Karaciğer Sirozunda Dinamik Tiyol-Disülfid Dengesinin Araştırılması

Transkript

1 Karaciğer Sirozunda Dinamik Tiyol-Disülfid Dengesinin Araştırılması Aktaş B, Sapmaz F, Uzman M, Erdoğan S, Yeniova A NİSAN 2016

2 GİRİŞ Tiyoller reaktif oksijen ürünlerinin neden olduğu doku ve hücre hasarlarına karşı koruma sağlamak için serbest radikallerle reaksiyona girebilen ve sülfidril (-SH) grubu içeren organik bileşiklerdir. Tiyol grupları, ortamda bulunan oksidan moleküller tarafından oksitlenerek tersinir.

3 GİRİŞ Oluşan disülfid bağ yapıları tekrar tiyol gruplarına redüklenebilir ve böylece tiyol disülfid dengesi sürdürülür. Proteinlerin tiyol gurubunun kaybı proteinlerde yapısal ve fonksiyonel değişikliğe yol açan başlıca moleküler mekanizmalardır.

4 Dinamik Tiyol/Disülfid Dengesinin Antioksidan savunma, Detoksifikasyon, Apoptozis, Enzim aktivitelerinin düzenlenmesi, Hücresel sinyal iletimi mekanizmaları, Reseptörler, Taşıyıcılarda, Na-K kanalında Transkripsiyonda rolleri vardır.

5 Anormal Tiyol/ Disülfid Denge Düzeyleri Diyabetes mellitus, Kardiyovasküler hastalıklar, Kanser, Romatoid artrit, Kronik böbrek yetmezliği, Parkinson Hastalığı, Alzheimer Hastalığı, Multiple sklerozis Karaciğer hastalıkları gibi çeşitli hastalıkların patogenezinde yer almaktadır.

6 Tiyol ve Disülfid Metabolitlerinin HPLC Kütle spektrometre İmmünoassay Ölçüm Yöntemleri Miseller elektrokinetik kapiller elektroforezis Manyetik rezonans spektroskopi

7 AMAÇ Siroz inflamasyon, fibrozis, nekroz, rejenerasyon proçesleri içeren kronik progresif karaciğer hastalığıdır. Siroz patogenezinde ve kötü progresyonunda oksidan ve antioksidan statusun önemli rolü vardır. Tiyol-Disülfit Homeostazisi yaşamsal bir öneme sahiptir Biz bu çalışmada; karaciğer sirozu ve komplikasyonlarının Thiol disülfid homeostazisi üzerine olan etkisini araştırmayı amaçladık. Bilgilerimize göre çalışmamız literatürdeki ilk rapor olacaktır.

8 METOD Kasım Ağustos 2015 tarihleri arasında Keçiören Eğitim Araştırma Hastanesi ne başvuran 57 karaciğer sirozu hastası çalışmaya alındı. Başka bir kronik sistemik hastalık ve malign hastalık eşlik eden hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların siroz etyolojisi, laboratuvar verileri ve demografik verileri, hastaneye yatış endikasyonu, yatış sayısı, yoğun bakım ihtiyacı kaydedildi. Bütün hastalar asit, parasentez ihtiyacı, varis kanaması, dekompanse siroz ve ensefalopati gibi siroz komplikasyonları açısından sınıflandırıldı.

9 YÖNTEM Kan thiol disülfid homeostazisi Erel & Neselioglu tarafından yeni geliştirilen otomatik ölçüm yöntemiyle çalışıldı (Erel O. Neselioglu S. A novel and automated assay for thiol/disulfide homeostasis. Clin Biochem DOI ) SPSS 22 kullanıldı, Mann-Whitney U testi yapıldı.

10 SONUÇ ETİYOLOJİ n HBV 19 HCV 5 ETİL 11 KRİPTOJENİK 22 TOTAL 57

11 SONUÇ Kontrol ve karaciğer sirozu hasta gurubunda yaş ve cinsiyet arasında anlamlı fark bulunmamaktadır. Lokosit Hb AST ALT Siroz 6,5 11,2 50,8 32,3 Kontrol 5,7 13,9 29,5 34,7 p 0,6 <0,001 0,001 0,093

12 SONUÇ Native tiyol Disülfid Total tiyol Tiyol/Disülfid Siroz (n:57) 177,9 ±10,3 11,3±0,74 200,7±11,02 7,21±0,62 Kontrol gurubu (n:28) 300,05±11,7 18,1±1,1 336,3±12,2 6,2±0,5 P <0,001 <0,001 <0,001 0,217

13 SONUÇ Native tiyol Disülfid Total tiyol Tiyol/Disülfid Dekompanse siroz (n:32) 130,6 10,27 144,3 7,37 Kompanse siroz (n:25) 235,9 12,15 261,9 6,12 p <0,001 <0,001 0,025 0,412

14 SONUÇ Native tiyol Disülfid Total tiyol Tiyol/Disülfid Ensefalopati var 114,8 7,0 133,0 5,34 Ensefalopati yok 171,4 11,32 196,4 6,49 p 0,004 0,003 0,055 0,793

15 TARTIŞMA Çalışmamızda karaciğer sirozunda kontrol gurubu ile karşılaştırıldığında, nativ tiyol, disülfid ve total tiyol seviyeleri anlamlı düşük bulundu. Tiyol/disülfid oranında anlamı farklılık saptanmadı Komplikasyonsuz sirozlu hasta grubu ile karşılaştırıldığında dekompanse karaciğer sirozu olan alt gruplarda nativ tiyol, disülfid ve total tiyol seviyeleri anlamlı düşük bulundu.

16 TARTIŞMA Hepatik ensefalopatisi olmayan sirozlu hasta grubu ile karşılaştırıldığında hepatik ensefalopatisi olan sirozlu hasta gurubunda nativ tiyol ve total tiyol seviyeleri anlamlı düşük bulundu. Disülfid seviyeleri ensefalopatili hastalarda istatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen daha düşüktü Tiyol/disülfid oranlarında anlamlı fark yoktu.

17 SONUÇ OLARAK Verilerimize göre nativ ve total tiyol eksikliğinin karaciğer sirozu etiyopatogenezinde rolü olabilir. Karaciğer sirozunda disülfid seviyelerini neoplastik proçeslere benzer bir şekilde yüksek saptadık. Yüksek tiyol seviyeleri hastalığın kötü progresyonu ve komplikasyonlarına karşı koruyucu olabilir. Bu nedenle tiyol içeren moleküllerin takviyesi ile kronik karaciğer hastalığı olanlarda oksidatif stresin olumsuz etkisinin azaltılması düşünülebilir.

18 TEŞEKKÜRLER