Jinekoloji Obstetrik Pediatri ve Pediatrik Cerrahi Dergisi

Ebat: px
Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "Jinekoloji Obstetrik Pediatri ve Pediatrik Cerrahi Dergisi"

Transkript

1 ISSN Jinekoloji Obstetrik Pediatri ve Pediatrik Cerrahi Dergisi Ocak 2013 Cilt: 5 Sayı: 1 SAHİBİ Necati TAŞKIN (Hastane Yöneticisi) EDİTÖRLER Ali İsmet TEKİRDAĞ, Sultan KAVUNCUOĞLU EDİTÖR YARDIMCISI Kamuran ZİYARETLİ ŞANLI YAYIN KURULU Gülay AYDIN TİRELİ Hasan ÖNAL Nuray AKTAY AYAZ Gonca YILDIRIM Jinekoloji Obstetrik Pediatri ve Pediatrik Cerrahi Dergisi Türkiye Atıf Dizini (Türkiye Citation Index) ve TÜBİTAK / ULAKBİM veri tabanlarında yer almaktadır. Kapak Tasarımı: Yrd. Doç. Dr. E. Mahir Gülcan tarafından yapılmıştır. Sahibi: Necati Taşkın Yazı İşleri Müdürü: Kamuran Ziyaretli Şanlı Yönetim Yeri / Yayıncı: S. B. Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Turgut Özal Cad. No. 1 Halkalı/Küçükçekmece/İSTANBUL Tel: Yayın Türü: Yerel Süreli Yayınlayan Kuruluş / Baskı Yeri: LOGOS YAYINCILIK Yıldız Posta Cad. Sinan Apt. No. 36 D. 66/ Gayrettepe-İstanbul Tel: (0212) (0212) Faks: (0212) logos@logos.com.tr S. B. Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Süreli Yayınıdır. Ocak, Mayıs ve Eylül aylarında olmak üzere yılda 3 sayı olarak yayınlanır. Bu dergi Acid Free (Alkali) kağıda basılmaktadır. / This journal is printed on Acid-Free paper

2 KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM Haluk Erdal Malatyalıoğlu (Samsun) Kemal Güngördük (Mardin) Melahat Dönmez (İstanbul) Mesut Abdulkerim Ünsal (Trabzon) Murat Api (Adana) İNFERTİLİTE, ENDOKRİNOLOJİ Cem Demirel (İstanbul) Cem Fıçıcıoğlu (İstanbul) Cihat Ünlü (İstanbul) Erdal Kaya (İstanbul) Fatih Durmuşoğlu (İstanbul) Gonca Yıldırım (İstanbul) İsmail Çepni (İstanbul) Murat Berkanoğlu (Antalya) Özay Oral (İstanbul) JİNOKOLOJİK ONKOLOJİ Ahmet Gülkılık (İstanbul) Ceyhun Numanoğlu (İstanbul) Kadir Güzin (İstanbul) Özgür Akbayır (İstanbul) Sezai Şahmay (İstanbul) Volkan Ülker (İstanbul) PERİNATOLOJİ Ahmet Gül (İstanbul) Alev Atış (İstanbul) Ali Gedikbaş (İstanbul) Gökhan Yıldırım (İstanbul) Halil Aslan (İstanbul) İbrahim Polat (İstanbul) Vedat Dayıcıoğlu (İstanbul) ÜROJİNEKOLOJİ Alpaslan Akyol (İstanbul) Cemal Ark (İstanbul) İbrahim Çelebi (İstanbul) ÇOCUK HASTALIKLARI Mehmet Yalaz (İstanbul) Murat Elevli (İstanbul) ÇOCUK ALLERJİ VE İMMÜNOLOJİ HASTALIKLARI Arzu Babayiğit Hocaoğlu (İstanbul) Ayça Vitrinel (İstanbul) Haluk Çokuğraş (İstanbul) ÇOCUK ENDOKRİNOLOJİ, BÜYÜME-GELİŞME Erdal Adal (İstanbul) Feyza Darendeliler (İstanbul) Rüveyda Bundak (İstanbul) DANIŞMA KURULU ÇOCUK GASTROENTEROLOJİSİ VE METABOLİZMA Figen Çokuğraş (İstanbul) Nafiye Urgancı (İstanbul) Tufan Kutlu (İstanbul) Tülay Erkan (İstanbul) ÇOCUK GÖĞÜS HASTALIKLARI Zeynep Seda Uyan (Kocaeli) ÇOCUK HEMATOLOJİ-ONKOLOJİ Emine Türkkan (İstanbul) Fügen Pekün (İstanbul) Gönül Aydoğan (İstanbul) Gülyüz Öztürk (İstanbul) Sema Anak (İstanbul) Zafer Şalcıoğlu(İstanbul) ÇOCUK İNFEKSİYON HASTALIKLARI Emin Sami Arısoy (Kocaeli) Nevin Hatipoğlu (İstanbul) Rengin Şiraneci (İstanbul) Selim Öncel (Kocaeli) ÇOCUK KARDİYOLOJİ Ayşe Güler Eroğlu (İstanbul) Sema Özer (Ankara) Süheyla Özkutlu (Ankara) ÇOCUK NEFROLOJİSİ Alev Yılmaz (İstanbul) İpek Akil (İstanbul) Neşe Bıyıklı (İstanbul) Salim Çalışkan (İstanbul) ÇOCUK NÖROLOJİSİ Burak Tatlı (İstanbul) Coşkun Yarar (Eskişehir) Kürşat Bora Çarman (Gaziantep) Mine Çalışkan (İstanbul) ÇOCUK ROMATOLOJİ Müferret Ergüven (Kocaeli) Özgür Kasapçopur (İstanbul) ÇOCUK YOĞUN BAKIM Demet Demirkol (İstanbul) Metin Karaböcüoğlu (İstanbul) NEONATOLOJİ Ayla Günlemez (Kocaeli) Ayşe Engin Arısoy (Kocaeli) Fahri Ovalı (İstanbul) Mehmet Akisu (İzmir) Mehmet Vural (İstanbul) Münevver Türkmen (Aydın) Nilgün Kültürsay (İstanbul) Saadet Arsan (Ankara) Sibel Özbek (İstanbul) Uğur Dilmen (İstanbul) Yıldız Perk (İstanbul) ÇOCUK CERRAHİSİ Ayşenur Celayir (Kocaeli) Canan Aldırmaz Ağartan (Çanakkale) Gülay Aydın Tireli (İstanbul) Haluk Emir (İstanbul) Mehmet Eliçevik (İstanbul) Serdar Sander (İstanbul) ANESTEZİ VE REANİMASYON ALGOLOJİ Mustafa Tayfun Aldemir (İstanbul) BEYİN CERRAHİSİ Ali Osman Akdemir (İstanbul) Erhan Emel (İstanbul) Feyza Karagöz Güzey (İstanbul) ÇOCUK RUH SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI Ebru Çengel Kültür (Ankara) ÇOCUK VE ERGEN RUH SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI Fuat Kırcelli (İstanbul) İNFEKSİYON HASTALIKLARI VE MİROBİYOLOJİ Emel Yılmaz (Bursa) MİKROBİYOLOJİ VE KLİNİK MİKROBİYOLOJİ Tuncay Özekinci (Diyarbakır) ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ Ali Erşen (İstanbul) Gazi Zorer (İstanbul) Halil İbrahim Balcı (İstanbul) Kerem Birsel (İstanbul) Mehmet Erdil (İstanbul) Nuh Mehmet Elmadağ (İstanbul) RADYOLOJİ A. Tan Cimilli (İstanbul) Ali Er (İstanbul) Mustafa Fatih İnecikli (İstanbul) TIBBİ GENETİK Adnan Yüksel (İstanbul) Ahmet Aydın (İzmir) Ayşegül Çınar Kuşkucu (İstanbul) Beyhan Tüysüz (İstanbul)

3 ISSN İÇİNDEKİLER Jinekoloji Obstetrik Pediatri ve Pediatrik Cerrahi Dergisi CİLT: 5 SAYI: 1 OCAK 2013 Derleme / Review Gebelikte Parvovirus B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz Parvovirus B19 Infection During Pregnancy: Clinical Course and Prognosis M. Kara, M. Balcı, Ö. E. Yapça, N. Yılmaz... Klinik Araştırmalar / Clinical Investigations İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği'ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı The Prevalence of Gestational Diabetes Mellitus in Pregnant Women Whe were Admitted to İstanbul Teaching and Research Hospital Obstetric and Gynecology Department R. Özyurt, O. Aşıcıoğlu, T. Gültekin, K. Güngördük, B. Boran... Prematüre Bebeklerde Önemli Bir Morbidite Nedeni; Nekrotizan Enterokolit: Dokuz Yıllık Çalışmanın Sonuçları Necrotizing Enterocolitis; An Important Morbidty in Premature Infants: Results of A 9 Year Study S. Kavuncuoğlu, E. Y. Aldemir, N. Çelik, F. Çetindağ, S. Sander, M. Payaslı, S. Özbek... Çocukluk Çağı Akciğer Tüberkülozunda Bilgisayarlı Tomografi Bulguları Computed Tomography Findings of Pulmonary Tuberculosis in Childhood I. Ceylan, A. Er, C. Kuzdan, C. Akman, H. B. Ünlü, R. Şiraneci... Pediatrik Gartland Tip 3 Suprakondiler Humerus Kırıkları Cerrahi Tedavisinde Erken Dönem Sonuçlarımız Our Early Term Surgical Treatment Results in Pediatric Gartland Type 3 Supracondylar Humerus Fractures M. Erdil, H. H. Ceylan, N. Demir, N. M. Elmadağ, K. Bilsel, G. Polat... Fizyolojik Olarak İmmatur Yenidoğan Kalçalarının (Tip IIa(-)) Kontrol Kalça Ultrasonografileri Hangi Sıklıkta Yapılmalı? How Often Should We Perform Hip Ultrasonography Follow-Up in Physiologically Immature (Type IIa(+)) Newborn Hips? A. Er, H. B. Ünlü, G. Polat, N. Anadol, I. Ceylan, O. Korkmaz... Olgu Sunumları / Case Reports Erken Epileptik Cerrahinin Hatırlanması Gereken Nadir Bir Epilepsi Nedeni Sturge-Weber Sendromu: Olgu Sunumu A Rare Cause of Epilepsy to be Remembered as an Outcome of an Early Surgery Sturge-Weber Syndrome: A Case Report İ. Kafadar, B. Tufan Taş, B. Zeren, Y. Türkmenoğlu, S. E. Adal... Overin Nadir Görülen Benign Tümörü: Sklerozan Stromal Tümör Olgusu ve Literatürün Gözden Geçirilmesi A Rare Benign Tumor of the Ovary: A Case of Sclerosing Stromal Tumor and Review of the Literature S. Erdoğan Düzcü, Y. Tosyalı, M. Gürbüzel, A. Çetin

4 Editörden Değerli Meslektaşlarım, 2013 yılının ilk sayısında sizlerle tekrar beraber olmaktan dolayı çok mutluyuz yılı dergimiz için özel katılım ve emek sarf eden editör ve yardımcıları için gurur yılı oldu. Dergimiz uzun uğraşlardan sonra TÜBİTAK dizinine kabul edildi. Tüm Türkiye den eğitim kurumlarının bilimsel araştırma ve diğer aktivitelerin yayınlanması için uygun hale geldi. Dergimize JOPP ismini verirken, kadın doğum, pediatri, pediatrik cerrahi branşlarına hitap etmeyi planlamıştık. Bugün Eğitim Hastanemiz yeni yerleşkesinde tüm tıbbi dallarda eğitim verme potansiyeline sahip olabilecek duruma gelmektedir. Mevcut dergimiz adının iptal edilerek herşeye yeniden başlanmasını, yeni bilimsel derginin kurulma, emekleme ve rüştünü ispat etmesi uzun ve yorucu süreçleri gerektirdiğinden uygun olmadığını düşünmekteyiz. JOPP isminin Bakırköy Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları E.A.H. anısını devam ettirmesi bakımından aynen devam etmesini, büyük potansiyele sahip hastanemizden yeni bir isimle ikinci bir derginin yayın hayatına katılması gerektiğini düşünmekteyiz. Dergimize bilimsel yayın yollayarak bizlere güç veren araştırmacılar ile bu yayınları can-ı gönülden inceleyip bizlere yayına hazır hale getiren değerli hakemlerimize çok teşekkür ediyoruz. Sağlık sisteminin yeni yapılanması içinde eğitim hastanemizde göreve başlayan sayın yöneticimiz Dr. Necati Taşkın ile sayın başhekimimiz Prof. Dr Erdal Kaya ya yeni görevlerinin hayırlı uğurlu olmasını diliyoruz. Eğitim Görevlisi, Dr. Ali ismet TEKİRDAĞ Eğitim Görevlisi, Dr. Sultan KAVUNCUOĞLU

5 JOPP Derg 5(1):1-6, 2013 doi: /jopp Derleme Gebelikte Parvovirus B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz Parvovirus B19 Infection During Pregnancy: Clinical Course and Prognosis Mustafa KARA *, Mehmet BALCI **, Ömer Erkan YAPÇA ***, Neziha YILMAZ ** * Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı ** Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyoloji Anabilim Dalı *** Sorgun Devlet Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ÖZET Parvovirus B19 küçük bir DNA virusudur ve sıklıkla çocukları etkiler. Erişkinler enfeksiyona yakalanabilir ama klinik tablo subakut ya da hafiftir. Genel popülasyondaki B19 IgG antikor prevalansı yaşa bağlı olarak değişir. Çocukluk çağında % arasında olan antikor prevalansı, erişkinlerde % 30-60, geriyatrik yaş grubunda ise % 85 tir. Gebelikteki insidans % 3 tür. Perinatal enfeksiyonun genellikle asemptomatik olmasına rağmen, virus fetal kayıp ya da hidrops fetalise yol açabilir. Bununla birlikte, gebelikteki enfeksiyon genellikle normal gebelik sonlanması ile birliktedir. Tanıdan klinik semptomlarla şüphelenilir ve kesin tanı laboratuvar bulgularıyla konur. Spesifik bir tedavisi yoktur. Semptomatik tedavinin perinatal mortaliteyi azalttığı gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı perinatal Parvovirus B19 enfeksiyonunu ve olası feto-maternal etkilerini gözden geçirmektir. Anahtar kelimeler: parvovirus B19, gebelik, enfeksiyon SUMMARY Parvovirus B19 is a small DNA virus, and frequently affects the children. Adults can contract infection but, the clinical picture is subacute or mild. The incidence in pregnancy is 3 percent. Although perinatal infection is usually asymptomatic, the virus might lead to fetal loss or hydrops fetalis. However, the infection in pregnancy is usually associated with normal pregnancy outcome. The diagnosis is suspected with clinical symptoms and it is confirmed by serology. There is no specific treatment. Symptomatic treatment is shown to decrease perinatal mortality. Aim of this study was to review perinatal Parvovirus B19 infection and its probable feto-maternal effects. Key words: parvovirus B19, pregnancy, infection GİRİŞ Parvovirus B19 ilk kez 1975 te Cossart ve ark. tarafından tanımlanmıştır (1) (Şekil 1). İmmün elektroforez ve radyo immüno assay (RIA) yöntemleri ile hepatit B virus yüzey antijeni üzerinde test yapılırken B paneli 19. numaradaki örneğin anormal sonuç verdiği görülmüştür. Virusun adı bu anormal sonuç veren örnekten gelmektedir. Parvovirusların insanlardan izole edilen 2 serotipi vardır (Dependovirus genusuna ait Adeno asosiye Parvovirus ve human Parvovirus B19). Bu viruslardan yalnızca B19 insanlarda enfeksiyon oluşturur. Carrington ve ark. (2) gebelikte geçirilen Parvovirus B19 enfeksiyonunun fetal aplastik krizlere yol açabileceğini göstermiştir. Virusun ilk prenatal tanısı ise 1987 yılında Naides ve ark. (3) tarafından konmuştur. Parvovirus B nükleotid içeren tek iplikçikli DNA genomundan oluşur. Bu genomdan 2 major yapısal ve 1 yapısal olmayan olmak üzere 3 protein kodlanır. Alındığı tarih: Kabul tarihi: Yazışma adresi: Yrd. Doç. Dr. Mustafa Kara, Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Yozgat e-posta: opdrmustafakara@hotmail.com 1

6 JOPP Derg 5(1):1-6, 2013 Threefold Twofold gelir. B19 Ig G pozitif olanlar virusa karşı bağışıklanmıştır. Bununla birlikte, Anderson ve ark. (7) Ig G si pozitif olan 5 olgulık bir hasta grubundaki 1 kadında viremi geliştiğini bildirmişlerdir. Bu durum, reenfeksiyonun mümkün olabileceğini göstermektedir. Klinik tablo Şekil 1. Parvovirus B 19 un elektron mikroskopik görüntüsü. Epidemiyoloji Enfeksiyon genellikle solunum yoluyla bulaşır ama kan ve kan ürünleri ile de geçiş söz konusudur. Virus çok bulaşıcı olduğu için epidemilere yol açabilir. Parvovirus enfeksiyonları genellikle ilkbaharda patlamalar yapar. Bununla birlikte, yılın herhangi bir döneminde enfeksiyon oluşabilir. Toplumda Parvovirus B19 antikor pozitifliği % 30 ile 60 arasında değişmektedir (4). Virusa karşı antikor yanıtı bulunmayan gebeler immün yetmezlikli erişkinlerde olduğu gibi enfeksiyona karşı duyarlıdır. Gebelikte akut B19 enfeksiyon riski % arasındadır. Bununla birlikte, bu risk meslek gruplarına göre değişmektedir. En yüksek risk grubu % 16 ile ilkokul öğretmenleridir (5). Viremi virus ile temastan yaklaşık 7 gün sonra başlar ve immün duyarlı bireylerde 1 hafta kadar sürer. Dolayısıyla infekte bir kişi semptomlar başlamadan önce bulaştırıcıdır. B19 kan ve sekresyonlarda bulaştan sonraki 5-10 gün içinde pozitifleşir (6). İmmün sistemi normal olan hastalar olasılıkla raş, artralji ve artrit gibi semptomlar başlayıncaya kadar bulaştırıcı değildirler. Raş genellikle inokülasyondan 16 gün sonra ortaya çıkar. Bir başka deyişle bulaşma virus dolaşımdan kaybolduktan 5 gün sonra meydana Parvovirus B19 5. hastalık olarak da bilinen Eritema infeksiyozumun etkenidir. Parvovirus B19 aslında çocukluk çağı hastalığı olmasına rağmen, erişkinler de etkilenebilir. Erişkinlerde raş yerine aplastik krizlerle seyreden kronik anemi tablosuna yol açar. Özellikle, orak hücreli anemi ya da talasemisi olanlarda ciddi aplastik krizlere sebep olabilir, ancak bu tablolar sıklıkla reversibldır. Bu durum virusun hızlı çoğalan eritroid progenitör hücreleri tercih etmesi nedeniyle oluşmaktadır (8). Parvovirus B19 un gebelikteki etkileri Gebelikte virus ile temas eden gebelerin % 3-19 unda serolojik olarak Ig M pozitifleşir ve vertikal geçiş oranı % 33 olarak bildirilmiştir (9). Virusa en hassas dönem, fetal kayıplar da dikkate alındığında 2. trimesterdir. Her ne kadar arada bir sebep-sonuç ilişkisi olduğu gösterilememişse de spontan abortus sıklığı % 2-3 arasında değişmektedir (10). Gebelikteki Parvovirus B19 fetal anemi, hidrops fetalis ya da fetal kayıp ile birliktelik gösterebilir. Bununla birlikte, virusa bağlı olarak konjenital anemi riskinin arttığına dair bir bulgu yoktur. Van Elsacker ve ark. (10) konjenital anomalisi olan 300 bebeği incelemiş ve Parvovirus B19 insidansını sağlıklı infantlarla aynı bulmuştur. Fetal kayıp Fetal ölüm riski ilk trimesterde en yüksektir ve 20. gebelik haftasından önce infekte olan gebelerde % 10 civarındadır. Önceleri Parvovirus B 19 a bağlı fetal kayıp riskinin % 30 dan fazla 2

7 M. Kara ve ark., Gebelikte Parvovirüs B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz Tablo 1. Parvovirus B 19 ve gebelik sonuçları ile ilgili çalışmalar. Gebelik sayısı Fetal kayıp sayısı Hidrops sayısı Guidozzi ve ark., 1994 Gratacos ve ark., 1995 Enders ve ark., Tablo 2. Parvovirus B 19 antikor pozitifliğine göre önerilen algoritma. Seroloji Endikasyon Yönetim Ig G +, Ig M - Ig G -, Ig M - Ig G +, Ig M + Ig G -, Ig M + Geçirilmiş enfeksiyon (immün) Enfeksiyon yok (non immün) Akut enfeksiyon Akut enfeksiyon Hastayı değerlendir Testi tekrarla Fetusu değerlendir Fetusu değerlendir olduğu ileri sürülmüştür (11). Ancak, daha sonra yapılan büyük, prospektif çalışmalar fetal kayıp oranlarının düşük olduğunu göstermiştir (Tablo 1). Gebelikte Parvovirus B19 ile ilgili en büyük çalışma 2004 yılında Enders ve ark. (12) tarafından yapılmıştır. Bu çalışmada % 6.3 olarak bildirilen fetal ölümlerin hepsi ilk 20 haftada gerçekleşmiştir. Üçüncü trimesterde geçirilen B19 enfeksiyonuna bağlı fetal ölüm riski çok düşüktür. İsveç te yapılan bir çalışmada üçüncü trimesterdeki Parvovirus B19 enfeksiyonuna bağlı fetal kayıp oranı % 0.3 (93/33759) olarak bildirilmiştir (13). Non-immün fetal hidrops B19 virusu yalnızca annenin değil, aynı zamanda fetusun da kırmızı kan hücre prekürsörleri üzerinde toksik etki gösterir. Fetal kırmızı kan hücrelerinin tahrip edilmesi nonimmün hidrops fetalise yol açar (14) (Şekil 2). Başlangıçtaki küçük seriler üçüncü trimesterde enfeksiyona bağlı hidrops sıklığını % 70 olarak bildirmişse de, daha büyük ölçekli çalışmalar hidropsun nadir bir komplikasyon olduğunu göstermiştir (Tablo 1). Fetal hidrops ve anemi sıklığı gebeliğin ilk yarısında enfeksiyona yakalanan gebelerde daha yüksek bulunmuştur (11,14). Hidrops hızla fetal ölüme ilerleyebileceği gibi kendi kendine iyileşebilir ve doğumda tamamen normal görü- Şekil 2. Parvovirus B 19 a bağlı hidrops fetalis. nümde bir yenidoğan olabilir (15). Parvovirus B19 enfeksiyonuna bağlı ciddi fetal anemi hidrops ve fetal ölüme katkıda bulunan en önemli faktördür. İki g/dl nin altındaki hemoglobin düzeyleri yüksek debili kalp yetmezliğine neden olur. Virus myokardiyal hücreler üzerine doğrudan etki ile de hidrops ve fetal ölüm yapabilir (16). Hidropslu olguların % 37 sinde ciddi trombositopeni olduğu bulunmuştur. Bu durum intrauterin kan transfüzyonu sırasında fetusta anemiye yol açabilir (17). Geçici effüzyonlar Parvovirus B19 plevra ya da perikardta effüzyon yapabilir. Gebelik sonuna kadar kendi kendine iyileşen bu tablonun patogenezinden direkt miyokardiyal inflamasyon sorumlu tutulmaktadır (16). Neonatal ve gelişimsel kusurlar Parvovirusların hayvanlarda serebellar hipoplazi, ataksi, anensefali, mikrosefali, fasiyal defektlere yol açtığı bilinmektedir. Ancak, insanlarda 3

8 JOPP Derg 5(1):1-6, 2013 böyle bir etki gösterilmemiştir. Parvovirus B19 ile ilgili olarak olgu sunumu şeklinde konjenital anomaliler bildirilmişse de, virusun teratojen olduğuna dair bir kanıt bulunamamıştır (18,19). De Jong ve ark. (20) Parvovirus B19 a bağlı fetal anemi nedeniyle intrauterin kan transfüzyonu yapılan çocukların uzun vadeli nörogelişimsel bulgularını incelemişlerdir. Sonuç olarak, virusla infekte fetusların doğumdan sonraki nörogelişimsel olgunlaşma sürecinin genel popülasyonla kıyaslandığında daha geri olduğunu bulmuşlardır. Nörolojik Belirtiler İntrauterin Parvovirus B19 enfeksiyonu fetusun nörolojik sistemini nadiren tutar. Kerr ve ark. (21) konjenital enfeksiyona bağlı ensefalit ve menenjit geliştiğini bildirmiştir. Tanı Maternal Parvovirus B 19 enfeksiyonu Gebelik sırasındaki maternal Parvovirus B19 enfeksiyonunun tanısı Ig M ve Ig G antikorlarının ölçülmesi ile konur. Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) bazı hastalarda tanı için yararlı olabilir. Virusu kültürde üretmek zordur. Radyo immuno assay (RİA) ve enzim bağlayıcı immun sorbent assay (ELISA) % oranında tanı koydurur (22). Dolaşan Ig M antikorları virus ile karşılaştıktan 10 gün sonra belirlenebilir yaklaşık 3 ay boyunca yüksek kalır. Ig G antikorları Ig M pozitifleştikten 1 hafta kadar sonra saptanırlar ve 1 yıl boyunca yüksek kalırlar. Ig G antikorları geçirilmiş enfeksiyonu gösterir (23). Bazı hastalarda akut enfeksiyon olduğu halde Ig M antikorları negatif olabilir. Böyle olgularda PCR yararlı olabilir. Fetal Parvovirus B19 enfeksiyonu PCR küçük miktarlardaki B 19 DNA sını belirlemede oldukça kullanışlıdır. Tanı için amniosentez ile alınan amniotik sıvıda test yapılır. Aynı şekilde perkütan fetal kan örneklemesi ile alınan kanda da PCR ile virus taraması yapılabilir (24). Viral DNA yı belirlemek in elektron mikroskobu ya da hibridizasyon yöntemleri kullanılabilir, ancak akut maternal enfeksiyonunun tanısında tercih edilmezler. Parvovirus B19 ile temas etmiş hastaya yaklaşım Parvovirus ile karşılaşmış ya da enfeksiyon bulgularını taşıyan gebe kadınlar Ig G veya Ig M antikorlarını tespit etmek için serolojik test yaptırmalıdır. Pozitif bir Ig G ve negatif bir Ig M antikor düzeyleri geçirilmiş bir enfeksiyonu gösterir (Tablo 2). Dolayısıyla fetus olası bir enfeksiyona karşı korunmuştur. Pozitif bir Ig M antikor düzeyi ise akut enfeksiyonu gösterir. Akut enfeksiyonda klinik gidiş bulaşmanın olduğu gebelik haftasına bağlıdır. Enfeksiyon gebeliğin ilk yarısında geçirildiyse (20. haftadan önce) fetal hidrops ya da kayıp olabilir ama konjenital anomali oranı artmaz. Gebeliğin ikinci yarısında (20. haftadan sonra) geçirilen enfeksiyonlarda seri ultrasonografik ölçümler yapılarak fetal hidrops bulguları (kafatasında ödem, asit, kardiyomegali, polihidramniosis vb.) araştırılır. Hidrops gelişme riski düşüktür ve seri ultrason takiplerinin ne kadar süre devam ettirileceği konusu tartışmalıdır. Mielke ve ark. (25) maternal bulaştan 8 hafta sonra gelişen fetal hidrops olgusı tanımlamıştır. Bu nedenle, seri ölçümlerin en az 8 hafta sürdürülmesi gerektiği ileri sürülmüştür. Parvovirus ile temas sırasında gebede Ig G ve Ig M negatif ise o kişi enfeksiyona karşı duyarlıdır. Böyle bir durumda maternal B 19 DNA sı bakılmalıdır. Maternal viral DNA negatif ise sorun yoktur ve 3 hafta sonra olası bir yükselmeyi saptamak için Ig M antikorları bakılmalıdır. Viral DNA nın pozitif olması halinde bu defa viral yükün düzeyi belirlenmelidir (24). Fetal anemi ve hidropsta yönetim Hafif ya da orta düzeydeki bir anemi fetus tara- 4

9 M. Kara ve ark., Gebelikte Parvovirüs B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz fından iyi tolere edilir ve herhangi bir sekel bırakmaz. Ciddi anemi hidrops fetalis ve ölüme kadar giden tablodan sorumludur. Parvovirusların neden olduğu anemi geçici olduğu için, aneminin ciddi olduğu ultrasonografik belirteçlerle (kafatası ödemi, effüzyon vb.) fetal hemoglobin düzeylerini ölçmeye gerek yoktur. Doppler ile orta serebral arter (MCA) ve duktus venozusun incelenmesi fetal aneminin değerlendirilmesi için kolay ve invazif olmayan bir yöntemdir (26-28). Anemiyi değerlendirmek için amniosentezle alınan amnios sıvısında 450 nm de oluşan değişikliğin ölçülmesi yararlı bulunmamıştır. Çünkü aneminin sebebi bilirubin artışı değildir. Ciddi anemili fetuslar yakından izlenmeli ve perkütan fetal kan örneklemesi ile alınan kanda fetal hematokrit ölçümü yapılmalıdır. Gerektiğinde intrauterin fetal kan transfüzyonu yapılmalıdır. Bu işlem hafta arasındaki fetuslara uygulanır. İntrauterin transfüzyonun etkinliği 705 fetal Parvovirus enfeksiyonunun yer aldığı 14 çalışmanın incelenmesi ile değerlendirilmiştir. Transfüzyon yapılmayan grupta % 55 olan sağ kalım oranı transfüzyon yapılan grupta % 82 olarak bulunmuştur (29). İmmün yetmezlikli erişkinlerde akut enfeksiyonun tedavisinde intravenöz immun globulinler (i.v Ig) kullanılabilir. Ancak, bu konudaki veriler yeterli olmadığı için i.v Ig kullanımı önerilmez (30). KAYNAKLAR 1. Cossart YE, Field AM, Cant B, Widdows D. Parvovirus-like particles in human sera. Lancet 1975;1: Carrington D, Gilmore DH, Whittle MJ, Aitken D, Gibson AA, Patrick WJ, et al. Maternal serum alpha-fetoprotein--a marker of fetal aplastic crisis during intrauterine human parvovirus infection. Lancet 1987;1(8530): Naides SJ, Weiner CP. Antenatal diagnosis and palliative treatment of non-immune hydrops fetalis secondary to fetal parvovirus B19 infection. Prenat Diagn 1989;9(2): PMid: Woolf AD, Campion GV, Chishick A, Wise S, Cohen BJ, Koluda PT, et al. Clinical manifestations of human parvovirus B19 in adults. Arch Intern Med 1989;149: PMid: Cartter ML, Farley TA, Rosengren S, Quinn DL, Gillespie SM, Gary GW, et al. Occupational risk factors for infection with parvovirus B19 among pregnant women. J Infect Dis 1991;63: PMid: Potter CG, Potter AC, Hatton CS, Chapel HM, Anderson MJ, Pattison JR, et al. Variation of erythroid and myeloid precursors in the marrow and peripheral blood of volunteer subjects infected with human parvovirus (B19). J Clin Invest 1987;9: PMid: PMCid: Anderson MJ, Higgins PG, Davis LR, Willman JS, Jones SE, Kidd IM, et al. Experimental parvoviral infection in humans. J Infect Dis 1985;152: PMid: Young N, Harrison M, Moore J, Mortimer P, and Humphries RK. Direct demonstration of the human parvovirus in erythroid progenitor cells infected in vitro. J Clin Invest 1989;84: PMid: PMCid: Public Health Laboratory Service Working Party on Fifth Disease. Prospective study of human parvovirus B19 infection in pregnancy. Br Med J 1990;30: Van Elsacker-Niele AM, Salimans MM, Weiland HT, Vermey-Keers C, Anderson MJ, et al. Fetal pathology in human parvovirus B19 infection. Br J Obstet Gynaecol 1989;96: tb03314.x 11. Brown T, Anand A, Ritchie LD, Crewley JP, Reid TM. Intrauterine parvovirus infection associated with hydrops fetalis. Lancet 1984;2: Enders M, Weidner A, Zoellner I, Searle K, Enders G. Fetal morbidity and mortality after acute human parvovirus B19 infection in pregnancy: prospective evaluation of 1018 cases. Prenat Diagn 2004;24:

10 JOPP Derg 5(1):1-6, PMid: Skjöldebrand-Sparre L, Tolfvenstam T, Papadogiannakis N, Wahren B, Broliden K, Nyman M. Parvovirus B19 infection: association with third-trimester intrauterine fetal death. BJOG 2000;107: tb13265.x 14. Brown KE, Green S, Antunez-de-Mayolo J, Bellanti JA, Smith SD, Smith TJ, et al. Congenital anemia following transplacental B19 parvovirus infection. Lancet 1994;343: Rodis JF, Borgida AF, Wilson M, Egan JF, Leo MV, Odibo AO et al. Management of parvovirus infection in pregnancy and outcomes of hydrops: a survey of members of the Society of Perinatal Obstetricians. Am J Obstet Gynecol 1998;179: Al-Khan A, Caligiuri A, Apuzzio J. Parvovirus B-19 infection during pregnancy. Infect Dis Obstet Gynecol 2003;11: de Haan TR, van den Akker ES, Porcelijn L, Oepkes D, Kroes AC, Walther FJ. Thrombocytopenia in hydropic fetuses with parvovirus B19 infection: incidence, treatment and correlation with fetal B19 viral load. BJOG 2008;115: Tiessen RG, van Elsacker-Niele AM, Vermeij- Keers C, Oepkes D, van Roosmalen J, and Gorsira MC, et al. A fetus with a parvovirus B19 infection and congenital anomalies. Prenat Diagn 1994;14: PMid: Ergaz Z, Ornoy A. Parvovirus B19 in pregnancy. Reprod Toxicol 2006;1: PMid: De Jong EP, Lindenburg IT, Van Klink JM, Oepkes D, van Kamp IL et al. Intrauterine transfusion for parvovirus B19 infection:long-term neurodevelopmental outcome. Am J Obstet Gynecol 2012;206(3):204.e Kerr JR, Barah F, Chiswick ML, McDonnell GV, Smith J, Chapman MD, et al. Evidence for the role of demyelination, HLA-DR alleles, and cytokines in the pathogenesis of parvovirus B19 meningoencephalitis and its sequelae. J Neurol Neurosurg Psychiatr 2002;73: PMid: Schwarz TF, Jager G, Gilch S. Comparison of seven commercial tests for the detection of parvovirus B19-specific IgM. Zentralbl Bakteriol 1997;285: Rotbart HA. Human parvovirus infections. Annu Rev Med 1990;41: PMid: Yamakawa Y, Oka H, Hori S, Arai T, Izumi R. Detection of human parvovirus B19 DNA by nested polymerase chain reaction. Obstet Gynecol 1995;86: Mielke G, Enders G. Late onset of hydrops fetalis following intrauterine parvovirus B19 infection. Fetal Diagn Ther 1997;12: Cosmi E, Mari G, Delle Chiaie L, Detti L, Akiyama M, Murphy J. Noninvasive diagnosis by Doppler ultrasonography of fetal anemia resulting from parvovirus infection. Am J Obstet Gynecol 2002;187: PMid: Bizjak G, Blondin D, Hammer R, Kozlowski P, Siegmann HJ, Stressig R. Acute infection with parvovirus B19 in early pregnancy. Ultrasound Obstet Gynecol 2009;34: PMid: Borna S, Mirzaie F, Hanthoush-Zadeh S, Khazardoost S, Rahimi-Sharbaf F. Middle cerebral artery peak systolic velocity and ductus venosus velocity in the investigation of nonimmune hydrops. J Clin Ultrasound 2009;37: PMid: von Kaisenberg CS, Jonat W. Fetal parvovirus B19 infection. Ultrasound Obstet Gynecol 2001;18: Selbing A, Josefsson A, Dahle LO, Lindgren R. Parvovirus B19 infection during pregnancy treated with high-dose intravenous gammaglobulin. Lancet 1995;345:

11 JOPP Derg 5(1):7-12, 2013 doi: /jopp Araştırma İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı The Prevalence of Gestational Diabetes Mellitus in Pregnant Women Who were Admitted to İstanbul Teaching and Research Hospital Obstetric and Gynecology Department Ramazan ÖZYURT *, Osman AŞICIOĞLU **, Tamer GÜLTEKİN *, Kemal GÜNGÖRDÜK *, Birtan BORAN * * İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ** Şisli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ÖZET Amaç: Ocak 2007-Aralık 2009 tarihleri arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne başvuran gebeler arasındaki gestasyonel diyabet prevalansının saptanmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Belirtilen tarihler arasında rutin gebelik takibi amacıyla polikliniğimize başvuran gebelerin, retrospektif olarak arşiv taramasıyla verileri toplandı. Yirmi dört-28. haftalar arasında yaptırmış oldukları tarama testi sonuçları ve bu testin pozitif çıkması halinde yaptırılan tanı testi sonuçları gebelere ait demografik özellikler ile birlikte kaydedildi. Bulgular: Çalışmamıza kabul edilen gebelerin yaş ortalaması 26±4.3 (17-41), paritesi 1.2±1.1 (0-5) idi. Gebelerin tamamına yapılan 50 g Glukoz Yükleme Testi 117 olguda pozitif olarak bulundu. Tarama testi yapılan gebelerin 34 ünde 100 g Carpenter&Coustan tanı testi pozitif sonuçlandı. Sonuç: Kliniğimize başvuran gebelerin gestasyonel diyabet prevelansı Carpenter&Caustan kriterlerine göre % 9,2 dir. Anahtar kelimeler: gestasyonel diyabet, prevelans, risk faktörleri SUMMARY Objective: This study was performed to determine the prevalance of gestational diabetes among pregnant women who were admitted to İstanbul Teaching and Research Hospital Obstetrics and Gynecology Department between June 2007 and December Material and Methods: Demographic data of the pregnant women who were admitted to our department during the study period were collected. We also recorded week gestational diabetes screening test results, and the results of diagnostic tests for gestational diabetes mellitus in women whose screening tests were positive. Results: The mean age of the pregnant women who participated in our study was 26±4.3 yrs (17-41), their mean parity was 1.2±1.1 (0-5). Fifty gram Glucose Challenge Test was performed on all pregnant women which was positive only in 117 cases, and in 34 of them 100 gram Carpenter and Coustan diagnostic test was positive. Conclusion: The prevalence of gestational diabetes in pregnant women who were admitted to our clinic was 9.2 % according to Caustan and Carpenter diagnostic criteria. Key words: gestational diabetes, prevalence, risk factors GİRİŞ Diyabet, gebelikte en sık görülen medikal komplikasyondur (1). Gebelik, ikinci trimesterde başlayan insülin rezistansı, kompensatuar β-hücre artışı ve hiperinsülinemi ile karakterize diyabetojenik bir dönemdir. Gebelikte insülin sensitivitesi % 80 oranında azalır (2). Gestasyonel diyabet (GDM) ilk olarak gebelikte ortaya çıkan ya da gebelik sırasında tanı konulan glukoz tolerans bozukluğudur (3). Alındığı tarih: Kabul tarihi: Yazışma adresi: Uzm. Dr. Ramazan Özyurt, Halaskargazi Cad. Etfal Sok Şişli-İstanbul e-posta: oasicioglu@gmail.com 7

12 JOPP Derg 5(1):7-12, 2013 GDM gebelerin yaklaşık % 4 ünü komplike ederken, pregestasyonel diyabetin görülme sıklığı yaklaşık 1000 gebelikte 1-3 tür. Amerikan Diyabet Derneği gebe kadınların % 4 ünde, yani yılda yaklaşık kadında GDM tespit edildiğini bildirmiştir. Fakat bu oran farklı toplumlarda % 1 ile % 14 arasında değişmektedir. Türkiye de değişik yörelerde yapılan çalışmalarda, GDM prevalansının % 3-8 arasında değiştiği saptanmıştır (4). GDM görülme sıklığını etkileyen önemli bir faktör anne yaşıdır. Yapılan çalışmalarda 25 yaş altı kadınlarda insidans % iken, 25 yaş üstü grupta bu oran % 4.3-5,5 olarak bulunmuştur (5). Diğer risk faktörleri ise vücut-kütle indeksinin 27 kg/m 2 olması, etnik köken (siyah ırkta daha fazla), birinci derece akrabalarında diyabet öyküsünün olması ve daha önceki gebeliğinde GDM öyküsü olmasıdır. Bu çalışmanın amacı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne başvuran gebelerde gestasyonel diyabet prevelansını saptamaktır. GEREÇ ve YÖNTEM Ocak 2007-Aralık 2009 tarihleri arasında gebelik takibi için İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne başvuran gebeler retrospektif olarak incelenmiş ve çalışmaya dâhil edilmiştir. Anamnezinde pregestasyonel diyabet tanısı almış olan, önceki gebeliğinde GDM öyküsü olan, çoğul gebeliği bulunan, endokrin hastalığı bulunan (Cushing hastalığı, hipertiroidi, hipotiroidi, Addison hastalığı, hipofiz yetmezliği, akromegali v.s.) ve gebelik sırasında yapılan anomali taramasında konjenital bir anomali tanısı alan gebeler çalışma dışında bırakıldı. Polikliniğe başvuran gebelere gebelik haftası arasında 50 g glukoz yükleme testi (GYT) yapıldı. Gebelik haftasını belirleme işlemi son âdet tarihine (SAT) ve/veya SAT ını anımsayamayanlarda ilk trimesterde yapılmış ultrasonografik ölçümlere göre yapıldı. GYT planlanan gebelere günün herhangi bir saatinde 50 g oral glukoz içirildi ve sonrasında 1. saat glukoz seviyesine bakıldı. Birinci saat glukoz seviyesi >140 mg/dl ve üstünde ise, 100 g Oral glukoz tolerans test (OGTT) uygulandı. OGTT uygulanacak gebelere bir gece öncesi saat yirmi dörtten sonra aç kalmaları ve testten önce 3 gün boyunca karbonhidrattan zengin (150 g/gün) diyet almaları söylendi. Gebelerin açlık plazma glukoz düzeyleri en az sekiz en fazla on dört saatlik açlık sonrası sabah saat 8:00 ile 9:00 arasında periferik bir venden alınan kanda ölçüm yapıldı. Daha sonra gebelere 100 g OGTT yapıldı. Testi tolere edemeyen gebelere 1 hafta sonra test tekrarlandı. Gebelere test sırasında aşırı aktivitede bulunmamaları söylendi. Glukoz düzeyleri glukoz oksidaz tekniği ile ölçüldü. Glukoz için alınan 4 kan örneğinden 2 veya daha fazla değerin eşik değerleri aşması durumunda GDM tanısı kondu. Tanı için Carpenter ve Coustan (CC; açlık, 1., 2. ve 3. saat plazma glukoz değerleri sırasıyla 95, >180, >155 ve >140 mg/dl) kullanıldı. Çalışmaya alınan gebelere ait demografik özellikler; yaş, gravide, parite, birinci dererece yakınlarında DM öyküsi ve önceki gebeliklerinde makrozomik (4000 g ve üstü) doğum öyküsünün varlığı tıbbi kayıtlar incelenerek bilgisayarda oluşturulmuş olan bir veritabanına kaydedildi. İstatistiksel değerlendirme Kayıtlardan elde edilen veriler değerlendirilirken, istatistiksel analizler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 10.0 programı kullanıldı. Tanımlayıcı niceliksel veriler değerlendirilirken normal dağılım gösteren parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında Oneway Anova testi kullanıldı. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise ki-kare testi kullanıldı. Sonuçlar % 95 lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi. 8

13 R. Özyurt ve ark., İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı BULGULAR Çalışmamıza, kriterlerimize uyan ve düzenli poliklinik takiplerini yaptırmış tıbbi kayıtları tam olan 370 gebe dâhil edildi. Gebelerin yaş ortalaması 26±4,5 (17-41) yıl idi. Yüz yirmi beş (% 33.7) gebenin yaşı 25 ten küçükken, 245 (% 66.2) gebenin yaşı 25 ten büyüktü. GDM gelişen gebelerin 32 si (% 13.06) 25 yaş ve üstü, 2 si (% 1.6) 25 yaş altındaydı (Tablo 1). Gebelerin ortalama paritesi 1.2±1.1 (0-5) olup, 150 gebe (% 40,5) nullipar, 95 gebe primipar (% 25.7) ve 125 gebe (% 33.8) multipar idi. Tablo 1. GDM gelişen ve gelişmeyen gebelerin yaş gruplarına göre dağılımı. 25 yaş ve üstü 25 yaş altı GDM pozitif 32 (% 13,06) 2 (% 1,6) GDM negatif 213 (% 86,94) 123 (% 98,4) Çalışmaya katılan gebelere haftalarında 50 g GCT uygulandı. GCT uygulanan olguların gebelik haftası ortalamaları 25.9±1.5 olarak bulundu. GCT yapılan 370 gebeden 117 sinde (% 31.6) tarama testi pozitif olarak sonuçlandı. GCT yapılan 253 (% 68,4) gebede ise negatif olarak gözlendi. GYT sonucuna göre riskli bulunan 117 gebeye OGTT uygulandığında ve CC kriterlerine göre değerlendirildiğinde 117 gebenin % 29 unda (34 olgu) gestasyonel diyabet olduğu gözlendi. Çalışmaya alınan tüm gebelere oranlandığında çalışmaya aldığımız popülasyonda GDM görülme sıklığı % 9,2 olarak gözlendi. Bu çalışmada GDM tanısı almış olan gebelerin diyabet yönünden aile anamnezi GDM tanısı almamış olanlara kıyasla anlamlı oranda yüksekti (% 50 ve % 25.4 p<0.05) (Tablo 2). P Tablo 2. Aile anemnezi ve makrozominin gruplara göre dağılımı. Aile Anemnezi Makrozomi (4000 g ve üstü) GDM pozitif 17 (% 50) 2 (% 5,9) GDM negatif 94 (% 25,4) 13 (% 3,9) P Gebeler makrozomik doğum öyküsü açısından değerlendirildiğinde, GDM tanısı almış olan 34 gebenin 2 sinde (% 5,9) makrozomik doğum öyküsü varken, GDM tanısı almamış olan 336 gebenin 13 ünde (% 3,9) makrozomik doğum öyküsü mevcuttu (Tablo 2). GDM tanısı almış olan gebelerin % 17.6 sında (34 olgunun 6 sı) insülin tedavisine gereksinim duyulurken, diğerlerine diyetle birlikte egzersiz tedavisi yeterli olmuştur. Doğum şekli yönünden incelendeğinde gebelerin 105 inin (% 28.4) gebeliği sezaryen ile sonlandırılırken, 265 nin (% 71.6) gebeliği vaginal yolla sonlandırılmıştır. Sezaryen endikasyonları eski sezaryen (n=35), prematürite (n=10), koryoamnionit (n=3), total plasenta previa (n=2), makat prezantasyonu (n=3), baş-pelvis uygunsuzluğu (n=31), intrapartum fetal distres (n=8) ve fetal makrozomi (n=13) idi. GDM tanısı almış olguların 16 sında (% 47) doğum sezaryenle, 18 inde (% 53) vaginal yolla gerçekleşmiştir. Çalışma kapsamındaki gebelerin doğum anındaki ortalama gebelik haftası 38±1.2 (26-41) ve doğan beklerin ortalama ağırlıkları ±542.8 g ( ) idi. TARTIŞMA Diyabet ile komplike olmuş gebelikler hem maternal hem fetal açıdan dikkatli takip gerektiren riskli gebeliklerdir. Yeterli glisemik kontrol sağlanamadığında, bebekte konjenital malformasyondan in utero ölüme, annede hipoglisemiden diyabetik ketoasidoza, retinopati, nöropati ve nefropatide artışa kadar değişik spektrumlarda morbidite ve mortaliteye neden olabilen metabolik bir bozukluktur. Bu komplikasyonların iyi bir glisemik kontrolle önlenebilir olması ise yüz güldürücü yanıdır. İlk defa 1922 de insülinin keşfiyle yeni bir dönem başlamış, maternal mortalite % 30 lardan günümüzde % 0 lara, perinatal mortalite ise % 60 lardan % 5 değerlerine düşmüştür (6). 9

14 JOPP Derg 5(1):7-12, 2013 GYT tarama amacıyla kullanılan bir testtir. Bu testin sonucu 140 mg/dl ve üzerindeyse gestasyonel diyabeti olanların % 80 i tanınabilmektedir. Bu değer 130 mg/dl olarak alınırsa gestasyonel diyabeti olanların % 90 ı tanınabilir fakat bu grupta % oranında yalancı pozitiflik gözlenir, eşik değer 140 mg/dl olursa yalancı pozitiflik oranı % olacaktır. Yapılan iki çalışma göstermiştir ki GDM olan hastaların % 10 unun tarama değerleri mg/dl arasındadır (7-8). Eşik değer 130 mg/dl alındığında sensitivite % 10 artacak fakat tanısal glukoz tolerans testinin uygulanması popülasyonun % 14 ünden % 23 e çıkarak maliyeti artıracaktır (7). American Diabetes Association (ADA) ve American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) plazmada eşik değer olarak 140 mg/dl yi önermektedir (9). Biz de çalışmamızda eşik değeri 140 mg/dl olarak kabul ettik. Yapmış olduğumuz bu çalışmada GYT pozitifliğini % 31.6 olarak bulduk. Siribaddana ve ark. (10) GYT pozitifliği % 18 olarak bildirilmektedir. Çalışmamızda tarama sonuncunun bu şekilde yüksek olma nedenini, çalışma popülasyonun diyabete olan yatkınlığı ile açıklayabiliriz. Hangi hastalara tarama yapılması gerektiği konusu yıllardır tartışılmıştır ten önce ACOG 50 g tarama testini 30 yaş ve üzeri tüm kadınlara, 30 yaşın altında yalnızca risk faktörü bulunanlara önermiştir (11). Daha sonra bu kararda değişiklikler yaparak bazı risk altındaki popülasyonlara genel tarama önermiştir (9). 1990, 1995 ve 1996 yılında yapılan araştırmalar çoğu hastanenin ve obstetrisyenlerin % 97 sinin genel taramayı uyguladığını ortaya koydu (12). Biz de kliniğimizde rutin olarak gebelere 50 g tarama testini uyguluyoruz. Gestasyonel diyabetin toplumdaki sıklığı net olarak bilinmemekte, literatür sonuçları ise her toplumun kendi özelliklerine ve kullanılan tanı kriterlerine göre değişmekle birlikte bu oranın % 1 ile % 18.9 arasında değiştiği bildirilmektedir (13,14). Yaptığımız çalışmada GDM insidansını % 9.2 olarak bulduk. Türkiye de daha önce değişik yörelerde yapılmış olan ve OGTT sonuçlarının CC kriterlerine göre değerlendirilmiş olduğu çalışmalarda GDM prevalansının % 3-8 arasında değiştiği saptanmıştır (4). Bu çalışmalardaki gebelerin, yaşları, pariteleri çalışmamızdaki olgularla benzer olmasına rağmen, GDM prevalansının daha düşük bulunmasının nedeni olguların beslenme alışkanlıklarının veya diyabete genetik yatkınlıklarının farklı olmasından kaynaklanıyor olabilir, Sonuç olarak, Kauffman ve ark. 123 gebeyi içeren benzer bir çalışmalarında GDM insidansını CC kriterlerine göre % 20.3 olarak bulmuşlardır. Ancak, bu çalışmaya katılan gebelerin çoğunluğunun obez olması (ortalama VKİ nin 32 kg/m 2 ), yani insülin direnci ve GDM için risk taşıyan gebeleri kapsaması, oranların bu denli yüksek çıkmasının en önemli nedeni olabilir. Maternal yaş arttıkça GDM sıklığının arttığı bilinmektedir. Çalışmamıza almış olduğumuz 125 gebenin (% 33.7) yaşı 25 ten küçükken, 245 gebenin (% 66.2) yaşı 25 ten büyüktü. Çoğu çalışmada 25 yaş sınır olarak alınmış ve GDM insidansı yaşı 25 ten küçük olanlarda % ; yaşı 25 ten büyük olanlarda % arasında bulunmuştur (15-17). Çalışmamızda da GDM tanısı almış olan gebelerin yaşı GDM tanısı almamış olanlara kıyasla daha büyük bulunmuştur. GDM için diğer bir risk faktörü DM yönünden aile öyküsünün olmasıdır. Bu çalışmada CC kriterlerine göre GDM tanısı almış olan 34 gebenin 17 sinde (% 50) aile öyküsü varken, GDM tanısı almamış olan 336 gebenin 94 ünde (% 27.9) aile öyküsü mevcuttu (p=0.015). Fetal makrozomi GDM nin önemli perinatal komplikasyonlarından birisidir. Çalışmamızda OGTT sırasındaki maternal plazma glukoz düzeyi ile yenidoğan bebeklerin doğum tartıları arasında herhangi bir ilişki bulunmadığı saptandı ve makrazomik yenidoğan oranı % 4 olarak 10

15 R. Özyurt ve ark., İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı bulundu. Literatürde bunlara benzer sonuçlar bildirilmiştir (18-21). Bu bulgular fetal makrozominin gelişiminde maternal glisemik kontrol dışında başka metabolik bozuklukların da etkin olabileceğini düşündürmektedir. Sonuç olarak, son yıllarda yapılan sınırlı sayıda çalışmada maternal plazma lipid konsantrasyonu ile yenidoğan doğum tartısı arasındaki ilişkinin açlık maternal plazma glukoz düzeyi ile olan ilişkiden daha kuvvetli olduğu bildirilmiştir (22-24). Diğer yandan kliniğimizin tedavi protokolü gereği CC kriterlerine göre GDM tanısı almış olan bütün gebelerde diyet ve/veya insülin ile glisemikkontrol sağlanmış olduğundan en azından bir kısım fetusta makrozominin gelişmesi önlenmiş olabilir. Bu durum GDM tanısı almış ve almamış olan olgularda neden benzer fetal makrozomi oranları görülmüş olduğunu da açıklayabilir. SONUÇ GDM, gebelik sırasında karşılaşılan medikal sorunlerin başında gelmektedir. Günümüzde uygulanan tarama ve tedavi rejimleri ile çoğu kez komplikasyon gelişmeden hastalar tanı alıp uygun bir şekilde tedavi edilmektedir. Kliniğimiz tarafından uygulanan iki basamaklı tanı yöntemi ile gestasyonel diyabet prevelansı literatüre uygun olarak % 9.2 olarak bulunmuştur. KAYNAKLAR 1. Nedim Çiçek M, Akyurek C, Çelik C, Haberal A. Diabetes mellitus ve gebelik. Kadın Hastalıkları ve Dogum Bilgisi 2006: Carpenter MW, Coustan DR. Criteria for screening tests for gestational diabetes mellitus. Am Obstet Gynecol 1982;144(7): Turok DK, Ratcliffe SD, Baxley AG. Management of gestational diabetes mellittus. Am Fam Physician 2003;68(9): Özçimen EE, Uçkuyu A, Çiftçi FC, Yanık FF, Bakar C. Diagnosis of gestational diabetes mellitus by use of the homeostasis model assessmentinsulin resistance index in the first trimester. Gynecol Endocrinol 2008:24(4): PMid: Marquette GP, Klein VR, Niebyl JR. Efficacy of screening for gestational diabetes. Am J Perinatol 1985:2(1): PMid: Kuhl C. Glucose metabolism during and after pregnancy in normal and gestational diabetic woman. Acta Endocrinol 1995;79(4): Couston D. Maternal age and screening for gestational diabetes: A population based study. Obstet Gynecol 1989;73(4): O Sullivan JB. Screening criteria for high risk gestational diabetic patients. Am J Obstet Gynecol 1973;116(7): PMid: American College of Obstetricians and Gynecologists: Diabetes and pregnancy. ACOG Technical Bulletin. Washington, DC Siribaddana SH, Deshabandu R, Rajapakse D, Silva K, Fernando DJ. The prevalence of gestational diabetes in a Sri Lankan antenatal clinic. Ceylon Med J 1998;43(2): PMid: American College of Obstetricians and Gynecologists: Management of diabetes mellitus during pregnancy. ACOG Technical Bulletin. Washington, DC Owen J, Phelan ST, Landon MB, Gabbe SG. Gestational diabetes survey. Am J Obstet Gynecol 1995;172(2): Santos-Ayarzagoitia M, Salinas-Martinez AM, Villarreal-Perez JZ. Gestational diabetes: Validity of ADA and WHO diagnostic criteria using NDDG as the reference test. Diabetes Res Clin Pract 2006;74(3): PMid: Kapoor N, Sankaran S, Hyer S, Shehata H. Diabetes in pregnancy: a review of current evidence. Curr Opin Obstet Gynecol 2007;19(2): PMid: Marquette GP, Klein VR, Niebyl JR. Efficacy of screening for gestational diabetes. Am J Perinatol 1985;2(1): PMid: O\ Sullivan JB, Mahan CM, Charles D, Dandrow RV. Screening criteria for high-risk gestational diabetic patients. Am J Obstet Gynecol 1973;116(9): PMid:

16 JOPP Derg 5(1):7-12, Marquette GP, Klein VR, Repke JT, Niebyl JR. Cost-effective criteria for glucose screening. Obstet Gynecol 1985;66(2): PMid: Spellacy WN, Miller S, Winegar A, Peterson PQ. Macrosomia-maternal characteristics and bebek complications. Obstet Gynecol 1985; 66(3): PMid: Casey BM, Lucas MJ, McIntire DD, Leveno KJ. Pregnancy outcomes in women with gestational diabetes compared with the general obstetric population. Obstet Gynecol 1997;90(4): Schwartz ML, Ray WN, Lubarsky SL. The diagnosis and classification of gestational diabetes mellitus: is it time to change our tune? Am J Obstet Gynecol 1999;180(2): Essel JK, Opai-Tetteh ET. Macrosomia-- maternal and fetal risk factors. S Afr Med J 1995;85(3): PMid: Khan NA. Role of lipids and fatty acids in macrosomic offspring of diabetic pregnancy. Cell Biochem Biophys 2007;48(2): PMid: Ersanli ZO, Damci T, Sen C, et al. Lipid metabolism alterations in patients with gestational diabetes mellitus associated fetal macrosomia. Ann Ist Super Sanita 1997;33(3): PMid: Schaefer-Graf UM, Graf K, Kulbacka I, et al. Maternal lipids as strong determinants of fetal environment and growth in pregnancies with gestational diabetes mellitus. Diabetes Care 2008;31(1): PMid: PMCid:

17 JOPP Derg 5(1):13-20, 2013 doi: /jopp Araştırma Prematüre Bebeklerde Önemli Bir Morbidite Nedeni; Nekrotizan Enterokolit: Dokuz Yıllık Çalışmanın Sonuçları Necrotizing Enterocolitis; An Important Morbidity In Premature Infants: Results of A 9 Year Study Sultan Kavuncuoğlu, Esin Yıldız Aldemİr, Nida Çelİk, Ferhan Çetİndağ, Serdar Sander, Müge Payaslı, Sibel Özbek Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi ÖZET Amaç: Bu çalışmada yenidoğan yoğun bakım ünitemizin Nekrotizan Enterokolit (NEK) sıklığını, anne ve bebeğe ait risk faktorlerini ve bu faktörlerin NEK gelişimine ve mortaliteye etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2002-Ağustos 2010 tarihleri arasında yenidoğan yoğunbakım ünitemizde yatarak takip edilen ve NEK tanısı olan 332 yenidoğanın verileri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Yenidoğan yoğunbakım ünitemizin NEK sıklığı %3.8 idi. Olguların 5 i term, 327 si preterm olup, ortalama doğum ağırlığı 1265±338 gr ( ) ve ortalama gebelik haftası (GH) 30.9±2.7 hafta (20-38) idi. En önemli risk faktörleri perinatal asfiksi (PNA), ağır RDS, ventilatör tedavisi, umblikal kateter uygulaması ve aminofilin kullanmı idi. NEK li olgularda kanıtlanmış sepsis oranı % 9 olup, gram negatif bakteriler en sık etkendi. Bir olguda Brusella tanımlandı. Trombositopeni sıklığı % 32,5 olup, ileri evrelerde anlamlı yüksekti. Bin g ın altındaki prematürelerin semptomlarının başlama yaşı geç (14-28 gün), hastanede yatış süreleri uzun cerrahi tedavi ve mortalite oranları yüksekti. Yirmi dört hastaya cerrahi girişim yapıldı. Cerrahi mortalite 6 (% 24), toplam mortalite 37 (% 11) bulundu. Sonuç: Nekrotizan enterokolit 32 haftanın altındaki çok riskli prematürelerin önemli bir hastalığı olup, yaşam süresi arttıkça yoğunbakım ünitelerinde bu morbidite sorun olmaya devam devam edecektir. SUMMARY Objective: To evaluate the frequency of necrotizing enterocolitis, intrinsic risk factors associated with newborns and mothers, and effects of these factors on the development of NEC and related mortality in our newborn intensive care unit. Material and Methods: Three hundred and thirty two newborns admitted to our intensive care unit with the diagnosis of NEC between January 2002 and August 2010 were evaluated retrospectively. Results: The frequency of NEC in our NICU was found as 3.8 percent. Only 5 of the subjects were term, and remaining 327 were preterm infants.the mean birth weight and gestational age of the preterm infants were 1265±338 g and 30.9±2.7 weeks respectively. The most important risk factors for NEC were perinatal asphyxia, severe RDS, ventilatory treatment, umbilical catheterization and use of aminophylline. In cases with NEC, proven sepsis rate was 9% and the gram negative bacteria were found as the most common organisms in these cases. Frequency of trombocytopenia was 32.5% which was significantly higher in cases with severe NEC. In preterm infants with birth weights of <1000 grams, onset of symptoms was delayed (14-28 days), the duration of hospital stay was longer and rates of surgical treatment and mortality were higher which were all statistically significant. A total of. 24 infants were treated surgically. Surgical, and overall mortality rates were 24% and 11%, respectively. Conclusion: Necrotizing enterocolitis is an important disease of high risk prematures below 32 weeks of ages, and this morbidity will continue to be a problem of intensive care units as the survival rates of very premature infants increase. Anahtar kelimeler: prematüre, NEK, mortalite Key words: prematurity, NEC, mortality Alındığı tarih: Kabul tarihi: Yazışma adresi: Uzm. Dr. Sultan Kavuncuoğlu, Barış Mah. Gazi Sok. No: 3/54 Adakent- Beylikdüzü, İstanbul e-posta: aldemiresin@gmail.com 13

18 JOPP Derg 4(2):47-60, 2012 GİRİŞ Nekrotizan enterokolit (NEK) preterm bebeklerde sık görülen bağırsakların kısmi veya tam iskemisi ile karakterize ciddi bir gastrointestinal sistem hastalığıdır (1-4). Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde izlenen bebeklerin %1-10 unda gelişmekte olup, olguların %90 ı preterm, %10 u term bebeklerdir (4,5). Nekrotizan enterokolit sıklığı azalan doğum ağırlığı ve GH ile ters orantılı olarak artmaktadır. Cinsiyet ile NEK arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır (4). Epidemiyolojik çalışmalarda hastalık siyah ırkta daha sık olup, bu durum kötü prenatal bakım ve izlemi ile ilgilendirilmiştir (6,7). Sosyoekonomik durum ve mevsimler arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır (4,8,9). Birçok araştırmacı tarafından NEK in patogenezi multifaktoriyel olarak tanımlansa da sıklıkla formula ile beslenme, hipoksik iskemik hasar, perinatal asfiksi, umbilikal kateter uygulanması, polisitemi, siyanotik kalp hastalıkları, patent duktus arteriosus (PDA), süperior mezenter arter akımını azaltıcı ilaçlar, maternal preeklampsi, şok, hipotermi, anemi, trombositoz, patolojik bakterilerle kolonizasyon, inflamatuar mediatörler (Tümör nekroz faktör -alfa, trombosit aktive edici faktör) ile ilişkili olduğu belirtilmiştir (4,5,10). Sıklıkla bağırsağın terminal ileum bölgesi tutulur (11). Nekrotizan enterokolitte safralı kusma, abdominal distansiyon, kanlı gaita, gastrik rezidü, batında gerginlik ve renk değişikliği, apne gibi semptom ve bulgular ön plandadır. Nötropeni, trombositopeni, hiperglisemi, metabolik asidoz, C-reaktif protein (CRP) düzeyinde yükselme, beyin omirilik sıvısı (BOS), idrar ve kan kültürlerinde üreme görülebilir (1,5,12,13). Semptomların başlangıç zamanı genellikle günler arasında olmakla beraber 24. saatte veya 3. ayda bildirilen olgular rapor edilmiştir (14). Nekrotizan enterokolit şüphesi olan olgularda en erken radyolojik bulgu intestinal ileus olup, bağırsak duvarında gaz görünümü (pnömatozis intestinalis) spesifik bir bulgudur. İntestinal nekrozis ve/veya perforasyon hastalığın en ciddi komplikasyonudur (4,13). Cerrahi tedavi gerektiren olgularda mortalite oranı %16-42 olarak bildirilmiştir. Yaşayanlarda da kısa bağırsak sendromu, bağırsak daralması, total parenteral nutrisyona bağlı kolestaz, beslenme sorunları gelişebilir (11). Bu çalışmamızda; yenidoğan yoğun bakım ünitemizin dokuz yıllık dönemindeki NEK sıklığını, anne ve bebeğe ait risk faktörlerini ve bu faktörlerin NEK gelişimine ve mortaliteye etkilerini, cerrahi tedavi sonuçlarını değerlendirmeyi ve sunmayı amaçladık. GEREÇ ve YÖNTEM Bu çalışmada Ocak 2002-Ağustos 2010 tarihleri arasında 2. ve 3. düzey yenidoğan yoğun bakım ünitemizde izlenen NEK tanısı olan 332 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Otuz yedi GH nın altındaki yenidoğanlar prematüre olarak kabul edildi. Gebelik haftası tanımında yeni Ballard skoru kullanıldı (15). Otuz iki hafta ve/veya 1500 g altı çok düşük doğum ağırlığı, 28 hafta ve/veya 1000 g altı aşırı düşük doğum ağırlığı olarak tanımlandı. Nekrotizan enterokolit tanımında modifiye Bell kriterleri kullanıldı (16). Hastalık etiyolojisinde başlıca perinatal risk faktörlerinden; plasenta dekolmanı, erken membran rüptürü (EMR) ve perinatal asfiksi sorgulandı ve kaydedildi. Membranların 18 saat üzerinde yırtılması EMR olarak kabul edildi (17). Bebeğe ait demografik özelliklerden doğum yeri ve şekli, doğum ağırlığı ve GH, cinsiyet, yoğun bakım ünitesinde izlem ve süresi, solunum sıkıntısı varlığı, ventilatör desteği, aminofilin tedavisi ve santral kateter uygulaması, kan değişim öyküsü, sepsis varlığı, beslenme durumu, semptomların başlama tarihi belirlendi. Apgar skorunun 5. dk da 6 dan düşük olması, kordon kan gazı veya doğumdan sonra bir saat içinde bakılan kan gazında metabolik asidoz olması, geç ağlama ve solunumun geç başlaması veya doğumda resüsitasyona gereksinim duyulması, ensefalopati varlığı (letarji/stupor, hipotoni, emme refleksinin olmaması veya zayıflığı), multiorgan tutulumunun olması (ensefalopati ve en az bir diğer organ tutulumu) hipoksik ensefalopati olarak tanımlandı. Patent ductus arteriosus (PDA) tanısı için

19 S. Kavuncuoğlu ve ark., Prematüre Bebeklerde Önemli Bir Morbidite Nedeni; Nekrotizan Enterokolit: Dokuz Yıllık Çalışmanın Sonuçları g ın altındaki bebeklere yaşamın ilk saatleri arasında ekokardiyografi yapıldı. Hemodinamik olarak anlamlı PDA tanısı için LA/Ao oranı (sol atriyum/aort kökü) 1,4 veya duktus çapı 1,4 mm olması ölçütleri arandı. Klinik olarak anlamlı PDA tanısı içinse üfürüm, hiperaktif prekordiyum, hipotansiyon, solunumda bozulma, takipne ve apne varlığı sorgulandı (18). Nekrotizan enterokolitin klinik tanısında; abdominal distansiyon, gastrik rezidü, safralı kusma, gaitada apaçık veya gizli kan varlığı, beslenme intoleransı gibi bulgular araştırıldı. Tanımlanan hastalara 6-12 saat ara ile ayakta direkt batın grafisi çekildi. Hemotokrit %65 üzeri polistemi, ilk haftada %40 ın altı, 2. haftadan sonra ise %30 un altı hemotokrit anemi, < /mm 3 trombosit sayısı trombositopeni, >15.000/mm 3 lökosit sayısı lökositoz, <5000/mm 3 lökosit ise lökopeni olarak tanımlandı. Akut faz reaktanı olarak CRP kullanıldı. Kan kültürleri BACTEC yöntemi ile (BACTEC 9240 cihazı becton Dickinson, Germany) değerlendirildi. Sepsis tanısı klinik bulgular ve laboratuvar göstergelerinde lökositoz, lökopeni, trombositopeni varlığı, CRP yüksekliği ve/veya hemokültürde üreme olmasına göre konuldu. Kan gazı değerlerinden PH: , PCO 2 :45 mmhg, HCO 3 :22-24 meq/lt değerlerinin dışındakiler anormal kabul edilidi. Nekrotizan enterokolitli olguların evrelerine göre dağılımı sorgulandı, evreleme ile hastanede yatış süresi ve mortalite karşılaştırıldı. İstatistiksel analizde; NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS (Power Analysis and Sample Size) 2008 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanıldı. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların (ortalama, standart sapma, medyan, frekans, oran) yanısıra verilerin karşılaştırılmasında normal dağılım gösteren parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında Student t test; normal dağılım göstermeyen parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında Kruskal Wallis test ve farklılığa neden olan grubun tespitinde ve iki grup değerlendirmelerinde Mann Whitney U test kullanıldı. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise ki-kare testi ve Fisher s Exact ki-kare test kullanıldı. Anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi. BULGULAR Ocak 2002-Ağustos 2010 tarihleri arasında 8666 preterm izlendi. Hastanemiz yoğun bakım ünitesinde 332 sine NEK tanısı kondu, sıklık % 3.8 olarak saptandı. Olguların 5 i term, 327 si pretermdi, Doğum şekli değerlendirildiğinde 332 olgunun % 31 i normal vajinal yol ile, % 69 u C/S ile doğmuştu, % 56 (n:183) sı kız, % 44 (n:149) ü erkekti. Olguların en düşük doğum ağırlığı 520 g, en yüksek doğum ağılığı 2440 g olup, ortalama ağırlık 1265±338 g idi. Çalışmaya alınanların en düşük GH sı 20, en yüksek GH sı 38 olup, ortalama 30.9±2.7 hafta idi. Olguların %75 i 32 GH altında ve 1500 g dan küçüktü. Doğum ağırlığı ve GH sına göre ünitemizde izlenen tüm hastalar ve NEK sıklıkları Tablo 1 de gösterildi. Maternal özelliklere bakıldığında annelerin %12 sinde EMR, %3.3 ünde plesenta dekolmanı olduğu gözlendi. Olgularda perinatal risk faktörleri plasenta dekolmanı, EMR, asfiksi olarak sıralanırken, neonatal risk faktörlerinden ağır RDS, ventilatör tedavisi, aminofilin kullanımı ve kateter uygulaması en önemli faktörlerdendi (Tablo 2). Tablo 1. Olguların GH ve doğum ağırlıklarına göre dağılımı. Gebelik haftası Toplam hasta sayısı NEK li olgu sayısı % Doğum ağırlığı (gram) Toplam hasta sayısı NEK li olgu sayısı % < > < >

20 JOPP Derg 4(2):47-60, 2012 Tablo 2. Perinatal ve neonatal risk faktörleri. Semptomların başlama zamanı (gün) Risk faktörleri Olgu sayısı % Ventilatör desteği Ağır RDS* Aminofilin kullanımı Kateter uygulanması Perinatal asfiksi EMR** Sepsis (Kültür +) PDA*** Polistemi Plesenta dekolmanı Kan değişimi <28 GH GH GH GH *RDS: Respiratuar distres sendromu **EMR: Erken Membran Rüptürü ***PDA: Patent Duktus Arteriosus Şekil 2. Gestasyon yaşına göre semptomların başlangıç zamanı. P = 0,003 One Way Anova Ortalama Semptom çıkış günü <1000 gram Şekil 1. Doğum ağırlığına göre semptomların başlangıç zamanının karşılaştırılması. P<0,05 One Way Anova gram gram >2000 gram Enteral beslenmeye başlama zamanı 0-28 gün arasındaydı. Beslenme tiplerine bakıldığında; olguların %15 i yalnızca anne sütü, %50 si yalnızca formula, %17 si anne sütü ve formula ile beslenirken, %18 i ise hiç beslenmeden NEK tanısı almıştı. Olguların semptomlarının başlama zamanı 1-55 gün arasında değişmekteydi. Bin beş yüz g altında ve/veya 1000 g altındaki prematürelerde ortalama 10 ve 14 günde semptomatik olurken, büyük prematürelerde bu durum ortalama 6 gün olarak bulundu g altındakilerle büyük prematüreler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05), (Şekil 1). Semptom başlangıç zamanı ile GH karşılaştırıldığında; GH azaldıkça semptomların başlama zamanının geciktiği gözlendi (p:0.003), (Şekil 2). Olguların NEK başlangıcındaki laboratuvar bulguları değerlendirildiğinde, %35.2 (n:111) sinde trombositopeni, % 32 (n:101) sinde anemi, %4.4 (n:14) ünde polistemi saptandı. Evreleme ile laboratuvar bulguları karşılaştırıldığında evreleme arttıkça trombositopeni sıklığının arttığı gözlendi (p<0.05). Anemi ve polistemi varlığı ile evreleme arasında ilişki saptanmadı (p>0.05), (Tablo 3). Nekrotizan enterokolitli olguların kan kültürleri incelendiğinde; hastaların %9 (n:30) unda üreme saptandı. Üreyen mikroorganizmalar irdelendiğinde; %33 ünde Candida albicans, %16,5 unda Klebsiella pneumonia, %16,5 unda metisiline dirençli koagulaz negatif stafilokoklar (MRKNS), % 13.2 sinde Serratia marcenses, % 6.6 sında Pseudomonas aereginosa, % 3.3 ünde Escherichia coli, %6.6 sında enterokoklar idi. Gebelik haftasına göre hastanede yatış süreleri sırasıyla (ort.±gün); <28 GH:61±3 gün, GH:45±5 gün, GH:26±11, 37 GH:22±10 bulundu. Yatış süreleri karşılaştırıldığında GH azaldıkça yatış süresinin arttığı görüldü. Olgular evrelerine göre ayrıldığında %65 inin evre 1 NEK olduğu görüldü. Evreleme ile GH ve doğum ağırlıkları arasındaki ilişkiye bakıldığında istatistiksel anlamlı fark bulunamadı (Tablo 4). Klinik seyirde hastaların 34 (% 10) üne cerrahi tedavi yapıldı. Cerrahi girişim olarak 9 (% 26,5) hastaya peritoneal drenaj, 25 (% 73,5) hastaya 16

İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı

İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı doi:10.5222/jopp.2013.007 Araştırma İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı The Prevalence of Gestational Diabetes Mellitus

Detaylı

Gebelikte Parvovirus B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz

Gebelikte Parvovirus B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz doi:10.5222/jopp.2013.001 Derleme Gebelikte Parvovirus B19 Enfeksiyonu: Klinik Seyir ve Prognoz Parvovirus B19 Infection During Pregnancy: Clinical Course and Prognosis Mustafa KARA *, Mehmet BALCI **,

Detaylı

Can AKAL, Sinem Ayşe DURU, Barış OLTEN. Danışman: Filiz YANIK ÖZET

Can AKAL, Sinem Ayşe DURU, Barış OLTEN. Danışman: Filiz YANIK ÖZET 50 GRAM GLUKOZ YÜKLEME TESTİ ANORMAL, 100 GRAM ORAL GLUKOZ TESTİ NORMAL OLAN GEBELERİN MATERNAL ÖZELLİKLER VE GEBELİK SONUÇLARI AÇISINDAN NORMAL GEBELER VE GESTASYONEL DİYABETİK HASTALAR İLE KARŞILAŞTIRILMASI

Detaylı

Gebelikte diyabet taraması. Prof. Dr. Yalçın Kimya

Gebelikte diyabet taraması. Prof. Dr. Yalçın Kimya Gebelikte diyabet taraması Prof. Dr. Yalçın Kimya Gestasyonel diyabet İlk defa gebelik sırasında saptanan diyabet Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2010;33(Suppl 1):S62 9.

Detaylı

. Istanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi

. Istanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi . Istanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi (JOPP dergisinin devamıdır) ISSN 2148-273X Ocak 2014 Cilt: 6 Sayı: 1 SAHİBİ Necati TAŞKIN (Hastane Yöneticisi) EDİTÖRLER Ali İsmet TEKİRDAĞ, Sultan KAVUNCUOĞLU,

Detaylı

YİRMİ DÖRT YAŞ VE ALTINDAKİ GEBELERE GLUKOZ TARAMA TESTİ YAPILMALI MIDIR?

YİRMİ DÖRT YAŞ VE ALTINDAKİ GEBELERE GLUKOZ TARAMA TESTİ YAPILMALI MIDIR? KLİNİK ÇALIŞMA / ORIGINAL ARTICLE YİRMİ DÖRT YAŞ VE ALTINDAKİ GEBELERE GLUKOZ TARAMA TESTİ YAPILMALI MIDIR? Dilek BENK ŞİLFELER, 1 Atilla KARATEKE, 1 Erhan KUYUCU, 1 Burcu ARTUNÇ, 2 Bora TAŞPINAR 3 1 Mustafa

Detaylı

Gestasyonel Diyabet (GDM)

Gestasyonel Diyabet (GDM) Gestasyonel Diyabet (GDM) Tanım, Sıklık Gebelikte ortaya çıkan veya ilk defa tespit edilen glikoz intoleransı olarak tanımlanmaktadır (WHO 2012; ACOG, 2013). Aşikar diyabet kriterlerini içermeyen ve gebeliğin

Detaylı

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk T.C. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ GEÇİRİLMİŞ GESTASYONEL DİYABETES MELLİTUS ÖYKÜSÜ OLAN BİREYLERDE ANJİOPOETİN BENZERİ PROTEİN-2 ( ANGPTL-2

Detaylı

İleri Anne Yaşı ve Gebelik Komplikasyonları İlişkisinin Araştırılması

İleri Anne Yaşı ve Gebelik Komplikasyonları İlişkisinin Araştırılması İleri Anne Yaşı ve Gebelik Komplikasyonları İlişkisinin Araştırılması Itır Aktürk, Sena Bahadıroğlu, S. Gayenur Büyükberber, Sümeyye Gürbüz Danışman: Prof. Dr. Filiz F. (Bilgin) Yanık ÖZET Bu çalışmada

Detaylı

Gestasyonel Diyabet: Anne ve Fetusta Kısa ve Uzun Dönem Sonuçlar

Gestasyonel Diyabet: Anne ve Fetusta Kısa ve Uzun Dönem Sonuçlar Gestasyonel Diyabet: Anne ve Fetusta Kısa ve Uzun Dönem Sonuçlar Prof. Dr. Lemi İbrahimoğlu İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Perinatoloji Bilim Dalı Gestasyonel Diyabetes

Detaylı

Gebelerde Rubella (Kızamıkçık) Yrd.Doç.Dr.Çiğdem Kader

Gebelerde Rubella (Kızamıkçık) Yrd.Doç.Dr.Çiğdem Kader Gebelerde Rubella (Kızamıkçık) Yrd.Doç.Dr.Çiğdem Kader OLGU 1 İkinci çocuğuna hamile 35 yaşında kadın gebeliğinin 6. haftasında beş yaşındaki kız çocuğunun rubella infeksiyonu geçirdiğini öğreniyor. Küçük

Detaylı

ÖZET. Key words: Gestational diabetes, Glucose SUMMARY MATERYAL VE METOD. GEBELİKTE GLUKOZ TARAMA TESTİ ve YAŞ FAKTÖRÜ İLİŞKİSİ 123 OLGU ANALİZİ"'*

ÖZET. Key words: Gestational diabetes, Glucose SUMMARY MATERYAL VE METOD. GEBELİKTE GLUKOZ TARAMA TESTİ ve YAŞ FAKTÖRÜ İLİŞKİSİ 123 OLGU ANALİZİ'* GEBELİKTE GLUKOZ TARAMA TESTİ ve YAŞ FAKTÖRÜ İLİŞKİSİ 23 OLGU ANALİZİ"'* Doç. _Dr. U. Kuyunu:uoğlu(*), ÖZET Perinatal mortaliteyi en çok arttıran metabolik hastalık gestasyonel diabettir. Gestasyonel diyabeti

Detaylı

Gebelikte İnfeksiyonların Değerlendirilmesi

Gebelikte İnfeksiyonların Değerlendirilmesi Gebelikte İnfeksiyonların Değerlendirilmesi Ergin AYAŞLIOĞLU Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D Gebelikte İnfeksiyonların Değerlendirilmesi Maternal

Detaylı

Term ve Tekil Gebeliklerde Kordon Prolapsusu ve Sonuçları

Term ve Tekil Gebeliklerde Kordon Prolapsusu ve Sonuçları Term ve Tekil Gebeliklerde Kordon Prolapsusu ve Sonuçları Şafak ÖZDEMİRCİ 1, Emre BAŞER¹, Eylem ÜNLÜBİLGİN 1,Deniz ESİNLER 1, Serdar YALVAÇ 2, Aykan YÜCEL 1, Özlem MORALOĞLU TEKİN 1 1 Etlik Zübeyde Hanım

Detaylı

Gestasyonel diyabet (GDM), gebelik sırasında sık görülen medikal bir

Gestasyonel diyabet (GDM), gebelik sırasında sık görülen medikal bir ORİJİNAL ARAŞTIRMA Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğine Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı Özhan ÖZDEMİR, a Mustafa Erkan SARI, a Funda ARPACI ERTUĞRUL,

Detaylı

Bebekte doğum öncesinde kromozomsal ve genetik anormalliklerin tespiti amacıyla yapılır.

Bebekte doğum öncesinde kromozomsal ve genetik anormalliklerin tespiti amacıyla yapılır. AMNİYOSENTEZ Gebelik sırasına bebeğin genetik hastalıkları ve doğumsal anormalliklerini tespit amacıyla doğum kesesinden alınan sıvının incelenmesidir. Doğum kesesinden alınan küçük miktarda sıvıdan çalışılan

Detaylı

Gebelerde Anti HIV Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Gebelerde Anti HIV Sonuçlarının Değerlendirilmesi Gebelerde Anti HIV Sonuçlarının Değerlendirilmesi Ayşe İNCİ Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji DOĞUM SAYILARI 2011 : 1 241 412 2012 : 1

Detaylı

PERİNATAL HERPES VİRUS İNFEKSİYONLARI. Uzm.Dr.Cengiz Uzun Alman Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları

PERİNATAL HERPES VİRUS İNFEKSİYONLARI. Uzm.Dr.Cengiz Uzun Alman Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları PERİNATAL HERPES VİRUS İNFEKSİYONLARI Uzm.Dr.Cengiz Uzun Alman Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Perinatal dönemde herpesvirus geçişi. Virus Gebelik sırasında Doğum kanalından Doğum

Detaylı

İnci TUNCER S.Ü. Selçuklu Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, KONYA

İnci TUNCER S.Ü. Selçuklu Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, KONYA OLGU 1 İnci TUNCER S.Ü. Selçuklu Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, KONYA 26 yaşında kadın hasta Gebeliğinin 13.haftasında rutin takip için Kadın Doğum polikliniğine başvurdu Özgeçmişi Hastanın

Detaylı

Gebelikte Viral Enfeksiyonlar

Gebelikte Viral Enfeksiyonlar Gebelikte Viral Enfeksiyonlar Prof. Dr. Sabahattin ALTUNYURT Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD Perinatoloji BD 2016 İzmir Gebelikte Viral Enfeksiyonlar Gebelikte geçirilen

Detaylı

ÖZEL BİR HASTANEDE YENİDOĞAN ÜNİTESİNE YATIRILAN İNDİREKT HİPERBİLİRUBİNEMİLİ OLGULARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

ÖZEL BİR HASTANEDE YENİDOĞAN ÜNİTESİNE YATIRILAN İNDİREKT HİPERBİLİRUBİNEMİLİ OLGULARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ ÖZEL BİR HASTANEDE YENİDOĞAN ÜNİTESİNE YATIRILAN İNDİREKT HİPERBİLİRUBİNEMİLİ OLGULARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ *Aysun Çakır, *Hanife Köse,*Songül Ovalı Güral, *Acıbadem Kadıköy Hastanesi GİRİŞ

Detaylı

DİABET ve GEBELİK TANI VE YÖNETİM

DİABET ve GEBELİK TANI VE YÖNETİM DİABET ve GEBELİK TANI VE YÖNETİM Ders Dr.Seyfettin Uludağ CerrahpaĢa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Diabetes Mellitus insülin Sekresyon Azalması &Yokluğu *Etkisinde Azalma Periferik

Detaylı

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği HEPATİT VEYA KARACİĞER TRANSPLANTASYONU SONRASI APLASTİK ANEMİ: KLİNİK ÖZELLİKLER VE TEDAVİ SONUÇLARI Özlem Tüfekçi 1, Hamiyet Hekimci Özdemir 2, Barış Malbora 3, Namık Yaşar Özbek 4, Neşe Yaralı 4, Arzu

Detaylı

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr. Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi Dr. Aslı KANTAR GİRİŞ GENEL BİLGİLER Akut böbrek hasarı (ABH) yenidoğan yoğun bakım

Detaylı

Gebelik ve Enfeksiyonlar. Prof.Dr. Levent GÖRENEK

Gebelik ve Enfeksiyonlar. Prof.Dr. Levent GÖRENEK Gebelik ve Enfeksiyonlar Prof.Dr. Levent GÖRENEK Olgulara Yaklaşım 2 1. TORCH grubu enfeksiyon etkenleri nelerdir? Toxoplasmosis Other (Sifiliz, Varicella zoster ) Rubella Cytomegalovirus Herpes simplex

Detaylı

The Fetal Medicine Foundation

The Fetal Medicine Foundation Erken Term Dönemde İntrauterin Büyüme Geriliği Olan Fetuslarda Neonatal Asidozu Öngörmede Orta Serebral Arter Tepe Akım Hızı ve Serebroplasental Oranın Kullanımı Rauf Melekoğlu Ayşe Gülçin Baştemur Sevil

Detaylı

Gebede HSV İnfeksiyonu. Dr. Süda TEKİN KORUK Koç Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Bölümü

Gebede HSV İnfeksiyonu. Dr. Süda TEKİN KORUK Koç Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Bölümü Gebede HSV İnfeksiyonu Dr. Süda TEKİN KORUK Koç Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Bölümü Olgu 14 günlük, erkek bebek Şikayeti: Sol kol ve bacakta kasılma, emmeme Hikaye:

Detaylı

Kliniğimizde fetusun ikinci trimester ultrasonografik taramasında pes ekinovarus saptanan hastaların perinatal ve ortopedik sonuçları

Kliniğimizde fetusun ikinci trimester ultrasonografik taramasında pes ekinovarus saptanan hastaların perinatal ve ortopedik sonuçları Kliniğimizde fetusun ikinci trimester ultrasonografik taramasında pes ekinovarus saptanan hastaların perinatal ve ortopedik sonuçları Rauf Melekoğlu Sevil Eraslan Ebru Çelik Harika Gözde Gözükara Bağ İnönü

Detaylı

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri Emel AZAK, Esra Ulukaya, Ayşe WILLKE Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik

Detaylı

TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ

TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ KLİNİK Bağışıklık sistemi sağlam kişilerde akut infeksiyon Bağışıklık sistemi baskılanmış kişilerde akut infeksiyon veya

Detaylı

Antepartum İntrauterin Hipoksinin Öngörüsü

Antepartum İntrauterin Hipoksinin Öngörüsü Antepartum İntrauterin Hipoksinin Öngörüsü Prof. Dr. H.Mete TANIR Perinatoloji Uzmanı Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Antepartum Fetal ölümler Değişik

Detaylı

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı Merkezi sinir sistemi

Detaylı

Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı ve Perinatal Sonuçları

Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel Diyabet Sıklığı ve Perinatal Sonuçları Kocatepe Tıp Dergisi Kocatepe Medical Journal 16:244-248/Ekim/2015 ARAŞTIRMA YAZISI / RESEARCH ARTICLE Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği ne Başvuran Gebelerde Gestasyonel

Detaylı

Prof. Dr. Rabin SABA Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Memorial Sağlık Grubu

Prof. Dr. Rabin SABA Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Memorial Sağlık Grubu Prof. Dr. Rabin SABA Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Memorial Sağlık Grubu Tedavi hedefleri HIV e bağlı morbidite ve mortaliteyi azaltmak Viral yükü maksimal ve en uzun süreli şekilde bastırmak. İmmun

Detaylı

Meral Mert, Endokrinoloji ve Metabolizma

Meral Mert, Endokrinoloji ve Metabolizma Meral Mert, Endokrinoloji ve Metabolizma Diyabetli bir kadının gebe kalması pregetasyonel diyabet. Gebelikte diyabetin ortaya çıkması gestasyonel diyabet olarak tanımlanır. 2 Gestasyonel diyabet UK de

Detaylı

BİRİNCİ BASAMAKTA DİYABETİK AYAK İNFEKSİYONLARI EPİDEMİYOLOJİSİ VE ÖNEMİ. Doç. Dr. Serap Çifçili Marmara Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı

BİRİNCİ BASAMAKTA DİYABETİK AYAK İNFEKSİYONLARI EPİDEMİYOLOJİSİ VE ÖNEMİ. Doç. Dr. Serap Çifçili Marmara Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı BİRİNCİ BASAMAKTA DİYABETİK AYAK İNFEKSİYONLARI EPİDEMİYOLOJİSİ VE ÖNEMİ Doç. Dr. Serap Çifçili Marmara Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı BİRİNCİ BASAMAKTA GÜNCEL DURUM > 6330 Aile Sağlığı Merkezi

Detaylı

YARDIMCI ÜREME TEKNİKLERİ UYGULAMALARI VE PERİNATAL/NEONATAL ETKİLER

YARDIMCI ÜREME TEKNİKLERİ UYGULAMALARI VE PERİNATAL/NEONATAL ETKİLER YARDIMCI ÜREME TEKNİKLERİ UYGULAMALARI VE PERİNATAL/NEONATAL ETKİLER Nilüfer Güzoğlu, H. Gözde Kanmaz, Dilek Dilli, Nurdan Uras, Ömer Erdeve, Uğur Dilmen İlk tüp bebeğin 1978 de doğumundan bu yana IVF

Detaylı

Nonimmun Hidrops Fetalis Tanı ve Yaklaşım. Prof. Dr. Acar Koç Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı

Nonimmun Hidrops Fetalis Tanı ve Yaklaşım. Prof. Dr. Acar Koç Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Nonimmun Hidrops Fetalis Tanı ve Yaklaşım Prof. Dr. Acar Koç Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Sıklık: 1 / 2500 4000 NIHF Tanı Kriterleri: Ascit Plevral efüzyon

Detaylı

GESTASYONEL DİYABETLİ GEBE OLGU SUNUMU

GESTASYONEL DİYABETLİ GEBE OLGU SUNUMU İ.Ü.CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM ANABİLİM DALI GESTASYONEL DİYABETLİ GEBE OLGU SUNUMU EBE HATİCE CANSARAN OĞUZ GDM TANI KRİTERLERİ Gebelerde 24 ile 28 hafta arasında 75 gr şeker

Detaylı

*'" Atatürk Ünİ\'ersitesi Hemşirelik Yüksekokulu. (Arş. Gör.) PREMATÜRE BEBEKLERDEKİ MORTALİTE YE MORBİDİTE İNSİDANS I VE ÖNDE GELEN ÖLÜM NEDENLERİ

*' Atatürk Ünİ\'ersitesi Hemşirelik Yüksekokulu. (Arş. Gör.) PREMATÜRE BEBEKLERDEKİ MORTALİTE YE MORBİDİTE İNSİDANS I VE ÖNDE GELEN ÖLÜM NEDENLERİ Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, Ciltl, Sayı :2, 1998 PREMATÜRE BEBEKLERDEKİ MORTALİTE YE MORBİDİTE İNSİDANS I VE ÖNDE GELEN ÖLÜM NEDENLERİ Duygu ARIKAN* Fatma GÜDÜCÜ** ÖZET Atatürk

Detaylı

DOĞUMSAL KALP HASTALIĞI OLAN YENİDOĞANLARDA ERKEN DÖNEM PROGNOZ

DOĞUMSAL KALP HASTALIĞI OLAN YENİDOĞANLARDA ERKEN DÖNEM PROGNOZ DOĞUMSAL KALP HASTALIĞI OLAN YENİDOĞANLARDA ERKEN DÖNEM PROGNOZ Müşerref KASAP, Özge ALTUN KÖROĞLU, Fırat ERGİN, Demet Terek, Mehmet YALAZ, Reşit Ertürk LEVENT, Yüksel ATAY, Nilgün KÜLTÜRSAY Ege Üniversitesi

Detaylı

VAY BAŞIMA GELEN!!!!!

VAY BAŞIMA GELEN!!!!! VAY BAŞIMA GELEN!!!!! DİYABET YÖNETİMİNDE İNSÜLİN POMPA TEDAVİSİNİN KAN ŞEKERİ REGÜLASYONUNA OLUMLU ETKİSİ HAZIRLAYAN: HEM. ESRA GÜNGÖR KARABULUT Diyabet ve Gebelik Diyabetli kadında gebeliğin diyabete

Detaylı

Konjenital CMV Enfeksiyonu: Türkiye deki Durum

Konjenital CMV Enfeksiyonu: Türkiye deki Durum Konjenital CMV Enfeksiyonu: Türkiye deki Durum Dr. Dilek Çolak Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Viroloji Bilim Dalı Türkiye de Konjenital CMV Enfeksiyonu Prevalansı

Detaylı

Karaciğerde ve anne karnındaki bebeğin plasentasına yapılan bir proteindir. Doğumdan sonra miktarı düşer. Bkz: 4 lü test. Kandaki miktarı ölçülür.

Karaciğerde ve anne karnındaki bebeğin plasentasına yapılan bir proteindir. Doğumdan sonra miktarı düşer. Bkz: 4 lü test. Kandaki miktarı ölçülür. ALFA FETO PROTEİN AFP; Alfa feto protein; Karaciğerde ve anne karnındaki bebeğin plasentasına yapılan bir proteindir. Doğumdan sonra miktarı düşer. Bkz: 4 lü test. Kandaki miktarı ölçülür. AFP testi ne

Detaylı

Gebelik ve Trombositopeni

Gebelik ve Trombositopeni Gebelik ve Trombositopeni Prof.Dr. Sermet Sağol EÜTF Kadın Hast. ve Doğum AD Gebelik ve Trombositopeni Kemik iliğinde megakaryosit hücrelerinde üretilir. Günde 35.000-50.000 /ml üretilir. Yaşam süresi

Detaylı

CMV lab.tanı Hangi test, ne zaman, laboratuvar sonucunun klinik anlamı?

CMV lab.tanı Hangi test, ne zaman, laboratuvar sonucunun klinik anlamı? CMV lab.tanı Hangi test, ne zaman, laboratuvar sonucunun klinik anlamı? Maternal inf.tanısı Fetal inf.tanısı Yenidoğan inf.tanısı Bir test sonucunun doğru yorumlanabilmesi, testin tanı doğruluğunun bilinmesi

Detaylı

Gebelik ve Rubella Enfeksiyonu

Gebelik ve Rubella Enfeksiyonu Gebelik ve Rubella Enfeksiyonu Dr. Muzaffer Temur Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği Fetus ve yenidoğanın İmmünolojik kapasitesi

Detaylı

BİYOKİMYASAL TARAMA TESTLERİ HALA GEÇERLİLİĞİNİ KORUYOR MU? STRATEJİ NE OLMALI?

BİYOKİMYASAL TARAMA TESTLERİ HALA GEÇERLİLİĞİNİ KORUYOR MU? STRATEJİ NE OLMALI? BİYOKİMYASAL TARAMA TESTLERİ HALA GEÇERLİLİĞİNİ KORUYOR MU? STRATEJİ NE OLMALI? Prof. Dr. FİLİZ YANIK PERİNATOLOJİ UZMANLARI DERNEĞİ PRENATAL TARAMA VE TANI AMAÇ Fetal kromozom anomalilerini, Genetik hastalıkları/sendromları

Detaylı

GEBELİK VE VİRAL HEPATİTLER. Uz. Dr. Funda Şimşek Okmeydanı Eğitim Hastanesi İnfeksiyon Hast. ve Kli. Mikr.Kliniği

GEBELİK VE VİRAL HEPATİTLER. Uz. Dr. Funda Şimşek Okmeydanı Eğitim Hastanesi İnfeksiyon Hast. ve Kli. Mikr.Kliniği GEBELİK VE VİRAL HEPATİTLER Uz. Dr. Funda Şimşek Okmeydanı Eğitim Hastanesi İnfeksiyon Hast. ve Kli. Mikr.Kliniği GEBELİK VE VİRAL HEPATİTLER Uz.Dr.Funda Şimşek SSK Okmeydanı Eğitim Hastanesi İnfeksiyon

Detaylı

TABURCULUK SONRASI REHOSPİTALİZASYON VE NEDENLERİ..Dr. Ömer ERDEVE

TABURCULUK SONRASI REHOSPİTALİZASYON VE NEDENLERİ..Dr. Ömer ERDEVE TABURCULUK SONRASI REHOSPİTALİZASYON VE NEDENLERİ.Dr. Ömer ERDEVE Rehospitalizasyon - TANIM Kim? Ne kadar süre boyunca? Hangi düzey ünite? Maliyet? Mortalite ve morbidite üzerine etkisi? Rehospitalizasyon

Detaylı

Gestasyonel Diyabette Nötrofil- Lenfosit Oranı, Ortalama Platelet Hacmi ve Solubıl İnterlökin 2 Reseptör Düzeyi

Gestasyonel Diyabette Nötrofil- Lenfosit Oranı, Ortalama Platelet Hacmi ve Solubıl İnterlökin 2 Reseptör Düzeyi Gestasyonel Diyabette Nötrofil- Lenfosit Oranı, Ortalama Platelet Hacmi ve Solubıl İnterlökin 2 Reseptör Düzeyi Yrd. Doç. Dr. Cuma MERTOĞLU Erzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Gestasyonel

Detaylı

TEKİL VE ÇOĞUL GEBELİKLERDEN DOĞAN PREMATÜRE BEBEKLERİN GELİŞİMSEL DURUMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

TEKİL VE ÇOĞUL GEBELİKLERDEN DOĞAN PREMATÜRE BEBEKLERİN GELİŞİMSEL DURUMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI TEKİL VE ÇOĞUL GEBELİKLERDEN DOĞAN PREMATÜRE BEBEKLERİN GELİŞİMSEL DURUMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI Zeynep Eras, Banu Özyurt, Ömer Erdeve, Evrim Şakrucu, Suna Oğuz, Emre Canpolat, Uğur Dilmen ZTB Kadın Sağlığı

Detaylı

Trikoryonik Triamniyotik Üçüz Gebelikte Monofetal Cantrell Pentalojisi

Trikoryonik Triamniyotik Üçüz Gebelikte Monofetal Cantrell Pentalojisi Trikoryonik Triamniyotik Üçüz Gebelikte Monofetal Cantrell Pentalojisi Dr.Pelin Höbek, Dr.Oğuz ASLAN, Dr.Ezgi ARGAN, Dr.Gülseren YÜCESOY Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi OLGU 28 yaşında, primigravid

Detaylı

PREDİYABET EPİDEMİYOLOJİ VE TANISI. Prof. Dr. Engin GÜNEY

PREDİYABET EPİDEMİYOLOJİ VE TANISI. Prof. Dr. Engin GÜNEY PREDİYABET EPİDEMİYOLOJİ VE TANISI Prof. Dr. Engin GÜNEY Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı DİABETES MELLİTUS 415 milyon erişkinde diyabet var.

Detaylı

IX. BÖLÜM KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011

IX. BÖLÜM KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011 ULUSAL TEDAVİ KILAVUZU 2011 KRONİK HASTALIK ANEMİSİ IX. BÖLÜM TANI VE TEDAVİ KILAVUZU KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU KRONİK HASTALIK ANEMİSİ TANI VE TEDAVİ KILAVUZU GİRİŞ VE TANIM Kronik

Detaylı

500 GEBEDE RİSK FAKTÖRLERİ NEONATAL MORBİDİTE VE MORTALİTE

500 GEBEDE RİSK FAKTÖRLERİ NEONATAL MORBİDİTE VE MORTALİTE 500 GEBEDE RİSK FAKTÖRLERİ NEONATAL MORBİDİTE VE MORTALİTE Dr. A. AMAÇ - Dr. N. SARPER. Dr. D. TANUGUR ÖZET Ekim 199l'de İstanbul Zeynep Kamil Hastanesine doğum

Detaylı

Yenidoğan Sepsisi Tanı ve Tedavisinde Son Gelişmeler

Yenidoğan Sepsisi Tanı ve Tedavisinde Son Gelişmeler Yenidoğan Sepsisi Tanı ve Tedavisinde Son Gelişmeler Dr Uğur DİLMEN Dr Ş Suna OĞUZ Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı EAH Yenidoğan Kliniği, Ankara E-mail ugurdilmen@gmail.com 1 Yenidoğan sepsisinde yüksek

Detaylı

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI * VİRAL V HEPATİTLERDE TLERDE SEROLOJİK/MOLEK K/MOLEKÜLER LER TESTLER (NE ZAMANHANG HANGİ İNCELEME?) *VİRAL HEPATİTLERDE TLERDE İLAÇ DİRENCİNİN SAPTANMASI *DİAL ALİZ Z HASTALARININ HEPATİT T AÇISINDAN

Detaylı

İri Bebek Doğuran Annelerde Postpartum Glukoz İntoleransı*

İri Bebek Doğuran Annelerde Postpartum Glukoz İntoleransı* Perinatoloji Dergisi Cilt: 4, Sayı: 4/Aralık 1996 228-232 228 İri Bebek Doğuran Annelerde Postpartum Glukoz İntoleransı* Gürbüz KABA, Ali İsmet TEKİRDAĞ, Ahmet GÜL, Halil ASLAN, Semin ŞAHİN, İbrahim POLAT

Detaylı

ÖZET SÜLEYMANİYE KADIN HASTALIKLARI VE DOGUM HASTANESİNDE

ÖZET SÜLEYMANİYE KADIN HASTALIKLARI VE DOGUM HASTANESİNDE SÜLEYMANİYE KADIN HASTALIKLARI VE DOGUM HASTANESİNDE ULTRASONOGRAFİ VE KARDİOTOKOGRAFİNİN PERİNATAL, FETAL VE NEONATAL MORTALİTE ORANLARINA ETKİSİ Op. Dr. Can YENER - Op. Dr. Mebrure ALTUG Dr. Ayşe KIRKER

Detaylı

CVS ve AS Gebelik Kaybına Yol Açar mı?

CVS ve AS Gebelik Kaybına Yol Açar mı? 10 Haziran 2016 CVS ve AS Gebelik Kaybına Yol Açar mı? Prof.Dr. Ali ERGÜN A/S V CVS Amniosentez CVS Amnio CVS 11 16 20 40 Gestasyonel hafta 15% Fetal kayıp Randomize çalışmalar Cochrane Library, Issue

Detaylı

AGE SUMMARY PRIMIPAR AGE

AGE SUMMARY PRIMIPAR AGE PRiMİPAR AGE Dr. A. Füsun AKSU('"). Dr. Birtan BORAN ( ) Or. A. Tarık ALTINOK (*) Dr. Umur KUVUMCUOÖLU ('") ÖZET Ocak - Aralık 98 tarihleri arasında Zeynep - Kamil Kadın ve Ço cuk Hastalıkları Hastanesi'nde

Detaylı

Hipertansif Hasta Gebe Kalınca Ne Yapalım?

Hipertansif Hasta Gebe Kalınca Ne Yapalım? Hipertansif Hasta Gebe Kalınca Ne Yapalım? Doç.Dr. Gülay Sain Güven Hacettepe ÜniversitesiTıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Genel Dahiliye Ünitesi 24 Mayıs 2008, Antalya Sunum Planı Gebelik-hipertansiyon

Detaylı

Arşiv Kaynak Tarama Dergisi

Arşiv Kaynak Tarama Dergisi Arşiv Kaynak Tarama Dergisi Archives Medical Review Journal Gebelikte Gestasyonel Diyabet Taraması Gestational Diabetes Screening During Pregnancy Cihan Çetin 1, Cansun Demir 1 1 Çukurova Üniversitesi

Detaylı

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Testler farklı amaçlarla uygulanabilir: - Tanı, tarama, doğrulama,

Detaylı

HIV ENFEKSİYONUNUN İMMÜNOLOJİ LABORATUARINDA TAKİBİ

HIV ENFEKSİYONUNUN İMMÜNOLOJİ LABORATUARINDA TAKİBİ HIV ENFEKSİYONUNUN İMMÜNOLOJİ LABORATUARINDA TAKİBİ Doç. Dr. Gülderen Yanıkkaya Demirel Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İmmunoloji Anabilim Dalı Bşk Yeditepe Universitesi Hastanesi, Doku Tipleme Laboratuvarı

Detaylı

CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM ANABİLİM DALI VE YOĞUN BAKIM ÜNİTESİ'NDE MATERNAL MORTALİTE*

CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM ANABİLİM DALI VE YOĞUN BAKIM ÜNİTESİ'NDE MATERNAL MORTALİTE* CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM ANABİLİM DALI VE YOĞUN BAKIM ÜNİTESİ'NDE MATERNAL MORTALİTE* M. Feridun AKSU, Rıza MADAZLI, Mustafa ÖZGÖN, Erdal BUDAK, Yıldız KÖSE Giriş Yöntem Gereç

Detaylı

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY İbrahim Taha Dağlı İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Cerrahpaşa

Detaylı

Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği En İyi Genç Araştırıcı Ödülü-2011

Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği En İyi Genç Araştırıcı Ödülü-2011 Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği En İyi Genç Araştırıcı Ödülü-2011 Dr. Serhat IŞIK 13.10.2011 TİROİD PARATİROİD TİROİD PARATİROİD TİROİD PARATİROİD TİROİD PARATİROİD TİROİD PARATİROİD TİROİD

Detaylı

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR? HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR? Abdullah ŞUMNU 1, Erol DEMİR 2, Ozan YEĞİT, Ümmü KORKMAZ, Yaşar ÇALIŞKAN 2, Nadir ALPAY 3, Halil YAZICI 2,

Detaylı

2012-YDUS GENEL YERLEŞTİRME SONUÇLARINA İLİŞKİN EN KÜÇÜK VE EN BÜYÜK PUANLAR (GENEL) 1 / 9

2012-YDUS GENEL YERLEŞTİRME SONUÇLARINA İLİŞKİN EN KÜÇÜK VE EN BÜYÜK PUANLAR (GENEL) 1 / 9 2012-YDUS YERLEŞTİRME SONUÇLARINA İLİŞKİN VE LAR () 100111034 ABANT İZZET BAYSAL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ CERRAHİ GASTROENTEROLOJİ CERRAHİSİ 1 1 0 67,50000 67,50000 100311032 ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ

Detaylı

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış Viral Hepatitler İnfeksiyöz Viral hepatitler A NANB E Enterik yolla geçen Dr. Ömer Şentürk Serum B D C F, G, TTV,? diğerleri Parenteral yolla geçen Hepatit Tipleri A B

Detaylı

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık (2003-2007) e Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi The Determination of the

Detaylı

Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu Diyabetik Ayağa Nasıl Bakıyor?

Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu Diyabetik Ayağa Nasıl Bakıyor? Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu Diyabetik Ayağa Nasıl Bakıyor? Diyabet Koordinatörü Görüşü Doç. Dr. Mustafa Altay Keçiören EAH Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları IV. Ulusal Diyabetik

Detaylı

1. HAFTA PAZARTESİ SALI ÇARŞAMBA PERŞEMBE CUMA. Hasta Başı Eğitim / İş Başında Öğrenme Hasta viziti, poliklinik, doğumhane ve ameliyathanede pratik

1. HAFTA PAZARTESİ SALI ÇARŞAMBA PERŞEMBE CUMA. Hasta Başı Eğitim / İş Başında Öğrenme Hasta viziti, poliklinik, doğumhane ve ameliyathanede pratik 1. HAFTA Stajın Tanıtımı Hekimlik Uygulaması Obstetrik antenatal vizit ve anamnez Puberte ve bozuklukları Hekimlik Uygulaması Jinekolojik anamnez, muayene Non-invaziv ve invaziv antenatal tetkikler Kadın

Detaylı

GEBELİKDE DİYABET TANI VE YÖNETİM 2013 49 Diyabet Kongresi

GEBELİKDE DİYABET TANI VE YÖNETİM 2013 49 Diyabet Kongresi GEBELİKDE DİYABET TANI VE YÖNETİM 2013 49 Diyabet Kongresi Dr.Seyfettin Uludağ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi seyuludag@gmail.com DM tipleri ve Gebelik 1997 1999 ADA,WHO Tip 1 ( immun& idiopatik) Tip 2 ( İnsülin

Detaylı

Gebe ve Emziren Kadında Antihipertansif Tedavi. Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı

Gebe ve Emziren Kadında Antihipertansif Tedavi. Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı Gebe ve Emziren Kadında Antihipertansif Tedavi Prof Dr Serhan Tuğlular MÜTF Nefroloji Bilim Dalı Konunun Önemi Gebelikte karşılaşılan en sık dahili sorun HİPERTANSİYON (Tüm gebeliklerin % 6-8 i) 1. Kronik

Detaylı

ÖZGEÇMİŞ. Lisans Tıp Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi 1997-2003

ÖZGEÇMİŞ. Lisans Tıp Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi 1997-2003 ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Esin ÇEVİK Doğum Tarihi: 16/10/1979 Unvanı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Uzmanı Öğrenim Durumu: Derece Alan Üniversite Yıl Lisans Tıp Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi

Detaylı

Aralıklarla Beta HCH ölçümü ne için yapılır?

Aralıklarla Beta HCH ölçümü ne için yapılır? BETA HCG Kanda Gebelik Testi; HCG blood test quantitative; Serial beta HCG; Repeat quantitative beta HCG; Human chorionic gonadotrophin blood test quantitative; Beta-HCG blood test quantitative; Pregnancy

Detaylı

GEBELİKTE TİROİD FONKSİYONLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

GEBELİKTE TİROİD FONKSİYONLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ GEBELİKTE TİROİD FONKSİYONLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ Doç. Dr. Habib BİLEN Atatürk Üniversitesi Tıp fakültesi İç Hastalıkları ABD Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı SUNU PLANI Örnek olgu

Detaylı

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi Bakır M¹, Engin A¹, Kuşkucu MA², Bakır S³, Gündağ Ö¹, Midilli K² Cumhuriyet Üniversitesi

Detaylı

Biyokimyasal Aneuploidi Taraması

Biyokimyasal Aneuploidi Taraması Biyokimyasal Aneuploidi Taraması Doç. Dr. İsmail Özdemir Medicana International Beylikdüzü-İstanbul Konjenital anomali ~ % 0.6 Kromozom anomalisi ~ % 1 Tek gen hastalıkları ~ % 1 Multifaktoriel/poligenik

Detaylı

ANNE VE ÇOCUK SAĞLIĞININ ÖNEMİ. Sağlık; bireyin beden, ruh ve sosyal açıdan tam bir iyilik durumunda olmasıdır.

ANNE VE ÇOCUK SAĞLIĞININ ÖNEMİ. Sağlık; bireyin beden, ruh ve sosyal açıdan tam bir iyilik durumunda olmasıdır. ANNE VE ÇOCUK SAĞLIĞININ ÖNEMİ Sağlık; bireyin beden, ruh ve sosyal açıdan tam bir iyilik durumunda olmasıdır. Anne-çocuk sağlığı hizmetlerinin amacı; özelde anne ve çocukların, genelde ise toplumun sağlıklı

Detaylı

Hepatit Hastalığı Gebelikten Etkilenir mi?

Hepatit Hastalığı Gebelikten Etkilenir mi? GEBELİKTE HEPATİT Gebelik ve hepatit Gebelik ve hepatit iki ayrı durumu anlatır. Birincisi gebelik sırasında ortaya çıkan akut hepatit tablosu, ikincisi ise kronik hepatit hastasının gebe kalmasıdır. Her

Detaylı

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ Mine SERİN 1, Ali CANSU 1, Serpil ÇELEBİ 2, Nezir ÖZGÜN 1, Sibel KUL 3, F.Müjgan SÖNMEZ 1, Ayşe AKSOY 4, Ayşegül

Detaylı

Maternal serum 25 OH vitamin D düzeylerinin preterm eylem ve preterm doğumda rolü var mıdır?

Maternal serum 25 OH vitamin D düzeylerinin preterm eylem ve preterm doğumda rolü var mıdır? Maternal serum 25 OH vitamin D düzeylerinin preterm eylem ve preterm doğumda rolü var mıdır? Medipol Mega Üniversite Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD Lebriz Hale Aktün, Yeliz Aykanat, Fulya Gökdağlı

Detaylı

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI Gülseren PEHLİVAN, Nur CANPOLAT, Şennur ERKUT, Ayşe KESER, Salim ÇALIŞKAN, Lale SEVER İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı

Detaylı

Zeynep Eras, Gözde Kanmaz, Banu Mutlu, Fuat Emre Canpolat, Evrim Durgut Şakrucu, Uğur Dilmen

Zeynep Eras, Gözde Kanmaz, Banu Mutlu, Fuat Emre Canpolat, Evrim Durgut Şakrucu, Uğur Dilmen Zeynep Eras, Gözde Kanmaz, Banu Mutlu, Fuat Emre Canpolat, Evrim Durgut Şakrucu, Uğur Dilmen ZTB Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gelişimsel Pediatri Ünitesi Obstetrik tahminlerdeki belirsizliklere

Detaylı

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI Nurcan Arıkan, Ayşe Batırel, Sedef Başgönül, Serdar Özer

Detaylı

İZMİR DEKİ GEBELERDE RUBELLA VE SİTOMEGALOVİRÜS İNFEKSİYONU SEROPREVALANSI RUBELLA AND CYTOMEGALOVIRUS INFECTION IN PREGNANTS IN IZMIR, TURKEY

İZMİR DEKİ GEBELERDE RUBELLA VE SİTOMEGALOVİRÜS İNFEKSİYONU SEROPREVALANSI RUBELLA AND CYTOMEGALOVIRUS INFECTION IN PREGNANTS IN IZMIR, TURKEY İnfeksiyon Dergisi (Turkish Journal of Infection) 2007; 21 (4): 183-186 İZMİR DEKİ GEBELERDE RUBELLA VE SİTOMEGALOVİRÜS İNFEKSİYONU SEROPREVALANSI RUBELLA AND CYTOMEGALOVIRUS INFECTION IN PREGNANTS IN

Detaylı

Sezaryen veya Normal doğum Üriner inkontinans?

Sezaryen veya Normal doğum Üriner inkontinans? Sezaryen veya Normal doğum Üriner inkontinans? Prof. Dr. Fuat AKERCAN Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum AD Maternal Sonuçlar Mortalite / Morbidite Erken Sonuçlar Geç Sonuçlar 1.

Detaylı

Kötü Obstetrik Sonuç Prediksiyonunda Birinci Trimesterin Yeri

Kötü Obstetrik Sonuç Prediksiyonunda Birinci Trimesterin Yeri Kötü Obstetrik Sonuç Prediksiyonunda Birinci Trimesterin Yeri Prof. Dr. Mehmet Özeren T.C. Sağlık Bakanlığı İzmir Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Türk Jinekoloji ve Obstetrik

Detaylı

Progesteronun Preterm Doğumları ve Düşüğü Önlemede Yeri Var mıdır? Prof. Dr. Feride Söylemez A.Ü.T.F Kadın Hastalıkları ve Doğum AD

Progesteronun Preterm Doğumları ve Düşüğü Önlemede Yeri Var mıdır? Prof. Dr. Feride Söylemez A.Ü.T.F Kadın Hastalıkları ve Doğum AD Progesteronun Preterm Doğumları ve Düşüğü Önlemede Yeri Var mıdır? Prof. Dr. Feride Söylemez A.Ü.T.F Kadın Hastalıkları ve Doğum AD Erken doğum: İlk bir yılda görülen infant ölümlerinin %35 inin nedeni

Detaylı

İntrapartum veya Postpartum Şiddetli Hipertansiyon Tedavisinde Başlangıç Olarak LABETOLOL Kullanılan Yönetim Algoritması

İntrapartum veya Postpartum Şiddetli Hipertansiyon Tedavisinde Başlangıç Olarak LABETOLOL Kullanılan Yönetim Algoritması LABETOLOL Kullanılan Yönetim Algoritması Fetus canlı ve doğum eylemi başlamamış ise fetal izlemi başlat. 15 dk sonra ölçülen kan basıncı hala yüksek İSE 20 mg IV labetolol infüzyonunu 2 dakikayı aşan sürede

Detaylı

GEBELİKTE SİFİLİZ. Dr. Mustafa Özgür AKÇA Bursa Yüksek İhtisas E.A.H. Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği

GEBELİKTE SİFİLİZ. Dr. Mustafa Özgür AKÇA Bursa Yüksek İhtisas E.A.H. Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği GEBELİKTE SİFİLİZ Dr. Mustafa Özgür AKÇA Bursa Yüksek İhtisas E.A.H. Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği SİFİLİZ TANIM T.pallidum un neden olduğu sistemik bir hastalıktır Sınıflandırma: Edinilmiş (Genellikle

Detaylı

Parvovirüs B19 Enfeksiyonuna Bağlı Hidrops Fetalis Olgusu

Parvovirüs B19 Enfeksiyonuna Bağlı Hidrops Fetalis Olgusu Parvovirüs B19 Parvovirüs B19 Enfeksiyonuna Bağlı Hidrops Fetalis Olgusu Doç.Dr. Merih ÇETİNKAYA Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Eğitim Kliniği Özet Fetal parvovirüs B19

Detaylı

Doç. Dr. Ahmet Gül MFTP Kongresi Ekim 2012, İstanbul

Doç. Dr. Ahmet Gül MFTP Kongresi Ekim 2012, İstanbul Doç. Dr. Ahmet Gül MFTP Kongresi 11-14 Ekim 2012, İstanbul Obstetrik Pratiğinde Trombofili Taramalarını Kime, Nasıl Yapalım? Trombofili Kalıtsal Edinsel Literatür ve Kadın-doğum birliklerinin önerileri

Detaylı

DİYABETES MELLİTUS. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC

DİYABETES MELLİTUS. Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC DİYABETES MELLİTUS Uz. Fzt. Nazmi ŞEKERC İ NORMAL FİZYOLOJİ İnsan vücudu enerji olarak GLUKOZ kullanır Alınan her besin vücudumuzda glukoza parçalanır ve kana verilir Kandaki glukozun enerji kaynağı olarak

Detaylı

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI ĠZMĠR KATĠP ÇELEBĠ ÜNĠVERSĠTESĠ ATATÜRK EĞĠTĠM VE ARAġTIRMA HASTANESĠ Ġç Hastalıkları Kliniği Eğitim Sorumlusu: Prof. Dr. Servet AKAR GASTROĠNTESTĠNAL STROMAL TÜMÖRLERDE NÖTROFĠL/LENFOSĠT

Detaylı

Koryoamniyonitin Neonatal Sonuçlara Etkileri. Prof.Dr.Esin Koç Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Neonatoloji Bilim Dalı

Koryoamniyonitin Neonatal Sonuçlara Etkileri. Prof.Dr.Esin Koç Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Neonatoloji Bilim Dalı Koryoamniyonitin Neonatal Sonuçlara Etkileri Prof.Dr.Esin Koç Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Neonatoloji Bilim Dalı Tanım Amniyotik sıvı, plasenta ve/veya decidua nın infeksiyonu -Klinik koryoamniyonit

Detaylı