PazaR. o bir be adam deðil o bir çiçek ama cemil(e) deðil o baðýran bir yasemin... ada/m/ýn isyan ettiðinin resmidir

Transkript

1 PazaR Tarih: 13 Þubat 2011 YIL: (5) SAYI: (305) AFRÝKA NIN ÜCRETSÝZ HAFTALIK EKÝ ada/m/ýn isyan ettiðinin resmidir 28 OCAK 2011 Ýnönü Meydaný Lefkoþa o bir be adam deðil o bir çiçek ama cemil(e) deðil o baðýran bir yasemin... Fotoðraf: M. Tevfik ÝLERÝ

2 2 Pazar 13 Þubat 2011 Pazar Ümit Ýnatçý Almýþlar ellerine birer büyültülmüþ KKTC kimlik kartý kopyasý, bir da pankart üzerinde "Or... Çocuklarý" yazýlý, dayanmýþlar Afrika'nýn kapýsýna. "Erkeklik" gösterisinde bulunmak bir mertebe olsa gerek onlar için. Birileri onlara aferin diyecek onlar da kendilerini sýmsýký bir mücahit sanarak böbürlenecekler. Ne zavallý bir durum deðil mi? Babalarýmýzýn abilerimizin mücahitlik adýna neler yaþadýklarýný gözümün önünden geçirdiðim zaman, þu vitrin biblosu gibi mücahitlik pozlarýna giren çoluk çocuðun aslýnda kimlere hakaret ettiðini anlamak zor olmaz. Artýk çoðunun bir ayaðýnýn çukurda olduðu o "inanmýþ" Mücahit takýmýnýn bu palyaçoluklar karþýsýnda neler düþündüðünü merak ediyorum aslýnda. Yaz kýþ demeden üç kuruþ paraya liselisinden öðretmenine her kesimden insanýn gece gündüz sýnýrlarda nöbet tutarak yaþam tükettiðini düþününce, bu pankart kahramanlarýnýn ne kadar zibidi bir durum içinde olduklarýný görmek zor deðil. Elbette ki, siyasi bir analiz yaptýðýnda "mücahitlik" denilen milisleþmenin bir soðuk savaþ stratejisi olarak Ýngiliz- Amerikan cephesi tarafýndan programlandýðý sonucuna varmak zor olmaz. "Ya Taksim Ya Ölüm" diyerek adanýn bölünmesine kadar gelecek olan süreç aslýnda iyi yazýlmýþ bir senaryoydu. Kýbrýslýrumlarýn "Enosis"i ve Kýbrýslýtürklerin "Ya Taksim Ya Ölüm"ü bir bütünün iki simetrik parçasýndan baþka birþey deðildi. Ýçinde yaþadýðýmýz durum bu projenin ne denli baþarýlý olduðunun kanýtýdýr. O zamanlar da bizleri beslediler; amaçlarý Taksim'di... þimdi de bizleri besliyorlar çünkü amaçlarý hâlâ Taksim'dir. Bizler bu konuda ne kadar uyanýðýz diyorsanýz, bu konuda pek de iyimser olamayýz kanýsýndayým. "Besleme" olmaya devam ettiðimiz sürece 50'li yýllardan bu yana yazýlan senaryonun figüranlarý olmaktan hâlâ kurtulamadýðýmýzý kanýtlamaktan baþka bir þey yapmýyoruz. Yine þu "Genç Mücahitler"e dönelim. Beyinleri hangi deterjanla yýkandý bilemeyeceðim ama insani düþünceye zarar veren kimyasallarla üretildiði belli. Ýçinde yaþadýðýmýz þu küçücük toprak parçasýnda barýþ ve dostluk içinde yaþamak varken, ýrkçý ve þoven tavýrlarla kendi varlýklarýný saðlama aldýklarýný sanmalarý aslýnda hastalýk derecesindeki düþünce yapýlarýný ele verir. Ýnsan, sevgisiyle övünmeli nefretiyle deðil. Sizin o "Or... çocuklarý" dediðiniz insanlar hepsi sapýna kadar BÝR KIVILCIM SÖNÜYOR mücahitliklerini yapmýþ ama kendi þereflerine düþkün ve besleme olmayý da haysiyetsizlik sayan insanlardýr. Üstelik kendilerini adam yerine koymayan ve her daim aþaðýlayan bir yetkeye karþý da "Has...tir" çekecek kadar cesaretlidir. Bu cesaret de her zaman çiçeði burnunda bir cesaret olmaya devam edecektir. Çocukluðumu hatýrlýyorum. Bizler hepimiz ailece Baflýyýz. Atmýþlý yýllarýn baþýydý, babam Limasol'da görevliydi. Hem polisti hem de istihbarattan sorumlu askeri subay... TMT yani. 63 olaylarýndan sonra Limasol'un Türk mahallesine yýðýlmýþtý tüm ahali. Bizim içinde yaþadýðýmýz ev de ayný zamanda mücahitlere eðitim verilen evdi. Biz silahlarýn içinde uyuyorduk. Elbiselerimin içinde olduðu dolap silah deposuydu. Odamýzýn dýþarýya açýlan penceresi de kum torbalarýndan yapýlma bir mevziydi. Ben de beþ altý yaþlarýnda eðitime katýlýr komutan taklidi yaparak mücahitlere "esas turunç" emri verirdim; Pazar Sahibi: AFRÝKA Yayýncýlýk Limited Editör: Faize ÖZDEMÝRCÝLER Dizilip Basýldýðý Yer: AFRÝKA Yayýncýlýk Limited Tesisleri Matbaa Teknikeri: Bünyamin NAZÝK Görsel Tasarým: Ýlter YÜKSEL & Erdem YORGUNOÐLU avrupa@kktc.net Web sayfasý:

3 13 Þubat 2011 Pazar Pazar 3 Medyada gevezelik yapmayý býrakarak çocuðun adýný koyun. "Hem istemem hem da koy cebime" olmaz. Bak nasýl adam "hem bize söverler hem de gönderdiðimiz önüçüncü maaþlarý kývýrýp ceplerine oturtmasýný da bilirler" diye dalgasýný geçmeye devam ediyor. 2 Mart'ta yeniden meydanlara inilecekmiþ. Meydanlar artýk ödlek çýðýrtkanlýklardan yoruldu. Ýnsanlar oraya býkkýnlýklarýný ve öfkelerini ifade etmek için gidiyorlar; örgütlerin bunu boþa çýkarmaya haklarý yoktur. Yapýlacak tek iþ vardýr; Büyük Ýskender gibi bir kýlýçla düðümü kesip atmak. Bakalým o zaman seni aþaðýlar mý aþaðýlamaz mý(?) Kasýmpaþa külhanisi... MÜCAHÝD'ÝN ÝÇÝNDE ben ne bileyim "esas duruþ"u... Bir defasýnda sokak arkadaþlarýmla dalaþtýktan sonra evdeki stenlerden birini alýp adam vurmaya çýktým. Elimden zor aldýlar steni. Öylesine sakat büyüdük iþte, ama doðru yolu bulduðum için de þanslýyým. Babam da mücahitti ama bana nefret etmesini öðretmedi. Sadece erdemli insan olmanýn önemini bildik. Bizim kuþaða "Cumhuriyet Çocuklarý" derler. Küçük yaþlarda savaþý öðrendik. Savaþlarda büyüdük... çocukluðumuzu bilemedik. Þimdi þu vitrin mücahitlerinin cinnet hallerine bakýnca ne kadar komik olduklarýný görüyorum. Bizler olsak olsak er çocuklar oluruz "or... çocuklar" deðil; ama onlarýn aklý buna basar mý? Daha doðrusu kafalarýndaki akýl kendilerine mi ait? Ýnsan bazý yaþanmýþlýklarý sýrtýnda taþýyabiliyorsa ve bir vicdan ve mantýk muhasebesi yaptýktan sonra nerede duracaðýný bilebiliyorsa gözünü korkutacak birþey olamaz. Çýkmýþ üçbeþ uzaktan kumandalý çocuk külhanilik yapacak ve gözümüzü korkutacak... yahu yürüyün iþinize; uðraþmayýn böyle iþlerle. Kendi geliþiminiz için çaba harcayýn onun bunun da kurþun askeri olmayýn. Yok da buna meyilli iseniz eðer, baþka kapýlarda boy gösterin, bunlar bize sökmez. Sizi oralara yollayanlar birilerine vazife yaptýklarýný göstermek istiyorlar. Onlarýn hayatlarý öyle geçti... hâlâ emir komuta silsilesiyle yaþamaya devam etmek isteyen o soðuk savaþ artýklarýnýn baþka oyuncaklarý yok ki; nasýl zevk alacaklar hayattan?.. Bakýnýz, hâlâ pankart krizinin þamatalarý devam ediyor. Esas meselenin ne olduðu konusunda derinlemesine kafa yormak yerine üslup ve adap tartýþmalarýnda zaman kaybediyorlar. Dedik ya, her ezilenin, aþaðýlanýn aðzýný bozmak hakkýdýr diye. Yarým asýrdan fazladýr Ýngiliz emperyalizminin maskaralarý gibi kullanýldýðýmýz yetmezmiþ gibi bir de Türk siyasetinin ikide bir cimciklediði baldýr olmaya hâlâ talim mi yapalým? Çek git kardeþim; ne beni besle ne de baþýmýn aðrýsý ol. Asimilasyon baskýlarýnýn ters teptiðini gördüðünüz anda içinizdeki kiri yüzümüze kusmaya gerek yok. Bizim kara gözümüz kara kaþýmýz için buralarda askercilik ve fetihçilik oynamadýðýnýzý biliyoruz zaten. Ne var ki, "bu iþ Türkiye'siz olmaz" diyerek Tayyip'le ittifak kuran CTP hâlâ bir özeleþtiri yapmaktan kaçýnýyor. Bizleri "konjünktür" masallarýyla aldatarak Türkiye'nin çözümden yana olduðuna ikna eden CTP ve Talat takýmý hâlâ sanki hiçbir þey olmamýþ gibi davranmaya devam ediyor. Buna siyaset mi denir bilemem ama bildiðim bir þey vardýr: artýk o pankart sayesinde ezber bozulmuþtur. Siz o pankartý inkar etseniz de etmeseniz de artýk hiçbir þeyin eskisi gibi olmayacaðý ortada. Yani artýk CTP de AKP'nin gözünde "nankörler" takýmýnda yer alýyor. Durum buyken korkunun ecele faydasý yok. Hiç olmazsa biraz cesaret takýnýp restleþmesini bilin. Çok çok size de bir grup Asmaaltý Mücahidi yollayýp "Or... Çocuklarý" diye küfür edecekler. Peki "besleme" daha terbiyeli bir taným mý? Besleme demek de piç demek. Ha piç ha bilmem ne çocuðu... Siyasi partiler ve siyasi partilerin kuyrukçuluðunu yapan ya da hâlâ Anavatan baðýmlýsý olan örgütlerin hem nala hem mýha vurarak bir yere varamayacaklarý ortada. Her kýrýlma noktasýna gelindiðinde bir Japon yapýþtýrýcýsý bulup kitlelerin öfkesini meydanlara gömen partiler ve örgütler artýk ne istedikleri konusunda bir karara varsýnlar. Bu cerahat baðlamýþ göbek baðýndan kurtulacak mýsýnýz, yoksa kurtulmayacak mýsýnýz? Bu adada çözüm ister misiniz istemez misiniz? Artýk biberondan kesilmek ister misiniz istemez misiniz? Medyada gevezelik yapmayý býrakarak çocuðun adýný koyun. "Hem istemem hem da koy cebime" olmaz. Bak nasýl adam "hem bize söverler hem de gönderdiðimiz önüçüncü maaþlarý kývýrýp ceplerine oturtmasýný da bilirler" diye dalgasýný geçmeye devam ediyor. 2 Mart'ta yeniden meydanlara inilecekmiþ. Meydanlar artýk ödlek çýðýrtkanlýklardan yoruldu. Ýnsanlar oraya býkkýnlýklarýný ve öfkelerini ifade etmek için gidiyorlar; örgütlerin bunu boþa çýkarmaya haklarý yoktur. Yapýlacak tek iþ vardýr; Büyük Ýskender gibi bir kýlýçla düðümü kesip atmak. Bakalým o zaman seni aþaðýlar mý aþaðýlamaz mý(?) Kasýmpaþa külhanisi... Velhasýl çocukluk anýlarýmý belleðimde depreþtiren fotoðraf albümünü bir karýþtýrdým... analarýmýz or... muydu diye geçmiþimi bir yokladým. Baktým ki bu or... çocuklarý halt yemiþ. Ama onlarý kýnamayan ne kadar kurum kuruluþ varsa -Mücahitler Derneði TMT'ciler dahilonlar da halt yemiþler... þimdi söyleyin bakalým bu hilkat garibelerine topyekün hasstir çekmek reva mý deðil mi? Yoksa ne idüðü belirsiz birilerinin bir gün gelip sizlerin namusuna küfür etmesi için mi mücahitlik yaptýnýz o zor yýllarda? Ve kardeþler, bir kývýlcým sönüyor Mücahid'in içinde... ve sakýnola bir daha söndürmeyin o kývýlcýmý Ýnönü Meydaný'nda...

4 4 Pazar 13 Þubat 2011 Pazar ASIL UTANMAZLAR AYNAYA KIZANLARDIR Ali Doðanbay Kimin 'beslemesi' olduðum konusunda emin deðilim. Zira sömürgecinin sömürgesine birazcýk da olsa bahþetmesi gereken þeyin sömürülenin sömürge tarafýndan 'beslenmesi' deðil midir? TC Baþbakanýna göre sömürge haklarýmýz da mý yoktur? Durmadan, yatýp kalkýp itaat etmek durumunda mýyýz? Hem 'sömür' hem 'besle-me' olacak þey deðil. TC Baþbakaný demokrasi kavramýný kendi ülkesine getirdiðini hatta iki vites daha attýrarak 'ileri demokrasiye' geçtiklerini söylemiyor muydu? 'Ýleri Demokrasi' nedir? Mýsýr'da Tahrir Meydaný'nda olunca 'hak' Lefkoþa'da olunca 'utanmazlýk' mý? TC Baþbakaný 'baþörtülü kýzlar'ýn üniversitelere alýnmayýþýný 'zulüm' addediyordu fakat Beyazýt Meydaný'nda 'Parasýz Eðitim' diyen çocuklar polislerce analarý aðlatýlarak dövülürken 'caným böyle demokrasi mi olur' oluyordu? Demokrasi nasýl oluyordu? Bir demokrasinin olmasý için gerekli þartlar nelerdi? TC Baþbakanýnýn istekleri mi? Keza Tekel iþçileri için de ya da Ankara Kýzýlay'da Torba Yasaya karþý yürüyen topluluða da 'böyle demokrasi anlayýþý olmaz' diyordu. Demokrasi bir anlayýþ mýdýr? Yoksa 'demokrasi' sadece Baþbakanýn anladýðý mýdýr? Demokrasinin de sýnýrlarý vardý, ve bu sýnýrlar, TC Baþbakaný'nýn öngördüðü ve çizdiði yere kadardý, ötesi 'provokatif eylemdi' ya da 'baþka güçler tarafýndan kullanýlmak'tý. Zaten Samanyolu TV izlemiyorsak, Rasim Ozan Kütahyalý okumuyorsak, Star gazetesi-taraf Gazetesi-Sabah Gazetesi almýyorsak ya provokatif taraftandýk ya da baþka güçler tarafýndan kullanýlmaktaydýk. Çünkü kendi ülkesini öyle bir yere getirmiþtir ki eðer anti- AKP'ci durumunuz varsa darbeci- Ergenekoncu tayfadandýnýz. Çünkü 'üçüncü bir yol vardýr' ya da, 'ey arkadaþlar ikiniz de doðru deðilsiniz' denilemiyordu. Çünkü 'aksýrýncaya týksýrýncaya elleriniz patlayýncaya kadar' TC Baþbakaný'ný alkýþlayamalýydýnýz. Öyle yalandan, kibarca göstermelik bir sevgi de deðil, itaat etmeli, 'her þeyi siz deðiþtirdiniz, demokrasi, insan haklarý, ekonomi, ülke itibarý, dýþ siyaset ne varsa sizinle deðiþti siz en büyük Baþbakansýnýz' demeliydiniz. TC Baþbakaný'nýn açýklamasýný okuyunca þöyle düþündüm: TC Baþbakaný'nýn evine 1 aylýðýna kalmaya gitsek. Bütün aile. Sonra TC Baþbakaný'na desek ki 'yahu senin çalýþmana gerek yok ben eve erzak alýrým, evin ne ihtiyacý varsa karþýlarým, sen bana bir iþ bulana kadar evini aç' desek ve kalmaya baþlasak. Fakat evinden çýkmasak, çýkmadýðýmýz gibi evin orasýna burasýna durmadan tadilat yapsak. Sonra da kendisi bize 'çýkýn artýk evimden' dediðinde 'Seni ben besliyorum ulan, evinin herþeyini ben alýyorum, bu evde artýk benim de haklarým var, kimi kovuyorsun sen' desek dostluðumuz arkadaþlýðýmýz yaptýðýmýz iyilik þizofrenik bir hal almaz mý? Hayýr, neden ev sahibinin gözünden kimse konuya bakmýyor? Bak kendi aðzýnla diyorsun, evin konumu falan güzel, buradan bakýnca bütün mahalle elimin altýnda ve fakat misafirim, ev benim. Bir zahmet çýkabilir misin? Hayýr, ben seni besliyorum, mademki besliyorum, çýkamam, eve geldiðimde bu kadar pahalý deðildi buralar, senin ev çok pahalý oldu, ben de isterim, ben de isterim denmesi evi de mahalleyi de akýl hastanesine çevirmez mi? Tabii bu esnada çekirdek aile kývamýndan çýkýlarak amcalar, teyzeler, halalar, yeðenler, amca çocuklarý, dayýlar, dayý çocuklarý, dayý çocuðunun akrabasý, dayý çocuðunun akrabasýnýn arkadaþý, amca çocuðunun uzaktan akrabasýnýn yakýn arkadaþý falan gibi mitozlamasýna bölünerek çoðalmalardan bahsetmiyorum. Hayýr, var ise böyle ev sahibi, böyle enayi bir ev sahibi, ben de kiralanmak istiyorum, beslenmesi neyse alýþveriþini yaparýz. Utanmazlýðýn büyüðü þudur TC Baþbakaný: Ankara politikalarý olarak ürettiðiniz 'memur devletinden' bir müddet sonra 'kara para aklama' ve 'kumarhane ve kerhane cumhuriyetine' eriþtirdiðiniz buralara þimdi 'asalakmýþ' gibi davranýyor olmanýz. O fabrikalarý ben kapatmadým. O portakal bahçelerini ben kesmedim. Narenciyeyi ben bitirmedim. Beslemek nedir anlatayým mý? Beslemek, kendi ürettiðini seni tanýdýðýný iddia eden ve adýna 'Anavatan' denen ülkeye satamamaktýr. Beslemek, 'Rum tohumlarý' deyip iþine geldiðinde aþaðýlama yöntemi olarak saldýrdýðýn bu halkla, devlet olarak 'Yavruvatan' dediðin yerle deðil de 'Rum tohumlarýyla' ticaret yapmaktýr. Bu nedir? Yüz bile kýzarmayacak kadar olup az utanç veren bir þey midir? Ticaret yaptýrmadýðýn yere beslemem mi diyorsun? E ne olacaktý TC Baþbakaný? Sen çocuða yürüme öðrettin de çocuk mu emekledi? Kendi yolunu bile yapamaz hale getirdiðin, üretimini sýfýrladýðýn, iþ gücünü yok ettiðin, kendi malýný elinde patlattýðýn, ticaretini tuzla buz ettiðin, durmadan 'iþsiz ve yoksul insanlarýný' daha da iþin içinden çýkýlmaz hale gelsin diye pompaladýðýn bu yere 'besleme' mi diyorsun? Kusura bakma TC Baþbakaný, iyi besleyememiþsin o zaman. Ayrýca her sömürge halký gibi 'besleme haklarýmdan' yararlanmak istiyorum. O kadar çok 'özmalýmý' sömürdün, o kadar çok 'benim olaný' aldýn ki. Üstü kalsýn desem 'utanmazlýk' olur mu? Bazý kesimlerin "Ankara'ya karþý deðil bu tutumumuz, biz 'defol' derken 'bu hükümetin' yaptýklarýna diyoruz, yoksa Ankara'yla hiçbir sorunumuz yok" halleri de beni öldürecek. Þizofreni bir klinik vaka mý ülkem ve komple ülkeyi kliniðe mi kapatmalýyýz? Ankara dediðiniz nedir? Soyut bir þeyden konuþuyor muyuz gibi oluyor; ne oluyor arkadaþlar, deliriyor muyuz? Ankara dediðin baya AKP Hükümeti, baya Cemil Çiçek, baya Tayyip Erdoðan iþte. Ankara, her zaman bunlar, isimler neyi deðiþtirir ki, dün Özal, Erbakan, Çiller, Demirel. Sen Ankara'nýn politikalarýna 'artýk yeter' demedikten sonra. Hayýr, Ulusalcýlar iktidarý býrakýnca ya da sanki CTP ya da DP hükümete geçince her þey tozpembe olacakmýþ gibi davranmak da nedir? Zamanýnda CTP'li dostlarýmýza bu hükümet bu adaya barýþ falan getirmez dediðimizde Tayyip Erdoðan'ýn ne kadar demokrat ve barýþçýl olduðundan konuþuyorlardý. Alýn size demokrasi! Alýn size allý pullu barýþ. Sana besleme diyen, utanmazlar diyen bir TC Baþbakaný ile yürüyün þimdi Barýþ'a, demokrasiye. Velhasýl bu þizoid durumdan acilen kurtulmalýyýz. Ankara'ya diyoruz, baþka kime diyeceðiz. Ankara'da yýllardýr kimler varsa onlara diyoruz. Elbette o kadar sapýtmadýk, her defasýnda diyoruz, neden Ýzmitli bir adama, hangi zaman bu adaya gelirse gelsin ya da hiç gelmesin, faþizan bir tutumla davranmadýktan sonra, neden karþý olalým ki!.. Anadolu'dan bir sürü adam tanýdým, hepsi kardeþimdir, çoðu zaman dünyanýn en güzel adamlarý olarak geldiler. Fakat evde karýsýný döveni, hangi halk olursa olsun ya da hangi insankendisinden baþka olaný, kendi gibi olmayaný aþaðýlayaný-dýþlayaný-baský kuraný sevmedim, karþýsýnda oldum, Japon bir tanýdýk olsaydý bu, onun da karþýsýnda olurum. Delirmeyelim lütfen. Adýný koymazsak teþhisi yapamayýz. Ey TC Baþbakaný; bu halký Ýngilizler uslandýramadý. Bu halký faþist Yunan cuntasý uslandýramadý. Bize tarih ajitasyonu yapmayýn. Kimsenin, hiçbir zaman beslemesi olmadýk. Kimsenin besmelesine de ihtiyacýmýz yok. Ne yaptýysan, sen yaptýn. Ýyi bak buralara, ne görüyorsan senin eserindir. O yüzden 'utanmazlýk' dediðin, týpký o çocuklarýn tarihi yanýlgýya düþüp pervasýzca ettikleri

5 13 Þubat 2011 Pazar Pazar 5 MARAZEMEKÇÝSÝ Boþ bir beþik kaldý içimde sallanan Göç yolundaki marazemekçi umuttan "sallanmasýn boþsa, durdur" der öksüz bir ses Hani kaybetmiþti herþeyini o da daim dillenen ateþte Kaldýrýrým ellerimi Avuçlarýmda son dem Aðýrlaþýr, taþýyamam gelen acýyla tabanlarýmdan küfrün nereye gittiðini bilmeden açtýklarý pankart gibi yersiz oldu. Çünkü bu yer hiçbir zaman benim olmadý. Hep senindi. Ben 'benim olsun' diye kavga ediyorum. Aynaya kýzýyorsun. Kýzdýðýn, küfrettiðin, baðýrdýðýn aynadýr. Aramýzdaki ne fark var biliyor musun sen aynaya kýzýyorsun, biz -artýk- aynayý kýrmak istiyoruz. Bunlarýn hepsini yapacaklar bize. Daha da acýmasýzca saldýracaklar. Hazirandaki seçimden sonra burayý daha da uslandýrma projeleri mutlaka olacak. Hepimiz için tasarladýklarý uslu-puslu plan Lefkoþa Terminali'ndeki külliye benzeridir. Yavaþ yavaþ yükselecek, yavaþ yavaþ olacak. Ham meyvayý koparmýyorlar dalýndan, biliyorsunuz. Ama yýlmadýðýmýz sürece ve baþýmýzý dik tuttukça, evet sendeleyebilirsin, yere de düþebilirsin fakat hiçbir zaman direnen bir halkýn yenildiði görülmemiþtir. Sen, senin olaný istiyorsun. Sen, senden alýnaný geri istiyorsun. Sen en onurlu þeyi yapýyorsun; kendini istiyorsun, seni alanlarýn elinden, seni kendine yamalayanlarýn elinden, seni santim santim sömürenlerin elinden kendini alýyorsun. Görürüz görmeyiz, ama çok iyi biliyorum, sen yürüdükçe ve meydanlarda daha da kalabalýklaþtýkça, kendine benzeyeceksin. O kendimiz hiç kimse imzalý yaftalanmayacak iþte. Dedem, madem kayýtlara geçiyor, isminin söylenmemesi 'utanmazlýk' olur; Mulla Emin Soyudal. Onurlu bir insanýn elleriyle dokundu durdu Yenikapý'nýn surlarýna, o kadar aksiyon, o kadar ölüm, o kadar insan öldü yaný baþýnda, insan bir kere yüksek sesle konuþmaz mý, aðzýndan bir kere kötü söz çýkmaz mý? Savaþýrken insan olabilir mi insan, insan kalabilir mi savaþýn içinde insan? Onursuz muydu benim dedem? Besleme miydi Yenikapý'nýn surlarýnda düþmaný beklerken? Bütün o yoksulluðun içinde nerdeydiniz, hanginiz vardý? Dedem, önce memleketinin peþinden koþtu, sonra çocuklar peþinden deli diye. Ne zaman dedemi hatýrlasam, dedemin yaþadýklarýný, dedemin hayatýný ülkeme benzetirim. Þimdi peþimizden Cemil Çiçekler, Tayyip Erdoðanlar koþuyor 'utanmaz' diyorlar, 'Rumcu' diyorlar, 'dinsiz' diyorlar, 'anamýza' sövüyorlar ve dedem gibi ancak Yenikapý'nýn surlarýna kaçýnca gizlice, elinde tahta bir silahla, belki insan olduðumuz hatýrlayalým diye belki de insanlar o kadar insan olmadýðý için, kaçamýyoruz iþte. Eðer bir gün, mücadeleyi öðrenecek olursam, orada Maðusa Kabristanlýðý'nda uzanýyor, ondan öðreneceðim, sizlerden deðil. Kimseye sebat etmek durumunda deðiliz. Ve TC Baþbakaný, sizin aðzýnýzla söylüyorum: Bizler sizin memurun deðiliz. Siz buyurunca öyle yapmak zorunda deðiliz. Ve evet demokrasi zordur, herkes için adaletli bir þeyi savunmak zordur, kendin için bencil bir istekten öteye gitmezse, deðildir. Ne kadar UBPHükümeti kukla vaziyetini senelerdir korusa da; onlarýn yerine diyeyim, 'Cumhurbaþkanýndan Baþbakanýna herkes tavrýný net koymalý' diye buyuramazsýnýz. Daha evvel de yazdým; buradan konuþurken Trabzon'dan, Amasya'dan, Konya'dan bahseder gibi konuþamazsýnýz. Fakat güzel çeliþkilere gebe oluyor bakýnýz ki, hem kendi ayaklarý üstünde duran, özgür seçimlerin yapýldýðý, bir baþka ülkedir diyorsunuz, iþinize geldiðinde - ki bu iþiniz kaç sularýnda iþe gidiyor anlamadým, tamamen iþine geldiði gibi çalýþýyor- fakat sonra da bizim paramýzla beslediðimiz yer, bize nasýl böyle yapar utanmazlýktýr diyorsunuz. TC Baþbakaný size yapýlacaklar, Lefkoþa'da, Beyazýt Meydanýnda, Diyarbakýr'da, Mülkiye'de, nereye kadardýr; buyurunuz, demokrasi çizgimiz nereye kadar çizilmiþtir, nereden sonra 'birilerinin uþaðý ya da provokatif oluyoruz? Ne orospu çocuðuyuz, ne beslemeyiz, ne Rumcuyuz, ne dinsiziz, ne de utanmazýz. Kimseden icazet alacak da deðiliz, kimsenin istediði gibi davranacak da deðiliz. Kimse de bizi kurtarmadý. Eðer biri kurtardýysa da dedem kurtardý. Madem akýl hastanesine çevirdiniz, hepimizi Galatyalýlar kurtardý, oldu mu? Ama hikâyenin sonuna geldiðinde bu kez -and olsun ki- dedemin sonuna benzemeyeceðiz, çünkü bundan hiç 'utanmýyoruz', 'utanmadan da yürümeye devam edeceðiz'. Çünkü biz 'karar' verdik 'utanmaz' olsak da 'onurlu bir halk' olarak yaþayacaðýz Bahaneler birbirine toslar göz gözü görmez dumandan kimdir gemisini kurtaran? Batýk gemide kalan kim? burun direðimden önce Tatsýz bir et kokusu kýrar avuçlarýmdakini kan sýzar kollarýmdan Tutsam vay Tutmasam vay!... Fatma Akilhoca

6 6 Pazar 13 Þubat 2011 Pazar Ortadoðu'da demokrasi dalgasý solun yeþermesine imkan sunuyor Mýsýr'daki halk ayaklanmasý ilk tepe noktasýna 1 Þubat'ta ulaþtý ve Mübarek'i taviz veren bir açýklama yapmaya zorladý. Bu, otokrat lider açýsýndan açýk bir geri çekilme hamlesi oldu. Mübarek daha ileri gitmeyeceðini gösterdi. Orduyu da yanýna alarak kitle hareketini de kendisinden reform isteyen Batý'yý da susturmayý amaçlýyordu. Fakat hareket o günden bu yana radikalleþti ve Mübarek'in istifasýndan baþka bir þeyle yetinmeyeceðini gösterdi; çoðu eylemci onun mahkemeye çýkarýlmasý talebini dillendirdi. Dahasý, rejimin temel yapýlarý göstericilerce gayrýmeþru ilan edildi. Sonuçta muhalefetin bir kýsmý anayasa mahkemesi baþkanýnýn geçici devlet baþkaný olmasýný ve ülkeyi bir kurucu meclis seçimine götürmesini istiyor. Diðerleri geçiþ sürecini denetleyecek ve muhaliflerden oluþan bir komite kurulmasýný da talep ediyor. Bu talepler radikal demokratik bir perspektif içeriyor. Bunu gerçekleþtirebilmek için kitle hareketinin rejimin omurgasý olan Mýsýr ordusunu kýrmasý ya da istikrarsýzlaþtýrmasý gerekir. Mýsýr, sivil yüzlü bir askeri diktatörlüktür.(türkiye ve Pakistan gibi ülkelerden bile fazla..) Sorun þu ki, Müslüman Kardeþler dahil, muhalefetin çoðunluðu ordunun "desteði" deðilse bile "tarafsýzlýðý" hakkýnda bir yanýlsamaya kapýldý. Ordu protestolarý bastýrmak için kullanýlmadýysa, bu, Mübarek ve genelkurmayýn bu yola baþvurmamasýndan kaynaklanýyor. Bu yüzden rejim karþý gösteriler düzenlemeye ve serserileri protestoculara saldýrtmaya yöneldi. Rejim Mýsýr'ý iki kampa bölünmüþ gibi yansýtarak, ordunun hakem olarak müdahalesinin meþru olacaðý bir algý yaratmak istedi. Eðer ciddi bir karþý hareket oluþursa ordu da devreye girebilir ve "herkes evine" diyebilir. Mýsýr muhalefetinde çok farklý güçler yer alýyor. Wafd gibi liberal diye nitelenebilecek legal partiler var. Müslüman Kardeþlerin kapladýðý bir gri bölge var. Yasal olmasa da rejim tarafýndan tolere ediliyor. Tüm yapýsý gözler önünde, yeraltýndaki bir örgüt deðil. Müslüman Kardeþler açýk farkla muhalefet içindeki en büyük güç. 2005'te ABD'nin baskýsýyla muhalefete biraz yer açýlýnca Müslüman Kardeþler parlamentonun yüzde 20'sini aldý seçimlerinde bu kapý kapanýnca sadece bir milletvekili kaldý. Soldaki güçlerin en geniþi yasal olan beþ milletvekili bulunan Tagammu partisi. Nasýr'ýn mirasýna dayanýyor. Ýçinde komünistler var. Temel olarak reformist sol bir parti ve rejime tehdit olarak görülmüyor. Mýsýr'da Nasýrcý radikal sol gruplar da var; küçük ama hareketliler ve protestolara canlý þekilde katýlýyorlar. Sivil toplum hareketleri var, farklý muhalif gruplardan Ýkinci Filistin Ýntifadasý için 2000'de bir araya gelenlerin oluþturduðu Kefaya gibi. Bu koalisyon daha sonar Irak'ýn iþgaline de karþý çýktý ve Mübarek rejimine karþý demokratikleþme kampanyasý yürüterek ünlendi arasýnda Mýsýr'da birkaç kitlesel grevi de içeren yeni bir iþçi hareketi dalgasý yaþandý. Mýsýr'da, baðýmsýz bir iþçi sendikasý yok. Emekçi kitlesinin gövdesinin kendisini temsil ettiði bir yapý yok. 6 Nisan 2008'de iþçilerle dayanýþma için genel grev çaðrýsý, 6 Nisan Gençlik Hareketi'nin oluþmasýna yol açtý. Muhammed El Baradey 2009'da Mýsýr'a döndüðünde, Nobel Barýþ Ödülü'nün prestijiyle etrafýnda liberaller ve soldan oluþan bir koalisyon toplandý; Müslüman Kardeþler'se ýlýmlý yaklaþtý. Muhalefetteki çoðu insan uluslar arasý alanda da tanýnan Baradey'i Mübarek karþýsýnda güçlü bir aday olarak gördü. Onun etrafýnda da Deðiþim Ýçin Ulusal Birlik örgütü kuruldu. Bütün bu güçler þu anki kalkýþmada yer alýyor. Fakat sokaktaki insanlarýn çoðunun siyasi bir angajmaný yok. Bu, despot bir rejim altýnda yaþamaktan duyduðu zul kötüleþen ekonomik koþullarla ve artan iþsizlikle katlanan dev bir kitle. Bu durum sadece Mýsýr deðil bölge ülkelerini hepsi için geçerli. Tunus'ta parlayan taeþin kýsa sürede yayýlmasý da bu sebepten. Demokrasi yokluðunun kökten dinci güçlerin böylesi bir zemin kazanmasýna yol açtýðýný düþünüyorum. Toplumsal adaletsizliðin arttýðý ve ekonomik çöküþün hýzlandýðý bir ortamda, baský ve siyasi özgürlüklerin yokluðu, olasý bir solcu, iþçi sýnýfý ya da feminist hareketin ortaya çýkmasýný engelledi. Bu koþullarda kitlesel tepkinin en kolay yöneleceði kanal, halihazýrda varolan olanaklarý en fazla kullanan olacaktýr. Muhalefetin dini ideolojilere ve programlara sahip hareketlerin egemenliðine girmesi bu þekilde gerçekleþti. Biz bu güçlerin fikirlerini özgürce savunabileceði ama tüm siyasi akýmlar arasýnda açýk ve demokratik bir rekabetin yaþanacaðý bir toplumu savunuyoruz. Ortadoðu halklarýnýn, dinin siyasi istismarýna þüpheyle yaklaþýlan 1950 ve 1960'lardaki gibi yeniden siyasi sekülerleþme yoluna girmesi için ancak uzun süreli demokrasi deneyiminin saðlayabileceði çeþit bir siyasi eðitime ihtiyaçlarý var. Bunu söylemekle birlikte, dinci partilerin iþlevleri ülkeden ülkeye deðiþiyor. Tunus'ta Raþid Ganuþi'nin ülkeye döndüðünde binlerce insan tarafýndan karþýlandýðý doðru ama onun Nahda hareketinin Tunus'taki gücü,

7 13 Þubat 2011 Pazar Pazar 7 Fransa Afrika'da Halklara Karþý Diktatörlerin Yanýnda Lübnanlý Fransýz akademisyen Prof. Gilbert Achcar, Mýsýr'da muhalefetin farklý renklerden oluþtuðunu ve sokaða çýkanlarýn çoðunun bir siyasi angajmaný olmadýðýný anlatýyor. Aksi yorumlara karþýn ordunun göstericilerin yanýnda yer almadýðýný söyleyen Achcar'a göre, bölgeye yayýlan gösteriler demokrasi talebini kabarttý ve bu durum bastýrýlan solun kendini alternatif olarak kurabilmesi için ideal koþullar sunuyor... Müslüman Kardeþler'in Mýsýr'daki gücüne kýyasla çok küçük. Tabii bunun bir sebebi el Nahda'nýn 1990'lardan bu yana ciddi baský görmesi. Batýlýlaþmada aldýðý yol, eðitim düzeyi ve tarihi nedeniyle Tunus halký köktendinci fikirlere Mýsýrlýlara göre daha uzak. Fakat Ýslamcý partilerin tüm bölgedeki muhalefet içinde önemli güçler haline geldiði yadsýnamaz. 30 yýldýr esen rüzgarýn yönünü deðiþtirmek için yoðunlaþtýrýlmýþ bir demokrasi deneyimine ihtiyaç var. Aksi ihtimal, ordunun 1992'de seçimleri darbeyle engellediði ve ardýndan yaþanan iç savaþýn bedelini hala ödeyen Cezayir'de yaþananlardýr. Ortadoðu'da gerçekleþecek özgür seçimleri kim kazanýrsa kazansýn demokrasi talebi üçlü bir toplumla karþýlaþmak zorunda kalacak. Herhangi bir partinin bu yönelimi rayýndan çýkarmasý çok zor. Ýmkansýz olduðunu söylemiyorum. Ama süren olaylarýn ana sonuçlarýndan biri demokrasi talebinin büyük güç kazanmasý oldu. Bu hareketler solun kendini bir alternatif olarak yeniden yaratabilmesi için de ideal olanaklar sunuyor. (EÜ) ZNet'te yayýnlanan röportajdan... Hýrsýz diktatör Zeynel Abidin Ben Ali'nin bir halk ayaklanmasýyla iktidardan uzaklaþtýrýldýðý Tunus ekonomisinin kalbinde tam 1250 Fransýz þirketi yer alýyor. Bu þirketler tekstilden ev aletlerine, mikrolektronikten otomobil, havacýlýk ve hizmetlere kadar ekonominin hemen bütün sektörlerine yayýlýyor. Resmi rakamlara göre 2009'da 140 milyar Euro'ya yaklaþan Fransýz yatýrýmlarý Fransa'yý bu Magrib ülkesinin baþ ekonomik partneri haline getiriyordu. Bu Fransýz þirketlerinin pek çoðunun Ben Ali ailesiyle sýký baðlarý var. Örneðin telekomünikasyon operatörü Orange Tunisie'nin yüzde 49'u Fransa devlet tekeli France Telecom'un elinde. Geri kalan yüzde 51'i ise Ben Ali'nin damadý, yolsuzluk suçlamalarý altýndaki Marvan Mabruk'un sahibi olduðu yatýrým þirketine ait. Tunus'taki bu ekonomik varlýk ve Fransýz þirketleriyle kokuþmuþ rejim arasýndaki bu danýþýklý dövüþ 1987'den bu yana François Mitterrand'dan Nicholas Sarkozy'ye kadar bütün Fransýz hükümetlerinin hakkýndaki bütün büyük çaplý rüþvet ve yolsuzluk ve insan haklarý ihlelleri iddialarýna karþýn neden Ben Ali'ye kol kanat gerdiðini açýklýyor. Ben Ali'ye yönelik bu Fransýz gönüldeþliði Tunuslu diktatörün 14 Ocak'ta ülkeden kaçýþý öncesinde doruðuna varmýþtý. Diktatör ülkesinden kaçmadan sadece iki gün önce, Ben Ali rejiminin halk isyanýnýný kanla bastýrmasý sonucunda yüzü aþkýn insan hayatýný kaybederken dýþiþleri bakaný Michelle Alliot-Marie, Tunus hükümetine ülkeyi "sukûnete kavuþturmak" üzere polisiye ve askeri yardým önermiþti.alliot- Marie gösteri hakkýna da güvenlik hakkýna eþdeðer saygý duyulmasý gerektiðini vurguladý ama güvenlik yardýmý önerisine Fransa Cumhurbaþkaný Nicholas Sarkozy'den acil destek vardý. Kültürden sorumlu bakan, Frédéric Mitterrand da "Tunus'un bir diktatörlük olduðunu söylemek abartma olur" dedi. Ben Ali'nin 14 Ocak'ta ülkeyi terk etmek zorunda kaldýðýnda bu beyanatlar Fransýz diplomasi için büyük bir utanç oldu. Paris Nanterre Üniversitesi siyaset felsefesi profesörü Etienne Balibar önderliðindeki bir grup Fransýz aydýný, Fransa dýþ politika geleneðinin "Tunus'taki diktatörlüðe yönelik onursuz bir gönüldeþlikle karakterize edildiði"ni anýmsattýlar. Balibar, Ben Ali'nin devrilmesinden sonra, Fransa'nýn görevinin Tunus halkýnýn meþru demokratik taleplerini desteklemek olduðunu söyledi. Balibar geçmiþte Tunus diktatörlüðünü, desteklemek adýna ileri sürülen, sözüm ona terörle mücadele dâhil bütün gerekçelerin yanlýþlýðýnýn ortaya çýktýðýna dikkat çekti. Nisan 2008'de Tunus'u ziyareti sýrasýnda, Sarkozy Ben Ali'nin Ýslami muhalefeti ezmesine övgüler düzmüþtü. Ben Ali'nin Ýslami olsun olmasýn bütün muhalefeti ezdiði bir gerçekti ama asýl çýplak gerçek þuydu: Radikal Ýslam hiçbir zaman Tunus için gerçek bir tehdit oluþturmuþ deðildi. Le Monde gazetesine Fransýz gizli servislerinden sýzan raporlar da bu deðerlendirmeyi doðruluyor. Le Monde'a göre Fransýz gizli servisleri Tunus'taki radikal Ýslamcýlara "ihtiyatlý bir iyimserlik"le yaklaþýyorlar. Mamadou Tandja yönetiminin Þubat 2010'da bir askeri darbeyle devrildiði Nijer'de de Fransa'nýn önemli ekonomik baðlantýlarý var. Cunta cumhurbaþkanlýðý görevini üçüncü dönem sürdürmek için 2009 sonlarýnda referandum çaðrýsýnda bulunan Tandja'nýn anayasayý ihlal ettiðini ve Fransýz devlet þirketi Areva'ya verilen uranyum maden arama imtiyazlarýndan çýkar saðladýðýný ileri sürüyor. Uranyum ülkenin toplam ihracatýnýn yüzde 70'ini oluþturuyor. Areva da Nijer'deki en büyük yatýrýmcý þirket. Ayný þekilde, uluslararasý gözlemcilere göre 2010 seçimlerini kaybetmiþ olan Fildiþi Sahili baþkaný Laurent Gbagbo'ya karþý Fransa'nýn tutumunu da bu ülkedeki Fransýz ekonomik ve askeri varlýðý belirlemiþ olduðunu söylemek mümkün. Kakao üretim ve ihracatýndan elde ettikleri muazzam kârlardan, altyapý ve telekomünikasyon yatýrýmlarýna kadar Fildiþi Sahili ekonomisini, 700 büyük Fransýz þirketi kontrol ediyor. Resmi rakamlara göre, ülkedeki toplam vergi gelirinin yaklaþýk yüzde 50'sini de Fransýz þirketleri saðlýyor. Gbagbo demokratik olmayan seçimler sonrasýnda sonlarýnda göreve geldiði 2000'den beri bu Batý Afrika ülkesinde süren huzursuzluðun baþlýca sorumlusu olarak görülüyor. Gbagbo ülkede yaþayan yüz binlerce göçmenin medeni haklardan yoksun býrakýlmasý amacýyla anayasaya ýrkçý "Fildiþili" kavramýný sokmasýyla da biliniyor. Uluslararasý gözlemcilere göre geçtiðimiz yýl Kasým'daki seçimleri kazanan ana muhalefet lideri Burkinabe kökenli Alassane Ouattara bir zamanlar "Fildiþili" olmadýðý gerekçesiyle siyaset dýþý býrakýlmýþtý. 2002'den bu yana, Fildiþi Sahilleri pratikte ikiye bölünmüþ durumda. Güneybatýda özellikle siyasi baþkent Yamoussoukro ve ekonomik merkez Abidjan, Gbagbo'nun denetimindeyken, ülkenin kuzeyi bir silahlý isyancý grubun iþgalinde. Fransýz askerlerinin komutasýndaki bir BM barýþ koruma gücü ülkenin bölünmüþlüðünü güvenceye alarak Gabagbo'nun kalelerinin koruyuculuðunu üstlendi ve 2008 seçimleri ertelenerek Gbagbo'nun iktidarýný sürdürmesine izin verildi. Ýþin tuhaf tarafý Fransýz þirketleri iç savaþýn patlak vermesinden bu yana bu Batý Afrika ülkesine 270 milyar Euro yatýrým yaptýlar. Hal böyle olunca Gbagbo'nun seçim yenilgisini kabul etmeyiþine þaþmamak gerek. Gbagbo'nun iþ baþýnda kalmaya devam etmesi dünyada ne kadar öfke doðursa da Fransýz ordusu ve þirketlerinin ona verdiði desteðin daha etkili olduðu ortada. (bianet.org) n Julio GODOY

8 13 Þubat 2011 Pazar 8 Pazar Rahat býrakýn onlarý! Geçenlerde yurt dýþýnda okuyan Kýbrýslý bir öðrenci bana "kendi ada'mdan utanýyorum"demiþti de, çok kýnamýþtým onu, çok yanlýþ olduðunu düþünmüþtüm ve savunmuþtum biricik ADA'mý. Birkaç hafta sonra bunlarýn olacaðýný bilseydim, savunmazdým 'HÝÇBÝRYER'Ý'... Utanmakta haksýz mý þimdi bu çocuk? Eroin mi istersin, kumar mý, kadýn ticareti mi, siyasal abukluklar mý... hepsi burada... Ama farkýnda deðil... Adasý stratejik önem taþýyan bir bölgeden baþka birþey deðil, içindeki insanlarsa sadece piyon... Tarih boyunca kimlik savaþý yaþayan bir ada... Üzerinden geçmeyen kalmamýþ... Lüzinyan, Venedik, Osmanlý... Ýngiliz... Türk... Yunan... Son zamanlarda yaþananlar ise bu karmaþýklýða yeni boyutlar kattý. Çok da memnunum aslýnda kimlik sorunumuz yeniden ortaya çýktýðý için. Ýyi ki açýlmýþ bu pankart da birilerinin aklýna 'sen kimsin' diye sormak gelmiþ. Biz kimiz?'biz' kim? Kýbrýs'ta yaþayan, Türkçe konuþan vatandaþlar mý? Yoksa Kýbrýs bir adaya verilen isim, biz de o adada yaþayan Türk'ler miyiz? Bizim ne farkýmýz var dünyanýn geriye kalanýndan... Benim insaným üç sandalyeyle oturan insandýr.. biri eline diðeri ayaðýna üçüncüsü de kendine... Benim insanýma iyi davranýn! Öyle kafanýza estiði gibi; 'tutuklatýn, çaresine bakýn bunlarýn' demekle olmuyor. Uzaktan kumandayla kontrol edilebilecek insanlar deðil bunlar. Çok komik aslýnda, KKTC cumhurbaþkaný da NTV'de yaptýðý konuþmada; Bu insanlar savaþ psikolojisinden çýkamadý halen, onlar sorunlu insanlar, iyi davranmak gerek, ben bunu bunu yaþadým, benim yaþýtlarým, onlarýn çocuklarý da ayný mesajýný verdi... Yani verin parayý bende onlar da susalým bitsin bu mesele diyor. Ha bir de üzülmüþüz... bunu söyledi... Haksýz da deðil Kimliðimizi arama savaþý da aslýnda boþ bir çaba. Kimliðimizin ne olduðu bize söylendi zaten. 'Stratejik çýkar'ýz biz. 'Beslenen' bir toplumuz. Buyuz biz. Baþta da dediðim gibi... napsýn þimdi bu öðrenci... Ülkesine, nüfusunu deli gibi aktarmýþ olan bir baþka ülke kendisine 'stratejik çýkar' diyor... utanmaz mý? Siz ne hissediyorsunuz ki? Çok mu gurur duyuyorsunuz garantörünüzden? Anneniz hala kusursuz mu? Yoksa aslýnda bazý kesimler diðerlerine 'or... çocuklarý' pankartý açýp annelerinin pek de kusursuz olmadýðýný kendileri mi belli ettiler? 'Benim orada gazim þehitim var... sen kimsin be adam' cümlesini duydunuz... çok mu gurur verici? Bunlarý defalarca yazmak söylemek gerekir ki, kayýtlardan bir yerden silinirsediðerinden çýksýn... Senelerdir benim Kýbrýs'ta yaþayan Türklerim her gün 'Andýmýz'ý okumuþ sabah sabah ilkokullarýnda... Her Pazartesi her Cuma 'Ýstiklal Marþý'ný okumuþ: "Korkma, sönmez bu þafaklarda yüzen al sancak/ Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yýldýzýdýr parlayacak!o benimdir, o benim milletimindir ancak!" Demiþ bu halk senelerdir, býkmadan usanmadan. Korkuyoruz aslýnda al sancaðýn bu þafaklarda hiç sönmeyeceðinden... küçük bir grup korkuyor... o yüzden mücadele ediyor... O yýldýzýn hiç parlamaycaðý günden korkan bir halk da var çünkü... hatta en güzel daðlarýmýzýn üzerine bayrak yapýp onu ýþýklandýran... dünya kadar harcama yapan bir halk var... Borç ödemesi gerekirmi ki bu halkýn ana vatanýna? Zaten yeterince ödememiþ midir? Buna nokta konulmayacak, bu sistem devam mý edecek? Herþey bir yerde dururken, açýk açýk 'toplumsal varoluþ' diye isimlendirilmiþ bir ayaklanma söz konusuyken, senin anavatanýn takýyor bir pankarta, duruyor onun üzerinden politika yapýyor. Ama unutuyor... þikayet edemez... etmemesi gerekir... çünkü bu halk zaten kendinden yeterince verdi... Bu halk artýk Lefkoþamýzýn o güzel sokaklarýnda yürürken 'lan turist' diye seslenilen bir halk oldu... Sokaklarýnda yürürken korkan bir halk... Þener Levent 30 ocak tarihli köþe yazýsýnda çok yerinde bir söz söyledi bu pankart hakkýnda: "Ve iþte mitingte fýrtýnalar koparan pankart: "Kurtarýldýk mý? Has...tir"... Neden kýzdýnýz? Yalan mý? Yýllardýr yüzümüze vurmuyorlar mý bunu? "Sizi biz kurtardýk" demiyorlar mý? Diyet istemiyorlar mý? Söyleyin... Doðru söyleyin... Kurtardýlar mý? Yoksa tükettiler mi bizi? Çevrenize þöyle bir bakýn ve söyleyin: Kaç kiþi kaldýk?" Biz kendimiz kim olduðumuzu unuttuðumuz için... bilemiyoruz bile kaç kiþi kaldýðýmýzý. Tarihi boyunca bu küçücük adanýn ne olduðunu hatýrlayan varmý ki? Biz bir tavýr koymadýkça... Bu da geçer... Bir sonrakine kadar devam eder bu düzen. Kýbrýs coðrafik olarak ikiye bölünmüþ bir ada olmaya devam eder. Kendi adanda seyahat etmek için sana vize verirler... Kendi adanda gezebilmek için arabana iki sigorta yaptýrmak zorunda kalýrsýn, çünkü adanýn bir tarafý Avrupa Birliði'ne baðlý bir ülke... diðeri... diðeri ne ki? Ülkenin isminin ne olduðunu bile bilmiyorsun... Kendini tarif bile edemiyorsun... Nesin sen? "Cuma günü miting yapýp, Pazartesi gidip maaþýný çeken" 'Beslenen' bir toplumun parçasý mýsýn sen?'hassiktir' demenin küfür olmadýðý bir ülkede, 'Hassiktir' kelimesinin söylenmesinden utanan halk mýsýn? Seni kurtardýlar diye havandan ve topraðýndan yararlanan insanlarýn, seni 'stratejik bölge'den baþka birþey olarak görmeyen devletin insanlarýnýn, Kýbrýs'ýn nerede olduðu konusunda bile hiçbir fikri olmadýðýný kabul edemeyenlerden misin? Yoksa cebinde Kýbrýs Cumhuriyeti kimliðini taþýyan, Kýbrýs Cumhuriyeti'nin hastanesinden, imkanlarýndan yararlanan ama Kýbrýs Cumhuriyeti bayraðýna sahip çýkmayanlardan mýsýn? Hangisi? Yoksa hepsi mi? Herkesin kendisini önce insan, sonra Kýbrýslý olarak gördüðü zaman; din, dil, ýrk, parti ayrýmý yapmadan tüm 'besleyenlere' baþkaldýrdýðý zaman... Belki o yurt dýþýnda okuyan öðrenci, etrafýndakiler 'ben Türk'üm', 'Ýngilizim', 'Yunaným', 'Fransýzým' derken gururla,'ben Kýbrýslýyým' deyebilecek... Ama o güne kadar... sanmýyorum herhangi bir güç... adamýzý baðýmsýz kýlsýn... O yüzden devam edelim... Sabah uyanalým... gidelim iþ yerlerimize... gidelim okullarýmýza, okuyalým 'andýmýz'ý, oturalým 'Atatürk'ün fotoðrafýnýn altýnda, binelim arabalarýmýza, gidelim evlerimize, açalým televizyonumuzu, görelim 'Made in Turkey' dizilerimizi, ve ay bitince, alalým maaþlarýmýzý, zaten her þekilde bu maaþ gelecek... Üretmeye gerek yok... tüketmeye devam...her tükürüldüðünde yüzümüze,yaðmur yaðdý diyelim... Þükretmeye devam edelim... Ýlter Yüksel ilteryksl@gmail.com

9 13 Þubat 2011 Pazar Pazar 9 HAYVAN ÇÝFTLÝÐÝ: BÝR DEVRÝM TRAJEDÝSÝ Ýngiltere'nin ve Ýrlanda'nýn hayvanlarý, Bütün ülkelerin, bütün iklimlerin hayvanlarý, Kulak verin müjdeme, haber salýn her yere, Düþlediðimiz Altýn Çað önümüzde. Bu hafta sayfamýzda tam bir baþ yapýt aðýrlýyoruz. George Orwell'ýn iki en meþhur iki romanýndan ilki olan "Hayvan Çiftliði", dünya edebiyatýnda yergi türünün önde gelen yapýtlarýndan biri. Ýlk olarak 1945 yýlýnda "Hayvan Çiftliði"ni yayýnlayan Orwell, 1949'da da diðer ünlü eseri "1984"ü yayýnlayarak dünya edebiyatýna iki baþyapýt kazandýrmýþtýr. "Hayvan Çiftliði" yayýnlandýðý 1940'lý yýllarda oldukça ses getirmiþ bir eser. Ýlk bakýþta alakalý görünmese de, roman; reel sosyalizmin yani Sovyetler Birliði'nin üstü kapalý derin bir eleþtirisidir. Ve romanýn baþ karakterlerinden biri olan önder domuzun (Napoleon) ise Stalin'i simgelediði açýktýr. Bu arada domuzlar arasýnda önder Napoleon'a muhalefet eden ve çiftlikten kovulan Snowball'un da Troçki'yi sembolize ettiði söylenir. Yazar ve romaný sýrf bu yüzden baþta Sovyetler olmak üzere tüm Doðu Bloðu'nun ve onlarýn destekçilerinin tepkisini çekmiþ, yazar yýllarca ajanlýkla suçlanmýþtýr. Roman Ýngiltere'de bir çiftlikte geçiyor. Ýçinde domuzdan koyuna, at'tan köpeðe kadar bir çok hayvaný barýndýran çiftlik kýsa zaman sonra tüm hayvanlarýn çiftlik sahibi Bay Jones'a karþý ayaklanmasýna sahne olacaktýr. Amaçlarý hayvanlarýn insanlar tarafýndan yönetilip ezilmediði, özgür yaþayabildiði bir çiftlik ve dünya yaratmaktýr. Bu fikrin mücadelesinde önderliði hayvanlar arasýnda en zeki olan domuzlar yürütmektedir. Çiftliðin yönetimini ele geçiren ilk iþ olarak ismi Beylik Çiftlik olan çiftliðin adýný Hayvan Çiftliði olarak deðiþtirir. Domuzlar önderliðinde özgür bir hayata baþlayan hayvanlar durumlarýndan memnundur. Çiftlikte üretilen her þey artýk onlara aittir. Ayrýca kendilerine faydasý olmayan þeyleri artýk yapmamaktadýrlar. Ancak zaman içerisinde domuzlarýn kendilerine saðladýðý imtiyazlarla, hayvanlar arasýndaki eþitlik iliþkisi bozulmaya, domuzlar dýþýndaki hayvanlarýn yaþamý eskisinden de kötüye dönmeye baþlar. Çalýþma koþullarý eskisine göre daha da aðýrlaþan çiftlik hayvanlarý yavaþ yavaþ tüm mutluluðunu yitirmeye baþlar. Buna karþýn domuzlar çiftlikteki üretimin büyük çoðunluðunu kendilerine ayýrmaya baþlar. Giderek insanlarýn yaptýklarýný aratacak raddeye gelen domuzlar, devrimi amacýndan saptýrmaya ve onu sadece þekilsel olarak savunmaya baþlarlar. Giderek insanlaþan domuzlar, Hayvan Çiftliði adýnda bir Beylik Çiftlik kurmaya baþlarlar. Filmi de çekilen Hayvan Çiftliði okurlarý hem keyifli romana hem de bir devrim trajedisine davet ediyor. Romanda hayvanlarýn söylediði Ýngiltere'nin Hayvanlarý isimli þarkýdan. Esaretin Bedeli (Shawshank Redemption): Üç kez Oscar ödülüne aday gösterilmiþ Amerikalý yönetmen Frank Darabont'un 1994 yapýmý filmidir. Yönetmen Esaretin Bedeli ve Yeþil Yol filmleri ile Oscar'a aday gösterilmiþtir. Ünlü yazar Stephen King'in romanýndan uyarlanan filmin baþrollerini çok iyi uyum içinde muhteþem performanslarýyla Tim Robbins ve Morgan Freeman yer alýyor. Filmin seyirciye aktardýðý en önemli mesajlardan biri, özgürlük adýna göze alýnabilecek zorluklarýn sýnýrlarýnýn nereye kadar uzanabileceði ile ilgili olandýr. Filmde suçsuz olmasýna raðmen hapis cezasý alan banka müdürü Andy Dufresne (Tim Robbins)'in alýþýk olmadýðý cezaevi hayatýnda verdiði yaþam mücadelesi ve onun etrafýnda geliþen olaylar anlatýlýyor. Hapishanede tanýþtýðý Redding (Morgan Freeman) ile aralarýnda sýký bir dostluk geliþir. Bu arada kýsa sürede hapishanede de kendine kayda deðer bir çevre edinen Andy'nin bilgi birikimi ve inadý sayesinde hapishanede okuma yazma bilmeyenler okuma yazma öðrenirler, hayata bakýþlarý deðiþir, hapishanede bile özgür olunabileceðini ve umudun hiçbir zaman tükenmeyeceðini anlarlar. Hayatý boyunca suç iþlemeyen Andy hapishaneye girdikten sonra hapishane gardiyanlarýna ve rüþvetci hapishane müdürüne vergi kaçýrmanýn yollarný gösterir ve zaman içinde hapishane müdürünün özel sekreterliðini üstlenir. Ama müdürün hesaba katmadýðý birþey vardýr, o da Andy'nin kaçma planlarý kurduðudur. Hapisten kaçtýktan sonra, mektuplarla yarattýðý yeni kimlikle bütün parayý üzerine aktardýðý hayalet adamýn kimliðine bürünür ve deniz kenarýnda hayalini kurduðu evi alarak, teknesini inþa eder. Hapishanedeki en iyi arkadaþý olan Redding de sartlý tahliye olduktan sonra Andy nin yanýna gelir. Hazýrlayan: Evrim Kamalý... FÝLM... n Hazýrlayan: Ali Þahin (Khora Kitap&Cafe)... KÝTAP...

10 10 Pazar 13 Þubat 2011 Pazar Ýmalý cümlelerimi anlamayanlar Google'a baksýn!.. krizini Ýki baþarýsýz firmanýn birleþmesinden ne ortaya çýkacak gerçekten merak etmekteyim. Biri 2001'deki iþletim sisteminden kat kat kötüsünü yapmakla ýsrarlý Microsoft. Diðeri yýllardýr akýllý telefon niyetine 'sorunlu' telefon yaratan Nokia. Ýþte sevgili halkým, hepimiz kendimize ders çýkaralým bu birleþmeden. Demek ki, önce kendi durumumuza bakýp kendimizi düzeltmeliyiz ki çoluk çocuða malzeme olmayalým. Düzeldikten sonra birilerine rakip olmaya yeltenelim. Kýsaca önce adam olup daha sonra Google'a, Apple'a rakip olalým. Birleþerek rakip olacaksak daha da adam olmamýz lazým. Sevgilier Günü krizini þiddetli yaþayan adamlar ve kadýnlar gördüm. Hiç durur muyum hemen baþladým analize. Efendim, kadýnlarýn hemen hemen hepsi 14 Þubat'ta gidilecek olan yemeðe çok önem veriyorlar. Mekanýn popülaritesi, yediklerinden ve þarkýcýlardan çok daha önemli. Hediye ise, doðum günlerinde daha popüler. Yýlbaþýnda þarkýcýyý daha çok önemsiyorlar. Evet, yoðun ve zor bir araþtýrma oldu ama kesin sonuçlar bunlar. Yýlbaþýnda þarkýcý, doðum günlerinde hediye, Sevgililer Günü'nde mekan. Zavallý adamlarýn her üç gün için de bir tek hesabý var; cepten çýkacak olan para. Tabii, özel günlere tamah etmeyen sevgili kitlesini de es geçmemek lazým. Onlar ki, hayatlarýnda en az 2 yada 3 defa pijamayla markete gitmiþlikleri vardýr. Onlar öyle rahat ve doðal. Benim sevgililer günü yýldýzým ise kocasýný arayýp; 'Bana sürpriz yap' diyen bayan oldu. Hem alçakgönüllü, hem "canýný yakarým" imalý. Kocalarýna aðýr parfüm alan kadýnlar sözüm size; kocalarýnýz veya sevgilileriniz size ayýp olmasýn diye kullanýyorlar o parfümleri. Belki de adamlarý fena korkutmuþsunuzdur. O da olabilir. Boþuna paranýzý gömmeyin Burberrys'e, Issey Miyake'ye. Sýcak vurdukça o koku nasýl açýlýyor, açýldýkça burnu nasýl aðrýtýyor bir bilseniz. Adama bir "bulli" alsan, mangal yaksan daha çok sevinecek. "90'larý çok seven adam saçý"ný ben çok beðeniyorum. "80'leri çok seven adam saçý" her taraftan uzatýlýrken, 90'larda yanlar kýsalýyor arkaya aðýrlýk veriliyor. Saçýn arkasý sahibinden farklý bir organizma gibi yaþýyor. Resmen kendi cumhuriyeti var o saçýn. Bir ifadesi, bir tarzý var. "Yamuk yapma" diyor bazen. Bazen de geðiriyor, lahmacun kokusu savruluyor. Ýþte o adam var ya, o adam, o adamdan kork! Kadýnsan daha da kork! Sana hediye alýr, mesaj atar, ümit besler ve seni asla adýnla kaydetmez telefonuna. Bir yerden "bi tanem, caným, aþkým" gibi birþey çýkar. Sonuç itibariyle, 4 MBÝT internetin olduðu ortamda can simidisin '90 larý çok seven adam'. 'Bi tanem deli gibi severim seni ben' adlý eserin modasýnýn hiç geçmeyeceðini düþündüðüm kâbus ve sanrýlarla dolu günler de yaþadým. O günlerden bugünlere 10 yýldan fazla bir süre geçtiyse sorarým size: 'Bu kavga niye?' Az sonra imalý bir cümle kurmayý deneyeceðim. Oyun meraklýlarý anlayacak, anlamayan da google'a bakacak. Zira ben bu cümleyi çok beðendim. Özlü söz olsun, kalpleri doldursun. 'CAPCOM kýskansýn, NAMCO parmak ýsýrsýn, MIDWAY'in kemikleri sýzlasýn; esas kavga þimdi baþlýyor' -Pek yakýnda. Bu topraklarda.. Buradan tüm Mýsýrlý kardeþlerimize sevgilerimi yolluyorum. Kalpleri dolduran sevgi ile ümit ile, sevda ile. Ya da direkt olarak söyleyeyim: HELAL OLSUN! 6 yýllýk ilkokul dönemimde okul tuvaletlerinde 1 kere tuvalet kaðýdý gördüm. Onda da müfettiþ kontrolü vardý. Alaturka tuvaletlerin beyazlýðýný ise hiç görmedim. Tuz ruhu ile tanýþmamýþ, genelde suyu kesik, sabunu bulunmayan bir tuvaletti. Ve o tuvaletten çýkýp sýnýfa girince 'Diþ fýrçalayýn, ellerinizi sýk sýk sabunla yýkayýn' diyen öðretmen ve kitaplar. Hep aklýmý karýþtýrmýþtýr. Aklým ufak ama tuvalet kaðýdý ihtiyacým fazlaydý. Mezuniyetimin üzerinden 18 yýl geçmiþ. Okulun önünden geçerken durdum ve tuvaletlere girdim. Gerçek anlamda deðiþen tek þey binanýn bordoya boyanmasý oldu. Tuvaletler yine ayný. Yeni dürüyenlere; su-sabun ikilisinin saðlayacaðý muhteþem hayattan bahsetmesinler bence. Yapmasýnlar bunu. Ýlimi, bilimi, teknolojiyi, saðlýklý yaþamý, spor salonlarýný kýsaca kendinizi daha iyi Halil Aða cypaibo@gmail.com hissetmek için yaptýðýnýz ya da yapmayý düþündüðünüz ne varsa hepsine ovada "çappa" çekmeyi yeðleyen adamlar var. Sen "powerplate" de, "emilim" de, "tracking" de, hiç fark etmez. "Body building" de, "fitness" de sonuç gene ayný: 'Gel ovaya çappa çek da en iyi spor odur'. Sen istediðin kadar anlat hiçbir þey deðiþmez. Bir de böyle adamlarla futbol muhabbeti yapýlmaz. Yapacaðýmdan deðil de amaç kamu hizmeti. 40 kuruþluk tuzun poþetinin yýrtýlmasýyla baþlayan stres þenliðine hazýr mýsýnýz? Marketten eve gelince tuz poþetinin yýrtýlmasý, üstelik göbekten yýrtýlmasý. Ben onu kavanoza doldurmaya çalýþýrken ordan burdan tezgaha tuz akmasý. Yerde pusuda bekleyen bir adet "labrador retriever". Ve o "labrador"un 'tezgahtan ne düþerse düþsün yenir' mantýðýyla tuzlarý yalamak istemesi. 40 kuruþluk tuzun yaþattýðý; 40 yýllýk strese eþdeðer bir geniþ zaman eseri okudunuz. Digiturk kanalýnda 23:30'dan sonra yayýnlanan bir filmde rol alýyorsanýz ve gençseniz hiç þansýnýz yok kardeþlerim. O filmde teker teker öleceksiniz. Poposu güzel olan en sona kalýr, benden söylemesi.

11 13 Þubat 2011 Pazar Pazar (Ç)alýntý (Ç)alýntý... Tolstoy un fikirlerinin tamamen ütopik olarak görülmesi bir faciadýr Halka açýk kutlama veya matem imkânlarýný genelde hiç kaçýrmayan Ruslar, 20 Kasým 2010 da, Tolstoy un ölüm yýldönümünü þamatalý galalarla ya da devlet destekli filmlerle anmadý. Resmi aðýzlardan tek kelime çýkmadý. Eski Baþbakan Sergei V. Stepashin, Rus Ortodoks Kilise sinin patriðine mektup yazýp 110 yýl önce aforoz edilen ünlü yazarýn affedilmesini istedi. Stepashin i buna iten, Tolstoy un gömüldüðü yere yaptýðý ziyaretti. Tolstoy un mezarý üzerinde hiçbir ismin yazýlmadýðý bir toprak yýðýnýndan ibaretti. Kiliseyle yakýn iliþkileri olan Stepashin Yaþadýðý ve çalýþtýðý, eserlerini yarattýðý eve bakýyorsunuz. Sonra da bu küçük toprak yýðýnýndan baþka hiçbir þey bulunmayan bu yere geliyorsunuz. Ýnsani ve ahlaki açýdan çok üzücü diyor. Savaþ ve Barýþ ve Anna Karenina yý yayýmladýktan sonra Tolstoy o kadar ünlenmiþti ki, dönemin yazarlarýndan biri onu Rusya nýn ikinci çarý olarak tanýmlamýþtý. Yazar gördüðü saygýyý kiliseye, polise, orduya, özel mülkiyete ve her türlü þiddete baþkaldýrmak için kullandý. Lenin, Tolstoy un bastýrýlmýþ nefretini seviyordu. O kadar ki, Tanrý ya olan inancýný görmezden gelerek ona Rus devriminin aynasý diye övgüler yaðdýrmýþtý. Ütopik düþüncelere temkinli yaklaþan Rusya, Tolstoy un ölümünün 100 üncü yýlýnda bir þey yapmadý. Ünlü yýldýzlarýn rol aldýðý Tolstoy un hayatýný anlatan Son Ýstasyon Moskova da gösterime girdi; ancak, film Amerikalý bir yönetmen tarafýndan, üstelik Almanya da çekildi. Rus film yapýmcýsý Andrei S. Konchalovsky, Rus bakanlýklarýn hepsine gittiðini ancak hiçbirinin filmi desteklemeyi kabul etmediðini, filmi kendi parasýyla çektiðini söylüyor. Bu olanlarýn hiçbiri yazarýn malikânesi Yasnaya Polyana daki müzenin baþýnda bulunan Tolstoy un 48 yaþýndaki torununun torunu Vladimir I. Tolstoy u hiç þaþýrtmamýþ. Tolstoy 10 yýl önce kiliseye baþvurup büyük büyük babasýnýn aforoz edilmesini öngören hükmün gözden geçirilmesini istemiþ, ancak, cevap alamamýþtý. Þu anda Rus Yazarlar Birliði nin Baþkaný olan Stepashin de ünlü yazarýn ihmal edildiðini düþünüyor. Stepashin in baþvurusuna cevap veren Kilise, Tolstoy un unutulmaz eserler yarattýðýný kabul ederken inanýlmaz yeteneðini Rusya nýn dini ve toplumsal düzenini bozmak için kullandýðýný söyledi. Ama Rus Ortodoks sevenlerinin ölüm yýldönümünde dua etmesine de izin verdi. Rus aydýnlar kilisenin tepkisini þaþkýnlýkla karþýlýyor. Yeni kitabýnda Tolstoy un son günlerini mercek altýna alan eleþtirmen Pavel Basinsky, Kilisenin daha sonra karþý karþýya kaldýðý saldýrýlarýn yanýnda Tolstoy un söyledikleri çocuksu kalýyor diye yazdý. Basinsky nin kitabý da Son Ýstasyon filmi gibi Tolstoy un ailesinin yanýndan ayrýlýp münzevi bir hayat yaþamaya karar vermesine odaklanýyor. Yazar ailesinden ayrýldýktan birkaç gün sonra bir tren istasyonunda öldü. Tolstoy un Ölümü kitabýnýn yazarý William Nickell ise, o dönemde Rus aydýnlarýn Tolstoy un kararýný saygýyla karþýladýðýný ama günümüz insanlarýnýn olaya büyük bir trajedi olarak baktýðýný söylüyor. Tolstoy un fikirlerinin tamamen ütopik, müritlerininse asalak olarak görüldüðünü söyleyen Nickell, Tolstoy, komünizmle ayný kefeye konuluyor, bu tam bir facia diyor. (New York Times)

12 küfür, burjuvazinin aðzýnda bir laðým çukuru, iþçi sýnýfýnýn aðzýnda bir çiçektir! Meydana çýkmanýn adýný "varoluþ mitingi" koymayý münasip gören sendika yöneticileri; parti amblemleri, küflenmiþ sloganlarý, gülünç vaatleri, içi geçmiþ talepleri ile meydanda arz-ý endam eden siyasi parti yetkilileri, "varoluþ"un sadece adýný koymaktan ibaret olduðunu sanýyor olmalýydýlar ki, meydana çýkmadan önce kendi aynalarýna bakmayý unuttuklarý gibi, memleketin aynasýna bakmayý da unutmuþlardý. "Varoluþ" sözcüðünün anlamýný bildiklerinden o kadar emindiler ki, muhtemelen bakmamýþlardý sözlüðe. Can Yücel'den hiç söz etmiyorum; zira, dalmýþlýklarý olsaydý o bilge, o çocuk, o küfürbaz Þair in þiirine, "Yasemin Hareketi"nin pankartýndaki o kelimeyi, bizzat kendilerinin de sabah akþam kullandýðý, kullanýldýðý yere göre "küfür"ün sýnýrlarýna sýðmayan o tek kelimeyi kabahat ilân edeceklerine, "varoluþ mitingi" olarak adlandýrdýklarý bir eylemde olsun, "yok olma tehlikesiyle karþý karþýya olan bir toplumun küfretmeye hakký vardýr" deme cesaretini gösterirler, mevzu "varoluþ" iken mizahýndan, ironisinden anlayabilecekleri bir sözcüðü ýsrarla "g-tünden anlayarak" ortalýðý velveleye vermezlerdi herhalde. Üstelik, mesele "var olmak" olunca, "yeni bir dil" kurmalarý, senelerdir kullandýklarý mülâyim ve bir o kadar da mýymýntý dilden istifa etmeleri gerektiði de belli ki hiç gelmemiþ akýllarýna. Demek ki, bir "varoluþ" sorunuyla karþýkarþýyaydýk; "yok olmak" gibi bir tehlike mevzubahisti ki, "varoluþ mitingi" denmiþ adýna. "Yok olma" tehlikesiyle karþý karþýya olan, var olmak anlamýnda bütün haklarýný kaybetmiþ; kendi evinin bahçesini temizleme hakkýný bile kaptýrmýþ, kendisinin sandýðý evi "akrabalarý"nýn istilasýna uðramýþ, kurtarýlmýþ olmanýn bedelini ödeye ödeye bitirememiþ, alacaklý olduðu yerde borçlu ilan edilmiþ bir toplumdan söz ediyoruz. O kadar ki, burda yakýnda bir ev vardýr, o ev artýk onun evi deðildir, orda uzakta bir köy vardýr, o köy artýk onun köyü deðildir. Vaziyet budur. Ada deseniz, ada olmaktan çoktan çýkmýþ, dört yanýnýn denizle çevrili olduðuna bile bin þahit gerekir olmuþtur. Vaziyet ayný zamanda budur. Vaziyetin bu olduðu bir yerde "baþkaldýrý" varsa orada küfür ün olmasýnda þaþýlacak bir þey yoktur. Küfür dediðiniz þey bir halkýn aðzýdýr zira. Ki kuþandýðý ironiyle, mizahla çiçek gibi durur halkýn aðzýnda. Can Yücel den öðrendik biz de bunu. Aldýk kabul ettik, öptük alnýmýza koyduk, yeri geldi, sýrasý geldi, yaseminlerin aðzýna verdik, yürüdük meydana. Bir panelde ayaða kalkýp önünü ilikleyen delikanlý þöyle bir serzeniþte bulunmuþtu Can Yücel e: -Can Baba, bizler þiirlerinizi ve düþüncelerinizi çok beðeniyoruz, size büyük saygý duyuyoruz ama konuþmalarýnýzda çok fazla küfüre ve argoya yer veriyorsunuz, küfürlü konuþmasanýz olmaz mý? Can Yücel biraz sustuktan, azýcýk da homurdandýktan sonra, gözlerinin içinde kocaman bir gülümsemeyle þöyle demiþti: -Küfür, burjuvazinin aðzýnda bir laðým çukuru, iþçi sýnýfýnýn aðzýnda bir çiçektir!.. Bu sözler üzerine salonda kopan o büyük alkýþ nerde, bizim varoluþ mitingçilerinin Ölü Ozanlar Derneði ni linç etmeye heves eden korkak halleri nerde... Diyemem elbet... Çünkü, Tarihsel, sosyal, ekonomik þartlarýn zaruri bir neticesi olarak, varoluþ niyetine meydana çýkanlarýn alakalarý kalmamýþtý Ýþçi sýnýfýnýn aðzýndaki çiçek"le, onlarýn, önünde eðildikleri çiçek baþka bir Çiçek ti... Oysa, belirsiz bir bugüne, daha da belirsiz bir yarýna ve giderek daha sefil olacak bir hayata mahkum edilmiþ bir toplumun elinde kala kala bir küfretme hakký kalmýþtý; ve bu hakký onlarýn elinden almaya kimsenin hakký yoktu. Þiiri öfke, sevgi ve mizahla yoðrulmuþ olan Can Yücel, argoyu ve ironiyi okuru rehavetinden uyandýrmak için kullandýðýný söyler ya; bir meydanýn da en çok ihtiyaç duyduðu þey buydu bana kalýrsa. Çünkü, küfür faþist iktidarlarýn aðzýnda bir laðým çukuruydu, ve fakat, yasemindi maðdur olmuþ halklarýn aðzýnda... Faize Özdemirciler