Samandağ Kumsalı nda Chelonia mydas Türü Deniz Kaplumbağalarının Ardışık Yuvalamaları Arasındaki Süre ve Yuvalama Sıklıkları

Transkript

1 Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 6(1): 28-33, 2015 Kısa Not Samandağ Kumsalı nda Chelonia mydas Türü Deniz Kaplumbağalarının Ardışık Yuvalamaları Arasındaki Süre ve Yuvalama Sıklıkları Şükran Yalçın ÖZDİLEK1* Sait GÜRSOY2 Bektaş SÖNMEZ3 1 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Çanakkale, Türkiye 2 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Deniz Kaplumbağaları Uygulama ve Araştırma Merkezi, Çanakkale, Türkiye 3 Cumhuriyet Üniversitesi, Koyulhisar Meslek Yüksek Okulu, Koyulhisar, Türkiye *syalcinozdilek@gmail.com Özet: Doğu Akdeniz de yer alan Samandağ Kumsalı nesli tehlike altındaki Chelonia mydas türü deniz kaplumbağasının önemli yuvalama kumsallarından biridir. Yuvalama sıklığı ve kaplumbağaların yuvalamalar arası süresinin bilinmesi hem koruma çalışmalarının geliştirilmesi hem de türün biyolojisine ve ekolojisine ait verilerin toplanması için önemlidir. Bu çalışmada, Samandağ Kumsalı na gelen yeşil kaplumbağaların ardışık yuvalamaları arasında geçen süre ve yuvalama sıklıklarını belirlemek amaçlanmıştır. Samandağ Kumsalı na yuvalayan dişi bireyler gece çalışmaları sırasında markalanmış, dişilerin bir üreme sezonunda ardışık olarak yapmış olduğu iki yuvalama arasında geçen süre hesaplanmıştır. Buna göre Samandağ Kumsalı na 2011 üreme sezonunda yeşil dişi kaplumbağaların ± 1.3 (10-13) gün aralıklarla yuva yaptığı, gözlenen yuvalama sıklığı (GYS) ile hesaplanan yuvalama sıklığının (HYS) sırasıyla 1.24 ± 0.46 (1-3) ve 2.84 ± 0.76 (1-5) olduğu belirlenmiştir. Bu veriler kullanılarak kumsala yumurtasını bırakmak için gelen yeşil dişi deniz kaplumbağalarının sayısı GYS ye göre 578, HYS ye göre 252 birey olarak tahmin edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Deniz kaplumbağaları, Yuvalamalar arası süre, Yuvalama sıklığı, Samandağ Kumsalı, Chelonia mydas. Inter-Nesting Interval and Clutch Frequency of Chelonia mydas in Samandag Beach, Turkey Abstract: Samandag Beach, which is on the Eastern Mediterranean, is one of the most important nesting ground of endangered sea turtles, Chelonia mydas. The data about clutch frequency and inter-nesting period of sea turtles is useful for understanding biology and ecology of sea turtles. The aim of this study is to estimate the inter-nesting interval and clutch frequency of green turtles in Samandag Beach. Nesting females were marked during night patrolling studies then the number of recaptured females and the number of days between two nesting attempts of the same females was recorded. In 2011 nesting season in Samandag Beach, the inter-nesting period was ± 1.3 (10-13) d and observed clutch frequency (OCF) and estimated clutch frequency (ECF) were found 1.24 ± 0,46 (1-3) and 2.84± 0,76 (1-5) respectively. The numbers of females were estimated as 578 and 252 taking into consideration OCF and ECF, respectively. Keywords: Marine turtles, Inter-nesting period, Clutch frequency, Samandag Beach, Chelonia mydas. Giriş Hızla artan insan nüfusu, teknolojik yenilikler ve gelişmelerle birlikte ekosistemlerde yaşayan birçok türün sayısı hızla azalmaya ya da nesilleri yok olmaya başlamıştır. Deniz kaplumbağaları da sayıları hızla azalan türler arasında yerini almış (Groombridge, 1982) ve son yıllardaki ilgi ve çabalarla bu türün korunması üzerine çalışmalara başlanmıştır (Bjorndal, 1982; Hopkins ve Richardson, 1985). Nesli tehlike altında olan bu türlerin popülasyon sayılarının bilinmesi etkin koruma çalışmalarının geliştirilmesi açısından önemlidir. Ancak deniz kaplumbağaları uzun mesafelerde göçler yaptıklarından (Carr, 1967), yaşam döngüleri boyunca farklı habitatları kullandıklarından (Broderick vd., 2002), dişileri her sene yumurtalarını bırakmadıklarından (Carr ve Carr, 1970) ve bazen de yuvalama kumsallarına sadık kalmadıklarından dolayı (Stoneburner ve Ehrhart 1981) popülasyon sayılarının tahmin edilmesi zordur. Bu nedenle popülasyon büyüklüğünü tahmin etmede dişi sayısı yaygın olarak kullanılmaktadır. Tüm Akdeniz de Groombridge (1990) yılda , Kasparek vd., (2001) , Broderick vd., (2002) C. mydas dişi bireyin yuvaladığını, Canbolat (2004) ise Türkiye de yılda dişinin yuva yapmak için kumsala çıktığını belirtmektedir. Bir kumsala yuva yapan dişi sayısını tahmin etmek için bir üreme sezonu boyunca kaplumbağanın yaptığı yuva sayısının başka deyişle yuvalama sıklığının bilinmesi önemlidir (Eherenfeld, 1979; Miller, 1997). Deniz kaplumbağalarının ardışık yuvalamaları arasında geçen süre dolayısıyla

2 yuvalama sıklığı interspesifik ve çeşitli yuvalama alanlarındaki farklılıklarla intraspesifik varyasyonlar göstermektedir (Miller, 1997). C. mydas (Yeşil Kaplumbağa) türüne ait yuvalama sıklığı ile yuvalamalar arasında geçen süre konusunda birkaç veri (Johnson ve Ehrhart, 1996; Miller, 1997; Godley, 1996; Cheng vd., 1999; Broderick vd., 2002) bulunmakla birlikte Samandağ Kumsalı için böyle bir çalışmaya rastlanmamıştır. Samandağ Kumsalı, C. mydas türü için Akdeniz ve Türkiye popülasyonuna katkı ve kaynak sağlayan önemli bir kumsaldır (Yalçın Özdilek, 2007). Samandağ Kumsalı nda yılları arasında hesaplanan ortalama yuva sayısı (286) kumsalın önemini ortaya koymaktadır (Sönmez vd., 2011). Samandağ Kumsalı ndaki dişi sayılarını bu kumsalda yapılan yuvalamalar arasında geçen zaman ve yuvalama sıklığı verilerine dayanarak hesaplanmak daha güvenilir sonuçlara ulaşılmasını sağlayacaktır. Bu çalışmada, 2011 üreme sezonunda Samandağ Kumsalı nda dişi C. mydas bireylerinin yuvalamalar arasındaki süre ve yuvalama sıklıklarını belirlemek amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem Samandağ Kumsalı, Çevlik Balıkçı Barınağı ve Sabca Burnu arasında kalan yaklaşık 14 km uzunluğundadır. Kumsal kendi içerisinde Çevlik, Şeyh-Hızır ve Meydan Kumsalları olarak üç alt bölüme ayrılmıştır (Şekil 1). Asi Nehri nin kuzeyinde yer alan Şeyh Hızır Kumsalı yuvalamanın en yoğun olduğu bölgedir (Yalçın Özdilek, 2007) Bu çalışmada markalama işlemi 2011 üreme sezonunda yaklaşık 4 km uzunluğundaki Şeyh Hızır Kumsalı nda yapılmıştır. Bununla birlikte Çevlik ve Meydan Kumsalları ndaki yuva sayıları kaydedilmiştir.20 Haziran Temmuz 2011 tarihleri arasında kumsal beş kişilik ekiple saatleri arasında her gün izlenmiş ve kumsalda karşılaşılan kaplumbağalar markalanarak yuvalama tarihleri kaydedilmiştir. Dişi C. mydas bireyleri yuvalama işlemi bittikten sonra denize doğru yönelirken markalanmıştır. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Müdürlüğü nden temin edilen metal markalar Samandağ Kumsalı için TR-Y 9501 kod numarası ile başlamıştır. Markalanan her bir anaç kaplumbağanın ardışık yuvalama tarihleri arasındaki süre (YAS) kaydedilmiştir. Şekil 1. Samandağ Üreme Kumsalı nın Genel Görünüşü (Sönmez, (2006) den değiştirilerek alınmıştır). Samandağ Kumsalı ndaki C. mydas türü kaplumbağaların yuvalama sıklığı, gözlenen yuvalama sıklığı (GYS) ve hesaplanan yuvalama sıklığı (HYS) olarak iki şekilde hesaplanmıştır (Broderick vd., 2002). GYS markalı bireylerin yapmış olduğu toplam yuva sayısının markalanmış birey sayısına bölünmesiyle hesaplanmıştır. HYS hesaplanırken Samandağ Kumsalı na yuvalayan dişi C. mydas bireylerinin ardışık yuvalamaları arasında geçen ortalama süre esas alınmıştır. Markalı dişilerin son yuvalama tarihlerinin ardına ortalama YAS değeri eklenerek

3 her bir dişi bireyin bir sezonda yapabileceği maksimum yuva sayısı hesaplanmıştır. Bütün markalı dişilerin bir sezonda yapabileceği maksimum yuva sayılarının toplamı markalı dişi sayısına bölünerek HYS değeri bulunmuştur. HYS hesaplanırken (1) kaplumbağaların yumurtalarını bırakmak üzere 1 Haziran- 1 Ağustos tarihleri arasında kumsala çıktıkları, (2) markalanan dişilerin son yuvalama tarihlerinden sonra üreme sezonunun sonuna (1 Ağustos 2011) kadar kalan sürede 12 günde bir yuva yaptıkları (3) yakalanan dişilerin yakalanmadan önce yumurtalarını bırakmadıkları varsayılmıştır. Samandağ Kumsalı na yuva yapmaya gelen minimum ve maksimum dişi sayıları TYS/HYS ve TYS/GYS oranları ile hesaplanarak tahmin edilmiştir. Burada TYS 2011 sezonunda Samandağ Kumsalı na yapılan toplam yuva sayısını ifade etmektedir. Bulgular 2011 üreme sezonunda Samandağ Kumsalı nda yapılan çalışmalarda 134 farklı dişi kaplumbağa markalanmıştır. Markalanan bireylerin, %78 i sadece bir, %21 i iki %1 i de üç kez yuva yaparken gözlenmiştir (Tablo 1). Tablo 1. Markalanan dişi sayısı ve bunlara ait yuva sayıları. Aynı Dişinin Tekrar Görülmesi Markalanan Dişi Sayısı Markalanan Dişilerin Yuva Sayısı Toplam İki veya üç yuva yapmış 30 dişi yeşil kaplumbağanın ardışık yuvalamaları arasındaki süre Samandağ Kumsalı için ± 1.3 (10-16) gün olarak hesaplanmıştır (Şekil 2). Yuvalama sıklığı, 2011 üreme sezonunda markalanan toplam 134 dişi yeşil kaplumbağasına ait toplam 166 yuvaya göre GYS 1.24 ± 0.46 (1-3) defa olarak bulunmuştur. Yumurtlama mevsimi sonuna kalan 12 günlük surelere dayanarak toplam yuva (381) hesabı ile HYS 2.84 ± 0.76 (1-5 defa) defa olarak bulunmuştur üreme sezonunda Samandağ Kumsalı nda toplam 2077 C. mydas yuvalı-yuvasız çıkışından 716 tanesi yuva ile sonuçlanmıştır (Sönmez vd., 2011). Samandağ Kumsalı na 2011 üreme sezonunda gözlenen değerlere (GYS) göre maksimum 578 dişi, bir sezonda bir dişinin yapabileceği maksimum yuva sayılarına (HYS) göre minimum 252 dişi bireyin yumurtasını bırakmak için geldiği söylenebilir. Şekil 2. C. mydas türü deniz kaplumbağalarının Samandağ Kumsalı nda yuvalamaları arasında geçen süreler. Tartışma ve Öneriler Deniz Kaplumbağalarının ardışık yuvalamaları arası geçen süre türlere göre varyasyonlar göstermektedir. Örneğin Dermochelys coriacea için Hirth (1980) ortalama yuvalamalar arası süreyi 9.5 gün, Hewavisenthi ve Parmenter (2002) Natator depressus için 14 gün, Margaritoulis (1983) Caretta caretta için 14.6 gün olarak bulmuştur. Yuvalamalar arası geçen süre C. mydas türü için çeşitli kumsallarda farklılık göstermektedir. Johnson ve Ehrhart (1996) Florida nın Melbourne Kumsalı nda C. mydas türü deniz kaplumbağalarının yuvalamaları arasındaki süreyi 12.9 gün olarak belirtmiştir. Miller (1997) çeşitli kumsallarda ortalama 12 gün olmak üzere yeşil dişi kaplumbağaların günlük periyotlarla, Broderick ve Godley (1996) ve Broderick vd., (2002) Kıbrıs Adası nın kuzey kumsallarında bir dişi yeşil kaplumbağanın yumurtasını bırakmak için ortalama günlük

4 süre geçmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Cheng vd., (1999) Tayvan Orkide Adalarında yapmış oldukları on yıllık gözlemlerinde C. mydas türü bireylerinin ortalama yuvalamalar arasındaki sürenin yıllar arasında (9,7-12 gün) değişkenlik gösterdiği görülmektedir. Buna göre özellikle yuvalamalar arasındaki sürenin en azından Akdeniz populasyonu için uzun yıllar gözlem yapılarak hesaplanması önerilebilir. Türün populasyon büyümesini takip etmede kullanılmak üzere populasyona katılan dişi birey sayısının doğru tahmini yuvalama sıklığı ve yuvalamalara arasında geçen zamanın her kumsal için doğru bir şekilde hesaplanmasına bağlıdır. Zira yuvalama sıklıklarının türler arasında, mekânsal ve zamansal olarak da değişkenlik gösterdiği çeşitli çalışmalarda görülmektedir (Tablo 2). Broderick vd. (2002) yeşil kaplumbağalar için yuvalama sıklığının 2,9-3,1 olduğunu belirtmiştir. Broderick vd. (2002) yuvalama sıklığının minimum değerine göre hesaplama yapıldığında ortalama dişi sayısı 247 çıkmaktadır. Nitekim bizim bulmuş olduğumuz minimum değer (252) ile Broderick vd. (2002) bulduğu değer ile (247) örtüşmektedir. Ayrıca Kasparek vd. (2001) tahmin ettiği dişi sayısı ( dişi) ile de Samandağ Kumsalı nda tahmin edilen dişi sayıları örtüşmektedir. Türkiye hem C. mydas hem de C. caretta bireyleri için tüm Akdeniz de en önemli yuvalama kumsallarına sahip durumdadır. Bu yüzden dişi populasyon sayılarını en doğru şekilde tahmin etmek üzere her bir kumsalda yuvalama sıklığına dair bilimsel verilerin ardışık yıllarda tekrarlanması önerilebilir. Bu çalışmada Samandağ Kumsalı na gelen yeşil dişi kaplumbağalarının sayısının 252 ile 578 arasında olabileceği tahmin edilmiştir. GYS esas alınarak tahmin edilmiş olan dişi sayısının fazla olması (578) markalama çalışmalarının ancak 20 Haziran 2011 tarihinde başlayabilmesinden kaynaklanmış olabilir. Şayet markalama çalışmaları sezon başında en azından 1 Haziran 2011 tarihinde başlayabilseydi, daha fazla tekrarlı yuvalamaya rastlanabilirdi. Ancak teknik sorunlar nedeniyle bu yapılamamıştır. Sonraki çalışmalarda dişi sayısının daha gerçekçi tahmininin yapılabilmesi için markalama çalışmalarının üreme sezonunun başlangıcı kabul edilen 1 Haziran tarihinden itibaren yapılamaya başlanması önerilebilir. Tablo 2. Çeşitli kumsallarda C. mydas için ortalama yuvalama sıklıkları. Yuvalama alanı Yuvalama sıklığı Kaynak Sarawak 4.1 Hendrickson, 1958 Surinam 2.9 Schulz, 1975 Costa Rica 2.8 Carr ve ark., 1978 Ascension Island 3.0 Mortimer ve Carr, 1987 Florida 3.0 Johnson ve Ehrhart, 1996 Kuzey Kıbrıs Broderick ve ark., 2002 Samandağ Bu çalışma Yalçın Özdilek (2007) Samandağ Kumsalı na Broderick vd. (2002) tarafından belirlenen yuvalama sıklığı ve yuvalamalar arasında geçen süreyi esas alarak yılları arasında 40 ± 42 dişi bireyin yuvalamak için geldiğini ve bu sayının tüm Türkiye popülasyonunun %17.7 lik kısmını oluşturduğunu belirtmiştir. Bu çalışmada ise tahmini olarak 252 ile 578 arasında bireyin yumurtasını bırakmak için Samandağ Kumsalı na çıktığı tahmin edilmiştir. Bu sonuçlar, Yalçın Özdilek (2007) in tahmin ettiği sonuçlar ile farklılık göstermektedir. Bu farklılığın sebebi yıllar arasında yuva sayılarının farklılıklar göstermesinden kaynaklanmaktadır. Zira 2011 üreme sezonundaki yuva sayısı (716) Yalçın Özdilek (2007) in çalıştığı dönemlerdeki ortalama yuva sayısından (121) den çok fazladır. Buna göre dişi sayılarının en doğru tahmini için uzun yıllar yuva sayısı ortalamaları ile birlikte yuvalama sıklıklarına dair yıllık değişimlerin bilinmesi gereklidir. Ayrıca uzun yıllar verilerine dayalı olarak kaplumbağaların kumsala tekrar yumurtasını bırakmaya kaç yıl sonra geleceğinin bilinmesi populasyonu en doğru şekilde tahmin etmeyi kolaylaştıracaktır. Zira yeşil kaplumbağaların yumurtasını bırakmak üzere tekrar kumsala göç etmesi için ortalama 2.86 yıl geçmekle (Van Buskirk ve Crowder, 1994) birlikte bu süre de kumsallara göre ve hatta aynı kumsal için dahi varyasyonlar göstermektedir (Witzel, 1983; Limpus, 1985; Dodd, 1988; Limpus vd., 1992; Van Buskirk ve Crowder, 1994). Bu nedenle ülkemizdeki kumsallarda yıllık izleme çalışmaları yapılırken markalama çalışmalarına ağırlık verilmesi ve uzun yıllar veri toplanması önerilebilir

5 Teşekkür Bu çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi BAP 2010/258 numaralı proje ile desteklenmiştir. Çalışma sürecinde arazi çalışmalarına katkıda bulunan Abdülkerim Karabulut, Akın Karapaça, Ayşenaz Köse, Buket Özahioğlu, Ceren Çalışıcı, Emine İnci Balkan, Fatih Yıldız, Hakan Gürsoy, Işınsu Çakmak, İsmet Gülbüken, Mustafa Kara, Ozan Hanna Kılıç, Özgür Ahmet Gönenler, Özlem Gürler, Pınar Gürsoy, Samet Ali Aydın ve Songül Demirel e teşekkürü borç biliriz. Ayrıca verilerin değerlendirilmesinde değerli katkılarından dolayı Stony Brook Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Reşit Akçakaya ya teşekkür ederiz. Kaynaklar Bjorndal, K. A Biology and Conservation of Sea Turtles. Smithsonian Instution Press. Washington, D.C. Broderick A. C., Godley, B. J Population and Nesting Ecology Green Turtles, Chelonia mydas and the loggerhead turtles, Caretta caretta, in North Cyprus. Zoology in the Middle East, 13: Broderick, A. C., Glen, F., Godley, B. J., Hays, G. C Estimating the Number of Green and Loggerhead Turtles Nesting Annually in Mediterranean. Oryx 36(3). Carr, A So Excellent a Fishe. Natural History Press. Garden City. New York, USA. Carr, A., Carr, M. H Modulated Reproductive Periodicity in Chelonia. Ecology 51: Carr, A., Carr, M. H., Meylan A. B The Ecology and Migrations of Green Turtles. The West Caribbean Green Turtle Colony. Bull. Amer. Mus. Nat. Hist. 162:1-46 Cheng, I. J., Huang, C. T., Hung, P. Y., Ke B. Z., Kuo, C. W., Fong C. L Ten Years of Monitoring the Nesting Ecology of the Gren Turtle, Chelonia mydas, on Lanyu (Orchid Island), Taiwan. Zoological Studies 48(1): Crouse, D. T., Crowder, L. B., Caswell H A Stage-Based Population Model for Loggerhead Sea Turtles and İmplications for Conservation. Ecology 68(5): Dodd, C. K Synopsis of the Biological Data on the Loggerhead Sea Turtle Caretta caretta (Linnaeus 1758). U. S. Fish Wildl. Serv. Biol. 88: 110 Eherenfeld, D., Behavior Associated with Nesting in Turtles. In M. Harless, H. Morlock, (Eds.). Perspectives and Research (p. 417) and John Wiley&Sons, New York,. Grombirdge, B., Marine Turtles in the Mediterranean: Distribution,Population Status, Conservation. Council of Europe environment Conservation and Management Division. Conservation, Nature and environment series, No. 48 Strasbourg. Groombridge, B.,1982. The IUCN Amphibia-Reptilia Red Data Book. Part 1. Testudines. Crocodylia, Rhynchocephalia. Internatiol Union fort he Conservation of Nature and Naturel Resources. Gland. Switzerland. Hendrickson, J. R The Green Sea Turtle, Chelonia mydas (Linn.) in Malaya and Sarawak. Proceedings of the Zoological Society of London, 130: Hewavisenthi, S., Parmenter, J Incubation Environment and Nest Success of the Flatback Turtle (Natator depressus) from a Natural Nesting Beach. Copeia, 2002(2), Hirth, H. F Some Aspect of Nesting Behavior and Reproductive Biology of Sea Turtles. American zoology 20: Hopkins, S. R., Richardson J. I., Final:Recovery Plan for Marine Turtles. United States Fish and Wildlife Service and National Marine Fisheries Service. Miami, Florida, USA. Johnson S. A., Ehrhart L. M Reproductive Ecology of the Florida Green Turtles: Cluth Frequency. Journal of Herpetology 30(3): Kasparek, M., Godley, B., Broderick, A. C Nesting of Gren Turtle, Chelonia mydas, in the Mediterranean: A Rewiev of Status and Conservation Needs. Zoology in the Middle East. 24: Limpus, C. J A Study of the Loggerhead Sea Turtle, Caretta caretta, in Eastern Australia. PhD dissertation, University of Queesland, St Lucia, Australia. Limpus, C. J., Miller, J. D., Parmenter C. J., Reimer, D., McLachan, N., Webb, R Migration of Green (Chelonia mydas) and Loggerhead (Caretta caretta) Turtles to and from Eastern Austalian Rookeries, Wildl. Res. 19: 347 Margaritoulis, D The Inter-nesting Interval of Zakynthos Loggerheads. In N. S. Margaris, M. Arianoutsou-Faraggitaki, R. J. Reiter (Eds.) Adaptations to Terrestrial Environments (pp ) Plenum Press, NewYork. Miller, J. D Reproduction in Sea Turtles. In P.L. Lutz, J.A. Musick (Eds.). The Biology of Sea Turtles (pp ). Boca Raton, FL; CRC Press,. Mortimer, J. A., Carr A Reproduction and Migrations of the Ascension Island Green Turtles (Chelonia mydas). Copeia 1: Schulz, J. P Sea Turtles Nesting in Surinam. Zool. Verhand. Rijksmuseum, Natuur. Hist. Leiden 143: Sönmez B., Yalçın Özdilek S., Gürsoy S., Hatay İli Samandağ Kumsalı Deniz Kaplumbağası (Chelonia mydas ve Caretta caretta) Populasyonlarının Araştırılması ve Korunması. Samandağ Kaymakamlığı Köylere Hizmet Götürme Birliği, Samandağ

6 Sönmez, B., Evaluation of Efficincy of the Aplied Conservation Techniques For Sea Turtles Nests that are Under Flood and Erosion Problems at Samandag Coasts. MSc. Thesis, Mustafa Kemal Univ., Antakya, 15. Stoneburner, D. L., Ehrhart L. M Observation on Caretta caretta: A Record İnternesting Migration in the Atlantic. Herpetological Rewiev 12(2):66 Van Buskirk, J., Crowder, L. B Life-History Variation in Marine Turtles. Copeia 1:66-81 Witzel, W. N Synopsis of Biological Data on the Hawskbill Turtle, Eretmochelys imbricata(linnaeus, 1766). FOA Fish. Synop. 137 Yalçın Özdilek S., Aureggi M Stranding of Juvenile Green Turtles at Samandag Beach. Chelonian Conservation and Biology 5(1): Yalçın Özdilek, S Status of Sea Turtles (Chelonia mydas and Caretta caretta) on Samandag Beach, Turkey: Evaluation of Five-Year Monitoring Study. Annales Zoologici Fennici, 44 (5):