SAYFA 1. Yeşil Divriği Gazetesi AYNALI KAHVE SOHBETLERİ-75 TE DİVRİĞİMİZE YENİ KAYMAKAM BEY İN GELİŞİ DE KONUŞULMUŞ:

Transkript

1 SAYI: 35 Divriği Kaymakamı Mehmet Nebi Kaya, görevine başladı. SAYFA 1 Yeşil Divriği Gazetesi AYNALI KAHVE SOHBETLERİ-75 TE DİVRİĞİMİZE YENİ KAYMAKAM BEY İN GELİŞİ DE KONUŞULMUŞ: Bakınız NACİ HOCA neler anlatıyor: Divriği Kaymakamı Mehmet Nebi Kaya, 17 Eylül 2012 günü itibariyle görevine başladı. Kaya, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kültürel anlamda zengin bir ilçede görev yapmaktan mutluluk duyduğunu söyledi. Köklü bir tarihi olan ilçenin insanlarının gönüllerinin zengin olduğunu dile getiren Kaya, "Başta Ulu Camii ve Darüşşifası olmak üzere, kalesi, konakları ve sahip olduğu kültürel değerleriyle insanı kuşatan bu şehirde görev yapacak olmak bana heyecan veriyor. Ulu Cami den etkilenmemek mümkün değil. Cennetin kapısını görmek büyük bir ayrıcalık ve büyük bir onur" dedi. Divriği'yi turizm başkenti haline getirmek için çok yönlü gerçekleştirilen faaliyetlerin hızla devam ettiğini anlatan Kaya, şunları aktardı: "Bu çalışmalara bizler de katılacak ve en kısa sürede neticeye varması için çaba sarf edeceğiz. Bize düşen en büyük görev sahip olduğumuz hazinenin farkına varmak, ona sahip çıkmak ve onu her türlü tehlikeden uzak tutmaktır. Bu noktada tüm Divriğililerden yapılan çalışmalara destek olmalarını ve fikirlerini bizlerle paylaşmalarını arzu ediyorum. Ayrıca bugüne kadar emeği geçen başta kaymakamlarımız olmak üzere herkese teşekkür ediyor, emanetlerine en iyi şekilde sahip çıkacağımızı bilmelerini istiyorum." HABER: Mücahit Koç SEN KENDİNİ ADAM MI SANIYORSUN? BAYİİLİK RUHLU ADAM! MUSTAFA TARAKÇI * Sanayi ve Teknoloji Bakanı Nihat Ergün ü takdir ve hayranlıkla izliyorum. Gün geçmiyor ki Türk Ekonomisi, Türkiye nin hızlı kalkınması, dış devletlerin hegemonyasından kurtulması için bir şey söylemesin. Bu söylem Yerli Otomobil ile başladı. Başbakan, bu söylemin arkasında durdu, O da seslendirdi. Hatta kendi üslubuyla Yok mu bir Babayiğit dedi.( Devamı s.8) * Özgeçmiş Hadi Hayırlı uğurlu olsun hem Sivas ımız hem de Divriği miz yeni mülki amirlerine kavuştu. Sayın Vali Kemelek ile Ankara da Sivas Tanıtım Günlerinde karşılaşıp konuşma imkânı bulduk. Çorum İskilipli olduğu her halinden belli. Alçak gönüllü, babacan, tevazu sahibi, etrafında stres yaratmayan biri... Yeni Kaymakam ile henüz tanışma imkânı bulamadım. Bugünlerde Garnizon Komutanı, Belediye Başkanı, Vilayet İl Başkanlarının ilçe temsilcileri, Kamu Ve Özel Kurum temsilcileri,dernek Başkanları başta olmak üzere Sivil Toplum örgütü temsilcileri Sayın Kaymakam a hoş geldin ziyaretinde bulunuyorlarmış... Kulağımıza gelen haberlere göre, Yeni kaymakamımız Mehmet Nebi Kaya Bey, sevecen, konuşkan, güler yüzlü, herkesi dinleyen, makamına çekinmeden çıkılabilecek biriymiş... Doğrusu giden Kaymakamımız Salih Ayhan Bey de makamını hakkıyla dolduran, iş bilen, iş bitiren biriydi. Herkese nasip olmayan bir göreve gitti. İnşallah Nebi Bey e de Divriği hayır getirir, Onun da önünü açar... Şunu diyecektim: Bizim Aynalı Kahve Divriği de meşhurdur. Her gelen kaymakamlar, Belediye Başkanımız sık olmasa bile yılda birkaç kez uğrarlar. Çayımızı içip sohbet ederler. Kısmetse yeni kaymakamımızı da en kısa zamanda buraya kahve içmeye bekliyoruz. Onun için biz kahve müdavimlerinden yuvarlak masa sakinleri aramızda para toplayıp yeni bir fincan takımı alması için, kahveci Veli Usta ya şimdiden verdik... DİVRİĞİ KÜLTÜR DERNEĞİ BAŞKANI NDAN TAKDİRE DEĞER BİR ADIM! Divriği den Devlet Su İşleri, Meteoroloji Müdürlükleri, Karayolları Şefliği, Askerlik Şubesi nin taşınmasını müteakip son olarak da Tapu Kadastro Müdürlüğü nün de ilçemizden gidecek olması karşısında; Sivil Toplum Örgütü haklı duyarlılığını göstererek, Divriği Kültür Derneği Başkanı Sn Yusuf Güldalı nın çağrısı üzerine 29 Eylül 012 günü toplandı. Toplantıya, başta Belediye Başkanı Hakan Gök olmak üzere; İl Genel Meclisi Üyeleri Haydar kaplan ve Sadık Güller, CHP İlçe Bşk. Hüsamettin Kırkayak, ÖDP İlçe Bşk. Güzel Karayılan, İşçi Partisi Temsilcisi Zeynel Sarpdağ, Ziraat Odası Bşk. İsmail Demir, Muhtarlar Derneği Bşk. Cafer Çakmak, Hacı Bektaşi Veli Dernek Bşk. Ali Çankaya, Emekliler Dernek Bşk. Zeynel Yayla ve diğer dernek başkanları katılmışlardır. Toplantı, ortak akıl ve toplumsal duyarlılık oluşturulması açısından yararlı olmuştur. Divriği Kültür Dernek Başkanı Yusuf Güldalı yı bu anlamlı çalışmalarından dolayı kutluyoruz. SAYFA 1 DİVRİĞİ DE MARANGOZ FATİH USTA TEK KALDI, YA SONRA? Geçtiğimiz günlerde Anadolu Sigorta nın basına yansıyan güzel bir haberi vardı: Kültür ve Turizm Bakanlığının teknik danışmanlığında, Anadolu da kaybolmaya yüz tutmuş mesleklerde yeni ustalar yetiştirmişler. Kampanya Bir usta Bin usta sloganıyla yürütülüyor. Bu kapsamda: Nevşehir de; çömlek yapımı, Ankara da; sedef kakma, Kars ta; kilim ve heybe dokuma, Tokat ta; yazma baskı kursları devam ediyormuş. Şimdiye kadar 241 usta yetişmiş. Biz de buna benzer kendi bünyemizde bir tedbir alamaz mıyız?! Belediye veya Halk Eğitim Müdürlüğü bünyesinde, Belediye nin himayesinde marangozluk, ahşap oymacılığı, taş yontmacılığı, sebze yetiştiriciliği gibi uğraşlarda usta-çırak usulü yeni elemanlar yetiştiremez miyiz? Marangoz Fatih Usta tek kaldı. Ondan sonra kapı penceremizi kim yapacak, hiç düşünüyor muyuz? BİR ŞEHİTTE BİZDEN! Hakkâri-Çukurca karayolu üzerinde askeri aracın geçişi sırasında yola döşenen mayının patlaması sonucu 16 Eylül 2012 günü şehit olan erlerden Erhan Bulut Divriği nin AKPELİT köyü kökenliydi, İstanbul da ikamet ediyordu. Tekstil işçisi baba Cevdet Bulut'un 3 çocuğundan biri olan Erhan Bulut'un artan terör olayları yüzünden tecilini bozdurarak askere gittiği öğrenildi. 23 yaşındaki Bulut'un askerliği bir an önce bitirmek için yıllık izne gelmediği belirtildi. Mahallesinde sessizliği ve efendiliğiyle tanınan Erhan Bulut'un babası Cevdet Bulut, "Şehit babası ne yapabilir düşünün. Söyleyecek şey bulamıyorum. Kelimelerim tarifsiz" dedi. Taziye ziyaretleri için Bahçelievler Belediyesi tarafından şehit evinin önüne masa ve sandalye getirildi. Siyasiler ve mülki erkanın şehit evini ziyaret ettiği belirtildi. Bulut için akşam saatlerinde Kur-an'ı Kerim okutuldu. Şehit erin bir gece önce telefonla görüştüğü ailesine, "Yarın yine operasyona gidecek ekip için seçtiler" dediği belirtildi. Allah Rahmet Eylesin...

2 SAYFA 2 AYŞE HANIM IN SESİ ÇOK BOĞUKTU! MALATYA DAKİ ORDU KOMUTANI GALİP PAŞA Haber/Yorum M.T.-İstanbul Haber /Yorum M:T:-İstanbul 20 Eylül de,balyoz kararlarının açıklanmasının ertesi günü, Harp Okulu ndan devre arkadaşım,birlikte Kurmaylık eğitimi gördüğümüz Harp Akademisi nde birlikte ders çalıştığım,ödev yaptığım Kasım Paşa nın eşi Ayşe Hanım ı eşimle birlikte aradık.kasım da mahkumlar arasındaydı. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum diye söze başladım. Teselli için benim de inanmadığım bir şeyler anlatmaya çalıştım. Sonunda Ondan da bir şeyler duymak istiyordum. Sesi her zamankinden çok daha kötü çıkıyordu. Boğuk ve ağlamaklıydı... Net olarak şunu ifade etti: Mustafa Bey, biliyorsun Kasım kalpten rahatsız. Ondan korkuyorum... Bir başka arkadaşım, büyüğüm, hemşerimiz Halil Yıldız ı aramak istedim. Eşinden ayrıydı, çocukları da İstanbul dışındaydı, tanımıyordum, o nedenle olmadı. Halil Yıldız Divriği Hamuçimenli. Benden önce Harbiye ye girenlerden. Sakin, sessiz, kimseye dokunmayanbir arkadaştı. Abisi, Orta Çarşı da Rahmetli Mahmut Tarakçı, Rahmetli Yakup Çankaya,camcı pepe Mehmet Amca ya komşu, köşe dükkânda manavlık yapan Arapkir üzümü, armudu,erşün Domatesi satan Hayri Efendi idi. Halil, kurmay olmadığı için büyük bir olasılıkla planlama faaliyetlerinin dışında olacaktı. O nedenle Onun tutukluluğuna duyan herkes hayret ediyordu.1. Ordu personel başkanlığında evrak kayıt, kurye hizmetleri, dosyalama faaliyetleri ile meşgul olduğunu duymuştum. Demek Onun da ismi bir yerlerde geçmiş olacak ki o da uzun mahkûmlar listesinde yer alıyordu. Silivri deki duruşmalara birkaç kez gitmiştim. Diğer arkadaşlarım arasında gözlerim hasetsen Onu arardı. Uzaktan da olsa göz göze gelir, el kol işaretleriyle halını hatırını sormaya, bir ihtiyacının olup olmadığını öğrenmeye çalışırdım... Velhasıl Halil Yıldız da hemşerimiz olarak mahkûmlar arasında yer alıyor... Bu vesile ile iki konuya dikkatinizi çekmek istiyorum: 1.Balyoz kararı, 2003 yılında İstanbul da, Genelkurmay ve Kara Kuvvetleri K.ları nın muhalif olmalarına rağmen, Seminer Kapsamında darbe senaryolarının da görüşülmesinin tespiti üzerine alınmış bir karardır. Seminere katılan katılmayan büyük bir kitle cezaya maruz kalmıştır. Oysa darbeyi düşünen ve ilk irade beyanında bulunan büyük bir olasılıkla orgeneral/ oramiral rütbesinde komutanlardır. En önde geleni de herkesin malumu olduğu üzere Çetin Doğan paşa dır. Ast rütbedekiler nihayet emir kuludur. Onlar emretmişler bunlar da toplantılara iştirak etmişlerdir.görüş beyanında bulunmuşlardır... Gelmemeleri, toplantılara katılmak istememeleri, bunu beyan etmeleri eşyanın tabiatına, askerlik mesleğinim hem teamüllerine hem de disiplin anlayışına yakışmaz. O nedenle emir verenle emre itaat edenlerin aynı derecede cezalandırılmaları düşündürücü olmuştur. 2. Komutanları, bu tür eylemlere biraz da cesaretlendirici unsur, İç Hizmet kanunu Md.35 tir.,o madde Türk Silahlı Kuvvetlerine Cumhuriyeti koruma ve kollama görevi vermektedir.bu da çok geniş kapsamlı bir konudur. Yanlış algılamalara sebep olmaktadır. O nedenle bence İç Hizmetteki bu yasanın herkesten önce TSK mensuplarınca kaldırılmasının talep edilmesi uygun olacaktır. Terörle mücadelede yeni bir dönemin başladığı sinyalleri basında yer alıyor. Bunda en büyük payın, yeni terfi ile bölgede Ordu Komutanlığına başlayan Galip Mendi Paşa ya ait olduğunu değerlendirmek çok zor değil. Aynı Genelkurmay ve Kara Kuvvetleri K. ları döneminde farklı strateji/ konsept ile terörle mücadele büyük bir olasılıkla yeni komutanın önerisiyle yürürlüğe girmiştir. Galip Paşa ile hasbel kader bir yıl yakın çalıştık. Ben Kurmay albay, O Tümgeneral di.ben lojistik başkan,o kurmay başkanıydı. Özel hareket birikimi vardı. Terörle mücadelede azim ve kararlılık içindeydi. Özel sohbetlerde bu görüşünü ortaya koyuyordu. Devletin kuvvetli ve kararlı duruşundan taviz vermemesi gerektiğine inanıyordu. Terörle mücadelede geri adım atılmamalı, kararlı olunmalıydı...bu strateji uzun yıllar uygulanan vefakat arzu edilen sonuca ulaşılamayan bir stratejiydi. Bakalım yeni Ordu Komutanı bu kararlı ve aktif tutumuyla ezberleri bozacak arzu edilen sonucagidebilecek, terörün kökünü kazıyabilecek mi? Sınır içindeki terör son bulsa dahi sınır dışımızdaki unsurlar nasıl bertaraf edilecek? Burada ABD ve Barzani nin tutumu ne olacak? Bunlar başlı başına sorun yumakları... Galip Paşa inşallah estirdiği rüzgârla başarıya ulaşır... Bu da bir sonuç vermeyecekse silah yerine kalemi kullanmak kaçınılmaz görünüyor!... Hadi hayırlısı... Bilgisayar destekli çizim eğitimine Hibe Desteği (parasal miktarı küçük olsa bile anlamı büyük bir proje!) İl Özel İdaresi'nde çalışan teknik personellerin mesleki kapasitelerinin artırılması amacıyla Orta Anadolu Kalkınma Ajansı 2012 yılı Teknik Destek Programı kapsamında hazırlanan Bilgisayar Destekli Çizim Autocad Eğitimi Projesi hibe almaya hak kazandı. Toplam bütçesi 15 bin Tl olan ve bir ay sürecek Projenin sözleşmesi Orta Anadolu Kalkınma Ajansı ve Avrupa Birliği Koordinasyon Merkezi personellerinin de katılımıyla İl Özel İdaresi Genel Sekreteri Salih Ayhan tarafından imzalandı. Proje kapsamında İl Öze İdaresi teknik birimlerinde görev yapan 20 personel toplam 60 saat Autocad eğitimi alacaklar. İl Özel İdaresi Genel Sekreteri Salih Ayhan, projenin uygulanmasıyla birlikte teknik birimlerin görevlerindeki verimliliğin artacağını ve personellerin mesleki teknik beceri kazanacağını ifade etti. SAYFA 2

3 NACİ DEMİRAĞ SAYFA 3 ŞIRNAK/SİLOPİLİ RIDVAN HEM SEVİNDİRDİ, HEM DÜŞÜNDÜRDÜ UZUN VADELİ HABER: Divriği İÇME SUYU Divriği ilçe merkezi ve civarındaki yerleşim birimlerinin içme suyu ihtiyaçlarının 2045 yılına kadar karşılanmasının hedeflendiği bildirildi. Konuyla ilgili olarak Divriği Belediye Başkanımız bir açıklama yaparak İlçemizin asırlık ve en büyük sorunu olan su konusunda atılan bu adımın ilçe adına bir önemli bir adım olduğunu belirterek Bizim ilçemiz düşman tarafından işgal edilmemiştir bunun içindir ki ilçenin kurtuluş günü yoktur ama bana göre musluktan su içebildiğimiz gün Divriği İlçesinin kurtuluş günü olarak tarihe geçecek kadar önemli bir gündür,dedi İçme suyu Projesi DSİ Genel Müdürlüğü tarafından ihale edilmiştir. İnşaat yapım işi 2012 yılı ek yatırım programına teklif edilmiş ve Divriği İçme Suyu Projesi 18 milyon lira keşif bedeli ile 2012 yılı ek yatırım programına alınmıştır. Proje iki bölüm halinde ihale edilerek inşa edilecektir. Birinci bölüm 32 kilometrelik isale hattından, ikinci bölüm ise arıtma tesisi ve depo tesisinden oluşmaktadır. İsale hattı yapım işi 2012 yılı içerisinde ihale edilmiştir. Proje kapsamında Mursal, Günbahçe, Güneyevler, Güresin, Kayaburun, Bahtiyar, Susuzören, Uluçayır, Ürük Köylerinin de içme suyu ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik isale hattında branşmanlar bırakılacaktır. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan 24 Ağustos 2010 da Divriği ye yaptığı ziyarette ilçenin su sorununu geniş bir hazırladığımız kapsamlı bir çalışmayı dosya halinde kendilerine sundum ve suyumuz olmadığını su istediğimizi belirttim. Kendileri de sorunla ilgili olarak talimat verdi. Devamında yaptığımız görüşmeler neticesinde sorunumuz D.S.İ.programa alındı, yakın bir zamanda musluktan su içmeye başlayacağız, dediler. EMSAL Boya Genel Yayın Yönetmeni ve Yayın Koordinatörü San. Paz. Dış Tic. Ltd. Şti. MUSTAFA TARAKÇI Mizanpaj: Mutlucan AYDIN Bünyamin ŞAHİN Halkla İlişkiler-Tanıtım: Ayla YERLİKAYA VERGİ DAİRESİ: Göztepe Sivas Günleri Açılışına katılmak için iki günlüğüne İstanbul dan Ankara ya gittim. Dönüşü, Divriği mizin örnek aldığı/alacağı SAFRANBOLU üzerinden yapayım; kısa süreli de olsa Safranbolu da gözlem ve incelemelerde bulunayım istedim. Otobüste yanımda Rıdvan oturuyordu. Rıdvan Silopili bir genç. Karabük Üniversitesinde Coğrafya öğretmenliği okuyor. Anne ve Babası halen Silopi de ikamet ediyor.5 erkek 3 kız kardeşler. Kızlar evlenmiş,3 abisi mühendis ve Silopi de çalışıyorlarmış. Kendisi gibi küçük kardeşi üniversite öğrencisi. Küçük kardeşinin Şırnak Üniversitesi elektrik mühendisliğinde okuduğunu öğreniyorum. Kendisi hep coğrafya tercihi yapmış. Coğrafyayı çok sevdiğini söylüyor. Henüz 2. Sınıf öğrencisi.3 arkadaşı ile birlikte ev tutmuşlar... Bunları öğrenmeyi, kendimden de kısaca bahsetmeyi müteakip asıl konuya girdik: Rıdvan, terör/kürt meselesi konusunda ne düşünüyor? Sahada yaşamış ve o bölgenin çocuğu olarak ne diyecek diye merak ediyordum.çok şeyler konuştuk. Hem sevindiğim hem de düşündüğüm şeyler oldu. Rıdvan a ağabeyce yaklaştığım için verdiği cevaplar da içten ve samimiydi. Sizlerle de paylaşmak istedim. Bakınız Rıdvan neler söylüyor: -Silopi Şırnak a bağlı ama Oradan daha güzel. Şırnak ve Hakkâri gibi değil. Hakkâri de %99 oylar BDP ye çıkmıştı. Bağlı olduğumuz Şırnak belki bizim Silopi ilçemiz sayesinde bir AKP milletvekili çıkardı. - Silopi de Allah Razın olsun Cihan grubu büyük bir Termik Santral açtı.7000 kişi çalışıyor. Hepsini de bizim yöreden aldı.o nedenle Silopi de işsizlik yok, terör yok denecek kadar az.habur Kapısı da yakınımızda; Onun da faydası var. -Silopi de ben ilkokula giderken iki okul vardı, şimdi 12 okul oldu. Nüfus artmadığı halde devletin yeni yeni aklı başına geldi. -Allah Seni inandırsın Hocam, benim 3 yaşında bir yeğenim var. Türkçeyi Kürtçeden daha iyi konuşuyor. Bizim evde iki dil de konuşulur. -Ne biz ne de tanıdıklarımız PKK dan yana değiliz. Kürdistan kurulmasına hatta Özerk Kürdistan a bile karşıyız. Türkiye miz çok güzel, ne kazancımız olur ayrılmayla... -Ama, dağa çıkan olmadı, olmuyor değil! Benim lise den en iyi arkadaşım FIRAT okul birincisiydi; ben üniversiteyi kazandığıma göre o garanti kazanırdı, diploma almasına bir ay kala Ona bir şeyler oldu; derslere pek önem vermedi. Sonra öğrendik ki Dağa kaçmış. O bizim, ben onların evine sık sık gider gelirdik. Annesi, Babası beni gördüğünde ağlıyorlar. Ne oldu, nasıl oldu hala anlamış değilim! -Hayır Hocam, bana dağa çıkmayı kimse teklif etmedi. Onu nasıl seçiyorlar bilmiyorum. FIRAT iyi çocuktu, zeki çocuktu ama biraz içine kapalıydı. Bana bile Dağa çıkacağını söylemedi. -Babam Kömür işletmelerinden emekli. Çok çalışkan biri. Şimdi de bahçede vakit geçiriyor. Armut, elma, nar dikmiş, bir görseniz çocukları gibi seviyor... -İşte böyle Hocam, Ben Karabük te ineceğim 10 Dakika sonra da siz Safranbulu da olursunuz. Sizi tanıdığıma çok sevindim. Keşke bizim de derslerimize hep sizin gibi hocalar gelse... Teşekkür ederim Rıdvan yolun ve bahtın açık olsun... Dolapdere Sanayi Sitesi 6.Ada No:1 İkitelli / İSTANBUL 0 (212) (212) VERGİ KİMLİK NO: SAYFA 3

4 SAYFA 4 Şarkışla da 50 aileye 300 damızlık gebe düve dağıtıldı.( Örnek Alalım!) Şarkışla İlçesinde kooperatif üyelerine gebe düve dağıtımı yapıldı. Düvelerin teslimi sırasında Şarkışla İlçe Kaymakamı Davut Gül yaptığı konuşmada, Başta Tarım bakanı olmak üzere tüm personeli tebrik ediyorum. Hayırlı olmasını diliyorum. İnşallah diğer kooperatiflerde bu tür çalışmalardan yararlanır. dedi. İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürü İhsan Aslan ise, 2008 yılı yatırım programından ahır-işletme binası inşaatı ve makine ekipman alımı için tahsis edilen ,00 TL. Krediden; ahır inşaatlarına ,00 TL. (4 yeni ahır, 23 ahır tadilatı ve 23 mevcut ahır), işletme binası inşaatına ,00 TL. ve makine-ekipman alımına ,00 TL. Kullandırılmıştır. İşletme binası ve ahır inşaatları tamamlanmış, makine ekipman olarak 5 Tonluk süt tankı ve ekipmanları ile slaj makinesi, yem ezme makinesi ve 50 adet her üye için süt sağım makinesi alımı yapılmıştır. AKP, 4. Olağan Kongresi Ankara da yapıldı. Kongre, daha önce İstanbul da 70 bin kişilik Galatasaray Stadı nda yapılan İl Kongresinin küçültülmüş hali gibiydi. Bu kez içerde ve dışarıda 30 bin kişi vardı. Ancak, Yabancı konuklar öncelikle Mısır Cumhurbaşkanı dikkati çeken simalardan biriydi. Yaptığı konuşmayla, gelecekte Ortadoğu da önemli işlere imza atacak biri olmanın sinyallerini veriyordu. Türkiye yi de çok önemsediği kurduğu edebi cümlelerden anlaşılıyordu. Mürsi de Erdoğan gibi belagati yüksek bir liderdi. Başbakan Erdoğan da, bu iki kongrede parti lideri ve Başbakan olmaktan çok gelecekte bu ülkenin Başkan ı olmak istediğini hatırlatır gibiydi. AK Parti Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, konuşmasının başında konukları selamladı. Mısır Cumhurbşkanı Muhammed Mursi, Kırgızistan Devlet Başkanı Almazbek Atambayev, Irak Meclis Başkanı Usame Nuceyfi, Sudan Devlet Başkan Yardımcısı Ali Osman Muhammed Taha, Irak Cumhurbaşkan Yardımcısı Tarık Haşimi, KKTC Başbakanı İhsen Küçük, Irak Bölgesel Yönetim Başkanı Mesut Barzani önde gelenlerdi. Proje uygulayan 50 üyeye verilmek üzere tarihinde Bakanlığımız Tarım Reformu Genel Müdürlüğünde yapılan 300 baş Montofon ırkı canlı demirbaş ihalesi neticesinde 4.997,00 TL/BAŞ fiyat ile Çelika hayvancılık ihaleyi almıştır. İhale neticesi Bakanlığımızca ,00 TL. canlı demirbaş kredisi tahsisi yapılmış ve üyeler borçlandırılmıştır. Şu an itibariyle seçim işlemi tamamlanmış olup, montofon ırkı gebe düvelerin şartname ve sözleşme gereği 50 üyeye altışar baş olarak dağıtımı yapılmaktadır. dedi. Sınırlı Sorumlu Baltalar, Çekem, Sultan, Büyük Yüreğil, Döllük ve Dikili Köyleri Tarımsal kalkınma Kooperatif Başkanı Ahmet Altun ise Tarım Bakanlığına, İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürü İhsan Aslan a ve İl Müdürlüğü çalışanlarına bizlere olan destekleri için kooperatifimiz ve üyelerimiz adına teşekkür ediyorum. dedi. Konuşmaların ardından 50 aileye 300 gebe düve dağıtımı yapıldı. EKONOMİ HABER! Dünyanın en pahalı benzinini kullanan ülkeler Bloomberg haber ajansı, dünyanın en pahalı benzinin kullanan ülkelerini sıraladı. En pahalı benzini Norveç, en ucuz benzini ise Venezüella kullanıyor. Türkiye ise en pahalı benzini kullanan ülkeler arasında ikinci sırada yer alıyor. Bir galon ortalama fiyatı (3.7 litre): dolar Son çeyrekten bu yana fiyat değişimi: Yüzde 4.4 artış Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, parti tüzüğü gereği büyük kongrede son kez genel başkanlığa aday olduğunu belirterek, ''Yetki verilirse, Allah izin verirse 3 yıl partimin başındayım. Ardından, partimin vereceği sorumlulukları yüklenerek, o alanlarda görev ifa edeceğim'' dedi. Erdoğan, bu kongrede aralarına yeni arkadaşların katılacağını, Merkez Karar Yönetim Kurulu'nun bu arkadaşlarla daha güçlü hale getirileceğini söyledi. ''Omurga korunuyor, hücreler tazeleniyor'' diyen Erdoğan, yepyeni bir Merkez Karar Yönetim Kurulu, Merkez Yürütme Kurulu, disiplin kurulu ve parti içi disiplin kuruluyla bu süreci devam ettireceklerini kaydetti. Konuşmasında, bunun bir veda olmadığını söylediğini ifade eden Erdoğan, ''İnşallah dedim, bitmeyen şarkının besteleri içindeki bir estir, bir duraktır dedim. İnanıyorum ki esten sonraki notalar istikrar içerisinde, aydınlık yarınların Türkiye'sine, barışa, sevgiye, kardeşliğe giden yolda sizin bu sevginiz, sizin bu aşkınız, sizin bu sevdalarınızla bütünleşerek devam edecektir dedim. şeklinde konuştu. Erdoğan, Bir kere şunu herkes çok iyi bilsin, bu dava içinde, bu davayı omuzlayacak, bindir başlı kartalı omuzlanıp götürecek çok sayıda arkadaşlarımız var. Hiç endişeniz olmasın bu dava yerde kalmaz. 'Kim var?' denildiğinde sağına, soluna bakmadan 'ben varım' diye öne çıkacak nefsini, benliğini, şahsi beklentilerini bir kenara koyup, kendini bu davaya, bu harekete adayacak nice arkadaşlarım var. Ben çok ümit varım, dedi.eski Osmanlı Coğrafyasındaki şehirlerin isimlerini sayıp selam gendermesi manidardı. Dava taşını yeri geldiğinde gediğine oturtacak çok kardeşim var diyerek kendisinden sonrakilere güvenini vurguladı. Gelecekte, Cumhurbaşkanı veya başkan olmak istediğinin sinyallerini şu sözlerle vermeye çalışır gibiydi: Allah ın takdiri ne ise o olur.bu günleri bana gösteren Rabbime şükrediyorum. SAYFA 4

5 SAYFA 5 Ahmet Demirvücut Divriği Mursal Barajının Kontrol Mühendisi Benim. -Sayın Ahmet Demirvücut,Divriği ile yakın akrabalık bağlantınız var. Sivas2tav yaşıyordunuz. İnşaat mühendisisiniz. DSİ de görevli ilken severek ve isteyerek, Mursal Barajı nın kontrol mühendisliğini yedi sene süreyle severek ve isteyerek yaptınız. Bu Barajın inşasında muhakkak unutamadığınız anılarınız oldu.biz bugün Yeni Divriği İnternet Gazetesi olarak okurlarımız adına, Divriği için çok önemli olan Mursal Barajı nın inşa sürecinin hikayesini öğrenmek istiyoruz. Az değil, baraj inşaatı 1986 da başladı, yaklaşık yedi yıl inşaatı devam etti. Bugün temelinin atılması üzerinden 24 yıl geçti. Böyle bir girişten sonra neler söylemek istersiniz? -24 yıl öncesine dönersek, ben Devlet demir Yolları ndan sonra DSİ de bir yılını henüz tamamlamış bir mühendistim. Sonradan DDY den DSİ ye bu projeyi yürütmek için transfer olduğumu öğrendim.bu görevlendirmede o dönemin Bölge Müdürü Cavit Bulut un ( rahmetli) önemli rolü oldu.benim ailemin de Divriği kökenli olmasının da bunda etkili olduğunu düşünüyorum. O zaman da şimdi de hem Divriği yi hem de Divriğilileri çok severim. Divriği de böyle bir dev tesis tesis inşa edilecek olması beni de heyecanlandırmıştı. Gecikmeden, en iyi şekilde bu barajın yapılmasında katkım oldu ise ne mutlu bana... -Bu Barajın yapılış gayesi sulama ve enerji idi. Ayrıca rusubatın (alivyon toprak) tutulması ile Keban Barajının ömrünün uzatılması da hedefleniyordu. Bu barajdan zaman içinde Divriği nin içme suyunun karşılanması da amaçlar arasında yer alıyordu. İnşaat Müh. Ahmet Demirvücut 1986 yılında yapılan ihale de işi Kolin İnşaat AŞ. Aldı. Bugün Türkiye nin en büyük inşaat şirketlerinden biri olan bu firmanın işli alması Divriği için büyük bir şanstı. Ülke genelinde her yerde Devlet ihalelerinde büyük aksaklıkların yaşanmasına rağmen Kolin İnşaat Divriği de gecikmeye mahal vermedi. İlk olarak 6 ayda, doğru dürüst yolu olmayan Mursal-Divriği arası yolu açtı, Mursal Baraj bölgesine şantiyesini kurdu. Daha sonra 434 metre olan derivasyon tüneli (dip savak) kazısına başlanıldı. Tünel kazısı tamamen çoğunluk iş gücüyle olmak üzere zaman zaman dinamit ve kompresörler kullanılarak yapıldı. Derivasyon tüneli bir yılda tamamlandı. Daha sonra sıyırma kazısına ve gövde dolgusuna başlandı. Gövde dolgusunun ortasında geçirmesizliği sağlamak için Vazıldan Köyünden getirilen kil dolduruldu. Diğer dolgu malzemeleri de dere yatağından göl tabanından kazınarak temin edildi. Kil tabakasının genişliği yaklaşık metre kadardı. Barajın ön dolgusu 65 m. civarındadır. Dolgunun su içinde kalan yüzüne taş döşendi. Nihayet üst savak inşası da 1993 yılına kadar tamamlandı. Bu inşaat esnasında gerek kontrol mühendisi olarak şahsıma ve ekibime, gerekse inşaat Firması personeline en yakın köy olan Mursal ın halkının çok yakın ilgi ve desteğini gördük. Mustafa Tarakçı- Ahmet Demirvücut Öncelikle Süleyman Mursal ve Eşi Sakine Teyze nin, minübüscü Neşet, o zamanki Muhtar Mehmet ali Bey in, Mezra sakinlerinden Osman ın adını saygı ile anmak isterim. Yine yakın köylerden Ürük, Vazıldan Bahtiyar köylerinin insanları da çok yakın ilgilerini eksik etmediler. Bu köylerin insanlarını da saygı ile anmak isterim... Baraj inşaatı ile beraber, sulama kanallarının yapımı da NUR inşaat tarafından aynı anda başlatıldı. Oranın kontrolünü başka bir arkadaş, Mehmet Ali Kandil yapıyordu te Divriğ, yıllarca beklediği Mursal Barajı suyuna kavuştu.açılış çok görkemli oldu. Başbakan Süleyman Demirel, yardımcısı Erdal İnönü ve birçok bakan Divriği ye geldi. Açılış Divriği de bir bayram havası şeklinde geçti.o coşkuyu hala bugün de taşıyor gibiyim.meslek hayatımın en unutulmaz anısı olarak hep gönlümde yer almıştır. İnşallah o günden bu güne Mursal Barajı Divriği nin sulama suyu ihriyacına yeteri kadar cevap veriyordur. Şunu da bu vesile ile kaydetmek isterim: Bu barajın yapımında ilerde Divriği nin içme suyu ihtiyacı göz önünde bulundurularak, Dip Savak çıkışında başka bir vana içme suyu için yerleştirilmiştir. Ancak, şunu da unutmamak lazım. Keban Barajı ve diğer barajlar gibi Mursal Barajının da biriken dolgudan dolayı bir ömrü vardır. Biz o zaman barajın ömrünü 60 yıl olarak tahmin ediyorduk. Bu da yaklaşık 2050 li yıllara tekabül etmektedir. Karamsar olmamak lazım. O barajın a ltında başka baraj yapmaya müsait alanlar da mevcuttur. Bu vesile ile Çarşısını,,Ulu Camisini, Hüseyin Gazisini, Kalesini, taşını toprağını sevdiğim Ata yurdum Divriği ye ve Onun güzel insanlarına en derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Bana bu fırsatı verdiğiniz için Yeni Divriği İnternet Gazetesi ne ve Siz Sevgili Mustafa Tarakçı kardeşime çok teşekkür ediyorum. SAYFA 5

6 İM 2012 SAYFA 6 SAYFA 6

7 SAYFA 7 KORUNMASI GEREKEN KÜLTÜREL DEĞERLERİMİZ DİVRİĞİ SOKAK OYUNLARI Derleyen: İhsan ÇALAPVERDİ Çocuk oyunları, genellikle çocukların oynadığı ancak bazen yetişkinlerin de eşlik ettiği veya kendi aralarında oynadığı oyunlardır. Tek kişilik çocuk oyunları olduğu gibi çok kişi ile oynanan oyunlar da mevcuttur. Bazı çocuk oyunları evrenseldir ve aşağı yukarı aynı kurallarla birçok ülkede oynanır. Günümüzdeki seksek, körebe, ip çekme gibi oyunlar çocukların sevdiği oyunlar olduğu bilinmektedir. Ah, nerede o eski oyunlar diye başlar söze anneanne, babaanne ve dedelerimiz oyunları anlatırken torunlarına Yeni nesil çocukların ne kadar şanslı olduklarını ama yine de o eski oyunların nasıl kendilerini mutlu ettiklerinden bahsederler. Çivi, seksek, misket, dokuztaş, körebe, uzuneşek, lastik, yakan top oyunu Gerçekten de "nerede o eski oyunlar!" Hâlâ, oynayan var mıdır o oyun-ları ya da bilen? Oysa bir hünerdir ipe basmadan atlamak, gizlendiği yerden yakalanma-dan çıkmak ve sobelemek duvarı ya da üstü üste dizili 9 taşın hepsini serebilmek yere Takım kurarken "aldım verdim ben seni yendim" tekerlemesiyle ilerleyen çocuğun kalbindeki heyecanı hangi bilgisayar oyunu sağlayabilir ki Geçen zaman bugünümüzü mazi yaparken değerlerimizi de beraberinde götürdü sanki! Büyüklerimiz için oyun; gülmek, terlemek, kazanmak, yenildiğinde belki ağlamaktı. Bol hareket içeren o eski oyunlar, hep özlenen olacak! Peki, neydi o oyunlar ve nasıl oynanıyordu? İşte, eskiden çocukların sıkça oynadığı oyunlar... BİRDİRBİR "Birdirbir Oyunu"nda çocuklardan biri ellerini dizlerine koyarak eğilir ve öbür oyuncuların üstünden atlayacağı bir kambur oluşturur. Atlayan her çocuk biraz ötede aynı biçimde eğilerek durur ve öbürleri eğilmiş duran bütün oyuncuların üzerinden atlar. Bu biçimde oyun sürüp gider. İPATLAMA "İp Atlama" oyununu daha çok kızlar oynar. Tek başına oynanabildiği gibi, birkaç kişi bir araya gelerek de oynanır. Değişik ip atlama biçimleri vardır: Tek başına ip atlamak isteyen kişi boyuna uygun uzunca bir ip alır; bunu iki eliyle uçlarından tutar, döndükçe bir halka oluşturacak biçimde ipi çevirerek başının üzerinden ve zıplayarak ayaklarının altından geçirir. Birkaç çocuk bir araya gelmişse, iki çocuk uygun uzunlukta ve kalınlıkta bir ipin iki ucundan tutar. İp çevrilirken öbür çocuklar sırayla zıplayarak ip atlarlar. Bu sırada ipin düzgün çevrilmesi ve her çevrilişinde yere değdirilmesi gerekir. İp, atlayanın ayağına takılırsa oyuncu yanar. Bir başka biçimi ise, iki çocuğun yan yana ip atlamasıdır. ( DEVAM EDECEK) TAM MANASI Kaotik: kargaşa içinde olan Müktesebat: kazanılmış bilgiler, Temayül: bir tarafa eğilme, meyletme, Müzakere: Bir konuyla ilgili fikir alışverişinde bulunma, Beyit:iki dizeli şiir, Baytar: veteriner hekim, Kinaye: dolaylı olarak anlatılan söz, Keyfiyet: nitelik, durum, Armu: damın kıyısına dizilmiş taş sırası, Lenger: yayvan büyük bakır kap.geniş tabak, Sahan: derinliği az metal kap, Seyrüsefer: trafik, Nedamet: pişmanlık, ( ) ( ) ( ) Aynı dönemin üç büyük insanı; inanç ve toplum önderleri, bilge kişiler,anadolu insanına benlik kazandıran ulu şahsiyetler...özetle de olsa tanımakta yarar var! MEVLANA ( ) Mevlâna 30 Eylül 1207 yılında bugün Afganistan sınırları içerisinde yer alan Horasan Ülkesi nin Belh şehrinde doğmuştur. Mevlana, 7 yaşındayken ailesiyle birlikte Kabe yi ziyaret eder. Daha sonra Şam, Malatya, Sivas üzerinden Karaman a gelip yerleşirler. Burada 7 yıl kalırlar.mevlana, 1225 te Gevher hatun ile evlenir.sultan Veled ve Alaeddin Çelebi adlı iki oğlu olur. Yıllar sonra Gevher Hatun u kaybeden Mevlâna bir çocuklu dul olan Kerrâ Hatun ile ikinci evliliğini yapar. Mevlâna nın bu evlilikten de iki oğlu bir kızı dünyaya gelir. Bu yıllarda Anadolu nun büyük bir kısmı Selçuklu Devleti nin egemenliği altında idi. Konya da bu devletin baş şehri idi. Konya sanat eserleri ile donatılmış, ilim adamları ve sanatkârlarla dolup taşmıştı Devletin hükümdarı Alâeddin Keykubâd idi. Alâeddin Keykubâd Mevlana yı Karaman dan Konya ya davet etti ve Konya ya yerleşmesini istedi. Sultânü l-ulemâ ( Mevlana nın Babası) 12 Ocak 1231 yılında Konya da vefat etti. Mezar yeri olarak, Selçuklu Sarayının Gül Bahçesi seçildi. Halen müze olarak kullanılan Mevlâna Dergâhı ndaki bugünkü yerine defnolundu. Sultânü I-Ulemâ ölünce, talebeleri ve müridleri bu defa Mevlâna nın çevresinde toplandılar. Mevlâna yı babasının tek varisi olarak gördüler. Vaazları kendisini dinlemeye gelenlerle dolup taşıyordu. Mevlâna 15 Kasım 1244 yılında Şems-i Tebrizî ile karşılaştı. Mevlâna Şems de mutlak kemâlin varlığını cemalinde de Tanrı nurlarını görmüştü. Ancak beraberlikleri uzun sürmedi. Şems Şam a gitti. MEVLEVİLİK: Mevlana döneminde bir tarikat kurmamış olsa da bunun temellerini attı. Dostlarıyla birlikte sohbet toplantıları düzenler, bu toplantılarda dini konuşmalar yapılır, müzik dinlenir, sema yapılır ve zikredilirdi. Zamanla Mevlana nın fikirleri yayıldı ve toplantılarına katılmak isteyenlerin sayısı arttı. Mevlana nın ve yakınları ve dostlarının defnedilmiş olduğu Konya daki Yeşil kubbe, tarikatın manevi merkezi halini aldı. Bugün de pek çok Müslüman bu türbeyi ve yanındaki tekkeyi ziyaret etmektedir. Mevleviliğinin başlangıcında sema ayini, dervişlerin vecde gelmesiyle başlıyordu. Ulu Arif Çelebi zamanında semadan önce Kur an ve gazeller okunmaya başladı. Sema ayini Mukabele denilen günümüzdeki şeklini 15. yüzyılda Pir Adil Çelebi zamanında aldı. RİTÜELLER Mevleviliğin gelişmiş bir adap ve kural sistemi vardır Örneğin, ortak tabaktan yemek yeniyorsa kaşığın bir tarafı ile yemek alınır diğer tarafı ile yemek yenir.kaşığın ağza değen kısmının yemeğe değmemesine özen gösterilir Ayrıca âlemdeki tüm varlıklar Allah ın birer parçaları olduğu varsayılarak onlara değer verilirdi.örneğin;kaşık öpülerek yemeğe başlanır,sırtlarına giydikleri yelekler öpülerek giyilirdi, Mevlevilikte de diğer tarikatlarda olduğu gibi yün giyilir ve bu da maddi ve özellikle manevi fakirliğin bir gösteriliş şeklidir. ( DEVAMI VAR) İBRETLİK BU MİLLETLE NELER YAPILMAZ? Atatürk ün, milletin ruhundaki o sönmez meşaleyi tutuşturmak için Anadolu yu adım adım dolaştığı 1919 yılıydı. Büyük asker,erzurum yolundadır. Ilıca da tunç yüzlü bir ihtiyarla yaptığı enteresan bir görüşmeyi Cevat Dursunoğlu şöyle anlatmaktadır: kişilik bir göçmen kafilesi başında bulunan bu ihtiyar,omuzlarına attığı paltosu ve elindeki asası ile bir yolcudan çok, Doğu mitolojisindeki yarı tanrı kabile reislerine benziyordu.misafirlerin önemli kimseler olduğunu anlayan ihtiyarın zeki gözleri parladı. İri ve ak tüylerle örtülü elini geniş göğsünün üstüne koyarak onları selamladı.mustafa Kemal, ta yanı başına kadar geldiği halde heybetliliğinin azametini kaybetmeyen bu ihtiyarın hatırını soruyor, oda gövdesine yaraşan derin ve gür sesiyle teşekkür ediyordu. Bu kısa hoşbeşten sonra paşa, ihtiyara Ağa, dedi. Böyle nereden geliyorsun? Paşam, Rus gelirken göçmen olmuştuk. Çukurova daydım.şimdi köyüme dönüyorum. Paşa, buralara dönmenin pek yerinde olmadığını, kışın sıkıntı çekileceğini anlatmak istedi. Sonra da ekledi, Ağa, yoksa oralarda geçinemedin mi? Hayır, Paşam, Çukurova cennet gibi bir yer. Bir eken yüz alıyor. Son günlerde işittim ki, İstanbul daki ırz kırıkları bizim Erzurum u Ermenilere vereceklermiş. Geldim ki ne göreyim, bu namertler kimin malını kimlere veriyorlar? Tunç çehreli, beyaz sakallı güngörmüş ihtiyarın iman dolu göğsünden gelen bu ses, yine onun gibi tunç yüzlü askerin gözlerini yaşarttı. Bu eski Türk kalesine millet işi için milletle beraber çalışmaya gelen büyük devlet adamı, yaşlı gözlerle arkadaşlarına döndü: Bu milletle neler yapılmaz?! dedi ve sonra ihtiyarla vedalaştı. AMERİKALILAR BİZİM KARA GÖZÜMÜZE Mİ? ÂŞIKLAR? Yıl Birinci Dünya Savaşı ndan yeni çıkmışız; her kafadan bir ses çıkıyor, İstanbul daki bazı entelektüeller de bugünkü torunlarına benzer düşünce içindeler. Amerikan Mandası, yani Amerikan himayesine girmek Mayıs 1919 da Samsun a çıkan Atatürk, arkadaşı Ali Fuat Paşa ya yazdığı mektupta şöyle diyor: Bahsedilen Amerikan himayesi ve yardımının çok dikkatli olarak incelenmesi ve milli amacımızla karşılaştırılmaması çok önemlidir. İstanbul daki yöneticiler amacı (Amerikan yardımını) Milletin birliği, bütünlüğü, bağımsızlığı ve egemenliğinin sağlanması şeklinde açıkladığına ve gösterdiğine göre, Amerikan himayesinin kabul edilmesi halinde bu amaç korunabilir mi? Atatürk ün bunu düşünenlere uygun bulduğu sıfat ahmaklardır: Ahmaklar! Amerikan mandasına, İngiliz koruyuculuğuna bırakmakla ülke kurtulacak sanıyorlar. Kendi rahatlarını sağlamak için bütün bir vatanı ve tarih boyunca devam edip gelen Türk bağımsızlığını feda ediyorlar. Oh, ne âlâ! Mücadele yerine mandayı kabul edeceğiz ve rahata kavuşacağız. Bu ne gaflet,ne körlük ve ne budalalık; öyle bir manda istenecek ve verilecekmiş ki, bu manda egemenlik haklarımıza, dışarıda temsil hakkımıza, kültür bağımsızlığımıza, vatan bütünlüğümüze dokunmayacakmış; buna, böylesine, Amerikalılar değil, çocuklar bile güler. Amerikalılar kendilerine çıkar sağlamayan böyle bir mandayı neden kabul etsinler? Amerikalılar bizim kara gözümüze mi âşıklar? Hayır. Bu ne hayal ve aymazlıktır? SAYFA 7

8 SAYFA 8 MUSTAFA TARAKÇI Yrd. Doç. Dr./ Em. Kur. Alb. Alb. tarakci.mustafa@gmail.com SEN KENDİNİ ADAM MI SANIYORSUN? BAYİİLİK RUHLU ADAM! Sanayi ve Teknoloji Bakanı Nihat Ergün ü takdir ve hayranlıkla izliyorum. Gün geçmiyor ki Türk Ekonomisi, Türkiye nin hızlı kalkınması, dış devletlerin hegemonyasından kurtulması için bir şey söylemesin. Bu söylem Yerli Otomobil ile başladı. Başbakan, bu söylemin arkasında durdu, O da seslendirdi. Hatta kendi üslubuyla Yok mu bir Babayiğit dedi. Şahsen be de, yerli otomobil yapılmasından, montaj sanayi otomobillerinin yanında %100bizim olan bir otomobilin sokaklarımızı doldurmasından yanayım. İstiyorum ki ticari taksilerin hemen tamamı, Resmi Hizmete Mahsustur yazılı araçlar, polis otoları başta olmak üzere vatandaşın bindiği araçlardan hiç değilse bir kısmının yerli malı otomobiller olsun. Bunu, başka milli projeler izliyor. İstanbul Gebze de teknoloji vadisi yaratarak sanayi- üniversite işbirliği ile yeni ürünlere ulaşılması, yeni patentler alınması hedefleniyor. Bu konuda İstanbul Teknik Üniversitesi Rektörünün gayretiyle belli bir mesafe kat edilmişti, bunu başka üniversiteler ve yüreği Türkiye ve Milli Sanayi için çarpan iş adamları takip edebilir!. Sayın Nihat Ergün, kendi uçağımızı kendimiz yapalım, helikopter parçalarının büyük kısmını yerli sanayi ile üretelim, kendi tankımızı yapalım, kendi harp gemimizin yapımını daha da hızlandıralım, Ülkemizde üretilen Otobüsleri öncelikle bizim, belediyelerimizin almasını temin ederek yerli sanayiyi destekleyelim derken bugünlerde çok daha güzel ve tüm bu çabaların önünü açacak bir düşünceyi dile getirdi: Devlet, ihale ile mal alımında % 15 pahalı olsa bile yerli malı almalı İşte bu benim yıllardır gönümden geçen, zaman zaman öğrencilerimle de paylaştığım bir düşünceydi. Şu bir gerçek ki en büyük müşteri hemen her yerde devlet ve onun kurumları. Öğretmen ( E) Divriği Tabiat Varlıklarını Koruma Derneği Bşk. Yrd. DİVRİĞİ YAPI DOKUSU Divriği de yapılan binalar son zamanlarda ne yazık ki Divriği yerleşim ve şehir görünümünü bozmakta, hatta içinden çıkılmaz bir hal almaktadır. Divriği de ki evlerimize baktığımızda birçoğu bahçe içerisinde iki katlı cumbalı evlerdir. Bizler yeni binalar yaparken Divriği nin bu görünümünü bozmayacak yapılardan oluşması gerekirdi. Birkaç katlı yüksek bina yerine iki katlı yaygın binalarımız olmalı idi. Divriği deki yerleşim görünümünü bozduğumuzda ileride bu çirkinliği düzeltmek çok zor olacaktır. Yapılacak binalarımız Divriği Mimarisine uygun görünümde küçük pencereli Türk evlerine uygun yapmalıyız. Bu konuda çeşitli adımlar atılmakta Divriği Alan Projesi çizim hazırlıkları yapılmakta artık her isteyen her yerde kendi kafasına göre bina yapma imkânına sahip olmayacaktır. Yapılacak binaların tarihi eserler yakınlığı, doku bozukluğu, binanın görünümü gibi konular göz önüne alınacaktır. Düşünsenize şehir içi kara yolu yapımı için Nuri Demirağ Endüstri Meslek Lisesi önüne çekilen o taş duvar sanki bir kale surları gibi ne kadar çirkin bir görünüm vermekte. Yol yapacağız diyerek tarihi eserlerimizi yıkmadan bozmadan alternatif yollar yapmalıyız. Aşağı çarşıdan kara yoluna çıkmak için yol yaptık orada ki tarihi köprüyü yıktık. Yine hastaneye giderken çift köprü mevkide sözüm ona yol genişletme bahanesi ile köprüleri toprakla doldurarak o eserlerimizi kaybettik. Mezbaha neye yol yapımı bahanesi ile Aşağı Kiliseyi yıktık o tarihi binamızı da kaybettik. İmamoğlu Hamamını yol yapımı bahanesi ile yerle bir ettik. Ulu Cami ve kale etrafın sanki başka ev yapılacak yer yokmuş gibi ev yaptık okul yaptık. Milli Eğitim Bakanlığı en büyük kırtasiye tüketicisi, Milli Savunma en büyük gıda ve yedek parça tüketicisi, Kültür Bakanlığı en büyük kitap ve gazete dergi tüketicisi, Sağlık Bakanlığı en büyük İlaç tüketicisi. Bu örnekler daha da uzatılabiliriz... Keza, Belediyeler de bulundukları yerde en büyük mal ve malzeme alıcıları, istihdam yaratıcıları durumundalar.. Tüm bu gerçekler ışığında Yerli Malı Kullanma seferberliği ile, onların fiyatlarının biraz pahalı olsa bile kamu ihalelerinde onların tercih edilmesi nasıl bir sinerji yaratacak bir düşünelim! Yok efendim Türk Ürünleri de kaliteli ve ucuz olsun, o zaman alırız. Alacak başka yabancı ürün varken niye fazla para verip yerli ürün alayım deme hakkı belki bireysel olarak fertlerde hoşgörüyle karşılanabilir. Onun geliri bellidir. Canı Arçelik Buzdolabı almak istiyordur ama üç kuruş daha ucuz olduğu için Ariston buzdolabı alabilir. Keza, Vestel televizyon dururken daha ucuz veya daha gösterişli diye Sony veya Samsung marka bir televizyon alabilir. Bunu hoş görebiliriz. Ama Devlet ve Onun kurum ve kuruluşları bunu yapmamalı. O,daha gerçekçi daha duyarlı davranmalı. Yerli Malı almalı ve kullanmalı. Düşünebiliyor musunuz Bayındırlık Bakanlığı nın koridorlarında İtalyan laminant Parke, Milli eğitim Bakanlığı çalışanlarının masasında Çin malı tükenmeze kalem i kurşun kalem! Konumuzun başına gelecek olursak, ben bir yılı aşkın bir süredir hala Yerli Otomobil Yapımı konusunda kimsenin ortaya çıkıp tamam dememesini üzücü ve bir o kadar da düşündürücü buluyorum. 75 Milyonluk bir ülkeye yerli bir otomobil rasyonel değil, ekonomik değil diye çıkıp kimse nutuk atmasın veya ne gerek var daha ucuza mal ediyoruz niye başımızı ağrıtalım, iç ve dış piyasalarda niye mücadeleler soyunalım demesin! Diyorsan ben sana dönüp pes be birader derim. Senden ne köy olur ne kasaba. Sen bana Milliyetçilikten, Atatürkçülükten, Yurtseverlikten, hele hele Bağımsızlıktan hiç söz etme! Sen, küresel kapitalizmin vahşi dişlileri arasında yuvarlanıp giden birisin. Senin Vatanınla, Milletinle bir ilişkin olmaz, senin ruhun bayilik ruhu. Göndersinler dışarıdan sana tırlar la, konteynırlarla her çeşit mal, sen de koy üzerine komisyonunu sat. Neymiş efendim milli ekonomi, milli sanayi... Cebinde üç kuruşla sen de kendini adam sanırsın değil mi? Sen bir hiçsin. Heyecansız, ruhsuz, beyni paslanmışın biri! VATANINI EN ÇOK SEVEN ONUN İÇİN FEDAKÂRLIK YAPANDIR. M.T. AHMET YOZGATL Ulu Camii etrafındaki o çirkin görünüme nihayet son verildi temizlendi. Kale ile birleştirilerek Mengücek Park Alanı yapıldığında daha da güzel bir görünüme sahip olacaktır. İşte bütün bu karmaşık lıkların bir daha olmaması için Divriği Alan Projesinin bir an önce hayata geçirilmesi gerekmektedir. Bahçelerimiz bozularak ev yapımı yerine bu bahçelerimizi tekrar canlandırmamız gerekir. Çocuk buğumuzdaki o bahçe kültürünü tekrar hayata geçirmeliyiz. O cıngıllı elmalarımız, ötürük eriklerimiz tekrar hayat geçmeli, bizler o elimizdeki değerlerimizin kıymetini maalesef bilmiyoruz. Divriği çıkmaz sokakta olması nedeni ile son zamanlara kadar doku yapısı bozulmadan beton yığını olmadan günümüze kadar geldi. Bize düşen görevde bu dokuyu bozmadan ileriye aktarmak olmalıdır. Divriği yi Ulu Camimizle, kalemizle, tarihi köprülerimizle, hanlarımız hamamlarımızla, bahçelerimizle, Divriği Ev mimarisine uygun yapılarımızla topluca ele almalıyız. İşte o zaman Divriği nin geleceğini kurtarmış olacağız. Kültür Turizmi için gelen kişiler Divriği nin bu dokusundan memnun olarak ayrılacaklar Divriği de turizmden kendisine düşen geliri elde edecektir. Divriği nin tek kurtuluş reçetesi turizmdir. Bunu sağlamak içinde memleketimizin dokusunu bozmadan gerekli yapılanma olmalı Abdullah Paşa konağı ve diğer konaklarımıza turizm amaçlı konaklama işlevini kazandırmalıyız. SAYFA 8 VATANINI EN ÇOK SEVEN GÖREVİNİ EN İYİ YAPANDIR.

9 SAYFA 9 Arzu Karaca Ayçiçek MEMLEKET KOKUSU Memleket denildiğinde aklımıza ilk gelen şey, doğup büyüdüğümüz topraklar olur. Hele bir de oradan ayrılıp göç etmişseniz anımsadığınızda önce memleketin kokusu gelir burnunuza ve burnunuzun direği sızlar, sonra çocukluğunuz geçer gözünüzün önünden. Koşup oynadığınız sokaklar, arkadaşlarınız, meyvesini yediğiniz bahçeniz, mahallenin çocuklarıyla birlikte komşunuzun bahçesinden erik çalmanız, okuduğunuz okul, öğretmenleriniz ve daha birçok unutamadığınız şeyler gelir. Ben de öyle olurum. Divriği dendiğinde aklıma ilk gelen, ardımda bıraktığım o güzel çocukluğum, demir dağlarımız, uçsuz bucaksız tarlalar, sarı mor çiçekler arasında kırmızı gelincikler, mor çiçekler, mavi yıldız çiçeklerinin kokusu ve sonra duvarlarını hanımeli kaplamış beyaz badanalı evimiz, mahallemiz, arkadaşlarım, komşular ve bahçemiz olur. Daha sonra okulum, öğretmenlerim ve o okulda geçirdiğimiz zamanlar, teneffüslerde, tepsi üzerinde okulun bahçe kapısına gelen tatlıcı ve bütün çocukların ellerinde beşer onar kuruş sıraya girip birer dilim revani alması, sonra okul çıkışı çarşıya koşup biriktirdiğimiz harçlıkla, kuş gözü dükkanlardan kırık leblebi aldığımız günler ve (Türk gençliği daha iyi beslensin) ABD'nin bize göndermiş olduğu süttozunu içtiğimiz okulum, sınıfım, yerli malı haftası ve daha bir çok şey gelir usuma. Divriği denince aklıma en çok da Divriği'nin yardımsever güzel insanlar gelir. Sonra evimizin duvar dibinden, ellerinde sefer tası, sırtlarında işletmenin verdiği deri ceketleri ve ayaklarında postallarıyla gece vardiyasından dönen maden işçilerinin postal sesleri gelir. Şimdi bu saydıklarımdan neler kaldı bilmiyorum. Yıllar oldu Divriği'ye gitmedim, gidemedim. Gelenlerden öğrendiğim kadarıyla, orada da bir çok şeyin değiştiği, maddenin daha ön planda olduğu, doğal dokusunun değiştiği söylenir. Bütün bunlar söylense de, ben yine de orada insanlığın, saflığın, dürüstlüğün kırıntılarının var olduğuna inananlardanım. Çünkü Divriği insanının hamuru katıksızdır, sağlamdır, insancıldır. Divriği denildiğinde beni üzen en önemli şeylerden biri de, yıllardan beri bütün gelmiş geçmiş yöneticilerin "Divriği'yi il yapacağız"deyip Divriği madenini ve Divriğiliyi sömürüp kandırmalarıdır. Bugün Divriği hak ettiği yerde değildir. Yüzyıllar öncesinde başkent olan Divriği, şimdi kasabadan öteye gidememiştir. Her gelen sistem, koca dağı oyup bitirip, maden işçilerinin posasını sıkıp, oralı insanın bütün umutlarını da alıp gitmişlerdir. Değerli şair Hasan Hüseyin Korkmazgil bir şiirinde şöyle diyor: "Bu demir Divriği dağlarından/ ben söktüm ulan ben söktüm/ bu namlu Divriği demirinden..." Bugün yazıma başlarken içimden geleni yazmak ve Divriği'ye özlemimi dile getirmek istedim. Bu sırada Nazım Hikmet'in sözlerini anımsadım:" Memleketim, memleketim/ ne kasketim kaldı sende ora işi/ ne yollarını taşımış ayakkabım." Evet, orada bir şeyim kalmadı ama ben hâlâ Divriğiliyim ve Divriği'yi özlüyorum. Divriği'li olmak bir ayrıcalıktır. Ben kendi adıma, gitmesem de, gelmesem de, Divriği'li olmaktan onur duyuyorum. Divriği'de ve gurbette olan bütün Divriği'lilere selam olsun. NE GÜZEL İNSANIN GEÇMİŞİYLE, KÖKLERİYLE GURUR DUYMASI... KONUK YAZAR ÇOCUKLARIN SUÇU NE Un kendi başına ne olacağına karar verebilir mi? Hayır. Mutlaka onun ne olmasına karar verecek olan bir insana ihtiyacı vardır. Helva mı ekmek mi pasta mı? Ne olacağına insanlar karar verirler. İnsan, ne yapacaksa gerekli olan malzemeleri özenle, itinayla seçer. Bir de malzemelerin kullanım tarihinin geçip geçmediğine dikkat eder. Malzemelerin ölçülerine dikkat eder, fırında ne kadar kalacağını belirler ve kendine ve diğer insanlara sunmak için özen gösterir. Diyelim ki kişi kek yaptı, içine konması gereken bir malzemeyi ya koymadı ya da koymayı unuttu. O kek de mutlaka bir bozukluk olacaktır. Fırında ya fazla bekletti ya da fırında unuttu ve pişmesi gerekenden fazla kaldı, yandı. Yine iyi olmayacaktır. Peki sizce burada kekin bir suçu var mı? Elbette yok. Onu o hale getiren kişi sorumludur kesinlikle. Her malzemeyi eksiksiz koyup, zamanında fırından çıkartılırsa o kek mutlaka güzel olup servise sunmaya hazır olacaktır. Yiyeceğin lezzetli mi lezzetsiz mi olduğuna da yiyen insanlar karar verir. Lezzet kişiden kişiye değişir. Kimilerine göre çok lezzetli olan yiyecek, kimilerine göre de hiç lezzetli değildir. Bu da yiyen kişinin daha önceden, taa çocukluğundan itibaren yediği ve alıştığı lezzetle bağdaşlaşır. Kendisinin alışık olduğu tatlar ona lezzetli gelir. Bana göre özenle ve sevgi ile yapılan tüm yiyecekle lezzetlidir. İşte ben çocuk yetiştirmeyi de buna benzetirim. Bu çocuk laf dinlemiyor, çok asi, tembel gibi olumsuz sözleri söylememek, yok yok bu adam olmaz dememek için görev yine insanlara düşüyor. Bunu da tecrübelerime ve çevremde gördüğüm örneklere ve edindiğim bilgilere dayanarak söyleyebiliyorum. Benim her zaman söylediğim bir söz vardır. Kadın veya erkek kesinlikle anne ve baba olmayı gerçekten isteyip, bu görevi hakkıyla yerine getirebileceklerine inanıyorlarsa çocuk sahibi olmalılar derim. Çocuk sahibi olmaya hazır olmayan bireylerin, çocuklarıyla aralarında yaşadıkları olumsuzluklar bazen ailenin boşanmasına dahi varabiliyor. Üzücü olaylara neden olmamak ve suçsuz çocukların parçalanmış aile çocukları olmalarına neden olmamak için çocuk istemeyen kişilerin kesinlikle çocuk sahibi olmamaları gerekiyor. Ben, bu kişilerin çocuk sahibi olmasını hem günah olarak görüyorum, hem de çocuklara halka ve vatana yapılmış bir haksızlık olarak görüyorum. İstemeye istemeye yemek yapmak gibi mesela... Ne kadar lezzetli olabilir ki o yemek. Çocuk yetiştirmek başlı başına bir görevdir ve dünyanın en zor ve sevimli mesleğidir. İnsan mesleğini severek yaptığı sürece başarılı olmaması mümkün değildir. Nasıl ki bir yemeğin yeneceği ana kadar geçen süresi, bir tablonun sergilenmesine kadar geçen süresi varsa, çocuklarımızın da yetiştirilme süreleri vardır. Bu süre aslında çocuğu dünyaya getirdiğimiz andan itibaren ne olduğunu bile anlayamadan göz açıp kapayıncaya kadar biten bir süredir. Maalesef 0-7 yaş arasıdır. Güzel bir atasözümüz var, hepimiz biliriz. "İNSAN YEDİSİNDE NE İSE YETMİŞİNDE DE ODUR" diye. Teknoloji ilerlemeden de insanlarımızın beyni her alanda teknolojiden ilerdeymiş aslında. İnanılamayacak olaylar var. İnsanlar bu sözü hangi dönemde söylemişler bilmiyorum ama insanların 7 yaşına kadar eğitilebileceğini biliyorlarmış. 7 yaşından sonra bir insana ne öğretmek isterseniz isteyin, 7 yaşına kadar ne öğretmişseniz odur işte. İnsan hayatının sonuna kadar 7 yaşına kadar öğrendikleriyle yaşar. Bu uzmanların görüşleridir. Yeni doğmuş bir bebek sürekli ağlar, bu onun konuşma şeklidir. Karşısındakiyle bu şekilde anlaşmaya çalışır. Biz onun ağlamasından ne demek istediğini zamanla anlamaya çalışırız. Yok anlamaya çalışmayıp her ağladığında emziğini ağzına tıkarsak, her ağladığında meme, mama verirsek olmaz işte. O çocuk asla iflah olmaz. Ağzını tıkadığımız için özgürlüğünü engellemiş oluruz, derdini anlatamayacağı için içine kapanık, özgüveni oluşmamış olacaktır. Zamansız meme - mama verdiğimiz için obez olacaktır v.s. v.s. Demek istediğim çocuk yetiştirmek doğduğu andan başlar. Çocukları istedikleri gibi değil istediğimiz gibi yetiştirmeliyiz. Çocuklarımız bizi değil biz çocuklarımızı yönlendirmeliyiz. 7 yaşına kadar gerekli olan her şeyi verebilirsek 7 sinden yetişkin yaşa gelene kadar harika çocuklar yetiştirmiş oluruz. Yetişkin olunca artık bize onları izlemek düşer. Bizlere, vatana ve millete nasıl hayırlı evlatlar olmuşlar, seyrine doyum olmaz işte o zaman. Biz anne babalar çocuklarımızdan kesinlikle şikayet etmemeliyiz. Şikayet ettiğimiz her ne ise o bizim suçumuzdur, biz öyle yetiştirdiğimiz için çocuk onu yapmıştır. Çocuklarımızdan şikayet ederken aslında kendimizi şikayet ettiğimizin lütfen farkına varalım. Yine bir atasözümüz " NE EKERSEN ONU BİÇERSİN" der. Çocuklarımıza ne verirsek onu alırız.bunları mükemmel bir anne olduğum için yazmıyorum. Mutlaka benim de çocuklarımı yetiştirirken hatalarım olmuştur. Ama ben ne yetiştirdiğimi bildiğim için beklentilerim de o kadardır... İçimden geldiği gibi düşüncelerimi yazmak istedim. Umarım iyi de yapmışımdır... Ne olursa olsun ne kadar çok çocuk yetiştirmek değil, yetiştirebileceğimiz kadar sağlıklı, aklı başında çocuklar yetiştirmektir önemli olan. Rahime Üstüner Baş SAYFA 9

10 BALYOZ SÜLEYMAN BEKLEDİĞİNİ BULAMADI! Rüzgâr esse Bir ulu ağacın Belki birkaç dalını kırabilir Don olsa Bir ulu ağacın Belki birkaç dalını kurutabilir Dalı balta sapı olsa Bir ulu ağacın Ancak kökünden kesebilir Toprak altında kalan kök Taze filizler verir Ama kurt girerse Bir ulu ağacın gövdesine İçin için yer bitirir Rüzgarı hissedersiniz Don olduğunda üşürsünüz Baltayı görürsünüz Ama kurdu fark etmezsiniz Ulu ağaca güzelliğini veren Görünen kısımlarıdır Bu güzelliği besleyende Özü ve yapısıdır Kurt ağacın özünü yer Görünen kısımları En çok direnenlerdir Ulu ağacın özü olmayınca Ne yapsın kabuğu, yaprağı Körpecik dalı budağı Balyoz darbesi ile yıkılan Toz duman olan Ulu ağacın özüdür Ama siz onu göremezsiniz Gördüğünüz yaprakları ve dallarıdır Siz onlara acımayın Un ufak olan özüne acıyın Sizin acıdıklarınız Ayakta durmak için En çok direnenlerdir Unutmayın! Onlar sizin özgürlüğünüz için Hapse girenlerdir İsmail Ören NURAY ÖDEK TEN Ben sende bitmeyen düşlerini sevdim..rüzgara karşı koşan yüreğini,bahar dalları saçlarını sevdim..ben sende bitmeyen öfken,hasretin ve merhametini sevdim..ben seni sevdim..ben senin özünü sevdim,doğruya haklıya inanan özünü..beyaz bir mendil gibi ışıldayan yüzünü sevdim..ben sende insanlığı sevdim ben gözlerim kapalı yüreğimi avucuna vermeyi sevdim... SAYFA 10 ( Önceki Sayıdaki Hikâye nin devamı)... Burası İstanbul, gemisini yürüten kaptan misali her isteyen istediğini yapmalımıydı? Şehir, köy ve kasabalara rağmen daha çok kurallar içinde yaşanması gereken yerler değiller miydi? İnsan ilişkileri daha bir önem kazanmalı; bir biriyle iç içe yaşayan ama birbirlerini hiç tanımayan binlerce insan, birbirlerine daha çok saygılı, daha çok dikkatli olmaları gerekmez miydi? Bak şuan da ne oldu? Karşıdan gelen yaşlarında biri, siyah paltosunun içinde uzun beyaz kaşkol takmış vaziyette, aynı hat üzerinde yürüyüş alışkanlığı olduğunu ima ede ede, Hoca nın üzerine geliyordu. Nedendir bilinmez topukları gömülü bir demire mi rastladı veya ayakkabısını kirletecek bir pislik mi vardı, yalpalama esnasında Hoca nın sağ omzuna oldukça sert bir vaziyette çarparak ilerlemesine devam etti. Hoca dönüp başını çevirdi Çüş diyecekti vazgeçti. Ne adamlar var şu şehirde dedi. Ve yoluna devam etti. Bir dost bakış, bir güler yüz, bir tatlı dil özlemini çekiyordu Yürüyeli epey de olmuştu. Belki iki kilometre yolu geride bırakmak üzereydi Feriköy ara sokaklarından Şişli merkeze doğru ilerliyordu. Yollar genişlemiş, dükkânlar zenginleşmişti. Şık bayanlar, şık beyler ayrı ayrı veya yan yana dükkânların vitrinlerinde, çoğu zamanda içlerinde bir şeylere bakıyorlardı. Çok lüks arabaların dörtlülerini yakarak, dükkânların önlerinde durup, alışveriş yapanlar veya birileriyle ayaküstü sohbet edenler de oluyordu. Lüks bir jeepdi bu kez önünde duran. Dörtlülerini yanık bırakarak aracından inip, kuyumcu dükkânlarından birine yönelen, kendi yaşlarında kumral siyah saçlı birini fark etti. Aniden nefes alıp vermesi değişti, gözleri bir başka bakar oldu, yüzüne daha bir canlı renk geldi, hem seviniyor hem de merak içinde ne yapacağını bilemiyordu. Oydu o, onun çocukluk arkadaşı Taner di o. Kaş göz, boy bos ondan başkası olamazdı! Ama bu lüks, şatafat neydi? Jeepten inmeler, pahalı giysiler, briyantinli saçlar, çok değişmişti Tamer! Okuldayken O nun ruhunu bilirdi. Birlikte misket oynadıkları, kiraladıkları bisiklete dönüşümlü bindikleri, ilk aşk mektuplarını birlikte okudukları, aynı dürümü dönüşümlü ısırdıkları, aynı bardaktan su içtikleri günleri bir sinema şeridi gibi gözlerinin önünden geçirdi. Tamer! dedi, bir daha seslendi Tamer! Döndü baktı, kuşkulu bir hal vardı Tamer in bakışında. Nerden geliyordu bu samimiyet! Kimdi bu adam! Pek anlam veremedi. Hoca yanaştı, bütün samimiyet ve içtenliğiyle, Tamerciğim nasılsın? Ben Süleyman, İskilip ten Süleyman. Seni gördüğüme çok sevindim. O kadar çok sevindim ki anlatamam; dünyalar benim oldu. Tamer donuk ve soğuk bir ses tonuyla, Süleyman sen misin? Ne arıyorsun buralarda? Anadolu da bir kasaba da olduğunu duymuştum, hocalık yapıyormuşsun, ortaokul da mı lisede mi birileri söylemişti. Sana nasıl yardımcı olabilirim? Diye konuşmasını tamamladı. Yardım falan lafı da nerden çıktı. Ne yardımı ne torpili, ben çocukluk arkadaşımı görmenin sevinç ve mutluluğunu yaşıyorum demek istedi, söyleyemedi. Yardıma falan ihtiyacım yok Tamer. Seni gördüğüme çok sevindim. Diyebildi sadece Seninle şöyle oturup uzun uzun konuşmak, dertleşmek, senden bol bol haber almak isterdim. Çoluk çocuk ne âlemdesin? Annen Zeynep Teyzem, baban Ali Rıza Amcam nasıllar? Hiç sorma onları, ard arda geçen sene öbür tarafa gönderdik, şimdilik ana baba derdi tasası kalmadı. Hatunla da yolları ayırdık, çocuklar onda kaldı ama ben bütün ihtiyaçlarını karşılıyorum. Biri Amerika da diğeri İngiltere de okuyorlar. Dönerler mi dönmezler mi bilmiyorum. Sevgili kardeşim şu dükkan dan bir tek taş yüzük alıp acele gitmem lazım. Çok zaman geçti. Toplantıda beni bekliyorlar. Yeni kırığa sözüm vardı. Eli boş gitmeyeyim istedim bu akşam. işte böyle sen iyisin. Kartımı veriyim sana. Bir ihtiyacın olursa ararsın dedi, öpüşmeden, sarılmadan, tokalaşmayla yetinerek çekti gitti. Süleyman arkasından dona kalmıştı. Ne ummuş ne bulmuştu. Tek taş yüzükmüş, kırıkmış başına çalınsın dı. Onca çocukluk anılarının, birlikte çanak çömlek, misket, aşık oynamanın, yan yana çember çevirmenin, okulda onca yıl birlikte aynı havayı teneffüs etmenin, aynı hocalardan ders almanın, en az onbeş yıl birlikte ağlamanın, birlikte gülmenin hatırı bu kadar mıydı? Yazıklar olsundu sana Tamer! Sen zengin olmuşsun ama adam olamamışsındı... SAYFA 10 GÖNDEREN: BİRSEN KARABABA (Almanya) HAŞİM KARABABA ANADOLUM Türkiyem Anadolum Benim güzel vatanım Bu canım kurban sana Sen benimsin ben senin Senden asla ayrılamam Hasretine dayanamam Toprağına kurban olam Sen benimsin ben senin Atatürk, İsmet Paşa Çizmeyi giymedi boşa Yunanlıya ingilize Şamar atan aslan sensin Toprağın bereket dolu Sebze meyve bir de balı Bülbül öter gonca gülü Lale sümbül gülde sensin Anam sensin babam sensin Tarlam malım canım sensin Kara başlı yarim sensin Sen benimsin bende senin Haşim baba Almanya dan Seni severim candan Emsalin yok bu dünyadan Sen benimsin bende senin 1972 Stuttgart Almanya