Coccidoxenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae) un Planococcus citri Risso (Hemiptera: Pseudococcidae) üzerinde yaģam çizelgesi

Transkript

1 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi 2016, 7 (2): Turkısh Journal of Biological Control ISSN Orijinal araştırma (Original article) Coccidoenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae) un Planococcus citri Risso (Hemiptera: Pseudococcidae) üzerinde yaģam çizelgesi MenekĢe KURT 1, Ġsmail KARACA 1 Life table of Coccidoenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae) on Planococcus citri Risso (Hemiptera: Pseudococcidae) Abstract: In this study some biological characteristics of Coccidoenoides perminutus Girault (Hymenoptera: Encyrtidae), an important parasitoid of the citrus mealybug, Planococcus citri, were investigated. Eperiments were conducted in a climate controlled room at 25±1 C, 60±5 % RH and 16:8 L:D. Detailed biological parameters of the parasitoid were obtained by constructing a life table. The raw data of reproduction used in the life chart was obtained by two different methods and analyses were also conducted with two different methods. In the first method, the amount of eggs layed daily by parasitoit were determined according to the darkened mealybug nymphs. In the second method, the amount of parasitoit eit holes were considered. Development time from egg to adult, adult longevity and total longevity of C. perminutus were determined as days, days and days, respectively. The mean number of eggs laid daily was calculated as with the first method and with the second method. The total number of eggs laid per individual was determined as and , respectively. Life table parameters developed from the number of eggs laid were determined as; the intrinsic rate of increase (rm) and eggs/individual/day, net reproduction rate (R 0 ) and eggs/individual/ generation, mean generation time (T 0 ) and days, gross reproduction rate (GRR) ve , doubling time (T2) and days and finite rate of increase (λ) ve1.289 eggs/individual/day respectively for two methods. It is understood that the difference between the methods was resulted from the undeveloped adults from the parasitoids eggs. However, the parasitoid larvae killed the host even though adult development did not occur, and the parameters calculated by using these data were higher. The Weibull distribution curve of age dependent survival rate (l) data was drawn and it was understood to be similar to Type 1 Holing life curve that shows a tendency to an increasing population. Additionally, the Enkegaard distribution curve and its parameters were found the most suitable according to number of eggs per day. Keywords: Citrus mealybug, biology, life table, Weibull, Enkegaard 1 Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü Isparta AlınıĢ (Received): Kabul ediliģ (Accepted):

2 154 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri) üzerinde yaģam çizelgesi Öz: Bu çalıģmada Turunçgil unlubiti (Planococcus citri)'nin önemli bir parazitoiti olan Coccidoenoides perminutus Timberlake (Hymenoptera: Encyrtidae) un bazı biyolojik parametreleri araģtırılmıģtır. Denemeler 25±1 C sıcaklık, %60±5 orantılı nem ve 16:8 aydınlık:karanlık koģullarının sağlandığı iklim odalarında gerçekleģtirimiģtir. Parazitoitin detaylı biyolojik parametreleri yaģam çizelgesi oluģturularak elde edilmiģtir. YaĢam çizelgesinde kullanılan üremeye iliģkin ham veriler iki farklı yöntem ile elde edilmiģ ve analizler iki farklı yöntem ile yapılmıģtır. Ġlk yöntemde parazitlenmiģ unlubit nimflerinin kararmıģ olma durumuna göre parazitoitin günlük bıraktığı yumurtalar saptanırken, ikinci yöntemde parazitoit çıkıģ deliklerine göre belirlenmiģtir. ÇalıĢma sonucunda C. perminutus'un yumurtadan ergine geliģme süresi gün, ömrü gün ve tüm yaģamı gün olarak saptanmıģtır. Parazitoitin bıraktığı günlük yumurta sayısı birinci yönteme göre 9.377, ikinci yönteme göre ise olarak hesaplanmıģtır. Birey baģına bırakılan toplam yumurta sayısı ise söz konusu iki yönteme göre sırasıyla ve olarak hesaplanmıģtır. Bırakılan yumurta sayıları üzerinden oluģturulan yaģam çizelgesi parametreleri yine her iki yöntem için sırasıyla; kalıtsal üreme yeteneği (r m ) ve yumurta/birey/gün; Net üreme gücü (R o ) ve yumurta/birey/generasyon; Ortalama döl süresi (T o ) ve gün; Brüt üreme oranı (GRR) ve ; Populasyonun ikiye katlama süresi (T2) ve gün ve ArtıĢ oranı sınırı (λ) ve1.289 yumurta/birey/gün olarak belirlenmiģtir. Yöntemler arasındaki farklılığın parazitoidin bıraktığı tüm yumurtalardan ergin çıkıģının gerçekleģememesinden kaynaklandığı anlaģılmaktadır. Ancak ergin çıkıģı gerçekleģmese de parazitoid larvaların konukçusunu öldürmüģ ve bu verilerle hesaplanan parametreler daha yüksek bulunmuģtur. YaĢa bağlı olarak elde edilen canlı kalma oranı (l ) verilerinin Weibull dağılım eğrisi çizilmiģ ve bunun Holing in 1. Tip yaģam eğrisine benzediği, yani artan bir popülasyon eğiliminde olduğu görülmüģtür. Ayrıca günlük bırakılan yumurta sayılarına göre (m ) en uygun Enkegaard dağılım eğrisi ve parametreleri bulunmuģtur. Anahtar kelimeler: Turunçgil unlubiti, biyoloji, yaģam çizelgesi, Weibull, Enkegaard GiriĢ Tüm dünyada turunçgil üretiminin yaklaģık hektar alan üzerinde 110 milyon ton civarında olduğu, 20 milyon ton üretim ile Brezilya'nın baģı çektiği bilinmektedir. Dünya sebze-meyve üretiminin (367 milyon ton) yaklaģık %25'ini oluģturan turunçgiller en fazla üretilen meyve grubu olma özelliğine sahiptir (Güney & Ören, 2012). Ülkemizde ise 2,3 milyon tona ulaģan narenciye üretimi Akdeniz ve Ege Bölgesi'nde kıyı kesimlerde ayrıca kısmen de Doğu Karadeniz bölgesinde yetiģtirilmektedir (Anonymous, 2014). Bunun temel nedeni ise, turunçgillerin genel olarak tropik ve subtropik iklim alanlarında yetiģebiliyor olmasıdır. Türkiye'deki turunçgil bahçelerinde günümüze kadar 34 hastalık etmeni, 89 zararlı, 16 nematod ve 155 yabancıot türünün varlığı saptanmıģtır (Uygun &

3 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): Satar, 2007). Ülkemizdeki turunçgil bahçelerinde bulunan baģlıca zararlılardan bazıları kabuklubitler, beyazsinekler, yaprakbitleri ve unlubitlerdir. Beyazsinekler, yaprakbitleri ve unlubitler bitkilerin özsuyunu emerek tatlımsı madde salgılarlar. Salgıladıkları tatlımsı maddelerle fumajin oluģumuna neden olarak meyve kalitesinin etki etmektedirler. Unlubitler içerisinde yer alan turunçgil unlubiti, Planococcus citri Risso (Hemiptera: Pseudococcidae) turunçgillerde önemli ekonomik kayıplara neden olmaktadır (Co, 1987). Ergin diģileri ilkbaharda meyve çanak yapraklarının arasına girerek ya da meyvenin boğaz kısmından meyveye giden besini emerek meyvenin zayıf kalmasına ve dökülmesine neden olurlar (Uygun vd., 2010). Turunçgil unlubiti üzerinde etkili olan 15'in üzerinde yerli predatör ve parazitoit tür saptanmıģ olup (Uygun vd., 2010), turunçgil yetiģtiriciliği yapılan alanlarda yurt dıģından getirilen ancak kıģı geçiremeyen kitle halinde üretimi yapılarak salınan Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae) ile parazitoiti, Leptomati dactylopii Howard (Hymenoptera: Encyrtidae) P. citri'nin bulunduğu bulaģık bahçelere salınarak baģarılı bir biyolojik mücadele yapılmaktadır (Uygun vd., 2010). Turunçgil alanlarında görülen önemli doğal düģman türlerden biri de Coccidoenoides perminutus tur (Ceballo et al., 2010). Kökeni Avustralya olan C. perminutus, P. citri'nin aseksüel thelytokous bir parazitoiti olup, zararlının tüm dönemlerinde etkili olmaktadır (Krishnamoorthy & Mani, 1989). Bu çalıģmanın amacı Hindistan dahil geniģ bir yayılım alanı gösteren (Noyes & Hayat, 2006) ve ülkemizde varlığı da bildirilen (Kaydan et al., 2006) Coccidoenoides perminutus Girault 1915 (Hymenoptera: Encyrtidae)'un biyolojik özelliklerinin ortaya çıkarılması ve biyolojik mücadelede kullanılabilirliğinin araģtırılmasıdır. Materyal ve yöntem Bu çalıģmanın ana materyalini oluģturan Coccidoenoides perminutus ilk kez 1915 yılında Girault tarafından isimlendirilmiģ (Girault, 1915), daha sonra 1919 yılında Timberlake (Timberlake, 1919) bu türe C. peregrina ismini synonim olarak vermiģ olup, günümüzde Coccidoenoides perminutus Girault 1915 olarak kullanılmaktadır (Anonymous 2016). Bitki üretimi Denemede böceklere besin sağlamak amacıyla kullanılan kabak meyveleri Süleyman Demirel Üniversitesi, Bitki Koruma Bölüm serasına ekilen tohumların yetiģtirilmesi ile sağlanmıģtır. Kabak meyveleri hasat edilip, depolanmıģ ve 155

4 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri üzerinde yaģam çizelgesi gerektikçe üretimlerde kullanılmıģtır. Ayrıca yine unlubit üretiminde ve denemelerde kullanılan patatesler Isparta halinden temin edilmiģtir. Planococcus citri üretimi Planococcus citri üretimi 25±1 C sıcaklık ve %60±5 orantılı nem koģullarının sağlandığı 16 saat aydınlık, 8 saat karanlık ortama sahip iklim kabinlerinde yürütülmüģtür. Kitle üretimin devamlılığı için 3'er günlük periyotlarla temiz patates ve kabaklara unlubit ile bulaģık bitkiden yumurta paketleri ve ergin bireyler aktarılmıģtır. Bu Ģekilde ilk bulaģma sağlandıktan sonra bulaģık olan kabaklardan temiz kabaklara ve bulaģık patateslerden temiz patateslere temas yolu ile böcekler bulaģtırılmıģ ve böylece üretimin devamlılığı sağlanmıģtır. Üretim esnasında çürümeye baģlayan patates ve kabaklar yenileri ile değiģtirilecek, üretim kabininde populasyon sürekliliği hale getirilmiģtir. Denemelerde kullanılacak turunçgil unlubiti baģlangıç kültürü, Bitki Koruma Bölümü, Biyolojik Mücadele AraĢtırma ve Uygulama Laboratuvarı'nda bulunan iklim odalarında üretilen kültürden sağlanmıģtır. Coccidoenoides perminutus üretimi Coccidoenoides perminutus'un kitle üretimi yine 25±1 C sıcaklık ve %60±5 orantılı nem ve 16:8 aydınlık:karanlık koģullardaki iklim odalarında gerçekleģtirilmiģtir. Unlubit üretim odasında üzerinde farklı biyolojik dönemlerde P. citri ile bulaģık kabak ve patatesler küvetler içerisinde bu iklim odasına yerleģtirilmiģtir. Daha sonra bu küvetlere Bitki Koruma Bölümü, Biyolojik Mücadele AraĢtırma ve Uygulama Laboratuvarı'ndaki iklim odalarında üretilen C. perminutus'un ergin bireyleri aspiratör yardımıyla toplanarak unlubit ile bulaģık kabak ve patatesler üzerine salınmıģtır. Bu Ģekilde ilk üretim nüvesi oluģturulduktan sonra parazitoitin üretimine çalıģma boyunca devam edilmiģ ve populasyonun devamlılığı sağlanmıģtır. Denemelerin kurulması Planococcus citri yumurta döneminde her biri 25 yumurta içeren paketler halinde alınarak kabakların üzerine çizilen ve özel bir yapıģkan ile 4 cm çapında oluģturulan hücrelere aktarılmıģtır. Bu hücrelerin üzerine üst kısmı tül ile kaplı 2 cm yüksekliğinde plastik kaplar yerleģtirilmiģtir. Bir hafta sonra açılan ve ikinci nimf döneme geçen P. citri bireyleri üzerine C. perminutus ile bulaģık olan ortamdan aspiratör yardımıyla alınan 10 birey salınmıģ ve 2 gün aynı ortam içerisinde bırakılmıģtır. Ġkinci gün sonunda parazitoitler ortamdan uzaklaģtırılmıģ ve daha sonra parazitoitlerin buradan çıkan ilk dölüne ait 5 bireyi sürgünlü patates üzerinde bulunan yapıģkan tuzakla çevrili hücrelerin içine daha önceden 156

5 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): yerleģtirilen 25'er adet ikinci nimf dönemindeki turunçgil unlubitinin üzerine salınmıģtır. Söz konusu parazitoit erginlerine ek bir besin verilmemiģtir. Bu Ģekilde hazırlanan hücrelerden çıkıģ yapan her asalak birey yine 25'er adet unlubit bireyinin bulunduğu ve boyutlar 7813 cm olan plastik kaplara tek tek salınmıģtır. Bu asalaklar 24 saat sonra bu ortamdan alınarak yine içinde ikinci dönemde 25 unlubitin bulunduğu temiz bir kaba salınmıģtır. Bu iģlem parazitoit ölünceye kadar tekrarlanmıģtır. Yapılan kontrollerde parazitlenmiģ unlubit birey sayıları iki farklı yöntemle elde edilmiģ ve bu değerlere göre yaģam çizelgeleri hesaplanmıģtır. Bu na göre ilk yöntemde gözlemler parazitlenmeyi takip eden 5. günde yapılmıģ, ikinci yöntemde gözlemler her bir hücrede çıkıģ yapan ergin parazitoit sayıları üzerinden yapılmıģtır. Bu çalıģmalarda toplam 54 tekerrür kullanılmıģtır. Söz konusu denemeler 25±1 C sıcaklık ve %60±5 orantılı nem ve (16:8) aydınlık:karanlık koģullarının sağlandığı iklim odalarında gerçekleģtirilmiģtir. Deneme sonrasında iki farklı yönteme göre elde edilen veriler yaģa bağlı yaģam çizelgesi ile değerlendirilmiģtir. Bu amaçla, Euler-Lotka eģitliğine (Birch, 1948) göre hazırlanan yaģam çizelgesinde tüm parametreler RmStat-3 (Özgökçe & Karaca, 2010) yardımıyla hesaplanmıģtır. Bu parametreler: YaĢa bağlı canlılık oranı ( l ) ve doğurganlık oranı ( m ), (Birch, 1948), å Net üreme gücü, R l. (Birch, 1948), = m 0 (-r. ) Kalıtsal üreme yeteneği ( r ), å e m. l. m = 1 (Birch, 1948), ln. R0 Ortalama döl süresi, T (Birch, 1948), 0 Toplam üretkenlik oranı, GRR m (Birch, 1948), Günlük maksimum üreme, = e r m l (Birch, 1948), m r m å = ln 2 Populasyonun ikiye katlanma süresi, T (Kairo & Murphy, 1995) 2 r m 157

6 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri üzerinde yaģam çizelgesi rm. y ( e. ly. my) y Üreme değeri, V (Imura, 1987), rm. l. e Bu populasyonlardan elde edilen kalıtsal üreme yeteneği ve net üreme gücü değerlerinin karģılaģtırma testlerinde kullanabilmesini sağlamak amacıyla, Jacknife yöntemine (Meyer et al., 1986) göre pseudo-rmj değerleri hesaplanmıģtır. KarĢılaĢtırma testlerinde Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney testleri (SPSS, ver. 17) kullanılmıģtır. AraĢtırmada iki farklı yöntem ile elde edilen yaģa bağlı canlı kalma eğrileri Weibull dağılımı ile çizilmiģtir (Pinder et al., 1978): ë S p (t) = e é - æ ç t ö cù ê ê è b ø ú ûú t,b,c> 0 (Deevey, 1947) S p (t) ; canlı kalma olasılığı, b ; eğimin ölçüsünü, c ; eğimin biçimini ve t ise zamanı ifade eder. Eğimin biçimini açıklayan c parametresinin aldığı değerler >1, c=1 ve c<1 olabilir ve bu değerlere göre canlı kalma eğrisinin Holling in belirlediği üç tip yaģam eğrilerine benzerlikleriyle iliģkilendirilir (Deevey, 1947; Pinder et al., 1978). Ergin bireylerin yaģa bağlı doğurganlık oranının (m ) zamana bağlı olarak dağılımlarının belirlenmesi için ise Enkegaard eģitliğinden yararlanılmıģtır (Enkegaard,1993; Hansen et al., 1999). ( ) Formülde yer alan ( ): belirli bir yaģa ait doğurganlık oranının olasılığını (yumurta/diģi/gün), : diģi bireylerin gün olarak yaģını, a ve b: sabit katsayıları, e: doğal logaritma tabanını göstermektedir. Weibull dağılım modelinin ve Enkegaard eģitliğinin parametrelerinin hesaplanması için CurveEpert pro (ver ), SPSS (ver. 17) ve MS Ecel (ver. 2003) paket programları kullanılmıģtır. Bulgular ve tartıģma Coccidoenoides perminutus'un geliģme, üreme ve canlılık oranına iliģkin elde edilen sonuçlar Çizelge 1 de verilmiģtir. ( ) c 158

7 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): Yapılan bu çalıģmada parazitoitin geliģme süresi gün, ömür ise gün olarak saptanmıģtır. Doğrudan bu tür ile yapılmıģ çalıģmalar maalesef çok sınırlı olup, Krishnamoorthy & Mani (1989), oda koģullarda yürüttükleri çalıģmalarda (28 ± 2 C) parazitoitin geliģmesini günde tamamladığını ve erginlerin 4-9 gün arasında yaģadığını saptamıģlardır. Walton and Pringle (2005), beģ farklı sıcaklıkta (18, 20, 25, 27 ve 30 C), konukçu olarak Planococcus ficus u kullanarak yapmıģ oldukları çalıģmada parazitoitin yumurtadan ergine kadar olan sürenin sıcaklığa bağlı olarak gün ila gün arasında değiģtiğini, ömrün ise 1.01 gün ila 2.36 gün arasında olduğunu vurgulamaktadırlar. Çizelge 1. Coccidoenoides perminutus un geliģme, üreme ve canlılık oranına ait veriler Table 1. Development, fecundity and survival data of Coccidoenoides perminutus A B GeliĢme süresi (gün) ± ± Ömür (gün) ± ± Yumurtadan ölünceye kadar geçen süre (gün) ± ± Günlük yumurta sayısı ± a ± b Toplam yumurta sayısı ± a ± b Yumurtadan ergin döneme ulaģma oranı (%) A: Bırakılan yumurtalar üzerinden yapılan hesaplamalar B: Çıkan erginler üzerinden yapılan hesaplamalar * Her bir satırda aynı harf ile gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemsizdir (P<0.05) Yazarlar, bu çalıģmanın da yürütüldüğü 25 C sıcaklıkta bu değeri sırasıyla ve 1.12 gün olarak vermektedirler. Yumurtadan ölünceye kadar olan süre incelendiğinde her iki çalıģma benzerlik gösterirken ergin öncesi dönemler ve ömür arasında oldukça önemli farlılıklar vardır. Yürütülen bu çalıģmada birey baģına bırakılan toplam yumurta sayısı her iki yönteme göre sırasıyla , ve günlük bırakılan yumurta sayısı ise 9.377, olarak saptanmıģtır. Gol berg (1982), bireylerin bıraktıkları toplam yumurta sayısını 93 olarak, Ceballo & Walter (2004), laboratuvar koģullarında (28±3 C sıcaklık ve %68±5 orantılı nem) toplam yumurta sayısını 239.2, günlük bırakılan yumurta sayısını ise olarak vermektedirler. Walton & Pringle (2005), 25 C sıcaklık için bırakılan toplam yumurta sayısının 104 olduğunu vurgulamaktadırlar. Coccidoenoides perminutus'un biyolojisinde daha detaylı veriler elde etmek amacıyla yaģam çizelgeleri oluģturulmuģtur. Bilindiği gibi endoparazitoitlerin ergin öncesi tüm dönemleri konukçu içerisinde geçtiği için bu biyolojik dönemlerin izlenmesi mümkün olamamaktadır. Bu nedenle değerlendirmeler konukçudan 159

8 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri üzerinde yaģam çizelgesi çıkan ergin bireyler üzerinden yapılmaktadır. Burada yürütülen araģtırmada bırakılan yumurtalardan elde edilen ergin çıkıģ oranı % olarak hesaplanmıģtır. Ancak bu çalıģmada parazitoitin yumurta bıraktığı unlubitlerin bir kaç gün içerisinde belli olması nedeniyle yaģam çizelgeleri iki farklı Ģekilde oluģturulmuģtur. Bunlardan birincisi yeni döllere ait yeni oluģan bireyler bırakılan yumurta üzerinden değerlendirilmiģ, ikincisinde ise klasik yöntemde olduğu gibi konukçudan çıkan ergin bireyler üzerinden değerlendirilmiģtir (Çizelge 2). Çizelge 2. Coccidoenoides perminutus un yaģam çizelgesi parametreleri Table 1. Life table parameters of Coccidoenoides perminutus Populasyonlar YaĢam çizelgesi parametreleri A B Euler-Lotka (Birch, 1948) Kalıtsal üreme yeteneği, r m 0.274±0.048 a* 0.254±0.029 b Net üreme gücü, R o a b Ortalama döl süresi, T o Brüt üreme oranı, GRR Populasyonun ikiye katlama süresi, T ArtıĢ oranı sınırı, λ n A: Bırakılan yumurtalar üzerinden yapılan hesaplamalar B: Çıkan erginler üzerinden yapılan hesaplamalar * Her bir satırda aynı harf ile gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemsizdir (P<0.05). Çizelge 2 incelendiğinde farklı Ģekillerde yapılan hesaplamalar sonucu kalıtsal üreme yeteneği (r m ) ve net üreme gücü (R o ) değerleri arasında istatistiki olarak farlılıklar görülmektedir. Yumurta verilerinden yola çıkılarak yapılan hesaplama sonuçları, ergin çıkıģlarına göre elde edilen değerlerden daha yüksek bulunmuģtur. Bu Ģekilde eğer belirlenebiliyorsa bırakılan yumurtalar üzerinden yapılan hesaplamaların daha doğru olacağı kanaatine varılmıģtır. Bu parazitoit ile yapılan literatür çalıģmasında, 25 C sıcaklık, % nem ve 16:8 aydınlık, karanlık koģullarında ve konukçu olarak Planococcus ficus un kullanıldığı durumda kalıtsal üreme yeteneği (r m ), net üreme gücü (R o ) ve ortalama döl süresi (T o ) değerleri sırasıyla yumurta/birey/gün, yumurta/generasyon/birey ve 29.5 gün olarak bulunmuģtur (Walton & Pringle, 2005). Bu değerler mevcut yapılan çalıģma ile karģılaģtırıldığında gerek r m, gerekse R o değeri daha düģük olarak bulunurken, doğal olarak T o değeri daha yüksek olarak 160

9 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): saptanmıģtır. Bu farklılıkların nedeni kullanılan konukçuların aynı olmamasına bağlanabilir. YaĢam çizelgesine ait grafikler ise ġekil 1 de verilmiģtir. ġekil 1. Coccidoenoides perminutus un yaģam çizelgesi. Figure 1. Life table of Coccidoenoides perminutus. Parazitoit erginleri çıkar çıkmaz yumurtlamaya baģlamıģlar ve ilk iki günde günlük bırakılan yumurta sayısı en yüksek noktasına ulaģmıģ, bir kaç gün yüksek yumurta verimi devam etmiģ, daha sonra yumurta verimi düzenli olarak azalmıģ ve yaģamının 40. gününde son yumurtalarını bırakmıģtır. Coccidoenoides perminutus'un yumurtalarının yarısını ergin yaģamının %21.7 lik kısmını oluģturan ilk 5 gün içerisinde bıraktığı saptanmıģtır. Ceballo & Walter (2004), parazitoitin bıraktığı yumurta sayılarının ilk üç gün içinde pik noktasına ulaģtığını belirtmektedirler. Coccidoenoides perminutus'un iki farklı yöntem ile elde edilen yaģam eğrilerinin Weibull dağılımı ġekil 2 de, parametreler ise Çizelge 3 de verilmiģtir. Eğimin Ģeklini belirleyen c parametresinin aldığı değerlerin c > 1, c = 1 ve c < 1 olabileceği ve bu değerlere göre canlı kalma eğrisinin Holling in belirlediği üç tip yaģam eğrilerine benzerlikleriyle iliģkilendirilebileceği bildirilmektedir (Deevey, 1947; Pinder et al., 1978). Bu değerlendirmeden yola çıkılarak eğrilerin Ģekline göre c > 1 geliģen popülasyonları, c = 1 durağan popülasyonları ve c < 1gerileyen popülasyonları göstermektedir. Bu çalıģmada her iki yönteme göre değerlendirildiğinde c parametresi ve değerini almıģ olup literatür ıģığında incelendiğinde söz konusu parazitoit populasyonunun artan bir populasyonu ifade ettiği ortaya konmuģtur. 161

10 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri üzerinde yaģam çizelgesi A B ġekil 2. Coccidoenoides perminutus un iki farklı yönteme göre Weibull dağılımları Figure 2. Weibull distributions of Coccidoenoides perminutus according to two methods Çizelge 3. Coccidoenoides perminutus un iki farklı yöntem ile hesaplanan canlı kalma oranlarının (l ) Weibull dağılım parametreleri Table 3. Weibull distribution parameters of survival rates (l ) of Coccidoenoides perminutus according to two methods Parametreler Bırakılan yumurtalara göre Ergin çıkıģına göre Beta (veya eğimin Ģekli, c) ± ±0.111 Alpha (veya eğimin derecesi, b) ± RSS R Bu da C. perminutus'un üretiminde uygun bir konukçu olarak P. citri nin kullanılabileceğini göstermektedir. Coccidoenoides perminutus'un laboratuvar koģullarında yaģa bağlı üreme oranının (m ) en uygun modeli Enkegaard dağılımı ile belirlenmiģtir (ġekil 3). ġekilde de görüldüğü gibi elde edilen veriler ile model arasında önemli bir uyumluluk söz konusu olmuģ, r 2 değerleri her iki yöntemde de oldukça yüksek olarak bulunmuģtur (0.96 ve 0.85).Ergin dönemine ulaģan bireyler birinci yöntemde 2. günde, ikinci yöntemde ise 5. günde en fazla yumurta bırakmıģlar ve parazitoit her gün yumurtlamaya devam etmiģtir. Parazitoitin yüksek bir doğurganlığa sahip olduğu ve zamana bağlı olarak düzenli bir Ģekilde bu doğurganlığın azaldığı görülmektedir. Ceballo & Walter (2004) yaptıkları çalıģmada parazitoitin laboratuvar koģullarında oldukça etkili olduğunu bildirmelerine rağmen, aynı araģtırıcıların doğa koģullarında yürüttüğü araģtırmalarda parazitoitin turunçgil alanlarında yeterli etkiyi göstermediği bildirilmektedir (Ceballo et al., 1998). 162

11 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): a= b= r 2 = a=10.06 b= ġekil 3. Life table of Coccidoenoides perminutus un zamana bağlı Enkegaard dağılımı Figure 3. Age-dependent Enkegaard distribution of Coccidoenoides perminutus Söz konusu bu durumu açıklamak üzere çalıģmalarını yürüten Ceballo & Walter (2005) sorunun kaynağı olarak doğada ergin parazitoitin beslenmesini ve sürekliliğini sağlayacak ortamın bulunmamasını ve konukçunun davranıģ değiģikliklerini göstermektedirler. Bu çalıģma sonuçları parazitoitin laboratuvar koģullarında oldukça etkili olduğunu ve yüksek bir üreme potansiyeline sahip olduğunu göstermektedir. Bu bulgular parazitoitin kitle üretimi yapılıp biyolojik mücadele amacıyla unlubit ile bulaģık alanlara salınabileceği kanaatini doğurmaktadır. Ancak daha önce yapılan çalıģmalarda doğada parazitoitin fazla etkili olamaması bazı soru iģaretlerini de beraberinde getirmektedir. Bu nedenle bu yararlı ile ilgili farklı ekosistemlerde etkinlik çalıģmalarının yapılmasında yarar olacaktır. TeĢekkür Bu araģtırmaya 4177-YL1-14 proje numarası ile destek veren SDÜ Bilimsel AraĢtırma Projeleri Yönetim Birimi BaĢkanlığı na ve makaledeki yaģam çizelgeleri parametrelerinin hesaplanmasında ve yorumlanmasında katkıda bulunan Prof. Dr. M. Salih ÖZGÖKÇE ye teģekkür ederiz. 163

12 Kaynaklar 164 Coccidoenoides perminutus un Planococcus citri üzerinde yaģam çizelgesi Anonymous Turunçgil Hastalık ve Zararlı ÇeĢitleri. (EriĢim Tarihi: ) Anonymous (2016). Coccidoenoides perminutus ( tarihi, ). Birch, L.C The intrinsic rate of natural increase of an insect population. Journal of Animal Ecology, 17: Ceballo, F.A. & G.H. Walter Life history parameters and biocontrol potential of the mealybug parasitoid Coccidoenoides peregrinus (Timberlake) (Hymenoptera: Encyrtidae): aseuality, fecundity and ovipositional patterns. Biol. Control 29, Ceballo, F.A. & G.H. Walter Why is Coccidoenoides peregrinus, a mealybug parasitoid, ineffective as a biocontrol agent Inaccurate measures of parasitism or low adult survival? Biol. Control 33, Ceballo, F.A., D. Papacek & G.H. Walter Survey of mealybugs and their parasitoids in southeast Queensland citrus. Aust. J. Entomol. 37, Ceballo, F.A., G.H. Walter & W. Rochester The Impact of Climate on The Biological Control of Citrus Mealybug (Planococcus citri (Risso)) by The Parasitoid Coccidoenoides perminutus Girault as Dredicted by The Climate-Matching Program CLIMEX. Philippine Agricultural Scientist, Vol. 93, pp. Co, J.M Pseudococcidae (Insecta: Hemiptera). Science Information Publishing Centre, Wellington, 229 p. Deevey, E.S Life tables for natural populations of animals. The Quarterly Review of Biology, 22 (4): Enkegaard, A The poinsettia strain of the cotton whitefly, Bemisia tabaci (Hom.; Aleyrodidae), biological and demographic parameters on poinsettia (Euphorbia pulcherrima) in relation to temperature. Bulletin of Entomological Research, 83: Girault, A. A Australian Hymenoptera Chalcidoidea - VII. The family Encyrtidae with descriptions of new genera and species. Memoirs of the Queensland Museum 4: Gol berg, A.M Influence of temperature andrelative humidity on survival and fecundity of Pauridia peregrina, a parasite of mealybugs and its interactions with Planococcus citri. Entomologia Eperimentalis et Applicata 32 : Güney, O.Ġ. & M.N. Ören Tarım Sistemlerindeki GeliĢmeler Kapsamında Dünya Turunçgil Sektörü. Çukurova Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 28, Hansen, D.L., H.F. Brodsgaard & A. Enkegaard Life table characteristics of Macrolophus caliginosus preying upon Tetranychus urticae. Entomologia Eperimentalis et Applicata, 93: Hayat, M Indian Encyrtidae (Hymenoptera: Chalcidoidea). Department of Zoology, Aligarh Muslim University, India, 496 s. Imura, O Demographic attributes of Tribolium freemani Hinton (Coleoptera: Tenebrionidae). Applied Entomology and Zoology, 22(4):

13 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control Kurt & Karaca 2016, 7 (2): Kairo, M.T.K. & S.T. Murphy The life history of Rodolia iceryae Janson (Coleoptera: Coccinellidae) and the potential for use in innoculative releases against Icerya pattersoni Newstead (Homoptera: Margarodidae) on coffee. Journal Applied Entomology, 119: Kaydan, M.B., N. Kilincer, N. Uygun, G. Japoshvilli & S. Gaimari Parasitoids and Predators of Pseudococcidae (Hemiptera:Coccoidae) in Ankara, Turkey. Phytoparasitica, 34, Krishnamoorthy, A. & M. Mani Coccidoenoides peregrinus: a new parasitoid of Planococcus citri in India. Curr. Sci. 58, 466. Meyer, J.S., C.G. Ingersoll, L.L. McDonald & M.S. Boyce Estimating Uncertainty in Population Growth Rates: Jacknife vs. Bootstrap Techniques. Ecology, 67, Noyes, J.S. & M. Hayat A review of the genera of Indo-Pacific Encyrtidae (Hymenoptera: Chalcidoidea). Bulletin of the British Museum (Natural History) (Entomology) 48(3), Özgökçe, M.S. & Ġ. Karaca YaĢam çizelgesi: Temel prensipler ve uygulamalar. Türkiye Entomoloji Derneği 1. ÇalıĢtayı, Ekoloji ÇalıĢma Grubu, Haziran 2010, Isparta. Pinder, J.E., J.G. Wiener & M.H. Smith The Weibull distribution: A new method of sumarizing survivorship data. Ecology, 59: Timberlake, P. H Descriptions of new genera and species of Hawaiian Encyrtidae (Hymenoptera). Proceedings of the Hawaiian Entomological Society 4: Uygun, N. & S. Satar The current situation of citrus pest and their control methods in Turkey. Integrated Control in Citrus Fruit Crops IOBC/WPRS, 38, 2-9. Uygun, N., M.R. Ulusoy & Ġ. Karaca Meyve ve Bağ Zararlıları. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Genel Yayın No:252, Ders Kitapları Yayın No:A-81,347s, Adana. Walton, V.N. & K.L. Pringle Developmental Biology of Vine Mealybug, Planococcus ficus (Signoret) (Homoptera:Pseudococcidae), and Its Parasitoid Coccidoenoides perminutus (Timberlake) (Hymenoptera:Encyrtidae). African Entomology 13(1):