Sinaps D fl leti. kimyasal sinir iletisinden temel almaktad r. Nöronlar aras ndaki

Transkript

1 Derlemeler/Reviews Ö. Akyol, S. Ünal Sinaps D fl leti Ömer Akyol 1, Süheyla Ünal 2 ÖZET: Sinaps d fl ileti Bilgi beyinde sinaptik ve sinaps d fl ileti (SD ) arac l ile aktar l r. SD, sinaps d fl varikositlerden sal nan hücre d fl s v n n yay lmas, yüksek afiniteli reseptörler ve tafl y c lar arac l ile gerçekleflir. Bu yüksek afiniteli al m sistemleri noradrenalin, dopamin, serotonin, asetilkolin, nitrik oksit (NO) gibi birçok nörotransmitteri, trisiklik antidepresanlar, psikostimulanlar, serotonin geri al m blokerler ve antikonvulzanlar gibi ilaçlar hedef al r. SD ayn zamanda NO, karbon monoksit gibi maddelerin hücre d fl s v ve hücre membranlar na yay lmas n da içerir. NO un tafl y c sistemlerin ifllevlerini etkileyebildi i de gösterilmifltir. Bu yaz da SD nin beyin aktivitesinde ve ilaç etkisindeki olas rolleri gözden geçirilmektedir. Anahtar sözcükler: sinaps d fl ileti, hacim iletisi, nitrik oksit Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2003;13: ABSTRACT: Nonsynaptic neurotransmission Information in the brain is transmits by both synaptic and nonsynaptic neurotransmission (NSN). NSN includes the diffusion through the extracellular fluid of neurotransmitters released from nonsynaptic varicosities and high-affinity transmitter receptors and transporters. This high-affinity uptake system is the target of many neurotransmitters such as noradrenaline, dopamine, serotonin, acetylcholine and nitric oxide (NO) and also many drugs such as tricyclic antidepressants, psychostimulants serotonin reuptake blockers, and anticonvulsants. NSN also includes the diffusion of substances such as NO and carbon monoxide (CO) through both extracellular fluid and cellular membranes. It has been shown that NO can influence the function of uptake carrier systems. In this paper, the possible roles of NSN in the brain activity and drug actions are reviewed. Key words: nonsynaptic neurotransmission, volume transmission, nitric oxide Bull Clin Psychopharmacol 2003;13: Doç. Dr., nönü Üniversitesi T p Fakültesi Biyokimya AD, 2 Prof. Dr., Psikiyatri AD, Malatya - Turkey Yazışma Adresi / Address reprint requests to: Doç. Dr. Ömer Akyol, nönü Ü. T p Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dal, Turgut Özal T p Merkezi Malatya - Turkey Telefon / Phone: /3304 Faks / Fax: Elektronik posta adresi / address: oakyol@inonu.edu.tr Kabul tarihi / Date of acceptance: 19 Kas m 2003 / November 19, 2003 G R fi Beyin ifllevleri birincil olarak kimyasal sinir iletisinden temel almaktad r. Nöronlar aras ndaki haberleflmenin, sinaptik ba lant larla sa land uzun zamandan beri biliniyordu. Son y llarda nöronlar n birbiri ile sinaptik ba lant olmadan da haberleflebilece i düflüncesi ortaya at larak, bunun fizyolojik önemi üzerinde duruldu. Günümüzde nöronlar aras ndaki haberleflmenin iki türde oldu u kabul edilmektedir: Sinaptik ileti (S ) (a sinir iletisi) ve sinaps d fl ileti (SD ) (hacim iletisi) (1). Bu yaz da özgül olarak SD nin beyin aktivitesinde ve ilaç etkisindeki olas rolleri gözden geçirilecektir. Sinaps d fl iletinin tarihçesi Son zamanlardaki birçok morfolojik ve fonksiyonel gözlem, araflt r c lar nöronlar aras iletiflim aç s ndan sinaptik iletiden farkl bir yolun bulundu unu düflünmeye zorlam flt r (1). Bundan on üç y l önce merkezi sinir sisteminde (MSS) hücreleraras iletiflimin s n fland r lmas na iliflkin bir giriflimde a iletisi (wiring transmission) ve hacim iletisi (volume transmission) terimleri gündeme gelmifltir (2). Bu terimler iletide sinyallerin kaynakland yap lar n say s (S) ve sinyallerin hedefledi i yap - lar n say s (T) aras ndaki oran üzerine kurulmufltur (3). Buna göre S, elektrik sinapslardaki kavflak yap lar (gap junction) ve kimyasal sinapslardaki bitiflik membran pozisyonlar arac l ile h zl, bire-bir, bir noktadan di erine hücreleraras iletidir ve S/T oran 1 dir. Buna karfl l k SD, hücreleraras bofllukta ve BOS ta yavafl, bire-çok, yayg n hücreleraras iletidir S/T oran <1 dir. Herhangi bir hücre tipi (nöron, astroglia, mikroglia) ve herhangi bir substrat (iyon, aminoasitler, monoaminler, peptidler, gazlar, nörosteroidler) S veya SD ye kat labilir. MSS de bunlar n d - fl nda sinaps d fl iletiflimin baflka bir Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

2 Sinaps d fl ileti formunun daha oldu u düflünülmektedir (4): bu ileti glutamaterjik ve monoaminerjik nöronlar aras nda nitrik oksitin (NO) yard m ile gerçekleflmektedir. Bu etkileflim tipinde spesifik reseptörlere gereksinim duyulmamaktad r. Postsinaptik bölgede sentezlenen NO retrograd olarak presinaptik uca dönebilmekte ve guanilat siklaz cgmp üzerinden sinaps aral na glutamat (Glu) sal verilmesini indüklemektedir. Sinaps aral na sal verilen Glu ise postsinaptik membranda NMDA reseptörleri gibi glutamaterjik reseptörleri uyarmaktad r (5,6). SD nin tipleri Nöronal sistemde de iflik SD tipleri tan mlanm flt r (3); 1. SD nin ilk örne i aç k sinapst r. Bu sinaps tipinde sinaptik aral a salg lanan transmitter sinaptik yar n d fl na yay larak varikozitlerde bulunan reseptörler üzerinden etki ederler. 2. Baz nöronal sistemlerde nöropeptidlerden zengin büyük veziküllerin bulundu u transmitter salg lanma bölgeleri sinaps d fl na salg lar, transmitterler sinaps d fl reseptörlere ba lanarak etki oluflturur. 3. Sinaptik özelli i olmayan yüksek dansiteli küçük veziküller içeren varikozitler hücreler aras bofllu- a ekzositozla transmitterleri salg lar ve parakrin nöronal etki oluflur. 4. Veziküler sal n mdan ayr nöronal ve glial SD sinyalleri, tafl y c arac l mekanizmalarla yani transmitter geri al m tafl y c lar n n tersine ifllev görmesiyle d flar ya salg lanabilir. 5. Nöron d fl hücrelerden (glial, endotelial) kimyasal sinyallerin hücre d fl bofllu a salg lanmas. Bu salg lanma veziküler veya veziküler olmayan mekanizmalarla gerçekleflebilir. 6. Gaz fleklindeki transmitterler (NO ve CO) ve nörosteroidler (nöronlar, glial hücreler ve endotel hücrelerinden salg lanabilir) SD sinyallerinin özel bir tipini oluflturur. Bunlar biyolojik membranlar geçerek hücrelerin içinde kendilerine ait hedef molekülleri bulurlar ve etki olufltururlar. SD ye arac l k eden komponentler a. Sinaps d fl varikozitler MSS ve otonomik sinir sisteminde aksonlar n varikoz dallar oluflturdu u bilinmektedir (7). Anatomik çal flmalar sinaps d fl varikozitlerin varl n ve bunlar n transmitter salg lad n göstermifltir. Akson ucunun çevresine yay lan ya da salg lanan bu maddeler, temel transmitterin sal n m n module edebilmektedir (8). MSS deki noradrenerjik, serotonerjik, dopaminerjik ve kolinerjik varikozitlerin büyük bir bölümü sinaptik ba lant yapmamaktad r (9-12). Serebellar kortekste milyon/mm 3 civar nda serotonerjik varikozit, serebral kortekste ise 6000/mm 3 civar nda noradrenerjik varikozit bulundu u bildirilmektedir (12). Sinaps d fl yay l mdaki ba lant lar daha az enerji gerektirdi i için bu tür iletinin daha ekonomik oldu u ileri sürülmektedir (13). b. Sinaps d fl iletinin haber kanal olarak hücre d fl boflluk MSS de hücre d fl boflluktaki transmitter konsantrasyonunu belirleyen birçok etken vard r. Hücre d fl K + konsantrasyonundaki art fla paralel olarak hücre d fl bofllu un küçülme pay in vivo olarak gösterilmifltir (14). Bu da hücre d fl bofllu a sal nan transmitter konsantrasyonunu etkileyebilmektedir. Di er önemli etken ise akson uçlar ndan salg lanan transmitter miktar d r (15). Birkaç yüz bin sinaps d fl sonlanma varikoziti bulunan bir nöron, transmitterin nöron d fl konsantrasyonunu tek bafl na önemli derecede de ifltirecek güce sahip de ildir. E er bu nöron di er birçok nöron ile birlikte ayn anda uyar l rsa bunlar n kombine etkisi genifl bir alan etkileyebilecek flekilde hücre d fl bofllukta transmitter konsantrasyonunu artt rabilir. Salg lanan transmitterin yar ömrü de hücre d fl bofllukta transmitter miktar n belirleyen bir etkendir. Substansia nigra da ekstrasellüler serotoninin yar ömrü 0.21 saniye iken dorsal raphe nukleusta 0.09 saniyedir. Bu da göstermektedir ki dorsal raphe nukleustaki iletiflimde SD, substansia nigrada oldu undan daha fazla kullan lmaktad r (16). c. Yüksek afiniteli sinaps d fl reseptörler Uzun mesafelerde düflük konsantrasyonla etki oluflturabilmek için transmitterler yüksek afiniteli reseptörlere gereksinim duyarlar (17). Tranmitterlerin sinaptik yar ktaki konsantrasyonlar mM aras nda de iflti i için postsinaptik reseptörler görece duyars zd r ve düflük afinitelidir (18). Bu yüzden bu reseptörler vücutta düflük konsantrasyonlarda yay labilen ilaçlar taraf ndan etkilenmezler; ilaçlar bu intrasinaptik reseptörleri sadece afl r yüksek ve toksik dozlarda etkileyebilir. Bu reseptörler SD yoluyla uzaktan modulasyon için hedef olamazlar. Bununla beraber, sinaptik ba lant s olmayan varikozitlerdeki reseptör ve tafl y c lara endojen maddeler (transmitter, modulatör vs) ve ilaçlar (antidepresanlar, nikotin) kolayca ulaflabilmektedir. Bu reseptörler daha düflük konsantrasyondaki ilaçlar taraf ndan (0.01-1µM) etkilenebilmektedir (19). Bir araflt rmada subs- 198 Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

3 Ö. Akyol, S. Ünal tansia nigra pars retikulatada sinaps d fl lokalizasyonlu 5-HT1 reseptörleri gösterilmifl olup, buradaki hücre d fl 5-HT konsantrasyonu yaklafl k 55nM olarak ölçülmüfltür (18). Bu durum varikozitlerdeki reseptörlerin agonist, parsiyel antagonist veya antagonist etkili ekzojen bilefliklerin hedefi olabilece ini göstermektedir. d. Yüksek afiniteli sinaps d fl tafl y c lar MSS de tafl y c lar n yo unlu u ve lokalizasyonu üzerine yap lm fl çok az say daki çal flman n verileri nöronlar aras nda sinaptik olmayan etkileflimleri anlamam za fl k tutmaktad r. Tafl y c yo unlu unun daha az oldu u bölgeler uzaktan etkileflimlerin daha s k kullan ld yerlerdir. flaretli serotonin (5-HT) ve noradrenalin (NA) nin varikozitlerce herhangi bir sinaptik ba lant yapmadan hücre d fl boflluktan al nd gösterilmifltir (12). Daha sonraki çal flmalarda sinaps d fl varikozitlerde transmittere göre seçicili i olan tafl y c - lar n sentezlendi i bulunmufltur (20). Tafl y c lar hücre d fl bofllukta transmitterin ömrünü ve dolay s yla salg - land yerden daha uzak yerlere ulaflmas n düzenlerler. Bir transmitterin salg land hücre d fl boflluk alan ve transmitter konsantrasyonu, tafl y c n n lokal dansitesine ba l olarak bölgeden bölgeye de iflir. Noradrenerjik, serotonerjik ve dopaminerjik tafl y c lar n önemi uzun zamandan beri bilinmektedir (21). Örne in antidepresanlar n tedavi edici etkisi, bu tafl y c lar üzerine olan bloke edici etkilerinden kaynaklanmaktad r. mipramin ve fluoksetin gibi antidepresanlar düflük dozda sinaps d fl nda lokalize olan yüksek afiniteli membran tafl y c lar n etkileyerek NA ve/veya 5-HT nin geri al m n inhibe eder, dolay s yla konsantrasyonunu, yar ömrünü ve transmitterin salg land mikroçevrede ulaflaca mesafeyi artt r rlar (15). e. Nöronlar aras nda reseptörler olmadan meydana gelen sinaps d fl etkileflimler Son y llarda ayn zamanda bir serbest radikal olan NO in ve CO in MSS de sinyal transmitterleri olarak etki etti i bulundu (22). Bu bileflikler henüz tam olarak transmitter s n f nda de erlendirilmemektedir. Çünkü sinaptik veziküllerde sentez edilmezler, gaz olarak sentezlenip serbestlefltikleri yerden uzaklara ulaflabilirler. Uzaktaki hücrelerin G proteinlerini aktive ederler ve tafl y c lar etkilerler. NO in fizyolojik ifllevlerinden birisi baz nörotransmitterlerin geri al - m n engellemektir. NO, [ 3 H]DA ve [ 3 H]Glu geri al m - n inhibe etmifl fakat 5-HT geri al m n artt rm flt r (23,24). Bu çal flmalarda yöntem olarak farkl NO donörleri taraf ndan ekzojen olarak üretilen NO varl - nda transmitter geri al m ölçülmüfltür. Bir grup araflt r c da hipokampal preparatlarda nöronal nitrik asit sentetaz (nnos) enzimini inhibe ederek endojen NO üretimini azaltm fllard r (25). Sonuçta endojen olarak üretilen NO in, NA geri al m tafl y c s n inhibe etti i gösterilmifltir. Mikrodiyaliz yönteminin kullan ld baflka bir çal flmada bir NOS inhibitörü olan L-NAME in sistemik uygulanmas striatumdan dopamin (DA) salg lanmas n önemli ölçüde azaltm flt r (26). Son olarak beynin birkaç bölgesinde inos taraf ndan sentez edilen NO in asetilkolin salg latabildi i ve NO donörü olan sodyum nitroprussitin striatumda Ca ++ konsantrasyonuna ba ml bir flekilde hücre d fl DA düzeyini artt rd bulunmufltur (27). NO, L-arjinin aminoasitinden NOS enzimi arac l ile üretilir. Bu enzimin üç izoenzimi vard r: endotelial, indüklenebilir ve nöronal NOS. Sonuncusu sinir hücrelerinde bulunmaktad r. Her ne kadar bu izoenzimlerin hepsi MSS de bulunsa da sinir iletisi üzerine olan spesifik etkiler nnos taraf ndan üretilen NO e ba ml d r. Di er reseptörlerin aktivasyonundan kaynaklanan Ca ++ enzimin etraf na ulaflt nda muhtemelen oldukça seyreltik hale gelir. Bu yüzden NMDA reseptörleri ile NO sentezi aras nda daha yak n bir iliflki olmas gerekir. Enzim aktive olmufl NMDA reseptörlerinin iyon kanallar na girerek ortama gelen Ca ++ a maruz kal r. Böylece nnos sadece NMDA reseptörleri ile aktiflefltirilir (28,29). MSS de NO in sentezi NMDA reseptörlerinin Glu taraf ndan aktivasyonu ile olmaktad r (fiekil 1). Bir araflt rmada, deney hayvan serebral korteksinde sinaptozomal preparatlarda NMDA reseptörlerinin aktivasyonu Glu ve NA sal n m n sa lam flt r ve bu sal n m NO üretimini engelleyen veya hücre d fl boflluktan uzaklaflt ran ilaçlar taraf ndan bloke edilmifltir (28). Bu bulgular akson terminallerinden salg lanan Glu n, NMDA reseptörlerinin aktivasyonu üzerinden NO üretimini artt rd n göstermektedir. NO art fl komflu sinapslardan Glu ve di er transmitterlerin salg lanmas n artt rd ndan, NO in ayn zamanda NMDA ile indüklenen nörotransmitter sal n m n n modulasyonunda görev ald söylenebilir. NO, membranlara kolayca nüfuz edebilme gibi fizikokimyasal özellikleri nedeni ile sinaps d fl etkileflimlerin ideal bir mediatörüdür (15). Her ne kadar yar ömrü sadece birkaç saniye olsa da bu k sa sürede birkaç yüz mm yol alabilir ve daire fleklinde yaklafl k µm çap nda bir alan n ifllevini etkileyebilir (30,31). Bu mesafe sinaptik yar n çap ile (20nm) veya bir hücrenin hacmi ile (birkaç µm 3 ) karfl laflt r ld nda, nnos taraf ndan postsinaptik olarak üretilen NO in sinapslar n etraf nda bulunan çok say daki nöronun ifllevini etkileyebilece i aç kt r. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

4 Sinaps d fl ileti NMDA reseptör L-Arg Glutamaterjik At m PSD95 nnos NO NO NO bulutunun da l m fiekil 1. Merkezi sinir sisteminde nöronal nitrik oksit sentaz n (nnos) aktivasyonu. Glutamat n salg lanmas NMDA reseptörlerini stimüle eder. Bu da iliflkili oldu u PSD95 proteini ile nnos'u aktive eder. Burada sentez edilen NO daha sonra üç boyutlu olarak da larak monoaminerjik varikozitlere ulafl r. Monoaminlerin gerçek hücre d fl konsantrasyonlar salg lanma ve geri al m dengesine ba l d r. Dolay s yla NO in tafl y c lar inhibe etmesi sonucunda hücre d fl s v da monoamin konsantrasyonu artar. DA: dopamin; NA: noradrenaline; 5-HT: 5- hidroksi triptamin; NMDA: N-metil-D-aspartat; L-Arg: L-arjinin; T: transporter (tafl y c ). Bu flekil Kiss JB, Vizi ES. Nitric oxide: a novel link between synaptic and nonsynaptic transmission. Trends Neurosci 2001;24: makalesinden uyarlanm flt r. Bir SD olarak NO in etki mekanizmas T Al m Sal n m Elde edilen veriler NO in monoamin arac l nörotransmiyonun düzenlenmesine katk da bulundu unu göstermektedir. Di er mekanizma ise NO in monoaminlerin ifllevini inhibe etmesidir. Dimetilfenilpiperazinin s çan hipokampal kesitlerinden tafl y c arac l NA sal n m n indükleyebilece i gösterilmifltir (32). Bunun aksine nnos un inhibisyonu bu yan t artt rmaktad r. Sonuçta NO yoklu unda NA in geriye transportu artmaktad r (fiekil 1). Striatal kesitlerden DA in elektriksel uyar lar ile sal n m bir NOS inhibitörü olan L-NAME taraf ndan azalt lm flt r (33). Yak n zamanlarda yap lan bir yay n bu inhibisyonun mekanizmas n, en az ndan NA tafl y c s için aç klam flt r. Kaye ve arkadafllar (34) NO donörü olan S-nitrozo-penisilaminin insan NA tafl y c s n n cdna s n n transfekte edildi i hamster over hücrelerine NA (3H ile iflaretli) geri al m n önemli oranda azaltt n buldular. Tafl y c proteinin yer tan yan bölgesine karfl l k gelen Cys351 in Ser351 e mutagenezi NO donörünün inhibe edici etkisine dirençli ifllevsel bir NA tafl y c s oluflturmufltur. Çal flmalar DA geri al m için de benzer mekanizmalar n olabilece ini düflündürmektedir. Yaln z buradaki inhibitör etki NO in kendisi taraf ndan de il, reaktif oksijen türleri (ROS) taraf ndan, özellikle NO T Monoaminerjik (DA, NA, 5-HT) varikositler ile ROS un reaksiyonundan elde edilen peroksinitrit (ONOO-) taraf ndan oluflturulur (35). Glutamat beynin major eksitatör transmitteridir ve esas olarak sinaptik etkileflimlere kat l r. Ancak NO in yard m ile Glu genifl aral kl nonsinaptik etkileflimlere de kat labilir. Spesifik beyin bölgelerinin ifllevlerinde (ör: hipokampüste ö renme ve bellek) glutamaterjik ve monoaminerjik yollar aras ndaki etkileflim önemlidir (36). Bu bölgelerde monoaminlerin sal n m Glu taraf ndan farkl yollarla etkilenebilir (36): 1. Glutamaterjik projeksiyonlar monoaminerjik varikozitler üzerinde akso-aksonik sinapslar oluflturabilir. Bu durumda glutamaterjik sinapslar tek bir varikozitteki monoaminlerin sal n m n de ifltirir. 2. Glutamaterjik nöronlar monoaminerjik nöronlar n hücre gövdesine bir projeksiyon gönderebilir. Bu da monoaminlerin hedef alanda daha genifl hacimlerde sal n m n artt rabilir. Çünkü tek bir hücre yüzbinlerce varikozite sahip olabilir. 3. Glutamaterjik hücre hedef alan içinde nnos içeren tek bir nörona projeksiyon gönderebilir. Bu durumda NO bulutu monoaminlerin geri al m n genifl bir alanda (birkaç bin varikozite) azalt r. Bu etki monoaminlerin hücre d fl konsantrasyonunu, sinaps etraf ndaki yerel alanda bu monoaminlerin yar ömrünü uzatarak artt rabilir. SD sinyalleri olarak nöropsikoaktif ilaçlar Nöropsikoaktif ilaçlar n mekanistik olarak SD sinyalleri gibi çal flt kabul edilebilir (3). Bu ilaçlar sanki ekzojen SD sinyalleri imifl gibi sistemik kandan gelerek beyine difüze olmaktad r. Ayr ca, ilaçlar göreceli olarak s n rlanmam fl durumda olan SD yi, tek yönlü olarak s n rland r lm fl S den daha kolay etkilemektedir. Bu konunun daha iyi anlafl labilmesi için beyinde moleküllerin hareketi ile ilaçlar n S ve SD ile iliflkilerinin bilinmesi gerekmektedir. Beyinde moleküllerin hareketi Beyinde moleküllerin davran fl n aç klayabilecek önemli parametreler ortaya konulmufltur. Hacim fraksiyonu (37), verilen herhangi bir ilac n difüze olabilece i beyin dokusudur. Bunun miktar tipik olarak hücre d fl kompartmana da lan moleküller için 0.2, beyin hücrelerine girebilen gaz transmitterler ve nörosteroidler gibi lipofilik moleküller için ise daha yüksektir. Moleküllerin beyinde hareketi hacimlerine ve ayn zamanda flekline ba ml d r. Eldeki s n rl veriler moleküler yükün beyin hücre d fl s v s nda yay lmas üzerine herhangi bir etkisinin olmad n göstermektedir (38). Bununla beraber hücre d fl matriks proteoglikanlar, özellikle hyaluronik asit (negatif yüklü 200 Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

5 Ö. Akyol, S. Ünal dallar içerir) anyonlar n difüzyonunu azaltabilmektedir. Difüzyon parametreleri bölgeye spesifiktir. Bölgeler aras nda heterojenlik gösterir ve geliflme, yafll l k ve patolojik durumlar s ras nda de iflebilir. Hücre d fl matriksteki moleküller hücre d fl bofllukta difüzyon parametrelerini kontrol etmede önemli bir role sahiptir ve patofizyolojik durumlarda de iflebilir (39,40). Beyin hücre d fl bofllu unda ilaç difüzyonunun özellikleri Nöropsikoaktif ilaçlar n ekzojen olarak uygulanm fl SD sinyalleri oldu u varsay ld nda baz spesifik etkenlerin göz önüne al nmas gerekmektedir. Belirli kaynaklardan köken alan endojen SD nin aksine sistemik olarak uygulanan ilaçlar tüm beyine geçifl yapar. Kan ak m nda ve kan-beyin bariyeri geçirgenli inde bölgesel farkl l klardan kaynaklanabilecek belli heterojenlikler olmas olas d r. SD sinyallerini etkileyen o bölgeye özgü etkenler beyinde ilerleyen ilaçlar n kaderini belirgin flekilde etkilerler. Örne in, bölgelere spesifik geri al m veya y k m mekanizmalar (monoaminoksidazlar n, peptidazlar n lokal konsantrasyonlar ) hücre d fl bofllukta ilaç temizlenmesini h zland rabilir (41). Psikoaktif ilaçlar n birço u lipofilik oldu u için bunlar n beyinde ilerlemesi hücre d fl boflluk ile s n rl de ildir. Bunlar n davran fl gazlar ve nörosteroidler gibi lipofilik endojen SD sinyallar n nkine benzer (42,43). Bu nedenle hücre d fl boflluk özelliklerinden çok, hücre içi ortam n difüzyon özellikleri (ör: hücre içi tamponlay c moleküller) ilaçlar n beyinde ilerlemesinin önemli belirleyicileri olarak kabul edilebilir. Nöropsikoaktif ilaçlar n hedefi olarak SD Beyinde madde göçü; lokal hücre d fl s v n n genel özellikleri; transmitterlerin y k m veya biyolojik olarak aktif formlara (peptidik fragmentler) çevrimi (monoamin oksidaz ve peptidaz ile); nöron veya di er hücre tipleri taraf ndan transmitterin geri al m ; kanbeyin bariyeri yolu ile transmitter klirensi gibi etkenlere ba l d r (3). Kapal sinapslarda transmitter etkisinin sonland r lmas Glu örne inde oldu u gibi transmitterin yar k d fl na difüzyonu ile sa lan r. Dolay s yla intrasinaptik parçalay c enzimler baz kapal sinapslarda önemli bir role sahiptir (ör: nöromüsküler kavflakta asetilkolinesteraz). Geri al m blokerleri sinaptik yar ktan çok hücre d fl bofllukta transmitter düzeylerinin kuvvetli regulatörleridir ve SD yi kontrol ederler. Geri al m mekanizmas n n olmamas durumunda, hücre d fl bofllukta parçalay c veya çevirici enzimler olarak görev yapan peptidler transmitterlerin ana regulatörleri görevini üstlenirler (44). Bunlar da hücre d fl bofllukta veya hedef nöron hücresi ve glial hücrelerin sinaps d fl membranlar nda lokalize olmufltur. SD ile patolojik süreçler aras ndaki iliflki Birçok patolojik durum SD deki de iflikliklerin bir sonucu olabilir veya SD de de iflikliklere yol açabilir. Patolojik durumlarla ilgili birçok hücresel ve moleküler olaylar anormal SD sinyallerin sal n m na ve hücre d fl bofllu un iyonik komposizyon ve fizikokimyasal parametrelerinde de iflikliklere yol açabilir. Bunlar, enerji rezervinin tükenmesi, afl r transmitter ve di- er nöroaktif bilefliklerin sal n m, hücre kayb veya proliferasyonu, glial fliflme ve iyonik homeostaz n kayb d r (3). Hipoksi ve terminal anoksi esnas nda, hem transmitter ve iyon sal n m nda artma (Glu ve K + ) hem de hücre d fl bofllukta yüzeysel bir de ifliklik söz konusudur. Anoksi esnas nda glial Glu geri al m n n azalmas, bu transmitterin sal nmas için önemli bir mekanizmad r (45). Rat korteksinde veya spinal kordda hücre d fl boflluk hacim fraksiyonunun in vivo olarak belirgin azald gösterilmifltir (46). Bu de ifliklikler moleküllerin difüzyonunu azaltabilir, iyonlar n, eksitotoksik transmitterlerin ve nörotoksik metabolitlerin birikimini artt rabilir ve böylece iskemik hasara katk - da bulunabilir. Ayr ca, difüzyon parametrelerindeki de ifliklikler lezyonlu dokuda terapötik ajanlar n hücrelere geçiflini etkileyebilir. Hücre d fl bofllu un hacim fraksiyondaki azalman n epilepside rol oynayabilece i bildirilmektedir (37). Beynin patolojik durumlar nda SD deki de ifliklikler, bozulmufl bir iletiyi düzeltmek için gerekli kompensatuvar de ifliklikleri gösterebilir. Parkinson hastal n n hayvan modellerinde yap lan deneylerde dopaminerjik striatal iletide k sa mesafeli SD den uzun mesafeli SD ye bir geçifl söz konusu olmaktad r (47). Bu da yükselen dopamin yollar ndaki nöronlar n dejenerasyonu ile ortaya ç kan motor belirtilerin bafllamas n geciktiren major kompensatuvar bir mekanizmad r. Bu tür uzun mesafeli SD ye geçifllerin MSS hasar ndan sonra rehabilitasyonu h zland rd savunulmaktad r (48). SONUÇ Sonuç olarak, SD beyinde bilginin iletimi konusunda yeni bir anlay fl sunmaktad r. MSS hastal klar esnas nda SD de belirgin de ifliklikler görülmektedir. Bu, doku de iflikliklerini h zland rmakta veya tersine devam edegelen patolojik süreçleri kompanse etmektedir. Her durumda bu bulgular araflt r c lara MSS hastal klar n n patogenezini anlamada ve optimal bir farmakolojik strateji seçiminde önemli bir yol göstermektedir. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

6 Sinaps d fl ileti Kaynaklar: 1. Fields RD, Stevens-Graham B New insights into neuron-glia communication. Science 2002;298: Agnati LF, Fuxe K, Zoli M, Ozini I, Toffano G, Ferraguti F A correlation analysis of the regional distribution of central enkephalin and beta-endorphin immunoreactive terminals and of opiate receptors in adult and old male rats. Evidence for the existence of two main types of communication in the central nervous system: the volume transmission and the wiring transmission. Acta Physiol Scand 1986;128: Zoli M, Jansson A, Sykova E, Agnati LF, Fuxe K Volume transmission in the CNS and its relevance for neuropsychopharmacology. Trends Pharmacol Sci 1999;20: Park JH, Straub VA, O'Shea M Anterograde signaling by nitric oxide: characterization and in vitro reconstitution of an identified nitrergic synapse. J Neurosci 1998;18: Bredt DS, Snyder SH Nitric oxide, a novel neuronal messenger. Neuron 1992;8: Uzbay IT, Oglesby MW Nitric oxide and substance dependence. Neurosci Biobehav Rev 2001;25: Galabov PG Light- and electron microscopic characteristics of the vegetative centers in the guinea pig sacral spinal cord intermediate zone. Anat Anz 1980;147: Starke K Regulation of noradrenaline release by presynaptic receptor systems. Rev Physiol Biochem Pharmacol 1977;77: Oleskevich S, Descarries L and Lacaille JC Quantified distribution of the noradrenaline innervation in the hippocampus of adult rat. J Neurosci 1989;9: Oleskevich S, Descarries L, Watkins KC, Seguela P and Daszuta A Ultrastructural features of the serotonin innervation in adult rat hippocampus: an immunocytochemical description in single and serial thin sections. Neuroscience 1991;42: Descarries L, Seguela P, Watkins KC Nonjunctional relationships of monoamine axon terminals in the cerebral cortex of adult rat, in Volume Transmission in the Brain (Fuxe K and Agnati LF eds) 1991; pp 53-62, Raven Press, New York 12 Descarries L, Gisiger V and Steriade M Diffuse transmission by acetylcholine in the CNS. Prog Neurobiol 1997;53: Aiello GL, Bach-y-Rita P The cost of an action potential. J Neurosci Methods 2000;103: Svoboda J and Sykova E Extracellular space volume changes in the rat spinal cord produced by nerve stimulation and peripheral injury. Brain Res 1991;560: Vizi ES Role of high-affinity receptors and membrane transporters in nonsynaptic communication and drug action in the central nervous system. Pharmacol Rev 2000;52: Bunin M and Wightman RM Quantitative evaluation of 5-hydroxytryptamine (serotonin) neuronal release and uptake: An investigation of extrasynaptic transmission. J Neurosci 1998;18: Isaacson JS, Solis JM and Nicoll RA Local and diffuse synaptic actions of GABA in the hippocampus. Neuron 1993;10: Bunin MA and Wightman RM Paracrine neurotransmission in the CNS: involvement of 5-HT. Trends Neurosci 1999;22: Vizi ES and La bos E Nonsynaptic interactions at presynaptic level. Progr Neurobiol 1991;37: Lester HA, Cao Y and Mager S Listening to neurotransmitter transporters. Neuron 1996;17: Amara SG Monoamine transporters: Basic biology with clinical implications. Neuroscientist 1995;1: Moncada S, Higgs A and Furchgott R XIV. International Union of Pharmacology nomenclature in nitric oxide research. Pharmacol Rev 1997;49: Lonart G and Johnson KM Inhibitory effects of nitric oxide on the uptake of [3H]dopamine and [3H]glutamate by striatal synaptosomes. J Neurochem 1994;63: Miller KJ and Hoffman BJ Adenosine A3 receptors regulate serotonin transport via nitric oxide and cgmp. J Biol Chem 1994;269: Kiss JP, Sershen H, Lajtha A and Vizi ES Inhibition of neuronal nitric oxide synthase potentiates the dimethylphenylpiperazinium-evoked carrier-mediated release of noradrenaline from rat hippocampal slices. Neurosci Lett 1996;215: Kiss JP, Hennings ECP, Zsilla G and Vizi ES A possible role of nitric oxide in the regulation of dopamine transporter function in the striatum. Neurochem Int 1999;34: Ikarashi Y, Takahashi A, Ishimaru H, Shiobara T and Maruyama Y The role of nitric oxide in striatal acetylcholine release induced by N-methyl-D-aspartate. Neurochem Int 1998;33: Montague PR, Gancayco CD, Winn MJ, Marchase RB, Friedlander MJ Role of NO production in NMDA receptor-mediated neurotransmitter release in cerebral cortex. Science 1994;263: Brenman JE, Bredt DS. Synaptic signaling by nitric oxide. Curr Opin Neurobiol 1997;7: Garthwaite J, Boulton CL. Nitric oxide signalling in the central nervous system. Annu Rev Physiol 1995;57: Gally JA, Montague PR, Reeke GN Jr, Edelman GM The NO hypothesis: possible effects of a short-lived, rapidly diffusible signal in the development and function of the nervous system. Proc Natl Acad Sci USA 1990;87: Kiss JP, Windisch K, Balla A, Sershen H, Lajtha A Dual effect of DMPP on the resting release of noradrenaline from rat hippocampal slices. Brain Res Bull 1997;43: Sandor NT, Brassai A, Puskas A, Lendvai B Role of nitric oxide in modulating neurotransmitter release from rat striatum. Brain Res Bull 1995;36: Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,

7 Ö. Akyol, S. Ünal 34. Kaye DM, Gruskin S, Smith AI, Esler MD Nitric oxide mediated modulation of norepinephrine transport: identification of a potential target for S-nitrosylation. Br J Pharmacol 2000;130: Fleckenstein AE, Metzger RR, Beyeler ML, Gibb JW, Hanson GR Oxygen radicals diminish dopamine transporter function in rat striatum. Eur J Pharmacol 1997;334: Kiss JB, Vizi ES Nitric oxide: a novel link between synaptic and nonsynaptic transmission Trends Neurosci 2001;24: Aiello GL, Bach-y-Rita P Brain cell microenvironment effects on neuron excitability and basal metabolism. Neuroreport 1997;8: Nicholson C, Phillips JM Ion diffusion modified by tortuosity and volume fraction in the extracellular microenvironment of the rat cerebellum. J Physiol 1981;321: Margolis RK, Margolis RU Nervous tissue proteoglycans. Experientia 1993;49: Yong VW, Krekoski CA, Forsyth PA, Bell R, Edwards DR Matrix metalloproteinases and diseases of the CNS. Trends Neurosci 1998;21: Davis TP, Gillespie TJ, Konings PN Specificity of neurotensin metabolism by regional rat brain slices. J Neurochem 1992;58: Paul SM, Purdy RH Neuroactive steroids. FASEB J 1992;6: Wood J, Garthwaite J Models of the diffusional spread of nitric oxide: implications for neural nitric oxide signalling and its pharmacological properties. Neuropharmacology 1994;33: Konkoy CS, Davis TP Ectoenzymes as sites of peptide regulation. Trends Pharmacol Sci 1996;17: Takahashi M, Billups B, Rossi D, Sarantis M, Hamann M, Attwell D The role of glutamate transporters in glutamate homeostasis in the brain. J Exp Biol 1997;200: Lundbaek JA, Hansen AJ Brain interstitial volume fraction and tortuosity in anoxia. Evaluation of the ion-selective micro-electrode method. Acta Physiol Scand 1992;146: Bjelke B, Stromberg I, O'Connor WT, Andbjer B, Agnati LF, Fuxe K Evidence for volume transmission in the dopamine denervated neostriatum of the rat after a unilateral nigral 6-OHDA microinjection. Studies with systemic D-amphetamine treatment. Brain Res 1994;662: Bach-y-Rita P Non-synaptic diffusion neurotransmission: a novel concept for future migraine research. Cephalalgia 1994;14: Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 13, Say : 4, 2003 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 13, N.: 4,