NOT : Koyu yazılar yazarın vurgulamaları. Renkliler düzenleyene

Transkript

1 NOT : Koyu yazılar yazarın vurgulamaları. Renkliler düzenleyene aittir.

2

3 HULKĠ CEVĠZOĞLU PROFESYONEL YAġAMI: Gazeteci-TV program yapımcısı Hulki Cevizoğlu, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde "Siyaset Bilimi" lisansı ve "ĠĢletmec i- lik" yüksek lisansını tamamladı. 1981'de gazeteciliğe baģladığı Hürriyet'te aralıksız 8 yıl çalıģtıktan sonra çeģitli basın kuruluģlarında muhabir ve yönetici olarak görev yaptı. 1994'te baģladığı "Ceviz Kabuğu" programını Kanaltürk'te sürdürüyor. Hulki Cevizoğlu'nun programları yüksek öğretimde bazı derslerde incelenmekte ve bazı doktora tezlerinde kaynak oluģturmaktadır. 31 adet kitabı bulunan Cevizoğlu'nun verilen ödüller arasından kabul ettiği 100'ü aģkın ödülü bulunmaktadır. ÖDÜLLERĠ: Verilen ödüller arasında Hulki Cevizoğlu'nun kabul ettiği bazı ödüller: TV Haber Programı Dalında "Yılın Yıldızı" (Yıldız Teknik Üni.-2006); Yılın Ġlkeli ve Onurlu Gazetecisi ödülü (Cumhuriyet Üni.-2005); En Ġyi TartıĢma Programı ödülü (KabataĢ Erkek Lisesi); 2005 Yılı Televizyon Program Yapımcısı ödülü (Türk Ocakları Tekirdağ ġb.-2005); En BaĢarılı TartıĢma Programı ödülü (GaziosmanpaĢa Üni.-2005); Mülkiyeliler Onur ödülü (A. Üni. SBF.-2005); Yılın KöĢe Yazarı (Ġnönü Üni.-2005); Toplumsal Sorumluluk Medya BaĢarı Ödülü (Fırat Üni.-2005); Yılın Kemalist TV. Programı (Uluslararası Kıbrıs Üni.-2005); Yılın En Ġyi TartıĢma Programı (Özel Radyo ve Televizyon Yayıncıları Derneği-2005); Yılın Kuvacısı (internetajans.com-2004); En Ba- Ģarılı Ulusal TartıĢma Programı (Türkiye Kamu-Sen Giresun ġb ); Yılın TartıĢma Programı (Ġstek Bilge Kağan Okulları- 2004); TV Haber Programı Dalında Yılın Sembolü (özel Sembol I.Ö.O.-2004); Ġlkeli Gazeteci Ödülü (Sivas Cumhuriyet Üni. Atatürkçü DüĢünce ve Türk Dili Toplulukları-2004); En Ġyi TartıĢma Programı (KKTC Girne Amerikan Üni.-2004); En Beğenilen TartıĢma Programı (Maltepe Üni.-2004); En Ġyi TartıĢma Programcısı (Türk Ocakları Trabzon ġb.-2004); En iyi TartıĢma Programcı-

4 sı (13 iletiģim Fakültesi Dekanının özel ödülü-2004) (Türkiye'de Ġlk); En Ġyi TartıĢma Programı (Polis Akademisi-2004); En Ġyi TartıĢma Programı (Uludağ Üni Uluslararası ĠliĢkiler Topluluğu- 2004); Yılın Atatürkçüsü (Atatürkçü DüĢünce Derneği, D. ġb ); Yılın TV Programı (Niğde Üniversitesi-2004); Yılın TartıĢma Programı (Türk Eğitim-Sen-2004); Yılın En Ġyi TartıĢma Programı (Özel Radyo ve Televizyon Yayıncıları Derneği-2004); En Beğenilen TV. Program Yapımcısı (K.T.Ü. iģletme ve Ekonomi Kulübür2003); Yılın TartıĢma Programı (Ġ.Ü. Diplomasi K u- lübü-2003); En Ġyi Haber Programcısı (Gazi Üni. Uluslararası ĠliĢkiler AraĢtırma Topluluğu-2003); Ulusal Televizyon Açık Oturum ve SöyleĢi dalında 2002 Yılının En BaĢarılı ĠletiĢimcisi (Se l- çuk Üni. ĠletiĢim Fakültesi-2003); Basın Onur ödülü (Cumhuriyetçi Gençlik Platformu-2003); Ziyad Nemli Büyük Ödülü (Trabzon Gazeteciler Cemiyeti-2003); Türk Dünyası'na Hizmet ödülü (Türk Dünyası Yazarlar ve Sanatçılar Vakfı-TÜRKSAV-2003); En Çok izlenen TartıĢma Programı (H,Ü. Bes. Ve Diy. Kulübü 2002); En Beğenilen TV Program Yapımcısı (B.Ü. ĠĢletme ve Ekonomi Kulübü-2002); Yılın En Ġyi AraĢtırma Programı (Ġ. Ü, Bilgisayar Kulübü-2002); Açık Oturum Dalında 2001 Yılının En BaĢarılı ĠletiĢimcisi (Selçuk Üni. ĠletiĢim Fakültesi-2002); 2002 Karaman Türk Dili ödülü (Karaman Valiliği-2002); En Ġyi Haber ve TartıĢma Programı (A.Ü. Hukuk Fakültesi BirleĢik Hukukçular Kulübü-2002); Medyanın En Ġyileri, 2001 Yılı En Ġyi TartıĢma Programı (özel Radyo ve Televizyon Yayıncıları Derneği-2002); En Beğenilen TartıĢma Programı (M.Ü. ĠletiĢim Fakültesi-2001); AraĢtırma dalında 2000 Yılının BiliĢimcisi (I.Ü. Bilgisayar Kulübü-2001); BaĢarı ödülü (Aydın Gaz. Cem.-2001); Türk Kültürüne ve Sosyal Hayatına Hizmet Eden TV Prog. Ödülü (Türk Ocakları- 2000); Televizyon SöyleĢi dalında 1999'un BaĢarılı ĠletiĢimcisi (I.Ü. ĠletiĢim Fakültesi-1999); Gazetecilik dalında Yılın Altın Adamı ödülü (Anadolu Basın Birliği-1999); Televizyon SöyleĢi dalında 1998'ln BaĢarılı ĠletiĢimcisi (I.Ü.ĠletiĢim Fakültesi-1998); 1998 Sedat Simavi Televizyon ödülü (T.Gazeteciler Cemiyeti- 1999); Medyada HoĢgörü ödülü (Ç.Kale Onsekiz Mart Üni ); Televizyon SöyleĢi dalında 1997'nin BaĢarılı ĠletiĢimcisi (I.Ü. ĠletiĢim Fakültesi-1997); Yılın Gazetecisi (Gazeteciler Cemiyeti-1997) (Tüm Medya içinde yalnızca tek kiģiye verilen ödül); Jüri özel ödülü (Doğu And. Gaz. Cem.-1997); TV TartıĢma dalında Yılın Televizyoncusu (T.Yazarlar Birliği-1997); Cengiz

5 Polatkan ödülü (RTGD-1997); Haber dalında Yılın Gazetecisi (ÇGD-1987); Haber dalında Yılın Gazetecisi (ÇGD-1986). KĠTAPLARI: ĠĢgal ve DireniĢ (1919 ve Bugün) (2007, 1. Baskı Adet), Ey Türk Ġstikbalinin Evlâdı! (2006, 4. Baskı Adet)', Bütün Kaleler Zaptedilmedi (Attilâ Ġlhan'la Birkaç Saat) (2006, 18. Baskı), Ya Sev, Ya Sevr (Bir Gafletin Büyümesi) (2006, 15. Baskı), Masonluk ve Rotaryenlik (2005, 9. Baskı), Tarih Türkler'de BaĢlar (2005, 5. Baskı), Türk Olmak (2005, 4.Baskı), Vatikan (Batı'dan Gelen Tehlike) (2005, 1. Baskı Adet), Misyonerlik ve Siyasal Hıristiyanlık (2005, 1. Baskı Adet), Türkiye ve Türkçe Üzerine Oynanan Oyunlar (2004), Uzaylılardan Vahiyler! (2003), Taze Yazı Kokusu (2003, 2. Baskı), Amerika'nın Körfez SavaĢı (2003, 2. Baskı), Altın ve Suikast (Bergama ve Alman Vakıfları Olayı) (2003, 2. Baskı), 28 ġubat: Bir Hükümet Nasıl Devrildi (2003, 3.Baskı), Kur'an ġifrecilerine Cevaplar Edip Yüksel :"Çöpe At" (2002, 9. Baskı), Türkçe Ġbadet (2002, 3. Baskı), Sözümün Özü (Oğulcan Cevizoğlu'nun Resimleriyle) (2002), YaĢar Nuri Öztürk'e Soruyorum (2002, 2. Baskı), Yakın Zamanlar Tarihi (2001), Generalinden 28 ġubat Ġtirafı:"Postmodern Darbe" (2001), EĢekli Kütüphaneci (2000), Nurculuk-(1999), Lider Troyka (1999), ÖzelleĢtirme (1998, 3. Baskı), YaĢar Nuri Öztürk (1998), Vicdanımızı Yastık Yapıp Yatıyoruz (1998), ġeyhler, Müritler ve Yalancı Peygamberler (1997), Dünü Bugünü ile 68'liler (1997), Ceviz Kabuğu (1996, 2. Baskı), Misyon (1987). v

6

7

8 ÖNSÖZ YERĠNE 21. YÜZYILIN BAġINDA GENEL DURUM Dün'ü "okuyoruz.." Bugün'ü "yaģıyoruz!.." Dün; Hükümet âciz, haysiyetsiz ve korkaktı!.. Devlet içten ve dıģtan çökertilmeye çalıģılıyordu.. Yabancı memurlar ve ajanlar yurdun her yanında faaliyette idi!.. Bir "lider" aranıyordu!.. "Demiryolları bizim değildi! Kömür, Ģehir ıģıkları ve suları, rıhtımlar, limanlar bizim değildi! 'Bu memleketin size ait olduğunu söylüyorsunuz. Neniz var bu topraklarda?' deseler, öz canımızı ve camilerimizi gösterebilirdik! Değil bankamız, bankalarda çalıģan Türk memuru yoktu! Ġtalyan, Battan, 1. Dünya Harbi ve KurtuluĢ SavaĢı sırasında iç ve dıģ tahriklerle irili ufaklı 60 kadar isyan olmuģtu! PadiĢah, halife, vezirler ve paģalar millete ihanet etmiģlerdi! Nice edebiyatçılar, Ģairler halka sövmüģlerdi!.." [1] "Ülkenin genel durumu ve görünüģü" Ģöyleydi. Mustafa Kemal anlatıyor: 1 Atay, Falih Rıfkı, "Bir Gece Karanlığında Ġdi", Kemalizm (Atatürk Ü/küsünün BayraklaĢan Adıdır) Dergisi, Türkiye Kemalistler TeĢkilâtı'nın

9 "1919 yılı Mayısının 19'uncu günü Samsun'a çıktım. Ülkenin genel durumu ve görünüģü Ģöyledir: Osmanlı Devletinin içinde bulunduğu grup, 1.Dünya SavaĢında yenilmiģ, Osmanlı Ordusu her tarafta zedelenmiģ, Ģartları ağır bir ateģkes anlaģması imzalanmıģ. Büyük SavaĢ'ın uzun yıllan boyunca millet yorgun ve fakir bir durumda. (...) Saltanat ve hilâfet makamında oturan Vahdettin soysuzlaģmıģ, Ģahsını ve bir de tahtını koruyabileceğini hayal ettiği alçakça tedbirler araģtırmakta. Damat Ferit PaĢa'nın baģkanlığındaki hükümet âciz, haysiyetsiz ve korkak. Yalnız padiģahın iradesine boyun eğmekte ve onunla birlikte kendilerini koruyabilecekleri herhangi bir duruma razı. Ordunun elinden silâhları ve cephanesi alınmıģ ve alınmakta... Ġtilâf Devletleri, ateģkes anlaģmasının hükümlerine uymayı gerekli bulmuyorlar. Birer bahane ile Ġtilâf donanmaları ve askerleri Ġstanbul'da. Adana ili Fransızlar, Urfa, MaraĢ, Ayıntap(Gaziantep) Ġngilizler tarafından iģgal edilmiģ. Antalya ve Konya'da Ġtalyan askeri birlikleri, Merzifon ve Samsun'da Ġngiliz askerleri bulunuyor. Her tarafta yabancı subay ve memurlar ile özel ajanlar faaliyette. Nihayet, konuģmamıza baģlangıç olarak aldığımız tarihten dört gün önce, 15 Mayıs 1919'da, Ġtilâf Devletleri'nin uygun bulması ile Yunan ordusu da Ġzmir'e çıkartılıyor. Bundun baģka, memleketin her tarafında Hıristiyan azınlıklar gizli veya açıktan açığa kendi özel emel ve maksatlarını gerçekleģtirmeye, devleti bir an önce çökertmeye çalıģıyorlar. Sonradan elde edilen güvenilir bilgi ve belgelerle iyice anlaģılmıģtır ki, Ġstanbul Rum Patrikhanesi'nde kurulan Mavri Mira Hey'eti illerde çeteler kurmak ve idare etmek, gösteri toplantıları ve propagandalar yaptırmakla meģgul. (...y [2] Bugün, 2000'li yılların baģları.. "Mütareke dönemi'ne geri döndük. 2 Nutuk(Kemal Atatürk) ( ), Bugünkü Dille Yayına Hazırlayan: Prof. Dr. Zeynep Korkmaz, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk AraĢtırma Merkezi Yayını, Ankara, 2000, s.1.

10 Falih Rıfkı Atay'ın sözüyle, "Size alt olduğunu söylediğimiz bu memlekette", bize ait hiçbir Ģey kalmıyor!.. Topraklarımız ve bankalarımız yabancılara satılıyor; her türlü ulaģım ve haberleģme sistemimiz yabancıların denetimi altına giriyor; limanlarımız bizim olmaktan çıkıyor; dev iletiģim Ģirketlerimiz (kablolu ve kablosuz telefon Ģirketlerimiz, Türk Telekom, tüm cep telefonu Ģirketleri) yabancıların eline geçiyor; televizyon, radyo ve gazeteleri yabancı parası satın alıyor; Sevr hortlatılıyor; ABD ve AB destekli Kürt isyanları çıkarılıyor; madenlerimiz satılıyor; hayat damarlarımız Dicle ve Fırat nehirlerinin denetimi uluslararası yabancılar yönetimine bırakılmak üzere; sözde Türk(!) kimi edebiyatçı, Ģair ve yazarlar Türklüğe, Türk bayrağına, ulusal marģımıza ve dinimize sövüyor; bizi almayacaklarını kesinlikle ve defalarca açıklayan AB'ye hayâli üyelik uğruna ulusal egemenliğimizi parça parça elden çıkarıyoruz; savaģ nedeni olarak açıklanan kırmızıçizgilerimiz birer birer yok oluyor, "müttefikimiz"(!) ABD Kuzey Irak'ta (Süleymaniye'de) "Türk askerinin baģına çuval" geçiriyor; Türkiye'de (Adana'da) incirlik Üssü'nde Türk BinbaĢı, yine Amerikan askerleri tarafından "kelepçeleniyor"; resmi ziyaretle Yunanistan'a giden askerlerimizin odasına giren Yunanlılar Türk bayrağını yırtıyor, üzerine çirkin yazılar yazıyor; Genelkurmay BaĢkanının resmi davetlisi olarak Türkiye'ye gelen Yunanistan Genelkurmay BaĢkanı, "ekümenik" (evrensel) olduğunda ısrar eden Fener Rum Patriği Bartholemeos'un elini öpüyor [3] ; Türk yurdu KKTC'yi kendi elimizle Rumlar'a teslim ediyoruz; Batı Trakya'daki (Yunanistan'daki) soydaģlarımız Türkler ile Irak'taki soydaģlarımız Türkmenler'e sahip çıkamıyoruz; ve, Kan uykularında ihanetleri görüyoruz!.. Mustafa Kemal dün "Bağımsızlık benim karakterimdir" diyordu, bugün "ülkenin bağımsızlığı AB'ye teslim edildi"; Mustafa Kemal dün "Egemenlik kayıtsız Ģartsız milletindir" diyordu, bugün "Milli egemenlik Brüksel'e devredildi"; Mustafa Kemal dün "Milleti kurtaracak, yine milletin 3 Bu askeri olayların yaģandığı tarihlerde Türk Ordusu'nun baģında Orgeneral Hilmi Özkök vardı. Org. Özkök, 30 Ağustos 2006'da süresi dolduğu için emekli oldu.-hc

11 kendi iradesi ve azmidir. Manda kabul edilemez" diyordu, bugün "KurtuluĢ için ABD ve AB mandası kabul edildi"; Mustafa Kemal dün "Ne mutlu Türk'üm diyene" diyordu, bugün "Türkiyeliyiz" diye bağırmak "çağdaģlık" (!) diye yutturuluyor; Mustafa Kemal dün "Ulus devleti" kurmuģtu, bugün MĠT MüsteĢarı bile "Ulus devlet tehdit altında" demek zorunda kaldı. [4] Mustafa Kemal'in her sözünün çiğnenmesinin ardındaki neden, AB'nin uzun zamandır "Kemalizm'den vazgeçin, Kemalizm AB önünde engeldir" dayatması idi. Bu süreçte KKK (Kara Kuvvetleri Komutanlığı) Birlik Armasından (yaygın deyimle brövesinden) Atatürk'ün resmi çıkarıldı!.. [5] (Yoğun tepkiler üzerine karar geri alındı!.) CumhurbaĢkanı Ahmet Necdet Sezer, 2000'li yılların baģlarında yaģanan bu süreci Çankaya KöĢkü'nde Ģu sözlerle özetledi!: "Cumhuriyet'in kurtuluģ ve kuruluģ döneminden sonraki en zor dönem!.." [6] Sözümüz çok, belgemiz var.. ġimdi tarihi baģa sarıyor ve hikâyemizi baģtan alıyoruz Hulki Cevizoğlu 4 Milli istihbarat TeĢkilatı MüsteĢarı Emre Taner'in 80. yıl nedeniyle yaptığı açıklama. Bakınız: 5 Ocak 2007; ve Hürriyet Gazetesi, 6 Ocak 2007, 8.1, manģet. 5 Yeniçağ Gazetesi, 8 Kasım 2005, s.1, sürmanģet CumhurbaĢkanı Ahmet Necdet Sezerin, Çankaya KöĢkü'ndeki 29 Ekim (2006) Cumhuriyet Bayramı kabulünde(resepsiyonunda) benim soruma verdiği yanıt. Bakınız: Cevizoğlu, Hulki, "Anıtı Türkiye'ye de Dikecekler?, Yeniçağ Gazetesi, Ġstanbul, 31 Ekim 2006, s.8. (Bu açıklama sırasında yanımda Takvim Gazetesi Ankara Temsilcisi ve yazarı Mehmet Çetingüleç vardı. O da bu sözleri 30 Ekim 2006 tarihli Takvim Gazetesi'nde yayınladı.)- HC

12 Ankara, 12 ġubat 2007 [7] 7 Bu kitabın sadece "yazımı" tam tamına bir yıl sürdü. Böylece, ortalama her güne bir sayfa düģmüģ oldu!.. Kitabı yazabilmek için, Kanaltürk Televizyonu'ndaki ana haber sunuculuğunu bile bırakmayı göze aldım. Yazar ve araģtırırken sayısız geceler sabahladım ve günün ıģımasına çok tanıklık ettim. Birçok kiģinin "biliyoruz" dediği bilgileri en sağlam kaynaklardan araģtırdım ve belgeledim. Üniversitelerde ya da günlük tartıģmalarda gençlere kaynaklık edecek bir belgesel-tarih eseri yazdığıma inanıyorum. Bu eser hem bugün, hem de yarınlar için kalıcı bir belge niteliği taģıyor. Belgelenen "yaģadığımız olaylar" ise, 26 yıllık gazeteciliğim boyunca verdiğim "toplumu aydınlatma" mücadelesinin boģ olmadığını kanıtlıyor. Böyle bir esere imza atmaktan mutluyum. Ama en büyük mutluluğum, bu eserimin kalıcı ve ülke çapında yaygın olduğunu görmek olacaktır.-hulki Cevizoğlu.

13 Mehmet Akif Ersoy 1[8] "Asım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiģ gerçek; ĠĢte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek." ÜÇPINARLI ALĠ... Ġhtiyat Zabiti Hattatoğlu Mustafa Efendi anlatıyor [9] : Birgün, bizim birliğe "Takviye Balıkesir gönüllüleri geldi" denildi. Gittim. 120 kiģiydiler. Hemen hemen hepsi tanıdıktı. Sarıldık, hasret giderdik. BaĢlarında da o zamanlar Balıkesir- 'in ünlü kabadayısı Üçpınarlı Ali vardı. Ali, sancaktar olmuģ. Tüfeği çapraz asmıģ, sancağın üzerinde de sırma ile "Karesi Gönüllüleri" yazdırmıģtı. Kabadayılığı gene elden bırakmamıģ, askerlikte pek hoģ olmamasına rağmen, bilene kamasını sallandırmıģtı. Beni görür görmez yanıma geldi: "Kumandan efendi, biz buraya beklemeye gelmedik! Haydi düģmanı basalım..." "Burada her Ģey emirle olur. Hücuma sadece biz geçersek, kendimizi gereksiz kırdırırız. Her Ģeyin bir zamanı var." "Peki öyleyse, hücuma geçmeden yarım saat önce bize söyle de, Ģu sırt çantalarını emniyetli bir yere koyalım. ġöyle rahat rahat dövüģelim!" Ali haklıydı. Sırt çantaları, askerin en kıymetli Ģeylerini ta- Ģırdı. ÇamaĢırları, paraları, mektupları, usturası, sigarası, tütünü hep sırt çantalarında olurdu. Çantaları kaybolduğunda, asker sıkıntı çekerdi. Çok hareketli zamanlarda, çanta sırtta muharebeye girilirdi. Hücuma Yarım saat kala Ali ye haber verdim. Balıkesirliler i aldı, siperlerin gerisinde bir vadide kayboldu. Hemen gelirler sandım. Beklerim gelmezler... Beklerim gelmezler... Bir çavuģa, "ġu bizim hemģehrilere bir bak bakalım." dedim. Gitti. Biraz sonra önde Üçpınarlı Ali, arkada arkadaģları çıkıp geldiler. ġaģırdım. Hepsi süslenmiģler; hanımlarının, niģanlılarının verdiği ayrılık mendillerini kimi boynuna dolamıģ, kimi 8 Ersoy, Mehmet Akif, Safahat, Millî Eğitim Bakanlığı Yayını: 2801, Ġstanbul, 1996, s Ayhan, Aydın, Çanakkale... Ah! Çanakkale..., 2. Baskı, ġehitkale Yayıncılık, Ġzmir, Mayıs 2005, s

14 alnına çatmıģ, kimi bileğine sarmıģtı. Çoğu yakalarına artık kurumuģ gül veya karanfil takmıģtı. Ali'ye sordum: "Neden geç kaldınız?' "Komutan Bey, biraz sonra Cenab-ı Allah'ın huzuruna çıkacağız. Temiz çıkalım dedik. Ola ki bir pislik bulaģmıģtır, diye çamaģırlarımızı değiģtirdik. Abdest aldık. Biz buraya oynamaya değil, düğüne (savaģa) geldik; bayrama geldik. Bugün bizim bayramımız. Onun için süslendik. Ayrılık hediyelerini taktık. Birazdan bayramımız var. Aman sen bize, hücumdan beģ dakika önce yine haber ver..." Ali'nin bu sözlerinden sonra büyük bir sessizlik oldu... Herkes kendi dünyasına dönmüģ, dua ediyordu. Gözler yumulu, avuçlar açılmıģ, sadece dudaklar kıpırdıyordu. Saatime baktım. Ali'ye beģ dakika kaldığını bildirdim. Birden bire ortalık kaynayıverdi. Hepsi birbirlerine sarılıyor, öpüģüyor, helâlleģiyorlardı. "Utandırmayın ha!.. Ġyi dövüģün ha!.. Gün bugündür... Anamız bizi bugün için doğurdu... Hakkınızı helâl edin..." Kısa süre sonra diģler kenetli, süngülerini takmıģ, tüfeklerinin dipçiklerine parmaklarını geçirircesine yapıģmıģ bölük hücuma hazırdı. Herkes ölüme hazırdı. "Hücuuum!..." deyince sanki siperler sarsılıverdi. Hepsi, "Allah... Allah!" diye düģmanın içine bir hançer gibi daldılar. DövüĢtük... DövüĢtük... DövüĢtük... AkĢama doğru savaģ durdu. Yanıma birisi geldi, "Komutanım, Üçpınarlı Ali sancağı vermiyor..." dedi. Gittim, baktım. O yüzyirmi kiģiden, o gün onüç kiģi sağ kalmıģ. Ali de Ģehitler arasında idi. Ama sancağı öyle bir kavramıģ ki parmakları kenetlenmiģti. Çekeyim, dedim olmadı!.. Orada, Anafartalar'da üç top çam ağacı vardır. O gün Ģehit olanları o ağaçların arasına gömdük. Gömülen Ģehitlerin en üzerine de Ali'yi sancağına sararak yatırdım... Orada, Anafartalar'da çam ağaçlarının altında nice memleket evlâdı, bu vatana kurban koç yiğitler yatıyor... Bu Anafartalar'dan, bu ruhtan bir ülke çıktı: Türkiye Cumhuriyeti!.

15 ġimdi, bu Cumhuriyet'i ve Mustafa Kemal'i yıkmak isteyenlere göre yeni tehlikeler bir "paranoya", ruh ve düģünce hastalığı!.. Anafartalar'da kahramanlaģan Mustafa Kemal, daha sonra Ulusal KurtuluĢ SavaĢı ile destanlaģtı.. Bu destanın içinde hainler de var: Yüzlerine "Polyanna maskesi" takıp; ülke iģgal edilirken, "Söylentilere inanmayın" diyenler!.. Kendilerini "baģrolde" görüpte, "yabancıların figüranı" olanlar... ġimdi bu gerçeklere yolculuğumuz baģlıyor.. ĠġGAL BAġLIYOR... HAL K SESSĠZCE SEYR E- DĠYOR.. 15 Mayıs 1919 PerĢembe.. Atatürk'ün Samsun'a çıkmasından dört gün önce, güzel yurdumuzun incilerinden Ġzmir iģgal ediliyor. Halk sessiz ve üzgün se y- rediyor. Kolordu Ko mutan ı Ali Nadir P a Ģa'nın " muk a- vemet edilmemesi" emri yüzünden Türk kuvvetleri kıģlalarına çekildiler. Ġngiliz, Fransız, Yunan bahriye silâhendazları (deniz piyadeleri) öğleden sonra, me v- kii müstahkemleri (savunma tesislerini), kaleleri i Ģgal ediyorlar. GÜNLERDEN BERĠ Ġzmir limanında toplanmakta olan yabancı harp gemilerinden öğleden sonra bahriye silâhendazları (deniz piyadeleri). Ġndiler ve kentin çeģitli noktalarını iģgal ettiler. Ġngiliz birlikleri, Karaburun ve Uzunada taraf ını, Fransız kuvvetleri Urla ve Foçalar'ı, Yunan müfrezeleri de Yenikale'yi kontrolleri altına aldı. Halk sokaklara, kordon boyuna yayılarak sessizlik içinde bu iģgali seyretti. Yıllarca bu ülkenin ekmeğini yiyen, para kazanan Ģehirdeki Rumlar ise, Ģenlikler yaptılar ve karaya çıkan Yunan silâhendazlarını büyük gösterilerle karģıladılar. HÜKÜMET: "ĠġGALE ĠNANMAYIN!" HARBĠYE NAZIRI ġakir Pa Ģa, günümüz deki " te s- limiyetçiler" gibi, "Bu gibi Ģayialara (söylentilere)

16 ehemmiyet vermeyin" açıklamasını yapıyor!. SABAH SAATLERĠNDE, 17.Kolordu Kumandanı Ali Nadir PaĢa, Harbiye Nezareti'ne (Savunma Bakanlığı'na) telgraf çekti. Komutanın telgrafından anlaģıldığına göre, resmi iģgal, Ġstanbul Hükümeti tarafından komutana bildirilmedi. Yunan ĠĢgal Komutanı ise, son dakikada tebligatta bulundu. Buna rağmen, Hükümetten bilgi verilmediği için, komutan kararsız. ĠĢgalcilerle "iģbirliği" içindeki Ġstanbul Hükümeti 3[10], kendi ordusunun komutanını aldatıyor. Komutan da, basiretsiz ve aldanma eğiliminde. Ali Nadir PaĢa, telgrafında, "halktan duyduklarına dayanarak", Ģöyle diyor: "Halk arasındaki Ģayialara (söylentilere) göre, Ġzmir in Yunan kıtaları tarafından iģgal edileceği yahut Yunanistan'dan daha evvel Ġzmir e getirilmiģ bulunan Yunan Kızılhaç ekiplerinin, el altından yerli Rumlar'dan teģkil edip silahlandırdığı kuvvetler tarafından, içeriden iģgal altına alınacağı ihtimali vardır." Komutan, iģgal karģısında nasıl hareket edeceğini Bakanlığa sorarak, çok acele emir bekliyor. Fakat, Harbiye Nezareti Ġzmir i savunacak olan komutana hiçbir cevap vermiyor! O sırada, Midilli limanında bekleyen Averof Zırhlısı'nda, Yunan 1. iģgal Tümeni Komutanı Albay Zafiryo 4[11], son önlemlerini yazılı emre döküyordu: "Türk mukavemetine (direniģine) imkan bırakmamak için Ġzmir'in etrafı süratle abluka (kuģatma) altına alınacaktır. Yabancı unsurların kent içinde kargaģalık çıkarmalarına imkan bırakılmayacaktır. Kent içinde meydana gelecek direniģleri kırmak için, Türk ve Rum mahalleleri birbirlerinden tecrit edilecektir." 10 "Ġstanbul Hükümeti" sözü kimi zaman genel bir ifade olup; mütareke koģullarında (4 yıl 21 günlük süreçte), 11 kez kurulan hükümetleri (sırasıyla Ahmet Ġzzet PaĢa, Ahmet Tevfik PaĢa, Ali Rıza PaĢa, Salih Hulusi PaĢa, Ahmet Tevfik PaĢa ve Damat Ferit PaĢa) anlatmaktadır. (Merdanoğlu, Hüsnü, Ulusal KurtuluĢ Süreci ve Kuvayi Milliye, Ümit Yayıncılık, Ankara, 2006, s.90.) 11 Zafiriu ya da Zafiru olarak da yazılan ad Zafiryo olarak okunuyor.-hc.

17 ĠĢgalin planı, sabah saatlerinde Amiral Kaltorp'un baģkanlığında yapılan bir toplantıda kararlaģtırılmıģ ve saat 00.00'da, Kolordu Kumandanı Ali Nadir PaĢa ile Vali Kambur Ġzzet'e bir nota ile iģgal tebliğ edilmiģti. Kolordu kumandanı, iģgal notasını alır almaz, bu kez telgraf makinesinin baģına geçti, Bâbıâlî ve Harbiye Nazırı ġakir PaĢa ile konuģmaya çalıģtı. Harbiye Nazırı ġakir PaĢa, mors alfabesinin baģında cevap veriyor: "iģgal vukuuna dair Babıâli'ye verilmiģ bir malumat (bilgi) yoktur Amiralin bu teklifi (iģgale, "teklif diyor!), Mütareke Ģartları hükümleri icabından olmakla, muvafakat edilmesi (=uyulması) lüzumu tabiidir." "Efendim, bunun bir Yunan iģgaline yol açacağı ısrarlı Ģayiaları vardır." "Bu gibi Ģayialara (=söylentilere) ehemmiyet vermeyiniz!" GECE YARISINA yaklaģırken, Ġngiliz Akdeniz Filosu Komutanı Amiral Kaltorp (Calthorpe) ikinci notasını (müzik notası değil, iģgal notası!) veriyor ve "esef verici olaylara meydan verilmemesini"(!) istiyor: "Mondros Mütarekenamesinin 7. maddesi gereğince, Ġtilaf Devletleri namına, Ġzmir Yunan askeri birlikleri tarafından ĠĢgal olunacaktır. Bu karar Babıâli'ye de bildirilmiģtir. Çıkarma kuvvetleri yarın (15 Mayıs 1919) saat 08.00'de Ġzmir e ulaģacaklardır. Yunan deniz silahlı müfrezeleri, saat 07.00'den itibaren iskeleleri iģgal edecektir. Esef verici olaylara meydan vermemek üzere, Osmanlı kıtaları, bulundukları mahallerde kalmalıdır. Bir Ġngiliz deniz piyade müfrezesi tarafından iģgal edilecek olan Telgrafhanede, sansür edilmek kaydıyla, resmi muhaberata müsaade edilecektir. Yunan askeri makamlarının emirlerini bekleyin." Ġzmir in karģısındaki Midilli adasındaki 1.Yunan Tümeni, sabaha karģı Ġzmir'e hareket ediyor. ĠĢgal baģlıyor!.. "ödeme saati gelmiģti!" 5[12] 12 Bu söz, BeĢler (Ġngiltere, Fransa, Ġtalya, Yunanistan ve ABD) toplantısına katılan Fransız BaĢbakanı Klemenso'ya (Clemenceau) ait. "BeĢler Toplantısı", Türkiye'yi Sevr'e götüren Paris'teki toplantılar idi.

18 ĠZMĠR'DEKĠ TÜRK KOMUTAN Ali Nadir PaĢa ise, emrindeki birliklere Ģu talimatı veriyor!: "Ġzmir müstahkem mevkii tahkimat bölgesi, bugün öğleden sonra Ġtilâf Devletleri kıtaları tarafından iģgal edilecektir. Toplar ve diğer her türlü harp malzemesi bu kıtalara teslim edilecektir. Bu bölgelerdeki komutanlar, subaylar ve erler, esef verici olayların olmaması için(!) garnizonlarından çıkmayacaklar ve bu bölge dıģında ve gerilerinde toplanacaklar, kolorduca verilecek emre göre hareket eyleyeceklerdir. Bu iģgal esnasında katiyen karģı konmayacak, iģgale gelecek itilâf müfrezelerine gereken kolaylıklar gösterilecektir." Bu emri veren komutan daha sonra, Yunanlı bir iģgal teğmeninden tokat yiyeceğini bilmiyordu!.. Kolordu emri nedeniyle, Türk birlikleri iģgalden hemen önce sessizce çekiliyor ve düzenli hiçbir çatıģma olmuyor. Ordu "tek kurģun atmadan" Ġzmir iģgalcilere teslim ediliyor!.. Bugün bile pek çok insan, Ġzmir'i yalnızca Yunanlılar'ın iģgal ettiğinin propagandasını yapıyor. Oysa, Ġzmir e çıkanların baģında Ġngiliz, Fransız ve Ġtalyanlar geliyor. Bu ülkeler, Yunanlılar'ı ileri sürerek, onlara "iģgal taģeronluğu" yaptırıyor. Kendileri, tıpkı Irak iģgalinde olduğu gibi, geriden idare etmeyi tercih ediyor. Görüyoruz ki, neredeyse 100 yıl önceki taktik de aynı. Bugün yaptıkları hiç de sürpriz değil. AMERĠKAN BASINI: "TÜRKĠYE: SONUN BAġLANGICI" Ġzmir in iģgali, Amerika BirleĢik Devletleri'nin (ABD) tarih boyunca Türklere hangi gözle baktığının da bir göstergesi ve dahası "tarihi bir belgesi" oldu. 18 Mayıs 1919 tarihli The New York Times gazetesi, "Türkiye: Sonun BaĢlangıcı" baģlığı altında "Türkler'e Anadolu'da küçük bir bölge bırakılabileceğini" yazıyordu: "Ġzmir in iģgali; Asya ve Avrupa Türkiyesi'nin her tarafında manda yönetimlerinin kurulması ve Türkiye Devleti'nin bağımsız

19 bir imparatorluk olarak varlığının ortadan kaldırılması yolunda atılan ilk adımdır. Halen Ġstanbul'da bulunan Türk Sultanı'na Bursa ve civarında küçük bir bölgenin bırakılacağı tahmin edilmektedir. (...) Aynı kaynaktan verilen bir diğer habere göre, Avrupa Türkiyesi iki bölüme ayrılarak bir bölümü Yunanistan'a verilecek, diğer bölüm ise uluslararası bir devlet haline getirilecektir, Ġstanbul ve çevresini kapsamını alacak olan bu ikinci bölümün Amerika BirleĢik Devletleri mandası altında yönetilmesi öngörülmektedir." 6[13] "MASA BAġINDA KAYBETMEK" deyiminin de, "Türk e Türk propagandası" ya da "derin devletin psikolojik savaģının(!) ürünü" olmadığını da, yine Amerikan basını 1919 yılında belgeleniyordu. The New York Times, bu haberin yayınından bir gün önce, 17 Mayıs tarihli baskısında, "Ġzmir Türkler'in Elinden Alındı" ve "HesaplaĢma Günü YaklaĢıyor" baģlıkları ile Ģunları yazıyordu: "Paris'ten gelen son haberlere göre, yakında Ġmzalanacak antlaģmalarla Avrupa'daki Türk hâkimiyetinin son kalıntıları da temizlenmiģ olacaktır. (...) Ġzmir ve çevresindeki bu kuvvet yığınağı, Türkler'e masa baģında kabul ettirilen barıģ Ģartlarının uygulanmasına geçildiğinde doğabilecek tepkilere karģı bir tedbir niteliğindedir." 7[14] Bugün olduğu gibi yaklaģık 100 yıl önce de, Avrupa "Türk adını tarihten silmek" ve her türlü hilelerle boyunduruk altına almak için "masa baģında" oyunlar oynuyordu. Türklerin "iģini bitirmek" Ġçin, Yunanlılar "son 750 yılın en büyük fırsatını(!) yakalamıģtı. Amerikan basınının iki yıl sonra (1921'de) vurgulayacağı bu tarihi araģtırdığımızda, karģımıza Miryokefalon SavaĢı çıkıyor Türkler'in 1071'de Anadolu'ya giri- 13 Ulagay, Osman, Amerikan Basınında Türk KurtuluĢ SavaĢı, özel Yayın, Ġstanbul, Mart 1974, s Ulagay, Osman, a.g.e., s.46.

20 Ģinden 100 yıl gibi çok kısa bir zaman sonra, "Türkler'i Anadolu'- dan atmak" isteyen "Haçlılar" adındaki Avrupa'nın Birliği, bozguna uğramıģtı. 8[15] TÜRKLER'ĠN KEHANETĠ olduğunu belki Ģu anda duyuyorsunuz.. Ġzmir'in iģgaline giden sürecin baģlarında (3 Kasım 1918), Amerikan basınında bir "okuyucu mektubu" yayınlandı. The New York Times'ın "Türkler'in Kehaneti Doğrulanıyor" baģlıklı haberinde bu okuyucunun (M.M.Housepian) mektubuna yer verildi: "Türkler'in en parlak devirlerinde söylenmiģ olan kâhince bir sözde Evveli ġam, ahîri ġam' (En önce ġam, en sonra da ġam) denir. Yüzyıllardan beri ağızdan ağıza yayılarak en ücra Türk köyündeki, en cahil Türk köylüsünün bile dilinden düģmeyen bu kehânet artık gerçekleģmek üzeredir. Günümüzden 500 yıl kadar önce Selçuk Tatarları diye adlandırılan barbar bir kavim, Anadolu topraklarına saldırmıģ ve iç çekiģmelerle zayıf düģmüģ Bizans Ġmparatorluğu'nun kuyusunu kazmaya baģlamıģtı. Uzun mücadeleler sonucunda Ġmparatorluğun baģkenti Ġstanbul Ģehri de, barbar Türkler'in eline geçmiģti. Ancak bu zaferlerden hiçbiri kutsal yerlere bir geçit sayılan ġam- 'ın alınması kadar sevindirmemiģti Türkler'i. Türkler, (...) savunma yönünden en emin bölge olarak güneyi gördüklerinden, 'ġam elden giderse, biz de biteriz' anlamına gelen bu sözü söylemiģlerdir. Bu kehâneti savuranların ileri görüģlü olduklarına Ģüphe yoktur. (...) Bu geliģmelerden sonra, dünyanın en verimli bölgelerin- 15 Miryokefalon SavaĢı: "Bizanslılar, Haçlılarla iģbirliği yapıp Batı Anadolu'da bazı yerleri ele geçirmiģlerdi. Hatta Türkler'i Anadolu'dan çıkarabilecekleri umuduna bile kapılmıģlardı. Bizans imparatoru, bu amaca ulaģmak için güçlü bir ordu hazırladı. Türk ordusu ile Bizans ordusu Eğirdir Gölü civarında Miryokefalon (Kumdanlı) denilen yerde savaģtı. Bizans ordusu yenildi.(1176). Bizanslılar bu yenilgiden sonra, Türkler'i Anadolu'dan atma düģüncesinin hayal olduğunu anladılar. Miryokefalon Zaferi, Anadolu'nun Türk yurdu olduğunu ve hep böyle kalacağını kesinleģtirdi." (Sosyal Bilgiler-6 Ġlköğretim Ders Kitabı; Yazarlar: ġenünver, Karabulut, Kesim, Turgut Ercan, Küçükbaycan, Uslu ve Akay, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 3. Baskı Ġstanbul 2005; s.74.) (Kaynak olarak bir "Ġlköğretim kitabım" almamın amacı bir anlamda, çocukluğumuzda öğrendiğimiz tarihimizi ne yazık ki büyüyünce unuttuğumuzu vurgulamaktır.- HC)

21 den birini 500 yıldır iģgal ederek, bu bölgelerde katliam ve yağmadan baģka hiçbir Ģey yapmayan bu vahģi insanlara kimsenin yardım elini uzatacağını sanmıyoruz. Böyle bir yardıma kalkıģan kimse, yanlıģ ata oynamıģ olacaktır. Çünkü Türkler'in dünya siyaset tarihindeki sayfaları kapanmak üzeredir." 9[16] Oysa, Gandhi'nin ifadesiyle, "Öldü sanılan Türkler, cenaze törenleri için hazırlanan tabutlarını, katillerinin baģlarına geçirecek" 10[17] idi.. "Amerikalı okuyucunun"(!) mektubunu incelediğimizde, süper bir okuyucu ile karģılaģıyoruz!.. Bu okuyucu, hem çok bilgili, hem de geleceği görüyor. Hem, stratejik analizler yapıyor. Hem, Türkler'e sürekli hakaret ederek, Amerikan derin devletinin psikolojik savaģını uyguluyor!.. Hem, Türkler'e yardımı aklından geçireceklere gözdağı veriyor. Hem, sömürgeci eylem ve iģgallerini masum gösteriyor!.- AMERĠKAN "DERĠN DEVLETĠ" böyle bir "okuyucuya" sahip olmak için neler vermez ki!.. Bugünkü Amerikan ve Türk medyasını okurken, bunları unutmamalıyız... Bu mektubu yayınlayan The New York Times, 4 yıl sonra (Aralık 1922'de) yazar W.L.Westermann 11[18] imzasıyla bir itirafta bulunacaktı: "Batı'ya karģı duyulan tepkiyi yaratmakta bizim de payımız olduğu bir gerçektir. Siyasi ve ekonomik yayılma (=sömürgeleģme) 12[19] yöntemlerimizin zaman zaman korkunç ve pervasız niteliklere bürünmesi, Batı nın kötü bir görüntü yara t- masına yardım etmiģtir. Batı sömürücülüğünün kötü etkileri yüzünden misyonerlerimizin suçlanmıģ olması üzücü bir olaydır. Biz misyonerlerimizin, kendi iradeleri dıģında meydana gelen bu itibar kaybını, kısa zamanda gidererek yararlı faaliyetlerine yen i- 16 Ulagay, Osman, a.g.e., s Özakman, Turgut, ġu Çılgın Türkler, 49. Basım, Bilgi Yayınevi, Ankara, Ağustos 2005, s Hem okuyucunun, hem de yazarın soyadı "sahte olacak" kadar anlamlı- HC. 19 Kitaptaki bu ve bundan sonraki (=) iģaretli tüm TürkçeleĢtirmeler bana ait.- HC.

22 den baģlamak fırsatına kavuģacaklarına inanıyoruz." 13[20] ĠZMĠR'DE DĠRENĠġ ÖNCESĠ MĠTĠNG MaĢatlık'ta (Musevi Mezarlığında) dün toplanan binlerce vatandaģ, ĠĢgali protesto etti. "Yunanistan yerine Amerika, Ġngiltere, Ġtalya bizi ĠĢgal etsi n" Ġstekleri ortaya çıkınca gençler, " silahlı direniģ" hazırlığına girdi.. BaĢta Harbiye Nazırı ġakir PaĢa olmak üzere Ġstanbul Hükümeti, "iģgal söylentilerine inanmayın!" derken, ĠĢgali haber alan "halk" tepki koymaya baģladı. ĠĢgalden hemen önce, dün gece, MaĢatlık denen bölgede (MaĢatlık=Musevi Mezarlığı) büyük bir miting yapıldı. Binlerce Türk, Ġzmir in Yunanistan a ilhakını heyecanlı konuģmalarla reddetti. Gençler aralarından bir grubu temsilci seçerek, Türk Ocağı'nda toplantı yaptı. Hükümetin tutumunu öğrenmek için de Ġzmir Valisi izzet Bey'e heyet gönderilmesini kararlaģtırdılar. Heyete yüz vermeyen Vali izzet, "Her Ģeyi Sadrazam Damat Ferit PaĢa'ya yazdım. Cevap bekliyorum" dedi. Ülkenin hükümetinden bile çare gelmeyeceğini anlayan gençler yeniden Türk Ocağı'nda toplandılar, içlerinden bir kısmı, "Yunan iģgalini protesto edelim. Amerika temsilciliğine giderek, Yunanistan yerine Amerika, Ġngiltere, Fransa ya da Ġtalyanlar ın iģgal etmesini talep edelim!" deyince, çoğunluk büyük tepki gösterdi: "Efendiler, silâhtan baģka bizi müdafaa edecek vasıta yoktur!" Toplantıda bulunan Damat Ferit yanlısı, Ali Kemal'in etkin olduğu Hürriyet ve Ġtilaf Fırkasından, Müsavat Gazetesi sahibi avukat Sadık Bey, Ģiddetle itiraz etti: "Olmaz, olmaz. Memleketi yangın yerine veririz" Aynı tepkiyi, ülkeyi korumakla yükümlü bir komutan da gösteriyordu... "Silahlı direniģ" baģlatmak için silâh isteyen 20 Ulagay, Osman, a.g.e., s.228.

23 gençler, bazı subaylarla konuģmuģ, onlar da bu isteği Kolordu Komutanı Nadir PaĢa'ya iletmiģti. Onun da tepkisi Ģöyle olmuģtu: "Silâhlı göreceğimiz her kimseyi Divan-ı Harbe yollayacağım!" TÜRK GENCĠ VE TÜRK MĠLLETĠ!.. ÜLKE adım adım iģgal ediliyor, Mondros Mütarekesi'ni bahane eden ülkenin valisi ve kolordu komutanı, "silahlı direniģ" baģlatmak isteyen gençleri, askeri mahkemeye vermekle tehdit ediyor; ordunun garnizondan dıģarı çıkmamasını emrediyorlardı!.. Bu günleri yaģayan, hüznünü içinde hisseden Mustafa Kemal, gerekli dersi çıkarmıģtı. 14 yıl sonra, 5 ġubat 1933'deki Bursa Nutku'nda, gençlere bugün için de çok anlamlı mesajını verecekti. BURSA NUTKU Türk genci, devrimlerin ve Cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıģtır. Rejimi vs devrimleri benimsemiģtir. Bunları zayıf düģürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve bir hareket duydu mu "Bu memleketin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır" demeyecektir. Hemen müdahale edecektir. Elle, taģla, sopa ve silahla; nesi varsa onunla kendi eserini koruyacaktır. Polis gelecektir; asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır. Genç, "Polis henüz devrim ve Cumhuriyetin polisi değildir" diye düģünecek, ama asla yalvarmayacaktır. Mahkeme onu yargılayacaktır. Yine ı düģünecek; "Demek adliyeyi de düzeltmek,

24 rejime göre düzenlemek gerek!,." Onu hapse atacaklar. Yasal yollarla itirazlarını yapmakla beraber; bana, baģbakana ve Meclis'e telgraflar yağdırıp, haksız ve suçsuz olduğu için tahliyesine çalıģılmasını, kayırılmasını istemeyecek. Diyecek ki, "Ben inanç ve kanaatimin gereğini yaptım. Müdahale ve eylemimde haklıyım. Eğer buraya haksız olarak gelmiģsem, bu haksızlığı meydana getiren neden ve etkenleri düzeltmek de benim görevimdir," ĠĢte benim anladığım Türk Genci ve Türk Gençliği!.. Mustafa Kemal, Sivas'ta, kendi yayınladığı ve yazdığı Ġrade-i Milliye Gazetesi'nde de Türk genci ve milleti için Ģu gerçeği haykırıyordu: "Türk Milleti yükselmek ve ilerlemek için mandaya(sömürgeciliğe) değil, bir parça barıģ bir parça sakinliğe muhtaçtır. Türk köylüsü çalıģkandır. Türk genci zekidir. Türk toprağı feyyazdır(çok verimlidir). Türk Devleti dili diline, dini dinine uymayan uluslar ı - dıģardan kıģkırtılıp, cesaretlendirilmesine karģın yine de- eģit haklar vererek yüzyıllarca adaletle yönetmiģtir. Türk Devleti mücadelede sabırlı ve deneyimlidir. 14[21] Türk 21 Metnin aslında "Türk Devleti müderridir" diyor. Ancak, böyle bir sözcüğü hiçbir yerde bulamadım, bulamadık. Osmanlı arģivi ve Osmanlıca uzmanları, müderri" ile "müderrib" sözcüklerinin yazı/ıģının aynı olduğunu, bugünkü alfabeye çevirirken yanlıģlık yapılmıģ olabileceğini ve müderrib'in de "cenkte sabırlı" ve "deneyimli" anlamlarına geldiğini açıkladılar.-hc

25 milleti bugünkü hareketi ile olgunluğunu(rüģtünü) kanıtlamıģtır. Türkler sağdır ve uygardır ve yaģayacak, yükselecek ve çok fazla yükselecektir." 15[22] GELĠġMELER üzerine, Müdafaa-i Hukuk-u Osmaniye Cemiyeti kurucuları, halkı uyandırmak için bir miting düzenlenmesini kararlaģtırdı. Karar alındığı zaman saat suları idi. Vakit gecikmiģti. Buna rağmen, vatanını kurtarma azmindeki yurtseverler, ulusal güçler canla hoģla çalıģmaya devam ediyordu. Anadolu Matbaası'nda bastırılan miting duyuruları, Türk mahallelerinde davullar çalınarak dağıtılmaya baģlandı. Aynı saatlerde, Rumlar'ın Amaltiya Matbaası'nda da, Albay Ztfiryo'nun "Ġzmir Halkına ĠĢgal Bildirisi" basılıyordu! Reddi Ġlhak temsilcileri "iģgale DireniĢ Bildirilerini" halka dağıttılar: "EY BEDBAHT TÜRK! Wilson (ABD BaĢkanı Thomas Woodrow Wilson) prensipleri adı altında, senin hakkın gasp ediliyor, namusun çiğneniyor. Buralarda Rum'un çok olduğu ve Türkler in Yunan'a iltihakını memnuniyetle kabul edeceği söylendi. Bunun neticesi olarak güzel memleket Yunan'a verildi. ġġmdġ SANA SORUYORUZ: RUM SENDEN DAHA MI ÇOKTUR?.. YUNAN HÂKĠMĠYETĠNĠ KABULE TARAFTAR MISIN?.. Artık kendini göster... Bütün kardeģlerin MaĢatlıktadır. Oraya yüzbinlerce toplan ve büyük çoğunluğunu orada bütün dünyaya göster. Ġlan ve ispat et... Burada zengin, fakir, âlim, cahil yok. Fakat Yunan hâki- 22 Ġrade-i Milliye Gazetesi, 2 TeĢrini Evvel 1335 (2 Ekim 1919), Numara: 5, s.3. (Alıntı yaptığım kaynak: Ġrade-i Milliye, Sivas Kongresi'nin 83. yıldönümünde Sivas Valiliği tarafından yapılan Türkçe baskı.) (Türkçe'leĢtirme bana ait.-hc)

26 miyetini istemeyen bir kitle-i kaahire (büyük çoğunluk) var. Bu, sana düģen en büyük vazifedir. Geri kalma! Hüsran ve piģmanlık fayda vermez. Binlerle, yüzbinlerle MaĢatlık'a koģ ve Heyet-i Milliye'nin emrine itaat et! Ġmza: Reddi ilhak Heyeti Milliyesi" 16[23] Gece geç vakitte toplanan mitingdeki konuģmacılar, Yunan iģgaline karģı "silâhlı mukavemetten" baģka çare kalmadığını dile getirdiler. Ancak, çaresizlik öyle bir boyuttaydı ki, "Bizi Yunan iģgal etmesin de, Diğerleri iģgal etsin" diye bir heyet de, limana giderek itilaf Devletleri temsilcileri görüģmek istemek zorunda kaldı. Limandaki savaģ gemileri Ġse, zaten mitingin yapıldığı Musevi Mezarlığını ıģıldaklarla tarayarak, Ne olup bittiğini görmeye çalıģıyordu. Yerli Rumlar da, mitinge sızmıģlar, oradaki konuģmaları YUNAN Konsolosluğuna ihbar ediyordu. Reddi Ġlhak Heyeti Milliyesi, iģgale saatler kala (14 Mayıs 1919 gecesi) bütün illere (vilâyetlere), sancak, kaza ve nahiye belediye baģkanlıklarına acil telgraflar çekti, "imdat" çığlıklarının karıģtığı bu yardım telgraflarında, protestolar düzenlenmesi ve "vatan ordusuna katılım" çağrısı da yapılıyordu: "Ġzmir ve çevresi Yunan'a ilhak edilip, egemenliği altına giriyor, iģgal baģladı. Ġzmir ve ona bağlı yerler tümüyle ayakta ve heyecanda. Ġzmir son ve tarihi günlerini yaģıyor. Son imdadımız sizin göstereceğiniz yardıma bağlıdır. Mitingler, telgraflarla her yere baģvurunuz ve vatan ordusuna katılmaya hazırlanınız. Olgunluk ve sakinliği son derece koruyarak, kimsenin incinmemesine özen ve dikkat ediniz. 17[24] VENĠZELOS: "ĠġGALE DAVET EDĠLDĠK Yunanistan BaĢbakanı Venizelos, Ġzmir'i iģgal 23 Güner, Zekâi; KabataĢ, Orhan; Millî Mücadele Dönemi Beyannameleri ve Basını, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Tarih Kurumu Yayınları, Sayı:38, Ankara, 1990, s Selvi, Haluk, Yrd. Doç.Dr., Millî Mücadele'de Erzurum ( ), Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk AraĢtırma Merkezi Yayını, Ankara, 2000, s.73. (TürkçeleĢtirme bana ait.- HC)

27 etmeleri i çin, kendilerini, " Avrupa'n ın birle Ģik Ülkeleri nin görevlendirdiğini açıklıyor. Amerikan savaģ gemileri de iģgale katılıyor. Türkiye'nin iģgalinin gerekçesi, Osmanlı Ġmparatorluğu'- nun 1. Dünya SavaĢı'nı kaybetmesi değildi. Çünkü, ".. DüĢmanların gücü, devleti yok olmaya mahkum edecek boyutta değildi. Bunun en büyük kanıtı, aynı savaģta bizimle birlikte ortak kadere boyun eğen Almanya ve Bulgaristan'ın silahsızlandırılmasına rağmen, iģgal edilmemesi, bağımsız birer devlet olarak varlığını sürdürmesi idi. Almanlar'ın bir karıģ toprağını düģman çiğnememiģ, Bulgaristan'ın bütün kaybı ise Makedonya'daki toprağının elinden alınması olmuģ ama Bulgaristan Bulgarlar'ın elinde kalmıģtı." 18[25] ĠZMĠR'DEKĠ RUMLAR, artık ihaneti gizlemiyor, bunu mutluluk biçiminde dıģa vuruyordu. Bu ülkenin koynunda beslenen Ġzmirli Rumlar, hem iģgal kuvvetlerini karģılamak için Ģenlikler düzenliyor, hem de "ĠĢgal müjdesini"(!) resmi ağızlardan duymak için sabırsızlanıyorlardı. Yunanistan Konsolosluğu da, saat 14.00'de Metropolithane'de (Patrikhane ye bağlı bina) olağanüstü toplantı düzenledi. Toplantıya, kavaslar (elçilik görevlileri), papazlar, Rum ve Yunanlı gazeteciler, dînî cemaatler ve mahalle heyetleri çağrıldı. Metropolit Hrisostomos ve Anadolu'nun Yunanistan BaĢbakan. baģpapazları, Yunan ordularını karģılamak ve "takdis etmek" için derin bir sevinç içindeydiler. Konsolosluktan gelip, hızlıca salona girdi. Heyecandan titriyordu. Metropolit (Patrik'ten sonra gelen din adamı) Hrisostomos, ağlamaya baģladı, insanlar birbirini kucaklayarak kutlamaya devam ediyordu. Mavridus, uğultuyu susturdu ve Yunanistan BaĢbakanı Venizelos'un "iģgal bildirisini" okumaya baģladı: "Yunanistan, Ġzmir i iģgal etmek üzere, BarıĢ Konferansı tarafından görevlendirildi. Yüzyıllardır beklenen hedefimiz ger- 25 "Harekât-ı Milliye nin Esbabı(=Nedeni)", Ġrade-i Milliye Gazetesi, Pazar: 18 Zilhicce 1337 ve 14 Eylül Sene 1335 (14 Eylül 1919), Numara:1, 8.1. (Sivas Kongresi'nin 83. yıldönümünde Sivas Valiliği tarafından yapılan Latin alfabeli baskı.) (TürkçeleĢtirme bana ait.-hc)

28 çekleģmiģtir. Milletimiz idrak ederler ki, bu karar, Konferansı idare edenlerin vicdanında Enosis'in, Ġzmir in Yunanistan'a ilhakının yer bulmasından sonra verilmiģtir. Balkan Harbi'ne kadar aynı boyunduruk altında esir bulunduğum için, bugün, Küçük Asyalı Rum kalplerinin ne derece sevinç duygularıyla dolu olacağını iyi hissediyorum. Duyguların açığa vurulmasını önleyecek değilim. Fakat bu gösterileri, ahali arasında, vatandaģ unsurların hiçbirine karģı husumet ve hakaret mahiyetini almayacağına eminim. Aksine olarak fazla sevinç, gösteri, diğer unsurlara karģı kardeģlik hisleri göstermekle eģ anlamlı olmalıdır. Ġtalyan unsuruna özellikle dikkat gösterilmelidir. Ġzmir'in Yunan iģgali hususunda Ġtalya nın da diğer müttefiklere katılması, göz önüne alınmalıdır. Yunanlı Küçük Asya dan (Ġzmir e 'Yunanlı Küçük Asya' diyor!) ricamın, faydasız kalmayacağını ve Ġzmir i kendisine 'lhyayı Milli Ġncil'ini' getirmek suretiyle yakında ziyaret edebileceğimi ümit ederim. ELEFTERĠOS VENĠZELOS" Bildirideki sözler, tarihe kayıt düģmek için propaganda amaçlıydı. Hem ülkemizin çok önemli bir bölgesini iģgal ediyor, hem de Türk halkının tepkisinin kendilerine yönelmemesi için sevinci ölçülü(!) tutmaya çalıģıyorlardı. Sanki, ABD'nin Irak'ı iģgalinde dünya televizyonlarına yansıyan, Amerikan bayraklarının heykellere asılıp, sonra yok edilmesi olayı önceden yaģanıyordu. Nitekim, Yunan iģgal tümenlerinin gelmesi ile birlikle yerli Rum ahali de toplu bir yağma ve katliama giriģti. Venizelos'un dediği gibi, "Yüzyıllardır bekledikleri hedefleri gerçekleģmiģti." Amerikalılar da geri kalmıyor ve kopan bedenimizden bir parça alabilmek için Arizona adlı zırhlı savaģ gemisini Ġzmir l i- manına demirliyorlardı. "MANDA" DEMEK, "ĠġGAL" DEMEK ĠZMĠR'ĠN ĠġGALĠ, bugün bize "müttefik" olarak gösterilen

29 Ġngiltere ve Amerika BirleĢik Devletleri tarafından organize edildi Mayıs tarihleri arasında Paris'te toplanan Yüksek Konsey toplantısında Ġngiliz BaĢbakanı Loyd Corç (Lloyd George), Ġzmir'i Yunanistan'ın iģgal etmesini teklif etmiģ, ABD CumhurbaĢkanı Vilson (Wilson) ile Fransız BaĢbakanı Klemenso da (Clemenceau) kabul etmiģti. Ġtalya bu gizli toplantıda yoktu. Niçin?.. Türkiye'yi düģündüğü için mi? Hayır. Ġtalya, Türkiye'yi "tek baģına iģgali" planlıyordu. Diğerleri, "tek baģına" değil, "hep birlikte" iģgal etmeyi savunduğu için Ġtalya'yı bu toplantıya almamıģlardı. Bu yüzden, Ġngiltere, ABD ve Fransa, emirlerinden çıkmayacak daha güçsüz bir ülkeyi, Yunanistan'ı kullanmayı yeğlemiģlerdi. Paris toplantısı uzun sürdü. Her gün saatlerce konuģuldu, planlar yapıldı, komutanlar çağrılarak uygulamalar gözden geçirildi, öne çıkan düģünceler Ģöyleydi. Lloyd George: "Venizelos'tan bir telgraf aldım. Anadolu'- da, Ġtalyanlar'la Türkler arasında iģbirliği olduğu belirtiliyor. Türkler, Yunanlılar'a karģı terör uygulamaya baģlamıģ. Venizelos bizden, Ġzmir limanına bir savaģ gemisi göndermemizi istiyor. Kendisi de Yunan savaģ gemisi göndermek için izin istiyor."... Wilson: "Ġtalyanlar, Anadolu'ya gemilerini, Ġtalyan uyruğundaki korumak için gönderdiklerini söylüyor." Lloyd George: "Ġtalyanlar a bir ders vermeli. Geçen gün Ġtalyanlar, bir manastırlarını korumak bahanesiyle Antalya'ya asker çıkardılar. Bunu izin vermeyeceğimizi göstermek gerekir." Lloyd George: "Ġtalyanlar Bulgaristan'a 30 bin asker yolladılar. Oysa, yalnızca bir tümen göndereceklerdi. Böylece, Balkanlar'da ezici bir üstünlük sağladılar. Anadolu'da da Marmaris limanını iģgal ettiler. Burasını kömür istasyonu olarak kullanacaklarını söylüyorlar. Antalya'dan Burdur yönüne asker sevk edi-

30 yorlar... Trablus seferi sırasında da, hilelerini o kadar güzel gizlemiģlerdi ki, bütün dikkatimize rağmen, çıkartmayı olup bittikten sonra öğrendik. Bir gün fark edeceğiz ki, Ġtalyanlar Anadolu'nun yarısını iģgal etmiģler." Lloyd George: "Amerikalılar Ġstanbul'u, Fransızlar da Suriye'yi iģgal edeceklerdir. Yunanlılar'ın Ġzmir'i ĠĢgal etmelerine izin vermeliyiz. Orada katliam baģlamıģtır ve Yunan halkını koruyacak da kimse yoktur. (Nasıl, günümüzde ABD ve AB ülkelerinin Irak ı ve Afganistan ı iģgal bahaneleriyle aynı değil mi ).? Vilson bana, Türkler arasında Amerikan mandası lehinde bir istek olduğu bilgileri veriliyor. Ancak, Amerikan kamuoyunun buna razı olacağını sanmıyorum. Çünkü, Amerika'da inanılmaz ölçüde Türkler'e kin beslenmektedir. Amerikan toplumunun kabul edebileceği Ģey, Türkler'e karģı Ermeniler'in ya da baģka bir milletin korunması olabilir. (Yani, Türkler mandayı, himayeyi istese bile, Amerikalılar lütfedip kabul buyurmuyor. Amerikan toplumu bizi himayeyi kabul etmiyor!.. Ancak, bugün de çok sevdikleri "Ermenileri koruyacağız" gerekçesi ile, Amerikalılar bizi korumak için asker gönderebilirmiģ!!.. Atatürk, "manda kabul edilemez" derken, her türlü kandırmacaya karģı çıkıyor, onurumuzu da kurtarıyordu.) Ancak, eğer bize, Ġstanbul'un yönetimi teslim ediliyorsa, halkımız, bu kentin iģgalini de onaylar. Çünkü bu kararla, Ġstanbul Türklerin elinden alınmıģ olacaktır. Fakat, itiraf ederim ki, Ġtalya gibi karıģtırıcı bir kuvveti Anadolu'ya yerleģtirmek tehlikeli olacaktır." 19[26] 26 "Wilson Prensipleri" hakkında genel bilgi: ABD tarafından u Wilson Prensipleri" ile ortaya atılan "Ģelf determinasyon" (kendi kaderini tayin hakkı- HC) ilkesi, Osmanlı bakiyesi azınlık ve ulusların Türk toprakları içinde hak öne sürmelerine yol açacak geliģmeleri ivmelendirmiģ ve ABD görünüģte açık söylemese de, hiçbir zaman Atatürk'ten ve onun devrimlerinden mutlu olmamıģtı. 3u nedenle, Lozan BarıĢ AnlaĢması'nı imzalamamıģtı. Bu dönemde, ABD içindeki baskın sesler "Monroe Doktrinine geçiģi savunduklarından "infirat politikası" olarak da bilinen "yalnızlık" politikasının seçilmesi üzerine Wilson, Birinci Dünya SavaĢı'nda da baģarılı olamamıģtı. (Evcioğlu, Kemal, Büyük Ortadoğu Projesi, Umay Yayınları, Ġzmir, 2005, s.396.)

31 Wilson: "Mütareke koģullarına göre, Türkler'in mukavemet etmemeleri gerekir. Çünkü, Mütareke maddeleri, müttefiklerden biri için nerede tehlike bulunuyorsa, oraya kuvvet göndermek hakkını bize veriyor. Yunanistan da bir müttefiktir." Venizelos: "Zaten Ġzmir'de Yunan Krallığı'nın 30 bin vatandaģı bulunmaktadır. Çok iyi tanıdığım Türk subayları, eğer emir alırlarsa, hiçbir direniģ göstermeyeceklerdir, Ġzmir halkı ise, bize dostça yaklaģacaktır!" Venizelos: "Batı Anadolu'nun nüfusu içinde Ege adalarının nüfusu da dikkate alınmalıdır. Eğer böyle hesaplanmazsa, bu bölgelerdeki Yunan nüfusu azalıyor ve tamamen kayboluyor. Eğer Ġzmir'in güneyindeki bölge Avrupa mandasına alınacaksa, bu manda yetkileri, hiç olmazsa 10 yıllığına bize verilmelidir." ĠZMĠR VALĠSĠNE GÖRE, ĠġGAL HABERLERĠ "PARANOYA!" ĠZMĠR VALĠSĠ izzet ise, millî kuvvetleri örgütleyip, direniģi baģlatmak yerine, Türk gazetelerini yalanlama, halkı tepkisizleģtirme ve (Ġstanbul'daki) hükümete yaranma telaģındaydı. Ona göre, Ġzmir'in iģgal edileceği haberleri "paranoya" idi!.. Herkes hayal görüyor, bir tek o gerçekleri söylüyordu!.. Köylü Gazetesi'ne tekzip gönderiyor, "Bazı kötü niyetliler, Ġzmir'in Yunanlılar tarafından iģgal edileceği tarzında Ģayialar çıkarmıģlardır. Tekzip olunur"; Islahat Gazetesi'ne demeçler veriyordu, "Sorduğunuz konular, genel politikamızı ilgilendirir ki, henüz Avrupa'nın bu konuda kararları belli değildir. Ama, kuvvetle zannediyorum ki, bu ülke halkını bugün endiģeye sevk eden durum, BarıĢ Konferansı'nda gündeme gelmeyecektir!" Valiye göre, bu haberleri çıkaranlar "hayal" görüyordu:

32 "Bunların nereden çıktığını bilmiyorum. KuĢkusuz, bu gibi söylentileri art niyetli, zihinleri hayalet ile dolu birtakım insanlar, temiz ve saf insanları kandırmak maksadıyla yaymaktadır." Ona göre, tıpkı bugünkü Avrupa Birliği ve ABD gibi(!), BarıĢ Konferansı, "cihanı tanzim" ile uğraģıyordu. Yani, "dünyayı düzenleme" ile. Bugünkü adıyla, "Yenidünya düzeni!" ile... Ve bu, devletin valisi için çok normaldi!.. Oysa, az sonra, kenti iģgal edilecek, katliama uğrayacak, namusu çiğnenecek ve Ġzmir yakılacaktı!.. Dönemin "Nevrotik Sindrellası" vali, BarıĢ Konferansı'nın "gayet adilâne" karar almasını bekliyordu!: "Bu dakikaya kadar, devletimizin menfaatlerine aykırı Avrupa'ca hiçbir karar olmadığı gibi, alınacak kararın ters olacağına iliģkin de bir iģaret (emare) mevcut değildir. Aksine, bizi memnun edecek iģaretler vardır... Tepesinde sallanan kılıç, az sonra, bağlı olduğu saç k ı- lından kurtulacak ve ensesine saplanacak olan vali; Türkiye nin iģgalini kararlaģtırmıģ ve son düzenlemeleri yapan ĠĢgal Konferansı nı (yasal adı BarıĢ Konferansı) savunuyordu. Tıpkı Avrupa Birliği nin, Ģimdi Türkiye ye yaptıklarını gizleyen yöneticiler gibi. Hayal dünyasında yaģayan (Sindrella) ve kendisini yabancılara beğendirme çabasındaki (nevrotik) vali, bizi memnun edecek iģaretlerin olduğunu halka propaganda ediyordu!.. Lanet!.. TE... MUSTAFA KEMAL, DAMAT FERĠT'LE YEME K- Genelkurmay BaĢkanı Mustafa Fevzi PaĢa, ani bir emirle görevinden al ınarak, yerine Cevat Pa Ģa getirildi... Mustafa Kemal PaĢa, Samsun'a gitmeye hazırlanıyor... Türkler'i savunanlar görevden alınıyor, Türk mahkemelerine Ermeni hakimler atan ıyor, Patrikhane azıtıyor, Yunanistan "Rum nüfus var" gerekçesiyle Ġstanbul ve Edirne'yi de istiyor... HARBĠYE NAZIRI(Savunma Bakanı) ġakir PaĢa ile görüģ ayrılığına düģen Genelkurmay BaĢkanı Mustafa Fevzi PaĢa ani