeleri yazarken adlarınızın üstüne göz yaşlarım damlıyor... Bir daha hiç karşılaşmayacağız. Ah, sevgili çocuklarım, nasıl içten, derinden seviyor sizi babacığınız. Sevdiklerimiz için yaşamakla gösteririz sevgimizi ve gerektiğinde sevdiklerimiz için ölmekle de gösterebiliriz sevgimizi... Benim hayatımı ve doğal olmayan haksız ölümümü başkalarından öğreneceksiniz.babanız, özgürlük ve mutluluk uğruna gönüllü olarak canını vermiş bir kurbandır. Size miras olarak şerefli bir ad ve tamamlanacak bir görev bırakıyorum... Onu koruyun, bu yolda yürüyün. Kendinize karşı doğru olun, o vakit başkalarına karşı sahte olamazsınız. Yaratıcı, uyanık ve neşeli olun... Çocuklarım, değerli varlıklarım; bu mektubu yalnız sizin için değil, daha doğmamış çocukları için ölen bir çok kişinin ölüm yıldönümlerinde de okumanızı istiyorum. Yavrularım, elveda... İşçiden İşçiye - 7

8 30 Mart seçimleri geride kaldı Açılan sandıklardan sermaye düzeninin çürüyen yüzü çıktı! Seçimlerin ardından ortaya çıkan sonuçlar birçok yerde tartışma yarattı. Ağrıda AKP nin itirazı üzerine 15 kez oylar sayılırken Ankara da yapılan itirazlar dikkate dahi alınmadı. Bize sandığı çözüm olarak gösterip oy kullanmanın vatandaşlık görevi olduğunu iddia edenler, oy kullandığımızda sanki sorunlarımız çözülecekmiş gibi gösterenler kendi yasalarını bile hiçe saydılar. 30 Mart yerel seçimlerinin ardından ülkenin birçok yerinde ortaya çıkan şaibe iddialarına halen bir açıklık getirilmemiştir. Yakılan, çöpten çıkan oy pusulaları seçimlerin ardından ortalığa saçılmıştır. Oyların sayımı devam ederken yaşanan elektrik kesintileri trafoya kedi girdi iddialarıyla geçiştirilmeye çalışıldı. Enerji bakanı trafoya kedi girdi iddiasının ardından yaptığı açıklamada şeffaflık adına böyle bir açıklama yaptığını söyleyerek tüm pervasızlığıyla ne kadar şeffaf ve adaletli olduklarını bizlere anlatmaya çalıştı. Tüm düzen temsilcileri seçimlerin ardından kitlelerin ortaya çıkan öfkesini dindirmek için yine ellerinden geleni yaptılar. Sandığın ve seçimlerin itibarını azaltmamak adına yapılan sağduyu çağrıları birbirini izledi. Tüm şaibesiyle seçimler orta yerde duruyorken AKP sinden CHP ve MHP sine kadar tüm düzen partileri seçimler üzerinden ortaya çıkan öfkenin sermaye düzenine yönelmesinden duydukları korkuyla çözüm olarak hukuki yolları gösterdiler. Tüm toplum nezdinde yargısından YSK sına kadar hiçbir düzen kurumuna güvenin kalmadığı bir evrede, düne kadar buraların taraflı davrandığını iddia eden sözde muhalefet partileri, çözümü yine o güvenmedikleri yargıda arama yolunu seçtiler. 30 Mart yerel seçimleri şu günlerde gündemden düşmüş olsa da seçim sandıklarından ortaya saçılan pisliğin üzeri asla örtülemez. Seçim sandıklarından bu düzenin çürümüşlüğü ve seçimlerin hiçbir şekilde işçi-emekçilere umut olamayacağı sonucu ortaya çıkmıştır. 8 - İşçiden İşçiye

9 30 Mart seçimlerinden yansıyan tablo sermeye düzeninin gerçeğidir. Ayakkabı kutularından çıkan milyon dolarlar, banka yöneticilerinin, sermaye sahiplerinin, bakanların, bakan çocuklarının ve bizzat başbakanın yaptığı yolsuzluk ve hırsızlıklar nasıl ki sermaye düzeninin bir gerçeğiyse, seçimlerde çalınan oylar ve kitlelerin oy verdiği adayın değil, düzenin ihtiyacına yanıt verecek adayın seçim sandığından galip çıkması ya da çıkarılması da yine sermaye düzeninin bir gerçeğidir. Seçimlerden öncede ifade ettiğimiz gibi seçimler hiçbir biçimde çözüm olamaz. 30 Mart seçimleri ifade ettiğimiz bu gerçekliği bir kez daha açık bir biçimde göstermiştir. Verdiğimiz oyların hiçbir anlam ifade etmediği bizzat seçim sonuçları ve YSK nın aldığı tutum üzerinden kanıtlanmıştır. Sorunun parçası olanlar sorunlarımızı çözemezler. Bizleri kölece çalışma koşullarına, düşük ücretlere, güvencesiz çalışmaya ve geleceksiz yaşamaya mahkûm eden sermaye düzeninin neresinden tutulursa orası elimizde kalmaktadır. Oy verip Meclis e gönderdiklerimiz bizim olan parayla kendi ceplerini doldururken bizleri ise açlıkla terbiye etmektedirler. Oy verdiğimiz parti ister AKP, ister CHP, ister MHP olsun bu gerçek değişmemektedir. Kurtuluşumuz seçim sandıklarına sığmamaktadır. Bu zamana kadar geride bıraktığımız tüm seçimler bunu kanıtlamıştır. Biz her defasında bir umut olarak sandığa gidip oy versek de çalınan hep bizim geleceğimiz olmuştur. Ama artık yeter demenin zamanı gelmiştir. Çözümümüz seçim sandıklarında değil, gasp edilen haklarımız ve çalınan geleceğimizi kazanmak için mücadele alanlarındadır. Bizlere çözüm olarak sandığı gösterenlere bizim çözümümüzün örgütlü mücadele olduğunu gösterelim. Greif işçilerinin biz işçilere gösterdiği yoldan seçimimizi mücadeleden yana yaparak sandıklarından güçlü olduğumuzu asalak bezirgânların yüzlerine haykıralım. 1 Mayıs işçilerin günüdür! 1 Mayıs işçilerin günüdür. İşçilerin bayramıdır. Çalışma saatlerimiz çok fazla. Ücretlerimizden vergi adı altında haraçlar kesiliyor. Devlet ücretlerimize el koyuyor. Sözde bu haraçlar bize yol, su ve elektrik olarak geri dönüyor. Oysa bu hizmetlerin ücretlerini de misli ile yine bizler ödüyoruz. Haklarımız e geleceğimiz için 1 Mayıs ta alanlarda olmalıyız. Hidromek ten bir işçi İşçiden İşçiye - 9

10 Kimden yanayız! Son bir ayda Suriye ile ilgili birçok gelişme oldu. Öncelikle El-Kaide ve Irak-Şam İslam Devleti Kesseb kentinde binlerce Alevi yi ve Ermeni yi katletti. Seçimden 2 iki gün önce ise devletin Suriye ye karşı saldırı planlarını ortaya koyan MİT başkanı Hakan Fidan, Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu, Genelkurmay 2. Başkanı Yaşar Güler, Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Feridun Sinirlioğlu arasında geçen ses kayıtları ortaya çıktı. Aynı gün Youtube kapatıldı. Ardından ise savaş suçuna delil gösterilecek konuşmalar yerine devletin nasıl dinlendiği konuşuldu. Daha sonra ise bu ülkenin başbakanı seçim sarhoşluğu sırasında Suriye ile savaş halinde olduğumuzu belirtti. Geçtiğimiz haftalarda ise Türk sermaye devletinin ve AKP nin savaş suçu işlediğine dair başka bir iddia ortaya atıldı. ABD li gazeteci Seymour- Hersh, 21 Ağustos 2013 te Guta kentinde sarin gazıyla yapılan ve 500 ün üzerinde kişinin ölümüyle sonuçlanan saldırıyı El Nusra Cephesi nin(reyhanlı Katliamı nı üstlenen örgüt) yaptığını ve MİT in saldırıyı planlayan kurum olduğunu açıkladı. Bunu ise elinde bulunan ve ABD istihbaratlarından elde ettiği belgelere dayandırdı. Haftalardır süren bu tartışmayla ilgili hükümetten sadece Bülent Arınç tan bir defaya mahsus yalanlama geldi. Daha 53 yurttaşımızın hayatını kaybettiği Reyhanlı katliamının üzerinden bir yıl geçmedi. Ve tüm bu yaşananlar devletin zirvesindekilerin bizlere yeni acılar yaşatmak için çalıştığını gösteriyor. Peki biz ne yapıyoruz? Bizlerin vergilerini cebine atanların, oturdukları yerden ABD ve Türk patronları adına savaş çıkartıp yüzbinlerce evladımızı öldürmeyi planlayanların ne kadar karşısına çıkıyoruz? Gerçekleri öğrenmek için ne kadar çabalıyoruz? Reyhanlılı ananın acısını ne kadar yüreğimizde hissediyoruz? Ya da basitçe şöyle soralım; Reyhanlı da egemenlerin bombalarına lanet okuyan ananın mı yanındayız yoksa emeğimizi çalıp keyfini sürenlerin mi yanındayız? Sefalete karşı 1 Mayıs ta alanlara! Adına asgari ücret denilen 850 liralık sefalet ücretiyle insanlık dışı yaşam ve çalışma koşullarına karşı OSTİM-Batıkent İşçi Birliği saflarında 1 Mayıs ta mücadele alanlarında buluşalım. Batıkent ten bir işçi 10 - İşçiden İşçiye

11 1 MAYIS MARŞI Günlerin bugün getirdiği baskı zulüm ve kandır Ancak bu böyle gitmez sömürü devam etmez Yepyeni bir hayat gelir bizde ve her yerde 1 Mayıs 1 Mayıs işçinin emekçinin bayramı Devrimin şanlı yolunda ilerleyen halkların bayramı Yepyeni bir güneş doğar dağların doruklarından Mutlu bir hayat filizlenir kavganın ufuklarından Yurdumun mutlu günleri mutlak gelen gündedir 1 Mayıs 1 Mayıs işçinin emekçinin bayramı Devrimin şanlı yolunda ilerleyen halkların bayramı Vermeyin insana izin kanması ve susması için Hakkını alması için kitleyi bilinçlendirin Bizlerin ellerindedir gelen ışıklı günler 1 Mayıs 1 Mayıs işçinin emekçinin bayramı Devrimin şanlı yolunda ilerleyen halkların bayramı Ulusların gürleyen sesi yeri göğü sarsıyor Halkların nasırlı yumruğu balyoz gibi patlıyor Devrimin şanlı dalgası dünyamızı kaplıyor Gün gelir gün gelir zorbalar kalmaz gider Devrimin şanlı yolunda bir kağıt gibi erir gider. İşçiden İşçiye - 11

12 Mamak İşçi Kültür Evi Tıp Fakültesi Cad. 586 sok. 2/A Tel: İLETİŞİM Sincan İşçi Birliği Melek Sok. No: 2/12 SİNCAN Tel: İşçi Bülteni Özel Sayı: * Fiyatı: 25 Kr * Nisan 2014 * Sahibi ve S. Yazı İşleri Md.: Tayfun Altıntaş * Yayın Türü: Yerel süreli, siyasi, ayda bir, Türkçe * EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. * Mollaşeref Mah. Simsar Sk. 5/3 Fatih/İstanbul * Tel/Fax: 0 (212) * Baskı: Özdemir Mat Davutpaşa Cad Güven Sanayi sit C Blok No: 242 Topkapı İstanbul *