KUR AN NEDİR? Kur an Tebliğ,Uyarı ve Öğüttür.

Transkript

1 KUR AN NEDİR? Kur an Tebliğ,Uyarı ve Öğüttür. Bu (Kur an), insanlara bir tebliğdir. Hem de onunla (insanların) uyarılmaları, (Allah ın) ancak bir tek ilâh olduğunu bilmeleri ve akıl sahiplerinin de düşünüp öğüt almaları içindir. (İbrahim/ 52) KUR'AN'IN ANLAMIYLA BULUŞUYORUZ ÇALIŞMA HAYATIMIZ VE KUR AN (İLGİLİ AYETLER) Rahman ve Rahim Allah ın Adıyla Allah ın sana verdiği (her türlü) şeyde âhiret yurdunu da ara. Dünyadan (helalinden olarak) nasibini de unutma! Allah ın sana iyilik ettiği gibi sen de iyilik et. (Emirlerine muhalefet ederek) yeryüzünde bozgunculuk (yapmayı) isteme! Çünkü Allah bozguncuları sevmez. (Kasas/77) Rabbinin rahmetini onlar mı taksim ediyorlar? Dünya hayatında onların geçimlerini biz taksim ettik. Bir kısmı diğer bir kısmını işçi edinsin (ve bir anlaşma ile birleşip birbirlerine işlerini gördürsün) diye birtakım derecelerle kimini, kiminin üstüne yükselttik. Rabbinin rahmeti, onların toplayıp yığdıklarından daha hayırlıdır. (Zuhruf/32) Ölçü ve tartıda hile yapanların vay haline! Onlar insanlardan ölçüp aldıkları zaman, tastamam alırlar. Onlara (bir şey verirken) ölçtükleri veya tarttıkları zaman eksik yaparlar. (Mutaffifın/1) O (Allah) ki, geceyi sizin (sükunetiniz) için bir örtü, uykuyu bir dinlenme yapan, gündüzü de (çalışmak için) yeniden kalkış (ve yayılış vakti) kılandır. (Furkan/47) (İşte) nice adamlar (var)dır ki onları ne ticaret ne de alışveriş, Allah ı anmaktan, namazı dosdoğru/gereğine uygun kılmaktan, zekâtı vermekten alıkoyar. Onlar, (dehşetinden) kalplerin ve gözlerin halden hâle geçeceği bir günden korkarlar. (Nur/37 ) KUR AN A ÇEKEN YOLLAR Andolsun Biz Kur ân ı düşünüp öğüt alınması için kolaylaştırdık. Düşünüp öğüt alan yok mudur? (Kamer Suresi Ayet: 17,22,32,40) O halde düşünüp öğüt almak için neler yapmalıyız? Kur ân insanlara nasıl gösterilmeli? Kur ân insanlara, hiç bıktırmadan her zaman daha büyük bir zevk ve hevesle en çok okunan kitap; Allah tan gelen en güzel ve en önemli bilgilerin en doğru kaynağı; her zaman en iyi yol gösterici; kitapların kitabı olan en güzel kitap; insanlığı mutluluğa götüren, insanı insan yapan değerlerin İlâhi menbaı; Allah ın sözü olduğu için çözülenler yanında içinde kıyamete kadar çözülmeyi bekleyen daha nice güzellikler olan en büyük hazine olarak sunulmalıdır. O güzelliklerden örnekler sunulmalı, böylece O ndaki Allah bilgisinin sonsuzluğu kanaati oluşturulmalıdır. Büyükler, Yârân istersen Kur ân yeter! demişler: Kur ân a, gerçekte olduğu gibi yârân olduğu, dost olduğu idrâkiyle yaklaşmak ve başkalarını, özellikle çocuklarımızı o bakış açısıyla yaklaştırmaya çalışmak gerek. (

2 HADİS-İ ŞERİFLERLE HAFTANIN DUASI

3 "KELÂM KELÂMULLAH, MÜBELLİĞ RESÛLULLAH." (SÖZ ALLAH'IN SÖZÜ, TEBLİĞ EDEN ALLAH'IN ELÇİSİDİR) Ebû Hüreyre (r.a.) den rivayetle Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuşlardır: Allahu Teâlâ nın yollarda dolaşarak Allah ı zikreden kullarını araştıran Melekleri bulunmaktadır. Allah ı zikreden bir topluluk buldukları vakit, birbirlerine: Haydi geliniz, sizin aradıklarınız buradalar diye nida ederler. Melekler o zikir ehlini dünya semasına kadar kanatlarıyla sararlar. Rab Teâlâ onların vaziyetlerini Meleklerden daha iyi bilen olmakla beraber Meleklere: Kullarım ne diyorlar? diye sorar. Seni tesbih ediyorlar, Seni tekbir ediyorlar, Sana hamd ediyorlar ve seni temcîd ediyorlar diye cevap verirler. Hak Teâlâ da buyurur ki: Beni gördüler mi? Melekler: Hayır, vallahi Seni görmediler derler. Allahu Teâlâ: Ya Beni görselerdi ne olurdu? diye buyurur. Melekler: Eğer Seni görselerdi o zaman Sana daha çok ibadet ederlerdi. Seni daha çok temcîd ederlerdi, Sana daha çok hamd eder ve Seni daha çok tesbih ederlerdi. derler. Allahu Teâlâ: Benden ne istiyorlar? diye buyurur. Melekler de: Senden Cenneti istiyorlar diye cevap verirler. Allah-u Azze ve Celle: Cenneti gördüler mi? diye sorar. Melekler de: Hayır, Vallahi Cenneti görmediler derler. Allahu Teâlâ da bunun üzerine Eğer bir de cenneti görselerdi ne olurdu? diye sorar. Melekler de: Şayet görselerdi, (Cennete girmek) için onu daha çok arzulayıp isteyen ve daha çok rağbetleri artanlar olurlardı. diye cevap verdiler. Allahu Teâlâ: Onlar neden sakınmaktalar? diye sorar. Melekler de: Cehennemden diye cevap verirler. Allahu Teâlâ: Cehennem ateşini gördüler mi? diye sorar. Melekler de: Hayır, vallahi onu görmediler derler. Allah (c.c.): Şayet Cehennemi görseler nasıl olurdu? diye buyurur. Melekler de: Şayet cehennemi görselerdi ondan daha çok sakınıp kaçan ve daha çok Cehennem ateşinden korkanlar olurlardı diye cevap verirler. Bunun üzerine Hak Teâlâ şöyle buyurur: Sizi şahit tutuyorum, şüphesiz ki onları bağışladım. Bu buyruğundan sonra Meleklerden birisi: İçlerinde filanca birisi vardı ki sadece bir ihtiyaç için zikir ehlinin arasında bulunuyordu. der. Allahu Teâlâ da: Onlar bir meclisin insanları olup, içlerinde bulunan birisi ayrı tutulamaz diye buyurur. (Buhari ve Müslim) GÜLLERİN EFENDİSİ GÜNLERİN EFENDİSİ HAKKINDA ŞÖYLE BUYURDULAR:

4

5 ZULÜM NEDİR Doğrusu biz emaneti yerine getirme sorumluluğunu göklere, yere ve dağlara arz (ve teklif) ettik de (onlar) bunu yüklenmekten kaçındılar ve on(un getireceği sorumluluk)tan korktular da onu insan yüklendi. (Eğer bunun gereğini yapmaktan kaçınırsa) cidden o çok zalim, çok cahil (demek)tir. (Ahzab; 72) Önce Ahzab suresinin 72. ayetindeki emanet kelimesini açıklığa kavuşturalım. Emanet mastar sığasında bir kelime olup, eminlik, yani başkalarının hukuku konusunda emniyet edilip inanılan şeye isim olmuştur. Fakat genel olarak insanı diğer varlıklardan ayıran özelliklerin tümü emanet sözünün içine girmiş olmalıdır. İnsanları insanca yaşamağa çağıran, onun bu imtihan dünyasında hazırlıklarını tamamlayabileceği, ahiretini kazandırıcı şeylerin hepsi emanet tir. Kimi insanlar da, Allah ın rızasını kazanmak için canını feda eder; Allah da kullarına çok şefkatlidir. (Bakara; 207) Zulüm burada insanın emanete haksızlık etmesi ile ortaya çıkmaktadır. Eğer insan emaneti korumaz, ona gereken ilgiyi göstermezse çok çok zalimlerden olmuştur demektedir. Çünkü O, yaratıcısı, özelliklerinin tespit edicisi, yaşayışının düzenleyicisi, var edicisi ve rızıklandırıcısı olan emanet sahibine hıyanette bulunmuş, onun takdir ettiği yolu beğenmemiş, mutlak yargıya başkaldırmıştır. Doğuştanlığa (fıtrat) karşı çıkmaktan daha büyük zulüm olabilir mi? Bu, insanın özvarlığını inkar etmesidir. İnsanın fıtri özelliklerini değiştirmeğe kalkması, bedeni ve ruhi ihtiyaçlarını kendini yaratan Allah ın koyduğu kurallara göre değil de bunun dışındaki kurallara göre tatmin etmeğe çalışması, kendisine teklif edilen emanete hıyanet etmesi demektir. Genellikle zulüm olayı dışarıdan bir varlık tarafından yapılan bir hareket, ya da davranış gibi algılanırsa da, aslında zulüm, doğrudan doğruya insanın öz varlığı ile ilgilidir. Çünkü insan yaratılışına uygun hareket etmek zorundadır, fıtratını bozmamalı, örtmemeli, gereğini yerine getirmelidir. Eğer bunu yapmıyor; doğuştanlığın (fıtrat) gereğini yerine getirmiyorsa asıl o zaman zalim olmaktadır. Kendisinin zalimi, özvarlığının zalimi, nefsinin zulmedicisi, kıyıcısı, hakkını yiyicisi. Dünyada yaptığı işlerde, eylemlerde (ameller, işler, hareketler), insan görünüşte her ne kadar başkasına zulmediyormuş gibi görünüyor ise de, birtakım eylemlerinde haksız olduğu halde kazançlı çıkıyorsa, başkalarına kendi yararına zarar veriyor. Sınırlarını aşarak isyan ediyor, insanların düzenlemelerini Allah ın emirlerine yeğliyor, üstün tutuyorsa ve bu yapı onun için iyi, güzel, mutlu, neşeli, karlı gibi görünüyorsa da aslında bu durum özvarlığına kıymaktan, nefsine zulmetmekten başka bir şey değildir. Çünkü sonucunda bunun karşılığını görecektir. Bu konu ile ilgili ayetleri hatırımızdan geçirdiğimiz zaman insanın dışındakilere yaptığı haksızlıkların gerçekte tekrar kendisine dönmekte olduğunu görürüz. Yine iyi bilin ki Allah ın vaadi gerçektir, fakat onların çoğu (bunu) bilmezler. (Yunus; 55) Bu hak olan vaade karşı çıkanlar kendilerine yazık etmiş, nefislerine zulmetmiş kimselerdir. Kim bir kötülük yapar yahut (günah işleyerek) kendisine yazık eder, sonra da Allah tan bağışlanma dilerse, Allah ı çok bağışlayıcı, çok merhametli bulur. (Nisa; 110) Hz. Musa Mısır a girerken kavga eden iki kişiyi görmüş, kendinden olanı kurtarmak için diğerini - istemeyerek- bir vuruşta öldürmüş, bunun haksızlık olduğunu anlayınca kendine kıydığını anlamış ve şunları söylemişti: (Musa pişman olup:) Ey Rabbim! Gerçekten ben kendime yazık ettim, beni bağışla. dedi. Bunun üzerine (Allah) onu bağışladı. Çünkü O, çok bağışlayan, çok merhamet edendir. (Kasas;16) Hz. Adem ile Havva yı şeytan aldatıp bunun sonucu olarak cennetten çıkarıldıkları zaman Allah onlara aşağıdakileri demişti: İşte böylece, ikisini de aldatarak (o yasak meyveden yedirdi ve Allah katındaki mevkilerini) aşağı indirdi. Onlar ağacı(n meyvesini) tattıklarında (bir ceza olarak cennet giysisi soyuldu) ikisinin de edep yerleri açılıverdi ve cennet yaprağı ile oralarını örtmeye başladılar. Rableri de onlara: Ben, sizin bu ağaçtan (meyve) yemenizi yasaklamadım mı? Şeytan muhakkak ki size apaçık bir düşmandır, demedim

6 mi? diye seslendi. (İkisi de:) Ey Rabbimiz! Biz kendimize yazık ettik, eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan muhakkak biz, ziyana uğrayanlardan oluruz. Dediler. (Araf; 22-23) Bunlar ve daha birçok ayette açıklananlara bakılırsa insanların başkalarına yaptıkları her haksızlık kendisine yapılmıştır. Çünkü insanlar ahirette geçici hayatlarında yaptıklarının mükafatını alacaklar, karşılığını göreceklerdir. Bu arada dünyada yaptıkları onların ahiretteki durumlarını oluşturacaktır. İnsan başkasına haksızlık yaparak kendini harcamamalıdır. Başkalarının hakkını korurken aynı zamanda kendi hakkını da korumalı, kendine yapılan zulme de rıza göstermemelidir. İnsanın buradaki geçici üstünlüğünün karşılığı öbür dünyada kendisine yüklenmiş olacaktır. Bu bakımdan zulmü incelerken uzun dönemde ele almalı, değerlendirmemizi ona göre yapmalıyız. İnsan - yükümlülükler- imanın fıtratı - insanın hareketleri ve gerçek arasındaki uyumsuzluk zulmü meydana getirmektedir. Zulüm bir haksızlık olduğu için karşılığında bir ceza takdir edilmiştir. İnsanın yükümlülüklerinden herhangi birini yerine getirmemesi veya ilahi emirlere aykırı hareketlerde bulunması zulümdür. Bu zulmün karşılığı olan ceza, hakkın tahakkuk etmesi (hakkın yerine gelmesi) dolaylı ya da dolaysız olarak insanı ilgilendirir, bazıları ise başkalarına karşıdır. İnsan zalimane hareket ettiği zaman kendini ilgilendiren konularda kendisine zulmetmiş, başkalarını ilgilendiren konularda ise, ahirette bunların cezası tekrar kendini bulacağı için gene kendine zulmetmiş olur. Bu durumda Kur an ın semantiğine, diline göre zulüm, yapılan haksızlık kimin üzerinde meydana gelirse gelsin insanın kendisine dönmektedir. Bu köşenin içeriği KUR AN IN ANLAMIYLA BULUŞMAK PLATFORMU tarafından hazırlanmıştır. Ayet mealleri Hasan Tahsin Feyizli'nin Hazırladığı Feyzü'l Furkan Açıklamalı Kur'an-ı Kerim Meali nden alınmıştır. Ayet meallerinin tamamına ses dosyalarına adreslerinden ulaşabilirsiniz.