MEKSİKA GÜNÜ MEXICO DAY

Transkript

1 MEKSİKA GÜNÜ MEXICO DAY DAĞHAN DOĞU ŞEF CONDUCTOR ROMAN REVUELTAS KEMAN VIOLIN U.C. Erkin M.M. Ponce A. Marquez Senfoni No.1 Symphony No.1 Keman ve Orkestra için Konçerto Concierto para Violin y Orquestra Dans No.2 Danzon No.2 1 Kasım November, 2014 Cumartesi Saturday, Bilkent Konser Salonu Concert Hall

2 Değerli Dinleyicilerimiz, Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz. Dear Listeners, We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert.

3 Program U.C. Erkin Senfoni No.1 Symphony No.1 I. Allegro aperto II. Adagio III. Allegro scherzando IV. Moderato Allegro non troppo Allegro ara M.M. Ponce Keman ve Orkestra için Konçerto Concierto para Violin y Orquestra I. Allegro non troppo II. Andante espressivo III. Vivo giocoso A. Marquez Dans No.2 Danzon No.2 Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir. Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control.

4 Dağhan Doğu, şef conductor Müzik eğitimine Güherdal Çakırsoy ve Aylin Özuğur dan aldığı piyano dersleriyle başladı yılında Bilkent Üniversitesi Müzik Hazırlık Lisesi Kontrbas Sanat Dalı na Sergey Margulis in öğrencisi olarak kabul edildi yılında Teori- Kompozisyon Sanat Dalı nda lisans eğitimine başladı. Füsun Köksal, Mahir Cetiz ve Bujor Hoinic ile kompozisyon; Elena Puşkova ile koro şefliği; Andrée Sommer ile partisyon okuma; Bujor Hoinic ile orkestra şefliği çalıştı, bölüm konserlerinde kontrbas sanatçısı, besteci ve orkestra şefi olarak görev aldı. Bilkent Üniversitesi nde İlhan Usmanbaş, Giya Kancheli ve Hasan Uçarsu ustalık sınıflarına aktif olarak katıldı yılları arasında Bilkent Gençlik Senfoni Orkestrası nda kontrbas grup şefi ve Ankara Başkent Oda Orkestrası şefi olarak görev aldı yılında, St. Petersburg Rimsky-Korsakov Konservatuvarı Orkestra ve Opera Şefliği Bölümü ne Mikhail Georgievich Kukushkin in staj öğrencisi olarak kabul edildi ve programı başarı ile tamamladı. Aynı yıl, Avusturyalı bakır beşli grubu Sonus Brass tarafından sipariş edilen Systole & Diastole adlı müziği, Avusturya da üç ayrı konserde seslendirildi. Yaylı dörtlü için Mare Undarum adlı müziği, Cenevre ve Lozan daki başarılı konserlerin ardından, Radio Suisse Romande Espace 2 kanalında iki konserde Quartet La mer tarafından seslendirildi. Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi Teori-Kompozisyon ve Orkestra Şefliği yüksek lisans programına kabul edildi. Orkestra şefliği çalışmalarını Prof. Gürer Aykal ile sürdürerek 2014 yılında mezun oldu. Başkanlığını Sir Simon Rattle ın yaptığı Birmingham Konservatuvarı nın şeflik bölümüne 2012 yılında kabul edilen tek şeflik öğrencisi oldu ve bir yıl içinde bu programı başarı ile tamamladı. Aralık 2012 de Antalya Devlet Senfoni Orkestrası nın düzenlediği Ulusal Ferit Tüzün Orkestra Şefliği Yarışması nda birincilik, 2013 yılında Birmingham Michael Beech Yılın Orkestra Şefi ödüllerini aldı. Halen Uludağ Üniversitesi Devlet Konservatuvarı nda görevine devam etmektedir. He started his musical education with piano lessons he took from Güherdal Çakırsoy and Aylin Özuğur. In 2001, he was admitted to Bilkent University Music Preparatory High School Contrabass Department to study under Sergey Margulis.

5 Starting his undergraduate education in Theory-Composition Department, he studied composition under Füsun Köksal, Mahir Cetiz and Bujor Hoinic, choral conducting under Elena Pushkova, partitur-reading under Andreé Sommer, and orchestral conducting under Bujor Hoinic. He actively participated in the master classes of İlhan Usmanbaş, Giya Kancheli and Hasan Uçarsu. He worked as the contrabass group conductor of Bilkent Youth Symphony Orchestra and as the conductor of Ankara Capital Chamber Orchestra between 2007 and Dağhan Doğu was admitted to Conducting of Opera and Symphony Orchestra Department of Rimsky-Korsakov Conservatory in St. Petersburg as a trainee to study under Mikhail Georgievich Kukushkin in 2008 and successfully completed the program. His musical piece Systole and Diastole ordered by Sonus Brass Ensemble, the Austrian Brass Quintet, was performed in three concerts in Austria. His piece called Mare Undarum written for string quartet received wide acclaim after being played in concerts in Geneva and Lausanne. This piece was then performed by Quartet La Mer in two concerts broadcast by Radio Suisse Romande Espace 2. He was admitted to the graduate program in Theory- Composition and Orchestral Conducting of Bilkent University Faculty of Music and Performing Arts. Studying orchestral conducting under Prof. Gürer Aykal, he graduated in Dağhan Doğu was the only student who was accepted to the conducting department of Birmingham Conservatory headed by Sir Simon Rattle in 2012 and he completed the program successfully. He took the first place in the National Ferit Tüzün Orchestral Conducting Competition held by Antalya State Symphony Orchestra in December He also won Birmingham Michael Beech Conductor of the Year award in Currently he is working at the State Conservatory of Uludağ University.

6 Román Revueltas, keman violin Roman Revueltas, İsrail, Belçika ve Almanya da eğitim aldı. Tel Aviv Üniversitesi ndeki Rubin Akademisi nde Alice Fenyves Rosenberg ile çalıştı. Liege deki Kraliyet Konservatuvarı nda keman dalında Birincilik Ödülü ve Üstün Başarı Diploması kazandı. Ayrıca sekiz yıl Almanya Cologne da Igor Ozim ile çalıştı. X Festival Internacional Cervantino da Sibelius un Keman Konçertosu nu seslendiren Revueltas ın bu çıkışını tutkulu bir meslek hayatı izledi. Revueltas Meksika daki neredeyse bütün senfoni orkestralarıyla solist olarak konserler verdi, ayrıca Roma, Madrid, Barselona, Los Angeles, San Francisco, Guatemala, Bogota, Lima ve daha pek çok şehirde çaldı. Revueltas ın repertuvarında önemli klasik ve romantik konçertolardan çağdaş bestecilerin müziklerine kadar pek çok eser bulunmaktadır. Sanatçı, Mozart ve Beethoven in keman sonatlarının tamamını ve Paganini nin 24 Kapris ini icra etmiştir. Barselona Senfoni Orkestrası nda konzertmeister olan Revueltas, 1996 dan beri Concertistas de Bellas Artes üyesidir. Ayrıca Aguascalientes Senfoni Orkestrası nın Sanat Direktörlüğünü yapmaktadır. Mr. Revueltas studied in Israel, Belgium and Germany. He studied with Alice Fenyves Rosenberg at the Rubin Academy of the Tel Aviv University. He won the First Prize and the Superior Diploma in violin at the Royal Conservatoire of Liège, and studied eight years with Igor Ozim in Cologne, Germany. Román Revueltas debuted at the X Festival Internacional Cervantino playing Sibelius Concerto for Violin and Orchestra and from then on, he has developed a passionate career. He performed as a soloist with nearly all of the symphonic orchestras in Mexico; he also played in Rome, Madrid, Barcelona, Los Angeles, San Francisco, Guatemala City, Bogota and Lima, among many other cities. His repertoire goes from the great classical and romantic concertos through the music of contemporary composers. Mr. Revueltas has performed the complete violin sonatas of Mozart and Beethoven, as well as Paganini s 24 Caprices for Solo Violin, Op.1. He was concertmaster of the Barcelona Symphony Orchestra. Since 1996 is a member of Concertistas de Bellas Artes. He is Artistic Director of the Aguascalientes Symphony Orchestra.

7 Program Notları Program Notes Ulvi Cemal ERKİN ( ) Senfoni No.1 Symphony No.1 24 Nisan 1946 da Ankara da ilk seslendirilmesi yapılan Birinci Senfoni 1947 de Prag Bahar Festivali nde besteci yönetiminde icra edildi ve yurt dışında çalınan ilk Türk senfonisi oldu. Geleneksel dört bölümlü senfoni Erkin in alışageldiğimiz üçlü orkestra düzeni içinde sergilediği zengin bir orkestrasyonu ve renkli bir partisyonu yansıtır. Bestecinin bu döneminde folklor elemanlarını daha somut bir anlayışla, asıllarına daha yakın bir dilde kullandığı da bu eserde açıkça görülür. Geniş, saydam cümlelemeyle, çabuk (Allegro aperto) tempoda çalınması istenilen birinci bölüm sonat formundadır. Temalar ince ve kalın sesli çalgıların karşıtlığı içinde sergilenirken usta bir kompozisyon tekniğiyle aralarında diyalog da oluşturulur. Bölüm güçlü ve görkemli bir tutti ile sona erer. İkinici bölüm (Adagio) ağır tempoda ve üç bölmeli lied formundadır. İlk bölmede ana tema obualar, flüt ve kontrfagot önderliğinde renkli şekilde sunulur. İkinci bölmede orkestra tuttisinden sonra arpın berrak tınısıyla yine ilk bölmenin tekrarı başlar. Kodaya geçişi ise kemanlar gerçekleştirdikten sonra ana tema yine tahta nefeslilerde duyurulur. Üçüncü bölüm (Allegro) çabuk tempoda bir scherzo dur. Ana temanın ritmini noktalı vurgulamalarla önce klarnet belirler. Bu Scherzando nun trio bölmesi tarantella dansını anımsatan ezgiselliktedir. Scherzando nun tekrarı bölümü sona erdirir. Dördüncü bölüm önce ılımlı (Moderato) tempoda bir girişle başlar, sonra giderek hızlanır. Final (Allegro) çabuk tempoda, çok hafiften (ppp) başlayarak derece derece şiddetlenir, yaylı çalgılar ve timpaninin güçlü tremoloları eşliğinde canlı sona ulaşır. The Symphony No. 1 which was premiered in Ankara on April 24, 1946 was performed under the baton of its composer in Prague in 1947 and became the first Turkish symphony to be executed abroad. The symphony composed in the traditional four movements reflects the enhanced orchestration and lively scores Erkin regularly displayed in the three-part orchestral order. The work patently shows that the composer uses the folk music elements remaining faithful to their original form. The first movement which is intended to be performed with a broad and transparent phrasing at a fast pace is in the form of a sonata. The themes are displayed by contrasting the instruments with high and low pitches, whereby a dialogue

8 is built between them through a skillful composition. The movement ends in a strong and grand tutti. The second movement (Adagio) is played at a slow pace and has the form of a lied with three sections. The main theme in the first section is presented in a colorful manner led by oboes, flute and double bassoon. In the second section, the first section is repeated with the serene timber of the harp following the orchestral tutti. After the violins play the passage to the coda, the main theme is introduced by the woodwinds. The third movement (Allegro) has the fast, scherzo pace. The rhythm of the main theme is determined primarily with the clarinet. The trio section of this Scherzando has the melody of a lively dance, a tarantella rhythm. The movement ends in a repetition of the Scherzando. The fourth movement starts at a moderate pace (Moderato) and acquires an increasingly faster tempo. The final (Allegro) starts at a fast pace, but a low pitch, and then gradually intensifies to have a lively ending, accompanied by string instruments and the strong tremolos of timpani. İrkin Aktüze, Müziği Okumak Manuel Maria PONCE ( ) Meksikalı piyanist ve besteci Ponce nin tarzı orta yaşlarda ciddi bir değişim geçirdiğinden, çalışmaları açıkça iki türe ayrılabilir. Öncelikle Moszkowski ve Chaminade in parlak salon tarzından türeyen eski stilini temsil eden yapıtları arasında piyano için yazılmış çok sayıda parça ve pek çok duygusal şarkı yer alır. Ponce, Dukas ile çalıştıktan sonra Fransız Empresyonizmini neo-klasik kontrpuan teknikleriyle birleştiren bir tarz geliştirmiştir. Gitar müziklerinin ve daha ciddi ve kapsamlı yapıtlarının çoğu, bu tarzda verilmiş ürünlerdir. Ponce, şarkıları ve erken dönem piyano yapıtlarına ek olarak, bir piyano konçertosu, orkestra için birkaç senfonik eser, gitar konçertosu, oda müziği yapıtları, iki piyano sonatı ve pek çok gitar müziği bestelemiştir. Manuel María Ponce was a Mexican pianist and composer whose style underwent a profound change in midlife; his works are clearly divisible into two types. The earlier style was derived primarily from the brilliant salon style of Moszkowski and Chaminade, and is represented by numerous light works for the piano and a huge quantity of sentimental songs. After studying with Dukas, Ponce developed a style that combined French Impressionism and neo-classical contrapuntal techniques. Most of his guitar music and the majority of his more serious and larger works were written in this style. In addition to the songs and early piano works, Ponce

9 composed a piano concerto, several large symphonic works for orchestra, the Concierto del sur for guitar and orchestra, which was premiered by Segovia, some chamber music, two piano sonatas, and a large quantity of guitar music. Steven Coburn Keman Konçertosu Violin Concerto Ponce nin Keman Konçertosu nun prömiyerinden kısa bir süre sonra, 1943 te İspanyol müzikolog Jesus Bal y Gay ın başlattığı ve Ponce yi de içine çeken bir tartışma, Meksika nın önde gelen müzik eleştirmenlerini ikiye bölmüştür. Tartışmanın konusu, bestecinin samimiyetidir: Bal y Gay a göre, Ponce kendisinin ondan beklediğinden ya da istediğinden daha maceracı ve daha modernist bir eser yazdığı için samimi davranmamıştır. Aslında Ponce, yirminci yüzyılın ilk yarısında Meksika nın en çok sevilen ve saygı duyulan bestecisidir, ancak tam da bu nedenle dinleyicileri ondan kalite ve tarz açısından belli bir standart beklemektedir ve bu beklenti, besteci için hayatının son on yılında büyük bir yük olmuştur larda Meksika toplumunun demokratik ve toplumsal açıdan daha kapsamlı bir şekilde yeniden yapılandırılması için yapılan iç savaşın, diğer adıyla Meksika Devrimi nin ilk yıllarında Ponce, Meksika halk müziğinin, özellikle de cancion mexicana (Meksika şarkısı) olarak bilinen, İtalyan etkisindeki kırsal türün yeniden değerlendirilmesinin arkasındaki en büyük güç olmuştur. Ponce Meksika şarkısını desteklerken, Meksika daki yoksul köylülerin de destekçisi haline gelmiş, söz konusu şarkıları derlemiş, seslendirilmek ve piyanoda çalınmak üzere düzenlemiş ve kısa bir süre içinde de yazılı olarak basılmalarını sağlamıştır. Batı kültüründe halk müziğine ve şiirine yakınlık gösteren bütün sanatçılar ve aydınlar gibi, Ponce de bu şarkıları sevgiyle (ancak dayatmacı bir şekilde) süslemek niyetiyle derlemiştir. Ne var ki o yılların devrim coşkusu içinde Ponce nin yaptıkları etkisini göstermiş, yeni derlenen şarkılar Meksika ya yayılmış ve halk bunları yeniden benimsemiştir. Böylece pek çoklarının gözünde Ponce, Meksika yerel müziğinin babası olmuştur. Ponce, Meksika şarkısını örnek alarak özgün şarkılar da bestelemiştir ve düzenlemesini yaptığı şarkıların melodilerini de prelütlerinde, gece müziklerinde ve Batı sanat müziğinin romantik tarzında yazdığı balatlarında kullanmıştır. Kuşkusuz onun melodi bestecisi olarak tanınmasını ve erken dönemdeki dinleyicilerin beğenisini kazanmasını sağlayan bu Meksika ya özgü, biçemsel açıdan tutucu parçalardır. Ancak 1910 ların sonlarına gelindiğinde, Revista Musical de

10 Mexico dergisinin editörü olarak yazıp yayımladığı yazılarda kendisinin de söylediği gibi, Ponce Birinci Dünya Savaşı ndan sonra Avrupa da gelişen modernist harekete ilgi duymaya başlamıştır. Ponce, Viyolonsel Sonatı ve 1922 Piyanosu gibi parçalarda bu yeni tarzları denemiştir. Ancak büyük ölçüde neo-klasisizmin kompozisyon teknikleri ve estetik ilkelerinin etkisi altında olan bir tarz geliştirmesi, 1925 te yaptığı yedi günlük Paris yolculuğu sırasında olmuştur. Ponce nin Bal y Gay a yanıtında kesin bir dille belirttiği gibi, Konçerto, bir besteci olarak evriminin ve ilgi alanlarının bir sonucundan başka bir şey değildir. Dahası, Ponce nin bütün müziklerinde bulunan senteze dayalı eklektizmin harika bir örneğidir. Konçerto üç bölümlüdür ve her bölüm sonata allegro, rondo gibi geleneksel şekillerin değiştirilmiş uyarlamaları olarak yapılandırılmıştır. Konçertonun müziği özellikle 1943 yılı için açık bir biçimde tonlara bağlıdır, ancak harmonideki renk değişimleri, anahtarları ve akorların yapısal işlevlerini arka planda bırakır. Melodik açıdan, ölçü çizgileri ton olarak çok yönlüdür ve sürekli anahtar değiştirir gibi görünür. Üç bölüm içinde en uzunu ve iddialısı ilk bölümdür; neoklasik ruhu, klasik keman solosu ve tahta nefeslilere yapılan vurgusu Stravinsky nin Keman Konçertosu nu hatırlatır. Ancak bu bölüm, ustalık isteyen ve lirik pasajlarıyla romantik konçerto geleneğine de göz kırpar. Ponce ikinci bölümün ana teması olarak, en iyi bilinen şarkısı Estrellita nın melodisini seçmiştir. Aslında ikinci bölüm, bu melodinin geliştirilmiş ve sürekli değişen bir şeklidir: Kavisli formu, geniş aralıkları, başlangıcındaki cesur yükselme melodinin belirgin özellikleridir. Üçüncü bölümde, mizahi bir giriş ve onu izleyen kısa aralıklı, ritmik ısrarcılığıyla ilkel bir izlenim veren senkoplanmış bir melodi dikkat çeker. Bir an sonrasında ise aslında bunun geleneksel bir Meksika şarkısının melodik konturları olduğu anlaşılır. Konçerto Ponce nin ilgi alanlarının çeşitliliğini ve Meksika kültürünün çok katmanlı doğasını gözler önüne serer. In 1943, shortly after the premiere of Manuel M. Ponce s Violin Concerto a controversy erupted among Mexico s leading music critics, sparked by the Spanish musicologist Jesús Bal y Gay and involving Ponce himself. The issue at stake was the composer s sincerity in writing a piece that, in Bal y Gay s view, was far more adventurous and modernist than he would expect or want Ponce to write. Indeed, Ponce was the most revered and loved of Mexican composers of the first half of the twentieth century but, by the same token, he was held by his audience to a standard, in terms of quality and of style,

11 which proved to be a burden to the composer in the last ten years of his life. Back in the 1910s, in the early years of the Mexican Revolution the civil war that pushed for a democratic and socially comprehensive restructuring of Mexican society Ponce became the main force behind a re-evaluation of Mexican folk music, in particular of a rural, Italian-influenced genre known simply as the canción mexicana [Mexican song]. Ponce became an advocate of the canción and, indirectly, of the poor peasantry of Mexico, collecting and arranging these songs in versions for voice and piano that were quickly published as sheet music. Like all artists and intellectuals in Western culture who have approached folk music and poetry, Ponce collected these songs with the intention of lovingly (but patronizingly) dressing them up. Nevertheless, in the revolutionary fervor of those years, Ponce s actions came full circle, as the newly recovered songs were disseminated throughout Mexico and re-adopted by the Mexican people. Ponce thus became, in the eyes of many, the father of Mexican vernacular music. Ponce also composed original songs on the model of the canción, and used the melodies of those he had arranged as themes for his many preludes, nocturnes, and ballads in the Romantic style of Western art music. Needless to say, it is these Mexicanist, stylistically conservative pieces that earned him a reputation as a melodist, and the admiration of his early audiences. But already in the late 1910s, as attested by the articles that he wrote and published as editor of the Revista Musical de México, Ponce developed a restless interest in the modernist movement that developed in Europe after the First World War. Ponce tried his hand at these new styles already in pieces like his Sonata for Cello and Piano of And when in 1925 Ponce moved to Paris for a sojourn of seven years, he developed a style greatly influenced by the compositional techniques and aesthetic principles of neoclassicism. As Ponce firmly stated in his reply to Bal y Gay, the Concerto is thus nothing more than the logical outcome of his interests and evolution as a composer. Moreover, it is a wonderful example of the synthetic eclecticism to be found in all Ponce s music. The Concerto is written in the standard three movements, each structured in modified versions of traditional forms such as sonata allegro and rondo. The music is clearly tonal, especially for 1943, but the key centers and the structural functions of chords are obscured by chromatic alterations to the harmony. Melodically, the lines are tonally

12 ambiguous and seem to change key constantly. The first movement, the longest and most ambitious of the three, shares with Stravinsky s Violin Concerto a certain neoclassical spirit, a classical articulation in the violin, and the importance of the woodwinds. But it also looks back to the tradition of the Romantic concerto, virtuosic and lyrical. For the second movement s main theme, Ponce chose the melody of Estrellita, the best known of his songs. The movement is in fact a constantly varied elaboration of this melody: its arch form, its wide intervals, its initial bold ascent, and the parallel thirds that accompany its climatic moments. Finally, in the third movement, we find a humorous introduction followed by a syncopated melody that is primitivist in its small range and rhythmic insistence. After a moment, we discover that this is but an anticipation of a more broadly defined melody that exhibits the characteristic traits of a traditional Mexican song: the melodic contours, the syncopated rhythms, and the harmonization in parallel thirds. Thus, through its primitivist rhythms, rural songs of the 19th century, Romantic lyricism, and neoclassical modernism, Ponce s Concerto shows the variety of the composer s interests, and the multilayered nature of Mexican culture. Leonora Saavedra, University of California Riverside Arturo MARQUEZ Dans No.2 Danzon No doğumlu Meksikalı besteci Arturo Marquez ilk müzik eğitimini ülkesinde aldıktan sonra Paris ve Fulbright bursu ile Amerika da çalışmalarını sürdürmüştür. Sanatçı genellikle disiplinler arası çalışmalar üzerinde yoğunlaşmıştır. Bir yandan tiyatro, sinema, dans gibi farklı sanat akımlarını müzikle bir araya getirirken, diğer bir yandan da tınısal arayışlarını sürdürmüştür. Bu bağlamda elektronik müzik alanında pek çok eser vermiştir. Besteci son döneminde avangart dilden uzaklaşmış, popüler müziklere yakın duran bir tarzı benimsemeye başlamıştır lı yılların ortasından itibaren yazmaya başladığı Dans serisi bu yaklaşımın açıkça sergilendiği yapıtlardır. Arturo Marquez, the Mexican composer born in 1950, started his music education in his home country and then studied music first in Paris, and then in the United States on a Fulbright Scholarship. His work usually had a multidisciplinary focus. While bringing different branches of the arts like drama, cinema and dance together with music, he continued his search for tones. In this context, he also produced many

13 pieces of electronic music. Recently, the composer preferred to distance himself from the avant-garde language and adopted a style closer to popular music. The Dance series that he started writing in mid-1990s consist of works which clearly exemplify this new approach. Yard.Doç. Dr. Onur Türkmen

14 Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra I. Keman 1 st Violin Toğrul Ganiyev, konzertmeister Irina Nikotina, konzertmeister yard. asst. Suzanna Bezhani Bahar Kutay Rafik Zamanov Adilhoca Aziz Vseslava Kudinova Süreyya Defne Eda Delikçi Davut Aliyev Elena Postnova Arif Möhsünoğlu II. Keman 2 nd Violin Feruza Abdullayeva, grup şefi principal Rasim Bağırov Elena Rihsi Marina Görmüşoğlu Adelya Ateşoğlu Nil Cetiz İskender Okeev Ferhat Gülmehmet Seyran Ahundzade Viyola Viola Cavid Cafer, grup şefi principal Elena Gnezdilova Sema Hakioğlu Uluğbek Rihsi Ece Akyol Svetlana Simolin Elif Onay Barış Simolin İrşad Mehmet Viyolonsel Violoncello Hayreddin Hoca, grup şefi principal Serdar Rasul Artur Rahmatulla Adil Babacan Yiğit Ülgen Verda Çavuşoğlu Salim Gayıblı Kontrbas Double Bass Sergey Margulis, grup şefi principal Dritan Gani Zurab Tsitsuachvili Burak Noyan Şalva Gagua Flüt Flute Albena Sezer, grup şefi principal Zita Zempleni Ebru Aykal Obua Oboe Selçuk Akyol, grup şefi principal Violetta Lupu Viktorya Tokdemir Klarnet Clarinet Nusret İspir Selen Akçora Leonid Volkov Fagot Bassoon Ozan Evruk, grup şefi principal Ezgi Tandoğan Onur Üzülmez * Korno Horn Laszlo Gyarmati, grup şefi principal Güloya Altay Ezgi Gizem Kıdır * Gökay Yıldız * Trompet Trumpet Julian Lupu, grup şefi principal Krassimir Koniarov Kağan Çevik * Trombon Trombone Cem Güngör, grup şefi principal Peter Körner Aleksey Medvedev Tuba Noriyoshi Murakami Vurmalı Çalgılar Percussion Aydın Mecid, grup şefi principal Hakan Yağuş * Ali Can Öztan * Egemen Özkasnaklı Arp Harp Çağatay Elitok * Piyano Piano Hazal Evruk * * Misafir Sanatçı Guest Artist

15 Bilet ve Ulaşım Bilgileri Ticket and Transportation Information mybilet.com Bilkent Konser Salonu Bilkent Concert Hall Bilkent - Ankara Gişe - Ticket Office : (312) Ücretsiz Servis Free Transportation Tunus Caddesi ve Milli Kütüphane den, konserden bir saat önce ve konser sonrasında From and to Tunus Street via National Library one hour prior to concert time and after the concert. BSO konserlerini Radyo Bilkent Klasik Müzik Kuşağı nda dinleyebilirsiniz. You may listen BSO concerts on Radio Bilkent Classical Music Hours. Pazartesi Monday

16 Gelecek Programlar Next Programs 5 Kasım Çarşamba, November 5, Wednesday, 8.00 pm Bach tan Günümüze From Bach to the Present Başak Zengin Kayabınar, soprano Ömür Munzur, bariton baritone Elif Önal, piyano piano Kaan Civelek, obua oboe Kerem Tunçer, keman violin Anıl Gelenler, gitar guitar Arman Attar, vurmalı çalgılar percussion 8 Kasım Cumartesi, November 8, Saturday, 8.00 pm Atatürk Anısına In Memory of Atatürk Avi Ostrowsky, şef conductor Anna Vinnitskaya, piyano piano P.I. Tchaikovsky Piyano Konçertosu No.1, Si bemol minör, Op.23 Concerto for Piano No.1 in B flat minor, Op.23 D. Shostakovich Senfoni No.5, Re minör, Op.47 Symphony No.5 in D minor, Op Kasım Cumartesi, November 15, Saturday, 8.00 pm Paris te Bir Gezinti Promenade in Paris John Axelrod, şef conductor Muhiddin Dürrüoğlu, piyano piano C. Debussy Prélude à L Après-midi d un faune F. Chopin Piyano Konçertosu No.2, Fa minör, Op.21 Concerto for Piano No.2 in F minor, Op.21 M. Ravel Le Tombeau de Couperin M. Ravel Ma Mère l Oye Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. Cultural and artistic activity of Bilkent University.