Sağlık Bilimleri Fakülteleri ve Sağlık Yüksekokulları için FARMAKOLOJİ. Kısaltılmış Temel Bilgiler

Transkript

1

2 Sağlık Bilimleri Fakülteleri ve Sağlık Yüksekokulları için FARMAKOLOJİ Kısaltılmış Temel Bilgiler Prof. Dr. İsmet DÖKMECİ Yrd. Doç. Dr. Ayşe Handan DÖKMECİ Gözden Geçirilmiş 2. Baskı NOBEL TIP KİTABEVLERİ

3 2014 Nobel Tıp Kitabevleri Tic. Ltd. Şti. Sağlık Bilimleri Fakülteleri ve Sağlık Yüksekokulları için FARMAKOLOJİ Kısaltılmış Temel Bilgiler Prof. Dr. İsmet DÖKMECİ - Yrd. Doç. Dr. A. Handan DÖKMECİ Gözden Geçirilmiş 2. Baskı ISBN: ve 2936 sa yı lı Fi kir ve Sa nat Eser le ri ya sa sı hükümleri ge re ğince her han gi bir bö lü mü, res mi veya yazısı, yazarların ve yayınlayıcısının yazılı izni alınmadan tekrarlanamaz, basılamaz, kopyası çıkarılamaz, fotokopisi alınamaz veya kopya anlamı taşıyabilecek hiçbir işlem yapılamaz. Yayımcı Yayımcı Sertifika No : Bas kı / Cilt : Nobel Tıp Kitabevleri Tic. Ltd. Şti. Millet Cad. No: Fatih-İstanbul : No-bel Matbaacılık San. Tic. Ltd. Şti. Kurtini Mevki, General Şükrü Kanatlı Cad. Ömerli - Hadımköy - İstanbul Matbaa Sertifika No : Sayfa Tasarımı - Düzenleme : Nobel Tıp Kitabevleri, Can Gelgeç Kapak Tasarım : Can Gelgeç Baskı Tarihi : Şubat İstanbul

4 ÖNSÖZ Hastalıkların tedavisinde önemli bir yeri olan farmakoloji, morfoloji, fizyoloji ve biyokimya gibi temel tıp bilimlerinden büyük ölçüde yararlanarak, hastalara ilaçların rasyonel bir şekilde uygulanmasını öğreten bir bilim dalıdır yılından bu yana Üniversitelerimizde Tıp Fakülteleri dışında, sağlık bilimleriyle ilgili birçok Sağlık Bilimleri Fakülte ve Sağlık Yüksekokulların programlarında, diğer meslek dersleriyle birlikte farmakoloji eğitimi de yer almaktadır. Mesleki yaşamlarında reçete yazma durumunda olmayacak, ancak dolaylı ya da dolaysız bir şekilde hekime yardımcı olarak ilaç uygulamalarında sorumluluk alacak olan bu öğrencilerimize hangi ölçülerde farmakoloji eğitimi yapılması gerektiği tartışılmaktadır. Kanımızca, ilaçların fiziko-şimik ve farmakokinetik özellikleri kısa tutulup daha çok pozoloji, kontrendikasyonlar, toksik ilaç etkileşimleri ve yan etkilerle ilgili bilgilere ağırlık veren ve uygulama teknikleri konularında modern bilgiler verilmesi uygun olacaktır. Gelişmiş ülkelerdeki hemşirelik eğitim programlarını da göz önüne alarak ilk baskısı 1988 de hazırlanıp basılan Sağlık Bilimleri Fakülteleri ve Sağlık Yüksekokulları için FARMAKOLOJİ kitabımızın, gözden geçirilmiş bu son baskısı 2 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, ilaçların tanımı, farmakokinetik ve farmakodinamik kavramlar, ilaç uygulama teknikleri ve kuralları gibi klasik farmakoloji bilgileri yanında hekim tarafından hastaya önerilen bir ilacın uygulanmasında nelere dikkat edilmesi gerektiği; ikinci bölümde ise ilaç grupları, etkileri, yan etkileri, kontrendikasyonları ve ilaç etkileşimleri konusunda hemşirelerin bilmeleri gereken, pratiğe yönelik bilgiler yer almaktadır. Kitabımızın bu basımını ve dağıtımını üstlenen Nobel Tıp Kitabevleri sorumlusu Ersal Bingöl e ve dizgisini ve sayfa düzenini yapan Can Gelgeç e sonsuz teşekkürlerimizi sunarız. Prof. Dr. İsmet DÖKMECİ Yrd. Doç. Dr. Ayşe Handan DÖKMECİ Tekirdağ, 2014 III

5 İÇİNDEKİLER Kısım 1 GENEL FARMAKOLOJİ FARMAKOLOJİ Farmakolojinin Tarihçesi Bacı = Hemşire Farmakolojinin Bölümleri İLAÇ TANIMI İlaçların elde edildiği kaynaklar İlaçların farmasötik şekilleri İlaçların adlandırılmaları İlaçların sınıflandırılmaları İLAÇLARIN VERİLİŞ YOLLARI Lokal (Topik) uygulama yerleri Sistemik uygulama yolları FARMAKODİNAMİ İlaçların Etkileri İlaçların etkisini değiştiren faktörler İlaçların etki mekanizmaları İlaç etkileşimleri İlaç etkileşimlerini etkileyen faktörler İlaç etkileşimi sonucu ortaya çıkan bulgular İlaçların etkisini belirleyen faktörler İlaçlara karşı duyarlılık değişiklikleri FARMAKOKİNETİK Emilim Dağılım Metabolizma Atılma İlaçlarda eşdeğerlik KLİNİK FARMAKOLOJİ Yeni ilaçların değerlendirilmesi REÇETE BİLGİSİ Reçetenin bölümleri Reçeteye yazılan ilaç şekilleri Reçete çeşitleri Reçetelemenin genel kuralları Kısım 2 TEDAVİDE KULLANILAN İLAÇ GRUPLARI OTONOM SİNİR SİSTEMİ İLAÇLARI Sempatik sistem ilaçları Sempatolitik ilaçlar Parasempatik sistem ilaçları V

6 9. SANTRAL SİNİR SİSTEMİ İLAÇLARI Santral sinir sistemi depresörleri Santral sinir sistemi uyarıcıları Antimigren ilaçlar STEROİD OLMAYAN ANALJEZİKLER, ANTİPİRETİKLER VE SANTRAL ANALJEZIKLER Eikozanoidler Araşidonik asit metabolizmasına etkili ilaçlar Antipiretik analjezikler Santral analjezikler ANESTEZİKLER Genel anestezikler Hipnotikler Lokal Anestezikler KARDİYOVASKÜLER SİSTEM İLAÇLARI Kardiyotonikler ve diğer kalp yetmezliği ilaçları Antianginaller Antihipertansifler Antiaritmik ilaçlar VÜCUTTA SIVI DENGESİ VE DİÜRETİKLER Su Diüretik ilaçlar HEMOSTAZ İLAÇLARI Antikoagülan ilaçlar Koagülasyon faktörlerinin sentezini değiştiren ilaçlar Antitrombotik ilaçlar Fibrinolitik (trombolitik) ilaçlar Antifibrinolitik ilaçlar Antianemik ilaçlar ANTİBİYOTİKLER VE DİĞER ANTİBAKTERİYELLER Antibiyotiklerin etki ve direnç Bakterilerin hücre duvarına etki eden antibiyotikler (Beta-Laktam antibiyotikler) Bakterilerin sitoplazmik membranına etki eden antibiyotikler (Polipeptidler) Bakterinin ribozomunda protein sentezini inhibe eden antibiyotikler Bakterilerin folik asit metabolizmasını inhibe edenler (Sülfonamidler ve Ko-trimoksazoller) Nükleik asit inhibitörleri Oftalmolojik antibiyotikler ANTİTÜBERKÜLOZ İLAÇLAR AİDS İLAÇLARI VE ANTİVİRALLER AİDS ilaçları Antiviraller VI

7 18. ANTİPARAZİTER İLAÇLAR Antihelmintler Antiamip İlaçlar Antimalaryal ilaçlar Antifungal ilaçlar ANTİSEPTİKLER Dış Kullanımlı Antiseptikler Barsak antiseptikleri Üriner antiseptikler ROMATIZMA VE OSTEOARTIKÜLER DIĞER HASTALIKLARIN ILAÇLARI Antienflamatuar ve Antiromatizmaller Glukokortikoidler Yavaş etkili antiinflamatuvar ilaçlar (Romatoid poliartrit ilaçları) Artroz ilaçları Gut ilaçları Osteoporoz ilaçları Paget hastalığı ilaçları Fosfo-kalsik metabolizmaya etkili diğer ilaçlar Romatoid hastalıklarda ilaç seçimi ANTİKANSER İLAÇLAR Alkilleyici ilaçlar Antimetabolitler Sitotoksik Antibiyotikler Mitoz inhibitörleri (Vinka alkaloidleri) Hormonlar ve Antagonistleri Diğer kanser ilaçları İMMUNOTERAPİ İLAÇLARI Organ nakillerinde kullanılan immunosupresör ilaçlar İmmunostimülanlar ENDOKRİN SİSTEM BOZUKLUKLARINDA KULLANILAN İLAÇLAR Hipofizer bozuklukları düzelten ilaçlar Tiroid ve Paratiroid bozukluklarını düzelten ilaçlar Gonadik bozuklukları düzeltici ilaçlar Glisemi düzenleyici ilaçlar HEMOSTAZ İLAÇLARI Antikoagülan ilaçlar Koagülasyon faktörlerinin sentezini değiştiren ilaçlar Antitrombotik ilaçlar Fibrinolitik (trombolitik) ilaçlar Antifibrinolitik ilaçlar Antianemik ilaçlar VİTAMİNLER Yağda çözünen vitaminler Suda çözünen vitaminler VII

8 26. SİNDİRİM SİSTEMİ İLAÇLARI Ülser ilaçları Safra salgısını değiştiren ilaçlar Barsaklara etkili ilaçlar Antidiyareik ilaçlar Kusturucu ve Antikusturucu ilaçlar (Emetik Ve Antiemetikler) ANTİALERJİKLER Histamin Antihistaminikler RADYOLOJİK KONTRAST MADDELER İyotlu kontrast maddeler Baryum sülfatlı kontrast maddeler İLAÇ SUİSTİMALİ VE İLAÇ BAĞIMLILIĞI Psişik ve Fiziksel bağımlılık Başlıca bağımlılık tipleri AKUT ZEHİRLENMELER Tanı ve Tedavi Sık rastlanılan başlıca zehirlenmeler Çalışma Soruları Yanıtlar Hastalıklar Ve İlaç Bilgisi Pratiği İlaç Etkileşim Örnekleri Yararlanılan Kaynaklar İndeks VIII

9 İLAÇLARIN VERİLİŞ YOLLARI BÖLÜM 3 Bir ilacın farmakolojik etkisini gösterebilmesi için organizmada hedef organ ya da dokulara belirli hızda ulaşması gerekmektedir. Sistemik (tüm vücutta) bir etki elde etmek için, ilaç moleküllerinin kan dolaşımına girmesi zorunludur. Bunun için de ilacın uygun bir yoldan vücuda alınması ve oradan emilmesi (absorbe olması) gerekmektedir. İlaçların hastalıklı organ ya da dokulara ulaşmasını sağlamak için lokal (topik) ve sistemik yollardan uygulaması yapılır. Sistemik uygulama oral, parenteral (deri altı, kas içi, damar içi), transmukodermal ve inhalasyon yollardan yapılır. İlaçların hastalara uygulanmaları (oral, parenteral ve diğer yollar), dağıtımları, kontrolü ve etkilerinin gözetlenmesi hemşirelerin başlıca görevleridir. Bir hastaya yazılan ilacın doğru hasta ya, doğru doz da, doğru zaman da ve doğru yol dan verilmesinden hemşireler sorumludurlar LOKAL (TOPİK) UYGULAMA YERLERİ Bir ilacın sistemik kan dolaşımına geçmeden vücutta sınırlı ya da belirli bir bölgeyi etkilemesi için hastalara aşağıda belirtilen yollardan lokal ya da topik ilaç uygulanması yapılır. Deri üzerine (Perkütan) uygulama Sağlam deri, ilaçların emilmesi için uygun bir yol değildir. Yağda çözünen maddeler, epidermis tabakasından çok yavaş bir şekilde emilirler. Buna karşın suda çözünen ilaçlar epidermisi geçemezler. İlaçlar ciltteki yara, enfeksiyon ya da alerjik belirtilere karşı katı (toz), yarı- katı (pomat, liniment v.b.) ya da solüsyon şeklinde uygulanırlar. Lezyonlar ya da enfeksiyon,cildin derinliklerinde bulunursa lokal uygulama bir sonuç vermez. Bu durumda sistemik uygulamaya başvurulur. 19

10 20 Sağlık Yüksek Okulları İçin Farmakoloji Deri içine (intradermik, intrakütan) enjeksiyon İntratekal uygulama Oküler uygulama K.B.B. yollarına uygulama İntraartiküler uygulama Özellikle tanı amacıyla yapılan testlerde (tüberkülin, histamin v.b.) başvurulur. Ortaya çıkması olası lokal alerjik reaksiyonlar kontrol edilir. Deri içine enjeksiyonlar, genellikle ön kol iç yüzüne ya da sırt bölgesinin üst kısmına yapılmaktadır. Lokal anestezik, antibiyotik ve analjezik maddelerin lomber vertebralar arasından subaraknoid boşluğa enjekte edilmesidir. Enjekte edilecek sıvı kadar BOS dışarı alındıktan sonra enjeksiyon yapılır. Bu uygulama beyin zarlarında ve spinal sinir köklerinde lokal etki oluşturmak amacıyla yapılır. Gözün enfeksiyonlarında ve göz muayenelerinde lokal olarak ilaçlar damla (kolir) ya da merhem şeklinde uygulanır. Bazı dış kulak hastalıklarında ilaçlar damla, bazen de pomat şeklinde lokal olarak uygulanabilir. Burun kanamalarında (vazokonstriktör ilaçlar), mukozanın enfeksiyonlarında (antibiyotikler), burun içine (intranazal) ağız boşluğu ve boğaz enfeksiyonlarında (gargara, pastil, atuşman) lokal ilaç uygulaması yapılmaktadır. Eklem hastalıklarında kortikosteroid ya da antibiyotik solüsyonlar eklem içine enjekte edilir. İntrakardiak uygulama İvedi durumlarda ve kalp ameliyatlarında kalp kasına adrenalin gibi uyarıcı ilaçlar, 4. interkostal aralıkla sternumun kesiştiği noktadan enjekte edilir. Seröz zarlar içine uygulama Plevra ve periton gibi seröz zarların lokal enfeksiyonlarında antibakteriyel ilaçlar intraplevral ve intraperitoneal yollardan lokal olarak verilebilirler.

11 İLAÇLARIN VERİLİŞ YOLLARI 21 Ürogenital yollara uygulama Bazı durumlarda lokal etki elde etmek amacıyla vajina ve üretra mukozalarına antibakteriyel ve antifungal ilaçlar solüsyon ya da ovül şeklinde uygulanabilirler. Kontreseptif amaçla, bazı spermisid etkili köpük ve ovüllerin koitus tan önce intravaginal uygulanması da yapılmaktadır. Sezaryan ameliyatlarından sonra uterus kasılmasını sağlamak ve kanamanın azaltılması için uterus içine (intrauterin) uterus kasıcı (oksitosik) ilaç enjekte edilir SİSTEMİK UYGULAMA YOLLARI İlaç moleküllerinin hastada kan dolaşımına karışıp organizmaya dağılarak sistemik etki oluşturması için aşağıda belirtilen değişik yollardan uygulanmasıdır. Oral (Peros) yol Sublingual ya da Perlingual (dil altı ve diş-avurt arası) yol Rektal yol Tedavide ilaçların organizmaya sokulmasında en sık başvurulan yoldur. Oral yolla alınacak ilaçların farmasötik şekillerinin sindirim kanalında kolay çözünecek biçimde olmaları gerekmektedir. Bunlar katı (tablet, kaşe, kapsül, draje, granül v.b.) ve sıvı (şurup, posyon, damla) şeklinde uygun olarak bulunan (spesiyalite, müstahzar) ya da eczacı tarafından hazırlanan (majistral) ilaçlardır. Mideye özel bir kateter ile sıvı ilaç verilmesine gavaj adı verilir. Oral yoldan sadece sistemik etki için değil, aynı zamanda lokal etki için de (antasidler) verilebilmektedir. Dilaltı bölge (Sublingual) anatomik olarak fazla damarlaşma (vaskülarizasyon) gösterdiğinden çabuk etki göstermesi istenen bazı ilaçların küçük tablet (trinitrin, izoprenalin, nifedipin, piroksikam vb.) ya da sıvı (sprey) şekilleri hızla emilerek, karaciğer barajına uğramadan doğrudan genel kan dolaşımına karışırlar. Dilin yan kenarında dişlerle yanak içi(avurt) arasına da ilaç uygulaması yapılmaktadır. Bu yoldan emilim,dil altına göre daha yavaş olur. Oral yoldan alınmasında güçlük olan durumlarda (bebekler) ilaçlar süpozituvar ya da sıvı şeklinde rektuma uygulanırlar. Bu yoldan lokal etki elde etmek için de (hemoroid ilaçları, analjezikler vb.) ilaç uygulaması yapılmaktadır.

12 22 Sağlık Yüksek Okulları İçin Farmakoloji Parenteral yollar Oral yoldan verilmesi sakıncalı ya da daha çabuk etki sağlanması istenilen durumlarda ilaçlar damar ya da dokular içine (parenteral) enjeksiyonla verilirler. Parenteral yolla verilen ilaçların kesinlikle steril olmaları ve dokulara iritan olmayan uygun bir çözelti içinde iyice çözünmüş olmaları, enjeksiyon yapılan cilt bölgesinin antiseptikle temizlenmiş ve ilacı uygulayan sağlık personelinin ellerinin yıkanmış ve steril eldiven giymiş olması gerekmektedir. Başlıca parenteral uygulama yolları : Deri altı (SC) İlk kez 1853 yılında Wood tarafından gösterilen deri altı (Subkütan;SC) yoldan erişkinlere en fazla 2 ml sıvı ilaç verilebilir, daha yüksek hacimde verildiğinde ciltte gerilim reseptörlerinin uyarılması sonucu ağrı meydana gelebilir. Ancak, bebeklerde bazen venlerin bulunamaması durumlarında yüksek hacimdeki sıvılar (serum fizyolojik ve izotonik glikoz) uyluk bölgesi gibi cildin gevşek olduğu yerlere uygulanabilmektedir (hypodermoclysis). Deri altı enjeksiyonlar genellikle üst kolun dış yüzü ve bacakta (humerus ve femur) dış yüzün derisi altına, sırt ta kürek kemiği (skapula) ya da memenin üstünden ve karından deri altına yapılır. Enjeksiyon yapılacak bölge alkol le temizlendikten sonra, deri tutularak hafif kaldırılır enjektörün iğnesi deriye batırılır, iğnenin damara girmediğinden emin olmak için enjektörün pistonu biraz geri çekilip kan gelip gelmediğine bakılmalıdır. Enjeksiyon tamamlandıktan sonra iğnenin batırıldığı yer ağrının azaltılması ve ilacın deri altında dağılması için alkollü pamukla bir süre ovalanır. Deri altı enjekte edilen sıvıların içine absorbsiyonu kolaylaştırıcı maddeler (hyaluronidase) bazen de absorbsiyonu geciktirici maddeler ( adrenalin, propilen glikol) katılabilmektedir. Ayrıca, deri altına sıkıştırılmış tabletler (pellet) yerleştirilerek (pellet implantasyonu ) etkisinin uzun süre (aylarca) devamı sağlanır. Bir pellet in emilim hızı, deri altındaki büyüklüğü ile orantılı olarak giderek azalır.

13 İLAÇLARIN VERİLİŞ YOLLARI 23 Deri altı yolla enjekte edilen ilaçların sınırlı hacimde ve değişken absorbsiyon hızında olması, lokal faktörlere (skleroz, dolaşım durumu) bağlı olması, başlıca sakıncalarıdır. Cilt altı yolla en sık uygulanan ilaçların başında heparin ve insulin gelmektedir. Deri altı uygulamalarında görülen başlıca kazalar, sinir ve damarlara iyatrojenik olarak yapılan enjeksiyonlar ve hastaların senkopal refleks reaksiyonları göstermelerinden ileri gelmektedir. Kas içi (İntramüsküler) Deri altı yoldan iritan olan ve ağrı veren ilaçlar, daha büyük hacimlerde (5-10 ml) kas içi (İ.M) yolla verilebilirler. Kas içi enjeksiyonlar çoğunlukla kalça bölgesinde glutea, deltoid ya da bacağın lateral yüzündeki vastus gibi büyük kütleli kaslar içine yapılmaktadır. Kas içi enjeksiyonlarda absorbsiyon hızlıdır ve suda ya da yağda çözünen solüsyonlar enjekte edilebilmektedir. Bu yolla ortaya çıkan kazalar daha çok suda çözünmeyen maddelerin enjeksiyonu sırasında, iğnenin damara rastlaması sonucu embolilere neden olmasından ileri gelmektedir. Enjeksiyon yapıldıktan sonra, enjektör pompasının geri çekilip, kan gelip gelmediğinin kontrol edilmesi yararlıdır. Ayrıca, sinirlere rastlayan İ.M. enjeksiyonlar, nevrit, paralizi ve steril olmayan enjeksiyonlar ise apse gibi komplikasyonlara yol açabilmektedirler. Vaskülarizasyonu fazla olan çizgili kaslardan ilaçların emilmesi fazladır. Dokularda ağrı oluşturan maddelerin içine lokal anestezik katılarak İ.M. enjekte edilmektedirler. Çöküntü yapan maddelerin İ.M. emilimi yavaştır. Alerji oluşturma olasılığı olan ilaçların S.C. enjeksiyonu yeğ tutulmalıdır. Çizgili kas dokusunda iritan olan (uvabain), kas liflerine bağlanan (glikozitler) maddeler ve hipotonik ve hipertonik solüsyonlar bu yolla kullanılmazlar. Kas içi uygulanan preparatların retard (gecikmeli) şekilleri de üretilmektedir. Cinsiyet hormonları ya da nöroleptikler gibi ilaçlar yavaş salınmak suretiyle hafta ya da haftalarca etkili olabilmektedirler.

14 24 Sağlık Yüksek Okulları İçin Farmakoloji Damar içi (İntravenöz) Damar içi (İntravenöz; İV) enjeksiyonlara, ivedi durumlarda ve diğer yollardan iritan ve ağrılı olan alkali solüsyonlar, bazı glikozitler ve kan plazmasının izotonik koşullarına uymak şartıyla belirli süre içinde (birkaç saat) yüksek hacimde solüsyonların ve alkali ya da şekerli sıvıların uygulanmasında baş vurulur. Bu yolla verilen ilaç solüsyonlarının kesinlikle steril, tam olarak çözünmüş, yani partikülsüz (emboli riski) ve izotonik olmaları gerekmektedir. Yağlı solüsyonlar intravenöz verilmemelidir. Dokular için iritan maddelerin damar dışına (ekstravazasyon) kaçırılmamasına ve enjeksiyon hızına dikkat etmek gerekir. İ.V. enjeksiyonların küçük hacimde bir enjektörle uygulananlarına bolus enjeksiyon adı verilmektedir. Enjektörle (bolus) uygulamalarda fazla hızlı ya da fazla yavaş enjekte edilmemelidir. Özellikle hızlı enjeksiyonlar sırasında ağır olaylara (kazalar) rastlanılmıştır. Büyük hacimde (0.5-1 lt) bir şişe ve venokliz takımı ile uzun sürede uygulananlarına da İ.V. infüzyon (venokliz, perfüzyon) adı verilir. Bazı infüzyonlar sırasında çok yavaş veriliş, özellikle hızlı elimine olan ilaçların (bazı antibiyotikler) etkin konsantrasyona ulaşamamasına yol açabilmektedir. Ayrıca İ.V. infüzyonda şişe ve venokliz borusu çeperine ilaçların bağlanması (sorpsiyon) da söz konusudur. Bu durum verilen ilaç (insulin, nitratlar, diazepam) miktarının azalmasına yol açabilmektedir. Küçük hacimdeki (birkaç ml) solüsyonların verilmesinde izotonik koşullara uyulmayabilir. İ.V infüzyonlar, öncelik sırasına göre,el sırtı,ayak,vena safena,bilek damarları, antekubital ven ve bebek ve küçük çocuklarda kolay bulunan yüzeysel saçlı derideki venler içine uygulanmaktadır. İntravenöz yolla verilen ilaçların başında sulu solüsyonlar gelmektedir. Tromboz, flebit, selülit, endotelyum enflamasyonları ve hematomlara neden olabileceklerinden, iritan sıvıların verilmesinden, olanaklar ölçüsünde, sakınmak gerekir. Süspansiyon, emülsiyon ve yağlı solüsyonlar akciğer embolilerine neden olabilirler. Ayrıca, hemolitik etkili ve miyokard için toksik maddeler de verilmemelidir. Septisemi riski göz önünde bulundurularak steriliteye kesinlikle uyulması zorunludur. İntravenöz enjeksiyonların daima yavaş ve dikkatli bir şekilde, büyük venlerden biri içine yapılması gerekir.

15 İLAÇLARIN VERİLİŞ YOLLARI 25 İ.V. enjeksiyonun avantajlarından birisi de, ilaç etkisi anında görüldüğünden, önemli yan etkiler ortaya çıktığında tamamı verilmeden enjeksiyonun kesilmesidir. Ayrıca İV enjeksiyonlarda biyoyararlanım %100 dür. Başlıca dezavantajları ise, ilaç kalp ve SSS gibi organlara doğrudan ulaştığından (10-15 saniye) ani uyarıcı ve deprese edici etkiler ve anafilaktik reaksiyonlar oluşturabilmektedir. Ayrıca, pirojenli solüsyonlardan ileri gelen reaksiyonlar, ven yerine arteriyole enjeksiyon (gangren riski) ve bazı virusların (hepatit) bulaşması gibi iyatrojenik riskler de ortaya çıkabilmektedir. Arter içi (intraarteriyel) Çok seyrek başvurulan bir ilaç verme yöntemidir. Sadece enjekte edilen organ ya da dokuya ilacın etkimesi istenilen durumlarda o bölgeyi besleyen arter içine enjeksiyon yapılır. Örneğin, bazı radyolojik incelemelerde aort ve karotis içine radyoopak maddelerin; ve bazı kanserlerde hastalıklı organ arteri içine antikanser ilaç enjekte edilerek dönen kan, organ veninden dışarı akıtılıp genel dolaşıma girmeden, ilacın istenilen yerde yüksek konsantrasyonda bulunması sağlanır. Ayrıca pıhtıyı çözmek için trombolitik bir ilaç ya da arteritlerde bir vazodilatör arter içine enjekte edilebilmektedir. Kemik iliği içi Damarı zor bulunan yağlı kişilerde, bebeklerde ve intravenöz enjeksiyonun olanaksız olduğu bilinç kaybı, kollaps ve şok eşliğinde hipovolemi ya da dehidratasyon tablosunun görüldüğü politravmatizm durumlarında ya da hiçbir uyarıya yanıt vermeyen ivedi sıvı ve ilaç reanimasyonu gerektiren (yanıklar,ağır astım, septisemi, kalp durması, anafilaksi, v.b.) durumlarda, özellikle bebek ve küçük çocukların proksimal ya da distal tibia ve sternum gibi kemiklerin medullasına, solüsyonlar, ilaçlar ve radyoopak maddeler enjekte edilebilirler. Bu yoldan ilaçların emilmesi oldukça hızlıdır. Kemik iliğine enjeksiyonun başlıca komplikasyonları, ekstravazasyon, tibia kırığı, osteomiyelit, epifizer lezyonlar ve iğne ucunun, ilik, kemik ya da doku parçasıyla tıkanmasıdır. Basen bölgesindeki kırıklarda ve enjeksiyon yapılacak kemiklerin kırık olması durumunda kemik iliği içine enjeksiyon kontrendikedir.

16 26 Sağlık Yüksek Okulları İçin Farmakoloji Transdermal İlacın cilt ya da mukozadan emilerek sistemik dolaşıma girmesini sağlamak amacıyla pomat ya da flaster şeklinde cilt ve mukozalara uygulanmasına transdermal uygulamal adı verilir. Trinitrin, skopolamin, klonidin ve cinsiyet hormonları gibi yağda çözünürlüğü fazla olan ve küçük dozlarda etkili olabilen ilaçlar günümüzde bu şekilde uygulanmaktadır. Trinitrin (nitrogliserin) in %2 lik pomadı göğüs derisine sürülerek uygulanır. Ne kadar geniş alana sürülürse emilimi o kadar fazla olur. Ancak, uygulanma pratiğinin sakıncaları ve doz ayarlama zorlukları nedeniyle daha çok transdermal terapötik sistem (TTS) adı verilen flaster şeklindeki uygulamalar kullanılmaktadır. Tek doz ilaç içeren disk şeklindeki (10-30 cm2) flasterler günde ya da 2 günde 1 kez, göğüsün kılsız bölgesine, kulak arkasına ya da cildin başka bir yerine uygulanırlar. Uygulanan flasterin büyüklüğüne göre emilen ilaç miktarı değişmektedir. Trinitrin, skopolamin, klonidin, estradiol ve testosteron gibi ilaçların transdermal terapötik sistem (TTS) şeklinde uygulanan preparatları bulunmaktadır. BÖLÜM SONU ÇALIŞMA KONULARI Lokal ve Sistemik uygulama yollarını açıklayarak sınıflandırınız?