Şubat Cilt 4 Sayı 1.

Transkript

1 Şubat 2015 Cilt 4 Sayı 1

2 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: İletişim Prof. Dr. Zeki Kaya Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Teknik Okullar - Ankara / Türkiye Tel: Fax: E. Posta: jret02@gmail.com Dizinlenlenme / İndekslenme Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (), aşağıda loğoları bulunan kurumlar tarafından dizinlenmektedir Editörler Prof. Dr. Zeki Kaya, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Dilek Çağırgan Gülten, İstanbul Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Serçin Karataş, Gazi Üniversitesi, Türkiye Editör Yardımcıları Dr. Dilek Karışan, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Türkiye Nil Göksel Canbek, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Danışma Kurulu Prof. Dr. Ali Murat Sünbül, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Antonis Lionarakis, Hellenic Open University, Yunanistan Prof. Dr. Coşkun Bayrak, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Emine Demiray, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Cevat Celep, Kocaeli Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Fatoş Silman, Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi, KKTC Prof. Dr. Feyzi Ulug, TODAIE, Türkiye Prof. Dr. İ. Hakki Mirici,Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. İsmail Demircioğlu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Hasan Bacanlı, Biruni Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mehmet Ali Kısakürek, Ankara Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mehmet Şişman, Osman Gazi Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mimar Türkkahraman, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mohamed Abolgasem Artemimi, Zawia Engineering College, Libya Prof. Dr. Nilgün Halloran, Ankara Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Sedat Cereci, Batman Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Selahattin Gelbal, Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Uğur Demiray, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Yıldız Özerhan, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Sabahattin Çiftçi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Nesrin Işıkoğlu Erdoğan, Pamukkale Üniversitesi,Türkiye Doç. Dr. Şeref Tan, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Tuncay Yiğit, Süleyman Demirel Üniversitesi, Türkiye i

3 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: Bilim Kurulu Prof. Dr. Ahmet Mahiroğlu, Gazi Üniversitesi, Türkiye, Prof. Dr. Ali Güneş, İstanbul Aydın Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Ali Murat Sünbül, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Cevat Celep, Kocaeli Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Coşkun Bayrak, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Emine Demiray, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Fatoş Silman, Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi, KKTC Prof. Dr. Feyzi Ulug, TODAIE, Türkiye Prof. Dr. Halil İbrahim Gürcan, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Hasan Bacanlı, Biruni Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. H. İbrahim Yalın, Doğu Akdeniz Üniversitesi, KKTC Prof. Dr. İ. Hakki Mirici, Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. İsmail Demircioğlu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mehmet Ali Kısakürek, Ankara Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mehmet Şişman, Osman Gazi Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mimar Türkkahraman, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Mohamed Abolgasem Artemimi, Zawia Engineering College, Libya Prof. Dr. Mustafa Çakır, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Müfit Kömleksiz, Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi, KKTC Prof. Dr. Nedim Gürses, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Nilgün Halloran, Ankara Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Reha Recep Ergül, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Salih Uşun, Muğla Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Sedat Cereci, Batman Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Selahattin Gelbal, Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Semra Mirici, Gazi Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Songül Altınışık, TODAIE, Türkiye Prof. Dr. Süleyman Çelenk, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Uğur Demiray, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Yıldız Özerhan, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Adviye Gülçin Sağdıçoğlu Celep, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Altay Eren, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Türkiye Prof. Dr. Antonis Lionarakis, Hellenic Open University, Yunanistan Doç. Dr. Bahadır Erişti, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Beyhan Zabun, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Deniz Beste Çevik, Balıkesir Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Emine Kolaç, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Erkan Tekinarslan, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Ferit Kılıçkaya, Mehmet Akif Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Gülay Ekici, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Gülçin Sağdıçoğlu Celep, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Hande Şahin, Karabük Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Hatice Bekir, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Hasan Karal, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Haşim Özüdoğru, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. İrfan Yurdabakan, Dokuz Eylül Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Mehmet Arif Özerbaş, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doc. Dr. Melek Çakmak, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Melek Demirel, Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Merih Taşkaya, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Murat Ataizi, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Murat Hişmanoğlu, Uşak Üniversitesi, Türkiye ii

4 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: Doç. Dr. Nadir Çeliköz, Yıldız Teknik Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Nesrin Işıkoğlu Erdoğan, Pamukkale Üniversitesi,Türkiye Doç. Dr. Nuray Taştan, Kırıkkale Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Özgen Korkmaz, Amasya Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Recep Demirci, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Sabahattin Çiftçi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Serçin Karataş, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Şeref Tan, Gazi Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Suzan Duygu Erişti, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Tuncay Yiğit, Süleyman Demirel Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Türkan Argon, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Ümmühan Aslan, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Yavuz Erişen, Yıldız Teknik Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Yüksel Göktaş, Atatürk Üniversitesi, Türkiye Doç. Dr. Zehra Altınay Gazi, Yakın Doğu Üniversitesi, KKTC. Doç. Dr. Zekai Öztürk, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Ahmet Murat Ellez, Dokuz Eylül Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Arzu Dursin, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Aysel Güney, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Aytekin Demircioğlu, Sinop Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Ayşe. Derya Işık, Bartın Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Ayşegül Tural, Bartın Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Ali Murat Kırık, Marmara Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Burak İnner, Kocaeli Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Burcu Karaşar, Amasya Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Cengiz Poyraz, İstanbul Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Cihat Demir, Dicle Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Emine Cabı, Başkent Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Esed Yağcı, Hacettepe Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Fatih Gürbüz, Bayburt Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Gülşah Batdal Karaduman, İstanbul Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Hüşeyin Çakır, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Huseyin Kafes, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. İlker Cırık, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. İlknur İstifci, Anadolu Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. İsmail Seçer, Atatürk Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. İsmet Şahin, Kocaeli Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Kemalettin Deniz, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Leyla Ercan, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. M. Ali Dombaycı, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Mehmet Şahin, Yıldız Teknik Üniversitesi,Türkiye Yrd. Doç. Dr. Mustafa Caner, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Nilgün Tosun, Trakya Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Nursel Yalçın, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Onur Koksal, Selcuk Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Oytun Sözüdoğru, British University of Nicosia, TRNC Yrd. Doç. Dr. Öykü Özü, Celal Bayar Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Perihan Şara, Uşak Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Seda Ayvazoğlu, Çukurova Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Selami Eryılmaz, Gazi Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Serpil Yalçınalp, Başkent Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Serpil Umuzdaş, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Süheyla Bozkurt, Çankırı Karatekin Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Tarık Totan, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Türkiye iii

5 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: Yrd. Doç. Dr. Temel Topal, Giresun Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Türkan Karakuş, Atatürk Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Yasin Aslan, Selçuk Üniversitesi, Türkiye Yrd. Doç. Dr. Yücel Kayabaşı, Gazi Üniversitesi, Türkiye Dr. Başak Uysal, Gazi Üniversitesi, Türkiye Dr. Dilek Karışan, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Türkiye Dr. Erdem Aksoy, Çankaya Üniversitesi, Türkiye Dr. Erinç Karataş, Ankara Üniversitesi, Türkiye Dr. İlkay Abazaoğlu, Milli Eğitim Bakanlığı, Türkiye Dr. Mevlüt Gündüz, Milli Eğitim Bakanlığı, Türkiye Dr. Nazime Tuncay, Milli Eğitim Bakanlığı, KKTC Dr. Sara Kefi, İzmir Foça Belediyesi, Türkiye Dr. Yasemin Deringöl, İstanbul Üniversitesi, Türkiye Dr. Zeynep Uğurlu, Sinop Üniversitesi, Türkiye iv

6 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: Editörlerden Değerli Meslektaşlarımız, Değerli Okuyucular, Farklı kurumlarda görevli 85 değerli meslektaşımıza ait 40 adet makaleyi dördüncü cilt birinci sayıda yayınlamış bulunmaktayız. Editörler kurulunda yer alan arkadaşlarımız ve hakemler, yayınlanan makaleleri büyük bir özveriyle ve titizlikle değerlendirmişlerdir Nisan 2014 tarihlerinde Antalya da 22 Ülkenin katılımıyla düzenlenmiş olan 5th International Conference on New Trends in Education and Their Implications da ve bildiri olarak sunulmuş olan çok sayıda bildiri başvurusu olmuştur. Bildiriler editörler kurulunda görevli ve görevli olmayan hakemler tarafından değerlendirilmiştir. Dergimiz büyük bir ilgiyle karşılanmaya devam etmektedir. Değişik üniversitelerden ve kurumlardan çok sayıdaki makale değerlendirme aşamasındadır. Makalelerin değerlendirilmesi görevini üstlenen editörler kurulunda özveriyle çalışan meslektaşlarımıza, çalışmalarınızla destek veren siz yazarlara ve tüm okuyuculara içtenlikle teşekkür ederiz. 01 Şubat 2015 Saygılarımızla. Prof. Dr. Zeki Kaya, Gazi Üniversitesi Doç. Dr. Dilek Çağırgan Gülten, İstanbul Üniversitesi Doç. Dr. Serçin Karataş, Gazi Üniversitesi v

7 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: İÇİNDEKİLER Editörlerden v YAŞ ÇOCUKLARI İÇİN İLETİŞİM BECERİLERİ ÖLÇEĞİ GEÇERLİK-GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI 01. THE VALIDITY AND RELIABILITY ANALYSIS OF COMMINICATION SKILLS FOR SCALE 5-6 AGED CHILDREN Prof. Dr. Alev Önder, Araş. Gör. Dr. Asude B. Dağal, Araş.Gör. Duygu Şallı ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE ÇOCUKLUK DÖNEMİ İSTİSMAR YAŞANTILARI VE PSİKOLOJİK İYİ OLMA 02. CHILDHOOD ABUSE AND PSYCHOLOGICAL WELL-BEING AMONG UNIVERSITY STUDENTS Yrd. Doç. Dr. Zekavet Kabasakal, Şirin Erdem BAZI DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN ÖRGÜTSEL ADALET ALGILARI 03. THE PERCEPTIONS OF ORGANIZATIONAL JUSTICE OF PRIMARY SCHOOLS TEACHERS IN TERMS OF DIFFERENT VARIABLES Doç. Dr. Nurhayat Çelebi, Turan Tolga Vuranok, Dr. H. Tezer Asan İSTATİSTİK ÖĞRETİMİNDE YENİ YAKLAŞIMLAR 04. NEW APPROACHS ON STATISTICAL TEACHING Yrd. Doç. Dr.Timur Koparan, Yrd. Doç. Dr. Mustafa Akıncı KARİYER GELİŞTİRMEDE YÜKSEKÖĞRETİMİN ROLÜ VE İŞVEREN ALGILARI: BİR ALAN ARAŞTIRMASI 05. THE ROLE OF THE HIGHER EDUCATION IN CAREER DEVELOPMENT AND EMPLOYERS PERCEPTIONS: A RESEARCHE FIELD Öğr. Gör. Dr. Menekşe Şahin, Fikret Tepençelik EĞİTİMDE TEKNOLOJİ KULLANIM YÖNTEMLERİNİN VERİMLİ ÖĞRENME SÜRECİNDEKİ ETKİLERİ 06. EFFECTS OF TECHNOLOGY USING METHODS IN EDUCATION FOR EFFICIENT LEARNING PROCESS Yrd. Doç. Dr. Hülya Soydaş Çakır OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ DİSİPLİN ANLAYIŞLARI İLE İÇ-DIŞ DENETİM ODAKLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ 07. THE RELATIONSHIP BETWEEN PRE-SCHOOL TEACHER CANDIDATES NDERSTANDINGS OF DISCIPLINE AND INTERNAL -EXTERNAL CONTROL FOCUSES Yrd. Doç. Dr. Ümit Şahbaz, Öğr. Gör. Muhsin Yörük, Osman Özcan PSİKOLOJİK İYİ OLMA VE YETİŞKİN BAĞLANMA BOYUTLARI 08. PSYCHOLOGICAL WELL-BEING AND ADULT ATTACHMENT DIMENSIONS Şirin Erdem, Yrd. Doç. Dr. Zekavet Kabasakal ETKİNLİK TEMELLİ MÜZİK DERSLERİNİN YEDİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN TUTUMLARINA ETKİSİ 09. THE EFFECTS OF ACTIVITY BASED MUSIC LESSONS ON THE ATTITUDES OF 7TH GRADE STUDENTS Yrd. Doç. Dr. Senem Acay Sözbir, Özgül Güzel Kemaloğlu GÖRSEL MEDYA ÇAĞINDA ÇOCUKLARIN VİDEO OYUN BAĞIMLILIKLARI 10. VIDEO GAME ADDICTION OF CHILDREN IN TIMES OF VISUAL MEDIA Yrd. Doç. Dr. Kadir Alper, Öğr. Gör. Dr. Necmi Aytan, Arş. Gör. Süleyman Ünlü 98 vi

8 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: İNFORMAL (SINIF DIŞI) ÖĞRENME ORTAMI Pİ GÜNÜ: BÜYÜK RİSK YARIŞMASI ÖRNEĞİ 11. INFORMAL (Out-of-Class) LEARNING ENVIRONMENT PI DAY: EXAMPLE OF JEOPARDY Doç. Dr. Aytaç Kurtuluş BARIŞ MANÇO ÖRNEĞİNDEN HAREKETLE MÜZİĞİN AHLAK EĞİTİMİNDEKİ ÖNEMİ VE İŞLEVİ 12. SIGNIFICANCE AND FUNCTION OF MUSIC IN MORAL EDUCATION, THE SIMPLE OF BARIŞ MANÇO Arş. Gör. Göktürk Erdoğan ÇOCUK GELİŞİMİ KURAMLARI VE DİL ÖĞRETMENLERİ İÇİN YANSIMALARI 13. CHILD DEVELOPMENT THEORIES AND THEIR REFLECTIONS TO LAANGUAGE TEACHERS Okt. Zekeriya Hamamcı, Okt. Ezgi Hamamcı YENİLENEN KİMYA DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ İLE DESTEKLİ ANALİZİ 14. ANALYSIS OF RENEWED CHEMISTRY CURRICULUM AIDED BY TEACHERS PERCEPTIONS Doç. Dr. Gökhan Demircioğlu, Arş. Gör. Ayşegül Aslan, Dr. Mustafa Yadigaroğlu ÖĞRETMEN ADAYLARININ KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİ, KAYNAŞTIRMA ÖĞRETMENİ VE KAYNAŞTIRMA ÖĞRENCİLERİNE İLİŞKİN METAFORİK ALGILARI 15. THE METAPHORS DEVELOPED BY PRESERVICE TEACHERS FOR THE CONCEPTS IN INCLUSIVE EDUCATION, INCLUSIVE TEACHER AND INCLUSIVE STUDENT Öğr. Gör. Gülşen Altıntaş, Öğr. Gör. Öznur Baykan, Emine Kahraman, S. Uğur Altıntaş TÜRKİYE DE AİLE EĞİTİMİ KONUSUNDA YAPILAN TEZ ÇALIŞMALARININ İNCELENMESİ 16. THE INVESTIGATION OF THESIS ABOUT FAMILY EDUCATION IN TURKEY Yrd. Doç. Dr. Selvinaz Saçan OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇOCUK KAVRAMINA VE ÖĞRETMEN KAVRAMINA İLİŞKİN METAFORLARININ ÖĞRETMENLİK UYGULAMA PLANLAMALARINA YANSIMASI 17. REFLECTION OF PRESCHOOL TEACHER CANDIDATES METAPHORS RELATED TO CHILD AND TEACHER CONCEPTS TO THEIR TEACHING PRACTICE PLANNINGS Yrd. Doç. Dr. Hale Koçer, Doç. Dr. Fatma Ünal, Öğr. Gör. Seda Eskidemir Meral OKUL ÖNCESİ EĞİTİM KURUMLARININ YAPISAL VE İŞLEVSEL KALİTELERİNİN İNCELENMESİ 18. EXAMINATION OF STRUCTURAL AND PROCESS QUALITY OF EARLY CHILDHOOD CLASSROOMS Doç. Dr. Nesrin Işıkoğlu Erdoğan, Arş. Gör. Merve Canbeldek ENGELLİ ÇOCUĞU OLAN AİLELERİN GEREKSİNİMLERİNİN VE STRES DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ 19. EVALUATION OF REQUIREMENTS AND STRESS LEVELS OF THE FAMILIES HAVING DISABLED CHILD Öğr. Gör. Nazan Kaytez, Doç. Dr. Ender Durualp, Öğr. Gör. Gül Kadan FEN BİLİMLERİ ÖĞRETMENLERİNİN ATIK VE GERİ DÖNÜŞÜME YÖNELİK TUTUMLARINA GERİ DÖNÜŞÜMCÜ ÖĞRETMEN PROJESİNİN ETKİSİ 20. THE EFFECT OF RECYCLER TEACHERS PROJECT ON SCINCE TEACHERS ATTITUDETOWARDS WASTE AND RECYCLING Doç. Dr. Dilek Erduran Avcı, Yrd. Doç. Dr. Huriye Deniş Çeliker İKİNCİ DÖNEM TEOG SINAVI FEN VE TEKNOLOJİ SORULARININ BAZI KRİTERLERE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ 21. THE EVALUATION OF SCIENCE AND TECHNOLOGY QUESTIONS IN THE SECOND SEMESTER TEOG EXAMINATION ACCORDING TO SOME CRITERIAS Yusuf Kaşıkçı, Ahmet Bolat, Yrd. Doç. Dr. Salih Değirmenci, Doç. Dr. Sevilay Karamustafaoğlu..225 vii

9 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: TEMEL DİL BECERİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİNDE DİL BİLGİSİ ÖĞRENME ALANININ YERİ, İŞLEVİ VE ÖĞRETİMİ: BÜTÜNLÜK İLKESİ VE TÜMEVARIM YÖNTEMİ EKSENİNDE TEMATİK BİR YAKLAŞIM 22. THE PLACE, FUNCTIONS AND TEACHING OF GRAMMAR LEARNING AREA IN THE DEVELOPMENT OF BASIC LANGUAGE SKILLS: A THEMATIC APPROACH IN THE INTEGRITY PRINCIPLE AND INDUCTION METHOD AXIS Doç. Dr. Ali Göçer AÇIK ÖĞRENME SİSTEMLERİNDE DİJİTAL ÖYKÜLEMEDEN FAYDALANMAK 23. BENEFIT FROM THE DIGITAL STORYTELLING IN THE OPEN LEARNING SYSTEM Prof. Dr. T. Volkan Yüzer, Araş. Gör. Hakan Kılınç TÜRKİYE DE AKADEMİK BALE EĞİTİMİNİN KURUMSAL YAPISINDA MEYDANA GELEN DEĞİŞİMLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ 24. EVALUATION OF THE STRUCTURAL CHANGES THAT OCCURREDIN ACADEMIC BALLET TRAINING IN TURKEY Yrd. Doç. Dr. Seda Ayvazoğlu OKULÖNCESİ ÖĞRETMENLERİNİN OYUN YOLUYLA İNCELEME GEZİLERİNDE BİLİMSEL SÜREÇ BECERİLERİNİ KULLANMA DURUMLARININ İNCELENMESİ 025. RESEARCH ON PRE-SCHOOL TEACHERS THE LEVEL OF USING BASIC SCIENCE PROCESS SKILLS THROUGH GAMES IN STUDY TOURS Dr. Sara Kefi EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN EĞİTSEL İNTERNET KULLANIM ÖZ-YETERLİK İNANÇLARININ İNCELENMESİ 26. THE ANALYSIS OF BELIEF OF SELF-EFFICIENCY OF EDUCATIONAL INTERNET USAGE OF STUDENTS WHO STUDY AT THE FACULTY OF EDUCATION Yrd. Doç. Dr. Cenk Yoldaş, Uzm. Ferhat Süleyman Argın GAZİ EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN, ÖĞRENİM GÖRDÜKLERİ BÖLÜME YÖNELİK TUTUMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI 27. COMPARISON OF GAZI EDUCATIONAL FACULTY STUDENTS ATTITUDES TOWARDS THEIR DEPARTMENT Prof. Dr. Yücel Gelişli, Lyazzat Beisenbayeva 28. ÇOCUK GELİŞİMİ BÖLÜMÜ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÇOCUK KAVRAMINA İLİŞKİN SAHİP OLDUKLARI ZİHİNSEL İMGELER 28. METAPHORS OF CHILD DEVELOPMENT DEPARTMENT OF UNIVERSITY STUDENTS ON CHILD Arş. Gör. Ezgi Akıncı Demirbaş İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEM VE TEKNİKLERİNİN EĞİTİMDE KULLANIMINA İLİŞKİN DENEYSEL ÇALIŞMALAR VE SONUÇLARI 29. EXPERIMENTAL STUDIES AND RESULTS REGARDING COLLABORATIVE METHODS AND TECHNIQUES PERFORMED IN EDUCATION Fadime Koç Damgacı, Yrd. Doç. Dr. Hakan Karatas ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK ÖZ-YETERLİLİKLERİNİN YETENEK, ORTAM VE EĞİTİM KALİTESİNE GÖRE KARŞILAŞTIRILMASI 30. COMPARING ACADEMIC SELF-EFFICACY OF STUDENTS BASED ON SKILLS, EDUCATIONAL SETTING AND QUALITY OF EDUCATION Yrd. Doç. Dr. Seyithan Demirdağ..315 viii

10 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: NÜFUS KONUSUNUN ÖĞRETİMİNDE CBS TEMELLİ MATERYAL KULLANIMININ AKADEMİK BAŞARIYA ETKİSİ 31. THE EFFECTS OF THE USE OF GIS-BASED MATERIAL ON STUDENT S ACADEMIC ACHIEVEMETS IN THE TEACHING OF POPULATION Prof. Dr. Mustafa Cin, Cennet Burcu Tabanlı ZİHİNSEL ENGELLİLERE YÖNELİK ROBOT DESTEKLİ ÖĞRENME ORTAMLARINDA ETKİLEŞİM ALTERNATİFLERİNİN BELİRLENMESİ 32. DETERMINATION OF ALTERNATIVE TYPES IN ROBOT ASSISTED LEARNING ENVIRONMENTS INTERACTION Öğr. Gör. Durmuş Özdemir, Doç. Dr. Selçuk Karaman, Yrd. Doç. Dr. Cihat Özgenel, Yrd. Doç. Dr. Ahmet Ragıp Özbolat ÖĞRETMEN ADAYLARININ EPİSTEMOLOJİK İNANÇLARI İLE ELEŞTİREL PEDAGOJİ İLKELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ 33. THE RELATION BETWEEN TEACHER CANDIDATES EPISTEMOLOGICAL BELIEFS AND CRITICAL PEDAGOGY PRINCIPLES Doç. Dr. Ali Rıza Terzi, Yrd. Doç. Dr. Hasan Hüseyin Şahan, Arş. Gör. Hande Çelik, Hasan Zöğ KURUM KÜLTÜRÜ ANALİZİ: MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI BAĞIMSIZ ANAOKULUNA YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA 34. ORGANIZATIONAL CULTURAL ANALYZE: A RESEARCH INTO AN INDEPENDENT PRESCHOOL OF MINISTRY OF EDUCATION Doç. Dr. Fatma Ünal, Doç. Dr. İlhan Günbayı, Araş. Gör. Ceren Koca ÖĞRETMEN ADAYLARINININ ANLAMSAL ÇAĞRIŞIM İÇİN KULLANDIKLARI AKRONYUMLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ 35. ASSESSMENT OF ACRONYMS USED BY TEACHER NOMINEES FOR SEMANTIC ASSOCIATION Dr. Mevlüt Gündüz ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DEPRESYON, ANKSİYETE VE STRES DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ 36. AN INVESTIGATION OF UNIVERSTY STUDENTS DEPRESSION, ANXIETY AND STRESS LEVELS RELATED TO THE DIFFERENT VARIABLES Doç. Dr. Ahmet Üstün, Yrd. Doç. Dr. Adem Bayar ÖĞRENCİLERİN SOSYAL MEDYAYA İLİŞKİN TUTUMLARINI BELİRLEMEYE YÖNELİK BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI 37. A SCALE DEVELOPMENT STUDY TO DETERMINE THE ATTITUDE OF STUDENTS' TOWARDS SOCIAL MEDIA Yrd. Doç. Dr. Mustafa Otrar, Ferhat Süleyman Argın HALK EĞİTİM MERKEZLERİNİN REKREATİF KULLANIMI 38. RECREATIVE USE OF PUBLIC EDUCATION CENTERS Prof. Dr. Rıfat Miser, Yrd. Doç. Dr. Sibel Arslan OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLİĞİNE İLİŞKİN GENEL BİR BAKIŞ 39. AN OVERVIEW ON THE EARLY CHILDHOOD EDUCATION Dr. İlkay Abazaoğlu, Osman Yıldırım, Yılmaz Yıldızhan.411 ix

11 Şubat 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 ISSN: OKUL TÜKENMİŞLİĞİ İLE AKADEMİK GÜDÜLENME ARASINDAKİ İLİŞKİNİN YAPISAL EŞİTLİK MODELİ İLE İNCELENMESİ 40. ANALYSIS OF SCHOOL BURNOUT AND ACADEMIC MOTIVATION THROUGH STRUCTURAL EQUATION MODELING Yrd. Doç. Dr. İsmail Seçer..425 x

12 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: YAŞ ÇOCUKLARI İÇİN İLETİŞİM BECERİLERİ ÖLÇEĞİ GEÇERLİK-GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI Prof. Dr. Alev Önder Marmara Üniversitesi aonder@marmara.edu.tr Araş. Gör. Dr. Asude B. Dağal Marmara Üniversitesi asudebd@gmail.com Araş.Gör. Duygu Şallı Marmara Üniversitesi duyarsal@hotmail.com Özet Bu çalışmada okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukları için iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği hazırlanmış ve bu ölçeğin geçerliliğinin ve güvenilirliğinin sınanması çalışmanın temel amacını oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu; İstanbul ilinde resmi okullara devam eden 5-6 yaş grubu 300 çocuk oluşturmuştur. Araştırmada, 5-6 yaş çocukları için iletişim becerileri ölçeği (OÇİBÖ) geçerlilik ve güvenilirlik çalışması sonunda 46 maddelik bir ölçek olarak hazırlanmıştır. Araştırmada ölçeğin geçerlilik sınanması için uzman görüşüne dayalı görünüm geçerliliği ve faktör yapısına yönelik faktör analizi yapılmıştır. Ölçek 4 alt gruba ayrılmıştır. Yapılan analizler sonucunda ölçeğin tamamının Cronbach Alpha değeri.98 bulunmuştur. Test- tekrar test sınamasında zamana karşı değişmezlik güvenirliğinin yeterli olduğu ortaya çıkmıştır (r= 1,000 p<.000; t= p>.05). Sonuç olarak 5-6 yaş grubu iletişim becerileri ölçeği bu yaştaki çocukların iletişim becerilerinin değerlendirilmesinde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kabul edilebilir. Anahtar Sözcükler: 5-6 yaş okul öncesi çocukları, iletişim becerileri ölçeği, geçerlilik, güvenilirlik. THE VALIDITY AND RELIABILITY ANALYSIS OF COMMINICATION SKILLS FOR SCALE 5-6 AGED CHILDREN Abstract In this study a comunication skills scale has been prepared for the 5-6 years old children who attend to preschool. The main purpose of the study was to test the validity and the reliability of the scale. Working group of the study was 300 children who were 5-6 years old attending to the public preschools in İstanbul. After the validity and reliability studies a 46 item scale was created. To test the validity of the research, face validity was carried out based on expert opinions and also factor analisys was conducted for the factor structure. The scale was divided into four sub subgroups. The Cronbach's alpha value of the overall scale was.98. Test-retest stability reliability with respect to time was found to be adequate. Consequently, "the 5-6 age group communication skills scale" can be considered as a valid and reliable instrument for the evaluation of children's communication skills at this age. Key Words: 5-6 years old preschool children, comunication skills scale, validity, reliability. 1

13 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: GİRİŞ İnsanoğlu toplumsal bir varlık olduğu için dünyayı diğer insanlarla kurduğu iletişimlerle anlamlandırmaya çalışmaktadır. Çünkü insanoğlunun içinde bulunduğu sosyal ortamlar, diğer insanlar ve onların arasındaki ilişkilerden oluşmaktadır. Birbiriyle ilişki kuran insanlar ise hem kendileriyle ilgili diğerlerine bilgi vermekte hem de karşı taraftan bilgi toplamaktadırlar. Bu nedenle. insanın doğasında olan kendini anlatma ve başkalarını anlama ihtiyacı bireyleri iletişim kurmaya itmiştir (Cüceloğlu, 1995). Başka bir deyişle insanlar başkalarıyla bir arada olabilmek, onları etkileyebilmek, kendilerini anlatabilmek ve diğer insanları anlayabilmek için iletişim kurmak zorundadırlar (Kocaman, 2006:2). İletişim denince akla genellikle konuşmak gelir. Oysa iletişim dinleme ile başlar. Dinleme, öğrenilmesi gereken bir beceri ve alışkanlık olan dinleme becerisi ile başlar. Bu sebeple dinleme becerisinin küçük yaşlardan itibaren ailede ve okullarda öğretilmesi gerekir (Çağdaş, 2008). İyi bir dinleyici. konuşan kişinin yalnız söylediği sözleri değil; yüzü, eli. kolu ve bedeni ile yaptığı hareketleri de duyar. Çünkü iletişimde sadece sözlü mesajlar gönderilmez. Yüz yüze iletişimde yüz ifadeleri, el kol hareketleri. bedenin duruş tarzı ve ses tonu gibi sözsüz mesajlarda kullanılır. İnsanlar düşüncelerini sözel mesajlarla ifade ederler. Duygularını ise çoğunlukla ses tonları ve beden dillerine yansıtırlar (Çağdaş, 2006). Çocuklar doğumdan itibaren bazen ağlayarak, bazen kollarını uzatarak, bazen yüz ifadelerini değiştirerek. daha sonra sözcükler aracılığıyla ve bunların dışında daha bir çok yolu kullanarak iletişim kurmaya çalışırlar. Uzmanlara göre iletişim, kazanılmış bir davranış ve becerinin ürünüdür. Bu becerinin temeli, diğer gelişim alanlarında olduğu gibi, okulöncesi yıllarda atıldığında gelişimin çok daha hızlı olacağı bilinmektedir (Bayrakçı, 2007: 2). Altı yaşından önce çocuğun iletişim davranışlarını kazanması. önemli ölçüde dil gelişimiyle ilgilidir. Ancak iletişim dil gelişimiyle sınırlı değildir. Jestler. yüz ifadeleri ve mimikler. göz kontağı. kişiler arası mesafe. bedenin duruşu, dokunma, aktif dinleme, sessizlik, mesaj sırasını gözetme, iletişime davet, empati, bakış açısı alma (diğer kişinin bakış açısını üstlenme ve neler hissettiğini bilme), şifre değiştirme (konuşma tarzını diğer kişilere göre ayarlama), iltifat da iletişim davranışları arasında yer almaktadır. Dil ve iletişim becerileri; psikomotor. bilişsel ve sosyal-duygusal gelişim ile paralel olarak ele alındığında sağlıklı bireylerin yetiştirilmesine olanak sağlayacaktır (Görgülü, 2009:12). Etkili iletişim kuramamanın nedenlerinin; biliş, algı, duygu, bilinç dışı ihtiyaçlar, kişisel faktörler, roller, sosyal ve fiziksel çevre, mesajın niteliği ve iletişim becerileri olduğu belirtilmektedir (Çam, 1997;Dökmen, 1996). Etkili kişilerarası ilişkiler için iletişim becerilerinin geliştirilmesi gerekmektedir; çünkü iletişim becerilerini geliştirmek; aile, iş ve okul hayatında başarılı olmak için gereklidir (Deniz, 2003). Etkili iletişim becerilerinin aile.okul ve iş yaşantısını olumlu yönde etkilediğine dair çeşitli araştırmalar bulunmaktadır. Ancak yapılan diğer araştırmalar son dönemlerde iletişime yönelik sıkıntıların arttığını göstermektedir. Örn; Baymur ve Yeşilırmak ın üniversite öğrencileriyle ilgili araştırmasında üniversitelilerin iletişim yeterlilikleriyle ilgili sorunları olduğunu tespit etmiş olup. Voltan da aynı bulguyu lise öğrencilerinde tespit etmiştir; Mooney in üniversite öğrencileriyle yaptığı çalışmada başkalarıyla iletişim kurmaya yönelik sıkıntıları olduğunu belirtmiştir. Çulha ve Dereli ise yaptığı araştırmada; İletişim sorunları olarak; duygu ve düşüncelerini açıkça söyleyememek. rahat konuşamamak. yaş ve sosyal statü olarak daha büyüklerle rahat konuşamamak. bir arkadaş grubuna girememek. karşıt cinsle arkadaş olamamak olarak belirtmişlerdir (Bozkurt, 1999). Oskay (1981) ve Köknel in (1986) çalışmalarında ise; çocuk eğitiminde ailenin ve çevrenin çocuğun yaşına ve gelişim çağına uygun olmayan beklentilerinin olması, ailenin bu beklentilerinin gerçekleşmesi için aşırı baskı ve dayağa varan ceza ve şiddet yöntemlerine sıklıkla başvurması. yetişkinler arasındaki iletişim bozukluğunun temel nedenlerinden birisi olarak açıklanmaktadır (Bozkurt, 1999). Aynı zamanda iletişim becerileri gelişmiş olan çocukların yaşıtları tarafından daha kolay kabul edildiği sosyal mesafeyi daha kolay ayarlayabildikleri tespit edilmiştir (Ergin, 2003: 22.23). 2

14 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Çoklu Zekâ Teori sine göre ise; kendini ifade edebilme. etkin dinleme ve etkili konuşma becerileri ve iletişim kurma yeteneği sözel-dilsel zekâ ile; diğer insanların duygularına karşı duyarlı olma, diğer insanları konuşmaları ile etkileme. sözel ve bedensel dili etkili kullanma ve empati kurabilme kişilerarası-sosyal zekâ ile; kendi duygu ve düşüncelerinin farkında olma. kendi duygularına karşı duyarlı olma ise kişisel-içsel zekâ ile ilgili becerilerdir. Çoklu Zekâ Teori si içinde yer alan kişisel ve sosyal zekâların ikisine birden bilim adamları duygusal zekâ adını vermişlerdir. Duygusal zekâ, duyguların kontrol edilebilmesi. sağlıklı ve uyumlu sosyal ilişkiler kurabilmesi ve mutlu yaşam sürebilmesi için kazanılması gereken bütün yetenekler olarak tanımlanmaktadır (Yavuz, 2001; Güneysu, 2003). 0-6 yaş arasını kapsayan okul öncesi yıllar kişiliğin oluşumu ve şekillenmesi, temel bilgi beceri ve alışkanlıkların kazanılması ve geliştirilmesinde ileri yıllara olan etkisi nedeniyle yaşamın en kritik dönemlerinden biridir. Çocuğa erken yaşlarda sağlanacak deneyimlerle elde edilecek temel bilgi beceri ve alışkanlıklar çocuğun daha sonraki yaşamının yanı sıra ve duygusal yaşamını da biçimlendirecek güçtedir. Tesadüflere bırakılmayacak kadar ciddi bilimsel ve sistematik bir organizasyonla yönlendirilmesi gereken okul öncesi eğitim hizmeti tüm eğitim sisteminin en can alıcı basamağıdır (Ergin, 2003:.22-23). Yapılan araştırmaların sonuçlarına dayanarak ileriki yaşlarda iletişim sorunlarının yaşanmaması için erken yaşlarda çocukların iletişim becerilerine sahip olması gerektiğini söyleyebiliriz. Erken yaşlarda duygu ve düşüncelerini açıkça söyleyebilen, bir arkadaş grubuna rahatça girebilen çocuklar yetiştirmek, onların ilerleyen yaşlarda rahat iletişim kuran bireyler olmalarının temellerini oluşturabilir. Buna dayanarak; okul öncesi dönemde eğitim kurumlarının önemli işlevlerinden birinin dil ve iletişim becerilerini geliştirmek olduğu söylenebilir Buradan hareketle 5-6 yaş grubu çocukların iletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılarak geliştirilmesi, araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda aşağıda yer alan iki soruya yanıt aranmıştır: yaş okul öncesi çocukların iletişim becerileri ölçeği yeterli geçerlik düzeyine sahip midir? yaş okul öncesi çocukların iletişim becerileri ölçeği yeterli güvenirlik düzeyine sahip midir? Sınırlılıklar 1. Uygulama eğitim öğretim yılı ile. 2. Çalışma grubu milli eğitim bakanlığına bağlı resmi okul öncesi kurumlara devam eden 5-6 yaş çocukları ile. 3. Bulguları milli eğitim bakanlığına bağlı okul öncesi kurumlarında öğrenim gören 5-6 yaş çocuklarının öğretmenlerine uygulanan. araştırmacılar tarafından hazırlanan iletişim becerileri ölçeği ile elde verilerle sınırlıdır. 4. Verilerin toplandığı çalışma grubunda yer alan çocukların aileleri, orta sosyo ekonomik düzey aileler ile sınırlandırılmıştır. Önem 1. Bu araştırma, 5-6 yaş çocuklarının, öğretmenler tarafından gözlemlenen iletişim davranışlarına yönelik bir ölçeğin alana kazandırılması. 2. Bu konu kapsamında yeni çalışmalara rehberlik etmesi. 3. Okul öncesi eğitim alanında çocuklar için hazırlanan programlarda iletişim becerilerinin de önemsenmesi ve desteklenmesi gerekliliğine dikkatin çekilmesi açısından önemlidir. YÖNTEM Çalışma Grubu Çalışmada ölçeğin geçerliliği ve güvenilirliği kapsamında tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılarak seçilen İstanbul ilinin 5 merkez ilçesinde yer alan milli eğitim bakanlığına bağlı resmi okullarda eğitim alan 5-6 yaş grubundan, yaşları 57 ile 65 ay arasında olan 300 çocuk oluşturmuştur. Ancak çocukların yaşları arasında dagruplamaya gidilmemiştir. 300 çocuğun 153 ü kız (%51), 147 si erkek (%49) çocuktan oluşmaktadır. 3

15 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Ölçeğin uygulandığı resmi okullarda ailelerin okula ödediği ücretler temel alınarak orta sosyo ekonomik düzeyi temsil eden ailelerin çocukları ile çalışılmıştır. Çalışmaya katılan okulların seçiminde basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Basit tesadüfi örneklemede evreni oluşturan her elemanın örneğe girme şansı eşittir. Dolayısıyla hesaplamalarda da her elemana verilecek ağırlık aynıdır (Arıkan, 2004: 141). Bu nedenle çalışma grubunun seçiminde basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubunu tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılarak seçilen okullardaki öğretmenlerin sistematik örnekleme yöntemi ile belirlenen öğrencileri oluşturmuştur. Sistematik örnekleme yöntemi; Örneklem seçim işlemlerinin kolay olması nedeniyle özellikle evren büyük olduğunda kullanılan bir örnekleme yöntemidir. Başlangıç sayısı rastgele sayılar tablosundan 1 30 arasında bir sayı seçilerek bulunur. Seçilen sayı 8 ise önce 8 inci dosya örnekleme alınır, sonra her 30 dosyada 1 dosya örnekleme alınır. Böylece örnekleme çıkan dosya numaraları olacaktır. ( /education.ankara.edu.tr/aksoy/eay/mkaratay.doc ). Ayrıca ilgili literartür incelendiğinde geçerlilik ve güvenilirlik çalışmalarında 300 üzeri örneklemle çalışılması durumunda o örneklemden elde edilecek sonuçların istikrarlı kaldığı bilgisinden hareketle (Field, 2009) bu çalışmada 300 kişilik çocuk grubunun yeterli olacağı düşünülmüştür. Veri Toplama Aracı Araştırmada veri toplama aracı olarak 5-6 yaş çocuklarının iletişim becerilerini ölçmek amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen iletişim becerileri değerlendirme ölçeği kullanılmıştır. Bu araştırmada yapılan analizler sonucunda dört ayrı alt ölçek belirlenmiştir. Bu alt ölçeklerin isimleri Aktif İletişimde Bulunma, İletişimde Diğerlerini Dikkate Alma, İletişimde Kurallara Uyma, Karşısındakine Olumlu Tepki Gösterme şeklinde belirlenmiştir. Aşağıda, belirlenen söz konusu alt ölçeklerin tanımlarına yer verilmiştir. Aktif İletişimde Bulunma: Bir bireyin karşılaştığı kişi veya kişilerle. akran gruplarıyla, ailesiyle, öğretmenleriyle ve diğer yabancılarla iletişimi başlatabilmesi, sürdürebilmesi, duygu, düşünce, ihtiyaç ve beklentilerini rahat bir şekilde aktarabilmesi bireyin aktif iletişimde bulunması olarak tanımlanabilir. İletişimde Diğerlerini Dikkate Alma: Bir bireyin duygu, düşünce, ihtiyaç ve beklentilerini ifade ederken ortamda bulunan diğer kişilerin duygu, düşünce, ihtiyaç ve beklentilerini göz önüne aldığını gösterir biçimde iletişimde bulunmasıdır. İletişimde Kurallara Uyma: Bir bireyin kişi ya da kişilerle iletişimde bulunurken karşısındaki kişiyi göz teması kurarak dikkatle dinlemesi, konuşma esnasında konuşma sırasına riayet etmesi, konuşurken nezaket sözcüklerini kullanabilmesi gibi iletişim kurallarına uyması olarak tanımlanabilir. Karşısındakine Olumlu Tepki Gösterme: Bir bireyin diğer kişilerin kendisiyle iletişim kurma çaba ve girişimlerine olumlu tepkiler göstermesi karşısındakine olumlu tepki gösterme olarak tanımlanabilir. Söz konusu ölçeğin geçerlik ve güvenirlik değerlendirmeleri yapılırken ilk olarak görünüm geçerliği sınanmıştır. Ölçeğin görünüm geçerliği ile ilgili yapılan istatiksel işlemlerin sonuçları aşağıda sunulmuştur. Görünüm Geçerliği İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin maddeleri hazırlanırken ilgili literatür gözden geçirilmiş ve 51 maddelik bir madde havuzu oluşturulmuştur. Ölçeğin temelini oluşturan maddelerin görünüm geçerliğini istatistiksel olarak sınamak için ölçek, alanda çalışan 8 uzmana sunularak 3 basamaklı likert derecelendirme ölçeği üzerinde her maddeyi değerlendirmeleri sağlanmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda başlangıçta 51 maddeden oluşan ölçek 46 maddeye indirgenmiştir. 4

16 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Tablo 1: Düzeyinde KGO ları için Minumum Değerler Uzman Sayısı Minumum değer Uzman Sayısı Minumum Değer (Yurdugül vd., 2005). Uzmanlardan gelen dönütler neticesinde 46 maddelik 5 li likert tipi ölçek oluşturulmuştur. Böylelikle ölçeğin ilk geçerlilik sınaması (görünüm geçerliği) tamamlanmıştır. Oluşturulan 46 maddelik ölçeğin 5 li likerte göre düzenlenen değerlendirme basamakları her zaman, genellikle, bazen, nadiren, hiçbirzaman biçiminde tanımlanmıştır. Verilerin Toplanması İletişim becerileri ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması için İstanbul ilinin 5 merkez ilçesindeki milli eğitim bakanlığına bağlı resmi okul öncesi kurumlarında görev yapan 30 öğretmene 10 ar öğrenci için araştırmacı tarafından iletişim becerileri değerlendirme ölçeği verilmiştir. Araştırmacı formun nasıl uygulanacağını öğretmene aktarmıştır. Öğretmenden 5 li likert olarak hazırlanmış olan 46 soruluk İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeğini çocukların iletişim becerilerini formda yer alan sorular üzerinden değerlendirmeleri istenmiştir. Bir sonraki hafta öğretmenden formlar geri alınmıştır. Çalışmaya ilişkin geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları tamamlandıktan sonra toplamda 30 öğretmenin 300 öğrencisine ulaşılmıştır. Verilerin Çözümlenmesi Verilerin çözümlenmesi aşamasında her bir alt problem için aşağıdaki işlemler sırasıyla yapılmıştır: Araştırmamızın birinci sorusu şöyleydi; yaş okul öncesi çocuklarına yönelik hazırlanmış olan çocuk iletişim beceri ölçeği geçerli bir ölçek midir? Ölçeğin geçerliliğine ilişkin faktör analizi yöntemi kullanılarak ölçeğin faktör yapısı ortaya çıkmıştır. Madde analizi; her bir alt grup puanının kendi alt grubunda yer alan maddelerle arasındaki korelasyona Pearson Momentler Korelasyon tekniği ile bakılmıştır. Ayrıca diğer geçerlilik çalışması olarak. ölçek için hesaplanan ilk ve son çeyrek puanlar arasındaki farkların anlamlılığına bakılmıştır. Bu sayede ölçeğin maddelerinin ayırdediciliği sınanmıştır. Araştırmamızın ikinci sorusu ise şuydu; yaş okul öncesi çocuklarına yönelik hazırlanmış olan çocuk iletişim beceri ölçeği güvenilir bir ölçek midir? Ölçeğin tümünün ve alt boyutlarının iç güvenilirlik katsayıları Cronbach Alpha tekniği ile hesaplanmıştır. Ayrıca ölçek 30 kişilik öğrenci grubuna 2 hafta ara ile iki kez uygulanarak. elde edilen verilerle test-tekrar test analizleri gerçekleştirilerek ölçeğin zamana karşı dayanıklılığı saptanmıştır. BULGULAR Araştırmanın Geçerliliğine İlişkin Bulgular Araştırmanın ilk amacı olan 5-6 yaş okul öncesi çocuklarının iletişim beceri ölçeği geçerli midir? sorusuna ilişkin bulgular aşağıda yer almaktadır. 5

17 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Tablo 2: KMO Değerlerine İlişkin Tablo Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Yeterliliği Testi.970 Bartlett's Küresellik Testi Yaklaşık Chi-Square Sd 1035 p.000 Tablo 3: Faktörlerin Öz Değer Tablosu Faktör No Öz Değeri Yığılmalı Yüzde Tablo yaş okul öncesi çocuklarının iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği nin öz değerlerini göstermektedir. Analiz sonuçlarına göre, ölçek maddeleri 4 alt boyutta toplanmış olup, bu 4 boyutun toplamı çocuklarının iletişim becerilerinin %79 unu açıklıyor görünmektedir. Tablo 4: Maddelerin Aritmetik Ortalama ve Standart Sapmaları Madde no N x ss Madde no N x Ss s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s Tablo 4 te görüldüğü üzere, 46 maddeden oluşmakta olan ölçeğin ortalamaları minumum 2 ile maksimum arasında değişmektedir. Aynı zamanda ölçeğin standart sapma değerleri ise, minumum ile maksimumu arasında değişmektedir. Ölçeğin maddelerine ilişkin faktör yük değerleri tablosu aşağıda Tablo 5 te sunulmaktadır. 6

18 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Tablo 5: Faktör Yük Değerleri Madde No Faktör s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s

19 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Tablo yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği ile ilgili faktör analizi sonuçlarını göstermektedir. Faktör analizine göre, 4 boyutta toplanan ölçek maddelerinin boyutlara dağılımı şu şekildedir: 1. Boyut 15 madde, 2. boyut 13 madde, 3. boyut 16 madde, 4. boyut 2 maddedir. Aşağıda ölçeğin geçerliğinin belirlenmesi aşamasında kullanılan madde analizi sonuçlarına aşağıda yer verilmiştir. Tablo 6: 5-6 yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin dört boyutunun karşılıklı İlişki Sonuçları Toplam F1 F2 F3 r p r p r P r p N Toplam F1 Aktif iletişimde bulunma F2 İletişimde diğerlerini dikkate alma F3 İletişimde kurallara uyma F4 Karşısındakine olumlu tepki gösterme Tablo 6 da görüldüğü gibi 5-6 yaş grubu İletişim Becerileri Ölçeği nin alt faktörlerinin tümü birbiriyle düzeyinde anlamlı ilişki gösterdiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca her bir faktörün kendi içindeki maddelerle arasındaki ilişki incelendiğinde de maddelerin tümünün birbiriyle 0.01 düzeyinde anlamlı bir ilişki gösterdiği ortaya çıkmıştır. Madde Ayırtediciliklerine İlişkin Geçerlik Analizleri Her bir faktör altında yer alan maddelerin ayırdediciliklerine ayrıca bakılmıştır. Madde analizleri sonuçlarına göre F1 Aktif İletişimde Bulunma, F2 İletişimde Diğerlerini Dikkate Alma boyutunda, F3 İletişimde Kurallara Uyma ve F4 Karşısındakine Olumlu Tepki Gösterme boyutlarında tüm maddelerde 0.05 anlamlılık düzeyinde (p<0.05) anlamlıdır sonucu ortaya çıkmıştır. Bu bulgular ölçekteki maddelerin güvenirliklerinin yüksek düzeyde olduğu ve ölçeği puanlayanları ölçülmek istenen özellikler bakımından ayırt edebildiği yönünde yorumlanmıştır. Tablo 7: 5-6 yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin Toplam Ölçek İçin Bağımsız Grup t Testi Sonuçları üst çeyreklik alt çeyreklik Karşılaştırma µ ss n µ ss N sd t p F F F F Tablo 7 de 5-6 yaş grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin 4 faktör boyutu ile ilgili olarak ayırtedicilik sonuçları görülmektedir. Ölçeğin faktörlerinin tümünün ayırtedicilik düzeyleri açısından düzeyinde anlamlı ilişkiler gösterdiği belirlenmiştir. Güvenilirlik İle İlgili Bulgular Aşağıda yer alan tablolarda 5-6 yaş Grubu Okul Öncesi Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin tüm alt boyutlarını kapsayan madde analizi sonuçları görülmektedir. 8

20 Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 01 ISSN: Tablo 8: 5-6 Yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin Boyutlarının Birbirleriyle İlişkileri Toplam F1 F2 F3 r p r p r p r P F p<0.01 F p< p<0.01 F p< p< p<0.01 F p< p< p< p<0.01 Cronbach alpha katsayısı: Tablo 8 de 5-6 yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin güvenilirlik sonuçları ve faktör boyutları arasında yapılan madde analizi sonuçları görülmektedir. Analiz sonuçlarına göre ölçeğin Cronbcah Alpha katsayısının gibi çok yüksek bir değer aldığı belirlenmiştir. Madde toplam analizi sonuçlarına göre tüm boyutların korelasyon değerleri 0.01 düzeyinde anlamlı bulunmuştur. Tüm boyutların cronbach alpha düzeyleri ve madde analizi sonuçları aşağıda yer alan tablolarda verilmiştir. Tablo 9: 5-6 Yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin Aktif İletişimde Bulunma Boyutunun Cronbach Alpha Değerleri Madde-Toplam Korelasyonu Madde silindiğinde Cronbach Alpha Değeri s s s s s s s s s s s s s s s F1 Cronbach Alpha: Tablo 9 da görüldüğü gibi 5-6 Yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin Aktif İletişimde Bulunma Boyutunun cronbach alpha değeri bulunmuştur. Aktif İletişimde Bulunma Boyutundan herhangi bir maddenin çıkartılması cronbach alpha değerini daha fazla yükseltemeyeceğinden madde çıkartılması gereği görülmemiştir. Tablo 10: 5-6 Yaş Grubu Çocuklarının İletişim Becerileri Ölçeği nin İletişimde Diğerlerini Dikkate Alma Boyutunun Cronbach Alpha Değerleri Madde-Toplam Korelasyonu Madde silindiğinde Cronbach Alpha Değeri s s s s