NÝSAN 2009 Sayý: 484 Fiyat: 3.5 YTL. Allah Senden Razý, Sen Allah tan. Aydýnlanma Yolunda Ýnsan. 2 K Kitap ve Kadýn

Transkript

1 NÝSAN 2009 Sayý: 484 Fiyat: 3.5 YTL Allah Senden Razý, Sen Allah tan Aydýnlanma Yolunda Ýnsan 2 K Kitap ve Kadýn

2 ÝÇÝNDEKÝLER Aylýk Kültürel ve Siyasi Dergi Cilt: 41 Sayý:484 Nisan 2009 Onur Baþkaný: Dr. Refet Kayserilioðlu Sevgi Yayýnlarý Tic.Ltd.Þti. adýna Sahibi ve Genel Yayýn Müdürü: Ayþegül Kayserilioðlu Yazý Ýþleri Müdürü: Özenç Kayserilioðlu Yayýn Kurulu: Güngör Özyiðit Nelda Bayraktar Hale Ürkmezgil Haberleþme Sorumlusu ve Okur/Abone Ýliþkileri: Kazým Erdemoðlu Faks: P.K: 471 Beyoðlu/Ýstanbul Yönetim Yeri: Oba Sok. Silla Ap. No: 7/1 Cihangir/Ýstanbul Baský: Inkýlap Kitabevi San. Tic. A.Þ. Çobançeþme Mah. Sanayi Cad. Altay Sok. No:8 Yenibosna/Ýstanbul Fiyatý: 3.5 YTL Yýllýk Abone: 40 YTL Yurt Dýþý: 50 YTL Allah ýn Varlýðý Hakkýnda Bir Tartýþma - II... 2 Dr. Refet Kayserilioðlu Allah Senden Razý, Sen Allah tan... 6 Ahmet Kayserilioðlu 2 K Kitap ve Kadýn Güngör Özyiðit Hayvanlarla Konuþmak Zuhal Voigt Öðretimin Birleþtirilmesi Yalçýn Kaya Felsefe Penceresinden Bakýþ (devam) Prof. Dr. Kenan Gürsoy ile Sohbet Nihal Gürsoy Diðer Ýþaretler (Çocuklarýn Geçmiþ Yaþamlarý) Carol Bowman/Nelda Bayraktar Aydýnlanma Yolunda Ýnsan Doç. Dr. Halûk Berkmen Ponzi Düzeni (Eski Günýþýðýnýn Son Saatleri) Thom Hartman/Arýn Ýnan

3 SEVGÝ DÜNYASI 1 Sevgili Dostlar Ruhsallýðý takip edenler, iyi, dürüst ve sevgi dolu insanlar, hiç korkmadan, çekinmeden gelecek zor günleri beklemekteler. Sonucun hayýrlý olacaðýna emin olduklarýndan, yani o günlerin ardýndan esenlik dolu, aydýnlýk bir dünyaya varýlacaðýndan þüphe etmediklerinden, zor günleri hoþ günler olarak karþýlamaya hazýrlanmaktalar. Öte yandan bu ayný zamanda kendi yakýn ve dar çýkarlarýndan baþka bir þeyle ilgilenmeyenler için, daha çok para, daha çok güç, daha iyi yaþam diye ömrünü tüketmeye ve baþkalarýnýn önünü her an kesmeye hazýr olanlar için, korkutucu bir dönemin baþlangýcýdýr da. Çünkü içinden geçilecek karanlýk süreç, kendinden önce baþkalarýnýn hayrýný ve gönlünü düþünen insanlarý diðerlerinden ayrýþtýran bir yol koyacaktýr önümüze ve hiç þüphe yok ki, geleceði onlar planlayýp onlar þekillendireceklerdir. Ruhsallýðýn kýþýnda kar demeden, çamur demeden taze yaz meyveleri yetiþtirmek için kollarý sývayanlar, kendinden baþka bir þeyle ilgilenmeyenlerin anlayamayacaklarý bir heyecan içindeler. Yakýnmayý, anlaþýlamamaktan þikâyeti bir yana çoktan býrakmýþ, birbirlerini aramaya, tanýmaya çalýþýyorlar. Onlar sisin ve belirsizliðin üstüne çýkabilen bilinçleriyle birbirlerini görüp anlama aþamasýndalar. Þimdi her biri tek tek kendi gibi olmayanlarý kýnamamayý, hor görmemeyi, asýl onlar için ýþýklarýný dolaþtýrmalarý gerektiðini benimsetiyorlar kendilerine. Çünkü gün gemisini kurtaran kaptan günü deðil, topyekûn tüm insanlarla daha üst bir bilince erme, daha üst bir titreþimle titreþmeye davet etme günü, onlarý buna özendirme günü. Dünyada söylenebilecek her þey söylenmiþ, insanlarýn çok doðru ve güzel olsa da kelimelere ve sözlere itibarlarý artýk yok. Onlar temiz gönüllerden çýkacak sevgi ýþýðýný, her þeye raðmen deðiþmeyen anlayýþ ve toleransýn, þefkatin sýcaklýðýný duyumsamak istiyorlar. Þimdi en çok ihtiyaç duyulan þey, sevginin, þefkatin, baðýþlamanýn pýnarýnda gerçeðe kanmak. Kim bilir belki o zaman kaybolan o nur u da bulabiliriz hep birlikte. En Derin Sevgilerimizle SEVGÝ DÜNYASI

4 2 ÖZDEN ÝLE ERDEM KONUÞUYOR SEVGÝ DÜNYASI Tahayyülümüzü daha ileri götürerek, asýrlara ve sonsuzluða doðru deðiþmeden uzanan bu mükemmel kanunlarýn, her ihtimali düþünüp hesap edebilen ve ona göre ayarlama sistemleri kuran insanüstü bir zekânýn varlýðýný tahayyül edip, mantýðýmýzla kabul etmek zorunda kalýrýz. Çünkü insan zekâsý, bugün hâlâ kendi beyninin ve bünyesinin iþleyiþini bile doðru dürüst anlayabilmiþ durumda deðildir. Dr. Refet Kayserilioðlu Allah ýn Varlýðý Hakkýnda BirTartýþma-II

5 SEVGÝ DÜNYASI Erdem - Geçen konuþmamýzda size, "Ýzah edemediðimiz olaylar karþýsýnda, Tanrý yaptý, Tanrý yarattý deyip iþin içinden sýyrýlmak kolaydýr. Fakat bu, bir þeyi halletmez. Her þeyi Allah yapmýþ ve yaratmýþsa, Allah'ý kim yaratmýþ?" diye sormuþtum. Siz de "Bunu siz idrak edemezsiniz!" tarzýnda bir cevap vermiþtiniz. Tabii, bu bir cevap olmadý. Özden - Cevabýmý ya iyice dinlemediniz veya kasten baþka manâlara çekmek istiyorsunuz. Ben, bu büyük bilgi'nin iyice alýnýp kavranabilmesi için, idraklerin geniþlemesi ve geliþmesi lâzýmdýr, dedim. Ýdrakleri geliþtiren de, yine bilgilerdir. Yani, þahýslarýn genel bilgileri, kültürleri, madde, insan ve canlý münasebetleri hakkýndaki bilgileri arttýkça, idrakleri geniþler ve daha yüksek bilgileri almak imkânýna kavuþurlar. Allah hakkýnda bilgileri alýp anlayabilmek de, herkesin kolayca baþaracaðý bir iþ deðildir. Bu "Allah'ý kim yarattý?" tarzýndaki görünüþte, altýndan kalkýlamaz sanýlan sorularla halledilip bitirilecek bir problem de deðildir. Erdem - Peki öyleyse, lütfen cevap veriniz Allah'ý kim yarattý? Özden - Allah'ý kimse yaratmamýþtýr dostum. Allah kendi kendine var olandýr. Bütün varlýklarý da, bizim idrak edemeyeceðimiz yokluktan yaratandýr. Bizim gerçekten ne yokluðu, ne de yoktan var edilmeyi idrak etmemiz mümkündür. Ayrýca, Allah'ýn varlýðý da, bizim anladýðýmýz mânâda bir varlýk deðildir. Yani biz, ne onun varlýðýnýn ne olduðunu, ne de onun varlýðýnýn diðer varlýklarla münasebetinin nasýl olduðunu bilebiliriz. Erdem - Siz þu cevabýnýzla, hiçbir þey 3 söylemiþ olmadýnýz. Biz onun ne varlýðýný, ne de yaratýcýlýðýný idrak edemezsek, onun var olduðunu nasýl iddia edebiliriz?!.. O halde, her þey kendi kendine var olmuþtur. Özden - Allah'ýn varlýðýný idrak etmek baþka, var olduðunu kabul etmek baþkadýr. Bir karýnca, benim var olduðumu bilir ve kabul eder; üzerine doðru gidersem, ezilmemek için kaçar. Ama karýnca, benim varlýðýmýn ne olduðunu, ne gibi kudretlerimin, tesir sahamýn ve bilgilerimin bulunduðunu bilebilir mi? Bunlarý bilememesi, benim var olduðumu inkâr etmesini temin eder mi? Erdem - Ama karýnca, bizim ne olduðumuzu bilmemesine raðmen, bizi görerek, var olduðumuzun delilini elde etmektedir. Bizim Allah hakkýnda ne gibi bir delilimiz var? Özden - Karýnca seviyesindeki bir varlýk, etraftan delilleri ancak görerek, temasla, belki koklayarak, tadarak, iþiterek toplayabilir.

6 4 Halbuki insan seviyesine gelmiþ, insan seviyesinde de üst kademelere týrmanmaya baþlamýþ bir varlýðýn beþ duyu organýndan baþka, etraftan bilgi ve delil toplama vasýtalarý da vardýr; þayet yoksa, mutlaka olmalýdýr. Bu vasýtalar, insanlarýn keþfettiði âletlerdir, en baþta. Biz, çeþitli âletlerimizle, beþ duyu organýmýzla varlýðýný hissedemediðimiz þeylerin varlýklarýný biliriz, hattâ onlardan faydalanýrýz. Radyo bunun en basit misalidir. Etrafýmýzda dolu olan radyo dalgalarýnýn biz farkýnda deðiliz. Fakat radyo cihazýmýz, bütün bu sesleri ve dalgalarý kolaylýkla alýp, bize, var olduklarýný bildirebilir. Erdem - Allah'ýn varlýðý hakkýnda en ileri âletlerimiz de, bize bir bilgi ve delil vermiyorlar. Özden - Ýnsan seviyesinin üst basamaklarýna merdiven dayamýþ bir varlýðýn, keþfedilmiþ maddi âletlerden baþka vasýtalar da vardýr. Bu vasýtalarla, Allah'ýn var olduðu hakkýnda deliller toplayabilir ve bir kanaate sahip olabiliriz. Bu vasýtalarýmýzýn baþýnda tahayyül melekemiz (yeteneðimiz) gelir. Sonra mantýðýmýzdan, idrakimizden ve daha önceden edindiðimiz bilgilerden faydalanacaðýz. Erdem - Bunlardan faydalanarak, Allah'ýn var olduðunun delillerini verebilir misiniz bana? Özden - Yanýmýzdaki odadan bir daktilo sesi gelse, biz, tahayyülümüz ve idrakimizle, orada, daktilo yazan bir kimsenin mevcut olduðunu, seslerin süratinden, o þahsýn daktilo yazmaktaki maharetini anlayabiliriz. Hattâ daha ileri giderek, tuþlara vuruluþ tarzýndan, þahsýn asabi bir halde mi, sakin mi olduðunu da söyleyebiliriz. Bunlar gibi, etrafýmýzdaki eþyanýn, yýldýzlarýn ve dünyanýn, nihayet insanýn yapý tarzýndan, iþleyiþinden, canlýlardaki geliþme kabiliyetinden, bunlarýn bir nizam dahilinde olduklarýný, deðiþmeyen kanunlara göre iþlediklerini düþünüp, tahayyül edebiliriz. Tahayyülümüzü (hayal gücümüzü) daha ileri götürerek, asýrlara ve SEVGÝ DÜNYASI sonsuzluða doðru deðiþmeden uzanan bu mükemmel kanunlarýn, her ihtimali düþünüp hesap edebilen ve ona göre ayarlama sistemleri kuran insanüstü bir zekânýn varlýðýný tahayyül edip, mantýðýmýzla kabul etmek zorunda kalýrýz. Çünkü insan zekâsý, bugün hâlâ kendi beyninin ve bünyesinin iþleyiþini bile doðru dürüst anlayabilmiþ durumda deðildir. O halde, henüz iþleyiþini bile anlayýp idrak edemediðimiz þuurumuzu ve bedenimizi biz, kendimiz mi meydana getirdik ve var ettik? Böyle bir iddia mantýða uymaz deðil mi? Erdem - Ýnsanlarýn meydana geliþleri, birbirinden üremek suretiyledir. Çeþitli üremeler boyunca, Darwin'in de söylediði gibi, seleksiyon natural (doðal seçilme) ile insan nesli bugünkü mükemmel þekle gelmiþtir. Yoksa, ilk insan, bugünkü kadar mükemmel ve geliþmiþ deðil, iptidai idi. Özden - Darwin'in o nazariyesi bugün iflâs

7 SEVGÝ DÜNYASI etti ama, ben yine size cevap vereyim. Ýlkel insanla bugünkü insan arasýndaki yegâne fark, zekâ bakýmýndandýr. Yoksa, ilkel insanýn barsaðý neyse ve ne iþler görüyorsa, bugünkü insanýnki de aynýdýr. Karaciðerler, akciðerler, mideler, böbrekler hepsi ayný idi. Biraz iri, biraz küçük oluþu, esasta bir fark göstermez. Ve hiçbir zaman insan, maymundan çýkmýþ deðildir; maymun da, köpekten, kediden olmuþ deðildir. Eðer bu mümkün olsaydý, asýrlar boyunca bir maymunun insan olduðunu görürdük. Hattâ eþekle atta olduðu gibi kromozomlarý(*) uymuyorsa, onlarý birbiriyle çiftleþtirmekten ara mahlûklar da çýkmaz. Yani, insanla maymunun birleþmesinden kâh maymun, kâh insan doðmaz. Maymundan maymun, insandan insan doðar. O halde, ilk andan beri dünyada maymunlar da vardý, insanlar da. Gene mantýk ve tahayyüllerimizi iþletirsek diyeceðiz ki, bütün canlýlar dünyaya baþlangýçta ayrý ayrý, müstakil olarak gelmiþlerdir. Bunlarý baþlangýçta dünyaya getiren veya gönderen ve onlarýn dünya hayatlarýný muayyen bir düzene baðlayan üstün bir zekâ vardýr. Erdem - Yani, onlarý Allah yaratmýþ ve göndermiþtir diyorsunuz. Ýlk sualimi mecburen yine soracaðým. Peki, Allah'ý kim yaratmýþtýr? Özden - Allah, kendi kendine var olandýr. Baþkasý tarafýndan yaratýldýðý anda o varlýðýn, yoktan varedicilik vasfý kaybolur. O, Allah olmaz; esas Hâlikin (Yaratýcýnýn) bir mahlûku olur. Allah bizatihi (kendiliðinden) var olandýr; varlýðýný kimseye borçlu olmayandýr ve bütün var olanlarý yaratan, varedendir. Ve nihayet varlýðý, varettiklerince hiçbir zaman idrak edilemeyecek olandýr. Çünkü, 5 varettiklerinin, onun varlýðýný idrak edebilmeleri, onun seviyesine ulaþmalarý, varetmenin sýrrýna onlarýn da vakýf olmalarý demektir ki, bir robotun kendi kendini imâl etmesi demektir bu. Erdem - Madem ki Allah kendi kendine var olmuþtur, bunu kabul ediyorsunuz; niye insanlarýn ve bütün canlýlarýn da kendi kendine var olduklarýný kabul etmiyorsunuz? Vaktimiz de doldu. Fakat düþününüz, bu sorumun cevabýný bir daha seferki konuþmamýzda istiyorum. (Gelecek ay: Konuya devam edilecektir) (*) Kromozom: Her canlýnýn hücrelerinin çekirdeklerinin içinde bulunan ve sayýsý her canlýya göre deðiþen özellik taþýyýcýlardýr.

8 6 Allah Senden Razý, Sen Allah tan... Ahmet Kayserilioðlu, Psikolog

9 SEVGÝ DÜNYASI "ROBOTUZ VE SORUMLU DA DEÐÝLÝZ" Ýlerlemiþ yaþýmda, eðitim ve geliþim konularýnda bilgimi artýrmak için ikinci bir meslek olarak psikoloji öðrenimine baþladýðým ilk aydaki bir derste, genç asistanýmýz büyük bir özgüvenle kanaatini açýkça ortaya koymuþtu: "Düþüncelerimizde, yaptýklarýmýzda ve ettiklerimizde hiçbirimiz özgür deðiliz. ' Ýrade serbestisi' diye anýlan þey yalnýzca görünüþtedir." diye sözlerine baþlamýþ ve filozoflardan, bilginlerden aktarmalar yaparak atalarýmýzdan aldýðýmýz genlerin, gördüðümüz terbiyenin ve dýþ etkenlerin yoðurduðu kiþilikler olduðumuzu, davranýþlarýmýzýn da bunlarýn doðal bir uzantýsýndan baþka bir þekilde yorumlanamayacaðýný söyleyerek son noktayý koymuþtu... Tam tamýna karþý görüþteydim. Ancak kendi mantýk sistemimi ortaya dökmeye ne zaman ne de zemin müsait deðildi. Yaþam pratiði içinden akýlda kalýcý bir cevapla sýnýftaki genç arkadaþlarý düþünceye davet etmek en doðrusu olacaktý. Asistanýmýzdan izin alarak konuþtum: "Hocam, eðer gerçek buysa þu anda sadece yurdumuzda deðil, dünyanýn her tarafýndaki mahkemelerde ne kadar haksýz kararlar veriliyor; nice insanlar pisi pisine hapislere hattâ ölümlere gönderiliyor diye düþünmemiz doðal olmaz mý? Madem ki koþullar neyi gerektiriyorsa öyle davranmak zorundayýz, öyleyse hakimlerimiz niçin onlarý suçlu ilan edip cezalandýrýyor ve belki de idama götürülüyorlar. Haksýzlýk deðil mi bu?!.." Kuþkusuz sýnýftaki bu tartýþmamýz ilk defa olan bir þey deðildi. Ýnsanlýðýn 7 baþlangýcýndan beri üzerinde konuþulan ve sonuna kadar da ateþini sürdürecek bir konu idi bu. Tarih boyunca deðiþik isimlerle Cebriyeciler, Fatalistler, þimdi de Deterministler diye anýlan düþünce sistemlerinin savunageldikleri görüþlerin aktarýlmasýndan baþka bir þey deðildi, genç asistanýmýzýn sözleri... NAZÝ CEHENNEMLERÝNDE BÝLE SEÇENEK SAHÝBÝYÝZ Nazi ölüm kamplarýnda sýrf yahudi olduðu için yaþlarý arasýnda bin bir eziyet ve yoksunluk içinde inþaat iþlerinde üç yýl kahýr sürmüþ nöroloji ve psikiyatri profesörü Dr.Viktor Frankl korkunç anýlarýný ve yaþam görüþünü dile getirdiði "Ýnsanýn Anlam Arayýþý" kitabýnda bu determinist ve nihilist doktrinleri yeri geldikçe kýyasýya eleþtirir. Nazi kamplarý gibi özgürlüklerin alabildiðine kýsýtlandýðý o cehennemlerde bile insan iradesinin seçeneklere sahip olduðunu bir aziz de bir domuz da olunabileceðini þöyle savunur: "Ve kampta yapýlacak bir tercih her zaman vardý. Her gün, her saat, insaný kendi özünden içsel özgürlüðünden yoksun býrakmakla tehdit eden güçlere boyun eðip eðmeyeceðimizi, özgürlük ve onurdan vazgeçerek tipik bir kamp sakini kalýbýna dökülmenizi saðlayacak þekilde koþullarýn bir oyuncaðý olup olmayacaðýnýzý belirleyen kararlarý verme fýrsatý saðlýyordu. Bu açýdan bakýldýðýnda, toplama kampý sakinlerinin ruhsal tepkilerinin, belli fiziksel ve toplumsal koþullarýn yalýn bir dýþavurumunun ötesinde bir þey olduðu anlaþýlmalýdýr. Uykusuzluk, yetersiz beslenme ve çeþitli

10 8 ruhsal stresler gibi koþullar, kamp sakinlerinin belli tepkiler vereceðini düþündürse de; son çözümlemede bir tutuklunun nasýl bir insan olacaðýnýn, tek baþýna kampýn etkilerinin bir sonucu olmadýðý, içsel bir kararýn sonucu olduðu açýklýk kazanýr. Dolayýsýyla bu tür koþullar altýnda bile temelde ne olacaðýna kendi karar verebilmektedir. Ýnsan, onurunu bir toplama kampýnda bile koruyabilir." (S.69 ) Sadece tutuklular deðil Alman kamp görevlileri arasýnda bile çok farklý davranýþlar sergileyenler olduðunu söyleyen Viktor Frankl bir kamp komutaný ile ilgili anýlarýný þöyle aktarýr: "Gardiyanlar arasýnda bile bize acýyanlarýn bulunduðunu belirtmek gerek. Burada sadece özgürlüðüme kavuþtuðum kampýn komutanýna deðineceðim. Özgürlükten sonra bu komutanýn, tutuklular için en yakýn pazar kasabasýndan ilâç almak amacýyla kendi cebinden önemli miktarlarda para verdiði ortaya çýktý." (S.86) Frankl, en zor koþullarda bile umutsuz olmamayý öðütler ve Freud psikanalizindeki determinist görüþleri þöyle eleþtirir: "Umutsuz bir durumla karþýlaþtýðýmýz, deðiþtirilemeyecek bir kaderle yüz yüze geldiðimiz zaman bile, yaþamda bir anlam bulabileceðimizi asla unutmayalým. Çünkü o zaman önemli olan þey, kiþisel bir trajediyi bir zafere dönüþtürmek kendi zor durumunuzu bir insan baþarýsýna dönüþtürmek için sadece insana özgü eþsiz insan potansiyelini harekete geçirmektir." "Psikanaliz sýk sýk seksüalist (topyekûn cinselci) olmakla suçlanýyordu. Bu suçlamanýn yerinde olduðundan kuþkuluyum. Ne var ki, bana daha hatalý ve tehlikeli SEVGÝ DÜNYASI gibi gelen 'Pan-Determinizm' (topyekûn belirlemecilik) dediðim bir varsayýmýn varlýðýdýr. Bu terimle insanýn þu ya da bu koþullara karþý bir tavýr alabilme yeteneðini gözardý eden bir görüþü kastediyorum. Ýnsan tamamen koþullandýrýlmýþ ve belirlenmiþ deðildir. Daha çok ister koþullara boyun eðsin ister karþý gelsin, kendi kendini belirlemektedir. Ýnsan varolmakla yetinmez, bunu yerine her zaman için varoluþunun ne olacaðýna, bir sonraki anda kendisinin ne olacaðýna karar verir." (S ) "Sigmund Freud bir keresinde: 'Birbirinden son derece farklý bir grup insaný ayný þekilde açlýða terk edin. Kaçýnýlmaz açlýk dürtüsünün artýþýyla birlikte, bütün bireysel farklýlýklar bulanýklaþacak ve bunun yerine doyurulmamýþ bir güdünün tek biçimli bir davranýþý görülecektir.' demiþti. Þükürler olsun ki Freud toplama kamplarýnda bulunmadý. Onun hastalarý Auschwitz'deki kuru tahtalarýn üzerine deðil, Viktorya kültürünün pelüþ divanlarýna uzanýyordu. Toplama kamplarýnda bireysel farklýlýklar bulanýklaþmýyordu. Tam tersine daha bir farklýlaþýyordu. Orada insanlarýn, hem domuzlarýn, hem de azizlerin maskeleri iniyordu." (S.141) "SUÇLULARI ORTAM YARATIR YANÝ YAÞANTINIZ" Özgür iradenin varlýðý, aklýmýzý serbestçe kullanmada seçeneklere sahip olduðumuz bu þekilde kabul edilirse; yaptýklarýmýzdan, ettiklerimizden sorumlu olduðumuz da kendiliðinden ortaya çýkar. Öyle trafik canavarý gibi isimler takarak, yaptýðýmýz kazalardan,

11 SEVGÝ DÜNYASI aldýðýmýz canlardan vicdanýmýzý kolayýndan temizleyiveremeyiz. Bir defasýnda Rehber Varlýk bizlere toplumlarda suçlarýn nasýl oluþtuðunu sorduðunda moda bir tabirle suçu ortam'a baðlayývermiþtik. Rehberin cevabý da ilk bakýþta bizleri onaylar gibi görünmüþtü. Ama "yani" diyerek eklediði bir kelime, topyekûn hepimizin yaþantýsýndan oluþan bir ortamý vurguladýðýndan, suçlarýn artýþýndaki kiþisel sorumluluklarýmýzý gün gibi ortaya koyuvermiþti. Çünkü cevap aynen þöyle idi: " Suçlularý ortam yaratýr; yani YAÞANTINIZ!.." Kiþisel davranýþlarýmýzýn bizleri üzüntüye boðan acýklý ama doðal sonuçlarýyla karþýlaþýnca, sorumluluðu üstlenip metanetle ve onurla sýkýntýlara katlanmak ve zorluklarý göðüslemek kolay olmasa da imkansýz da deðil. Ancak yaþam sýrf bunlardan ibaret deðil ki. Dr.Viktor Frankl'ýn hangi hatasý Nazi cehennemlerinde pesperiþan sürünmesine; babasý, annesi, kardeþi ve karýsýnýn gaz odalarýnda, toplama kamplarýnda ölmesine sebep olmuþtu ki? Hepimiz yaþamda bu türlü kendi davranýþlarýmýzýn doðrudan sonucu olmayan belâlarla karþýlaþmýyor muyuz? Bunlara katlanmak iþte o kadar kolay deðil. Hele bugünlerde ve önümüzdeki aylarda, yýllarda para canavarlarýnýn dünyanýn baþýna sardýðý ekonomik felaketlerle boðuþurken, yine de metanetle ve gelecekten ümidimizi kaybetmeden dayanabilmenin sýrlarýný þimdiden öðrenmekte sayýlamayacak kadar yarar var. Nasýl ki Dr. Frankl, hiçbir suç iþlemediði halde týkýldýðý Nazi cehenneminde, kaderine lânet okuyarak dövünmek yerine iç dünyasýný dengede tutarak, ayakta dik durmayý baþarabildi; kitabýnda 9 bunu hayranlýkla adým adým yaþadýk. Bunun gibi az seçilen yol da olsa yine de ders ve kuvvet alabileceðimiz nice yaþam öyküleri çok þükür ki epeyce var. Burada en güzel örnekleri yine gülyüzlü peygamberlerin yaþamýnda görüyoruz. Çevrelerine sadece iyilik ve hayýr getirdikleri halde, etraflarýndakilerden neler çektikleri Bizim Celselerimizde þöyle dile getirilir: "Neler gelmedi ki vaktinde gülyüzlülerin baþýna, sevgi götürdüklerinin elinden, dilinden... Neler görmediler ki, o gülyüzlüler vaktinde, hayrý görmek için, götürdüklerinin gözlerinin önünde yaptýklarý yanlýþtan.. Neler çekmediler ki, o gülyüzlüler arkalarýnda iyi diye býraktýklarý insanlardan... Siz þimdi, hangisi için diyebilirsiniz ki, o gitmeden önce, artýk düþünecek ve üzülecek birþeyi kalmadý diye? Hepsi hüzünlü, hepsi yorgun, hepsi bitkin oldular. Ama yýlmadýlar, getirdiler, doðruyu gösterdiler ve verdiler. Ne aldýlar?.. Sadece Sizi Sevgisinden Varetmiþ Olan'ýn onlara vereceði en güzel yeri þüphesiz. Yine de onlar, býraktýklarý için kayguda olmadan, düþünmeden ve rahat gidemediler."

12 10 "Her zaman halka halka olmuþtur, gülyüzlülerin gözlerinin altý, deðiþmeyen kaderlerinden. Çünkü hizmet için geldikleri hizmetin deðerini bilemezler ondan." Ve bu þartlar içinde bile onlarý Sevgisinden Vareden'in öðütleri þöyle oluyordu: "Geçmiþte birgün bir gülyüzlüye bir söz geldi O'ndan: Kimsenin bilmediði halde ey sen nurdan varedilen, kimsenin göstermediðini gösteren. Onlara de ki: Bir gün sizin içinizden bile bana sizin içinizden olduðum halde, taþ atacaklar olacak þüphesiz. Ama benim görevim, taþ atanlara daha çok koþmaktýr, onlara üzülmek deðil." O gülyüzlüler insanlardan çektiklerinden daha da büyük sýnavlarý, o en güvendikleri Yüce Makam'ýn, onlarý peygamberlikle görevlendiren ilâhi âlemin emirlerini uygularken yaþamamýþlar mýydý? Allah en ufak bir iyiliðe dönüþümüzde bizleri baðýþlayýp kolayca razý olabilir. Ama bizlerin dýþýmýzdaki olaylardan, hele de O'ndan gelen musibetlerden çektiklerimizle, yine O'ndan razý olmamýz ne kadar da zor. Geçmiþin süzgeci geleceðin tanelerini vereceðinden, yaþayacaðýmýz zorluklarda O'ndan razý kalabilmemiz için en iyisi biz o gülyüzlülerin teslimiyet sýnavlarýný tekrar hatýrlayalým. Ancak önce Kuran'da Maide suresinin 119. âyetinde insanýn o büyük kurtuluþunu anlatan Tanrý sözünü: "Allah onlardan razý oldu, onlar da O'ndan razý oldular. Ýþte o büyük kurtuluþ budur." Ýlâhi hükmünü çok güzel betimleyen Hýzýr'la ilgili kurgulanmýþ SEVGÝ DÜNYASI meseli okuyalým. Sonra da Hz. Muhammed'in Yaradan'ýn emriyle yaptýðý, neredeyse hayatýna mâl olacak o baþarýsýz Taif ziyaretini tekrar hatýrlayalým. En sonunda da kurbanlýk oðluyla birlikte patika yollardan hedef mahalline doðru adým adým týrmanan Hz. Ýbrahim'in üç gün boyunca Yaradan'ýna kanlý gözyaþlarýyla yalvarýþ ve inleyiþlerini Kryon Rehber Varlýðýn aðzýndan özetleyelim. HIZIR VE UYKUCU ADAM Hani din kitaplarýnda aramýzda zaman zaman insan kýlýðýna girerek dolaþan ve Allah'ýn bizim hayrýmýza emrettiklerini yerine getiren bir melekten "Hýzýr" adýyla bahsedilir ya. Ýþte Hýzýr'ýn gerçekmiþcesine güzel bir öyküsü: Hýzýr'ýn yolu camiye düþmüþ bir gün. Bakmýþ içerisi hýnca hýnç dolu. Herkes büyük bir dikkatle hocanýn çok güzel vaazýný dinlemekte. Güç belâ kendine bir yer bulup dinleyiciler kervanýna katýlmýþ. Çok geçmeden farketmiþ ki, hemen yanýbaþýnda oturan adamýn vaazý falan dinlediði yok, derin bir uykuya dalýp gitmiþ. Caný sýkýlmýþ Hýzýr'ýn, adamý dürtüp uyandýrarak kendine getirmiþ. Adam yarý uykulu bir süre vaazý dinlemiþse de, çabucak eski derin uykusuna dönmekte gecikmemiþ. Hýzýr adamý yine uyandýrmýþ ve yine ayný hýzla býraktýðý yerden uykusuna devam ettiðini görmüþ. Bu böylece sürüp gitmiþ. Nihayet son dürtülüp uyandýrýldýðýnda adamýn sabrý taþmýþ ve Hýzýr'ýn kulaðýna eðilerek "beni rahat býraksana arkadaþ" demiþ. "Eðer bir daha uyandýrýrsan günâh benden gitti, senin Hýzýr olduðunu bütün camiye ilân ederim."

13 SEVGÝ DÜNYASI Gaflette zannettiði, uyandýrmak için çabaladýðý adamýn gerçek kiþiliðini bilmesine son derece þaþýrmýþ Hýzýr ve iþin aslýný öðrenmek için doðruca koþmuþ Yaradan'ýn huzuruna: "Yarabbi" demiþ "Bu adam benim Hýzýr olduðumu nereden bildi? Halbuki bana verdiðin listede bu adamýn ismine hiç rastlamadým." Rabbi, ona: "Elindeki listenin baþlýðýný bir daha okusana ya Hýzýr!.." diye emretmiþ ve okumuþ Hýzýr: "Allah'ýn razý olduðu kullarýn listesidir." "Evet" demiþ Yaradan "Bu listede o kulumun ismi gerçekten yok. Ama benim yanýmda, senin bilmediðin bir baþka liste daha var. Ýþte o adam orada kayýtlý. Çünkü o liste Allah'tan razý olan kullarýn listesidir." "YARABBÝ GÜCÜMÜN SONUNA GELDÝM, ÇARESÝZÝM" Ýnanmayanlarýn þerrinden yandaþlarý ile yýllarca belâdan belâya uðrayan Hz. Muhammed peygamberliðinin 9. yýlýnda yaþadýðý iki kayýptan dolayý son derece çaresiz kalmýþtý. Her zor anýnda ona kol ve kanat geren amcasý Ebu Talib'in ve kadýnlýðýn timsali sevgili karýsý Hatice'nin, peþpeþe ölmeleri... Bu iki gerçek dostun kaybýndan sonra Mekkeli'lerin eziyetleri daha da artmýþtý. Sonralarý Ýslâm tarihçileri bu yýlý haklý olarak "hüzün yýlý" diye isimlendirmiþlerdi. Hiçbir peygamber emir almadan þehrini terkedemezdi. Kendine kalsa bir günlük bile takati kalmamýþtý. Nihayet Yüce Kat'tan emir geldi tek baþýna Taif'e gidecekti. Taif'e mi? Ýþte bu insan mantýðýna çok aykýrý idi. Baþka her yer olurdu ama Taif olamazdý. Havasýnýn 11 güzelliði ve meyvelerinin lezzeti ile Mekkelilerin bir sayfiye þehri ve Lât putunun merkezi olan Taif'de onu kim dinlerdi?!.. Mekkeli'lerden ve kazançlarýnýn elden gitmesinden korkmazlar mýydý? Ama emir emirdi. Ýnanýp, teslim olup yola çýkan; önündeki hayrý göremese bile, sonundaki hayra güvenmeliydi. Ve bir an tereddüt etmeden yola koyuldu. Daha Taif'in dýþ mahallelerinden taþlanarak kovuldu, þehre giremedi bile, gerisin geri kan revan içinde Mekke'ye kaçarken Rebia oðullarýna ait bir bostana sýðýndý da canýný zor kurtardý. Mekke'nin kudretli kiþilerinden olan bu kimseler peygamberin korunmasýna dair söz verdiler de, gelecek günlerde bir süre daha rahat nefes alabildi yüce haberci. Bir asra varmadan Ýspanya'dan Çin'e kadar yayýlacak Ýslâm dininin kader sayfalarýndan biri belliydi ki o bostanda yazýlýyordu. Taif'ten bu cefalý dönüþte sýðýndýðý bostanda, bir asmanýn altýna yorgun uzanmýþ o yüce peygamber gökyüzüne bakýp þöyle dua ediyordu: "Yarabbi, kuvvetimin sonuna geldiðimi, çaresiz kaldýðýmý, halk nazarýnda hor görüldüðümü ancak Sana arzederim, ancak Sana þikâyet ederim. Ey merhametlilerin en merhametlisi, herkesin hor görüp de dalýna bindiði çaresizlerin Rabbi sensin. Yarabbi eðer sana karþý bir suç iþlemediysem, çektiðim belâlara, sýkýntýlara aldýrmam. Senin rahmetinden uzaklaþmaktan, Senin emirlerinin dýþýna çýkmaktan yine sana sýðýnýrým Rabbim. Sen razý oluncaya kadar iþte affýmý diliyorum. Her kuvvet ve her kudret ancak sendendir Allahým!.."

14 12 "YARABBÝ OÐLUMUN YERÝNE BENÝM CANIMI AL!" Tek Tanrýya inanmayý öðütleyen üç büyük semavi dinin atasý Hz. Ýbrahim O'nun kudretlerine defalarca þahit olmuþtu. Putlara dil uzattýðý için onu yangýn ateþinde öldürmeye çalýþanlarýn elinden; hiç zarar görmeden kurtaran sevgili Allah'ýna teslimiyette en önde yer almak SEVGÝ DÜNYASI onun için artýk ne kadar kolaylaþmýþtý. O'nun ölüleri dirilttiðine de doðrudan yaþadýðý bir olayla tamtamýna kani olmuþtu. Tanrý buyruðu ile öldürdüðü dört kuþun canlanarak yaþama döndüðünü gözleriyle görmüþtü. Ne var ki, Tevrat'ta veya Kuran'da Hz. Ýbrahim'in oðlunu Tanrýya kurban etmesi buyruðunu her okuduðumuzda; onun neler çektiðini hissederek içimiz paramparça olmaktadýr. Olayýn 4000 yýl önce insanýn kurban edilmesine epeyce rastlandýðý bir dönemde geçtiðini; Hz. Ýbrahim'in Tanrý kudretleri ve ölüleri dirilttiðine bizzat yaþayarak tanýk olduðunu ve zaten sonunda oðlunun deðil, gönderilen bir koçun kurban edildiðini bilmemize raðmen, üç gün boyunca Ýbrahim'in duygularýný paylaþmak bizlere ne kadar zor geliyor. Belki Akaþa kayýtlarýndan da yararlanarak Kryon Rehber Varlýk bizlere ilk defa o üç günü Hz. Ýbrahim'le birlikte adým adým yaþatýyor. Ancak Kryon'ýn esas amacý sadece o yüce peygambere duygudaþlýk etmemizi saðlamak deðil, onun üçüncü günde eriþtiði olaðanüstü realite deðiþimini, bugünün gönülerlerinin de anlayýp yaþamlarýnda uygulamalarýný saðlamak; Kryon'ýn esas amacý bu... Yaradan'a teslimiyette, körü körüne pasif bir itaat içinde donup kalmamýz deðil; içimizdeki içte, O'ndan bir parçaya öz ruhumuza, yüksek benliðimize ulaþarak Yaradan'ýn dileklerine, buyruklarýna bizlerin de katkýda bulunup olaylarýn seyrini etkileyerek deðiþtirmemiz istenmektedir bugün bizlerden. Ýþte bu olaðanüstü realite deðiþikliðinin ýþýðýnda hayal gücümüzle, düþüncelerimizle ve hepsinden önemlisi EYLEMLERÝMÝZLE Yaradan'la iþbirliði yapýp, O'nunla birlikte O'nun insanlar için vaat ettiði o iyilerin dünyasýnýn oluþmasý için eylemlerde bulunmak!.. Gönülerlerinden bugün

15 SEVGÝ DÜNYASI bu bekleniyor. Þimdi o trajik üç günü Kryon'ýn dilinden Hz. Ýbrahim'le birlikte yaþayalým: "Tanrý Ýbrahim'e haber verdiðinde sýcak bir gündü. Ona biricik oðlu Ýshak'ý daðýn tepesindeki sunakta kurban etmesi gerektiðini bildirdiðinde, Ýbrahim duygusal olarak yýkýlmýþtý. Buna inanamamýþtý. Aslýnda ise bu Ýbrahim için güzel bir dersin, Tanrý'ya itaatin çok ötesindeki bir dersin baþlangýcý idi... Ýbrahim bu meydan okumanýn önemini hissetmiþ ve hemen bu dersin ondan alýnmasý için dua etmeye baþlamýþtý. Daðýn tepesine yapacaðý yolculuk için yük hamallarýný hazýrlarken ve oðlunu bu yolculuktan haberdar ederken bile, bu dersin ondan alýnmasý için dua ediyordu. Kafiledeki kimseye bu yolculuðun gerçek amacýný söylememiþti. Sadece o bu amacý biliyordu. Kurbanýn yapýlacaðý yere yolculuk üç gün sürecekti. Varacaklarý yer o günün dini adeti gereðince Tanrý'yý onurlandýrmak için koyun kurban edildiði kutsal bir yerdi. Bu kez farklý olacaktý. Ýbrahim ona dehþet veren bir realiteye, Tanrý'nýn mucizesi dediði deðerli oðlunu öldürmesine yol açacak bir realiteye doðru gidiyordu. Bu mucize çocuk ona, kendisi ileri bir yaþta iken çocuk doðuramayacak kadar yaþlý karýsý tarafýndan verilmiþti. "Ýbrahim önceki gece uyumamýþtý ve þimdi kafilenin arkasýndan yürüyordu. Baþka zaman olsa arkadan yürümezdi ama aðladýðýný kimsenin görmesini istemiyordu. Oðlu bir sürü soru sormuþtu. Ýbrahim ona sadece daðýn tepesinde 13 bir kurban vereceklerini söylemiþti... Ýbrahim yaþamý boyunca bundan daha kötü bir durum yaþamamýþtý. Yine de yolculuðun birinci gününde o engebeli patikayý týrmanýrken kendine hakim olmaya çalýþmýþtý. Ýlk gece kamp kurduklarýnda kendini kampýn uzaðýndaki bir toprak yýðýnýnýn üzerine attý ve sevgili adil Tanrýsýna dua etti: 'Sevgili Tanrým lütfen bu dersi benden al, artýk bu iþi benim gerçekten yapacaðýmý bildiðine göre bu yükü benden al ve tüm bunlarý anlamam için yardým et lütfen' diye yalvardý. Gecenin sessizliðinde bitkin düþmüþ ve yarý uykulu bir halde iken Ýbrahim Tanrý'nýn sesini berrak bir biçimde duydu: 'Ýbrahim sakin ol, BEN'ÝM Tanrý olduðumu bil.' Ýbrahim bu yanýtý nasýl yorumlayacaðýný bilemedi. 'Sevgili Ruh nasýl sakin olabilirim? Kalbim paramparça ve ruhum harap halde. Bu bir kabus, böyle bir þey karþýsýnda nasýl sakin olabilirim? Nasýl huzur duyabilirim? Benden sakin olmamý istiyorsun, nasýl olacaðým?' Ýbrahim çaresiz bir yorgunluk ve yenilgi ile oraya yýðýldý, sonra yine ayný yanýtý duydu: 'Ýbrahim sakin ol, BEN'ÝM Tanrý olduðumu bil.' Ýbrahim o gece uyku ile uyanýklýk arasýnda sürüklenip durdu. Uyandýðý her seferinde dudaklarýnda ayný dua vardý. Topraðýn üzerinde Tanrý'nýn önünde yüz üstü uzanmýþ kendisine daha iyi bir yanýt verilmesi için yalvarýp yakarýyordu... Ertesi gün kafile tepeye doðru yine týrmanmaya baþladý ve yine Ýbrahim en arkadan yürüyordu. Canlý bir cenaze gibiydi. Tüm gün boyunca güneþ üzerlerinde parýldadý. Ýbrahim gözlerini

16 14 oðlundan, biricik oðlundan ayýramýyordu. Mola verdikleri her seferinde Ýshak'ý yanýna çaðýrýp onu hayranlýk ve sevgi ile seyrediyordu. "Yine gece oldu, bu son gece idi. Ertesi gün daðýn tepesine kurbanýn gerçekleþtirileceði yere varacaklardý. Ýbrahim yine kamp yerinden uzaklaþýp yalnýz kalabileceði bir yer buldu. Orada bir sunak yaptý ve Tanrý'ya o anda orada bizzat kendisinin kurban olmasýna izin vermesi için yalvardý. Tanrý ile konuþmaya çalýþtý, hiçbir yanýt alamadý. Bir süre sonra yanýt geldi. Bu kez biraz farklý idi: 'Ýbrahim dinle!' dedi ses. 'Dinle sakin ol Ýbrahim, BEN'ÝM Tanrý olduðumu bil.' Sanki bu sözlerde bir mesaj, bir tür umut vardý. Tanrý bunu neden yapsýndý ki? Ona Tanrý'nýn herhangi bir insanýn ýstýrap çekmesinden zevk almadýðý söylenmiþti. Ona Tanrý'nýn tüm derslerin sadece itaat deðil, çözümlerle ilgili olduðunu söylemiþ olduðunu hatýrladý. Havada farklý bir þeyin bulunduðunu hissetti ve tüm tabloyu kavramaya baþladý. "Ýbrahim huzur ve sükûnet yaratabilmek için daðýn tepesinde vuku bulacak þeyle ilgili vizyonunu ya da realitesini deðiþtirmesi gerektiðini anladý. Oðluyla birlikte daðýn tepesinde bir piknik yaptýklarýný gözünde canlandýrmaya baþladý. Hep birlikte bir ziyafet yapacak, Tanrý'nýn sevgisini kutlayacaklardý. Ve oðlu onur konuðu olacaktý. Ýbrahim bu vizyonu tuttu ona tüm kalbiyle inandý. Öðütlenen sükûneti yaratmasýnýn tek yolu buydu. Kalben sakinleþmeye ve esenlik duygusu hissetmeye baþladýðýnda, mesajýn geriye kalan SEVGÝ DÜNYASI kýsmý da ona verildi. Ýbrahim bir vahiy aldý. BEN'ÝM oydu, kendisi idi. O onun Tanrýsallýk dairesiydi. Mesaj aslýnda þuydu: 'Ýbrahim bizim Tanrý olduðumuzu bilerek sükûnet içinde ol.' Þimdi mesajý idrak etmiþti. O Tanrý'nýn bir parçasý idi. Ýbrahim sahip olduðu içindeki mutlak güçle realitesini deðiþtirmek üzere idi. Oðlunu sýrtýna alýp kafilenin baþýnda daðýn tepesine doðru yol alýrken kutlama yapmaya baþlamýþtý bile. Tanrý'nýn yapmasýný istediði þeyi yapacaktý. Mesaj açýktý ve Ýbrahim deðiþimi bizzat gerçekleþtirmek üzere güçlendirilmiþti. "Bu öykünün nasýl bittiðini biliyorsunuz. Ýbrahim oðluyla birlikte daðýn tepesinde bir piknik yaptý... Bu, realiteyi deðiþtirmekle ilgili bir öyküdür. Bu, insanýn en korkutucu dersler için bile sonucu gözünde canlandýrarak çözümler yaratma gücü ile ilgili bir öyküdür. Bu, korku karþýsýnda zafer kazanmakla huzura kavuþmakla ilgili bir öyküdür. "Senin realiten nedir sevgili varlýk? Sen felâket ve umutsuzluk içeren bir realite ile korkuya mý kapýlýyorsun? Neden yenisini yaratmýyorsun? Sen kesinlikle bunu yapabilecek þekilde güçlendirildin. Bugün verilen mesajýn tüm anlamý þudur. Siz realitenizi deðiþtirebilirsiniz, öyleyse bunu yapýn. Ýþe umudu hayal ederek gözünüzde canlandýrarak baþlayýn. Her türlü sorun karþýsýnda huzur yaratmaya çalýþýn. Onu genel görüþle büyük plân içinde görüp anlayýn. Sonra Ýbrahim gibi, saf niyetle çevrenizdeki realitenin dokusunu deðiþtirmeye baþlayýn!.. (6.kitap S.82-86)

17 Resim: Jean-Honore Fragonard 2 K Kitap ve Kadýn Güngör Özyiðit, Psikolog

18 16 T anrý'nýn kullarýna ilk buyruðu: OKU! Bu buyruðu can kulaðý ile dinlemiþ ve uygulamýþ insanlardan biri de hiç kuþkusuz Mustafa Kemal Atatürk Mustafa Balbay, tutuklanmadan önce "Cumhuriyet" teki köþesinde, Atatürk'ün okumasý ile ilgili olarak þunlarý yazýyor: "Atatürk en çok okudu! Anýtkabir Derneði, onun okuduðu kitaplarýn saptanabilenleri üzerinde güzel bir çalýþma yaptý. Atatürk'ün okurken altýný çizdiði, yanýna notlar düþtüðü bölümleri biraraya getirdi. Bu bölümler 12 bin 500 sayfa tuttu ve 24 ciltte toplandý. Atatürk'ün okuduðu saptanmýþ kitap sayýsý Bu kitaplarýn 1741'i Çankaya Köþkü'nde, 2151'i Anýtkabir'de, 102'si Ýstanbul Üniversitesi Kütüphanesinde, 3'ü Samsun Gazi Halk Kütüphanesi'nde. Atatürk'ün Sofya'da ve Þam'da görev yaptýðý sýrada da pek çok kitap okuduðu biliniyor ama, ne yazýk ki onlar kayýtlarda yok. "Atatürk'ün okuduðu kitap yelpazesi tarihten dilbilimine, coðrafyadan sanata kadar çok geniþ bir alan içeriyor. Bu 24 cildi inceleyince insan, Atatürk'ün entelektüel yanýyla karþý karþýya geliyor..." Demek ki, Mustafa Kemal Atatürk, sadece düþmanýn canýna okumakla, o dönemin egemen güçlerine meydan okumakla kalmýyor. En çok da kitap okuyor. Ýþte onun okumaya ve öðretime verdiði önemi gösteren bir baþka örnek: Kurtuluþ Savaþý'nda asker bulmakta zorluk çekildiði günlerde, kendisine, erkek öðretmen ve öðrencilerin askere alýnmasý önerildiðinde, verdiði tüyler ürpertici yanýt: "Onlar benim kurtuluþtan sonraki ordularým." Ve gerçekten kurtuluþtan sonra, yeni kuþaðý yetiþtirmek üzere öðretmenlere emanet ediyor. SEVGÝ DÜNYASI...VE ALLAH KADINI YARATTI Atatürk'ün kitap gibi kutsal bildiði, deðer verdiði bir varlýk da KADIN! Evlât edindiklerinin hemen hepsinin kýz olmasý bunun bir göstergesi. Tevfik Fikret'in "Elbet sefil olur beþer, alçalýrsa kadýn" sözünden yola çýkarak, kadýnýn erkekten bile daha iyi eðitim almasý gerektiðini vurgulayan yine o. Çünkü insanlýðýn ilk öðretmeni, maddi-manevi yetiþtiricisi kadýn, yani anne!.. Onun uygar Avrupa ülkelerinden önce kadýna seçme-seçilme hakký vermesi, bunun somut bir örneði. O, ta 1934'de bir toplumun yarýsýný oluþturan kadýnlar eðitilmeden, o toplumun nasýl uygarlaþabileceðini sorgulayarak þunu söylüyor: "... Kadýnlarýný geri býrakan milletler, medeniyetten nasibini alamazlar." Çarþaf açýlýmýndan medet umanlara, CHP'nin kurucusu Mustafa Kemal sesleniyor: "Bazý yerlerde kadýnlar görüyorum ki, baþýnda bir bez, peþtemal veya buna benzer bir þeyler sararak yüzünü, gözünü gizler ve yanýndan geçen erkeklere karþý arkasýný çevirir veya yere oturarak çömelir. Bu davranýþlar neyi gösterir? Medeni bir millet anasý, medeni bir millet kýzý için bu garip þekiller, bu vahþi vaziyet nedir? Bu hal milleti gülünç gösterir ve derhal düzeltilmesi lâzýmdýr." 8 Mart 2009 Kadýnlar Günü. Buna iliþkin olarak "Hürriyet"in KONDA Þirketine yaptýrdýðý araþtýrmanýn sonuçlarýna göre, kadýnýn durumu þöyle: Kadýnlarýn yüzde 10'u hiç okuma yazma bilmiyor, yüzde 50'si ilkokul mezunu. Yüzde 55'i "Neden okuldan ayrýldýn?" sorusuna "Büyüklerim istedi" diyor. Yüzde 7,5'i evlendirilmek üzere okuldan alýndýðýný söylüyor. Kadýnlarýn yüzde 60'ý sokaða çýkmak

19 SEVGÝ DÜNYASI için izin almak zorunda. Üç kadýndan ikisi istemediði biriyle evlendiriliyor. Zorla evlendirilenler yüzde yedi dolayýnda. Yine Türkiye'de her üç kadýndan biri þiddete uðruyor. Þiddet "Kadýnlara fiziksel, cinsel veya psikolojik acý veya ýstýrap veren bir eylem veya bu tür eylemlerle tehdit etme, zorlama ve dayak" olarak tanýmlanýyor. Eðitimsiz ve mesleksiz kadýnýn ekonomik özgürlüðü de olmuyor. O yüzden yoksulluk ve geleneklerin aðýr baskýsý altýnda þiddet gördükleri halde katlanmak zorunda kalýyorlar. Son yýllarda kadýnlara þiddetin azalmak þöyle dursun, arttýðý gözleniyor. Namus ve töre adýna iþkence, öldürme, intihara zorlama oraný yüzde 25 artmýþ durumda. Bu kötü gidiþe dur demenin yolu okul ve eðitim. Ne var ki, Türkiye'de bugün hâlâ kýz çocuklarýný okula göndermeyen on binlerce aile var. Kadýnlarýn temsil edilmediði bir meclis ne denli demokratik olabilir? 2009 Yerel Seçimleri için Ýstanbul'da 39 Ýlçede, Ankara'da 35 Ýlçede, Ýzmir'de 49 Ýlçede sadece birer kadýn aday gösterildi. Birçok ünlü düþünür 21. yüzyýlý Kadýn Yüzyýlý olarak görüp gösteriyor. Dünyanýn diþi enerjiye, kadýn sevgisine ve þefkatine ihtiyacý olduðu belirtiliyor. Ayrýca yapýlan araþtýrmalarda, eðitimde olsun, iþ yaþamýnda olsun kadýnýn daha ileride olduðu görülüyor. Ne yazýk ki, erkek egemen toplumda bu bir türlü hayata yansýmýyor. KADIN VE CÝNSELLÝK Bugün bile erkeklerin çoðu kadýný cinsel obje olarak görme eðiliminde. Ve kadýnlar da medya marifetiyle buna özendirilmekte. "Aptal sarýþýn" erkekler 17 için her zaman revaçta. Medya'da arka sayfa güzeli olarak çýplak kadýn bedeni meta gibi kullanýlmakta. Kadýn olarak sevginin, anne olarak kutsalýn simgesi olan o güzelim ÝNSAN, erkeðin keyif nesnesine dönüþtürülmektedir. O nedenle neredeyse genlerine iþlemiþ bir biçimde kadýnlar da aþký dünyalarýnýn merkezi kýlmak üzere yetiþtiriliyor. Mutluluðu sadece karþý cinsle iliþkileri olarak algýlýyorlar. Önce kendilerini sevmeyi öðrenecek yerde, bütün sevgisini bir erkeðe boca edip, sonra ondan sevgi dileniyorlar. AÞK VE SEVGÝ Âþýk olma, cinselliði yaþama, baþka bir

20 18 insanla bütün bütüne bir kaynaþma ve bir olma açlýðýdýr. Bir süre için insan yalnýzlýktan kurtulduðunu, kendini ve karþýsýndakini tanýdýðýný sanýr. Yalnýzca cinselliði paylaþma ve onun verdiði hazda buluþma, yapýsý gereði geçici ve aldatýcýdýr. Çoðu âþýklar kendilerinde baþkasýný görmezler. Yürekleri baþkalarýna karþý kapalýdýr sanki. Böylelerinin sevgisi iki kiþilik bencilliktir ancak. Ýki kiþilik bir kucaklaþmayla yalnýzlýk sorunlarýný aþtýklarýný sanýrlar. Oysa diðer insanlardan koptuklarý için, birbirlerinden de ayrýdýrlar aslýnda. Cinsellik anlamýnda aþk elbet ki iki kiþilik çok özel bir iliþkidir. Ama genel sevgi anlamýnda aþk insaný diðer varlýklara daha da çok açar. Sevmeden edemeyen, birbirini sevmeyi de tam anlamýyla beceremeyen, hani SEVGÝ DÜNYASI þairlere "seninle de, sensiz de olmuyor" dedirten sorun, kiþilerin kendilerini sevmeyi es geçmeleri, bunu bencillik sanmalarýdýr. Oysa Erich Fromm'ýn da belirttiði gibi kendini sevmenin bencillikle hiç mi hiç ilgisi yoktur. Bencil insan yalnýz kendisi ile ilgilidir; vermeyi deðil, almayý sever. Her þeye çýkar gözü ile bakar. Bencil insan gerçekte kendini sevmez. Bu sevgisizliði kendisiyle çok ilgiliymiþ gibi göstererek örtmeye çalýþýr. KENDÝNÝ SEVMEK Kendini gerçekten seven kendi deðerlerini görür. Kendini geliþtirmek için bir çaba içinde olur. Ve ayný olumlu çabayý baþkalarý için de gösterir; yani baþkalarýný da sever. Resim: Jean-Honore Fragonard