METAL İŞÇİLERİ. Durduralım! Sınıfa karşı sınıf. Onurumuz, canımız, ekmeğimiz, sendikal haklarımız tehlikede! İşçi sınıfı bu yasaya sığmaz!

Transkript

1 İşçi Bülteni Özel Sayı No: 904 * Kasım 2012 Sınıfa karşı sınıf METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ Onurumuz, canımız, ekmeğimiz, sendikal haklarımız tehlikede! Durduralım! İşçi sınıfı bu yasaya sığmaz! Sermaye, hükümet ve sendikal korucular işbirliği yaparak sendikal haklarımızı tırpanladılar. Bu sınıf düşmanı birliğin üzerinde vardığı mutabakatla kağıt üzerinde işkolu barajı düşürülüyor, ama gerçekte yöntem değiştirildiği için misliyle yükseltiliyor. Bu durumda da mücadeleci pekçok sendika barajın altında kalıyor. Yetmiyor grev yasakları genişletiliyor. İşçi sınıfı toplu sözleşme ve grev hakkını kullanamaz hale getiriliyor. Ayrıca 30 işçinin çalıştğı işyerlerinde sendikalaşmanın önü alınıyor. Metal işçileri bu faşizan yasayı yırtmalı, barajsız ve yasaksız sendikal hak ve özgürlükler için kavgayı yükseltmelidir. Beklentilerimizi karşılamayan TİS taslaklarını yırtmalıyız! Bu gaspın gölgesinde önümüzdeki günlerde yüzbini aşkın metal işçisini doğrudan ilgilendiren MESS Grup toplu sözleşme sürecinin başlaması bekleniyor. İlk aşamada sendikalar tarafından hazırlanan taslaklar MESS in önüne konulacak. Şu an taslakların ne durumda olduğu konusunda bir netlik yok. Ama taslakların gizlenmesi satışın habercisidir. Türk Metal çetesinin hazırladığı taslak metal işçisinin taleplerini karşılamayacaktır. Çünkü Türk Metalciler MESS in verebileceklerinin ötesinde bir şey istemeyecektir. Onlar ise üç kuruşu dahi metal işçisine çok görüyorlar. İşte bunun için metal işçileri beklentilerini karşılamayan bu satış taslağını yırtmalıdır. Çetin geçecek bir mücadele sürecine hazırlanalım! Patronlar ücretlere üç kuruş zammı bile çok görüyorlar, ama iliklerimize kadar sömürüyorlar. Gece gündüz çalışıyoruz, iş yükümüz arttıkça artıyor. Dahası son zamlarla birlikte ücretlerimiz tam olarak kuşa döndü. Elektrik, doğalgaz faturası katlandı, mutfak masrafları uçtu. Bu koşullarda ücretlerimize yapılacak yüzde gibi zamlar bizimle alay etmekten başka bir anlam taşımıyor. İnsanca ücret ve çalışma koşulları en doğal hakkımız, ama sermaye hakkımızı vermemek için elinden geleni yapacak. Haklarımızı söke söke almak dışında bir yolumuz yok. Bu durumda tek çaremiz çetin geçecek bir mücadeleye şimdiden hazırlanmaktır. Emperyalist savaşların faturasını ödemeyelim! Toplu sözleşme sürecini kazanmak ve haklarımıza sahip çıkmak için Suriye ye yönelik emperyalist müdahaleye karşı çıkmak zorundayız. Çünkü Suriye de emperyalist müdahalenin taşeronluğuna soyunanlar, bu haksız savaşın faturasını da bize ödetecekler. Bu faturanın içerisinde kardeş bir halkın kırımına suç ortaklığı var. Cepheye sürülmek, kanımızın oluk oluk dökülmesi de var. Savaşı finanse etmek için okkalı zamlar da var. Toplu sözleşme, grev ve sendikal haklarımızdan olmak da var. Onurumuz, canımız, haklarımız ve iyi bir toplu sözleşme için Suriye ye yönelik emperyalist müdahaleye hayır demeli, mücadelenin ön saflarında yerimizi almalıyız.

2 Toplu sözleşme ve grev haklarımıza tırpan! İşçi sınıfı bu yasaya sığmaz! Sermaye, hükümet ve sendika bürokratları işbirliği yaparak sendika ve grev haklarımıza büyük bir tırpan vurdu. Bu gaspın adı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu oldu. Yapılan yeni düzenlemeyle can ve kan bedeli haklarımız sermayeye yem yapıldı. Barajlar yükseliyor: Yasa bugün yüzde 10 olan işkolu barajını yüzde 3 e indiriyor. Fakat yetki hesaplamasında yöntem değiştirildiği için yüzde 3 lük baraj gerçekte yüzde oranına kadar yükseliyor. Ayrıca yasaya göre işçi sendikasının toplu sözleşme yapabilmesi için en az 2 bin üyesinin olması, işkolunda çalışan işçilerin yüzde 1 ini, işyerinde çalışan işçilerin yüzde 40 ını, ihanet platformu olan Ekonomik ve Sosyal Konsey e üye konfedarasyonlara bağlı olmayan bağımsız sendikaların ise işkolunda çalışanların yüzde 3 ünü örgütlemesi gerekiyor. Yani bağımsız mücadeleci sendikaların önü alınmak isteniyor. Oysa işçi sınıfı barajsız sendika hakkı istiyor. Sendikalaşma zorlaştırılıyor: Yasaya göre 30 un altında işçinin çalıştığı işyerlerinde, sendika temsilcisinin sendikal nedenler işten atılması durumunda, tazminat davası açma hakkı olmayacak. Böylelikle sendikalaşma neredeyse imkansız hale getiriliyor. Grev yasak, lokavt hak: Yeni yasa kanuni ve kanunsuz grev ayrımı yaparak grev hakkını sadece toplu sözleşme süreciyle sınırlıyor. Yani hak mücadelelerinde işçilerin üretimden gelen güçlerini kullanmalarının önüne engel konuluyor. 12 Eylül referandumunda kaldırdığını iddia ettiği dayanışma, siyasi grev ve genel grevi yasadışı ilan etmiş oldu. Yeni yasada ayrıca pekçok işkolunda grev yasağı korunuyor. Grev ilan edilen işyerinde grev kırıcılığına yasal güvence getiriliyor. İşte bu gasp yasası ile sermaye karşısında elimiz kolumuz bağlanmak isteniyor. Ancak sermaye ve uşakları şunu iyi bilsinler ki işçi sınıfı bu yasaya sığmaz, giydirilmek istenen bu deli gömleğini giymez. İşçi sınıfını bunun için mücadeleye, işbirlikçi sendikacılardan hesap sormaya çağırıyoruz. Kıdem tazminatını gasp planı rafa mı kalktı? Kıdem tazminatı biz işçilerin elinde kalan en önemli haklardan bir tanesi. Çünkü kıdem tazminatı bir işçi için iş güvencesi demektir. Kıdem tazminatı işten çıktığında maddi güvencedir. Kıdem tazminatı çocuklarımızın geleceği demektir. Patronların kıdem tazminatını fona devretme hayalini AKP hükümeti gerçeğe dönüştürmek için projeler hazırladı. Fakat bir türlü hayata geçirme cesareti de bulamıyorlar kendilerinde. Öyle ya sendika bürokratları dahi tepkimizden korktuklarından kıdem tazminatı genel grev nedeni demek zorunda kalıyorlar. İşte bu nedenden ötürüdür ki en sonunda başbakanın ''Kıdem tazminatı konusunda işçi sendikaları ile işveren sendikaları anlaşırlarsa, o zaman biz gerekli adımı atarız. Ama onlar anlaşamadığı sürece biz bu olayın içerisinde, bu programın içerisinde yer almayız'' açıklaması geldi. Başbakanın bu açıklaması üzerine sendika bürokratları, sanki bu gasp planı ortadan kalkmış gibi davranmaya başladılar. Böylelikle bir kez daha mücadeleye hazırlanmak yerine bizleri yatıştırmaya, nasıl olsa kolay kolay bu tasarı gelmez teraneleri okumaya başladılar. Fakat bizler biliyoruz ki kıdem tazminatı sermaye ve hükümetinin gündemindedir. Bugünkü geri çekiliş bir aldatmacadır. Uygun zaman ve koşullarda yeniden deneyeceklerdir. Bugün için biraz da yaklaşan yerel seçimlerde tepkileri çekmemek için bu manevraya başvurmuşlardır. Yalan ve demagojiyi kendilerine meslek edinerek siyaset yapan bu patronların sözcüleri, kıdem tazminatını kaldırma hayallerinden vazgeçmeyeceklerdir. Bu nedenle bizi yatıştırmaya çalışan sendika ağalarına kanmayalım, güçlü bir mücadele için hazırlanalım. Ankara dan metal işçileri Oyak Renault un Bursa fabrikası Clio 4 ün ana üretim tesisi olacak. Fransa da yapılan üretim Bursa ya kaydırılmasının sebebi ise otomobil başına euro luk maliyet avantajı. Peki bu avantaj nasıl sağlanıyor? İşgücü maliyetinin düşürülmesiyle elbette! Nasıl olurda bir otomobil euro daha ucuza üretilir? Bursa daki işçilerin iş yükü fazla olmasına rağmen aldıkları ücretler çok daha az. Sosyal hakları sınırlı. Otomobil devi Clio 4 ün üretiminin yüzde 70 ini Bursa ya taşıyarak yıllık 312 milyon Euro ek kazanç sağlamayı planlıyor. İşçilerin sırtından elde edilen karlar böyleyken bizler ise ay sonunda iki yakamızı biraraya getirmek için bin bir takla atıyoruz. Bunun yanında Fransa daki fabrikanın kapasitesinin düşürülmesi ise kitlesel işten çıkarmalarla sonuçlanacak. 2 METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ

3 İşçinin sırtından saraylar kurdu! Metal işçisinin sırtından saltanatlar kuran Türk Metal çetesinin başkanı Pevrül Kavlak ın serveti dudak uçuklatıyor. Türk Metal in yöneticiliğine gelmeden önce neredeyse çulsuz olan Kavlak, yöneticiliğe başlamasıyla kısa sürede aklın alamayacağı kadar büyük bir servetin sahibi oldu. Kavlak, Türk Metal in Çerkezköy Şubesi nde 1992 yılında mali sekreter olurken, servetindeki artışlar da bu yıllarda başladı. Kısa sürede Türk Metal in o zamanki başkanı Mustafa Zeybek in sağ kolu oldu. Dolayısıyla servetleri de katlantı. Özbek in Ergenekon operasyonunda tutuklanmasının ardından Türk Metal in başına geçti. Bu aşamadan sonra da artık Özbek gibi karun gibi başkan sıfatıyla anılacak bir malvarlığı edindi. Ankara nın Keskin ilçesine bağlı bir köyde kerpiç bir evde dünyaya gelen Kavlak şimdilerde binlerce dönüm arazinin sahibi. Yine çok sayıda dükkan ve mesken de Kavlak ın malvarlığı arasında bulunuyor. Bundan fazlası ise Kavlak ın yakınlarının üzerine kayıtlı görünüyor. Sendikacılık ilkesini üretmek, kazanmak, kazandırmak olarak formüle eden Türk Metal in başkanı sermayeye kazandırırken kendisi de kazanıyor. Kavlak MESS ile iş ortaklığı da yapıyor. MEMAS adıyla kurulan ve metal işçilerine eğitim veren şirketin yönetim kurulu başkanlığını Kavlak, başkan yardımcılığını ise MESS in ve TİSK in başkanı Tuğrul Kutadgobilik yapıyor. Alınan bir başka bilgiye göre ise Türk Metal yönetimi tanesi 13 bin 350 TL olan saatlerden 12 tane alarak yöneticilerine dağıttı. Bu saatlerden 4 ünün Kavlak ta olduğu söyleniyor. Bunların sadece servetinin kayıtlı, yani buzdağının görünen kısmı olduğuna kuşku yok. Pevrül Kavlaklar yüzbinlerce işçinin aidatlarıyla semirmeye devam ediyor. Metal işçisinin ise Bosch un yolundan gitmek dışında başka bir çaresi kalmıyor. Bosch Rexroth işçisi: Suriye ye emperyalist Suriye ye yönelik tırmandırılan savaş politikasına karşıyım. Çünkü böyle bir savaşın hiçbir haklı ve meşru nedeni yok. Tümüyle ABD emperyalizminin çıkarları sözkonusu. AKP savaş tamtamları çalıyor, ama savaşa gönderilecek olan yine bizleriz. Savaşın bedelini biz ödeyeceğiz. Öyle ya savaş cephesine milletvekilleri ya da zenginler değil biz gönderileceğiz. Amerikan çıkarları için ölmemize ve öldürmemizi istiyorlar. Bu savaşın bize bir faydası yok. Zenginler daha zengin olacak. Suriye halkının da böyle bir savaştan kazanacağı hiçbir şey yok. Böyle bir savaşın sonunda en beterinden bir kölelik onları bekliyor. İşte bunun için Suriye ye yönelik savaşa karşıyım ve tüm işçi arkadaşların da karşı gelmesi gerektiğini düşünüyorum. müdahaleye karşıyım! METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ 5

4 Metal işçileri toplu sözleşme sınavında! Eğer hükümet ve sermaye toplu sözleşme hakkımızı gaspetmekten vazgeçerse, 100 bini aşkın metal işçisini kapsayan toplu sözleşme süreci de başlayacak. Toplu sözleşme masasında metal patronlarını MESS, metal işçilerini ise Türk Metal, Birleşik Metal ve Çelik-İş sendikaları temsil edecek. Ancak sürecin kaderi masada değil, sokakta belirlenecek. Eğer metal işçileri seyirci olmaktan çıkıp aktif biçimde sürece dahil olurlarsa, iyi bir sözleşmenin de yolu açılacak. Aksi halde o masadan metal işçilerinin lehine bir sonuç çıkması imkansızdır. Öyle ya metal patronları tüm hesaplarını ucuz işçilik üzerine yapıyorlar. Bundan dolayı üç kuruşluk zammı dahi çok görüyorlar. Zaten mevcut ücretleri dahi yüksek bulunuyorlar. Oysa biz insanca yaşamaya yeterli ücret istiyoruz. Daha şimdilerde iğneden ipliğe okkalı zamlar gelmişken yüzde civarındaki bir zam dahi anlamını yitirmiştir. Metal işçileri mücadele sahasına inmezse, Türk Metal Sendikası bir kez daha satışa imza atacak. Öyle ki Bosch işçilerinin yaktığı ateş yangına dönmesin diye yüzyılın sözleşmesini yapacağız diyen Türk Metal in şefleri artık işimiz zor, yüzde 5-6 alırsak iyidir demeye başladılar. Metal patronlarının sadık bir uşağı oldukları için başka türlü de davranamazlar. Eğer metal işçileri mücadele sahasına inmezse Birleşik Metal de MESS-Türk Metal ittifakına karşı bir Toplu sözleşme taslaklarında olmazsa olmaz 5 talep! 1. Ücret ve hak kayıpları karşılansın, insanca yaşamaya yeten bir ücret düzeyi sağlansın! 2. Eski ve yeni işçiler arasındaki ücret makası kapatılmalıdır! 3. Tüm biçimleriyle esnek çalışma uygulamalarına son verilsin! şey yapamaz. Çünkü sorun ne niyet sorunudur, ne de sendikalar avukatlık bürosudur. İşçilerin mücadele gücüne dayanmayan hiçbir sendika sermayeyi yenemez. Birleşik Metal mücadelenin mevzisi olacaksa bu ancak metal işçisinin sendikada söz, yetki ve karar hakkına sahip olması ve bu hakkı kullanmasıyla olur. Metal işçisi seyirci olmaktan çıkmak için toplu sözleşme komitelerinde örgütlenmek zorundadır. Fabrikada, havzada, yaşadığımız kentte toplu sözleşme komitelerini oluşturmayız. Böylelikle taslakların taleplerimizi karşılayacak düzeyde belirlenmesini sağlar, olmadığında hesap sorar, sonra da haklarımızı MESS ten söke söke alabilir, satış halinde de Bosch işçileri gibi bizi satanlardan kurtulabiliriz. 4 Taşeronlaştırma uygulamasına son verilsin! Taşeron işçiler kadroya alınsın! 5. İşçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri alınsın! Kazanmak için ortak mücadel Kazanmak için tüm metal işçilerinin ortak talepler etrafında birleşmesi, ortak bir mücadele yolundan ilerlemesi ve elbette bu ikisi için ortak bir örgütlenme zemininde yanyana gelmesi gerekir. Ortak örgütlenmeden kastımız yetkili üç sendikanın yan yana gelmesi demek değildir. Çünkü Türk Metal ile yan yana gelinemez. Bu hem mümkün değil, hem de mücadeleyi zayıflatmak dışında hiçbir sonuç yaratmaz. Türk Metal MESS'in ortağı ya da onların ifadesiyle partneri dir. Bu ortaklar metal işçisinin ortak düşmanlarıdır. Bu koşullarda metal işçileri için birliğin iki zemini vardır. Birincisi ve esas olanı TİS kurulları ya da komiteleri, bölge ve havza çapında işçi platformları, ikincisi ise Birleşik Metal'dir. Görev ileri ve öncü işçilerindir. Hedef hangi sendikaya üye olunduğuna bakılmadan tüm işçileri yanyana getirmektir. Bunun için en işlevsel araçlar TİS kuruları ya da komiteleridir. Hangi sendikaya üye olursa olsun tüm metal işçileri bu örgütlerde yan yana getirilmelidir. Hatta kapsam içi ya da dışı, örgütlü ya da örgütsüz tüm metal işçileri de bu kurullara katılabilmelidirler. Bir başka görev ise Birleşik Metal Sendikası nı ortak mücadele ve örgütlenmenin zemini haline getirmektir. Bu da bu sendikanın başındaki yönetimin süreci sözleşme kapsamındaki üyelerine dahası temsilci ve yöneticilere daraltan tutumlarını aşmakla mümkün olur. Eğer Birleşik Metal tüm metal işçilerin üyesi olsun olmasın tüm davranmalıdır. Birleşik M tabandan birliği getirecek Bosch işçilerinin çıkışı gözü ve yüreği Birleşik M Metal bu sözleşme döne mücadelenin ihtiyaçların kararlılık ve yüreklilikle d metal işçisinin arkasında engel kalmayacaktır. 4 METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ

5 Sözlesme taslakları nasıl hazırlanıyor?. Toplu sözleşme sürecinde taslakların hazırlanması en kritik anlardan biridir. Zira taslak demek tüm bir sürecin gelip dayandığı temel stratejik amaç demektir. Türk Metal cephesinden sözleşme taslakları geçmişte her defasında metal işçilerinin beklentilerine yanıt vermeyen birer satış belgesi olmuştur. Bu kez de böyle olacaktır. Türk Metal: Kapalı kapılar ardında satış hazırlığı! Taslakların hazırlanma biçimi sendikaların ne yapmak ve nereye kadar gitmek istediklerini açığa vurmaktadır. Türk Metal çetesinin her zamanki pratiği taslağı kapalı kapılar ardında hazırlamaktır. Bu pratiğini şimdilerde bilim adamları hazırlıyor kılıfında pazarlıyor. Yani satışa hazırlanıyor. Amaç işçilerin beklentilerini karşılamak, onları mücadeleye hazırlamak değil, işçileri olabildiğince bu süreçten uzak tutmak, beklentilerini en aza indirmektir. Bu amaçla taslakların hazırlık sürecinde işçilerin en küçük bir düşüncesi alınmamaktadır. Birleşik Metal: Anlamlı ancak yetersiz adımlar Birleşik Metal ise bu bakımdan doğru işler yapsa da bunlar çoğu durumda göstermelik kalmaktadır. Örneğin TİS ile ilgili bölge toplantıları yapılsa da bu toplantılarda konuşmalara sınır konuldu, TİS taslakları açık toplantılarda tartışılmadı, TİS kurullarına katılım sınırlandı vb Bu kısmi bazı haklar kazanmakla yetinmek, mücadeleyi ancak bir yere kadar götürebilirim demektir. Zira taslakların hazırlanması sürecine işçilerin katılımı hem taslağın beklentilere göre hazırlanması, hem de işçilerin süreci sahiplenerek enerjilerini sonuna kadar katmalarının yolunun açılması anlamına gelir. MESS'in verebileceğini değil, haklı ve meşru olanı istemeliyiz! Bu süreç içerisinde özellikle taslaklarda yer alacak taleplerle ilgili olarak sermaye ve sendika bürokratlarının işçilerin beklentilerini kırmaya özel çaba gösterdiklerini biliyoruz. Bilindiği üzere MESS ve Türk Metal cephesi krizden dem vurup patronların verebileceklerini, daha doğrusu veremeyeceklerini anlatıp duruyor. Başarılı oldukları ölçüde işçilerin beklentilerini kırıp öfkeyi küllendirmeyi hesap ediyorlar. Birleşik Metal yönetiminin tutumu ise daha incelikli; talepleri gerçekçi seviyede, demek oluyor ki biraz mücadele ve pazarlıkla alınabilecek düzeyde belirlemek biçimindedir. Metal İşçileri Birliği ise haklı ve meşru olan neyse onun taslaklarda yer almasını, ve kazanmak uğruna olabilecek en ileri mücadelenin bugünden hazırlanmasından yanadır. Elbette en sonunda mücadelenin yettiği yere kadar gidilebilir, ama önemli olan da bugünden en ileriye gitmeyi istemektir. Beklentilerimizi karşılamayan taslaklar çöpe! Son olarak: Taslakların hazırlanma sürecine aktif biçimde katılmalıyız. MESS ve Türk Metal'in oyununu bozmalıyız. Satış taslaklarını tanımamalı, çöpe atmalıyız. Taleplerimizi yeterince yansıtmayan taslakların da yenilenmesi için mücadele etmeliyiz. e! in umudu ve sendikası olacaksa, metal işçilerine karşı sorumlu etal'i bu noktaya metal işçilerinin tir. ndan sonra tüm metal işçilerinin etal ile atmaktadır. Eğer Birleşik minde tüm saflarıyla kenetlenir, a yanıt verecek bir tokluk, avranırsa, onbinlerce n gelmemesi için bir METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ 5

6 15 Ekim de direnişini sonlandıran Senkromeç direnişçisi Muharrem Ulaş Subaşı, yayınladığı mektupla yaşadıklarını değerlendirdi. Mektubu yayınlıyoruz. Sömürünün yoğun olarak yaşandığı Çiğli Organize Sanayi Bölgesinde 23 Temmuz da Senkromeç fabrikasındaki haksız işten çıkarmalara karşı başlamış olan direnişi bitirme kararı almış bulunuyoruz. 30 Temmuz dan itibaren Senkromeç önünde sürdürdüğümüz direniş bir çok açıdan olumlu bir deneyim olarak mücadele birikimimize eklenmiştir. Ancak gelinen yerde kendi doğal sınırlarına da ulaşmış bulunmaktadır. Senkromeç direnişi başladığı tarihte ilimizde iki direniş devam etmekteydi. Çiğli Organize de Billur Tuz Direnişi ve Aliağa Organize Sanayide MİCHA Direnişi. Bu iki direniş de sendikal hak mücadelesinde işten çıkarmalar sonucu başlamış ve sendikal destek de yanlarında olmuştu. Ancak Senkromeç Direnişi patronun işlerin azaldığı bahanesine sarılmasıyla 30 işçinin işten çıkarılması üzerine başlamıştır. Senkromeç direnişi devam ettiği süre içerisinde diğer iki direniş, işçi ve sendikaların ortak tutumuyla sonlandırılmış ve Senkromeç direnişi tek olarak sürdürülmek durumunda kalınmıştır. Bu da baştan hedeflenen direnişlerin ortaklaşması ve genel bir birliktelik yaratma olanağının ortadan kalkmasına sebep olmuştur. Senkromeç direnişine başlanmadan önce süreç tüm yanlarıyla irdelenmişti. Direniş öncesinde sermayenin kıdem hakkına saldırısı başta olmak üzere bir çok saldırı dalgası gündemdeydi ve bu saldırılara karşı diğer iki direnişle ortak mücadele hattı izlenebileceği düşünülmüştü. Bu ortaklaşma direnişin ilk günü Senkromeç fabrikası önünde de yankısını buldu. İki direnişteki işçilerin katılımıyla gerçekleştirilen basın açıklaması özellikle Senkromeç patronunda korkuya sebep oldu. Bu korku Senkromeç işçileri üzerine kurulan baskından rahatlıkla anlaşılabiliyordu. Direnişin başlamasıyla birlikte Senkromeç patronunun direnişi kırma amaçlı hamleleri gecikmedi. Normal şartlarda bakım için 10 gün üretime ara verecek olan fabrika bir ay süreyle durduruldu. Senkromeç fabrikası 25 gün boyunca kapalı kaldı, 3-5 bakımcı, temizlik ve güvenlik haricinde kimse işe gelmedi. Ancak yine de direniş devam etti.. Fabrikanın tekrar üretime başlamasıyla birlikte ücret zammı yapılmayacağı söylenmesine rağmen % 10 luk bir ücret artışı gerçekleştirildi. Direnişin etkisiyle patron, hakları vererek isteğe bağlı işten çıkışların önünü açtı. Direniş boyunca Senkromeç patronunun karalamaları da eksik olmadı. Bir yandan direniş alanına CEHA da örgütlülüğe saldırı! Kayseri de bulunan Ceha da Birleşik Metal in örgütlülüğünü kırmak isteyen patron devreye Hak- İş e bağlı Öz Ağaç İş i soktu. Birleşik Metal, yetki tespit yazısını beklerken, Öz Ağaç İş Sendikası Burası metal değil, ağaç işkolundadır, biz de üye yapacağız diyerek üyelik yapmaya başladı. Bu saldırı karşısında Birleşik Metal İş Sendikası Genel Merkezi nin yaptığı açıklamada şu ifadeler yer alıyor: Sendikamız tarafından CEHA işyerinin metal işkolunda olduğuna dair uyarılmalarına rağmen Öz Ağaç-İş yöneticileri ve topladıkları kim oldukları belirsiz kişilerle birlikte, 5 Ekim Cuma akşamı, CEHA da örgütlülük mücadelesi yürüten üyelerimize saldırdılar. Sendika, Öz Ağaç İş in hamlesinin bir işveren oyunu olduğunu kaydetti. Senkromeç direnişinin ardından... gelmek isteyen işçiler hakları verilmeyeceği baskısına boyun eğdirilirken diğer taraftan da direnişin yasadışı örgütlerle bağlantı içinde olduğu söylenerek terör edebiyatıyla çalışan işçiler korkutulmaya çabalandı. Bunların yetmediği yerde sivil polisler sürekli fabrika içerisine çağrılarak, kamera çekimleri yaptı. Ayrıca patron uşaklarını üzerimize salarak provokasyona da başvurdu. Patronun bu ayak oyunları savcılığa yapılan asılsız ihbarlarla da sürdü Senkromeç patronunun direnişe karşı giriştiği bu tutumlara maalesef Senkromeç işçileri gereken cevabı veremedi. Dışarda direniş sürerken fabrika içerisinde haksızlıklara karşı örgütlenme girişimi işçilerin büyük bir kısmı tarafından boşa düşürüldü. Bunda isteğe bağlı işten çıkmaların payı büyüktür. Çalışan işçilerin maaşlarını bile gün geç almaları hatta asgari geçim indirimlerini 5 aydır alamamaları bile suskunlukla karşılanmaktadır. Fabrika içerisindeki bu kayıtsızlıklara çıkarılan işçilerin de büyük bir bölümünün umursamaz davranışları eklenince fabrika içinde bir moral bozukluğu yaşanmış, direniş içerden gerekli desteği alamaz hale düşmüştür. İşçilerin bu tutumuna bir de görüşmeler aldığımız Birleşik Metal İş Sendikası nın ilgisiz tutumları eklenince direniş patron karşısında güçsüz görünmüştür. Senkromeç direnişi bu koşullara rağmen 75 gün boyunca başı dik bir şekilde sürdürülmüştür. 75 gün boyunca eylem ve etkinliklerle kamuoyu oluşturulmuştur. Organize Sanayi de birçok fabrikaya direnişin sesi sayısız bildiriyle ulaştırılmış, direnişe destek çağrısında bulunulmuştur. Direnişin en ses getiren yanı da özellikle paydos çıkışlarında diğer örgütsüz fabrika işçilerinin destekleri olmuştur. Direniş sayesinde Senkromeç patronu şahsında bütün patronlara artık kolayından işten çıkarmaların kabul edilmeyeceği gösterilmiştir. Sonuç olarak Senkromeç direnişi kaybedilmiş değildir. Çünkü direnişin talebi başlangıcından bugüne tek başına işe iade değildi. Haksızlıklara kolayından boyun eğilmemesi gerektiğinin gösterilmesi için bir araçtı direniş, bu yüzden de geri dönmeyi amaç edinmiş bir tutumla yaklaşılmadı. Pazartesi gününden itibaren işçiler bizi Senkromeç önünde elimizde pankartlarla beklerken görmeyecekler. Fakat biz onlara mücadelenin sıcaklığıyla merhaba demeyi fabrika fabrika işyeri işyeri devam edeceğiz. Muharrem Ulaş Subaşı 14 Ekim 2012 Metalde iş güvenliği yok! MESS in 171 üyesinin katıldığı ve bu fabrikalarda istihdam edilen mavi ve beyaz yakalı olmak üzere, toplam 134 bin 712 çalışana ait verilerin yer aldığı 2011 yılı MESS Üyelerinde İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları İstatistikleri araştırması yayımlandı. Araştırmaya göre iş kazalarında bir önceki yıla göre 1 puanlık artış yaşandı. 6 bin 74 iş kazası yaşandı ve 12 meslek hastalığı tespit edildi. MESS üyesi olmayan ve kayıt dışı fabrikalarda yaşanan iş kazaları bu araştırmada yer almıyor. Bunların da göz önüne alınmasıyla metal sektöründeki işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerinin rafa kaldırıldığı tüm çıplaklığıyla ortaya çıkıyor. Delphi de meslek hastalıkları Delphi işçileri iş yükünün ağırlığı altında sağlık sorunlarıyla boğuşuyor. 3 bin işçinin çalıştığı fabrikada 2-3 yıl çalışanların neredeyse hepsinde yoğun çalışma temposina bağlı bel, boyun fıtığı, eklem ağrıları, kas yırtılmaları ve varis gibi rahatsızlıklar görülüyor. Fakat işçilerin sağlığını hiçe sayan yönetim, işyükünü azaltmayı ya da işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerini almayı aklından bile geçirmiyor. Türk Metal ise bu gibi hastalıkların her insanda olabileceğini söyleyerek sorun yokmuş gibi davranıyor. 6 METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ

7 İletişim adres ve telefonları... Mail adresi: Birlikte yürüyelim Cankurtaran Holding bünyesinde bulunan Güven Elektrik işçileri kıdem tazminatlarını almak için direnişe geçtiler. 15 Ağustos ta ödenmesi gereken ilk taksit ödenmeyince fabrikayı basıp haklarını istediler. Patron tarafından bir adım atılmayınca Karaköy deki holding binasını işgal ettiler. Bu kararlı direniş en sonunda kazandı. Cankurtaran Holding işçilerin taleplerini karşılamak zorunda kaldı. Henüz direniş devam ederken işçilerle yaptığımız röportajı yayınlıyoruz. - Yaşadığınız süreçten bahsedebilir misiniz? Hüseyin Kuruel (14 yıllık işçi): 2005 yılında sendikalaştık. İlk olarak Türk Metal e gittik. Türk Metal bizi sattı. 176 kişi o dönem işten atıldı. Ücretlerimiz düşüktü, yemekler kötüydü, sosyal haklarımız yoktu. Bu yüzden sendikalaşmak istedik yılında Birleşik Metal de örgütlendik. Sendika 2009 da girdi ve TİS yapıldı. Bu süreçten sonra sosyal haklarımız oldu. İşçilere davranışları değişti. Gülten Taştan (İşyeri temsilcisi): Bir arkadaşımız sendikayla iletişime geçti, sendikalaşma çalışması başladı. İlk başta 500 kişiydi, süreç içerisinde istifa edenler oldu ve 3-4 yıl içinde işten çıkartmalar oldu. Çalışma koşulları kötüydü, işçilere asgari ücret veriliyordu. Sendikalaştıktan sonra ücretlerde bir iyileştirilme yapıldı. Patron fabrikayı Çorlu ya taşımak istedi, işçileri de Çorlu ya götürmek istediğini söyledi fakat sonra sözünden döndü. Tazminatları vereceğini söyledi ama gene sözünde durmadı. Sendikalaşma döneminde yönetim aynı değildi sürekli söz verdiler ama yine sözlerini tutmadılar. Nurten Muştu (7 yıllık işçi): Sendikalaşmadan önce konuşma hakkımız bile yoktu. Sendikalaşmak için çok eziyet çektik. O dönem de eylemlerimiz oldu. Sendika geldikten sonra daha rahattık. Ama patron hiçbir zaman verdiği sözleri tutmadı. - Talepleriniz ve hedefleriniz nelerdir? Hüseyin Kuruel: Geçtiğimiz TİS in ardından işyerinin kapatılacağı söylendi. Borcu olduğu için patron fabrikayı sattı. Bizimle de tazminatlarımız için 13 taksit yapıldı. İlk taksitin 15 Ağustos ta ödenmesi gerekiyordu. 2 taksit geçti ama ödeme yapılmadı. Biz de bunun üzerine direnişe başladık. Paramızın ödenmesini istiyoruz. Gülten Taştan: İnsanların özlük hakkı olan tazminatımızı istiyoruz. Haklarımızı alana kadar direnişimizi sürdüreceğiz, sözlerinde durmalarını istiyoruz. Dava sürecini bekliyoruz. Serhat Kaya (10 yıllık işçi): Alnımızın teri olan tazminatlarımızı istiyoruz. Bundan sonra adalet varsa yerini bulmalı. Hakkımızı arayacağız. Aynur Çubuk (17 yıllık işçi): Tazminatlarımızı talep ediyoruz. Paraları var ama vermiyorlar. Yalan söylüyorlar. Taksitle vereceğiz dediler, ödemediler. Vicdanları olsa böyle yapmazlardı. Utanmasalar aç kaldık diyecekler. Nurten Muştu: Paramızı almak istiyoruz. Ama süreç iyi gitmiyor. Sayımız giderek azalıyor. Eşim gece çalışıyor, gündüz de ek işe gidiyor servisçilik yapıyor. Direniş uzun süreceğe benziyor, ne olacak bilemiyorum. - Diğer direnişçi işçilere bir çağrınız var mı? Gülten Taştan: Direnirsek bütün işçiler kazanır. Örneğin THY direnişi için dünya genelinde büyük bir grev örgütlense her şey daha kolay olur. Serhat Kaya: Tüm direnenlerin haklarını almaları gerekiyor. Ben de diğer direnişlerle birlikte yürümeyi isterim. Aynı yıldızı taşıyoruz. Aynur Çubuk: Diğer direnişlerden destek bekliyoruz. Nurten Muştu: Mücadele etmeden hak almamızın imkanı yok. - Siz işten çıkartılmış olsanız da bir metal işçisi olarak TİS süreci ile ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? Metal işçilerine bir çağrı yapmak ister misiniz? Hüseyin Kuruel: Bence TİS sürecinde davalarının arkasında dursunlar. Önceki dönem Birleşik Metal grev kararı aldı. Türk Metal ise işçileri sattı. İşçiler taslaklarının arkasında dursunlar, haklarını alsınlar. AKP nin sendikalaşmanın önünü kesme politikalarına rağmen, sendikasız metal işçilerine de sendikalaşma çağrısı yapıyorum. Gülten Taştan: Metal işçileri hiçbir zaman yılmasınlar. İstanbul - Esenyurt İşçi Kültür Evi Yenikent Mah. Şehit Serkan Temeloğlu Sok. 25/A (Eskule otopark girişi karşı sokağı) Esenyurt esenyurtiscibulteni@yahoo.com.tr İstanbul - Kartal İşçi Kültür Evi Kordonboyu Mah. Hamam sok. Özdemir İşhanı Kat:2 No:29 Kartal İstanbul - OSB-İMES İşçileri Derneği İnönü Mah. Demokrasi Cad. Serkan Sok. No: 3 (Üçler Market karşısı) - Sancaktepe Tel: İstanbul - Sefaköy İşçi Kültür Evi İnönü Mah. Maslakçeşme Cad. Dağlı Sok. No:14/A (Pazartesi Pazarı/Pazaryolu durağı) Küçükçekmece Tel: İstanbul - Topkapı İşçi Derneği Davutpaşa Cad. Tim 2 Sanayi Sitesi Kat:2 No:541 Topkapı Tel: İstanbul - Tersane İşçileri Birliği Derneği Evliya Çelebi Mah. İstasyon Cad. No: 33/4 Tuzla Tel: Ankara - Mamak İşçi Kültür Evi Tuzluçayır Mah. 285 Sok. 21/C Mamak Tel: mamak.iscikulturevi@gmail.com İzmir - Çiğli İşçi Kültür Sanat Evi Dere Cad Sok. No: 48 Çiğli Tel: Manisa İşçi Birliği Derneği Tel: Adana - Sanayi İşçileri Derneği Kuru Köprü Mah. No 14 Sok. No: 15 Seyhan Tel: Bursa - Eksen Yayıncılık Bürosu Sönmez İş Sarayı Kat: 3 No: 220 Heykel Tel: Kayseri İşçi Kültür Evi Cumhuriyet Mah. Tennuri Cad. Çetin Apt. No: 7 Tel: İşçi Bülteni Özel Sayı: 904 * Fiyatı: 25 Kr * Kasım 2012 * Sahibi ve S. Yazı İşleri Md.: Tayfun Altıntaş * Yayın türü: Yerel, süreli, siyasi, ayda bir, Türkçe * EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. * Mollaşeref Mah. Simsar Sk. 5/3 Fatih/İstanbul Tel/Fax: 0 (212) * Baskı: Özdemir Mat. Davutpaşa Cd. Güven Sanayi Sitesi C Blok No: 242 Topkapı / İstanbul Tel: (212) METAL İŞÇİLERİ BÜLTENİ 7

8 MESS i ezmek için TİS komitelerinde örgütlenelim! MESS ile yapılacak olan toplu iş sözleşmesi sürecinde örgütlülük en büyük gücümüz olacaktır. Örgütlülüğün gücü ise her şeyden önce, işçilere ihanet etmekte tereddüt etmeyen sendika bürokratlarından bağımsız taban örgütlülüklerinin gücüne dayanır. Bu örgütlülükler, sürecin başından sonuna kadar aktif olarak çalıştığı müddetçe, kazanmanın yolu da açılacaktır. TİS komiteleri işçilerin sürece aktif biçimde katılmalarını sağlayacak, böylelikle de sendika yönetimlerinin keyfiyeti ve ihaneti de önlenecektir. Bunun için TİS komiteleri kurmak tüm metal işçilerinin önündeki en önemli görevlerden biridir. TİS komitelerinin oluşturulmasında, işleyişinde ve sendika yönetimleriyle ilişkilerinde ise şu temel ilkeler göz önünde tutulmalıdır: 1. TİS komitelerinin, fabrikalarda her üretim biriminde ayrı ayrı oluşturularak tek bir fabrika komitesinde merkezileştirilmesi en ideal biçimdir. 2. TİS komitelerinin işleyişi ve bileşimi demokratik olmalıdır. Bu demektir ki, komitelerde yer alacak, özellikle de temsil konumunda olacak işçiler, doğrudan seçim yoluyla işçiler tarafından belirlenmelidir. Ayrıca komitelerin bileşiminde kadrolu-taşeron gibi ayrımlar yapılmamalı, fabrika ve işyerindeki tüm işçiler komitelerde temsil edilmelidir. 3. TİS komiteleri, fabrikalarda derinleştirilirken havza-bölge-il ve ülke çapında merkezileştirilmelidir. Ancak böylelikle metal işçilerinin tabandan birliği sağlanabilir ve sürecin tüm aşama ve kademelerinde söz-yetki ve karar hakkı tam olarak kullanılabilir. 4. Havza-bölge-il ve ülke çapında oluşturulacak ortak mücadele zeminlerinde sendika ayrımı yapmamalı, kapsam dahilinde olsun olmasın tüm metal işçilerinin yan yana getirilmesi hedeflenmelidir. Böylelikle süreç metal işçilerinin topyekün mücadelesine dönüştürülmüş olacaktır. 5. TİS komiteleri ve diğer mücadele platformları, sendika yönetimlerinden bağımsız olmalıdır. Bu temelde, sendika yönetimleri, tüm sendikal imkanları taban örgütlenmelerinin hizmetine sunmalı, onların çalışmasını kolaylaştırmalı, aldıkları kararlara uymalıdır. TİS komiteleri bu bilinçle hareket etmeli, görüşmelere temsilcilerinin katılmasını zorlamalıdırlar. Bu olmadığı koşulda, yapılan bütün görüşmelerin bilgisinin tam açıklık ilkesi doğrultusunda işçilere verilmesi için baskı kurulmalıdır. Her bir görüşme sonrasında sürece nasıl müdahale edileceği, hangi eylemlere başvurulacağı tüm işçilerin görüşleri alınarak karara bağlanmalıdır. Bu ilkeler doğrultusunda hareket edildiğinde, sadece metal işçileri için değil, işçi sınıfı için oldukça hayati bir önem taşıyan metal grup TİS süreci masa başı görüşmelerinden ibaret olmaktan çıkacak, sermaye sınıfının karşısına daha canlı ve daha güçlü bir şekilde çıkılacaktır.