Özgünlük, Aşağılık Duygusu ve Türkçe miz

Transkript

1 Özgünlük, Aşağılık Duygusu ve Türkçe miz Prof. Dr. Mustafa TEMİZ Giriş "Türk milletinin dili Türkçe dir. Türk dili dünyâda en güzel, en zengin ve en kolay olabilecek bir dildir. Onun için her Türk, dilini çok sever ve onu yükseltmek için çalışır. Bir de Türk dili, Türk milleti için kutsal bir hazînedir. Çünkü Türk milleti geçirdiği nihâyetsiz felâketler içinde ahlâkının, ananelerinin, hâtıralarının, menfaatlerinin, kısacası bugün kendi milliyetini yapan her şeyin dili sâyesinde muhafaza olunduğunu görüyor. Türk dili Türk milletinin kalbidir, zihnidir." "Türk demek dil demektir. Milliyetin çok bâriz vasıflarından birisi dildir. Türk milletindenim diyen insanlar her şeyden evvel ve mutlaka Türkçe konuşmalıdır. Türkçe konuşmayan bir insan Türk harsına, câmiasına mensûbiyetini iddiâ ederse buna inanmak doğru olmaz 1." Atatürk ün bu sözlerinden Türkçe yi önemsemeyen ya da Türkçe bilim dili olamaz diyerek onu küçümseyenlerin, onu sevmeyenlerin hangi sıfatlarla anılabileceklerine de işâret etmektedir. Çünkü, memleketimizde Türkçe miz, bu gibi kimselerin aşağılık duygularına kurban edilmektedir. Özgünlük Nedir? Belki dikkatlerinizi çekmiştir, herhangi bir açık oturum tartışmasına katılanların her birinin fikri diğerlerinden farklıdır. Başka bir ifâdeyle, bu fikirlerin her biri özgün (orijinal) fikirlerdir. Tartışma bu özgün fikirlerin çarpıştırılmasına dayanır. Amaç gerçek fikrin ortaya çıkmasıdır. Çünkü, kıvılcımın çarpışan çelik kılıçlardan çıkması gibi, gerçekler de tartışılan özgün fikirlerden ortaya çıkar. Bir an için, tartışmaya katılanların hep aynı fikirde olduklarını düşününüz. Bu demektir ki, tartışmaya katılanların her birinin kendilerine mahsus, değişik özgün fikirleri yoktur. Böyle bir durumda hiç tartışma olur mu? Aynı fikirde olanlar neyi tartışacaklardır ki? O zaman bir kişi çağrılır, konuşturulur, iş biter. Hars kültür demektir. 1 Türk Dil Kurumu, Atatürk'ün Sözü, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi:

2 2 Buradan şu sonucu çıkarabiliriz: Bir toplumun fertleri arasında fikir ayrılıkları yoksa, iki durum söz konusu olur: Birincisi, o toplumun çoğunluğu gerçeğe yaklaşmış ve huzûru bulmuştur. Böyle bir toplumun gerek refah ve gerekse insânî değerleri yeteri kadar yerleşmiş olup insanlar hayatlarından memnun ve mutludurlar. Osmanlı nın yükselme devrinin bu durumda olduğu söylenebilir. Bu seviyeye gelmiş bir toplum, böyle uzun süre devam edemez. Dünyâda böyle hiç bir derdi olmayan ve uzun süre yaşayan bir toplumu bulmak mümkün değildir. Târih göstermiştir ki, refâha ve huzurâ kavuşan toplumlar, değişen dünyâ gerçeklerini tartışıp irdelemeyi terk ederek eğlence, uyuşukluk ve rahatlık rehâvetine daldıkları için kısa zamanda yıkılmışlardır. Osmanlı Devleti, bunun tipik bir örneğidir; kendi idâresindeki milletlere her ne kadar uzun yıllar rahatlık sunmuş ise de, bu refâh ve huzur içinde, son yüz yıllarında dünyâda bilim ve teknikteki gelişmeleri tâkip edip incelemeyi, tartışmayı ve gerekli tedbirleri almayı ihmal etmiş, bu yüzden de yıkılmıştır. Halbuki, bizim kültürümüz aslında hep hareketli ve özgün fikirlere dayandırılmıştır. Kültürümüzde bu özelliklerin terk edilmesi, çöküşün başlangıcı sayılır. İkinci durumda, söz konusu toplum huzursuzdur. Bu huzursuzluk, gerek refah ve gerekse insânî değerlerin yetersizliğinden kaynaklanır. Bu da fikir ayrılıklarının çokluğunu doğurur. Böyle bir toplum, çeşitli özgün fikirleri tartışmazsa gerçeklere, refâha ve huzurâ yaklaşamaz, belki de yıkılır. Nitekim, eski Rusya nın yıkılmasının temel nedenlerinden birisi, komünizmin sıkı baskısı altında, özgür fikirlerin ifâde edilememesidir. Günümüzde huzurlu bir toplum hemen hemen yok gibidir, bu yüzden her gün her konuda yüzlerce tartışmanın yapıldığına şâhit oluyoruz. Bu tartışmalarda, işte bu anlatılan sebepler yüzünden özgün düşüncelerin önemi çok büyüktür. Özgünlüğe bugün orijinallik deniyor. Günümüzde her sahâda orijinallik aranıyor. Değişik fikri, değişik işi, değişik davranışı olmayan hissedilmiyor, duyulmuyor artık... Bunların varlıklarıyla yoklukları bir gibi Her ne olursa olsun, sonuç şudur ki, orijinalliğin sürdüğü her iş, fikir, topluluk ya da devlet dâimâ varlığını ve önemini sürdürmektedir târihinde akşam haberlerinde doğuda Atatürk ün büstünü boynuzu ile kıran bir ineğin orijinallik kazanmasıyla fiyatının 3 katına çıktığı ve kendisine duyulan ilginin arttığı bildiriliyordu.

3 3 Harsımızın (Kültürümüzün) Esâsı Özgünlüktür Bizim kültürümüzün her bir öğesi, inceleyiniz, kendine has ve orijinaldir. Buna İslâm ın esaslarından başlayabilirsiniz. İslâm da her bir esas orijinal olarak tesis edilmiştir. Örneğin, bir gün bir Yahûdi cemaati Peygamberimiz, (S.A.V.) Efendimiz e gelmiş, biz dinimiz [Musâ nın, (A.S.), getirdiği din] gereğince her yıl Muharrem ayının 10. günü oruç tutarız demişler. Bunun üzerine Peygamberimiz (S.A.V.) Efendimiz onlara, Musâ (A.S.) benim kardeşimdir, ben sizden ona daha çok yakınım. Onun sünnetini sürdürmek sizden daha çok bana lâyıktır. cevâbını vermiştir. Musâ nın (A.S.) sünnetini yaşatmak için Muharrem ayında oruç tutmaya başlayan Peygamberimiz (S.A.V.) Efendimiz, ümmetinin Yahûdi lere benzememesi için Müslümanlar a ancak Muharrem ayının sâdece 10. günü değil, (özgünlük-orijinallik için) 9, 10 ve 11. günlerinde oruçlu olmalarını tavsiye etmiştir. Tek tanrılı dinlerin her birinde namaz ibâdeti vardır. Musâ nın, (A.S.), şerîatinde günde 50 vakit namaz kılmak şarttı. Onlar kâdede el parmaklarını yan yana birleştirdikleri için yine Peygamberimiz (S.A.V.) Efendimiz, özgünlük (orijinallik) için Müslümanlar!a kâdede el parmaklarını açmalarını söylemiştir. Orijinallik kültürümüzün esaslarından biri olduğu için, buna Peygamberimiz (S.A.V.) Efendimiz den sonra da uyulmuştur. Bir gün Hz. Ömer, tıraş olmuş bir çocuk görmüş Bu tıraş, alabuluz adını taşıyan ve o devirde Hıristiyan âdeti olan bir tıraş şekli olduğu için, Hz. Ömer, çocuğun babasını hemen çağırtarak ona şu emri vermiştir: Çocuğun başını hemen sıfıra vurdur, yoksa onun kellesini vururum!. Şüphesiz Hz. Ömer in bu titizliği bir Müslüman ın başkalarına benzememesi, orijinal olması, gerektiğinden gelen bir ciddiyetti. Daha sonraki devirlerde kurulan Türk ve İslâm devletlerinde, özellikle örnek vermek gerekirse, Osmanlı devletinde sanat ve mîmârisinden tutun da askerî, sosyal ve idârî sistemine kadar her şeyi özel ve orijinaldi. Mîmar Sinan ın eserlerini bir düşününüz!.. Dünyânın onlar hakkındaki hayranlıkları hâlâ devam etmektedir. ABD'deki Harvard Üniversitesi'nden Peter Lu ile Princeton Üniversitesi'nden Paul Steinhardt adlı araştırmacılar, Batı'nın 30 yıl önce keşfettiği geometrik bir sistemin, Bursa nın Yeşil Câmisi gibi pek çok câmi ve medreselerde, İslâm bilim adamları tarafından zamânımızdan 500 yıl önce kullanıldığını ortaya çıkarmışlardır. Bunlar birer orijinallik değil de nedir? S.A.V. kısaltması, Sallalâhü Aleyhi ve Selem-Allah ın (CC) rahmeti onun üzerine olsun demektir. A.S. kısaltması, Aleyhisselâm-Selâm üzerine olsun. demektir.

4 4 İşte günümüzde insanlık gele gele bu orijinallikte karar kılmıştır. Günümüzde özgün olmayan hiçbir yazınızı hiçbir dergide bastıramazsınız. Özgün olmayan hiçbir işiniz takdir toplayamaz. Özgün olmayan hiçbir fikriniz için dinleyici bulamazsınız. Özgünlük (orijinallik), geleceği deşeleyen bir burgu gibi olmuştur. Özgün (orijinal) olursanız ilerler, özgün olursanız yükselir, özgün olursanız dâimâ zirvede ve gündemde kalırsınız. Bu yüzdendir ki, kültürümüzün kaynağı olan dinimiz, her nerede ve her ne işte olunursa olunsun, dâimâ bir numaralı olmayı, güdülen değil güden, idâre edilen değil idâre eden, emir alan değil emir veren, kaybeden değil kazanan olmayı emretmektedir. Zillet ve Aşağılık Duygusu Eğer bir numaralı pozisyonda başka milletlerin insanları varsa, orada ikinci pozisyonda bulunan Müslümanlar ın hallerini dinimiz zillet olarak vasıflandırmaktadır. Zillet durumuna düşen milletlerin çoğu bireylerinde, zamanla içinde bulundukları duruma genellikle bir alışkanlık ve uyum meydana gelir. Bu duruma gelmiş bir insanda tepkiler artık sönmüştür. Bu durum zamanla nötr ün de ilerisine gidebilir. Böyle durumlardaki insanların çoğu, içinde bulundukları durumları methetmeye, durumlarını korumak için birinci pozisyondaki insanlara yaranma yolları aramaya, sözün kısası, yağcılık yapmaya başlarlar. Sonunda kendi özgün fikir ve değerleri yerine başkasının fikir ve değerleri yerleşir. Bunun daha ilerisi olarak onlar öyle bir duruma gelirler ki, kendi özgün fikir ve değerlerinden bahsetmek için cesâretleri kalmamıştır. Çünkü, bütün varlıklarında artık başkasının özgün fikir ve değerleri vardır. O derece ki, artık bundan sonra o kişiler, başkalarının bu kültür hegemonyası altında kendi özgün fikir ve değerlerinden utanır durumda, buna karşılık başkasının özgün fikir ve değerlerini baş tacı etme durumundadırlar. Böyle kişilerin içinde bulundukları ruh hallerine aşağılık duygusu (kompleksi) denmektedir. Başkalarında bulunan, sâhip olamadığımız kaynak ve değerleri övüp, sâhip olduklarımızı görmezden gelmek ya da geçmişini bilmeden hep birilerinden medet ummak da aşağılık duygusudur. Bundan sonra aşağılık duygusu içindeki kişilerden artık kendi kültür değerlerinin bugünkü modern dünyâda yeri olmadığını yaymaktan başka bir şey beklenemez. Yaşayış, inanış, âdet ve konuşmaları başta olmak üzere, onlar her şeylerini dışarıdan ithal edilmiş değerlere benzetmeye çalışırlar. Günümüzde memleketimizde aydın geçinen bir takım insanların içinde bulundukları durum bundan farksız değildir.

5 5 Aşağılık duygusu memleketimizde o seviyeye ulaşmıştır ki, şu vatan içinde kendini yetiştiren kişi hiç görülmüyor da, yurt dışında bulunan bir kişi, isterse orada hiçbir şey yapmasın, yurda döndüğünde el üstü tutularak önü hemen açılıveriyor. Burada bu dertten yakınanlardan birinin duyguları nasıl tezâhür etmiş bir bakınız: Ben 33 yıl eğitim alanında çalışmışım, ortaya iyi ya da kötü 23 tâne kitap çıkarmışım, hâlâ görmezlikten geliniyorum. Şimdi bizim yörede bir laf vardır. Evden yetişen danadan öküz olmaz derler. Teşbihte hatâ olmasın da, evden yetişenden bir şey olmayacaksa, hep başkalarından bir beklenti içerisinde mi olacaksın? 2. Aşağılık Duygusu ve Türkçe miz Günümüzde ortaya çıkan bu kültür ve kimlik bunalımı bilhassâ Türkçe mizin içine düştüğü durumda açık olarak görülmektedir. Bu durum normal değildir: Avrupası olsun, Asyası, Güney Amerikası olsun, yabancıların oyunlarına gelmemiş hiçbir ülkede yabancı dil öğretiyoruz diye ülkenin dilini kaldırıp atıp da okullarda çeşitli dersleri yabancı bir dilde yapmak şeklinde bir yabancı dil öğretme yöntemi yoktur. Her yerde bu yabancı dil eğitimi yerine yabancı dille eğitim bir ülkeye, bir ulusa yapılabilecek en büyük hâinlik, en büyük alçaklık ve bir insanlık suçu olan "kültürel soykırım" sayılır. Dolayısıyla her bağımsız, her şerefli ülkede yabancı dille eğitim o ülkenin anayasasına aykırıdır, bu konuda hiçbir tâviz verilmez. Türkiye'de 1954'e kadar İngilizce ile eğitim yapan hiçbir Türk okulu yoktu. Zâten bu her devirdeki anayasalarımıza, Atatürk'ün "tevhid-i tedrisat" kânununa, Lozan'a tamâmıyla aykırıydı; hâlen de öyledir. Atatürk eğitim dilinin tümüyle Türkçe olması üzerinde ısrarla durmuş, eğitimin "milli eğitim" olmasının baş şartını buna bağlamıştır 3,4. Düşmanlarımız, bizi bozmak için ilk planda seçtikleri Türkçe mizi yok etme çabalarını hâlâ hızla sürdürmektedirler. Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu, İngilizce nin Türkçe ye etkisi ile ilgili olarak: Eski, yeni her türlü güzel Türkçe'si dururken İngilizce bozuntusu bir lâf paralamanın kökeninde yabancı dille (genelde şimdi "Tarzanca") eğitim yatıyor. Bu sömürge, bu misyoner okulu türü eğitim çocuklara aşağılık duygusu 2 Kurt, İ., Yozgat Gündem Dergisi, Afşin Selim'in Röportajı, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi: Karabulut, E., İngilizce Öğrenmenin Yolu, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi: Sinanoğlu O., Bilim ve Teknik, Sayı 59, Ekim- 1972)

6 6 aşılarken, bir yandan da düşünme kâbiliyetini köreltmekte, ulusal bilinci de yıpratmaktadır. demektedir 5. Bu duruma nasıl düştük? Milletimizin bu duruma getirilişi yıldır süregelen sinsi planların sonucudur. Bunu bir vesika ile örnekleyerek geçelim: Batılı lar, bizim can damarımızı keşfederek bizi ilkesiz bir millet hâline getirmek için gereken tedbirleri almada hiç gecikmediler. Atatürk, Millî his ile dil arasındaki bağ çok kuvvetlidir. Dilin millî ve zengin olması, millî hissin gelişmesinde başlıca etkendir 6." diyor. Bizi maddî ve mânevî her sahâda başarıdan başarıya ulaştıran can damarımızın (orijinalliğimizin) kendimize has karakter ve ruh yapımız yâni özgün millî hislerimiz olduğunu, dolayısıyla kısacası dünyâda orijinal bir millet olduğumuzu sonunda anladılar. Arkamızı yere getirmek için, bizi bu hasletlerimizden uzaklaştırmaları gerekiyordu. Ne yapmalıydılar? Şimdi bunları onların ağızlarından dinleyelim: 19. yüzyılın ilk yarılarında Patrik Grigoryas, Rus Çarı Birinci Aleksandr a yazdığı mektupta fikirlerini ve yapılacakları aynen şöyle anlatıyordu 7 : Türk leri maddeten ezmek ve yıkmak gayrı mümkündür. Çünkü Türk ler, çok sabırlı ve mukâvemetli insanlardır. Gâyet mağrurdurlar ve izzet-i nefis sâhibidirler. Bu hasletleri de dinlerine bağlılıklarından, kadere rızâ göstermelerinden, padişahlarına, kumandanlarına, büyüklerine olan îtaat duygularından gelmektedir. Türkler de evvelâ îtaat duygusunu kırmak, mânevî bağlarını kesretmek, dinî metânetlerini zaafa uğratmak icâbeder. 5 Aröz, Y., Anafilya, Oktay Sinanoğlu nun Dilimiz Üzerine Düşündürdükleri, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi: Kahraman, B., Ülkemizce eğitim dili TÜRKÇE olmalıdır; çünkü, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi: Taşyürek, M.,Türkleri maddeten ezmek güçtür, Zaman G., 10 Ocak 1993; Târih Konuşuyor, Aylık Dergi, 1964, Sayı 1, sayfa 70. Aslında onların izzet-i nefis sâhibidirler dedikleri husûsun aslı şudur: Türkler, nefislerini öldürerek izzetli bir güce ulaşmışlardır. Batılılar ın ruhî konulardaki anlayışları yetersiz olmakla berâber, temelde, Türk leri bu ruh gücünden ayırma metotlarında isâbet etmişlerdir. kesretme=çoğaltmak, böylece ayrılık tohumlarını atarak parçala parçala yut adı verilen İngiliz Sömürgeciliği ine hazırlık yapmak.

7 7 Bunun da en kısa yolu, An anât-ı Milliye ve mâneviyelerine (Millî örf, âdet ve mâneviyatlarına) uymayan hâricî fikir ve hareketlere onları alıştırmaktır. Türkler, hâricî muâveneti (dış yardımı) reddederler. Haysiyet hisleri buna mânidir. Velev ki, muvakkat (geçici) bir zaman için zâhirî kuvvet ve kudret verse de, Türk leri hâricî muâvenete (dış yardıma) alıştırmalıdır. Mâneviyatları sarsıldığı gün, Türk leri kendilerinden şeklen çok kudretli, kalabalık ve zâhiren hâkim kuvvetler önünde zafere götüren asıl kudretleri sarsılacak ve maddî vâsıtaların üstünlüğü ile yıkmak mümkün olabilecektir. Bu sebeple, Osmanlı Devleti ni tasfiye için mücerret olarak harp meydanlarındaki zaferler kâfî değildir ve hattâ sâdece bu yolda yürümek, Türk lerin haysiyet ve vakârını tahrik edeceğinden, hakîkatlere nüfuz edebilmelerine sebep olabilir. Yapılacak olan, Türk lere bir şey hissettirmeden bünyelerindeki bu tahrîbatı tamamlamaktır. Patrik Grigoryas ın ileri sürdüğü Türkler i yok etme fikirleri incelenirse görülür ki, bunların esâsı Türk leri orijinalliklerinden uzaklaştırarak îmansız bir sürü hâline getirmek ve Allah a (C.C.) olan saygı, güven ve bağlılıklarını dünyâlık menfaatlere yönlendirmektir. Başka bir ifâdeyle, Batılılar dan istemeyi Allah tan (C.C.) istemeye tercih eder duruma getirmektir. Bu da orijinalliğin (özgünlüğün) yok olmasıdır. Dininden, îmânından ve millî geleneklerinden yoksun olan bir topluluk bütün gücünü kaybetmiş, şahsiyetsiz bir hâle gelmiş olur. Böyle bir toplumun gücü olmadığı gibi, cesâret ve şecaati de kalmaz, kontrol edilebilir güdümlü bir sürü durumuna düşer. Çünkü, dini, îmânı ve öz güveni yok olmuş, Allah, (C.C.), korkusu kalmamıştır; fakat düşen yapraktan korkar bir hâle gelmiştir. İşte bu durum Peygamberimiz (S.A.V) Efendimiz in yüz yıllar öncesinden adını zillet olarak koyduğu durumun tâ kendisidir. Aşağılık Duygusu Aşılamak Bir Sömürgecilik Metodudur Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu örnek veriyor 8 : Roma'da, İngilizler'in yaptığından sonra, Fransız lar aynısını Cezâyir ve Tunus'ta yaptı. Bugün Tunus'ta Arapça kalmamış Hava alanında adama soruyorum: "Nerelisin?". Tipinden anladım tabiî adamın Cezâyir li Arap olduğunu Diyor ki: "Ben Parizyen, Parisli'yim, Fransızım, kem küm..." Güyâ Fransızca konuşuyor, tarzan Fransızca sı... Biz de diyoruz ki, Fransız mı görmedik, adama bak ya!.. Kendini Fransız zannediyor. Vay anasına!.. Niye? 8 Sinanoğlu O., Türkiye nin Temel Sorunu, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi:

8 8 Çünkü Fransız lar orada Arapça eğitimi yasaklamışlar, hepsi ana okulundan îtibâren, yâni Osmanlılar'dan koptuklarından beri, Fransızca eğitime zorlanmış... Bu medenî geçinen, insan hakları savunucusu Fransız lar yapıyor bunu... Osmanlı yaptı mı böyle bir şey?! Çekildi...Hepsi kendi dilinde duruyor. Fransız lar oraya gider gitmez, tak!.. Hemen, kendi dili yerine Fransızca... Antakya'yı aldıkları zaman da öyle yaptılar. Atatürk orayı tekrar aldı ve eğitimi tekrar Türkçe yaptı... Dikkat edin!.. İngilizce yapmadı. [İnsaf] İşte bu Fransız lar böyle yapmış Cezâyir'de, Tunus'ta Arapça kalmamış... Bitmiş... Gazeteler Fransızca, TV Fransızca, millet Fransızca konuşuyor, çat pat, bozuk bir şekilde... Maalesef şimdi bu aşağılık duygusu (kompleksi) buralara kadar gelmeye başladı, hızla... Dilinden ayrılan toplumlarda çözülme devam eder. Bu, dinin ve târih şuurunun yok olmasına ve daha ötelere kadar uzar. Dil bir milletin hayâtında bir kilit rolü oynar. Onun için Türkçe miz sözümüzün bayrağıdır. Türkçe miz Aşağılık Duygusuna Fedâ Edilmiştir Türkçe mizin başına gelenler, 27 Aralık 1949 da Türkiye ve ABD hükümetleri arasında ikili anlaşmayla kurulan ve imzalanan Eğitim Komisyonu ile başlamıştır. O gün, Milli Eğitim Bakanlığı nda 4 Türk, 4 Amerikalı 8 kişiden oluşan ve başkanı ABD büyükelçisi olan ve Türk milli eğitimine yön verecek olan bu heyetin MEB da bugüne kadar varlığını devam ettirdiği söylenmektedir 9. Öz yurdumuzda bile Türk milletine resmen aşağılık duygusu yerleştirmek için her yol denenmektedir. Türk milletinin büyük üzüntü duyarak topyekün kınadığı Dink cinâyetini de bunun için bir biçilmiş kaftan saydılar ve tam zamanı diyerek öyle bir rüzgar estirmeye başladılar ki, çoğu vatandaşımız kolayca bu tuzağa yakalanıverdi. Çünkü, yakalanmaya hazır hâle getirmek için üzerinde yıllarca çalışılmıştı/çalışılıyordu. Bu tuzağa yakalananların hallerinin aşağılık duygusu olduğunu Oktay Akbal 1 Şubat 2007 Cumhûriyet Gazetesi nde açık bir şekilde yazmıştır. Akbal, Dink cinâyeti münâsebetiyle aşağılık duygusuna kapılanları kast ederek: Fulbright komisyonu, ilkokuldan İmam Hatip e kadar, tüm eğitim müfredâtını belirleyebiliyor. Yarısı ABD lilerden oluşan komisyona ABD nin Türkiye büyükelçisi başkanlık ediyor. 9 Anonim, Türkiye Eğitim Sistemi`nde Büyük Skandal!, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi:

9 9 Bir süredir özellikle aydın kesimde, daha açığı entel diye adlandırılan kişilerde Türk e, Türk lüğe, Türk târihine, Türk kültürüne karşı bir horlama, bir küçültme tutumu var! Nerdeyse Türk doğduklarına pişmanlık!.. Varsa yoksa Avrupalı, Amerikalı gibi olmak, onlar gibi düşünmek, duymak, yaşamak!.. Küreselleşme dediler, dünyâ küçüldü, artık ulus diye bir şey kalmadı, ne demek ulusal, ne demek ulusalcılık!.. Milliyetçilik eşittir faşistlik, eşittir ilkellik, eşittir bilgisizlik deyip durdular!.. dedikten sonra kararını veriyor: Buna verilecek tek ad, aşağılık duygusudur!.. Akbal, Dink cinâyeti münâsebetiyle Türk ü, Türklüğü horlayanlardan utanç duyduğunu belirterek şu soruyu soruyor: Aşağılık duygusunu zırh gibi kendine yapıştıranları bilmem nasıl kurtaracağız, Türk lüklerini nasıl öğreteceğiz, bilmem? Aşağılık ve kimlik bunalımı içindeki insanlarımızın kafalarını tamâmen yıkamak için estirdikleri rüzgarı aşağıdaki yazı güzel bir şekilde açıklamaktadır: Şöyle konuşuyor Batılı benliğimiz 10 Müslüman kalabilirsin ya da başka bir dinde; ama beni yakalamak için değişmelisin dostum. Dilini değiştirmelisin önce... Yüksek ortamlarda benim dilimi kullanmalısın. Benim dilimi ikinci dil ya da yabancı dil olarak öğrenmen yetmez. Kendi dilin yabancı kalmalı, hattâ neredeyse etnik bir dil; benim dilim ise yüksek ortamlarda anadil olmalı Nedir bu yüksek ortamlar? En başta yüksekokullar, sonra liseler, ortaokullar, ilkokullar, hattâ anaokulları Kendi dilinle konuşmak sende aşağılık duygusu yaratmalı Örneğin marketing (pazarlamanın yüksek olanı) alanında benim sözcüklerimle cümleler kurmalısın. Kendi dilinle ifâde etmeye çalış!.. Bak, ne kadar da bayağı kalıyor. Global dünyânın bir parçası olarak kendini hissetmek istiyorsan, benim yaptığımı iyi yapmalısın. Gazetelerinin, televizyonlarının isimleri bile benim dilimde olacak (Eskiden beri olanlar kalsın). Edirne'den Sibirya'ya kadar bütün Türk ler, gökteki yıldıza "yıldız" der, ya da "cıldız". Biliyorum binlerce yıldır bu böyleydi. Ama artık "star" demelisin. Unut artık "yıldız"ı!.. Senin yıldızın geçmişte değil, Doğu'da hiç değil, bizim tarafta Zâten bu konuları da sana ben öğretmiyor muyum? Hangi ülkede Orta Asya ile ilgili daha çok araştırma yapılıyor sanıyorsun; 10 Özcan Yüksek, Atlas dergisi - Şubat 2002, Misyon, Alındığı İnternet Elektronik Adresi, En Son Erişim Târihi:

10 10 sende mi bende mi? Bırak sözcükleri, harfleri bile istediğim gibi okuyacaksın. Kendi harfini benim okuduğum gibi söyle!.. "Entivi" de meselâ... Diğer türlü söylemeyi dene, bak, sen de gördün; ne kadar da bayağı, köylü, doğulu bir "sound" değil mi? Hem sen değil misin modern olmak isteyen? Kendini ve kültürünü, dilini, geleneklerini, geçmişini aşağıda hissetmezsen (açıkça değil tabiî, içinde, sâdece içinde) bu metamorfozu gerçekleştiremezsin dostum.."paşa"ya "Pasha" Leyla"ya da "Laila" diyeceksin ve yazacaksın!.. Biraz oryantalist ;ama "daha Batılı gözüyle bir Doğulu şıklık!" Sen bakma "köşk" sözcüğüne, biz artık ona "kiosk" diyoruz, sen de öyle söyle. Hah şöyle!.. Ne diyoruz, concept yaratmalıyız. Yaratıcı ol, kendine "creative" de; Fabrikayı Ümrâniye'de kur, markanı İtalyanca'dan al!... Yoksa malını satamazsın!.. Türk olduğu anlaşılırsa ya da Türk gibi gözükürse kimse evine sokmaz. Sen ona, Türk olmayan bir isim bul en iyisi Kimse de sana kızamaz. "Trend" böyle Tavuk bile satamazsın!.. Neden Mudurnu "Chicken" oldu sanıyorsun? İnsanlar tavuk değil "chicken" yemek istiyor. Ne zamandır radyolar; "Good morning Türkiye" diye sesleniyor. Bizi uyandırmak için olsa gerek Milletimizin fertlerine gizlice bunları söyleten etken aşağılık duygusundan başkası değildir. Nitekim, bu gerçeği gören Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu, bunu eserlerinde bugün insanlarımızın çoğunun içine düşmüş olduğu en kötü durum olarak vurgulamaktadır. Bunun bir sonucu olarak eserlerinde bugün Türkiyemiz de Batılı ların emelleri için çalışan köşe başlarını tutmuş hâinden bahsedilmektedir. Bugün için İngilizce ile eğitim anaokullarına kadar inmiş durumdadır. Bâzı gizli cemiyetler, yanlarına bizim sahte aydınları da alarak, yabancı dille eğitim emellerinde şimdilik başarılı olmuşlardır. Yapılan bu sahte eğitimle, daha gelişim çağında olan ve doğru dürüst Türkçe yi bilmeyen çocuklarımıza, İngilizce dayatılmış ve dayatılmaktadır. Türkçe düşünmeye yönlendirilmesi gerekirken çocuklar, İngilizce düşünmeye zorlanmıştır/zorlanmaktadır. Okuma ve yazmanın ilk başında bulunan bu çocuklar, dünyâyı daha yeni yeni öğrenmeye, kavramlarla daha yeni yeni karşılaşmaya başlarlarken beyinlerindeki hayâlî kahramanlar da Ahmet, Mehmet, Ayşe yerine Mr. Brown, Mr. John, Mrs. Janeth şeklinde kültür dışı isimlerle şekillenmeye başlamaktadır. Beyinlerinin ve idraklerinin rûhî ortamlarında kimliklerini ilkin kendi kültür bazlarına oturtacak çağdaki bu çocuklara, bilinç altında yabancı kültür kalıntıları şırınga edilerek onların daha bu yaşlarında ben kimim sorgulamasına yol açan bir kimlik bunalımına ilişkin karmaşaya itilmeleri ve çocukların kendi kendilerine yabancılaştırılmaları geleceğimiz için ne dehşet verici bir şeydir!..

11 11 Kendine ve kendi kültürüne yabancılaşan bu çocuklar ülkesine, kültürüne, âilesine yabancı olmayacak mı? O zaman ey veli!.. Senin çocuğun artık bundan sonra hep dış kültürler için çalışacak, onun sana, vatanına bir faydası olmayacaktır. Bunların bugün binlerce örnekleri yok değildir. Ya yurdumun dükkanına, şirketine, caddesine, sokağına hanına, hamamına, uçağına verilen ya da yazılan şu İngilizce yazılar? Aşağılık duygusunun bu derecesine pes doğrusu!.. Uçak meydanlarına vardığımda benim en üzgün olduğum günler oluyor, bu yüzden... Uçağından, hangarından tutun da eşya taşıyıcısına kadar her şeyin üzerinde İngilizce yazılar Ne hâle düştük Ne duygusuz, ne düşüncesiz bir millet olduk? Benim lisanım, benim Türkçem bu kadar da mı değersiz? Bu ne duyarsızlık? Bu ne vicdansızlık? Buna dur diyecek biri çıkmayacak mı?