ÖZEL DERSHANELER. DÜNYADA VE ÜLKEMİZDE ÖZEL DERSHANELER Özel Dersten Özel Dershanelere Dünyada Özel Ders ve Dershanecilik

Transkript

1 1 ÖZEL DERSHANELER İÇİNDEKİLER SUNUŞ GİRİŞ DÜNYADA VE ÜLKEMİZDE ÖZEL DERSHANELER Özel Dersten Özel Dershanelere Dünyada Özel Ders ve Dershanecilik DERSHANELERE NEDEN TALEP VAR? Özel Dershanelere Talebin Artması ÜLKEMİZDE ÖZEL DERSHANELER Kuruluş ve Gelişmeleri Dershaneler Neden Eleştiriliyor? Sorun Nedir? Özel Dershaneler Sistem İçinde Kalmalıdır!.. Aileler Niçin Ek Eğitim Desteğine İhtiyaç Duyuyor? KADEMELER ARASI GEÇİŞ, SINAVLAR, DERSHANELER İLİŞKİSİ Ortaöğretime ve Yükseköğretime Geçişte Yaşanan Sorunlar DERSHANE ELEŞTİRİLERİNE KARŞILIK OLUMSUZLUKLARIN ORTADAN KALDIRILMASI İÇİN ÖNERİLER SON BÖLÜM

2 2 SUNUŞ Eğitim sistemimizde sınav ve özel dershane konuları yıllardır en çok konuşulan, tartışılan konular arasındadır. Sınavlarla ilgili olarak yenileri belleklerimizde olduğu için eski bir örnek: Tarih: 4 Ağustos Son Havadis gazetesinin manşeti: Gelecek sene liselerdeki çeşitli olgunluk imtihanları sistemi tatbik edilince ÜNİVERSİTELERE GİRİŞ İMTİHANLARI KALKACAK Lise tedrisatında değişiklik yapılacak ifadesiyle verilmiş Dershaneler için önemli bir yıl 1983: Özel dershanelerin kapatılmasına yönelik bir yasa tasarısı kurucu meclisin gündemine getirilmiş. Kurucu Meclis in reddettiği teklif Milli Güvenlik Konseyi nce veto edilerek 16 Haziran 1983 tarih ve 2843 sayılı Yasa yla, yeni özel dershane açılması yasaklanmış, mevcutlarının ise 1 Ağustos 1984 tarihine kadar kapatılmasına karar verilmiştir. Bu dönemde kurulan Özal Hükümeti ise özel dershanelerin faaliyetini sürdürmesini öngören 3035 sayılı Yasa yı 11 Temmuz 1984 tarihinde kabul ederek 2843 sayılı Yasa ile getirilen kapatma hükmünü iptal etmiştir. Gerek sınavlar gerek dershanelerle ilgili konular eğitim sistemimizin gündeminden düşmemiştir. Başbakan Sayın Recep Tayyip Erdoğan ın sınavlara ve özel dershanelere yönelik 25 Mart 2012 de verdiği demeç ve de yaptığı açıklama ile konu yeniden tartışmaların odağına oturdu. Sayın Başbakan ın son açıklamasının ardından özel dershane dernekleri 17 Eylül 2012 de bir araya gelerek görüş alışverişinde bulundular, konuyla ilgili ortak bir açıklama yaptılar. Bu açıklamada: İşini çok iyi yapan bu kurumları, Okula alternatif oluyor. denilerek kapatmayı düşünmek yerine buralardaki birikimden yararlanmak ve teşvik etmek gerektiği, Öğrencilerin eğitime erişimini yaygınlaştıran, okul dışı zamanlarını kontrollü bir şekilde geçirmesini sağlayan dershaneler yerine bu talebin; kaçak, kontrolsüz, merdiven altı oluşumlarca karşılanacağı tehlikesi vurgulanmış, Yasal statüleriyle milli eğitim sistemimiz içinde yer alan dershanelerin kurucuları ÖZ-DE-BİR, GÜVENDER, TÖDER olarak özel dershaneler konusunun sektörle, eğitim yöneticileriyle tartışılmasının ülkemizin ve herkesin yararına uygun yeni seçenekler sağlayacağı belirtilmiştir. Ülkemizde dershane konusunun sadece öğrenci velilerine getirdiği ekonomik yük veya öğrencilerin tüm zamanlarının ders çalışmakla geçmesi gibi boyutlarıyla gündeme gelmesi konuyu anlamaya ve açıklamaya yetmemektedir. Bu nedenle konunun tüm yanlarıyla tartışılması gerekmektedir. Bu çalışmayla sektörün temsilcileri olarak özel dershane tartışmalarına bir nebze de olsa ışık tutabilmek istedik. Bilgilerinize sunarız.

3 3 GİRİŞ Eğitim sistemimiz içinde yıllardır önemli hizmetler yaptığını düşündüğümüz özel dershanelerin daha iyi tanınması/anlaşılması için: Dünyada neler oluyor? Diğer ülkelerde dershanelerin durumu nedir? Bu tür eğitim öğretim hizmetleri neden talep görmektedir? Ülkemizde dershanelerin gelişimini etkileyen unsurlar nelerdir? Geçiş sistemleri, sınavlar ve dershane ilişkisi Dershanelerin olması/olmaması durumunda neler olur? Özel dershaneler niçin sistem içinde kalmalıdır? Dershanelerde ortaya çıkan birikim ve deneyimden eğitimde başka hangi yollarla daha etkili yararlanılabilir? Bunun için ne/neler yapılmalıdır? gibi soruların yanıtlanması önem taşımaktadır. Bu metinde genel bir bakışla bu ve benzeri sorulara yanıt aranacaktır. DÜNYADA VE ÜLKEMİZDE ÖZEL DERSHANELER Özel Dersten Özel Dershanelere İnsanların öğrenme ihtiyacı, insanlık tarihi kadar eskidir. Eğitimin henüz sistemli, örgütlü olmadığı eski çağlarda ilk öğrenmeler bire bir öğretime dayalı olarak sürdürülmüş, daha sonra okullaşmaya/örgütlü öğretim sistemine geçilmiştir. Ancak okul sisteminin varlığına karşın insanların daha çok öğrenme isteği duyması okul sistemi dışında ücretle ders alma özel ders ihtiyacını ortaya çıkarmış, ücretle ders alma ihtiyacı giderek kurumsallaşmış ve özel dershaneler doğmuştur. Dünyada Özel Ders ve Dershanecilik Özel dershaneler, sadece ülkemize özgü değildir. Dünyanın birçok ülkesinde, taşıdıkları işlevleri bakımından ülkemizdeki özel dershanelere benzer yapılanmalar vardır. Dershanelerde yürütülen eğitim-öğretim faaliyetleri bazı ülkelerde de bizdeki gibi kurumsal yapılanmalar içinde olmasa da bire bir veya grup halinde özel ders alma biçimiyle yapılmaktadır. Özel ders ve dershaneciliğin çok yaygın olduğu ülkelerin en belirgin ortak özelliği, eğitimin kademeleri arasındaki geçişlerde rekabete dayalı sınav sistemlerinin olmasıdır. Güney Kore, Hong Kong, Yunanistan, Japonya ve Tayvan gibi ülkeler, üniversiteye girişin merkezi sınavlarla yapıldığı ve özel ders veren kurumların en yaygın olduğu ülkelerdir. Bu ülkelerde özel derslere katılım oranları özel ders ve dershaneler açısından anlamlı oranlar ifade eder.

4 4 Güney Kore de Ulusal İstatistik Kurumu-2011 verilerine göre farklı yollardan özel derslere katılım oranı ilkokul düzeyinde %85, ortaokul düzeyinde %71, lise düzeyinde ise %58 civarlarındadır. İlk ve ortaöğretimde yaklaşık 7 milyon öğrencinin bulunduğu bu ülkede toplam dershanede yaklaşık 5 milyon öğrenci öğrenim görmektedir de dershanecilik sistemi içinde harcanan para 20,1 milyar dolardır. Kore nin PISA sınavlarındaki başarılı sonuçları, Kore deki bu destek eğitimlerin varlığıyla ilişkilendirilmektedir. Hong Kong da ilköğretim birinci kademede (1-6. sınıflar) özel ders alma oranı %36, ortaöğretim üst kademede (12 ve 13. sınıflar) ise %48 dir. Japonya da, üniversiteler başvuranların tamamını alacak kapasitede olmasına karşın, 10 milyon öğrenci Juku adı verilen dershanelere devam etmektedir. Bu ülkede ilkokul düzeyinde özel ders alma oranı 1985 yılında %16,5 iken 2011 yılında bu oran %39 a ortaokul düzeyinde %75 e lise düzeyinde %60 a yükselmiştir. Japonya da toplam ilk ve ortaöğretim okulu sayısı iken dershane sayısı i geçmiştir. Öğretmenlerin %30 u dershanelerde çalışmaktadır. Yunanistan da ortaöğretime hizmet veren, sayıları 3 bini aşkın özel dershane bulunmakta bu dershanelere genel olarak Lise 2 ve Lise son sınıf öğrencileri devam etmektedir. Lise son sınıftaki öğrencilerin %85 i üniversiteye girebildiği için özel dershanelere devam eden lise mezunu öğrencilerin sayısı azdır. Ancak Lise son sınıfta okuyan öğrencilerin %90 ı, Lise 2. sınıfta okuyan öğrencilerin de %60 ı özel dershanelere devam etmektedir. Bu ülkedeki ortaöğretim dershanelerinin yanı sıra daha yaygın ve 8 bini aşkın Yabancı Dil Dershanesi vardır. ABD de de destek eğitim veren kurumların üst okul sınavlarına hazırlama ve başarıyı artırmadaki etkisi, bu kurumlara ilgiyi de artırmıştır. ABD nin bazı bölgelerinde eğitim organizasyonun destek eğitim kurumlarına verildiği; Kaplan adlı bir destek eğitim kurumunun üst öğrenim sınavlarına hazırlık, matematik ve dil alanında 2000 şubeye ulaştığı biliniyor. ABD de eyaletler arasında farklılıklar olmakla birlikte öğrenciler 3. sınıftan 12. sınıfa kadar eyalet sınavına katılmak zorundalar. Üniversitelere başvurularda ACT (American College Test) veya SAT (Scholastic Assessment Test) gibi başarı veya yeteneği ölçen sınavların sonuç belgeleri isteniyor. Ülkemizdeki dershaneler gibi ABD de de bu sınavlara hazırlık amacıyla yüz yüze ya da online eğitim hizmeti veren kurumlar Learning Center lar -Sylvian Learning, Kumon Test Prep, Mathnasium, Test Master gibi büyük firmalar- var. Çok sayıda local Learning Center da her alana yayılıyor. Almanya ve Portekiz gibi ülkelerde dershanelerle ilgili mevzuat düzenlemesi olmamasına karşın evde, büroda, okulda ve benzeri ortamlarda destek eğitimleri verilmektedir.

5 5 Almanya da 10 milyon öğrenciden 250 bini sınıf tekrarı yaparken 80 bin ergen de diplomaya ulaşamadan okuldan ayrılmaktadır. Okul dışında yılda 66 milyon ek ders alınmaktadır. Bu ülkede ek ders vermede dershanelerin payı %25 lik bir oranla ifade edilirken dershaneler dışında bazı dernekler, ajanslar ek ders organizasyonu yapmakta; öğretmen ve öğrenciler de bireysel olarak ek ders vermektedir. Almanya da ülke genelinde üç büyük franchise zincirine bağlı 2500 dershane yanında, orta ve küçük franchise zincirine bağlı 1000 civarında; bireysel girişimciler elinde de dershane bulunmaktadır. İngiltere ve Fransa gibi ülkelerde de ders saati dışındaki zamanlarda özellikle hafta sonlarında destek eğitimleri yapılmaktadır. İngiltere de; İlkokul 2-6. sınıfta durum tespiti için SAT, İlkokul 5. sınıfta Grammers Schools a (fen lisesi benzeri okullar) giriş için 11 Plus, 10, 11. sınıfta üniversite öncesi hangi 2 yıllık kolejde okunacağını belirlemek için GCSE, 2 yıllık kolejde okurken iyi bir üniversiteye girmek için A-level sınavlarına hazırlık amaçlı yaygın kurslar bulunmaktadır ve aileler A-level sınavlarına hazırlık için 8-45 bin dolar ödemektedir. Okula destek ve üst öğretim okullarına geçiş için öğrencilerin yararlandıkları ve bizde özel dershane adıyla anılan merkezler; Almanya ve Yunanistan ın yanı sıra farklı adlarla da olsa İngiltere, İtalya, Fransa, İrlanda, Portekiz, Güney Kıbrıs gibi AB ülkelerinde de bulunmaktadır. Özel ders ve dershaneciliğin, geçiş sınavlarına hazırlanmanın yanında özel ders alma boyutuyla da Avrupa ve Kuzey Amerika ülkeleri de dâhil birçok ülkede yaygınlaşmaya başladığı görülmektedir yılı PISA çalışması anket sonuçlarına göre çalışma kapsamındaki 57 ülke içinde fen bilimleri dersleri için 37; matematik dersleri için 42 ülkede özel ders alma oranının %40 ın üzerine çıktığı tespit edilmiş. OECD ülkeleri olarak bakıldığında da özel ders alma oranının fen bilimleri için %34, matematik için %46,6 olduğu belirlenmiştir. Kısaca; okula destek ve üst öğretim okullarına geçiş için öğrencilerin yararlandıkları ve bizde özel dershane adıyla anılan merkezler, farklı adlarla da olsa Yunanistan, Almanya, Portekiz, İngiltere, Fransa, İtalya, İrlanda, Güney Kıbrıs gibi AB ülkelerinde ABD ve bazı Kuzey Amerika ülkelerinde ve Güney Kore, Hong Kong, Japonya, Tayvan gibi Uzak Doğu ülkelerinde yaygınlaşmaktadır.

6 6 Özel ders ve dershaneciliğin en yaygın olduğu ülke olarak kabul edilen Güney Kore, bu konuda önemli deneyimlere sahip olmanın yanı sıra uluslararası araştırma sonuçlarına göre de en başarılı ülkelerdendir. Bu ülkede sayıları 381 iken 1980 yılında kapatılan özel dershaneler, yasaklandığı süreçte kaçak yollarla hem sayıları hem ücretleri artarak faaliyetlerini sürdürmüş; 2000 yılında Anayasa Mahkemesince insanların eğitim hakkını engellediği gerekçesiyle tekrar yasallaşmıştır. Özel dershanelerin 2007 yılındaki sayısı dir. Burada bir saptama daha yapmak gerekiyor: Uzakdoğu ülkelerindeki üniversiteler, dünya üniversite sıralamasında en başlarda yer almasalar bile, ilk 100 üniversite içinde 6 Japon, 3 Hong Kong ve 2 Güney Kore Üniversitesi yer alıyor. DERSHANELERE NEDEN TALEP VAR? Özel Dershanelere Talebin Artması Gerek dünyada gerekse ülkemizde özel derse ve dershanelere talep giderek artmaktadır: Eğitimin hemen her kademesinde okulların kalite bakımından önemli farklılık göstermesi Aynı okulda, aynı sınıftaki öğrenciler arasında bile öğrenme hızı ve başka faktörlerle farklılıkların sürmesi Öğrencilerin/ailelerin nitelikli eğitim olanaklarından yararlanarak sosyal statüsü yüksek iş ve meslek sahibi olma istekleri ve bu nedenle en kaliteli okulları tercih ve talep etmeleri Bu farklılıklar ve yüksek talep karşısında kademeler arasındaki geçişlerin sınavlara dayalı olarak yapılması rekabet yaratmakta, bunu aşmanın yolu da özel dershanelerden veya özel ders almaktan geçmektedir. Ayrıca; Japonya, Güney Kore, Hong Kong ve Tayvan gibi Doğu Asya ülkelerinde özel ders ve dershaneciliğin daha yaygın olması, başarının sırrının rekabeti tetikleyen çaba ve gayrette olduğu na ilişkin inancın yaygınlığı, Özel ders alan veya dershanelere giden öğrenci ve ailelerin diğerleri üzerinde oluşturduğu etkinin özel ders ve dershaneciliği canlı tuttuğu, Gelişmekte olan ülkelerde öğretmen maaşlarının düşük olması nedeniyle devlet okullarında çalışan öğretmenlerin ek kazanç için öğrencilerine okul zamanı dışında özel ders vermeleri özel dershanelere talebi artıran nedenler arasında sayılmaktadır. ÜLKEMİZDE ÖZEL DERSHANELER Kuruluş ve Gelişmeleri Ülkemizde 1915 tarihli Mekatib-i Hususiyye Talimatnamesi yle faaliyet göstermeye başlayan özel dershaneler, 1965 yılında kabul edilen 2007 de, değişen koşullara cevap vermek üzere yeniden düzenlenen 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu yla kuruluş ve işleyişleri düzenlenmiş yaygın eğitim öğretim kurumlarıdır. Önceleri daha çok yetiştirme kursları olarak faaliyet gösteren özel dershaneler 1960 lı yıllardan itibaren yaygınlaşmaya başlamış, tamamlayıcı eğitim öğretim veren kurumsal yapıları, yıllar içinde sınavlara hazırlık kurslarına olan talebin artmasıyla daha da büyümüştür.

7 7 Özel dershaneler, 2000 yılından itibaren kurum sayısı bakımından den ye, öğrenci sayısı bakımından 500 binden e artmıştır. Bugün den fazla kayıt dışı olarak kaçak faaliyet gösterenler hariçyaklaşık 4000 dershanede yaklaşık 60 bini aşkın eğitimci, 30 bini aşkın diğer çalışan istihdam edilmektedir. 1,5 milyon öğrenci, dershanelerden eğitim hizmeti almakta, bunlardan 150 bine yakını ücretsiz olarak, daha fazla öğrenci de farklı oranlarda indirimlerle bu kurumlardan yararlanmaktadır. Başka bir deyişle Özel Dershanelerin Öğrenci ve Öğretmenlerinin Sayısal Dağılımı ( ) Akademik Yıl Dershane Öğrenci Öğretmen Sayısı Sayısı Sayısı dershaneler, sınav yarışında alt ve orta gelir gruplarına fırsat sunmaktadır. Bu durum göz ardı edilemeyecek önemdedir. Dershaneler Neden Eleştiriliyor? Özel dershaneler; Fırsat eşitsizliğine neden olma, dershane, kurs ve özel ders ücretlerinin ailelere ağır bir ekonomik yük getirmesi, birtakım bilgilerin öğrencilere kalıp halinde verilerek test teknikleri göstermek yoluyla öğretim yapılması, okulların yerine geçme durumuna gelmesi, eğitim etkinlikleri yapmamaları gibi gerekçelerle eleştirilmektedir. Bu eleştirilere karşılık olarak MEB İç Denetim Birimi Başkanlığı 2010 Yılı Faaliyet Raporunda şu satırlar yer almaktadır: Yapılan bu eleştirilere cevap olarak dershanelerce; fırsat eşitsizliği hakkında, konunun fırsat eşitsizliğinden ziyade olanak eşitsizliği olduğu, özel dershanelere ödenen ücretlerin verilen dersler karşılığında yasal olarak makul bir rayiç üzerinden alındığı, ekonomik durumu iyi olmayan öğrencilerin ücretsiz ya da burslu okutmak suretiyle sosyal dengesizlikleri gidermeye yardımcı oldukları; dershanelerin olmaması durumunda özel ders ve kayıt dışılığın çok fazla artış göstereceği, bu durumda ücretlerin ise çok yüksek olacağı; özel dershanelerde rehberlik servisleri, bilgi işlem merkezleri, veli seminerleri, paneller, konferanslar vb. kültürel sportif faaliyetler gibi eğitim etkinlikleri düzenlendiği, 50 bin civarında öğretmene istihdam sağladıkları için işsizliği azalttıkları, her türlü iş ve işlemlerinin kayıt altında olduğu, vergilerini ödedikleri ve Bakanlığın denetimine her zaman tabi oldukları şeklinde savunmalar yapılmaktadır.

8 8 Sorun Nedir? Dershaneleri bütün eğitim sorunlarının sorumlusuymuş gibi göstererek günah keçisi yapan çıkışlar, başta sektördeki öğretmen kökenli dershane sahipleri olmak üzere tüm dershane çalışanlarını yaralıyor. Dershaneleri kapatarak eğitimin bu sorunu çözülecekse dershane sahipleri bu fedakârlığı yapar, sınavlara hazırlık bölümlerini kapatır ama biliyoruz ki kapatmak çözüm olmayacaktır. Ülkemizdeki dershanelerin yaygınlaşması, ortaya çıkış nedenleri sınavlar olmasa da merkezi sınavların varlığıyla artmış kuşkusuz. Ancak merkezi sınavların tamamen kalkması -en azından kısa dönemde olası görünmemekle birlikte- dershanelerin varlığını sürdürmeye engel olmayacaktır. Dünyadaki yönelim de biraz dershanelerin varlık nedenleri olan özel ders alma ihtiyacının giderek yaygınlaştığı yönündedir. Dershanelere ihtiyaç; bir yanda örgün eğitimi destekleme biçiminde devam ederken diğer yanda örgün eğitimle karşılanamayan yeni alanlarda öğrenme ihtiyaçlarının ortaya çıkmasıyla sürmektedir. Öğrenmenin yaşam boyu bir süreci kapsadığını düşündüğümüzde ve eğitim öğretim alanındaki ihtiyaçlar değişip çeşitlendikçe öğretim kurumları bu gereksinimleri karşılamaya yöneleceklerdir. Dershaneler de bu kurumlar içinde olacaktır. Özel dershanelerin önemli bir bölümü sınavlara hazırlık işlevi görmesi ve sınavların varlığı dershanelere talebi artırmaktadır. Bu durum yani dershanelere duyulan talep, asıl sorunların gizlenmesine de araç olmaktadır. Oysa asıl sorunların çözüme kavuşturulması gerekmektedir: Eğitim sisteminde mevcut haliyle eğitimin taraflarında istenen motivasyon sağlanamamıştır. Öğrenciler sadece bir üst okula hazırlık döneminde eğitim öğretime ilgi duymaktadır. Ortaöğretim kurumlarında; Fen Lisesi, Sosyal Bilimler Lisesi, Anadolu Lisesi gibi okulların gelecek hedefi büyük olan öğrenci gruplarından oluşması bu okulların daha çok tercih edilmesine neden olmakta ve bu okullara girişe ayrı önem yüklenmesine yol açmaktadır. Okullarda yapılan değerlendirme süreçleri nesnellikten uzak olduğu için seçim yapmada ayrıca merkezi ölçme yöntemlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Aynı durum yükseköğretim için de geçerlidir ve iyi bir yükseköğretim kurumuna/ bölümüne geçmek iyi bir ortaöğretim kurumuna girmekle olasıdır. Yükseköğretime geçişte tüm öğrencileri yerleştirecek kapasite oluşturulsa bile statüsü yüksek bazı üniversitelere ya da bazı bölümlere giriş için de yoğun bir rekabet vardır (Ortadan kaldırılamayacak bu rekabet bile özel derse, dershanelere olan ihtiyacı devam ettirecektir.).

9 9 Yapılması gerekenler de bu söylediklerimizin çözüme kavuşturulmasıdır. Bunları kısaca: Okulların niteliğini yükseltmek ve okullar, bölgeler, iller, il içerisindeki yerleşim bölgeleri arası farklılıkları (öğretmen kalitesi, öğretmen sayısı, sınıf mevcudu, fiziksel altyapı) azaltarak talebi yönetmek Nicel olarak da talebi karşılayabilir olmak Okullarda nesnel ölçme değerlendirme ve yönlendirme sistemleri kurmak Ölçme ve değerlendirmeyi merkezi yapı içinde sürece yayarak yapmak olarak sıralayabiliriz. Özel dershaneler, çok bilinmese de eğitim sistemimizde önemli birçok sorunu çözme işlevi görmektedir. Bu bakımdan özel dershaneleri sistemin bir sorunu olarak değil, sorunların çözümünde kullanılabilecek bir alternatif olarak görmek gerekir. Dün özel dershanelerimizin açılıp yaygınlaşmasına neden olan koşullar/etmenler bugün de ortadan kalkmış değildir. Biliyoruz ki okullarımız; bölgeler, iller, hatta ilçe ve semtler arasında gerek alt yapı, donanım gerek insan kaynakları bakımından önemli farklılıklar taşımaktadır. Ve ebeveynler çocuklarına daha iyi bir gelecek sunmak istemekte, bunun yolunun daha iyi eğitim olanakları yakalamaktan geçtiği kabul edilmektedir. Ayrıca özel dershanelerin varlıklarını sadece eğitim sistemimizdeki nitelik farklarıyla açıklamak da yeterli olmamakta; pek çok seçkin ortaöğretim okulunda okuyan pek çok öğrenci de dershanelere devam etmektedir. Bu da dershanelerin yarattığı güven, saygınlık, kabul görme, işini iyi yapma gibi özellikleriyle toplum tarafından ihtiyaç olarak kabul edilip benimsenmeleriyle açıklanmaktadır. Buna karşın her fırsatta adeta bir dershane düşmanlığı yaratılmakta, dershaneler kaldırılmalı mı, kaldırılmamalı mı? tartışması sürekli kılınmaktadır. Özel Dershaneler Sistem İçinde Kalmalıdır!.. Eğitim sistemimizi mevcut durumuyla ve bütünü içinde değerlendirdiğimizde kimi beklentilerin aksine dershaneleri sistem dışına çıkarmanın daha olumlu sonuçlar doğurmayacağı çok açıktır. Hele ki özellikle eğitim sistemi içinde atılan yanlış adımlardan çabuk dönülemeyeceği için telafisi olmayan sonuçların ortaya çıktığı ve bunun bedelinin de toplumun tümüne ödetildiği düşünülürse Ülkemiz eğitim sisteminden buna ilişkin pek çok örnek verilebilir. Acele alınan pek çok karardan er geç dönülmesinin pek çok örneği vardır ülkemizde. Ama burada dershanelerle ilgili olduğu için dünyadan bir örneği tekrar hatırlamak gerekiyor: Güney Kore de; 1950 li yıllardan itibaren özel ders ve dershaneciliğin yaygınlaşmaya başlamasıyla 1968 yılında ortaokula giriş, 1973 yılında ise liseye giriş sınavları kaldırılmış ve öğrenciler okullara rastgele yerleştirilmiştir.

10 li yıllarda üniversiteye girişte artan talebe bağlı olarak üniversitelerin bünyelerinde gerçekleştirdiği giriş sınavlarının önemi artmış, 1980 de gerçekleştirilen bir reformla öğrenci ve öğretmenlere özel ders alıp verme yasaklanmıştır. Üniversite giriş sınavları merkezi sınava dönüştürülmüş, bu sınavın puanı ortaöğretim başarı notuyla birleştirilmiş, üniversitelerin kontenjanları artırılmış, düşük ücretli özel ders veren ulusal bir eğitim kanalı kurulmuştur. Bu reform da istenilen neticeyi vermemiş; özel ders ve dershanecilik kaçak yollarla artarak sürerken özel ders fiyatlarında ciddi artış yaşanmıştır de getirilen bu yasak, insanların eğitim hakkını engellediği gerekçesiyle Anayasa Mahkemesince 2000 de kaldırılmış, ülkedeki özel ders veren kurumların sayısı 2007 de e yükselmiştir. Yasaklamalar bir yana bizde de özellikle sınav uygulamalarındaki benzerlik gözden kaçmıyor. Özel Dershaneler Niçin Sistem İçinde Kalmalı? sorusuna verilecek ilk yanıt: Kayıt dışı dershanecilik faaliyeti artacak, veliler çocuklarına yüksek bedeller ödeyerek özel ders aldırmak zorunda kalacaklardır. Bugün dershanelerin sunduğu eğitim öğretim hizmetlerini şu ya da bu nedenle en çok da ekonomik nedenlerle ortadan kaldırma düşüncesini alkışlayabiliriz. Ama yarın çocuklarımıza özel ders aldırmak zorunda kaldığımızda özel öğretmenler ya da bugün bile sayıları 2000 i aşkın merdiven altı özel ders büroları dershanelerin sunduğu olanakları sunamayacaktır. Özel Dershaneler Niçin Sistem İçinde Kalmalı? Çünkü dershaneler; Öğrencilerin öğrenme ihtiyaç ve beklentilerine uygun esnek, yüksek motivasyonlu, çok olumlu öğrenme ortamları oluşturmaktadır. İhtiyaç olan her yerde eğitim ortamı açarak eğitime erişimi kolaylaştırmaktadır. Her öğrencinin öğrenme ihtiyacına cevap verecek farklı yol ve yöntemler geliştirmektedir. Bireysel ihtiyaçlara göre öğretimi düzenlemekte, her öğrencinin girmek istediği okula göre gruplar oluşturarak üst basamağa tırmanmasında önemli katkılar sağlamaktadır. Dershaneler her gelir grubundan öğrenciye hitap edecek alternatifler sunarak imkânı olanlar yanında imkânı olmayanlara da adil rekabet ortamları hazırlayıp fırsat eşitliğini daha geniş tabana yaymaktadır. Dar gelir grubunda olup çocuğunun daha iyi yaşam koşullarına sahip olmasını isteyen ailelerin çocukları için kullanabilecekleri en önemli destek kurumlarıdır. Eğitim sistemi dışında kalan, üniversite sınavını kazanamayan ve sınava yeniden hazırlanacak öğrencileri, gidebilecekleri yasal bir öğretim kurumu olarak tekrar sisteme kazandırmaktadır. Bireyleri kariyerlerinde bir üst basamağa yükseltmeye, insan kalitesini artırmaya dönük hizmetler vermektedir. Özel dershaneler sistem dışında bırakıldığında; 4000 kurum yatırımı, ortakları ile yaklaşık yatırımcının yatırımı hiçe sayılacak, dershane binası, derslik, öğrenci sırası ve diğer dershane donanımları (bilgisayar, masa, dolap vb.) yani yatırımcıları teşvik için her türlü alternatiften yararlanmaya çalıştığımız dönemde toplam 1 milyar liralık yatırım atıl olacak,

11 kişi işsiz kalacak, aileleriyle birlikte kişinin gelir kaynağı elinden alınacak, Devlet, 4000 dershaneden elde ettiği önemli bir vergi gelirinden vazgeçmiş olacaktır. Orta ve alt gelir grubundaki ailelerin çocukları özel ders alma, üst öğrenim kurumlarına geçişte fırsat yakalama olanağından yoksun kalacağı için eğitim öğretimdeki fırsat eşitsizliği daha da artacaktır. Aileler Niçin Ek Eğitim Desteğine İhtiyaç Duyuyor? Tüm dünyada ülke şartlarına bağlı olarak aileler, farklı gerekçelerle çocukları için örgün eğitim yanında destek eğitimlerine ihtiyaç duymaktadır. AB de destek eğitimlerin hızla yaygınlaşmasının nedenleri üzerine yapılan bir araştırmada; örgün eğitimde her öğrencinin öğrenme hızına ve tarzına uygun ortam hazırlamanın mümkün olmadığı, bu yüzden ailelerin çocuklarının öğrenme hızına ya da tarzına uygun ek destek eğitimlere yöneldiği saptanmış; bu araştırmada, ailelerin çocukları için daha iyi olanı istemelerinin anlayışla karşılanması gerektiği vurgulanmıştır. En başarılı okulların en başarılı öğrencilerinin bile destek eğitimlerden yararlandığı, toplumun dershanelerin üstün çabasından etkilendiği ve bilhassa üst okula girişte destek eğitimle ortaya çıkan farkın aileler tarafından önemsendiği görülmektedir. Mali yük getirse bile aileler, çocuklarında ortaya çıkan belirgin farkı gördükleri için desteğe ilgi duymaktadır. Tüm dünyada aileler, çocuklarına daha yüksek statü kazandırmak için ilk yıllardan itibaren yatırımı önemli görmekte ve bütçelerinden çocuklarının geleceği için pay ayırmaktadır. Bu yolla elde edilen sonucun olumlu olacağına inanmadan ortaya çıkan farkı görmeden hiç kimse velileri dar bütçelerinden kısarak çocuklarını dershaneye göndermeye ikna edemez. Bu nedenle aslında bu olgunun eğitime olan ilgiyi artırması olumludur ve bırakın engellemeyi desteklenmesi gerekir. Destek eğitimlere yapılan masraf gerekçe gösterilerek karşı çıkanlar, bilerek ya da bilmeyerek çocuklarına özel ders alabilecek ekonomik güce sahip olanları daha ayrıcalıklı kılmayı, dar gelirli ailelerin de yerlerinde kalmalarını desteklemiş olmaktadırlar. Ayrıca bu alana büyük harcamalar yapıldığı savını öne sürenler, ihtiyacın hangi yolla karşılanacağını düşünmemek bir yana özel dershaneler için harcanan paranın eğitime aktarılmasının yönetilemeyeceği gerçeğini de göz ardı etmektedirler. Daha da önemlisi, öğrenciler arasında bölgesel farklılıklardan ya da geçmişteki ihmallerden doğan öğrenme farklılıklarını telafi etme fırsatlarının ellerinden alınmasına -ailelerin rasyonel tercih yapmadıklarını düşünerek onlar adına- karar vermede kendilerini yetkili görmektedirler. Özelikle dar gelirli aileleri bir yükten kurtarmak isterken onların yarışa ortak olmada tek alternatiflerini ellerinden almak ne kadar uygundur?.. Ne Yapmalı? Sorusuna Geçmeden Önce Özel dershanelere yönelik eleştirilere karşılık olumsuzlukları ortadan kaldırmak için neler yapılabileceğine ilişkin önerileri ortaya koymadan önce eğitim sistemimizde Kademeler Arası Geçiş ve Sınavlar konusuna da kısaca değinmek gerekiyor.

12 12 KADEMELER ARASI GEÇİŞ, SINAVLAR, DERSHANELER İLİŞKİSİ Diğer ülkelerde özellikle AB ülkelerinde ortaöğretim ve yükseköğretime geçiş sistemleri incelendiğinde: Kademeler arası geçişlerin farklı uygulamalar içerdiği görülmekte, şu sistem iyidir denebilecek tek bir doğru sistemden söz edilememektedir. Ülkemizdeki geçiş uygulamalarının en belirleyici özelliği her iki kademede de ülkemize özgü koşullar nedeniyle (arz-talep, eğitim kurumları arasındaki nitelik farklılıkları ) merkezi sınavlarda alınan sonuçlara göre ortaöğretim (genel liseler ve meslek liseleri dışında) ve yükseköğretime (sınavsız geçilen meslek yüksekokulları dışında) seçme ve yerleştirmenin yapılmasıdır. Akla gelen ilk iki soru: Biz, Niçin merkezi sınavlara dayalı bir seçme ve yerleştirme yapıyoruz? Böyle yapmasak Nasıl yapmamız gerekir? İkinci sorudan başlarsak yani sınav yapmazsak nasıl yerleştirme yapacağız? -Kur a mı çekeceğiz, -Adamını bulan kaydını yaptırsın mı diyeceğiz? -Piyasa koşullarını işletip okulları talebe göre ücretli mi yapacağız? -Öğrencileri mezuniyet notuna, puanına, okul başarısına, ikamet adresine göre mi yerleştireceğiz? Zaten bunlar olamadığı/olamayacağı, adayların eğitim talepleri karşılanamadığı için; -Öğrencinin bir üst eğitimi alacak düzeyde olup olmadığını ölçüp sıralamak, -Adil, güvenilir, herkesin kabul edebileceği bir yerleştirme yapmak, -Kamuya maliyeti yüksek olan eğitim hizmetinden bunu başarabilecek, sürdürebilecek ve tamamlayabilecek olanlara fırsat vermek üzere merkezi sınavlar yapılmaktadır. Yıllardır gerek orta gerek yükseköğretime geçiş sınav sistemlerinde neredeyse denemediğimiz yol kalmadı. Son 10 yıla baktığımızda bile; OKS den üçlü SBS ye, sonra tekli SBS ye şimdilerde adı SBS olmayacak başka bir sisteme Dar kapsamlı ÖSS den kapsamı geniş ÖSS ye, sonra YGS ve LYS ye Meslek liselerinden sınavsız geçiş, katsayı uygulamalarındaki sık değişiklikler, AOBP den OBP ye pek çok düzenleme yapılmıştır.

13 Ortaöğretime ve Yükseköğretime Geçişte Yaşanan Sorunlar Ortaöğretime ve yükseköğretime geçişte yaşanan sorunlar büyük benzerlikler içermektedir. Eğitim sistemindeki farklılıklar nedeniyle öğrencilerin öğrenim noksanlarının bulunması, Bir üst öğretim kurumunda eğitim öğretim alacak düzeyde yeterliklere sahip olunmaması, Öğrencilerde hedeflenen davranışları kazandırmada istenen düzeyde istek oluşturulamaması, Öğretmenlerde istekliliğin yeterince sağlanamaması, Örgün eğitim kurumlarında eğitim öğretim faaliyetlerinin yeterince ihtiyaca uygun düzenlenemeyişi, Velilerin kendilerinden kaynaklanmayan eğitim öğretim noksanları için tamamlayıcı alternatiflerin geliştirilemeyişi, Öğretim programlarının başarısı için istenen düzeyde ölçme ve değerlendirme, eksikleri belirleme ve iyileştirici tedbirleri geliştirme faaliyetlerinin yeterince yapılamaması gibi sorunlar her iki kademe için de ortak sorunlardır. Bunlardan eğitimde eşitsizlikler, kalite farkları, ölçme ve değerlendirme sonuçlarının eğitim öğretimi geliştirmede yeterince kullanılamaması gibi sorunlar son yılların sorunları da olmayıp yıllardır çözülemeyen sorunlardır. Sorunun nedenlerinin doğru tespitinin çözüm için önemli olduğu yadsınamaz. Sınavları sorunun kendisi olarak görüp sınav sistemleriyle oynayarak sonuç alma çabaları, yıllardır bizi istediğimiz yerlere götürmedi. Çünkü asıl sorun ne sınavlar ne dershanelerdi... Kademeler arası geçişlerde ve sınav sistemlerini iyileştirmede alınan yol ne yazık ki kimseyi memnun etmemektedir. Bu memnuniyetsizlik ortamında alışıldığı üzere dershanelere yüklenilmekte öte yandan sınav sistemlerinde, bırakın iyileştirmeyi geçmişte tesis edilmiş güven ortamı giderek daha güvensiz hale gelmekte; ülkemizde kimi yargıç ve savcı adayları bile bu güvensizlik ortamından yararlanmaya(!) çalışabilmektedir Merkezi sınavlar geçmişte yaşanan adaletsizlikleri ortadan kaldırmak için yapılmaya başlanmıştır. Bu konuda da ülkemiz gerek MEB gerekse ÖSYM bünyesinde iyi örnekler vermiştir. Bu güvenin devamı son derece önemlidir. Bu bakımdan gecikmiş olsa da okullarda nesnel ve bilimsel temellere dayalı ölçme-değerlendirme ve etkili bir yönlendirme sisteminin kurulması sağlanmalıdır. Bu gerçekleştirilmeden okul başarılarının yerleştirme sistemlerinde etkisini öne çıkarmak daha çok güven yitimlerine yol açacaktır. Güvenli yerel/bölgesel/merkezi sınavlar, amaca uygun içerikler oluşturularak geleneksel ya da yeni teknolojilerin olanaklarıyla desteklenmiş biçimleriyle devam etmelidir. Burada, ortaöğretime okul başarılarına ve adrese dayalı kayıtların yapılması konusu akla gelmektedir ki bunun uygulanması/yaygınlaşması, merkezi sınavla girilen okullarda niteliğin düşmesini kabullenmek anlamına gelecektir, ortaöğretimde zaten sorunlu olan başarı grafiği daha da düşebilecektir (Seçilmiş öğrenci ve öğretmenlerle oluşmuş okulların yerini o bölgenin öğrencilerinden ve öğretmenlerden oluşmuş okullar alacağı için ). 13

14 14 Özel dershaneler sadece üst öğrenim kurumlarına geçiş sınavlarına değil, MEB ve ÖSYM nin yaptığı onlarca sınava hazırlanmak isteyenlerin de başvurdukları ve özel ders almak isteyen herkesin eğitim hizmeti aldığı kurumlardır. Özel dershaneler, özellikle orta ve yükseköğretime geçişi sağlayan merkezi sınavlarla birlikte yıllardır tartışılıyor? Oysa merkezi sınavlar yokken de o günün ihtiyaçlarına koşut özel dershaneler vardı ( da 30 ilimizde 157 dershanede öğrenci, 1384 öğretmen bulunmaktadır.). Sınavların getirdiği bazı olumsuzlukları dershanelerin varlığına bağlamak ve buradan da dershanelerin kapatılması gibi çıkarımlara ulaşmak büyük haksızlıktır. Çünkü özel dershanelerin yokluğunda, kademeler arası geçiş ve sınavlarla ilgili sorunlar ortadan kalkmayacaktır. DERSHANE ELEŞTİRİLERİNE KARŞILIK OLUMSUZLUKLARIN ORTADAN KALDIRILMASI İÇİN ÖNERİLER Türkiye deki özel dershaneler meselesi ve sebep oldukları ifade edilen sorunlar, özel dershanelerin ortadan kaldırılması, kesin olarak kapatılmaları ile çözümlenemez. Çünkü herhangi bir idari düzenleme ile kapatılmaları durumunda mevcut özel dershanelerin kayıt dışına çıkarak faaliyetlerine devam edecekleri aşikârdır. Bu husus çeşitli kurum, kuruluşlarca da ifade edilmektedir. Gelecekle İlgili Öneriler - Ne/Neler Yapılmalıdır? Özellikle son yıllarda bütün dünyada eğitime ilginin arttığı gerçeğiyle daha başarılı olma isteğinin olduğu her yerde özel dershane/özel ders sistemi var olacaktır. Dolayısıyla, konu ile ilgili çözüme ulaşabilmek için öncelikle, sınav sistemleri ile oynamak yerine başarılı olanların istediği eğitimi alacağı, beklentilerine ulaşamayanların da hayatta kendileri için güvenli yer edinebileceği, her bireyde başarıyı özendiren bir yapı hedeflenmelidir. Bilginin çok hızlı eskidiği günümüzde örgün eğitime öncelik veren yaklaşımlar terk edilmeli okul dershane kurs demeden, nereden öğrendiğine bakılmadan tüm kazanımları belgelendirecek sistemler kurularak hayat boyu öğrenme özendirilmelidir. Mesleki ve genel eğitim, bireylerin ilgi ve ihtiyaçlarına göre şekillenmeli, bu amaçla zorunlu dersler asgariye indirilerek seçimlik ders alternatifleri çoğaltılmalıdır. Bilhassa özel okulların resmi okulların kopyası olmaktan kurtarılması için program, ders saati ve diğer hususlarda esneklikler artırılmalı, yaptıkları ek çalışmalar akredite belgelerle belgelenmelidir. Öğretmenlerde maddi ve moral açıdan istek uyandıracak ortam hazırlanarak mesleklerindeki isteklilik artırılmalıdır.

15 Liselerde alınan eğitim, yükseköğretim programları ile ilişkilendirilmeli, lise sürecinde öğrencinin başarısı farklı yükseköğretim programlarına girişte göz önünde bulundurulmalıdır. Ne/Neler Yapılmalıdır? sorusuna ilişkin olarak bu söylediklerimizi geliştirebilir, yeni öneriler ekleyebiliriz: Merkezi sınavlarla ilgili düzenlemelerde alternatifler çok iyi düşünülmelidir. Dershanelere ihtiyacı ortadan kaldırmak için merkezi sınavları tartışmaya açmak, geçmişte olduğu gibi bugün de birçok sorunu beraberinde getirecektir. Merkezi sınavların etkisine okullardaki bireysel başarıların da katılması, olması gerekendir. Ancak okul başarısını nesnel ölçütlere dayandıracak düzenlemelerin yapılması, gerekli koşulların hazırlanması gerekir. Bu gerçekleşmeden yapılacak uygulamalar, tartışmalara yol açacaktır. Gerek ortaöğretimde gerek üniversitelerde yeni kurumların açılması ve kontenjanların artırılması, talebi karşılamada önemli adımlar olarak görülmektedir. Ancak öğrencilerin, nitelikli ortaöğretim kurumları için yarıştıkları kadar mezunlarının istihdam edilebilirliği yüksek olan nitelikli üniversitelere/bölümlere yerleşmek için yarıştıkları da unutulmamalıdır. Bu bakımdan eğitimin tüm kademelerinde olması gerektiği gibi yükseköğretimin de niteliği artırılmalıdır. Soruna daha geniş bir çerçeveden de bakmak gerekir. O zaman eğitim-istihdam ilişkisini düzenleyici tedbirler alarak her vatandaşın hakkı olan daha iyi bir gelecek idealini herkes için hayata geçirme gereği karşımıza çıkar. Zaten sorunun asıl kaynağı ne sınavlar ne dershanelerdir, daha iyi bir yaşam talebidir. Dolayısıyla bütün düzenlemelerin de bu talebi yani daha iyi bir yaşam talebini karşılamaya yönelik olması beklenir. Bu bakımdan öncelikle dershaneleri günah keçisi yapmaktan ve dershane düşmanlığı yaratmaya çalışmak tan vazgeçilmelidir. Çünkü bu bakış, bizi sorunu anlamaktan, dolayısıyla çözümden uzaklaştırmaktadır. Öğrencilere, başarılı olmak için karşılaştıkları engelleri aşmada fırsatlar sunan; onları, başarma isteğini artırarak daha yüksek hedeflere yönelten ve bunun için tercih edilen dershaneler, okulların alternatifi kurumlar gibi de düşünülmemelidir. Aksine dershaneler eğitime yeni fırsatlar sunan bir zenginlik olarak görülmelidir. Sınavların varlığının dershanelere ilgiyi artırdığı gerçeği okullara olan ilginin azaldığı tartışmalarını getirmektedir. Oysa bu çelişki, okulda ve dershanede yapılacakların çeşitlendirilmesi ve birbirini desteklemesi, öğrencilere ilgi ve istek duydukları alanda sunulacak eğitim öğretim fırsatlarının artırılmasıyla aşılabilir. Bunun için de okullar ve dershanelerde kazanılanların bir değerle ifade edildiği, başka bir deyişle kredilendirildiği ve belgelendirildiği sistemler kurulabilmelidir. Birer yaygın eğitim kurumu olan özel dershanelerin gerek fiziki koşulları, mevcut olanakları, sahip oldukları birikim ve deneyimleri ile gerek oluşturulacak yeni düzenlemeler ve yaratılabilecek yeni olanaklarla yaşamboyu öğrenme etkinlikleri ile ilişkilendirilmesi sağlanabilmelidir. 15

16 16 Dershanelerin bir üst okula hazırlık yanında diğer alanlardaki yüksek performansı değerlendirilebilir. Bu çerçevede; 12 yıllık eğitimde derslik açıkları dershanelerin başarılı kadro ve ortamlarından yararlanarak karşılanabilir, Okullar yanında dershanelerde de öğretimi tamamlama ve sınavlarla okul bitirme yolu kullanılabilir, Üniversitelerdeki özellikle temel derslerin eğitimi dershanelerden alınarak sınavla muafiyet kazandırılabilir, Dershanelerde alınan derslerin merkezi ölçmelerle belgeleneceği muafiyet sistemleri getirilebilir SON BÖLÜM Gerek doğrudan dershanelerin kapatılacağına gerek dolaylı olarak yasasıyla ilişkilendirilerek sınavların kaldırılmasıyla dershanelerin kapatılmasının sağlanacağına yönelik açıklamalar, konunun tüm boyutlarıyla değerlendirmeden yapılmış açıklamalar görünümündedir. Bu konuda yetkili çevreler de farklı görüşler ileri sürmektedir. Bu görüşleri: Uzun vadede okul başarısını öne çıkararak sınavların etkisini azaltma, Bununla birlikte dershanelere duyulacak gereksinimin de azalacağı beklentisi, Özel okulculuğu teşvik etme düşüncesiyle dershanelerin özel okula dönüştürülmesi isteği olarak değerlendiriyoruz. Sadece dershaneye yönelişi azaltmaya, önlemeye yönelik tedbirlerin bu güne kadar sistemi rahatlattığı görülmemiştir. Eğitimle ilgili düzenlemelerde görülmüştür ki sadece dershaneleri hedef alan politikalar geliştirmek ya da sorunları birbirinden kopararak parça parça ele alıp çözmeye çalışmak asıl sorunların çözümünden uzaklaşılmasına neden olmaktadır. Sorunların sistem bütünlüğü içinde ele alınması bilimsel yaklaşım gereğidir. Sözgelimi, Dershaneler sorundur, kapatılmalıdır. denildiğinde bütün dershanelerin özel okul yapıldığını varsaysak sorun çözülecek midir? Bu bakımdan dershanelerin yaygınlaşmasının nedenlerine ve eğitim sisteminin başta nitelikli eğitim talebini karşılama, daha iyi bir yaşam sunmaya yönelik temel sorunları çözüme kavuşturulmadan atılacak adımların yarar sağlamayacağı açıktır. Bu süreçte sektörde izinsiz, kayıt dışı, kaçak olarak çalışan, denetimsiz ve kontrolsüz, yasadışı yapılanmaların ortadan kaldırılması öncelikli olmalıdır sayılı Yasa yla kurulmuş kurumlarımızın faaliyetlerini yasaklamanın ve buna ilişkin yasal düzenleme yapmanın karar vericiler açısından bir zorluğu olmayabilir. Ancak sonrası için bugün bile mevcut yasal dershane sayısının yarısına yakınının teşkil eden yapılarla baş edemeyen devletimiz Güney Kore örneği gibi bir de Türkiye örneği yaşamakla karşı karşıya kalabilecek; özel dershanelerin merdiven altına çekilmesi, daha pahalı ve kontrolsüz bir eğitim modeline dönüşmesi tehlikesi karşımıza çıkabilecektir. Çünkü burada çok basit bir ekonomi kuralı işleyecektir: Talep varsa hizmet ya da ürün de olacaktır. Başından beri yasal statüleriyle milli eğitim sistemimiz içinde yer alan özel dershanelerin temsilcileri olarak ülkemizin yararını, menfaatlerini, eğitimimize faydalı olanı her şeyin önünde tuttuk, tutarız. Eğitimimiz ve ülkemiz için yapacak çok hizmetimiz olacaktır. Özel dershaneler konusunun sektörle tartışılması biliyoruz ki ülkemizin ve herkesin yararına uygun yeni seçenekler sağlayacaktır.