FRANSA CUMHURBAŞKANI NIN HİTAPLARI Toulon, 25 Eylül 2008 Perşembe

Transkript

1 FRANSA CUMHURBAŞKANI NIN HİTAPLARI Toulon, 25 Eylül 2008 Perşembe Sayın Bakanlar, Sayın Parlamenterler, Toulon Belediye Başkanı Sevgili Hubert, Değerli hemşerilerim ve Sevgili Dostlarım, Bu akşam Fransa Halkına hitap etmek istemem, ülkemizin durumunun gereklerinden kaynaklanmaktadır. Sahip olduğum sorumluluğu şu anda içinde bulunduğumuz istisnai şartlar çerçevesinde değerlendiriyorum. Küresel ekonomi eşi görülmemiş bir güven krizinin etkisi altındadır. Kriz büyük finans kurumlarını tehdit etmekte, dünyada birikimlerini borsalara yatıran milyonlarca küçük yatırımcı portföylerinin günbegün eridiğini görmekte, emeklilik fonlarına yatırım yapan milyonlarca emekli, emekli maaşları için endişelenmekte ve milyonlarca orta sınıf hanehalkı fiyatlardaki yükselişler nedeniyle zor duruma düşmektedir. Dünyanın her yerinde olduğu gibi Fransızlar da ekonomileri için, işleri için, ve satın alma güçleri için kaygı (korku) duymaktadırlar. Korku bir acıdır. Korku girişimciliği engeller, korku bireylerin taahhütte bulunmasını engeller. İnsan korktuğu zaman hayal edemez; kişi korku duyduğu zaman geleceğe ilişkin planlar kuramaz. Korku bugün ekonominin üzerine çöken en önemli tehdittir. Bu korkuyu yenmek zorunludur. Bu önümüzdeki en acil görevdir. Yalan söyleyerek korkuyu yenemeyiz, güveni yeniden tesis edemeyiz; ancak doğruyu söyleyerek güveni yeniden tesis edebiliriz. Fransa Halkı doğruyu duymayı istemektedir ve ben onların doğruyu duymaya hazır olduklarına eminim. Eğer halkımız tam tersine bir duygu içinde gerçekleri kendisinden saklamamızı istiyorsa bu durumda şüphe artacaktır. Ama eğer kendisinden hiçbir şey saklamamamızı istiyorsa, krizinden üstesinden gelmek için gerekli gücü kendisinde bulacaktır. Fransa Halkına gerçeği söylemek; onlara krizin henüz geçmediğini, krizin sonuçlarının kalıcı olacağını, Fransa nın bir süreliğine bile olsa kelimenin tam anlamıyla dünyayı alt üst etmekte olan gelişmelerin dışında kalamayacak kadar küresel ekonomiye entegre olduğunu söylemek demektir. Fransa Halkına gerçeği söylemek, onlara mevcut krizin önümüzdeki aylarda büyüme, işsizilik ve satın alma gücü açısından sonuçları olacağını söylemek demektir. Fransız Halkına gerçeği söylemek, onlara öncelikle finansal kriz hakkındaki gerçeği söylemektir. Çünkü 1930 lu yıllardan beri eşi görülmeyen bu kriz, Berlin Duvarı nın

2 çöküşü ve Soğuk Savaş ın bitişi üzerine inşa edilen bir dünyanın sonuna işaret etmektedir. Bu dünya büyük bir özgürlük ve refah rüyasıyla lanse edilmiş bir dünya idi. Komünizmi yenen nesil, demokrasinin ve pazarların insanlığın tüm sorunlarını çözeceği bir dünya hayal etmişti. Bu nesil yoksulluğa ve savaşlara galebe çalacak güler yüzlü bir küreselleşme hayal etmişti. Bu hayal artık gerçek olmaya başlamıştır: sınırlar açılmış, milyonlarca insan sefaletten kurtulmuştur; ancak sözünü ettiğim hayal dinsel köktenciliğin geri dönmesinin, milliyetçiliğin, kimlik rövanşizminin, terörizmin, dampinglerin, sanayinin yer değiştirmesinin, küresel finansın türev ürünlerinin, ekolojik risklerin, doğal kaynakların göz göre göre tükenişinin ve açlık ayaklanmalarının karşısından darmadağın olmuştur. Temelde, ekonominin tamamına hakim olarak onu saptıran finansal kapitalizmin sonuyla birlikte nihayete eren, küreselleşmeye ilişkin belirli bir vizyondur. Pazar güçlerinin hiçbir kurala, hiçbir siyasi müdahaleye tabi olmaması fikri çılgınca bir fikirdir. Pazarın her zaman haklı olduğu fikri, çılgınca bir fikirdir. İşte bu şekilde onlarca yıl boyunca sanayinin kısa vadeli finansal karlılık mantığına teslim olduğu şartlar yaratıldı. Giderek aşırı hale gelen kârları elde edebilmek için alınmak zorunda kalınan riskler saklandı. Yöneticileri kesinlikle akıl almaz düzeydeki riskleri daha fazla almaya iten ücret sistemlerini uygulamaya konuldu. Riskleri dağıtarak risklerin yok edildiğine inanılıyormuş gibi davranıldı. Bankaların, ekonomik kalkınmanın hizmetinde tasarrufları artırmak ve kredi risklerini analiz etmek olan asli işleri yerine pazarlarda spekülasyonla uğraşmalarına izin verildi. Girişimcilerden çok spekülatörler finanse edildi. Spekülatif fonlar kredi derecelendirme kuruluşları hiçbir kontrole tabi olmaksızın kendi hallerine bırakıldı. İşletmeler, bankalar, sigorta şirketleri, aktiflerini spekülasyonlara göre artıp azalan pazar fiyatlarına göre muhasebe işlemlerini yerine getirmek zorunda bırakıldılar. Bankalar, risklerin iyi yönetilmesi için hiçbir garanti sağlamayan, ancak kriz durumunda şoku yumuşatmak yerine durumu daha da ağırlaştıran muhasebe kurallarına tabi tutuldular. Bu, bugün beledi ödenmekte olan bir çılgınlıktı! Sorumlunun altın bir paraşütle kaçtığı, bir trader ın hiç kimse fark etmeden bankasını beş milyar avro zarara uğratabildiği, işletmelerden reel ekonomideki büyümeden üç dört kat daha fazla kar beklendiği bu sistem eşitsizlikleri artırmış, orta sınıfı demoralize etmiş, ve emlak piyasalarında, emtia piyasalarında ve tarım ürünlerinde spekülasyonu beslemiştir. Ancak gerçeği söylemek gerektiği için bu sistem ne pazar ekonomisidir, ne de kapitalizmdir.

3 Pazar ekonomisi düzenlenmiş bir pazardır; kalkınmanın, toplumun, herkesin hizmetine çalışan bir pazardır. Burada orman kanunu, birileri için astronomik karlar ve diğerleri için fedakarlıklar söz konusu olamaz. Pazar ekonomisi fiyatları düşüren, rantları yok eden ve tüm tüketicilere hizmet eden rekabet demektir. Kapitalizm kısa vadeli bir olgu değil, uzun dönemdir; uzun vadede sermaye birikimi ve büyüme demektir. Kapitalizm spekülatöre başat rolün verilmesi demek değildir. Kapitalizmde o başat rol girişimciye aittir; kapitalizm emeğin, çabanın ve girişimin ödüllendirilmesidir. Kapitalizm mülkiyetin sulandırılması ve sorumsuzluğun genelleştirilmesi değildir. Kapitalizm özel mülkiyet, bireysel sorumluluk, kişisel girişim demektir; kapitalizm bir etiktir; bir ahlaki değerdir; bunlar kapitalizmin kurumlarıdır. Öte tarafta kapitalizm, Batı Medeniyetinin olağanüstü gelişimini sağlayan unsur olmuştur. Değerli vatandaşlarım, bugün karşı karşıya olduğumuz finansal kriz, kapitalizmin krizi değildir. Bu kriz, kapitalizmin en temel değerlerinden uzaklaşan ve bir anlamda kapitalizmin ruhuna ihanet eden bir sistemin krizidir. Fransa Halkına şunu söylemek istiyorum: kapitalizm karşıtlığı bugünkü krize karşı bir çözüm değildir. Geçmişte müthiş felaketlere yol açan kolektivizme dönüş, tarihi bir yanlış olur. Buna karşı hiçbir şey yapmamak, hiçbir şeyi değiştirmemek, bütün kayıpları vergi mükelleflerinin hanesine yazmakla yetinmek ve hiçbir şey olmamış gibi davranmak da tarihi bir yanlış olur. Değerli vatandaşlarım, bu krizden daha güçlü çıkabiliriz. Düşünme şeklimizi ve davranışlarımızı değiştirmeyi kabul edersek bu krizden kendimizi sıyırıp daha güçlü olarak ortaya çıkabiliriz. Ama ancak şimdi karşımıza çıkan yeni gerçeklere uyum sağlamak için gereken çabayı gösterirsek. Ve beklemek yerine harekete geçmeye karar verirsek. Mevcut kriz bizi kapitalizmi yeniden kurmaya teşvik etmeli, kapitalizmi bir etik üzerine, çalışma ve çabalama etiği üzerine kurmaya teşvik etmeli; bizi gerekli serbestlik ve kurallar arasında, kolektif sorumluluk ve bireysel sorumluk arasında yeni bir denge bulmaya yöneltmelidir. Dünyanın her yerinde kamu makamları bankacılık sistemini yok olmaktan kurtarmak için müdahale etmek zorunda kalırken, Devlet ve Pazar arasında yeni bir denge kurmamız gereklidir. Yeni düzenlemeler inşası yoluyla ekonomi ve siyaset arasında geniş bir ilişkinin kurulması gereklidir.

4 Her problem için öz düzenleme dönemi bitmiştir. Bırakınız yapsınlar dönemi bitmiştir. Pazar her zaman haklıdır dönemi bitmiştir. Krizin tekrarlanmaması için krizden ders alınması gereklidir. Felakete bir karış uzaklıktayız; dünya felakete bir karış uzaklıktadır; her şeye yeniden başlamak zorunda kalma riskini alamayız. Sağlıklı bir finans sistemini yeniden inşa etmek istiyorsak, ahlakileştirilmesi bir öncelik olmalıdır. finansal kapitalizmin Öte yandan, yöneticilerin ve aracıların ücret sistemlerinin artık bir çerçeveye oturtulması gerektiğini söylemekte de beis görmüyorum. Bu noktada çok fazla istismar, çok fazla skandal olmuştur. Bu nedenle ya profesyoneller kabul edilebilir uygulamalar üzerinde anlaşacaklar, ya da Cumhuriyet Hükümeti yıl sonundan önce konuyu kanun yoluyla çözecektir. Yöneticiler aynı anda hem işveren vekili olup hem de hizmet akdinin teminatlarından yararlanmamalıdırlar. Yöneticiler indirimli hisse almamalıdırlar. Yöneticilerin ücretleri işletmelerin reel ekonomik performanslarına endekslenmelidir. Yöneticiler yanlış yaptıktan ve şirketlerini zor duruma soktuktan sonra altın paraşütle kaçamamalıdır. Ve yöneticiler sonuçlarla ilgileniyorlarsa, ki bu iyi bir şeydir, işletmenin diğer ücretlileri ve özellikle de daha mütevazı ücretlileri de sonuçlarla ilgilenebilmelidir; zira çalışanlar da işletmenin zenginliğine katkıda bulunmaktadır. Yöneticilerin hisse opsiyonları varsa diğer ücretlilerin de bu opsiyonlara sahip olmaları veya benzeri bir sistemden faydalanmaları gereklidir. Bunlar, benim hiçbir zaman elden bırakmayacağım sağduyu ve temel ahlaki değerlerden yükselen basit ilkelerdir. Yöneticiler daha yüksek ücretler almaktadırlar zira yüklendikleri sorumluluklar da ağırdır. Ancak herhalde hem yüksek ücret almak, hem de sorumluluktan kaçmak istenemez. Bunlar birbirinden ayrılamaz. Bu, finans sektöründe diğer bütün alanlardan daha çok geçerlidir. Şirket yöneticileri, finans sistemini bugün içinde bulunduğu duruma getirerek zenginleşmişken, bu kadar yöneticinin yakasını sıyırmasını kim kabul edebilir? Sorumluluklar araştırılmalı ve bu durumun sorumluları en azından para cezasına çarptırılmalıdır. Sorumsuz davranışların cezasız kalması ahlaka sığmaz. Hissedarlara, müşterilere, çalışanlara borçları ödetip baş sorumluları görmezlikten gelmekle kifayet edemeyiz. Kelimenin tam manasıyla büyük bir adaletsizlik olan bu durumu hiç kimse kabul edemez. Bunun ardından sistemi düzenlemek için bankaların düzenlenmesi gereklidir. Zira bankalar sistemin kalbidir.

5 Bankaları, riskleri daha iyi yönetmek yerine, her şeyden önce muhasebe yaratıcılığına teşvik eden tedbir kuralları empoze etme bir kenara bırakılmalıdır. Gelecekte ihtiyacımız olan, bankaların işlerini yapma şeklini, risklerini değerlendirme ve yönetme şekillerini ve iç kontrol yöntemlerini çok daha iyi kontrol etmektir. Bankalara spekülasyondan ziyade ekonomik büyümeyi finanse etme gereği dayatılmalıdır. Şu anda içinden geçmekte olduğumuz kriz tüm küresel bankacılık sektörünü büyük çapta yeniden yapılandırılmasına yol açmalıdır. Durumun ve ekonomimiz açısından gelecekteki zorlukların farkında olarak, Fransa da Devlet şüphesiz dikkatli olacak ve aktif bir rol oynayacaktır. Yatırım ürünlerinin karmaşıklığı ve işlemlerin şeffaflaştırılması konularına, herkesin aldığı risklerin gerçek olarak değerlendirebilmesini sağlayacak şekilde yaklaşılmalıdır. Ancak aynı zamanda, vergi cennetleri, yatırımcıların sahip olmadıkları varlıkları satarak spekülasyon yapmalarını sağlayan açığa işlemler, aynı anda hem alım hem de satım yapabilmeyi sağlayan ve pazardaki şişmelerin ortaya çıkmasında ve spekülatif balonların ortaya çıkmasındaki rolünü de bildiğimiz, sürekli kotasyon gibi sorunlara ilişkin soruların da sorulması gerekmektedir. Kriz durumunda son derece istikrarsızlaştırıcı bir etki yapan, aktiflerin Pazar fiyatlarına göre muhasebeleştirilmesi zorunluluğuna ilişkin olarak kendimizi sorgulamamız gerekecektir. Tahrip edici etkileri olduğunu ısrarla söylediğim derecelendirme kuruluşlarının denetlenmesi de gerekecektir. Hiçbir finans kurumu, hiçbir fon bir düzenleyici otoritenin denetiminden muaf olmamalıdır. Ancak finans sisteminin yeniden düzene konulması işi aynı zamanda paradaki bozukluklar sona erdirilmeden tamamlanmış olmaz. Para, finans krizinin merkezinde olduğu gibi küresel ticareti etkileyen bozulmaların da kalbinde yer almaktadır. Ve biz bu konuda tedbir almazsak parasal damping (kur dampingi) son derece şiddetli ticaret savaşları başlatacak ve daha da kötü korumacılıklara yol açacaktır. Fransız üreticisi istediği veya yapabildiği tüm verimlilik artışlarını yapmaktadır. Fransız üreticisi, Çinli işçilerin ücretleriyle rekabet edebilmekte ancak Çin para biriminin değerinin düşük tutulmasından kaynaklanan durumu telafi edememektedir. Havacılık endüstrimiz istediği kadar iyi performans gösterebilir ancak yine de doların değerinin kronik olarak düşük tutulmasının Amerikan üreticilerine sağladığı rekabet gücü avantajına karşı mücadele edememektedir. Bu nedenle, ilgili ülkelerin Devlet ve Hükümet Başkanlarının yıl sonundan önce toplanarak finans krizinden gerekli dersleri çıkarmalarını ve güveni yeniden tesis etmek üzere çabalarını koordine etmelerini gerekli görüyorum. Ben bu öneriyi Alman Şansölyesi Angela Merkel e de yaptım ve kendisiyle mutabık kaldık. Zaten kendisi de

6 finans krizine yönelik alınması gereken dersler hakkında benimle aynı düşünceleri paylaşıyor. Ben hastalığın derin olduğunu ve dünya finans ve para sistemini İkinci Dünya Savaşı ndan sonra Bretton-Woods da yapıldığı gibi yeni baştan kurulması gerektiğini düşünüyorum. Bu bize, ticaretin küreselleşmesinin kaçınılmaz kıldığı bir küresel düzenlemenin enstrümanlarını yaratma imkanını verecektir. 21. yüzyıl ekonomisini 20. yüzyıl enstrümanlarıyla yönetemeyiz. Yarının dünyasını dünün fikirleriyle düşünmeye devam edemeyiz. Merkez Bankaları her gün bankaların sermayelerini yeniden yerine koyarken ve Amerikalı vergi mükellefleri genel çöküşü önlemek için bir trilyon dolar harcamaya hazırlanırken, artık kamu makamlarının finans sisteminin işleyişine müdahalesinin meşruiyetinin sorgulanamayacağını düşünüyorum. Öz düzenlemenin yetersiz olduğu artık ortaya çıkmıştır. Pazarın yanılabildiği ortaya çıkmıştır. Rekabetin etkisiz veya aldatıcı olabildiği ortaya çıkmıştır. O zaman Devletin müdahale etmesi, kurallar koyması, yatırım yapması, hisse alması gerekmektedir, tabi ki müdahalesine gerek kalmadığı zaman geri çekilmeyi bilmek şartıyla! Hiçbir şey dogmaların esiri olmuş, bir din katılığına bürünmüş doktrinlerle sarılmış bir devletten daha kötü olamaz. Amerikan Hükümeti nin, rekabet, bütçe veya para politikasına ilişkin bilmem hangi geleneğe uygun davranma bahanesiyle finansal krize karşı hiçbir şey yapmadan durması durumunda dünyanın şu anda nerelerde olabileceğini bir düşününüz. Harekete geçme gereğini hepimizin önünde olduğu bu istisnai koşullarda ben, Avrupa yı, acil durumlara karşı harekete geçme kapasitesini gözden geçirmeye, kurallarını, ilkelerini dünyada olup bitenlerden alınan dersler ışığında yeniden düşünmeye çağırıyorum. Avrupa, oturup acı çekmek yerine durum gerektirdiğinde harekete geçmek için gerekli araçları kendisine sağlamalıdır. Tabi eğer Avrupa çıkarlarını korumak isterse! Eğer Avrupa küresel ekonominin yeniden düzenlenmesinde söz sahibi olmak istiyorsa, rekabet doktrini hakkında ki rekabet benim nazarımda bir araçtır ve kendisi bir amaç değildir-, Avrupa nın geleceğe hazırlanmak için kaynakları seferber etmesi hakkında, ekonomi politikasının araçları hakkında ve para politikasının hedefleri hakkında bir kolektif düşünme egzersizi yapmak zorundadır. Bunun zor olduğunu biliyorum zira Avrupa 27 ülke demektir ama dünya değiştiğinde Avrupa da değişmek zorundadır. Avrupa kendi dogmalarından kurtulma kabiliyetini göstermelidir. Avrupa kendini, harekete geçmek için gerekli araçları kendisine sağlayamadığı için dünyadaki diğer politikaların sonuçlarını çekmeye mahkum olamaz. Bu noktada daha da ağır bir soru sormak istiyorum: ABD de olup bitenler Avrupa da olsaydı, Avrupa ne kadar hızlı, ne kadar güçlü, ne kadar kararlı, hangi mevcut kurumlar, hangi ilkelerle krize karşı koyacaktı? Tüm Avrupalılar anlamıştır ki krize en iyi karşılık Avrupa olarak verilecek karşılıktır.

7 Birliğin Dönem Başkanı olarak ben bu doğrultuda 15 Ekim de AB Zirvesi nde bazı tedbirler önereceğim. Fransa dan bahsederken, bankalarda ve finans kuruluşlarındaki birikimleri için kaygı duyan Fransızlara şunu söylüyorum: Fransız bankaları mevcut zorlukları aşabilecek güçte görünmektedir. Ancak şunu da ilave etmeliyim ki bu bankalar spekülasyon neticesi zorluğa girmiş olsalardı finans kuruluşlarının taahhütlerinin yerine getirememesinden ötürü tek bir mevduat sahibinin tek bir avro dahi kaybetmesini kabul etmezdim. Ülkemizin bankalarına, sigorta şirketlerine ve finans kuruluşlarına güvenen tasarruf sahipleri, güvenlerinin ihanete uğramadığını göreceklerdir. Yöneticilerin yanlışları ve hissedarların tedbirsizliklerinin nihai bedelini onlar ödemeyeceklerdir. Devlet buradadır ve görevini yapacaktır. Ben bu akşam bu büyük taahhüdü veriyorum: her ne olursa olsun Devlet Fransız banka ve finans sisteminin güvenliğini ve devamlılığını garanti edecektir. Aynı kararlılıkla şunu da söylüyorum: mevcut zorluklar Fransızları ve başta KOBİ ler olmak üzere işletmeleri yatırımlarını finanse etmek veya özkaynaklarını teminat altına almak için gerekli finansman araçlarından mahrum bırakırsa Devlet bu finansman imkanlarının sağlanması için müdahale edecektir. Devlet bunu uyarılar yaparak, garantiler sağlayarak, sermaye vererek veya bankacılık mevzuatında değişiklik yaparak yerine getirecektir. Ancak bunu, ölümcül bir kanama sonucunda özel finans sektörünün kabul edemeyeceğimiz kalıcı bir resesyonla erimesi sonucunu önlemek için yapacaktır. Fransa da hanehalkı ortalama olarak diğer gelişmiş ülkelere göre daha az borçlu olmasına rağmen konut imkanlarına erişim ve konut sahipliği, kredi imkanlarının daralması, faiz oranlarının yükselmesi ve zaten ihtiyaçları yeterince karşılayamayan arzın daha da daralması nedeniyle risk altındadır. Konut seferberliği yasası acil olarak çıkarılacaktır. Ben bu yasaya devam etmekte olan konut programlarının tamamlanması ve kamuya ait arsaların yeni konut inşası için serbest bırakılması yönünde güçlü tedbirler de ilave edeceğim. Bu tedbirler, çok aşırı düzeylere çıkan fiyatların düşmesine katkı sağlayacaktır. Ekonomik faaliyetlerin yavaşlaması karşısında doğal olarak karşımıza ekonomimizin yeniden harekete geçirilmesi sorusu çıkmaktadır. Ben her şeyden öne ekonomide bu yeni atılıma önem veriyorum ve fazla çalışma, konut kredi faizlerin vergiden düşürülmesi imkânı, intikal vergisinin kaldırılması, ARGE için vergi indirimi gibi tedbirler bu amaçla alınmıştır. Ekonomik faaliyetlere verilen bu destekler bize krize daha iyi direnme imkânı sağlamıştır. Ancak ekonomik faaliyetler güçlü ve kalıcı şekilde azalsa bile ben bunları desteklemek için gerekli tedbirleri almaktan çekinmeyeceğim. Bugün için soğukkanlı olmaya ihtiyacımız vardır. Aceleci tepkilerden kaçınmak ama tepki vermeye de hazırlıklı olmak gerekmektedir. Mevcut kriz bir yapısal krizdir. Bu krizin ortaya çıkardığı değişim ihtiyacı derindir. Bu yapısal krize yapısal bir politikayla karşılık verilmelidir. Dünya değişiyor. Bizim de

8 onunla birlikte değişmemiz gerekmektedir. Elimizden gelen her şeyi yapmak, değişimi önceden görmek zorundayız. Kriz reform ritmimizi hızlandırmayı gerektirmektedir, katiyen reformları durdurmayı veya yavaşlatmayı değil. Fransız Halkına şunu söylemek istiyorum: ülkemizin krizin üstesinden gelmek için gerekli çabayı sergilemesini sağlayacak hiçbir mucize çözüm yoktur. Tabi ki önce kriz olmadan da hayatı kolay olmayan ancak krizle birlikte hayatı yaşanmaz duruma gelen hassas durumdaki bireyleri daha çok düşünmek durumdayız. Hayatın böyle zamanlarında en zor durumdaki bireylerle dayanışma gereği en güçlü şekilde ortaya çıkar. İşte bu nedenle aktif dayanışma geliri uygulamasını (RSA) yürürlüğe koyma, emeklilik yaşını yükseltme, en düşük düzeydeki emekli maaşlarını ve asgari sosyal yardımlardan yararlanan ve aile yardımlarından yararlananlar ile emeklilere kıyasla satın alım gücü garantisi olmayan bireyler için fiyatların reel değişimindeki gecikmeyi telafi edici istisnai prim uygulamasına karar verdim. Fransız Halkına gerçeği söylenecekse sonuna kadar söylenmelidir: bu gerçek de devletin sonsuza kadar açıklarını finanse edemeyeceği ve sosyal harcamalarını borçlanarak gerçekleştiremeyeceğidir. Çünkü borçların da ödenmesi gereken gün gelecektir. Devletin parası Fransızların parasıdır. Halkımız bu parayı, bizim rahatlıkla ziyan edemeyeceğimiz kadar zor koşullarda kazanmıştır. Fransız Halkının parası zaten 35 saatlik çalışma haftası uygulaması ekonomik ve sosyal planda gördüğümüz felaket boyutundaki sonuçlarına karşın finanse edilirken yeterince ziyan edilmiştir. O takdirde gerekli manevra alanını bulmak ve geleceğe hazırlanmak için Devlet işlevlerinin yerine getirilmesinden kaynaklanan harcamaların azalması gerekmektedir. Gelecek yıl kamuda daha önce örneği görülmemiş bir şekilde kadro kaldırılacaktır. Kamu politikalarının gözden geçirilmesi daha az harcama bilinciyle gerçekleştirilecektir. Sağlık reformu gereksiz harcamaları kaldırırken bakım hizmetlerine erişimi iyileştirecektir. Hastaneler bütçelerini denk tutmakla ilgilenecekler ve sağlık sektöründeki kamu görevlileri de kamu hizmetindeki verimlilik artışına odaklanacaklardır. Yaptığımız bu reform gerçek bir kültür devrimidir ve davranışları temelden değiştirecektir. Adalet sisteminin yeniden organizasyonu ve askeriyenin yeniden yapılandırılmasından sonra idarenin ve kamu hizmetlerinin reorganizasyonunda daha da ileri gideceğiz. Bir başka deyişle önümüzdeki yıl Devlet reformunda ikinci etabı uygulamaya geçeceğiz. Önümüzdeki Ocak ayından itibaren de, yerel idarelerin büyük reform işine başlayacağımızı ilan etmek istiyorum. Artık yerel idare kademelerinin ve birbirine karışan yetkilerinin verimsizlik ve gereksiz harcama kaynağı olduğunu sorgulamamız gerekmektedir. Hanımefendiler ve Beyefendiler, ekonomimizin rekabet gücü sermayedir. Rekabet edebilir bir ekonomi istiyorsak bu ekonomiye aşırı bir kamu harcaması yükü taşıttırmaya devam edemeyiz. Ben efektif harcamaların azaltılması ve Fransa da yerel idare kademelerinin reformu konularında sorumluluklarımı yerine

9 getireceğim. Bu konular hakkında çok uzun zamandır konuşulmaktadır, ancak artık harekete geçme ve karar verme zamanı gelmiştir. Ancak burada da size gerçeği sunmak zorundayım: ekonomimizin içinde bulunduğu durumda cömert bir politika izlemeyeceğim zira cömertlik ekonomik gerilemeyi ağırlaştıracaktır. Bu nedenle Fransız halkının satın alma gücünü azaltacak vergi artışlarını da kabul etmeyeceğim. Zira hedefimizi halka satın alma gücü sağlamaktır; elindeki almak değil. İşletmelerin üzerindeki yüklerin de artırılmasını kabul etmeyeceğim zira bunlar, bu işletmelerin güçlendirilmesi gerekirken tam tersine zayıflatılmaları etkisini yapacaktır. Adaletsizlik gerekçesiyle işletmelere bedel ödetmek, birinci petrol krizi döneminde Fransa da yapılan ve felaket sonuçlar doğuran yanlışı tekrarlamak olur. Fransa bu krizden yatırımları azaltarak değil çoğaltarak çıkabilir. İşte bu nedenledir ki yeni yatırımlar cezalandırıcı bir etki yapan kurumlar vergisinden artık muaf tutulmuştur. Yerel idarelerle birlikte bu kaynağı telafi edecek, ancak ekonomi üzerinde daha az frenleyici etki yapacak bir kaynak yaratmak için büyük bir uyumla çalışacağız. Ancak sizlerine anladığınız gibi yerel idare kademelerini azaltırsak zaman içerisinde kurumlar vergisinin ortadan kaldırılması sorusunu daha kolay sorabileceğiz. Daha az kademe, daha az vergi demektir. Daha çok kademe, daha çok vergi demektir. Hanımefendiler ve Beyefendiler, Fransa bu durumdan daha az çalışarak değil daha çok çalışarak çıkacaktır. On yıllardır mümkün olan her türlü araçla daha çok çalışmak caydırılmışken artık bunu teşvik etmek için her şey yapılmalıdır. Hükümet 35 saatlik çalışma haftasının tahripkar etkilerine son vermiştir. Fazla çalışma saatlerinden artık vergi almıyoruz. Düşük ücretlerin kesintilerden muaf tutulması uygulamasını muhafaza ediyoruz. RSA uygulamasını başlattık. Bütün bu tedbirlerin ardında tek bir rehber ilke vardır: istihdamın işletmeye maliyetini azaltmak, çalışmanın karşılığının alınmasını sağlamak, emeğin özgürleşmesini sağlamak. Kriz, spekülatif finans modelinin yıkıldığı bir noktada bizi, çalışma hayatını rehabilite etmeye katkı yapacak reformlarda daha da ileri ve daha da hızlı gitmeye teşvik edecektir. Yakında kabul edilecek olan çalışanların şirket yönetimine katılımı ve hisse sahibi olmalarına ilişkin yasa taslağı tamamıyla sermaye ve emek arasında yeni bir denge kurma perspektifinden kaynaklanmaktadır. Bütün kazançları yöneticiler ve hissedarlara vermek yerine bunların daha büyük bir kısmını emeğiyle zenginlik yaratanlara yöneltmek, işletmelerin sabit giderlerini daha da ağırlaştırmadan işçilerin satın alma gücü artırmak ve bu şekilde kapitalizmi yerine oturtmak, yapmamız gereken diğer bir devrimdir.

10 Mevcut durumda işgücü maliyetlerinin artmasına katkı yapacak herhangi bir tedbirin intihar anlamına geleceğini söylemeye gerek olmadığını düşünüyorum. Bordro vergilerine uygulanan indirimlerin kaldırılması, işletmelere verilen bir hediyenin geri alınması değil, büyümedeki yavaşlamanın işsizliğin yeniden artmasına ve düşük ücretli ülkelerin rekabetinin yoğun şekilde devam ettiği bir noktada istihdamın daha da zarar görmesine katkı yapmak anlamına gelir. RSA yı bordro vergileri ile finanse etmek de aynı etkiyi yaratırdı. Ben huzurunuzda sorumluluklarımı yerine getirerek, RSA yı yıllardır işgücü gelirlerinden daha hızlı artan finans gelirlerine getirilecek düşük bir vergi ile finanse etme kararını almış bulunuyorum. Bu adil ve makul bir karardır. Bu karar vergilerdeki genel azaltım hedefiyle bir çelişki oluşturmamaktadır zira son 15 ayda yapılan vergi indirimleri, vergi artışlarına göre 10 milyar avroluk bir fark ortaya çıkarmaktadır. Şunu da belirtmeliyim ki RSA yı finanse etmek için bu vergiyi ihdas ettiğimizde bazı çığlıklar kulağıma geldi, ama vergileri indirdiğimizde pek bir şey duymadık. Hükümetin sorumluluğu dengeli bir politika izlemektir. Biz bazı Fransızların değil, tüm Fransızların hükümetiyiz ve bana göre kim olursa ve meşruiyeti ne olursa olsun hiçbir lobinin, hiçbir baskı grubunun, hiçbir menfaatin esiri olamayız. Şunu da eklemek isterim ki bugüne kadar sosyal yardımlarla yaşayan ne kadar çok kişi çalışmaya teşvik edilmiş olursa finansal yatırım gelirlerinden alınan vergi o oranda azalacaktır. Kapitalizmin rehabilite edilmesi gereken diğer bir figürü de girişimci figürüdür. Finansal kapitalizmde girişimcilerin kapitalizmine karşı çıkmak gerekmektedir. Emeğin değeri yanında ekonominin değerler sisteminin kalbine girişimcilik ruhunu yeniden yerleştirmek gerekmektedir. Bu ekonominin modernizasyonu yasasının felsefesi ve ekonomi politikasının önceliğidir. Yarının ekonomisini yaratacak kabiliyette girişimcilerin yokluğunu yaşıyorsak bu, Fransızların başkalarına göre girişimcilik ruhunun daha az olmasından değil, Fransızların çalışmalarını engellemek için her şey yapıldığı gibi girişimlerini engellemek için de her şeyin yapılmış olmasından kaynaklanmaktadır. Çalışmadan nefret edildiği için artık işçilerden bahsedilmiyordu. Gerçek risk alanlardan, emeğiyle, çabasıyla ve zekasıyla ileriye giderek zenginlik yaratanlardan nefret edildiği için girişimcilerden bahsedilmiyordu. Spekülasyonun kolay kazancının karşısına işçinin emeğini, finans piyasalarının anonimliğinin karşısına işletmesinde her şeyi riske atan girişimciyi, kısa vadeli kapitalizmin karşısına üretim kapitalizmini koymak, finansın büyüsünün darmadağın olduğu bu anda sanayiye öncelik vermek gerekmektedir; işte takip etmek istediğimiz ekonomi politikasının tüm anlamı budur.

11 Son olarak, her ne kadar herkesin hoşuna gitmese de Fransızlara gerçeği, yani bir bolluk dünyasından yokluk dünyasına geçtiğimizi söylemek gerekmektedir. Bu, kaynakların hiç tükenmeyecekmişçesine kullanıldığı bir dünyadan kaynakların tükenmesinin günlük bir kaygı haline geleceği bir dünyaya geçiş demektir. Fransız halkına şunu söylemek istiyorum: bu yokluk dünyasında petrol için, gaz için ve hammaddeler için daha fazla bedel ödemek gerekecektir. Fransa nın üretim şeklini ve tüketim şeklini değiştirmesi gerekecektir. Fransız halkı giderek daha az bulunur hale gelen ve artık israf edilmesi mümkün olmayan kaynaklardan sürekli olarak daha fazla tasarruf etmeyi öğrenmek zorunda kalacaklardır. Kirlilik ve küresel ısınma gezegenimizin geleceğini tehdit etmektedir. Ekolojik felaketlerin büyük nüfus kaynakları ve insani ve siyasi felaketlere yol açmasını istemiyorsak, herkesin seçimlerinin sonuçlarını üstlenmesi, herkesin kararlarının bedelini ödemesi ve tükettiğinin adil bedelini ödemesi gerekmektedir. Yarının dünyasında kirleten öder ilkesi her yerde geçerli olacaktır. Bu ilkeyi uygulamadığımız takdirde gelecek nesillere yaşanmaz bir dünya bırakmış olacağız. Yatırımlardan daha az vergi almak, emeği daha az vergilendirmek, başarıyı ve çabayı daha az cezalandırmak, temiz ürünlerden daha az vergi almak ne kadar gerekliyse kirliliği de o kadar çok vergilendirmek gerekmektedir. Ekolojik meydan okumayı yenmek için vergileri kullanmak özellikle de davranışlarda temelden bir değişikliği meydana getirmek için vazgeçilmez bir yöntemdir. Fransızların satın alma göçlerinde bu denli bir azalmayla karşılaştıkları bir durumda temel tüketim maddelerinin fiyatının artırılması bir seçenek olmadığına göre, kanımca bir ceza-teşvik sistemi (bonus-malus) iyi bir sistem olarak ortaya çıkmaktadır. Otomobiller konusundaki deneyim özellikle belirleyici olmuş, son 8 ayda dağıtılan teşvik puanıyla talep daha ekolojik araçlara yönlendirilmiştir. İleri derecede teşvik edici özelliğiyle bonus-malus sistemi tüketim şekillerinin değiştirilmesi sürecinde yıllarla ifade edilecek zaman kazandırmakta ve başka ürünlere de yaygınlaştırılması gerekmektedir. Bu yaygınlaştırma uyum içerisinde yapılacaktır. Tedrici olacaktır. Ama eninde sonunda yapılacaktır. Ben bunun taahhüdünü sizlere veriyorum. Aynı şekilde Çevre Anlaşmasının sonuçlarının (Grenelle de l Environnement) uygulanacağına da aynı şekilde söz veriyorum zira bu sonuçlar ülkemize gelecek yıllarda dünyanın bütün ülkelerinin üzerine çökecek olan kaçınılmaz değişimde ve ekolojik riskleri ile petrolün ve yenilenemeyen kaynakların tükenmesinde bilinçlenme konusunda öne geçme imkanı sağlayacaktır Birçokları bana zor tedbirler almamamı ve bunları benden sonra gelecek kimseye bırakmamı tavsiye ediyor. Ama eğer General de Gaulle de böyle davransaydı, bugün nükleer enerjinin sağladığı avantaja sahip olamazdık. Benim görevim kararları almak, bu kararları hızlı almak ve hemen yerine getirmektir.

12 Ben sürdürülebilir kalkınmaya inanıyorum. Yapmaya karar verdiğimiz iş son derece iddialı bir iştir. Teşvik edici vergi sistemine ilişkin çalışmalar, yeni düzenlemeler ve yatırımlar devasa boyutlardadır. Bu, ekonomik ve sosyal modelimizin ve hayata bakışımızın gerçek anlamda dönüşmesi demektir ve önümüzdeki yıllarda gerçekleşecektir. Çevre Anlaşmasının uygulamaya konulması temiz toplu taşıma kapasitemizin 4 kat artırılması, 2000 kilometrelik ek hızlı tren hattı inşası, demiryolu otobanları, 2012 ye kadar sürdürülebilir kalkınma konusundaki araştırmalar için bir milyar avro harcanması, tüm sosyal konut ve kamu bina stokunun enerji tasarrufu gerekleri doğrultusunda yenilenmesi anlamına gelmektedir. Tüm bu yeni harcamalar gelecekteki enerji tasarrufu tedbirleriyle karşılanacak ve ekonomik faaliyetlerimiz üzerinde müthiş bir destekleyici etki yapacaktır. Bu defa bugün için geleceği feda etmek mevzubahis olmayacak, tam tersine geleceğe hazırlanmak için ülkemizi daha iyi bir konuma getirmek mümkün olacaktır. Yeni enerji kaynakları, temiz teknolojiler, elektrikli taşıtlar gibi yeni ulaşım sistemleri konusunda araştırma programlarını büyük oranda geliştireceğiz. Nükleer santrallerimizin yeni nesil santrallerle değiştirilmesi hızlandırılacaktır. Toplu taşıma altyapı programının etkili ve mümkün olan en hızlı şekilde uygulanması için her şey yapılacaktır. Artık durumun daha kritik hale geldiği büyük şehirlerdeki toplu taşıma altyapısının yenilenmesi için bir master plan hazırlanmasını istiyorum. Devlet bu konuda yerel idarelerin yanında finansman konusunda rol alarak payına düşeni yapmaya hazırdır. Fransız Halkına gerçekleri söylemek, 21. yüzyılın ekonomisi olan bilgi ekonomisine geçiş için eğitime, araştırma ve yenilikçiliğe yatırım yapmak için daha fazla bekleyemeyeceğimizi söylemektir. Dijital devrimi gerçekleştirmek için daha fazla bekleyemeyiz. İşte bu nedenledir ki ben mesleki eğitim sistemimizin baştan sona yeniden ele alınmasını istedim. Sosyal ortaklar arasında bir müzakere konusu olan böyle bir mesleki eğitim reformunun iddialı olmasını ve her şeyden önce hızlı şekilde yürürlüğe konmasını istiyorum. Ayrıca bu reforma ilişkin kararların yıl sonundan önce alınmasını istiyorum. İşte bu nedenledir ki üniversitelerimizi özerk olmasını istiyorum ve EDF in sermayesinin bir kısmı üniversite kampuslarının modernizasyonu için bu nedenle satılmıştır. Yine bu nedenledir ki üniversitelerimize buluşlarının fikri mülkiyet hakkını ve bunları değerlendirme imanlarını vereceğiz. İşte bu nedenledir ki araştırma giderleri için sağlanan vergi muafiyet oranı % 30 a çıkarılmıştır; araştırma sistemimiz reforme edilecek ve bir ulusal araştırma stratejisi tanımlanacaktır. Bütçe öncelikleri bu taahhüdü eğitim ve araştırma alanlarında

13 somuta dönüştürmeye başlamıştır: eğitime yılda bir milyar avro, araştırmaya ise yılda 800 milyon avro ek kaynak sağlanmaktadır. Tüm bu zorluklar devasa boyutlardadır. Ancak ülkemiz bunların üstesinden gelebilir. Ben Fransız Halkına güveniyorum. Fransa nın güçlü yanlarına güveniyorum. Reformlarımızın meyve vereceğine kesin olarak inanıyorum. Aynı şekilde çalışmalarımızla 21. yüzyılda yerimizi alacağımıza eminim. Kapitalizmi yeniden inşa etme kapasitemize güveniyorum den bu yana hiçbir zaman bu kadar çok değişim bu kadar kısa sürede başarılmamıştır. Dünyada ekonomik durum tekrar iyileştiğinde bunun etkilerini mali dengelerimizde, istihdamda, satın alma gücümüzde ve bireylerin refahında gözlemleyeceğiz. Ben, zorluklar ne olursa olsun ekonomimizin ve toplumumuzun modernizasyonunu sürdürmeye kararlıyım zira artık seçme şansımız ve beklemeye tahammülümüz kalmamıştır. Eski fikirler ve eski yapıları tasfiye derken yaratıcı ve cesur olmalıyız. Ya bu değişimi acıyla yaşayacağız ya da değişimin başına geçeceğiz. Ben seçimimi yaptım. Fransız Halkı, zorlukların ortasında dünyayı takip etmek yerine en önde yürümek zorundayız. Yaşasın Cumhuriyet! Yaşasın Fransa!