Şeyh Eşref Efendi Festival der Erde 2010 Berlin

Transkript

1 Eusubillahi-mineş-şeytanirrajim Bismillahirr-rahmanirrahim 6 kuvvet Sheikh Eşref Efendi Berlin Şeyh Eşref Efendi Festival der Erde 2010 Berlin Euzubillahimineşşeytanirracim Bismillahirrahmanirrahim La havle vela kuvvete illa billahil aliyyül aziym Destur ya Seyyidi ya Mevlana ya Ricalallah! Ey insanlar 6 cihetinize hakim olun hükmedin. 6 cihetine sahip çıkıp kontrol edebilen insana gökyyüzünden 6 manevi kuvvet giydirirler. Bu manevi kuvvetlere sahip olan değil kendi hayatina sayısız hayatlara hükmedebilir control edebilir. Bu kuvvetler her insana açıktır lakin cihetlerini control edemeyen kimse bu manevi kuvvetlerden mahrum kalır. Dikkat edin. Dikkat edin, zor günlerdeyiz. Manevi kuvvete daha çok ihtiyacımız olan günlerdeyiz. Allahtan ruhlarınız için daha fazla destek isteyin. Ruhaniyetleriniz için daha fazla manevi kuvvet isteyin hayatınız zor geçmesin. Manevi kuvvet olmadan ne bu dünya hayatı ne bu dünyadan sonraki hayatımız bize lezzet vermez. Manevi kuvvetin desteklemediği hayat zor hayattır. Manevi destek ve kuvvetten mahrum insan suni nefes ilen hayatta tutunmaya çalışan adama benzer. Onun hayatının hiç bir tadı ve manası yoktur.komada gibi yaşar o kimse. Onun için korkma iste! Çekinme iste! 1

2 Bu hayatınız icinde ahiret hayatınız içinde Allahtan daha fazla manevi destek ve kuvvet isteyin. Sen istemekten yorulursun Allah vermekten yorulmaz. Allahın İlahi hazineleri vermeklen ne eksilir ne de biter. Asla! Ama şimdi insanlar, böyle konuları düşünmezler. İlahi seviyeler ve manevi cezbelerle onların işi yoktur.maneviyattan uzaklaşmışlar ruhsuz teknolojinin esiri olmuşlar insanlar. Teknolojiyi hayatlarını uzatan ve kolay kılan olağanüstü harikulade bir kuvvet zannediyorlar. Halbuki insan manevi kuvvetini kullansa teknolojinin yaptığının yüz kat fazlasını yapar. Misal, son Peygamber ASV efendimiz varisleri olan sahabesine ve evliyalarına öyle kuvvetler tahsis etmiştir. Onlar bunu Levhü Mahfuzdaki gizlenmiş kader defterindeki vaktine saatine göre kullanırlar ve dünyanın hal ve ahvalini bir anda bir halden bir hale değiştirebilirler. Ey insanlar biraz anlamaya çalışın ve umutlanın. Anlamak isteyene alemlerin Rabbinin İlahi ikramları asla kesilmez. Şüphesiz her insan işlenmemiş ham cevher olarak bu dünya madenine gönderilir. Sonra sırasıyla hal ve şanına göre evliyalar tarafından işlenirler. Evliyalar cevher ustalarıdır. Insan denilen cevherden en iyi onlar anlar. Senin arzuna göre değil senin karatına kabiliyetine göre sana muamele ederler. İşlerler ve bir değer biçerler. Çünkü her müridin kendine ait bir sırrı vardır. Sır varlıkları, sır âlemleri, sır kimlikleri vardır. Karanlıkta kalmış altını gün ışığına çıkarıp işleyip hakiki değerine yetiştiren kimseler misali, insan için de karanlıklardan aydınlığa giden yolda, Usta yani Şeyh vazgeçilmez rehberdir cünkü o bir Meşaledir. Şeyh, sendeki karanlılarda mahfuz kalmış cevheri keşfeder işler ve seni aydınlık vitrinlerde sergiler. Bir insan kendinden daha alim ve marifet sahibi bir insana iradesini teslim etmese, maneviyat yolunda asla yol alamaz.belki ilim alır amma yol alamaz. Yani yürünecek yol ve menzil hakkında o kimsenin bir ilmi bilgisi olur amma o ilim onu bir bilgi sahibi olmaktan öteye geçirmez. Öteye ötelere geçmek isteyen Şeyhin eline elini teslim edecektir ve Şeyhin arzu ve iradesine karşı arzu ve irade koymayacaktır. Mürid:»O var ben yokum. Onun iradesi var benim iradem yok«demeden yol alamaz maneviyat deryalarında. Iradesini vermek demek kalbini vermek demektir. Çünkü Şeyhin işi kalp ilendir. Bulunduğu makam kalp ruh makamıdır. Iradesini teslim etmeyen asla kalbini vermemiştir bu yola. 2

3 Halbuki Şeyhin işi o ki, kalpten kalbe konuşur o. Ruha konuşur. Karşısındaki insanin ruhi halinden anlayan adamdır o. Onun için Şeyh bakar ve bilir kim yol gitmeye ehildir kim değil. Kim bu kapıda kalbiyledir kim nefsiylen beraberdir. Kişi umumiyetlen kendinden haberi yoktur çok mürid zanneder ki, o bütün kalbiyle bu yolun aşığıdır amma Şeyh bunu farketmekten acizdir. Asla! Bu aşığın alameti kalbini gerçekten vermişin işareti o dur ki, onun artık iradesi yoktur sevdiğinin Şeyhinin iradesi vardır onun hayatında. Bitti! İnsan sevdiği için ölürmü? Ölmeli! Ölebilmeli! Biz Allahı sevdiğimizi söylüyoruz amma nefsimizin arzu ve hevalarından asla vazgeçmiyoruz. Sevdiği için ölmek nerede daha bir arzusuna bile ipotek koyduramama nerede? Olamaz! Onun için Şeyh, çoklarına hakikattan sadece işittirir pek azına da hakikattan gösterir. Çünkü kalbiyle değil nefsiyle huzurda durana sadece hakikatların sözünü ederler resmini göstermezler çünkü kalp hazır değil. Kalb ne vakit hazır olur? Mürid ne vakit müridin iradesi yoktur Şeyhin iradesi vardır o vakit kalp hazırdır.iradesini teslim etmeyen terbiye olmaz. Tabiat değişmez amma kontrol edilir. Tabiatların kontrolü ise iradenin teslimiyetiyle mümkündür. Hikaye: Eski iran hükümdarlarından biri vezirine oğlunun hocasından yakınıyormuş: - Ben istiyorum ki oğlum ilim öğrensin, benim yerime iyi bir hükümdar olsun, lakin o devamlı müzikle, sazla meşgul. Demek ki hocası buna iyi bir yön veremiyor Vezir aynı görüşte değildir: - Hükümdarım, hocanın elinde mucize yok Çocuğun teslimiyeti ve kabiliyeti neye ise hocası ona gore muamele eder. Çünkü İnsanın tabiatı değiştirilemez Terbiye yaratılışa ve teslimiyete tabidir der. Lakin Hükümdar aksi görüşteydi Terbiye ile de yaratılışa yön verebileceğini görüşündeydi. Bunu ispat için bir akşam sarayında bir eğlence düzenler. Bu eğlenceye eğitilmiş kediler getirirler.bu kediler, sırtlarında, bir tabak içinde yanan mumları taşıyorlar ve onları sırtlarında düşürmeden koşuşturuyorlardı. Hükümdar vezire bu kedileri-göstererek: -Görüyorsunuz, terbiyenin nelere gücü yetiyor, dedi Vezir karşılık vermedi. Yeni bir eğlence gecesini bekledi. yine bir başka gecede düzenlenen kedili bir eğlencede Kediler gösteriye başladığı zaman yanında gizlice getirdiği fareleri kedilerin ortasına doğru salıverdi. 3

4 Fareleri gören kediler sırtlarındaki tabağı, mumu falan unutup farelerin peşine takılıverdiler. Mumlar, tabaklar hepsi bir yana yuvarlandı Yanan mumlardan yerdeki halılar tutuştu Ortalık bir anda ana-baba gününe döndü Tam bu esnada vezir padişaha yanaşıp: - Gördünüz mü padişahım dedi. terbiye nasılda yaratılışa tabidir farelerin önüne imtihan olarak bir yem attık nasılda hiç değişmedikleri ortaya çıktı. İşte Şeyh, gelen dinleyen kimseleri tabiatlarına göre yönlendirir ve sessizce gizlice imtihan eder. Kendisi için değildir bu imtihan müridin kendini tanıması ve hangi noktada durduğunu yine kendine göstermek içindir. Ister bir kişi olsun karşısında ister bin kişi olsun, hal ve şanına göre hazır olan kimselere yol gösterecek adamdır Şeyh! Lakin insanlar bu zamanda sabırsız ve kibirli, kimse kendi iradesinden vazgeçmeyor. İradeyi vermeden ihaleyi kapmak istiyor. Olamaz. Sen kendi küçük otoriteni teslim etmeden daha yüksek otoriteyi sana teslim etmezler. İşittim ki alman devleti eski otomobil sahiplerine teklif yapmış: eskisini ver yenisini al, kötüsünü ver iyisini al. Demek ki böyle yapana devlet desteği var. Yoksa Şeyhe gelipte vermeden ver demek edep değildir.lakin dedik ya, bu zamanda Şeyhlik yapmak zor.çünkü edebi hakkıylan gözeten çok az kimse var. Eskiden Mürid Şeyhin huzurunda edepsizlik yaptığı vakitında çöpü böyle alıpta savuruyormuş Meşayıhı İzam. Bir kere daha bu hareketi yaparsan, böyle seni koparıp atarım. Bir kere daha bizim huzurumuzu bulamazsınız manasına. Şimdi müridlik değilde Şeyhlik talebiylen geliyor her gelen buraya. Şeyh olmaya geliyorlar, keyflerine uymadımi, çifte tepip kaçıyorlar. Tarikat kapısında eskiden tek bir edepsiz harekete Mürid Şeyh kapısından fırlatıp atilır bir daha o kapıyı bulamadı. Gerçi manevi yoldan onun Şeyh yine elinden tutar emnü emanına alır amma dünyada fizik olarak göremez artık Şeyhin huzurunu. Ey talip! Şeyh ne irade ederse, de! Şeyhin senden bir menfaati yok senin ondan var unutma. Altını elinde tutan o sen o altına talipsen tut sözünü. Bil ki, iradeyi vermeden irade sahibi olunmaz. Çok kimse geliyor: Şeyh, bende artık Allah Adına söz sahibi olmak istiyorum izin verin diyor. 4

5 tamam, kendi adına ne zaman konuşmayı bıraktın o vakit Allah Adına izin var konuş diyorum bende Allah Adına söz sahibi olmak isteyen ne yapacak? Evvela kendi adına konuşmayı hareket etmeyi bırakacak. Allahı tek başına bulmaya çalışmayacak. Allah asla dostsuz bulunmaz. Çünkü Allah en gizli hazinedir onun yolunu izini adresini ancak Sır sahibi itimad sahibi liyakat sahibi sözüne işine güvenilir Dostları bilir. Başkasına haramdır yasaktır kapalıdır. Ben bazı kimseler işitiyorum, hususi numaralarını umumi telefon defterlerine kaydettirmez gizli tutarlar sadece dostlar içindir onların adresleri numaraları. Bildik tanıdik olmayan onların adresini numarasını bulamaz. Allah için ne düşünüyorsun? Allahı nasıl Onun bir Dostuna tabi olmadan bulacaksın ey insan? Ey talip! Nefsini değil Şeyhini dinle. Hakiki bir Şeyh Allahın Dostum dediği sınıfa dahildir, kim ona tabi olursa o Allaha tabi olur bitti! Şeyhini dinle ve ondan hareket et ki sana İlahi ikramlar yetissin yüce mertebelere yükselesin. ----Bir gün Git oğlum demiş Abdulhalik Goncduvani hazretleri bir müride. Karşı dağa git de beni bekle. Geliyorum demiş. Dağa git de geliyorum dedi, 7 yıl gitmedi. 7 yıl mürid o dağda durdu inmedi. Şeyh 7 yıl o dağa gitmedi, mürid 7 yıl o dağda bekledi inmedi. Subhanallah! Demedi o mürid, Şeyh gelmediğine göre herhal işi gücü çıktı. Aksamda oluyor bu dağın içinde ne yaparız biz? Kurda kuşa yem oluruz. İneyim gideyim de yarın yine geleyim bekliyeyim ben. Belki yarın gelecek ben de yarın yeniden çıkarım bu dağa demedi. Oğlum git geliyorum! Bitti! 7 yıl o mürid dağda durdu böyle tüyler oldu diz kapağına kadar. Gece zikrederken o dağda halka olurmuş o dağın kurdu kuşu gelir otururlar onunla birlikte zikrederlermiş. O namaza durduğunda onlarda yanında etrafında kuşlar omuzlarında birlikte dururlarmış onunla. 7 sene sonra Peygamberden emir geldi Goncduvani hazretlerine: O müridin yanina git diyerekten. Mürşid başı boş değil. Bak dediği vakitda Peygamber bakacak. Çağır dediği vakitda çağıracak. Ve Peygamberden emir geldi çık bak o mürid ne haldedir Dağa çıktığı vakitında o bir lahzada çıktı Goncduvani hazretleri o dağa tayy ile gitti. Göz açıp kapayıncaya kadar bir zamanda o 5

6 dağda müridin yanında hazir oldu orada. oğlum dedi. Ne içün bu kadar zaman bekledin?belki benim ișim çıkmıș idi, belki bir özür vardı.ne içün sen bekledin 7 sene burda? diyor Şeyh. Demiş ki: Ya Seyyidi! Eğer ben, kendi aklımı kendi fikrimi kendi bildiğimi kullanmış olsaydım, kendi aklımla hareket edipte gelseydim bugün Peygamber emriyle buraya siz gelmezdiniz. Ben aklımı bırakmışım fikrimi bırakmışım, benim ne aklım var ne fikrim var. Ne ilmim var ne hiç bir şeyim var. Hepsi sensin. Sen bendesin bende sende oldum. Ben yoğum ya Seyyidi demiş. Hu Hu Hu Hu deye birden zikre başlayınca ak güvercinler konmaya başlamış her tarafına onlarda Hu Hu Hu çekerekten. Orda halka oldu Şeyhiylen etrafları beyaz güvercinlerlen. Ondan yeşil güvercin suretiylen geldi ondan Efendimizin Ruhaniyeti çıktı. Sırasıylan orda duran beyaz güvercinlerden sadatı Nakşibendi Şeyhlerinin ruhaniyetleri çıkıp kendilerini takdim ettiler. Hepsinin ruhaniyetleri hazır olduğunda Efendimiz o halkada hazir olan Goncduvani hazretlerine: senin mürid artık emaneti gözetecek sıfat sahibi olmuştur. Elestu bi Rabbikum kalu belada almış olduğun hazinelerin anahtarını ver şimdi ona, o zaptedebilir o hazineleri şimdi. Onun nefsi bitti. Nefsini de ezdi tüketti. Ona hükmedecek bir şey kalmadı içinde. Şeytanında işi bitti, ona tesir edemez artik. Şimdi emniyet var artık buna. Hakkı olan hazineleri kendi başına taşıyabilir buyurdu. O anında 6 kuvvet giydirildi o müride. Hakikatul Cezbe ( hakiki çekim cezbe), hakikatul kelam, hakikatul İrşad, hakikatul tevessül, hakikatul teveccüh, hakikatul Tayy. 6

7 Bu altı kuvvet olmasa verilmese, Mürşidi İzam olamaz hiç kimse belki hava civa olur. Onun için o kuvveti giydirdi Şeyhi ona ve o müridi edep ve sadakatinden dolayı mürşidlik makamına oturttu. Bir söz, Şeyhinin tek sözüylen itirazsız dağa çıktı ve: niye gelmedi, ben niye bekliyorum, ineyim asağıya sorayım beni unuttumu, yok. Sonsuz bir itimadla Şeyhine o mürid tam 7 sene dağda durdu. Ot yedi, ağaç kabuğu yedi. Ne bulduysa yedi idare etti orda 7 sene. Nefsini bitirdi, adam oldu. Adam kimdir? Şeyhini dinleyen ve dinlediği ile hareket edip Nefsine hükmedendir. Bitti! Üzerine nefsi binen adam insan sayılmaz. Nefsine hükmedemeyen adam insan sınıfından sayılmaz. Sureten insan görünse hareket ve yasam tarzıylan hayvanlar alemine ait olur o. İnsanı insan yapan nefsine hakimiyetidir. Nefsine hakimiyeti nispetince insan insanlaşır ve insanlıkta kemal bulur kamil insane olur. İnsan nefsine nasıl hükmeder? Kendi edemez. Içinçünkü nefsiyle artık yüzgöz olmuştur. Bırakacak daha otoriteli daha saygın bir kimseye o hükmetsin. Onun için Şeyhe itiraz onun kendi üzerindeki nefsi otoritesine itiraz olur ve Şeyh o vakit o kimseyi terkeder. Çünkü vazife yapamadığı yerde ısrar etmez.illa yapayım. Yok! Şeyhe itiraz edecek adamı eskiden daha ilk hatasında kapı dışarı ederlerdi de o kapıyı bir daha o mürid asla göremezdi. Söz dinlemeyecek Şeyhden iyisini bilecek yahut eleştirecek adami anında kapı dışarı ederlerdi eskiden. Söz dinlemez edeb bilmez talebeyi kim ne yapacak ne öğretecek? Tarikat devlet mektebi değil ki, isteksiz talebeye para için maaşla ilim öğretsinler. Yok! Aşk ve sevk ile Allah için olan İlahi ilim irfan yuvalarıdir dergahlar ve orada aşk ile gelenleri eğitirler. Aşk ise hakiki teslimiyet ister. Lakin biz eskilerin yaptığını yapamayız diyor Şeyh effendi, çünkü bu zamanda o terbiyeyi kimse kaldıramaz. Millet bu zamada disiplini ciddiyeti sevmiyor. Onun için biz de milletin anlayacağı dilden konusuyoruz ki kaçmasinlar. Nedir anladıkları dil? Tiyatro! Tiyatro diline bayılıyorlar. Haydi hep beraber söyleyelim: lustig lustig tralalala... Bu kadar yetisir! Hürmetil Habib hürmetil Fatiha! 7