Blokajı için medial malleolün hemen önüne 1-2 ml anestezik madde verilmesi yeterli olur.

Transkript

1 H. Cıft, N. Ozkan, K. Ozkan, A. Eren Şekil-4 Derin peroneal sinir blokajı. Şekil 2 Posterior tibial sinir blokajı. Blokajı için medial malleolün hemen önüne 1-2 ml anestezik madde verilmesi yeterli olur. Medial malleol üzerinde terminal dallarına ayrılır. Derin peroneal sinirin blokaj yerinin 2-3 mm lateraline ve ayak ortasında 2-3 ml anestezik madde subkutan olarak verilmelidir. Şekil-3. Safen sinir blokajı. Derin peroneal sinir: Ana peroneal sinirin medial dalıdır. İnterosseöz membranın anterior yüzünden aşağı iner ve ayak bileği seviyesi üzerinde derinleşerek ekstansör hallusis longus (EHL) tendonu ile anterior tibialis tendonu arasında seyreder. Ayak bileği seviyesinde ekstansör hallusis tendonunun altından geçerek EHL ile ekstansör digitorum longus (EDL) arasında dorsalis pedis anteriorunda seyreder. Medial küneiform seviyesinde EDL ve EHL tendonlarının arasından ekstansör retinakulum geçilerek 2-3ml anestezik madde verilmesiyle blokaj yapılır. Bu sırada dorsalis pedise girilip girilmediği mutlaka kontrol edilmelidir. Yüzeyel peroneal sinir: Ana peroneal sinirin lateral dalıdır. Bacağın anterior yüzünde orta 1/3 ve distal 1/3 birleşiminde fasyayı geçerek yüzeyelleşir. Şekil-5 Yüzeyel peroneal sinir blokajı. Sural sinir: Tibail sinir ve ana peroneal sinirden aldığı dallar ile oluşan duyu siniridir. Aşil tendonunun lateral sınırında aşağı doğru iner. Ayak bileği seviyesinde lateral malleol arkasında yer alır. Lateral malleol ucunun 1 parmak altında, peroneal tendonlarının dış ve alt kısmına 1-2 ml anestezik madde subkutan olarak verilir Cilt: 8 Sayı: 1-2 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 23

2 Ayak Cerrahisinde Lokal Anestezi Uygulamaları Şekil-6 Sural sinir blokajı. Endikasyonu: 1. Bütün ayak önü ve ortası cerrahilerinde, 2. Ardayak ve subtalar cerrahilerde ve 3. Postoperatif analjezi sağlanmasında kullanılır. Uygulanacak Olan Anestezik Madde: Kısa cerrahi girişimlerde Lidokain 1.5%- 2%; Mepivakain 1.5%-2% kullanılabilirken, uzun cerrahi gişimlerde Bupivakain 0.372%-0.5% veya Ropivakain 0.5%-0.75% kullanılabilir. 1 Postoperatif analjezide Bupivakain 0.25% veya Ropivakain 0.2% kullanılabilir. Epinefrin eklenmesi ayak bileği blokajlarında özellikle ayak distaline yakın cerrahi girişimler söz konusu olduğunda ayağın dolaşımını bozduğu için kullanılması önerilmez. 1,5 Analjezinin etki süresi kullanılan lokal anesteziğin toplam hacmine, konsantrasyonuna ve çeşidine göre değişir. McLeod ve arkadaşları, 0.5% 20 ml Bupivakain kullanarak 11.5 saat, Sarrafian ve arkadaşları 0.5% 22 ml Bupivakain kullanarak 10 ile 25 saat arası, Mineo ve arkadaşları ise 0.75% 30 ml Bupivakain kullanarak 17 saat analjezi elde etmişlerdir. 6,7,8 Periferik sinir blokajı sonrası lokal anestezik maddenin zirve kan seviyesi 90 dakikada oluşur ve çok düşüktür. 9 Hematom, kompresyon ödemi, postoperatif nöropati ve iğne ile direkt travma gelişebilecek komplikasyonlar arasındadır. Ancak epidural ve spinal anestezinin komplikasyonları çok daha önemli olabilmektedir. Postoperatif üriner retansiyon, hipotansiyon ve başağrısı bunlardan bazılarıdır. Ayrıca genel anestezinin fizyolojik yan etkileri periferik sinir blok anestezide görülmez. Genel anesteziden sonra postoperatif mide bulantısı, kusma ve ağrı olabilir. İntravenöz bölgesel anestezide ise akut toksisite riski vardır. Alt ekstremitede Prilokain ile yapılacak RIVA uygulamalarında methemoglobinopati riski de göz önünde tutulmalıdır. Kardiyovasküler hastalık, azalmış pulmoner hacim, sepsis gibi çoklu tıbbi sorunlar olan hastalar periferik sinir blokları için uygundur. Migues ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada, ayak bileği blokajı ve popliteal sinir blokajı sonrası yapılan ayak ön bölüm cerrahisi sonucunda hastaların ağrıları ve postoperatif konforları değerlendirilmiştir. Her iki blok sonrası aralarında anlamlı bir fark bulunamamıştır. 10 Sonuç olarak, ayak cerrahisi girişimlerinde lokal anestezik ilaçların kullanılmasıyla genel, spinal ve epidural anesteziler için uygun olmayan hastaların ameliyat edilebilmesi, bu anestezi türlerinin sakıncalarından uzaklaşılmış olması ve çok sayıda ameliyatın kısa sürede yapılabilmesi mümkün olmaktadır. Uygulamanın kolay, emniyetli ve iyi tolere edilebilir olmasının yanında maliyetin de düşük olması dikkate değer özelliğidir. 4 Yazışma Adresi: Dr. Hakan CIFT Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2. Ortopedi Kliniği. İstanbul hakanturancift@yahoo.com Kaynakça 1- Monkowski DP, Egidi HR. Ankle block. Techniques in regional anesthesia and pain management. 2006;10: Adriani J. Labat s regional anesthesia. Techniques and clinical applications (ed 3). Philadelpia, PA, W.B. Saunders, 1969, pp Kofoed H. Peripheral nerve blocks at the knee and ankle in operations for common foot disorders. Clinical Orthopaedics and Related Research. 1982;166: Kullenberg B., Topalis C., Resch S. Ankle nerve blockperioperative pain relief in surgery of the forefoot. The Foot. 2006;16: Shah S, Tsai T, Iwata T, Hadzic A. Outpatient regional anesthesia for foot and ankle surgery. RA for Foot Surgery. Int Anestesiol clin 2005;43(3): McLeod DH, Wong DH, Claridge RJ, Merrick PM. Lateral popliteol sciatic nerve block compared with subevtaneous infiltration for analgesia folloving food surgery. Can J Anaesth 1994;41(8): , 7. Sarrafian SK, Ibrahim IN. Ankle foot peripheral nerve block for mid and fore foot surgery. Foot Ankle Int 1983; 4:86-90,. 8. Mineo R, Sharroch NE. Venous levels of lidocaine and bupivacaine after midtarsal ankle block. Reg Anesth. 1992; 17: Mineo R, Sharrock N. Venous levels of lidocaine and bupivacaine after midtarsal ankle block. Reg Anesth 1992; 17: Migues A, Slullitel G, Vescovo A, Droblas F, Carrasco M, Turenne MP. Peripheral foot blockade versus popliteal fossa nerve block: A prospective randomized trial in 51 patients. J Foot Ankle Surg 2005;44: TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 2009 Cilt: 8 Sayı: 1-2

3 C. Yıldız, V. Kılınçoğlu, Y. Yurttaş, M. Başbozkurt Serebral Paralizide Ortopedik Tedavi Prensipleri: Genel Bakış Cemil Yıldız*, Volkan Kılınçoğlu**, Yüksel Yurttaş**, Mustafa Başbozkurt*** Serebral paralizi (SP) tanımlama olarak ilerleyici olmayan bir ensefalopati olmasına rağmen, kasların normal çalışmasını bozan ve büyüyen kemiklerin şeklinin bozulmasına yol açan anormal kuvvetlerin oluştuğu, kas-iskelet sisteminde ilerleyici yöndeki patolojilerin ortaya çıktığı bir hastalıktır. Ana öğesi motor işlev bozukluğu olmasına rağmen sıklıkla tabloya duysal eksiklikler, davranış bozuklukları, öğrenme bozukluğu, duysal entegratif fonksiyon, konuşma ve dil bozuklukları ve ağız-diş bozuklukları dahil olmak üzere çeşitli bozukluklar da eklenir. 1 SP sıklığı pek çok toplumda ortalama olarak 1000 canlı doğumda 2-3 olarak bildirilmiştir. 2 Cerrahi bakış açısıyla SP sınıflamasına bakacak olursak; Hareket Bozuklukları: Spastik, diskinetik, miks, ataksik, hipotonik. Topografik Dağılım: Monoplejik, hemiplejik, diplejik, triplejik. Kaba motor fonksiyon sınıflandırma sistemi. 4,5 Kas iskelet sisteminde görülen patolojiler; Kas-tendon kısalıkları/kontraktürleri Eklem kontraktürleri (ROM-hareket kısıtlılığı) Eklem instabiliteleri Kemiksel torsiyonel şekil bozuklukları 4 Kas iskelet sistemi patolojilerinin önlenmesi ve tedavisi Bu sorunun ilk akla gelen ve en ideal yanıtı asıl patolojinin olduğu santral sinir sistemindeki sorunun tedavi edilmesidir. Ancak şu andaki bilgiler ışığında bu mümkün değildir. İşte o zaman biz ortopedik cerrah olarak yukarıda özetlediğimiz kas-iskelet sistemi patolojilerini tedavi ettiğimizde veya ilerlemesini önleyebildiğimizde SP li çocuğun hareketini ve yaşam kalitesini en iyi şekilde arttırmış * Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, ANKARA, Doç.Dr. ** Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, ANKARA, Yard.Doç.Dr. *** Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, ANKARA, Prof.Dr. olacağız (Şekil 1). Tabii ki başarı için diğer disiplinlerle ve özellikle de fizik tedavi ve rehabilitasyon ile beraber planlama yapılması şarttır. Amaç yalnızca tek bir semptomun iyileştirilmesi değil, genel olarak hastanın fonfsiyonlarının düzeltilmesidir. 3 Ortopedik cerrahi yöntemleri bir anda herşeyi düzeltebilen sihirli bir değnek gibi değildir. Ancak uzun süreli bir tedavi ile çok iyi sonuçlar elde edilebilmektedir. Özetle ortopedik tedavinin amacı hastalığın tedavisi değil, işlev ve yeteneklerinin arttırılarak bireyin bağımsızlılığının sağlanmasıdır. Tendon uzatmaları Tendon transferleri Eklemlerin redüksiyonu Kemik rotasyonları EKSTREMİTE DİZİLİMİNİN DÜZELTİLMESİ Kemik füzyonu GÜNLÜK YAŞAM / FONKSİYON / MOBİLİTE / YÜRÜME / İLETİŞİM İYİLEŞTİRİLMESİ Şekil 1: Ortopedik cerrahi kişinin yalnız hareketini değil yaşam kalitesi iyileştirmek dahil bir çok etkisi bulunaktadır. KMFSS ve Ortopedik tedavi yöntemi seçimi Serebral paralizi için geliştirilen kaba motor fonksiyonu sınıflandırma sistemi (KMFSS), bizim çocuklardan beklentilerimizi ortaya koyan en önemli araçlardan birisidir. Ayrıca işlevsel açıdan bize gerçekçi hedeflere ulaştıracak uygun ortopedik tedavinin seçiminde de yol gösteririr (Tablo 1). Örneğin; KMFSS seviye 1 olan çocuklarda kalça sorunlar açısından risk faktörleri düşüktür. Tersine KMFSS seviye 5 olan ciddi spastik distoni ve kuadriplejik paternli hastalarda % 90 oranında kalça çıkığı riski söz konusudur. KMFSS ise bu iki değer arasında yerini alır. Bu bakış açısı ile kalçanın çıkığını önceden değerlendirmek için KMFSS düzeyi 2009 Cilt: 8 Sayı: 1-2 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 25

4 Serebral Paralizide Ortopedik Tedavi Prensipleri: Genel Bakış Tablo 1: Kaba motor fonksiyonu sınıflandırma sistemi (KMFSS) ve ortopedik tedavi seçiminin yapılması. KMFSS Tanım Spastisite Derecesi / Ekstremite Tutulumu Ortopedik Tedavi Seçeneği I Bağımsız olarak yürür ve koşar Hafif spastisite. -Botox faydalıdır. -Ufak cerrahiler gerekebilir. II Bağımsız yürür, ancak koşamaz. Daha ciddi spastisite. Ciddi hemipleji veya diplejikler. -Botox, SDR, -Çok seviyeli ortopedik cerrahi. -Ayakta durma (stance) veya sallanım (swing) faz cerrahisi. III Yardımcı cihazlarla yürür. Çok ciddi spastisite veya distoni vardır. Ciddi diplejikler veya hafif quadriplejikler. -Çoğunda çok seviyeli ortopedik cerrahi gereksinimi vardır. -%40 ında kalça deplasman sorunu ortaya çıkar. -Düşük yürüme hızları vardır. -Ayakta durma (stance) cerrahisi. IV Ancak taşınma için ayakta durabilir. Kısıtlı çok az hareketi vardır. Ciddi diplejik veya Orta derecedeki quadriplejik. -Bazıları ITB den fayda görür. -%70 inde kalça deplasman sorunu ortaya çıkar. -Kalça ve ayak cerrahisi. V Baş kontrolü ve oturma dengesi yoktur. Tekerlekli iskemleye bağımıdırlar. Ciddi spastik quadriplejik, Ciddi spastik distoni. -ITB -%90 ında kalça deplasman sorunu ortaya çıkar. -Kalça ve spinal cerrahi. spastik distonik veya miks şeklinde kas tonusunun belirlenmesinden daha önemlidir. 9 Kas- iskelet sistemindeki patolojilerin evresi ve ortopedik cerrahi planlama Cerrahi yöntem seçiminde dikkat edilmesi gereken diğer bir noktada da kas, tendon ve kemiklerde oluşmuş patolojilerin hangi evrede olduğudur. 3,4 En hafif patolojiden, en ağır yani kemiksel bozuklukların eşlik ettiği durumlarda farklı yöntemler seçilmelidir (Tablo 2). Tablo 2: Kas-iskelet sistemi patolojinin evresi ve ortopedik cerrahi planlama. EVRE 1 EVRE 2 EVRE 3 Dinamik/ Reversible Sabit Kontraktürler + Kemik/Eklem Değişiklikleri Tendon transferi (FTR, Ortez, Alçı, Botilinum) Tendon uzatma Tendon uzatma Rotasyonel Osteotomiler Eklem stabilizasyonları Cerrahi Zamanlama Ortopedik cerrahi ne zaman yapılmalı veya ne zaman yaparsak en iyi sonuçları alabiliriz şeklindeki sorulara kesin bir yanıt vermek çok zordur. Çünkü çoğu zaman her hasta için özel bir tedavi şeması çıkarılması gerekmektedir. Ancak mutlak dikkat edilmesi gereken bazı noktalar bulunmaktadır. Özellikle kas-tendon uzatma ameliyatlarının çok erken dönmelerde yapılması tekrarlamalara yol açmaktadır. 4 Cerrahi dışı konservatif tedavi yöntemlerinden Botulinum toksininin tedavide kullanılması tendon uzatma cerrahisini daha ileri yaşlara erteleme olanağını bize tanımaktadır ki bu da işimizi oldukça kolaylaştırmaktadır. Tabii ki istisna olan durumlar vardır. Örnek olarak riskli kalçaları verebiliriz. Makaslama yürüyüşü, bağımsız ayakta duramama ve yürüyememe, kalça ekstansiyonda iken 30 dereceden az pasif abduksiyon açıklığı ve 20 dereceden fazla fleksiyon kontraktürü varsa, %25-30 (normali %10) dan daha büyük bir migrasyon yüzdesi, veya yıllık %10 dan daha fazla bir artış varsa kalça çıkığının önlemesi için erken cerrahi girişim gerekebilir. Benzer kurallar kemiklere yönelik cerrahi planladığımızda da geçerlidir. Genel olarak 7 yaş üstünde kemiklere düzeltici osteotomilerin yapıldığında başarı daha fazla olmakta ve nükslerde daha az görülmektedir. Ayrıca bu yaşlarda çocuğun yürüme şeklide daha belirgin hale gelmektedir. Cerrahi dışı tedaviler Serebral paralizi, multidisipliner yaklaşım gerektiren komplike bir motor bozukluktur. Botulinum toksin, serebral paralizi tedavisinin önemli bir yönünü oluşturmaktadır. Hastaların tedavisi için ağızdan ilaçlar, cerrahi gevşetmeler, baklofen pompası uygulamaları ve seçici dorsal rizotomi gibi yöntemler akılda tutularak botulinum toksin tedavisi planlanmalıdır. 10,11,12 Serebral paralizili hastalarda botulinum toksin kullanımının amaçları: 1. İşlevin ve hareketin arttırılması (daha az 26 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 2009 Cilt: 8 Sayı: 1-2

5 C. Yıldız, V. Kılınçoğlu, Y. Yurttaş, M. Başbozkurt makaslama, daha büyük adımlama), 2. Postürün iyileştirilmesi; a. Orteze daha iyi uyum, b. Hijyenin sağlanması (el ve perine), c. Kişisel bakımın iyileştirilmesi (giyinme, oturma), d. Kozmetik olarak iyileşme (dirsek, el-bilek hiperfleksiyonunun düzelmesi). 3. Hipertoniye eşlik eden ağrının giderilmesi ve ameliyat sonrası ağrıda azalma sağlama. Spastisite tedavisinde kullanılan baklofen, ortopedik cerrahi sonrası erken dönemde, diplejik ve tüm vücut tutulumlu olgularda, mg/gün bölünmüş dozlarda kullanılır. Yüksek dozlarda kas güçsüzlüğü ve sedasyon yapabilir. İntratekal baklofen ise oral baklofenin yan etkilerinden kurtulmak ve istenen etkiyi oral dozun 1/100 ile sağlamak için kullanılır. 3 yaş üzeri, abdomeni yeterince büyük, tüm vücut tutulumlu veya diplejik, hidrosefalisi kontrol altında, belirgin spastisitesi olan spastisitenin azalması ile fonksiyonel kazanım veya bakım kolaylığı beklenen olgularda endikedir. Pompa dolumu 1-3 ayda bir yapılır. Bir diğer yöntem seçici dorsal rizotomidir. Bu yöntem bağımsız yürüyebilen, kontraktürü olmayan, gövde dengesi, motor kontrolü, kas gücü, motivasyon ve zekası yeterli olan olgularda uygulanır. L2-S2 posterior sinir köklerinden seçilen dalların kesilmesidir. Kontrendikasyonlar atetoz-distoni, sabit şekil bozukluklarıdır. Sorunlar belirgin güçsüzsük, hiperlordoz-skolyoz, kalça subluksasyonu, parapleji, duyu kaybı, idrar gaita inkontinansı ve enfeksiyondur. 11,12,13 Serebral paralizide yapılan ortopedik cerrahi girişimlerin sınıflandırılması Ortopedik tedavi uygun yapıldığında kalıcı ve yapılan bölgeye özgün bir tedavi yöntemidir (Tablo 3). Yukarıda da belirtildiği gibi cerrahideki amacımız kas dengesini sağlamak ve ekstremitelerdeki dizilim bozukluğunu önlemek veya düzeltmektir. 6,7 Böylece çocuğun oturabilmesi, ayakta durması ve Tablo 3: Ortopedik cerrahi girişimlerin genel olarak sınıflandırması. Yumuşak Doku Cerrahisi ORTOPEDİK CERRAHİ GİRİŞİMLER yürümesini sağlayabilmektir. Bunu sağlamak için en etkili yöntemin, rehabilitasyon ekibiyle ve hatta aileyle birlikte ameliyat öncesi planlama yapılarak, tek seansta çok seviyeli ortopedik cerrahi girişim uygulanması ve her hasta için özelleştirilmiş cerrahi sonrası erken yoğun rehabilitasyon programının yapılması olduğuna inanmaktayız. Bu sayede ortopedik cerrahinin başarısı oldukça artmaktadır. Kas uzatma ameliyatları, tendonların bir kısmının veya bizzat kasın kendisinin bir kısmının uzatılarak serbestleştirilmesi ve dolayısıyla kasın boyunun uzatılarak etkilediği eklemlerdeki hareket açıklığının arttırılması ana ilkelerdir. Örneğin, parmak ucunda yürüyen bir çocukta aşil tendonunun uzatılması sayesinde topuk yere basabilecektir. Dizini bükerek yürüyen bir çocukta gergin olan hamstring tendonlarının uzatılmasıyla diz hareketi sağlanacaktır. Ancak uzatılan tendon aynı zamanda zayıflayacağı için ameliyat sonrası erken rehabilitasyonun planlanması çok önemlidir. Yumuşak doku ameliyatlarının geri dönüşü olmadığı bilinmeli ve karar verirken diğer eklemler de göz önünde bulundurulmalıdır. Yürüyebilen çocuklarda gözlemsel veya nicel yürüme analizi mutlaka değerlendirilmelidir. Tendon transferleri ile çalışan bir kasın yaptığı görevin başka bir yöne doğru çevrilmesidir. Örneğin, ön kol pronasyon fleksiyon bozukluğunda pronator kası tüm olarak yapıştığı yerden alınıp yönü değiştirilerek ve farklı bir yere yeniden yapıştırılarak supinasyon yapması sağlanmaktadır. Bazende tendonun bir kısmı ortadan kesilerek başka bir yere taşınabilir. Örneğin, hemiplejik çocuklarda sık gördüğümüz ayaktaki varus şekil bozukluğunda, en sık neden olan tibialis posterior kasının aşırı aktivitesi olduğundan dolayı, bu kasın bir kısmı yapıştığı naviküler kemikten ayrılıp izlediği yol değiştirilerek peroneus brevis kasına dikilir. Böylece ayaktaki kas dengesizliği düzeltilerek ayağın şeklinin düzeltilmesi sağlanmış olacaktır. SP li çocuklarda sık olarak uyguladığımız ortopedik girişimlerin ana ilkelerini ekstremitelere göre başlıca aşağıdaki şekilde inceleyebiliriz; Kemik Cerrahisi Tendon Kas Osteotomiler (Düzeltici ve Derotasyon yapan) Kısaltma osteotomileri Serbestleştirme Kontrollü uzatma Uzatma Alttaki fasya veya tendonundan Eklem stabilizasyonları ve Artrodez Transfer ayırma Kemik rezeksiyonları Tenotomi Artroplasti 2009 Cilt: 8 Sayı: 1-2 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 27

6 Serebral Paralizide Ortopedik Tedavi Prensipleri: Genel Bakış Üst ekstremite cerrahisinde genel ilkeler; Amaç işlevi arttırmak ve kozmetik görünümü düzeltmektir. Ancak gerçekçi olunmalıdır. Spastik hemipleji ve spastik quadriplejik hastalarda sık görülür. Bunların yaklaşık olarak % 80 inde belirgin bir şekilde üst ekstremitelerinde sorunlar vardır. Atipik şekiller olmasına rağmen omuzlarda iç rotasyon, dirsekte fleksiyon, ön kolda pronasyon, el bileğinde fleksiyon, parmaklarda fleksiyon, baş parmak avuç içinde olarak görülmesi en sık gördüğümüz tipik/klasik şekildir. 8 Spastisiteye eşlik eden hareket bozuklukları, güçsüzlük, his durumu ve rijidite tedavi planlamasında dikkat edilmesi gereken durumlardır (Tablo 4). Oluşan şekil bozuklukları düzeltilebilen veya düzeltilemeyen olup olmadığı yine mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır. Cerrahi seçenekler arasında dinamik transferler, kas-tendon uzatmaları, eklem stabilizasyonları ve kas dengesinin düzeltilmesini sayabiliriz. House sınıflamasına göre 3-6 arasında dinamik transferler uygunken, 0-2 arasında serbestleştirmeler ve eklem stabilizasyonları daha uygundur. Cerrahi eşzamanlı olarak yani aynı seansta birçok dinamik şekil bozukluğunu düzeltecek şekilde uygulanmalıdır. Diğer dikkat edilmesi gereken nokta ise üst ekstremitelerde yaptığımız botoks uygulamalarıdır. Çünkü kaslar ufak ve derindedir. Bu yüzden yanlış kasa uygulamalarla sıklıkla karşılaşmaktayız. Tablo 4: SP de üst ekstremite cerrahisindeki başlıca ilkelerimiz. AMAÇ Fonksiyonel kazanım Hijyen Estetik görünüm ÖNEMLİ NOKTALAR İstemli el kullanımı His Zeka seviyesi (IQ) Atetoz varlığı Alt ekstremite cerrahisinde genel ilkeler; Alt ekstremitedeki başlıca hedefimiz yürümenin düzeltilmesidir. Ekin şekil bozukluğu ve kalçada tam olmayan çıkık SP li çocuklarda en sık gördüğümüz sorunlardandır. 1,2 Ayrıca yürümeyi bozabilecek veya yürüme olasılığı çok az olan çocuklarda da ağrı nedeni olabilecek durumların önlenmeside alt ekstremite cerrahisinde önemlidir. Örnek olarak kalça eklemini verebiliriz. Kalça eklemi vücudun en büyük eklemi olup, hem işlevsel açıdan, hem de SP li çocuğun yürüme, oturma, yatma aşamalarında çoğu sorunun kaynağı olan bir eklemdir. Riskli kalça tedavi edilmediğinde zamanla yarım çıkık ve tam çıkık olma olasılığı yüksektir. Çıkık açısından en önemli risk faktörü spastisitenin ciddiyetidir. SP li çocuğun kalçası doğduğunda normal olup, çocuk büyüdükçe ve özellikle spastisitenin neden olduğu anormal kuvvetlerin etkisi altında kaldığı süre arttıkça sorunlar gelişir. Yalnızca yürümeyi etkilemez bunun yanında çocuğun tuvaletinin ve perine bakımının zorlaşmasına, asimetrik oturmasına, skolyoz gelişmesine ve ağrılara da yol açar. Sonuç olarak tedavi yaklaşımımızdaki ilkeleri 3 ana başlıkta toplayabiliriz, Önleme tedavisi, Düzeltici tedavi, Semptomlara yönelik tedavi. Erken ve yoğun ameliyat sonrası rehabilitasyon GATA Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim dalı ile birlikte ambulatuar diplejik Serebral Paralizi tanısı konan 12 hasta üzerinde yaptığımız bir çalışmada, Yaş ort: 10.5 ± 1.73 yıl olan 7 erkek (% 58), 5 kız (% 42) hasta çalışmaya alındı. Hastaların her iki alt ekstremite değerlendirmesi Modifiye Ashworth Skalası na (MAS) göre indeks oluşturularak (MAS İndeks), mobilite düzeyleri kaba motor fonksiyon ölçümünün (KMFÖ), D (ayakta durma) ve E (yürüme, koşma ve sıçrama) alt bölümlerine göre yapıldı. Tüm hastalara rektus transfer veya uzatması, adduktor tenotomi, hamstring ve aşil tendon uzatma ameliyatları tek seansta yapıldı. Cerrahi sonrası 2. gün rehabilitasyon programına alındı. İstatistiksel değerlendirmeler Wilcoxon işaret testi ve Ki-Kare testi ile yapıldı. KMFÖ-D ve KMFÖ-E yönünden [önce ; 6 hafta sonra, ort±sd, ( 13±6.45 ; 14.17±6.73, p: ), (24.42±5.30 ; 25.17±5.56, p: 0.007)] çalışmanın sonunda istatistiksel anlamlı fark elde edildi. MAS indeks-sol alt ekstremite ölçümünde [önce ; 6 hafta sonra, Median±SH, (4±0.13 ; 1.5±0.19, p:0.002 ] ve MAS indeks-sağ alt ekstremite ölçümünde (4±0.14 ; 1±0.15, p:0.002) başlangıca göre istatistiksel anlamlı fark saptandı. Çalışma öncesinde 9 hasta (%75) uzun yürüme ortezi (UYO), 3 hasta (%25) kısa yürüme ortezi (KYO) ile mobil iken, çalışma sonunda 3 hasta (%25) UYO, 9 hasta (%75) KYO ile mobilize edildi (p<0.01). Çok seviyeli cerrahi ve cerrahi sonrası yoğun rehabilitasyon programının spastisite ve mobilizasyon üzerinde etkinliğini irdeledik. Cerrahi sonrası erken dönemde başlanan 28 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 2009 Cilt: 8 Sayı: 1-2

7 C. Yıldız, V. Kılınçoğlu, Y. Yurttaş, M. Başbozkurt yoğun rehabilitasyon programı ile hastaların hem mobilite becerilerinde artma hem de ortez kullanım gereksiniminde azaltma tespit edildi. Sonuç olarak Serebral paralizi de ortopedik cerrahinin başarısı birçok etmene bağlıdır. Çok iyi bir ameliyat yapmak hiçbir zaman iyi sonuç alınacağını göstermez. Yaptığımız bazı ameliyat yöntemlerinin geri dönüşü olmadığı bilinmelidir. Ayrıca aile faktörü de planlamada mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır. Gerçekçi hedefler belirlendikten sonra başarı için aşağıda kısaca özetlediğimiz genel ilkelere uyulmalıdır; Mükemmel ameliyat öncesi planlama Tek seansta çok seviyeli cerrahi Ameliyat sonrası etkin ağrı kontrolü Kısa hastanede yatış süresi Erken kişiye özel yoğun rehabilitasyon programı. Yazışma Adresi: Yrd. Doç. Dr. Volkan Kılınçoğlu Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı General Tevfik Sağlam cad. Etlik. Ankara / TÜRKİYE e-posta: v.kilincoglu@hotmail.com Kaynaklar 1. Dormans J, Sussmann M, Özaras N, Yalçın S. Serebral Paralizi Tedavi ve Rehabilitasyon Mas Yayıncılık, İstanbul. 2. Miller F. Cerebral Palsy Springer Science Business Media, Inc. 3. Morrisy R. Cerebral Palsy. Lowell and Winter s Pediatric orthopaedics, 2007, Lippincott, Philadelphia. 4. Herring JA. Cerebral Palsy. Tachdjian s Pediatric Orthopaedics, 2002, W.B. Saunders Company, Philadelphia. 5. Özcan O, Arpacıoğlu O, Turan B. Nörorehabilitasyon Güneş Yayıncılık, Ankara, 2000; Molnar G.E, Alexander M.A. Pediatric Rehabilitation, Hanley Belfus Inc., 1999; Oğuz H, Dursun E, Dursun N. Tıbbi Rehabilitasyon, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 2004; 67-82, Dormans J.P, Pellegrino L. Caring for children with cerebral palsy, Paul h. Brookes Publishing Co. 1998; 3-30, Russell P, Rosenbaum M, Avery L, Lane M. Gross Motor Function Measure (GMFM66, GMFM88) User s Manuel, Cambridge University Press, 2002; Beyazova M, Kutsal Y.G. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Güneş Kitabevi, Cilt 2: 2000; Sathyamurthy V, Dasgupta B.R. Separation, Purification, Partial Characterization and comprasion of the heavy and light chains of botulinum neurotoxin types A, B and E. J Biol Chem, 1985; 260: Graham H.K, Aoki K.R, Autti-Ramo I. Recommendations for the use of botulinum toxin type A in the management of cerebral palsy. Gait Posture 2000;11: Wong V. Use of Botulinum toxin in 17 children with spastic cerebral palsy. Pediatr Neurol 1998; 18: Cilt: 8 Sayı: 1-2 TOTBİD (Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği) Dergisi 29