Küreselleşmenin Ekonomik Entegrasyon Üzerine Etkileri. The Effect of Globalization on Economic Integration

Transkript

1 68 INTERNATIONAL CONFERENCE ON EURASIAN ECONOMIES 2011 Küreselleşmenin Ekonomik Entegrasyon Üzerine Etkileri C. Erdem Hepaktan (Celal Bayar University, Turkey) Serkan Çınar (Celal Bayar University, Turkey) The Effect of Globalization on Economic Integration Abstract In this study integrations which are becoming important worldwide will be focused on and the trade between the member countries will be analysed. The most important integrations of the world economy EU, NAFTA and APEC at the same time constitutes the financial areas of euro, dolar and yen. These three integrations have great importance among the trade between the member countries and the world s trade. For instance the proportion of the APEC countries in world s trade is 45%, EU countries 38% and NAFTA countries 16%. The said high percentage of proportions shows that globalisation speeds up the formation of integration and increases the trade between the member countries. JEL Codes: F15, F01, A10 1 Giriş Küreselleşme, dünya ülkeleri arasında ekonomik, siyasal ve sosyo-kültürel ilişkilerin yaygınlaştığı, maddi ve manevi değerlerin bölgesel veya ulusal sınırları aşarak uluslararası bir süreç olarak tanımlanabilmektedir (Yüksel, 2001: 13). Ancak, bu genel eğilimin yanı sıra, ülkeler aynı zamanda, ekonomik çıkarlarını koruyabilmek amacıyla kendi aralarında da bir takım ekonomik anlaşmalar yaparak bölgesel bir ekonomik entegrasyon süreci içine girmişlerdir. Bu sebeple, küreselleşme ve bölgesel ekonomik entegrasyonlar eş zamanlı bir gelişme sürecinin iki farklı görüntüsünü oluşturmaktadır (Paksoy, 2000: 20). Uluslararası ekonomik bütünleşme girişimleri, içinde bulunduğumuz yüzyılda özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrası hız kazanmıştır. Hiçbir ülkenin etrafına yapay duvarlar örüp tek başına yaşamasının mümkün görünmediği bu süreçte, ülkeler ikili ve çok taraflı işbirliği arayışları içerisinde bulunmakla, bir uluslararası ekonomik bütünleşme ya da bölgesel nitelikli bir ekonomik işbirliği içerisinde yer almaktadırlar. 2 Bölgesel Entegrasyonlar Ekonomik bütünleşme ilişkileri ve çok amaçlı bölgesel karakterli uluslararası oluşumlar, 20. yüzyıl dünya ekonomisinde oldukça önem kazanmıştır. Bölgesel ekonomik entegrasyon, ulus devletin çizdiği sınırları, kişiler, mallar ve üretim faktörleri üzerine getirdiği kısıtlamaları kaldırarak bölgesel olarak piyasaların bütünleştirilmesi süreci olarak tanımlanabilir. Bölgesel ekonomik entegrasyon, dış ticareti artırarak ve kaynak dağılımını etkinleştirerek, üye ülkelerde refah artışına katkıda bulunabilir. Bölgesel ekonomik entegrasyonlar uygulamada değişik derecelerde (şekillerde) ortaya çıkmaktadır: Serbest ticaret bölgesi, gümrük birliği, ortak pazar, ekonomik (ve parasal) birlik ve tam ekonomik bütünleşme şeklinde entegrasyonlar derecelendirilebilirler (Ertürk, 1991). Serbest ticaret bölgesi, en sığ entegrasyonu ve siyasal birlik ise, en derin halini oluşturmaktadır. Serbest ticaret bölgesinde, ülkeler arasında mal hareketliliğinin önündeki engeller karşılıklı olarak elimine edilmekte ve dolayısıyla üye ülkeler arasında gümrük vergileri kaldırılmaktadır. Teoride ekonomik entegrasyonun başarı koşulları genel olarak şu şekilde sıralanabilir (Küçükahmetoğlu, 2006:51): Ekonomik alanın büyük olması ve çok sayıda ülkeden oluşmasıdır. Ülkelerin rakip ekonomiler olması durumunda elde edecekleri kazanç daha yüksek düzeyde olur. Bir ürünü yakın maliyetlerle üreten ülkeler arasında gümrük birliğinin oluşması sonucunda, o malı daha ucuza üreten ülkeler piyasaya hakim olur ve daha maliyetli üreten ülkeler ithalata başlarlar. Birlik öncesi uygulanan tarifeler ne kadar yüksekse, entegrasyon durumunda ticaret yaratma etkisi o kadar yüksek olur. Ülkelerin arz ve talep esnekliklerinin yüksek olması, yüksek düzeyde ticaret yaratma etkisinin ortaya çıkmasını sağlar. Ülkelerin coğrafi olarak birbirlerine yakın olması, taşıma maliyetlerini azaltarak dış ticareti arttırıcı etkide bulunur. Ülkelerin birbirlerinin ürünlerine yönelik talebin şiddetinin yüksek olması, entegrasyonu hızlandırır. Entegrasyonun geleneksel olmayan etkilerinin başında, ülkelerin yapacakları reformlar için önemli bir güvence oluşturması gelmektedir. Ayrıca, pazarlık gücünün artması ve gelecekte oluşacak risklere karşı güvence

2 SESSION 1C: Uluslararası Ticaret 69 oluşturması, entegrasyonun geleneksel olmayan faydaları arasında sayılabilir. Son olarak, bölgesel entegrasyonlar güvenlik kaygısıyla da yapılabilir (Fernandes, 1998; 204). Dünya ekonomisinde, bölgesel nitelikli ekonomik bütünleşmelerden en önemli üç bloklaşmayı şu şekilde gruplandırabiliriz: Birinci grupta, merkezini Avrupa Topluluğu'nun oluşturduğu Avrupa Entegrasyonu (Avrupa Birliği E.C) yer almaktadır. Bu kapsamda, A.T ile EFTA üyesi ülkeler arasında Avrupa Ekonomik Alanı oluşturulmuş ve Doğu Avrupa ülkeleri arasındaki ilişkiler de yoğunlaşmıştır. İkinci grup bölgesel entegrasyon oluşumu, ABD, Kanada ve Meksika'nın 7 Ekim 1992'de imzaladıkları Kuzey Amerika Serbest Ticaret Bölgesi NAFTA'dır. Üçüncü grup bölgesel entegrasyon girişimi ise, Japonya'nın 12 Pasifik ülkesi ile oluşturdukları Pasifik Ticaret Bölgesidir. Bu bütünleşme içerisinde, Japonya ile birlikte, Güney Doğu Kaplanları olarak adlandırılan; G.Kore, Hong-Kong, Tayvan, Singapur da bulunmaktadır. 3 Ülkeleri Entegrasyona İten Nedenler Birlikte hareket etmenin sağlayacağı avantajlardan yararlanmak isteyen ülkeler, üçüncü ülke ekonomilerine karşı bir güç elde etmek amacıyla ekonomik bütünleşmeye yönelmişlerdir. Ülkeleri ekonomik bütünleşmeye yönelten nedenler; -Genişleyen piyasa: Genişleyen piyasa sonucunda firmalar, ileri üretim teknikleri kullanmak üzere araştırmageliştirme faaliyetlerini arttırırlar. Araştırma-geliştirme faaliyetlerine bağlı olarak üretim gücünde sağlanan artışa etki eden unsurlardan en önemlisi, ortaya çıkan ekonominin teknolojik kapasitesindeki gelişmedir. Teknolojik gelişme, bir yandan ölçek büyümelerine yol açarken, öte yandan birim ürün maliyetlerini azaltıp ölçek ekonomilerine olanak sağlar. -İçsel ve dışsal ekonomiler: Birim maliyetlerdeki değişiklikler, içsel ve dışsal etkenlerden meydana gelebilir. İçsel ve dışsal ekonomiler, eksik kapasite ile çalışan sanayinin, tam kapasite ile çalışması ortamını yaratmış ve üretim ölçeğinin artışını zorunlu kılmıştır. -Üretim faktörlerinin dağılımı: Ekonomik bütünleşmelerin ortak pazar ve daha ileri aşamalarında, üye ülkeler arasında üretim faktörlerinin serbestçe dolaşımı söz konusudur. Ulusal ekonomiden entegrasyona geçilmesiyle, entegrasyon sahası içinde üretim faktörlerinin coğrafi olarak dağılımı da değişmeye uğrayacaktır. Entegrasyon kurulduktan sonra, entegrasyon sahası içinde üretim güçlerinin coğrafi olarak alacakları durum konusunda, iki ayrı görüş bulunmaktadır. Birinci görüş; üretim faktörlerinin entegrasyonda toplanma etkisidir. Üretim faktörlerinin serbestçe dolaşımı sonucu, teknolojik değişimin daha hızlı olduğu, sermaye ve emeğin daha verimli kullanıldığı gelişmiş ülkelerde ve nispi üstünlüğe sahip bölgelerde toplanması, üretim faktörlerinin toplanma etkisini oluşturmaktadır. İkinci görüş ise, üretim faktörlerinin entegrasyonda yayılma etkisidir. Ekonomik bütünleşmelerde toplanma etkisi olduğu kadar, yayılma etkisi de mümkündür. Bütünleşme sonucu ülkeler, mobil üretim faktörlerinden yararlanma yoluna gideceklerdir. -Rekabet artışı: Büyük piyasada (entegrasyonda) sınırlayıcı şartlar, küçük piyasaya oranla azaldığı için firmaların daha etkin çalışması imkanı oluşacaktır. Küçük piyasa, firmaların optimum ölçekte çalışmasına olanak vermezken, büyük piyasada optimum ölçeğe ulaşılmaktadır. -Politik nedenler: Genelde ekonomik bütünleşmeler, zamanla politik bütünleşmelere dönüşmektedir. Ekonomik bütünleşmenin ileri aşamalarında, ülkeler arası ekonomik ve sosyal politikaların uyumlaştırılması, ülkeler arası politik yakınlaşmayı içermektedir. -Diğer nedenler: Doğrudan doğruya ekonomik bütünleşmenin gerçekleşme nedeni olmakla birlikte, ülkelerin ekonomik bütünleşmesine ortam hazırlayan başlıca faktörler bulunmaktadır. Söz konusu faktörler; ekonomik gelişme düzeylerinin yakın olması, coğrafi yakınlık, siyasi ve askeri konularda yakınlık, tarihi, dini ve kültürel bağların bulunması ve uluslararası anlaşmalardan doğan zorunluluklardır. 4 Bölgesel Ekonomik Entegrasyon Örnekleri Dünya daki küresel eğilimler, iki doğrultuda gerçekleşmektedir. Birincisi, uluslararası ticaretin tüm ülkeleri kapsayacak şekilde yani küresel bir ölçekte liberalleştirilmesi, evrensel yaklaşım olan GATT ı ifade etmektedir. İkincisi ise, değişik ülkelerin bölgesel bir blok içinde ticareti serbestleştirici politikalar izleyerek ekonomik birlikler oluşturmaları olarak tanımlanan ekonomik entegrasyon kavramıdır. Ekonomik entegrasyonlar, genel bir kanıya göre siyasi açıdan bağımsız ülkeleri ekonomik açıdan birbirine bağımlı hale getirir (Seyidoğlu, 1993: 415; İncekara, 1995: 60). Ekonomik entegrasyon için daha açık bir tanım yapmak gerekirse; B.Balassa ya göre, en basitinden en ileri aşamasına kadar entegrasyonlar; ticareti engelleyici unsurların ortadan kaldırıldığı ticaret entegrasyonu, ülkeler arası faktör hareketlerine serbestlik kazandırıldığı faktör entegrasyonu, ulusal ekonomi politikalarının uluslararası ilişkileri güçlendirecek şekilde uyumlu hale

3 70 INTERNATIONAL CONFERENCE ON EURASIAN ECONOMIES 2011 getirildiği politika entegrasyonu ve son olarak da bunların birleştirilmesi sonucu gerçekleşen tam ekonomik entegrasyondur (Ertürk, 1997: 5). 4.1 Avrupa Birliği (AB) Batı Avrupa da ilk Avrupa Topluluğu, Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu olarak altı Avrupa ülkesi (Belçika, Almanya, Fransa, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda) tarafından 18 Nisan 1951 tarihli Paris Antlaşması ile kurulmuş ve 25 Eylül 1952 tarihinde resmen faaliyete geçmiştir (Karluk, 2002: 397). Ekonomik amaçla Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğuna dört elle sarılan kurucu ülkeler, kömür ve çelik gibi endüstrilerle sınırlı kalmayıp ekonominin tüm sektörlerini kapsayacak bir bütünleşme aşamasına geçilmesi gerektiğine karar vermişlerdir. 25 Mart 1957 tarihinde Roma da imzalanan ve 1 Ocak 1958 tarihinde yürürlüğe giren Roma Antlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu (EURATOM) kurulmuştur (Balkır-Demirci, 1989: 29). Böylece Avrupa da birbirini tamamlayan üç kuruluş ortaya çıkmıştır. Her üç kuruluş da, aynı altı kurucu üye ülke arasında oluşturulmuştur: Almanya, Fransa, İtalya, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg. Bu üç kuruluşla birlikte, bugünkü Avrupa Birliği nin öncüsü durumunda olan Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) oluşturulmuştur (Seyidoğlu, 2001: 222). Almanya, Belçika, Fransa, Hollanda, İtalya ve Lüksemburg'un kurucu üyesi bulunduğu Avrupa Topluluğu, 1 Ocak 1973 tarihinde İngiltere, İrlanda ve Danimarka'nın katılımıyla (Kuzeye Genişleme) üye ülke sayısı dokuza yükselmiştir. 1 Ocak 1981 tarihinde Yunanistan'ın, 1 Ocak 1986 tarihinde ise İspanya ve Portekiz'in topluluğa katılımı ile (Güneye Genişleme) üye ülke sayısı onikiye yükselmiştir yılında Avusturya, Finlandiya ve İsveç in katılımıyla üye sayısı onbeşe yükselmiştir yılında Estonya, Litvanya, Letonya, Çek Cumhuriyeti, Polonya, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Slovakya, Slovenya, Malta ve Macaristan ın katıldığı Avrupa Birliği genişleme süreci, 2007 yılında Bulgarisan ve Romanya nın katılımıyla üye ülke sayısı, yirmiyediye yükselmiştir. Halen Avrupa Birliği ne üyelik sürecindeki aday ülkeler, Hırvatistan, İzlanda, Makedonya, Türkiye ve Karadağ dır. Günümüzde 27 üye ülkesiyle Avrupa Birliği'nin temel hedefi; topluluğa üye ülkeler arasında tam bir ekonomik bütünleşmeyi gerçekleştirmektir. 4.2 Güney Doğu Asya Ülkeleri Birliği (ASEAN) 8 Ağustos 1967 tarihinde Bangkok Deklarasyonu ile Endonezya, Filipinler, Malezya, Singapur ve Tayland arasında kurulmuştur yılına kadar önemli bir gelişme göstermeyen ASEAN, Vietnam'ın birleşmesinin üye ülkeler açısından doğurduğu tehdit karşısında, birliğe işlerlik kazandırmak ve bölge ülkelerinin ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmesine yardımcı olmak amacıyla 1976 yılı Şubat ayında Bali'de gerçekleşen, Güney Doğu Asya Dostluk ve İşbirliği Anlaşması ile yeniden işlerlik kazanmıştır Bangkok Deklarasyonu ile birlikte, ekonomik işbirliği daha başlangıç sürecinde ASEAN'ın temel amaçlarından biri olmuştur yılında ikinci kez faaliyete geçirildikten sonra ise, tarımsal ve sınai mal üretiminin sağlanması amacıyla bölgede büyük-ölçekli sanayi tesisleri kurmak, ticarete konan engellerin kaldırılmasıyla ticareti serbestleştirmek, birlik olarak üçüncü piyasalara açılmak ve diğer uluslararası ekonomik ve mali konularda işbirliği sağlamak amaçlanmaktadır. Bali Anlaşması ile ASEAN çerçevesinde üyeler arasında politik, ekonomik ve sosyal işbirliğinin geliştirilmesi ve bir bölgesel tercihli ticaret alanının yaratılması hedeflenmiştir. 4.3 Kuzey Amerika Serbest Ticaret Bölgesi (NAFTA) 2 Ocak 1988 tarihinde, ABD ile Kanada arasında ticari engellerin kaldırılması amacıyla imzalanan ABD- Kanada Serbest Ticaret Anlaşması, Meksika'nın da katılımıyla yeni bir serbest ticaret anlaşmasına dönüşerek, ülke parlamentolarından onay alındıktan sonra, 1 Ocak 1994 tarihinde yürürlüğe girmiştir. NAFTA anlaşması, üç üye ülke (ABD, Kanada ve Meksika) arasında ticari engel ve kısıtlamaların kaldırılmasını amaçlarken, üçüncü ülkelere karşı yapacakları ticarette kendi ulusal tarifelerini uygulamalarına da olanak sağlamaktadır. 4.4 Avrupa Serbest Ticaret Bölgesi (EFTA) Avrupa'daki ekonomik bütünleşme hareketinin gümrük birliği şeklinde değil, bir serbest ticaret bölgesi şeklinde oluşturulmasını amaçlayan İngiltere'nin bu görüşü, Kurucu Altılar tarafından reddedilince, A.E.T dışında kalan İngiltere, Norveç, Danimarka, Avusturya, Portekiz, İsveç, İsviçre ve ortak üye statüsündeki Finlandiya ile birlikte EFTA'yı oluşturmuştur. İlgili anlaşma, 4 Ocak 1960 tarihinde Stockholm'de imzalanmış, 3 Mayıs 1960 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Finlandiya, oluşuma 1961 yılında ortak üye statüsü ile, 1986 yılında da tam üye olarak katılmıştır yılında Danimarka ve İngiltere, 1985 yılında ise Portekiz, Avrupa Topluluğu'na katılmak üzere EFTA'dan ayrılmışlardır. Buna karşılık, İzlanda 1970 yılında ve İsviçre ile arasındaki gümrük birliği ilişkisi nedeniyle başlangıçtan beri EFTA'ya özel protokolle bağlı olan Liechtenstein, 1991 yılında birliğe katılmışlardır. Günümüzde serbest ticaret bölgesi aşamasında olan EFTA ya üye ülkeler, İsviçre, Norveç, İzlanda, Liechtenstein dır. 4.5 And Ülkeleri Paktı (ANDEAN) Bölgesel gümrük birliği anlaşmasıdır. 26 Mayıs 1969 tarihinde Bolivya, Ekvador, Şili ve Kolombiya nın aralarında Cartagena Antlaşması nı imzalamaları ile kurulmuştur. And Ülkeleri Paktı adını da alan bu kuruluş,

4 SESSION 1C: Uluslararası Ticaret 71 üye ülkeler arası ticaret serbestisini ve üçüncü ülkelere karşı ortak gümrük tarifesi uygulamalarını öngörmektedir. 4.6 Güney Amerika Ortak Pazarı (MERCOSUR) Latin Amerika ülkeleri arasında bölgesel ekonomik entegrasyon kurulmasına yönelik girişimler, 1950'li yıllara kadar uzanmaktadır. Bu amaçla 1957 yılında Amerikan Devletleri Ekonomik Konferansı düzenlenmiş ve bu konferans sonucunda Monteviedo Anlaşması imzalanarak Arjantin, Brezilya, Şili, Uruguay, Meksika, Paraguay ve Peru arasında serbest ticaret bölgesi (LAFTA) kurulmuştur. Ancak, LAFTA başarıya ulaşamamış ve iç ticarette tam bir serbestleşme sağlanamamıştır yılında çok daha esnek bir sistem olan LAIA (veya ALADI), LAFTA'nın yerini almıştır. Üyelerine karşılıklı ticaret, tarife ve teknolojik anlaşma yapabilmeleri konusunda hareket serbestisi tanıyan yeni örgüt, amacının üye ülkeler arasında tercihli bir ekonomik bölge yaratmak olduğunu açıklamıştır (Karluk, 1995: 335). LAIA sistemi altında öncelikle Brezilya ve Arjantin, 1986 yılında ticari yakınlaşma sağlamaya yönelik bir protokol imzalamışlardır yılında Paraguay ve Uruguay'ın da katılımıyla, bu dört devlet arasında Güney Ortak Pazarı (MERCOSUR) örgütü kurulmuştur. Şili ve Bolivya da, 1996 yılında MERCOSUR örgütü ile serbest ticaret anlaşması imzalamış ve ortak üye statüsüne girmişlerdir. Böylece örgüt tüm Güney Amerika kıtasında ortak bir pazar yaratma hedefi doğrultusunda önemli bir adım atmıştır. Gümrük tarifelerinin sıfırlanmasını ve üyeler arasında mal, hizmet ve sermayenin serbest dolaşımını amaçlayan MERCOSUR, Latin Amerika kıtasının yüzölçümünün % 59'unu, nüfusunun %44'ünü, GSMH'sının % 51'ini kapsayan önemli bir entegrasyon hareketidir. Ocak 1995 itibariyle Gümrük Birliğini de gerçekleştiren MERCOSUR, AB örneğini izleyerek, her alanda entegrasyona doğru ilerlemektedir (Seyidoğlu, 2001: 253). AB benzeri, rekabet politikalarının uyumlaştırılması, parasal entegrasyon ve ortak ekonomik kurumlar gibi konular MERCOSUR'un da gündemindedir. 5 Entegrasyonların Üye Ülkelerarası Ticaret Analizleri Dünya ekonomisinde entegrasyon sürecinin bölgesel kapsamda artış gösterdiği görülmektedir. Dünya Ticaret Örgütü nün 2009 yılında yayınlanan dünya ticaretinin gelişmesine dair raporunda da coğrafi bölgeler, yedi bölgede değerlendirilmektedir. Söz konusu coğrafi bölgeler; Kuzey Amerika, Güney ve Orta Amerika, Avrupa, Bağımsız Devletler Topluluğu, Afrika, Orta Doğu ve Asya bölgeleridir. Yedi coğrafi bölgenin dünya mal ihracatı içerisindeki payları, Tablo-1 de görülmektedir. Dünya Kuzey Güney ve Orta Orta Coğrafi Bölgeler Geneli Amerika Amerika Avrupa BDT Afrika Doğu Asya Dünya Geneli 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Kuzey Amerika 13,2 37,9 29,3 5,7 3,0 7,2 9,7 10,1 Güney ve Orta Amerika 3,8 5,7 27,4 1,8 1,9 3,3 2,2 3,0 Avrupa 41,2 18,1 17,1 70,9 47,1 41,5 30,1 13,3 BDT 3,7 1,2 1,2 4,7 27,9 1,8 2,8 2,0 Afrika 3,2 3,2 2,1 2,9 0,4 11,5 2,3 2,7 Orta Doğu 5,7 3,0 1,1 1,5 1,2 8,6 20,9 11,2 Asya 29,4 31,0 21,8 12,5 18,5 26,0 32,0 57,8 Tablo 1: Dünya Mal İhracatında Bölgelerarası Ticaret (%). Kaynak: Kaynak: WTO, World Trade Developments in 2009 Tablo-1 e göre, dünya mal ihracatında Avrupa nın bölgesel payı %41,2 ile ilk sıradadır. Dünya mal ihracatında %29,4 pay ile Asya bölgesi ikinci sıradadır. Daha sonra sırasıyla K.Amerika (%13,2), Orta Doğu (%5,7), Güney ve Orta Amerika (%3,8), BDT (%3,7) ve son sırada Afrika (%3,2) gelmektedir.

5 72 INTERNATIONAL CONFERENCE ON EURASIAN ECONOMIES 2011 Tablo-2 de, dünya genelinde seçilmiş beş bölgesel entegrasyona ait mal ticareti görülmektedir. Seçilmiş Bölgesel Entegrasyonlar AB (27) Toplam İhracat Entegrasyon içi ihracat Entegrasyon dışı ihracat Toplam ithalat Entegrasyon içi ithalat Entegrasyon dışı ithalat NAFTA Toplam İhracat Entegrasyon içi ihracat Entegrasyon dışı ihracat Toplam ithalat Entegrasyon içi ithalat Entegrasyon dışı ithalat ASEAN Toplam İhracat Entegrasyon içi ihracat Entegrasyon dışı ihracat Toplam ithalat Entegrasyon içi ithalat Entegrasyon dışı ithalat MERCOSUR Toplam İhracat Entegrasyon içi ihracat Entegrasyon dışı ihracat Toplam ithalat Entegrasyon içi ithalat Entegrasyon dışı ithalat ANDEAN Toplam İhracat Entegrasyon içi ihracat Entegrasyon dışı ihracat Toplam ithalat Entegrasyon içi ithalat Entegrasyon dışı ithalat Tablo 2: Seçilmiş Bölgesel Entegrasyonların Mal Ticareti Analizi (Milyon $). Kaynak: WTO, Internatiaonal Trade Statistics 2010 Tablo-2 de, dünya genelindeki bölgesel entegrasyonlardan, AB, NAFTA, ASEAN, MERCOSUR ve ANDEAN ın yılları arasındaki mal ticareti incelendiğinde, tüm entegrasyonların dünya ticaretindeki paylarında hızlı bir yükseliş dikkat çekmektedir. Söz konusu entegrasyonların gerek ihracatlarında gerekse ithalatlarında sürekli bir artış trendi görülmektedir. Dünya ticaretinde bölgesel entegrasyonların ağırlık taşıdığı, bölgesel entegrasyonların dışında gerçekleşen ticarette ise, yine coğrafi yakınlığın önemli olduğu görülmektedir. Diğer bir ifade ile, dünya ticaretinin önemli bir kısmını bölgesel entegrasyonlar oluştururken, daha sonra ise, coğrafi olarak yakın olan ülkeler arasındaki ticaretin büyüklüğü dikkat çekmektedir.

6 SESSION 1C: Uluslararası Ticaret 73 Tablo-3 te ise, dünya genelindeki tüm ekonomik entegrasyonların döneminde gerçekleştirdikleri mal ticareti görülmektedir. İHRACAT Dünya Geneli Kuzey Amerika ve Avrupa EFTA AB (27) NAFTA Güney ve Orta Amerika ANDEAN CACM CARICOM MERCOSUR Afrika CEMAC COMESA ECCAS ECOWAS SADC WAEMU Orta Doğu ve Asya ASEAN GCC SAPTA İTHALAT Dünya Geneli Kuzey Amerika ve Avrupa EFTA AB (27) NAFTA Güney ve Orta Amerika ANDEAN CACM CARICOM MERCOSUR Afrika CEMAC COMESA ECCAS ECOWAS SADC WAEMU Orta Doğu ve Asya ASEAN GCC SAPTA Tablo 3: Bölgesel Entegrasyonların Mal Ticareti Analizi (Milyar $). Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Tablo-3 te dikkat çeken nokta, dünya ticareti içerisinde Kuzey Amerika ve Avrupa ülkeleri ile Orta Doğu ve Asya ülkelerinin gerçekleştirdikleri ticaret payının oldukça yüksek olduğudur.

7 74 INTERNATIONAL CONFERENCE ON EURASIAN ECONOMIES 2011 Tablo-4 te, 27 AB ülkesinin seçilmiş bölgelere ve ekonomilere ticareti görülmektedir. Ticaret Hacmi (Milyar $) Yıllık Yüzdesel Değişim (%) İHRACAT Dünya Geneli Kuzey Amerika ABD Diğer Kuzey Amerika Ülkeleri Güney ve Orta Amerika Brezilya Diğer Güney ve Orta Amerika Ülkeleri Avrupa Avrupa Birliği (27) Diğer Avrupa Ülkeleri BDT Rusya Federasyonu Diğer BDT Ülkeleri Afrika Güney Afrika Diğer Afrika Ülkeleri Orta Doğu Asya Çin Japonya Doğu Asya Ülkesi (Çin, Singapur, Hong- Kong, Güney Kore, Tayvan, Tayland) Diğer Asya Ülkeleri İTHALAT Dünya Geneli Kuzey Amerika ABD Diğer Kuzey Amerika Ülkeleri Güney ve Orta Amerika Brezilya Diğer Güney ve Orta Amerika Ülkeleri Avrupa Avrupa Birliği (27) Diğer Avrupa Ülkeleri BDT Rusya Federasyonu Diğer BDT Ülkeleri Afrika Güney Afrika Diğer Afrika Ülkeleri Orta Doğu Asya Çin Japonya Doğu Asya Ülkesi (Çin, Singapur, Hong- Kong, Güney Kore, Tayvan, Tayland) Diğer Asya Ülkeleri Tablo 4: AB-27 Ülkelerinin Seçilmiş Bölgelere ve Ekonomilere Dönemi Ticareti. Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Tablo-4 te küresel ekonomilerdeki gelişmelere bağlı olarak en önemli nokta, 2008 krizi sonrasında ticaretteki yüzdesel daralmadır yılında tüm ekonomik bütünleşmelerde ticaret hacmi, bir önceki yıla göre %10 ları aşan bir azalma göstermektedir.

8 SESSION 1C: Uluslararası Ticaret 75 Tablo-5 te NAFTA üyesi ülkelerin, NAFTA üyesi ülkeler arasındaki ve NAFTA üyesi olmayan ülkelerle ticareti görülmektedir. NAFTA üyesi ülkelerin gerek entegrasyon içi ticaret hacmi gerekse entegrasyon dışı ticaret hacmi hemen hemen aynı düzeydedir. NAFTA Ülkeleri Toplam Mal İhracatı Toplam Mal İthalatı Dünya Geneli NAFTA Diğer Bölgeler Tablo 5: NAFTA Ülkelerinin Dönemi Mal Ticareti Analizi (Milyon $). Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Tablo-6 da MERCOSUR üyesi ülkelerin dünya ticaretinde, toplam mal ihracatı ile toplam mal ithalatı görülmektedir. MERCOSUR üyesi ülkelerin dünya ticaretinde, sadece %20 lik bir pay entegrasyon içi ticareti oluşturmaktadır. MERCOSUR üyesi ülkelerin dünya ticaretinde entegrasyon dışı ülkelerle ticareti %80 lere yakın ağırlıklı bir payı oluşturmaktadır. MERCOSUR Dünya Geneli MERCOSUR Diğer Bölgeler Ülkeleri Toplam Mal İhracatı Toplam Mal İthalatı Tablo 6: MERCOSUR Ülkelerinin Dönemi Mal Ticareti Analizi (Milyon $). Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Tablo-7 de ANDEAN üyesi ülkelerin dünya ticaretinde, entegrasyon içi ticaretinin payı %10 seviyesinin de altındadır. ANDEAN üyesi ülkeler, dünya ticaretinde yaklaşık %90 lık bir pay ile entegrasyon dışı ülkelerle ağırlıklı bir ticaret içerisindedir. Dünya Geneli ANDEAN Diğer Bölgeler ANDEAN Ülkeleri Toplam Mal İhracatı Toplam Mal İthalatı Tablo 7: ANDEAN Ülkelerinin Dönemi Mal Ticareti Analizi (Milyon $). Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Tablo-8 de ASEAN üyesi ülkelerin dünya ticaretinde, toplam mal ihracatı ile toplam mal ithalatı görülmektedir. ASEAN üyesi ülkelerin dünya ticaretinde, yaklaşık olarak %30 luk bir pay entegrasyon içi ticareti oluşturmaktadır. ASEAN üyesi ülkelerin dünya ticaretinde entegrasyon dışı ülkelerle ticareti %70 lere yakın bir payı oluşturmaktadır. Dünya Geneli ASEAN Diğer Bölgeler ASEAN Ülkeleri Toplam Mal İhracatı Toplam Mal İthalatı Tablo 8: ASEAN Ülkelerinin Dönemi Mal Ticareti Analizi (Milyon $). Kaynak: WTO, International Trade Statistics 2010 Yirminci yüzyılın ikinci yarısından sonra başlayan bölgesel ticaret anlaşmaları, 1990 lı yıllarda dünya çapında yürürlükte 50 nin altında olan bölgesel ticaret anlaşmalarında büyük artış kaydedilmiştir. Bölgesel ticaret anlaşmalarının zirve yaptığı yıl ise 2004 yılı olmuştur. Tablo-9 da dünya genelinde gerçekleştirilen bölgesel ticaret anlaşmalarının hangi entegrasyon aşamasına karşılık geldiği görülmektedir. Dünya genelindeki 302 bölgesel ticaret anlaşmasının; 176 tanesi serbest ticaret anlaşması, 84 tanesi ekonomik entegrasyon anlaşması, 17 tanesi gümrük birliği anlaşması ve 14 tanesi de tercihli ticaret anlaşması kapsamındadır. Bölgesel Ticaret Anlaşması Sayısı Gümrük Birliği 17 Ekonomik Entegrasyon Anlaşmaları 84 Serbest Ticaret Anlaşmaları 176 Tercihli Ticaret Anlaşmaları 14 Toplam 302 Tablo 9: Dünya daki Bölgesel Ticaret Anlaşmaları. Kaynak: WTO, RTA Database

9 76 INTERNATIONAL CONFERENCE ON EURASIAN ECONOMIES 2011 Ekonomik bütünleşme aşamalarından tam ekonomik bütünleşme aşamasında olan Avrupa Birliği nin toplam ithalatının dünya ülkeleri ithalatı içindeki payı, Tablo-11 de görülmektedir. 27 üyeli Avrupa Birliği nin ithalatının 2010 yılı itibariyle %62,1 i entegrasyon içinde yapılmaktadır. Toplam ithalat payında, entegrasyon dışındaki ülkelerden ön plana çıkanlar ise sırasıyla, ABD (%16,6), Çin (%13,0), Kanada (%11,9) ve Japonya (%9,6) dır. 6 Sonuç ve Değerlendirme Küreselleşen dünya, ülkeler arasındaki ekonomik bütünleşmelerin artmasına yol açmıştır. Özellikle 1950 li yıllardan itibaren bölgesel ticaret anlaşmaları oluşmaya başlamış, 1990 lı yıllardan itibaren ise, söz konusu oluşumlar büyük ölçüde artış göstermiştir. Dünya Ticaret Örgütü verilerine göre, 2010 yılında 302 tane gerçekleşmiş bölgesel ticaret anlaşması bulunmaktadır. Uluslararası ekonomik bütünleşmeler, genel olarak, bağımsız ulusal ekonomiler arasında ticareti kısıtlayıcı engellerin kaldırıldığı, ticari ilişkilerin önem kazandığı süreçte, ülkeler arasında kurulan bölgesel gruplar ya da bloklar şeklinde tanımlanmaktadır. Ülkeleri ekonomik bütünleşmelere iten temel nedenler arasında, genişleyen piyasa ölçeğinden yararlanmak, içsel ve dışsal ekonomiler yaratmak, üretim faktörlerinin mobilitesini sağlamak, rekabeti arttırmak ve ekonomik-sosyal politikaların uyumlaştırılmasını sağlamak, sayılabilir. Söz konusu nedenlere ek olarak, ülkelerin benzer gelişmişlik düzeyinde olması, coğrafi açıdan yakınlık, tarihi, dini, kültürel bağların bulunması, siyasi, politik alanlardaki birliktelik ve uluslararası anlaşmalardan doğan zorunluluklar da, ülkelerin entegrasyon içerisinde yer almalarını hızlandıran faktörlerdir. Uluslararası ekonomik bütünleşmeler, genel olarak, serbest ticaret bölgesi, gümrük birliği, ortak pazar, ekonomik birlik ve tam ekonomik bütünleşmeler şeklinde beş aşamada sınıflandırılmaktadır. Günümüzde kurulmuş bulunan ekonomik entegrasyonlar çok ve çeşitlidir. Hem gelişmiş ülkeler, hem de gelişmekte olan ülkeler, entegrasyon oluşturmaktadırlar. Entegrasyonlara göre küreselleşme, belli bir bölge ve ideolojiyi paylaşan ülkeler arasında olabileceği gibi, her bölgeyi ve ekonomik yapıyı kendisine yaklaştırarak belirli bir sistem ve düzen dahilinde işbirliklerini sağlamaya yönelik de olabilmektedir. Ekonomik entegrasyonlarla ülkeler, küreselleşme ile artan rekabet şartlarıyla başa çıkmakta tek başına yetersiz kaldıklarından bölgesel entegrasyon kurma yoluna gitmişlerdir. Ülkeler, ekonomik entegrasyon hareketleri içinde yer alarak, rekabet güçlerini arttırmaya çalışmaktadırlar. Ülkeler, bugün kendilerinden geri olan ülkelere karşı küreselleşmeyi kullanırken, kendilerine ekonomik, teknolojik bakımdan rakip olan kutuplara karşı birleşerek entegrasyonlar oluşturmaktadırlar. Küreselleşme yolunda da bu kutuplar arasında çeşitli temas ve anlaşmalar gerçekleşmektedir. Birbirine zıt gibi gözüken bu iki gelişim, küreselleşme ve bölgeselleşme; genel görüş itibarıyla aslında birbirinin zıttı değil tamamlayıcısıdır. Bölgesel bir entegrasyona dahil olmak küreselleşme yolunda atılan ilk adımdır. Yukarıda yapılan ülkelerarası ticaret analizleriyle, bölgesel entegrasyonlar oluşturarak ülkelerin, küreselleşen Dünya da daha geniş bir ihracat potansiyeline, rakip ülkelere karşı daha iyi bir rekabet gücüne ve daha güçlü bir politik erke sahip oldukları sonucuna ulaşılabilir. Referanslar Balkır, Canan ve Muzaffer Demirci Uluslararası Ekonomik Bütünleşme ve Avrupa Topluluğu. Filiz Kitabevi, İstanbul. Devlet Planlama Teşkilatı Dünyada Küreselleşme ve Bölgesel Bütünleşmeler. Dünyada Küreselleşme ve Bölgesel Entegrasyonlar ve Türkiye İlişkileri Özel İhtisas Komisyonu Raporu (Kitap:2), T.C Başbakanlık DPT Müsteşarlığı Yayın No: 2375-Ö.İ.K:440, Ocak 1995, Ankara. Ertürk, Emin Ekonomik Entegrasyon Teorisi. Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa. Ertürk, Emin Ekonomik Entegrasyon Teorisi ve Türkiye nin İçinde Bulunduğu Entegrasyonlar. 1.Baskı, Ezgi Kitabevi, Bursa. Fernandes R.-Portes J Returns to Regionalism: An Analysis of Nontraditional Gains from Regional Trade Agreements, The World Bank Economıc Review, Vol. 12, No. 2: Güran, Nevzat ve İsmail Aktürk. Uluslararası İktisadi Kuruluşlar. İzmir, İncekara, Ahmet Globalleşme ve Bölgeselleşme Sürecinde NAFTA ve Etkileri. İTO Yayınları, Yay. No: , İstanbul. Kahnert, F. ve diğerleri Economic Integration Among Developing Countries. OECD, Paris. Karluk, Rıdvan Küreselleşen Dünyada Uluslararası Ekonomik Kuruluşlar ve Entegrasyonlar. 2.Baskı. Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir. Karluk, Rıdvan Uluslararası Ekonomik Mali ve Siyasal Kuruluşlar. Turhan Kitabevi, Ankara. Korkmaz, Tülay Avrupa Topluluğu, Karadeniz Ekonomik İşbirliği Projesi ve Türk Cumhuriyetleri, Maliye Bakanlığı Araştırma, Planlama Koordinasyon Kurulu Başkanlığı Araştırmalar Cilt: XIII, Yayın No: 1993/322, ss

10 SESSION 1C: Uluslararası Ticaret 77 Küçükahmetoğlu, Osman Reel Entegrasyon Teorisi, Ekonomik Entegrasyon Küresel ve Bölgesel Yaklaşım içinde, ed. Küçükahmetoğlu, O. Ekin Yayınları Manisalı, Erol Uluslararası Ekonomi: Gümrük Birlikleri ve Dinamik Entegrasyon Teorisi. İstanbul Üniversitesi Yayınları No:1694, İktisat Fakültesi Yay. No: 299, İstanbul. Paksoy, H. Mustafa ve Sadettin Paksoy Ekonomik Bütünleşmeler ve Avrupa Birliği. Özdal Matbaacılık, Şanlıurfa. Seyidoğlu, Halil Uluslararası İktisat. Güzem Yayınları, İstanbul. Yüksel, Mehmet Küreselleşme Ulusal Hukuk ve Türkiye. Siyasal Kitabevi, Ankara.