İÇİNDEKİLER. 2.Boş Vakit Na-Hoş Ömür (Deneme) 3.Yıkılmayan (Öykü) 4.Ozan a Fıss lamayın (Araştırma) 5.Köprüdeki Kız (Deneme)

Transkript

1

2 EDEBİYAT, SANAT VE FİKİR FANZİNİ 1.Sunuş İÇİNDEKİLER Editörlerden YAZARLAR Yıl: Mayıs 2014 Editörler: Alperen KARTAL Hadi TUNÇEL Kapak Tasarımı: İlkşen ÇEPNİ Şevval GÜRCAN Dergi ve Logo Tasarımı: Yasin ÇELİK Yazılardaki görüşlerin sorumluluğu yazarlarına aittir. 2.Boş Vakit Na-Hoş Ömür (Deneme) 3.Yıkılmayan (Öykü) 4.Ozan a Fıss lamayın (Araştırma) 5.Köprüdeki Kız (Deneme) 6.Kulis Artığı (Araştırma) 7.Etkili Ders Çalışma Teknikleri (Araştırma) 8.Tablet Tablet Çikolatalı Müshil (Eleştiri) 9.Yalanına İnan (Deneme) 10.Ceza (Öykü) 11.Evren Durakları (Tanıtım) 12.Dünya Küçük Değil (Deneme) 13.Titanfall (Oyun) 14.LOL (Oyun) 15.Düşlemek (Deneme) 16.Bir Avcının Gözünden Diyarlar (Öykü) Yıllık Esaret (Eleştiri) 18.And The Oscar Goes To (Eleştiri) 19.Spor (Araştırma) 20.Teşekkürler, Puro Kullanmıyorum(Tarih) 21.Siyah Cehennem (Öykü) 22.Boş Tekne (Tanıtım) 23.Senin İçin Binlerce Kez (Öykü) 24.Zihinseli (Araştırma) 25.Berdüş (Deneme) 26.Fark (Eleştiri) İ. Sefa ÇAKIROĞLU Nazife ÇELİK Ayşegül TİYEK R. Yağmur SAÇAN Enis KÜÇÜK İ. Sefa ÇAKIROĞLU Hadi TUNÇEL Nazife ÇELİK Alperen KARTAL Ş. GÜRCAN-İ. Sefa ÇAKIROĞLU Esra BAŞKAYA E. Onuralp GÖLBAŞI Alperen KOLAY Esra BAŞKAYA Enis KÜÇÜK İlkşen ÇEPNİ Şeymanur YETİŞKİN Bengisu TAŞKOLU Mücahit KARAKÖSE Bengisu ERİŞEN Şevval GÜRCAN R. Yağmur SAÇAN İ. Sefa ÇAKIROĞLU Hadi TUNÇEL Alperen KARTAL

3 Büyük fikirler yüzünden ahlakı bozulacak kişilere yazıklar olsun. Marquis de Sade Okuyucularımıza, Yaratıcılığımızın getirdiği olgu bütününde hiçbir zaman insanlara belli fikirleri anlatmayı düşünmedik. Şu an satırlarını okuduğunuz bu fanzin tek bir fikrin değil, büyük düşüncelerin yansımasıdır. Yolumuzda yürürken sivri taşlara çarpsak da ilerlemeye devam ettik. Aslında bu fanzin emeğin ve azmin başarısıdır. Şimdi sizlere bilimi, edebiyatı, felsefeyi ve sanatı, parlattığımız bir tabakta sunuyoruz. Bu uzun ve zor süreçte bizlerde emeği geçen herkese saygılarımızı sunuyor, dergiye katkı sağlayan tüm arkadaşlarımıza tekrar tekrar teşekkür ediyoruz. Keyifli okumalar Editörlerden 2

4 BOŞ VAKİT NÂ-HOŞ ÖMÜR Boş iş, adeta ömür törpüsüdür. Boş şeylere dalarak vakit geçirip gönül eğlendirmek isteyenler tatmin olamazlar hiçbir zaman. Saatlerce amaçsız bir şekilde bir yerlerde gezse, koltuğa yaslanıp saatlerce boş boş televizyon seyretse, saatlerce insanlarla boş konuşup dedikodu yapsa sonunda aklını ve hafızasını yıpratıp sadece kendini yoracaktır. Oysa hayatının kıymetini bilen insanlar, zamanın değerli olduğunun farkındadırlar. Gezmeleri, muhabbet etmeleri her zaman bir amaç taşımaktadır. Böylece hayatlarının her anını amaçlı işlerle süslerler ve kendilerini de boş yere yıpratmazlar. Basralı ilim adamı Amir i ziyarete gelenler: Bize vakit ayırsan da oturup şöyle biraz sohbet etsek. derler. Parmağıyla gökyüzünü göstererek der ki: Tutun şu güneşi, yerinde saysın; ben de sizinle oturup sohbetle vakit öldüreyim. Bunu yapamıyor, vakti durduramıyorsanız, izin verin bir daha ele geçiremeyeceğim vaktimi pişman olmayacağım şeylerle değerlendireyim!.. Evet, zamanı harcamak önemli olanı, ertelememize neden olan bir tuzaktır. Zamanı harcamak, hayatı harcamaktır. Bu nedenle herkes zamanına sahip çıkmalı ve bilinmeli ki zaman kendi varlığımızı, kıymetlendirme adına bize verilen bir emanettir. Kıymetli düşünür Benjamin Franklin, Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa geçirmeyiniz; çünkü zaman hayatın ta kendisidir. demektedir. Bir servet kadar değerli olan zaman, kum tanelerinin avucumuzdan kaydığı gibi gözlerimizin önünde iz bırakarak kaymakta. Onu değerlendirmezsek ardından sadece pişmanlıklar gelir. İmam Şafii şöyle dile getirir zamanı boşa harcamanın bilinçsizliğini: Zamana kusur buluruz, oysa zaman konuşacak olsa utanırız. Eski bir Çin atasözünde: Zamanın bir anını israf etmektense tüm servetinizi bir kuyunun dibine atmanız daha iyidir. şeklinde geçmekte. Çünkü zaman bir kez gittiğinde, sonsuza kadar gitmiştir. Ve insan vaktini neyle geçiriyorsa o, odur. Dünya üç günlüktür. Gözümüzü açıp kapatana kadar gelir geçer. Zamanla, zamana yenik düşmemek için çok dikkat etmeliyiz. Her an, sonsuz derecede kıymetli. Bunu anlayabilirsek ne ala. Zamanı öyle güzel değerlendir ki, Yarın vefat edeceksin!, denilse bile programında herhangi bir değişiklik yapma ihtiyacı hissetmeyesin!.. diyor bir yazar. Fazla söze ne hacet. Sözlerine kulak verenlerden ve hayatı hakkı ile yaşayanlardan olma ümidi ile. 3 İsmail Sefa ÇAKIROĞLU

5 YIKILMAYAN Ufalmıştı gözleri, sessizleşti birden. Sitemli bakışların yerini acı bir kabulleniş aldı. Bütün emekleri, bütün geçmişi, bütün hayatı eşyalarını doldurduğu kamyonla geçti gitti karşısından. Harcını kardığı, duvarını ördüğü, sevgisini demlediği kondusu gözlerinin önünde parçalanıyordu. Bağırdı çağırdı, sonucunu alamadıysa da direndi. Yorgun düştü yaşlı bedeni. Artık bıraktı, kendini parçalanmış bir tuğla parçasına. Oturdu ve izledi zorla yıktıkları kondusundan kalan döküntüleri... Umutlarını, yarınlarını almışlardı gaddarca ve itinayla. - Durun! Yıkmayın o duvarlar benim evlatlarım; bacası karımdır, ocağımdır, aşımdır, hayatıdır. Vurmayın kepçelerinizi, kirletmeyin mahallemi. Zabıtalar ne durursunuz burada? Benim güzel kondumu gökdelene mi bırakacaksınız? Şimdi elinden oyuncağı alınmış bir çocuktan farksızdı. Apağır bir vebal bıraktı geride, elinden kondusunu çalan zorbalara. Alın teri silinmişti. Oysaki bir çaba vardı, bir emek vardı, uykusuzluğun hayrı vardı; karısının anısı, anasının şefkati vardı. Yüreğine kondu bir acı, yüreğine koydu yuvasını. Yalınayak koştu kucağında taşlarla... Nazife ÇELİK OZON A FISSLAMAYIN! Her gün evden çıkarken güzel kokmak için bol bol parfüm sıkıyoruz. Ama bunun zararlı yönlerinin olduğunu unutmamalıyız. Ozon tabakasını tehlikeye sokan etkenler arasında, CFC (kloroflorokarbon) ler diye anılan klorlu ve florlu karbon bileşikleri özel bir yer tutuyor. Saç ve deodorant gibi sprey tenekelerinde, buzdolaplarında ve plastik köpük yapımında eskiden beri kullanılan yapay kimyasallardan olan CFC ler, atmosfere kadar yavaş yavaş ve ayrışmadan yükselmektedir. CFC ler, Ozon tabakasının olduğu bölgeye varınca kuvvetli güneş ışınlarının etkisiyle parçalanıp klor atomlarına ayrılıyor. Tek bir klor atomu, zincirleme reaksiyonla binlerce ozon molekülünü parçalayabilmektedir. Bunun sonunda güneşin zararlı ışınları yeryüzüne ulaşarak cilt kanseri gibi hastalıklara ve ölümlere neden olabilir. Yani bu kimyasalların etkisini göz ardı etmek mümkün değil. CFC lerin kullanımı yasaklanmış olmasına karşın, tehlikeleri henüz geçmiş değil. Aslında torunlarımıza kadar da uzanacağa benziyor. Çünkü bunların etkileri 50 yıl gibi bir sürede ortaya çıkıyor. Ne olur ne olmaz deodorantlarımızı almadan önce, üzerinde yazan bilgilere bir göz atmak hiç de fena olmaz. Hatta üzerinde ozonla dost gibi etiketli olanları tercih edebiliriz. En azından, torunlarımızın hatırına. Ayrıca bir şişe parfümde 600 sentetik kimyasal madde vardır. Parfüm sektöründe çoğu zararlı ve tehlikeli olan 5 bin çeşit kimyasal madde kullanılmaktadır. 4

6 Çevresel açıdan baktığımızda parfümün en büyük tehlikesi, içerdiği kloroflorokarbon gazlarının Ozon tabakasına zarar vermesidir. Biyolojik açıdan baktığımızda, kalitesiz parfümlerin cildimizde oluşturduğu alerjik reaksiyonları örnek verebiliriz. Eğer hassas bir cilt yapımız varsa parfüm kaliteli bile olsa cildimize zarar verebilir. Toplumsal açıdan baktığımızda ise, yerli yersiz parfüm şişesine batmış gibi ağır kokulu parfümler kullanmak özellikle toplu taşıma araçlarında başka insanları rahatsız edebilir. Spreyler tam 72 saat sıkılan yerde etkili olur. İçindeki diehoruos ve pyrethirms gazları arıları bile öldürür. Hatta sudaki canlıları bile etkiler. Bu durumun bir sonucu olarak cilt kanseri riski ve gözlerde katarakt oluşma olayında artış gözlenmektedir. Bir sivil toplum kuruluşunun yaptığı araştırmada: Alerjiden, iç salgı bezlerinin işleyişinin bozulmasına kadar bazı hastalıklara neden olabileceği gösterildi. Kaliforniya daki bağımsız bir laboratuarda test edilen 17 parfümden 12 sinde erkek bebeklerin genital organlarında gelişim bozukluklarına yol açan dietil fitalat maddesi belirlendi. Test edilen parfümlerde ortalama 14 gizli kimyasal maddenin bulunduğu ve yasal boşluk nedeniyle bu bileşenlerin parfüm adı altında bir araya getirildiği belirtildi. Ben bu yazıyı yazmakla kalmadım, parfüm şişelerimi çöpe attım. Size de tavsiye ederim. Ayşegül TİYEK KÖPRÜDEKİ KIZ Düşünüyordu köprüdeki kız. Yağmurun tenindeki ritmini, rüzgârın kemiklerindeki dansını, güneşin gülüşüne vuran hüznünü. Mutluluğu, mutsuzluğu. Soğuğu hissetti köprüdeki kız. Düşünüyordu. Sonbaharda düşen eylül yaprağından, ağlayan bir bebeğin cennet kokusuna kadar. İnsanları, yok olan vicdanlarını. Güzel bir kalp yerine, güzel bir tende aradıkları aşklarını. Bir gözyaşını düşündü mesela. Bir kadının gözlerinden akan sıcak gözyaşını. Nefretle dolu kalbini. Mutsuzluğunu düşündü. Gece kararırken denizin kokusunda bulabileceği mutluluğa rağmen, kendi yarattığı mutsuzluğunu. Paslanmış demirlere dokundu köprüdeki kız. Dünyanın ona söylediği şarkıyı dinledi. Ritmi hissetti. Çayını yudumladığında içine dolan huzuru fark etti. Kalbini dinlemeyi öğrendi. Kim, ne der? demeyi bırakıp, koşmayı hayal etti. Gökyüzüne baktı köprüdeki kız. Ve bir martı olup sonsuzluğa uçtu. Pusulası kalbiydi. Rümeysa Yağmur SAÇAN 5

7 Kulis Artığı İnsanı, insana, insanla anlatmak. Kimilerine göre sadece bir eğlence, sadece bir boş zaman aktivitesi, kimilerine göre bir boş zamandan fazlası ve belki de her şey. Rönesans sonlarından itibaren insanı tanıyan, bilen, gözeten, düşlerini gerçekleştiren ve davranışlarını sergileyen bir düşünce sahnesi. Ve belki de evrendeki en üstün varlık kabul ettiğimiz insanı en doğru ve Ben bu muymuşum? demeye sürükleyen sorgulamalar bütünü. Yunancada seyirlik yeri anlamına gelen ve tiyatro olarak telaffuz ettiğimiz imgesel olayların, hayattan kesitlerin belirli bir süre içerisinde karşı tarafa aktarılmasına tanık olduğumuz düşünce akımına bir göz atmak ister misiniz? Milattan önce 8. yüzyılda ilk tiyatro binaları, halk arasında yaygınlaşmadığından tapınaklar halinde görülmüştür. Tapınaklarda oynanan oyunların merkezi, Yunan Tiyatrosu olarak adlandırılırken o dönemdeki toplumsal olaylardan ziyade kilise ayinleri ve İncil deki fantastik olayları sergilemek için kullanılmıştır. Günümüze kıyasla var olan imkânsızlıktan ve ötekileştirmeden dolayı bir dönem sadece tahtadan açık hava sahneleri kullanılmıştır. Aristoteles e göre tiyatro insan hareketlerinin bir taklidi, temsili ve zihninde verdiği savaşı dışa aktarmasıdır. Bu zihin savaşı, dönem içerisinde yüzlerden çok çeşitli maskelerin kullanılmasına sürüklemiştir oyuncuları. Günümüz Antik çağ araştırmacıları tarafından büyük ilgi toplayan duvar çizimleri, kullanılan maskeler için ilham kaynağı olmuştur. Maskeler ve ilkel çizimlerle başlayarak zamanla gelişen ve yoğrulan; şamanlardan felsefe ve düşünce akımına kapılıp giden tiyatro, hiçbir zaman dayatmalara karşı boyun eğmemiştir. Bir dönem tüm dünyaya hükmeden Osmanlı İmparatorluğu tiyatrodaki gelişmelere ilgisiz kalmıştır. Diğer yanda Papa, kültürel gelişimi engellemeyi ve tiyatronun çıkış yaptığı dönemdeki gibi İncil e dayalı dini oyunların katı bir şekilde devam etmesini istemiştir. Beraberinde kendi tiyatrosunu inşa ederek özgür düşünce ve felsefe ile bağdaştırılan oyunlara karşı çıkmış; bu yönde ilerleyen senaristlere ve oyunculara ölüme kadar giden ağır cezaları uygun görmüştür. Buna karşın aydın kesim rönesans ve reform hareketlerine kadar örgütlü bir biçimde, Papa nın bir dediğini iki etmeyerek ve ağır dini kuralları halka yazdığı oyunlarda toplumsal mesajlar vererek aktarmaya çalışmıştır. 6

8 İniş-çıkışlarla dolu, engellemelerle, dayatmalarla ve kısıtlamalarla gelişip giden tiyatro, ilerleyen zamanlarda yaygınlaşmış ve kendi içerisinde işlediği temalar gereğiyle ayrılma gereği duymuştur. İtalya, Fransa ve İngiltere sömürü üçlüsünün burjuvai sınıfa hitap eden oyunlarının yanı sıra halkın sorunlarını dile getiren, modern komediyi esas alan, trajedik olayları hissettiren ve mitolojiyi tema olarak uygun gören oyunlar da yazılıp çizilmiştir. Sonralarda ise romantizm ve duygusal konular üzerinde durulan oyunlar sergilenirken yıllar geçtikçe tiyatroya ciddi eğilimler görülmüştür. Gerçeklikten simgecilik, izlenimcilik, doğalcılık, gelecekçilik ve dışavurumculuk gibi modernist akımlara geçilmiştir. Kültürel bir bilgi birikimini gerektiren bu tür oyunlar kolayca seyirci çekememesine rağmen kaybolmamış, konu sınırlaması olmadan rahatça istediğini sahnede belirtmiştir. Unutmayın, Ars longa, vita brevis. Sanat uzun, ömür kısa. Enis KÜÇÜK ETKİLİ DERS ÇALIŞMA TEKNİKLERİ Bildiğiniz gibi okuldaki dersler, akabinde YGS ve LYS için planlı çalışmanız gerekiyor. Sayfalarca bilgiyi beyninizde güvenli bir noktaya transfer etmek ve orada saklı tutabilmek oldukça zorlu bir iş. Ancak bu 9 etkili ders çalışma tekniği ile emin olun, bilgileri çok daha hızlı ve verimli bir biçimde fethedeceksiniz: 1. Çalıştığınız konuları ilginç hale getirin. Çalıştığınız konulara ilk baktığınızda Bu benim ne işime yarayacak? diyebilirsiniz, ancak unutmayın. Hayatta her öğrendiğiniz şey, bir oyunda seviye atlamanıza yarar gibi sizin dünyayı ve onu yöneten kuralları anlamanızda bir adım daha ilerlemenizi sağlayacak. Örneğin, türev ve integral mi çalışıyorsunuz, limit sonsuza gittiğinde bunun ne demek olabileceğini tekrar düşünün. Fizikte kaldırma kuvvetini mi çalışıyorsunuz? Öğrendiğiniz konunun inşaat araçlarında nasıl etkili olduğunu hayal edin. Böylece öğrendiğiniz konular sadece kitapta kalmayacak, siz onları gerçek hayattan örneklerle özümseyeceksiniz. 7

9 2. Zamanınızı iyi planlayın. Plan başarı getirir. Özellikle gelecek sene için sınavlara çalışıyorsanız, zamanınızı en iyi şekilde değerlendirmek için kesinlikle bir çalışma programınız olsun ila 50 dakika arası değişen bloklarla çalışmaya gayret gösterin. Zamanlı test çözmek gerektiğinde bu mümkün olmayabilir, ancak konu okumaları ve tekrarı yaparken özellikle dikkatinizi kaybetmemek için arada sandalyenizden kalkıp koşun, sıçrayın, takla atın. Beyninize kan gidişini hızlandırmak için elinizden geleni yapın. 4. Kendinize çalışmak için güzel bir yer bulun. Bu odanız olabilir. Ancak her gün odanıza kapanıp ders çalışmak bir süre sonra canınızı sıkabilir. Maalesef Türkiye de kütüphanelerin azlığı kütüphaneleri önermememizi zorlaştırıyor. Ancak yakın çevrenizde bir kütüphane varsa burası çalışmak için ideal yer olabilir. Bazı öğrenciler ise yakın çevrelerindeki kafeleri ders çalışmak için tercih ediyorlar. Yer tercihiniz, ne kadar sesli bir ortamda çalışmak istediğinize bağlı olarak değişebilir. Psikolojik araştırmalar gösteriyor ki hafif ses, ders çalışma temposunu arttırabiliyor. Ancak çok yüksek sesli müziğin olduğu ve insanların bağırdığı ortamlarda ders çalışmaktan sakının. 5. Zihninizi berrak tutun. Eğer ders çalışmadan önce aklınızda çok fikir olmasından dolayı odaklanamıyorsanız, beyaz bomboş bir kâğıt alın ve aklınızda sizi meşgul eden şeyleri buna dökün. Hepsini yazdıktan sonra göreceksiniz ki zihniniz rahatlamış ve ders çalışmaya hazır olacaksınız. 8

10 6. Ders sırasında atıştırmalıklarınız yanınızda bulunsun. Özellikle de odak kaybetmeden uzun saatler çalışmak istiyorsanız, kan şekerinizin çok düşmesini beklemeden hemen atıştırabileceğiniz yiyecekler yanınızda veya yakınınızda bulunsun. Ancak bunları soru çözerken veya bir şey okurken yemeyin. Sadece yemeği çiğnemek bile oldukça dikkatinizi dağıtacaktır. 7. Önce en önemli şeyleri öğrenin! Bir konuyu okurken sadece okuyup geçmeyin. Okuduğunuz kitaba neleri ve nasıl not aldığınız oldukça önemli. Her okuduğunuz bölümde en önemli noktaları bulun ve işaretleyin. Anlamadığınız konuların yanına soru işareti koyun. Ya da anlaması zor konseptlerin yanına kendiniz not alarak daha basit bir dille açıklayın. Okumayı pasif bir aktiviteden, oldukça hareketli ve aktif bir aktivite haline getirin. Konuları okurken fosforlu, renkli tükenmez kalemleriniz ve kurşun kaleminiz yanınızdan eksik olmasın. 8. Çalışma kartları yapın. Formül mü ezberlemeniz gerekiyor? Hemen bir çalışma kartına bunu yazın. Bir kelimenin anlamını hep unutuyor musunuz? Kartın ön kısmına Türkçesini, arkasına da İngilizcesini yazın. Çalışma kartlarınızı hep saklayın. Konuları tekrarlamanız gerektiğinde veya sınavlara hazırlanırken bu kartlarla oynayarak çalışın. 9. Bir grupla çalışın. Amerika da yapılan bir psikolojik araştırmada işbirlikçi ve bireysel öğrenme karşılaştırılmıştır. Asyalı öğrenciler grup halinde çalışarak birbirlerine destek olurken; Amerikalı öğrenciler ise tek başlarına çalışmayı tercih etmişlerdir. Grupla çalışmanın başarıyı getirdiği üniversite başarılarıyla ortaya konmuştur. 9

11 Asyalı öğrenciler, grup halinde çalışarak birbirlerine soru sorarak konuyu anlamaya çalışıyor ve birbirlerinin bilgilerinden yararlanıyor; Amerikalı öğrenciler ise Asyalı öğrencilerin ulaştığı bilgiye sahip olana kadar saatlerini kaybediyor. Dolayısıyla sizi motive eden birkaç arkadaşınızla çalışmaya önem verin. Üstelemek başarının temel unsurudur. Kapıyı yeterince uzun süre ve yüksek sesle çalarsanız, birilerini uyandıracağınızdan emin olabilirsiniz. İsmail Sefa ÇAKIROĞLU Hiçbir çiçekçi dükkanının demir kepenleri olmaz. Çünkü kimse aklına getirmez çiçek çalmayı. Boris Vian 10

12 TABLET TABLET ÇİKOLATALI MÜSHİL Televizyon en geç altı ay içinde piyasadan silinecektir. İnsanlar her akşam böyle bir kutuya bakmak istemezler. Bu sözlerin sahibi Daryik F. Zanuck (20, Century Fox Başkanı) 1994 yılında dünyanın en büyük tarihi ve bilimsel gaflarından birinin altına imza attı. Günümüzde her akşam o kutuya bakmak isteyen insanlarla birlikte yaşıyoruz ama bazılarımızın sabrettiğini biliyorum. Bizler ne kadar sabırlı olabileceğimizi kanıtlamış bir toplumuz. Kurtlar Vadisi ne tam on yıl sabrettik ve Kutlar Vadisi nin bize getirdiği tüm düşünce furyalarını yaşadık. Tabi ki bunlardan en önemlisi Türkiye üzerinde oyunlar oynanıyor. düşüncesiydi ve yeni eğilim bunun üzerine söylevler vermek oldu. Artık bu tür söylevlere pek rastlamıyoruz çok şükür diyemeyeceğim. Çünkü bu düşünceye artık çoğu insan inandığı için bu tür söylevlerin ardı arkası kesildi. Genel yargı Türkiye üzerinde oyunlar oynanıyor. oldu. İster inanın ister inanmayın ama Zanuck un işe yaramaz kutusu fikirlerimizi değiştiriyor ama bu istenen yollarla yapılan bir şey değil. Edward Said din bu konu hakkında derin şüpheleri var: Olgulara ve teknolojinin apaçık yararlarına gözü kapalı güvenden öte bir anlama gelmemeye başlayan bilim inancı kültürün genelinde bir zekâsızlaşmaya yol açmaktadır (...) ve (bu durum) eleştirel olmaktan uzak kamuoyunun ilgi alanına girmemektedir. Bu afilli cümlede Said şunu anlatmak istiyor: Kitap okurken bile üstünde durulan fikre daha eleştirel yaklaşıyorsun bir etrafına bak, bir kendine gel, birazcık soru sor yılında Çin de bir olay oldu. Bilimkurgu dizilerinin çekilmesi ve kitaplarının yayımlanması yasaklandı. Çünkü bu tür yayınlarlarda insanlar, daha arzu edilesi bir hayat yaşıyorlardı ve Çinliler uçuk fikirlerle devlete karşı isteklerde bulunabilirlerdi. Bugün bu tür yayınların, dünyanın çoğu yerinde serbest olması çok özgür toplumlar olduğumuz anlamına gelmiyor. Aksine bu tür arzu edilesi hayatlar gözümüzün önünde iken arzulayamayacak kadar hayal gücü yoksunu olduğumuzu gösteriyor, bu basit bir bilinç krizi aynı zamanda bir parodi. Modern kültür ürünleri bunun en güzel örnekleri, şimdi reklamlar: İstediğiniz görünüme spor yapmadan ulaşın, yiyerek zayıflama. Sipariş et, kapına gelsin, alışverişe çıkmadan alışveriş. Diyet kola, kola özünün içerdiği 14 tip şekersiz. Mentollü sigara soğuk algınlığına ve daha birçok hastalığa deva. Fosil yakıt kullanan çevreci araba tipleri ve daha neler. 11 Ama bunlardan bir tanesi favorim: Çikolatalı müshil.

13 Artık sorunların ve çözümlerinin bir arada bulunduğu bu tür ürünleri satın alarak mutlu olabiliriz. Tabi ki bu tür ürünler, televizyonu açtığımızda da karşımıza çıkıyor artık. Yeni trend genç ve zengin dizileri. Hepsinden nefret ediyorum ama bir tanesine karşı ayrı bir nefretim var. O da the O.C. nin kitsch bir uyarlaması olan Medcezir. Nefretimin sebeplerini derleyip topladım, efendim şu şekilde arz ediyorum: Aşırı zenginlik Gerçek bir sorun olmayışı Realiteden uzaklık (Bir zamanlar Herodot Cevdet le cezbelenirdik hey gidi günler ) İlk sorum bu adamlar nasıl bu kadar zengin oldu. Bunun için ne kadar zenginler ona bakalım. Bu adamlar gayet lüks arabalara biniyorlar. Lüks mekânlarda fiyatlara bakmadan sipariş veriyorlar (Kendilerine özel bir butikleri var mı bilmiyorum. Yoksa hem zengin hem de görgüsüzlerdir. Diğer yandan özellikle avm tarzı yerlerde alışveriş yapmalarını, daha derinden analiz etmek gerekir.). Ceplerinde para yerine kredi kartı var, banka ve faizlerden korkmuyorlar. Yedikleri yemekler, gut hastalığına yakalatır cinsten. Yıllanmış şarap olmazsa susuzlukları dinmiyor. Kısacası adamların bir günde harcadıkları para 50. meridyeni rahatça doyurabilirken bu adamlar büyük problemler yaşıyorlar. Zenginler ama mutlu değiller, al sana bir tablet çikolatalı müshil. Bu miktar paraya sahip olmak çoğu insanın hayallerini rahatlıkla gerçekleştirir ve hayalleri gerçekleşen insanlar ise mutludurlar. Bize verilen tablette ne yazıyor: Zenginsen mutsuzsundur, fakir olmak daha eğlenceli çabalama! Emin olun neler hissettiklerini bilemezsiniz. Ama bu mutsuzluk genelde maddi bir mutsuzluktur. İşin manevi boyutuna değinmeden önce sizi Özben ailesiyle tanıştırmak istiyorum. (Umarım bu soyadı kimse taşımıyordur) Özben ailesi orta gelirli bir aile olarak içimizden biri. Hayırlı vatandaş konumuna yükselmek için Bay ve Bayan Özben tam dört çocuk yaptılar. Ayrıca bir çevreci olarak benzinli araba kullanmıyorlar. Sağlıklarına önem verip Karatay diyetiyle besleniyorlar. Yani hafta ikiden fazla etli yemek yemiyorlar, şekeri bıraktılar. Uyku düzenlerini bozmamak için çocuklarını hiç bir zaman partilere yollamadılar ama üniversite sınavı için yeri geldi tüm aile fertleri uykusunu feda etti. Yeşilaycı diyebiliriz onlar için içki kullanmıyorlar. Hiçbir zaman yıllanmış şarap içmediler, sıcak şarap ve türevlerini ise bilmiyorlar zaten. Bir gün Bay Özben devlet dairesinden eve gelmiş olsun. Televizyonda ise o insanlar karides vb. şeyleri lüks mekânlarda yiyorlar. Bay Özben sevgili eşine dönüp Hanım bunlar bizim evde niye yok. diyor. Televizyonda kuzu etinde yapılmış pirzolalar ve biftekler, Hanım bunlar niye bizim evde yok. dersen Bayan Özben ne desin O tür şeyler televizyonda olur, bey! mi desin? Burada verebileceğimiz en önemli tavsiye bu tür sorular sormayı bırakması. Bunun sonu Şener Şen in başarıyla canlandırdığı çıplak vatandaş oluyor sonra, denemişliğimiz var çünkü. 12

14 Ama siz bırakmayın ve sorun. Bu adamlar nasıl zengin oldu diye. Harcadıkları paraya fiş kesiliyor mu? Vergimi ben tam veriyorum, yoksa onlar hep Banker Bilo gibi şey mi? Her şey eleştirilirken bu kesim eleştiriden muaf tutuluyor. Soru sorunca mutsuz olduğumuz bir ülkede yaşıyoruz. Cevabını bulunca değil bir şeyler yaptığımız zaman mutlu olacağız. Ben on yıllık sabrın Kurtlar Vadisi ne değil, soru sormamanın verdiği zararlara karşı verdiğimize inanıyorum. İkinci tablet çikolatalı müshil, soru sormak mutsuz eder. En önemlisi ise bu tür şeyler gerçek mi? Aliağaoğlugil lerin nasıl zengin olduğuna biraz bakın derim. Bu adam basitçe zengin olmadı. Kitschliğin içinde boğulan reklam filmini hatırlayın. İnsanları mutlu edecek bir şey, kameraya bakıyor, gözünü kırpıyor ve yalan söylüyor. Bu gerçekten doğru olabilir mi eğer bu tür bir çaban olsaydı 50. meridyene yardım etseydin derler adama. Warren Buffet gibi servetinin %98 ini bağışlasaydın derler adama. Üçüncü tablet çikolatalı müshil, 1. sınıf burjuva senin mutsuzluğun için uğraşmaz çünkü senin mutsuz olup olmadığın onun umurunda olmaz. 2. problemi atlamışız. Bu insanlar neden mutsuz? Aslında değiller. Aşırı tüketmenin doygunluğunu yaşıyorlar. Sen küçükken kazana düştün hikâyesi. Bir insan temel ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra geriye bu kadar uçuk parası kalmıyorsa mutludur zaten. Çünkü hayaline kavuşmuştur, küçük hayalleri olan bir toplum her zaman budala ve mutludur zaten. Lütfen yanlış anlamayın Yahudiler gibi Babil Kulesi yapın demiyorum. Birazcık aç olun diyorum çünkü bunu hak ediyorsunuz. Dünyada bu tür insanların daha fazla türememesi için lütfen etrafınızda neler olup bittiğini anlamaya çalışın, çünkü anlamak değişimdir ve değişim konforu getirir, konfor ise anlık mutluluğu. Bu adımlardan sonra yaşayacağımız ikinci bilinç krizinde Eric Fromm a sarılırız. Ve son olarak gazetelere ve medyaya değil, yaşadığınız şeylere inanın. Okan Bayülgen bir TV programında televizyon izlemeyi bırakın demişti. Çok dürüst bir davranıştı aslında ama gerçekleşmeyeceğini bildiği için bunu rahatça söyledi. Diyebileceğim tek şey eleştirel bir şekilde televizyon izleyin. 13 Hadi TUNÇEL

15 YALANINA İNAN Mutluluk için neden mi arıyorsun? Yapma be kardeşim! Mutluluk kapını çalmaz, git bakalım bir de sen çal. Elin mi yok? Anlamıyorum, bu asık suratlarla çok mu havalı oluyorsunuz? Gülümsemek, gülmek ve güldürebilmek tadından yenilemeyecek bir haz. Nasıl mahrum kalır insan. Mutlu mu olamıyorsun, yalan söyle kendine! Hiç mi yalan söylemedin? Hani derler ya beyaz yalan, siyah yalan. Al sana pembe yalan. Yeni bir güne yeni bir senle başla. Mutlu bir senle. Bak nasıl inanırsın yalanına. Denemekten ne çıkar. Geçenlerde yürüyorum, karşıdan müthiş caka sahibi bir beyefendi dikkatimi çekti. Kolalı bir gömlek, özenle yapılmış kravat, üstüne kondurulmuş soğuk bir yüz ifadesi... Neyse bizimki kararlı bir edayla adımlarını sıklaştırıyorken ayrımına varamadığı bir boşlukla dengesini kaybederek klâsını bir hamlede bozdu. Hiç durur muyum? Bastım koca bir kahkahayı. İki kuruşunu da gülmeye mi verdin? demez mi? - Evet, efendim verdim. Keşke siz de verseydiniz. Nazife ÇELİK Dertlerini gözyaşlarında boğmak isteyenlere, dertlerin yüzme bildiğini söyle Aldous Huxley DÜNYA KÜÇÜK DEĞİL Dünya hiç küçük değil deriz. Dünya çok büyük, her köşesinde birini bırakacak kadar, samimi dostları etrafa dağıtacak, her anında yeni bir hayatın sohbetini arayacak, hasretini duyacak kadar. Hep gitmesi gelmesi insanın, kendini usturupsuz bir gel-gite yerleştirmesi, elinde bir bavul ve fazla ağır bir çantayla gezmesi Bu yüzden kimseyi sığdıramamaktan tek bir zamana, zaman bir milyona bölünmediğinden Dünya küçük değil bu sebepten. Diye zırvalarız. Anlarlar Esra BAŞKAYA 14

16 CEZA Mayıs 2014 Milyonlarca bireyi sadece ölmek ya da ölmemek sorusuna muhatap eden zoraki umutsuzlukları, topyekün canlarını ve zihinlerini savunmaya çalışırken üstünü örtmeye çalıştıkları içsel fırtınalarından beslenen ve hiç kimselerin bilemediği zoraki bireyselleştirmeleri ve kusamadıkları bulantılarını hem kendilerinin hem de geride bıraktıklarının yaşadığı zoraki yalnızlıkları anlatır bu zorunlu intihar. Asla anlayamayacakları, asla bilemeyecekleri ama bir gün mutlaka gerçekle yüzleşecekleri; serin ve kaynar soluklarını gökyüzüne verecekleri gün duyguları ve onlarla birlikle ufalanacak ilikleri, son saniyelerinde kabaran damarlarından habersiz üstlerine yürüyen bir avuç dolusu et yığınıyla mücadele etme gereğini kendinde bulmayan insanların, zorunlu kaçışlarıdır bilmediklerimiz. Savaşlara, açlıklara, zenginliklere, topluma ayak uyduramayanların hikâyesi hiç görmediğiniz ve göremeyeceğiniz bir yerlerde, tam arkanızdadır. Bu adam dünyadaki tüm sıkıntıları çekmiş ve tüm başlangıçların sonunda erimiştir. Sizlere her gün gördüğüm bir hikâyeyi anlatıyorum. Sizlere düzenin düzensizliğini anlatıyorum. Ben bugün dört arkadaşını öldürmeye çalışmış bunlardan ikisine çok yaklaşmış fakat başaramamış ve diğer ikisini de elinden kaçırmış; birinin yerine irice bir kediyi diğeri içinse yavru bir ayıyı boğarak öldüren biri oldum ve hayatımın ilk günahını işledim. Çevremdekiler gibi ben de yaptıklarıma inanamadım ve kendi içimde büyük savaşlar verdim. Böyle bir şey yapamazdım. İyiliksever ve dindar biriydim. 13 yaşımdan beri bir kez bile pazar ayinlerini kaçırmamıştım. Çalışkan bir mühendistim. Gayet iyi görünümlüydüm. Hep kötülükten uzak durmuş ve kanundan yana olmuştum. Şimdi ne olmuştu da böyle bir yanlışa düşmüştüm. Toplumda parmakla gösterilen kişilerin başındaydım. Hayatım boyunca bir kere bile hırsızlık yapmamıştım. Tüm işlerini planlı yapardım ve hep dakik olmuştum. Şimdi iki elim alnımda yerdeki desenleri sayıyordum. 15 O dönemde birini öldürmenin cezası sertti. Mahkeme beni ölüme mahkûm etmiş, ayı ve kedi içinse ellişer tane altın istemişti. Ayı ve kedi hayatlarının insan yaşamıyla eşit sayılması için ne yapmalıydı? Pazartesi akşamı pazarlar toplanırken sinsi bir şekilde yakalanmış kelepçeleri ellerime yemiştim. Şikâyetlerin nereden nasıl geldiğini dahi anlamadan, yalanlar söylüyordum. Haber ilçeme yayıldığında alacaklılarım ve düşmanlarım olayı desteklemiş. Yıllardır kasabalarda olan cinayetleri benim işlediğimden şüphelendiklerini ama iyi bir vatandaş oldukları için kanıt bulmadan kimseyi kötü duruma düşürmek istemediklerini söylemişlerdi. Yargıcım ise nihilist bir ihtiyardı ve acıma duyguları yoktu. Baskıcı bir papaz ailesinde büyümüş merhamet nedir öğrenememişti. O günlerde çok kez insan canı alınıyordu ki cezamı 6 gün sonra bir pazar gününe vermişti. Pazar günü giyotini boynumla boyayacaktım.

17 Tutuklandığımda tüm mallarıma el konuldu ve üstüme mahkûm kıyafetleri verildi.hücrem soğuk olmasına rağmen evimden daha sıcaktı. Taş yatak bile konforlu olduğu için tebessüm ettim, gizledim. Ziyaretime bir kişi bile gelmemişti ve gözlerim son yazdığım yamuk satırları verecek birini aramaya koyulmuştu. Sürekli tanrıya dua ediyor, korkumu dövmeye çalışıyordum. Ben ölecek miydim? Ölüm benim için büyük bir uçurumdu. Sürekli nasıl öleceğini düşünmüştüm ve sonucunu acı içerisinde bulmuştum. Bu ürkütücü eşikte rüzgârın saçlarımı gözlerime sokmasını tadıyordum. Kesinlikle ilgisiz kalamamak için fazlasıyla eğitilmiştim. Buna rağmen son günlerimi altı pirinç tanesi ve küflenen bir tasta suyla ölümün kurtuluşunu ve tanrıya kavuşacağı o anı düşleyerek geçirdim. Tüm düşüncelerim, iliklerime kadar kancalarını geçirmiş, parça parça koparıyordu. Durmadan hücrenin fareli deliklerinden dünyaya bakıyor ve korkunç karanlıklar görüyordum. Tüm duygu durumlarını unutmuş; doğumdan şimdiye kadar ölümü düşünen bir Çinli keşiş olmuştum. Çaresiz ve yorgundum. Yardım edecek biri yoktu. Yaşadıklarımın ve hissettiklerimin, yaptıklarımın ve yapacaklarımın cezası olduğuna inanmıştım. Ölmeden önce sıfırlanıp çürümek mucizevî olurdu. Bu tüm sıfırların altında ölümün sessizliğini çok sonradan duymuştum. Aslında hep yanımda duran bir şeymiş gibi; ben şaşkınlıkla fark etmiştim. Hepsinin ötesinde beni eksilere düşürecek şeyler hissetmemin nedenini hiç anlamamıştım. Ölümü iyi karşılayamadım. Soru nun olmayan şıklarını seçmeye zorlanıyordum ama ortada ne soru vardı ne de seçecek bir cevap. Kan isteksizdi ve yağmur yağmıyordu. O beş gün benim için elli seneden fazlaydı. Buradaki zaman kavramını anlatamam. Tarif edemem ya da kanıtlayamam ama ben o elli senede hayatımı tamamladım. Asıldığım gün 27 yaşında değil 87 yaşında olacaktım. Son yıllarıma doğru dini inancım da zayıflamıştı. Dualarımla göklere bağırıyordum cevabı sevgiden yoksun. Gerçeklikle rüya arasında gidiyordum ve ben karanlık bir köşede oturuyordum. Karanlık, çok karanlık bir köşede Loş bir ışığın dahi aydınlatamadığı o köşede. Çaresiz, nedensiz, hissiz bir şekilde... Sürekli acıyla gülümseyen o muhteşem cesetleri görüyordum. Burnumda gerçeğin o leş kokusu, her şeyin o leş kokusu; örümceklerin, gözlerin, yüzlerin, sıfatların, gardiyanların, kaldırımların, hücre demirlerinin, okulların, ev sahiplerinin, ormanın, ormansızlığın, ışığın, ışıksızlığın ve hiçbir şeye sahip olamamanın Anlamsızca saatlerce oturabiliyordum. Öleceğim günü beklemek içimi kemirip duruyordu. Bir an önce olup bitmesini arzuluyordum. Mağaramda hareketsizce yatarken uyku nedir unutmuşken milyonlarca iğrençlik görüyordum. Hücremde olmayan o rafların, dolapların ve her şeyin üzerime yıkıldığı iğrenç bunalımlardan bir türlü çıkamıyordum. Gerçekliğini anlayamamam için birisi beni tutuyordu sanki ve o yatağa zincirlenmiş bir şekilde donup kalıyordum. Üstüme yıkılanları engelleyemiyordum ve onlar her seferinde daha sert çarpıyordu. 16

18 17 Ben ölümü hak etmiyordum. Sinirim yıllardır itaat ettiğim liderlerime ve onların getirdiklerine karşı isyana dönüşmüştü. Hepsinden tiksiniyordum. Aslında bu kadar rahat davranmalarını yediremiyordum. Ufacık bir delikten baktığınızda dahi gözünüze giren umutsuz gerçekliği sadece ben mi görebiliyordum? Onlar da görüyormuş ancak gerçeği anlayamamaları için gözlerinde sadece bana takılamayan bir lens olduğunu düşünüp her şeyi unutmaya çalışıyordum. Bugün benim ölüm günüm. Karara bir kere bile itiraz etmedim. Kızdığımı ve üzüldüğümü belli etmeden hissiz kaldım. Cellâdım giyotini temizliyor ve bilemek için hızlanmaya başlıyordu. Çünkü o da işi düzgün yapmak isterdi. Saatler çabuk geçmişti. Kendimi her şeye hazırlamış sansam da ruhumu 50 senede yoğuramazdım. Ancak yalancı memeler vermiş, onu kandırmıştım. Ruhumun gerçeklikle karşılaşınca bana daha da sinirleneceğinden habersiz kalmıştım. Vücudumdan terler akmaya başlamış, giyotine yatacak gücüm dahi kalmamıştı. Kişi ölümü kendi tatmadığı, ondan daha da önce bir cesede dokunmadığı, bir canlının ölümünü görmediği sürece fazla önemsemez. En azından kendi için tatmin edici cevaplar verir ve anını yaşar. Fakat tüm gerçekliğiyle ölüme yaklaştığında büyük sarsıntılar geçirir. Kişi ölümüne altı saniye kala zaten ölmüştür. Giyotin insanın demirle hesaplaşmasıdır; sadece cezalandırma kanunları adı altınla kamufle edilmiştir. Aslında toplumun tüm sorunları ölüm cezaları kadar tiksinç midir ya da ölüm cezaları toplumun bakışları kadar? Eğer ki ölüm cezası yeterliyse toplumda neden hala suç işlenmektedir? Ve bu adam bu cezayı hak ediyor mudur? Ölüme saatler kala kendimden uzaklaştığımı hissettim. Kadersiz çıkmazlarımın getirdiği büyük bulutlu okyanusların sınırındaki adaların vermiş olduğu büyük fırtınaların sonucuyla yüzleştim. Aslında bugün hayatını en iyi şekilde yaşamaya çalışmış -büyük bir olasılıkla da başarmışbir adam öldü. O yalan söylemedi. O hırsızlık yapmadı ya da insanları kandırmadı. O sadece düzenin getirmiş olduğu düzensiz yırtmaçların arasına tutunamadı. Normal olmadığını ve normal olmanın anormal olduğunun farkında olmamak olduğunun bilmek olduğunun farkında olan adamın tüm paradokslardan uzaklaşması yıllar önce değil bugün gerçekleşti ve dünyayı değiştirdi. O geçmişte, şimdi ve gelecekte yaşamını sürdürdü ama vücudu, davranışları hatta düşünceleri bile tanımadığı kişiler tarafından yönetildi. Bugün bir adam öldü. Bugün bir cevap kâğıdını yırttı. Cellat yargıca selam verdi ve bıçağını temizledi. Aslında bugün pek bir şey olmadı. Güneş aşağı indi ve kuşlar uçmaya devam etti. Sen nefeslerinin düzensizliğini bir kez daha hissettin. Giyotin hızlı bir idam yöntemi olduğundan kafanız yere düşse dahi otuz saniye boyunca oyuktaki bedeninizi görebilir, etraftaki insanlara tepkiler verebilirsiniz. Fransa da yıllarca yerdeki kafaların mimikleriyle ilgili hikâyeler anlatılmıştır. Alperen KARTAL

19 Evren Durakları bölümüne hoş geldiniz! Bu bölümde okumanız gerektiğini düşündüğümüz ama büyük ihtimalle okumaya üşeneceğiniz kitapları tanıtacağız. Farklı konuları ele alan, ünlü yazarların haftalarca çok satanlar bölümünde zirvede kalan kitaplarına göz atma fırsatı bulacaksınız. Keyifli okumalar dileriz! SİMYACI Simyacı, Brezilyalı eski şarkı söz yazarı Paulo Coelho'nun yayınladığı, 1988 yılından bu yana tüm dünyada bir fenomen haline gelmiş bir başyapıttır. Simyacı, altı yılda kırk iki ülkede yirmi altı dile çevrilmiş ve yedi milyondan fazla satmıştır. Bu, Gabriel Garcia Marquez'den (1927 doğumlu Kolombiyalı yazar) bu yana görülmemiş bir olay. Yüreğinde çocukluğunu yitirmeyen okurlar için klasik bir kimlik kazanmıştır. Simyacı yı bulma aslında kendini bulma çabasıdır insanın. Kendi kişisel menkıbesini gerçekleştirmesidir. Burada İspanya nın Endülüs bölgesinde çobanlık yapan Santiago nun rüyasında gördüğü hazineyi arama çabasıyla Mısır a kadar uzanan hikâyesi anlatılmaktadır. Eserde Santiago, çeşitli insanlarla çalışmış ve farklı düşünceleri okuyucuya tanıma fırsatı sunmuştur. Bu süre boyunca kişisel menkıbesini gerçekleştirme umudunu hiç yitirmemiştir. HAYVAN ÇİFTLİĞİ Hayvan Çiftliği, George Orwell'in fabl tarzındaki siyasi, alegorik ve hiciv romanıdır. Roman ilk olarak 1945'te yayınlandıysa da asıl ününe 1950'lerde kavuşmuştur. Totaliter rejimlere karşı olan Orwell, romanında SSCB'nin kuruluşundan itibaren meydana gelen önemli olayları kara mizah yoluyla ve mecazî bir dille anlatır. Hayvan Çiftliği, çok yankı uyandırmış ve olumlu eleştiriler almıştır. Roman, bir Stalinizm eleştirisi olmakla birlikte, II. Dünya Savaşı yıllarında müttefiklerini kızdırmak istemeyen İngiltere'de sansüre uğramıştır. Romanın çizgi filmi çekilirken konusunun CIA tarafından değiştirildiği iddia edilmektedir. Roman 1999'da bu kez konusuna daha sadık bir senaryoyla filme çekilmiştir. Hayvan Çiftliği Türkiye'de ilk kez 1954 yılında Maarif Vekâleti (Milli Eğitim Bakanlığı) tarafından Halide Edip Adıvar'ın Türkçe çevirisiyle yayımlanmıştır. 18

20 Hikâye, Koca Reis (domuz) in hayvanlara barış ve mutluluk dolu bir dünya vaat etmesiyle başlar ancak tek yolun insanları çiftlikten atmak olduğunu söyler. Bunun için diğer hayvanlar kendilerini geliştirmeye başlar. Domuzlar diğer hayvanlara göre daha zekidir ve okuma-yazma bilmektedir. Koca Reis öldükten sonra liderliğe Snowball (domuz) getirilir. Snowball diğer hayvanlara okuma-yazma öğretir. Hayvanlar için değirmen yapmak isteyen Snowball, diğer bir domuz Napolyon un ihanetine uğramıştır. Çiftlikteki güçlü hayvanların desteklerini alarak kısa sürede Snowball u çiftlikten atar. Başa geçen Napolyon, hayvanları öncekine göre daha fazla çalıştırır ve bütün olumsuz durumlardan Snowball u suçlar. Koca Reis in İnsanlara benzemeyin! öğüdünü çiğneyen Napolyon, giderek insanlar gibi yaşamaya başlar. Koca Reis ve Snowball un bütün söylediklerini inkâr eden Napolyon, hayvanlar üzerinde mutlak bir hâkimiyet kurar. Hayvanlar, Napolyon un yaptıklarının yanlış olduğunu anladığında ise artık çok geçtir. Gerçekliğin ve hayalin kusursuz uyumu olan ve çok önemli dersler veren bu kitabı okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. İKİ DİRHEM BİR ÇEKİRDEK İskender Pala nın bu kitabında, aslında bize büyük bir hikâye sunulmuyor. Bu kitapta bize günlük olarak sürekli kullandığımız deyimlerin, atasözlerin ve kalıplaşmış bazı sözlerin nasıl ortaya çıktığı anlatılıyor. Örneğin abayı yakmak deyiminin anlamındaki abanın bir tür yünden yapılan kumaş olduğunun ve tekkeye girenlerin giydiğini biliyor muydunuz? Ali Cengiz oyunu, bel bağlamak, dolap çevirmek, keçileri kaçırmak, ipe un sermek, toprağı bol olsun, çam devirmek, hapı yutmak, kabak tadı vermek, eli kulağında, pabucu dama atılmak ve daha birçok deyim ve atasözlerinin anlamlarını okuduktan sonra o deyim ve atasözlerini kullanırken aklınıza anlamları gelecektir. Yazar, bu küçük hikâyeleri oluşturmak için sayısız tarihi kitaplardan ve kişilerden referans almıştır. 19 Günümüzde tarihi eserlere ağırlık veren Elif Şafak, Metin Bakar, Bekir Sami Seçkin gibi önemli yazarlardan biri olan İskender Pala nın, son zamanların en iyi romancısı olduğu söylenmektedir. Od, Efsane ve Şah ve Sultan gibi gerçekten okunması gerektiğini düşündüğüm bu eserleri bu konuda örnek verebilir ve sonuç olarak böylesine önemli ve değerli eserleri Türk Edebiyatı na kazandıran bu yazarın günümüzde daha çok tanınması ve okunması gerektiğini düşünüyorum. Bunun Çağdaş Türk Edebiyatı nı canlı tutmak için önemli bir adım olduğuna inanıyorum. Şimdiden herkese iyi okumalar diliyorum. İsmail Sefa ÇAKIROĞLU