DANIġTAY BAġKANLIĞI NA

Transkript

1 MUSTAFA GÜLER AVUKAT Yürütmenin durdurulması ve duruģma istemlidir DANIġTAY BAġKANLIĞI NA DAVACI :Türk Dişhekimleri Birliği Ziya Gökalp Caddesi 37/11 Kızılay Ankara VEKĠLĠ :Av.Mustafa GÜLER (Ankara Barosu ) Strazburg Caddesi 28/28 Sıhhiye Ankara DAVALI :Sağlık Bakanlığı - Ankara T.KONUSU :Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından yayınlanan 209 sayılı Kanun Değişikliği Hk konulu, tarih ve sayı ile yayınlanan 2011/32 sayılı Genelge nin (1) numaralı bendinin ilk cümlesinin yürütmesinin durdurulması ve iptali ile bu düzenlemenin dayanağını oluşturan 4/1/1961 tarihli ve 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine Verilecek Döner Sermaye Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin 6111 sayılı Yasa nın 190. maddesi ile değişik üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinin yürürlüğünün durdurulması ve iptali için Anayasa Mahkemesine başvurulması istemidir. T. TARĠHĠ : AÇIKLAMALAR Dişhekimlerinin kamu kurum ve kuruluşlarındaki çalışmalarının düzenlenmesinde 657 sayılı Devlet Memurları Yasasının yanı sıra 2368 sayılı Bazı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanun hükümleri uygulanmakta ve resmi kurumdaki çalışmasından arta kalan zamanda mesleğini serbest olarak da icra etmesi, muayenehane açması yahut özel sağlık kurum ve kuruluşlarında çalışması mümkün iken 2010 yılı Ocak ayında yayımlanan 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 2368 sayılı Kanun yürürlükten kaldırılmış; 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun da yapılan değişikliklerle yeni bir çalışma düzeni getirilmesi öngörülmüştür sayılı Yasanın 12. maddesinde 5947 sayılı Yasayla yapılan değişiklikle, diş tabiplerinin genel olarak çalışma alanları üç kategori halinde belirlenmiş, bu kategorilerin kendi içinde birden çok yerde çalışma mümkün iken kategoriler arasında geçiş yasaklanmıştır. Strazburg Caddesi 28/28 Sıhhiye Ankara Tel:(312) Faks: mustafaguler2@gmail.com

2 Anayasa Mahkemesi, Ana Muhalefet partisi tarafından açılan davada verdiği karar ile diş tabiplerinin çalışmasını sınırlayan, kategoriler arasında geçişi yasaklayan hükmün önce yürütmesini durdurmuş; ardından da iptal etmiştir 1. Sağlık Bakanlığı, yasanın önemli kurgularından birini ortadan kaldıran bu Anayasa Mahkemesi Kararı nın sadece üniversitede çalışanlar bakımından bağlayıcı olduğu ancak kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlar bakımından geçerli olmadığı şeklinde yorum yaparak, uygulamanın bu yönde olacağını, bir başka anlatımla kamuda görevli diş tabiplerinin mesai saatleri dışında da olsa mesleklerini herhangi bir şekilde uygulayamayacaklarını belirtmiştir. Sağlık Bakanlığının bu işleminin iptali için açılan davada Danıştay 5. Dairesi, kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan doktorlara 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren özel muayenehane açma yasağı getirilmesine ilişkin dava konusu işlemin yürütmesini derhal durdurmuştur. Anayasa Mahkemesi ve Danıştay Kararları ile Yasal düzenlemenin bir boyutunda oluşan çatlak üzerine,tabip diş tabiplerine getirilmek istenen ölçüsüz çalışma kısıtlamasının yaşama geçirilebilmesi için, Sağlık Bakanlığı tarafından bir dizi kural ve uygulama yürürlüğe sokulmuştur. Bakanlık bir yandan fiili uygulamalarla diğer yandan yönetmelik genelge gibi düzenleyici işlemlerle özel çalışma için imkansız koşullar getirilmiş, bu suretle kamu dışındaki çalışmaların sonlandırılması sağlanmaya çalışılmıştır. Bu anlamda, muayenehanelere yönelik denetlemeler arttırılmış, muayenehanesi olanlar başka yerlerde geçici görevlendirmeye tabi tutulmuş; yapılan düzenlemelerle muayenehane açılabilecek yerlerle ilgili sağlanması olanaksız fiziki koşullar belirlenmiş, ayrıca muayenehane açılması dahi Bakanlığın iznine tabi tutulmuştur. Bütün bu zor koşullara rağmen, Sağlık Bakanlığına bağlı sağlık tesislerinde görevli tabip ve diş tabiplerinden mesai saatleri sonrasında özel çalışmak isteyenleri yıldırabilmek için bir başka araç daha devreye sokulmuş; mesai saatleri dıģında özel çalıģanlara döner sermayeden ek ödeme yapılmayacağına iliģkin yasa çıkartılmıģtır! Sağlık Bakanlığına bağlı sağlık tesislerinde görevli olanlara döner sermayeden ek ödeme yapılmasına ilişkin yasa ve yönetmelik hükümlerinin incelenmesinde, personelin katkısıyla elde edilen döner sermaye gelirlerinden, döner sermayeli sağlık kurum ve kuruluşlarında görevli olan memurlar ve sözleşmeli personel ile açıktan vekil olarak atananlara mesai içi veya mesai dışı ayrımı yapılmaksızın ek ödeme yapılabileceği görülmektedir. 1 Anayasa Mahkemesinin tarih ve 2010/29 E. 2010/90 K. sayılı kararı 2

3 Çalışanlara döner sermayeden ek ödeme yapılmasına ilişkin düzenlemelerde, personele ödenecek olan miktar esas olarak, kişinin döner sermayeye olan katkısı ile hizmetin yürütülmesindeki yerine göre belirlenmektedir. Esasında, ücretin büyük kısmının döner sermayeden yapılacak ek ödemeye dayalı olarak belirlenmiş olması ve ek ödemenin dağıtımındaki iç adaletten yoksun kural ve uygulamalar bulunduğuna ilişkin pek çok haklı eleştiri bulunmakla birlikte, burada dava konusu işlemle bağlı kalınarak, sadece bunların varlığını belirtmekle yetiniyoruz. Öte yandan, dava konusu Genelge ve dayanağı yasa hükmüyle, döner sermayeden ek ödeme yapılmasının temel mantığı ile ilgisiz biçimde, çalışanların döner sermayeye katkıları yahut hizmetin yürütümündeki rolleri ile hiçbir bağı bulunmayan biçimde, çalışanların mesai sonrası faaliyetlerine bağlı olarak döner sermayeden ek ödeme yapılıp yapılmayacağı belirlenmiştir. 209 sayılı Yasanın 6111 sayılı yasa ile değişik 5. maddesinin üçüncü fıkrasına göre: Personelin katkısıyla elde edilen döner sermaye gelirlerinden, döner sermayeli sağlık kurum ve kuruluşlarında görevli olan memurlar ve sözleşmeli personel ile açıktan vekil olarak atananlara mesai içi veya mesai dışı ayrımı yapılmaksızın ek ödeme yapılabilir. Ancak ilgili kanunları uyarınca, mesai saatleri dışında özelde çalışma hakkı bulunanlardan bu hakkı kullananlara bu Kanunun ek 3 üncü maddesine göre yapılan ödemeden başka ek ödeme yapılmaz. Sağlık kurum ve kuruluşlarında Bakanlıkça belirlenen hizmet sunum şartları ve kriterleri de dikkate alınmak suretiyle, bu ödemenin oranı ile esas ve usulleri; personelin unvanı, görevi, çalışma şartları ve süresi, hizmete katkısı, performansı, tetkik, eğitim-öğretim ve araştırma faaliyetleri ile muayene, ameliyat, anestezi, girişimsel işlemler ve özellik arz eden riskli bölümlerde çalışma gibi unsurlar esas alınarak Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Anılan yasal düzenlemeden sonra ilgili yönetmeliklerde herhangi bir değişiklik yapılmamış ancak 30 Mart 2011 tarihinde yayımlanan sayılı Genelge ve sonrasında dava konusu 15 Nisan 2011 tarih ve sayılı Genelge yayımlanmış olup anılan Genelge nin (1) numaralı bendine göre kamu mesaisi dışında özelde çalışanlara ek ödeme yapılmayacağı belirtilmiştir: 1) İlgili kanunları uyarınca, mesai saatleri dışında özelde çalışma hakkı bulunan tabiplere 12/5/2006 tarihli ve sayılı Resmi Gazete de yayımlanan Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık Kurum ve Kuruluşlarında Görevli Personele Döner Sermaye Gelirlerinden Ek Ödeme Yapılmasına Dair Yönetmelik hükümleri doğrultusunda performansa dayalı ek ödeme yapılmayacaktır. Ancak, 209 sayılı Kanunun Ek 3 üncü maddesinde öngörülen döner sermaye sabit ödemesi ödenmeye devam edilecektir. Bütün bu düzenleme ile amaçlanan, kamu çalışmasından arta kalan zamanda özelde çalışmak isteyen tabip ve diştabiplerinin bu haklarını kullanmalarını engellemektir. Zira, dava konusu bu düzenlemeler yukarıda aktarılan, tabip ve diş tabiplerinin özeldeki çalışmalarının engellenmesine ilişkin düzenlemelerin bir parçası olarak çıkartılmıştır. Diğer yandan, Anayasa 3

4 Mahkemesi ve Danıştay Kararı sonrasında Sağlık Bakanının Biz bu işten vazgeçmeyeceğiz, başka enstrümanlarımız da var! şeklindeki açıklaması da döner sermayeden yapılacak ek ödemenin kişinin mesai sonrası çalışmaması şartına bağlanmasının, Bakanlık tarafından kullanılan bir başka enstrüman olduğunu anlamamızı kolaylaştırmaktadır. Anayasa Mahkemesi Kararının etkisiz bırakılması amacıyla, eşitlik ilkesine ve ücrette adaletin sağlanması gereğine ilişkin anayasal kurala aykırı bir düzenleme ile karşı karşıya olduğumuz anlaşılmaktadır. Düzenleme eģitlik ilkesine aykırıdır 209 sayılı Yasa nın 5. maddesinin 6111 sayılı Yasa ile değişik üçüncü fıkrasındaki ilgili kanunları uyarınca, mesai saatleri dışında özelde çalışma hakkı bulunanlardan bu hakkı kullananlara bu Kanunun ek 3 üncü maddesine göre yapılan ödemeden başka ek ödeme yapılmaz düzenlemesiyle aynı sağlık kuruluşunda aynı mesaiyi yapan, aynı işi üreten kişiler arasında mesai sonrası faaliyetlerine bağlı olarak farklılık yaratılmaktadır. Oysa, Anayasa Mahkemesinin pek çok kararında belirtildiği üzere, aynı durumda bulunanlara uygulanacak kuralda haklı sebebe dayanmayan farklılık yaratılmış olması eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmaktadır. 2 Türk Anayasa Mahkemesi, kanunlardaki sınıflandırmaların eşitlik ilkesine aykırı olup olmadığını denetlerken, genellikle haklı neden kriterine dayanmaktadır. Mesela, kanun önünde eşitlik ilkesi, tüm yurttaşların mutlaka her yönden, her zaman aynı kurallara bağlı tutulmaları zorunluluğunu içermez. Bir takım yurttaşların başka kurallara bağlı tutulmaları haklı bir nedene dayanmakta ise böyle bir durumda kanun önünde eşitlik ilkesine ters düşüldüğünden söz edilemez. Aynı yönde başka bir kararda da şöyle denilmiştir. Anayasanın 10 uncu maddesinde öngörülen eşitlik, mutlak anlamda bir eşitlik olmayıp, ortada haklı nedenlerin bulunması halinde, farklı uygulamalara imkan veren bir ilkedir. Anayasa mahkemesine göre kamu yararı ve haklı nedenin, anlaşılabilir, amaçla ilgili, makul ve adil olması gerekir. Getirilen düzenleme herhangi bir biçimde birbirini tamamlayan, birbirini doğrulayan ve birbirini güçlendiren bu üç ölçütten birine uymuyorsa eşitlik ilkesine aykırı bir yön vardır denilebilir. Anayasa Mahkemesi çeşitli kararlarında, haklı neden kavramını somutlaştırıcı ölçütler olarak, gereklilik, zorunluluk, işin özelliklerine ve gereklerine uygunluk, dengeli ve makul görülebilecek ölçütler, adaletli ve eşit ölçütler gibi değişik ifadeler de kullanmıştır. Haklı neden kavramının genel bir tanımını vermek mümkün değilse de; kanundaki 2 Anayasa Mahkemesinin t /18 E. 1992/20 K.; t. 2003/106 E 2004/59 K. sayılı kararları 4

5 sınıflandırmanın haklı bir nedene dayanıp dayanmadığı ancak o kanunun somut içeriği göz önüne alınarak belirlenebilir. Üzerinde durulan kural ile getirilen farklılığın hizmetin niteliği ile bir bağı bulunmadığı gibi çalışanların hizmete katkısı bakımından da böyle bir farklılığın yaratılmasının herhangi bir haklı yanı bulunmamaktadır. Bu niteliğiyle kural Anayasanın 10. maddesinin son fıkrasındaki Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar. hükmüne aykırıdır. Düzenleme eģit iģe eģit ücret ilkesine aykırıdır Anayasa nın, Ücrette Adaletin Sağlanması başlığıyla düzenlenmiş olan 55. maddesinin ikinci fıkrasındaki Devlet, çalışanların yaptıkları iģe uygun adaletli bir ücret elde etmeleri ve diğer sosyal yardımlardan yararlanmaları için gerekli tedbirleri alır. hükmüne göre, eşit işe eşit ücret olarak ifade edilebilecek temel ilkeye uygun düzenlemeler yapılması gereklidir. Dava konusu Genelge ve dayanağı yasa hükmü, tam anlamıyla eģit iģ yapan diģ tabipleri arasında, yapılan iş ile bağlantı kurularak ödenmekte olan döner sermaye ödemesi bakımından adaletsiz bir kural getirmiştir. Bu kural uyarınca, mesai sonrası özel bir işyerinde çalışanlara sabit döner sermaye ödemesinden başka bir ödeme yapılmamaktadır. Döner sermayeden yapılan ek ödeme sağlık hizmetlerinde görev yapanların gelirlerinin büyük çoğunluğunu oluşturmakta, çoğunlukla maaşlarından çok daha fazla geliri söz konusu ödemeden elde etmektedirler. Bu bakımdan döner sermaye ek ödemesi kamu sağlık kurum ve kuruluşlarında görev yapan diş tabipleri bakımından en az maaş kadar önemli bir özlük hakkı niteliğinde bulunmaktadır. Bu çerçevede, dava konusu Genelge hükmü ve 209 sayılı Yasanın 5. maddesinin 6111 sayılı Yasa ile değişik üçüncü fıkrasındaki ilgili kanunları uyarınca, mesai saatleri dışında özelde çalışma hakkı bulunanlardan bu hakkı kullananlara bu Kanunun ek 3 üncü maddesine göre yapılan ödemeden başka ek ödeme yapılmaz hükmü Anayasa nın, kişilerin yaptıkları işe uygun adaletli bir ücret elde etmelerinin sağlanması gereğine ilişkin 55. maddesine aykırıdır. Düzenleme ölçülülük ilkesine aykırıdır Son yıllarda izlenen istihdam politikasının bir sonucu olarak, Sağlık Bakanlığına bağlı kurum ve kuruluşlarda görev yapan tabip ve diş tabiplerine döner sermayeden performansa dayalı ek ödeme yapılmakta; çalışanların gelirlerinin büyük bölümü bu ödemelerden 5

6 oluşmaktadır. Bir dişhekiminin maaşı yaklaşık 1500 TL, döner sermaye sabit ek ödemesi 600 TL, döner sermaye ek ödemesi de 3500 TL civarındadır. Diş tabipleri genellikle ağız diş sağlığı merkezlerinde istihdam edilmekte ve çalışabildikleri dönemde toplam gelirlerinin yaklaşık dörtte üçünü döner sermayeden yapılan ödeme oluşturmaktadır. 209 sayılı Yasa nın 5. maddesinin 6111 sayılı Yasa ile değişik üçüncü fıkrasındaki hüküm gereğince, Sağlık Bakanlığı sağlık tesislerinde görevli olan ve mesai saatleri dışında özelde çalışan diş tabibine döner sermayeden sadece 209 sayılı Yasa nın Ek 3. maddesi gereğince ödenmesi gereken sabit ödemeden başka herhangi bir ödeme yapılmayacaktır. Sabit döner sermaye ödemesi en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) diş tabiplerine % 180'i oranındadır ve yaklaşık net 600 TL tutarındadır. Bu çerçevede, aynı zaman diliminde aynı işi yapan diş tabiplerinden mesai sonrası özelde çalışanlara maaş ve sabit döner sermaye ödemesi dışında bir ödeme yapılmazken mesai sonrası özelde çalışmayanlara bu ödemelere ilave olarak döner sermaye ek ödemesi de yapılmaktadır. Bu durumda aynı hizmeti üreten bu diş hekimlerinden mesai sonrası özelde çalışmayan aylık yaklaşık 5600 TL alırken mesai sonrası özelde çalışan 2100 TL alabilmektedir. Böylece her iki çalışan arasında ciddi bir gelir farkı yaratılmaktadır. Mesai sonrasında çalışıp çalışmamaya bağlı olarak çalışanlar arasında böylesine ciddi gelir farkı yaratılması ölçülülük ilkesine, adalet ve hakkaniyete; dolayısıyla Anayasa nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti ilkesine aykırılık oluşturmaktadır. Düzenleme yargı kararının eylemli ihlali niteliğindedir Anayasa nın 138. maddesinin son fıkrasına göre Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez. Mesai saatlerinde aynı süre çalışan, aynı işi yapan iki dişhekiminden mesai saati bittikten sonra evine gidene döner sermaye ek ödemesini tam olarak yaparken muayenehanesine giderek sağlık hizmeti sunmaya devam edene sabit döner sermaye ödemesinden başka bir ödeme yapılmayacağına ilişkin getirilen kural ile tabip ve diş tabiplerinin kamu dışındaki çalışmalarının önlenmesinin amaçlandığı açıkça bilinmekte/görülmektedir. Yasanın gerekçesinde de Anayasa Mahkemesi kararının ortaya çıkardığı sonuç sebebiyle, hizmet gerekleri gözetilerek ilgili kanunlarına göre mesai saatleri dışında özel faaliyette bulunanlara bu Kanunun ek 3 üncü maddesi uyarınca yapılan ödemenin dışında başkaca ödeme yapılmayacağı belirtilmektedir. denilmek suretiyle; ne olduğu açıklanmayan hizmet gerekleri gerekçesiyle Anayasa Mahkemesi kararının sonuçlarının ortadan kaldırılmasının amaçlandığı açıkça söylenmektedir. 6

7 5947 sayılı Yasa nın bu amaçla yapılan düzenlemeleri Anayasa Mahkemesi tarafından önce yürürlüğü durdurulup ardından iptal edilmiş olmakla yapılan yeni düzenleme Anayasa Mahkemesinin söz konusu kararının sonuçlarını fiili olarak ortadan kaldırmayı hedeflemekle, Anayasa nın 138. maddesine aykırıdır. ANAYASA MAHKEMESĠNE BAġVURULMASI ĠSTEMĠ Açıklandığı üzere, 209 sayılı Yasanın 5. maddesinin 6111 sayılı Yasa ile değişik üçüncü fıkrasındaki ilgili kanunları uyarınca, mesai saatleri dışında özelde çalışma hakkı bulunanlardan bu hakkı kullananlara bu Kanunun ek 3 üncü maddesine göre yapılan ödemeden başka ek ödeme yapılmaz hükmü Anayasa nın 10, 55 ve 138. maddelerine aykırıdır. Söz konusu Yasa hükmü dava konusu Genelge nin iptali talep edilen (1) numaralı bendinin birinci cümlesinin dayanağı niteliğinde olmakla davada uygulanacak hüküm olduğunda kuşku bulunmamaktadır. Bu durumda, Anayasa nın 152. maddesi uyarınca söz konusu hükmün yürürlüğünün durdurulması ve iptali istemiyle Anayasa Mahkemesine başvurulmasına karar verilmesini talep ediyoruz. YÜRÜTMENĠN DURDURULMASI ĠSTEMĠ Dava konusu Genelge düzenlemesi ve dayanağı 209 sayılı Yasa hükmü Anayasa ya açıkça aykırı olmasının yanı sıra uygulanmasıyla, kamuda görev yapan ve mesai sonrasında özel çalışan diş tabiplerinin, döner sermayeden sabit döner sermaye ödemesi dışında hiçbir ek ödeme yapılmaması sebebiyle ciddi bir gelirden yoksun kalmakta; bunun önüne geçebilmek için özel çalışmalarını sonlandırmaktadırlar. Dava konusu işlemin iptali halinde yeniden özel çalışmaya başlayabilecekleri yahut kendilerine ödenmeyen döner sermaye ek ödemesinin ödenebileceği düşünülebilir ise de yaşamın dinamiği gözetildiğinde kapatılan bir muayenehanenin açılması ya da ayrılmak zorunda kalınan özel sağlık kuruluşuna aynı koşullarla yeniden başlanmasının mümkün olmadığı; döner sermayeden yapılan ek ödemenin de o ay elde edilen gelirin çalışanların gelire katkıları da gözetilerek dağıtıldığı düşünüldüğünde sisteme geriye dönük olarak bir çalışanın dahil edilmesi suretiyle ödeme yapılması o dönemde yapılan hesaplamanın yeniden yapılarak bütün çalışanlara yapılacak ödemenin değiştirilmesini gerektirdiğinden uygulanmasında ciddi fiili imkansızlıklar bulunmaktadır. Bu nedenlerle, dava konusu Genelge nin (1) numaralı bendinin birinci cümlesinin yürütmesinin durdurulmasına karar verilmesini talep ediyoruz. HUKUKSAL NEDENLER :Anayasa, 209 sayılı Yasa, 6111 sayılı Yasa, 3224 sayılı Türk Dişhekimleri Birliği Yasası ve diğer mevzuat. KANITLAR :Ekli belgeler ve diğer bütün kanıtlar. 7

8 SONUÇ VE ĠSTEM :Açıklanan nedenlerle, Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından yayınlanan 209 sayılı Kanun Değişikliği Hk konulu, tarih ve sayı ile yayınlanan 2011/32 sayılı Genelge nin (1) numaralı bendinin ilk cümlesinin yürütmesinin durdurulması ve iptali ile bu düzenlemenin dayanağını oluşturan 4/1/1961 tarihli ve 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine Verilecek Döner Sermaye Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin 6111 sayılı Yasa nın 190. maddesi ile değişik üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinin yürürlüğünün durdurulması ve iptali için Anayasa Mahkemesine başvurulmasına karar verilmesini, incelemenin duruşmalı olarak yapılmasını, yarılama giderleri ile vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini saygılarımla ve vekaleten talep ederim. Türk DiĢhekimleri Birliği vekili Avukat Mustafa GÜLER Eki: 1-Vekaletname 2-Dava konusu Genelge sayılı Kanun sayılı Kanun un 190. maddesinin gerekçesi 5-Diş hekimi ek ödeme bilgisi 8