TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası 20 ve 27 Aralık 2007 Bala Depremleri Raporu

Transkript

1 RAPOR İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası 20 ve 27 Aralık 2007 Bala Depremleri Raporu 20 Aralık 2007 günü, Ankara ili Bala ilçesi çevresinde Richter ölçeğine göre yaşanan 5.7 büyüklüğündeki depremin yerinde incelenip teknik yönden değerlendirilmesi amacı ile İMO Ankara Şube si, inşaat mühendisleri Nejat Bayülke, Ahmet Sımgın ve Mustafa Ülkü den oluşan bir heyet görevlendirildi. 26 Aralık 2007 günü deprem bölgesine giden heyet, bölgedeki gözlem ve deprem ile ilgili Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi nin yayınladığı basın açıklamalarından yararlanılarak bu raporu hazırlamıştır. Bu arada 27 Aralık günü 5.5 büyüklüğünde ikinci bir deprem meydana gelmiştir. Bu depremlerin çok sayıda öncü ve artçı depremleri olmuştur. Depremlerin etkilediği bazı yerleşim alanları ve bu yerleşim alanlarının Ankara ya olan uzaklığı ve doğrultusu Şekil-1 de verilmektedir. Depremler Ankara nın güneyinde, yaklaşık kuzeybatı-güneydoğu yönünde uzanan bir fayda olmuştur. Şekil-2 de Bu fay ve depremlerin episantırları verilmektedir. Şekil-2 de Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi tarafından kaydedilen 20 ve 27 Aralık 2007 depremleri ile diğer artçı ve öncü depremlerin dağılımı verilmektedir. Şekil-2 20 ve 27 Aralık 2007 Depremlerinin Artçılarının dağılımı (Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi- 21 Aralık 2007 Basın açıklaması) 20 Aralık 2007 depreminin fay düzlemi çözümü, hareketin sağ yönlü ve yanal atımlı bir fayda olduğunu göstermektedir. Şekil-3 de bölgedeki topoğrafik yapı ve deprem episantırları verilmektedir. 27 Aralık günü oluşan 5.5 büyüklüğündeki deprem güçlü bir artçı deprem olarak kabul edilebilir. Şekil-1 20 ve 27 Aralık 2007 Depremlerinin Etkili Olduğu Yerleşim Alanları 24 web sitemiz hizmetinizde

2 İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 RAPOR Şekil-3 Artçı depremler ve 20 ve 27 Aralık 2007 depremlerinin dağılımı (Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi-27 Aralık 2007 Deprem Raporu) İncelenen Yerleşim Yerleri Sırapınar Köyü: Kırdan kente göç nedeniyle köyde ikamet eden sürekli nüfusun azlığı Sırapınar köyünde de gözlenmektedir. Evlerin çoğu boş ya da yazın kullanılmaktadır. Bu nedenle köyün okul ve sağlık ocağı kapatılmıştır. Az sayıdaki öğrencinin Bala daki okullara günlük olarak taşındığı öğrenilmiştir. Ev, ahır, samanlık gibi yapıların büyük bölümü kerpiçle yapılmıştır. Kalan bölümü, çamur harçlı moloz taş duvar, üzeri ahşap elemanlı toprak örtülüdür. Kerpiç yapıların çoğunda dış cepheler kireçli ve çimentolu olduğu sanılan harç ile sıvanmıştır. Çamur harçlı moloz taş duvarlı kırsal yapıların duvarları cm kadar genişlikte yapılır. Genellikle duvarın iç ve dış yüzüne dışa bakan tarafı düzgün birer taş konulur. Bu taşların ortasına ise moloz taş parçaları ile bir dolgu yapılır. İç ve dış taraftaki taşları birbirine bağlayan taşlar olmadığı için deprem sırasında iç ya da dış yüzdeki taşlar tümü ile yıkılır. İç taraftaki duvar parçasının üzerine - genellikle damın kütükten kirişleri oturur. Bu dam kirişlerinden duvarın üzerine gelen düşey yük bir art germe mekanizması olarak duvarın iç taraftaki taşlarının kesme dayanımını artırdığı yıkılma önce dış taraftaki duvarda olur. Sırapınar köyündeki yapılarda gözlenen hasardan bazı resimler verilmektedir. Resim-1 Sırapınar: Moloz taşlı çamur harçlı duvarın dış yüzündeki taşlar yıkılmış ücretsiz hizmeti 25

3 RAPOR İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 Cami ve biraz düzenli olan yapılarda deprem etkisi görülmemektedir. Resim-2 Sırapınar: Tamamen yıkılmış ahırsamanlık bölümü Resim-5 Sırapınar Köyü Cami Diğer yapılarda belirgin çatlaklar, yer yer duvar göçmeleri göze çarpmaktadır. Yapılan çevre incelemesinde, köyün yakınında kuzeydoğu-güneybatı yönünde uzanan ve güneye doğru dalım yapan bir formasyon gözlenmektedir. Bu kayalık formasyondan deprem sırasında düşen kaya parçaları gözlenmiştir. Resim-3 Sırapınar: Bakımsız ve mevsimlik olarak kullanılan. Köşesindeki oturma çatlağı genişlemiş ve dış sıvalar yer yer dökülmüş Resim-6 Sırapınar Güneyi nde yer alan ve güneye doğru dalım yapan formasyon Köy, bu formasyon çizgisinin güneydoğu tarafında dolgu zemin üzerinde yer almaktadır. Resim-4 Sırapınar: Moloz taş duvarlı bir ahır-samanlık-depo duvarın dış yüzündeki taşlardan oluşan ve iç taraftaki duvar taşlarına bağlanmamış bölüm yıkılmış. Tamamında duvarlar arası bağlantı yoktur. Duvarların stabilitesini sağlayacak elemanlar (hatıl gibi) kullanılmamıştır. Resim-7 Sırapınar da deprem nedeni ile formasyondan düşen taş 26 web sitemiz hizmetinizde

4 İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 RAPOR Yeniyapan Şeyhli Köyü: Yeniyapan Şeyhli köyünde de evlerin çoğunda sürekli ikamet eden yoktur. Köy Sırapınar köyünün 5 km kadar güneybatısında yer almaktadır ve Sırapınar köyünün güneyindeki kayalık formasyonun üzerindedir. Köyde Sırapınar daki yapılara benzer yapılar olduğu için hasar da benzer niteliktedir. Resim-8 Yeniyapan Şeyhli Köyü Resim-9 Yeniyapan Şeyhli Köyü: Caminin 2 nci şerefesinin korkulukları devrilmiş, külahında kesme çatlağı olmuştur Köy camisinin yalnız minaresi hasar görmüştür. Minarenin üstteki külah bölümü çatlamış olup her an düşebilecek durumdadır. Köyde en çok hasar gören iki katlı özel bir ev bulunmaktadır. Evin bir bölümü 50 cm kalınlıkta taş yığma duvarlı, döşemeleri betonarmedir. Yığma bölümü betonarme karkas ekleme yapılmıştır. Resim-10 Yeniyapan Şeyhli Köyü: Camisi minaresinin 2 nci şerefesinin devrilmiş korkulukları ve külahındaki kesme çatlağının yakından görünüşü. Yapılan eklentinin yığma bölüme uzanan kiriş ve döşemeleri yığma duvarlara oturtulmuştur. Deprem anında salınım yapan karkas bölüm, yığma bölüme darbe etkisi yaparak hasarı artırmıştır. Ayrıca, yığma duvarların birbiriyle bağlantısına özen gösterilmemesi depremin olumsuz etkisini artırmıştır. Avşar Kasabası: Avşar kasabası diğer iki yerleşim yerine göre daha çok sayıda sürekli oturanların bulunduğu bir yerleşim olarak görünmektedir. Düzenli yapı oranı yüksektir. Belde de önemli hasar görülmemektedir. Cami minaresinde hasar olmuştur. Minarenin külahında kesme çatlakları olduğu gibi minarenin karpuz bölümünde de eğilmeden dolayı oluşmuş basınç ezilmeleri ve çatlaklarla taşlar arasında ayrışma vardır. Bu minarenin 27 Aralık ta olan artçı depremde yıkıldığı öğrenilmiştir. İncelen Yerleşimlerdeki Hasarın Değerlendirilmesi Yapılardaki hasar genel olarak hafif hasar düzeyindedir. Bu yerleşimlerde hasar en çok MSK şiddet cetveline göre V düzeyindedir. Hemen hiçbir yapıda baca devrilmesi gözlenmemiştir. Bu yerleşimlerdeki çamur harçlı moloz taş duvarlı yapılarda toptan ücretsiz hizmeti 27

5 RAPOR İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 Daha Önceki Depremler Bölgede daha önce olmuş ve kayıtlara geçmiş bazı depremler vardır (Şekil-4). Bu depremler Ankara çevresindeki hafif yada küçük mağnitüdlü deprem etkinliğinin oldukça yaygın olduğunu göstermektedir. Özellikle 1975 Yenimehmetli depremi ve Haymana da olan depremler. Bu deprem etkinliğini göstermektedir. Resim-11 Avşar Kasabası: Cami minaresi külahında kesme hasarı Resim-12 Avşar Kasabası: Cami minaresinin karpuz bölümündeki eğilmeden basınç hasarı göçme gözlenmediği gibi pek çok yapıda beklenenin tersine duvarlarda eğik çekme çatlakları da pek gözlenmemiştir. Az katlı, teknik koşullara uygun yapılarda çok ciddi depremde de hiçbir hasar görülmeyeceği anlaşılmaktadır. Biraz daha özenli yapılarda deprem hasarının oldukça azalacağı sonucuna varılmıştır. Şekil-4: Ankara güneyinde yaşanan önceki küçük depremler ve Aralık 2007 depreminin etkilediği alanlar Depremin Ankara İçin Önemi Şekil 4 ve 5 den görüleceği gibi Ankara çevresinde önemli boyutta deprem etkinliği vardır. Ancak Ankara yı en çok etkileyecek depremler Kuzey Anadolu Fayı üzerinde olacak Mağnitüdü M > 7.0 olan depremlerdir. Kuzey Anadolu Fayının (KAF) Ankara ya yakın bölümünde en son çok şiddetli depremler 1 Şubat 1944 Bolu-Gerede (M= 7.4) ve 1951 Kurşunlu (M = 6.9) depremleridir. Bu büyüklükteki depremlerin Kuzey Anadolu Fayı nda yinelenme aralıklarının yıl olduğu bilinmektedir. Bu nedenle yakın bir gelecekte KAF ın Ankara yı etkileyecek bölümünde bu büyüklükte deprem olasılığı çok azdır. 20 ve 27 Aralık günü olan depremlerin episantırı Ankara dan km gibi oldukça uzaktadır. Bu mesafe ve arasında mağnitüdü olan depremlerin Ankara daki yapılarda mimari hasar bile yaratması olasılığı hemen hiç yoktur. Ankara çevresinde, 1975 Yenimehmetli, 1983 Köşker gibi merkezinde hasar yapan küçük mağnitüdlü bu nedenle Ankara da hissedilen ancak hasar yapma- 28 web sitemiz hizmetinizde

6 İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 RAPOR Şekil-5: Ankara çevresi depremleri yan depremler vardır. Bu depremlerin bazıları Şekil 4 de gösterilmektedir. Bu depremler tektonik olarak plaka içi depremler olarak tanımlanmaktadır. Plaka içi depremler tektonik plakalar için yerel olarak var olan bazı gerilim birikimlerinin ve jeolojik olarak çok eski fay yapılarının, örnek olarak Sarıpınar köyünün güneyindeki formasyon sınırı gibi (Resim 6 ve 7), üzerinde olmakta ve genel olarak bu faylar sınırlı boyutta olduğu için enerji birikimi de sınırlıdır ve bu nedenle de çok ender olarak büyük depremler olmaktadır. Plaka içi depremler kabuk altındaki mağma daki ısı akımlarından da etkilenmektedir. Haymana tarafındaki kaplıcalar plaka altında ısı akımının olduğunun göstergesi olarak alınabilir. Ankara çevresinde bu tür depremlerin oluşmasına uygun kabuk yapısı bulunmaktadır. Bu da benzer tür depremlerin sık oluşmasına neden olmaktadır. Bilindiği gibi Ankara nın büyük bir bölümü 1972 tarihli deprem bölgeleri haritasında IV ncü derece deprem tehlike bölgesi içine alınmıştır. Yapıların depreme dayanıklı tasarımı gerekmektedir tarihli deprem tehlike bölgeleri haritası ile Ankara ilinde bazı yerleşimlerin deprem tehlike derecesi artmıştır. Depreme dayanıklı yapı tasarımında, yapıların hafif depremlerde mimari hasar görmemesini sağlayan deprem hesap yatay yük düzeyleri kullanılır. Şiddetli depremlerde ise yapının süneklik ve enerji tüketme kapasitesi önemlidir. Bu açıdan bakılınca deprem bölgesine göre çok değişen yapı tasarım koşulları yoktur. Etriye sıklaştırması ve boyuna donatının bindirme boyları ile ilgili kurallar deprem bölgelerine göre önemli farklılıklar getirmez. Bu nedenle IV ncü derece deprem bölgesi için tasarlanmış yapı III ncü derece deprem bölgesinde beklenen boyutta bir depremde yıkılır beklentisi doğru değildir. 1 Mayıs 2003 Bingöl depreminde, Bingöl 2 nci derece deprem bölgesi iken ve 1975 hatta 1968 deprem yönetmeliklerine göre tasarlanmış pek çok resmi ve özel yapı depremi yıkılmadan ve hatta çok az hasar görerek atlatmıştır. Yapılarımızın deprem yönetmeliği ve TS-500 gibi standartlara uygun projelendirilmesi ve projelerine uygun olarak yapılması, beton dayanımının projedeki dayanımda olması ve donatıların projeye göre konulması, ve proje ve yapımın denetlenmesi her depremde hasarı azaltacak ve can kaybını önleyecektir. Hazırlayanlar İnş. Yük, Müh. Nejat Bayülke (ARTI Mimarlık, Mühendislik, Müşavirlik) İnş. Yük, Müh. Ahmet Sıngın, (Kare Yapı Denetim Şirketi) İnş. Yük. Müh. Mustafa Ülkü (Yapı4 Denetim Şirketi) İnş. Müh. Murat Karacaoğlu (İMO Ankara Şubesi) Kaynak Deprem Araştırma Dairesi 21 Aralık 2007 Tarihli Basın Açıklaması Bayındırlık İskan Bakanlığı, Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesi 27 Aralık 2007 Tarihli Basın Açıklaması Bayındırlık İskan Bakanlığı, Afet İşleri Genel Müdürlüğü. ücretsiz hizmeti 29

7 YORUM İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 Prof. Dr. Cüneyt ELKER Cüneyt Elker ODTÜ Mimarlık Fakültesi nden 1968 yılında mezun oldu. Doktorasını İTÜ Mimarlık Fakültesinde tamamladı yılında şehircilik ana bilim dalında doçentlik ünvanını aldı. Mesleki yaşamı boyunca şehircilik ve özellikle ulaşım planlaması dallarında uzmanlaştı. Kamudaki görevlerinin yanısıra, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Trafik Planlaması Bölümü ile Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Şehircilik Bölümü nde kısmi zamanlı öğretim görevlisi olarak çalıştı. VII ve VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı Ulaştırma Özel İhtisas Komisyonu nun başkanlığını yaptı. Son yıllarda, ülkemizdeki birçok büyük kentin ulaşım planlaması çalışmasında yüklenici, proje yöneticisi veya danışman olarak görev yaptı. Katıldığı birçok mimarlık, kentsel tasarım ve şehircilik yarışmasında ödüller ve mansiyonlar aldı. Halen Çankaya Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi İç Mimarlık Bölümünde öğretim üyesi olarak görev yapmakta olan Cüneyt Elker in, büyük bir bölümü ulaşım dalında olmak üzere, çok sayıda ulusal ve uluslararası yayını bulunmaktadır. Kent Konseyi Komedisi Prof. Dr. Cüneyt Elker Çalışmakta olduğum üniversitenin temsilcisi olarak 2 Ocak günü Ankara Kent Konseyi nin 2. Olağan Genel Kurul Toplantısı na katıldım. Kırk yıllık mesleki yaşamım boyunca sayısız benzer etkinliğe katılmama karşın hiçbir toplantı beni bu kadar şaşırtmamıştı. Önce başa dönelim: kent konseyleri 2005 yılında biraz da Avrupa Birliği nin baskısıyla- belediye yasasına eklenen yeni bir mekanizma. Amaç, kentteki çeşitli aktörlerin, bu arada özellikle sivil toplum örgütlerinin karar sürecine katılımlarını sağlamak. Özetle hedef, yerel ölçekteki kararların daha demokratik ve saydam bir biçimde verilmesi. Kent Konseyi Yönetmeliği ne bakılacak olursa, kent konseylerinin görevleri demokratik katılımın yaygınlaştırılması, çok ortaklı ve çok aktörlü yönetim anlayışının benimsenmesi, sürdürülebilir gelişme sorunlarının çözümüne ilişkin planların hazırlanması, temel stratejilerin belirlenmesinde ortak bir aklın oluşturulması, kent yönetiminde saydamlık, katılım, hesap verebilirlik ilkelerinin uygulanmasına katkıda bulunmak gibi şaşırtıcı derecede çağdaş ve demokratik birçok ilkeye göre düzenlenmiş durumda. Bu ilkelerin çağdaşlığına karşın, konsey ağırlıklı bir biçimde kentin milletvekilleri, il genel meclisi üyeleri, belediye meclisi üyeleri, muhtarlar, valilik, kamu kuruluşlarının temsilcileri gibi zaten yürütme erkinin içinde olan üyelerden oluşuyor. Üniversiteler, meslek odaları, sivil toplum örgütleri de konseyde var, ancak bunlar azınlıkta kalmakta. Diğer bir deyişle, böyle bir üye kompozisyonu ile yukarıdaki ilkelerin nasıl yerine getirilebileceği de ayrı bir tartışma konusu. Yeniden konumuza gelelim: ülkemizde yönetimi elinde tutan kitleler bu çağdaş ve demokratik ilkeleri özümsememiş olunca sözünü ettiğim toplantıdaki gibi şaşırtıcı hatta tiksendirici tablolar ortaya çıkıyor. İlgili yönetmeliğe göre, sekreterya görevini kentin büyükşehir başkanlıklarının yürüttüğü kent konseyleri yılda iki kez olağan genel kurul toplantısı yapar. Ankara Kent Konseyi ilk Ola- 30 web sitemiz hizmetinizde

8 İMO ANKARA ŞUBE BÜLTEN OCAK 2008 YORUM ğan Genel Kurul Toplantısı nı 2007 yılının Ocak ayında yapmış ve Yürütme Kurulu nu seçmişti. Bu toplantı ise 2007 yılında yapılması gereken ikinci olağan toplantıydı. Ancak, Ankara Büyükşehir Belediyesi konsey çalışmaları için o kadar isteksizdi ki, ikinci toplantıyı yılın son günlerine raslatmış, yeterli çoğunluk sağlanamadığında toplantının 2008 yılında yapılması gerekmişti. Oysa, toplantının gündemi çok basitti ve neredeyse hiç hazırlık gerektirmiyordu: Ankara Kent Konseyi nin yönergesi oylanacak (ki bu yönerge tip yönergeden kopyalanıyordu) ve çalışma gruplarının konuları belirlenerek toplantıda üye seçimi yapılacaktı. Özetle, Yürütme Kurulu nun bir kaç saatlik bir ön hazırlık çalışması yeterliydi. Ancak, belediye isteksiz ve samimiyetsiz olunca, ikinci toplantı için bir kaç gün veya hafta yerine 11 ay beklenmesi gerekmiş ve yılın son günlerine gelinmişti. Toplantı gündeminin ilk konusu olan Ankara Kent Konseyi Çalışma Yönergesi nin Görüşülmesi için tek tek maddeler yerine yönergenin bütününün tartışılması benimsendi. İlk sözü, belediye meclisinde muhalif kanatta olduğu anlaşılan bir bayan üye istedi. Ancak, daha kürsüye gelirken, toplantı başkanı (ki yönetmeliğe göre Belediye Meclisi Başkan Vekili oluyor) tarafından Sahra Hanım, bak burada siyaset konuşmak yok, sadece yönergenin maddeleri üzerinde konuşulacak, ha diye kibarca(!) uyarıldı. Konuşmacı da, sanki bu kibar uyarıyı duymamışcasına, belediyenin konsey çalışmalarını savsakladığı gibi benim de paylaştığım bazı düşüncelerine ek olarak yönerge taslağı ile nasıl ilişkilendirdiği anlaşılamayan çoğu gündem dışı ve salondaki kasaba siyasetcisi ağırlıklı kitleyi kızdıracak konulara değindi. Konuşma sırasında, bol bol bağırış çağırış, söz kesme gibi eylemlere tanık olduk. Gündemin bu maddesi üzerinde söz alan diğer konuşmacılar da, ilk konuşmacıyı hedef alan ve ağırlıklı olarak din, laiklik, kimin cumhuriyete daha çok sahip çıktığı, yoksullara dağıltılan yardım poşetlerinin faziletleri gibi tümüyle gündem içi (!) konularda konuştular. Gündemin bu maddesi üzerine görüşmeler, iki saate yakın süren ızdıraplı bir bekleyişten sonra, oturum başkanının kabul edenler, etmeyenler, kabul edilmiştir deyişiyle sonuçlandı. Çalışma gruplarının konularının ve üyelerinin belirlenmesi ni içeren gündemin ikinci maddesine gelindiğinde, bunun ilk maddenin tersine belediyece titizlikle kurgulandığı anlaşıldı. Her ne kadar konseyden çıkan önerilerin sonuçta belediyenin karar organlarınca onaylanmadan hayata geçirilmesi mümkün olmasa da, belli ki belediye yetkilileri bazı hassas konuların gündeme gelmesine dahi tahammül edemiyorlardı. Ben ise, üniversite temsilcisi olarak konseyde yer alırken naif bir yaklaşımla, bilgili ve deneyimli olduğumu düşündüğüm ulaşım konusunda bir çalışma grubunda yer alıp, sonuçta bugünkü belediye yönetimince benimsenmiyeceğini de bilsem, yaşadığım kente ilişkin doğru ve çağdaş ilkelerin hiç olmazsa gündeme gelmesini sağlamayı amaçlamaktaydım. Herşeyden önce Yürütme Kurulu nca önerilen çalışma guplarına bakıldığında, birkaçı hariç, bunların çoğunlukla sosyal yardımlaşma, kadın ve aile, gençlik ve spor, sağlık gibi kentin sorunlar listesinin başlarında olmayan konulardan oluştuğu görülüyordu. Konsey üyelerinden biri imar ve ulaşım konularında da bir çalışma grubu kurulmasını önerdi. Oturum başkanı ben bunu gerekli görmüyorum, kabul etmeyenler, edenler, kabul edilmemiştir şeklinde savuşturdu. Bunun ardından ben de söz alarak, kentteki herhangi bir kişiye bu kentin en önemli sorunu nedir diye sorsanız çoğunluk ulaşım der, bu konuda bir çalışma grubunun olmamasını bir eksiklik olarak değerlendiriyorum ve ulaşım çalışma grubunun kurulmasını öneriyorum gibi kısa bir konuşma yaptım. Başkan, bu defa o konuda belediyede komisyonlar var (sanki diğer çalışma gruplarının konularında yokmuş gibi), yeni bir çalışma grubuna gerek yok, oyluyorum, kabul etmeyenler, edenler, kabul edilmemiştir diyerek belediye başkanınca kendine verilen rolü başarıyla yerine getirdi. Bunun üzerine, oradaki varlığımın gereksiz ve yararsız olduğu düşüncesiyle salonu terk ediyordum ki, çalışma gruplarının üyelerinin belirlenmesi aşamasına geçildiğini gördüm ve biraz daha oyalandım. Bir çalışma grubu kuruluyorsa, ilgili konuda en çok yararı ve üretimi sağlayacak nitelikte ve sayıda üye seçilmesi hedeflenir, değil mi? Oysa, oturum başkanının çalışma gruplarında üye sayısı en çok üç mü, yoksa yedi mi olsun? konusunu gündeme getirdiğini ve bunu oylayarak çalışma gruplarını üç üye ile sınırlandırdığına tanık oldum. Büyükşehir Belediye Başkanı üç üye ile sınırlama talimatının sonucundan emin olamadı ki, oturduğu yerden oylamanın yeniden yapılmasını buyurdu; oturum başkanı buna karşılık Sayın Başkanım, ben yılların siyasetçisiyim, böyle konuları hiç atlar mıyım, soruyu ona göre sordum, üye sayısı üç olarak belirlenmiştir, siz merak etmeyin şeklinde kendisini rahatlattı. Bunun hemen ardından çalışma gruplarının üyelerinin seçimine geçildi. Daha ilk gruptan itibaren, yapılan bağırış çağırış ve şakalaşmalar sonucunda, üç üyeden birinin İl Genel Meclisi Üyesi olması, diğerinin ise muhtarlardan bir kişi olması yönünde bir konsensüs belirdi. Böylelikle, tanımı gereği uzmanlık gerektirdiği için kurulan çalışma gruplarında sıfır veya en fazla bir uzman yer alması garantilenmiş oldu. Bu sayede Ankara Kent Konseyi, hiçbir şey üretmeden ya da içi boş raporlar hazırlayarak bugünkü belediye yönetiminin pürüzsüz bir biçimde yerel seçimlere ulaşmasını sağlamış olacak. Ankara Kent Konseyi kuşkusuz ülkemizdeki en önemli organlardan biri değil. Üstelik konseyin yapacağı çalışmalar ve oluşturacağı görüşler ne olursa olsun, bunların halen Ankara da doğru veya yanlış yapılmakta olanları değiştirme olanağı da yok. Ancak bu örnek, ülkemizde çağdaş ve demokratik gibi görülen kimi yasa ve düzenlemelerin yöneticiler tarafından ne kadar samimiyetsizce ve kasaba siyasetçisi düzeyinde ele alındığının bir göstergesi. Aslında bu düzeysizlik ve kötü niyete, Türkiye de karar mekanizmasının nasıl işlediğini bilen bir kişi olarak şaşırmamam gerekirdi. Ancak, yönetmelikte yazılı ilkeler o derece çağdaşdı ki bir an için uygar ve demokratik bir ortamda olduğuma inandım. Yanılmışım, değişen bir şey yokmuş. ücretsiz hizmeti 31