VAN YÖRESİ ELMA SELEKSİYONLARI - 3: PERİYODİSİTE EĞİLİMİ BULUNAN GENOTİPLER

Transkript

1 Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg.,Cilt:3,Sayı:2,2013,29-38/Ordu Univ. J. Sci. Tech.,Vol:3,No:2,2013,29-38 VAN YÖRESİ ELMA SELEKSİYONLARI - 3: PERİYODİSİTE EĞİLİMİ BULUNAN GENOTİPLER Tuncay KAYA 1*, Fikri BALTA 2 1 Iğdır Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü, Iğdır-Türkiye 2 Ordu Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü, Ordu-Türkiye ÖZET Bu araştırma Van Yöresi elma genetik kaynaklarının fenolojik, morfolojik ve pomolojik özelliklerinin tanımlanması amacıyla, Van Merkez, Edremit ve Gevaş ilçelerinde 2005, 2006 ve 2007 yıllarında yürütülmüştür. İncelenen elma genotiplerinin periyodisiteye eğilimleri belirlenmiştir. İncelenen 137 elma genotipinden 107 tanesi bir yıl ürün verirken ertesi yıl ürün vermemiştir. Tam çiçeklenmeden hasada kadar gün geçmiştir. İncelenen 107 elma genotipinde; meyve eti sertliği libre (VANEL-008, VANEL-122), meyve çapı mm (VANEL -066, VANEL-110), meyve ağırlığı g (VANEL -070, VANEL-131), ph değeri (VANEL-122, VANEL-077), suda çözünebilir kuru madde miktarı % (VANEL-009, VANEL-027), titre edilebilir asit miktarı % (VANEL - 070, VANEL-122) arasında değişmiştir. Anahtar Kelimeler: Elma, Periyodisite, Seleksiyon APPLE SELECTIONS OF VAN - 3: ALTERNATE BEARING GENOTYPES ABSTRACT This study was conducted to determine phenological, morphological and pomological traits of native apples grown in Central Van, Edremit and Gevaş districts for three years ( ). Tendency of alternate bearing was determined in all investigated apple genotypes. Alternate bearing was determined in 107 apple genotypes as existent. From the full flowering time to the harvest time was between days. According to the research results; fruit flesh firmness ranged from pound (VANEL -008, VANEL-122), fruit diameter ranged from mm (VANEL-066, VANEL-110), fruit weight was recorded as g (VANEL-070, VANEL-131), ph ranged from (VANEL-122, VANEL- *e-posta: tuncay.kaya@igdir.edu.tr Bu çalışma 2008 yılında tamamlanan Van Merkez, Edremit ve Gevaş İlçeleri Elma Genetik Kaynaklarının Fenolojik, Morfolojik, Pomolojik ve Moleküler Tanımlanması isimli doktora tezinin bir bölümü olup, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından desteklenmiştir (Proje No: 2006-FBE-095). 29

2 Van Yöresi Elma Seleksiyonları 3: Periyodisite Eğilimi Bulunan Genotipler 077), the amount of soluble solids content was between % (VANEL - 009, VANEL-027) and titratable acidity was determined between % (VANEL-070, VANEL-122). Keywords: Apple, Alternate bearing, Selection 1. GİRİŞ Elma (Malus domestica Borkh.) dünyada ekonomik anlamda yetiştiriciliği ve ticareti yapılan önemli kültür bitkilerinden biridir. Ayrıca son yıllarda yetiştiricilik metotları ve yeni çeşitlerin geliştirilmesi kadar, ticareti itibariyle de öne çıkan bir meyve olmuştur. Birçok ülkede elma özelinde ıslah ve yetiştiricilik konularını da içeren organizasyonlar geliştirilmiştir [1, 2]. Bugün dünyada 7500 den fazla elma çeşidinin var olduğu ve bunların 2500 kadarının ABD de yetiştirildiği bildirilmektedir. Bununla birlikte ticari önem kazanmış elma çeşitlerinin sayısının 100 civarında kaldığı da görülmektedir [3]. Elma meyvesinin genetik zenginliği tüm dünyada ve ülkemizde de izlenmekte ve yeni genotiplerin ortaya çıkarılması ile bu genetik çeşitlilik genişlemeye devam etmektedir. Keza elmanın çok farklı iklimsel ve coğrafi koşullar altında yaygınlaşması bunun en önemli göstergelerinden sayılmaktadır. Vavilov a göre Çin, Hindistan, Orta Asya, Yakın Doğu, Akdeniz Havzası, Etiyopya, Güney Meksika-Orta Amerika ve Güney Amerika olmak üzere 8 gen merkezi mevcuttur [4]. Birçok meyve türünün anavatanı olan ülkemiz, elmanın da anavatanları arasında gösterilmektedir [5, 6]. Ülkemizde görülen farklı ekolojik şartlar pek çok meyve tür ve çeşidinin belirli alanlara yoğunlaşmasına neden olmuştur. Yıllar içerisinde bu meyve tür ve çeşitleri arasından o yöreye iyi uyum sağlamış ve bazı üstün özelliklere sahip tipler ortaya çıkmıştır. Fakat son yıllarda yabancı kökenli standart çeşitlerin yaygın bir şekilde yetiştirilmeye başlanması özellikle ıslah çalışmalarında büyük önem taşıyabilecek bu genotiplerin yok olmasına sebep olmaktadır. Bundan dolayı yerel çeşitlerimizin özelliklerinin belirlenerek koruma altına alınması ıslah çalışmaları ve genetik çeşitlilik bağlamındaki çevre hassasiyetleri açılarından önemli görülmektedir [7]. Nitekim ülkemizde yetiştirilen mahalli çeşitlerin tamamı pomolojik yönünden incelenmediğinden çeşitlerin değerleri tam olarak ortaya konulamamıştır. Bu nedenle geniş bir meyvecilik kültürüne sahip ülkemizde, bugüne kadar yürütülen ve bundan sonra da yürütülecek olan seleksiyon çalışmaları sayesinde mahalli çeşitlerin değerleri ortaya çıkacağı düşünülmektedir [8]. Ayrıca meyveciliğin en önemli sorunlarının başında çeşit sorunu gelmektedir. Mahalli çeşitlerimizin kayıt altına alınarak korunması ve çeşitliliğin artırılması bu bakımdan da önemlidir. 30

3 T.Kaya F.Balta Elma yetiştiriciliğindeki önemli sorunlardan biri de periyodisite sorunudur. Başlangıçta bu sorunun genel olarak karbon-azot dengesinden kaynaklandığı düşünülmekte ise de sonraları bunun aynı zamanda bir çeşit sorunu olduğu üzerinde durulmuştur [9, 10]. Bu araştırma, Van Gölü Havzasında yürütülmüş olup araştırma sahasını Van merkez, Edremit ve Gevaş ilçeleri oluşturmuştur. Özellikle bu araştırma kapsamında periyodisiteye eğilimi bulunan elma genotiplerinin fenolojik, pomolojik ve morfolojik özellikleri belirlenerek daha sonra yapılacak ıslah çalışmalarına katkıda bulunulması amaçlanmıştır. 2. MATERYAL VE YÖNTEM 2.1. Materyal Van Merkez, Edremit ve Gevaş ilçe merkezlerinde yıllarında yürütülen çalışmanın materyalini, bölgede bulunan mahalli elma çeşitleri ile tohumdan yetişmiş elma genotiplerine ait bütün elma ağaçları oluşturmuştur. İncelemeler sonunda 137 elma genotipi seçilmiş olup, periyodisite eğilimi bulunan 107 elma genotipinin morfolojik, fenolojik ve pomolojik özellikleri incelenmiştir Yöntem Morfolojik, fenolojik ve pomolojik özellikler: Morfolojik özellikler olarak; taç yüksekliği, taç genişliği, ağacın gövde çevresi dikkate alınmıştır. Fenolojik özellikler olarak; tomurcuk patlaması, çiçeklenme başlangıcı, azami çiçeklenme, çiçeklenme sonu ve hasat başlangıcı tarihleri tespit edilmiştir. Bu dönemlerin tespitinden sonra, azami çiçeklenmeden hasat başlangıcına kadar geçen gün sayısı, her çeşit için ayrıca hesaplanmıştır. İncelenen çeşitlerde pomolojik özellikleri belirlemede; meyve ağırlığı, meyve hacmi, meyve yoğunluğu, meyve eti sertliği, meyve uzunluğu, meyve çapı, meyvelerin şekil indeksi esas alınmıştır. Meyve suyu elde edildikten sonra ph, suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM) ve titre edilebilir asit miktarı tespit edilmiştir. Periyodisiteye eğilim durumu: Periyodisiteye eğilim durumu üç yıllık gözlem sonuçlarına göre belirlenmiştir. İncelenen elma genotipleri; her yıl yeterli miktarda verim alınan genotipler yok, bir yıl verim alınırken ertesi yıl verim alınamayan genotipler var, ardışık iki yıl verim alındıktan sonra üçüncü yıl verim alınamayan genotipler ise kısmen şeklinde tanımlanmıştır. 3. BULGULAR VE TARTIŞMA İncelenen 107 elma genotipinden 3 hasat yılında örnekler alınarak analiz yapılmış ve kayıtlar tutulmuştur. Her üç yılın değerleri ortalaması bu çalışmaya yansıtılmıştır. İncelenen tüm genotiplere ait değerler Tablo 1 de verilmiştir. 31

4 Van Yöresi Elma Seleksiyonları 3: Periyodisite Eğilimi Bulunan Genotipler Tablo 1. İncelenen elma genotiplerinin bazı meyve ve ağaç karakterleri GENOTİP MES MB MÇ MŞİ MA MH MY NO (Lb) (mm) (mm) (%) (g) (ml) (g ml -1 ph SÇKM TEA TÇ HB TÇHG ) (%) (%) (gün) VANEL May 07.Eyl 124 VANEL May 22.Eyl 138 VANEL May 06.Eyl 123 VANEL May 22.Ağu 101 VANEL May 21.Ağu 108 VANEL May 22.Ağu 100 VANEL May 19.Eyl 130 VANEL May 22.Ağu 102 VANEL May 22.Ağu 107 VANEL Nis 10.Ağu 100 VANEL May 23.Ağu 105 VANEL May 21.Ağu 107 VANEL May 22.Ağu 108 VANEL May 23.Ağu 102 VANEL May 22.Ağu 107 VANEL May 19.Eyl 125 VANEL May 01.Eyl 106 VANEL May 22.Ağu 106 VANEL May 08.Ağu 90 VANEL May 04.Eyl 121 VANEL May 22.Ağu 100 VANEL May 04.Eyl 120 VANEL May 06.Eyl 124 VANEL May 22.Ağu 105 VANEL May 01.Eyl 119 VANEL May 03.Eyl 116 VANEL May 22.Ağu 101 VANEL Nis 30.Ağu 121 VANEL May 30.Ağu 119 VANEL May 22.Ağu 106 VANEL May 07.Ağu 96 VANEL May 22.Ağu 109 VANEL May 22.Ağu 106 VANEL May 23.Ağu 105 VANEL Nis 01.Eyl 123 VANEL May 22.Ağu 108 VANEL Nis 22.Ağu 112 VANEL May 19.Eyl 138 VANEL May 23.Ağu 105 VANEL May 22.Ağu 99 VANEL Nis 13.Ağu 103 VANEL May 12.Eyl 117 VANEL May 01.Eyl 110 VANEL May 07.Eyl 125 VANEL May 22.Ağu 104 VANEL May 22.Ağu 107 VANEL May 22.Ağu 103 VANEL May 01.Eyl 115 VANEL May 13.Ağu 101 VANEL May 13.Ağu 102 VANEL May 23.Ağu 105 VANEL May 22.Ağu 111 VANEL Nis 10.Ağu 100 VANEL May 12.Eyl 128 VANEL Nis 23.Ağu

5 T.Kaya F.Balta Tablo 1. İncelenen elma genotiplerinin bazı meyve ve ağaç karakterleri (devam) GENOTİP MES MB MÇ MŞİ MA MH MY SÇKM TEA NO (Lb) (mm) (mm) (%) (g) (ml) (g ml -1 ph TÇ HB TÇHG ) (%) (%) (gün) VANEL May 22.Ağu 110 VANEL May 13.Ağu 100 VANEL May 23.Ağu 109 VANEL May 13.Ağu 100 VANEL Nis 13.Ağu 103 VANEL May 13.Ağu 100 VANEL May 22.Ağu 108 VANEL May 22.Ağu 107 VANEL May 22.Ağu 101 VANEL May 12.Eyl 125 VANEL Nis 10.Ağu 104 VANEL May 22.Ağu 111 VANEL Nis 08.Ağu 98 VANEL Nis 10.Ağu 105 VANEL May 13.Ağu 99 VANEL May 07.Eyl 126 VANEL Nis 07.Eyl 132 VANEL May 23.Ağu 98 VANEL Nis 24.Ağu 114 VANEL May 03.Eyl 112 VANEL Nis 24.Ağu 121 VANEL May 24.Ağu 113 VANEL May 23.Ağu 110 VANEL Nis 23.Ağu 113 VANEL May 23.Ağu 107 VANEL May 23.Ağu 112 VANEL May 18.Ağu 106 VANEL May 08.Ağu 96 VANEL May 19.Eyl 127 VANEL Nis 08.Ağu 98 VANEL Nis 09.Ağu 99 VANEL May 10.Ağu 95 VANEL Nis 24.Ağu 116 VANEL May 22.Ağu 107 VANEL May 24.Ağu 113 VANEL Nis 08.Ağu 98 VANEL Nis 23.Ağu 115 VANEL May 07.Eyl 125 VANEL May 21.Ağu 106 VANEL May 12.Eyl 126 VANEL May 24.Ağu 113 VANEL May 07.Ağu 90 VANEL May 18.Eyl 124 VANEL May 10.Ağu 97 VANEL May 10.Ağu 98 VANEL May 19.Eyl 125 VANEL May 23.Ağu 100 VANEL May 08.Ağu 97 VANEL May 05.Eki 147 VANEL May 03.Eyl 118 VANEL May 03.Eyl 118 VANEL Nis 05.Eki 158 Ortalama Maksimum May 05.Eki Minimum Nis 07.Ağu MES: Meyve eti sertliği, MB: Meyve boyu, MÇ: Meyve çapı, MŞİ: Meyve şekil indeksi, MA: Meyve ağırlığı, MH: Meyve hacmi, MY: Meyve yoğunluğu, SÇKM: Suda çözünebilir kuru madde miktarı, TEA: Titre edilebilir asit oranı, TÇHG: Tam çiçeklenmeden hasada kadar geçen gün sayısı, TÇ: Tam çiçeklenme, HB: Hasat başlangıcı 33

6 Van Yöresi Elma Seleksiyonları 3: Periyodisite Eğilimi Bulunan Genotipler Buna göre; meyve eti sertliği libre (VANEL-008, VANEL-122), meyve boyu mm (VANEL-135, VANEL-100), meyve çapı mm (VANEL-066, VANEL-110), meyve ağırlığı g (VANEL -070, VANEL-131), meyve şekil indeksi (VANEL -110, VANEL-078), ph değeri (VANEL -122, VANEL-077), suda çözünebilir kuru madde miktarı % (VANEL -009, VANEL-027), titre edilebilir asit miktarı % (VANEL -070, VANEL-122) arasında değişmiştir. Genotiplerde hasat başlangıç tarihleri 07 Ağustos-05 Ekim arasında gerçekleşmiş olup, tam çiçeklenmeden hasada kadar gün geçtiği belirlenmiştir (Tablo 1). Tokat ilinde yapılan bir araştırmaya göre çeşitlerde tam çiçeklenme 9-25 Nisan tarihleri arasında, meyvelerin olgunlaşması 26 Temmuz-25 Eylül tarihleri arasında olmuştur. Çeşitlerin ortalama meyve ağırlıkları g (Alyanak -Yer elması); suda çözünebilir kuru madde miktarı % 16-9 (Gelin elma -Arapkızı) arasında saptanmıştır [11]. Adilcevaz yöresinde en erken çiçeklenme yazlık genotiplerde 9 Mayıs, güzlük ve kışlık genotiplerde ise 22 Mayıs ta gerçekleşmiştir. Yörede meyvelerin hasat başlangıcı, yazlık genotiplerde 8 Ağustos, güzlük ve kışlık genotiplerde 4 Eylül olarak kaydedilmiştir [12]. Karlıdağ ve Eşitken [7] tarafından; meyve ağırlıkları g (Demir) ile g (Hışhış), meyve eni mm (Havyalı) ile mm (Hışhış), meyve boyu mm (Demir) ile mm (Hışhış), meyve eti sertliği 3.70 kg cm -2 (Hışhış) ile 5.25 kg cm -2 (Baba), SÇKM % 9.10 (Büyük) ile % (Kış, Karasakı ve Baba) ve titre edilebilir asit miktarı da % 0.26 (Hışhış) ile % 0.73 (Büyük elma) arasında bulunmuştur. Bolat [13] elma genotiplerinde çiçeklenme ile hasat arasında gün geçtiğini bildirmiştir. Seçilen elma genotiplerinde meyve çapı mm ile mm, meyve ağırlığı ise g ile g arasında değişmiştir. Meyve eti sertliği ise 8.21 lb ile lb arasında değişmiştir. Hernandez ve ark. [14] 6 elma çeşidinde ilk çiçeklenme tarihini 21 Nisan ile 14 Mayıs, tam çiçeklenme 28 Nisan 20 Mayıs, son çiçeklenme 14 Mayıs- 31 Mayıs, hasat tarihi olarak ise 22 Eylül ile 23 Ekim tarihlerini belirlemiş olup, çeşitlerde tam çiçeklenmeden hasada kadar geçen süreyi 134 (Marialena) ile 179 (Reinata Encarnada) gün arasında kaydetmişlerdir. Hampson ve ark. [15] M9 elma anacı üzerine aşılı Braeburn, Golden Delicious ve Yataka Fuji elmalarının 14 farklı bölgede kalite değerleri üzerine bir çalışma yapmışlardır. Bu üç elma çeşidinin farklı bölgelere göre ortalama meyve ağırlıkları g, meyve enleri mm, meyve boyları mm arasında tespit edilmiştir. Trabzon da yapılan bir çalışmada Yomra elmasına ait toplam 54 elma tipinin pomolojik özellikleri incelenmiştir ve 2008 yılı ortalamalarına göre tiplerin meyve ağırlığı, meyve eni ve meyve boyu değerleri sırasıyla g, mm ve mm, meyve eti sertliği ve SÇKM değerleri ise sırasıyla 8.25 kg cm -2 ve brix bulunmuştur [16]. Bu araştırmada incelenen 107 elma genotipinin ağırlıklı olarak yazlık ve güzlük elmalar grubuna girebileceği ayrıca kışlık genotiplerin bulunduğu görülmektedir. Özellikle erken dönem yazlık elma pazarına dönük çeşit geliştirme çalışmalarında 34

7 T.Kaya F.Balta bu kaynaklardan yararlanma imkânları olacağı değerlendirilmektedir. Meyve özellikleri bakımından çok geniş bir değişim aralığı göze çarpmaktadır. İncelenen genotipler arasında dünya ortalamasının üzerinde meyve iriliği ve albenisine sahip genotipler bulunmaktadır. Gerek ülkemizde gerekse diğer ülkelerde yapılan çalışmalardan elde edilen değerler ile kıyaslandığında Van Gölü Havzası büyük bir elma koleksiyon bahçesini andırmaktadır. Elma ıslah çalışmaları açısından çok değerli olan bu kaynakların değerlendirilmesi ve koruma altına alınarak geliştirilmesi kıymetli görülmekte ve önerilmektedir. Tablo 2 incelendiğinde ise 107 elma genotipinin tamamında periyodisite eğilimi bulunduğu görülmektedir. Bazı genotipler bir yıl verim verdikten sonra bir yıl vermemektedir. Bazılarında ise ağır periyodisite eğilimi olarak tanımlanabilecek bir yıl verimden sonra iki yıl vermeme durumu izlenmektedir. Çalışma yıllarını kapsadığından 2006 yılında verim alınan genotipler hakkında ağır periyodisite eğiliminden bahsetmek imkânı bulunmamaktadır. Tablo 2. Periyodisite eğilimi gösteren elma genotiplerinin verim yılları* GENOTİP GENOTİP GENOTİP VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL VANEL *1: verim alındı; 0: verim alınamadı 35

8 Van Yöresi Elma Seleksiyonları 3: Periyodisite Eğilimi Bulunan Genotipler Kazankaya ve ark. [12] tarafından yapılan araştırmada periyodisite durumu bakımından; Pamuk-V, Van-II, Ekşi Van-III ve Turş-IV genotiplerin periyodisite gösterdiği, diğer genotiplerin ise periyodisite göstermediği gözlenmiştir. Erzincan da yapılan bir çalışmada Sakı elma çeşidi içerisinden üstün nitelikli klonlar seçilmiş ve Aksakı elma tiplerinden 24M-1, 24M-12 ve 24Ü-6 ile Karasakı elma tiplerinden 24M-31 ve 24Ü-9 nolu tiplerin periyodisiteye eğilimlerinin diğer tiplere göre az olduğu tespit edilmiştir [17]. Eltez [18], Niğde ilinin değişik bölgelerinde yaptığı çalışmada Amasya elma çeşidine ait çok sayıda meyve ağacı arasından periyodisite göstermeyen tipleri tespit etmek amacıyla başlatılan araştırma 52 tip üzerinden sürdürmüştür. Bu tipler arasından tüm diğer özellikler de dikkate alınarak periyodisite göstermeyen tiplerden 41, 37, 23, 20, 39, 31, 50, 32, 22, 38 numaralı olanlar seçmiştir. Bolat [13] seçilen elma tiplerinden 2 tanesinde kısmen periyodisite görülürken 10 tanesinde görülmediğini bildirmiştir. Janick [19] GoldRush isimli elmanın periyodisiteye eğilim gösterdiğini ancak seyreltme yapılarak bu sorunun ortadan kaldırılabildiğini gözlemiştir. 4. SONUÇ Bu çalışmadan elde edilen verilere göre 107 elma genotipi periyodisiteye eğilimli olarak değerlendirilmektedir. Ancak bu elmalardan meyve ve ağaç karakterleri bakımından hastalık ve zararlılara mukavemet, kötü iklim koşullarına tolerans, ağaç başına verim ve sanayi ihtiyaçlarını karşılama yönleriyle üstün olanların belirlenmesi amaçlarıyla detaylı araştırmalar yapılması önerilmektedir. İncelenen elma genotiplerine ait ağaçların önemli bir kısmının yaşlı ağaçlar olduğu gözlenmektedir. Ayrıca bu ağaçların kapama elma bahçesi koşullarında bulunmadığı ve kültürel uygulamaların yetersizliği de dikkati çekmektedir. Dolayısıyla ağır periyodisite eğilimi gösteren genotiplerin iyi bakım koşullarında bu eğiliminin değişebileceği, periyodisiteye eğilimi bulunanların ise düzenli verim durumuna geçebileceği olası görülmektedir. Nitekim periyodisiteye eğilimi bulunan elmaların iyi bakım koşullarında her yıl düzenli verim sağlayabildiği bilinmektedir. Bu çalışmada özellikle erkenci karakter gösteren VANEL-044 genotipi meyve eti sertliği ile öne çıkarken yine erkenci VANEL-034 genotipi meyve iriliği ile öne çıkmaktadır. Bu genotiplerin yazlık elma ıslahı çalışmaları bağlamında değerlendirilme olanakları üzerinde durulması önerilmektedir. Ayrıca tüm genotipler içerisinde 200 g üzerinde meyve ağırlığı ile dikkati çeken VANEL-066 ve VANEL-070 elma genotiplerinin güzlük ve kışlık taze tüketim için değerlendirilebileceği düşünülmektedir. 36

9 T.Kaya F.Balta KAYNAKLAR [1]Gündüz, M., Yumuşak Çekirdekli Meyveler Sempozyumu, 2-5 Eylül 1997, Yalova, [2]Atay, A. N., Atay, E., Koyuncu, F., (2010), Bahçe, 39(1), p [3]Shultz, S., (2003), Journal of Agricultural & Food Information, 5(4), p [4]Ağaoğlu, S., Çelik, H., Çelik, M., Fidan, Yılmaz., Gülşen, Y., Günay, A., Halloran, N., Köksal, A.İ., Yanmaz, R.,. Genel Bahçe Bitkileri ( 1995), Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ankara, ss [5]Ülkümen, L., (1938), Yüksek Ziraat Enstitüsü Çalışmaları, Sayı: 65, Ankara. [6]Özbek, S., (1978), Özel Meyvecilik (Kısın Yapragını Döken Meyve Türleri). Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 128, Ders kitabı: 11, Adana. [7]Karlıdağ, H., Eşitken, A., (2006), Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(2), p [8]Akça, Y., Şen, M., (1991), Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(1), p [9]Butler, O., (1917), Bulletin of the Torrey Botanical Club, Vol. 44, No. 2, pp [10]Ranker, E. R., (1925), American Journal of Botany, Vol. 13, No. 7, pp [11]Edizer Y., Bekar T., (2007), GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 24(1), p [12]Kazankaya, A., Yonar, Y., Başer, S., Çelik, F., Doğan, A., Yaviç, A., (2009), Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 2(2), p [13]Bolat, S., (1991). Konya İlinde Kaliteli Yazlık Elma Tiplerinin Seleksiyon Yoluyla Islahı Üzerinde Bir Araştırma, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi. [14]Hernandez, D. B., Ciordia-Ara, M., Coque-Fuertes, M., Pereira-Lorenzo, S., (2003), Journal of the American Pomological Society, 57(3), p [15]Hampson, C. R., McNew, R., Azarenko, A., Berkett, L., Barritt, B., Belding, R., et al., (2004), Journal of the American Pomological Society, 58(2), p [16]İslam, A., Bostan, S. Z., Yılmaz, E., Dergisi, 2(2), p (2009), Tarım Bilimleri Araştırma [17]Doğan, A., (2001). Erzincan İlinde Yetiştiriciliği Yapılan Sakı Elma Çeşitlerinin Klon Seleksiyonu Yolu İle Islahı, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi. 37

10 Van Yöresi Elma Seleksiyonları 3: Periyodisite Eğilimi Bulunan Genotipler [18]Eltez, M., (1983). Niğde Yöresinde Üstün Özellikli ve Özellikle Meyve Periyodisitesi Göstermeyen Amasya Elma Tiplerinin Seleksiyonu, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi. [19]Janick, J., (2001), Journal American Pomological Society, 55(4), p