KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1317 KAHRAMANMARAŞ YÖRESİ KEÇİCİLİĞİNİN YAPISAL DURUMU VE YETİŞTİRİCİLİK ÖZELLİKLERİ
|
|
- Volkan İnci
- 7 yıl önce
- İzleme sayısı:
Transkript
1 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1317 KAHRAMANMARAŞ YÖRESİ KEÇİCİLİĞİNİN YAPISAL DURUMU VE YETİŞTİRİCİLİK ÖZELLİKLERİ Sinan BAŞ-Zeynelabidin GÖNÜLTAŞ Özet: Kahramanmaraş yöresi keçiciliğinin genel yapısal durumu ve yetiştiricilik özelliklerini ortaya çıkararak üretim potansiyelini belirlemek ve gelecek çalışmalara veri tabanı oluşturmak amacıyla bir anket çalışması yürütülmüş ve sonuçlar Çizelgelerde özetlenmiştir. Genel olarak, orman yakınlarında büyük oranda kıl keçileriyle sürdürülen yetiştiricilik ekstansif, geleneksel ve primitiftir. Anahtar kelimeler: Keçi yetiştiriciliği, performans, The Characterıstıcs Of Breeding And The Structural Status Of Goat Farmıng in Kahramanmaraş Summary: A survey has been carried out to determine the characteristics of breeding, the structural status the production potential, and the performance of goat breeding in Kahramanmaraş, in addition to the summarized results in tables, goat breeding is generally extensive, traditional and primitive. Key words : Goat husbandry, performance Giriş Türkiye'de 7 milyon baş civarında olan keçi varlığı (Anonymous, 2001) son yıllarda bir azalma süreci içindedir. Bunda, kuşkusuz, olumsuz görülen keçi-orman ilişkileri nedeniyle alınan, keçi sayısını azaltıcı bir dizi önlem büyük rol oynamıştır. Ne var ki, bu politika tek yanlı olarak yürütülmüş, verimleri artırıcı yönde rasyonel politikalar geliştirilememiştir (Tuncel ve Bayındır, 1983). Türkiye'de yetiştirilen keçi varlığının büyük kısmını Kıl keçileri ve az bir kısmını da başta Tiftik keçisi olmak üzere Kilis gibi süt keçileri oluşturmaktadır. (Anonymous, 1996, Eker ve ark., 1975, 1976, Tuncel ve Bayındır, 1983). Geleneksel ve primitif şartlarda, büyük ölçüde orman içi ve kenarı meralara bağımlı küçük sürüler halinde yetiştirilen yerli keçi ırklarımızın verimleri de bir hayli düşük olmasına rağmen, keçi yetiştiriciliği bir çok yetiştiricinin başlıca geçim kaynağı ve sigortası konumundadır (Sönmez ve ark., 1970, Eker ve ark., 1975, 1976). Kahramanmaraş'ta keçi yetiştiriciliğinin özel bir önemi vardır. Keçi sütü, sadece Türkiye'de değil dünyada da tanınan ve sevilerek tüketilen meşhur Kahramanmaraş döğme dondurmasının imalinde kullanılmakta ve dondurmaya beğenilen tat ve aromayı kazandırmaktadır. Son yıllarda dondurma sanayiinin hızlı gelişmesi ve dış pazarlara açılması sebebiyle mevcut keçi sütü üretimi ihtiyacı karşılayamaz hale gelmiştir. Bunun yanında, keçi sütünden mahalli peynirler üreten imalathanelerin oluşu talebi yükseltmektedir. Keçi eti de yörede sevilerek tüketilmektedir. Bununla birlikte, Kahramanmaraş'ta keçi yetiştiriciliği geleneksel ve ilkel şartlarda sürdürülmekte ve hayvan başına verim oldukça düşük seviyelerde bulunmaktadır. En iyimser tahminle bile kg civarında laktasyon süt verimine, % gibi düşük ikizlik oranına, 5-6 ay gibi kısa laktasyon süresine ve düşük gelişme hızına sahip yerli keçi ırkları (Tuncel ve Bayındır, 1983) ile giderek artan talebi karşılamak mümkün olmamaktadır. Oysa, ıslah edilmiş sütçü keçi ırklarından Türkiye'ye getirilen Saanen, Damascus, Alman Beyaz ve Alaca keçileri sürü ortalaması olarak
2 1318 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU kg süt verebilmekte, 8-9 ay sağılabilmekte ve % ikiz doğum yapabilmektedirler. Ayrıca, bu ırkların gelişme hızlan yüksektir ve entansif yetiştiriciliğe uygundur (Sönmez ve ark., 1970, Özcan ve Güney, 1983, Demirören ve Taşkın, 1994). Türkiye'de bir çok üniversite ve araştırma kurumunda kültür ırkları ile yerli ırklar arasında yapılan melezleme çalışmalarından olumlu sonuçlar alınmış olup, daha F, generasyonunda kg laktasyon süt verimine ulaşılabilmiştir (Şengonca ve ark., 1970, Özcan ve ark., 1974, Eker ve ark., 1975, 1976, Demirören ve Taşkın, 1994). Bu çalışmalar Kahramanmaraş'ta keçi yetiştiriciliğine verilecek yön konusunda fikir vermektedir. Yöre yetiştiricisinin yeniliklere açık ve istekli olması ve üstün nitelikli damızlık materyal konusunda ısrarlı talepte bulunmaları ve işbirliğine hazır olmaları Kahramanmaraş'ta keçi yetiştiriciliğinin ıslahı ve geliştirilmesi için ümit verici işaretlerdir. Bu çalışma ile, Kahramanmaraş yöresinde keçiciliğin genel durumu ve yetiştiricilik özelliklerini ortaya çıkararak potansiyelini belirlemek ve Kahramanmaraş keçiciliğinin geliştirilmesi için bundan sonra yapılabilecek bilimsel çalışmalara temel veri kaynağı oluşturmak amaçlanmıştır. Materyal Ve Metot Materyal Araştırmanın materyalini Kahramanmaraş Merkez, Türkoğlu, Pazarcık ve Andırın ilçelerindeki keçi yetiştiricilerinden seçilmiş bir grup ile yapılan anketler, bu ilçelerdeki yayımcılar, Tarım il ve ilçe Müdürlükleri ile yapılan görüşmelerde sağlanan bilgiler, her türlü istatistik, yayın, rapor ve belgeler oluşturmaktadır. Araştırma çerçevesinde hedeflenen 150 işletmeye ulaşılmış, ancak bazı nedenlerden dolayı 109 işletmede sağlıklı anket yapılabilmiştir. Metot Yöre ve işletmelerin seçimi: Kahramanmaraş Merkez ve ilçe köylerinin seçimi, öncelikle Tarım il ve ilçe Müdürlüklerinin kayıtlarına dayandırılmıştır. Bu kayıtlardan yararlanılarak keçi yetiştirmenin yoğun olduğu ilçe ve pilot köyler seçilmiştir. İşletmelerin belirlenmesinde özel bir yaklaşım ortaya konmamıştır. Çünkü, köylerde sağlıklı iletişim kurulacak, anket çalışması kapsamında sorulan sorulara sağlıklı cevap alınabilecek işletmeci sayısı oldukça azdır. Seçilen köylerde 3-7 kadar anket yapılabilmesine rağmen anketlerin bir kısmına yeterli güven duyulmadığından bu anketler çıkarılmış, 3-5 değerlendirilebilecek anket alınan birkaç köy dışında, genellikle her köyden 1-3 sağlıklı anket sonucu alınabilmiştir. Bazı köylerde hiç anket yapılamamıştır. Anket formunun doldurulması dakika sürmüştür. Verilerin Değerlendirilmesi: Araştırmada ele alınan yörelere has keçi yetiştirme teknikleri, yetiştiricilerin temel alışkanlıkları ve istekleri ile var olan populasyonlara ait olan bilgileri ayrıntılı bir biçimde tanımlamaya yöneliktir. Dolayısıyla oldukça farklı veri tabanı elde edilmiştir. Verilerin daha anlaşılır ve sentezlenebilir formlara dönüştürülmesi amacıyla yapılan değerlendirmeler, basit ortalamalara ve oranlara dayandırılmıştır. Bulgular Ve Tartışma İşletmelerin Genel Özellikleri Mera durumu: İlçelerinin ortalaması olarak köy orta malı ve ağaç altı mera sırasıyla ± ve ± 68.5 da olarak bulunmuştur. Ancak, mera alanları araştırmaya dahil edilen köyler ve ilçeler arasında büyük varyasyonlar göstermektedir. Nitekim, ortalamalara ait standart
3 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1319 hatanın yüksekliği bunu teyit etmektedir.en yüksek ağaç altı meradan yararlanma Merkez ilçe Tekir, Çağlayan ve Bertiz köylerinde görülmüştür. Pazarcık ilçesinde ağaç altı mera kullanımı düşük seviyededir. Mera kullanımı daha ziyade köy orta malı meralarına dayanmakla birlikte, ormanlık alanları bol olan Kahramanmaraş ve çevresinde bu alanlarda ağaç altı mera kullanımı da oldukça yaygındır. Bu durum, kısmen besleme konusunda maliyetin asgari seviyede tutulma eğilimi yanında, ormanlık alanlardan istifade dolayısıyla orman tahribatının önemsenecek düzeyde olduğunu düşündürmektedir. Yayla durumu: Kahramanmaraş Merkez ve diğer ilçelerde yetiştiricilerin büyük oranda keçileri yaylaya çıkarma alışkanlığında olduğu görülmektedir. Keçiler yaylada ortalama 3.72 ± 0.08 ay kalmaktadır. Merkez ilçeye bağlı Döngel, Çağlayan ve Tekir Köyleri 3-4 aylığına Adana Osmaniye ilçesine yaylaya gitmektedirler. Merkez ilçede Halep keçisi olarak bilinen Kilis genotipine sahip işletmeler bu hayvanların tabiat şartlarına pek alışık olmadığı gerekçesiyle yaylaya çıkma eğiliminde değildirler. Çizelge 1. İncelenen İşletmelerde Mera ve Yayla Durumu Barınak özellikleri: İncelenen işletmelerde, evler ile hayvan barınakları yan yana veya evin alt kısmında ya da ayrı inşa edilmiş durumdadır. Ağıllar evle ile bitişik olsa bile avlu alanlarıyla izole edilmeye çalışılmıştır. Barınak tabanı olarak beton, toprak veya taş taban temel alınmıştır. Araştırmada ele alınan köylerdeki keçicilik işletmelerinde beton taban olayı yaygındır. Bu da barınakların önemli bir kısmının evlerin altında olmasından kaynaklanmaktadır. Temel yapı malzemeleri taş, toprak, ahşap ve brikettir. Çatıda kullanılan malzeme sac, kiremit ve topraktır. Hemen tüm ağıllarda havalandırma açıklıkları toprak damlara yerleştirilmiştir. Sayıları 2 veya 3'tür. Az da olsa barınak duvarlarına küçük ebatta pencereler yerleştirilmiştir. Değerlendirmeye alınan işletmelerin ortalama % 33'lük bir kısmı hayvanlarını evlerinin altında barındırmaktadırlar. Bu duruma Kahramanmaraş Merkez ve Pazarcık ilçesinde rastlanmıştır. Ev altında barındırılan hayvan sayısı konusunda sınırlamalar yapmak mümkün görülmemiştir. Barınakların çoğu (%95.3) kapalıdır.kışı çok sert geçmeyen ilde barınakların tamamına yakınının kapalı olması ilginçtir. Barınak alanları ilçelere göre 51.5 m 2 ile 88.2 m 2 arasında değişmek üzere, ortalama 73.5 m 2 olarak, hayvan başına barınak alanı ise 0.49 m 2 ile 0.97 m 2 arasında değişmek üzere ortalama 0.68 m 2 olarak hesaplanabilir. Bir başka ifadeyle 1 m 2 alana ortalama 1.48 hayvan konulmaktadır. Çizelge 2. Barınak Özellikleri
4 1320 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU Ek Tesisler: İncelenen işletmelerin sadece % 9.3'lük kısmında banyoluk bulunmaktadır. Yetiştiricilerin % 31.5'i hayvanlarına gölgelik ayırdığını ifade etmişlerdir. Muhtemelen, bunun büyük kısmını ormanlık alanlardaki ağaç altı gölgelikler teşkil etmektedir. İncelenen yörelerde işletmelerin büyük kısmının damların üzerine yığılmış olarak ot deposuna (% 66.7), önemli bir kısmının da kesif yem deposuna sahip oldukları görülmektedir. Kahramanmaraş'ın tabii yapısının orman olmasından dolayı ek gölgeliğe ihtiyaç duyulmamakla birlikte, ormanlık alanlarda gölgelik olarak özel alanlar oluşturulmuştur. Sürülerin Yapısal Özellikleri ve Yönetim Uygulamaları Genotip Kompozisyonu: Yetiştiriciliği yapılan keçilerin büyük çoğunluğunu yerli ırk olan Kıl keçileri oluşturmaktadır. Merkez ilçe ve buna yakın mesafede olan Türkoğlu ilçesinde, yörede Halep keçisi olarak bilinen, süt verimleri nispeten daha yüksek olan Kilis genotipleri sırasıyla % 16.7 ve %22.2 oranında bulunmaktadır. Bunun yanında, genotipi belirlenemeyen ve çeşitli derecelerde melezlerin oluşturduğu karışık genotipler ortalama % oranında yer almaktadır. Elde edilen verilere göre, Kahramanmaraş ve çevresinde yerli genotiplerle geleneksel yetiştiriciliğin büyük oranda hüküm sürmekte olduğu söylenebilir. Keçi varlığı ve sürü kompozisyonu: İncelenen işletmelerde ortalama olarak çebiç sayısı 28.6 ±2.2, teke sayısı 3.8 ±0.3, keçi sayısı 41.8±5.4, erkek oğlak sayısı 18.2±1.2, dişi oğlak sayısı 19.5±1.3 olarak belirlenmiştir. İncelenen işletmelerde ortalama 108.5±6.6 hayvan barındırılmaktadır. Elde edilen verilere göre, işletmelerde ortalama 11 dişi hayvana bir teke ayrılmaktadır. Buna göre, sürülerde fazla teke bulundurulduğu düşünülebilir. Buradan, üremeden başka amaçlarla teke yetiştirildiği sonucuna varılabilir. Nitekim, teke katımında kullanılan teke sayısı ile sürüde barındırılan teke sayısı aynı olmayabilir. Hatta, bazı işletmelerin teke bulundurmaması ve keçilerini komşu işletmelerin tekelerine katması bu ihtimali kuvvetlendirmektedir. Tabo 3. İncelenen İşletmelerde Sürülerin Genotip Kompozisyonu Otlatma idaresi ve çoban kullanımı: Değerlendirmeğe alınan yörelerde ortalama çoban sayısı 1.4 ± 0.1 dır. İşletmelerin % 65.6'sı bir çoban, % 32.4 ü' ise iki çoban bulundurmaktadır. Üç çoban kullanan işletme sayısı son derce azdır ve bu Merkez ilçede yoğunlaşmaktadır. Ortak sürü oluşturma yaygın bir uygulama olmakla birlikte, sürülere bakan çobanlar büyük oranda (% 87.2) aile fertlerinden sağlanmakta olup, işletmelerdeki çocuk iş gücünden bu amaçla faydalanılmaktadır. Ortak sürü oluşturup, ortak çoban tutma eğilimindeki yörelerde daha ziyade (% 60) geçici çoban tutmakta olup, bu meralama döneminde yoğunlaşmaktadır. Sürekli çoban tutma oranının % 40 gibi yüksek bir değer çıkmasının sebebini keçilerin ormanda otlayabilme özelliği ve yörelerin iklim özellikleri dolayısıyla iş gücü ihtiyacının doğmasında aramak gerekir. Nitekim, daha yüksek bir yöre olan ve kışı nispeten daha sert geçen Andırın ilçesinde sürekli
5 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1321 çoban tutma eğilimi daha azdır (% 14.3). Elde edilen verilerden işletmelerin tamamına yakınının köy ortak sürüsü oluşturdukları ve ortak sürüye ücretle iştirak ettikleri anlaşılmaktadır. Çizelge 5. Otlatma İdaresi ve Çoban Kullanımı (%) Damızlık kullanımı: Değerlendirmeğe alınan işletmelerde damızlığa ayrılan hayvan sayısı işletmelerin sahip oldukları sürü mevcudu ile paralellik arz etmektedir. İlçelerin ortalaması olarak damızlığa 1.8±0.1 teke, 14.4±1.0 keçi ayrılmaktadır. Bu verilerden, ortalama olarak keçilerde sürü yenileme oranının % 30 civarında olduğu anlaşılmaktadır. Bu oran, tekelerde daha yüksektir. Buradan, yetiştiricilerin özellikle tekelerini daha sık değiştirme ve daha fazla teke elde bulundurma eğiliminde oldukları sonucuna varılabilir. Bununla birlikte, incelenen yörelerde hayvan hareketlerinin fazla olduğu ve yetiştiricilerin belli dönemlerde hayvan almakta veya satmakta oldukları gözden uzak tutulmamalıdır. Yetiştiriciler hayvanlarını ortalama 1.36 ± 0.04 yıl, başka bir ifadeyle 16.3 aylık olduklarında damızlıkta kullanmaktadırlar. Doğumların genellikle Mart ayında ve teke katımının da genellikle Ekim ayında yoğunlaştığı dikkate alınırsa ilk damızlık yaşının biraz düşük olduğu ortaya çıkmaktadır. Bunda kısmen bir yaşına gelmemiş hayvanların tekeye katılmasının etken olduğu söylenebilir. İncelenen işletmelerde hayvanlar ortalama 7.02±0.J2 yaşında damızlıktan çıkarılmaktadır. Ortalama damızlık süresi ise 5.4±0.47 yıl olarak belirlenmiştir. Bu değer, ayıklama yaşıyla ilk damızlıkta kullanma yaşı arasındaki farktan bir miktar küçüktür. Kahramanmaraş yöresindeki yetiştiricilerin hiçbiri Devlet veya Üniversitelerden damızlık sağlama yoluna gitmemiştir. Yetiştiricilerin çok büyük bir kısmı (% 99.1) damızlıklarını kendi kaynaklarından sağlamaktadır. Damızlık sağlama için önemli bir kaynak ta hayvan pazarlarıdır (% 51.9). Diğer işletmelerden damızlık alınması pek yaygın değildir (% 29.6). Pazarcık ilçesinde bir işletme dışında Kahramanmaraş'ta yeni keçi tipine rastlanmamıştır. Bu da muhtemelen, yetiştiricilerin kültür ırkı keçilere veya geliştirilmiş keçi tiplerine ulaşamamalarından kaynaklanmış olabilir. Çizelge 6. Damızlık Hayvanlarla İlgili Bilgiler Yetiştirme Uygulamaları Teke katımı: Merkez ve Türkoğlu ilçelerinde bazı işletmeler Ağustos ayında da teke katımı yapmakla birlikte, asıl teke katımı bütün ilçelerde Eylül ayında başlamakta ve Ekim ayında
6 1322 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU yoğunlaşmaktadır. Bunun yanında, tekelerini yıl boyu sürü içinde bırakan işletmeler de önemsenecek boyuttadır. Entansif yetiştiriciliğe geçişin önemli göstergelerinden birisi de denetimli teke katımıdır. Burada ilk aşama, tekenin bütün yıl yerine yalnız teke katım döneminde sürüde bulunması ya da katılması şeklinde ortaya çıkar. Tekelerin sürüde tutulma süreleri bakımından genel bir benzerlik olduğu söylenebilir. Kahramanmaraş Merkez ve ilçe köylerinde teke katım zamanına iki ay kala tekeler sürüden ayrı tutulmaktadır. Bunun yanında, tekeleri bütün yıl boyunca sürüden ayrı tutma veya teke katımından 2-4 ay sonra sürüden çıkarma şeklinde uygulamalara da rastlanmaktadır. Sürü mevcudunun az olduğu durumlarda ayrı sürü oluşturmayıp, iş gücünden tasarruf etme düşüncesi öne çıkmaktadır. İncelenen işletmelerde ortalama teke katım süresi 38.4 ± 1.3 gündür. Serbest teke katımında tekelerin en az iki kızgınlık siklusu boyunca keçilerle bırakılması gerektiği dikkate alınırsa, hesaplanan teke katım süresinin yeterli olduğu söylenemez. Teke katım süresi bir keçicilik işletmesinde, dişilerin kızgınlık göstererek tekeye gelme ve gebe kalması süresini gösteren bir kriterdir. Bu sürenin uzunluğu oğlaklama zamanının uzunluğunu da belirler ve bu da bakım-yönetim ve işgücü açısından önemlidir. Çizelge 7. Teke Katımı İle İlgili Bilgiler Sürülere katılan ortalama teke sayısı 2.5 ± 0.2'dir. Buna göre, teke başına keçi sayısı, ilçelere göre 13.1 ile 17.5 arasında değişmek üzere, ortalama 16.7 olarak hesaplanmıştır. Teke başına hesaplanan keçi sayısı bakımından yetiştiricilerin fazla duyarlı olmadıkları gözlenmiştir. Bu durumun başlıca nedeni işletmelerdeki hayvan sayılarının çok değişken olmasıdır. Konu ile ilgili bazı yörelerde sağlıklı bilgi elde edilememesine karşılık, değerlendirilebilen bulgulardan teke başına keçi sayısının arasında değiştiği ortaya çıkmıştır. Çizelge 8. Aşım Şekli ve Keçilerin Tekeye Gelme Zamanları (%) Değerlendirmeye alınan yörelerde, Pazarcık ilçesinde bir yetiştirici hariç, tüm işletmelerde serbest teke katımı yapılmaktadır. Sun'i tohumlama ise hiçbir işletmede söz konusu değildir. İncelenen işletmelerde yetiştiricilerin % 34.9'Iuk bir kısmı keçilerin sabah ve akşam saatlerinde, % 22.9'luk bir kısmı da akşam saatlerinde kızgınlık gösterdiklerini ve dolayısıyla tekeye geldiklerini beyan etmişlerdir. Sadece sabah ve sadece öğle saatlerinde keçilerin tekeye geldiklerini beyan eden yetiştiriciler olduğu gibi, keçilerin gün boyu kızgınlık gösterdiğini beyan eden yetiştiriciler de vardır (% 12.8). Üreme aktivitesinin havanın nispeten serinlediği akşam ve sabah saatlerinde yoğunlaştığı bilinmektedir. Tekeye gelme zamanının güne dağılımındaki bu
7 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1323 düzensizlik muhtemelen teke katımı dolayısıyla yetiştiricilerin kızgınlıkları çok dikkatli gözlememiş olmalarından kaynaklanmaktadır. Oğlaklama: Teke katım zamanının Ekim ayında yoğunlaşmasına paralel olarak doğumların da Mart ayında yoğunlaştığı görülmektedir. Ancak, Eylül ayında da önemli oranda (%21.1) teke katımı olmasına rağmen, Şubat ayında nispeten daha az doğum gerçekleşmesini, teke katımının Eylülün sonuna doğru yapılmış olmasında aramak gerekir. Nitekim, doğumların Şubat ayının ortasından başlayıp Mart ayının ortalarına kadar sürdüğünü belirten yetiştiricilerin oranı (% 17.8) bu tezimizi güçlendirmektedir. Kasım ayında teke katım oranının çok düşük olmasına rağmen, hem Nisan, hem de Mart-Nisan aylarında doğum olduğunu beyan eden yetiştiricilerin oranının (sırasıyla %2.8 ve % 2.5 ) beklenenden yüksek çıkması, hayvanların döl tutmada problemleri olabileceğini, dolayısıyla ilk kızgınlıkta döl tutmamış olabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca, bazı işletmelerde tekelerin devamlı sürüde bulundurulması da bunun bir sebebi olabilir. Çizelge 9. Doğumların Aylara Göre Dağılımı (%) Merkez Türkoğlu Pazarcık Andırın Ortalama Şubat Mart Nisan Şubat-Mart Mart-Nisan Oğlak Büyütme: Kahramanmaraş Merkez ilçede bir işletme dışında bütün işletmeler oğlak büyütürken doğumdan yaklaşık iki hafta sonra sağıma başlamakta, emiştirme ile birlikte sağım yapılmaktadır. Yörede dondurma ve yöresel peynirlerin imali dolayısıyla keçi sütüne talebin yüksek oluşu yetiştiricileri böyle bir uygulamaya sevk etmiş olabilir. Ortalama emiştirme süresi 74.5 ± 33.2 gün'dür. Oğlaklar günde yaklaşık bir saat kadar analarıyla birlikte bırakılıp emiştirilmektedir. Merkez ilçede bir işletme dışında bütün işletmelerde emiştirme sabah ve akşam olmak üzere iki seans halinde uygulanmaktadır. Oğlak Besisi : Değerlendirmeye alınan işletmelerde oğlak besisi yaygın bir uygulama değildir. Ortalama yetiştiricilerin % 17.8'i oğlak besisi yapmaktadır. Oğlak besisi yapan işletmelerde oğlaklar ortalama 9.0±0.1 aylık iken besiye alınmakta ve besi ortalama 86.1 ±4.5 gün sürmektedir. Besi yapan işletmeler besi süresince ot veya saman dışında genellikle arpa, küspe ve çiğit kullanmaktadırlar. İşletmelerin çok az bir kısmı beside kesif yeme yer vermektedir.
8 1324 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU Sağım: Değerlendirmeye alınan işletmelerde, sağımlar esas itibarıyla Mart ayında başlamakla birlikte, Nisan ayında yoğunlaşmaktadır. Doğumların Mart ayında yoğunlaşmasına paralel olarak, daha yüksek oranda (% 56.5) Nisan ayında sağıma başlanması olağandır. Bununla birlikte, sağıma başlama tarihinin Mayıs ayına da önemli boyutta (% 19.8) sarkması, doğumların bazı işletmelerde Nisan ayına uzaması nedeniyle olabileceği gibi, emiştirme uygulamasının uzun sürdürülmesinin bir sonucu da olabilir. Çizelge 12. Sağımın Başlangıç ve Bitiş Tarihlerinin Dağılımı (%) Nitekim, emiştirmede sağım uygulamasının daha geç başlatıldığı Merkez ilçede Mayıs ayında sağıma başlama oranı daha yüksek (% 23.6) olduğu gibi, emiştirmede sağım uygulamasının daha erken başlatıldığı Türkoğlu ilçesinde Mayıs ayında sağıma başlama oranı nispeten daha düşük (% 11.1) düzeydedir. Sağım sonu tarihleri ilçeler arasında olduğu gibi işletmeler arasında da büyük varyasyon göstermektedir.sağımda tamamen kadın işgücünden yararlanılmaktadır. Sağımda büyük oranda (% 62.3) iki sağımcı kullanılmaktadır ve ortalama sağımcı sayısı 2.14'tür. Bütün işletmelerde günde iki sağım uygulanmaktadır. İşletmeler keçilerini yaklaşık bir saatlik bir zaman içinde sağmaktadır. Bununla birlikte sağım süresinin Türkoğlu ilçesinde diğer ilçelere göre daha az olması bu ilçede işletmelerin sahip olduğu keçi sayısının az oluşuna bağlanabilir. Nitekim, işletmelerin sahip oldukları keçi sayısı ile sağıma harcanan süre arasında bir ilişki kurulabilir. Çizelge 13. Sağımcı Sayısı, Sağım Sayısı ve Sağım Süresi Meralama : Değerlendirmeye alınan işletmelerde meraya çıkış zamanını Nisan ayının sonları ile Mayıs ayında yoğunlaştığı anlaşılmakla birlikte, birçok işletmede bu konuda sağlıklı cevap alınamadığını belirtmekte yarar vardır. Kahramanmaraş ve çevresinde kış meralaması söz konusu değildir. Yazın hayvanlar ortalama 7.6±0.2 ay meraya çıkarılmaktadır.yetiştiricilerin % 38.8'lik bir kısmı meraların besleme kapasitesinin yeterli olduğuna inanmaktadır. Çizelge 14. Meralama
9 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1325 Sağlık koruma : Değerlendirmeğe alınan işletmelerin genel olarak sağlık koruma ile ilgili uygulamalarda duyarlı olmaya çalıştıkları söylenebilir. Yetiştiricilerin büyük bir kısmı hayvanlarına aşı yaptırmışlardır. Bununla birlikte, yaptırılan aşı uygulamaları farklıdır. Bu aşılamaların ikisi, üçü ya da dördünü birlikte yaptıran işletmelerde oldukça yüksek sayıdadır. Çizelge 15. İşletmelerin Sağlık Koruma Tedbirleri Alma ve Aşı Yaptırma OranIarı(%) Temel Verim Özellikleri Döl Verimi ve Yaşama Gücü: İncelenen işletmelerde ortalama teke altı keçi sayısı 51.2± 3.0 olarak hesaplanmıştır. Bir çok işletmede belli dönemlerde hayvan sayılarında oynamalar gözlenmiştir. Teke katım dönemi de bunlardan biridir. Birçok işletme bu dönemde dışarıdan anaç hayvan alarak sürüsünü genişletmeye çalışmaktadır. Ayrıca, yine birçok işletmede çebiçlerin henüz 1 yaşına girmeden tekeye katıldıkları gözlenmiştir. İncelenen işletmelerde ortalama kısır keçi sayısı 4.6 ± 0.4 olarak hesaplanmıştır. Buna göre keçilerin % 9 oranında kısır kaldığı varsayılabilir. Sürülerde yetiştiricilerin gösterdikleri atılan yavru sayısı ortalama 4.0 ± 0.4 olarak bulunmuştur. İlçelere göre yavru atma sayısı, tekeye katılan hayvan sayılarıyla paralellik arz etmektedir. Ortalama olarak % 7.8 oranında yavru atma olayı gözlenmiştir. Bu verilere göre, yavru atma olayının yüksek olduğu düşünülebilir. Yetiştiricilerin çoğu, yavru atma olayının çarpma ve düşme gibi fiziksel bir etkenle meydana geldiğini ifade etmişlerdir. Yavru atmanın yemden ve şişme olayından, dolayısıyla yeme bağlı bir olaydan olduğuna inananların oranı da yüksektir. Bruseila kaynaklı yavru atma olayı % 6.2 seviyesinde kalmıştır. Buradan, yetiştiricilerin genellikle gebelik döneminde keçilerin bakım ve beslemesinde oldukça ihmalkar oldukları sonucuna varılabilir. Çizelge 16. Teke Altı Ve Kısır Keçi Sayıları, Yavru Atma Oranları ve Sebepleri Ancak, yine de yetiştiricilerin yavru atma sebebini iyi teşhis edememeleri ihtimalini gözden uzak tutmamak gerekir. İncelenen işletmelerde ortalama doğan oğlak sayısı 47.0±2.7'dır. Buna göre, tekeye katılan ve doğuran keçi başına oğlak sayısı 0.92 ve 1.01 kadar olduğu hesaplanabilir. Bununla birlikte, populasyonun bir kısmının Halep keçisi olarak bilinen Kilis keçisi ve melezlerinden olduğu unutulmamalıdır. Sütten kesime kadar oğlakların ortalama 3.6±0.4 kadarı ölmektedir. Buna göre,
10 1326 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU oğlakların sütten kesime kadar yaşama güçleri ortalama % 92.3 olarak hesaplanmıştır. Yetiştiricilerin önemli bir kısmı oğlakların fazla süt içtikleri için öldüklerine inanmaktadırlar. Ölüm sebepleri olarak üşütme, şişme hastalık, ishal gösterilmesi, yetiştiricilerin oğlak büyütme konusunda yeterli özeni göstermedikleri sonucunu çıkarmaktadır. Çizelge 17. Teke Altı Ve Kısır Keçi Sayıları, Yavru Atma Oranları ve Sebepleri Gelişme özelikleri ve vücut ağırlıkları: Değerlendirmeye alınan işletmelerde ortalama sütten kesilen oğlak sayısı 42.9±2.8'dır. Bununla birlikte, bazı dönemlerde hayvan hareketleri dolayısıyla sayı değişebilmektedir. Yetiştirici çeşitli sebeplerle hayvan kesimi yaptığı gibi, çeşitli dönemlerde hayvanlarını satabilmekte, yine değişik amaçlarla hayvan satın alabilmektedir. Sütten kesimde oğlak ağırlığı 10.6±0.2 kg olup, ilçelere göre çok az değişim göstermektedir. Oğlaklar, ortalama günlük iken sütten kesilmektedir. Oğlaklar ortalama 6.7±0.2 aylık iken pazarlanmakta ve bu dönemde ortalama 19.5 ±0.4 kg gelmektedirler.keçi ergin ağırlığı ortalama 44.0±0.8 kg, teke ergin ağırlığı ise ortalama 62.5±2.3 kg olarak belirlenmiştir. Canlı ağırlıklarla ilgili bulguların tamamen yetiştirici tahminlerine dayalı olması nedeniyle, ortalamalara dayalı olarak mutlak yaklaşımlar ortaya koymak pek mümkün görülmemekle birlikte, standart hataları çok yüksek çıkmadığından ve gözlemlerin duyarlılığı ölçüsünde, bazı sağlıklı sonuçlara varılabileceği söylenebilir. Çizelge 18. Oğlakların Gelişme Özellikleri Süt verimi: Değerlendirmeğe alınan işletmelerde yetiştirici beyanına dayanarak en yüksek süt verimli keçinin en yüksek günlük süt verimi 2.97±0.10 kg, en düşük süt verimli keçinin en düşük süt verimi 1.1 ±0.06 kg gibi yüksek değerler olarak tahmin edilmiştir. Laktasyon süreleri ise en verimli keçilerde 8.0±0.1 ay, en düşük verimli keçilerde ise 5.0±0.2 ay olarak hesaplanmıştır. Çizelge 19. En Yüksek ve En Düşük Süt Verimleri ve Sağım Süreleri
11 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1327 Bununla birlikte, bulguların yetiştirici tahminlerine dayanması sağlıklı bir yargıya varmayı engellemektedir. Nitekim, bu değerlerin oldukça yüksek olduğu ve bu değerlerden yola çıkılarak 400 kg civarında bir laktasyon verimine ulaşılacağı dikkate alınırsa, bu verilerin yeterince güvenilir olmadığı sonucuna varmak yanlış olmaz. Kıl verimi: Değerlendirmeğe alınan işletmelerde, ortalama olarak en yüksek ve en düşük kıl verimi tekelerde sırasıyla 1.25±0.05 kg ve 0.68 ±0.02 kg ; keçiler de ise sırasıyla 0.85 ±0.02 kg ve 0.44±0.02 kg olarak belirlenmiştir. Kıl verimi bakımından ilçeler arasında benzerlik söz konusudur. Çizelge 20. Teke ve Keçilerde En Yüksek ve En Düşük Kıl Verimi Genel Sonuçlar Bu çalışma, Kahramanmaraş ve çevresinde keçi yetiştiriciliğinin durumu ve özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. 150 aile işletmesi incelenmiş, bunlardan 109 sağlıklı anket alınabilmiştir. Değerlendirmeye Merkez, Türkoğlu, Pazarcık ve Andırın ilçeleri dahil edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; keçi yetiştiriciliği genellikle orman içi ortak meralarda yapılmakta, yetiştiricilerin önemli bir kısmı Kahramanmaraş Merkez ilçede Ahır dağına veya Adana Osmaniye ilçesine 3-4 aylığına yaylaya çıkmaktadırlar. Keçiler ev altında veya kapalı ağıllarda barındırılmaktadır. Kahramanmaraş ve çevresinde Kıl keçileri hakimdir. Bazı işletmeler Kilis veya melez genotipler yetiştirmektedir. Değerlendirmeye alınan işletmelerde ortalama 108.5±6.6 baş keçi varlığı belirlenmiştir. Keçiler köy sürüsüne katılarak 1-2 çobanlı ortak sürüler oluşturulur. Sürüler yaklaşık üçte bir oranında yenilenmektedir ve damızlıklar çoğunlukla işletmelerin kendi kaynaklarından sağlanmaktadır. Teke katımı genellikle Eylül ayı sonu ile Ekim ayında yapılmaktadır. Tekelerini devamlı sürülerinde bulunduran işletmeler teke katımından bir süre önce ayırmaktadırlar. Teke katımı serbest usulde yapılmakta, ortalama 38.4±1.3 gün sürdürülmektedir. Teke başına keçi sayısı ortalama 16.7'dir. Doğumlar genellikle Şubat ayının sonu ile Mart ayı içinde olmaktadır. İncelenen işletmelerde oğlak besisi az yapılmaktadır. Sağıma başlama tarihleri Mart- Mayıs, sağım sonu tarihleri de Eylül-Kasım arasında yoğunlaşmaktadır. Genellikle iki sağımcı, günde iki sağım yapmaktadır. Keçiler Nisan-Mayıs aylarında meraya çıkarılıp ortalama 7.6±0.2 ay kalmaktadırlar. Yetiştiricilerin bir çoğunun sağlık koruma için yeterli tedbirleri aldığı anlaşılmıştır. Keçilerde,yavru atma oranı % 7.8 sütten kesime kadar yaşama gücü % 92.3 olarak hesaplanmıştır. Yavru atma ve oğlak ölümü daha çok bakım ve idare hatalarından kaynaklanmaktadır. Kısırlık oranı % 9, tekeye katılan keçi başına oğlak sayısı 0.92 olarak hesaplanmıştır. Sütten kesim, pazarlama, ergin keçi ve ergin teke ağırlıkları sırasıyla 10,6±0.2, 19.5±0.4,44.0±0.8, 62.5±2.3 kg olarak belirlenmiştir.
12 1328 KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU Kaynaklar Anonim, Tarımsal Yapı Ve Üretim. Yayın No: Ankara Demirören, E., Taşkın, T., 1994 (A). Bornova, Saanen X Kilis Genotipine Ait Keçilerin Süt Verim Özellikleri Üzerine Bir Araştırma, Hayvansal Üretim Dergisi Sayı :35: Eker, M., Tuncel, E., Aşkın, Y., Yener, S.M., 1975, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Kilis Keçilerinde Süt Verimi İle İlgili Özellikler, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı 25: Eker, M., Aşkın, Y., Tuncel, E., Yener, S.M., 1976,Saanen X Kilis Melezi Keçilerde Canlı Ağırlık Ve Vücut Gelişmesi Üzerine Araştırmalar, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı 26: Özcan, L., Pekel, E., Güney, O., 1974, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Kilis, Kıl Ve Gs Keçilerinde Döl Ve Süt Verimi Özellikleri Üzerinde Karşılaştırmalı Araştırmalar, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı 5(1-2), Ayrı Basım. Özcan, L., Güney, O., 1983, Damascus Keçilerinin Çukurova Bölgesi Koşullarında Verimleri Üzerine Bir Araştırma, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı, 14 (3-4), Ayrı Basım. Sönmez. R., Şengonca, M., Alpbaz, A.,G., Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Saanen Süt Keçilerinin Çeşitli Özellikleri Ve Verimleri Üzerinde Bir Araştırma, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 7 (1): Şengonca, M., Sönmez, R., Alpbaz, A.G E.Ü. Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Saanen X Kıl Ve Malta X Kıl l.generasyon Melezlerinin Çeşitli Özellikleri Ve Verimleri Üzerinde Mukayeseli Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. Cilt 7. Sayı :1, Ayrı Baskı. Tuncel, E.,Bayındır, Ş., Türkiye'de Keçilerin Genetik Islahı, Avrupa Zootekni Federasyonu Uluslararası Akdeniz Bölgesi Koyun Ve Keçi Üretimi Sempozyumu Ankara.
Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri
Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2002, 39 (2):73-78 ISSN 1018-8851 Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri Arzu DUMAN 1 Erdinç DEMİRÖREN
DetaylıBatı Anadolu İçin Bir Süt Keçisi: Bornova Keçisi
Hayvansal Üretim 43(2): 79-85 (2002) Batı Anadolu İçin Bir Süt Keçisi: Bornova Keçisi Metin Şengonca 1 Mustafa Kaymakçı 1 Nedim Koşum 1 Turgay Taşkın 1 Jörg Steinbach 2 1 Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi
DetaylıSaanen ve Saanen Melezi Erkek Oğlakların Besi Performansları*
Saanen ve Saanen Melezi Erkek Oğlakların Besi Performansları* O. Karadağ 1 E. Köycü 2 1 Marmara Hayvancılık Araştırma Enstitüsü, Bandıma, Balıkesir 2 Namık Kemal Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni
DetaylıTürk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi
Türk Tarım Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3(4): 164-170, 2015 Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi www.agrifoodscience.com Türk Bilim ve Teknolojisi Kıl Keçi ve Saanen x Kıl Keçi Melezlerinin
DetaylıARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Saanen, Kıl keçisi, Melezleme, Büyüme, Yaşama Gücü
ARAŞTIRMA 2007: 21 (1): 21-26 http://www.fusabil.org Saanen X Kıl Keçisi F1 ve G1 Melezlerinde Büyüme ve Yaşama Gücü Özelliklerinin Araştırılması Ü. Gülcihan ŞİMŞEK Metin BAYRAKTAR Murad GÜRSES Fırat Üniversitesi
DetaylıTürkiye de hayvancılık sektörünün önündeki sorunları iki ana başlık altında toplamak mümkündür. Bunlar;
Tarımı gelişmiş ülkelerin çoğunda hayvancılığın tarımsal üretim içerisindeki payı % 50 civarındadır. Türkiye de hayvansal üretim bitkisel üretimden sonra gelmekte olup, tarımsal üretim değerinin yaklaşık
DetaylıVan İli Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Mevcut Durumu ve Verimliliği Etkileyen Sorunların Tespiti Üzerine Bir Araştırma *
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi/ Journal of The Institute of Natural & Applied Sciences 18 (1-2):09-16, 2013 Araştırma Makalesi/Research Article Van İli Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin
DetaylıÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ. 5. Hafta. Prof. Dr. Gürsel DELLAL
ÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ 5. Hafta Prof. Dr. Gürsel DELLAL TÜRKİYE DE HAYVANSAL LİF ÜRETİMİ Türkiye-Tiftik Tiftik Üretimi Türkiye de Yıllara Göre Kırkılan Ankara Keçisi Sayısı ve Tiftik Üretimi
DetaylıSığır İşletmelerini Planlama İlkeleri
Sığır İşletmelerini Planlama İlkeleri Prof.Dr. Selahattin Kumlu Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Antalya Tanım İşletme, gerek duyulan ekonomik mal ve hizmetleri üretmek ve/veya pazarlamak,
DetaylıAnkara keçilerinde süt verimi ve oğlaklarda büyümeye etkisi
Ankara Üniv Vet Fak Derg, 59, 129-134, 2012 Ankara keçilerinde süt verimi ve oğlaklarda büyümeye etkisi Halil EROL 1, H. İbrahim AKÇADAĞ 1, Necmettin ÜNAL 2, Halil AKÇAPINAR 2 1 Lalahan Hayvancılık Merkez
DetaylıAMASYA KÜÇÜKBAŞ HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ VE SORUNLARI
AMASYA KÜÇÜKBAŞ HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ VE SORUNLARI Mustafa UYAR Birlik Başkanı 26.09.2012 1 26.09.2012 2 Amasya ili küçükbaş hayvan varlığı TÜİK 2011 verilerine göre; 97.800 baş koyun, 29.370 baş keçi
DetaylıYetiştirici Koşullarında Kıl, Saanen x Kıl ve Alpin x Kıl Melezi Oğlaklarda Büyüme-Gelişme ve Yaşama Gücü Özellikleri
Hayvansal Üretim 54(1): 30-37, 2013 Araştırma Makalesi Yetiştirici Koşullarında Kıl, Saanen x Kıl ve Alpin x Kıl Melezi Oğlaklarda Büyüme-Gelişme ve Yaşama Gücü Özellikleri Özdal Gökdal*, Okan Atay, Ali
DetaylıBurdur İli Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştiriciler Birliği Üyesi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma*
Hayvansal Üretim 50(1): 1-8, 2009 Araştırma Makalesi Burdur İli Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştiriciler Birliği Üyesi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma* Said
DetaylıKOYUN VE KEÇİLERİN BESLENMESİ
ALİBEY YEM HAYVAN BESLEME YAYINLARI KOYUN VE KEÇİLERİN BESLENMESİ Yrd. Doç. Dr. Çağdaş KARA Zir. Müh. Selahattin YİĞİT İ İLE ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ VETERİNERLİK FAKÜLTESİ İŞBİRLİĞ EKTAŞ TARIM ÜRÜNLERİ ENDÜSTRİ
DetaylıBatı Anadolu ve Trakya da Melezleme ile Elde Edilen Yeni Koyun Tipleri
Hayvansal Üretim 42 (2): 45-52 (2001) Batı Anadolu ve Trakya da Melezleme ile Elde Edilen Yeni Koyun Tipleri Mustafa Kaymakçı Turgay Taşkın Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Bornova, İzmir
DetaylıKilis Keçilerinde Vücut Kondisyon Puanı ve Döl Verimi Arasındaki İlişki
Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Journal of Agricultural Faculty of Mustafa Kemal University Araştırma Makalesi Research Article Geliş Tarihi:07.06.2015 Kabul Tarihi: 25.06.2015 ISSN:1300-9362
DetaylıBurdur İli Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliği Üyesi Keçicilik İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma
Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 3(1): 24-31, 2008 ISSN 1304-9984 Burdur İli Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliği Üyesi Keçicilik İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları
DetaylıYarı Entansif Koşullarda Yetiştirilen Şam Keçileri ile Kilis x Kıl Keçisi Melez Genotipinin Süt ve Döl Verim Özellikleri*
Lalahan Hay. Araşt. Enst. Derg. 2016, 56 (1) 20-24 Araştırma Makalesi / Research Article Yarı Entansif Koşullarda Yetiştirilen Şam Keçileri ile Kilis x Kıl Keçisi Melez Genotipinin Süt ve Döl Verim Özellikleri*
DetaylıGeliş Tarihi:
TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2005, 11 (4) 373-378 Güney Marmara Bölgesi Keçicilik İşletmelerinin Genel Durumu ve Verim Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Araştırmalar* I.Keçicilik İşletmelerinin Genel Durumu
Detaylıönemli yer tutmaktadır. Çünkü Türkiye'nin coğrafi şartları, arazi durumu ve tarımsal ORTA ANADOLU'DA KOYUN YETİŞTİRiCİLİGİ VE EKONOMİK ÖNEMİ
Selçuk Üniversitesi Vet. Fak. Dergisi özel Sayı (51.- 59), 19.84 ORTA ANADOLU'DA KOYUN YETİŞTİRiCİLİGİ VE EKONOMİK ÖNEMİ Doç. Dr. Halil AKÇAPINAR* Koyun yetiştiriciliği dünyanın bütün ülkelerinde, hayvancılık
DetaylıSÜT SEKTÖRÜNDE MEVCUT DURUM. Yusuf GÜÇER Ziraat Mühendisi İzmir İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü
SÜT SEKTÖRÜNDE MEVCUT DURUM Yusuf GÜÇER Ziraat Mühendisi İzmir İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü TARIMSAL ÜRETİM DEĞERİ BİTKİSEL VE HAYVANSAL ÜRETİMDE İZMİR İN ÜLKE SIRALAMASINDAKİ YERİ (TUİK-2014)
DetaylıÖZET Doktora Tezi TÜRKİYE DE ANKARA KEÇİSİ YETİŞTİRİCİLİĞİNİN YAPISAL VE YETİŞTİRİCİLİK ÖZELLİKLERİ Havva ÖZDEMİR Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri En
ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ TÜRKİYE DE ANKARA KEÇİSİ YETİŞTİRİCİLİĞİNİN YAPISAL VE YETİŞTİRİCİLİK ÖZELLİKLERİ Havva ÖZDEMİR ZOOTEKNİ ANABİLİM DALI ANKARA 2009 Her hakkı saklıdır
DetaylıTÜRKİYE DE SIĞIR YETİŞTİRİCİLİĞİ
TÜRKİYE DE SIĞIR YETİŞTİRİCİLİĞİ Prof. Dr. Salahattin KUMLU DGRV-Türkiye Temsilciliği Eğitim Ekibi Merzifon, 2012 Türkiye de sığır varlığı ve süt verimi Eylül 2012 2 Sığır varlığı ve süt verimi İnek sayısı
DetaylıSığır yetiştiriciliğinde Sıcaklık Stresi ve Alınabilecek Önlemler. Prof. Dr. Serap GÖNCÜ. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Sığır yetiştiriciliğinde Sıcaklık Stresi ve Alınabilecek Önlemler Prof. Dr. Serap GÖNCÜ Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü 01330 Adana Bir ineğin kendisinden beklenen en yüksek verimi
DetaylıEn son istatistiki verilere göre Türkiye'de hayvan cinsleri itibariyle toplam süt üretimine ilişkin bilgiler aşağıda verilmiştir.
İZ M İR Y Ö R E S İ S Ü T S IĞ IR C IL IĞ I İŞ L E T M E L E R İN İN G E N E L E K O N O M İK S O R U N L A R I G E L E C E Ğ E Y Ö N E L İK Ö N E R İL E R Doç. Dr. Faruk KARALAR Sağlıklı bir yaşam dengeli
DetaylıANKARA KEÇİSİ. Yayılma Alanı : Ankara ili başta olmak üzere, İç Anadolu bölgesi ile Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgesinin bazı illeri
ANKARA KEÇİSİ Yayılma Alanı : Ankara ili başta olmak üzere, İç Anadolu bölgesi ile Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgesinin bazı illeri Verim Yönü : Tiftik ve et Genel Tanımı : Vücut küçük yapılı, ince ve
DetaylıIslah Stratejileri ve Türkiye Ulusal Sığır Islah Programı
Islah Stratejileri ve Türkiye Ulusal Sığır Islah Programı Prof.Dr. Selahattin Kumlu Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Antalya Islah Stratejileri Saf yetiştirme Melezleme a) Birleştirme
DetaylıProf.Dr. Selahattin Kumlu
Döl Verimi Sürü Yönetim Programı Prof.Dr. Selahattin Kumlu Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Antalya Amaç; Sürü Yönetim Programı Asgari kayıpla üretim Koruma yoluyla tedavi ihtiyacını
DetaylıBaşlama Tarihi 2011 Bitiş Tarihi 2015 Proje Bütçesi - Mehmet Emin VURAL, Veteriner Hekim
Devam Eden Projeler Renkli Tiftik Keçisinin Halk Elinde Islahı Projesi 87.300 Bırusk KESKİN, Veteriner Hekim i. Mehmet Emin VURAL ii. Ahmet KARATAŞ iii. Şahin TEZ iv. Polat İPEK v. Nalan AKÇA Renkli Ankara
DetaylıTekirdağ&Ziraat&Fakültesi&Dergisi&
NamıkKemalÜniversitesi ISSN:1302*7050 TekirdağZiraatFakültesiDergisi JournalofTekirdagAgriculturalFaculty AnInternationalJournalofallSubjectsofAgriculture Cilt/Volume:11Sayı/Number:3Yıl/Year:2014 Sahibi/Owner
DetaylıTürkiye'de keçi yetiştiriciliği
Türkiye'de keçi yetiştiriciliği Son bir iki yıl kendi içinde değerlendirildiğinde keçi varlığı artmış gibi görünebilir, ancak Ülkemizde son 20 yılda keçi varlığı %52 azalmıştır. Türkiye de 1986 yılında
DetaylıErzurum İli Büyükbaş Hayvan Islahı Projesi Çiftçi Eğitimi. Ocak Nisan 2009 Ziraat Fakültesi Konferans Salonu
2005 2010 Erzurum İli Büyükbaş Hayvan Islahı Projesi 2009 Çiftçi Eğitimi Ocak Nisan 2009 Ziraat Fakültesi Konferans Salonu Program (Cumartesi) Program (Pazar) Sunumlar I. Oturum Problem ve Çözüm Projenin
DetaylıDamızlık İnek Seçimi. Zir. Müh. Zooteknist. Tarım Danışmanı Fatma EMİR
Damızlık İnek Seçimi Zir. Müh. Zooteknist Tarım Danışmanı Fatma EMİR Süt sığırcılığını iyi seviyelere çıkarmak için seleksiyon ve çevre şartları önemlidir. Seleksiyon? Her yılın farklı dönemlerinde çeşitli
DetaylıKuzu üretim teknikleri:
Kuzu üretim teknikleri: akin@comu.edu.tr http://akin.houseofpala.com Koç katımında yoğun-ek yemleme:flushing Erken yaşta damızlıkta kullanma Kuzulama aralığının kısaltılması Hormon uygulama, embriyo transferi
DetaylıGİRİŞ I. PROJE ÖZETİ Projenin Genel Tanımı Giriş Projenin Amacı Projenin Kalkınma Planı ile İlişkisi...
İÇİNDEKİLER GİRİŞ... 1 I. PROJE ÖZETİ... 2 1. Projenin Genel Tanımı... 3 2. Giriş... 3 3. Projenin Amacı... 3 4. Projenin Kalkınma Planı ile İlişkisi... 4 II. PROJENİN AYRINTILI TANIMI... 5 1. Proje Uygulama
DetaylıTürk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi
Türk Tarım Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3(2): 74-79, 2015 Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi www.agrifoodscience.com Türk Bilim ve Teknolojisi Niğde İli Keçi Yetiştiriciliğinin Yapısal Özellikleri
DetaylıKOYUNCULUK GAP TEYAP İHG
KOYUNCULUK GAP TEYAP İHG KOYUN IRKLARI Koyunları verimlerine göre 3 grupta toplayabiliriz. Etçi ırklar, Sütçü ırklar, Yapağıcı ırklar, Bir işletmede yetiştirilecek koyun ırkı seçilirken şu hususları dikkate
DetaylıIrkların Sınıflandırılması
Irkların Sınıflandırılması Gelişmişlik düzeyine göre İlkel yerli ırk Islah edilmiş yerli (geçit) ırk Kültür ırkları Verim yönlerine göre Tek verim yönlü ırklar Kombine verimli ırklar İlkel yerli ırk; Genellikle
DetaylıSaanen Ve Bornova Keçilerinde Oğlak Veriminin Üretkenliği Ve Etkinliği
Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2003, 40(2):33-40 ISSN 1018-8851 Saanen Ve Bornova Keçilerinde Oğlak Veriminin Üretkenliği Ve Etkinliği Turgay TAŞKIN 1 Erdinç DEMİRÖREN 1 Mustafa KAYMAKÇI 2 Summary The Efficiency
DetaylıULUSAL SÜT KONSEYĠ ARAġTIRMA VE DANIġMA KURULU SÜT SEKTÖRÜ 2010 YILI GENEL DEĞERLENDĠRME RAPORU 2.ÜLKEMĠZ SÜT HAYVANCILIĞINDA MEVCUT DURUM
ULUSAL SÜT KONSEYĠ ARAġTIRMA VE DANIġMA KURULU SÜT SEKTÖRÜ 2010 YILI GENEL DEĞERLENDĠRME RAPORU 1.GĠRĠġ Ülkelerin teknolojik alanda hızlı gelişmeleri, ülkede yaşayan bireylerin sağlıklı ve yeterli beslenmeleri
DetaylıÇine Çaparı. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN
Çine Çaparı Prof.Dr.. Orhan KARACA Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN Çine Çaparı nın Yayılma Alanı Aydın bölgesinin özgün yerli koyunudur. Başlıca yayılma alanı Aydın
DetaylıVİRANŞEHİR İLÇESİNDE GELENEKSEL ÜRETİM YAPAN KOYUNCULUK İŞLETMELERİNDEN ELDE EDİLEN VERİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ
VİRANŞEHİR İLÇESİNDE GELENEKSEL ÜRETİM YAPAN KOYUNCULUK İŞLETMELERİNDEN ELDE EDİLEN VERİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ Evaluation of Data Obtained from Sheep Flocks Kept in Farmer Conditions İn Viranşehir Province
DetaylıTrakya Kalkınma Ajansı. www.trakyaka.org.tr. Edirne İlinde Yem Bitkileri Ekilişi Kaba Yem Üretiminin İhtiyacı Karşılama Oranı
Trakya Kalkınma Ajansı www.trakyaka.org.tr Edirne İlinde Yem Bitkileri Ekilişi Kaba Yem Üretiminin İhtiyacı Karşılama Oranı EDİRNE YATIRIM DESTEK OFİSİ EDİRNE İLİNDE YEM BİTKİLERİ EKİLİŞİ, MERALARIN DURUMU
DetaylıDAMIZLIK SIĞIR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE KADININ ROLÜ. Zerrin KUMLU. Salahattin KUMLU. DGRV Eğitim Ekibi Ankara, 2016
DAMIZLIK SIĞIR YETİŞTİRİCİLİĞİNDE KADININ ROLÜ Zerrin KUMLU Salahattin KUMLU DGRV Eğitim Ekibi Ankara, 2016 Hollanda Örneği 2 CRV CRV, merkezi Hollanda da olan sığır ıslahı amaçlı bir kooperatiftir.
DetaylıKahramanmaraş İlinde Süt Üretimine Yönelik Keçi Yetiştiriciliğine Yer Veren Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi *
TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2008, 14 (4) 420-427 ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ Kahramanmaraş İlinde Süt Üretimine Yönelik Keçi Yetiştiriciliğine Yer Veren Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi * Mücahit
DetaylıYarı-entansif sığır yetiştiriciliği
Yarı-entansif sığır yetiştiriciliği Bu yetiştirme şeklinde mevsim ve meraların uygun olduğu dönemlerde hayvanlar günün belli bir kısmında meralardan yararlanır. Diğer zamanlarında ise konsantre yem ağırlıklı
DetaylıKahramanmaraş İli Süt Sığırcılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri 4.İşletmecilerin Sosyal ve Kültürel Durumları*
Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41 (1), 39-44, 2010 Journal of Agricultural Faculty of Atatürk University, 41 (1), 39-44, 2010 ISSN : 1300-9036 Araştırma Makalesi/Research Article Kahramanmaraş
Detaylıİzmir, Çanakkale ve Balıkesir İlleri Keçi İşletmelerinde Sürü Yönetim Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma
Ceylan ve Ark. Araştırma Makalesi (Research Article) Turgay TAŞKIN 1 Nedim KOŞUM 1 Sait ENGİNDENİZ 2 A. Ferhan SAVRAN 3 Duygu AKTÜRK 3 Harun KESENKAŞ 4 Ayşe UZMAY 2 Mukadderat GÖKMEN 5 1 Ege Üniversitesi,
DetaylıTürk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi
Türk Tarım Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3(7): 577-582, 2015 Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi www.agrifoodscience.com Türk Bilim ve Teknolojisi Kastamonu İli Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinin
DetaylıMustafa ATA ĐÇĐNDEKĐLER
T.C. KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ ĐMAM ÜNĐVERSĐTESĐ FEN BĐLĐMLERĐ ENSTĐTÜSÜ ZOOTEKNĐ ANABĐLĐM DALI KAHRAMANMARAŞ TA KIL KEÇĐLERĐNĐN SÜT VERĐM ÖZELLĐKLERĐ YÜKSEK LĐSANS TEZĐ KAHRAMANMARAŞ EYLÜL - 2007 T.C. KAHRAMANMARAŞ
DetaylıVan İli ve İlçelerindeki Sığırcılık İşletmelerinde Kullanılan Yem Çeşitleri ve Hayvan Besleme Alışkanlıkları
Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 2001, 11(1):29-37 Geliş Tarihi: 30.10.2000 Van İli ve İlçelerindeki Sığırcılık İşletmelerinde Kullanılan Yem Çeşitleri
DetaylıBULDAN HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ
BULDAN HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİ Behiye AKSOY(DENGİZ), Nazif EKİCİ Buldan Tarım İlçe Müdürlüğü ÖZET Bu çalışma da Buldan merkez, belde köylerinde hayvan yetiştiriciliği ve yakın gelecekteki durumu incelenmiştir.
Detaylıİstatistiki Bölge Birimleri Sınıflamasına Göre Düzey 2 (TRA1 ve TRA2) Bölgelerinde Büyükbaş Hayvan Varlığı ve Süt Üretiminin Karşılaştırılması
İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflamasına Göre Düzey 2 (TRA1 ve TRA2) Bölgelerinde Büyükbaş Hayvan Varlığı ve Süt Üretiminin Karşılaştırılması Rıdvan KOÇYİĞİT Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Zootekni
DetaylıT.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YARI ENTANSİF KOŞULLARDA YETİŞTİRİLEN KIL, SAANEN KIL VE ALPİN KIL MELEZİ KEÇİLERİN BAZI VERİM ÖZELLİKLERİNE AİT FENOTİPİK VE GENETİK PARAMETRELERİN BELİRLENMESİ
DetaylıT.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ISPARTA İLİ DAMIZLIK KOYUN KEÇİ YETİŞTİRİCİLERİ BİRLİĞİ ÜYESİ KEÇİCİLİK İŞLETMELERİNİN MEVCUT DURUMU VE TEKNİK SORUNLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
DetaylıÇukurova Bölgesi Sığır Yetiştiriciliğinin Yapısı. Prof. Dr. Serap GÖNCÜ
Çukurova Bölgesi Sığır Yetiştiriciliğinin Yapısı Prof. Dr. Serap GÖNCÜ Memeli hayvanlardan elde edilen süt, bileşimi türden türe farklılık gösteren ve yavrunun ihtiyaç duyduğu bütün besin unsurlarını içeren
DetaylıKOYUNLARIN BESLENMESİ
KOYUNLARIN BESLENMESİ Dr. Ahmet Hamdi AKTAŞ Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü, KONYA Buğday ile koyun gerisi oyun Mera ile koyun gerisi oyun Biz de koyunlarımızı böyle kaliteli meralarda
DetaylıBÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK ARAŞTIRMALARI ÇALIŞMA GRUBU. Önder SÖZEN Koordinatör 19.03.2014
BÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK ARAŞTIRMALARI ÇALIŞMA GRUBU Önder SÖZEN Koordinatör 19.03.2014 SUNU PLANI Çalışma Grubu Bağlı Enstitüler/İstasyonlar Dünya ve Türkiye de Büyükbaş Hayvancılık Verileri Devam Eden, Sonuçlanan,
DetaylıSimental sığır ırkının anavatanı İsviçre dir. Simental hem süt ve hemde etçi olmalarından dolayı kombine bir sığır ırkıdır. Dünyada bir çok ülkede
BESİLİK BÜYÜKBAŞ SIMMENTAL (SİMENTAL) Simental sığır ırkının anavatanı İsviçre dir. Simental hem süt ve hemde etçi olmalarından dolayı kombine bir sığır ırkıdır. Dünyada bir çok ülkede yetiştirilmektedir.
DetaylıMuş Bölgesinde Yetiştirilen Saanen Oğlaklarının Büyüme Performansı ve Yaşama Gücü
Araştırma Makalesi / Research Article Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 1(2): 125-131, 2011 Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Iğdır University Journal
DetaylıKoyun ve keçi sütü ve ürünlerinin üretiminde karşılaşılan temel sorunlar ile muhtemel çözüm önerileri
Koyun ve keçi sütü ve ürünlerinin üretiminde karşılaşılan temel sorunlar ile muhtemel çözüm önerileri Prof. Dr. Veysel AYHAN Türkiye Damızlık Koyun-Keçi Yetiştiricileri Merkez Birliği (TÜDKİYEB) Genel
DetaylıTÜRKİYE ET ÜRETİMİNDE BÖLGELER ARASI YAPISAL DEĞİŞİM ÜZERİNE BİR ANALİZ
TÜRKİYE ET ÜRETİMİNDE BÖLGELER ARASI YAPISAL DEĞİŞİM ÜZERİNE BİR ANALİZ Arş. Gör. Atilla KESKİN 1 Arş.Gör. Adem AKSOY 1 Doç.Dr. Fahri YAVUZ 1 1. GİRİŞ Türkiye ekonomisini oluşturan sektörlerin geliştirilmesi
DetaylıTürkiye de Süt Keçiliğinde Son Yıllardaki Gelişmeler
1 Şubat 2008 Türkiye de Süt Keçiliğinde Son Yıllardaki Gelişmeler Prof. Dr. Türker SAVAŞ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Keçi evcilleştirilen en eski çiftlik hayvanıdır.
DetaylıKıl Keçisi Erkek Oğlaklarında Besi Gücü ve Karkas Özellikleri Okan Atay, Özdal Gökdal, Vadullah Eren Adnan Menderes Üniversitesi, Çine Meslek Yüksekokulu Özet: Bu araştırma, yaklaşık 3 aylık yaşta 60 gün
DetaylıTekirdağ&Ziraat&Fakültesi&Dergisi&
NamıkKemalÜniversitesi ISSN:1302*7050 TekirdağZiraatFakültesiDergisi Journal(of(Tekirdag(Agricultural(Faculty( ( ( ( ( ( ( An(International(Journal(of(all(Subjects(of(Agriculture( Cilt(/(Volume:(11Sayı(/(Number:(2(((((Yıl(/(Year:(2014
DetaylıBÜYÜKBAŞ-KÜÇÜKBAŞ HAYVAN VARLIĞI VE SÜT ÜRETİMİ MEVCUT DURUMU TÜRKİYE İZMİR KARŞILAŞTIRMASI
KÜRESEL KRİZ VE TARIM SEKTÖRÜ BÜYÜKBAŞ-KÜÇÜKBAŞ HAYVAN VARLIĞI VE SÜT ÜRETİMİ MEVCUT DURUMU Kenan KESKİNKILIÇ İzmir Ticaret Borsası Ar-Ge Müdürlüğü Aralık 2015 İZMİR TİCARET BORSASI Sayfa 0 BÜYÜKBAŞ-KÜÇÜKBAŞ
DetaylıÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Mustafa Uğur KOYLU İLERİ KAN DERECELİ SAANEN MELEZİ KEÇİLERİN MERSİN KOŞULLARINDA ADAPTASYONU VE VERİMLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA ZOOTEKNİ
DetaylıKıl Keçisi ve Orman. Doç. Dr. Ahmet Tolunay Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Isparta
Kıl Keçisi ve Orman Doç. Dr. Ahmet Tolunay Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi 32260 Isparta Giriş Türkiye de keçi yetiştiriciliğinde yaygın olarak kullanılan ırklar kıl keçisi ve tiftik keçisidir.
DetaylıTARIMSAL YAPILAR. Prof. Dr. Metin OLGUN. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü
TARIMSAL YAPILAR Prof. Dr. Metin OLGUN Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü HAFTA KONU 1 Giriş, İklimsel Çevre ve Yönetimi Temel Kavramlar 2 İklimsel Çevre Denetimi Isı
DetaylıSIĞIRLARDA KURU DÖNEM BESLEMESİ
SIĞIRLARDA KURU DÖNEM BESLEMESİ daha ver ml b r laktasyon ç n Mehmet AK Z raat Mühend s Birlikle el ele, hayvancılıkta daha ileriye... 0248 233 91 41 www.burdurdsyb.org www.facebook.com/burdurdsyb Neden
DetaylıULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ VETERİNER FAKÜLTESİ TARIMSAL UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİNİN AMAÇ
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ VETERİNER FAKÜLTESİ TARIMSAL UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİNİN AMAÇ ve KAPSAMI Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Sağlığı ve Hayvansal Üretim Merkezi, Uludağ Üniversitesi
DetaylıAn evaluation of dairy cattle breeding in the kahraman maraş province
KHRMNMRŞ SEMPOZYUMU 1307 KHRMNMRŞ YÖRESİNDE SIĞIR YETİŞTİRİCİLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Galip KIR'-li KYGISIZ* Özet Türkiye'de yıllarından beri sığırcılık önemli bir üretim kolu olarak algılanmış ve hemen
DetaylıTürkiye Keçi Sütü Üretimi ve Keçi Sütünün Özellikleri. Özgül Anitaş Saadet Bingöl Ercan Mevliyaoğulları. Ç.Ü.Z.F, Zootekni Bölümü, Balcalı, Adana
Türkiye Keçi Sütü Üretimi ve Keçi Sütünün Özellikleri Özgül Anitaş Saadet Bingöl Ercan Mevliyaoğulları Ç.Ü.Z.F, Zootekni Bölümü, Balcalı, Adana Giriş Günümüzde keçi yetiştiriciliği önemi gittikçe artan
DetaylıProf.Dr.Serap GÖNCÜ Ç.Ü. Ziraat Fak. Zootekni Böl.
TÜRKİYE KÜLTÜR IRKI VE KÜLTÜR IRKI X YERLİ IRK MELEZLERİNDE BESİ PERFORMANSI ÜZERİNDE YAPILAN ARAŞTIRMALAR Prof.Dr.Serap GÖNCÜ Ç.Ü. Ziraat Fak. Zootekni Böl. Türkiyede sığır ırkları Her şeyin yeniden planlanarak
DetaylıTunceli İli Pertek İlçesinden Elde Edilen Akkaraman Koyunu ve Yerli Kıl Keçi Sütlerinde Temel Lezzet Parametreleri
Cilt 1, Sayı 1, 2013 / Vol. 1, Issue 1, 2013 Tunceli İli Pertek İlçesinden Elde Edilen Akkaraman Koyunu ve Yerli Kıl Keçi Sütlerinde Temel Lezzet Parametreleri Ceren ÇALPUCU*, Murat ÇİMEN**, Tolga İNAL*,
DetaylıAbalım bir markasıdır
KÜÇÜKBAŞ YEMLERİ Abalım bir markasıdır İyi kalite, yüksek verim Ülkemizin önde gelen sanayi topluluğu Abalıoğlu bünyesinde faaliyet gösteren Abalıoğlu Tarımsal Üretim A.Ş., 1969 yılında ülkemizin ilk özel
DetaylıTARIMSAL YAPILAR. Prof. Dr. Metin OLGUN. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü
TARIMSAL YAPILAR Prof. Dr. Metin OLGUN Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü HAFTA KONU 1 Giriş, İklimsel Çevre ve Yönetimi Temel Kavramlar 2 İklimsel Çevre Denetimi Isı
DetaylıTEMEL ZOOTEKNİ KISA ÖZET KOLAY AÖF
DİKKATİNİZE: BURADA SADECE ÖZETİN İLK ÜNİTESİ SİZE ÖRNEK OLARAK GÖSTERİLMİŞTİR. ÖZETİN TAMAMININ KAÇ SAYFA OLDUĞUNU ÜNİTELERİ İÇİNDEKİLER BÖLÜMÜNDEN GÖREBİLİRSİNİZ. TEMEL ZOOTEKNİ KISA ÖZET KOLAY AÖF Kolayaöf.com
DetaylıÇanakkale Koyun ve Keçi Yetiştiricileri Birliği Üyesi Keçicilik İşletmelerinde Teknik Sorunların Belirlenmesi Üzerine bir Araştırma
Hayvansal Üretim 47(1): 21-27, 2006 Araştırma Makalesi Çanakkale Koyun ve Keçi Yetiştiricileri Birliği Üyesi Keçicilik İşletmelerinde Teknik Sorunların Belirlenmesi Üzerine bir Araştırma Emrah Koyuncu
DetaylıEntansif Süt keçiciliğinde dikkat edilmesi gereken önemli noktalar. Ercan Mevliyaoğulları Özgül Anitaş Saadet Bingöl
Entansif Süt keçiciliğinde dikkat edilmesi gereken önemli noktalar Ercan Mevliyaoğulları Özgül Anitaş Saadet Bingöl Ç.Ü.Z.F Zootekni Bölümü, Balcalı, Adana. Giriş Süt hayvanları arasında önemli bir yeri
DetaylıDiyarbakır İlindeki Hayvancılık İşletmelerinin Mekanizasyonu
Diyarbakır İlindeki Hayvancılık İşletmelerinin Mekanizasyonu Abdullah SESSİZ 1, M. Murat TURGUT 2, H. Deniz ŞİRELİ 3 1 Dicle Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları Bölümü, Diyarbakır 2 Çukurova
Detaylı06.08.2012 250 BAŞ DAMIZLIK SAANEN KEÇİSİ ÖN FİZİBİLİTE RAPORU. Nihal GÜVEN Tarım Danışmanı Ziraat Mühendisi/Zooteknist nihalguven@outlook.
06.08.2012 250 BAŞ DAMIZLIK SAANEN KEÇİSİ ÖN FİZİBİLİTE RAPORU Nihal GÜVEN Tarım Danışmanı Ziraat Mühendisi/Zooteknist nihalguven@outlook.com Saanen Keçisi; Dişi Saanenler %3-4 yağ içeren süt sağlarlar.
DetaylıHALK ELİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN ISLAHI ÜLKESEL PROJESİ. Dr. Bekir ANKARALI Daire Başkanı 06.03.2014
HALK ELİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN ISLAHI ÜLKESEL PROJESİ Dr. Bekir ANKARALI Daire Başkanı 06.03.2014 1 HALK ELİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN ISLAHI ÜLKESEL PROJESİ Halk elinde yetiştirilmekte olan küçükbaş hayvanların
DetaylıAkın Pala, akin@comu.edu.tr. http://akin.houseofpala.com
Akın Pala, akin@comu.edu.tr http://akin.houseofpala.com 1 Küçükbaş Hayvan Yetiştirme 2 3 Kaç tür koyun var, verimlerine göre Etçi ırklar, Sütçü ırklar, Yapağıcı ırklar 4 Kaç tür koyun var, anatomi Yurdumuzda
DetaylıTARIMSAL YAPILAR. Prof. Dr. Metin OLGUN. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü
TARIMSAL YAPILAR Prof. Dr. Metin OLGUN Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü HAFTA KONU 1 Giriş, İklimsel Çevre ve Yönetimi Temel Kavramlar 2 İklimsel Çevre Denetimi Isı
DetaylıÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ. 4. Hafta. Prof. Dr. Gürsel DELLAL
ÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ 4. Hafta Prof. Dr. Gürsel DELLAL TÜRKİYE DE HAYVANSAL LİF ÜRETİMİ Türkiye de ticari olarak yapağı, tiftik, keçi üst kaba kılı ve ipek lifinin üretimi yapılmaktadır. Bununla
DetaylıBAĞLI DURAKLI AHIRLARIN PLANLANMASI
BAĞLI DURAKLI AHIRLARIN PLANLANMASI Prof.Dr. A.Vahap YAĞANOĞLU Erzurum-2018 Tarımsal yapılar içerisinde özenle planlanması gereken hayvan barınaklarının (ahır, ağıl, kümes) yapımından güdülen amaç, hayvanları
DetaylıTürkiye de Simental Genotipinin Yaygınlaştırılması. Araş. Gör. Ayşe Övgü ŞEN Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Türkiye de Simental Genotipinin Yaygınlaştırılması Araş. Gör. Ayşe Övgü ŞEN Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dünyada yaklaşık Simental varlığı 42 milyon baştır. Dünyada yetiştiriciliği yapılan en yaygın
DetaylıFransa: Avrupa Birliği nin en büyük sığır sürüsüne sahip ülkesi
Fransız Geviş Getiren Büyükbaş Hayvanları Fransa: Avrupa Birliği nin en büyük sığır sürüsüne sahip ülkesi Jean-Noël BONNET 8 milyon sağmal inek 4.1 milyon emzikli inek (sığır) 5.2 milyon emzikli koyun
DetaylıDAMIZLIK ANA ARI YETĠġTĠRĠCĠLĠĞĠ UYGULAMA ESASLARI TALĠMATNAMESĠ
DAMIZLIK ANA ARI YETĠġTĠRĠCĠLĠĞĠ UYGULAMA ESASLARI TALĠMATNAMESĠ 1. AMAÇ Ana arı yetiştiricilerinin larva kaynağı olarak kullanacakları ana hattı damızlık ana arılarını yetiştiren özel ve/veya tüzel işletmelerin
DetaylıKEÇİ YETİŞTİRİCİLİĞİ. (Kaynak: http://www.volkanderinbay.net/tarimnet/hayvancilik.asp) 1. Türkiyede keçiciliğin genel durumu
KEÇİ YETİŞTİRİCİLİĞİ (Kaynak: http://www.volkanderinbay.net/tarimnet/hayvancilik.asp) 1. Türkiyede keçiciliğin genel durumu 2. Keçi yetiştiriciliğinin önemi 2.1. Türkiye Keçi Yetiştiriciliğinin Durumu
DetaylıZİRAAT MÜHENDİSİ (HAYVANSAL ÜRETİM)
TANIM Ekonomik değeri olan hayvanların üretilmesi, ırklarının iyileştirilmesi, bakımı, beslenmesi ve değerlendirilmesi konularında çalışan kişidir. A- GÖREVLER Hayvansal üretim alanında yetişen ziraat
DetaylıProf. Dr. Zafer ULUTAŞ. Gaziosmanpaşa Üniversitesi
Prof. Dr. Zafer ULUTAŞ Gaziosmanpaşa Üniversitesi Beslenme için gerekli Protein İhtiyacı Sağlıklı beslenme için günlük tüketilmesi gereken protein miktarının kişi başı 110g arasında olması arzu edilir.
DetaylıUluslararası Hayvancılık 99 Kongresi, 21-24 Eylül 1999, İzmir
ÇİNE ÇAPARI, ÇİNE TİPİ VE MENEMEN x ÇİNE TİPİ (F 1 ) KUZULARDA KİMİ BESİ VE KESİM ÖZELLİKLERİ Orhan KARACA 1 İbrahim CEMAL Okan ATAY ÖZET Bu araştırma Çine Çaparı (ÇÇ), Çine Tipi (ÇT; sentetik yerel) ve
DetaylıTEBLİĞ. a) 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 10 uncu maddesine,
9 Şubat 2013 CUMARTESİ Resmî Gazete Sayı : 28554 Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından: TEBLİĞ SAFKAN DAMIZLIK KOYUN VE KEÇİ YETİŞTİRİCİLİĞİ HAKKINDA TEBLİĞ (TEBLİĞ NO: 2013/2) BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam,
DetaylıSönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (1. Döl Verimi ve Gelişme Özellikleri)
Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2002, 39 (2):87-94 ISSN 1018-8851 Sönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (1. Döl Verimi ve Gelişme Özellikleri) Mustafa KAYMAKÇI 2, Turgay TAŞKIN 3, Nedim KOŞUM 3 Summary
DetaylıARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Kıl keçisi, Saanen, Melezleme, Besi Performansı, Karkas özellikleri.
ARAŞTIRMA 2007: 21 (1): 15-20 http://www.fusabil.org Kıl Keçisi ve Saanen X Kıl Keçisi (F1) Melezlerinde Besi Performansı ve Karkas Özellikleri* Ü. Gülcihan ŞİMŞEK Metin BAYRAKTAR Fırat Üniversitesi Veteriner
Detaylı1. Keçi eti 2. Et Verimi ve Kalitesi için ıslah
1. Keçi eti 2. Et Verimi ve Kalitesi için ıslah akin@comu.edu.tr http://akin.houseofpala.com Etin kimyasal içeriği Yaşa, cinsiyete, beslemeye bakılmadan kimyasal yapı da ortalama: %70 su, %18 protein,
DetaylıSÜT SIĞIRLARININDA LAKTASYON BESLENMESİ. Prof. Dr. Ahmet ALÇİÇEK EGE ÜNİVERSİTESİ
SÜT SIĞIRLARININDA LAKTASYON BESLENMESİ Prof. Dr. Ahmet ALÇİÇEK EGE ÜNİVERSİTESİ SÜT ÜRETİMİNİN ZAMANLAMASI İLK BUZAĞILAMA 305 GÜN 60 GÜN İKİNCİ BUZAĞILAMA 365 GÜN SÜT SIĞIRI BESLEMEDE KRİTİK GÜNLER 3
DetaylıGAP BÖLGESİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİNİN YAPISAL ÖZELLİKLERİ. Doç. Dr. Gürsel DELLAL Ankara Üniversitesi
GAP BÖLGESİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN YETİŞTİRİCİLİĞİNİN YAPISAL ÖZELLİKLERİ Doç. Dr. Gürsel DELLAL Ankara Üniversitesi Prof. Dr. Ayhan ELİÇİN Ankara Üniversitesi Nihat TEKEL Dicle Üniversitesi Dr. İlkay DELLAL
Detaylı