DĠAGLĠN 3 mg TABLET. FORMÜLÜ Her bir tablet 3 mg glimepirid ve boyar madde olarak sarı demir oksit içerir.

Transkript

1 DĠAGLĠN 3 mg TABLET FORMÜLÜ Her bir tablet 3 mg glimepirid ve boyar madde olarak sarı demir oksit içerir. FARMAKOLOJĠK ÖZELLĠKLERĠ Farmakodinamik özellikleri Glimepiridin kan şekerini düşürmedeki primer etkisinin, fonksiyonel pankreatik beta hücrelerinden insülin salınımını uyarma esasına dayandığı düşünülmektedir. Buna ek olarak, glimepirid gibi sülfonilürelerin aktivitelerinde ekstrapankreatik etkileri de rol oynayabilir. Hem klinik öncesi hem de klinik çalışmalarda, glimepirid uygulamasının periferal dokuların insüline olan duyarlılığının artmasına öncülük ettiği gösterilmiştir. Diyete cevapsız, insüline bağımlı olmayan diyabet hastalarıyla (Tip 2) yapılan, uzun süreli, randomize, plasebo kontrollü çalışmada glimepirid tedavisi yemek sonrası insülin/c peptid düzeylerini düzeltmiş ve hastaların %75 inde kan şekeri ve HbA 1c kontrolü sağlanmış ve devam etmiştir. Etkinlik sonuçları yaş, cinsiyet, ırk veya vücut ağırlığından etkilenmemiştir. İnsüline bağımlı olmayan diyabet hastalarında, glimepirid tedavisi, plazma lipoprotein profilini bozmadan etki gösterir. Farmakokinetik özellikleri Absorbsiyon; oral yoldan alımını takiben gimepiridin tamamı (%100) gastrointestinal kanaldan absorbe olur. Normal kişilerde tekli dozla ve insüline bağımlı olmayan diyabet hastalarında çoklu dozla yapılan çalışmalar, glimepiridin absorbsiyonunun uygulamadan sonraki 1 saat içinde olduğunu ve zirve konsantrasyonlarına (Cmax) 2-3 saat içinde ulaştığını göstermiştir. Glimepirid yiyeceklerle birlikte alındığında ortalama Tmax (Cmax a ulaşmak için geçen süre) bir parça (%12) uzar ve ortalama Cmax ve EAA (eğri altında kalan alan) hafif (sırasıyla %8-9) azalır. Dağılım; normal kişilerde intravenöz uygulamayı takiben dağılım hacmi (Vd) 8.8 L (113 ml/kg ve total vücut klerensi (CL) 47.8 ml/dak. dır. Proteine bağlanma oranı %99.5 ten fazladır. Metabolizma; glimepirid hem IV hem de oral uygulamanın ardından oksidatif biyotransformasyon yoluyla tamamen metabolize olur. Majör metabolitleri sikloheksil hidroksimetil türevi (M1) ve karboksil türevi (M2) dir. Atılım; oral yoldan C 14 ile işaretli glimepirid verilen hastaların idrarlarında 7 gün içinde total radyoaktivitenin %60 ı saptanmıştır ve idrarda saptanan miktarın %80-90 ı da M1 (predominant) ve M2 olarak izah edilmiştir. Total radyoaktivitenin %40 ı feçeste saptanmış ve saptanan miktarın %70 i de M1 ve M2 (predominant) olarak izah edilmiştir. Feçeste veya idrarda ana ilaç saptanmamıştır. YaĢlı hastalarda farmakokinetik; glimepiridin 6 mg/gün dozuyla 65 yaşın üstündeki ve altındaki Tip 2 diyabet hastalarıyla yapılan çalışmada her 2 grup arasında farmakokinetik açıdan anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Kararlı durum EAA değerleri yaşlı olan hastalarda genç hastalara göre %13 daha düşük ve vücut ağırlığına göre ayarlanmış klerens ise %11 daha yüksektir. Pediyatrik hastalarda farmakokinetik; pediyatrik hastalarda herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Böbrek yetmezliğinde farmakokinetik ; Böbrek yetmezliği olan 15 hastayı kapsayan açık tasarımlı tek doz çalışmasında, glimepirid 3 mg ortalama kreatinin klerensi farklı olan 3 grup (Grup 1, CLcr = 77.7 ml/dak.; Grup 2, CLcr = 27.7 ml/dak.; Grup 3, CLcr = 9.4 ml/dak.) hastaya uygulanmıştır. Glimepirid her 3 grupta da iyi tolere edilmiştir. Sonuçlar, renal 1

2 fonksiyonlar azaldığında glimepiridin serum düzeylerinin düştüğünü göstermektedir. Bununla birlikte, M1 ve M3 değerleri (ortalama EAA değerleri) Grup 1 den Grup 3 e kadar 2.3 ve 8.6 kat artar. Glimepiridin terminal yarılanma ömrü değişmezken M1 ve M2 nin yarılanma ömürleri artar. Yapılan çalışmaların sonucuna göre böbrek yetmezliği olan Tip 2 diyabet hastalarına başlangıç dozu olarak 1 mg glimepirid önerilmektedir, açlık kan şekeri düzeylerine göre doz artırılabilir. Karaciğer yetmezliğinde farmakokinetik; Karaciğer yetmezliği olan hastalarla yapılmış çalışma bulunmamaktadır. ENDĠKASYONLARI DİAGLİN 3 mg TABLET; tek başına diyet ve egzersizle kontrol edilemeyen, Tip 2 diabetes mellitus hastalarında kan şekerinin düşürülmesinde diyet ve egzersize ek olarak endikedir. KONTRENDĠKASYONLARI DİAGLİN 3 mg TABLET; ilaca karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen kişilerde, komanın eşlik ettiği veya etmediği diyabetik ketoasidoz durumunda kontrendikedir. UYARILAR/ÖNLEMLER Tüm sülfonilüre grubu ilaçların ciddi hipoglisemi yapabilme potansiyelleri vardır. Uygun hasta seçimi, dozaj ve bilgilendirme hipoglisemi ataklarının önlenmesinde önem taşır. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalar glimepiridin kan şekerini düşürücü etkisine daha duyarlı olabilirler. Bu hastalara başlangıç dozu olarak 1 mg günde tek doz olarak önerilir ve uygun doz artışları ile de devam edilir. Düşkün, beslenmesi bozuk, adrenal, hipofizer veya hepatik yetmezliği olan hastalar şeker düşürücü ilaçların hipoglisemik etkisine özellikle duyarlıdırlar. Yaşlı, beta-bloker ilaç veya diğer sempatolitik ajanları kullanan hastalarda hipogliseminin farkına varılması güç olabilir. Hipogliseminin, kalori alımının yetersiz olduğu durumlarda, uzun ve ağır bir egzersiz sonrası, alkol kullanımında veya birden fazla şeker düşürücü ilaç kullanımında ortaya çıkması daha muhtemeldir. Glimepirid ve insülinin veya metforminin kombine kullanımı hipoglisemi potansiyelini artırabilir. Kan şekeri kontrolünün kaybı; Hasta herhangi bir tedavi rejimiyle stabilize olduğu halde ateş, infeksiyon, travma veya cerrahi girişime maruz kaldığında kan şekeri kontrolü yitirilebilir. Böyle zamanlarda glimepirid insülin kombinasyonu veya tek başına insülin uygulanabilir. Glimepiridi de içeren hipoglisemik ilaçların kan şekerini arzu edilen düzeylere indirme etkisi birçok hastada diyabetin ciddiyetinin ilerlemesine veya ilaca cevabın azalmasına bağlı olarak belirli bir süre sonunda gerçekleşir. Bu fenomen sekonder başarısızlık olarak bilinmektedir ve ilacın ilk verildiğinde etkisiz olmasıyla primer başarısızlıktan ayrılır. Gebelikte kullanımı; Gebelik kategorisi C dir. Hamile kadınlarda yapılmış yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar mevcut değildir. Hayvanlarla yapılan çalışmaların sonuçlarına dayanarak glimepirid hamilelikte kullanılmamalıdır. Hamilelik sırasında anormal kan şekeri düzeylerinin yüksek konjenital anomali riski taşıdığı bilindiğinden kan şekerini normale en yakın düzeyde tutabilmek için pek çok uzman tarafından insülin kullanımı önerilmektedir. Emzirme döneminde kullanımı; glimepiridin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemekle birlikte diğer sülfonilüre grubu ilaçlar anne sütüne geçmektedir. Anne sütü alan bebeklerde hipoglisemi yapabilme potansiyeli nedeniyle glimepirid kesilmelidir. Glimepirid kesildiğinde diyet ve egzersiz kan şekeri kontrolü için yetersiz kalıyorsa insulin tedavisi düşünülmelidir. 2

3 Araç ve makine kullanmaya etkisi; hipoglisemi ve hiperglisemiye bağlı olarak konsantrasyon ve reaksiyon yetenekleri bozulabilir. Hipogliseminin uyarıcı semptomlarının farkına varamayan veya yakın zamanda hipoglisemi hikayesi olan hastalarda bu durum özellikle önemlidir. YAN ETKĠLER/ADVERS ETKĠLER Glimepirid ile hipoglisemi insidansı büyük, iyi kontrollü, 1 yıllık iki çalışmada % olarak saptanmıştır. (Hipoglisemi; kan glukoz değerleri <60 mg olarak değerlendirilmiştir.) (Bkz. Uyarılar-Önlemler) Gastrointestinal Sistem; kusma, gastrointestinal ağrı ve diyare bildirilmiştir, ancak çok seyrektir.nadiren karaciğer enzimlerinde yükselme olabilir. Glimepiridi de içeren sülfonilürelerle tedavi esnasında bazı izole vakalarda karaciğer yetmezliğine de gidebilen karaciğer fonksiyon bozukluğu (örn; kolestaz ve sarılık) ve hepatit bildirilmiştir. Dermatolojik reaksiyonlar; kaşıntı, eritem, ürtiker gibi alerjik deri reaksiyonları,hastaların %1 inden daha azında görülmüştür. Bu reaksiyonlar geçici olabilir hatta glimepirid tedavisi devam ederken de geçebilir. Çok nadiren fotosensitivite reaksiyonları ve alerjik vaskülit sülfonilürelerle tedavi esnasında bildirilmiştir. Hematolojik reaksiyonlar; sülfonilürelerle lökopeni, agranülositoz, trombositopeni, hemolitik anemi, aplastik anemi ve pansitopeni bildirilmiştir. Metabolik reaksiyonlar; glimepirid ve tüm diğer sülfonilürelerle hiponatremi vakaları bildirilmiştir. Genellikle bu hastalar diğer ilaçlar da kullanmakta veya hiponatremiye neden olacak başka bir tıbbi durum bulunmakta veya bu hastalarda antidiüretik hormon salınımının artması söz konusudur. Diğer reaksiyonlar; akomodasyon değişiklikleri, görme bulanıklığı ortaya çıkabilir. Bunun kan şeker düzeyindeki değişikliklere bağlı olduğu düşünülmektedir ve tedavinin başlangıcında daha sıktır. BEKLENMEYEN BĠR ETKĠ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAġVURUNUZ. ĠLAÇ ETKĠLEġĠMLERĠ Glimepiridin diğer bazı ilaçlarla birlikte alınması, hipoglisemik etkisinin düşmesi veya artması gibi istenmeyen etkilere neden olabilir. Glimepirid ile elde edilen deneyimlere ve diğer sülfonilüreler ile ilgili bilgilere dayanarak aşağıdaki etkileşimler gözönünde bulundurulmalıdır. Hipoglisemik etkisini artıran ilaçlar; fenilbutazon, azapropazon, oksifenbutazon, insülin ve diğer oral antidiyabetikler, metformin, salisilatlar ve paraaminosalisilik asit, anabolik steroidler ve erkek seks hormonları, kloramfenikol, kumarin, antikoagülanlar, fenfluramin, fibratlar, ADE inhibitörleri, fluoksetin, sülfinpirazon, belirli uzun etkili sülfonamidler, tetrasiklinler, MAO inhibitörleri, kinolon antibiyotikler, probenesid, mikonazol, yüksek doz parenteral pentoksifilin, tritokualin, allopurinol, sempatolitik, siklo-, tro- ve ifosfamidler. Hipoglisemik etkisini azaltan ilaçlar; östrojenler, progestojenler, salüretikler, tiyazid diüretikler, tiroid stimüle eden ajanlar, glukokortikoidler, fenotiazin deriveleri, klorpromazin, adrenalin ve sempatomimetikler, yüksek dozlarda nikotinik asit ve nikotinik asit deriveleri, (uzun süreli kullanılan) laksatifler, fenitoin, diazoksit, glukagon, barbitüratlar ve rifampisin, asetazolamid. H2 reseptör antagonistleri, beta-blokerler, klonidin ve rezerpin kan şekeri düşürücü etkinin artmasına veya zayıflamasına yol açabilir. Alkol alımı, glimepiridin kan şekerini düşürücü etkisini önceden tahmin edilemeyen bir biçimde artırabilir veya zayıflatabilir. Glimepirid, kumarin türevlerinin etkisini artırabilir veya azaltabilir. 3

4 KULLANIM ġeklġ VE DOZU Glimepirid veya başka bir hipoglisemik ajanla tedavi için sabit bir dozaj bulunmamaktadır. En düşük etkin dozu saptamak için, hastanın açlık kan şekeri ve HbA 1c düzeyleri periyodik olarak ölçülmelidir. Bu ölçümler, primer başarısızlığı örneğin; önerilen en yüksek tedavi dozunda kan şekerinin yeterince düşmemesi gibi ve sekonder başarısızlığı ortaya çıkarmada da örneğin; etkinin başlamasının ardından, kan şekerini düşürmede yetersiz kalması gibi önemlidir.hastanın tedaviye yanıtını izleyebilmek için glukozillenmiş hemoglobin düzeylerine bakılmalıdır. Glimepiridin kısa dönem kullanımları genellikle diyet ve egzersizle kontrol altında tutulan hastalardaki geçici kontrol kayıplarında yeterli olabilir. Mutad baģlangıç dozu; Glimepiridin mutad başlangıç dozu 1-2 mg günde tek doz olarak kahvaltı veya günün ilk öğününde uygulanır. Hipoglisemik ajanlara daha duyarlı olabilecek hastalarda 1 mg/gün ile başlanmalıdır. (bkz; Uyarılar-Önlemler) Glimepirid ve diğer oral hipoglisemik ilaçlar arasında belirgin bir doz ilişkisi yoktur. Glimepiridin başlangıç dozu, 2 mg/gün den fazla olmamalıdır. Uygun doz rejimini izlemedeki başarısızlık hipoglisemiyi tetikleyebilir. Diyet ve ilaç rejimine uymayan hastalar tedaviye yetersiz cevap vermeye daha yatkındırlar. Mutad idame dozu; Glimepiridin mutad idame dozu 1-4 mg günde tek doz olarak uygulanır. Önerilen maksimum doz 8 mg/gün dür. 2mg/gün doza ulaşıldığında, doz artışları 1-2 haftalık aralıklarda 2 mg dan fazla olmayacak şekilde hastanın kan glukoz düzeylerine bakılarak kademeli olarak yapılmalıdır. Uzun dönemdeki etkinlik örneğin 3-6 ayda bir yapılan HbA 1c ölçümleri ile izlenmelidir. Glimepirid-metformin kombinasyon terapisi; Glimepirid monoterapisinin maksimum dozuna yanıt vermeyen hastalarda, tedaviye metformin eklenmesi düşünülebilir. Gliburid, glipizid, klorpropamid ve tolbutamidinin metforminle kombine kullanımına ilişkin yayınlanmış klinik bilgiler bulunmaktadır. Eşzamanlı glimepirid ve metformin terapisi ile her iki ilacın da dozu ayarlanarak, istenilen kan glukoz seviyeleri elde edilebilir. Bununla birlikte her ilaç için minimum etkin dozlar saptanmalıdır. Eşzamanlı glimepirid ve metformin terapisi ile glimepiridle ilişkili hipoglisemi riski devam eder hatta artabilir. Bu nedenle uygun önlemler alınmalıdır. 4

5 Glimepirid-insülin kombinasyon terapisi; Glimepirid-insülin kombinasyon terapisi, sekonder başarısızlık görülen hastalarda uygulanabilir. Kombinasyon terapisini planlamak için hastanın açlık plazma ve serum glukoz değerlerinin >150 mg/dl olması gerekmektedir. Kombinasyon tedavisinde glimepirid, ilk ana yemekle birlikte 8 mg/gün günde tek doz olarak önerilmektedir. Tedaviye düşük doz insülin ile başlandıktan sonra insülin dozları hastanın açlık kan şekerinin sık takipleri ile yaklaşık olarak haftalık periyodlarla düzenlenir. Stabilizasyon sağlandıktan sonra da kombinasyon tedavisi alan hastaların tercihen günlük olarak kapiller kan şekeri ölçümlerini izlemeleri gerekir. İdame tedavisi esnasında da glukoz ve HbA1c takibi ile insülin dozunda periyodik düzenlemeler gerekebilir. Özel hasta toplulukları; Glimepiridin gebelikte, emziren annelerde veya çocuklarda kullanımı tavsiye edilmez. Yaşlılarda, düşkünlerde veya malnütrisyonu olan hastalarda veya karaciğer veya böbrek yetmezliği olanlarda başlangıç dozu, doz artışları ve idame dozu hipoglisemik reaksiyonlardan kaçınmak için konservatif olmalıdır. Diğer oral hipoglisemik ilaç kullanan hastalar; Diğer sülfonilüre grubu ilaçlarla olduğu gibi hastaları glimepirid tedavisine geçirirken de geçiş periyodu gerekmemektedir. Uzun eliminasyon yarılanma ömrü olan sülfonilüre grubu ilaçlardan (örn; klorpropamid) glimepirid tedavisine geçen hastalar ilaç etkilerinin üstüste binmesine bağlı gelişebilecek hipoglisemi açısından (1-2 hafta) dikkatle gözlenmelidir. DOZ AġIMI Glimepiridi de içeren sülfonilürelerle doz aşımı durumunda hipoglisemi gelişebilir.şuur kaybı ve nörolojik bulguları içermeyen ılımlı hipoglisemi bulguları oral glukoz ve ilaç dozunda ve/veya diyette ayarlamalar yaparak agresif biçimde tedavi edilmelidir. Tehlikede olmadığından emin olununcaya kadar hasta hekim tarafından yakın gözlem altında tutulmalıdır.komanın, nöbetlerin ve diğer nörolojik semptomların eşlik ettiği ciddi hipoglisemik reaksiyonlar daha az sıklıktadır, ancak acil tıbbi müdahale ve hospitalizasyon gerektirir. Eğer hipoglisemik koma tanısı konur veya şüphelenilirse hızla konsantre glukoz solüsyonu (%50) intravenöz yoldan uygulanmalıdır. Tedaviye kan şeker düzeyini 100 mg/dl nin üzerinde tutacak şekilde daha seyreltik (%10) glukoz solüsyonun sürekli infüzyonu ile devam edilir. Hastalar en az saat gözlenmelidir, çünkü hipoglisemi klinik iyileşmenin ardından tekrarlayabilir. ĠKAZLAR Doktora danışılmadan kullanılmamalıdır. Çocukların göremeyeceği ve erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız. SAKLAMA KOġULLARI 25 C nin altındaki oda sıcaklığında ve kuru bir yerde muhafaza ediniz. TĠCARĠ TAKDĠM ġeklġ VE AMBALAJ ĠÇERĠĞĠ Diaglin 3 mg Tablet; her biri 3 mg glimepirid içeren 30 tabletlik blister ambalajlardadır. 5

6 PĠYASADA MEVCUT DĠĞER FARMASÖTĠK DOZAJ ġekġllerġ Preparatın ayrıca; DĠAGLĠN 1 mg TABLET DĠAGLĠN 2 mg TABLET DĠAGLĠN 4 mg TABLET isimli formları da mevcuttur. Reçete ile satılır. Ruhsat Tarihi : 121/17 Ruhsat No. : S.B. Onay Tarihi: Üretim Yeri : ACTAVIS GROUP hf. İzlanda Lisansı ile ACTAVIS hf., Hafnarfjordur-İzlanda Ruhsat Sahibi : FAKO İLAÇLARI A.Ş. Levent-İstanbul 6