ODTÜ Mezunlarý Derneði Yayýnýdýr. ocak odtülüler bülteni

Transkript

1 ODTÜ Mezunlarý Derneði Yayýnýdýr 181 ocak 2009 odtülüler bülteni

2 ÝÇÝNDEKÝLER ODTÜLÜLER BÜLTENÝ ODTÜ Mezunlarý Derneði aylýk yayýn organýdýr. Dernek üyelerine ücretsiz gönderilir. Ocak 2009 Dernek Adýna Sahibi ve Yazý Ýþleri Müdürü Himmet ÞAHÝN (EDS'83) Yayýn Kurulu Tülay ÜNLÜEVCEK (PSY'83) M. Nilgün EGEMEN (CHE'89) Þule ÞAHÝN (PSY'85) Melda TANRIKULU (CRP'06) Emrah DELÝKAN (CE'06) Hürol TAÞDELEN (EE'84) Kamil AKDOÐAN (ES'90) Günay BULUT (ADM'85) Ýlkiz KUCUR TAÞDELEN (SOC'83) Hilmi GÜVEN (EE'83) Yayýn ve Reklam Sorumlusu Eda ACARA (SOC 04) Grafik, Tasarým ve Baský AJANS-TÜRK BASIN VE BASIM A.Þ. Ýstanbul Yolu 7. km. No: 24 Batýkent/Ankara Tel: Baský Tarihi: Ýmzalý yazýlardaki görüþ ve düþünceler yazarlarýna ait olup, ODTÜ Mezunlarý Derneði ni ve ODTÜ lüler Bülteni ni sorumlu kýlmaz. Yayýmlanan yazýlar ve fotoðraflar, Derneðin ve yazarlarýn izni olmadan kullanýlamaz. ODTÜ Mezunlarý Derneði Yönetim Kurulu Himmet ÞAHÝN (EDS'83), Baþkan Burçin BÜYÜKPAMUKÇU (BIO'88), Baþkan Yardýmcýsý Oðuz ÜLKER (EE'86), Baþkan Yardýmcýsý Nilgün EKERMEN (CHE'87), Yazman Taner ÖZDEMÝR (EE'88) Füsun GÖNÜL (ECON'87) Obahan OBAOÐLU (IR'2002) Ödentileriniz Ýçin T. Ýþ Bankasý, ODTÜ Þubesi 4229/ Garanti Bankasý, Maltepe Þubesi Burs ve Yardýmlar Fonu T. Ýþ Bankasý, ODTÜ Þubesi 4229/ (YTL) 4229/ (EUR) 4229/ (USD) Garanti Bankasý, Maltepe Þubesi (YTL) Yönetim Yeri ODTÜ Mezunlarý Derneði 428. Sk Yýl, 06530, Ankara Tel: (312) Faks: (312) E-posta: Kapak Konusu Kente Yaklaþým Fotoðraf: Þule ÞAHÝN (PSY 85) Yerel Süreli Yayýn ISSN Dernekten ODTÜ Mezunlarý Derneði STK Yöneticilerine Ev Sahipliði Yaptý Güncel Küresel Kriz ve Türkiye Ýçin Çýkýþ Yollarý Ayýn Dosyasý: Kente Yaklaþým Varoþun Öyküsü Sosyal Belediyecilik Anlayýþý ve 2009 Yerel Yönetim Seçimleri Yerel Seçimlere Giderken Türkiye Kentlerine Ýliþkin Bir Deðerlendirme Kente Yaklaþým Kentliye Yaklaþým Yörel Yönetimlerin Mali Geniþlemesi: Sermaye Birikim Modelindeki Deðiþime Katký Alýþveriþ Merkezleri: Kentsel bir Kullaným Alaný mý? Sadece bir Yapý mý? Yeni Kentin Kültürü Halkýn Haklarý Ve Yerel Yönetimler (1) Dernekten "Hocam Bu Ay Yine Buluþtuk!" Ýmparatorluktan Cumhuriyet'e Petropolitiðin Hazin Öyküsü Elektrik Piyasasýnda Yatýrýmlar Niye Gecikti? Hayyam... Rubailer... ve Þarap... Edebiyat Kulübü yeni dönemine baþlýyor Viþnelik te Bu Ay Etkinlik Ýzlencesi Dernekten ODTÜ Elektrik ve Elektronik Mühendisliði Bölümü'nün Kuruluþunun 50. Yýlý Viþnelik'te Ezan, Çan Ve Hazzan! Ain Dara Gitar Eþliðinde Aþk Þarkýlarý Dinledik Çok Sesli Müzik Enstrümanlarýnýn Tanýtým ve Konseri Viþnelik'te yapýldý Küba Devrimi 50 Yaþýnda Hasta Siempre Üyelerden Küba Gezi Notlarý Kuantum Dünyasý Kavramlar Yeniden Yapýlanma Ve Yerel Yönetimler Mahzen Sen Sonbahar, Ben Kýþ Hocam Ýnecek Var Kemaliye Eðin Anýlarla ODTÜ Doç. Dr. Güney GÖNENÇ'in 12 Mart Dönemi Anýlarý Ýçimizden Biri Deniz Korkusu ile Baþlayan ve Rekorla Sonuçlanan Bir Derinlik Kültür-Sanat Alfabeden ABECE ye Kitaplar Arasýnda Calvino Yolculuðu ODTÜ den Bir Köþe Bu Köþe Bahar Köþesi Dernekten Burs Komitesinden Haberler

3 BÝZDEN SÝZE Burs fonuna yapacaðýnýz ayda 10 YTL ve üzeri yardýmlar bir araya geldiðinde, kaynak yetersizliði yüzünden burs veremediðimiz birçok ODTÜ lü kardeþimizin yüzünü güldürecek... Dileriz, bu kampanyada bizi yalnýz býrakmazsýnýz! ONLARI UNUTMAYINIZ Burs ve Yardýmlar Fonu Türkiye Ýþ Bankasý ODTÜ Þubesi (YTL) (EUR) (USD) Garanti Bankasý Maltepe Þubesi (YTL) Bir kiþiye yapýlan haksýzlýk, Bütün topluma karþý Ýþlenmiþ bir suçtur. Bu bilinci paylaþmak ve bu sorumluluðu yerleþtirmek zorundayýz. Uygarca paylaþýlan sorumluluk bilinci, Özgürlüðün de Demokrasinin de Tek güvencesidir. Bu güvence saðlanmadýkça, Demokrasinin temeline Tek bir taþ bile konmuþ olamaz. Unutmayalým ki cesur bir kez korkak bin kez ölür Önemli olan Ýnsanýn böyle bir toplumda mezar taþý gibi suskunluk simgesi olmamasýdýr. Uður Mumcu Sevgili Mezunlarýmýz, 24 Ocak 1993 yýlýnda Uður Mumcu'yu, 31 Ocak 1990'da Muammer Aksoy'u yitirdik. Bir ülkenin baðýmsýzlýðýndan bahsedebilmek için öncelikle o ülkenin ekonomik, siyasal, coðrafi ve kültürel yapýsýndaki demokratik, eþitlikçi ve özgürleþme süreçleri incelenmelidir. Soy kavramý ile bir ulusu tanýmlamak, modern ulus toplumu ile baðdaþmaz. Soy doðal bir olgudur, doða yasalarý ile belirlenir. Yurttaþlýk ise siyasi bir olaydýr ve siyasi yasalarla belirlenir. Birlik içinde yaþayan topluluklar eþitlik, özgürlük ve demokratik anlamda belli bir düzeye geldiklerinde uluslaþma sürecini tamamlarlar. Farklýlýklarýn ulusal düþmanlýða dönüþmesi ile bu süreç tamamlanmadýðý için, emperyalist sisteme baðýmlý hale geliriz. Emperyalizmde yerli ve yabancý kimi sermaye gruplarý, kendi çýkarlarýný koruyabilmek için ekonomik ve siyasi baský unsuru oluþturarak, kimi yasal veya yasadýþý örgütlerle iþbirliði yapabilir. Egemen devletlerin bir toplumun dinsel deðerlerini öne çýkarmasý ve siyasileþtirmesinin nedeni ise, emekçi sýnýf ve türevlerinin kendi sýnýf bilincine ulaþmalarýný önlemek ve demokratikleþme, özgürleþme ve baðýmsýz ulus olma bilincini köreltmektir. Bu politikalarýn temelinde, geleneksel mezhep ve din ayrýmýnýn derinleþtirilerek, bu çýkar doðrultusunda toplumun bölünmesidir. Topluluklar arasý ötekileþtirici yaklaþýmlarýn altýnda yatan gerçek, burjuva toplumunun çoðulculuk kisvesi altýnda yarattýðý teokratik faþizmin kurgularýdýr. Hedef, devleti denetim altýna almak ve bu hedef doðrultusunda önce gizli, sonra açýk olarak eylemlerini gerçekleþtirmektir. Laik-Ulus devlet, Türk- Ýslam temelli bir yapýnýn oluþturulmasýnda en büyük engellerden biri olarak görüldüðünden, Uður Mumcu nun 16. ölüm yýldönümünde emperyalist faþist gericilerin, sosyalist yurtseverlere yönelik kanlý saldýrýlarýný yaratan bu zihniyeti kýnýyoruz. Saygýlarýmýzla, ODTÜ Mezunlarý Derneði Yönetim Kurulu O C A K

4 dernekten ODTÜ MEZUNLARI DERNEÐÝ STK YÖNETÝCÝLERÝNE EV SAHÝPLÝÐÝ YAPTI 18 Aralýk 2008 akþamý ODTÜ Mezunlarý Derneði, Sivil Toplum Kuruluþlarýnýn Yöneticilerine bir yýlbaþý kokteyli verdi. Her sene geleneksel olarak yapýlan yýlbaþý kutlamalarý kapsamýnda gerçekleþtirilen Sivil Toplum Kuruluþlarý Kokteyline bu sene gerek STK'lardan gerekse de milletvekillerinden yoðun bir katýlým vardý. ODTÜ Mezunlarý Derneði'nin ev sahipliði yaptýðý gecede açýlýþ konuþmasýný yapan Dernek Yönetim Kurulu Baþkaný Himmet Þahin, geçtiðimiz yýla ve içinde yaþadýðýmýz sürece iliþkin deðerlendirmelerini þöyle dile getirdi: "Sayýn Milletvekilleri, Sevgili Baþkanlar, Deðerli üyeler, Her yýl gerçekleþtirdiðimiz Yýl Sonu Kokteylimize Hoþ geldiniz. Ülkemizin ve Dünyamýzýn içinde bulunduðu ekonomik ve toplumsal eþitsizlikler, çok uluslu þirketler aracýlýðý ile sürdürülen küresel sömürü, kimlik ve kültür çatýþmalarý, kirletilen çevre ve insanlýk gibi sorunlar canýmýzý daha fazla acýtýr hale gelmiþtir, daha da çok uzun süre acýtacaðý açýktýr. Biliyorsunuz yoðun bir ekonomik kriz yaþýyoruz. Mart 2009 'da da yerel yönetim seçimleri gündeme gelecek. Bu süreçte demokratikleþmeyi ortak payda olarak ele alýp demokratik kitle örgütlerinin önemini vurgulayan birlik ve çeþitliliði bir arada yaþatacak, demokratik inisiyatifi oluþturacak ve toplumsal enerjiyi harekete geçirecek toplumsal projeleri hep beraber oluþturmalýyýz. Özgürlük, kardeþlik ve eþitlik bayraðý altýnda bir araya gelmeli, ayný zamanda yurttaþlýk kavramýnýn içini dolduran sivil ve siyasi haklarý daha net bir þekilde dile getirmeliyiz, bu da bizlerin niteliðinin ve niceliðinin belirleyicisi olacaktýr. 4 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

5 dernekten Devletlerin baskýcý tutumunu, sivil toplum lehine deðiþtirecek birikim ve deneyimle ortak paydada buluþmamýz ve ortak hareket etmemizle mümkündür, böylece mevcut yapýyý disipline edici bir rol üstlenebilir ve siyasi oyunun kurallarýný yeniden tanýmlayarak kurucu bir rol üstlenebiliriz. Temsil ve meþruluk krizinin aþýlmasý sürecinde, temsili demokrasiyi yaþatarak toplumsal taleplerin siyasi alanda iletilmesini saðlamak asýl görevimizdir. Yurttaþlarýn hak ve özgürlük bilincinin geliþmesi, insan merkezli toplumsal sorunlarýn çözümüne etkili bir þekilde katkýda bulunabilir, demokratikleþme ve modernleþme konularýnda etkin bir rol üstlenerek kendi kültürümüzü geliþtirerek evrensel kültürün geliþmesine çaba sarf etmiþ oluruz. Kamu yararý düþüncesinin ve dayanýþmasýnýn çimentosu olabiliriz. Biliyorsunuz, iktidar iliþkileri yatay ve dikey bileþenlere sahiptir. Bunlardan biri olmadan diðeri de olmaz. Bu anlamda yerel yönetimlerin iktidar perspektifini gölgeleyecek olan en önemli unsur; halkýn kendi yaþadýðý yerlere iliþkin sorunlarýný dile getirmesi ve çözüm arayýþlarýnda bulunmasýdýr. Bunun sonucunda da halkýn kendi kaderini belirleme ve onu inþa etme özgürlüðünün ilk biçimleri bu þekilde ortaya çýkmýþ olacaktýr. Konuyu daha somut olarak Baþkentimize indirgediðimizde; kültürel ve yaþamsal farklýlýklarýn Doðu ile geleneksellik ve Batý ile modernlik zemini üzerinde, bunun da modernleþme felsefesine karþýtlýðý üzerinde ilerlediðini rahatlýkla söyleyebiliriz. Muhafazakar - Ýslamcý akýmlar her zaman aydýnlanma karþýsýnda yer almýþlardýr. Bu nedenle Cumhuriyetçilik düþüncesi ile yüzünü batýya çeviren, bu kültürün yaþatýldýðý ilim, irfan ve kültür merkezlerine karþý bir direnç oluþmuþtur. Bu durum da kendi gibi düþünmeyen kiþi ve kurumlarý ötekileþtirmiþtir. Yaþanan kültürel direnç kentsel yapýlanmada da karþýmýza çýkmaktadýr. Þehir dýþýnda kendilerince daha güvenlikli ve dýþa kapalý, kendi organlarýný içinde barýndýran kent kimliðine bürünen yeni yerleþim alanlarý yaratýlarak kentli bütünleþmesi engellenmektedir. Ankaralýlýk olarak simgeleþtirilen deðerler, mevcut yerel ve merkezi yönetim düzeyinde ne yazýk ki siyasetçiler tarafýndan yok edilmeye çalýþýlmaktadýr. Kentin geliþimi, kentin kendine özgü nitelikleri ve tarihi özellikleri kaderine terkedilmiþtir. Yapýlan alt geçitler ile yaþayan halkýn kent duygusu yok edilmekte, yenilenebilir enerji kaynaklarýnýn kullanýmý önemsenmeyerek, arsenikli su ve kömür gibi kimi zararlý maddelerin kullanýmýnýn teþvik edilerek halkýn saðlýðý ile oynanmaya devam edilmektedir. Kent merkezindeki yaþama güvenirliliði giderek azalmakta, yine kent eðitim ve kültür merkezi olma niteliðini gittikçe yitirmektedir. Çevre ve yaþam kalitesi bir çileye dönüþmüþtür. Barýnma, saðlýk, yaþama hakký ticarete dönüþtürülmüþ ve rant kapýsý haline getirilmiþtir. "Kent Konseyleri" ve "Kent Kurultaylarý" çalýþamaz hale getirilmiþ veya tarikatlarla çeþitli þekillerde iliþkilendirilmiþtir. Kentsel mirasýn korunmasý, herkese yeterli konut saðlanmasý, saðlýk olanaklarýnýn geliþtirilmesi, engelliler için özel düzenlemelerin yapýlmasý, toplu taþýma araçlarýna yönelimin artmasý, farklý kültürlerin bir zenginlik olarak kabul edilmesi bizler için elbet de öncelikli konulardýr. Halkýn özgür ve demokratik olarak, yerel demokrasiye, insan haklarýna saygýlý, köken ve toplumsal konum ayrýmý yapmayan yerel temsilcilerin özgürce seçilebildiði demokratik bir düzene sahip olabilmesi için asgari noktalarda el ele vermeliyiz. Gücünü beraberlikten alan bu birlikteliðimizin devamýný diliyor, 2009'da sorunlarýn aþýlmasýný umarak, katýlýmlarýnýzdan dolayý hepinize teþekkür ediyorum." Himmet Þahin'in konuþmasýnýn ardýndan koyu bir sohbete dalan konuklar, ekonomik krizi, yaklaþan Belediye seçimlerini konuþurken, dev ekranda gece boyu sergilenen ODTÜ Mezunlarý Derneði nin 2008 yýlýnda gerçekleþtirdiði çalýþmalarý da izleme fýrsatý buldular. Gecenin ilerleyen saatlerine kadar Viþnelik'te devam eden kokteyl, katýlýmcýlarýn teþekkür ve gelecek yýla iliþkin iyi dilekleri ile sona erdi. Þule ÞAHÝN (PSY 85) O C A K

6 güncel Küresel Kriz ve Türkiye Ýçin Çýkýþ Yollarý Kapitalizm son 70 yýlýn en aðýr bunalýmlarýndan birisini yaþýyor. Küresel ekonominin sürüklendiði 2007 krizi, kapitalizmin finansallaþma sürecinin doðrudan bir ürünü olarak deðerlendirilmelidir. Bu kriz "kapitalizmin sonu" elbette deðil, ancak yeni küreselleþme dalgasýnda somutlanan neoliberal ideolojinin sonu olduðu kesin. Nitekim, küresel krizin bize öðrettiði ilk temel ders serbest piyasanýn dengeli ve istikrarlý bir ekonomi yaratacaðý ve her türlü devlet müdahalesinin kaynak israfýna yol açacaðýný savlayan neoliberal iktisat dogmalarýnýn geçersizliðinin ortaya çýkmasýdýr. "Serbest" piyasalarýn kuralsýzlaþtýrýlarak kendi kendisini sadece "derecelendirme kuruluþlarý" ya da "üst kurullar" aracýlýðýyla denetleyebileceði savý boþa çýkmýþtýr. Finansal ekonominin gerek ulusal, gerekse uluslararasý düzeyde topyekün bir kurallar bütünü içinde gözetim altýnda tutulmasýnýn ve sistemik olarak denetim altýna alýnmasýnýn baþka seçeneði olmadýðý anlaþýlmýþtýr. Türkiye'nin küresel krizi bankacýlýk sistemi üzerinden deðil, finans-dýþý þirketlerin üretim, ithalat finansmaný ve iþsizlik sorunlarý aracýlýðýyla yaþama olasýlýðý yüksektir. Zira; 2003 sonrasý dönemde, Türkiye'nin uluslararasý ekonomiyle olan iliþkilerinin ana aktörleri bankacýlýk kesiminden ziyade, reel üretici þirketler ve hanehalklarý olmuþtur. Bu süreç içerisinde finansdýþý þirketlerin ve hanehalklarýnýn dýþ borçlarýnýn hýzla artmakta oluþu ve bu kesimlerin ekonomik faaliyetlerini sürdürebilmek için aþýrý derecede ithalat ve dýþ borçlanma baðýmlýlýðý içine sürüklenmesi, ulusal ekonomik dengelerde önemli bir kýrýlganlýk kaynaðý oluþturmuþtur. 2009'da durgunluk içine sürüklenmesi beklenen dünya ekonomisi ve uluslararasý finansman giriþlerinin daralmasýyla bu kýrýlganlýklarýn su yüzeyine çýkacaðýna yönelik kaygýlar, IMF ve TC Merkez Bankasý da dahil olmak üzere birçok kesimde dile getirilmektedir. Küresel krize karþý emekten ve ulusal baðýmsýzlýktan yana bir istikrar -ve giderek kalkýnmastratejisinin temel unsurlarý olarak þu önlemleri önemli görmekteyim: (i) Ýþsizlikle mücadele ve emekçi halkýn gelirlerinin korunmasý istikrar programýnýn ana amacý olmalýdýr. Bu amaç doðrultusunda, olasý IMF programýnýn daraltýcý reçeteleri reddedilmeli; Batý ülkelerinin, neoliberal modelin tüm öðelerini çiðneyerek uygulamaya koyduklarý geniþletici ve istihdam arttýrýcý önlemler örnek alýnmalýdýr. (ii) Kamunun geniþleyici politikalarýnýn kamu kesimi bütçe dengelerinde istikrarsýzlýk yaratmamasý için vergi yükü sermaye gelirleri üzerine yaygýnlaþtýrýlmalýdýr. Öncelikle finansal iþlemler vergilendirilmelidir. Borsa ve döviz iþlemleri üzerine, iktisat yazýnýnda Tobin vergisi diye de anýlan, düþük oranlý, ancak yaygýn bir finansal iþlem vergisi uygulanmaya konulmalýdýr. (iii) TC Merkez Bankasý'nýn ekonomiye olan sorumluluklarýný sadece fiyat istikrarý hedefiyle sýnýrlayan ve merkez bankasýný, ulusal para ve finans piyasalarýna müdahale edebileceði tüm araçlarý elinden alarak edilgenleþtiren, enflasyon hedeflemesi anlayýþý terk edilmelidir. Küresel krizin yayýlma biçimi, "fiyat istikrarýný saðlamýþ olmanýn tek baþýna makro istikrarý saðlamaya yetmeyeceðini; döviz ve diðer menkul kýymet piyasalarýnda istikrar saðlamadan fiyat istikrarýnýn da saðlanamayacaðý" gerçeklerini açýkça ortaya çýkarmýþtýr. Küresel krizin ana unsurlarý ürün piyasalarýndaki enflasyonist baskýlardan deðil, finansal varlýklarýn deðerlerindeki þiþkinlik ve istikrarsýzlýktan kaynaklanmaktadýr. Uluslararasý þoklara açýk ve kýrýlgan yapýsýyla Türkiye'nin uluslararasý mal ve finans piyasalarýndan gelecek kriz dalgalarýna sadece faiz oranlarýnda günlük ayarlamalarla ve "biricik sorumluluðumuz fiyat istikrarýdýr" kör inancýyla karþý koymasý olanaklý deðildir. Bu tespitten hareketle, Merkez Bankasý dövizin reel fiyatýný hedef alan ve Türk Lirasý'nýn aþýrý deðerlenmesini önleyecek tedbirleri uygulamaya koymalýdýr. Bu tür politikalarýn etkili olabilmesi için sermaye hareketlerinin 6 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

7 güncel denetim altýnda tutulmasý gereklidir. Bu amaçla yabancý sermaye giriþ çýkýþý, yurtdýþýndan borçlanma ve sýcak para hareketlerinin sýnýrlandýrýlmasýna yönelik tedbirler gündeme getirilmelidir. (iv) Bu doðrultuda, dýþ sermaye ve özellikle kýsa vadeli dýþ sermaye giriþ-çýkýþlarýnýn düzenli ve arzu edilen biçiminde gerçekleþebilmesine imkan vermek üzere, 32 Sayýlý Karar, en azýndan ekonomi tekrar istikrarlý bir büyüme çizgisine yerleþinceye kadar, yürürlükten kaldýrýlmalýdýr. Finansal sermaye hareketlerinin serbestisi ek vergi, munzam karþýlýk oranlarý vb. önlemlerle sýnýrlandýrýlmalý, sermaye hareketlerinin kýsa vadeli öðeleri caydýrýlmalý; ulusal ekonomi spekülatif saldýrýlara karþý korunmalýdýr. (v) Sermaye hareketlerinin bugünkü görünümünde Türkiye'nin dýþ borcunu döndürmek, uluslararasý finans çevrelerinin insafýna terkedilmiþ durumdadýr. Daralmasý muhtemel döviz giriþleri altýnda dýþ borçlarýn da yeni bir ödeme profiline kavuþturulmasý gereklidir. Bunun için uluslararasý giriþimler gecikmeden baþlatýlmalýdýr. (vi) Bilindiði üzere, Gümrük Birliði anlaþmasý gereði, üçüncü ülkelerden ithalata karþý Avrupa Birliði'nin ortak gümrük tarifesi uygulanmaktadýr. Bu nedenle Türkiye, Dünya Ticaret Örgütü'nün imkan verdiði koruma önlemlerini dahi kullanamamakta ve çok büyük çaplý bir dýþ ticaret açýðý vermektedir. Böylelikle ithalat baskýsý rakip ulusal sanayiler üzerine yýkýcý ve iþsizliði arttýrýcý etkiler yaratmaktadýr. Önemli bir istikrarsýzlýk ve kýrýlganlýk göstergesi olduðu kadar, yaygýn iþsizlik sorununun da temel nedeni olan dýþ açýk (cari iþlemler açýðý) kontrol altýna alýnmalýdýr. Bu önlem bir yandan da ulusal ekonominin yatay ve dikey baðlantýlarýnýn güçlendirilmesi ve ulusal sanayinin ithalat baðýmlýlýðýnýn azaltýlmasý için son derece önem arz etmektedir. Hem krizin etkilerini en aza indirgemek, hem de uzun vadede iþsizliði azaltmak için Gümrük Birliði askýya alýnmalýdýr. Kriz dönemleri kuþkusuz ki mevcut iktisat paradigmasýnýn gözden geçirilmesi ve yeni hedeflerin tanýmlanmasý için de fýrsatlar oluþturur. Türkiye için böyle bir yeniden paradigma tanýmlanmasýnýn bu konjonktürde mümkün olacaðý inancýmýzý koruyoruz. Türkiye bu kriz konjonktürünü fýrsat bilerek, mevcut neoliberal kliþelerden uzaklaþýp, sanayileþmesini emek yoðun ve yüksek katma deðerli sektörlere yöneltmek suretiyle iþsizlik ve yoksulluk sorunlarýna da çözüm arayýþlarýna girebilir. Kanýmca Türkiye'nin mevcut krizde en önemli fýrsatý da burada yatmaktadýr. Prof. Dr. Erinç YELDAN Bilkent Üniversitesi, Ýktisat Bölümü Öðretim Üyesi O C A K

8

9 a yýn d osyasý V AROÞUN ÖYKÜSÜ Üniversite yýllarý. 2 genç ilk dolmuþla Baþkent Ankara'nýn bir gecede kondurulan alanlarýndan birinin yolunu tutar. Amaç bir dersten tatminkâr bir not almalarýna yetecek kadar veri toplamak ve bölgedeki, bir zamanlar kaçak olan ancak yakýn bir seçim dönemde tapunun yaný sýra su, elektrik ve daha nicelerine kavuþan yerleþime dair bir rapor sunmaktýr. Dolmuþtan indikleri andan itibaren gerçek yaþam göz kýrpmýþtýr. Zor koþullarda yaþamlarýný sürdüren bir grup yeni Ankaralýnýn sýðýndýðý derme çatma evlerdense çeþit çeþit pasta böreðin satýldýðý bir pastane karþýlamýþtýr onlarý. Elbette göz ardý edilemez yokluklar vardýr mahallede, örneðin su baskýnlarýndan korunmak için tepelere yerleþen aileler çocuklarý için oyun alaný yaratamamýþlardýr; en yaygýn oyun, çamurlu tepelerden eski nehir yataðý yeni merkez caddesine yuvarlanmacadýr. Bir merkez edasýyla mahallelilere hizmet eden bu cadde boyunca pastane, beyaz eþya bayisi, bir okul, bir cami, bir postane, bir süpermarket, bir tamirci, bir kot maðazasý ve daha niceleri kol kola sýralanmaktadýr. Bu beklenmedik durum gençleri daha da endiþelendirmiþtir, çünkü mahallede ilk yýllarýna dair neredeyse hiç iz kalmamýþtýr. Ellerindeki paftaya bir bir iþlemeye baþlarlar gördüklerini. Sonra birden postacý yanaþýr yanlarýna, belediyeden mi geliyorsunuz diye sorar. Ýþin aslýný öðrenince rahatlar ve yardýmcý olabileceðini söyler. Gençleri önce mahallenin emlakçýsýna -ki bu kiþi bölgeye ilk gelenlerdendirsonra da o bölgeye ilk gelen ve ilk gecekonduyu yapan, Ahmet diyelim adýna, Ahmet Bey'le tanýþtýrýr. Emlakçý pek sýcak karþýlamaz, çok eþelemeyin, biz bize yaþayýp gidiyoruz biz burada der. Ahmet Bey ise tam tersi büyük bir ilgiyle karþýlar. Ve anlatmaya baþlar hikâyesini Geçici iþçi olarak komþu bir kentten Ankara'ya gelir. Niyeti birkaç ay iþ bitene kadar çalýþýp dönmektir. Sonra iþleri iyi gider, çalýþtýðý yerde tutunur. Eee artýk pansiyon odalarýnda daha fazla kalamayacaktýr, masrafý bir yana koþullarý çok kötüdür. O zamanýn en iþlek bölgesi Sýhhiye çevresinde dolanmaya baþlar, ucuz ev arar. Fakat ne mümkün, zaten sayýlý olan konutlar çok pahalýdýr. Ve birden bir yer keþfeder. Merkeze yakýn, demiryolu güzergâhýnda hem de yerleþilebilir, manzaralý ferah bir alandýr. Ahmet Bey hiç farkýnda olmadan yerleþilebilirlik analizi yapmýþ ve en çok puaný alan bölgeyi seçmiþtir. Aralarýndan cýlýz Melda TANRIKULU (CP'06) bir nehir geçen 2 tepeden birini beðenir. Kollarý sývar ve yuvasýný kurar. Koskoca bir mahallenin ilk tohumu atýlmýþtýr. Endiþelidir, yaptýðýnýn bilincinde fakat çaresizdir. Birkaç gün geçer, ne gelen olur ne giden. Kimse dokunmaz tepede rüzgâra karþý dimdik duran o minik eve. Sonra memleketine gider, ailesini alýr gelir. Artýk bir aradadýrlar, koþullarý zor da olsa bir evleri vardýr. Derken Ahmet Bey'in iþleri iyi gider, para kazandýkça evine çeki düzen verir, hatta iþverenleri ondan memnun kalýnca ailesinden birkaç kiþiyi daha iþe aldýrýr. Sonra onlara da birer ev yaparlar. Sonra birkaç, birkaç daha derken iki tepe bir uçtan bir uca yepyeni bir dokuya bürünür. Ama bir sorun daha vardýr, o da iki tepeyi birbirinden ayýran kýþýn coþan yazýn kokan cýlýz nehir. Ýþte tam o sýrada bir seçim imdadýna yetiþir mahallelinin. Önce tapular gelir, sonra nehir doldurulur, yol açýlýr, derken elektrik, su Ahmet Bey gözlerine inanamamaktadýr. Bir gece elleri titreye titreye yaptýðý evini yýkacaklar diye korkarken, ödüllendirilmiþtir. Hala çocuklarýnýn bir oyun parký yoktur ama o ufak evlere zaman içinde eklemlenen garajlarda bekleyen lüks otomobilleri vardýr Yurdum baþkentinde kentli olmak da zaten böyle bir þey deðil midir? Melda TANRIKULU (CP 06) O C A K

10 SOSYAL BELEDÝYECÝLÝK ANLAYIÞI VE 2009 YEREL YÖNETÝM SEÇÝMLERÝ Giriþ Ülkemizde yerel yönetimler alanýnda, özellikle 12 Eylül 1980 Askeri Darbesi ve takip eden yýllarda yapýlan yasal düzenlemelerle birlikte yeni ve karmaþýk bir süreç baþlamýþtýr. Bu noktada, yerel ölçekteki kamu hizmetleri yürütülürken kamu yararý ihmal edilmiþ, yýllar içinde, kentlerin imar, planlama, altyapý, ulaþým, çöp, su ve atýk su gibi konulardaki sorunlarý çeþitlenmiþ ve derinleþmiþtir. Bugün içinde yaþadýðýmýz kentlerin, mekânsal ve çevresel baðlamda, saðlýksýz büyümesinin ardýnda, toplumsal alanda yaþanan sosyal ve kültürel yozlaþmanýn olduðunu söylemek yanlýþ olmasa gerekir. Kentsel hizmet ve ihtiyaçlarýn týkandýðý her alanda, ya hizmetlerin özelleþtirilmesi bir "çözüm" olarak ortaya koyulmakta, ya da mafyalaþmýþ yapýlar kanalý ile bir takým "çözümler" üretilmektedir. Türkiye kentleri, belediyelerdeki, neo-liberal politikalarýn, yaðma ve talan uygulamalarýnýn sonucunda, saðlýksýz yaþam alanlarýna ve kitlesel nüfus yoðunluklarýnýn buluþtuðu ortamlara dönüþmüþtür. Türkiye'de, Sosyal Belediyecilik Anlayýþý'nýn ortaya sunduðu örnekler, kentsel deneyim ve baþarýlar, yýllar içinde iþ bilmez belediye yönetimleri tarafýndan hýzla yok edilmiþtir. Tüm bu sorunlara ve geri gidiþe raðmen, Türkiye yeni bir yerel yönetim seçimi "arifesinde" yerel hizmetlerin, halk için ve halkla birlikte oluþturulmasýna ve uygulanmasýna örnek teþkil edecek birçok deneyime ve potansiyele sahiptir. Ankara'da Vedat Dalokay ve Ali Dinçer'in belediyecilik tarihine düþtükleri notlar, dün Fatsa'da yaratýlan yerel yönetim deneyimi ve bize býrakýlan miras, bugün Dikili'de, Hopa'da yeniden inþa edilen toplumcu belediyecilik anlayýþý bir anlamda üzerinde durulmasý gereken özgün deneyimlerdir. Bugün, kentlerimizin ve kentte yaþayan insanlarýn önümüzdeki dönem, yerel seçimlerde ihtiyaçlarý olan temel yaklaþým, toplumcu ve halkçý belediyecilik anlayýþýdýr. Böyle bir yaklaþým ve anlayýþ ise, katýlýmcýlýðýn önünü açan, toplumun deðiþik kesimlerine karar alma süreçlerinde katýlým ve söz hakký tanýyan bir politikada kendini tarif edebilir. 1- Yerel Yönetimlerin Bugün Ýçinde Bulunduðu Durum Bugün dünyamýz, küreselleþme olarak tarif edilen, bilim ve teknolojide hýzlý deðiþimlerin yaþandýðý, ulus devletlerin yok olduðu/yok edildiði, sermayenin tek güç olarak egemenliðini ilan ettiði bir dönemin içinden geçmektedir. Uluslararasý sermayenin, Dünya Bankasý ve IMF gibi emperyalist örgüt ve yapýlarýn, ülkemizde uygulamaya çalýþtýklarý ve büyük oranda da uyguladýklarý politikalar, uluslararasý yeni iþ bölümü çerçevesinde, örneðin Türkiye kentlerini, emperyalist pazarlarýn talepleri doðrultusunda biçimlendirmektedir. Ülkemizde, ne yazýk ki, yerel ölçekte de gündeme gelen "kamu yönetimi reformu" ve "özelleþtirme", belediyelerin sosyal görevlerinden arýndýrýlmasýndan baþka bir þey deðildir. Bu arada, kamuda yeniden yapýlanma adý altýnda gündeme gelen, "yönetiþimci" devlet modeli yerel yönetimlerde, özellikle de belediyelerde merkez denetimini dýþlayan, yozlaþtýrýlmýþ ve ticarileþmiþ belediye yönetimlerini ortaya çýkarmýþtýr. 2 - Nasýl Bir Belediyecilik Anlayýþý? Yukarýda özetlenen tablo, deðiþmez ya da deðiþtirilemez deðildir! Yaþanabilir bir kent ortamý ve çaðdaþ bir belediye için, ilk koþul katýlýmcý bir yönetim anlayýþýnýn benimsenmesi olmalýdýr. Bu noktada, sosyal belediyeciliðin bir gereði olarak, Toplumsal çýkarlarýn korunmasýnda, Kente karþý sorumluluk duyulmasýnda, Kentli bilincinin saðlanmasýnda, Doðaya karþý sorumluluklarýn yerine getirilmesinde, Bilginin paylaþýlmasýnda, Kent yöneticilerinin denetlenmesinde, Kentsel hizmetlerin ihtiyaçlar ve haklar ekse- 10 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

11 a yýn d osyasý ninde ele alýnmasýnda, Etkin ve Üretken Bir Politikanýn Hayata Geçirilmesi Gerekmektedir! 3 - Sosyal Belediyecilik ve Geleceðe Dair Öngörüler Sosyal Belediyecilik Anlayýþý denince aþaðýda belirtilen hususlar anlaþýlmalýdýr: Yönetsel açýdan eþitlikçi, demokratik ve katýlýmcý bir yapýya ve anlayýþa sahip olmalýdýr. Öncelikle rantý deðil, nitelikli, yeterli ve eþit hizmet üretimini amaçlamalýdýr. Kente dair deðerlere, kentsel tarihi dokuya ve çevreye yönelik zararlarý, kente karþý suç olarak görüp, gereðini yapmalýdýr. Kamu yararý taþýmayan yatýrým ve harcamalar yapmamalýdýr. Her aþamada, yönetimin her kademesinde açýklýk ve denetimi esas almalýdýr. Kentte yaþayanlarý "müþteri" deðil, yurttaþ olarak gören bir bakýþ açýsýyla, yerel kamusal hizmetlerden eþitlik ve Hakçýlýk temelinde her kesimin yararlanmasýný saðlamalýdýr. Koruyucu saðlýk hizmetlerini temel alan, parasýz saðlýk ve sosyal hizmet uygulamalarýný hayata geçirmelidir. Özellikle kent yoksullarýnýn yaþadýðý bölgelerde, kentsel dönüþümün siyasal ve sosyal bir dönüþüm olmasý gereðinden hareketle, bu bölgelerde kültür ve dayanýþma evleri oluþturulmalýdýr. Yaþlýlar için özel programlar geliþtirmeli, saðlýklý yaþlanmanýn koþullarýný yaratmalýdýr. Engelliler için, saðlýðýn sosyal belirleyicilerinden hareketle, toplumcu bir bakýþ açýsýyla sosyal hizmet uygulamalarýný geliþtirilmeli, bu noktada belediyeler ortamýndaki proje, uygulama ve hizmetlerde engelliler için pozitif ayrýmcýlýk yapmalýdýr. Özelleþtirme uygulamalarýna karþý, planlý ve kamusal yararý öne çýkaran çalýþmalara aðýrlýk vermelidir. Yerel ölçekte, çevre yönetimi ile ilgili, etkin ve güçlü bir idari ve teknik yapý oluþturulmalýdýr. Saðlýklý bir kent ortamý için, uluslararasý dayanýþmayý öngören proje ve uygulamalarý temel almalýdýr. M. Nilgün EGEMEN (CHE'89) Belediye Meclisleri ile eþgüdüm içinde çalýþacak, kent konseyleri gibi yapýlarý oluþturulmalýdýr. Kentsel alt yapý, planlama ve imar süreçlerine dair konularda, bilim insanlarý ve üniversitelerle ortak çalýþmalar yapmalýdýr. Meslek örgütleri ile eþgüdüm içinde bir çalýþma tarzý benimsemelidir. Dr.. Ethem TORUNOÐLU (ENVE 90) O C A K

12 Yerel Seçimlere Giderken Türkiye Kentlerine Ýliþkin Bir Deðerlendirme Türkiye Mart ayýnda yerel seçimleri yapacak. Seçimler var olan anlayýþlarýn ne derece toplum tarafýndan benimsendiðini de gösterecek. Seçim atmosferine girildiði bir dönemde, Türkiye, derin bir ekonomik krize de girmiþ bulunuyor. Bu kýsa yazýda kentlerimizde uzunca sayýlabilecek bir süredir uygulanan, ancak son dönemde daha da yoðunlaþýp, yaygýlaþan politikalara yönelik bir deðerlendirme yapacaðýz. Bu çerçevede, kentlerde izlenen politikalarla derinleþen ekonomik kriz arasýnda güçlü bir iliþkinin olduðunu gösterip, yapýlacak tercihlerin sadece kentlerimiz için deðil, Türkiye açýsýndan da hayati yönlerinin bulunduðunu göstereceðiz. Türkiye, Ýkinci Dünya Savaþý sonrasý kentleþmeye en az kaynak aktararak sanayileþme ve geliþmeyi seçen bir strateji benimsedi. Bu tür bir öncelik, toplumun kentleþmeyi önemli ölçüde kendi kaynaklarý ile gerçekleþtirmesi sonucunu doðurdu. Gecekondu ve düzensiz yapýlaþma, kentlerde enformel ekonominin yayýlýþý, altyapý yetersizlikleri bu çerçevede açýklanabilir sonrasý bu tercihler, büyük ölçüde deðiþmiþtir. Dýþa açýk büyüme stratejisi üretimi büyük ölçüde caydýrýrken, kaynaklarýn giderek artan biçimde finans sektörüne ve spekülatif yatýrýmlara yönelmesine yol açmýþtýr. Baþa gelen hükümetlerle ivme kazanan bu strateji günümüzde en yüksek noktasýna ulaþmýþtýr. Bugün Türkiye üretimden büyük ölçüde vazgeçmiþ, finans sektörü ve spekülatif yatýrýmlar ile iþleyen bir ekonomiye dönüþmüþtür. Kentler bugün bu spekülasyon ve rant ekonomisinin merkezinde yer almaktadýr. Kentlerde üretim yapan kamu ve özel sektör fabrikalarý ve üretim tesisleri hýzla kapatýlmýþ, bunlarýn yerine alýþveriþ ve iþmerkezleri, lüks konut siteleri yapýlmýþ ve yapýlmaktadýr. Kentlerin merkezlerinin içi boþaltýlýp, kamusal mekan adresi olarak alýþveriþ merkezleri gösterilirken, kentlerde ulaþým politikalarý yayalarý tümüyle göz ardý eden ve taþýt akýþkanlýðýný hedefleyen kent içi ve kent merkezlerini yaran otobanlarla örülmüþtür. Gecekondu alanlarý kentsel dönüþüm adý altýnda yýkýlýp yerlerine yeni zengin zümrelerin ihtiyaçlarýna yanýt veren iþlevler gelmektedir. Büyük kentlerin çoðunda bugün altgelir gruplarýnýn konut sorunu kriz haline gelmiþken, kent bütünü olarak bakýldýðýnda var olan hane sayýsýnýn çok üzerinde konut birimi bulunmaktadýr. Diðer bir anlatýmla, konut ve genel olarak kentsel taþýnmazlar spekülasyon merkezli bir yatýrým alaný haline gelmiþtir. Kentsel rantlarýn bu derece öne çýktýðý bir durumda, büyük sermaye gruplarý da üretimden giderek vazgeçip kentsel taþýnmazlar ve parakende ticaret ve benzeri alanlara girmiþlerdir. Bununla birlikte, üretimin terk edildiði ve kent- Fotoðraf: Kamil AKDOÐAN (ES'90) 12 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

13 a yýn d osyasý Fotoðraf: Hürol TAÞDELEN (EE'84) lerin tüketim ve rant mekanýna çevrildiði bu dönüþümün merkezinde devlet vardýr. TOKÝ gibi kurumlar aracýlýðý ile mevcut iktidar kentleri þantiyeye çevirirken, yaptýklarý plan deðiþiklikleri ile belediyeler rant daðýtým þirketlerine dönüþmüþ bulunmaktadýr. Belediye baþkanlarý giriþimcilerle arsa ve rant pazarlýðý yapan aracýlar haline gelmiþ, planlama uzmanlarýn etkinliði olmaktan çýkýp, belediye baþkanlarý ve meclis üyelerinin pazarlýk aracý ve alaný haline gelmiþtir. Kuþkusuz kuralsýz ve ilkesiz pazarlýk anlayýþý bir yandan kentlere gelecekte ödenmesi imkansýz yükler yaratýrken, yolsuzluklarýn ve þaibenin de kaynaðý haline gelmiþ, milletvekillerine kadar uzanan bir takipçi/aracý zümreyi de yaratmýþtýr. Üretimden uzaklaþmýþ ve tüketim ve rant arayýþlarý ile iç içe geçmiþ bir toplumsal ve kentsel yapýnýn kendisini üretebilmesi mümkün deðildir. Bu durumun çözümü uzun süredir iç ve dýþ borçlanma biçiminde olmuþtur. Türkiye tarihinin hiçbir döneminde olmadýðý büyüklükte bir borç bataklýðýnýn içine girmiþtir. Bu bataklýðýn ortasýnda, kentlerimizde yükselen alýþveriþ ve iþmerkezleri, lüks konut alanlarý ve residanslar vardýr. Eðer lümpenlik; üretmeden tüketimin, bunu yaparken yasal çerçevelerin ve toplumsal alanda paylaþýlan norm ve ahlaki deðerlerin çiðnendiði bir süreç olarak tanýmlanýrsa, bugünkü kentleþme biçimimiz ve yönetim anlayýþýmýz giderek artan biçimde lümpenleþmedir. Borçlanma, savurganlýk ve lüks, rüþvet ve skandallar, kumar ekonomisi bugünkü kentleþmemizin merkezindedir. Belediyeler etrafýnda ortaya çýkan yolsuzluklar, hukuka uygun olmayan ve övünülerek anlatýlan arsa pazarlýklarý belediye yönetimlerinin rutin iþi haline gelmiþ bulunmaktadýr. Bugün çalýyor ama iþ yapýyor diyerek belediye baþkanlarýný deðerlendiren anlayýþ, korkutucu biçimde geniþleyen lümpenleþmenin giderek kanýksandýðýnýn göstergesi olarak deðerlendirilebilir. Tüm bu süreç kentlerimizi parçalayýp, daðýtmaktadýr. Kamusal mekanlar giderek artan biçimde tahrip ve tasfiye edilmektedir. Birlikte yaþam mekaný olarak görmek istediðimiz kentlerimiz, giderek artan biçimde, birbirinden kopan kesimlerin dýþa kapandýklarý gettolarýn mekaný haline gelmiþtir. Bugün kentler hiçbir kesimin kendini güvende hissetmediði, yoksulluðun hýzla yayýldýðý ve yardým ve benzeri yaklaþýmlarla bir kez daha yoksulun sömürüldüðü yamalý bohçalar haline gelmiþtir. Bugünkü ekonomik krizin geri planýnda da üretimden uzaklaþýp tüketime ve spekülatif etkinliklere yönelen anlayýþ ve bu anlayýþýn yol açtýðý dengesizlikler ve borçlanma vardýr. Tam da bu nedenle, önümüzdeki yerel seçimlerde mevcut anlayýþa dur demek, sadece kentlerdeki politika ve uygulamalara hayýr demek anlamýna gelmeyecektir. Belki daha da önemlisi, bu tür bir tavýr uzun süredir devam eden ve toplumumuzun geleceðini tehdit eden talan ekonomisine ve artan lümpenliðe dur diyecektir. Bu yüzden seçimlere kadar olan dönem toplumsal yaþamý ve toplumcu kentleþmeyi savunan kesimlere ama herþeyden önce örgütlü kesimlere önemli sorumluluklar yüklemektedir. Doç.Dr. H. Tarýk ÞENGÜL (CP 86) (ODTÜ Siyaset Bilimi ve Kamu Yön. Böl. Öðretim Üyesi) O C A K

14 KENTE YAKLAÞIM KENTLÝYE YAKLAÞIM Kente yaklaþmak, kentliye yaklaþmak demektir. Kent dediðimiz þey de insandan baþka nedir ki? (W. Shakespeare) IFHP 2007 Kongresi, Kentlerimizin Geleceði Yarýþmasý 1.si Ýnsan tasarlar, insan öngörür, insan yaþatýr ya da yine insan öldürür bir kenti. Bir kent kentlinin ellerinde þekillenir ve var olduðu þekliyle þekillendirir kentlilerini. Harita üzerinden bir kente baktýðýmýzda anlarýz ayaklarý üstüne durmakta mýdýr, yoksa çaresiz bir o yana bir bu yana mý çekilmektedir. Sokaklarýnda yürürken hissederiz kokusunu, rengini. Her birinde farklý tatlar alýrýz ki suyunun tadý bir baþka deðil midir ki Kentliyi anlamak için de yine kente bakarýz. Mesela taaa Roma'dan beri kentlinin mekâný kamusal alandýr. Kentli orada kazanýr kentli olma bilincini. Paylaþýmý, sorgulamayý, düþünmeyi dahasý kendini orada bulur ve var eder. Bir kentin kentlisini kucaklayan meydanlarý sokaklarý yok ise kentli bilinci de yok demektir. Sevgili Hocam Baykan Günay der ki, Kentli bilinci olmayan bu kentlerde parklar, uygar insaný geliþtiren deðil, hala parký ýzgara mekâný olarak gören bir zihniyeti temsil eder. Bu zihniyet yaygýnlaþýyorken sözüm ona modernleþen kentlerde ayný tip binalarda yaþayýp, birbirinin ayný sokaklarda büyüyen ve kamusallýk anlayýþý alýþveriþ merkezleriyle özdeþleþen biz kentliler kentlerimizin yok olan tarihine, kültürüne, meydanýna sahip çýkamýyoruz. Kentli olarak sahip çýkamadýðýmýz gibi bizi kentimizle barýþtýran IFHP 2007 Kongresi, Kentlerimizin Geleceði Yarýþmasý 3.sü kent mesleklerini de kirletiyor, bilimi günümüzün obez kentlerinin sýrtýnda bir kambur olarak görüyoruz. Halbuki planlama mesleði -ve diðer tüm kent meslekleri- kentli ve kent arasýnda bir bakýma arabulucu olmalý. Kentin bir takým kiþilerin bireysel çýkarlarý uðruna tüketilmesine karþý kentlinin ihtiyaçlarýný ve bilimselliði temel alan yaþanabilir kentler oluþturulmasýný görev edinmeli. Demiþtik ya kente yaklaþmak kentliye yaklaþmak diye Ne zaman daha önce gitmediðim bir kente adým atsam bunu düþünürüm ben. Kentin kokusunu alýrým önce, sonra rengini, ve sonra sokaklarýnda yürüdükçe bir sýfat seçerim ona "özgür", "ürkek", "hýrçýn" ve daha niceleleri Aslýnda kentlinindir daha çok o sýfatlar, IFHP 2007 Kongresi, Kentlerimizin Geleceði Yarýþmasý 1. mansiyon kentine de sindirmiþtir. Kent dediðimiz þey de aslýnda içinde yaþayan insanlardan ibaret deðil midir? Melda TANRIKULU (CRP 06) 14 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

15 a yýn d osyasý YEREL YÖNETÝMLERÝN MALÝ GENÝÞLEMESÝ Sermaye Birikim Modelindeki Deðiþime Katký Mali yerelleþme en basit ifadesiyle yerel yönetimlere devredilen sorumluluklarý karþýlayacak mali kaynaklarýn yerel yönetimlere devredilmesidir. Türkiye gibi geliþmekte olan ülkelerin karþý karþýya kaldýðý yapýsal nitelikli problemlerin baþýnda kamunun üstlendiði rol ve sorumluluklara karþý gelecek bir mali kaynaðýn yönetim bütçelerinde olmamasýdýr. Bu gerekçeyle de yönetimler borçlanmaya veya baþka yönetimlerin kaynaklarýna sýkça baþvurmaktadýrlar. Siyasi süreç sonunda þekillenen ve kamusal tercihleri yansýtan politika kararlarý, ülkenin makro planlarý (kalkýnma planý, orta vadeli program ve bölgesel planlar) ile kurumsal planlarda (stratejik planlar) yansýmasýný bulmakta ve bütçe ile yapýlan kaynak tahsis süreci ile de hayata geçmektedir. Politika kararlarý ve planlar yönetimler arasýnda (merkezi yönetim, yerel yönetimler, sosyal güvenlik kurumlarý) harcama sorumluluklarýný belirlemekle birlikte genellikle süreci belirleyen dinamik faktör, bu planlardan kimi zaman baðýmsýz bir þekilde þekillenebilen kaynak ayýrma biçimi olmaktadýr. Temsili demokrasinin iyi iþlemediði bir ülkede hizmet ihtiyacý ve önceliklerinin doðru tespit edilememesi, kaynak kýsýtý ile disipline edilmeyen plan ve programlarý bir süre sonra iyi niyet beyanlarý haline dönüþtürmektedir. Bu durum ise politik ve bürokratik gücü elinde tutanlarýn ortak dayanýþmasý ile sürecin daha çok bütçe kararlarý ile þekillenmesine yol açmaktadýr. Bütçe sürecine olan yetersiz katýlým ile toplumsal ve akademik ilgi ve bilgi eksiliði birleþince, geliþmenin en dinamik unsuru olan kaynak ayýrma süreci ve kullanýmý tartýþmalarda hak ettiði yeri almamaktadýr. Bu ise hem tartýþmalarýn hem de kurumsal yapýlarýn bir kapasite zafiyeti problemi yaþamasýna yol açmaktadýr. Bunlara kýsaca deðindik çünkü izleyen paragraflarda kýsaca anlatacaðýmýz yerel yönetimlerin kullandýðý kaynaðýn geçmiþ dönemlerle kýyaslanmayacak þekilde artmasý aslýnda bu durumun bir sonucu olarak karþýmýza çýkmaktadýr. Türkiye de yerel yönetimlerin harcamalarýnýn ülkede yaratýlan katma deðeri ifade eden Gayri Safi Yurtiçi Hasýlaya oraný 2002 yýlýnda % 2,9 oranýndayken; bu oran, 2007 yýlýnda önemli sayýlacak reel bir artýþla % 3,6 ya çýkmýþtýr. Bu geliþmenin anlamý ortalama % 7 oranýnda büyüyen bir ekonomide yerel yönetimlere aktarýlan kaynaðýn ortamla büyümenin de üstünde gerçekleþmiþ olmasýdýr. Bu çerçevede, toplam faiz dýþý kamu harcamalarý içinde yerel yönetimlerin payý 2000 lerin baþýnda % 11 ler düzeyindeyken; bu oran, 2008 yýlý sonunda % 13 e çýkmýþtýr. Bu rakamlara biraz daha yakýndan bakarsak: Yerel yönetimlerin kullandýðý kaynaðýn artmasý esas itibarýyla bu kurumlara bütçeden aktarýlan kaynaðýn artýrýlmasý suretiyle olmuþtur. Ýzleyen tablodan açýk bir þekilde görüleceði üzere bütçeden yerel yönetimlere yapýlan toplam transfer tutarý 2002 yýlýnda 4,8 milyar YTL iken (GSYH ya oran olarak % 1,3), bu tutar 2008 yýlýnda 19,6 milyar YTL ye (GSYH ya oran olarak % 2) çýkmýþtýr yýlýnda ise bu tutarýn Temmuz 2008 de çýkarýlan gelir paylaþýmýna iliþkin düzenlemenin de etkisiyle 22,2 milyar YTL ye ulaþmasý hedeflenmektedir. ABD dolarý cinsiden baktýðýmýzda, 2002 yýlýnda 3,1 milyar dolar düzeyinde olan bütçe transferi toplamý 2008 sonunda 15,1 milyar dolara çýkmaktadýr. Dolar cinsinden yaþanan artýþýn bu kadar yüksek görünmesinde kurun deðerlemesi de belirleyici olmakla birlikte bu düzey, özellikle yatýrým yönlü olmak üzere yerel yönetimlerin mali kapasitesindeki geliþmeyi göstermesi açýsýndan önemlidir. Tablo: Yerel Yönetimlere Bütçeden Yapýlan Transferlerin Geliþimi ( ) Yerel yönetimlerin mali kaynaklarýnda yaþanan ve önemli düzeye ulaþan reel geniþleme kendisini en iyi bir þekilde kamu yatýrýmlarý içindeki geliþiminde göstermektedir yýlýnda toplam kamu yatýrýmlarý içinde yerel yönetimlerin payý % 23 iken bu oran, 2007 sonunda % 42 ye kadar çýkmýþtýr. Eðitim, saðlýk, adalet, güvenlik, çevre, sosyal koruma gibi temel faaliyetleri yürüten bütçe yatýrýmlarýnýn payý ise ayný dönemde % 53 den % 43 e düþmüþtür. Yerel yönetimlerin toplam harcamalarýn yaklaþýk % 45 inin, toplam yatýrým harcamalarýnýn ise % 52 sinin Ýstanbul ve Ankara tarafýndan gerçekleþtirildiði dikkate alýndýðýnda aktarýlan kaynaðýn esas olarak bu il tarafýndan kullanýldýðý daha iyi anlaþýlacaktýr (KHB 2007). Tablo: Kamu Yatýrým Harcamalarýnýn Kurumsal Geliþimi Uzun sözün sonu Türkiye de sermaye birikiminin dönüþümünde özellikle yatýrým yönlü olmak üzere yerel yönetimlerin mali kaynaklarý mevcut siyasi yönetim tarafýndan etkin bir þekilde kullanýlmýþtýr. Yaratýlan kaynak yeni bir kaynak olmaktan ziyade bütçe kaynaklarýn kullanýlmasý suretiyle olmuþtur. Bunun alternatif maliyeti ise eðitim, adalet, güvenlik, çevre gibi kamu hizmetleridir. Yine bu dönemde kamu ihale kanununda yapýlan deðiþiklikler ile yerel yönetimlere getirilen kolaylaþtýrýcý düzenlemeler sermaye birikim modelindeki deðiþmeyi ayrýca destekleyici düzenlemeler olmuþtur. Belediyelere ait þirketler ile dernek gibi kurumsal yapýlarýn faaliyetleri ve yarattýklarý geliri ile yatýrýmlar suretiyle aktarýlan kaynaklar çerçevesinde güçlendirilen fonlar ise, sosyal harcamalar yoluyla genel siyaseti etkileyen dinamik faktörlerin baþýnda gelmektedir (milyon YTL) (GT) (B) Toplam Transfer 4,747 5,361 8,151 12,373 14,695 17,584 19,625 22,199 Cari Transferler 4,747 5,361 8,053 11,528 12,536 15,062 18,225 21,653 Gelir Payý 4,747 5,361 7,941 10,140 10,906 13,286 16,396 19,919 Sermaye Transferleri ,159 2,523 1, KÖYDES 1,397 2, GSYH ya ORANLARI(%) Cari Transferler Gelir Payý Sermaye Transferleri KÖYDES Toplam Transferler (milyon ABD $) 3,155 3,585 5,730 9,228 10,442 13,526 15,096 15,744 Kaynak:Emil,Kerimoðlu, Yýlmaz (milyon YTL) (GT) (B) BÜTÇE KÝT ÝLLER BANK DÖNER SER SOSYAL GÜV.KUR TOPLAM YEREL YÖNET GENEL TOP Yüzde Daðýlým BÜTÇE 53,1 45,4 39,2 43,9 41,1 42,7 47,6 45,4 KÝT 20,1 15,7 19,8 16,2 13,1 11,8 11,5 13,0 ÝLLER BANKASI 2,1 2,9 2,1 2,0 1,9 1,7 1,5 1,4 DÖNER SERMAYE 0,9 0,9 2,4 1,3 1,0 2,2 1,7 1,9 SOSYAL GÜV.KUR. 0,8 0,7 0,8 0,3 0,1 0,0 0,1 0,5 FONLAR 0,0 0,0 0,1 0,1 0,0 0,0 0,0 0,0 TOPLAM 77,0 65,7 64,4 63,8 57,3 58,4 62,4 62,1 YEREL YÖN. 23,0 34,3 35,6 36,2 42,7 41,6 37,6 37,9 GENEL TOPLAM 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 GSYÝH ye Oranlarý(%) BÜTÇE 2,41 1,58 1,26 1,50 1,51 1,49 1,63 1,53 KÝT 0,91 0,55 0,64 0,55 0,48 0,41 0,39 0,44 ÝLLER BANKASI 0,09 0,10 0,07 0,07 0,7 0,06 0,05 0,05 DÖNER SERMAYE 0,04 0,03 0,08 0,04 0,04 0,08 0,06 0,06 SOSYAL GÜV.KUR. 0,04 0,02 0,03 0,01 0,00 0,00 0,00 0,02 FONLAR 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 TOPLAM 3,49 2,28 2,07 2,18 2,11 2,03 2,14 2,10 YEREL YÖNE. 1,04 1,19 1,14 1,24 1,57 1,45 1,29 1,28 GENEL TOPLAM 4,53 3,48 3,21 3,41 3,68 3,48 3,43 3,38 Kaynak: DPT 2009 Programý Yrd. Doç. Dr. H. Hakan YILMAZ (AÜ SBF Maliye Bölümü, ODTÜ Ýktisat Bölümü) O C A K

16 Alýþveriþ Merkezleri: Kentsel bir Kullaným Alaný mý? Sadece bir Yapý mý? Býrakalým küçük iþletmeleri, marketleri, mahalle bakkallarýný öldürmesini bir kenara Bir kenara koyalým zenginleri daha zengin yapmasýný, tekelleþmeyi desteklemesini ve küçük üreticiyi mahvetmesini Bir de kentsel "mekân"mýþçasýna bakmaya çalýþalým alýþveriþ merkezlerine Bir de sosyal hayatý yaþama alaný olarak görmeye uðraþalým. Son yýllardaki geliþmelerle birlikte inþaat halinde olanlar hariç, Ankara'da yaklaþýk 2500 maðazasý ve 650 bin m2 kiralanabilir alaný ile toplam 20'den fazla alýþveriþ merkezi bulunmaktadýr. Teoride birkaç alýþveriþ merkezinin Ankara gibi bir þehir için yeterli olabileceði, ancak fazlasýnýn kentin ve kentlinin geliþmesine yarardan çok, zararý olacaðý tartýþýlýrken, Ankara yönetimi bunun tam aksi yönünde hareket etmektedir. Her semte bir alýþveriþ merkezi kuran zihniyet bunu daha da artýrmayý düþünmekte olacak ki; kentimizin bazý noktalarýnda bu merkezler iki hatta üç adete kadar çýkabilmektedir (Bakýnýz Eskiþehir Yolu Balgat-ODTÜ kesimi). Sosyal birer mekân olarak düþünülmesi gereken alýþveriþ bölgeleri kente ve kentliye katkýlarý bakýmýndan büyük öneme sahiptir. Merkezi bölgenin yükünü ve sorunlarýný azaltmasý bakýmýndan alt-merkezlerin oluþturulmasý gereði doðmuþ ve bu alt-merkezler oluþturulmaya çalýþýlmýþtýr. Ancak büyük alýþveriþ merkezleri Ankara kentinin birçok noktasýnda bu stratejiye karþý bir tutum içerisinde geliþtirilmeye baþlanmýþtýr. Bu nedenle oluþturulmaya çalýþýlan alt-merkezler iþlevlerini sürdüremediklerinden yok olmaya mahkûm býrakýlmýþlardýr. Alýþveriþ merkezleri; sadece arazi fiyatlarýnýn nispeten düþük olmasý, yapýlaþma sürecinde daha az sorunlar yaþanmasý, imar durumunda daha az kýsýtlar bulunmasý, geliþtirmeye açýk alanlarý ve benzeri kolaylýklarý nedeniyle genelde kent alt merkezleri yerine kentin kenar noktalarýnda yapýlanmaya baþlanmýþ ve bu durum da motorlu araç kullanýmýný desteklemiþ, kentin plansýz yayýlýmýna katkýda bulunmuþ ve kentsel mekânýn kentliler tarafýndan yaþanmasýna "darbe" vurmuþtur. Geliþmiþ ülkelerde daha çok sokak ve bölgeler bazýnda yapýlmaya çalýþýlan alýþveriþ merkezlerinin, Ankara'da, kentsel yaþamý destekleyen deðil, aksine köstekleyen bir biçimde, tek bir binaya sýðdýrýlmaya çalýþýldýðýný kýsa bir araþtýrmanýn ardýndan görmek mümkündür. Sokak yaþamýnýn kentlilere sosyal ve psikolojik katkýlarýný göz ardý etmemekle birlikte alýþveriþ merkezi yapýlarýna karþý güvenlik, park sorunu, toplu sunum eksikliði, klimatolojik sorunlar gibi olumsuz özelliklerinin de var olduðunu söylemek gerekir. Ancak düzeltilmesi gereken bu olumsuzluklarýn çözümüne gitmek yerine daha çok alan tüketerek, daha uzak noktalara, ilerde daha çok sorun yaratacak mekânlarda alýþveriþ merkezleri dikmeyi kendimize kriter edinmiþ durumdayýz. Ankara 2023 planýnda, büyük alýþveriþ merkezlerinin plan ile tanýmlý stratejik alt merkez ve diðer alt merkez alanlarý üzerinde yapýlmasýný Fotoðraf: Funda BÖRTÜCENE ÖZTÜRK(PSY 88) önceliðe almýþ, merkez ve yakýn çevresinde ise alýþveriþ merkezi yapýlmamasý gerektiðini öngörmüþtür. Ancak bu hükümler, kriter koymaktan çok kalýplaþtýrmaya yönelik bir olgu içermektedir. Ayrýca, alýþveriþ merkezlerinin kentin ekonomik bir faaliyeti olduðu söylenmiþ fakat bu konuda bir ilke geliþtirilememiþtir. Dahasý, kentin ekonomik faaliyetine katkýsýndan bahsedilmemiþ ve de bunun mekânsallaþmasýndan da söz edilmemiþtir. Tüm sorun yer seçim kriterlerinin yeterince geliþtirilmiþ olmamasý ve var olan kriterlere uyulmamasýdýr. Tüm bunlarýn sonucunda; bir "mekân" olarak geliþme ve kente "mekân" kazandýrma konusunda hiçbir prensip geliþtirilememiþtir. Sayýlan bütün bu nedenlerden dolayý, geliþtirilen alýþveriþ merkezleri, yapý tasarým kriteri ile dolu fakat bir o kadar da çevre iliþkileri zayýf olarak önümüze gelmektedir. Yaya iliþkileri, toplu taþým baðlantýlarý ve çevresel kullanýmlarla entegrasyonu eksik, bütünüyle düþündüðümüzde kentsel bir kullaným olduðu halde kentsel mekâný üretemeyen, sosyal ve kültürel mekân yaratabildiði halde bunu kente ve kentliye sunmada sorunlarý da beraberinde getiren, kentlilere kenti deðil yapýyý yaþatan ve sadece ekonomik getirileri göz önünde bulundurularak geliþtirilen birer "yýðýn" olarak karþýmýza çýkmýþlardýr. Serhat CELEP (CP 06) 16 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

17 a yýn d osyasý Yeni Kentin Kültürü Pazar günleri, insanýn kahvaltýdan sonra kendi evinin halleriyle yüzleþmesinden olsa gerek, yeni konut projelerinin koskoca reklamlarý gazete sayfalarýndan hepimize baðýrýyor. Orada yeni ve modern bir yaþam bizi bekliyordur, üst kat komþu þimdiki gibi halýsýný silkelemiyordur, orasý havaalanýna 5 dakika uzaklýktadýr, otobüs duraðýna olmasa da. Þimdiki gibi her gün otobüse deðil uçaða bineriz belki. O evler son teknoloji ürünü evlerdir, her hafta ayrý tamirat çýkarmazlar. Hatta o sitelerde bütün adamlar yakýþýklý, bütün kadýnlar güzeldir. Þu Pazar gününde, haftanýn sonunda kendi sonunu bulmuþ pijamalý bitkinler deðillerdir. Peþinatý denkleþtirdiðimiz anda, bambaþka bir hayat, bambaþka bir "yaþam alaný"nda bizi bekliyordur, hem de ölmüþ alanlar toplamý kentlerimize sadece yarým saat uzaklýkta. Kentin gürültüsünden uzak, hýrsýzlýðýn, depremin sorun olmadýðý, doðayla içiçe, spor alanlarý hemen yanýbaþýnda, yeni bir hayata baþlamaya bunca insaný iten kentin kendisi mi yoksa? Yani kentler, gürültülü, hýrsýzlýðýn ve suçun kol gezdiði, depremin her an yerle bir edebileceði, kültürel - sosyal hiçbir imkan bulunmayan, karanlýk, gri, karmaþýk ve dayanýlmaz yerler mi? Gazeteler her gün barlarda cinayet, sokaklarda gasp, evlerde hýrsýzlýk, parklarda taciz haberleri vermiyor mu? Þehirler yaþanýlacak yerler olmaktan çýktý mý? Haydi kentlerin de hakkýný verelim. Hepimizin yeni gençliðinde oturduðu pastaneler, cafeler, ilk sevgilimizle olmasa bile arkadaþlarýmýzla yürüdüðümüz sokaklar, binalarýn arasýna sýkýþmýþ da olsa gizli köþelerini bile bildiðimiz parklar, soðuk günlerde sýðýnýlacak kitapçýlar, belki gediklisi olduðumuz bir meyhane ya da olmadý bir sokak köftecisi mutlaka vardýr. Düþününce, sokaklarýnda yankýlanmýþ seslerimiz, bir bank görünce aklýmýza gelen bir anýmýz, kentin tadýný en güzel çýkardýðýmýz okul zamanlarýmýz mutlaka vardýr. Hiç operaya gitmemiþ bile olsak, tiyatroyu mutlaka merak etmiþizdir. Eðer hayatýmýzýn bir yerinde bir kent varolduysa, o bizde atamayacaðýmýz izler býrakmýþtýr, bizi þekillendirmiþ, iyisiyle kötüsüyle bizi eðitmiþtir. Bizler ve daha pek çoklarý kentteki yaþamýmýzla bir kültür yaratmýþýzdýr. Bunun yanýnda o kent hakkýnda yapýlan belgeseller, orada geçen filmler, romanlar, o kentin manzaralarýnýn resimleri, o kentin ritüelleri de bunlara eklenince topyekün bir kent kültürü oluþmaya baþlar. Kýrsalýn aksine kentler hýzla deðiþiyor. Kimse bir önceki nesille ayný kentte yaþamýyor, çocuklarýnýn kenti de þimdikinden çok daha farklý olacak. Kýrsal ise sabittir, zamaný geniþ kullanýr.kentler ise geçmiþ zamaný hatýrlar, þimdiki zamaný yaþar ve geleceði kurgular. Kent kültürü bu yüzden de dinamik bir kavram aslýnda. Bu dinamizm içinde, her nesil kendi kentini yaratýrken kendi kent kültürünü de yaratýr. Bu anlamda kent kültürü toplumun ortak kültürünün yaratýlmasýnda ana rolü oynar. Bu ortak kültür ise, farklýlýklarla beraber varolmak, anlayýþ, hoþgörü ve empatinin varolduðu bir ortamda yeþerebilir. Bu kabiliyetler ise kent yaþamýnýn ana unsurlarý olarak tekrar kültüre döner. Peki ne zaman vazgeçtik kentlerden? Yeni yapýlan bütün "konut projeleri", yeni yaþam alanlarý vaadediyor bize. Ýçerisinde kente hiç çýkmadan yaþamaya olanak vereceði vaadedilen imkanlarýn yaratýldýðý, "doðayla iç içe, þehre hem yakýn, hem de bir o kadar onun gürültüsünden uzak" konut depolarý yeni kentleri þekillendiren. Aslýnda herkese malum ki, bu siteler sadece kentle beraber varolabilirler, orada yaþayanlar hayatlarýný þehirden kazanýrlar ve üretim ile tüketimin ana kaynaklarý hep þehirden beslenir. Fakat kentin bu yeni parçalarý, kente entegre olmak yerine onunla arasýna dikenli telli ve güvenlikli duvarlar çekip kendi içine hapsolmuþ durumda. Bu anlamda kentin yeni parçalarýyla iliþkisi hayli problemli. Bu iliþki, hep fedakarca veren, almayý aklýnda bile geçirmeyen ebeveynin kendi içine kapanmýþ küskün ve agresif çocuðuyla iliþkisine benziyor bu anlamda. Yeni kentin kültürünü yaratabilmek için kentin ve yeni parçalarýnýn nasýl biraraya geleceðini, uyumlu mu yoksa kavgalý mý bir beraberlikle varolacaðýný zaman gösterecek. Bir kentte yaþamak, o kentin kültürünü oluþturmak, beraberce yaþamayý öngörüyorsa, kentsel geliþimin nasýl olmasý gerektiði, yeni kent parçalarýnda nasýl hayatlarýn yaþanabileceði, nasýl ritüellerin ve yaþam tarzlarýnýn geliþebileceði, bunlarýn kentle ortak bir paydada buluþup buluþamayacaðý sorularý, yeni kent kültürümüzde kilit rolü oynayacaða benziyor. Yeni yapýlan korunaklý siteler, sokaklarýnda gençlerin yürüdüðü, tiyatrodan ve sinemadan çýkýlýp bir kahve içilmeye gidilen, insanlarýn, caddelerinden parklarýna yürüyerek tadýný çýkarabileceði kent parçalarý mý olacak, yoksa hareketsiz ve sýkýcý konut depolarý mý? Þimdilik belirsiz olan bu süreçte, uydukentlerdeki yaþamý idealize etmek, çoðu zaman bir satýþ stratejisinden öteye gidemiyor. Fotoðraf:M.Nilgün EGEMEN (CHE 89) Efe GÖNENÇ (ARCH 03) O C A K

18 HALKIN HAKLARI VE YEREL YÖNETÝMLER (1) Yaklaþýk dört ay sonra bir kez daha sandýk baþýna çaðrýlacaðýz, bu kez yerel yöneticilerimizi seçmek için. Kuþkusuz; birçoðu siyasal güç kazanmak için, belki çok küçük bir kýsmý da iyi niyetle halka mevcut olandan daha iyi bir þeyler saðlamak için adaylar sunulacak. Kuþkusuz çok sayýda yalan söylenecek, belki küçük bir azýnlýk da iyi niyetle bazý vaatlerde bulunacak. Ancak, yine hiç kuþkusuz biliyoruz ki, bütün adaylarýn ortak söylemi þu olacak: "Beni seçin, gerisini bana býrakýn. Size olanaklar el verdiðince en iyisini sunmaya çalýþacaðým." "Olanaklar el verdiðince"!?... Nedir olanaklar? Olanaksýzlýklar nedir? Temiz, kaliteli ve yeterli su kullanabilmenin olanaksýzlýðý nedendir? Mütevazi bir konutta, günün birinde sürülme korkusu duymadan yaþayabilmenin olanaksýzlýðý nedendir? Gereken her türlü tedavi ve bakým olanaðýna kolaylýkla sahip olmanýn olanaksýzlýðý nedendir? Ýþe, okula, gitmek için kolay ve rahat ulaþým olanaðýna sahip olmanýn olanaksýzlýðý nedendir? Fatura korkusu duymadan, ne kadar gerekiyorsa o kadar ýsýnabilmenin, aydýnlanabilmenin olanaksýzlýðý nedendir? Temiz bir çevreye sahip olmanýn olanaksýzlýðý nedendir? Biz tabii ki olanaksýzlýklarý biliyoruz. Sormaya gerek duymadan, kendimiz yüzlercesini sayabiliriz. Çünkü dinleye dinleye ezberledik. Böyle öðretildi, böyle öðrendik. Soru sormadan dinlemeyi, anlamayý, kabullenmeyi öðrendik. Ancak, biz þunu da öðrendik: Bazý öncelikler var ve OLANAKLARI SINIRLAYAN BU ÖNCELÝK- LER. Temiz, kaliteli, yeterli suyun; mütevazi bir konutta sürülme korkusu olmaksýzýn yaþayabilmenin; kolay tedavi ve bakýmýn; rahat ulaþýmýn; gerektiði kadar ýsýnabilmenin, aydýnlanabilmenin; öncelikler arasýnda yer almadýðýný öðrendik. Peki, bu öncelikleri kim tayin ediyor? Biz mi? Öncelikler kimler için tayin ediliyor? Bizim için mi? Bugüne kadar önceliklerin farklý tayin edildiði, yukarýda sayýlanlarýn öncelik kabul edildiði ve bütün olanaklarýn öncelikle bunlar için kullanýldýðý kaç yer gördük? Yukarýda sayýlanlarýn ticarete konu olmadýðý, parasý yetsin yetmesin herkesin ÝNSANÝ ÖL- ÇÜLERDE bunlara sahip olabildiði kaç yer gördük? Yukarýda sayýlan TEMEL HAKLARIN neo liberal politikalara feda edilmediði kaç yer, kaç yerel yönetim gördük? Bugüne kadar göremediysek, bundan sonra, örneðin 29 Mart 2009'da iyi veya kötü kimin seçileceði bunu NE KADAR DEÐÝÞTÝREBÝLE- CEK? Oysa HALKIN KAMUSAL HAKLARI VARDIR VE BU HAKLAR HÝÇ BÝR MAZERETLE, HÝÇ BÝR ÞEYE, HÝÇ BÝR ÖLÇÜDE FEDA EDÝLE- MEZ! Yerel yönetimler ticaret için deðil, hizmet için vardýr; kendilerine EMANET edilen kamusal haklarý ticarete araç yapamazlar, birer rant aracý haline getiremezler. Mademki yerel yönetimler halkýn kamusal haklarýný kullanabilmesi için vardýr; yerel yönetimlerin bu amaca hizmet etmelerinin, bu amaca hizmet eder hale gelebilmelerinin, anlaþýlýyor ki, yerel yönetim süreçlerinde halkýn kendisinin doðrudan söz ve karar sahibi olmasýndan baþka çaresi yoktur. KAMUSAL HAKLAR PÝYASALARIN VE PÝYASA ADAMLARININ DEÐÝL, BÝZZAT KAMUNUN DENETÝMÝNDE KULLANILMALIDIR! BUGÜN EKSÝK OLAN BUNUN ARAÇLARIDIR. YEREL YÖNETÝM SÜREÇLERÝ, BU ARAÇLA- RIN YARATILMASININ SÜREÇLERÝ OLMALI- DIR. HALK ÝÇÝN DOÐRU YEREL YÖNETÝCÝ ADAY- LARI, BU ARAÇLARI YARATMAYA GÖNÜLLÜ VE KARARLI OLANLARDIR. Devam edecek A. Yalçýn GÜLERMAN (ECON'79) 18 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý

19 dernekten dernekten "HOCAM BU AY YÝNE BULUÞTUK!" Öðrencisi, mezunu, öðretim elemanlarýyla tüm ODTÜ ailesinin bir araya geldiði "Hocam Bu Ay Yine Buluþuyoruz" etkinlikleriyle; OD- TÜ'lüler bilgi paylaþmaya ve fikir üretmeye devam ediyorlar... ODTÜ Mezunlarý Derneði, ODTÜ Öðrenci Temsilcileri Konseyi ve ODTÜ Öðretim Elemanlarý Derneði'nce, yýllar boyunca sürmesi amacý ile baþlatýlan etkinliklerin ikincisi 4 Aralýk 2008 Perþembe akþamý, saat 19.00'da yapýldý. Dr. Necdet Bulut (eski U3) Amfisi nde gerçekleþtirilen etkinliðin bu ayki konuklarý dönemi ÖTK'nýn kurucularýndan, Müzik Yapýmcýlarý Meslek Birliði Genel Sekreteri ve Özgürlük ve Dayanýþma Partisi Parti Meclisi üyesi olan Ahmet Asena ve Demokratik Sol Parti Genel Baþkan Baþ Danýþmaný Prof. Dr. Mehmet Tomanbay'dý. Bu ayki oturumun açýlýþ konuþmasýný ODTÜ Mezunlarý Derneði Baþkan Yardýmcýsý Oðuz Ülker yaptý. Aralýk ayýnda ülkemiz ve dünya için pek çok önemli olayýn yaþandýðýný vurgulayan Oðuz Ülker, olaylarýn seçiminde zorlandýklarýný belirtti. Oturumu geçen ay olduðu gibi bu ay da ODTÜ Ýnþaat Mühendisliði Bölümü Öðretim Üyelerinden Prof. Dr. Mustafa Tokyay yönetti. Katýlýmcýlar arasýnda yapýlan anket sonucunda, Aralýk ayýnda gerçekleþmiþ olaylardan belirlenen on baþlýk arasýndan; " Hasan Tan tarafýndan ODTÜ'ye yerleþtirilen faþist militanlar Rektörlük binasý 5. kattan öðrenciler üzerine ateþ açtýlar. Elektrik Müh. Bölümü asistanlarýndan Cevdet Aykanat ve Maden Müh. 1. sýnýf öðrencisi Ýbrahim Baloðlu aðýr yaralandý, Ýbrahim 10 gün sonra öldü Kahramanmaraþ katliamý yaþandý. Saldýrýlarda 105 kiþi öldü, 176 kiþi yaralandý, 210 ev ve 70 iþ yeri tahrip edildi Sovyetler Birliði resmen daðýldý, Gorbaçov istifa etti." baþlýklarý seçildi. ODTÜ'lüler, bu baþlýklar ve gündeme dair diðer konular üzerinde, konuklar Ahmet Asena ve Prof. Dr. Mehmet Tomanbay'ýn da katkýlarýyla bilgi alýþveriþinde bulundular ve tartýþtýlar. Türkiye'de siyasetin durumuna ve iþleyiþine dair tespitlerde bulunan 22. Dönem CHP milletvekili Prof. Dr. Mehmet Tomanbay, günümüzde siyasetin parti liderleri tekelinde gündelik olarak gerçekleþtirildiðine, milletvekilliðinin ise genel kurullarda el kaldýrýp oy kullanmaya indirgendiðine dikkat çekti öncesinde ise, siyasetin çok daha katýlýmcý, parti içi demokrasinin ise bugünkü gibi lafta deðil, gerçek manada iþler durumda olduðunu, parti içi kurullarýn son derece etkin bir þekilde siyaset üretir bir konumda olduðunu söyleyen Tomanbay, ABD'de siyahî bir baþkanýn seçilmesi ve Türkiye'de türbanlý bir cumhurbaþkaný eþinin Çankaya Köþkü'ne çýkmasýnýn iki ülke açýsýndan da kýrmýzý çizgilerin aþýlmasý olarak tanýmlayarak sözlerine, "Ýki olay da iki farklý ülkenin kendi içindeki kýrmýzý çizgilerin aþýlmasý olarak görülebilir. Fakat Amerika'daki ilerlemeci bir adýmken, Türkiye'deki cumhurbaþkanlýðý seçimi son derece gerici bir adýmdýr." þeklinde devam etti 'lerde ODTÜ-ÖTK'nýn baþkaný ve devrimci gençlik önderlerinden olan Ahmet Asena ise ODTÜ'de okurken yaþadýklarýndan ve Türkiye'nin geçirdiði deðiþim sürecinden bahsetti. 2 Aralýk 1977'de ODTÜ'de yaþanan olayý detaylarý ile anlattý. O gün planlanan provokasyonun aslýnda çok daha büyük olduðunu ama ODTÜ'lülerin kararlýlýk ve birlikteliklerinin, hesaplarý boþa çýkarttýðýný söyledi. Ahmet Asena, kendisine soru yönelten bir öðrenciyi, "Biliyorum ki siz þimdi bizi, bizim 1970'lerde bize birþeyler anlatmaya çalýþan büyüklerimizi dinlediðimiz gibi dinliyorsunuz. Size önerim bizim dediklerimizi deðil, kendi inandýklarýnýzý yapýn" diye cevaplayarak kendi yaþam tecrübesini katýlýmcýlarla paylaþtý. Mezunlarýn tecrübeleri ve anýlarýyla; öðrencilerin enerjisi ve heyecanýný bir araya getirerek ODTÜ'lülerin duyarlý olma ve tartýþma geleneðini, inadýna devam ettirmek amaçlý olan bu etkinlikten, katýlýmcýlar keyifle ayrýldýlar. "Hocam Bu Ay Yine Buluþuyoruz" etkinliklerinin üçüncüsü 8 Ocak 2009 Perþembe ve dördüncüsü de 4 Mart 2009 Çarþamba akþamý gerçekleþecek. ODTÜ MD Sivil Toplum Komitesi O C A K

20 dernekten P ANEL Ýmparatorluktan CUMHURÝYET'e Derneðimiz Enerji Komisyonu tarafýndan 22 Kasým 2008 tarihinde düzenlenen "Ýmparatorluktan Cumhuriyet'e Petropolitiðin Hazin Öyküsü" isimli söyleþide Hikmet Uluðbay'ý misafir ettik. Anlatacaðý öykünün iki temel karakterinden birinin sanayi devrimini baþlatarak yükseliþini sürdüren Ýngiltere, diðerinin ise "Avrupa'nýn Hasta Adam"ý Osmanlý Devleti olduðunu, bir numaralý yardýmcý karakter olarak da Almanya'nýn öne çýktýðýný belirten Uluðbay, her þeyin 1838'de Ýngiltere'yle imzalanan Balta Limaný Ticaret Anlaþmasý'yla baþladýðýný; bu anlaþmayla, Osmanlý Devleti'nin ithal ettiði mallarýn gümrük vergisini Ýngiltere'nin görüþünü almadan yükseltmeyeceðini taahhüt ettiðini, sonraki yýllarda diðer Avrupa devletleriyle de benzer Anlaþmalar imzalandýðýný belirtmiþtir. Osmanlý Devleti'nin gümrük vergilerini yükseltmek istediði zaman bu Anlaþmalardaki maddeler nedeniyle Avrupa devletlerine taviz vermek zorunda kaldýðýný anlatmýþtýr yýlýndan itibaren aðýrlýkla Fransa ve Ýngiltere'den borç alarak tüketimde kullanan Osmanlý Devleti'nin 1876 yýlýnda borçlarýný ödeyemeyeceðini açýkladýðýný belirten Uluðbay, 1880 yýlýnda da Düyun-i Umumiye Ýdaresi nin kurulmasýyla birlikte Osmanlý Devleti'nin ekonomik denetiminin tamamen yabancý devletlerin eline geçtiðini söylemiþtir. Ýngiltere ve Osmanlý Devleti yöneticilerinin fikri durumlarýný karþýlaþtýran Uluðbay, 1848 yýlýnda Ýngiltere Baþbakaný olan H.Temple Palmerston'un "Bizim sonsuza dek yanýmýzda olacak dostlarýmýz yoktur; bizim sürekli kalýcý düþmanlarýmýz da yoktur. Bizim sürekli, sonsuza dek var olacak çýkarlarýmýz mevcuttur; bu çýkarlarý izlemek bizim görevimizdir", Lord Curzon'un da "Türkistan, Afganistan, Kafkasya, Ýran bunlar dünya hâkimiyeti için oynanan satranç tahtasý üzerindeki taþlardýr." diyerek vizyonlarýný ortaya koyduðunu; Osmanlý Devleti yöneticilerinin, Ali Paþa ve Fuat Paþa gibi müstesna yöneticiler hariç, Devleti idare edecek yeterli bilgiye sahip olmadýklarýný belirtmiþtir. Uluðbay, 1867 yýlýnda Uluslararasý Paris Fuarý'na þeref konuðu olan Sultaný Abdülaziz ile Paris, Londra, Viyana'yý kapsayan Avrupa gezisine çýkan heyette bulunan Ýstanbul Belediye Baþkaný Ömer Faiz Efendi nin tuttuðu notlardan Osmanlý Devletiyle Avrupa Devletleri arasýndaki farkýn gözler önüne serildiðini belirtmiþtir. Notlardan bazý alýntýlar aþaðýda verilmektedir. Her yerde muazzam faaliyet vardý. Limanlar vapur dolu idi. Bütün dünya adeta Ýngiltere için çalýþýyordu." "... Bir anda bütün ýþýklar yanýyor, bir anda sönüyor, sonra kýsým kýsým yanmaya devam ediyordu. Güneþ adeta yere inmiþ, sadece burasýný aydýnlatýr olmuþtu.". "Ne zaman ki Londra'da, daha sonra Viyana'da, Peþte'de ayný þeyleri gördüm, o zaman ibretle uyandým ki, Avrupa demek ilim, okuma demektir. Herkes okuyacaktýr. Okumasýný yazmasýný bilecek, kendi seviyesine göre okumak istediðini bol ve ucuz bulacak, her okuduðundan yeni þeyler öðrenecek, böylelikle milletçe yaþanýlan zamanýn insanlarý haline gelinecektir". Ýngiltere Donanma Bakaný Churchill'in 1913'de Avam Kamarasý'nda yaptýðý konuþmada "Bizim politik amacýmýz, Donanmamýzýn akaryakýt ihtiyacýný karþýlamak için petrol sahalarýnýn sahibi olmaktýr." diyerek, petrolü stratejik bir ham madde, "Geleceðin Anahtarý" konumuna getirdiðini belirtmiþ, ayný yýl Osmanlý Sadrazamý Mahmut Þevket Paþa'nýn ise "Kuveyt, Katar gibi çölden ibaret iki kaza yüzünden Ýngiltere'yle sorun çýkaramayýz. Bu önemsiz topraklardan ne gibi faydamýz olabilir? Kuveyt ve Katar'ý Ýngiltere'ye býrakmaya, zengin Irak Vilayetimizle ilgilenmeye karar verdim." diyerek iki devletin yöneticilerinin farkýný gözler önüne sermiþtir. Ýngiltere'nin 1880'de Bahreyn ve 1899'da Kuveyt Þeyhleriyle Anlaþmalar imzaladýðýný, bu Anlaþmalardan Osmanlý Devleti'nin haberdar bile olmadýðýný, bu durumun hüzün verici olduðunu belirten Uluðbay, I.Dünya savaþýnýn baþlamasýyla Mekke Þerifi Hüseyin ile Ýngiltere arasýndaki McMahon Mektuplarý olarak anýlan mektuplaþmalarýn olduðunu, Arap þeyhleriyle daha önce ve yeni yapýlan anlaþmalar gereði, Ýngiltere'nin Þeyhliklere sürekli parasal ve silah desteði saðladýðýný ve onlardan Yemen'deki dâhil Osmanlý birliklerine saldýrmalarýný talep ettiðini bildirmiþ, "Aslýnda tüm cephelerde kaybedilen insanlarýmýzýn ortak öyküsünü yansýtan Yemen türküsünde yer alan 'giden gelmiyor acep nedendir' sualinin yanýtý, Ýngiltere'nin Þeyhliklerle yaptýðý bu anlaþmalardýr" diye sözlerine devam etmiþtir. Ýngiltere'nin daha savaþ bitmeden Arap'larýn yerleþik olduðu tüm topraklarý Osmanlý Devleti'nden koparýp ona karþý cephe oluþturacak yapý- 20 O D T Ü L Ü L E R B Ü L T E N Ý