DÜZEN PARTİLERİNE DE LİBERAL REFORMİSTLERE DE OY YOK!

Transkript

1 Demokrasiniz sizin olsun! İşçi sınıfı açısından düşman sermaye sınıfıdır. Mevzubahis olan emekçilerin daha iyi bir gelecek ve dünya, insanca yaşam, insanca çalışma koşulları için eylem ve talepleri olunca bugün birbirine düşmüş olan tüm sermaye kesimleri aralarındaki çatışmayı unutup, elele işçi hareketine karşı, toplumsal muhalefeti ezmek için hareket ediyorlar. İşçi-emekçiler açısından bir paralel devlet sistemi söz konusu değildir. Sermaye sınıfının kendi arasındaki iktidar kavgasının içinden türeyen kavramlardır bunlar. Her sınıf olayları kendi kavramsal çerçevesinden değerlendirir; kendi sınıfsal çıkarlarını dile getirir. Sınıf bilinçli işçiler, sermaye sınıfının iç çelişkilerinden yararlanmasını bilecek ama biz üçüncü tarafız gibi, saçma, burjuva üçüncü yolcu, burjuva demokrasisini kutsayan, geliştiren şeyler söylemeyecektir. ''3 yaşasın sosyalist işçi demokrasisi Sayı: 42 Şubat TL DÜZEN PARTİLERİNE DE LİBERAL REFORMİSTLERE DE OY YOK! TÜSİAD nereye koşuyor? Uzunca bir dönemdir siyasette düşük bir profil izleyen TÜSİAD, Gezi den bu yana AKP ye vurmanın dozunu giderek yükseltiyor. Burjuva iktidar aygıtı olarak devletin ve asli baskı aygıtlarının bu burjuva güçler çatışmasında tahrip olması ve kitle hareketinin yükseliş olasılığı karşısında zaafa düşürülmesinden kaygısını dile " 11 getiriyor. Ankara da panel İşçi Meclisi paneller dizisinin 3.sünü Ulusal İstihdam Stratejisi ve Sınıf Mücadelesi konusuyla Ankara da gerçekleştirdi. Panelistler Ankara Üniversitesi SBF den Dr. Utku Balaban ve Devrimci Proletarya temsilciydi. Sunumların arkasından Almanya Ver.di sendikasından bir sağlık işçisi ile skype bağlantısı yapıldı. " 14 Biz neoliberal burjuva düzen partileriyle ayrı kentlerdeniz! Her kent iki kenttir ve biz neoliberal burjuva düzen partileriyle ayrı kentlerdeniz! Yaşadığımız kent de bir değil, düşünü kurduğumuz kent de Kendimizle birlikte dönüştüreceğimiz insanca yaşanabilir, tüm sömürü ve ezme-ezilme ilişkilerini yok edeceğimiz bir kentte, tahakküm ilişkilerinden kurtarılmış bir insan-doğa ilişkisi kurmak istiyoruz. Düşlerinde kentsel rantları kimin, nasıl paylaşacağını, sermaye birikimini azamileştirmek için hangi yeşil alanın imara açılacağını, kentin hangi noktasına AVM/plaza kondurulacağını, kime hangi avantalar karşılığı ihale verileceğini görenlerle aynı kentin de, aynı dünyanın da, aynı sınıfın da insanı değiliz! Düşlerinde kentsel rantları kimin, nasıl paylaşacağını, sermaye birikimini azamileştirmek için hangi yeşil alanın imara açılacağını, kentin hangi noktasına AVM/plaza kondurulacağını, kime hangi avantalar karşılığı ihale verileceğini görenlerle aynı kentin de, aynı dünyanın da, aynı sınıfın da insanı değiliz! Sınırsız internet, sınıfsız toplum için mücadeleye! Hükümet derinleşen rejim kriziyle birlikte iyice köşeye sıkışırken bazı yasal değişiklikleri ertelemek zorunda kalabilir, öte yandan meclisten ne geçirebilirsek geçirelim, az da olsa adım atalım, diye hareket ettiğini de gözden kaçırmayalım. Bazı burjuva medya birimleri artık sansürden vazgeçildiği, geri adım atıldığı gibi haberler yaymaktadır. Bu bir kandırmacadır, buna karşı uyanık olmalıyız. Daha önce de sansürden vazgeçtiklerini söylüyorlardı, ama bugün çok daha büyük bir yasaklamayla ve daha güçlü saldırı araçlarıyla karşımıza çıktılar. Hatta sansür ve yasağın altyapısını, kurumsal araçlarını oluşturarak karşımıza çıkmaktalar. Beklemeyelim, sokağa çıkalım! " 13 Kapitalist çalışma sağlığa zarar! Peki, öyleyse neden artık çalışma yaşamına ilişkin paylaşım sitelerinde, bloglarda edilen anonim bireysel şikâyetlerin yerini bir örgütlenme başlangıcı olarak işyerlerinde işçi sağlığı ve güvenliği konusunda atılacak adımlar almasın? Zor abi, bizde olmaz ın aşılması için küçük ama kararlı başlangıçlara ihtiyaç var. " 7

2 2 Tutsaklardan Açıklama KAMUOYUNA; Daha önce Adalet Bakanlığı na hitaben yazdığımız dilekçede hücrelerin havalandırmasına kamera takılması uygulamasına karşı çıkmış, özel yaşam alanımız olan havalandırmalara kamera takılmasının anayasal güvence altında olan kişisel mahremiyetimizi, özel yaşam dokunulmazlığımızı hiçe sayacağını söylemiştik. Tüm itirazlarımıza rağmen kameralar takıldı. Dilekçemizde bu durumu kabul etmeyeceğimizi, gerektiğinde pratik olarak etkisiz hale getireceğimizi belirtmiştik ve bunun gereğini kameraların takılmasının ardından hemen yaptık. Takılan kameraları kırdık, söktük. Tekrar takılması durumunda aynı şekilde davranacağımız bilinmelidir. Kameraları etkisiz hale getirmemizin ardından bizlere Adalet Bakanlığı ndan bir yazı tebliğ edildi. Adalet Bakanı adına Tetkih HakimiÖmer Bozoğlu imzalı, tarihli bu yazıda kameraların faydaları hatırlatılmış. Yazıda Ceza infaz kurumlarında bir takım sorunların önün geçebilmek, yani güvenlik kaygısıyla ortak yaşam alanları izlenmektedir. deniliyor. Sonra da maddeler halinde kameraların sağladığı faydalar sıralanıyor. Kameraların sağladığı faydalar a konu olan sorunların temelindeki tecrit işkencesi ise tabii ki görmezden geliniyor. Zamana yayarak, kansız öldürme biçimi olarak tasarlanan tecritin devrimci tutsakların direnişi karşısında istenen sonuçları yaratmaması devleti, bakanlığı tecriti koyulaştırarak sonuç almaya itiyor. Kameraların etki alanının özel yaşam alanlarımıza doğru genişletilmesiyle tecrit duvarında yaşanan çatlakların kapanacağı düşünülüyor. Buna izin vermeyeceğiz. Sincan 1 Nolu F Tipindeki tutsaklar olarak Bakanlığa hitaben kaleme aldığımız cevabı yazımızı devrimci, demokrat, duyarlı kamuoyuyla da paylaşmak istiyoruz: Bakanlığınızın tecriti daha da ağırlaştırmak anlamına gelen kameraları meşrulaştırmaya, tacizi normalleştirerek kabul ettirmeye çalışması boşunadır. Siz her tutuklu ve hükümlü lerle güvenlik kavramlarını birlikte kullandığınızda bizler saldırıya uğruyoruz; haklarımız gaspediliyor; canımızı alıyorsunuz! Ortak yaşam alanlarını izliyoruz. yalanına sığınarak tekrar güvenlikten bahsetmenizin de o saldırılardan bir farkı olmadığını düşünüyor, çok iyi biliyoruz ve siz de şunu çok iyi bilmelisiniz ki, tecrite olduğu gibi kameralı taciz saldırısına da boyun eğmeyeceğiz. Ayrıca şunu da belirtelim: Havalandırmalar Bakanlığınızın tüm tutuklu ve hükümlülerin ortak kullanım alanı olarak tanımladığı ortak yaşam alanlarından da değildir. Sadece aynı hücrede kalan 3 kişiye ait özel alandır. Bu 3 kişi dışında bu bölümü başka bir kimse kullanamaz. Ortak yaşam alanı olabilmesi için hapishanedeki tüm tutuklu ve hükümlülerin kullanımına açık olması gerekir. Spor salonları, koridorlar, açık görüş yerleri gibi Eğer havalandırmalar ortak yaşam alanı ilan edilirse aynı mantıkla hücrelerin içi, banyo da ortak yaşam alanı ilan edilebilir. Belli ki Bakanlığınızın da niyeti budur. Havalandırmalarda kalıcılaşan kameraların hücrelerin içine de taşınmasıdır. 3 kişilik hücre ve havalandırmasından, sadece havalandırmayı izleyerek intihar olaylarını, baskı ve şiddeti, oynanabilecek her türlü yasak oyunu, personelin tutsaklara kötü muamelesi, vb. engellemeye çalışacağınızı söylüyorsunuz. Yani size göre bunların hepsi havalandırmalarda olup biten şeylerdir. Bunların tamamı hücrenin içinde de olabilir. İntihar edenlerin çoğu banyoyu kullanıyor. Oraya da kamera koymanız gerekmez mi? İntiharlara büyük oranda neden olan tecrit sistemini ortadan kaldırmak yerine, tecriti kolaylaştırarak mı engelleyeceğinizi düşünüyorsunuz? F tipi hapishanelerde tutuklu-hükümlü mevcudunun artması, kapasitenin aşılması yasalar aynı kaldıkça mümkün değildir. Dolayısıyla hapishane mevcudunun aşılması diye bir gerekçe F tiplerinde geçerli değildir. Kameraların sağladığı faydalar diye sıraladığınız istisnai durumları genellemekten de vazgeçin. İntihar eğilimi olan ya da psikolojik rahatsızlığı olup da kendine ve başkalarına zarar verme eğilimi taşıyanların yeri hastanedir! Hapishanede tutulacaksa da özel olarak dizayn edilmiş bölümlerde, yakın kontrol altında tutulmaları gerekir. Tüm tutuklu ve hükümlüleri istisna parantezine alıp hasta, saldırgan Hapishanelerde insanca yaşam koşulları içerisinde güvenlik oluşturmak istiyorsanız yapmanız gereken ilk şey tecrit sistemini kaldırarak, yaşamımız üzerinde kurmaya çalıştığınız baskı ve zorbalık biçimlerinden, topluma kazandırmak, ıslah etmek gibi kavramlarla bizleri iyileştirilmesi gereken kişiler olarak görme saldırgan yöneliminden vazgeçmeniz gerekir. Bunu yaptığınızda güvenlik problemi diye sıraladığınız şeylerin çoğunun kendiliğinden ortadan kalkacağını da göreceksiniz olarak değerlendirerek bu ahlaksız saldırıyı gizleyemezsiniz. Hapishanelerde insanca yaşam koşulları içerisinde güvenlik oluşturmak istiyorsanız yapmanız gereken ilk şey tecrit sistemini kaldırarak, yaşamımız üzerinde kurmaya çalıştığınız baskı ve zorbalık biçimlerinden, topluma kazandırmak, ıslah etmek gibi kavramlarla bizleri iyileştirilmesi gereken kişiler olarak görme saldırgan yöneliminden vazgeçmeniz gerekir. Bunu yaptığınızda güvenlik problemi diye sıraladığınız şeylerin çoğunun kendiliğinden ortadan kalkacağını da göreceksiniz. Sonuç olarak, bir kez daha altını kararlılıkla çizmek istiyoruz: Hücre havalandırmaları özel yaşam alanıdır. Buralara kamera takmanız ulusal, Uluslar arası yasalara, evrensel demokratik hak ve özgürlüklere aykırıdır. Bir işkence yöntemi olan tecriti, psikolojik taciz saldırısıyla ağırlaştırmak anlamına gelmektedir. Devrimci tutsaklar olarak bunun karşısında boyun eğmeyeceğimizi, havalandırmalara kamera takmanızı kabul etmeyeceğimizi bir kez daha açıkça söylüyor ve evrensel, demokratik hak ve özgürlükleri çiğneme, halkın değerlerini ayaklar altına alma anlamına gelen röntgencilik ısrarından vazgeçmenizi istiyoruz. Tüm duyarlı, devrimci, demokrat kamuoyunun tecriti koyulaştırma anlamına gelen kameralı taciz saldırısına karşı mücadelemize destek vermeye, sesimize ses katmaya çağırıyor, devrimci selamlarımızı iletiyoruz. Sincan 1 Nolu F Tipinden KDÖ, DHKP-C, MLKP, TKP/ML, Direniş Hareketi davaları tutsakları İşçi Meclisi - Yerel Süreli Siyasi Dergi - Sayı: 42- Fiyat: 1 TL Pina Basım Yayım San. ve Tic. Ltd. Şti. adına sahibi Hüseyin Kezik Sorumlu Yazı İşleri Müdürü: Ali Filizler Adres: İstiklal Caddesi Balo Sk. No: 32 Kat. 2 Daire No: 8 Beyoğlu/İstanbul Tel: Hesap No: İş Bankası Koca Mustafapaşa Şubesi Baskı: Özdemir Matbaası Adres: Davutpaşa Cad. Güven Sanayii Sitesi C Blok No:242 Topkapı/İstanbul Tel:

3 Demokrasiniz Sizin Olsun! İşçi sınıfı açısından düşman sermaye sınıfıdır. Mevzubahis olan emekçilerin daha iyi bir gelecek ve dünya, insanca yaşam, insanca çalışma koşulları için eylem ve talepleri olunca bugün birbirine düşmüş olan tüm sermaye kesimleri aralarındaki çatışmayı unutup, elele işçi hareketine karşı, toplumsal muhalefeti ezmek için hareket ediyorlar. 3 Burjuva devlet makinasından, kapitalist sistemden yayılan iğrenç kokuyu almayan var mı? Teneffüs ettiği havanın nasıl zehirlendiğini, oksijen almakta güçlük yaşadığını duyumsamayan?.. Pandora nın Kutusunun kapağının açıldığı o ilk andaki gibi, ne kadar uğursuz kavram, emekçilerin zihninde kötü ve olumsuz hallerle kodlanmış ne kadar şey varsa hepsi ortalığa saçılmış durumda. Hangi birisinden bahsedeceğini şaşırıyor kalem. Çürüme, yozlaşma, ahlaksızlık, hırsızlık, yolsuzluk, rüşvet, ikiyüzlülük, utanmazlık, baskı ve zorbalık, sahtekârlık, adaletsizlik Bugün bu kavramların kullanılmadığı bir konuşma, sohbet yapmak neredeyse imkânsız. Ortada bir ceset var hala yaşadığını iddia edip yönetmeye çalışan, ama bir türlü bunu da beceremeyen: Bir devletin cesedi! Kötürümleştiği kadar ahlaken, siyaseten, kültürel, politik, iktisadi tüm alanlarda çürüyen bir sistemi ayakta tutmaya çalışan bir devlet. Beceremediği oranda da itirazları bastırmak için halk düşmanı niteliği daha da öne çıkan bir devlet ve onun neoliberal halleri Bugün Türkiye de yaşananlar bir yönüyle sermaye kesimleri arasındaki güç ve iktidar paylaşımının yansımaları olduğu kadar, yapısaldır da. Kapitalist sisteme, onun doğasına içkindir. Kapitalizm bir krizler sistemidir ve bu krizler sadece ekonomideki aşırı üretim krizleriyle de sınırlı değildir. Üstyapısal tüm kurum ve alanlarda da aşırı üretim krizlerinin karekteristiğini yansıtan krizler yaşanmaktadır ve sürdürülemezlik arttıkça, yönetememe krizleri boyutlanarak rejim-devlet krizlerine dönüşebilmektedir. Altı çizilmesi gereken şey ise krizlerin hangi ad ve alanda çıktığından da çok, bu krizlerin yapısal olduğudur. Kapitalist sistem tarihsel sonunu siyaseten uzatmaya çalıştıkça, onun çelişkiler yumağı olan iç yapısı sürekli kriz üretmektedir. Emekçi kitlelerin daha iyi bir yaşam için dile getirdiği talep, özlem ve ihtiyaçları ile neoliberal kapitalist sistemin mali oligarşik yapısının uzlaşmazlığı, bu talepleri karşılayabilme kapasitesi ve niyetinden fersah fersah uzak olması en önemli kriz etkenidir. Bu yönetememezlik hali sermaye grup ve kesimleri arasındaki iktidar mücadelesini de şiddetlendirmekte, onları şimdilerde Türkiye de olduğu gibi kıyasıya çatıştırmaktadır. Marx, krizler için bir olanların ayrışması, ayrı olanların birleşmesi tanımını yapmıştı. Son günlerde iktidarın iç ayrışması, düne kadar ayrı olanların (AKP ile ordunun tasfiye edilmiş kesimlerinin, CHP ile Gülencilerin vd.) yan yana gelmesi Marx ı bir kez daha doğrulamış görünmektedir. Kriz bir olanları ayrıştırır, ayrı olanları birleştirirken ezilen ve sömürülen sınıfsal-toplumsal kesimlerin bugününü ve geleceğini karartan birçok şey de yaşanmaktadır. Bu zulüm ve yağma düzeninin emekçilere ödettiği faturaların da sınırı yoktur. Bugün demokrasi, hak, hukuk, yetim hakkı vb. diye kavgaya tutuşanların ödetilen bu bedellere de bir itirazları yoktur. Onlar sistemin ürettiği hatalardır, bunlar mukadderat olduğundan yapacak bir şey de yoktur!!! Roboski katliamını soruşturan (siz üzerini kapatmaya çalışmak olarak anlayın) askeri savcılığın ilgili askeri yetkililer için kaçınılamayacak bir hataya düştükleri sonucuna ulaşılmıştır diyerek dosyayı kapatmasında olduğu gibi. Bu sistem işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları üzerinde sürekli kaçınılamayacak hataya düşüyor! Yönetenler; burjuva politikacılar, askeri yetkililer, mahkemeler, yasaması, yürütmesi, yargısı, medyası bilumum burjuva demokratik kurumlar zinciri sürekli kaçınılamayacak hatalara düşüyorlar!! Roboski de koca bir ordu, tüm emir komuta zinciri, ta Genelkurmay Başkanına kadar süren bir silsile de kaçınılamayacak hataya düşmüş! Bu hatanın bedeli yoksul Kürt köylüsü için 34 can oldu! Bu hatayı yapanlar açısından peki? Hiçbir bedeli olmadı, bir özür dahi dilenmedi! Sermaye sınıfına yakışır bir utanmazlık ve kıyıcılık olarak tarihe geçti. Ahmed Arif in 33 Kurşun dizelerinden bugüne yoksul Kürt köylüsüne reva görülen zulmün, katliamların, teknolojik boyutu dışında esasta değişmediği görüldü. Kaçınılamayacak hatalar sisteme içkindir. Ve sadece devlet dolayımıyla da yaşanmaz. Bu ülkede her ay ortalama 100 işçi zorunlu güvenlik önlemlerini gereksiz masraf sayan ve aşırı çalıştırma uygulayan burjuvazi nedeniyle iş kazalarında ölüyor! Yani her ay 3 Roboski yaşanıyor. Yargıya taşınan tüm bu iş cinayetleri de hep Roboski gibi kaçınılamayacak hata benzeri kararlarla sonuçlanmaktadır. Yargının terazisinde tartılanlar işçi ve emekçiler, Kürt halkı karşısında sermaye kesimleri olunca bugün paralel devlet yapısına karşı demokrasi mücadelesi veren (!) tüm kişi ve kurumların bağımsız yargıya güven telkin ettiklerini gördük. Çünkü emekçilerin iş cinayetlerinde, devlet katliamlarında ölmesi onlar açısından normal görünmekteydi. Demokrasimizin, sermaye demokrasisinin gereğiydi! Ne zamanki emekçilere saygı göstermesini istedikleri yargı, sermaye içi iktidar kavgasında kendilerine dokundu; işte o zaman birden koro halinde demokrasi elden gidiyor, darbe, çete, paralel devlet diye bağırışmaya başladılar. AKP iktidarının demokrasi diye kutsadığı şey, emekçiler için, Kürt halkı için pek matah bir şey değil. Demokrasi onlar için, polis copu, gaz bombası, TOMA, gözaltı-işkence, F Tipi hücreler, iş cinayetleri, katliamlardır. Demokrasiniz sizin olsun! İşçi sınıfı açısından düşman sermaye sınıfıdır. Mevzubahis olan emekçilerin daha iyi bir gelecek ve dünya, insanca yaşam, insanca çalışma koşulları için eylem ve talepleri olunca bugün birbirine düşmüş olan tüm sermaye kesimleri aralarındaki çatışmayı unutup, elele işçi hareketine karşı, toplumsal muhalefeti ezmek için hareket ediyorlar. İşçi-emekçiler açısından bir paralel devlet sistemi söz konusu değildir. Sermaye sınıfının kendi arasındaki iktidar kavgasının içinden türeyen kavramlardır bunlar. Her sınıf olayları kendi kavramsal çerçevesinden değerlendirir; kendi sınıfsal çıkarlarını dile getirir. Sınıf bilinçli işçiler, sermaye sınıfının iç çelişkilerinden yararlanmasını bilecek ama biz üçüncü tarafız gibi, saçma, burjuva üçüncü yolcu, burjuva demokrasisini kutsayan, geliştiren şeyler söylemeyecektir. Ortada sınıf olarak üçüncü taraf yoktur ki, biz üçüncü taraf olalım! Sınıf savaşı proletarya ile burjuvazi arasındadır. Uzlaşmaz karşıtlık iki taraflıdır. Üçüncü taraf yoktur! Üçüncü tarafı koyduğunuzda ufkumuzu burjuva demokrasisiyle sınırlamışsınız demektir. İşçi sınıfı devrimcileri komünizmin özgürlük dünyası ufkuyla hareket etmelidir. Sermayenin devleti, normali-paraleliyle, düzüyle-deriniyle işçi sınıfı karşısında tek vücut hareket ediyorlar. O halde işçi sınıfının da sermaye karşısında yek vücut olması kaçınılmaz gereksinimi, temel ihtiyacıdır! Rejim krizinden, siyasal krizin yanı sıra ilerleyen ekonomik krizden çıkmak sermaye için şu an herşeyden önemli. Farklı sermaye kesimleri devletteki pay ve konumlarını yeniden paylaşma savaşına kendilerini öyle bir kaptırmış haldeler ki, seçim kampanyalarına bile start veremediler. Kapitalist sistemde yerel seçimler, seçim yapılan il-ilçe-yerel kapsamında hangi sermaye kesimlerinin önceliğinin olacağının, sermayenin yerelden üretim ve dağıtımında kimin yönetsel önceliği elde edeceğinin belirlenmesidir. Yaldızları kazındığında, aslında sermayenin işçi ve emekçilere sunduğu seçim budur! Hükümet ekonomik krizin faturasını ödetmek, bekletilen enerji zamları ve vergiler paketini açmak için yerel seçimlerin geçmesini bekliyor. Sınıf bilinçli işçilerin karşısında ise burjuvazinin yaşattığı bu siyasal çürümüşlüğün, bu ekonomik saldırganlığın, bu toplumsal alçaklığın karşısında dik durmak, bu sınıf diktatörlüğünün gerçek yüzünü sergilemek, sınıf savaşında güçlenmek, kendi mücadele taleplerini inatla, ısrarla, militanca yükseltmek görevi duruyor.

4 4 Özel Güvenlik İşçisi Direnişte Çankaya Belediyesi ne faaliyet gösteren Düzey Koruma Güvenlik Eğitim Hizmetleri LTD. ŞTİ. bünyesinde özel güvenlik işçisi olarak çalışırken hiç bir gerekçe gösterilmeden işten çıkarılan Güvenlik-Sen Ankara temsilcisi Ömür Tekin, yaptığı bir basın açıklaması ile direnişe başladı Çankaya Belediyesi önünde yapılan basın açıklamasında Ömür Tekin in işten çıkarılmasında asıl hedefin sendikal faaliyet olduğu dile getirildi. Açıklamada, taşeron şirketin işten çıkarma sürecinde bir dizi hukuksuzluk örneği sergilediği ifade edilerek Teşeron sisteminin işçi ve sendika düşmanı olduğu, işçilerin insana yakışır koşullarda ve güvenceli bir şekilde çalışmalarının örgütlü mücadeleden geçtiği belirtildi. Her fırsatta emek dostu ve toplumcu belediye olduklarını iddaa eden Çankaya Belediyesi ise bu duruma sessiz kaldı. denildi. Güvenlik-Sen Temsilcisi Ömür Teki nin işe iadesinin talep edildiği açıklamada, başlatılan direnişin Türkiye işçi sınıfı tarihinde bir ilk olduğu ve özel güvenlik işçilerine bir işaret fişeği yaktığı ifade edildi. Basın açıklaması sonrasında sitemize açıklamada bulunan Ömür Tekin işten çıkarılma sürecini ise şöyle anlattı. 6 Ocak günü güvenlik amiri tarafından telefonla aranarak işe gitmeden önce şirkete uğramam söylendi. Şirkete gittiğimde firmanın daralmaya gittiği söylenerek işten çıkarıldığım sözlü olarak iletildi. Daha sonra öğrendim ki sigorta çıkışım 31 aralık 2013 tarihinde zaten yapılmış. Yeni yapılacak ihalede tekrar işe alınacağım söylenerek oyalama taktiğine gittiler. Sendika olarak şirket yetkilileri ile görüşme talep ettik, ama her seferinde yetkililerin şehir dışında olduğu söylendi. Daralmaya gittiğini söyleyen şirket benim yerime çoktan bir güvenlikçi almıştı bile. Bu süre içerisinde güvenlik amiri ile yaptığım bir görüşmede belediyenin talimatı ile işten çıkarıldığım söylendi. Sendika olarak belediye ile görüştük. Başkan Yardımcısı H. Savaş Yorgancı ve park ve bahçeler müdürü ile yaptığımız görüşmeden herhangi bir sonuç alamadık. Yaptığımız bu görüşmede işten çıkarılmamın asıl nedeninin sendikal faaliyet olduğunu belirterek sorunun çözülmediği takdirde belediye önünde direnişe geçeceğimizi ifade ettik. Güvenlik-Sen in çağrısı ile saat 17:30'da Yüksel Caddesinde bir araya gelen kitle buradan sloganlarla Çankaya Belediyesi önüne geldi. Ömür Tekin yalnız değildir, Susma haykır, taşerona başkaldır, Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiç birimiz, Korkma cesur ol Güvenlik-Sen var, Yaşasın sınıf dayanışması sloganlarının atıldığı yürüyüş sırasında Ömür Tekin in sendikal faaliyetinden dolayı işten atıldığı belirtilerek direnişe destek çağrısı yapıldı. Çankaya Belediyesi önüne gelindiğinde Güvenlik-Sen adına bir konuşma yapıldı. Yapılan konuşmada şu ifadelere verildi. Sendikamız Ankara Temsilcisi Ömür Tekin 31 Aralık 2013 günü SSK çıkışı yapılmasına rağmen, 6 ocakta daralmaya gidildiği gerekçesi ile düzey güvenlik şirketi tarafından işten çıkarılmıştır. Ömür Tekin 6 gün boyunca sigortasız çalıştırılmıştır. Sendikamız Güvenlik- Sen, şirket yetkilileri ile görüşme talep etmiş ama muhatap alınmamıştır. Sendikamızın belediye yetkilileri ile yaptığı görüşmelerde bir sonuç vermemiş, her fırsatta toplumsal belediyecilik yaptığını iddia eden Çankaya Belediyesi bu duruma sessiz kalmıştır. Temsilcimiz Ömür Tekin in işten çıkarılması sendikal faaliyetin engellenmesine dönük bir saldırıdır. Asıl gerekçe budur. Ömür Tekin işe geri alınana kadar direnişimiz devam Helallik alıp da çıktığı sabahın öğleninde, bir son dakika haberinde 10 puntoya, Satılmış ARSLAN la, Ahmet ŞEKER arasında kendisine yer bulan Hasan BOZACI, 'ten yalnızca birisi. Ayrıca Hasan BOZACI 2013 yılında Ocak ayında ölen 81 işçiden, madende ölen 91 işçiden birisi. Yüzgeci görünce köpekbalığına tamamlayan bir balıkçı, ufkundaki buluttan yağmuru sezen çiftçi, henüz çatallaşmış bir sesin hudutsuz bir öfkeye kapı açacağını bilen yazar, ve bir daha günyüzünü göremeyeceğini hissettiğinden helalik isteyen maden işçisi Hasan. Bir tuhaflık var bu işte. Balıkçı kaçıyor köpek balığından, çiftçi derinleştiriyor su kanallarını, yazar öfkeye gem vurmakla meşgul, ama Recep, Hasan ın mevlütünden sonra helallik isteyip, tekrardan iniyor yerin 650 metre aşağısına, iniyor bu akşam evde olup olamayacağını bilmeden. Haziranda ölmek zor der şair. Haziranda 104 kişi ölmüşüz. Bir de Ethem. Bir işçinin su alan bir minibüs içinde boğuluşunun ardından, hiç bir işçi böyle ölmemeli diye haykırırken öldürülen Ethem. edecektir. Duyarlı kamuoyunu, işçi ve emekçileri bu direnişe destek vermeye çağırıyoruz. Direnişçi taşeron güvenlik işçisi Ömür Tekin ise işten çıkarılma sürecini anlatarak başladığı konuşmasında direnişinin ve sendikanın itibarsızlaştırma saldırısı ile karşı karşıya kaldığını belirtti. Ömür Tekin, işten ilk çıkarıldığında daralma gerekçesinin öne sürüldüğünü, sonrasında ise performans düşüklüğü olarak açıklandığı, son günlerde ise direnişe geçme nedeninin belediyeyi karalamak olduğu yönünde belediye tarafından açıklamalar yapıldığını ifade etti. İşe geri alınana kadar direnişe devam edeceğini açıklayan Ömür Tekin konuşmasını bu daha başlangıç mücadeleye devam sözü ile bitirdi. Geçtiğimiz aylarda Hacettepe Üniversitesi Hastanesi nde işten çıkarılan ve direnişe geçerek işlerine geri dönen Dev-Sağlık İş üyesi taşeron işçilerde katılarak söz aldı. İşçi Meclisi ve Devrimci Proletarya okurlarının da katıldığı eylem çekilen halaylarla sona erdi. İşçi Meclisi ve Sınıfsız okurları olarak da direnişçi güvenlik görevlisi Ömür Tekin e bir ziyaret gerçekleştirdik. Bu ziyaret yapılan sohbette işçi sınıfına yönelen taşeronlaştırma saldırısından, sarı sendikaların bu saldırlara karşı sessiz ve kaçamak tutumlarından ancak buna rağmen işçi ve emekçilerin haklarını almak için yürüttüğü mücadelelerden bahsettik. Tekin sohbet sırasında Taşeronluk sisteminin en büyük mağdurlarından birinin güvenlik görevlileri olduğu ve sektörde bulunan civarındaki işçinin örgütlenmesi sayesinde işçi sınıfı içinde büyük bir dinamiğin oluşacağına vurgu yaptı. Tekin bu alanda faaliyet yapmanın öneminden bahsetti. Mevcut sendikal anlayışların taşeron işçileri örgütlemek konusunda mızmız ve yetersiz olduğunu dile getirdi. Tekin Çankaya Belediyesin de beş aydır örgütlenme çalışması yürütüldüğünü birçok zorlukla karşılaşıldığını dile getirdi. Tekin güvenlik işçileri içerisinde bu örgütlenmenin taşeron işçiler içerisinde örgütlenmek ve güvencesiz, esnek çalışma mücadelesinde bir dinamik olacağını söyledi. Direnişinin hiç örgütlenemez denilen bir sektörde olmasının bile bir kazanım olduğunu söyleyerek sohbeti sonlandırdık. Tekstil, deri iş kolunda 36 kişi ölmüşüz. Boyahanelerde ağır ağır ölenlerimiz yok bu sayıda. Sayılabilmesi için bir işçinin, işçi olduğu için ölenlerin listesinde, tek seferde ölebilmesi lazım. Ama bir hastaneden -yapacak bir şey kalmadı evine götürün- denen Osman ın, hiç bir yerde muhattap bulamayışına rağmen ismi şimdiden asıldı seçmen listelerine. Artık %70 imiz Büyükşehirlerde yaşıyormuşuz. 18 Haziran da Muğla Milas Güllük Beldesi nde Tepe-Akfen Su ve Kanalizasyon İşletmesi nde çalışırken zehirlenerek can veren 7 belediye işçisi, diyorlar ki kapitalizm heryerde ve büyük sayılırda ölmek için büyükşehir işçisi olmaya gerek yok. Güllükte öğrenebilirsin 7 işçinin, mesela hangi takımı tuttuğunu kahveci Kemal ustadan. İronisi şurdaki şehirler büyürken insanlar küçülüyor. Bir kazı alanında tonlarca toprağın altında can verenin ismi hatırlanmayacak kadar küçülüyor. Bu yazı senin içindi Ahmet. Hangisini seçeceksin, A partisini seçip şantiyede bir çadırda kış günü alev alev yanmayı mı, B partisini seçip tonlarca toprak altında kalmayı mı? Yaşamayı deli gibi sevdiğinde halde ölümün yanında kulaç atan Ahmet kapitalizmi bırakıp sosyalizmi ne zaman seçeceksin. Zafer Yüksel Diğer yazıları için;

5 5 Ankara da Bozuk düzende sağlam çark olmaz Mitingi Adıyla sanıyla binlerce işçinin olduğu yerde, siyasal sürece ilişkin emek-sermaye karşıtlığının şu veya bu düzeyde dile getirilmesi kaçınılmazdı. Mitingin en önemli işlevi de,...işçi sınıfının mücadele sorun ve dinamiklerinin bordodan ilk atılan olduğu solda, emek-sermaye karşıtlığı ilkesini bir nebze hatırlayıp hatırlatmasıydı KESK, DİSK, TTB, TMMOB un çağrısıyla bir çok ilden gelen işçiler, emekçiler Ankara da Hipodromda toplanarak tren garından Sıhhıye Meydanı na yürüdü. Kürt hareketi her zaman ki gibi daha canlı ve daha diri olduğunu otobüsten iner inmez gösterdi. Barış ve çözüm sürecine yönelik, Roboski ve Rojava pankartları ve sloganları ön plandaydı. Karayolu taşeron işçilerinin taşeronlaşmaya karşı yalın ayak yürüyerek Kız istedik vermediler kadrolu değilsin dediler şeklinde sloganları dikkat çekiciydi. Kürsüde yapılan konuşmalarda yolsuzluk, işsizlik, emekçilerin yoksullaşması, artan iş cinayetleri kürsüden vurgulandı. Ancak işçi sınıfı talepleri, özlemleri ve sermaye karşıtı vurgular arka planda kaldı. Kortejlerde Bu pisliği devrim temizler şeklinde sloganlar atıldı. Söylemler AKP istifa şeklinde sınırlı bir şekilde kaldı. Devrimci Proletarya eyleme Ya Yeni Bir Yaşam İçin Dövüşeceğiz Ya Da Çürüyeceğiz pankartıyla katıldı. Eylemde sık sık Kahrolsun ücretli kölelik düzeni, Her Yer Rüşvet Her Yer Yolsuzluk, İnsanca Yaşam Sosyalizimde, Bu Daha Başlangıç Mücedeleye Devam sloganları atıldı. Ayrıca Sıhhıye köprüsüne Esnek ve Güvencesiz Çalışmaya Hayır İnsanca Yaşam Sosyalizmde, Devrimci Proletarya Binlerce Yıllık Kölelikten Komünizmin Özgürlük Dünyasına Sınıfsız Günleri ve Mevsimleri Düşlerimize Göre Yeniden Yaratacağız İşçi Kadın Meclisi imzalı pankartları asıldı. Miting 17 Aralık krizinden neredeyse 1 ay sonra yapılabildi. Zamanında yapılacak bir miting, hem katılımı artırır hem de emeğin öfkesini daha güçlü yansıtabilirdi. Mtingdeki genel hava ise, burjuvazi, devleti ve hükümetine karşı öfke ve sınıf olarak üzerlerine gitmekten ziyade, AKP Hükümetinin içine düştüğü durumun tadını çıkarmaktı. Adıyla sanıyla binlerce işçinin olduğu yerde, siyasal sürece ilişkin emek-sermaye karşıtlığının şu veya bu düzeyde dile getirilmesi kaçınılmazdı. Mitingin en önemli işlevi de, siyasal mücadele süreçlerinin öne çıktığı her seferde işçi sınıfının mücadele sorun ve dinamiklerinin bordodan ilk atılan olduğu solda, emek-sermaye karşıtlığı ilkesini bir nebze hatırlayıp hatırlatmasıydı. Sendika kortejlerinde, sendikal pankartlar, dövizler, sloganlarda, yer yer de kürsüden, bir kutupta hırsızlık, yolsuzluk, cinayetler, diğer kutupta işsizlik, yoksullaşma, iş cinayetlerinde her yıl binlerle ölen işçiler, baskılar, özgürlük ve demokrasi yoksunluğu sıklıkla vurgulandı. Ancak tabii, mantıki sonucuna götürülmedi: Mitingteki en temel yoksunluk, burjuva rejim krizine karşı bir sınıfsal-toplumsal somut mücadele talepleri deklarasyonunun bile ortada olmamasıydı. Sendikalar ve meslek örgütleri, bu elverişli süreçte de, daha geniş işçi kesimleri açısından da süreklileşen eylemlerle birlikte etki ve çekim gücünü artıracak bir sınıf mücadelesi talepleri deklarasyonu açıklamaktan özenle geri durdular. Durumu bir kez daha AKP Hükümetinin teşhir ve eleştirisi, ve genel geçer demokrasi söylemleriyle geçiştirdiler. Mitingin gerçek tarihsel-siyasal anlamı, sendika ve meslek örgütü bürokratlarının ne söyleyip yaptıklarından ziyade, alanda bir çok unsuru ve dinamiği olmasına karşın neyin söylenmediğinin ve yapılmadığının yakıcı boşluğunu açığa çıkarmasıdır: 1- Alanda bir dizisi işçiler tarafından da parça parça dile getirilen bir güncel sınıfsal-toplumsal mücadele talepleri programı: 8 saatlik işgünü, insanca yaşanacak ücret, iş cinayetlerinin durdurulması ve işçi sağlığı ve güvenliği, taşeronluk sisteminin kaldırılması, işten atmaların ve esnek-güvencesiz işçi çalıştırmanın yasaklanması, parasız eğitim sağlık ulaşım, kentsel dönüşüm ve doğa yıkımının durdurulması, tüm işçilere bağımsız sınıfsal örgütlenme ve eylem özgürlüğü, bağımsız işçi organlarının ve forumlarının oluşturulması, kadınlara, Kürtlere, LGBTİlere fiili hak eşitliği ve özgürlük, Taksim Kızılay ve tüm Gezi alanlarının eylemlere açılması, Hükumetin istifası, Roboski katili Genelkurmayın görevden alınması, MİT in kapatılması, TMK ve TCK nın kaldırılması, tüm sermayedevlet yolsuzluk, cinayet ve örtülü operasyonların açıklanması ve hesap sorulması Devrim, iktidar fikirlerinin, uzun bir aradan sonra, daha bir yaygın ve istekle dile getirilmesi, belli bir kitle kesimi tarafından da daha bir sempatiyle karşılanması, önemlidir. Fakat yanıltıcı olmamalıdır. 2- Kapitalist sistemin ve rejiminin daralan cenderesini zorlayacak ve açığa çıkaracak, daha geniş işçi kesimleri açısından da çekim oluşturabilecek güncel bir sınıfsal-toplumsal mücadele talepleri programı kuşkusuz sendika bürokrasileri tarafından ortaya konmayacaktır. Sosyalist işçi konseyleri devrimi ve yepyeni bir yaşam ihtiyacıyla da iki yönden birbirine bağlanarak (güncel mücadele dinamikleri ve hareketi sistemin sınırlarını aşan programatik-stratejik bir ufukla birleşrerek, yukarıdan inisiyatifi aşağıdan inisiyatif ile birleştirerek), sınıfsal-toplumsal mücadele dinamiklerinin, eylem ve hareketlerin, organların içinden örgütlenebilmesi gerekir. Ne var ki, hükümet istifa yı sistem karşıtlığına doğru derinleştirecek sınıfsal-toplumsal güncel mücadele taleplerini bir yana bırakan halkçıdemokratik yüksek siyaset, köklü çözüm çağrılarında aynı parçalılığı, bulanıklığı ve daha büyük bir boşluğu yaşamaktadır. Miting alanında olduğu gibi, halk iktidarı, halk demokrasisi, katılımcı, demokratik, çoğulcu yönetim, kurucu meclis, geçici devrim hükümeti gibi çağrılar havalarda uçuşmaktadır. Devrim, iktidar fikirlerinin, uzun bir aradan sonra, daha bir yaygın ve istekle dile getirilmesi, belli bir kitle kesimi tarafından da daha bir sempatiyle karşılanması, önemlidir. Fakat yanıltıcı olmamalıdır. Bu söylemlerin bir çoğu liberalizm, reformizm kadar soyutlukla da maluldur, geniş kitlelerin bundan anladığı halen kopmaktan uzak olduğu kapitalist mali oligarşik sistem içerisinde kendi dileklerine kulak veren bir parlamenter hükümet değişikliği hayali ile sınırlıdır. Ve dahası progandif olarak dile getirilenlerinin küçük bir kısmının bile karşılığı, asıl sınıfsal-toplumsal mücadele dinamikleri, alanları içerisinden bağımsız savaşım organlarının oluşturulmasına, bu yönde enerjik ve ısrarlı bir siyasallaşmış ve toplumsallaşmış sınıf çalışması pratiğine yansımamaktadır. Tıpkı genel demokrasi dilek ve çağrılarının olduğu gibi, özü genel bir hükümet reformundan ileri gitmeyen genel bir devrim, genel bir iktidar dilek ve çağrıların yetersizliğini işçi sınıfı ve kitlelere göstermek temel önemdedir. Sosyalist devrimci işçi konseylerinin güncelliği, ancak kapitalizm ve mali oligarşik sınıf diktatörlüğünü yıkarak gerçekleştirilebilecek yeni ve daha yüksek bir yaşam ihtiyacının ve tam da bu mücadeleler içinden oluşum ve arayış sürecindeki sınıfsal-toplumsal güçlerinin somut ve net tanımı önem kazanmaktadır. 3- Mitingin gösterdiği temel bir şey de, bu süreçte tarihsel bir rol oynamaya aday bir sınıfsal-toplumsal hareketin geliştirilmesi için, burjuvazinin mali oligarşik iktidarı kadar parlamenterist-sendikalist kitle kontrol aygıtlarını da sarsacak, irili ufaklı, çok biçimli kitle eylemlerinin sürekliliğinin sağlanabilmesidir. Yığınsal sokak eylemleri için bürokratik düzen içi kitle kontrol kurumlarına mecbur olmadan, kitlelerin sokak inisiyatifinin sürekliliğini sağlayacak bağımsız bir siyasal ağırlık merkezinin oluşturulması, ve kuşkusuz kitlelerin çalışma ve yaşam alanlarında öz savaşım karar ve inisiyatifini geliştirecek organların dişle tırnakla yaratılmasına ihtiyacımız var.

6 6 Unutmayacağız Affetmeyeceğiz Hrant Dink katledilişinin 7.yılında vurulduğu yerde on binler tarafından anıldı. Anma için saat 13.00'de Taksim Meydanı nın Divan oteli tarafında toplanılmaya başlandı. Eylemde Ermenice, Kürtçe ve Türkçe dillerinde yazılmış binlerce döviz taşındı. Sloganlar eşliğinde saat 13.30'da başlayan yürüyüş boyunca Katil devlet hesap verecek, Hepimiz Hrantız hepimiz Ermeniyiz, Hrant için adalet için sloganları atıldı. Yürüyüş en önde Unutmayacağız affetmeyeceğiz yazılı ortak pankartın ardından gerçekleşti. Agos Gazetesi nin önünde yapılan anma programı saygı duruşu ile başladı. Ortak basın açıklamasını Gülten Kaya okudu. Kaya konuşmasında Roboski den Gezi ye, Paris katliamına devlet katliamlarının devam ettiğine vurgu yaptı. Hrant Dink in katledildiği yer mumlar ve karanfiller ile kaplandı. Kürsüden Ermenice ağıtlar ve türküler çalındı. Eylem gibi sonlandırılırken eylemciler toplu halde Taksim e yürüdü. Her yer Taksim her yer direniş, Gezi bizim İstanbul bizim, Katil Polis parkımızdan defol sloganları atılırken yol boyunca konuşlandırılmış polislerin yanından geçerken Katil var, Polis simit sat onurlu yaşa sloganları atıldı. Galatasaray Lisesi önünde toplanan eylemcilere burada slogan atarak beklemeye başladı daha sonra eylemcilere polis gaz ile saldırdı. Turizm işçileri örgütleniyor DİSK bağlı DEV-TURİZM İŞ sendikası Bu gün saat:15.00'da İstanbul da bir tanışma toplantısı gerçekleştirdi. TMMOB Makine Mühendisleri Odasında gerçekleştirilen toplantıya turizm sektörünün değişik kollarından işçiler katıldı. Toplantının açılışında söz alan sendika bölge temsilcisi Ali Karabudak DEV-TURİZM İŞ İstanbul da örgütlenmeye başlıyor. Zor bir süreç olacak ve burada ki genç arkadaşlarla bunu başaracağız dedi. Karabudak İstanbul da daha önce ki deneyimlerden dersler çıkararak yeni bir toplumsal sendikacılık anlayışı ile sendikayı yeniden var edeceğiz sözleriyle konuşmasını bitirdi. Turizm sektöründen bar çalışanı, otel çalışanı, rehber ve lokanta alanından işçiler söz alarak taleplerini dile getirdiler. Ayrıca Turizm MYO dan işçi-öğrencilerde bu oluşumun içinde olacaklarını belirtiler. İşçilerden gelen öneriler doğrultusunda bir Örgütlenme komitesi kuruldu. Komite tamamen işçilerden oluşan bir komite oldu. Ayrıca Enerji-Sen eski genel başkanı Kamil Kartal da söz alarak. Turizm iş kolunun önemli bir iş kolu olduğunu sektörde iki milyon civarında işçinin çalıştığını ve bir bacasız fabrika olduğunu dile getirdi. Genç işçi ve işçi-öğrencilerin yoğun olduğu, parçalı ve esnek çalışmanın olduğu bir sektör olduğunu işimizin zor olduğunu söyledi. Ancak gençlerin gezi sonrasında daha dinamik ve toplumsal, sınıfsal olaylara daha duyarlı olmasınında önemli bir kazanım olduğunu Eski sendikacılık anlayışının artık yürünemez olduğunu da dile getirdi. Toplantı komitenin 20 Ocak ta toplanması kararı ile sonlandırıldı. İşçilerin heyecanlı ve istekli oldukları göze çarpıyordu. Sansür eylemine devletin Taksim sansürü Sansür yasası görüşülmeye başladığı ilk günden bu yana örgütlenen Sayfalar Ortak Platformu nun 18 ocak ta gerçekleştirdiği eyleme polis saldırdı, sokaklara sansür uyguladı. Saat da üç ayrı noktada toplanmaya başlayan İnternetime Dokunma diyen kitle pankartını açıp yürüyüşe başladığı sırada polisin saldırısıyla karşılaştı. Meydanda toplananlara saldırırken aynı aynı anda Galatasaray lisesi ve Tünel girişinde toplanan kitleye saldırı düzenlendi. Polisin gazlı-tomalı saldırısından sonra ara sokaklara çekilen eylemciler, ara sokakları sloganlarla inletti. Kitlenin geri çekilip her koldan tekrar İstiklal Caddesini zorlayıp, caddeye çıkabildi. İstiklal Caddesinde bir araya gelen kitle her yer Taksim her yer direniş, direne direne kazanacağız, hükümet istifa, bu pisliği ancak devrim temizler sloganlarıyla İstiklal Caddesini süsledi. Polis barikatının önüne gelen kitle, sloganlar atmaya devam ederken yeniden polisin gazlı-tomalı saldırısı neticesinde ara sokaklara çekilerek, barikat kurup direnmeye devam etti. Polisin ara ara saldırısı ve saldırı sonrası kitlenin yeniden buluşup sloganlarla karşılık vermesiyle ara sokaklarda eylem sürmekte. Gece geç saatlere kadar İstiklal Caddesi Balo sokakta direnen kitleye polis yoğun şekilde plastik mermi ve gaz kullandı. Resmi olmamakla birlikte 15'e yakın gözaltı oldu, gözaltılarla ilgili ÇHD nde kurulan kriz masasında avukatlar gözaltına alınanlarla ilgilendi.

7 7 Kapitalist Çalışma Sağlığa Zarar! Kapitalist çalışmanın yarattığı acı, hasar ve yaralanmaları birbirimizle paylaşabileceğimiz bugün, işçi sağlığı mücadelesini yükselterek bir nebze olsun acılarımızı sağaltabileceğimiz ve ortadan kaldırabileceğimiz bir gelecek için bir ucundan başlayıp bu daha başlangıç diyerek, mücadeleye devam etmeliyiz. Öyle bir sistemde yaşıyoruz ki, işçiler olarak göz göre göre, bile-isteye, çoğumuz küfrede küfrede sağlığımızı geçim maddeleriyle değiştirecek şekilde çalışmak zorundayız. Bu değiş-tokuş, bu alış-veriş dünyasında yaşam enerjimizi patronların hizmetine sunuyor, karşılığında aldığımız hasarlara, yaşadığımız acılara rağmen hayatta kalmaya uğraşıyoruz. Bu ölünceye kadar böyle sürüp gidiyor. Ölüm kimi zaman henüz çalışırken vuruyor ve adı iş cinayeti, iş kazası oluyor. Çalışma yara ve acılarının birikimli etkisi aslında bundan daha çok tespit edilmemiş meslek hastalıklarıyla, işten kaynaklı olduğu tespiti yapılmamış kalp krizleriyle, kanserlerle, çoğu zaman da emekli olunduğunda karşımıza çıkıyor. Türkiye de kapitalist çalışma işçilerin örgütsüzlüğüyle dünyanın en gaddar, fütursuz, katil çalışma rejimlerinden birini kurmuş durumda. Bir işçi denizi içerisinde yaşıyoruz, TÜİK in son raporlarına göre çalışan sayısı 30 milyonu buldu. İstihdamın önemli bölümü de hizmet sektöründe; coğrafyamızda son on yılda neredeyse her yer plaza, her yer çağrı merkezi, her yer AVM ye kesmiş durumda. İşçi sınıfının eğitim düzeyi giderek yükseliyor, üniversite mezunu işçilerin ve işsizlerin sayısı çığ gibi artıyor, işçi sınıfı giderek daha yoğun biçimde artık sadece çekiç değil klavye de kullanan, artık sadece mavi tulum değil, kravat ve topuklu ayakkabı da giyen bir sınıf haline geliyor. Ve bu devleşen, sürekli büyüyen ve yeni üyeler kazanan sınıf, örgütsüzlüğü içerisinde kapitalist çalışmaya karşı kendisini korumaya, fiziksel ve ruhsal bütünlüğünü, emeğini savunmaya uğraşıyor. Kasım ayında Çalışmak Sağlığa Zararlıdır kitabı Türkçeye de çevrilmiş olan halk sağlıkçısı Annie Thébaud-Mony nin katılımıyla İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisinin düzenlediği etkinliğe ağırlığını beyaz yakalı diye tabir edilen işçi kesimlerinin oluşturduğu 200 kişilik bir bilinçli kitle katılımı gerçekleşti. Plaza Eylem Platformu, BİÇDA, ÇMÇ vd. oluşumlar, kimi sendikal çevreler bu işçi kesimlerinin örgütlenmesi üzerine çalışmalarını yürütüyorlar. Son yıllarda tekil ya da grupsal birçok eylem ve etkinlik gerçekleşmeye başladı, ancak tüm bunların doruk noktasını oluşturan gelişme bilindiği üzere Gezi Direnişi oldu. Banka-plaza çalışanları iş saatlerinde filli eylemler koyarak işyerlerinde Her yer Taksim her yer direniş! sloganları attılar, yürüyüşler düzenlediler, AVM işgalleri gerçekleştirdiler. Gündüz Clark Kent, Gece Süper(wo)man misali iş çıkışlarında onbinlerce işçi kravatlarını ve topuklu ayakkabılarını çıkartarak Taksim metro çıkışlarında izdiham yaratacak şekilde direniş alanlarına aktılar, bir yudum özgürlüğün hazzını yaşadılar. Gezi Direnişi bu kesimler üzerinde de bir hareketlendirici etki yarattı, bir bilinç dönüşümünün izlerini bıraktı. Önümüzdeki dönemde, özellikle siyasal-ekonomik kriz koşullarının derinleşmesiyle bu eğilimin güçleneceğini öngörmek hayal değil. Sınıfın en örgütsüz, atomize edilerek bireye doğru parçalanmış, kendisini işçi olarak tanımlamayan kesimlerinde bile önümüzdeki dönemde kendi emeğini koruma bilinci giderek artacak. Dünyada yaşanan mücadele deneyimleri de buna işaret ediyor. Türkiye de kapitalist çalışma işçilerin örgütsüzlüğüyle dünyanın en gaddar, fütursuz, katil çalışma rejimlerinden birini kurmuş durumda. İşçi sınıfının eğitim düzeyi giderek yükseliyor, üniversite mezunu işçilerin ve işsizlerin sayısı çığ gibi artıyor, işçi sınıfı giderek daha yoğun biçimde artık sadece çekiç değil klavye de kullanan, artık sadece mavi tulum değil, kravat ve topuklu ayakkabı da giyen bir sınıf haline geliyor. Peki, öyleyse neden artık çalışma yaşamına ilişkin paylaşım sitelerinde, bloglarda edilen anonim bireysel şikâyetlerin yerini bir örgütlenme başlangıcı olarak işyerlerinde işçi sağlığı ve güvenliği konusunda atılacak adımlar almasın? Çalışılan bankalar, plazalar, AVM ler en ufak bir yangında yüzlerce ölüme sebebiyet verecek şekilde inşa edilmiş tabutlardır aslında, acil çıkış önlemleri yoktur, rutin bir iş denetiminde dahi bu yerlerin kapatılması gerekir, biz farkında değiliz. Zaten ( plaza sendromu adı verilen bir duygudurum bozukluğuna da sebep olan) insanlığa aykırı mekânlarda çalıştırılıyoruz ve bir de üstüne üstlük buralarda aşırı çalıştırılıyoruz (ortalama çalışma süreleri zorunlu fazla mesailerle yasal sınırın çok çok ötesindedir), yetmiyor şirket telefonları ve maillerle 7 24, ev-yol-uyku dâhil sürekli çalışmaya maruz bırakılıyoruz, üstüne üstlük üretilen artı değerin yüksekliğine karşın asgari ücret dolaylarında net ücretlerle sömürülüyoruz Daha sayalım mı? Sayalım, bunları dökelim, bunları görünür kılalım, bunlara karşı mücadele etmek için örgütlenelim. Zor abi, bizde olmaz ın aşılması için küçük ama kararlı başlangıçlara ihtiyaç var. Kapitalist çalışmanın yarattığı acı, hasar ve yaralanmaları birbirimizle paylaşabileceğimiz bugün, işçi sağlığı mücadelesini yükselterek bir nebze olsun acılarımızı sağaltabileceğimiz ve ortadan kaldırabileceğimiz bir gelecek için bir ucundan başlayıp bu daha başlangıç diyerek, mücadeleye devam etmeliyiz. Ostim/İvedik katliamının 3. yılında anma etkinliği yapıldı OSTİM ve İvedik Organize Sanayi Bölgeleri nde 20 işçinin yaşamını yitirdiği patlamaların 3. yıl dönümünde patlamaların meydana geldiği atölyelerin önünde anma etkinliği gerçekleştirildi. İlk anma 2. patlamanın olduğu İvedik Organize Sanayi Bölgesi nde yapıldı. Metal sac ile çevrili enkazın önünde toplanan aileler enkazın önüne kırmızı karanfiller bıraktılar. Aileler burada bir açıklama yaptı. OSTİM ve İvedik i unutmadık unutturmayacağız pankart ve dövizler taşıyan OSTİM li aileler adına açıklamayı Azize Atmaca okudu. Bugün buradayız, her duruşma öncesi ankara adliyesi önündeyiz, her ayın ilk pazar günü Galatasaray Meydanı nda vicdan ve adalet nöbetindeyiz diyen Atmaca, aileler olarak kaybettikleri yakınlarını unutmadıklarını ve unutmayacaklarını yetkililere ve kamuoyuna duyurmaya çalıştıklarını söyledi. Azize Atmaca açıklamasında Türkiye nin işçi cinayetlerinde Avrupa birincisi olduğunu ifade ederek Ekmek mücadelesinin işçilerin yaşamına mal olmasını istemiyoruz. İşçi güvenliğinin sağlandığı, daha insani çalışma koşullarının yaratılmasını, denetim görevi olanların görevlerini gereği yapmalarını istiyoruz dedi. 3. yılına giren dava sürecinde 19 duruşmadır adil bir yargılamanın gerçekleşmesi için çabaladıklarını belirten Atmaca, patlamaların meydana gelmesinde, gaz şirketinden patlamaların olduğu atölye patronlarına ve bu işyerlerinin denetiminden sorumlu bütün kurum ve kişilerin birinci derecede sorumludur. Eksiksiz bütün sorumluların yargılanması için buradayız dedi. Açıklamanın ardından kortej oluşturularak ikinci patlamanın olduğu MEGA CENTER önüne yüründü. Yürüyüş boyunca patlamalarda yaşamını kaybeden işçilerin isimleri okundu.

8 8 Düzen Partilerine de Liberal Reformistlere de Oy Yok! Her kent iki kenttir ve biz neoliberal burjuva düzen partileriyle ayrı kentlerdeniz! Yaşadığımız kent de bir değil, düşünü kurduğumuz kent de Kendimizle birlikte dönüştüreceğimiz insanca yaşanabilir, tüm sömürü ve ezme-ezilme ilişkilerini yok edeceğimiz bir kentte, tahakküm ilişkilerinden kurtarılmış bir insan-doğa ilişkisi kurmak istiyoruz... Neoliberal sermaye birikim rejimine geçişle birlikte devletin yanı sıra yerel yönetimlerde de köklü bir dönüşüm yaşandı. Kent, sermayenin genişletilmiş yeniden üretimi ve emeğin yeniden üretiminin alanıdır. Dün yerel yönetimleri şekillendiren (merkezi devlet-yerel yönetim ilişkisi yönüyle baktığımızda yerelin sermaye birikim sürecine dahli) daha çok emeğin yeniden üretimi ve bu temelde sundukları hizmetlerdi. Neoliberal sermaye birikim sürecine geçilmesiyle kentte sermayenin genişletilmiş yeniden üretimi öne çıkarken emeğin yeniden üretimi ikincilleşmiş, öte yandan işçi ve emekçilerin en temel yaşamsal ihtiyaçları dahil her alan ve düzeyde bir metalaştırma saldırısıyla birlikte dönüşmüş olarak varlığını sürdürmektedir. Kent üretim, dolaşım ve bölüşüm ilişkilerin toplandığı mekândır. Değerin üretildiği ve realize edildiği mekândır. Bugün kendisi de değer üretiminin konusu ve nesnesi durumundadır. Sorunun böyle konuluşu tüm kentsel süreçlerin sınıf mücadelesinin bir vehçesi olarak ele alınmasına olanak sağlar. Kapitalist kentleşmeyi sermaye birikim politikaları ve buna koşut olarak gelişen sınıf mücadelesi bağlamında değerlendiriyoruz. Neoliberalizm işçi sınıfını, üretim ve emek organizasyonlarını esnekleştirmenin yanı sıra mekân politikalarıyla da çözmeyi, parçalamayı ve atomize etmeyi hedeflemektedir. Kente ve kentsel süreçlere yapılan herhangi bir müdahale geri döndürülmez bir biçimde onda bir dönüşüme yol açar. Bu, salt mekânla sınırlı bir dönüşüm değil, kentle yaşam alanı olarak aidiyet ilişkisi kuran işçi ve emekçileri de dönüştürecek tersinmez bir harekettir. Kapitalizm üretimi, emeği, bilgiyi, kültürü toplumsallaştırırken işçi sınıfı ve emekçilerin toplum-sınıf-birey ilişkilerini dönüştürür, yeni toplum-sınıf-birey durumunun koşulladığı yeni ihtiyaçları da açığa çıkarır. İşte bu temelde hareketin gelişim yönü şudur: İşçi sınıfının insanca yaşam özlemi ve bunun engeli olarak kapitalist sistem gerçeğinin daha da çıplaklaşması Marx ın izinden gideceğiz. Komünistler ne üretim alanlarında ne de emeğin yeniden üretimi ve aynı zamanda sermayenin genişletilmiş yeniden üretim alanı olan kentlerde yürütülen mücadelelere salt reform odaklı yaklaşır. Kenti baştan ayağa dönüştüren, doğayı tahrip eden politikaların temel belirleyeni sermaye birikimi olunca, metalaştırılmadık, ranta konu edilmedik bir karış toprak kalmayınca, daha fazla kar için göz dikilmedik bir tek yeşil alan, ağaç bırakılmayınca sermaye kentleşir, kent sermayeleşirken tüm kentsel konu ve gündemler de sınıfsallaşır, sınıf oluşumunun, sınıf mücadelesinin konusu haline gelir. Dün kentte ve yerel yönetimlerde sınıfsal çelişki ve mücadeleler sadece emeğin yeniden üretim süreciyle bağlantılı olarak yaşanmaktaydı. Bugün, bu yön de olmakla birlikte, öne çıkan, sermayenin genişletilmiş yeniden üretimiyle, emekgücünün görülmemiş genişlikte metalaşması ve çıplak metaya indirgenmesiyle, sınıfsal çelişkinin gündelik hayatın her anına, kentin her noktasına nüfuz etmiş durumda olmasıdır. Kentin metalaştırılması ve sermaye birikiminin konusu haline getirilmesiyle yaşanan AKP nin muhafazakârlığına, gericiliğine karşı mücadeleye daralan bir seçim stratejisi diğer burjuva düzen partilerinin -başta CHP- aklanmasına, kitlelerde bilinç bulanıklığına yol açacaktır... kent-doğa-insan yıkımı günümüzde sınıf mücadelesinin öne çıkan gündemidir. Neoliberal kapitalist kent eşittir doğa ve ekolojik krizdir. AVM lere biat edilip, her şeyin alınıp satıldığı, metalaştırıldığı, tüm ilişkilerin de meta fetişizmi dolayımıyla çürütüldüğü bir yıkım süreci olduğu için bu aynı zamanda bir insanlık krizidir. Çare sandık diyenlere karşı: Çare Drogba! Neoliberal kentleşme sürecini kavrayıp, geliştirdiği politikalarla neoliberal sosyal içermeyi, rıza üretimini tam da arzın merkezinde oluşturan AKP olmuştur. Bu temelde daha düne kadar kentsel dinamikleri kavrayıp gelişen kentsel mücadeleleri absorbe eden politik araçları devreye sokabilmiş, yoksulluk yönetişimi programlarıyla geniş bir işçi ve emekçi kesimi kendisine bağlamıştır. Ancak deniz bitti. Zira rejim krizi giderek derinleşiyor. Küresel krizin gelişmekte olan ülkelere doğru kayıyor olmasının da etkisiyle Türkiye ekonomisi kırılganlaştı. Üstüne üstlük neoliberal devletin yönetememe krizinin tetiklediği ekonomik krizin ucu göründü. Bu her şeye iğneden ipliğe zam, artan işsizlik, yüksek enflasyon ve kemer sıkma politikaları demektir. AKP nin yükselen ekonominin nimetlerini, küresel-bölgesel güç mitini, bölge lideri vizyonunu tepe tepe kullandığı, çılgın proje lerle işçi sınıfı ve emekçilerin gözlerini kamaştırabildiği dönemin sonuna geldik. TÜSİ- AD Başkanı nın, Türkiye nin içeride dışarıda bir başarı hikâyesinin kalmadığını söylemesi tam da bunu ifade etmektedir. Seçim sürecine girerken bu tablonun küresel mali oligarşi nezdinde, borsalarda ve sandıkta bir karşılığı olacaktır. Biz neoliberal kapitalizmin abdestlisine de abdestsizine de vuracağız. Birindeki nobranlığa vururken neoliberalizmi en iyi ben savunuyorum diyerek küresel mali oligarşiden destur bekleyen CHP yi tek geçmek olmaz! AKP nin muhafazakârlığına, gericiliğine karşı mücadeleye daralan bir seçim stratejisi diğer burjuva düzen partilerinin -başta CHP- aklanmasına, kitlelerde bilinç bulanıklığına yol açacaktır. Küresel-ulusal-yerel olanın iç içe geçtiği ve birbirini dönüştürerek etkide bulunduğu neoliberal sermaye birikimi rejimine, neoliberal kentsel politikalara, kapitalist şirketlere dönüşen belediyelere karşı mücadele ve bu mücadelenin merkezine oturacağı bir yerel seçim çalışması salt AKP nin geriletilmesi büyük siyaseti ne hapsedilemez. Neoliberalizmi, onun demokrasisini açık-örtük savunan herkesi hedefe koyacağız. Haziran Direnişi sonrası ABD ve AB nin AKP ye karşı alternatif oluşturma çabası hız kazandı. 1 Aralık ta CHP nin ABD ziyareti bu anlamda, gelinen noktada yürütülen PR çalışmalarının ilki denilebilir. Ayrıca bu ziyaret sırasında, CHP, sadece ABD tarafından değil The Cemaat tarafından da kamuya açık toplantıda huzura kabul edilmiş oldu. Neoliberal burjuva devlet krizinin ve Erdoğan AKP sinin ABD deki okumasını New York Times tan alabiliriz. Yaşanan siyasi felaketin faturası sadece Türkiye ye çıkmıyor, onun bu durumu ABD dahil NATO müttefikleri için de tehlike oluşturuyor. İşte küresel mali oligarşinin yeni bir siyasi alternatif arayışına girmesinin ve siyasal mühendislik çalışmalarına hız vermesinin altında yatan gerçek bu. CHP dış politika konusundaki tercihleriyle ABD ve AB nin bugünkü itidalli bölgesel politikasıyla örtüşen adımlar atıyor. Küresel mali oligarşi, başta ABD olmak üzere, ılımlı İslam kartıyla GOP u şekillendirmeyi hedeflediği konjonktürün -bölgesel rejim krizinin de derinleşmesiyle birlikte- farklılaşmasından dolayı Türkiye de bu sürece yanıt vermeyen enstrümanları dönüşüme zorluyor (AKP ye ayar çekmeleri bu bağlamda değerlendirebiliriz). Diğer yandan, bu dönüşüme ayak direme söz konusu olduğunda hızlıca farklı seçenekleri devreye sokmak için burjuva siyaseti ve aktörlerini yeniden dizayn etmeye de çalışıyor. Türkiye, küresel kriz koşullarında yakaladığı yüksek büyüme oranlarıyla ekonomisini bü-