Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi

Transkript

1 Ret - Vit 2003; 11 : Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi Yavuz BARDAK 1, Arzu ÜZÜM 2, Seçil CILLI 3 ÖZET Amaç: Diabetik makula ödemi (DMÖ)'nde Ýntravitreal triamsinolon tedavisinin (ÝTT) santral retina duyarlýlýðý üzerindeki etkisini saptamak. Materyal ve metod: Daha önce en az 2 defa Argon Laser fotokoagulasyon (LFK) tedavisi almasýna raðmen 'klinik olarak anlamlý DMO' olan 15 göz çalýþmaya dahil edildi. Son LFK tedavisinden en az 6 ay sonra ÝTT (4 mg, l mi) uygulandý. Bilgisayarlý görme alaný (BSGA) (HFA 740) 'Santral 30-2', 'makula' eþik testleri, görme keskinliði, göziçi basýncý (GÝB), biomikroskopik ve funduskopik muayeneleri ÝTT öncesinde ve sonrasýnda (L, 3. ve 6. ay) yapýldý. Bulgular: ÝTT sonrasý sýrasýyla L, 3. ve 6. aylarda görme keskinliðinin olgularýn % 87 (13/15 olgu),-% 73 (11/15) ve % 40 (6/15) 'ýnda arttýðý saptandý; GÝB yüksekliði (>21mmHg) % 27 (4/15), % 13 (2/15), % 7 (1/15) olguda izlendi. 'Santral 30-2' testinde iyileþme % 47 (7/15), % 33 (5/15), % 40 (6/15) olguda; 'makula eþik' testinde % 20 (3/15), % 27 (4/15), % 20 (3/15)olguda iyileþme gözlendi. Katarakt yoðunluðunda belirgin artýþ % 7 (1/15) olguda izlendi. ÝTT'ye baðlý intraoperatif komplikasyon, takiplerde retina dekolmaný, vitreus hemorajisi, endoftalmi gibi komplikasyonlara rastlanmadý. Sonuç: Argon LFK tedavisine cevap vermeyen DMÖ'inde ÝTT etkin ve güvenilir bir seçenek olabilir. ÝTT'nin etkinlik ve güvenilirliðinin tam olarak ortaya konmasý için daha geniþ serilere ve daha uzun takibe ihtiyaç vardýr. Anahtar kelimeler: Triamsinolon, retina duyarlýlýðý, diabetik makula ödemi, The Effect of Intravitreal Triamcinolone Treatment on Central Retinal Sensitivity in Diabetic Macular Edema SUMMARY Purpose: To determine the effect of intravitreal triamcinolone treatment (ITT) on central retinal sensitivity in clinicly significant 1 Süleyman Demirel Üniversitesi Týp Fakültesi Göz Hastalýklarý A.D., Isparta, Doç. Dr. 2 Süleyman Demirel Üniversitesi Týp Fakültesi Göz Hastalýklarý A.D., Isparta, Uzm. Dr. 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Týp Fakültesi Göz Hastalýklarý A.D., Isparta, Arþ. Gör. Dr.

2 266 Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi macular edema (CSME) in diabetic patients. Material and method: Fifteen eyes with CSME, altough previously having at least two session of argon laser photocoagulation treatment (LPT) were included in the study. ITT (4 mg) was applied at least 6 months after following the last LPT. Computerized visual field (HFA 740) (Central 30-2 and macular) threshold tests, visual acuity (VA), intra ocular pressure (IOP) and biomicroscopic, and funduscopic examinations were performed before and after (lst,3rd- and 6th months) ITT. Results: Following the ITT (lst,3rd and 6th months respectively); VA increased in 87 % (13/15 eyes), 73 % (11/15), and 40% (6/15) of the cases. High IOP (>21mmHg) was observed in 27 % (4/15), 13% (2/15), 7% (1/15) of the cases. Improvement in C 30-2 test was observed in 47% (7/15), 33 % (5/15), and 40% (6/15) of the cases. Improvement in Macular threshold test was observed in 20% (3/15), 27% (4/15), and 20 % (3/15) of the cases and worsening of cataract was observed 7% (1/15) of the cases. Intraoperative complication of the ITT was not observed. Postoperatif complications such as retinal detachment, vitreous hemorrhage, endophthalmitis or other complications was not observed during the follow up period. Conclusion: ITT may be a safe and effective alternative in DME cases that did not respond to Argon LPT but there is still need for the larger series and longer follow up periods. Key words: Triamsinolon, Retinal Sensitivity, Diabetic Macular Edema, (Ret - Vit 2003; 11 : ) GÝRÝÞ Diabetik Retinopati (DR) sýk görülen körlük nedenlerinden biridir1,2. Diabetik maküla ödemi (DMO) 20 yýl ya da daha uzun süredir hastalýðý olan diabetik hastalarýn %20'den fazlasýný etkiler1. 'Diabetik Retinopati Erken Tedavi Çalýþmasý' (ETDRS) klinik olarak anlamlý maküla ödeminde Laser fotokoagülasyon (LFK)'un belirgin bir yaran olduðunu göstermiþtir. Fakat konvansiyonel LFK'na dirençli olgular da vardýr2. Çalýþmalar DMO olan gözlerin LFK tedavisine raðmen kötü prognoz sergileyebildiklerini göstermiþtir2-4. Triamsinolon, üveite sekonder ya da göziçi cerrahisine baðlý olarak ortaya çýkan kistoid maküla ödemi tedavisi için perioküler enjeksiyon biçiminde lokal olarak uygulanan bir kortikosteroid süspansiyonudur5,6. Vitreiçi kortikosteroidler, proliferatif vitreoretinopati7,8; retinal neovaskülarizasyon9,10; ve koroidal neovaskülarizasyon'un11,12 önlenmesi ve tedavisinde de kullanýlmýþtýr. Bu çalýþmanýn amacý; LFK'a cevap vermeyen DMO'inde intravitreal triamsinolon tedavisinin (ÝTT) santral retina duyarlýlýðý üzerindeki etkisini saptamaktýr. MATERYAL VE METOD Bu prospektif çalýþmaya S. Demirel Üniversitesi Týp Fakültesi Göz Hastalýklarý Anabilim Dalý Retina biriminde DR tanýsý ile takip ve tedavisi yapýlan DMO olan 15 olgu dahil edildi. Her olgunun bir gözü çalýþmaya alýndý. Olgularýn tümünde daha önce en az 2 defa 'ETDRS' önerilerine göre Argon LFK tedavisi almasýna raðmen klinik olarak anlamlý DMO vardý. Olgulara son LFK tedavisinden en az 6 ay sonra l mi içinde 4 mg olacak þekilde ÝTT uygulandý. Olgular ÝTT hakkýnda bilgilendirildi.

3 Ret - Vit 2003; 11 : Bilgisayarlý Görme Alaný (BSGA) (HFA 740) 'Santral 30-2', 'maküla eþik' testleri, görme keskinliði, göz içi basýncý (GÝB), biomikroskopik ve funduskopik muayeneleri olgulara ÝTT öncesinde ve sonrasýnda (l, 3 ve 6. ay) yapýldý. (Þekil 8.1) ÝTT uygulama tekniði: Topikal tetrakain uygulamasýný takiben %5 povidon iodin ile saha hazýrlýðý yapýldý. Triamsinolon; psödofak gözlerde limbusun 3.5 mm fakik gözlerde limbusun 4.0 mm gerisinden; l mi içinde 4 mg olacak dozda; 30 G iðne ile yavaþça enjekte edildi. Enjeksiyon öncesinde GÝB'ný düþürücü herhangi bir iþlem uygulanmadý. Muhtemel komplikasyonlarý saptamak için optik sinir baþýnýn perfüzyonu indirekt oftalmoskopi ile kontrol edildi. Humphrey Field Analyser (HFA) ile olgularýn Santral 30-2 eþik testi (beyaz zeminde üstünde beyaz uyaran ) yapýldý, bu test seçeneði santral 30 derecelik alanda, 76 noktada, ortalama retinal duyarlýlýðý ve o yaþa göre olmasý gereken retina duyarlýlýðýndan uzaklaþmayý 'ortalama sapma' (MD) olarak DB cinsinden verebilmektedir. Makula eþik testi ise fovea bölgesindeki santral 16 noktada retinal duyarlýlýðý DB olarak ölçerek vermektedir. Bu çalýþmada bu 16 noktanýn ortalamasý alýnarak kullanýlmýþtýr13. Katarakt yoðunluðunda artýþ ve ön segment muayenesi biomikroskop ile fundus deðiþiklikleri ise indirekt oftalmoskopi ile saptanmaya çalýþýldý. GÝB, nonkontak 'air-puf tonometre ile ölçüldü. Görme keskinliði Snellen eþeli ile düzeltilmiþ görme keskinliði olarak saptandý. BULGULAR Olgu özellikleri Tablo l'de özetlenmiþtir. Tablo-2'de tedavi öncesi ve sonrasý L, 3. ve 6. aylardaki bulgular bildirilmiþtir. GÝB, görme keskinliði, 'santral 30-2' eþik testi 'ortalama sapma deðeri' ve 'makula eþik' testi ortalama deðeri tedavi öncesi ile tedavi sonrasý 1., 3. ve 6. aylarda elde edilen deðerler istatistiksel olarak karþýlaþtýrýldýðýnda (Wilcoxon Sign Rank test) anlamlý fark bulunamadý (p>0,05). 'Santral 30-2' testinde iyileþme tedavi sonrasý L, 3. ve 6. aylarda % 47 (7/15), % 33 (5/15), % 40 (6/15) (Þekil: 1-4); 'makula eþik' Tablo - 1 : Olgu Özellikleri. GRUP 1 OLGU (GÖZ) SAYÝSÝ 15 KADÝN / ERKEK 9/6 ORTALAMA YAÞ 58,7 +/- 8,9 DIABET SÜRESI (YÝL) 11,4 +/- 4,3 Þekil 1 : öncesi C-30-2 görme alaný.

4 268 Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi Þekil 2 : sonrasý 1.ay C-30-2 görme alaný. testinde % 20 (3/15), % 27 (4/15), % 20 (3/15) iyileþme gözlendi (Þekil:5-8). ÝTT sonrasý l, 3 ve 6. aylarda (sýrasý ile) yapýlan kontrollerde; görme keskinliði olgularýn % 87 (13 olgu), % 73 (l 1), % 40 6 arttýðý saptandý. ÝTT sonrasý l, 3 ve 6. aylarda (sýrasý ile) yapýlan kontrollerde; GÝB yüksekliði (>21mmHg) % 27 (4), % 13 (2), % 7 1 olguda izlendi. Birinci ay kontrolde; GÝB'ý yüksek çýkan 4 olguya timolol 2x1 baþlandý, GÝB'ý kontrol altýna alýndý, 3. ve 6. ay kontrollerinde timolol ile GÝB'ý kontrol altýnda olan olgularda bir hafta ilaç kesildikten sonra tekrar GÝB ölçüldü, ilaçsýz olarak 3. ayda 2 gözde; 6. ayda l gözde GÝB yüksek ( >21mmHg) olarak saptandý ve ilaca devam edildi. Katarakt yoðunluðunda belirgin artýþ % 7 (1/15) olguda 6. ayda izlendi. ÝTT'ye baðlý intraoperatif komplikasyon ile takiplerde retina dekolmaný, vitreus hemorajisi, endoftalmi gibi komplikasyonlara rastlanmadý. Þekil 3 : sonrasý 3. ay C-30-2 görme alaný. TARTIÞMA Fokal maküla ödeminin tedavisinde LFK'nýn etkinliði bilinse de, diffiiz maküla ödeminin LFK ile tedavisi her zaman yeterince etkin deðildir2,14. Difüz maküla ödeminin tedavisinde pars plana vitrektomi (PPV) tavsiye edilmekte ve özellikle maküla üzerinde traksiyon oluþturan vitreomakular bandlarm olduðu gözlerde uygulanmaktadýr (IS-17). PPV'nin riskli, pahalý ve güç bir yöntem olmasý bunlarýn ötesinde her olguda etkili olmayýþý özellikle difuz DMÖ'nin tedavisinde yeni tedavi arayýþlarýný artýrmaktadýr. DMÖ'nin patogenezinde iç kan retina bariyerinin yýkýlmasý sorumlu tutulsa da patogenez taný olarak aydýnlatýlamamýþtýr. Ýskemik retina tarafýndan salgýlanan endojen bir 'geçirgenlik' faktörünün olma olasýlýðý öne sürülmüþtür6. Endojen faktörlerin bir grubu,

5 Ret - Vit 2003; 11 : Þekil 4 : sonrasý 6.ay C-30-2 görme alaný. Þekil 5 : öncesi makula eþik testi. prostoglandinler, vasküler geçirgenliðin bilinen mediatörleridirler. Kortikosteroidler; prostoglandinlerin üretildiði araþidonik asit yolaðýný inhibe edebildikleri için kistoid maküla ödemi tedavisinde uzun zamandýr kullanýlmaktadýr. Kortikosteroidler, bilinen bir vasküler geçirgenlik faktörü olan vasküler endotelial büyüme faktörünün üretimini de baskýlayabilirler. Bir kortikosteroid süspansiyonu olan triamsinalon asetonidin kan retina bariyerinin yýkýmýný azalttýðý gösterilmiþtir18,19. Triamsinolon vitreiçine uygulandýktan sonra, etki bölgesine maksimum bioyararlammla ulaþýrken subtenon enjeksiyonda yetersiz penetrasyon nedeniyle kan retina bariyerine daha düþük konsantrasyonda ulaþýr18. Hayvan çalýþmalarý vitre içi enjeksiyonun 21 ila 41 gün süren bir depo oluþturduðunu göstermiþtir20,21. Ek olarak bir glukokortikoid olan deksametazonun vitre içinde yarý ömrü 2.5 saat iken triamsinalonun vitre içinde yarý ömrü 1.6 gündür21. Vitreiçi kortikosteroidlerin güvenilirliði daha önceki hayvan22,23 ve insan çalýþmalarý11,12 ile gösterilmiþtir. Komplikasyonlar enjeksiyona ya da kortikosteroid süspansiyonuna baðlanabilir. Enjeksiyona baðlý potansiyel komplikasyonlar retina dekolmaný, vitreiçi kanama ve endoftalmiyi içerir11,12. Bu çalýþma gurubunda böyle komplikasyonlar izlenmemiþtir. Kortikosteroidlere atfedilen ana komplikasyonlar glokoni ve katarakttýr. Bizim çalýþmamýzda ÝTT sonrasý l, 3 ve 6. aylarda (sýrasý ile) yapýlan kontrollerde; GÝB yüksekliði (>21mmHg) % 27 (4/15), % 13 (2/15), % 7 (1/15) olguda izlendi. GÝB'larý yüksek olan olgularda topikal timolol ile GÝB'larý kontrol altýna alýnmýþtýr. Bizim çalýþmamýzda 6 aylýk takip sonrasýnda bir gözde kataraktta belirgin ilerleme gözlenmiþtir. Çalýþmamýzda lens

6 270 Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi Þekil 6 : sonrasý 1. ay makula eþik testi. Þekil 7 : sonrasý 3. ay makula eþik testi. kesafeti incelemesi biyomikroskop ile yapýldýðý için ancak belirgin deðiþiklikler saptanabilmiþtir. Lens kesafetindeki deðiþiklikleri daha hassas deðerlendirmeler için ileri tetkiklere ihtiyaç vardýr. Bizim çalýþmamýzda lens kesafetinde artýþ bulgularýndaki deðiþimler gözle bireysel deðerlendirme yapýlarak deðerlendirildiði için istatistiksel bir incelemeye alýnmamýþtýr. ÝTT ile saðlanan DMÖ'indeki azalma morfolojik olarak OCT ile gösterilmiþtir19. ÝTT konusunda; bu güne kadar yapýlan çalýþmalarda fonksiyonel deðerlendirme genellikle görme keskinliði ile yapýlmýþtýr bizim çalýþmamýzda makula bölgesindeki retinal duyarlýlýk BSGA ile deðerlendirilmiþtir. Diabetik olgularda 'entoptik perimetre' ile 'klinik olarak anlamlý makula ödemi'nin erken tanýsýnýn görme keskinliðinin azalmasýndan ve 'Amsler grid' testinden önce mümkün olduðu ve bu olgularda santral retinal duyarlýlýðýn azaldýðý gösterilmiþtir24. Tarayýcý Laser oftalmoskop ile yapýlan fundus perimetri25 ve BSGA ile 'makula eþik' testinde26 DMÖ'de makula ýþýk duyarlýlýðýnýn azaldýðý gösterilmiþtir. Çalýþmamýzda da 'santral 30-2' testinde iyileþme % 47 (7/15), % 33 (5/15) ve % 40 (6/15) ; 'makula' eþik testinde % 20 (3/15), % 27 (4/15) ve % 20 (3/15) iyileþme gözlendi. Bizim çalýþmamýzda da ÝTT tedavisinin santral retina duyarlýlýðýnda yukarýda belirtilen oranlarda iyileþme oluþturduðu fakat bunun istatistiksel olarak anlamlý bir fark oluþturmadýðý saptandý. Çalýþmamýzda ÝTT sonrasý 1., 3. ve 6. aylarda (sýrasý ile) yapýlan kontrollerde; görme keskinliði olgularýn % 87 (13/15), % 73 (11/15) ve % 40 (6/15) arttýðý saptandý. Bu sonuçlar

7 Ret - Vit 2003; 11 : diðer çalýþmalarda19,27 da belirtildiði gibi ÝTT tedavisinin görme keskinliði üzerideki olumlu etkilerini göstermektedir. Sonuç olarak; ÝTT konvansiyonel laser fotokoagülasyona cevap vermeyen diabetik makula ödeminin tedavisi için ümit vaat eden bir yöntemdir. Uzun dönem etkinlik ve güvenirlik ile yeniden tedavi gereksinimini deðerlendirmek için ilave çalýþmalar gerekmektedir. Þekil 8 : sonrasý 6. ay makula eþik testi. Tablo - 2 : Tedavi öncesi ve sonrasý bulgular Tedavi Öncesi 1. ay kontrol 3. ay kontrol 6. ay kontrol Ortalama GÝB (mmhg) 17,3+3,4 18,4+4,6 18,1+4,8 17,4+4,1 Görme keskinliði (Göz sayýsý) 0, , , , , , , BSGA -18,2+10,3-16,9+12,5-17,9+11,7-18,9+13,4 Santral 30-2(MD) (DB) BSGA 15,3+5,2 14,5+6,3 13,8+7,2 15,7+7,6 Maklua eþik (DB) BSGA: Bilgisayarlý Görme Alaný, MD: (Mean Deviation) Ortalama Sapma, DB: Desibel, GÝB: Göziçi Basýncý

8 272 Diabetik Makula Ödeminde Ýntravitreal Triamsinolon Tedavisinin Santral Retina Duyarlýlýðýna Etkisi KAYNAKLAR l- Klein R, Klein BEK, Moss SE et al: The Wisconsin Epidemiologic Study of Diabetic Retinopathy. IV. Diabetic macular edema. Ophthalmology 1984; 91: Early Treatment Diabetic Retinopathy Study Research Group. Photocoagulation for diabetic macular edema. Early Treatment Diabetic Retinopathy Study report number l. Arch Ophthalmol 1985; 103: Bresnick GH: Diabetic maculopathy: a critical review highlighting diffuse macular edema. Ophthalmology 1983; 90 : Lee CM, Olk RJ: Modified grid laser photocoagulation for diffuse diabetic macular edema: long-term visual results. Ophthalmology 1991; 98: Stern AL, Taylor DM, Dalburg LA et al: Pseudophakic cystoid maculopathy: a study of 50 cases. Ophthalmology 1981; 88: Suckling RD and Maslin KF: Pseudophakic cystoid macular oedema and its treatment with local steroids. Aust N Z J Ophthalmol 1988; 16: Tano Y, Chandler D and Machemer R: Treatment of intraocular proliferation with intravitreal injection of triamcinolone acetonide. Am J Ophthalmol 1980; 90: Jonas JB, Hayler JK and Panda-Jonas S: intravitreal injection of crystalline cortisone as adjunctive treatment of proliferative vitreoretinopathy. Br J Ophthalmol 2000; 84: Antoszyk AN, Gottlieb JL, Machemer R et al: The effects of intravitreal triamcinolone acetonide on experimental pre-retinal neovascularization. Graefes Arch Clin Exp Ophthalmol 1993; 231: Danis RP, Bingaman DP, Yang Y et al: Inhibition of preretinal and optic nerve head neovascularization in pigs by intravitreal triamcinolone acetonide. Ophthalmology 1996; 103: Challa JK, Gillies MC, Penfold PL et al: Exudative macular degeneration and intravitreal triamcinolone: 18 month follow up. Aust N Z J Ophthalmol 1998; 26: Danis RP, Ciulla TA, Pratt LM et al: intravitreal triamcinolone acetonide in exudative age-related macular degeneration. Retina 2000; 20: Halley MJ: STATPAC user's guide. San Leandro, Calif. Allergan Humphrey, McDonald HR and Schatz H: Grid photocoagulation for diffuse macular edema. Retina 1985; 5: Harbour JW, Smiddy WE, Flynn HW, Jr and Rubsamen PE: Vitrectomy for diabetic macular edema associated with a thickened and taut posterior hyaloid membrane. Am J Ophthalmol 1996;121: Ikeda T, Þato S, Katano T et al: Vitrectomy for cystoid macular oedema with attached posterior hyaloid membrane in patients with diabetes. Br J Ophthalmol 1999; 83: Pendergast SD, Hassan TS, Williams GA et al: Vitrectomy for diffuse diabetic macular edema associated with a taut premacular posterior hyaloid. Am J Ophthalmol 2000;130: Wilson C A, Berkowitz B A, Þato Y et al: Treatment with intravitreal steroid reduces blood-retinal barrier breakdown due to retinal photocoagulation. Arch Ophthalmol 1992; 110: Martidis A, Duker JS, Greenberg PB et al: intravitreal trimcinolone for refractory diabetic macular edema. Ophtalmology 2002; 5: Schindler RH, Chandler D, Thresher R et al: The clearance of intravitreal triamcinolone acetonide. Am J Ophthalmol 1982;93: Scholes GN, O'Brien WJ, Abrams GW et al: Clearance of triamcinolone from vitreous. Arch Ophthalmol 1985;103: McCuen BW, III, Bessler M, Tano Y et al: The lack of toxicity of intravitreally administered triamcinolone acetonide. Am J Ophthalmol 1981; 91: Machemer R, Sugita G and Tano Y: Treatment of intraocular proliferations with intravitreal steroids. Trans Am Ophthalmol Soc 1979; 77: Brown JC, Kylstra JA, Mah ML: Entoptic perimetry screening for central diabetic scotomas and macular edema. Ophthalmology. 2000;107: Rohrschneider K, Bultmann S and Gluck R, et al: Scanning laser ophthalmoscope fundus perimetry before and after laser photocoagulation for clinically significant diabetic macular edema. Aný J Ophthalmol. 2000; 129: Hudson C, Flanagan JG, Turner GS et al: rnfluence of laser photocoagulation for clinically significant diabetic macular oedema (DMO) on shortwavelength and conventional automated perimetry. Diabetologia. 1998;41: Jonas JB, Degenring R: Ýntravitreal injection of crystalline triamcinolone acetonide in the treatment of diffuse macular oedema. Klin Mon Augenheilkd 2002; 6: