I- Ot Verimi ile ilgili Özellikler

Transkript

1 TARIM BILIMLERI DERGISI 2003, 9 (4) Tokat Koş ullar ında Ar ı Otunun (Phacelia tanacetifolia Bentham) Yazl ı k Ekim Zaman ı Üzerinde Ara şt ı rmalar I- Ot Verimi ile ilgili Özellikler Ya şar KARADAĞ U ğ ur BOYOKBURÇ 2 Geli ş Tarihi: Özet: Tokat koş ullar ı nda yazl ı k olarak yeti ştirilen ar ı otunda (Phacelia tanacetifolia Bentham) ekim zaman ı n ı n ot verimine etkisini saptamak amac ıyla yap ı lan bu ara şt ı rma; yeti ştirme sezonlar ı nda Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ara şt ı rma alan ı nda yürütülmü ştür. Ara şt ı rma, tesadüf bloklar' deneme desenine göre üç tekrarlamal ı olarak kurulmu ştur. Ara şt ı rmada, 5 Mart tarihinden ba şlayarak 15'er gün aral ı kla 4 farkl ı ekim zaman ı kullan ı lm ışt ı r. Ekim zamanlar ı aras ı nda; çiçeklenme başlang ıc ı, bitkide salk ı m say ı s ı, bitki boyu, ya ş ot verimi ve kuru ot verimleri bak ı m ı ndan istatistiksel olarak önemli farkl ı l ıklar ortaya ç ı km ışt ı r. Ara şt ı rmadan elde edilen iki y ı ll ı k ortalama sonuçlara göre, çiçeklenme ba ş lang ı c ı gün, bitkide salk ı m say ı s ı adet, bitki boyu cm, yaş ot verimi kg/da ve kuru ot verimi kg/da aras ı nda de ğ işim göstermi ştir. Bu sonuçlara göre en yüksek bitkide salk ım say ı s ı, bitki boyu, ya ş ot verimi ve kuru ot verimi 5 Mart ekim tarihinde ekilen bitkilerden al ı nm ışt ı r. Anahtar Kelimeler: Ar ı otu, ekim zaman ı, çiçeklenme, kuru ot verimi Researches on Spring Sowing Date of Phacelia (Phacelia tanacetifolia Bentham) Under Tokat Conditions I- Forage Yield Characteristics Abstract: This study was conducted to determine the effect of different sowing dates on the forage yield of Phacelia grown as spring crop in the experimental field of the Agricultural Faculty of Gaziosmanpa şa University in the growing seasons. This experiment was arranged in a randomized complete block design with three replications. Four different sowing dates were used starting from 5 March and 15 days intervals. It was found that there were statistically significant differences between sowing dates in terms of the beginning of flowering period, number of brunch per plant, plant height, forage yield, hay yield and dry matter ratio. According to two year results, beginnings of flowering period were between 49 and 68 date, numbers of brunch per plant differed from , plant heights varied from cm, forage yields were between and kg/da and hay yields differed from 54.5 to kg/da. The highest number of brunch per plant, plant height, forage yield and hay yield were determined at 5 March sowings. Key Words: phacelia, sowing date, flowering, hay yield. Giriş Kuzey Amerika orijinli bir bitki olan aro otu (Munz, 1973) polen ve nektar kayna ğı olarak oldukça önemli bir bitkidir (Howes 1979). Birçok ar ı meras ında kar ışımlarda yer alan ar ı otu son y ıllarda ülkemizde de yeti ştirilmeye ba şlanm ışt ır. Ar ı otu Akdeniz sahil ku şa ğında ba şar ıyla yeti ştirilmektedir. Sonbaharda yap ı lan ekimlerde Nisan ay ı içerisinde çiçeklenebilmektedir (Sa ğlamtimur ve ark. 1989, Tans ı ve ark. 1995). Ar ı otu, çok de ğ i şik kullan ı m alanlar ı na sahiptir. Çiçeklerinin bol miktarda polen ve nektar olu şturmas ı yan ında, uzun süre çiçekli kalmas ı nedeniyle, Kuzey Amerika ve Avrupa ülkelerinde "Ar ı Mer'as ı" olarak yararlan ı lmaktad ır. Yap ılan çal ışmalarda ar ı otunun korunga, fığ ve kolza ile birlikte ayn ı dönemlerde yeti ştirildi ği, iyi çiçek tozu verimine sahip oldu ğu, ar ı lar ı n ar ı otunu yoncaya tercih etti ği saptanm ışt ı r (Packer 1973, Peter 1973). Di ğer yandan, ar ı otu bal ar ı lar ı için iyi bir nektar kayna ğı olarak ar ıc ılar taraf ından yayg ın olarak kabul edilmekte ve ar ı otunun dünyadaki ilk yirmi bal bitkisi aras ında s ı ralamaktad ır (Crane ve ark. 1984). Çoğunlukla ar ı mer'as ı olarak yararlan ılan ar ı otu, yem üretimine de uygun bulunmaktad ır (Sa ğlamtimur ve ark. 1988, Karada ğ ve Büyükburç 2001 a, 2001 b). Borowiec ve Pawlus (1973), ar ı otunun baklagillerle birlikte destek bitkisi olarak yeti ştirildiğini ve ar ı otu + baklagil kar ışı m ından kg/da aras ı nda yeşil ot verimi elde ettiklerini bildirmektedirler. Sağlamtimur ve ark. (1989), Çukurova ko şullar ı nda k ış l ık ara ürün olarak ar ı otunda biçim zaman ı n ı n bitki boyu ve ot verimine etkisini inceledi ği bir ara şt ırmada, s ı ras ıyla bitki boyunu cm, yaş ot verimini kg/da ve kuru madde verimini kg/da olarak belirlemi şlerdir. Karada ğ ve Büyükburç (1999), Tokat ko şullar ında yazl ı k olarak yeti ştirilen ar ı otunun verim ve adaptasyonu üzerine yapm ış olduklar ı bir ara şt ı rmada, s ıras ıyla ortalama bitki boyunu cm, ya ş ot verimini kg/da ve kuru ot verimini kg/da olarak tespit etmi şlerdir. Gaziosmanpaşa Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü - Tokat 2 Harran Only. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü - Ş anl ı urfa

2 436 TARIM BILIMLERI DERG İ S İ 2003, Cilt 9, Say ı 4 Karada ğ ve Büyükburç (2001 a), ar ı otu bitkisinde ortalama bitki boyunu cm, ya ş ot verimini kg/da ve kuru ot verimini kg/da aras ında de ğ işti ğ ini bildirmi şlerdir. Ar ı otunun k ış l ı k olarak s ıra aral ığı n ın ot verimi üzerine yap ı lan bir denemede, ortalama bitki boyu cm,ya ş ot verimi kg/da ve kuru ot veriminin kg/da aras ında de ğ iştiği bildirilmiştir (Karada ğ ve Büyükburç, 2001 b). Bilgen (1999), ar ı otunda ortalama bitki boyunun cm aras ında de ğ i şti ğini tespit etmi ştir. Williams ve Christian (1991), Phacelia tanacetifolia Bentham üzerine Güneydo ğu İ ngiltere'de yürütmü ş olduklar ı bir çal ışmada, May ıs ba şı nda ekilen parselin Temmuz ba şı ndan Ağustos sonuna kadar, May ıs sonunda ekilen parselin Temmuz ortas ından Eylül ortas ı na kadar çiçeklendi ğini ve Temmuz sonunda ekilen parseldeki bitkilerin ise Eylül sonundan itibaren çiçeklenmeye başlad ığı ve Kas ım ay ı soğ uklar ı nda görülen bitki ölümlerine kadar devam etti ğini bildirmişlerdir. Bu ara şt ı rma, Tokat-Kazova ko şullar ı nda yazl ı k olarak ekilen ar ı otunun ot verimi yönünden en uygun ekim zaman ı n ın saptanmas ı ve bu özellikler yönünden ili şkilerini incelemek amac ıyla ele al ı nm ışt ı r. dekara 2 kg tohum üzerinden hesaplanm ışt ı r (Sa ğlamtimur ve ark. 1988, Karada ğ ve Büyükburç 2001a). Ekim zaman ı olarak 5 Mart tarihinden itibaren her 15 günde bir ekim olacak şekilde 4 ayr ı ekim zaman ı nda, tohumlar 40 cm s ıra aras ı, 6 s ı ra ve 5 m uzunlu ğ undaki parsellere ekilmi ştir. Ekimle birlikte 10 kg/da diamonyum fosfat gübresi verilmi ştir. Olçum i şlemleri ve hasat her parselin her iki yanlar ındaki birer s ıra ve s ı ra ba şlar ında 0.5'er m kenar tesiri b ı rak ı ld ıktan sonra geriye kalan 4 m uzunlu ğundaki 4'er s ı rada bulunan bitkilerde yap ı lm ışt ı r. Parsellerin yar ıs ı ot hasad ı amac ıyla % 50 çiçeklenme döneminde (May ıs ay ı n ın ilk haftas ı ndan-haziran ay ı n ı n ikinci yar ıs ı na kadar sürmü ştür) biçilmi ştir (Sa ğlamtimur ve ark. 1989). Hasat edilen parsellerde çiçeklenme ba şlang ıc ı (gün), bitkide salk ı m say ı s ı (adet/bitki), bitki boyu (cm), ya ş ot verimi (kg/da) ve kuru ot verimi (kg/da) belirlenmi ştir. Ara şt ırmadan elde edilen sonuçlar Düzgüne ş ve ark. (1987)'n ın önerdi ğ i şekilde tesadüf bloklar ı deneme desenine göre analiz edilmi ş ve ortalamalar aras ı ndaki farkl ı l ıklar LSD yöntemiyle kar şı la şt ı r ı lm ışt ı r. Ara şt ı rmada incelenen özellikler aras ındaki ili şkileri belirlemek için y ı llara göre ayr ı ayr ı ortalamalar ı al ınarak basit korelasyon katsay ı lar ı hesaplanm ışt ı r. Materyal ve Yöntem Bu ara şt ırma, Gaziosmanpa şa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ta şkiftlik Kampüsü deneme tarlas ı nda 2001 ve 2002 yeti ştirme peryodunda iki y ı l süre ile yürütülmü ştür. Ara şt ı rman ın yürütüldü ğ ü aylar ve ayn ı aylar ı n uzun y ı llar iklim verileri Çizelge 1'de verilmi ştir. Çizelge 1'de ara şt ı rman ı n yürütüldü ğü aylar ve ayn ı aylar ın uzun y ı llar ayl ık s ı cakl ı k ortalamas ı s ı ras ıyla 14.9, 13.7 ve 13.9 C, ayl ı k toplam ya ğış miktar ı ise 156.7, ve mm olarak kaydedilmi ştir. Ara şt ı rma alan ı, toprak tekstürü bak ı m ı ndan killi-t ın bir yap ıya sahiptir. Organik madde miktar ı % 1.45, kireç % 10.9, yararlan ılabilir fosfor 6.30 kg/da, yararlan ı labilir potasyum 53.4 kg/da ve ph de ğeri 8.04'dür. Ara şt ı rmada bitki materyali olarak, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü'nden temin edilen Turan-92 ar ı otu (Phacelia tanacetifolia Bentham) çe şidi kullan ı lm ışt ı r. Ara şt ırma, 2001 ve 2002 y ı llar ı aras ında iki y ı l süreyle Gaziosmanpa şa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ta ş l ıçiftlik Kampüsü deneme tarlalar ında yap ı lm ışt ı r. Deneme, tesadüf bloklar ı deneme desenine göre üç tekrarlamal ı olarak kurulmu ştur. Ekilecek tohum miktar ı Bulgular ve Tart ışma Çiçeklenme başlang ıcı : De ğ i ş ik ekim zamanlar ından elde edilen iki y ı ll ık ortalama çiçeklenme ba şlang ı çlar ına ait de ğerler Çizelge 2'de verilmi ştir. Çizelge 2'den de görüldü ğü gibi, ekim zamanlar ı n ı n çiçeklenme ba şlang ıc ına etkisi, her iki deneme y ı l ında ve iki y ı ll ı k ortalamada %1 düzeyinde önemli bulunmu ştur. Bu durumda, ortalama en uzun çiçeklenme ba şlang ıc ı her iki y ılda ve y ı llar ortalamas ında da 5 Martda (67, 69 ve 68 gün) ekilen parsellerden elde edilmi ştir. Ekim zaman ı n ı n gecikmesi çiçeklenme ba şlang ıçlar ı n ı n k ısalmas ına neden olmu ştur. Bu durum, vejetasyon süresinin k ısalmas ı yan ında, ekim zaman ı n ın gecikmesine ba ğ l ı olarak bitkilerin daha yüksek s ı cakl ıklara ve daha az toplam ya ğışlara maruz kalmas ından kaynakland ığı söylenebilir (Çizelge 1). Nitekim Bak ı r (1959), yembitkilerinde büyüme peryotlar ı içerisinde ortaya ç ı kan kurakl ık ve yüksek ıs ı n ı n büyüme sürelerinin k ısalmas ına neden oldu ğ unu bildirmektedir. Bilgen (1999), Antalya şartlar ında ar ı otunun farkl ı ekim zamanlar ı n ın çiçeklenme özellikleri üzerine yapt ığı bir ara şt ı rmada, Ocak, Şubat, Mart, Nisan ve May ıs ay ında yap ılan ekimlerde çiçeklenme ba şlang ıçlar ı n ı s ıras ıyla 99.00, 80.00, 68.33, ve gün olarak belirlemi ştir. Çizelge 1. Tokat-Kazova'n ı n iklim verileri. Ortalama s ı cakl ı k ( C) Ya ğış (mm) Ortalama nisbi nem (%) Uzun Uzun Uzun Aylar y ı llar y ı llar y ı llar Mart Nisan May ı s Haziran Ort./Top *Köy Hizmetleri Ara şt ı rma Enstitüsü verilen, Tokat, 2002

3 KARADAĞ, Y. ve U. BÜYÜKBURÇ "Tokat ko ş ullar ı nda ar ı otunun (Phacelia tanacetifolia Bentham) yazl ı k ekim zaman ı 437 üzerinde ara şt ı rmalar, I. Ot verimi ile ilgili özellikler" Çizelge 2. Farkl ı ekim zamanlar ı ndan elde edilen ortalama çiçeklenme ba şlang ıçlar ı, bitkide salk ı m saylar ı ve bitki boylar ı Çiçeklenme baş lang ı c ı (ekimden itibaren gün) Bitkide salk ı m say ıs ı (adet/bitki) Bitki boyu (cm) Ekim zaman ı Ort Ort Ort. 5 Mart 67 a 69 a 68 a 12.7 a' 13.7 a 13.2 a 51.0 a' 57.9 a 54.5 a 20 Mart 59 b 64 b 62 b 10.7 ab 12.3 a 11.5 ab 4.7 ab 56.5 a 50.6 ab 5 Nisan 52 c 58 c 55 c 8.4 b 11.7a 10.1 b 40.4 b 54.2 a 47.3 b 20 Nisan 47 d 52 d 49 d 4.3 c 5.9 b 5.1 c 36.2 b 41.1 b 38.7 c Ortalama 56 b" 61 a b* 52.4 a 47.8 LSD Ayn ı sat ı r içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre ID hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ızd ı r. 'Ayn ı sat ı r içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre r.:10.01 hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ızd ı r. Ayn ı sutun içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre ic, 0.01 hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ı zd ı r. Bitkide salk ım say ıs ı : Farkl ı ekim zamanlar ı n ı n bitkide salk ım say ıs ı üzerine etkisi iki y ı ll ık ortalamalar olarak Çizelge 2'de verilmi ştir. Çizelge 2 incelendi ğ inde, ekim zamanlar ı n ın bitkide salk ım say ı s ına etkisi her iki y ılda ve y ıllar ortalamas ında istatistiki aç ıdan çok önemli bulunmu ştur. Ortalama en yüksek salk ım say ıs ı 13.2 adet ile 5 Mart, en dü şük ise 5.1 adet ile 20 Nisanda ekilen parsellerden saptanm ışt ı r. Denemede ekim zamanlar ı ilerledikçe, bir ba şka deyi şle ekim zaman ına bağ l ı olarak bitkilere sa ğlanan vejetasyon süresi k ısald ıkça salk ı m say ı s ı değerlerinde bir dü şme eğilimi göze çarpmaktad ı r. Bu durumda, yazl ık ekimlerde bitki ba şına fazla çiçek salk ı m ı elde etmek için bitkileri erken ekmenin bir avantaj sağlayaca ğı söylenebilir. Di ğer yandan, ekim zamanlar ı n ı n gecikmesiyle birlikte bitki boyu, ya ş ot ve kuru ot verimlerinde meydana gelen dü şüşler, çiçek salk ı m ı say ıs ında da azalmalara neden olmu ştur (Çizelge 2, 3). Nitekim, bitkide salk ım say ı s ı ile bitki boyu, ya ş ot ve kuru ot verimleri aras ında olumlu ve önemli ili şkiler elde edilmiştir (Çizelge 4). Karada ğ ve Büyükburç (1999), Tokat koşullar ı nda ar ı otunun yazl ı k adaptasyonu ile ilgili olarak yürütmü ş olduklar ı bir denemede m z'de çiçek salk ı m ı say ısı ile bitki boyu, ya ş ot ve kuru ot verimi aras ında çok önemli ve olumlu bir ili şkinin varl ığı n ı bildirmektedirler Bitki boyu: Ar ı otunda farkl ı ekim zamanlar ı n ı n bitki boyu üzerine etkisi Çizelge 2'de verilmi ştir. Çizelge 2'de görüldü ğü gibi, de ğ işik ekim zamanlar ın ın bitki boyuna etkisi her iki deneme y ı l ında ve iki y ı ll ık ortalamada çok önemli ç ı km ışt ır. Buna göre, en yüksek bitki boyu her iki y ılda ve y ı llar ortalamas ında da 5 Mart (51.0, 57.9 ve 54.5 cm), en dü şük ise 20 Nisanda (36.2, 41.1 ve 38.7 cm) ekilen parsellerden elde edilmi ştir. Ekim zaman ı n ı n gecikmesiyle birlikte bitki boyunda bir azlama meydana gelmi ştir. Bu durum, ekim zaman ı n ın gecikmesine ba ğ l ı olarak bitkilerin ya ğışlardan daha az faydalanma ve vejetatif peryodun daha k ısa olmas ı ndan kaynaklanmaktad ır. Çizelge 2'den de görüldü ğü gibi, 2002 y ı l ında farkl ı ekim zamanlar ından elde edilen ortalama bitki boylar ı 52.4 cm ile 2001 y ı l ı n ı n ortalama de ğerlerinden (43.1 cm) önemli düzeyde yüksek bulunmu ştur. İ kinci y ı lda vejetasyon dönemi boyunca düşen toplam ya ğışlar ın birinci y ıla göre daha yüksek olmas ı (Çizelge 1) bitki boylar ı n ı n art ışı na neden olmu ştur. Karada ğ ve Büyükburç (1999), ar ı otunda yazl ık olarak yürütmü ş olduklar ı bir denemede mm'lik ya ğışı n dü ştüğü 1997 y ı l ında ortalama bitki boyunu cm, mm'lik ya ğışı n düştü ğü 1998 y ı l ında ise cm olarak belirlemi şlerdir. Ara şt ırmam ızda saptanan bitki boyu de ğerleri Bilgen (1999)'in elde etti ği sonuçlar ile benzerlik gösterirken, baz ı ara şt ı r ı c ılar ın (Sa ğlamtimur ve ark. 1988, Karada ğ ve Büyükburç 2001 a, 2001 b) sonuçlar ından daha dü şük bulunmu ştur. Bu duruma neden olarak, denemelerin yürütüldü ğü ekolojik koşullar yan ında, söz konusu ara şt ı r ı c ılar ın denemeleri k ış l ık olarak yürütmesi, dolay ı s ıyla gerek vejetasyon süresinin uzunlu ğu ve gerekse bitkinin yeti şme dönemi içerisinde dü şen toplam ya ğışlar ı n fazla olmas ı gösterilebilir. Yaş ot verimi : Farkl ı ekim zaman ı ndan elde edilen ar ı otunun iki y ı ll ık ortalama ya ş ot verimlerine ait de ğerler Çizelge 3'de verilmi ştir. Çizelge 3 incelendi ğinde, ürün y ı llar ı nda ve iki y ı l ın ortalamas ında ekim zamanlar ı n ı n ya ş ot verimine etkisi istatistiksel olarak önemli ve çok önemli bulunmu ştur. Ortalama en yüksek ya ş ot verimi 5 Mart (837.2 kg/da), en dü şük ise 20 Nisanda (331.5 kg/da) ekilen parsellerden elde edilmi ştir. Ekim zaman ı ilerledikçe ya ş ot verim de ğerlerinde azalma kaydedilmi ştir. Erken ekimlerde vejetasyon süresinin uzamas ı yan ında, söz konusu dönemde bitkilerin geç yap ı lan ekimlere göre ya ğışlardan daha fazla istifade etmesine ba ğ l ı olarak verim değerlerinde art ışlar görülmü ştür. Di ğer yandan, ar ı otunda bitki boyu ile ya ş ot verimi aras ı nda pozitif bir ili şki bulunmu ştur (Çizelge 4). Bu ili şkiye ba ğ l ı olarak, ekim zaman ı n ın gecikmesi bitki boyunun azalmas ına, sonuç olarak da ya ş ot veriminde azalmalara neden olmu ştur. Ar ı otu bitkisiyle ilgili yap ılan çal ışmalarda pek çok say ıda ara şt ı r ıc ı, bitki boyu ile ya ş ot verimi aras ında pozitif ve önemli ilişkilerin bulunduğunu bildirmektedirler (Karada ğ ve Büyükburç 1999, 2001 a, 2001 b). Ara şt ırmadan elde edilen ya ş ot verimi, Karada ğ ve Büyükburç (1999)'un elde ettikleri de ğerlere yak ın, baz ı ara şt ı r ı c ı lar ın (Borowiec ve Pawlus 1973, Sa ğ lamtimur ve ark. 1988, Karada ğ ve Büyükburç 2001 a, 2001 b) tespit ettikleri de ğerlerden ise daha dü şük bulunmu ştur. Bu durum, ara şt ı rmalar ın yürütülmü ş oldu ğu ekolojik koşullar ın, özellikle de vejetasyon dönemi boyunca dü şen toplam yağışlardan ve de söz konusu ara şt ı r ı c ı lar ı n denemeleri k ış l ık olarak yürütmelerinden kaynakland ığı söylenebilir. Kuru ot verimi : De ğ i şik ekim zamanlar ı ndan elde edilen iki y ı ll ık ortalama kuru ot verimlerine ait değerler Çizelge 3'de verilmi ştir. Çizelge 3'deki de ğerler incelendi ğinde, ekim zamanlar ı n ın denemenin

4 438 TARIM B İ L İMLER İ DERG İ S İ 2003, Cilt 9, Say ı 4 Çizelge 3. Farkl ı ekim zamanlar ı ndan elde edilen ortalama ya ş ot ve kuru ot verimleri Yaş ot verimi (kg/da) Kuru ot verimi (kg/da) Ekim zaman ı Ort Ort. 5 Mart a * a a a a a 20 Mart a ab ab a b b 5 Nisan a bc b a b b 20 Nisan b c c 31.0 b 77.9 c 54.5 c Ortalama b a LSD Ayn ı sat ı r içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre p0.05 hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ı zd ı r. Ayn ı sütun içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine görei:k0.05 hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ızd ı r. Ayn ı sütun içerisindeki benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre pk0.01 hata s ı n ı rlar ı içinde birbirinden farks ızd ı r. her iki y ı l ında ve iki y ı l ın ortalamas ında kuru ot verimine istatistiksel olarak çok önemli bir etkisi olmu ştur. Buna göre en yüksek kuru ot verimi, her iki y ılda ve y ı llar ortalamas ında 5 Mart (183.1, ve kg/da), en dü şük ise 20 Nisanda (31.0, 77.9 ve 54.5 kg/da) ekilen bitkilerden tespit edilmi ştir. Ekim zaman ı n ın gecikmesiyle birlikte ya ş ot veriminde oldu ğu gibi, kuru ot verimi de ğerlerinde de azalma kaydedilmi ştir. Bu durum, kuru ot verimi ile bitki boyu ve ya ş ot verimi aras ı nda olumlu ve önemli bir ilişkinin bulundu ğ u (Çizelge 4), dolay ıs ıyla ekim zaman ı n ı n gecikmesiyle birlikte gerek bitki boyunun ve gerekse ya ş ot verimlerinin azalmas ı, kuru ot verim de ğerlerinin de azalmas ına neden olmu ştur. Karada ğ ve Büyükburç (2001 a, 2001 b) kuru ot verimi ile bitki boyu ve ya ş ot verimi aras ında olumlu ve çok önemli ilişkilerin bulundu ğ unu bildirmektedirler. Di ğer yandan ekim zaman ı n ı n gecikmesiyle birlikte bitkilerin vejetasyon süresinin k ısalmas ına ve bitkinin yeti şme dönemi içerisinde dü şen toplam ya ğışlar ı n azalmas ı n ın bir sonucu olarak da kuru ot veriminin dü şmesine neden olmu ştur. Denemeden elde edilen kuru ot verimi de ğerleri baz ı ara şt ı r ıcı lar ı n (Sa ğlamtimur ve ark. 1988, Karada ğ ve Büyükburç 2001 a, 2001 b) elde etmi ş olduklar ı bulgulardan daha dü şük bulunmu ştur. Bu farkl ı l ık, ya ş ot veriminde oldu ğu gibi kuru ot veriminin de çevre faktörlerinden özellikle de iklim de ğ işikliklerinden ve denemelerin k ış l ı k ve yazl ık olarak yürütülmesinden kaynakland ığı n ı söyleyebiliriz. Özellikler aras ı ili şkiler: Ar ı otunda, farkl ı ekim zamanlar ına ait özellikler aras ı ndaki ikili ili şkilerin belirlendi ği değerler ve basit korelasyon katsay ı lar ı Çizelge 4'de verilmi ştir. Çizelge 4'de görüldü ğü gibi, çiçeklenme ba şlang ıc ı ile bitkide salk ım say ıs ı ve bitki boyu aras ı nda denemenin ilk y ı l ında olumlu ve önemli, ikinci y ıl önemsiz; ya ş ot ve kuru ot verimi ile denemenin ikinci y ı l ı nda olumlu ve önemli, birinci y ıl ise önemsiz bir ili şkinin bulundu ğ u belirlenmi ştir. Bitkide salk ım say ısı ile bitki boyu ve ya ş ot verimi aras ı nda denemenin her iki y ı l ı nda da olumlu ve önemli bir ilişki elde edilirken, kuru ot verimi (0.954) ile 2002 y ı l ında olumlu ve önemli, 2001 y ı l ında ise önemsiz bir ili şki elde edilmi ştir. Karada ğ ve Büyükburç (1999), ar ı otunda m2'de çiçek salk ı m ı say ı s ı ile bitki boyu, ya ş ot verimi ve kuru ot verimi aras ı nda olumlu ve önemli bir ilişkinin bulundu ğ unu bildirmi şlerdir. Çizelge 4. Ara şt ı rmada incelenen özellikler aras ı nda bulunan korelasyon katsay ı lar ı Incelenen Bitkide Bitki Yaş ot Kuru ot özellikler salk ı m boyu verimi verimi say ı s ı Çiçeklenme ba ş lang ı c ı * * Bitkide salk ı m * * say ı s ı * * Bitki boyu Ya ş ot verimi * ) S ı raslyla 2001, 2002 y ı llar ı na ait korelasyon katsay ı lar ı. *f.)0.05, -pi0.01 hata s ı n ı rlar ı içerisinde önemli. Bitki boyu ile ya ş ot ve kuru ot verimi aras ı nda denemenin her iki y ı l ı nda da önemsiz fakat olumlu bir ili ş ki elde edilimi ştir. Bitki boyu ile ya ş ot ve kuru ot verimi aras ında önemli ve olumlu bir ili şkinin bulundu ğ u baz ı araşt ı r ı c ılar (Karada ğ ve Büyükburç 2001 a, 2001 b) taraf ı ndan da bildirilmi ştir. Ya ş ot verimi ile kuru ot verimi aras ında 2001 ve 2002 y ı l ında olumlu ve önemli bir ili şki saptanm ışt ı r. Ya ş ot ile kuru ot verimi aras ı nda özellikle 2002 y ı l ı nda ili şki düzeyi (0.999 ) di ğer y ı la göre oldukça yüksektir. Vejetasyon süresince dü şen ya ğışın 2002 y ı l ında daha fazla olmas ı, yaş ot veriminin yükselmesine ve dolay ıs ıyla kuru ot veriminde art ışa neden olmu ştur. Karada ğ ve Büyükburç (1999, 2001 a, 2001 b) an ı lan özellikler aras ında önemli ve pozitif bir ili şkinin bulundu ğunu bildirmi şlerdir. Sonuç olarak, Tokat ko şullar ında yazl ık olarak iki y ıl süre ile yürütülen bu ara şt ırmada; ar ı otunun ot üretimi için yeti ştiricili ğinde bitkilerin Mart ay ı n ın ilk haftas ında ekilmesinin uygun oldu ğu, geç tarihlerde yap ılan ekimlerin gerek ot ve gerekse bitkide salk ı m say ı lar ında azalmalara neden oldu ğu saptanm ışt ı r. Ekim zaman ı n ın ilerlemesine ba ğ l ı olark, ar ı otunun kurakl ıktan ve yüksek s ıcakl ı klardan olumsuz yönde etkilendi ğ i söylenebilir.

5 KARADAĞ, Y. ve U. BÜYÜKBURÇ "Tokat ko ş ullar ı nda ar ı otunun (Phacelia tanacetifolia Bentham) yazl ı k ekim zaman ı 439 üzerinde ara şt ı rmalar, I. Ot verimi ile ilgili özellikler" Kaynaklar Bak ı r, O Ekolojik Faktörlerin Önemli Yembitkilerinin Büyüme ve Gelişmesine Tesirleri Üzerinde Ara şt ı rmalar. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay ı nlar ı : 237. Bilimsel Ara şt ı rma ve İ nceleme: 200, Ankara Üniversitesi Bas ı mevi, 116, Ankara. Bilgen, M Ar ı otununda (Phacelia tanacetifolia Bentham) farkl ı ekim zamanlar ı n ı n çiçeklenme özellikleri üzerine etkisi. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, Kas ı m 1999, , Adana. Borowiec, S., M. Pawlus, Changes in soil content under some crops vegetation. Herbage Abstracts, 43 (10) 315, No:2832. Crane, E., P. Walker and R. Day, Directory of Important World Honey Sources. International Bee Research Association, London, UK, 384 pp. Düzgüne ş, O., T. Kesici, O. Kavuncu ve F. Gürbüz, Araştı rma Deneme Metodlar ı, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay ı nlar ı No: Ders Kitab ı : 295, Ankara. Howes, F.N Plants and Beekeeping. Faber and Faber, London & Boston, 236. Karada ğ, Y., U. Büyükburç, Tokat ko ş ullar ı nda yeti ştirilen an otunun (Phacelia tanacetifolia Bentham) verim ve adaptasyonu üzerine bir ara şt ı rma. Gaziosmanpa şa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16 (1) Karada ğ, Y., U. Büyükburç, 2001 a. The effect of different sowing dates on herbage and seed yields of phacelia (Phacelia tanacetifolia Bentham). Prospect of the 3 th Millenium Agriculture. October 25-27, 54-57, Cluj-Napoca, Romania. Karadağ, Y., U. Büyükburç, 2001 b. Ar ı otunda (Phacelia tanacetifolia Bentham) farkl ı s ı ra aral ığı n ı n ot ve tohum verimlerine etkileri. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, Eylül 2001, Cilt 3 Çay ı r-mera, Yembitkileri, , Tekirda ğ. Munz, A.P A California Flora. Univ. of California Press. Berkeley and Los Angeles. Packer, J The flight and foraging behaviour of the alkali bee (Nomina melanderi Ckll.) and the alfalfa leaf cutter bee (Megachile rotundata F.). Herbage Abstracts, 43 (9) 267, No: Peter, J Studies on floral nectar secretion in field crops. Herbage Abstracts, 43 (10) 333, No: Sağlamtimur, T., V. Tans ı ve H. Baytekin, Yembitkileri Yeti ştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitab ı, No:73, Adana. Sağlamtimur, T., V. Tans ı ve H. Baytekin, Çukurova Koş ullar ı nda k ış l ı k ara ürün olarak yeti ştirilen ar ı otu (Phacelia californica Cham)'nda biçim zaman ı n ı n bitki boyu ve ot verimine etkisi üzerinde bir ara şt ı rma. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 4 (1) Tans ı, V., T. Sa ğlamtimur, M. K ı z ı lşimşek ve U. Kumova, Observation on Phacelia tanacetifolia Bentham as a food plant for honey bees in Southern Turkey. Congres Apimondia. Lousanne Williams, I.H., D.G. Chiristian, Observation on Phacelia tanacetifolia Bentham (Hydropyllaceae) as a food plant for honey bees and bumble bees. Journal of Agric. Research. 30 (1) İ letişim adresi : Yaşar KARADAĞ Gaziosmanpa şa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü-Tokat