Küre Dağları Milli Parkı, bu dağ sisteminin batı ucunda, Karadeniz kıyısındaki Kurucaşile ve Cide ilçelerinin güneyi ile Pınarbaşı ve Ulus

Transkript

1 Küre Dağları Milli Parkı, bu dağ sisteminin batı ucunda, Karadeniz kıyısındaki Kurucaşile ve Cide ilçelerinin güneyi ile Pınarbaşı ve Ulus ilçelerinin kuzeyi arasında yer almaktadır. Milli Park alanında oluşmuş aşınım yüzeyleri, karstik yüzey şekillerinin olağandışı örneklerini yaratmıştır. Kanyonlar, mağaralar, dolinler, şelalelerden vb oluşan yüzey şekilleri ile karışık ormanlardan oluşan bitki örtüsü eşsiz doğal peyzajlar ortaya koymaktadır. Ilgarini başta olmak üzere çok sayıda irili ufaklı mağara da görenleri hayrete düşürecek niteliktedir. Akarsular, bu peyzajın oluşumunda önemli bir rol oynamaktadır. Alanı drene eden başlıca akarsular (Devrekani, Şehriban/Aydos, Ulus, Arıt) Karadeniz e doğru yol alırken Milli Park içinden geçer. Küre Dağları, tipik karstik özelliklerinin yanısıra, nemli iklimi sayesinde daha gür ormanlarla kaplıdır. Küre Dağları Milli Parkı na kolay erişilmediği için iyi korunmuş ve benzerlerine uluslararası düzeyde ender rastlanan karstik ekosistemleri doğa koruma açısından bünyesinde barındırmaktadır. Avrupa da elde kalan doğal ormanların en güzel ve en yabancıl örneklerinden birini temsil etmektedir. Canlılar için uygun doğal yaşam alanı (ormanlar, sarp kayalıklar, akarsular, çayırlıklar, vs) çeşitliliği, bitki ve hayvan türlerinin zengin kompozisyonu, yaşlı ağaçlar, nadir türler bunun en önemli kanıtlarıdır.

2 Türkiye nin 132 memeli türünden 40 ı Küre Dağlarında yaşamaktadır. Bu türler, vaşak, susamuru, geyik ve karaca gibi tehlike altındaki hayvanları da içermektedir. Devlet mülkiyetinde olan ormanlardan kırsal nüfus, eskiden beri yakacak ve ucuz yapacak ihtiyaçlarını karşılayabilmekte, ormancılık faaliyetlerinde istihdam edilebilmekte ve diğer orman ürünlerinden (mantar, meyve, vs) faydalanabilmektedir. Kırsal nüfusun en yoksul kesimini oluşturan orman köylerinden göçün, büyük kentlerin etrafındaki doğal alanların konut için yasadışı işgalinde önemli payı bulunmaktadır. Milli Parkın etrafındaki köylerinde yaşayan insanlar son zamanlara kadar ormancılık faaliyetlerinde istihdam edilmiş ve bu suretle gelir elde etmişlerdir. Ancak, orman arazisi milli park içerisinde kalan köylerin orman amenajman planlarında yapılan değişiklik nedeniyle üretime son verilmesi bu gelir kaynağının ve ormandan elde edilen diğer geleneksel faydalanma biçimlerinin kaybı ile sonuçlanmıştır. Bu durum, kırsal nüfusun Milli Parka ve doğa korumaya bakışını olumsuz yönde etkilemektedir.

3 Tarım toprakları çok parçalıdır. Küçük parseller üzerinde tahıl, meyve ve sebze kültürü yapılmaktadır. En çok üretimi yapılan tahıl buğdaydır; genel olarak iç tüketim ve hayvan yemi olarak için kullanılmaktadır. Hayvancılık az sayıda büyükbaş hayvanla sınırlıdır. Geçmişte koyun ve keçi beslendiği halde bu durum artık geçerli değildir. Arıcılık hemen hemen bütün köylerde yapılmakta; modern arıcılık teknikleri çok az kullanılmaktadır. Süzme ya da petekli bal halindeki ürün çoğunlukla kent merkezlerinde ikamet eden yakınlara satılmakta ve üretim çok sınırlı olduğu için, ciddi bir pazarlama sorunu görülmemektedir. Kaşık oymacılık, bazı köylerde ahşap kaşık oymacılığı önemli bir gelir kaynağıdır. Genel olarak hane düzeyinde ve kayıtsız bir ekonomik faaliyet şeklindedir. En önemli sorun, hammaddenin, yakın çevredeki ormanlardan düzensiz ve izinsiz olarak temin edilmesidir. Özellikle, nadir rastlanan büyük şimşir ağaçları yitirilmektedir. Kestanecilik: Doğal kestane ormanlarının yoğun bulunduğu Kurucaşile ve Cide de, köylüler sahiplendikleri ağaçlardan kestane toplamakta ve köye gelen tüccarlarla kışlık erzak (un, pirinç, yağ, şeker, çay, vs) karşılığı takas etmektedir. Hane başına ortalama 500 kg/yıl kestane meyvesi toplanmakta, yıllık milyon TL ek gelir elde edilmektedir. Kestaneler, yerel tüccarlar aracılığıyla köylerden toplanarak, Ankara ve İstanbul daki büyük tüccarlara satılmaktadırlar.

4 KÜRE DAĞLARI GÖKIRMAK DEPRESYONU ILGAZ DAĞLARI DEVREZ DEPRESYONU KÖROĞLU DAĞLARI

5

6

7 GÖKIRMAK DEPRESYONU Gökırmak Depresyonu, Küre Dağları ile Ilgaz Dağları arasında yer almaktadır. DADAY, KASTAMONU, TAŞKÖPRÜ, HANÖNÜ, BOYABAT, DURAĞAN bu depresyonda bulunmaktadır.

8 Gökırmak oluğu, Araç kuzeyindeki dağlık saha ile Daday kuzeybatısında Ballıdağ civarında başlamaktadır.

9 Daday: 3214 nüfuslu bir kasaba olup Kastamonu iline bağlı bir ilçe merkezidir.

10 3214 nüfuslu Daday da halkın geçim kaynağını çiftçilik, sütçülük, ormancılık, hayvancılık ve el sanatları, ahşap ürünleri sanayi oluşturmaktadır. Kış ayları genellikle kar yağışlı ilk bahar ve sonbahar ise keskin soğukları ile dikkati çekmektedir. Yazları ise sıcak ve çoğunlukla kurak geçmektedir. Arazi yapısı açısından çok verimli topraklara sahip değildir. Ormanlarla çevrili oluşu ekilebilir arazi bakımından Dadayı sınırlamaktadır. Yumurtacı ve Taşçılar isminde iki gölete sahiptir. Tarım bitkileri Arpa-buğday-çavdar,yonca,korunga şeklinde ekim alanı bulmaktadır. Baklagiller ise ev tüketimine yönelik olarak üretilmektedir.

11

12 KASTAMONU, Gökırmak depresyonunda Gökırmak'ın bir kolu olan Karaçomak Deresi vadisinde yer almaktadır. Şehrin denizden yüksekliği 775 metre, nüfusu dir.

13

14 KASTAMONU:91.012

15 Kastamonu' nun en önemli tarihi miraslarından birisi olan Kale, Kommenler Hanedanı zamanında 12. yüzyıl içersinde Türklerin Bölgeye yaptıkları akınlar neticesinde yapılmıştır. Kalenin alt yapısı Ortaçağ Son Dönem Bizans mimari özelliğini taşırken; günümüze kadar ulaşan kısmı Beylikler döneminde esaslı tamirattan geçirilmiştir. 112 metre yükseklikteki kayalık üzerinde yer alan kale; güneyden kuzeye 155 metre, doğudan batıya metre genişliğindedir. Yapısı taş ve harçtır. Aralarda ahşap hatıllar da kullanılmış olup 15 büyük kule ve burç ile güvenlik sistemi desteklenmiştir. Kalenin orta kısmındaki dehliz şeklinde merdivenli yol, Kale Kapısı mevkiinden dış surlara ulaşmaktadır. Bu dehliz hem kale dışından erzak malzeme alımını sağlayan, hem de bir kuşatma esnasında halkın barındığı bir mekan olarak kullanılmıştır. Günümüzde üstü demir parmaklıkla örtülen bu dehlizin ziyarete açılması ile Kastamonu turizmine de önemli bir materyal kazandırılmış olacaktır yılı içersinde Kastamonu Belediye Başkanlığı tarafından restorasyon ve onarımı yapılmıştır.

16

17 Tekfur un güzel kızı Moni,Kaleyi kuşatan Türk askerlerinin komutanına, kalenin burçlarından görür görmez aşık olur. Aşkını ise dadısı aracılığıyla Komutana bildirir. Aşkına karşılık veren yakışıklı komutana kale kapısının anahtarlarını teslim eder. Günlerce süren kuşatmaya rağmen düşmeyen kaleye,askerlerin ellerini kollarını sallayarak ve kapıdan girmesi sonucu durumu anlayan Tekfur,güzel kızı Moni yi kalenin burçlarından aşağı attırır. Türkler tarafından söylenen Kastın neydi Moni ye sözü zaman içinde değişerek KASTAMONU ya dönüşmüştür. Kale eteklerinde bulunan Kırk kız türbesi günümüzde de halk tarafından hala saygıyla ziyeret edilir.

18 KASTAMONU:91.012

19 Kastamonu- Nasrullah Camii ve Külliyesi

20

21

22

23

24 Kale

25 Şeker Fabrikası

26 Şeker Fabrikasından Gökırmak Depresyonu

27 Taşköprü Gökırmak

28

29

30

31

33 HANÖNÜ Nüfus:1839

34

36 Boyabat Nüfus:25952

37 Boyabat Kalesi Nüfus:25952

38 Halkın geçim kaynağı kırsal kesimde tarım ve hayvancılık olmakla birlikte ilçe merkezine yakın konumlarda işler halde birkaç tuğla ve kiremit fabrikası bulunmaktadır.bu fabrikaların büyük bir kısmı 1990'lı yılların sonuna doğru Türkiye'de yaşanan ekonomik krizler ve İstanbul başta olmak üzere Türkiye'nin batı illerine yapılan göçler sonucu işçi gücünün kaybedilmesi nedeniyle birer birer kapanmıştır. En çok yetiştirilen tarım ürünü pirinçtir. İlçenin ekonomisi esas olarak şehir içindeki esnaf dükkanlarına ve şehir dışında bulunan oto-tamir sitesine bağlıdır.yaz aylarında ailecek şehirden göç etmiş Boyabatlıların ilçeyi yoğun ziyareti sayesinde önemli bir ekonomik canlılık oluşur.

39

40

41 Boyabat:25952

42

43

45

46 Gökırmak

47

48

49 Durağan (7705), Küre Dağlarının eteğinde Gökırmak ın Kızılırmak üzerine inşa edilmiş Altınkaya Baraj Gölüne birleştiği noktada yer almaktadır. Sulu tarım ilçenin Gökırmak ve Arım çayı vadisinde yapılmakta olup arazinin tamamına yakınında çeltik ekimi yapılmaktadır. Çeltiğin riba, baldo, karakılçık, rokka gibi yüksek verimli çeşitleri üretmektedir. Yıllık çeltik rekoltesi 400 ton civarında gerçekleşmektedir. Bunun %90'ına yakını ilçe dışı pazarlarda satılarak önemli bir gelir elde edilmektedir. Bunun yanında buğday, mısır, arpa gibi tahıllarda yetiştirilmektedir. Sebzecilik halkın ihtiyacı kadar yapılmakta olup, bunun yanında meyvelerden elma, erik, dut, üzüm, ayva, incir yetiştirilir. Son zamanlarda şeftali yetiştirilmesi özendirilmektedir. Kıraç araziyi oluşturan ormanlık köylerimizde ekilebilen arazi yetersiz olmakla beraber kendi ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar buğday, arpa, yulaf, mısır gibi tahılların yanında fasulye, nohut, mercimek gibi baklagil çeşitleri yetiştirilmektedir. Hayvansal ürünlerin başında yün, yoğurt, süt, peynir, yumurta ve keçi yapağı gelmektedir. Bu ürünlerden yalnız yün, yapağı, yumurta ve hayvan derileri ilçe dışına satılmaktadır. Diğer aileler tarafından tüketilmektedir. Son sayımlara göre ilçe genelinde sığır ve manda toplamı , koyun ve keçi civarındadır. İlçenin ekonomisine katkıda bulunan diğer gelirlerin başında ilçede kurulan dört adet çeltik işleme fabrikası vardır. Bu fabrikalarda ilçe de üretim yan ürünleri kepek ve kırık hayvan yemi olarak hayvancılık yapanlara veya yem fabrikalarına verilmektedir. Çeltik kabuğu ise demir - çelik fabrikalarına hammadde olarak pazarlanmaktadır. Bunlardan başka bir adet tuğla ve kremit fabrikası olup ürettiği tuğla ve kremitin büyük bölümünü komşu illere pazarlanmaktadır.

50 KÜRE DAĞLARI DURAĞAN 7705

51 ILGAZ DAĞLARI

52 ILGAZ DAĞLARI

53 Kuzeyden Gökırmak Depresyonu, güneyden Devrez Depresyonu tarafından sınırlandırılan; Batıda Çerkeş-Soğanlı Çayı kavsi içinden başlayıp, doğuda Kızılırmak ta son bulan dağlara ILGAZ DAĞLARI denilmektedir. Ilgaz Dağları, Batı Karadeniz Bölgesi'nin en yüksek dağ kütlesidir. Kastamonu-Çankırı yolunun m'lik bir geçitle aştığı Ilgaz dağı doğu-kuzeydoğu, batı-kuzey batı doğrultusunda 50 km uzunluğunda oval bir kütle oluşturur. En yüksek zirvesi Büyükhacet Tepesi 2587 m, ikinci zirvesi Küçükhacet Tepesi ise 2546 m yüksekliktedir. Dağın özellikle kuzey kesimleri Karadeniz üzerinden gelen nemli hava kütlelerine maruz kaldığından dolayı, güney yamaçlarına göre nemli ve yağışlı bir iklime sahiptir. Bu iklimsel farklılıklar bitki örtüsünün kısa mesafelerde bile büyük değişimler göstermesine sebep olmuştur. Kuzey yamaçlardaki alçak yerlerde meşe ve kayın gibi geniş yapraklı türler görülürken; yükseklere çıkıldıkça göknar ve sarıçam baskın olur. Güney yamaçlarda karaçam hâkim ağaç türüdür. Orman üst sınırı metredir. Orman üst sınırının üzerindeki alpin kuşakta otsu bitkiler yaygındır. Ilgaz Dağı aynı zamanda Milli park alanı halindedir. Kış sporları tesisleri Ilgaz Milli Parkı içinde yer almaktadır. Kayak merkezinde bir adet çift iskemleli telesiyej tesisi ile bir adet teleski tesisi bulunmaktadır. 700 m uzunluğundaki telesiyej tesisi 700 kişi/saat, 950 m uzunluğundaki teleski ise 1000 kişi/saat kapasitesindedir.

54 ILGAZ DAĞLARI ZİRVELERİ Büyük Hacettepe 2587m. Küçük Hacettepe 2546m.

55 Ilgaz Anadolu nun sen yüce bir dağısın Baharla yeryüzünde güzellerin bağısın. Yalçın kayalıkların göklere yükseliyor Senin dumanlı başın bulutları deliyor. Yükseklerden akıyor, ne güzel berrak sular Eteklerinde otlar, sürülerle kuzular.

56

57

58

59 DEVREZ DEPRESYONU Ilgaz Dağları ile Köroğlu Dağları arasında uzanan Devrez Depresyonu, batıda Kurşunlu güneyinde başlar ve doğuda Kızılırmak ın keskin virajında (Hacıhamza-Kargı civarı) son bulur.