ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTÜTÜSÜ DOKTORA TEZĠ

Ebat: px
Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTÜTÜSÜ DOKTORA TEZĠ"

Transkript

1 i ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTÜTÜSÜ DOKTORA TEZĠ MALATYA HAVZASINDAKĠ SIĞ DENĠZEL SEDĠMANLARIN EOSEN (ORTA-GEÇ EOSEN) BENTĠK FORAMĠNĠFER TANIMLAMASI VE BĠYOSTRATĠGRAFĠSĠ Birkan ALAN JEOLOJĠ MÜHENDĠSLĠĞĠ ANABĠLĠMDALI ANKARA 2011 Her hakkı saklıdır

2 ÖZET Doktora Tezi Malatya havzasındaki sığ denizel sedimanların eosen (orta-geç eosen) bentik foraminifer tanımlaması ve biyostratigrafisi Birkan ALAN Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı DanıĢman: Prof. Dr. Yavuz Okan EĢ DanıĢman: Dr. Ercüment SĠREL Bu çalıģma, Malatya ili batısında, Akçadağ ve Darende ilçeleri sınırları içerisinde yaygın yüzeylemeleri olan Eosen yaģlı Darende Formasyonunun bentik foraminifer faunasını belirlemek amacıyla gerçekleģtirilmiģtir. Bu kapsamda, Darende Formasyonun denizel birimlerini içeren Asartepe ve Yenice üyelerinden yedi adet stratigrafik kesit ölçülmüģtür. ÇalıĢmada bentik foraminiferlerin tanımlaması için stratigrafik kesitlerden elde edilen sert kayaç ve tane örneklerinden yönlü ince kesitler yapılmıģtır. Tanımlanan bentik foraminifer topluluklarına göre Lütesiyen Bartoniyen yaģ aralığına karģılık gelen SBZ 16, SBZ 17, SBZ 18, SBZ bentik foraminifer zonları belirlenmiģ ve bu zonların benzer çalıģmalarla karģılaģtırmaları yapılmıģtır. ÇalıĢmada, 26 cinse ait 50 bentik foraminifer türü tayin edilmiģ olup bunlardan biri yeni cins (Praecalcarina tohmaensis) ikisi Nummulites cinsine ait yeni türdür (N.sireli, N.acari). Nummulites cinsine ait üç, Alveolina cinsine ait beģ tür ise açık adlama ile tanımlanmıģtır. Ölçülü stratigrafik kesitlerde tanımlanan bentik foraminifer topluluğu dikkate alınarak ortamsal yorumlar yapılmıģtır. Buna göre, stratigrafik kesitlerde, geç Lütesiyen (SBZ 16) birimlerinde Nummulites, Assilina ve Discocyclina ların bol olduğu, Bartoniyen de (SBZ 17-18) Alveolina ve Nummulites lerin, stratigrafik kesitlerin üst bölümlerinde Alveolina ların, en üst bölümlerde ise Spirolina, Pfendericonus ve miliolidlerin bol olduğu belirlenmiģtir. Priyaboniyen de ise (SBZ 19-20), Spirolina, Pfendericonus ve miliolidler bol olarak görülmektedir. Tüm bu veriler ıģığında, deniz seviyesinin Lütesiyen den, Priyaboniyen e kadar düģtüğü yani ortamın sığlaģtığı, Priyaboniyen de ise çok sığ denizel bir ortamın varlığı belirlenmiģtir. Mart 2011, 248 sayfa Anahtar Kelimeler: Malatya, lütesiyen-bartoniyen, bentik foraminifer, nummulites, alveolina i

3 ABSTRACT Ph.D. Thesis The eocene (middle-late eocene) benthic foraminifera definition and biostratigraphy of shallow marine sediments in Malatya basin Birkan ALAN Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Geology Engineering Supervisor: Prof. Dr. Yavuz OKAN Co- Supervisor: Dr. Ercüment SĠREL This study was carried out to define the benthic foraminifera fauna of Eocene aged Darende Formation which well exposed west of Malatya province between Akçadağ and Darende towns. In this manner, seven stratigraphic sections were measured from the Asartepe and Yenice members which are the marine units of Darende Formation. In this study oriented thin sections from hard rock and grain samples of stratigraphic sections were studied to identify benthic foraminifera. According to the defined benthic foraminifera associations the benthic foraminifera zones of SBZ 16, SBZ 17, SBZ 18, SBZ corresponding to Lutetian- Bartonian were derived and these zones were correlated with the similar studies. In this study, 55 benthic foraminifera species of 26 genus were defined. One of the genus (Praecalcarina tohmaensis) and two of the species (N. sireli, N.acari) of Nummulites genus are new.3 of the Nummulites species and 5 of the Alveolina species were defined with open nomenclature. Taking care of the benthic foraminifera associations defined in measured stratigraphic sections some environmental interpretations were done. In stratigraphic sections it is observed that Late Lutetian (SBZ 16) units are rich in Nummulites, Assilina and Discocyclina, Barthonian (SBZ 17-18) units are rich in Alveolina and Nummulites. Toward the top of the stratigraphic sections Alveolina and at the top most of the sections Spirolina, Pfendericonus and miliolide were observed. On the other hand, Priabonian (SBZ 19-20) is rich in Spirolina, Pfendericonus and miliolides. In the light of these data, it is concluded that from Lutetian to Priabonian the sea level has got lower that is the environment has got shallow and during Priabonian there was a shallow marinal environment. March 2011, 248 pages Key Words: Malatya, lutetian-bartonian, benthic foraminifera, nummulites, alveolina ii

4 TEġEKKÜR ÇalıĢmalarımı yönlendiren, araģtırmalarımın her aģamasında bilgi, öneri ve yardımlarını esirgemeyerek değerli görüģleriyle yetiģme ve geliģmeme katkıda bulunan eģ danıģman hocam Sayın Dr. Ercüment SĠREL e ve tezimin hazırlanması sırasında bana her türlü yardım ve kolaylığı gösteren danıģman hocam Sayın Prof. Dr. Yavuz OKAN a çok teģekkür erdim. ÇalıĢmalarım süresince değerli görüģleriyle beni yönlendiren Sayın Prof. Dr. Ergun GÖKTEN ve tezimin hazırlanması sırasındaki değerli görüģ ve katkılarından dolayı Sayın Prof. Dr. Sevinç ALTINER e, tez savunma jürimde bulunan Sayın Prof. Dr. Nazire ÖZGEN ERDEM ve Sayın Prof. Dr. Mustafa ERGĠN e katkılarından dolayı çok teģekkür ederim. Doğu Toroslar ın Jeodinamik Evrimi projesi kapsamında yapılan bu çalıģmaya desteklerinden dolayı MTA Genel Müdürlüğü ne, her türlü bilgi ve yardımını esirgemeyen proje baģkanı Sayın Dr. Yavuz Bedi ye, arazi çalıģmalarımda ve tez yazım aģamasındaki yardım ve katkılarından dolayı Sayın Dr. Halil YUSUFOĞLU na, arazi çalıģmalarında yardımcı olan, projede görevli arkadaģlarım Sayın Korhan Çakır, Sayın Fatih Kanar, Sayın Özgür Kandemir ve Sayın Yalçın ġentürk e, mesleğe ilk baģladığımdan beri bilgi ve tecrübesini benimle paylaģan, yardımlarını ve desteğini esirgemeyen Sayın Dr. ġükrü ACAR a çok teģekkür ederim. Tez çalıģmalarında elde ettiğim örneklerdeki nannoplankton tanımlamalarını yapan arkadaģlarım Sayın AyĢegül AYDIN ve Sayın Emin ERKAN a, planktik örneklerime bakan Sayın Aynur HAKYEMEZ e, doktora tezime baģladığımdan beri beni hiç yalnız bırakmayan bütün arkadaģlarıma, özellikle tezin her aģamasında, beni yalnız bırakmayan ve yardımlarını esirgemeyen, bana çok büyük destek olan arkadaģlarım Sayın ÖzdeyiĢ ÖZTÜRK, Sayın Dr. Gönül CULHA ya ve Sayın ġule ÇÖREKÇĠOĞLU na çok teģekkür ederim. Doktora tezime baģlamam için bana en büyük desteği veren ancak bitirdiğimi göremeyen babama ve tüm aileme çok teģekkür ederim. ÇalıĢmalarımın her aģamasında hep yanımda olan, yardımlarını hiç esirgemeyen sevgili eģim Ġsmet ALAN a ve en büyük destekçilerim çocuklarım Berke ve Begüm e iyi niyet ve sabırlarından dolayı çok teģekkür ederim. Birkan ALAN Ankara, Mart 2011 iii

5 ĠÇĠNDEKĠLER ÖZET... i ABSTRACT... ii TEġEKKÜR... iii ġekġller DĠZĠNĠ... vi ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ... vii 1. GĠRĠġ KAYNAK ÖZETLERĠ Ġnceleme Alanı Ġle Ġlgili ÇalıĢmalar Bentik Foraminiferlerle Ġlgili ÇalıĢmalar MATERYAL VE YÖNTEM Materyal Yöntem Saha ÇalıĢmaları Laboratuvar ÇalıĢmaları Büro ÇalıĢmaları BULGULAR VE TARTIġMA Bölgesel Jeoloji Biyostratigrafi Ölçülü Stratigrafik Kesitlerin Tanımı ve Biyostratigrafik Özellikleri Yalınkaya Ölçülü Stratigrafik Kesiti Hamidiye Ölçülü Stratigrafik Kesiti Doğanlarçay Ölçülü Stratigrafik Kesiti Köseler Ölçülü Stratigrafik Kesiti Medik Ölçülü Stratigrafik Kesiti Geniztepe Ölçülü Stratigrafik Kesiti Alidedetepe Ölçülü Stratigrafik Kesiti Bentik Foraminifer Zonlarının Tanımı Sistematik Paleontoloji Ortamsal Yorum SONUÇLAR KAYNAKLAR EKLER EK-1 LEVHALAR EK-2 Ölçülü stratigrafik kesitlerin stratigrafik verilere dayalı bağıl deniz düzeyi değiģimleri ÖZGEÇMĠġ iv

6 ġekġller ġekil 1.1 Ġnceleme alanının uydu görüntüsü (Google Earth uydu görüntüsü)... 2 ġekil 4.1 Toros kuģağının coğrafik bölümleri (Özgül, 1984 den değiģtirilerek alınmıģtır). (KA; Kırkkavak fayı, EA; EcemiĢ fayı, DAF; Doğu Anadolu fayı, KAF Kuzey Anadolu fayı, 1. Doğrultu atımlı faylar, 2. Bindirme) ġekil 4.2 Ġnceleme Alanının 1/ Ölçekli Jeoloji Haritası (MTA, 1956) ġekil 4.3 B Malatya bölgesinin genelleģtirilmiģ stratigrafik dikme kesiti ġekil 4.4 Darende havzasının genelleģtirilmiģ stratigrafik dikme kesiti (AkkuĢ,1971) ġekil 4.5. Bölgede yapılmıģ çalıģmalara göre Eosen birimlerinin stratigrafik karģılaģtırılması ġekil 4.6 Ġnceleme alanının yer bulduru haritası ve ölçülü stratigrafik kesitlerin jeolojik paftalardaki yerleri ġekil 4.7 Malatya, 1:25 000ölçekli L39b2 paftasının jeolojik haritası (Karaman vd. 1993). 1. Yalınkaya ÖSK, 2. Hamidiye ÖSK, 3. Doğanlarçay ÖSK, 4. Köseler ÖSK ġekil 4.8 Yalınkaya Ölçülü stratigrafi kesit yeri görüntüsü ġekil 4.9 Yalınkaya Ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.10 Hamidiye Ölçülü stratigrafi kesit yeri ġekil 4.11 Hamidiye Ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.12 Doğanlarçay Ölçülü stratigrafi kesit yeri ġekil 4.13a Doğanlarçay Ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.13b Doğanlarçay Ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.14 Köseler Ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.15 Medik ölçülü stratigrafi kesit yeri ġekil 4.16 Malatya, 1: ölçekli K40 d4 paftasının jeolojik haritası (Karaman vd. 1993) Medik ÖSK yeri ġekil 4.17 Medik ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan fosil dağılımı görüntüsü ġekil 4.18 Geniztepe ölçülü stratigrafi kesit yeri ġekil 4.19 Malatya, 1: ölçekli K 39 d4 Darende bögesinin jeolojik haritası (Gürbüz ve Gül,2005). 1.Geniztepe ve 2. Alidedetepe kesit yeri ġekil 4.20 Geniztepe ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan bentik foraminifer dağılımı görüntüsü ġekil 4.21 Alidedetepe ölçülü stratigrafi kesit yeri ġekil 4.22 Alidedetepe ölçülü stratigrafi kesitinde tanımlanan fosil dağılımı görüntüsü ġekil 4.23 Nummulites yapısal Ģekli (makrosferik form), (Racey,1995) ġekil 4.24 N. sireli sarılım diyagramı (mikrosferik form) ġekil 4.25 N. sireli sarılım diyagramı (makrosferik form) ġekil 4.26 N. acari sarılım diyagramı (mikrosferik form) ġekil 4.27 N. acari sarılım diyagramı (makrosferik form) v

7 ġekil 4.28 Nummulites sp.1 sarılım diyagramı (mikrosferik form) ġekil 4.29 Nummulites sp.2 sarılım diyagramı (mikrosferik form) ġekil 4.30 Alveolina d Orbigny, cinsinin yapısal elemanları (Reichel, ) ġekil 4.31 Alveolina sp.2 nin yaģam devreleri ġekil 4.32 Tanımlanan bentik foraminiferlerin karbonat platformundaki fasiyes dağılımı (Penney ve Racey (2004) den uyarlanmıģtır) ġekil 4.33 Sığ su fasiyes Dağılımı (Vecchio ve Hottinger, 2007 den uyarlanmıģtır). 154 ġekil 4.34 Tanımlanan bentik foraminiferlerin karbonat platformundaki dağılımı (Cosovic vd den uyarlanmıģtır) vi

8 ÇĠZELGELER Çizelge 4.1 Tetis Paleosen-Eosen indeki iri foraminiferlerin biyostratigrafisi, Sığ Bentik zonları (Serra-Kiel vd. 1998) Çizelge 4.2 ÇalıĢma alanında tanımlanan ölçülü stratigrafik kesitlerde SBZ zonlarının dağılımı Çizelge 4.3 Ġnceleme alanındaki, Geç Lütesiyen, Bartoniyen, Priyaboniyen sığ su/çok sığ su bentik foraminifer biyozonları Çizelge 4.4 Tetis kuģağındaki ülkelerde yapılan sığ bentik foraminifer zonları (SBZ 16-20) ile ilgili çalıģmalar Çizelge 4.5 Türkiye de yapılan sığ bentik foraminifer zonları (SBZ 16-20) ile ilgili çalıģmalar Çizelge 4.6 Türkiye de yapılan sığ bentik foraminifer zonları (SBZ 16-20) ile ilgili çalıģmalar Çizelge 4.7 Tanımlanan bentik foraminiferlerin stratigrafik dağılımı Çizelge 4.8 Ölçülen stratigrafik kesitlerde tanımlanan bentik foraminiferlerin dağılımı Çizelge 4.9 Tanımlanan Nummulites ve Assilina türlerinin stratigrafik dağılımlarının önceki çalıģmalarla karģılaģtırılması Çizelge 4.10 Tanımlanan Nummulites türlerinin yapısal özellikleri Çizelge 4.11 Tanımlanan Nummulites ve Assilina türlerinin stratigrafik dağılımları vii

9 1.GĠRĠġ Ġnceleme alanı Doğu Toroslarda, Torid-Anatolid platformunda, Malatya ili kuzey batısında yer alır (ġekil 1.1). Bölgede Mesozoyik ten-kuvaterner'e kadar değiģen farklı yaģ ve litolojilerde allokton ve otokton konumlu kayalar yüzeylenmektedir. Malatya ili ve yakın çevresinin jeolojisi ile ilgili stratigrafik, sedimantolojik, paleontolojik ve tektonik amaçlı birçok çalıģma gerçekleģtirilmiģtir (AkkuĢ 1971, Örçen 1986, Karaman vd. 1993; Sirel 2003; Gürbüz ve Gül 2005, Nazik vd. 2006, Bedi vd. 2009). Ancak, inceleme alanı ve yakın çevresinde bentik foraminiferlere dayalı az sayıda biyostratigrafik çalıģma mevcuttur. Örçen (1986), Medik-Ebreme (KB Malatya) dolayındaki çökel kayaların paleontolojisini ve biyostratigrafisini incelemiģ, Sirel (2003) ise Doğu ve Güneydoğu Türkiye nin çeģitli yörelerinde bulunan Bartoniyen-Oligosen yaģlı istiflerin bentik foraminifer faunasına dayalı bir biyostratigrafik çalıģma yapmıģtır. Bu çalıģma, Tersiyer çökel çeģitliliği ve Eosen iri bentik foraminifer içeriği açısından önemli bir saha olan Malatya havzasında yapılmıģtır. Lütesiyen den Oligosen e kadar düzenli bir istifin görüldüğü bölgede, baģlıca nummulitidler, alveolinidler ve ortofragminidlerle temsil edilen (Arni 1965, Luterbacher 1984, Serra-Kiel vd. 1998) iri bentik foraminifer çeģitliliği çok zengindir. Bentik foraminiferler, özellikle iri foraminiferler, stratigrafik bölümlemelerde ve korelasyonlarda güvenilir verilerdir. Tetis Senozoyik sığ-denizel karbonat platformları çok farklı fasiyeslerin biyojenik içeriğini oluģturan iri bentik foraminiferler ile temsil edilir (Bassi vd. 2009). Ġri bentik foraminiferler, biyostratigrafi ve paleoortamsal yorumlamalarda önemli katkı sağlarlar. (Adams 1983, Racey 1995, Penney ve Racey 2004, Vecchio ve Hottinger 2007, Barattolo vd. 2006, Renema 2007). ġimdiye kadar, bölgede Eosen (Lütesiyen-Priyaboniyen) foraminiferleri üzerinde detaylı çalıģma çok az yapılmıģtır 1

10 ġekil 1.1 Ġnceleme alanının yer bulduru haritası (Google Earth uydu görüntüsü) 2

11 ġimdiye kadar, bölgede Eosen (Lütesiyen-Priyaboniyen) foraminiferleri üzerinde detaylı çalıģma çok az yapılmıģtır. Malatya havzasındaki sığ denizel sedimanların Eosen bentik foraminifer tanımlaması ve biyostratigrafisi baģlıklı doktora çalıģmasının amacı bölgenin bentik foraminifer içeriği ile biyostratigrafisini ayrıntılı bir Ģekilde incelemektir. Ayrıca, bu bentik foraminiferlerden yararlanarak istifin yaģı hakkında yeni bilgiler elde etmek ve Serra- Kiel vd. (1998) tarafından Tetis Eosen inde belirlenen sığ bentik biyozonları ve farklı bölgelerde tanımlanan sığ bentik foraminifer biyozonları ile bu çalıģma kapsamında, ölçülü kesitlerde tanımlanan sığ bentik foraminifer biyozonları karģılaģtırılarak var olan benzerlik ve farklılıkları ortaya koymaktır. ÇalıĢma alanı, Malatya ilinin kuzeybatısında 1/25000 ölçekli Elbistan K39-d4, Malatya L39-b2 ve Malatya K40-d4 paftalarında yer almaktadır. ÇalıĢma kapsamında inceleme alanında, Eosen yaģlı Darende formasyonu, Yenice üyesi ve Asartepe üyesi birimleri içinde 7 adet stratigrafik kesit ölçülmüģtür. Kesitler boyunca 334 örnek alınmıģtır. Ġncelenen örneklerde yapılan detaylı paleontolojik çalıģma sonunda 17 familyaya ait, 26 cins ve 50 tür tanımlanmıģtır. Serra- Kiel vd. (1998) nin Tetis Paleosen ve Eosen inde belirlediği sığ bentik biyozonlarına göre Geç Lütesiyen (SBZ16), Erken Bartoniyen (SBZ 17), Geç Bartoniyen (SBZ18) ve Priyaboniyen (SBZ19-20) tespit edilmiģtir. ÇalıĢma Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü Doğu Torosların Jeodinamik Evrimi projesi kapsamında desteklenmiģtir. 3

12 2. KAYNAK ÖZETLERİ Bu bölümde, önceki çalışmalar; inceleme alanı ile ilgili çalışmalar ve bentik foraminiferlerle ilgili çalışmalar olmak üzere farklı iki başlık altında değerlendirilmiştir. 2.1 İnceleme Alanı İle ilgili Çalışmalar Blumenthal (1944), Kayseri ile Malatya arasındaki Toros bölümünün Karbonifer- Permiyen istifi hakkında çalışmalar yapmıştır. Baykal (1944), Darende ile Kayseri arasındaki Torosların jeolojik yapısını incelemiş, alanının merkez kısmını dolduran jipsli seri içinde fosil tespit edilmediği için, bu serinin Orta-Anadolu daki benzerleriyle aynı yaşta olabileceğini öngörmüştür. Çalışmalarında, güneyde Yukarı Ulupınar çevresindeki alacalı renkli Geç Kretase flişini, Aşağı Ulupınar güneyindeki Eosen i belirterek, Balaban çevresini kapsayan jipsli seriyi de Erken-Orta Miyosen, Neojen ve Pliyosen yaşlı çökeller olarak göstermiştir. Ayan ve Bulut (1964), Balaban, Yazıhan, Kurşunlu ve Levent bucakları (Malatya) arasındaki alanın genel jeolojisini incelemişler. Yaptıkları çalışmada kalın bir sedimantasyonun ilgi çekici olduğunu ve en yaģlı formasyonları, Juradan baģlamak üzere, Üst Kretase ye kadar devam eden ve «komprehansif seri» diye adlandırdıkları kalkerlerin temsil ettiğini belirtmiģlerdir. Eosen formasyonlarının, bir taban konglomerası ile, komprehansif serinin üzerinde diskordan olarak yer aldığını, Alt Eosen den itibaren, Üst Eosen e kadar ayrılabilen Eosen formasyonları üzerine gelen Miyosen serilerinin, bölgede geniģ alanlara yayılmıģ olduğunu ve bu formasyonların Alpin hareketlerinin çeģitli fazlarından etkilendiklerini belirtmiģlerdir. Akkuş (1970), İnceleme alanında, Geç Jura-Erken Kretase yaşlı kalkerlerin kuzey ve güney kısımlarda yükselimler oluşturduğu ve bu iki yükselim arasındaki boşluğuda daha genç çökellerin doldurduğunu belirtmişlerdir. Periferik faylarla sınırlanan, bir havza özelliği gösteren alan, araştırmacı tarafından Darende-Balaban Havzası olarak adlandırılmıştır. Önceki çalışmalarda Oligosen-Miyosen veya Miyosen yaşlı oldukları 4

13 ileri sürülen jipsli formasyonların yaşı, araştırmacı tarafından Geç Eosen (Bartoniyen) olarak saptanmıştır. Stratigrafik istifin Mesozoyik, Senozoyik ve Kuvaterner yaşlı formasyonlardan oluştuğunu belirtmiştir. Akkuş (1971), Darende-Balaban Havzası nın (Malatya) jeoloji ve stratigrafisini incelemiştir. Kuzey ve güney bölgesininde Jura-Erken Kretase ve Geç Kretase yaşlı formasyonların meydana getirdikleri birer yükselimle çevrelendiğini, bu iki yükselim arasında kalan çukurluğu daha genç çökellerin doldurduğunu ortaya koymuştur. Darende, Balaban ilçelerinin bulunduğu bu saha yazar tarafından Darende-Balaban Havzası olarak adlandırılmış ve bölgede stratigrafik istiflenmenin Geç Jura dan başlayarak Kuvaterner yaşlı nehir taraçaları, traverten ve genç alüvyonlara ait oluşuklarla sona erdiği belirtilmiştir. Özgül (1976), Torosların Kambriyen-Tersiyer aralığında çökelmiģ kaya birimlerinden oluģtuğunu, kuģakta birbirlerinden değiģik havza koģullarını yansıtan birliklerin yer aldığını belirtmiģtir. Yazara göre Bolkar dağı Birliği, Aladağ Birliği, Geyik dağı Birliği, Alanya Birliği, Bozkır Birliği ve Antalya Birliği olarak adlandırılmıģ olan bu birlikler stratigrafi ve metamorfizma özellikleri, kapsadıkları kaya birimleri ve günümüzdeki yapısal konumlarıyla birbirlerinden ayrılmaktadırlar. Birlikler birbirleriyle anormal dokanaklı olarak kuģak boyunca yüzlerce kilometre yanal devamlılık gösterirler ve çoğunlukla birbirleri üzerinde allokton örtüler oluģtururlar. Bolkar dağı, Aladağ, Geyik dağı ve Alanya birlikleri Ģelf türü karbonat ve kırıntılı kayaları kapsar. Bozkır ve Antalya birlikleri ise daha çok derin deniz çökellerini, ofiyolitleri ve bazik denizaltı volkanitlerini kapsar. Sirel (1976), Eoannularia conica n. sp. türünün tanımını yapmış ve Darende-Gürün (B Malatya) yöresindeki Geç Lütesiyen-Erken Priyaboniyen kireçtaşlarına ilişkin yeni görüşler ortaya koymuştur. Darende ve Gürün yöresinde, Fabiania cassis (Oppenheim), Chapmanina gassiensis Silvestri, Astigerina rotula (Kaufmann) ve Gyroidinella magna le Calvez türlerinin Geç Lütesiyen ve Priyaboniyen Nummulites leri ile birlikte bol olarak bulunduklarını ifade etmiştir. 5

14 Örçen (1986), Malatya ilinin kuzeybatısında yer alan Medik-Ebreme dolayındaki çökel kayaların biyostratigrafisi ve paleontolojisini incelemiģtir. Bölgede Geç Jura dan Kuvaterner e kadar değiģik yaģlarda formasyonların yer aldığını belirtmiģtir. Yapılan ayrıntılı biyostratigrafik ve paleontolojik çalışma sonunda Alt Lütesiyen de Velates schmiedeli biyozonu; Orta Lütesiyen de Nummulites pinfoldi biyozonu; Üst Lütesiyen de Nummulites aturicus biyozonu, Nummulites perforatus asbiyozonu; Alt Priyaboniyen de Nummulites fabianii biyozonu, Chapmanina gassinensis asbiyozonu; Akitaniyen de Miogypsinoides complanatus biyozonu, Burdigaliyen de Miogypsina irregularis ve Miogypsina intermedia biyozonları saptanmıģtır. Bu biyozonların Türkiye ve dünyanın çeģitli bölgelerindeki eģdeğerleriyle biyostratigrafik, kronostratigrafik korelasyonu yapılmıģtır. Nazik (1993), Darende (Malatya) dolayında yüzeylenen Tersiyer yaşlı birimlerin stratigrafisini ostrakod ve foraminiferlerle ortaya koymuştur. Planktik ve bentik foraminiferlerin Avrupa ve Türkiye de yapılan diğer çalışmalarla denetleştirilmesini yaparak, yaşının Lütesiyen zaman aralığına karşılık geldiğini saptamıştır. Yine, ostrakod ve foraminiferlerden yararlanılarak çalışılmış düzeylerin sığ ve derin deniz ortam koşullarında çökeldiğini ortaya koymuştur. Avşar (1994), Akçadağ-Hasanağa deresi (B Malatya) civarında temeli Jura-Kretase yaşlı bej, kırmızımsı gri renkli, orta tabakalı sert kireçtaşlarının oluşturduğunu ve üzerine uyumsuz olarak altta kumtaşı-killi kireçtaşı ardalanması ve üstte ise kireçtaşlarından oluşan Eosen (Lütesiyen) çökellerinin geldiğini belirtmiştir. Birimin değişik seviyelerinde Nummulites perforatus (Montfort), N. beaumonti d Archiac ve Haime, N. aturicus Joly ve Leymerie, N. praefabianii Varentsov ve N. aturicus Joly ve Leymerie, N. praefabianii Varentsov ve Menner gibi Nummulites türlerini tanımlamıştır. Gürbüz ve Taptık (2001), kuzey ve güneyi Geç Jura-Erken Kretase yaşlı kireçtaşlarını içeren yapısal yükseklikler tarafından çevrelenen Darende-Balaban Havzası nın güney kesimlerinde çalışma yapmışlardır. Bölgede havzanın güney kesimleri, Geç Kretase- Erken Eosen boyunca çökelen karasal ve sığ denizel çökeller ile karakterize edildiğini 6

15 ve bunların, Geç Kretase yaşlı Tohma, Ulupınar ve Kırankaya formasyonları üzerinde uyumsuz olarak bulunan Eosen yaşlı Korgantepe, Yenice, Asartepe, Balaban ve Darende formasyonları olduğunu belirtmişlerdir. Gürbüz ve Kelling (2001), Akçadağ (Malatya) yöresindeki Eosen yaşlı karbonatların mikrofasiyes özellikleri üzerinde çalışmışlardır. Burada Geç Jura-Erken Kretase yaşlı kristalin kireçtaşları üzerinde uyumsuz olarak Lütesiyen karbonatlarının bulunduğunu belirtmişlerdir. Türkmen vd. (2001), Toros Orojenik KuĢağının Anadolu kesiminde geniģ yayılıma sahip Neotetis e ait Tersiyer çökellerinin Elazığ çevresindeki yüzeylemelerinde yapılan çalıģmalarında, Geç Paleosen-Erken Eosen yaģlı Seske formasyonu ile Orta Eosen- Oligosen yaģlı Kırkgeçit formasyonu arasındaki iliģkinin uyumsuz olduğunu belirtilmiģlerdir. AraĢtırmacılar çalıģmalarında bu iki birimden elde edilen paleontolojik ve arazi verilerine göre, genellikle kırıntılı ve karbonatlı kayaçların ardalanmasından oluģan Eosen istifinde, Seske formasyonu ve Kırkgeçit formasyonu arasında bir uyumsuzluk olmadığını ortaya koymuģlardır. Elazığ yakın kuzey ve güneyinde Kırkgeçit formasyonu doğrudan Tersiyer öncesi mağmatik ve metamorfik birimleri üzerlediği ve bölgedeki Eosen deki topoğrafya ve tektonik özellikleri ile iliģkili olarak Neotetis in zamanla derinleģtiğini, bazı alanların ise Geç Paleosen- Erken Eosen sürecinde kara halinde kaldığını belirtmiģlerdir. Gürbüz ve Gül (2005), Darende-Balaban havzasının oluģuumunu ve sedimantasyonunu etkileyen faktörleri açıklayan çalıģmalarında, önülke (foreland) özellikteki Darende- Balaban havzasının, yersel olarak kuzey ve güneyde Arap ve Anadolu levhalarının çarpıģması ile ilgili tektonik unsurlardan oluģan yapısal yükselimlerle sınırlandığını ve havza dolgusu genel olarak açısal diskordan ve transgresif olarak ofiyolitik ve karbonat kayaçlardan oluģan temeli üzerleyen Üst Kretase ve Eosen sedimanlarıyla temsil edildiğini belirtmiģlerdir. Darende-Balaban Havzası nda Geç Kretase yaşlı Ulupınar formasyonu ve Eosen yaşlı Korgantepe konglomeralarının sığ deniz, Eosen yaşlı Yenice formasyonu nun daha derin deniz, Eosen yaşlı Asartepe ve Darende formasyonlarının 7

16 ise sığ deniz, Pliyo-Kuvaterner yaşlı Çaybaşı formasyonu nun karasal, ortamında çökeldiğini bildirmişlerdir. Nazik vd. (2006), Darende-Balaban havzasında Orta Eosen istifinin sığ deniz ve derin deniz bentik ve planktonik foraminifer topluluklarıyla karakterize edildiğini belirtmişler, istifin alt kesimlerinde Nummulites ve diğer bentik foraminiferlerin, orta ve üst kesimlerde ise planktonik foraminifer topluluklarının bulunduğunu saptamışlardır. Elde edilen paleontolojik ve sedimentolojik verilere bağlı olarak Darende-Balaban havzasında gözlenen Orta Eosen çökellerinin sığ denizel ortamdan (Korgantepe, Asartepe, Darende formasyonları) derin deniz ortamına (Yenice formasyonu) kadar değişen çeşitli ortamlarda çökeldiğini belirtmişlerdir. Önal ve Kaya (2007), Malatya havzasının güneyindeki sedimanter çökellerin uyumsuzluklarla ayrılan dört ana birimden oluģtuğunu belirtmiģlerdir. Bu birimler, 1. Permo-Karbonifer, 2. Üst Kretase-Alt paleosen 3. Orta-Üst Eosen ve 4. Üst Miyosen. Permo-Karbonifer çökelleri, rekristalize kireçtaģı ve dolomitlerden oluģmuģtur. Üst Kretase-Paleosen transgresif regresif istifleri karasal ortamdan, lagünel, sığ deniz kireçtaģları ile derin deniz turbiditik çökellerine geçiģ gösterir. AraĢtırmacılar bu birimlerden deniz çökellerinde, planktik ve bentik foraminiferlerden Geç Kretase, Maastrihtiyen ve Daniyen yaģlarını saptamıģlardır. Orta-Üst Eosen çökellerinin karasal ve lagünel klastikler ile sığ deniz kireçtaģları ve derin deniz turbiditlerinden oluģtuğunu belirtmiģler ve bu çökeller içindeki bentik ve planktik foraminiferlerle Orta-Geç Eosen yaģını saptamıģlardır. Orta-Üst Eosen de Maden havzasının Helete volkanik yayının kuzey bölümünde YeĢilyurt Grubu birimlerinin çökeldiğini belirtmiģlerdir. Geç Paleosen-Erken Eosen boyunca ve Eosen sonunda inceleme alanında naplı yapıların güneye doğru ilerlemesiyle karasallaģmanın baģladığı belirtilmiģ ve Malatya havzasının dört tektonik birime ayrılabileceği ve bunların alt allokton, üst allokton, paraotokton ve otokton birimler olduğu bildirilmiģtir. Bedi vd. (2009), Doğu Toroslar ın jeodinamik evrimi başlıklı MTA projesi kapsamında, Elbistan-Afşin-Göksun ve Sarız çevresinin jeolojik haritalarını yapmışlardır. İnceledikleri alanda farklı napların üzerine farklı alanlarda değişik 8

17 yaşlarda örtü birimlerinin transgresif olarak geldiğini belirtmişlerdir. Darende havzasında ise; Kampaniyen-Maastrihtiyen yaşlı Ulupınar formasyonu ve Geç Kretase yaşlı Dağlıca karışığı üzerine açısal uyumsuz olarak Darende formasyonunun geldiğini bildirmişlerdir. Darende formasyonu, taban konglamerası, bol fosilli kumtaşından oluşan fan-delta çökelleri (Korgantepe üyesi) ile başlayıp, üste doğru kumtaşı, marn, silttaşı, killi-kumlu kireçtaşı ardalanımı ile devam eder (Yenice üyesi). Bu birimler üzerinde yanal ve düşey yönde geçişli kireçtaşları (Asartepe üyesi) bulunur. Araştırıcılar Darende formasyonunun yaşını Erken?- Orta-Geç Eosen olarak belirlemişlerdir. Sirel (2010) Paleojen katlarının Türkiye deki baģvuru kesitlerini ve karakteristik bentik foraminiferlerinin dağılımlarını stratigrafik kesitlerle göstermiģtir. Malatya ili güneybatısında YeĢilyurt ilçesi çevresinde YeĢilyurt stratigrafik kesiti ile Bartoniyen i ve Akçadağ ilçesi Develi köyünde Develi stratigrafik kesiti ile Priyaboniyen Oligosen geçiģini, Elazığ doğusunda Kovancılar stratigrafik kesiti ile de Bartoniyen- Priyaboniyen bentik foraminifer topluluklarını ve dağılımlarını ortaya koymuģtur. 2.2 Bentik Foraminiferlerle İlgili Çalışmalar Sirel (1967, 1975, 1976), Polatlı ve Haymana yörelerinden değiģik Nummulites ve Assilina türleri tanımlamıģtır. Schaub (1981), yılları arasında yaptığı çalıģmaları derlemiģ ve Nummulites ve Assilina ların Paleojen biyozonlarını ortaya koymuģtur. Örçen (1984), Malatya ilinin kuzeybatısında yer alan Medik-Ebreme dolayındaki çökel kayaların biyostratigrafisi ve paleontolojisini incelemiģtir. Bölgede Geç Juradan Kuvaterner e kadar değiģik yaģlarda formasyonların yer aldığını belirtmiģtir. Paleontolojik verilere dayanılarak Alt Lütesiyende Velates schmiedeli biyozonu; Orta Lütesiyen de Nummulites pinfoldi biyozonu; Üst L.ütesiyen de Nummulites aturicus biyozonu, Nummulites perforatus asbiyozonu; Alt Priyaboniyen de Nummulites fabianii biyozonu, Chapmanina gassinensis asbiyozonu; Akitaniyen de Miogypsinoides complanatus biyozonu, Burdigaliyen de Miogypsina irregularis ve Miogypsina 9

18 intermedia biyozonları saptanmıģtır. Bu biyozonların Türkiye ve dünyanın çeģitli bölgelerindeki eģdeğerleriyle biyostratigrafik, kronostratigrafik korelasyonunu yapmıģtır. AvĢar (1989), Elazığ bölgesinin kuzeybatısında yaptığı çalısmalarda, Tersiyer yaģlı kayaç birimlerinin içerdikleri fosil toplulukları olan N. perforatus (De Montfort), N. fabianii (Prever), N. striatus (Bruguıere), Halkyardia minima (Liebus), Linderina brugesi (Schlumberger), Chapmanina gassinensis (Silvestri), Praebullalveolina afyonica Sirel ve Acar gibi bentik foraminiferleri tanımlamıģtır. AvĢar (1991), Elazığ yöresi (D.Anadolu) Eosen çökellerinde bulunan Nummulites ex gr. fabianii'nin varlığı gösterilmiģtir. Bölgede Paleozoyik, Mesozoyik ve Senozoyik yaģlı kayaç birimleri yüzeylendiği belirtilmiģtir. Eosen birimlerinin, Üst Lütesiyen kumtaģı ve algli kireçtaģlarını içerdiği gözlenmiģtir. Bu algli kireçtaģlarından Nummulites perforatus (Montfort), Assilina spira (de Roissy), Alveolina elongata d'orbigny, Alveolina fusiformis Sowerby, Fabianii cassis (Oppenheim) ve Chapmanina gassinensis (Silvestri) gibi foraminiferler saptanmıģtır. Priyaboniyen de Nummulites fabianii (Prever), Nummulites ex gr. fabianii, Nummulites striatus (Bruguiere), Chapmanina gassinensis (Silvestri), Asterigerina rotula (Kaufmann), Linderina brugesi Schlumberger, Eorupertia magna (Le Calvez), Halkyardia minima (Liebus) ve Praerhapydionina huberi Henson gibi foraminiferler tanımlanmıģtır. AvĢar (1994), Akçadağ-Hasanağa Deresi (B Malatya) dolaylarından Geç Lütesiyen de Nummulites aturicus Joly ve Leymerie, N. beaumonti d Archiac ve Haime, N. perforatus (Montfort), N. prefabianii Varentsov ve Menner türlerinin varlığına değinir. Serra-Kiel vd. (1998), çeģitli ülke paleontologlarının ortak fikirlerinin birleģtirilmesiyle yapılan dört senelik Erken Paleojen Bentikleri projesi (IGCP no: 286 ve no: 393) kapsamında sığ/çok sığ denizel ortamlarda çökelmiģ sedimentlerdeki karakteristik iri bentik foraminiferlerin bollukları, çeģitlilikleri ve evrimleri incelenmiģtir. Paleosen in tabanından Eosen-Oligosen sınırına kadar olan zaman aralığında 20 sığ bentik 10

19 foraminifer biyozonu tanımlanmıģtır. Racey (1995), Orta Ġlerdiyen-Erken Oligosen yaģ aralığında Akdeniz bölgesinde görülen Nummulites ve Assilina cinslerine ait türleri ve biyozonlarını tanımlamıģ, morfolojik yapılarını detaylı olarak incelemiģtir. Sirel (2003), Doğu ve Güneydoğu Türkiye nin çeģitli yörelerinde bulunan Bartoniyen- Oligosen yaģlı istiflerin içerdikleri bentik foraminiferleri tanımlayarak kapsamlı bir biyostratigrafik çalıģma yapmıģ olmakla birlikte Lütesiyen yaģlı istiflerin bentik foraminifer tanımlamalarını ve biyostratigrafisini çalıģma dıģında tutmuģtur. Sirel ve Acar (2008), Türkiye de, Paleosen-Bartoniyen yaģ aralığındaki alveolinid ve glomalveolinid formları detaylı olarak tanımlamıģlar ve stratigrafik dağılımlarını vermiģlerdir. Hottinger (2007), Ġran da yaptığı çalıģmada, Globoreticulina cinsini ve beraber bulunduğu fosil topluluğunu tanımlamıģtır. Rhabdorites malatyaensis in Bartoniyen- Priaboniyen de bulunduğunu, Assilina exponens (Sowerby) in Bartoniyen de de yayılımı olduğunu belirtmiģtir. Çağlar (2009), Elazığ ve Malatya havzalarında Eosen birimlerini YeĢilyurt Grubu adı altında incelemiģtir. Geç Paleosen - Erken Eosen ve Orta-Geç Eosen birimleri içinde yaptığı biyostratigrafik çalıģmada sekiz bentik foraminifer zon belirtmiģtir. Eosen birimleri içindeki fosil topluluklarının dağılımlarını vermiģtir. Orta Eosen (Bartoniyen) de Nummulites perforatus zonunu tanımlamıģtır. Özcan vd. (2009), Trakya Havzasında yapılan çalıģmada, denizel Eosen birimlerinin Discocyclina, Orbitoclypeus ve Asterocyclina, retiküle ve diğer Nummulites grupları, Assilina, Operculina, Heterostegina ve Spiroclypeus ve diğer bentik foraminifer grupları Silvestriella, Pellatispira, Chapmanina, Orbitolina, Linderina, Gyroidinella, Fabiania, Halkyardia, Eoannularia, Sphaerogypsina, Asterigerina, Planorbulina ve Peneroplis gibi SBZ 15/16, 17, 18, 19 ve 20 sığ bentik zonları temsil eden bu 11

20 topluluklar birimin çökelimi ile ilgili denizel olayların kronolojisinin oluģturulmasını sağlamıģ olduğunu, stratigrafik konumları tartıģmalı platform ve derin-denizel türbiditik ve olistostromal istifleri ile temsil edildiğini belirtmiģlerdir. 12

21 3. MATERYAL VE YÖNTEM 3.1 Materyal ÇalıĢma malzemesini, Darende formasyonundan ölçülen kesitlerden derlenen iri bentik foraminifer fosilleri ile sert kayaç örnekleri ve marnlar içinden alınan yıkama planktik ve nannofosil örnekleri oluģturmaktadır. Bu çalıģma kapsamında 7 adet ölçülü stratigrafik kesit ölçülmüģtür. Malatya ili, Akçadağ sınırları içinde, L39 b2 paftasında bulunan Yalınkaya ölçülü stratigrafi kesitinde 55 m de 37 örnek alınmıģ, Doğanlarçay Mahallesi nde ölçülen 130 m kalınlığındaki kesitte ikisi tane ve biri yıkama örneği olmak üzere toplam 60 adet örnek alınmıģtır. Aynı pafta içinde derenin güneydoğu yamacında Hamidiye tepede ölçülen 105 m lik kesitte 72 örnek ve derenin kuzeybatısında yer alan Köseler mevkiinde de 85 m lik kesitten 98 örnek alınmıģtır (ġekil 1.1). Yazıhan ilçe sınırları içinde, 1/ ölçekli Malatya K40-d4 paftasında Kendigüden tepe mevkiinde 35 m ölçülen Medik kesitinde 18 örnek incelenmiģtir (ġekil 1.1). Malatya ilinin Darende ilçesi çevresinde 1/25000 öçekli Elbistan K39 d4 paftası içinde iki ölçülü stratigrafik kesit çalıģılmıģtır (ġekil 1.1). Geniztepe ölçülü stratigrafi kesitinde 32 m de 24 örnek ve Alidede Tepe ölçülü stratigrafi kesitinde 45 m de 25 örnek alınmıģtır. 3.2 Yöntem ÇalıĢma; literatür taraması, arazi çalıģmaları, laboratuvar çalıģmaları ve büro çalıģmaları olmak üzere dört aģamada gerçekleģtirilmiģtir. Bu çalıģma için yapılan literatür taraması, inceleme alanında daha önce yapılan jeolojik çalıģmaların derlenmesi ile baģlamıģtır. Ayrıca daha önceki araģtırmacıların hazırladığı, çalıģma alanını içine alan 1/25000 ölçekli jeolojik haritaları sağlanmıģ ve arazi çalıģmalarına baģlanmıģtır. 13

22 3.2.1 Saha çalıģmaları Sahada yapılan ön çalıģmalarla, Tersiyer bentik foraminiferlerinin bol olduğu birimler belirlenmiģ ve bu birimlerden 7 adet ölçülü stratigrafik kesit alınmıģtır. Ölçülü kesit alımlarında doğrultuya dik gidilerek, tabakaların kalınlıkları Ģerit metre ile ölçülmüģtür. Ġlgili birimler içinde yönlü kaya örnekleri ve yumuģak litolojiden yıkama örnekleri ile tane örnekler sistematik olarak derlenmiģtir Laboratuvar çalıģmaları AraĢtırmanın en ağırlıklı bölümünü laboratuvar çalıģması oluģturmuģ olup, örnek hazırlığı, yıkama, yıkanmıģ örneklerin ayıklanması ile bunlar içindeki bentik foraminiferlerin binoküler mikroskop aracılığıyla toplanması ve ince kesit yapımı aģamalarından oluģmuģtur. 1. Sert Kayalardan Ġnce Kesit Hazırlanması KireçtaĢları, sıkı karbonat çimentolu kumtaģları veya silt taģlarından oluģan örneklerin ince kesitleri Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü Laboratuvarında hazırlanmıģtır. Sert kayalar öncelikli olarak laboratuvardaki Petrocat makinasına yerleģtirilerek, her biri tabakalanmaya dik olarak yaklaģık 1 cm. kalınlığında, istenilen sayıda plakalar halinde kesilir. Kesilen bu plakaların her iki yüzeyi önce düzeltme diski ve sonra 800 veya 1200 lük inceltme tozu yardımıyla cama sürülerek iyice parlatılır. Parlatılan bu plakaların her iki yüzeyi de su ile ıslatılarak binoküler mikroskop altında incelenir ve üzerinde çalıģılacak olan foraminiferler iģaretlenir. ĠĢaretlenilen formlar plakalar halinde kesilir. Elde edilen plakalar binoküler altında kontrol edilerek form hazır hale gelene kadar inceltme tozu yardımıyla cam üzerinde sürtülür. Form hazır hale geldiğinde bol suyla yıkanır. Hazırlanan plakalar ısıtıcı yardımıyla kanada balzamı ya da araldit ile hava kalmayacak Ģekilde lama yapıģtırılır ve fırında bekletilir. Fırından alındıktan sonra düzeltme diskinde inceltilir ve daha sonra cam üstüne alınarak ince demir tozları ile aģındırılarak ince kesit haline getirilir. 14

23 2. Tane Bireylerden Ġnce Kesit Hazırlanması Araziden alınan tane örnekler öncelikle farklı boyutlardaki eleklerden geçirilerek gruplara ayrılır. Formların temizlenmesi için % 5 HCl ile seyreltilmiģ suda bekletilir ve yıkanır. Yıkama örneklerinden elde edilen formlar cins bazında ana gruplara ayrılırlar. Daha sonra her bir ana grup, öncelikle üzerinde çalıģılacak olan cinsin tür tanımında kullanılacak olan dıģ karakterlerine (file Ģebekesi, granüller ve transvers trabekül v.b.) göre kendi içinde çok sayıda alt guplara ayrılarak; her birey için tüm dıģ özellik verileri ve gerekli ölçümler (çap, kalınlık ve yükseklik) not edilir, fotoğrafları çekilir. Tane örneklerden ince kesit hazırlamak için, çatlatma veya aģındırma yöntemleri uygulanır. Eğer çok sayıda örnek varsa çatlatma iģlemi yapılabilir. Bu iģlemde bir kaba soğuk su konur, pensler yardımıyla form ocakta ısıtılır ve suya bırakılır iģlem sonunda form eksenel veya ekvatoryal düzlemde ikiye ayrılır. AĢındırma yönteminde ise ele alınan form eksenel veya ekvatoryal düzleme göre binoküler mikroskop altında kontrol edilerek inceltilir. Ekvatoryal düzlemde ilk locaya, eksenel düzlemde ise istenilen büyüklüğe yaklaģıldığında artık cam üstünde, sık sık binoküler altında kontrol edilerek aģındırma iģlemi yapılır. Form bol suyla yıkanıp hazır olan yüzey kanada balsam yardımıyla lama yapıģtırılır. Daha sonra üst yüzeyi aģındırılarak ince kesit haline getirilir Büro ÇalıĢmaları ÇalıĢmanın bu aģamasında, bölge ile ilgili önceki çalıģmalar derlenmiģ, harita ve kesitler çizilmiģ, elde edilen tüm veriler değerlendirilerek, tez yazımı tamamlanmıģtır. 15

24 4. BULGULAR ve TARTIġMA 4.1 Bölgesel Jeoloji Ġnceleme alanı Doğu Toroslarda, Torid-Anatolid platformunda, Malatya ili kuzey batısında yer alır (ġekil 4.1). ġekil 4.1. Toros kuģağının coğrafik bölümleri (Özgül, 1984 den değiģtirilerek alınmıģtır). (KF; Kırkkavak fayı, EA; EcemiĢ fayı, DAF; Doğu Anadolu fayı, KAF; Kuzey Anadolu fayı, 1. Doğrultu atımlı faylar, 2. Bindirme) Ġnceleme alanı ve yakın çevresinde yer alan Toros birlikleri Geç Kretase döneminde kuzey-güney yönünden naplanarak bir araya gelmiģtir (Özgül 1976). Farklı yapısal birimler (nap) birbirlerinden farklı özellikler sunan Tersiyer yaģlı kaya birimleri tarafından uyumsuz olarak örtülmüģtür. Toroslar da (batı-orta) Geç Paleosen, Eosen, Geç Miyosen dönemlerinde sıkıģma rejimine bağlı olarak güneye doğru geliģen yatay hareketler sözkonusu olup, Geç Kretase döneminde bindirmeli tektonik dokanakla biraraya gelen yapısal birimler (naplar, Bozkır napları vb.) ile Eosen hareketleriyle bir araya gelen Aladağ ve Yahyalı napları, Toroslar ın bugünkü paleocoğrafik Ģeklini sağlayan Geç Miyosen yatay hareketleri ile birbirleri üzerine kuzey ve güney yönlü olarak tekrar ilerlemiģtir (Bedi vd. 2009). Kuzey kökenli bu yapısal birimler (naplar), Geç Miyosen döneminde GD otoktonu ile karģı karģıya geldiğinde de yer yer kuzey yönlü, rötroģaryajlarda geliģmiģtir (Bedi vd. 2009). 16

25 Bölgede Mesozoyik ten-kuvaterner'e kadar değiģen farklı yaģ ve litolojilerde allokton ve otokton konumlu kayalar yüzeylenmektedir (ġekil 4.2). Geç Kretase döneminde Arap plakası ve Toroslar ın çarpıģması sonucunda ofiyolitik kayalar Jura- Kretase yaģlı platform karbonatlarının üzerine bindirmiģlerdir (AkkuĢ 1971). Bu bindirmeli ve sıkıģmalı yapıların arasında Darende-Balaban havzası gibi dar ve uzun havzalar oluģmuģ ve geliģmiģtir. Bölgenin jeolojisi için, AkkuĢ (1971), Karaman vd. (1993), Bedi vd. (2009) esas alınmıģtır. Ġnceleme alanının temelini Geç Jura- Erken Kretase yaģlı Geniz kireçtaģları oluģturur (AkkuĢ 1971). Dağlıca karıģığı nın Kampaniyen de Geniz kireçtaģları üzerine naplanarak bindirmesinden sonra havza oluģmaya baģlamıģtır. Bu havzanın taban kısmı Geç Kretase silisiklastikleri (Ulupınar formasyonu), resifal kireçtaģları (Tohma resifleri) ve platform kireçtaģları (Kırankaya formasyonu) ile temsil edilmektedir (AkkuĢ 1971). Bu kayaçlar temelde yer alan Dağlıca karıģığı (Yılmaz vd. 1992, 1993, Bedi vd. 2009) ve Geniz kireçtaģları üzerinde uyumsuz ve transgresif olarak yer alırlar (AkkuĢ 1971, Bedi vd. 2009). Alt kesimleri konglomera, kumtaģı, kumlu marndan oluģan Ulupınar formasyonu, transgresyonun devam etmesiyle, formasyonun üst kesimlerinde kırmızıdan beje kadar, orta-ince taneli kumtaģları bej renkli silttaģı ve marn ardalanması görülmektedir. Bu düzey üzerinde resifal kireçtaģları (Tohma resifi) paleotopografik yükseltilerde suyun temiz, ılık ve besince zengin olduğu yerlerde yama resifleri olarak depolanmıģlardır. Bu kireçtaģı oluģumları birçok mikrofosil içermekte ve alttaki Ulupınar formasyonunun ince taneli kırıntılı kayaçları ile uyumlu bir iliģki göstermektedir. Ulupınar formasyonunun üst bölümlerinde ise konglomera, kumtaģı, Ģeyl ardalanımından oluģan kaba-ince taneli klastikler bulunmaktadır. Bu alacalı renkli çökeller sığ ve hareketli bir ortamda çökelmiģtir (AkkuĢ 1971). Havzayı denetleyen fayların yeniden hareket kazanması havzayı kısıtlamıģtır ve sığ denizel ortamlarda ilk önce kaba taneli daha sonra ince taneli çökellerin depolanmasına yol açmıģtır. 17

26 18 ġekil 4.2 Ġnceleme Alanının 1/ Ölçekli Jeoloji Haritası (MTA 2002)

27 Bunlar, havzada Kretase sedimantasyonunun en üst seviyelerini oluģturan killi kireçtaģları olup, üste doğru Kırankaya formasyonunun kireçtaģları tarafından uyumlu olarak üzerlenirler. Bunu takiben Geç Kretase de meydana gelen yükselim ve erozyon denizel regresyona neden olmuģtur (Gürbüz ve Gül 2005). Ġnceleme alanında, temeli oluģturan Mesozoyik yaģlı kayaçlar ile ofiyolitli karıģık üzerine uyumsuz olarak Tersiyer yaģlı çökeller gelmektedir. Tersiyer kaya birimleri inceleme alanında Darende ve B Malatya havzalarında gerek litolojik gerek yaģ ve tektonik ortam özellikleri bakımından farklılıklar göstermektedir. Bu nedenle yapılan çalıģmada iki havza için iki ayrı stratigrafik kesit sunulmuģtur (ġekil ). ÇalıĢma, gerek B Malatya da gerekse Darende bölgesinde mostra veren Eosen yaģlı Darende formasyonu birimleri içinde yapılmıģtır. Darende formasyonu, çakıltaģı ve kumtaģı aradalanımından oluģan Korgan tepe üyesi, kumtaģı, kumlu kireçtaģı, marn, killi kireçtaģlarından oluģan Yenice üyesi ve kireçtaģlarından oluģan Asartepe üyesi ile temsil edilmektedir. Ancak Darende bölgesinde Eosen istifinin en üst kesimlerini B Malatya istifinden farklı olarak jips, konglomera, çakıllı kumtaģı ve kumtaģı, silttaģı marn ardalanmasından oluģan Alidede tepe üyesi bulunmaktadır. Ġnceleme alanının B Malatya bölümünde, Darende formasyonunun üzerine uyumlu olarak killi kireçtaģlarından oluģan Oligosen yaģlı Muratlı formasyonu (Karaman vd. 1993) çökelirken, Darende bölgesinde Oligosen çökelleri gözlenmemiģtir. Bu dönemde Darende bölgesinde pozitif alan sözkonusu olmalıdır. Erken Miyosen de B Malatya da çakıltaģı, kumtaģı, marn, jips, piroklastik kayaçlar ve lavlar ile temsil edilen volkanotortul kayalarından oluģan Alibonca formasyonu (Ġlker 1966) uyumlu olarak Muratlı formasyonu üzerine gelirler. Darende bölümünde ise kireçtaģı, killi kireçtaģı, Ģeyl, kumtaģı, kumlu kireçtaģından oluģan (Ayan ve Bulut 1964) Tahtalıtepe formasyonu (AkkuĢ 1971) uyumsuz olarak Darende formasyonu üzerine gelmektedir. Ġnceleme alanının her iki bölümünde Erken Miyosen çökelleri üzerinde Orta-Geç Miyosen yaģlı aglomera, tüf, bazalt, dasitik ve andezitik lavlardan oluģan Kepezdağı volkanitleri yer alır. 19

28 ġekil 4.3 B Malatya bölgesinin genelleģtirilmiģ stratigrafik dikme kesiti (AkkuĢ 1971, Karaman vd. 1993, Bedi vd dan alınmıģtır (ölçeksiz)) 20

29 ġekil 4.4 Darende havzasının genelleģtirilmiģ stratigrafik dikme kesiti (AkkuĢ 1971, Bedi vd. 2009) 21

30 B Malatya bölümünde, Miyosen çökelleri üzerinde çakıltaģı kumtaģı, çamurtaģı, silttaģı ardalanımından oluģan Pliyo- Kuvaterner yaģlı Beylerderesi formasyonu (Önal ve Gözübol 1986) yer alırken, Darende havzasında ise bu dönemde taban bölümleri polijenik konglomeralardan ve üst bölümleride gölsel kireçtaģlarından oluģan ÇaybaĢı formasyonu (AkkuĢ 1971) uyumsuz olarak yer almaktadır. Ġnceleme alanının en genç birimlerini Pliyo-Kuvaterner birimleri ile Kuvaterner yaģlı alüvyonlar oluģturmaktadır. Geniz KireçtaĢları Tanım ve Ad Ġnceleme alanında yer alan Geniz tepede tip kesit sunan bu kireçtaģları, AkkuĢ (1971) tarafından bu coğrafi lokasyona atfen Geniz kireçtaģları olarak adlandırılmıģtır. Bu kireçtaģları Bedi vd. (2009) tarafından ise Munzur Napı olarak tanımlanmıģ ve Geç Triyas-Geç Kretase yaģlı olarak kabul edilmiģtir. Ancak bu çalıģmada birim için Geniz kireçtaģları adlaması benimsenmiģ ve Geç Jura- Kretase yaģlı olarak kabul edilmiģtir. Kaya Türü Özellikleri Geniz kireçtaģları, açık gri veya beyaz renkli olup, genellikle kriptokristalin dokulu, çatlaklı, yer yer kalsit dolgulu, masif veya ince-orta tabakalıdır. Ayrıca bu birimde oolitik pelletik kireçtaģı, kalsiturbidit, çörtlü-killi kireçtaģları bulunmaktadır (Bedi vd. 2009). Dokanak ĠliĢkileri Geniz kireçtaģının tabanı inceleme alanında görülmemektedir. Malatya güneyinde Permo-Triyas yaģlı Malatya metamorfitleri üzerinde uyumsuz olarak yer almaktadır (Karaman vd. 1993). Formasyonun üst sınırı ise, Darende çevresinde Geç Kretase yaģlı Ulupınar formasyonu ile sınırlanmaktadır. Kaba taneli kırıntılılardan oluģan Ulupınar formasyonu Geniz kireçtaģlarının üzerine transgresif olarak oturmaktadır. Dolayısı ile, Geniz kireçtaģı ile Ulupınar formasyonu arasında bir uyumsuzluk mevcuttur. 22

31 B Malatya da ise Geniz kireçtaģının üzerine Eosen yaģlı Darende formasyonu açısal uyumsuzlukla gelmektedir. YaĢı Darende Balaban havzasında yapılan çalıģmada bulunan; Tintinnina, Trocholina sp. Pseudocyclammina sp., Valvulina sp.,verneuilinidae, Lituolidae,Textularia, Radiolaria fosil topluluğuna göre Geniz kireçtaģının yaģı Geç Jura Erken Kretase olarak kabul edilmiģtir (AkkuĢ 1971). Çökelme Ortamı Sığ ve duraylı bir denizde çökelmiģ, komprehansif seri özelliğindedirler. Morfolojik olarak Geniz kireçtaģları en yüksek tepeleri meydana getirirler. Karstik çukurluklar olağandır (AkkuĢ 1971). Dağlıca KarıĢığı Tanım ve Ad Serpantin ve volkanitten oluģan hamur içerisinde, değiģik yaģ ve türdeki kaya birimlerini blok ve dilim olarak kapsayan bu karıģık, ilk kez Perinçek ve Kozlu (1984) tarafından ofiyolit ve sedimanter kökenli blokları kapsayan fliģ olarak tanımlanmıģ ve Dağlıca KarmaĢığı olarak adlandırılmıģtır. Bu ofiyolitli karıģık, Yılmaz vd. (1993, 1997), Bedi vd. (2009) tarafından ise Dağlıca Karışığı olarak adlandırılmıģtır. Doğu Toroslar bölgesinde bu tür ofiyolitik melanjlar çok detaylı olarak tanımlanmamıģ ve haritalanmamıģ olup, genellikle değiģik adlamalarla anılan ofiyolitlere ve zaman zaman da Geç Kretase yaģlı sedimanter kökenli bloklu fliģlere katılarak birlikte değerlendirilmiģlerdir (Bedi vd. 2009). Bu çalıģmada da Dağlıca Karışığı adlaması benimsenmiģtir. 23

32 Kaya Türü Özellikleri Dağlıca karıģığı, bazik volkanit ve serpantinden oluģan bir hamur içerisinde değiģik kökenli bloklardan oluģmuģtur. Bu nedenle birim pembemsi, yeģil, gri, alacalı ve morumsu renklerde gözlenmektedir. YaĢı Birimde yaģ alınabilecek sedimanter kayaç bulunmadığından fosil yaģı alınamamıģtır. Birimin en geç Senomaniyen yaģlı kireçtaģı bloklarını kapsaması nedeniyle Senomaniyen den daha genç olduğu söylenebilir. Ayrıca göreceli olarak Dağlıca karıģığı bölgeye geç Kampaniyen öncesi yerleģmiģ olmalıdır (Bedi vd. 2009). Tohma Resifleri Tanım ve Ad Ġnceleme alanı kuzeyinde, Ayvalı yolu üzerinde bulunan Karahan çeģmesi doğusundaki dere içinde ve güney yarı sahada Kara tepe kuzeyinde, Ulupınar Formasyonunu oluģturan kaba klastiklerin tabanında, adese Ģeklinde bulunur. Tohma çayı boyunca tipik kesit verirler. Tipik örnekleri görülen bu yere izafeten de «Tohma Resifleri» olarak adlandırılmıģtır (AkkuĢ 1971). Kaya Türü Özellikleri Tohma Resifleri, organik veya biyoherm karakterde transgresif tip resiflerdir. Özellikle Rudist, Brakiyopod, LamellibranĢ ve Foraminiferlerin depolanmasıyle oluģmuģlardır. Ġnceleme alanında resiflerin kalınlıkları 5-10 m, uzunlukları metredir. Formasyona ismi verilen Tohma çayı boyunca görülen biyohermler daha geliģmiģlerdir. Kalınlıkları m, uzunlukları m olanları mevcuttur (AkkuĢ 1971). 24

33 Dokanak ĠliĢkileri Tohma Resifleri genellikle, alacalı - kırmızı renkli, zayıf çimentolu kaba klastiklerin tabanında bulunurlar. Üzerlerini aynı yaģta olan bu kaba klastikler ve tabakalı kalkerler örter (AkkuĢ 1971). YaĢı Tohma Resiflerinin organizma kapsamı oldukça zengindir. AkkuĢ, (1971) Hippurites (Vaccinites) ultimus Milovanovic, Cyclolites, Actaeonella, Orbitoides apiculata Schlum, Orbitoides media d'arch, Loftusia sp. fosil topluluğuna göre, resifal kireçtaģlarının yaģı Maastrihtiyen olarak saptanmıģtır. Ulupınar Formasyonu Tanım ve Ad Ġnceleme alanı, Darende havzasında Geniz kireçtaģları ile Dağlıca karıģığı nın meydana getirdiği KB-GD istikametinde uzanan yükselimin (antiklinal) etrafını çevreler. Formasyon, ismini, en iyi görüldüğü Malatya yolu üzerindeki Yukarı Ulupınar köyünden almıģtır (AkkuĢ 1971). Kaya Türü Özellikleri Ulupınar formasyonu genellikle alacalı, kırmızı renkli konglomera, kumtaģı, kumlu marn ve marn ardalanmasından oluģmuģtur. Konglomera ve kumtaģı tabakaları elle ufalanabilecek derecede zayıf çimentoludur. Konglomera ve kumtaģları yeģil kayaç ve masif kalker tanelerini kapsarlar. Alacalı kırmızı rengi de kapsadığı yeģil kayaç tanelerinden oluģmuģtur. Özel rengi ile sahada kolayca tanınır (AkkuĢ 1971). KumtaĢları orta ve iri taneli olup, tane büyüklükleri ve tabaka kalınlıkları tabandan tavana doğru küçülmektedir. Tane diziliģi ve tanelerin yuvarlaklaģması oldukça iyi geliģmiģtir. Formasyonun kalınlığı tip kesitinde 285 metre olup, bu kalınlık yanal yönde değiģmektedir. 25

AYAŞ İLÇESİ BAŞAYAŞ KÖYÜ ARAZİ İNCELEME GEZİSİ GÖREV RAPORU

AYAŞ İLÇESİ BAŞAYAŞ KÖYÜ ARAZİ İNCELEME GEZİSİ GÖREV RAPORU AYAŞ İLÇESİ BAŞAYAŞ KÖYÜ ARAZİ İNCELEME GEZİSİ GÖREV RAPORU Konu : Hümik asit ve Leonarditin fidan üretiminde kullanılması deneme çalıģmaları ve AyaĢ Ġlçesi BaĢayaĢ köyündeki erozyon sahasının teknik yönden

Detaylı

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ DOĞU AKDENİZ BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ GAZİANTEP İLİ JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ DOĞU AKDENİZ BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ GAZİANTEP İLİ JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ DOĞU AKDENİZ BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ GAZİANTEP İLİ JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ 1 öz Bölgede yüzeylenen allokton kaya birimleri, bölgeye Maastrihtiyen de yerleşmiş olan ve karmaşık

Detaylı

AKSARAY YÖRESĠNĠN JEOLOJĠK ĠNCELEMESĠ

AKSARAY YÖRESĠNĠN JEOLOJĠK ĠNCELEMESĠ T.C. AKSARAY ÜNĠVERSĠTESĠ MÜHENDĠSLĠK FAKÜLTESĠ JEOLOJĠ MÜHENDĠSLĠĞĠ BÖLÜMÜ AKSARAY YÖRESĠNĠN JEOLOJĠK ĠNCELEMESĠ HARĠTA ALIMI DERSĠ RAPORU 3. GRUP AKSARAY 2015 T.C. AKSARAY ÜNĠVERSĠTESĠ MÜHENDĠSLĠK FAKÜLTESĠ

Detaylı

Temel Kayaçları ESKİŞEHİR-ALPU KÖMÜR HAVZASININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ GİRİŞ ÇALIŞMA ALANININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ

Temel Kayaçları ESKİŞEHİR-ALPU KÖMÜR HAVZASININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ GİRİŞ ÇALIŞMA ALANININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ ESKİŞEHİR-ALPU KÖMÜR HAVZASININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ İlker ŞENGÜLER* GİRİŞ Çalışma alanı Eskişehir grabeni içinde Eskişehir ilinin doğusunda, Sevinç ve Çavlum mahallesi ile Ağapınar köyünün kuzeyinde

Detaylı

AFYONKARAHİSAR DİNAR DOMBAYOVA LİNYİT SAHASI

AFYONKARAHİSAR DİNAR DOMBAYOVA LİNYİT SAHASI AFYONKARAHİSAR DİNAR DOMBAYOVA LİNYİT SAHASI Yılmaz BULUT* ve Ediz KIRMAN** 1. GİRİŞ MTA Genel Müdürlüğü tarafından ülkemizde kömür arama çalışmalarına 1938 yılında başlanılmış ve günümüzde de bu çalışmalar

Detaylı

TUZGÖLÜ HAYMANA HAVZASININ YAPISAL EVRİMİ VE STRATİRAFİSİ

TUZGÖLÜ HAYMANA HAVZASININ YAPISAL EVRİMİ VE STRATİRAFİSİ TUZGÖLÜ HAYMANA HAVZASININ YAPISAL EVRİMİ VE STRATİRAFİSİ Tuz Gölü Havzası'nda bu güne kadar çok fazla sayıda yüzey ve yer altı çalışması olmasına rağmen havza oluşumu üzerine tartışmalar sürmektedir.

Detaylı

BİGA YARIMADASINDA PELAJİK BiR PALEOSEN İSTİFİ

BİGA YARIMADASINDA PELAJİK BiR PALEOSEN İSTİFİ MTA Dergisi 123 124. 21-26, 2002 BİGA YARIMADASINDA PELAJİK BiR PALEOSEN İSTİFİ M. Burak YIKILMAZ*, Aral I. OKAY 1 ' ve Izver ÖZKAR" ÖZ.- Kuzeybatı Anadolu'da Biga kasabasının batısında, pelajik kireçtaşı,

Detaylı

Nevşehir Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Merkez, NEVŞEHİR

Nevşehir Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Merkez, NEVŞEHİR Yerbilimleri, 33 (1), 31-58 Hacettepe Üniversitesi Yerbilimleri Uygulama ve Araştırma Merkezi Bülteni Bulletin of the Earth Sciences Application and Research Centre of Hacettepe University Darende Havzası

Detaylı

OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI

OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI MTA Dergisi 113. 141-152, 1991 OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI Niyazi AVŞAR* ÖZ. - Bu çalışmada Osmaniye (Adana) yöresi Üst Kretase (Mestrihtiyen) çökellerinde

Detaylı

V. KORELASYON. Tarif ve genel bilgiler

V. KORELASYON. Tarif ve genel bilgiler V. KORELASYON Tarif ve genel bilgiler Yeraltına ait her çeşit bilginin bir araya toplanması yeterli değildir; bunları sınıflandırmak, incelemek ve sonuç çıkarmak/yorum yapmak gereklidir. Böyle bir durumda

Detaylı

BURDUR İLİNİN YERALTI KAYNAKLARI

BURDUR İLİNİN YERALTI KAYNAKLARI 902 I.BURDUR SEMPOZYUMU BURDUR İLİNİN YERALTI KAYNAKLARI Mustafa KARAKAŞ * Özet Burdur İli, Batı Toroslarda Isparta Büklümünün batı kanadında yer almaktadır. Bölge, genelde KD-GB doğrultulu tektonik yapılarla

Detaylı

GÜNEYBATI MALATYA (GD TÜRKİYE) MESTRİHTİYENİNDE YENİ BİR FORAMİNİFER TÜRÜ: SİVASELLA GOEKCENİ

GÜNEYBATI MALATYA (GD TÜRKİYE) MESTRİHTİYENİNDE YENİ BİR FORAMİNİFER TÜRÜ: SİVASELLA GOEKCENİ MTA Dergisi 119, 23-26, 1997 GÜNEYBATI MALATYA (GD TÜRKİYE) MESTRİHTİYENİNDE YENİ BİR FORAMİNİFER TÜRÜ: SİVASELLA GOEKCENİ Engin MERİÇ* ve Nurdan İNAN** ÖZ. Güneybatı Malatya'da (GD Türkiye) yüzeyleyen

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS Selim SOLAK LEVENT (AKÇADAĞ-MALATYA BATISI) VE ÇEVRESİNİN TEKTONO-STRATİGRAFİSİ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI ADANA, 2011 ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ

Detaylı

MADEN SAHALARI TANITIM BÜLTENİ

MADEN SAHALARI TANITIM BÜLTENİ Ocak 2015 Sayı: 15 Satış Rödovans ve Ortaklıklar İçin MADEN SAHALARI TANITIM BÜLTENİ Bültenimizde yer almak için bize ulaşınız. E-Posta: ruhsat@madencilik-turkiye.com Tel: +90 (312) 482 18 60 MİGEM 119.

Detaylı

DARENDE-BALABAN HAVZASINDAKİ (MALATYA, ESE ANADOLU) LİTOSTRATİGRAFİK BİRİMLER VE JİPSLİ FORMASYONLARIN YAŞI HAKKINDA YENİ BİLGİLER

DARENDE-BALABAN HAVZASINDAKİ (MALATYA, ESE ANADOLU) LİTOSTRATİGRAFİK BİRİMLER VE JİPSLİ FORMASYONLARIN YAŞI HAKKINDA YENİ BİLGİLER DARENDE-BALABAN HAVZASINDAKİ (MALATYA, ESE ANADOLU) LİTOSTRATİGRAFİK BİRİMLER VE JİPSLİ FORMASYONLARIN YAŞI HAKKINDA YENİ BİLGİLER Mehmet F. AKKUŞ Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara ÖZET. İnceleme

Detaylı

EĞNER-AKÖREN (ADANA) CİVARI JEOLOJİSİ

EĞNER-AKÖREN (ADANA) CİVARI JEOLOJİSİ EĞNER-AKÖREN (ADANA) CİVARI JEOLOJİSİ 7. hafta Saha Jeolojisi II dersinin içeriğinde Tersiyer yaşlı Adana Baseni nin kuzey-kuzeydoğu kesimleri incelenecektir. 4. Hafta Saha Jeolojisi II dersi kapsamında

Detaylı

Bentik Foraminiferlerden İnce Kesit Hazırlanmasına Bir Örnek: Hasanağa Deresi (Malatya Batısı)

Bentik Foraminiferlerden İnce Kesit Hazırlanmasına Bir Örnek: Hasanağa Deresi (Malatya Batısı) Fırat Üniv. Müh. Bil. Dergisi Science and Eng. J of Fırat Univ. 29(1), 303-308, 2017 29(1), 303-308, 2017 Bentik Foraminiferlerden İnce Kesit Hazırlanmasına Bir Örnek: Hasanağa Deresi (Malatya Batısı)

Detaylı

Karasu Nehri Vadisinin Morfotektonik Gelişiminde Tiltlenme Etkisi

Karasu Nehri Vadisinin Morfotektonik Gelişiminde Tiltlenme Etkisi Karasu Nehri Vadisinin Morfotektonik Gelişiminde Tiltlenme Etkisi Tilting effect on the morpho-tectonic evolution of Karasu River valley Nurcan AVŞİN 1 1 Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Coğrafya Bölümü Öz: Karasu

Detaylı

HAZIRLAYANLAR. Doç. Dr. M. Serkan AKKİRAZ ve Arş. Gör. S. Duygu ÜÇBAŞ

HAZIRLAYANLAR. Doç. Dr. M. Serkan AKKİRAZ ve Arş. Gör. S. Duygu ÜÇBAŞ 1 HAZIRLAYANLAR Doç. Dr. M. Serkan AKKİRAZ ve Arş. Gör. S. Duygu ÜÇBAŞ Şekil 1. Arazi çalışması kapsamındaki ziyaret edilecek güzergahlar. 2 3 TEKNİK GEZİ DURAKLARI Durak 1: Tunçbilek havzasındaki, linyitli

Detaylı

Akdeniz in Pleyistosen Deniz Düzeyi Değişimlerini Karakterize Eden, Çok Dönemli-Çok Kökenli Bir Mağara: Gilindire Mağarası (Aydıncık-İçel)

Akdeniz in Pleyistosen Deniz Düzeyi Değişimlerini Karakterize Eden, Çok Dönemli-Çok Kökenli Bir Mağara: Gilindire Mağarası (Aydıncık-İçel) Akdeniz in Pleyistosen Deniz Düzeyi Değişimlerini Karakterize Eden, Çok Dönemli-Çok Kökenli Bir Mağara: Gilindire Mağarası (Aydıncık-İçel) The Cave With Multiple-Periods And Origins Characterizing The

Detaylı

3. 3. SENOZOYİK (65. 5 my - Günümüz) (Cenozoic = yakın yaşam) 2004 kadar kullanılagelen Jeolojik Zaman Çizelgesi nde Senozoyik zamanı iki devire ayrılmaktaydı: Tersiyer ve Kuvaterner. Bazı alanlarda ise

Detaylı

Eosen lokaliteleri. Florissant Formasyonu: Kolorado da Kayalı Dağlarındadır. Fosil böceklerin olağanüstü korunduğu lokalitelerden biridir.

Eosen lokaliteleri. Florissant Formasyonu: Kolorado da Kayalı Dağlarındadır. Fosil böceklerin olağanüstü korunduğu lokalitelerden biridir. SENOZOYİK Eosen lokaliteleri Florissant Formasyonu: Kolorado da Kayalı Dağlarındadır. Fosil böceklerin olağanüstü korunduğu lokalitelerden biridir. Green River Formasyonu: Zengin bitki, böcek, ve balık

Detaylı

Kemaliye nin (Eğin) Tarihçesi

Kemaliye nin (Eğin) Tarihçesi Kemaliye nin (Eğin) Tarihçesi Fırat ve Dicle vadilerinin genellikle Pers egemenliğinde olduğu dönemlerde Kemaliye (Eğin) de Pers egemenliğinde kalmıştır. Eğin, daha sonra başlayan Roma devri ve onu takiben

Detaylı

AR201201213 KUVARS KUMU KUMTARLA - ZONGULDAK SAHASININ MADEN JEOLOJİSİ RAPORU

AR201201213 KUVARS KUMU KUMTARLA - ZONGULDAK SAHASININ MADEN JEOLOJİSİ RAPORU AR201201213 KUVARS KUMU KUMTARLA - ZONGULDAK SAHASININ MADEN JEOLOJİSİ RAPORU EKİM 2012 1 İÇİNDEKİLER Sayfa No İÇİNDEKİLER...2 ÖZET...4 1. GİRİŞ...5 2. ÖNCEL ÇALIŞMALAR...6 3. RUHSAT SAHASININ JEOLOJİSİ...

Detaylı

Paleontolojik Bir Jeosit Örneği: Hasanağa Deresi, Akçadağ, Malatya

Paleontolojik Bir Jeosit Örneği: Hasanağa Deresi, Akçadağ, Malatya Türkiye Jeoloji Bülteni Geological Bulletin of Turkey Cilt 60, Sayı 1, Ocak 2017 Volume 60, Issue 1, January 2017 MENTE ET MALLEO TTÜRKİYE JEOLOJİ BÜL ENİ ANKARA-1947 Paleontolojik Bir Jeosit Örneği: Hasanağa

Detaylı

Kapaklıkuyu, Zopzop ve Sarıçiçek Yaylası Özdirenç-Yapay Uçlaşma Etüdü Raporu

Kapaklıkuyu, Zopzop ve Sarıçiçek Yaylası Özdirenç-Yapay Uçlaşma Etüdü Raporu Çifteharman, Karakuyu, h. Kapaklıkuyu, Zopzop ve Sarıçiçek Yaylası Özdirenç-Yapay Uçlaşma Etüdü Raporu Bu raporda Nevma Madencilik San. Tic. Ltd. Şti. ye ait Kömür Sahalarında, Haziran Ağustos 2011 tarihlerinde

Detaylı

TABAKALI YAPILAR, KIVRIMLAR, FAYLAR. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

TABAKALI YAPILAR, KIVRIMLAR, FAYLAR. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü TABAKALI YAPILAR, KIVRIMLAR, FAYLAR Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü TABAKA ve TABAKALANMA Sedimanter yapıların temel kavramı tabakadır. Bir tabaka, alt ve üst sınırlarıyla diğerlerinden

Detaylı

Kovancılar (Elazığ, Türkiye) Jeositi: Nummulites li seviyeler ve Antiklinal

Kovancılar (Elazığ, Türkiye) Jeositi: Nummulites li seviyeler ve Antiklinal Fırat Üniv. Müh. Bil. Dergisi Science and Eng. J of Fırat Univ. 29(1), 295-301, 2017 29(1), 295-301, 2017 Kovancılar (Elazığ, Türkiye) Jeositi: Nummulites li seviyeler ve Antiklinal Özet Sibel KAYĞILI

Detaylı

HAYMANA-POLATLI HAVZASINDAKİ ÇALDAĞ KİREÇTAŞININ YAŞ KONAĞI AGE OF THE ÇALDAĞ LİMESTONE OF THE HAYMANA - POLATLI BASIN

HAYMANA-POLATLI HAVZASINDAKİ ÇALDAĞ KİREÇTAŞININ YAŞ KONAĞI AGE OF THE ÇALDAĞ LİMESTONE OF THE HAYMANA - POLATLI BASIN HAYMANA-POLATLI HAVZASINDAKİ ÇALDAĞ KİREÇTAŞININ YAŞ KONAĞI AGE OF THE ÇALDAĞ LİMESTONE OF THE HAYMANA - POLATLI BASIN Engin MERİÇ ve Naci GÖRÜR İ. T. Ü. Maden Fakültesi, istanbul ÖZ. Çaldağ kireçtaşı

Detaylı

BAĞLUM-KAZAN (KB ANKARA) YÖRESİNİN EOSEN STRATİGRAFİSİ ve BENTİK FORAMİNİFERLERİ

BAĞLUM-KAZAN (KB ANKARA) YÖRESİNİN EOSEN STRATİGRAFİSİ ve BENTİK FORAMİNİFERLERİ T.C ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Arzu ERASLAN BAĞLUM-KAZAN (KB ANKARA) YÖRESİNİN EOSEN STRATİGRAFİSİ ve BENTİK FORAMİNİFERLERİ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANA BİLİM DALI 2006

Detaylı

Maden Tetkik ve Arama Dergisi

Maden Tetkik ve Arama Dergisi Maden Tetkik ve Arama Dergisi http://dergi.mta.gov.tr ALACAHAN-ÇETİNKAYA (KANGAL-SİVAS) YÖRESİNDEKİ METAMORFİTLERİN TEKTONO- STRATİGRAFİK ÖZELLİKLERİ Metin BEYAZPİRİNÇ a ve Ali Ekber AKÇAY a a Maden Tetkik

Detaylı

NEOTEKTONİK ORTA ANADOLU OVA REJİMİ. Doç.Dr. Yaşar EREN

NEOTEKTONİK ORTA ANADOLU OVA REJİMİ. Doç.Dr. Yaşar EREN 6.2.4. ORTA ANADOLU OVA REJİMİ Karlıova ekleminin doğusunda kalan sıkışma Doç.Dr. Yaşar bölgesi EREN NEOTEKTONİK ile batısında kalan genleşme bölgesi arasında bulunan geçiş kesimidir. KAFZ ile Toroslar

Detaylı

Haziran/Aralık June/December AYDINCIK (YOZGAT) YÖRESİ TERSİYER (LÜTESİYEN) İSTİFİNİN BENTİK FORAMİNİFERLERİ

Haziran/Aralık June/December AYDINCIK (YOZGAT) YÖRESİ TERSİYER (LÜTESİYEN) İSTİFİNİN BENTİK FORAMİNİFERLERİ ISSN 1019-1011 Ç.Ü.MÜH.MİM.FAK.DERGİSİ CİLT.25 SAYI.1-2 Haziran/Aralık June/December 2010 Ç.Ü.J.FAC.ENG.ARCH. VOL.25 NO.1-2 AYDINCIK (YOZGAT) YÖRESİ TERSİYER (LÜTESİYEN) İSTİFİNİN BENTİK FORAMİNİFERLERİ

Detaylı

ÇUKUROVAÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVAÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİENSTİTÜSÜ ÇUKUROVAÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Esma ÖZSERT AYDINCIK (YOZGAT) YÖRESİNİN TERSİYER (LÜTESİYEN) İSTİFİNİN BENTİK FORAMİNİFERLERİ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI ADANA, 2009

Detaylı

STRATİGRAFİ İLKELERİ

STRATİGRAFİ İLKELERİ STRATİGRAFİ İLKELERİ STRATİGRAFİ: - Latince de stratum katman, tabaka ve graph resim, tablo sözcüklerinin birleştirilmesiyle türetilen bir terimdir. Strata terimi ise tabakalar, katmanlar anlamına gelir.

Detaylı

HINIS (ERZURUM GÜNEYDOĞUSU) DOLAYLARININ BAZI STRATİGRAFİK VE TEKTONİK ÖZELLİKLERİ *

HINIS (ERZURUM GÜNEYDOĞUSU) DOLAYLARININ BAZI STRATİGRAFİK VE TEKTONİK ÖZELLİKLERİ * MTA Dergisi, 108, 38-56, 1988 HINIS (ERZURUM GÜNEYDOĞUSU) DOLAYLARININ BAZI STRATİGRAFİK VE TEKTONİK ÖZELLİKLERİ * Ali YILMAZ**; İsmail TERLEMEZ** ve Şükrü UYSAL** ÖZ.- İnceleme alanı, Erzurum'un güneydoğusunda

Detaylı

TUZ GÖLÜ HAVZASININ JEOLOJİSİ VE PETROL İMKÂNLARI

TUZ GÖLÜ HAVZASININ JEOLOJİSİ VE PETROL İMKÂNLARI TUZ GÖLÜ HAVZASININ JEOLOJİSİ VE PETROL İMKÂNLARI Yener ARIKAN N.V. Turkse Shell, Ankara ÖZET. Tuz gölü havzası, çaprazvari yapısal bir depresyon içinde yer alan NW-SE yönlü karalararası bir havzadır.

Detaylı

ÖZET Doktora Tezi KAHRAMANMARAŞ-ADIYAMAN HAVZALARI SIĞ DENIZEL SEDIMANLARIN OLIGO-MIYOSEN BENTIK FORAMINIFER TANIMLAMASI VE BIYOSTRATIGRAFISI Uğraş IŞ

ÖZET Doktora Tezi KAHRAMANMARAŞ-ADIYAMAN HAVZALARI SIĞ DENIZEL SEDIMANLARIN OLIGO-MIYOSEN BENTIK FORAMINIFER TANIMLAMASI VE BIYOSTRATIGRAFISI Uğraş IŞ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ KAHRAMANMARAŞ-ADIYAMAN HAVZALARI SIĞ DENIZEL SEDIMANLARIN OLIGO-MIYOSEN BENTIK FORAMINIFER TANIMLAMASI VE BIYOSTRATIGRAFISI Uğraş IŞIK JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ SAĞPAZARI VE TOYHANE (ÇANKIRI-ÇORUM HAVZASI) ANTİKLİNALLERİNİN PETROL POTANSİYELLERİNİN İNCELENMESİ Doğa KIRMIZILAROĞLU JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ

Detaylı

KOÇLAR-SARIGÜZEL (KAHRAMANMARAŞ KUZEYĐ) ARASINDA KALAN BÖLGENĐN GENEL JEOLOJĐ ÖZELLĐKLERĐ

KOÇLAR-SARIGÜZEL (KAHRAMANMARAŞ KUZEYĐ) ARASINDA KALAN BÖLGENĐN GENEL JEOLOJĐ ÖZELLĐKLERĐ KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ ĐMAM ÜNĐVERSĐTESĐ FEN BĐLĐMLERĐ ENSTĐTÜSÜ JEOLOJĐ MÜHENDĐSLĐĞĐ ANABĐLĐM DALI KOÇLAR-SARIGÜZEL (KAHRAMANMARAŞ KUZEYĐ) ARASINDA KALAN BÖLGENĐN GENEL JEOLOJĐ ÖZELLĐKLERĐ YÜKSEK LĐSANS

Detaylı

ÇAMARDI (NİĞDE) ÇEVRESİNDE PALEOSEN-EOSEN YAŞLI KAYALARIN STRATİGRAFİSİ, İRİ BENTİK FORAMİNİFER SAYISAL VERİLERİ VE BİYOFABRİĞİ

ÇAMARDI (NİĞDE) ÇEVRESİNDE PALEOSEN-EOSEN YAŞLI KAYALARIN STRATİGRAFİSİ, İRİ BENTİK FORAMİNİFER SAYISAL VERİLERİ VE BİYOFABRİĞİ İstanbul Üniv. Müh. Fak. Yerbilimleri Dergisi, C. 19, S. 1, SS. 1-25, Y. 2006 1 ÇAMARDI (NİĞDE) ÇEVRESİNDE PALEOSEN-EOSEN YAŞLI KAYALARIN STRATİGRAFİSİ, İRİ BENTİK FORAMİNİFER SAYISAL VERİLERİ VE BİYOFABRİĞİ

Detaylı

ABANT GÖLÜ CİVARININ TEKTONİK VE YAPISAL JEOLOJİSİNİN HAVA FOTOĞRAFLARI İLE KIYMETLENDİRİLMESİ GİRİŞ

ABANT GÖLÜ CİVARININ TEKTONİK VE YAPISAL JEOLOJİSİNİN HAVA FOTOĞRAFLARI İLE KIYMETLENDİRİLMESİ GİRİŞ ABANT GÖLÜ CİVARININ TEKTONİK VE YAPISAL JEOLOJİSİNİN HAVA FOTOĞRAFLARI İLE KIYMETLENDİRİLMESİ Sunay AKDERE Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara GİRİŞ Hava fotoğraflarından yararlanarak fotojeolojik

Detaylı

STRATİGRAFİK DOKANAK. 1- Açılı Uyumsuzluk. 2- Diskonformite. 3- Parakonformite. 4- Nonkonformite

STRATİGRAFİK DOKANAK. 1- Açılı Uyumsuzluk. 2- Diskonformite. 3- Parakonformite. 4- Nonkonformite STRATİGRAFİK DOKANAK Uyumlu katmanlar arasındaki dokanak 1- Keskin dokanak 2-Dereceli dokanaklar - Progressif dereceli dokanak - Ara katmanlanmalı dereceli dokanak Uyumsuz katmanlar arasındaki dokanak

Detaylı

KARBONATLI KAYAÇLAR İÇERİSİNDEKİ Pb-Zn YATAKLARI

KARBONATLI KAYAÇLAR İÇERİSİNDEKİ Pb-Zn YATAKLARI KARBONATLI KAYAÇLAR İÇERİSİNDEKİ Pb-Zn YATAKLARI Katman (tabaka) uyumlu Pb-Zn yatakları Cevher, çok kalın karbonatlı istifler içerisinde bulunur. Katman, mercek, damar, karstik boşluk dolgusu şekillidir.

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ EREĞLİ-ULUKIŞLA HAVZASI GÜNEY FORMASYONUNUN JEOLOJİSİ ve PETROL HAZNE KAYA ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ Ayfer ÖZDEMİR JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM

Detaylı

ADANA BÖLGESİNİN JEOLOJİSİ

ADANA BÖLGESİNİN JEOLOJİSİ ADANA BÖLGESİNİN JEOLOJİSİ Türkiye nin güneyinde Doğu Torosları içine alan Adana ili sınırları, gerek Toroslar ın tektono-stratigrafi birliklerinin önemli bir bölümünü kapsaması, gerekse Kambriyen-Tersiyer

Detaylı

T.C. MERSİN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANLIĞI

T.C. MERSİN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANLIĞI T.C. MERSİN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANLIĞI YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARINA DAYALI ÜRETİM TESİSİ ALANI(ALAKÖPRÜ HİDROELEKTRİK SANTRALİ) 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI PLAN İZAH RAPORU HAZIRLAYAN: MUZAFFER

Detaylı

UYUMSUZLUKLAR VE GÖRECELİ YAŞ KAVRAMI

UYUMSUZLUKLAR VE GÖRECELİ YAŞ KAVRAMI UYUMSUZLUKLAR VE GÖRECELİ YAŞ KAVRAMI Diskordans nedir? Kayaçların stratigrafik dizilimleri her zaman kesiksiz bir seri (konkordan seri) oluşturmaz. Bazen, kayaçların çökelimleri sırasında duraklamalar,

Detaylı

P R O G R A M. 11. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI Ekim 2010, ADIYAMAN. 29 Ekim, Cuma

P R O G R A M. 11. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI Ekim 2010, ADIYAMAN. 29 Ekim, Cuma P R O G R A M 11. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI 29-31 Ekim 2010, ADIYAMAN 29 Ekim, Cuma 09:00 KAYIT 09:30 AÇILIŞ KONUŞMALARI Sefer ÖRÇEN 11.PSÇ Başkanı Dündar ÇAĞLAN JMO Başkanı Adıyaman

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ MALATYA HAVZASINDAKİ SIĞ DENİZEL SEDİMANLARIN OLİGO- MİYOSEN BENTİK FORAMİNİFER TANIMLAMASI VE BİYOSTRATİGRAFİSİ Fatma GEDİK JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ

Detaylı

SEDİMANTOLOJİ FİNAL SORULARI

SEDİMANTOLOJİ FİNAL SORULARI SEDİMANTOLOJİ FİNAL SORULARI 1. Tedrici geçiş nedir? Kaç tiptir? Açıklayınız Bunlar herhangi bir stratigrafi biriminin kendisi veya tabakalarının tedricen bir diğer litoloji biriminin içerisine geçerse

Detaylı

SIVAŞ CİVARINDAKİ JİPS SERİSİNİN STRATİGRAFİK DURUMU

SIVAŞ CİVARINDAKİ JİPS SERİSİNİN STRATİGRAFİK DURUMU SIVAŞ CİVARINDAKİ JİPS SERİSİNİN STRATİGRAFİK DURUMU Fikret KURTMAN Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara ÖZET. Sivas civarındaki jips teressübatı umumiyetle Oligosen yaşında kabul edilmekte idi. Bu

Detaylı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Yasemin NEHİR. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Yasemin NEHİR. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı ÖZET Yüksek Lisans Tezi HAYMANA (İÇ ANADOLU) DOLAYLARINDA ÇALDAĞ FORMASYONU-TUZ-PETROL- İLİŞKİLERİNİN İNCELENMESİ Yasemin NEHİR Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim

Detaylı

Veysel Işık Türkiye deki Tektonik Birlikler

Veysel Işık Türkiye deki Tektonik Birlikler JEM 404 Ders Konusu Türkiye Jeolojisi Orojenez ve Türkiye deki Tektonik Birlikler Ankara Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü Tektonik Araştırma Grubu 2012 Dağ Oluşumu / Orojenez Orojenez genel anlamda

Detaylı

ERGENE (TRAKYA) HAVZASININ JEOLOJİSİ ve KÖMÜR POTANSİYELİ. bulunmaktadır. Trakya Alt Bölgesi, Marmara Bölgesi nden Avrupa ya geçiş alanında, doğuda

ERGENE (TRAKYA) HAVZASININ JEOLOJİSİ ve KÖMÜR POTANSİYELİ. bulunmaktadır. Trakya Alt Bölgesi, Marmara Bölgesi nden Avrupa ya geçiş alanında, doğuda ERGENE (TRAKYA) HAVZASININ JEOLOJİSİ ve KÖMÜR POTANSİYELİ *İlker ŞENGÜLER *Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Enerji Hammadde Etüt ve Arama Dairesi Başkanlığı Ankara ERGENE (TRAKYA) HAVZASININ Bölgesi

Detaylı

NOHA İNŞAAT TURİZM MADENCİLİK SAN. TİC. LTD. ŞTİ. KEMALPAŞA (RUHSAT NO 201500198 ve 201500131) SAHALARININ ONİKS REZERV TESPİT RAPORU

NOHA İNŞAAT TURİZM MADENCİLİK SAN. TİC. LTD. ŞTİ. KEMALPAŞA (RUHSAT NO 201500198 ve 201500131) SAHALARININ ONİKS REZERV TESPİT RAPORU NOHA İNŞAAT TURİZM MADENCİLİK SAN. TİC. LTD. ŞTİ. KEMALPAŞA (RUHSAT NO 201500198 ve 201500131) SAHALARININ ONİKS REZERV TESPİT RAPORU Mart 2016 İZMİR NOHA İNŞ. TUR. MADENCİLİK SAN. TİC. LTD. ŞTİ. KEMALPAŞA

Detaylı

Doç.Dr. Gültekin Kavuşan

Doç.Dr. Gültekin Kavuşan JEOLOJİ RAPORU YAZIMI Doç.Dr. Gültekin Kavuşan Jeoloji raporu, yazılan bir belgedir ve jeoloji j mühendisinin yaptığı ğ çalışmayı ş anlattığı, bir soruna ışık tuttuğu dokümandır. Bu belge onun ortaya koyduğu

Detaylı

Ağcakışla (Sivas-Şarkışla) Yöresi Alt-Orta Eosen Çökellerinin Bentik Foraminifer Biyostratigrafisi

Ağcakışla (Sivas-Şarkışla) Yöresi Alt-Orta Eosen Çökellerinin Bentik Foraminifer Biyostratigrafisi Türkiye Jeoloji Bülteni Geological Bulletin of Turkey Cilt 56, Sayı 3, Ağustos 2013 Volume 56, Number 3, August 2013 MENTE ET MALLEO TTÜRKİYE JEOLOJİ BÜL ENİ ANKARA-1947 Ağcakışla (Sivas-Şarkışla) Yöresi

Detaylı

16.PÇG Çalıştayı, 25-28 Ekim 2015, Rize PROGRAM

16.PÇG Çalıştayı, 25-28 Ekim 2015, Rize PROGRAM PROGRAM 1 2 16.PÇG Çalıştayı, 25-28 Ekim 2015, Rize 25.10.2015-PAZAR BATUM GEZİSİ (7.00-19.00) Kalkış: Dedeman Otel önü 26.10.2015-PAZARTESİ AÇILIŞ VE KAYIT (8.00-10.00) 10.00 10.45 AÇILIŞ KONUŞMALARI

Detaylı

MTA Genel Müdürlüğü nün Ortaya Çıkardığı Yeni Bir Kara Elmas Yöresi KONYA KARAPINAR Kömür Sahası

MTA Genel Müdürlüğü nün Ortaya Çıkardığı Yeni Bir Kara Elmas Yöresi KONYA KARAPINAR Kömür Sahası MTA Genel Müdürlüğü nün Ortaya Çıkardığı Yeni Bir Kara Elmas Yöresi KONYA KARAPINAR Kömür Sahası Şekil 1. Konya Karapınar Kömür Sahası nın coğrafik ve yer bulduru haritası. KONYA KARAPINAR Lokasyon: İç

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ TARSUS (MERSİN) YÖRESİ MESSİNİYEN (ÜST MİYOSEN) EVAPORİTLERİNİN SEDİMANTOLOJİSİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ TARSUS (MERSİN) YÖRESİ MESSİNİYEN (ÜST MİYOSEN) EVAPORİTLERİNİN SEDİMANTOLOJİSİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ TARSUS (MERSİN) YÖRESİ MESSİNİYEN (ÜST MİYOSEN) EVAPORİTLERİNİN SEDİMANTOLOJİSİ Erhan KARAKUŞ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI ANKARA 2011

Detaylı

KUZEYDOĞU ANADOLUDA (OLTU-NARMAN ARASI) PONTİD / ANATOLİD KENET KUŞAĞININ STRATİGRAFİSİ VE YAPISAL EVRİMİ

KUZEYDOĞU ANADOLUDA (OLTU-NARMAN ARASI) PONTİD / ANATOLİD KENET KUŞAĞININ STRATİGRAFİSİ VE YAPISAL EVRİMİ PAMUKKALE ÜNİ VERSİ TESİ MÜHENDİ SLİ K FAKÜLTESİ YIL PAMUKKALE UNIVERSITY ENGINEERING COLLEGE CİLT MÜHENDİ SLİ K B İ L İ MLERİ DERGİ S İ SAYI JOURNAL OF ENGINEERING SCIENCES SAYFA : 1998 : 4 : 1-2 : 487-499

Detaylı

POLATLI YÖRESİNDE YAPILAN SİSMİK YANSIMA ÇALIŞMALARI

POLATLI YÖRESİNDE YAPILAN SİSMİK YANSIMA ÇALIŞMALARI POLATLI YÖRESİNDE YAPILAN SİSMİK YANSIMA ÇALIŞMALARI M. Işık TURGAY* ve Cengiz KURTULUŞ* ÖZ. Haymana Petrol Etütleri çerçevesinde Ankara'nın güneybatısında Polatlı-Haymana yöresinde sismik yansıma çalışmaları

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ YÜKSEK LĠSANS TEZĠ ASLANTAġ BARAJI (OSMANĠYE) GÜNEYBATISININ TEKTONO STRATĠGRAFĠSĠ JEOLOJĠ MÜHENDĠSLĠĞĠ ANABĠLĠM DALI ADANA, 2010 ÇUKUROVA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN

Detaylı

KÖSBUCAĞI (MERSİN-ERDEMLİ) GÖLETİ SU KAÇAKLARININ İNCELENMESİ * The Investıgatıon Of Seepage In Kösbucağı (Mersin-Erdemli) Dam

KÖSBUCAĞI (MERSİN-ERDEMLİ) GÖLETİ SU KAÇAKLARININ İNCELENMESİ * The Investıgatıon Of Seepage In Kösbucağı (Mersin-Erdemli) Dam KÖSBUCAĞI (MERSİN-ERDEMLİ) GÖLETİ SU KAÇAKLARININ İNCELENMESİ * The Investıgatıon Of Seepage In Kösbucağı (Mersin-Erdemli) Dam Tuğba KARABIYIK Jeoloji Mühendisliği Anabilimdalı Aziz ERTUNÇ Jeoloji Mühendisliği

Detaylı

TOKAT (DUMANLIDAĞI) İLE SİVAS (ÇELTEKDAĞI) DOLAYLARININ TEMEL JEOLOJİ ÖZELLİKLERİ VE OFİYOLİTLİ KARIŞIĞIN KONUMU*

TOKAT (DUMANLIDAĞI) İLE SİVAS (ÇELTEKDAĞI) DOLAYLARININ TEMEL JEOLOJİ ÖZELLİKLERİ VE OFİYOLİTLİ KARIŞIĞIN KONUMU* TOKAT (DUMANLIDAĞI) İLE SİVAS (ÇELTEKDAĞI) DOLAYLARININ TEMEL JEOLOJİ ÖZELLİKLERİ VE OFİYOLİTLİ KARIŞIĞIN KONUMU* Ali YILMAZ** ÖZ. Tokat (Dumanlıdağı) ile Sivas (Çeltekdağı) dolayında Eosen öncesi üç tektonik

Detaylı

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ 27.02.2018 1 INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ Yrd.Doç.Dr. Orhan ARKOÇ e-posta : orhan.arkoc@klu.edu.tr Web : http://personel.klu.edu.tr/orhan.arkoc 27.02.2018 2 BÖLÜM 4 TABAKALI KAYAÇLARIN ÖZELLİKLER,

Detaylı

SİSMİK STRATİGRAFİ: KRONO KORELASYON:

SİSMİK STRATİGRAFİ: KRONO KORELASYON: SİSMİK STRATİGRAFİ: - Yerkabuğunun yüzeyden görülemeyen kısımlarının incelenmesi için veri toplanması amacına yönelik olarak istif veya kayaçların ses iletebilme ve yansıtabilme özelliklerine dayanarak,

Detaylı

SAHA JEOLOJİSİ ÇALIŞMA NOTLARI

SAHA JEOLOJİSİ ÇALIŞMA NOTLARI SAHA JEOLOJİSİ ÇALIŞMA NOTLARI 1. Dokanak nedir? Kaça ayrılır? Dokanak, iki farklı jeolojik birimi birbirinden ayıran sınırdır. 3 e ayrılır: Sedimanter Dokanak Uyumlu (keskin, geçişli) Uyumsuz (açısal,

Detaylı

Sınavlarınızda daha başarılı olmak için aşağıdaki konulara da dikkatinizi çekmek isterim.

Sınavlarınızda daha başarılı olmak için aşağıdaki konulara da dikkatinizi çekmek isterim. Değerli Öğrenciler, İzleyen sayfalarda 2000 yılından bu yana Eskişehir Osmangazi Üniversitesi nde Stratigrafi İlkeleri dersinin sınavlarında sorulan soruları bulacaksınız. Ümit ederim mesleki gelişiminizde

Detaylı

SENOZOYİK TEKTONİK.

SENOZOYİK TEKTONİK. SENOZOYİK TEKTONİK http://www.cografyamiz.com/900/depremler/ DOĞU AFRİKA RİFTİ Üçlü Sistem Doğu Afrika Rift Sistemi Aden Körfezi Kızıl Deniz Okyanusal kabuğun şekillenmesi Aden Körfezinde yaklaşık olarak

Detaylı

Dinar (Afyon) yöresi Eosen (Lütesiyen) sedimanlar n n bentik foraminifer biyostratigrafisi

Dinar (Afyon) yöresi Eosen (Lütesiyen) sedimanlar n n bentik foraminifer biyostratigrafisi Yerbilimleri, 28 (1), 1-13 Hacettepe Üniversitesi Yerbilimleri Uygulama ve Araflt rma Merkezi Dergisi Journal of the Earth Sciences Application and Research Centre of Hacettepe University Dinar (Afyon)

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ Ulaş İnan SEVİMLİ YAZIHAN (MALATYA) BATISININ TEKTONO-STRATİGRAFİSİ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI ADANA, 2009 ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ

Detaylı

MEDİK-EBREME (KB MALATYA) DOLAYININ BİYOSTRATİGRAFİSİ VE PALEONTOLOJİSİ. Sefer ÖRÇEN*

MEDİK-EBREME (KB MALATYA) DOLAYININ BİYOSTRATİGRAFİSİ VE PALEONTOLOJİSİ. Sefer ÖRÇEN* MEDİK-EBREME (KB MALATYA) DOLAYININ BİYOSTRATİGRAFİSİ VE PALEONTOLOJİSİ Sefer ÖRÇEN* ÖZ. Bu çalışmada, Malatya ilinin kuzeybatısında yer alan Medik-Ebreme dolayındaki çökel kayaların biyostratigrafisi

Detaylı

Levent (Akçadağ-Malatya) Bölgesinin Tektono-Stratigrafisi

Levent (Akçadağ-Malatya) Bölgesinin Tektono-Stratigrafisi Çukurova Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 31(2), ss. 379-390, Aralık 2016 Çukurova University Journal of the Faculty of Engineering and Architecture, 31(2), pp. 379-390, December 2016

Detaylı

ESKİŞEHİR CİVARININ JEOLOJİSİ VE SICAK SU KAYNAKLARI

ESKİŞEHİR CİVARININ JEOLOJİSİ VE SICAK SU KAYNAKLARI ESKİŞEHİR CİVARININ JEOLOJİSİ VE SICAK SU KAYNAKLARI M. Ziya GÖZLER*; Fahrettin CEVHER** ve Arif KÜÇÜKAYMAN** ÖZ. Çalışma alanı Eskişehir ili ve çevresi ile Eskişehir kuzeyinde yer alan Sakarılıca kaplıcasını

Detaylı

Boyabat (Sinop) Havzası Ekinveren Fayının petrol aramalarmdaki önemi

Boyabat (Sinop) Havzası Ekinveren Fayının petrol aramalarmdaki önemi Türkiye Jeoloji Bülteni, C. 32, 39-49, Şubat - Ağustos 1989 Geological Bulletin of Turkey, V. 32, 39-49, February - August 1989 Boyabat (Sinop) Havzası Ekinveren Fayının petrol aramalarmdaki önemi Importance

Detaylı

Masifler. Jeo 454 Türkiye Jeoloji dersi kapsamında hazırlanmıştır. Araş. Gör. Alaettin TUNCER

Masifler. Jeo 454 Türkiye Jeoloji dersi kapsamında hazırlanmıştır. Araş. Gör. Alaettin TUNCER Masifler Jeo 454 Türkiye Jeoloji dersi kapsamında hazırlanmıştır. Araş. Gör. Alaettin TUNCER 07.07.2015 MASİF NEDİR? Yüksek basınç ve sıcaklık şartlarından geçmiş, kökeni sedimanter kayaçlara dayanan,

Detaylı

JEOLOJİK RAPOR YAZIM İLKELERİ

JEOLOJİK RAPOR YAZIM İLKELERİ Ankara Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü JEOLOJİK RAPOR YAZIM İLKELERİ Derleyen: Dr. Korhan Esat GEO402 Jeolojik Harita Alımı Dersi Nisan 2017 Bu ders notu aşağıdaki kaynaktan yararlanılarak derlenmiştir:

Detaylı

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ Mehmet Sakınç*, Aliye Aras**, Cenk Yaltırak*** *İTÜ, Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü, Maslak/İstanbul **İ.Ü. Fen Fakültesi, Biyoloji

Detaylı

Jeolojik Birim Adlamaları-Mertebeleri, İlişkileri, Yaş ve Ortam Yorumlarındaki Karışıklıklar: Isparta ve Hekimhan (Malatya) Örnekleri

Jeolojik Birim Adlamaları-Mertebeleri, İlişkileri, Yaş ve Ortam Yorumlarındaki Karışıklıklar: Isparta ve Hekimhan (Malatya) Örnekleri Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11-1 (2007),48-53 Jeolojik Birim Adlamaları-Mertebeleri, İlişkileri, Yaş ve Ortam Yorumlarındaki Karışıklıklar: Isparta ve Hekimhan (Malatya)

Detaylı

TECTONIC EVOLUTION OF THE BUCAKKI LA AREA (SOUTHWEST KARAMAN- CENTRAL TAURUS)

TECTONIC EVOLUTION OF THE BUCAKKI LA AREA (SOUTHWEST KARAMAN- CENTRAL TAURUS) BUCAKKI LA BÖLGESİNİN (KARAMAN GÜNEYBATISI- ORTA TOROSLAR) TEKTONİK EVRİMİ TECTONIC EVOLUTION OF THE BUCAKKI LA AREA (SOUTHWEST KARAMAN- CENTRAL TAURUS) TOLGA ESİRTGEN Hacettepe Üniversitesi Lisansüstü

Detaylı

ÇİMENCİK-YELLİCE (EREĞLİ-KONYA) YÖRESİNİN STRATİGRAFİSİ

ÇİMENCİK-YELLİCE (EREĞLİ-KONYA) YÖRESİNİN STRATİGRAFİSİ PAMUKKALE ÜNİ VERSİ TESİ MÜHENDİ SLİ K FAKÜLTESİ PAMUKKALE UNIVERSITY ENGINEERING COLLEGE MÜHENDİ SLİ K Bİ L İ MLERİ DERGİ S İ JOURNAL OF ENGINEERING SCIENCES YIL CİLT SAYI SAYFA : 2000 : 6 : 2-3 : 241-249

Detaylı

SEDİMANTER KAYAÇLAR (1) Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi J 103 Genel Jeoloji I

SEDİMANTER KAYAÇLAR (1) Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi J 103 Genel Jeoloji I SEDİMANTER KAYAÇLAR (1) Prof.Dr. Atike NAZİK, Çukurova Üniversitesi J 103 Genel Jeoloji I KAYAÇ ÇEŞİTLERİ VE OLUŞUMLARI soğuma ergime Mağmatik Kayaç Aşınma ve erosyon ergime Sıcaklık ve basınç sediment

Detaylı

4. DOĞAL YAPI 4.1. JEOLOJĐK YAPI 4.1.1. ESKĐ ÇALIŞMALAR

4. DOĞAL YAPI 4.1. JEOLOJĐK YAPI 4.1.1. ESKĐ ÇALIŞMALAR 4. DOĞAL YAPI 4.1. JEOLOJĐK YAPI Ankara ili nazım planına yönelik ilk kapsamlı çalışma Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü tarafından 1980 yılında hazırlanan Ankara Metropoliten Alan Arazi Kullanım Haritası

Detaylı

Potansiyel. Alan Verileri İle. Hammadde Arama. Endüstriyel. Makale www.madencilik-turkiye.com

Potansiyel. Alan Verileri İle. Hammadde Arama. Endüstriyel. Makale www.madencilik-turkiye.com Makale www.madencilik-turkiye.com Seyfullah Tufan Jeofizik Yüksek Mühendisi Maden Etüt ve Arama AŞ seyfullah@madenarama.com.tr Adil Özdemir Jeoloji Yüksek Mühendisi Maden Etüt ve Arama AŞ adil@madenarama.com.tr

Detaylı

TOPOÐRAFYA ve KAYAÇLAR

TOPOÐRAFYA ve KAYAÇLAR Magmatik (Püskürük) Kayaçlar Ýç püskürük Yer kabuðunu oluþturan kayaçlarýn tümünün kökeni magmatikdir. Magma kökenli kayaçlar dýþ kuvvetlerinin etkisiyle parçalara ayrýlýp, yeryüzünün çukur yerlerinde

Detaylı

13. «PALEONTOLOJİ VE DOĞA TARİHİ MÜZECİLİĞİ» EKİM. 2012

13. «PALEONTOLOJİ VE DOĞA TARİHİ MÜZECİLİĞİ» EKİM. 2012 PALEONTOLOJİ ÇALIŞMA GRUBU - Doğa Tarihi Müzeciliği - Biyostratigrafi - Paleoiklim - Evrim 13. PALEONTOLOJİ-STRATİGRAFİ ÇALIŞTAYI PROGRAMI «PALEONTOLOJİ VE DOĞA TARİHİ MÜZECİLİĞİ» 12-14. EKİM. 2012 Dokuz

Detaylı

Ters ve Bindirme Fayları

Ters ve Bindirme Fayları Ters ve Bindirme Fayları Ters ve bindirme fayları sıkışmalı tektonik rejimlerin (compressional / contractional tectonic regimes) denetimi ve etkisi altında gelişirler. Basınç kuvvetleri, kayaçların dayanımlılıklarını

Detaylı

Türkiye Jeoloji Bülteni Cilt 47, Sayı 1, Şubat 2004 Geological Bulletin of Turkey Volume 47, Number 1, February 2004

Türkiye Jeoloji Bülteni Cilt 47, Sayı 1, Şubat 2004 Geological Bulletin of Turkey Volume 47, Number 1, February 2004 Türkiye Jeoloji Bülteni Cilt 47, Sayı 1, Şubat 2004 Geological Bulletin of Turkey Volume 47, Number 1, February 2004 Divriği (Sivas) Yöresinin Jeolojisi ve Yapısal Evrimi Geology and Structural Evolution

Detaylı

4. BÖLÜM ANTALYA NIN JEOLOJİSİ VE DEPREMSELLİĞİ

4. BÖLÜM ANTALYA NIN JEOLOJİSİ VE DEPREMSELLİĞİ TMMOB İNŞAAT MÜHENDİSLERİ ODASI ANTALYA ŞUBESİ 4. BÖLÜM ANTALYA NIN JEOLOJİSİ VE DEPREMSELLİĞİ 4.1. ANTALYA NIN COĞRAFİ ÖZELLİĞİ Antalya, Türkiye nin güneyinde, Akdeniz kıyısında yer almaktadır. Antalya,

Detaylı

TÜRKİYE JEOLOJİSİNDE PALEOZOYİK OLUŞUKLAR. Doç. Dr. Sabah YILMAZ ŞAHİN

TÜRKİYE JEOLOJİSİNDE PALEOZOYİK OLUŞUKLAR. Doç. Dr. Sabah YILMAZ ŞAHİN TÜRKİYE JEOLOJİSİNDE PALEOZOYİK OLUŞUKLAR Doç. Dr. Sabah YILMAZ ŞAHİN Paleozoyik Serileri Türkiye deki başlıca Paleozoyik oluşuklar; 1. Kuzeybatı Anadolu daki seriler Karaburun yarımadasında Balıkesir-Bursa

Detaylı

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ i T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ FATSA-ARPALIK KÖYÜ (ORDU, KD TÜRKĠYE) YÖRESĠ BENTONĠT OLUġUMLARININ MĠNERALOJĠK VE JEOKĠMYASAL ÖZELLĠKLERĠNĠN ĠNCELENMESĠ, KULLANIM ALANLARININ BELĠRLENMESĠ

Detaylı

T.C. PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI BİLİM DALINIZ YOKSA BU SEKMEYİ SİLİNİZ

T.C. PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI BİLİM DALINIZ YOKSA BU SEKMEYİ SİLİNİZ T.C. PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI BİLİM DALINIZ YOKSA BU SEKMEYİ SİLİNİZ BURDUR FAYININ PALEOSİSMOLOJİK ÖZELLİKLERİ YÜKSEK LİSANS TEZİ ŞALİ KAYA DENİZLİ,

Detaylı

JEOLOJĠ TOPOĞRAFYA VE KAYAÇLAR

JEOLOJĠ TOPOĞRAFYA VE KAYAÇLAR JEOLOJĠ TOPOĞRAFYA VE KAYAÇLAR Bir nehir kenarında gezerken çakılların renk ve biçim bakımından birbirlerinden farklı olduğunu görürüz. Bu durum bize, kayaçların farklı ortamlarda oluştuğunu gösterir.

Detaylı

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ MANİSA SOMA EYNEZ KÖMÜR İŞLETMESİ SAHASI JEOFİZİK JEOELEKTRİK ETÜT RAPORU Altan M.İÇERLER Jeofizik Yük. Müh. JEOFİZİK ETÜTLERİ DAİRESİ MART 2009-ANKARA İÇİNDEKİLER

Detaylı

ÇAL, BEKİLLİ, SÜLLER (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNDE ÇEVRESEL SAĞLIK SORUNLARI MEYDANA GETİREN MİNERAL OLUŞUMLARINA İLİŞKİN ÖN İNCELEME

ÇAL, BEKİLLİ, SÜLLER (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNDE ÇEVRESEL SAĞLIK SORUNLARI MEYDANA GETİREN MİNERAL OLUŞUMLARINA İLİŞKİN ÖN İNCELEME 1 ÇAL, BEKİLLİ, SÜLLER (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNDE ÇEVRESEL SAĞLIK SORUNLARI MEYDANA GETİREN MİNERAL OLUŞUMLARINA İLİŞKİN ÖN İNCELEME Prof. Dr. Yahya Özpınar, Araş. Gör. Barış Semiz ve Araş. Gör. Fatma

Detaylı

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ KUZEY KIBRIS OLİGOSEN-PLİYOSEN İSTİFLERİNİN PLANKTONİK FORAMİNİFERA BİYOSTRATİGRAFİSİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ KUZEY KIBRIS OLİGOSEN-PLİYOSEN İSTİFLERİNİN PLANKTONİK FORAMİNİFERA BİYOSTRATİGRAFİSİ ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ KUZEY KIBRIS OLİGOSEN-PLİYOSEN İSTİFLERİNİN PLANKTONİK FORAMİNİFERA BİYOSTRATİGRAFİSİ Aynur HAKYEMEZ JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANA BİLİM DALI ANKARA

Detaylı

Aktepe-Gökdere Bölgesinin Jeolojisi ve Ofiyolitli Melanj

Aktepe-Gökdere Bölgesinin Jeolojisi ve Ofiyolitli Melanj Aktepe-Gökdere Bölgesinin Jeolojisi ve Ofiyolitli Melanj Geology of Aktepe-Gökdere Region and Ophiolitic Melange USSAL Z. ÇAPAN ve ERSEN BUKET Yerbilimleri Bölümü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara ÖZ: Aktepe-Gökdere

Detaylı

P R O G R A M. 12. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI 30 Eylül -02 Ekim 2011 MUĞLA ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK KÜLTÜR MERKEZİ (AKM) D SALONU

P R O G R A M. 12. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI 30 Eylül -02 Ekim 2011 MUĞLA ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK KÜLTÜR MERKEZİ (AKM) D SALONU P R O G R A M 12. PALEONTOLOJİ - STRATİGRAFİ ÇALIŞTAY PROGRAMI 30 Eylül -02 Ekim 2011 MUĞLA ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK KÜLTÜR MERKEZİ (AKM) D SALONU 30 Eylül, Cuma 09:00 KAYIT 09:30 AÇILIŞ KONUŞMALARI Sefer

Detaylı