MÜNAFIK VE ÖZELLİKLERİ. Allah ı da, mü minleri de güya aldatırlar. Hâlbuki onlar kendilerinden başkasını aldatamazlar

Transkript

1 MÜNAFIK VE ÖZELLİKLERİ KONUYLA İLGİLİ BAZI AYETLER و ال ذ ین آم ن وا و م ا ی خ د ع ون إ لا أ نف س ھ م و م ا ی ش ع ر ون ی خ اد ع ون الله Allah ı da, mü minleri de güya aldatırlar. Hâlbuki onlar kendilerinden başkasını aldatamazlar da yine farkına 1 varmazlar. P0F P ف ي ق ل وب ھ م مر ض ف ز اد ھ م الله م ر ضا و ل ھ م ع ذ اب أ ل یم ب م ا ك ان وا ی ك ذ ب ون Onların kalplerinde hastalık vardır. Allah da onların hastalığını çoğaltmıştır. Söylemekte oldukları yalanlar sebebiyle de onlar için acıklı bir azap vardır. 2 و إ ذ ا ق یل ل ھ م لا ت ف س د وا ف ي الا ر ض ق ال وا إ نم ا ن ح ن م ص ل ح ون * أ لا إ نھ م ھ م ال م ف س د ون و ل ك ن لا ی ش ع ر و ن Kendilerine yeryüzünde fesat çıkarmayın, denildiği zaman Biz ancak ıslah edicileriz derler. Gözünü aç, onlar muhakkak ki fesatçıların ta kendileridir. Fakat farkında değildirler. 3 و إ ذ ا ق یل ل ھ م آم ن وا ك م ا آم ن ال ناس ق ال وا أ ن ؤ م ن ك م ا آم ن ال سف ھ اء أ لا إ نھ م ھ م ال سف ھ اء و ل ك ن لا ی ع ل م و ن Onlara insanların (müslümanların) inandığı gibi inanın denilince, biz de o beyinsizlerin inandığı gibi mi inanacağız? derler. Dikkat et ki (asıl) beyinsizler hiç şüphesiz kendileridir. Fakat 4 bilmezler. P3F P و إ ذ ا ل ق وا ال ذ ین آم ن وا ق ال وا آم نا و إ ذ ا خ ل و ا إ ل ى ش ی اط ین ھ م ق ال وا إ نا م ع ك م إ نم ا ن ن ح م س ت ھ ز ؤ و ن Onlar mü minlerle karşılaştıkları zaman (biz de) iman ettik derler. (Kendilerini saptıran) şeytanları ile başbaşa kaldıklarında ise: biz sizinle beraberiz, biz onlarla sadece alay ediyoruz derler. P4F5 1 Bakara, 9 2 Bakara, 10 3 Bakara, Bakara, 13 5 Bakara, 14

2 ال ذ ین ی تخ ذ ون ال ك اف ر ین أ و ل ی اء م ن د ون ال م ؤ م ن ین أ ی ب ت غ ون ع ند ھ م ال ع زة ف ا ن الع زة ہلل ج م یع ا Onlar, mü minleri bırakıp da kâfirleri dost edinenlerdir. İzzeti (güç ve şerefi) onların yanında mı arıyorlar? Bilsinler ki bütün izzet yalnızca Allah a aittir. 6 و لا ی ا ت ون ال صل وة ا لا و ھ م ك س ال ى و لا ی ن ف ق ون ا لا و ھ م ك ار ھ و ن Namaza kalktıkları zaman üşene üşene gelirler, istemeye istemeye infak ederler. 7 KONUYLA İLGİLİ BAZI HADİSLER آی ة ال م ن اف ق ث لا ث إ ذ ا ح دث ك ذ ب و إ ذ ا و ع د أ خ ل ف و إ ذ ا اؤ ت م ن خ ا ن "Münafığın alâmeti üçtür. Söz söylerken yalan söyler. Va'd ettiği, söz verdiği zaman sözünde durmaz. Kendisine bir şey emanet edildiği zaman hiyanet eder." 8 أ ر ب ع م ن ك ن ف یھ ك ان م ن اف ق ا خ ال ص ا و م ن ك ان ت ف یھ خ ص ل ة م ن ھ ن ك ان ت ف یھ خ ص ل ة م ن ال نف اق ح تى ی د ع ھ ا: 1. إ ذ ا اؤ ت م ن خ ان. 2. و إ ذ ا ح دث ك ذ ب 3. و إ ذ ا ع اھ د غ د ر. 4. و إ ذ ا خ اص م ف ج ر. (متفق علیھ) "Dört şey kimde bulunursa hâlis münafık olur. Kimde bunlardan bir kısmı bulunursa, onu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir haslet kalmış olur. Bunlar: 1. Kendisine bir şey emanet edildiği zaman hiyanet etmek, 2. Söz söylerken yalan söylemek, 3. Ahdettiğinde( söz verdiğinde) sözünü tutmamak, 4. Husumet zamanında da haktan ayrılmaktır." 9 ت ج د من ش رار الناس ی و م القیامة عند الله ذ ا الو ج ھین الذي ی ا تي ھ ؤلاء بوجھ وھ ؤلاء بوجھ "Kıyamet gününde İnsanların en şerlisinin, şunlara bir yüzle, diğerlerine başka bir yüzle gelen iki yüzlüler, münafıklardır." 10 "Yalan, nifak kapılarından bir kapıdır." (Râmuz el-ehadis, no: 1443) 6 Nisâ, Tevbe, 54 8 S. Buhâri, Tecrid-i Sarih, 1, no: 31; Tirmizî, İman 14 9 S. Buhâri, Tecrid-i Sarih, 1, no: Seçme Hadisler, Diyanet Y. 101, 102

3 "Münafıklara sabah ile yatsı namazlarından daha ağır hiçbir namaz yoktur. Halbuki bu iki namazın cemaatinde olan sevabı bilselerdi, emekleye emekleye (sürtüne sürtüne) de olsa, onlara gelip hazır olurlardı." (S. Buhâri, Tecrid, II, no: 283) "Mü'min yiğittir, zekidir, dikkatlidir, itaatlidir, acele etmeyendir, âlimdir, takva sahibidir. Münafık ise, insanları arkalarından çekiştiren ve yüzlerine karşı dil uzatan bir cehennem odunudur. Şüpheli şeylerde durmaz, harama riayet etmez, tıpkı gece odun toplayan kimse gibi, nereden kazandığına, nereye harcadığına ehemmiyet vermez." (Râmuz el-ehadis, no: 2860) "Kim Allah'ı çok hatırlar ve zikrederse nifaktan uzak olur." (Râmuz, no: 5060) "Bir kimse, gaza etmeyerek ve cihada gitmeyi gönlünden geçirmeyerek ölürse, bir nevi nifak üzere ölür." (Riyâzü's-Sâlihin, II. No: 1346) "Mü'min, günahını üzerine düşüverecek bir dağ gibi görür ve günahtan böylece korkar. Münafık ise, günahını burnunun üzerine konmuş uçan bir sinek gibi görür." (S. Buhâri, Deavât 4) KONUNUN İŞLENİŞİ Toplum hayatında huzurlu, sağlıklıve güven dolu bir ortamda yaşamanın büyük önemi vardır. Bu huzur ve güvenin teminine yönelik bir takım usul ve esaslara riayet etmek; herşeyden önce o toplumu oluşturan bireyler için gereklidir. Aksi halde toplumda kargaşa, anarşi, güvensizlik, sahtecilik ve haksızlık baş gösterir. Günümüzde toplum hayatında karşılaşılan bir takım olaylar insanların güven duygularını zayıflatır. Özellikle günlük hayattta ortaya çıkan pek çok sahtecilik örnekleri insanlarda kaygı, endişe ve güvensizlik uyandırmaktadır. Toplumda güven ortamını zedeleyen, insanları huzursuzluğa ve ümitsizliğe düşüren sahteciliğin önemli bir sorun olduğunda kuşku yoktur. Kur an-ı Kerim bu sorunu nifak kavramı ile ele almış, sahtecilik yapan münfıkların özelliklerini pek çok ayeti kerimeyle ortaya koymuştur. İman veya diğer tabirle inanç olgusunun temeli sağlıklı bir kabule ve tasdike dayanır. Zira imanın özü ve hakikati kalbin tasdikidir. İmanın bir değer ifade edebilmesi için sözden başka kalbî onaylama/tasdik gereklidir. Iman esaslarına kalpten inanmadığı halde inanmış gibi görünme hastalığına düşmek inançta sahtekarlıktır.

4 Dini bir terim olarak gönülden inanmadığı halde inkarını saklayıp, dili ile Allah I, peygamberi ve onun bildirdiği diğer iman esaslarını benimsediğini söyleyerek mümin görünen kimseye münafık denir. Münafığın bu davranışına da nifak denir. 11 münafık, olduğundan başka halde görünen, inanmadığı halde kendini inanmış gibi gösteren kişidir. Münafıklık inanç sahteciliğinin en belirgin olarak ortaya çıktığı hastalıklı bir ruh halidir. Bu ruh halindeki insanların en belirgin vasıfları ise iki yüzlülüktür. Hasan el-basrî (r.a), nifakı şöyle tanımlar: İnsanın içiyle dışının aynı olmaması, sözüyle işinin birbirini tutmaması, bir kimsenin yanındayken gösterilen davranış ile, arkasından konulan tavrın farklı olmasıdır. Demek ki nifak, ikiyüzlülüğün diğer adıdır. İman, ibadet, hizmet ve bütün günlük işlerde gözükebilecek bir çirkinliktir. Nifak, öyle kötü bir huydur ki, şeytanın kendisinden kaçtığı Hz. Ömer (r.a.) bile, ondan korkmuştur. Ashab-ı Kiram, küfürden fazla nifaktan endişelenmiştir. Nifaktan ancak mü min olan korkar; münafık ise kendini tertemiz sanar diyen alimlerimiz, bizleri bu ciddi bir tehlikeye karşı uyarıyorlar. Çünkü mesele, iman meselesidir. Nifakı kansere benzetebiliriz. Kanser, ilk aşamada insana ağrı acı vermez, gizlice yayılır. İlk anda farkedilip müdahele edilmezse ölümcül pençesine alır, kurtuluşu olmaz. Nifak da böyledir: münafığı dıştan gören kimse, bu ne güzel müslüman, ne kadar hayır ehli bir adam! diyebilir. Bilmez ki karşısındaki evliya kılığında bir şeytan, dost görüntüsünde bir düşmandır. Bunun için nifakı tanımak ve zamanında önlem almak gerekir. Olgun ve kâmil mümin olma yolunda böylesine sinsi ve tehlikeli bir engel olan nifakın iki çeşidi vardır: Birincisi, itikatla ilgili olanıdır (itikadî nifak). Mümin olduğunu söylediği halde aslında inanmayan, hatta dine düşman olan kimseler bu kısma girer. Bu tür nifak ehli, bunu bir menfaat veya gizli bir fesat için yaparlar. Bir plân gereği müslüman gözükmesi gerekiyordur. Namazda ön safı kimseye vermez, hayır ve ıslahtan bahseder, sık sık müslüman olduğunu söyler, hizmetlerde başı çeker ama içindeki niyet bambaşkadır. Hep fitne, şüphe ve ayrılık sebebi olacak şeyleri arar ve ilk fırsatta oyununu oynar. Nifakın ikinci çeşidi, iş ve ibadetlerde olanıdır (amelî nifak). Bu, imanla nifakın karışması, gerçekten inanan bir müslümanın münafıkların hallerine bulaşmasıdır. Böyle bir nifak insanı ebedi cehennemde bırakmaz. Ancak, terkedilmezse, sahibini bir müddet azapta bırakır. Bu nifak insanın manevi derecesini düşürür, sıddîklerden olmasını engeller. Genelde müslümanların içine düştüğü nifak işte budur. En tehlikeli nifak alâmetlerini Rasulullah (s.a.v) Efendimiz açıklıyor: Dört huy var ki, onlar kimde bulunursa o tam bir münafık olur. Bu huylardan birisi kendisinde bulunan kimse ise, o huyu terk edene kadar münafıklıktan bir huy taşımış olur. Bu huylar şunlardır: Konuştuğu zaman yalan söyler. Söz verdiği zaman sözünü tutmaz. Kendisine bir şey emanet edilince ona hiyanet eder. Birisi ile çekişmeye girince hak yer, haddini aşar. (Buharî, Müslim) 11 TDV, İslam İlmihali, c. 1, s.77

5 Kur an-ı Kerim de ve Sevgili Peygamberimizin hadis-i şerifler ışığında münafıkların özelliklerini üç ana başlıkta incelemeye çalışacağız. 1. Münafıkların itikatları (inançları) bozuktur: Münafıkların en önemli özelliği itikatta yanlış inançta olmalarıdır. Çünkü inanç bakımından münafıkların en belirgin özelliği inanmadıkları halde inanmış gözükmeleridir. Kuran-ı Kerim de münafıkların özellikleri arasında ilk zikredilen husus budur. (Münâfıklar), Allah a ve peygambere inandık ve itaat ettik derler. Sonra da onların bir kısmı bunun ardından yüz çevirirler. Hâlbuki onlar inanmış değillerdir (Nur, 47) Münafıklar Allah a ve Resulüne inanmadıkları gibi müminlerle de dostlukta bulunmazlar ve ayrıca kâfirlerle de dost oldukları halde onlarla beraber gözükmemeye özen gösterirler. Yani iki grup arasında gidip gelirler. Onlar küfür ile iman arasında bocalayıp dururlar. Ne bunlara (Mü minlere) ne de şunlara (kafirlere) bağlanırlar. Allah kimi saptırırsa ona asla bir çıkar yol bulamazsın. (Nisa 143) Bu sebeple İtikadi anlamda münafıklığın sonucu Allah ın azabıdır. Şüphesiz ki münafıklar, cehennem ateşinin en aşağı tabakasındadırlar. Onlara hiçbir yardımcı da bulamazsın. (Nisa 145) 2. Münafıkların ibadet anlayışları bozuktur: Münafıkların bir başka özelliği ise, inanmadıkları şeyleri yerine getirdiklerinden dolayı ibadetleri zoraki yaparlar. Yapmış olduğu ibadetleri Allah ın rızasını kazanmak için değil de insanlara gösteriş için yerine getirirler. Bu ise makbul olan bir davranış şekli değildir. Yüce Rabbimiz bu hususu bizlere şöyle bildirmektedir: Münafıklar, Allah ı aldatmaya çalışırlar. Allah da onların bu çabalarını başlarına geçirir. Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar, insanlara gösteriş yaparlar ve Allah ı pek az anarlar. ( Nisa 142) Münafıklar, ibadetlerinde, iman etmedikleri veya imanla küfür arasında gelip gittikleri için bir dindardaki hassasiyete sahip değillerdir. Halbuki ibadetler, kulların Yaratan a arzıhal eyledikleri, O na seslendikleri ve en yakın oldukları bir miraç halidir. Meselâ temel ibadetlerden namaz, Müslüman ın hayatında çok belirleyicidir. Peygamber Efendimiz in beyan ettiği üzere, kişinin namaz kılması, mescitlere devamı imanına delâlet eder (Tirmizî, İman, 8) Ancak ibadetler münafıklar için bir külfet ve sıkıntı kaynağıdır. Yatsı ve sabah namazı onlara en ağır gelen ibadetlerdendir. (Buharî, Ezan, 34; Müslim, Mesacid, 252) Namazlarından gafildirler ve ibadetlerini gösteriş için yaparlar. Zekâttan kaçar, hattâ çok küçük insani yardımları bile insanlardan esirgerler. Şayet vaziyeti kurtarmak maksadıyla verirlerse de gönülsüz verirler (Bk. Mâûn, 4-7; Tevbe, 54; Nisâ, 142). Nifak ehli, insanlara iyilik etmek şöyle dursun, mü minleri önce fakirleştirmeyi daha sonra da ekonomik sıkıntılarını istismar ederek İslam dan vazgeçirmeyi bile tasarlayıp, inkâr noktasında kendileriyle bir olmalarını isterler (Bkz. Münafikûn, 7; Nisâ 89)

6 3. Münafıkların ahlaki özellikleri bozuktur: Münafıklar yalancıdırlar, yeminlerini her zaman kendilerine kalkan edinirler, insanları Allah yolunda olmalarını engellerler, gösterişlidirler ve sözlerini hep süslü göstermeye çalışırlar. Kur an-ı Kerim de Münafikun diye münafıkların hayat tarzlarını ortaya koyan müstakil bir süre vardır. Bu sürenin ilk ayetlerinde Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: (Ey Muhammed!) Münafıklar sana geldiklerinde, Senin, elbette Allah ın peygamberi olduğuna şahitlik ederiz derler. Allah senin, elbette kendisinin peygamberi olduğunu biliyor. (Fakat) Allah o münafıkların hiç şüphesiz yalancılar olduklarına elbette şahitlik eder. Yeminlerini kalkan yaptılar da insanları Allah ın yolundan çevirdiler. Gerçekten onların yaptıkları şey ne kötüdür!... Onları gördüğün zaman kalıpları hoşuna gider. Konuşurlarsa sözlerine kulak verirsin. Onlar sanki elbise giydirilmiş kereste gibidirler. Her kuvvetli sesi kendi aleyhlerine sanırlar. Onlar düşmandır, onlardan sakın! Allah onları kahretsin! Nasıl da (haktan) çevriliyorlar! O münafıklara, Gelin, Allah ın Resülü sizin için bağışlama dilesin denildiği zaman başlarını çevirirler ve sen onların büyüklük taslayarak uzaklaştıklarını görürsün.... Onlar, Allah Resûlü nün yanında bulunanlara (muhacirlere) bir şey vermeyin ki dağılıp gitsinler diyenlerdir. Halbuki göklerin ve yerin hazineleri Allah ındır. Fakat münafıklar (bunu) anlamazlar. (Münafıkun1-7) Münafıklar kötülüğün yayılmasını arzu ederler ve bunun için çalışmalarda bulunurlar, iyiliğin yayılmasına ise engel olurlar. Ayrıca cimridirler. Hayır yolunda harcama yapmadıkları gibi hayrada teşvikçi olmazlar (Tevbe 67) Peygamberimizbir hadislerinde münafıkların alametlerini şöyle ifade eder: Münafığın alâmeti üçtür: Konuşunca yalan söyler, söz verince sözünden cayar, kendisine bir şey emanet edildiğinde hıyanet eder. ( Buharî, İman,24) Bu alâmetler, bazen gerçekten Müslüman olan birinde bulunabilir. O takdirde o kimseyi küfürle veya münafıklıkla mı itham edeceğiz? Halbuki bir Müslüman ın kâfir veya münafık olduğuna hükmetmenin câiz olmadığı, hatta bunun haram olduğu konusunda ümmetin icmâı vardır. İmam Nevevî, kendisinde bu nitelikler bulunan Müslüman ın münafığa benzediğini ve münafıkların ahlâkıyla ahlâklandığı fakat kâfir ya da münafık olmadığını söyler.(riyazü s-salihin T. ve Ş., c.2, s.113) Sevgili Peygamberimiz münafıkların hayatında alışkanlık haline getirdikleri bu özellikleri müminlerin hayatlarından uzaklaştırmak ve sakındırmak istemektedir. İnanmış görünme sahteciliği sadece belirli bir döneme özgü bir şey olmayıp süreklilik arz eder. Hadis-i şerifte ifade edilen nifak özelliklerinden kaçınmak bütün inananlara yönelik bir mesajdır. Müminler de imanlarıyla bağdaşmayan bu giibi nifak belirtilerinden ve inanç sahtecilerinin tutum ve davranışlarından uzak kalmak durumundadırlar. Burada hatırlatmak gerekir ki, bütün bu sıfatlar nifaka ait olmakla ve bir münafıkta bulunmakla birlikte, bunlardan bir veya birkaçının bulunduğu herkes münafıktır denilemez. Zira bir Müslüman ın her sıfatı İslâm dan kaynaklanmak gerekse de, bu her zaman ve herkes için mümkün olmayabilir. Bu sebeple, nasıl bir

7 kâfirde Müslüman sıfatı bulunabilirse, bir Müslüman da da küfür ve nifak sıfatlarından bir veya birkaçı bulunabilir. Bunlar onu kâfir veya münafık yapmasa da, bunlardan kurtulmaya çalışmak gerekmektedir. Sonuç itibariyle; Nifak, inanmadığı halde inanıyor görünmek, akide ve düşüncede münkir olmasına rağmen farklı bir tavır ve kanaat sergilemektir. O, sadece Medine dönemine münhasır sosyal bir olgu değildir. Değişik zamanlarda, İslâm dinini tam kabullenemeyen kitleler, İslâmî fetihler sebebiyle iktidarlarını ve statülerini kaybeden veya önceki inanç ve kültürlerini terk edemeyen zümreler, milletler, nifakı bir hayat biçimi olarak tercih etmişlerdir. Nifak, İslâm toplumu içinde her zaman en tehlikeli bir virüs olarak daima var olmuş, Müslüman toplumunun bünyesinin zayıfladığı anlarda bilhassa yıkıcı bir tesir göstermiştir.yüce Allah (c.c.), insanların zahir ve bâtınlarını bildiği için Kur ân âyetlerinde münafıkların kalplerindekini ifşâ etmiştir. İsimlerini tasrih etmemekle birlikte, onları tanıyabileceğimiz ve bizim de kendi adımıza dikkatli olmamız için münafıkları veya nifakı bütün özellikleriyle ortaya koymuştur. Münafıkların içinde bulunduğu psikolojik durumun zorluğu ve yaşadıkları stresin boyutu, Allah hiç kimseye tek bedende iki kalp vermemiştir (Ahzab, 4) âyetinde ifadesini bulmaktadır. Bu demektir ki, bir insanın iki vicdanı veya iki kalbi, başka bir deyişle aynı anda hem mü min, hem de kâfir olması imkân sınırlarının zorlanmasıdır (Maverdî, 4:371) Münafıklar, özleri itibariyle inkârcıdır. Ancak İslâm toplumunda kabullenilmek, beklentilere cevap vermek ve muhtemel tepkileri bertaraf etmek için sürekli maskelemede bulunurlar. Bu haliyle münafık, hiçbir zaman sabit bir kimliğe bağlı kalamaz. İşte bu hal zamanla münafığın iç ve dış dünyası arasındaki mesafeyi öyle büyütür ki, neticede onları varoluş stresine sürükler (Cüceloğlu 2002, 77). Başkalarının gözünde var olma çabası, kendiliklerini fark etme ve kendi olarak var olma imkânını fertlerin elinden alır. Bu durum, ileriki safhalarda bir paranoyaya dönüşebilir. Bu sebeple gerçek Müslüman ın fıtrîliği, itminan ve sekine halini onlarda müşahede etmek, hattâ imkansızdır (bk. Mâide,41) Kur an, onlar hakkında şu hükmü verir: Doğrusu münâfıklar, cehennem ateşinin en aşağı tabakasındadırlar. Onlar için hiçbir yardımcı bulamazsın. (4/Nisâ, 45) ASR-I SAADETTEN ÖRNEK Münafıklardan bir grup Kuba Mescidi ne yakın bir yere, Kur ân da Mescid-i Dırar olarak adlandırılan mescidi yapmışlardı. Bundan maksatları, Kuba Mescidi ne devam eden inananlara zarar vermek, Müslüman cemaati bölmek, bir yönüyle kendi camilerini ihdas ederek ümmetin birliğini bozmak, Resûlullah ve inananlar aleyhinde daha rahat hareket edebilmek ve İslâm aleyhinde faaliyetlerde bulunan Ebu Amr el-fasık ın dönüşüne bir ön hazırlık ve yapılacak faaliyetler için üs tesis etmekti. Ebu Amr, Huneyn zaferinden sonra Arapların İslâm ile baş edemeyeceğini anlayarak, Bizans tan destek almak maksadıyla Şam taraflarına gitmişti. İşte maksatları bu kişinin gelip, faaliyetlerini buradan icra etmesi için bir üs tesisi olduğu halde, bu

8 mescidi inşa eden münafıklar Tebuk seferi esnasında Resûl-i Ekrem e gelerek, yağmurlu ve soğuk gecelerde sakat ve hastalara kolaylık olsun diye, Kuba mescidinin yakınında yeni bir mescid inşâ ettiklerini beyanla, kendilerine orada namaz kıldırması ricasında bulunmuştu. Ricalarını yerine getirip getirmemeyi sefer dönüşüne bırakan Allah Rasûlü (s.a.s.), dönüşte yukarda zikredilen âyetin nüzûlü üzerine, o mescidi yıktırmıştır. (İbn Kesir, 4:148) TARİHTEN BİR HATIRA İstiklal marşımızın şairi muhterem Mehmet Akif bey, bir insanın sözünde durmasına çok önem verirmiş. Sözünde durmayanlara insan gözüyle bakmazmış. Bir gün arkadaşı kendisini öğle yemeğine davet etmiş. Sözleştikleri gün öyle yağmur yağmış ki sokaklar caddeler sele dönmüş. Arkadaşı, Akif bu yağmurda nasıl olsa gelemez! diyerek başka bir yakın komşusuna gitmiş. Eve dönünce evdekiler ne dese beğenirsiniz: Akif Bey, sırılsıklam bir halde geldi.sizi evde bulamayınca çok üzüldü. Kalması için ısrar ettik; ama kabul etmedi. Selamımı söylersiniz dedi ve çıkıp gitti. ertesi gün kendisinden çok özür dileyen dostuna Akif Bey demiş ki: bir söz, ya ölüm ya da ona yakın bir felaketle yerine getirilmezse mazur görülebilir. Mehmet Akif Bey bu arkadaşıyla uzun bir süre görüşmemiştir. ÖRNEK OLAY İNCELEMESİ Hz. Abdullah b. Übey anlatıyor: Gençliğimizde Rasulullah ile beraber bir iş görmüştük. Belirli bir saate geleceğimi söylediğim halde gelemedim. Üç gün sonra verdiğim sözü hatırlayarak oraya gittim. Bir de baktım ki Rasulullah sözünde durmuş, beni üç gün beklemişti. Kendisinden özür dilediğimde ise O ; Ben sadece vazifemi yaptım. Seni burada bekleyeceğimi söylemiştim ve bekledim ben senin başına bir hal gelmiştir diye üzülmüştüm. diyerek Muhammedü l Emin ismine layık olduğunu bir kere daha ispat etti. Bu olaydan da anlaşılacağı üzere sözünde durmak çok önem arzeder. Sizce sözünde durmak niye bu derece önemlidir? münafıklık alameti üçtür: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiğinde hıyanet eder. Hadisinden yola çıkarak arkadaşlarınızla hasbihal ediniz sözünde durmakla alakalı bildiğiniz hadisleri ve ayetleri arkadaşlarınızla paylaşınız Beyin Fırtınası Sizce niçin bütün peygamberlerin ortak özellikleri arasında sıdk ve emanet vardır? Sizce Ya göründüğün gibi ol, ya da olduğun gibi görün. (Mevlana) sözü ne anlama gelmektedir? Sizce bir kişi nifak illetine düşüp de münafık olmaması için ne yapmalıdır?

9 Soru-Cevap 1. Münafığın temel özelliği nedir? 2. Münafıklık kaç çeşittir? 3. Münafıklığın alametleri nelerdir? ETKİNLİK Aşağıdaki tabloyu, her çocuk ismini yazarak doldurur. Çocuklar tabloyu doldurduktan sonra hepsi panoya asılır ve bir hafta boyunca orada kalır. Böylece herkes birbiri hakkında bilgi sahibi olur. Tablolar doldurulduktan sonra yazdıklarıyla ilgili sözlü bir çalışma da yapılabilir. Bu konularla ilgili yaşadıkları sıkıntılar dinlenilerek birlikte çözüm aranabilir. Çalışmanın sonunda birlikte kararlar alınabilir. Sözünde durmayan kişilere karşı neler Sen sözünde durmadığın zaman neler En yakın arkadaşının sana yalan söylediğini anladığında neler Birine yalan söylediğin zaman neler Birinin ikiyüzlülük yaptığını farkedersen neler Bir arkadaşını aldattığında neler