ilk yar'larımızın sevgili dostları,

Ebat: px

Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "ilk yar'larımızın sevgili dostları,"

Süleiman Çetin
7 yıl önce
İzleme sayısı:

1 ilk yar'larımızın sevgili dostları, Bu akşam sevgili Eda nın izlenimini paylaşıyoruz... Eda'yı önceki yazılarından tanıyor olmalısınız... Hem ilk yar'larımız güzel, Hem gönüllülerimiz, Hele ki, ilk yar'imizken gönüllü olanlar... Hepsi birbirinden duyarlı insanlarla beraber olmak çok güzel bir duygu... Böylesine güzel insanlarla beraber olunca elbette yapılan proje de çok güzel oluyor... Eminiz ki onlar öğrencilik dönemlerini tamamlayınca ilkyar ile ve ilkyar sız çok daha güzel şeyler gerçekleştirecekler, ki örnekleri var, nereye gittilerse "bu ilkyar da böyle yapılıyordu" referansını götürdüler yanlarında... Bütün bunlar, çocuklara gidebilmek, onlara dokunabilmekle mümkünleşiyor, ilkyar desteklerinizle daha fazla güzel çocuğumuza ulaşabiliyor, Çok teşekkür ediyor, selam sevgi ve saygılarımızı yolluyoruz... İLKYAR Güzel çocuklarımızın geleceğine güzellikler katmak için, belki bir kitap, belki de büyüğünüzün anısına bir kitaplık için, belki de daha fazlası için: (lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi yazın, hesap sahibi İLKYAR) İş Bankası ODTÜ şubesi (4229) TL Hesabı : TR Euro Hesabı: TR Dolar Hesabı:TR Çocuklarımız, ilk göz ağrılarımız, ilk yarımız; hele ki uzaklardaki, YBOlardaki çocuklarımız, kardeşlerimiz site: e-posta: ilkyar.yonetim@gmail.com Vural Beyimiz> Ata Hocamız> Kas Gücüyle Devri Alem> Erden>

SONSUZLUK DEĞİL İSTEDİĞİM KULLANILMAYAN 2 GÜN ve ÇOCUK GÜLÜŞÜ YETER Mutlu olmayı, gülmeyi; başkasının hüznünü ve öldürülmesini sevmediğim kadar çok seviyorum.

2 SONSUZLUK DEĞİL İSTEDİĞİM KULLANILMAYAN 2 GÜN ve ÇOCUK GÜLÜŞÜ YETER Mutlu olmayı, gülmeyi; başkasının hüznünü ve öldürülmesini sevmediğim kadar çok seviyorum. Ama son zamanlarda insanlar kendilerini kaybetmiş bir şekilde hareket etmeye başladı. Yaşlıların hırsları yüzünden çocukların düşleri, umutları ölüyor. Ölümle o kadar iç içeyiz ki artık ölüm haberlerine duyarsızlaşmaya başladım. Her an benim ruhum yada yanımdaki birinin ruhu bedenini terkedecekmiş gibi geliyor. Ölümle yaşamayı kabullenmiş kanser hastası gibi kalbim. Belli bir süresi olduğunun bilincinde ve bu süreye sığdırabileceği kadar kahkaha, umut, sevgi katma; insanlara dokunma, hayatlarına karışma hissi içerisindeyim. Ama hayatı rağmenlerini çünkülerine ekleyerek sevmeyi başaracak kadar da umutluyum. Kalp demişken sahi sizin kalbiniz ne durumda? Sizin de duygu ve düşünceleriniz yolunu kaybetmiş bir halde başıboş dörtnala koşuşturuyorlar mı? ilkyar'ʹlarımızın geleceğine güzellikler katmak için belki bir kitap için, belki anısını yaşatmak istediğiniz büyüğünüz için bir kitaplık, belki de daha fazlası için İş bankası ODTÜ şubesi (4229) TL TR ; Euro Hesabı: TR Dolar Hesabı: TR (Hesap sahibi İLKYAR) Lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi mutlaka lütfen belirtin

Sadece kocaman bir hiçlikse Elde kalan, Ve tek bir umut bile yoksa Yalnızsan, çaresizsen, Ve hatta yeni bir hikayeye başlayamayacak kadar Güçsüzsen, Özgür bırak kalbini.

3 Sadece kocaman bir hiçlikse Elde kalan, Ve tek bir umut bile yoksa Yalnızsan, çaresizsen, Ve hatta yeni bir hikayeye başlayamayacak kadar Güçsüzsen, Özgür bırak kalbini. Çünkü kalbin, Yeni bir hikaye için keşfedilmemiş topraklar, Yeni bir çocuk için, Yalnız bir masal bulacaktır. İLKYAR sayesinde çocukların dünyalarına karışma şansım oldu. Ve artık bir çoğunuz gibi ben de ilk yar'ʹlarımızı özlüyorum. Anılarımı aktarırken özlemle karışık hüzün ve umut ekliyorum izlenimleri dostlarınızla paylaşıp onları üye yaparak (eposta adreslerini bize yolluyarak), mesajlarınızda link vererek ilkyar'ʹın tanınırlığını arttırabilirsiniz, ancak başka amaçlarla ilkyar izlenimlerindeki ve sitesindeki resimlerin izinsiz kullanılmaması gerektiğini hatırlatın lütfen...

İLK YAR'ʹLARIMIZ: anılarımız, masumiyetimiz, kirlenmemiş çocukluğumuz, ölmemiş aitsizliğimiz ve tabiki doğru bir vatandaş olmayı doğru bir insan olmakla eş tutan saflığımız Şu hüzne, acıya,

4 İLK YAR'ʹLARIMIZ: anılarımız, masumiyetimiz, kirlenmemiş çocukluğumuz, ölmemiş aitsizliğimiz ve tabiki doğru bir vatandaş olmayı doğru bir insan olmakla eş tutan saflığımız Şu hüzne, acıya, çığlıklara boğdukları dünyada mutlulukla umutla yaşayan çocuklar da var. (Boğdukları diyorum çünkü ben yapılanların öznesine dahil olmadığımıza inanıyorum. İnsan kimliği altında işlenen suçları insan olduğumuz için kabullenmek zorunda değiliz. Bizler İLK YAR'ʹLARIMIZA gitmeliyiz Onları hak etmeliyiz.) olabildiğince günahsız suçsuz İyiki de varlar. Dünyamız eskimiş özlemlerin; kana, gözyaşına bulanmış hırsların varlığını kaldıramazdı eğer gökte süzülen uçurtmaların ardında koşan çocuklar olmasaydı. Ve yine çocuklar sayesinde çikolatalar zararlı besinler olmaktan çıkıp, büyük zaferlerin vazgeçilmez parçası oldu okullarda. Çocuklar ve çocukluklar sayesinde eskimedi sevgiler. Onlar sayesinde küçük şeylere kocaman sevgiler, küçük anlara, sığdırabildik sonsuzluklarımızı. Gittiğimiz projelerde İLK YAR'ʹLARIMIZIN hayallerini, hedeflerini dinliyor; mutluluklarına gülüşlerine ortak oluyoruz. Bazılarına umut oluyoruz Güzel yüzlerini, seslerini hafızalarımıza kazıyoruz. Son projem de hayat denen defterimize unutulmaz anlar kaydettiğimiz bir proje oldu.

Projeye giderken gönüllü listemiz 33 olmasına rağmen son anda vazgeçenlerle 22 ye düştük sanırım. Projede en eskilerimiz Sümeyye ve Gözde idi.

5 Projeye giderken gönüllü listemiz 33 olmasına rağmen son anda vazgeçenlerle 22 ye düştük sanırım. Projede en eskilerimiz Sümeyye ve Gözde idi. Belirsizliklerden dolayı birçoğumuz etkinliğine otobüste hazırlandı. Artı ve eksileriyle, uzun, yorucu, bitmedi mi? Gelmedik mi? soruları eşliğinde okula vardık. Okulun yöneticisi bizi karşıladı. Mutluydu. Bizi beklediğini düşündüren bir tını vardı sesinde. Bilim otobüsümüz okulun bahçe kapısında indirdi biz gönüllüleri ve bizler artık, gülücük konsantrasyonunun dünyada en fala olduğu bambaşka bir yerde idik. İLK YAR'ʹLARIMIZ bizi bekliyorlardı. Gönüllülerin yaptığı ilk iş ceplerinden çivileri çıkarmaktı. İsimler, kardeş sayıları sorularak Hüseyin hocamızın ilk sunumunu yapacağı ana kadar birçok arkadaşımız olmuştu. Beni ve arkadaşım Nurşan ı şaşırtan şey kızların süslenmiş halleriydi. Çünkü bizzat YİBO mezunları olarak makyajın yasak olduğunu, düzleştirici kullanımına izin verilmediğini biliyorduk. Sonradan özel günlere özgü olduğunu öğrendik. Makbule'ʹyi de burada tanıdım. Minik elleri, masum yüzüyle tatlı bir çocuktu. Sanırım masal okuduğum odada Makbule de vardı. Bazen anılarımı ve kahramanlarını karıştırıyorum. Keşke daha iyi bir hafızam olsa. Ama Makbule yi unutmama nedenim; cumartesi tarih etkinliğimde yüzündeki gülümsemenin yerini hüzün almış olmasıydı. Karnı ağrıyordu. Daha önce birkaç kez hastaneye götürülmüş ve sorunun ne olduğunun belirlenmediğini söylediğini hatırlıyorum. Hocasının eşi hastaneye götüreceğini söyledi çünkü ailesi gelemezmiş. Umarım düzelmiştir.

Cumartesi günü kahvaltıdan sonra spor yaptık.ve ardından oyunlar oynadık. Ard arda sıralanıp başka gruplardan çocuk kapma oyununun sonunda yine tek başıma ortada kaldım.

6 Cumartesi günü kahvaltıdan sonra spor yaptık.ve ardından oyunlar oynadık. Ard arda sıralanıp başka gruplardan çocuk kapma oyununun sonunda yine tek başıma ortada kaldım. Bunu nasıl başarıyorum bilmiyorum ama her seferinde kaybediyorum. Bir dahaki projede umarım kaybetmem. Sonra etkinliklerimize gittik. Öğle yemeğimizde teyzeler aralarında organize olmuşlardı ve bize geleneksel keşkek ve aşurelerini ikram ettiler. İçtenlikle ikram edilenleri Serap ın ve diğer kardeşlerimizin sesleri ve gülümsemeleriyle tükettik. Etkinlikler bittikten sonra matematik sınavı yapılırken dışarda top oynadık. Bilal ve Turan ın ilkyar abileri edasıyla topa doğru bir şekilde vurup oyunun devamını sağlamalarına inat ben birçok kere topu ya karşı tarafa ulaştıramadım ya da topa vuramadım. Ama orada olmaktan mutluydum. Sadece 8. Sınıftan birkaç kız öğrenci çekiniyor gibilerdi. Bu da normaldi aslında. Yine de onlar da eğlendiler. Daha sonra farklı gruptakilerle oyuna devam ettik. Akşam karanlığı çöktüğünda biz bir topun çevresindeki çemberimizi büyütmüş mutlu mesut oyuna devam ediyorduk. Akşam Bekir, Ramazan ve diğer kardeşlerimizle sohbet ettim. Bir ara kendimi kaptırmış onları ODTÜ ye gelip mühendislik okumaya ikna etme çabası içerisinde buldum. Sanırım içimdeki ODTÜ aşkıyla hareket etmekten vazgeçemiyeceğim. Pazar günü yarım gün etkinlik yapacağımız okulumuza gittik. Etkinlik araç gereçlerimizi yerleştirecek sınıf bulmakta zorlansak da sonunda yerleştirildi ve sunumlar, etkinlikler başladı. Ben bu okuldaki son etkinliğimde farkettim ki bana verilen etkinlikten bağımsız hareket ediyorum. Zaten önceki etkinlikten bağımsız hareket ettiğim söylendi. Ama 2. okulumuzda farkettim ki benim etkinliği önceden yapan birinden dinlemem gerek. Boş etkinliğimde resim etkinliğine gittim. İlk olarak ismini birçok kez sormama rağmen hala hatırlayamadığım kardeşimizin yanına

oturup pastel boyaların renklerini vurguladığı resmimi çizdim. Uçurtmalı ve rengarenk bir resimdi çizdiğim. Sonra İLK YAR'ʹLARIMIZDAN Sude resmimin üstüne eklentiler kattı.

7 oturup pastel boyaların renklerini vurguladığı resmimi çizdim. Uçurtmalı ve rengarenk bir resimdi çizdiğim. Sonra İLK YAR'ʹLARIMIZDAN Sude resmimin üstüne eklentiler kattı. İtiraz etmedim bizzat mutlu oldum ve devam etmesi için onu teşvik ettim. Çünkü resim onun sayesinde anlamlı oldu. Resim tamamlandığında Sude almak istedi hayır diyemedim ve resim onda kaldı. Daha sonra gönüllümüz, (gönüllümüz dememin nedeni arkadaşımızın ismini hatırlayamamam. Ben bu hafızayla daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum. Umarım bu durumu anlayışla karşılar sevgili İLKYAR gönüllümüz.) Arkadaşımız sayesinde sulu boyada kullanıldı etkinlikte. Sonuç olarak kapısında durup etrafınıza baktığınızda muhteşem bir manzarayla karşılaşacağınız okullarımızda, içten ve samimiyetle sunulan sevgiler eşliğinde, yeni İLK YAR'LARIMIZLA sanki hiçkimselerin kullanmadığı 2 gün verilmişti bize ve bizlerde o 2 günü sesler, gülüşler ve mutlulukla süslemiştik. Hayatımızdan eksilen çok değerli insanların yokluklarına rağmen hayatımıza katılan yeni insanlarla yaşam devam ediyor Başka kardeşlerimize ulaşmak ve umutlarımızı avuçlarına bırakmak dileğiyle. Eda Güney İngilizce öğretmenliği

Benzer belgeler

iyi günler sevgili ilk yar'larımızın değerli dostları, Bugün geçmişlere gideceğiz, çünkü yakınlarda kulaklarını çok çınlatmıştık... Ne kadar güzel bir örnek çalışmaydı öğretmenlerimizin sevgili Ahmet Hocamızın