İDEBİR GENEL BAŞKANI NAZİR ESİRCİ NİN YILLARINDA WEB SİTEMİZDE YAYINLANMIŞ BAŞKANIN KÖŞESİ YAZILARI

Transkript

1 İDEBİR GENEL BAŞKANI NAZİR ESİRCİ NİN YILLARINDA WEB SİTEMİZDE YAYINLANMIŞ BAŞKANIN KÖŞESİ YAZILARI

2 Nazir ESİRCİ Kısa özgeçmiş 1965 Yılında Düzce, Gölyaka İlçesi Hacı Yakup köyünde doğdu yılında ailesi ile Sakarya, Kaynarca ilçesine taşındı. İlkokulu Kaynarca-Karaçalı Köyü ilkokulunda, ortaokul ve liseyi Adapazarı Atatürk Lisesinde parasız yatılı olarak tamamladı. tamamladı Yılında girdiği İstanbul Üniversitesi S.B.F. Kamu Yönetimi Bölümünden 1986 Yılında mezun oldu. Aynı üniversite de Kamu yönetiminde tezli yüksek lisansını Askerliğini Piyade Asteğmen olarak Kahramanmaraş ta yaptı. Mayıs 1989 da Gelirler Genel Müdürlüğünde Vergi Denetmen Yrd. Olarak göreve başladı. Sırasıyla Ankara, Kırıkkale, Malatya ve Kocaeli Defterdarlıklarında Vergi Denetmenliği yaptı. Ekim 2004 te İsu Genel Müdürlüğünde mali işlerden sorumlu Genel Müdür Yardımcılığına atandı. Bu görevini Nisan 2012 ye kadar sürdürdü. Halen aynı kurumda Uzman olarak çalışmaktadır. Kocaeli Kaynarcalılar Kültür Yardımlaşma Derneği Kurucu Başkanlığı yapmış olup, halen Kocaeli Meslekte Birlik Mali Müşavirler Derneği nin Genel Sekreterliğini yürütmektedir. Derneğimizin Tarihli 2.Olağan Genel Kurulunda Yönetim Kuruluna seçildi ve 2.kez dernek başkanlığını üstlendi. Evli ve 3 çocuk babasıdır.

3 Dizin İDEBİR Neden Kuruldu? İDEBİR Nasıl Kuruldu? Kaldığımız Yerden Başlarken; Sivil Toplum Kuruluşları ve İDEBİR Büyük Hayallerden Hayatın Değerlerine..! Söylemden Eyleme İDEBİR İnsani Değer Olarak Barış Barışın Dili Uludere mi? Robowski mi? Bayram, Barış ve Gelecek Yakınlaşma, Yardımlaşma ve Bayram Baharlar, Paketler ve Halimiz Kendimizle ve İnsanlarımızla Barışmadan Olmaz..! Demokrasi, Liyakat, Sadakat ve Adalet Sözün Bittiği Yer..! İki Temel Değerimiz; Ahlak ve Adalet..! Yaşatmak İçin Yaşamak..! Akıl ve Merhamet, Bugün Değilse Ne Zaman? Bilenler Cenaze Duasını, Bilmeyenler..! Daha Güzel Bir Dünya için; Özgür Düşünce ve Salih

4 İDEBİR Neden Kuruldu? Irk, din, dil, coğrafya ayırımı yapmaksızın, kazanılması elimizde olmayan vasıflarımızı üstünlük gerekçesi yapmadan insanlık ortak paydasında, Yunus Emre nin dediği gibi Yaratılanı severiz yaratandan ötürü. felsefesiyle, her zaman ve mekânda insanlık adına geçerli değer ve ilkeleri bulmak, anlamak, yaşamak ve yaşatmak amacıyla İDEBİR çatısı altında toplanmış bulunuyoruz. İDEBİR çatısı altında her meslek grubundan üyemiz olup, yönetime de bu çeşitliliği yansıtmaya çalıştık. Amacımız, iş adamından, işçisine, yöneticisinden, memuruna, serbest meslek erbabından, emeklisine toplumun her kesiminden vicdan sahibi insanı bir araya getirip insanlık adına düşünce ve fikir oluşturup toplumun ortak dertlerine hayatın içinden ve değerlerimizi koruyarak çözüm üretmektir. İDEBİR, duyarlı insanların sesidir. İDEBİR, benim insanlık adına söyleyecek sözüm, üretilecek değerim var, diyenlerin çatısıdır. İDEBİR, fıtratında var olduğu halde değerlerinden koparılan insanlara kendisini iade etme yoludur. İDEBİR, insanlığın yükseltilmesi için değer üretenlerin taltif edildiği, insanı küçültenlerin kınanacağı bir organizasyondur. İDEBİR; benim de insanlık adına fikrim var, fikrimi tartmak istiyorum, diyenlerin arenası, duyduğu yaşama sevincini paylaşmak isteyenlerin bahçesi, sistem bataklığında boğulanların berrak pınarı, denize düşenlerin can simidi, hem dünyada hem ölüm sonrasında yaşamak ve yaşatmak inancıyla nefes alanların bereketli toprağı olacak. İDEBİR olarak, bireyi geliştirmek, özgürlükçü yasalar çerçevesinde fikir, ifade, inanç özgürlüğünü sağlamak, tercihlere saygı duymayı yaşamsal kural haline getirmek istiyoruz. İlke olarak ileri yaşam düzeyini benimsiyoruz. İnsani standartları yükselten evrensel hukuk kurallarının tüm hayatımızda tatbik kabiliyeti bulmasını, özelde Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ekleri ve protokollerinde ifadesini bulan, ayrıca Venedik Kriterlerinde, Adalet Divanı Kararlarında hatta Veda Hutbesinde vurgusu yapılan bir özgürlükler ve haklar dünyasının mimarlığını yapmak istiyoruz. Dernekler, demokratikleşmenin, sivilleşmenin, özgür iradenin fotoğrafıdır. Amerika da bir kişi ortalama yedi derneğe üyeyken bizde belki yedi kişi bir derneğe üye durumunda. Derneğe üye olmaktan, buralarda görev almaktan kaçınmamak gerekir. Dernekler, bir bakıma kişinin kendisini ifade etme, özgüven kazanma ortamlarıdır. İnsanlık adına duyarlıysanız, adam sen de demek yerine adam ben de diyorsanız derneğimize üye olunuz, zihni katkıda bulununuz. Kentimiz Kocaeli, hemşeri dernekleri açısından bir hayli zengin. İstiyoruz ki, bu zenginlik düşünce hayatımıza da yansısın, yaşadığımız bu kent ulusal ve uluslararası düzeyde sivilleşmenin merkezi olsun.

5 Sizler ve bizler, birbirimizin düşüncelerini açıklamaya destek olabiliriz. Sağlanacak barış ve anlaşma ortamında önyargılar aşılır, yıkılır, birbirimize daha çok yakınlaşırız. Merkezinde insanın bulunduğu her faklılık, bir zenginliktir. Öldürmek için değil, yaşatmak için varsanız, biz buradayız. Yunus ne güzel söylemiş: Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım, sevelim sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz. İDEBİR Nasıl Kuruldu? Sonu ölümlü bu dünyada çürümek de var, yıpranmak da. Çürüyerek ölmektense yıpranarak ölmeyi tercih edenler, insanlık adına duyarlılık gösteren, kimsenin sesini çıkaramadığı karanlıklarda tek başına da olsa ben varım diyenler bir araya geldiler. Her insanın bir dünya olduğuna; ademi yaşatmanın âlemi yaşatmak, ademi öldürmenin âlemi öldürmek olduğuna inandık. Bu yüce ülküye, fikir anlamına gelen ide dedik. Doğru ve hak düşüncenin bir olduğu, o birin etrafında birlik gerektiği inancıyla İDEBİR i kendimize isim seçtik. İDEBİR kurucuları ve üyeleri hiçbir zaman ideolojik bir birlik olmayı düşünmedi. Temel özlemimiz, insan kalmak ve insan olarak ölmektir. prensibiyle olaylara yaklaştı ve bu bakış açısının yayılması, yaşatılması inancını paylaştı. Bundan sonra ortaya konacak etkinliklerde temel prensibin bu olması konusunda mutabakat sağladık.

6 Ocak 2013 Kaldığımız Yerden Başlarken; İnsanlık için insanın olduğu her yerde İDEBİR idealiyle çıktığımız hayırlı yolda hizmetkârlık etme nimeti dostların teveccühü ile üç yıllık dönem için omuzlarımıza yüklendi. Yeni Yönetim Kurulumuzla İDEBİR in kuruluşunda ortaya konan misyon ve öngörülen vizyon çerçevesinde planlayıp hayata geçireceğimiz faaliyetlerle kendi zihin dünyamızdan başlayarak toplum hayatımıza olumlu katkılar sunma gayretinde olacağız. İnsani ve vicdani değerlerimiz çerçevesinde önce yakın coğrafyamıza, akabinde gelişerek ve büyüyerek tüm dünyayı daha adil, yaşanılır ve anlamlı kılmak için çalışacağız. Paylaşma ideali ile değerler testimizi doldururken her türlü ayrılıktan ve fanatiklikten uzak durup modern zamanların sorunlarına çözüm üretmek amacıyla özgür düşünceye, inanç ve değerlere saygıyla birlikte yapıcı muhalefete katkıda bulunacağız.

7 İnsanlık için kutsal kabul edilen inanç ve değerlerin çokça suiistimal edildiği, politize edilip değersizleştirildiği, karşılığında ise insanlığı topyekûn sömürü ve savaşlara sürükleyen sanal kutsalların icat edildiği bir çağda yaşıyoruz. İnsanlık tarihinin son asırlarında kutsallaştırılan ırk, devlet, otorite, töre ve gelenekler; dini referanslarla da süslenip resmi söylemler haline getirilmiş ve insanlık dışı yasalar ile de koruma altına alınmıştır. Ne yazık ki böyle bir yapının savunuculuğu konjonktüre göre bazen muhafazakârlık, bazen mukaddesatçılık, bazen inkılâpçılık ya da devrimcilik olarak düşünce hayatımıza, sağ ve sol ayrımlarıyla da siyasi hayatımıza yön vermiştir. Bugün geldiğimiz noktada insani değerleri önceleyen bir bireyin kendini, bu düşünce ve siyaset kalıplarından birine mensup görmesi mümkün değildir. Hurafelerle dolu atalar dinini sorgulamadan, statükoyu alkışlayan muhafazakârlığı terk etmeden, insanların iç ve dış dünyasına tek tip şablona sokmaya çalışan inkılâpçılığa hayır demeden ve insanları çatıştırıp öldürmeyi eylem sayan devrimciliği terk etmeden ne kadar insan olabiliriz? Aynı atadan rahmet olarak farklı renk, dil ve ırklarda yaratılan insanoğlu mevsimler gibi rahmet olan bu coğrafi zenginliğini art niyetli yöneticilerin ve ideologların elinde kavganın, sömürünün ve zulmün aracı haline getirmiştir. Temel kaynağı ekonomik paylaşım olan bu kavga ve zulümlerin dini referanslarla desteklenmesi düşünce ve inanç dünyamız adına utanılacak bir durumdur. Yeryüzünde tarih boyunca zulüm, adaletsizlik ve savaşlar artarken ahlaki ve insani değerlerini kaybeden toplumlara ALLAH (c.c.) peygamberler ve bilge insanları (salih kulları) rahmet olarak göndermiştir. Ta ki insanlar arasında yaygınlaşan fitneyi ve zulmü gidermek için tebliğ yapsınlar, mücadele etsinler ve yaşayarak örnek olsunlar diye. Bu anlamda hayat bulan hemen tüm dini ve felsefi inançların değer ve ilkeleri ortaktır. Bunları doğru anlama, önyargılardan uzak yorumlayıp her devrin insanına ve idraklerine sunma, vicdan ve kalp ehli insanların ortak mesuliyetidir. Çağlar boyunca insanları özgürleştirmek ve tek tanrıdan başkasına boyun eğmemek öğretisiyle gelen dinler bir süre sonra otorite ve güç sahibi olmanın ve yeryüzü nimetlerini paylaşmanın referansları haline getirilmiştir. İktidar ve sermaye sahipleri arasındaki çıkar ilişkisi özgürlük adına yapılan devrimleri ve siyasi erkleri yoldan çıkarmıştır. İktidar sahipleri önce kendi çevresinden başlayarak yetki alanını genişletirken insanların özgürlük alanını daraltmışlardır.

8 Demokrasinin vazgeçilmez Unsurları olarak takdim edilen ve başarılarını seçmenin oyu ile tescilleyen siyasi partiler önce kendi içlerinde demokrasiyi rafa kaldırmakta ve keramet sahibi(!) liderler üzerinden yönetim erkini kullanmayı ve halkı temsil edecek adayları bizzat belirlemeyi makul görebilmektedir. Özgürlük için dağlara çıkan(!) örgütler tanımadıkları ve süreçle ilgisi olmayan masum insanları bomba ve mayınlarla katlederken, dini referans alıp kutsal söylemlerle hareket eden parti, tarikat veya teşkilatlar, iktidar ve güç adına diğer grup veya insanlara saldırmakta, zulüm edenlere yardımcı olabilmektedir. Maalesef bu süreçte özellikte doğu toplumları içerisinde Filan camide, filan pazaryerinde veya araçta kişi bombalı saldırı sonu hayatını kaybetti haberleri olağan bir tabiat hadisesi gibi duyulup geçilmektedir. Yaşanan bunca insanlık dışı süreçler, tüm insanlığa yetecek genişlik, zenginlik ve ahenkte yaratılan dünyamızın nasıl yaşanmaz hale getirildiğinin örnekleridir. Savaş ve ölümlerin ötesinde bazen onurluca ölmekten çok daha zoru yaşayanlar var. Ülkeler ve insanlar arasındaki dengesiz gelir dağılımı, sadece fiziksel yaşamı sürdürmek için çalışanlar ile ölmemek için diğerlerinin artıklarını ve merhametini bekleyenler bu dünyanın gerçekleri olamaz. Bugün ülkemizde ve dünyada yaşanan sosyo-ekonomik hayatı realite olarak kabul edip kendi lehimize menfaatler ve yaşam alanları oluşturmak için yerel ve evrensel otoritelerle uzlaşma yolları arayamayız. Yeryüzünde diğer insanlarla ya inançtan ya da atadan kardeş olduğumuzu kendi nefsimizde unutmayacağımız gibi, unutan nefislere hatırlatma görevini de üstleneceğiz. Bu idealler insanlık tarihi boyunca hâkim olmamışsa da hep seslendirilmiş, bu yolda olanlar da hayırla yâd edilmişlerdir. Misafir olduğumuz dünya hayatımız sona erdiğinde geride kalanlarca iyi insan olarak anılmak, varılan menzilde kul hakkından uzak, salih amellerle huzura çıkmak şahsi arzumuzdur. Ne kadar süresi kaldığını bilmediğimiz kısa dünya hayatımızda zaferle değil, seferle görevli olduğumuza inanıyoruz, karınca misali hedefe varamasak da yolunda ölme niyetiyle yürüyoruz. İbrahimleri yakacak ateşe su götüren karınca olmak da, çölde açlıktan ölecek İbrahimleri seyreden akbaba olmak da bizim elimizde. Torunlarımız tarihlerini dinleyip okuduklarında biz hangi safta anılmak ve amel defterimizde neyle karşılaşmak istiyorsak öyle yaşayalım. Yapılan güzel çalışmaları ve gayretleri küçük görmeyelim. Büyük bir ormanın yanışı bir kıvılcım ile başladığı gibi, binlerce menzili olan kutsal bir yolculuk da bir adımla başlar. İnsanlık için, insanın olduğu her yerde İDEBİR.

9 Şubat 2013 Sivil Toplum Kuruluşları ve İDEBİR Burada sivil toplum kuruluşları ( STK lar ) deyince, sivil-asker ayırımını ya da üniformasız insanları kast etmiyor, hür, bağımsız ve demokrat olan bir zihniyet yapısını ifade ediyorum. Bugün genel anlamı ile resmi Devlet kurum ve kuruluşları dışında, gönüllülük esası ile kurulup üye olunan Dernek, Vakıf ve Sendikaları bu çerçevede sayıyoruz. Bu kurumların her biri yasal dayanaklarla kurulur, tüzüklerine bağımlı faaliyet gösterir ve denetlenirler. Bu kurumların sivilliğini belirlemede; yasal kısıtlamaların azlığı, örgütlenme kolaylığı etkin olduğu gibi, kurucularının kuruluş amaç ve çerçevesi ile üye ve faaliyet çeşitliliği de önemlidir. Bu çerçevede Vakıflar belli toplumsal ihtiyaçları kar amacı gütmeksizin karşılamaya matuf maddi varlıklar üzerine kurulurken, Sendikalar farklı iş alanlarındaki çalışanların haklarını korumayı ve iyileştirmeyi amaçlayan, maddi kaynakları ve siyasi duruşları olan yapılardır. Sivil Toplum Kuruluşları içerisinde en kolay kurulup, çoğalabilen, hareket ve ilgi alanı en geniş olan, yasal ve maddi sınırlamaları en az olan kuruluşlar Derneklerdir. Bir anlamda STK lar denilince akla öncelikle Dernekler gelir ve sayısal çoğunlukta onlara aittir.

10 Bu derneklerin genel tabirle, bir ucunda Hemşehri Dernekleri, diğer ucunda ise Kanarya Sevenler Dernekleri..! bulunur. Yakın tarihe kadar Hemşehri Derneklerinin genellikle vergi kaydından kaçıp lokal kahvehane açmak ve seçim dönemlerinde siyasi pazarlık için kullanıldığını gördük. Bugün bu derneklerin hemşehrilerinin sosyal ihtiyaçlarına cevap veren, o bölgelere ve insanına gurbette sahip çıkan yapılara dönüştüğünü görüyor ve seviniyoruz. Çevre, hayvan ve mesleki guruplar üzerine kurulan derneklerinde öncelikle kendi guruplarının ihtiyaç ve etkinliği için çalıştıkları, bu şekliyle de olsa sosyal hayata ve kamu düzenine katkı sağladıkları bir gerçektir. Ancak bunların ötesinde asıl sivil toplum düşüncesine ve etkinliğine katkı sağlayacak olan fikir ve düşünce eksenli derneklerin varlığı ve çoğalmasıdır. İDEBİR işte bu sivil toplum zihniyet yapısını inşa edecek kulvarda yer alan bir dernektir. Amacı resmi söylem, yerleşik gelenek ve mahalle baskılarından uzak, insanımızın niteliğini arttıracak, insani değerleri sahiplenip yaşanır kılacak, düşünce ve faaliyetleri hayata geçirmektedir. Bu anlamda birlikte yaşadığımız toplumla ve kamu otoriteleriyle çatışmadan kaçınacak, ancak onların güdümünden uzak, baskı ve yönlendirmelere kapalı duracağız. Maalesef ekonomik kaynakların ve rant sağlayan yasal düzenlemelerin, hukuk devleti ilkesinin tam yerleşmediği bir kamu otoritesince yönlendirildiği toplum düzeninde, siyasi otoriteden bağımsız düşünce üretip hayata geçirmek kolay ve sürdürülebilir bir eylem değildir. Osmanlı ve Cumhuriyet tarihimizde sosyal ve siyasal hayatı vesayet altında tutan Yeniçeri ve Ergenekon zihniyeti asırlık saltanatını kaybederken, bugün az olanı farklı ve muhalif olanı ötekileştiren bir siyasi vesayet zeminine kayma endişesi doğmuştur. Bu anlamda Türk İslam tarihi kutsanmış baskıcı ve tekelci otoriteye bolca şahit olmuştur. Yakın tarihimizde Şapkadan Başörtüsüne kıyafet üzerinden yürütülen tektipleştirme ve ötekileştirme baskısının, bugün Türk Kürt milliyetçiliği ve dini motifler üzerinden yürütülmesi bu coğrafyanın ve çocuklarımızın hayrına olmayacaktır. Bu süreçte sivil zihniyetli, tabulardan uzak ve insanı insanca yaşatmayı önceleyen İDEBİR gibi fikir eksenli yapılara her kesimde ihtiyaç vardır. Ülkemizin, dünyamızın ve geleceğimizin yaşanılır kılınması için İDEBİR leri vazgeçilmez görüyor, sizleri de bu yapılara fikren ve kalben tuğla koymaya davet ediyorum.

11 Mart 2013 Büyük Hayallerden Hayatın Değerlerine..! Bugünümüzü ve geleceğimizi şekillendirirken kendimizden ve yakın çevremizden ziyade ülke ve dünya hakkında büyük ve genel sözler söylemeyi, hayal kurup iddialarda bulunmayı seviyoruz. Evrensel kurtuluş reçeteleri, makro ekonomik ve siyasi söylemler geliştiriyor ve daha çok öteki ve uzaktaki üzerine yoğunlaşıyoruz. Bizler gibi sınırlı bilgi ve güç sahibi olan insanların bu tür söylemlerden sonuca yönelik eylem üretmeleri ve kendi yaşadıkları reel hayat için pratik sonuçlara varması mümkün olmuyor. Halk arasında yaşayan Havanda su dövmek ya da Hariçten gazel okumak gibi sözler bu durumumuzu özetler. Hâlbuki bizim sorumlu olduğumuz, dünya ve ahiret hesabını vereceğimiz alan öncelikle yaşadığımız hayat ve ilişkilerimizdir. Sorumluluk ve etki alanımızda olmayan konularda söylemler üretmek yerine kendi akıl ve gönül dünyamızdan başlayarak en yakın sosyal ve coğrafi çevremizin sorunları ile ilgilenmek, gelişimleri için çaba sarf etmek, çözüm önerileri üretip, müspet manada örnek olmak zorundayız. Ötekinden önce kendimizi geliştirmeye; uzaktakinden önce aile ve çevremize katkıda bulunmaya, başkalarından beklediğimiz anlayış ve fedakârlığı önce kendimiz yapmaya mecburuz. Egomuzu aşarak yaşatacağımız fedakarlık ve empati kültürü ile çevremizdeki bir çok problem ve ihtiyaç ortadan kalkacaktır.

12 Tam bu noktada inancımızdan, örf adetlerimizden gelen, vicdanların onayladığı insani değer birikimimizi hatırlamak, yaşamak ve yaşatmak durumundayız. Yaratana ve Yaratılana Saygı çerçevesinde kurulacak ilişkiler, Aile, Arkadaş, Sosyal Çevre, Komşuluk haklarına riayet, Sevgi, Saygı, Yakınlık, Fedakârlık, Hoşgörü, Vefa, Yardımlaşma, Adalet, Liyakat, Erdem, İnsaf, Haklı ve Güçsüz Olanı Koruma, Farklı Düşünce ve İnançlara Saygı, Ölçülü ve Tutarlı olmak ve benzeri değerlerimiz gerçek anlamıyla anlaşılıp yaşatılabildiğinde gündelik hayat, çevre ve dünyamız güzelleşecektir. Kendi işini iyi yapan, başkalarının maddi, manevi haklarına tecavüz etmeyen, imkânlarını başkalarıyla ve ihtiyaç sahipleriyle paylaşan, genel anlamda çevresine ve yaratana karşı sorumluluk hissi taşıyan, gücü ve imkânları genişledikçe gönlüde genişleyen insanlara ihtiyacımız bulunmaktadır. İDEBİR derneği ve üyeleri öncelikle kendi maddi ve manevi varlığına, duygu ve düşünce hallerine anılan doğrulukları inşa etme ve geliştirme çabası içerisinde olmuştur. Yaşamsal süreçlerde sürekli eğitim ve okuma faaliyetleriyle akli melekelerini geliştirmeye çalışan derneğimiz adil ve duyarlı olmayı aşılamak istemektedir. Amacımız aklını kullanan, bireysel özgüveni ve kapasitesi yüksek ancak aynı oranda da çevresi için sorumluluk hisseden iyi insan olmayı ve arkasında hoş sada bırakmayı önceleyen insanlar yetiştirmektir. Bu çerçevede ülkemizin ve dünyamızın sorunlarıyla ilgilenmemek, güç odakları ve zulümleri görmemek gibi kaçış ve kolaycılık içinde değiliz. Kendi iç dünyasında ve yakın çevresinde duyarlı ve üretken olan bir insanın yaşadığı dünyayı etkileyen ve şekillendiren siyasi sosyal-ekonomik güç odaklarından habersiz ve ilgisiz yaşaması mümkün değildir. Kendisi ve çevresi için güzel işler yapmayan kişilerin ülkemiz, insanımız ve dünya adına sarf edecekleri anlamı ve önemi yoktur. Kendi gibi düşünmeyeni ötekileştirip, adalet ve demokrasiyi başkalarından, cenneti keramet ehli zatlardan, dünyanın nihai kurtuluşunu da zuhur edecek mehdi den bekleyen bir anlayışla daha mutlu ve hesabı verilebilir bir hayata ulaşamayız. Öyleyse gelin aklımıza bilgi, çevremize ilgi, gönlümüze sevgi ve toplumumuza umut verecek insani değerlerimizi harekete geçirelim. Düşünmeden anlayamaz, anlamadan yaşayamaz, kendi yaşamadığımız değerin yaşatılmasını ve hayatımıza güzellik katmasını bekleyemeyiz. Güzel düşünen ve güzel işler yapan insanlar her alanda çoğaldıkça hayatımızın ve dünyanın güzelleştiğini hep birlikte göreceğiz.

13 Nisan 2013 Söylemden Eyleme İDEBİR Bu köşede üç aydır İDEBİR in hangi ilke ve amaçlarla yola çıktığını, sivil toplum kuruluşları içerisindeki konumunu ve hangi değerleri neden sahiplendiğini anlatmaya çalıştım. Başkan olarak söz üretirken Yönetim Kurulundaki arkadaşlarınız düşünce ve eğitim ağırlıklı çok sayıda faaliyeti hayata geçirdiler. Bu faaliyetleri gerçekleştirilmesinde kurucu başkanımız Kadir DURGUN başta olmak üzere emeği geçen tüm üyelerimize öncelikle teşekkür ediyorum. Bu yazımda İDEBİR faaliyetlerinin içerik ve amaçları ile katkıda bulunanları sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu faaliyetlerimizin özet görüntü ve haberlerini web sitemizde, video kayıtlarını ise Yükselen Kocaeli internet gazetemizde sizlerle paylaşmaya çalışıyoruz. Bizim İDEBİR olarak amacımız güzel söz söyleyip yazı yazmak değil. Bunları bizden çok iyi yapan dernek ve vakıflarımız zaten var. İDEBİR kuruluşunda; öncelikle bizim düşünce dünyamıza entelektüel fikir üretimi ve paylaşımı ile katkıda bulunmayı, insani değerlerimizi fikir planında seslendirip, toplumsal yaşantımızın besleyici kaynaklarını takviye etmeyi amaçlamıştır. Bu çerçeve de haftalık ve aylık periyotlarda söyleşiler planladık, ülke ve dünya gündemindeki insani değer endeksli problemlerle ilgili paneller düzenledik. Konu ve konuşmacıları belirlerken özgün ve farklı olan, düşünceye yeni ufuklar açan, her zaman ulaşamadığımız insanlara ve konuşamadığımız konulara öncelik verdik. Aykırı veya medyatik olmayı değil, gelenek ve statüko içerisinde mahalle baskısı ile sorgulama cesareti bastırılan ancak düşünmeye devam eden insanımıza hoşgörü ve edep çerçevesinde imkanlar sunduk. Bu çerçevede geçtiğimiz yıllardan insanlık dramı yaşayan Samali konusunda bölgeyle bizzat ilgilenenlerin katılımıyla Kuraklık, Sömürü ve Açlık Üçgeninde Somali Gerçeği panelini düzenledik. İnsanın fiziki ve ruhi varlığına doğrudan sahip çıktığını düşündüğümüz Yeşilay. Kızılay, Büyükşehir Belediyesi Sağlık Dairesi gibi kurumsal yapıların başkanlarıyla sunum ve söyleşiler yaptık.

14 Aylık özgün düşünce eksenli söyleşilerimizde Doc. Dr. Abdurrahman EREN, Prof. Recep BOZLAĞAN, Dr. Ömer Faruk GERGERLİOĞLU, araştırmacı yazar Hikmet ZEYVELİ, ilahiyatçı yazar İhsan ELİAÇIK, Prof. İlhami GÜLER, Prof. İbrahim SARMIŞ, ilahiyatçı kadın yazar Hidayet Şefkatli TÜRKSAL ile dernek merkezimizde kitap imza ve kritiğini de kapsayan sohbetler gerçekleştirdik. Haftalık programlarımızda; Pazartesi akşamları 2 yıldır devam eden Kuran Kavramları derslerinde ilahiyatçı yazar Ahmet BAYDAR hocamızla birlikteliğimiz verimli şekilde devam ediyor. Derneğimiz eğitim komisyonu başkanı ilahiyatçı Yakup CEYLAN Hocamızla Perşembe akşamları saat 19:00 da interaktif ve görsel Kuran-ı Kerim Tefsirini öğrenciler, aileler ve dernek üyelerimiz birlikte takip ediyoruz. Bu derslerde asırlar öncesini güncele taşıyan orijinal misalleri ve görsel sunumuyla Yakup CEYLAN hocamız kutsal kitabımızı raflardaki süslü yerinden hayatımızın içine getiriyor. İDEBİR 2012 yılı içerisinde Türkiye çapında düzenlenen Kuran-i Kerim meal yarışmasının Kocaeli ayağını organize etti ve sponsor oldu. Bu faaliyetlerimiz yetişkin ve üye ağırlıklı olup kısmen web sitemiz ve yerel gazete haberleri ile sizlerin bilgisine sunuluyor. Ancak üyelerimiz dışındaki gençlerimize ve kadınlarımıza yönelik eğitim ve kurs faaliyetleri, Halk eğitim Müdürlüğümüzün de desteği ile kısa sürede öyle bereketlendi ki İDEBİR in mütevazi mekanına sığmayıp Sivil Toplum Merkezinin müdavimi haline geldi. Fuar içindeki Sivil Toplum Merkezi ni ziyaret eden herkes hemen her akşam ilan panosunda İDEBİR in düzenlediği bir kurs ile karşılaşıyor. İDEBİR de 2 yıl önce Yakup CEYLAN hocamızın mütevazi Osmanlıca kursu ile başlayan bu eğitim süreci İzmit Halk Eğitim Müdürlüğü ile yaptığımız protokol çerçevesinde kurs ve katılımcı sayısı olarak büyük rakamlara ulaştı. Bu ay itibariyle açtığımız kurs sayısı 30 u kursiyer sayısı ise 500 ü geçmiş bulunuyor. Bu kurslarımızda Halk Eğitim Müdürlüğü hocalarımızın ders ücretlerini öderken, eğitim komisyonumuz kursiyer ve kurs mekanlarını organize ediyor. Kursiyerlerimizden ücret alamıyor ve ikramda bulunmaya, teşvik etmeye çalışıyoruz. Buradan kurs hizmetlerimizin gerçek kahramanı olan fedakar hocalarımızı ismen anıp teşekkür etmek istiyorum. Bu çerçevede Osmanlıca kursları için Yakup CEYLAN hocamıza, İngilizce kursu için Seher AKTÜRKOĞLU ve Tuğçem BAŞ hocalarımıza, Drama ve Diksiyon kursları için Nedim DURSUN hocamıza, Ney kursları için Arif AKTAŞ hocamıza, Gitar kursu için Hamide KESKİN hocamıza, coğrafya kursu için İskender YANAL hocamıza, Resim kursu için Nazlı KARAOSMAN hocamıza, muhasebe kursu için Ayfer DURSUN

15 hocamıza, Arapça kursu için Mehmet Ali BİLGİN hocamıza, fotoğrafçılık kursu için Tuğrul GÖK hocamıza, otizm semineri için Aysun ÇİTFÇİ hocamıza ve Koromuzu çalıştıran Burcu VATANSEVER hocamıza sonsuz teşekkürler ediyorum. Kurs Hocalarımıza teşekkür ederken, dernek merkezimizin bizlere ücretsiz olarak tahsis eden hayırsever işadamı Murat ÖZDAĞ a ve İzmit Halk Eğitim Müdürlüğü nün değerli yöneticilerine kadın komisyonu başkanımız Emine AYGÜN e ve tüm organizasyonlarımızın sekretaryasını yürüten Yusuf AYGÜN kardeşime de teşekkürü bir borç biliyorum. Son olarak başlattığımız Sinema eleştirmenliği ve film analizi kursumuzu Yönetim Kurulu üyemiz, eğitimci Mustafa SARMIŞ Cuma akşamları sürdürmektedir. Hocamızın doktora çalışması çerçevesinde Hollywood filmlerinin arka plan analizi üzerine gerçekleştirdiği bu etkinliğin, gençlerimizin sinemaya bakış ve algısına büyük katkı sağlayacağını düşünüyorum. Ağırlıklı öğrencilere yönelik bu kursların dışında hafta içi gündüzleri boş olan dernek merkezimizi Halk Eğitim Müdürlüğü desteğinde, yetişkin bayanlarımızın meslek edinme amaçlı kurslara ayırdık. Bu çerçevede Tûde ÇOLAK hocamız 3-6 yaş çocuk eğitimi kursunu, Şeyma ÇETİN hocamız ise Engelli Birey Eğitimi kursunu vermektedir. İDEBİR olarak insani değerlerin sahiplenilmesi ve topluma mal edilmesi için gençlerimizin ve kadınlarımızın eğitimini öncelikli görüyoruz. Engelli, yaşlı ve hastalarımıza verilecek öneme ise insanî değerlerimizin test noktaları olarak bakıyoruz. Eğer insani değerlerimizi hatırlayacak, anlayacak ve yaşatacaksak daha nitelikli ve duyarlı bir toplum oluşturmak ve her seviyedeki insanımıza yatırım yapmak zorundayız. Dedesinin mezar taşını, tarihi çeşmesinin kitabesini okuyamayan, herhangi bir müzik aletini eline almamış, bir şarkıyı ya da ilahiyi kendisi bilmese de eşinden çocuğundan dinleyemeyen, sadece dünyalık kazanmayı, ideolojik ve siyasi hedeflerine ulaşmayı, tuttuğu takımın şampiyonluğunu her şeyin üstünde gören çağdaş insanlarla mutluluğu ve insani değerlerimizi yakalayamayız. Meşhur yap-boz fıkrasında olduğu gibi insanı düzelttiğimizde arkasındaki dünyanın da hızla düzeldiğini ve yaratılış hikmetine uygun bir istikamete girdiğini hep birlikte göreceğiz. Netice olarak; Ziya Paşanın dediği gibi; Ainesi iştir kişinin lafa bakılmaz. Görünür kişinin rütbe-i aklı eserinde diyor gönlünüzle ve aklınızla faaliyetlerimize destek vermenizi bekliyoruz.

16 Haziran 2013 İnsani Değer Olarak Barış Bizler İnsani Değerleri Birleştirme ve Yükseltme Derneği olarak son dönemde ülkemizin sosyal ve siyasal hayatına yön vermek için ortaya konan Barış Sürecini destekliyoruz. Bu süreci; kimden geldiğine ve kimilerin sürdürdüğüne bakmaksızın, ne söylendiğine ve sonucunda neyin hedeflendiğine bakarak destekliyoruz. Bu amaçla Kocaeli Barış Platformunun kurucuları arasında yer aldık. İnsani Değer in sözlük anlamı; insana ait, onunla ilgili kıymet ifade eden her şey demektir. Yaşadığımız barış sürecinde gördük ki bizim insani değer olarak ifade edip anlamaya çalıştığımız kavram ve kurumların Barış kavramı ve ortamı ile çok yakın ilişkisi var. Barış genel söylemde Savaş ile birlikte anılır ve onun karşıtı, zıddı gibi ifade edilir. Kelime anlamı olarak Savaş; iki ülke ve taraf arasındaki çatışma ya da dövüş ve kavgayı belirtirken, Barış dar anlamı ile savaşmazlık durumu, savaştan sonra silah bırakma, anlaşma şeklinde ifade edilmektedir. Benim sizlere bir insani değer olarak sunduğum Barış kavramı ise çok daha geniş anlamda insanın en yakın çevresinden uzağındakine kadar; birey, eş, yönetici, taraftar nihayetinde vatandaş olarak yanındakiler veya karşısındakiler veya öteki diye adlandırılanlarla barış içinde olması, sorunlarını kavgayla değil, diyalogla ve şiddete başvurmadan çözebilmesidir. Bu anlamda eşinin canına kasteden koca, diğer takım taraflarını bıçaklayan fanatik, başka inanç ve mezhepten olana zorla müdahale eden dindar veya başka ırktan, etnik kökenden olanı dışlayıp şiddet uygulayan yönetim anlayışının her biri birer savaş hali, bunları ortadan kaldıran, azaltan ve ıslah eden her çabada barış sürecine katkıdır.

17 Bu anlamda nasıl savaş ve çatışmalar insanlık tarihi boyunca hep varsa, Barış özlemi ve süreci de hep var olmalı ama daha güçlü sahiplenilmelidir. Ancak bu çatışmanın arka planında ve öncesinde ki zihniyet yapısını, savaş ve barış algısını ve beslendiği kaynakları iyi tespit edip bunların tedavisine yönelik sürekli projeler üretmezsek kalıcı netice alamayız. Nitekim sokakta olumsuz anlamda dillendirilen, PKK bitse, başka isimle şu çıkar, ırkçılığı halletsek mezhep çalışması veya zengin fakir çatışması çıkar gibi söylemler bir yandan olası çatışma noktalarına gönderme yaparken diğer yandan çatışmanın tabi ve zorunlu olduğuna inanan bir zihniyeti ortaya koymaktadır. Aslında Savaş endeksli zihniyet dünyasını iyi tespit edip yerine Barışı ikame edecek ve hayatın her alanında ve evresinde devam ettirilecek bir Barış Sürecine ve aktivitesine ihtiyacımız vardır. Savaş; bir yıkma, yok etme ve yaralama eylemi iken Barış; yaşatma, uzlaştırma, birleştirme ve kardeşlik eylemidir. Genel kural olarak bir şeyi yapmak zor, yıkmak ise kolaydır. Barışı kurmak ve yaşatmak zorunda olanlar, onu sağlık gibi kaybedince telaşla aramak yerine, koruyucu hekimlik anlamında Barışın zihniyet dünyasını inşa etmek ve çatışma konularını çözmek için çaba sarf etmelidirler. Bu çerçevede Devlet organları, Siyasi Partiler ve özellikle Sivil Toplum kuruluşları sürekli ve samimi bir çaba içine girmelidir. Eğer Savaş öncelikli çatışma zihniyeti hakim ise silahlara sarılmak ve şiddet kullanmak ilk çözüm olmakta, böyle bir şiddet formatına girince de Anadolu tabiriyle kan davası başlamaktadır. Bir dedikodu ile eşini öldürenler, toprak veya hayvan meselesinden çatışan iki aile ya da inanç ve yöresel talepleri çatışma unsuru yapan etnik gruplar veya devletler hemen hemen aynı zihniyet yapısıyla çatışma süreçlerini başlatmaktadır. Çatışma bir kez başlayınca da halk tabiri ile bir delinin kuyuya attığı taşı kırkı akıllı çıkaramamaktadır. Yapılması gereken samimi ve kararlı bir anlayışla, savaş zihniyetini geriletecek ve Barış anlayışını ve talebini yaşatacak projeleri hayata geçirmek ve desteklemektir. Bu çerçevede önerilerimiz; 1) Bugün olduğu gibi sivil toplum kuruluşları arasında fiili çatışmaları

18 beklemeden, muhtemel çatışma, şiddet ve savaş doğuracak konu ve problemler hakkında barışçıl çözümleri ortaya koyan çalışmalar, duyurular ve yayınlar yapılmalıdır. 2) Barış, kardeşlik içinde her türlü birlikte yaşamı ve paylaşımı anlatan, sorgulayan ve problemlere barışçıl çözümleri özendiren sinema filmi, dizi film, belgesel ve tiyatro oyunlarını teşvik etmek, ödüllendirmek gerekir. Bu çerçevede bir Barış Filmleri festivali düzenlenmeli, her yıl bir çatışma konusu ana tema olarak işlenmelidir. 3) Okullardaki Tarih kitapları bağımsız bir kurulca gözden geçirilerek savaşı ve şiddeti teşvik eden dilin terk edilmesi, savaşların anlatımında mutlaka ölü, yaralı, yetim kalanların sayısı ile insan hakkı ihlalleri ve çevreye verilen zararlar da belirtilip savaşın olumsuz etkileri ve sonuçlarının da bilinir hale getirilmesi gerekir. 4) Savaşların temel sebebinin ekonomik ve kültürel haklar olduğu, inanç temelli savaşların dinlerin özünde bulunmadığı, dolayısıyla bireysel ganimet ve mal edimininin kalmadığı günümüzde din ve mezhep çatışmalarını körükleyen Kutsal Savaş kültürünün yetkin ilahiyatçı ve hukukçularla tartışılıp yeniden değerlendirilmesi gerekir. 5) Çatışma ortamlarında her grupça ve özellikle resmi otoritelerce suiistimal derecesinde kullanılan şehitlik makamının ve Ölürsem Şehit, Kalırsam Gazi şeklinde özetlenen bir anlamda savaşı özendirici gaza kültürünün konunun uzmanlarınca sahih din kaynakları ve objektif hukuk kriterleriyle tartışılıp insani ve barışçıl bir temele oturtulması gerekir. 6) Şiddet ve savaş içerikli oyun ve filmlerin teşvik edilmemesi, vergilendirilmesi veya sigara kutularındakine benzer bir anti reklam kampanyasıyla sonlandırılması. (Bu çatışmada şu kadar insan ölmüş, şu kadarı yaralanmış, şu kadarı evsiz kalmıştır v.s.) 7) Bugün caydırıcılık adına sahip olunan nükleer silahların kullanılması halinde dünyada yaşaması için mücadele ettiğimiz insan ve çevrenin tamamının yok olacağı bilindiği halde bu silahların ne için edinilip saklandığı sorgulanmalıdır. Bu silahlar için harcanan tutarlar ile tüm insanlığın açlık ve sefaleti giderilebilecekken tüm dünyayı yok edebilecek bir silah stokunun elde tutulması hangi insani zihniyetle açıklanabilir. Savaşçı zihniyet ile silah sanayi ve finansörleri her alanda sorgulanmalı, deşifre edilmelidir. 8) Geçmişte Yeni Zellanda lının Çanakkale de ne işi olduğunu, Türk askerinin Kore ye neden gittiğini sorguladığımız gibi bugün ABD nin Afganistan ve Irak ta ne iş yaptığını Suriye nin kısa sürede nasıl iç savaşa girdiğini ve Güneydoğu da değişik adlarla bir asırdır devam eden çatışmaların neden sonlandırılmadığını özeleştiri yaparak ve empati kurarak sorgulamalıyız. Bugün Barış süreci adına burada bu sorgulamayı yapıyor ve reel hayatta bir araya gelemediğimiz insanlar ve kuruluşlarla aynı derdi paylaşıp birbirimizi dinliyor ve anlamaya çalışıyoruz.

19 Temmuz 2013 Barışın Dili Uludere mi? Robowski mi? Sıkıntılara ve sabotajlara rağmen Güneydoğu Kürt sorununu çözmek için başlatılan barış süreci devam ediyor. Bir yanda ülkenin batısında bir parkta kesilen ağaçlar bahanesiyle başlatılan ama kimin eliyle nereye doğru gittiği belli olmayan Gezi eylemleri, diğer yanda kadük kalan yeni Anayasa hayali ve Barış Süreci. Haziran yazımda Kocaeli Barış platformunun düzenlediği Kocaeli Barışı Konuşuyor sempozyumunda İDEBİR adına yaptığım İnsani Değer Olarak BARIŞ başlıklı sunumun özetine yer vermiştim. O yazımda konjöktürel bir süreç ya da Kürt Sorunundan ziyade Barış kavramının düşünce ve zihniyet olarak doğru anlaşılıp yaşatılabilmesi için önerilerimi ortaya koymuştum. Ancak O Sempozyumun da, bizim BARIŞ kavramını yazmamızın da sebebi PKK ve Kürt Sorunu bağlamında ülkemizde yaşanan şiddete dayalı çatışmayı sonlandıracak Barış Sürecine katkı sunmaktı. Sempozyumundan sonra gördüm ki çatışmayı biz önce dil ve kavramlar üzerinden başlatıyor, önyargılarımızla aşılmaz duvarlar örüyoruz. Aramızdaki insani diyalog ve empatiyi kaybedince de şiddet sahneye çıkıyor. Öyle ise önce temel kavramlarımızı ideolojik boyuttan doğal insani boyuta çekmeli, sonra karşımızdakinin dilini ve kültürünü yok saymadan ortak bir barış dili kurmalıyız. Yazımın başlığında ve ilk paragrafında isim kavramlara baktığınızda anlaşmazlığı ve çatışmayı körükleyen ikircikli dili göreceksiniz. Barış Sürecinde çözülmek istenen Güneydoğu meselesi mi?, Kürt meselesi mi? yada hepsinin üzerinde İnsan Hakları meselesi mi? Yada terör operasyonları çerçevesinde vahim bir hata yada sabotaj..! ile 38 insanımızın haksız yere bombalanarak öldürüldüğü yer Uludere mi? Robowski mi?

20 Başlangıçta konuyu tanımlarken kullandığımız dil bizi kamplara ayırıyor ve önyargılarımızı hareketle geçiriyor. Genel olarak batıdakiler bu üzücü olayı Uluderede Kaçakçıların sınırda yanlışlıkla bombalanması şeklinde ifade ederken Doğudakiler ve Kürtler olayı 38 Kürt Gencinin Robowski de haksız yere katledilmesi şeklinde tanımladı. Güneydoğu dolaşmış ve ilgili biri olarak Uludere nin Kürtçe yerleşik isminin Robowski olduğunu bilmiyordum. Başlangıçta bu anlatım tarzını yadırgadım. İsim mi önemli, hayatını kaybeden insanlar mı? Ancak siz devlet olarak bir bölgenin ve etnik grubun diline ve kültür kodlarına müdahale eder, halka rağmen yasak ve değiştirmeler yaparsanız bir süre sonra aynı dili kullanamazsınız. Bu insanlar sadece savaşta değil doktorda, okulda, askerde her yerde mağdur olur. Bugün eğitim sistemimizde bir yabancı dili yeterli görmeyip ikincisini öğretmeye çalışıyoruz. Neden? Dünyayı daha iyi anlayalım, daha vasıflı insanlarla dünyaya açılalım diye Bunu yaparken anadilimizi unutuyor muyuz? Hayır. Öyleyse yüzyıllardır birlikte yaşadığımız Kürt halkına Cumhuriyet tarihi boyunca iyi bir eğitim politikasıyla Resmi dil olarak Türkçeyi öğretsek, anadillerini de serbest bıraksaydık bugün ortak bir barış dili kullanmamız çok daha kolay olacaktı. Bu çerçevede sorunun adını koyarken bile zorlanıyor, ayrı dilden konuşuyoruz. Barış süreci için batıda genellikle Güneydoğu veya PKK sorunun çözümü denirken doğuda bu süreç Kürt Hakkının özgürlük sorunu olarak tanımlanıyor. Hâlbuki iki tarafta biliyor ki çoğunluk olarak doğu coğrafyamızda yaşayan, farklı dili kültürel yapısı olan bir Kürt halkı var ve bu halkın Cumhuriyet tarihi boyunca karşılanmayan haklı veya haksız talepleri var. Bu talepleri etnik tabanda ele aldıkça ayrışma ve çatışmadan kurtulamıyoruz. Artık ülkemizin geldiği demokrasi ve gelişmişlik seviyesine uygun vatandaşların hepsini kapsayacak insan hakları ve özgürlükleri bağlamında çözüm üretmek ve karar vermek gerekiyor. Bunun iki ana temeli var. Birincisi hukuki çerçeve için yeni-özgürlükçü bir Anayasa yapılması. İkincisi ise insan odaklı, ortak evrensel değerleri öne çıkaran, yaradılıştan gelen özellikleri doğal hak olarak sayan, ötekileştirmeyen, ideolojik dil kullanmayan bir zihniyet ve gönül dünyasını inşa etmektir.