8 Temmuz, Çarşamba. Walter Dean Myers

Transkript

1 8 Temmuz, Çarşamba Koşullar ne denli kötü olursa olsun kendinizi öldüremeyesiniz diye ayakkabı bağlarınızı ve kemerlerinizi alıyorlar. Yaşamamızı sağlamak da cezanın bir parçası sanıyorum. Komik ama, duruşma salonunda otururken, davayla bir ilgim yokmuş gibi geliyor. Sanki avukatlar, yargıç ve diğer herkes beni de ilgilendiren bir iş yapıyorlar, ama benim bunda bir rolüm yok. Ancak hücreme geri döndüğümde ilgim olduğunu anlıyorum. Bayan O Brien, Petrocelli nin bana ve James King e uzanan izi sürerken, Bolden ın tanıklığını kullandığını söylüyor. Bence yanılıyor. Bence bütün bu insanları bulup getirmeleri, tanık kürsüsünde korkunç görünmelerini ve berbat konuşmalarını sağlamaları, jüriye benim ve King in de onlardan hiçbir farkımızın olmadığını hatırlatmak için. Filmin Jerry yle benim olduğum son sahnesini beğendim. Beni gerçek bir insan gibi gösteriyor. Sunset dedikleri adam, senaryoyu okuyabilir miyim diye sordu, ben de verdim. Beğendi. Senaryonun adını sevmiş. Hapisten çıkınca alnına 41

2 diye dövme yaptıracağını söyledi. Bana ise, alnıma şimdiden bu dövmeyi yaptırmışım gibi geliyor. Öğleden sonra, yanında bir gardiyanla birlikte bir peder geldi dinlenme salonuna. Onunla konuşmak ya da birlikte dua etmek isteyen olup olmadığını sordu. İki kişi, istediklerini söylediler. Ben de tam söylemeye hazırlanıyordum ki, karısını öldürmekten yargılanan Lynch, pedere sövüp saymaya başladı. Herkesin onunla konuşmak istediğini, birer suçludan başka bir şey olmadıkları halde iyi insanlarmış gibi yaptıklarını söyledi. Dindarlık maskesi takmak için çok geç kaldınız, dedi. Bir bakıma haklıydı. En azından benim durumumla ilgili olarak. İyi bir insan gibi görünmek istiyorum. Kendimi iyi bir insan gibi hissetmek istiyorum, çünkü öyle olduğuma inanıyorum. Oysa böyle insanlarla burada bulunurken, farklı olduğunu düşünmek çok zor oluyor. Hemen hemen aynı görünüyoruz. Gerçi ben onlardan daha gencim ama, aslında hepimizin de çok genç olduğunu fark etmek kolay değil. Bayan O Brien ın, görevinin bir parçasının da jürinin beni bir insan olarak görmesini sağlamak olduğunu söylerken ne demek istediğini anlıyorum. Lynch pedere küfretmeye başlayınca, gardiyanlar pederi dışarı çıkardılar. Sonra geri gelip televizyonu kapattılar ve bizi hücrelerimize gönderdiler. Notlar : Gece gördüğüm rüyadan sonra çok az uyuyabildim. Rüyamda, duruşma salonundaydım. Soru sormaya çalışıyordum, ama kimse beni duymuyordu. Sürekli bağırıyordum, ama herkes, sanki ben orada değilmişim gibi kendi işiyle uğraşıyordu. Umarım uykumda bağırmamışımdır. Bu beni herkesin gözünde zayıflatır. Burada zayıf olmak hiç iyi değil. Her sabah kalkınca duruşma giysilerimizi üstümüze geçiriyoruz. Bütün konuşmalar, avukatlar hakkında. Yaşça daha büyük tutuklular, temyizden ve yargı hataları ndan söz ediyor. Kendimi çok kötü hissediyorum. Karnımda gaz var, davul gibi. Hâlâ başkalarının gözü önünde tuvalete gidemiyorum. Duruşmaya girdiğimizde, kâtip yanlış şerit getirdiği için bir gecikme oldu. Duruşma memuru tahtakurtları hakkında bir şeyler anlatıyordu

3 AÇILMA: DURUŞMA SALONU. STEVE ve KING, bir sıraya kelepçelidir. DURUŞMA MEMURLARI, PETROCELLI, KÂ- TİP, YARGIÇ, BRIGGS ve O BRIEN yerlerindedir. 1. MEMUR: Sonra bu adam eve gelip Vivian a, sizde tahta - kurdu var, demiş. Eve gittiğimde, Vivian altüst olmuş durumdaydı. Bizde kesinlikle tahtakurdu olamaz dedim. Kesinlikle. YARGIÇ: Daha önce hiç tahtakurdu gördün mü? 1. MEMUR: Şu kahrolası tahtakurdu nasıl bir şeydir? O BRIEN: Kanatlı karıncaya benzer. 1. MEMUR: Öyleyse hiç görmedim. 2. MEMUR: Tahtanın içinde saklandıklarını duydum. YARGIÇ: Benim anlamadığım, tahtanın içinde yaşıyorlarsa neden kanatları olduğu? PETROCELLI: Suç mahalline ilişkin resmi tutanağa geçebilir miyiz, Sayın Yargıç? YARGIÇ: İtirazı olan? BRIGGS: Kim okuyacak? YARGIÇ: Mübaşir. BRIGGS: İtirazımız yok. O BRIEN: Dedektifin nesi var? PETROCELLI: Hemoroid ameliyatıyla ilgili sorunları varmış. 45

4 BRIGGS: Durun, ben bunu bilmiyordum. Az kalsın, bir iki saat kürsüde tutacaktık onu. PETROCELLI ye YP. PETROCELLI: Dedektif Karyl, drugstore a girdiğinizde gördüğünüz sahneyi anlatabilir misiniz? KARYL a YP. KARYL: Çok korkunçtu. SAHNE: İÇ MEKÂN: Kamera DRUGSTORE un içinde dolaşır. JOSÉ DELGADO ya BP. Delikanlı, yavaş çekimde hareket eder. Yüzünün rengi atmış, kameranın görüş alanı dışındaki bir noktaya kaygıyla bakmaktadır. Tezgâha dayanmış duran DEDEKTİF KARYL e bir şeyler anlatır. DEDEKTİF, şişman, kamburu çıkmış biridir. Açık duran yazarkasanın görüntüsü. SAHNE: DURUŞMA SALONU. PETROCELLI: Bunlar o zaman çektiğiniz fotoğraflar mı? KARYL: Bunları polis fotoğrafçısı çekti. O BRIEN: Görebilir miyim? BP: PETROCELLI fotoğrafları O BRIEN a verir. O da önüne, masanın üstüne koyar. 46 Fotoğraflara YP. Öldürülen drugstore sahibi NESBITT in bacaklarını görürüz. Tuhaf biçimde duran bedenin çeşitli açılardan SİYAH-BEYAZ ÇEKİMLERİ. Resimler, görüntüleri seçmek olanaksızlaşana dek artan bir kontrastlık ve kumlulukla birbiri üstüne çakar. PETROCELLI: Dedektif Karyl, cesedi bulduğunuzda kurbanda herhangi bir yaşam belirtisi var mıydı? KARYL: Hayır. Ancak standart uygulama gereği, Acil Tıbbi Yardım Servisi ni aradım. PETROCELLI: Ve yazarkasanın açık olduğu dikkatinizi çekti? KARYL: Doğru. O zaman tezgâhtara, herhangi bir şey eksik mi diye sordum. Bu gibi durumlarda çoğunlukla birkaç öksürük ilacının kaybolduğu ya da reçeteyle satılan ilaçların bulunduğu kasanın zorlandığı görülür. Her tür ilacın piyasası var. PETROCELLI: Başka ipuçları da aradınız ve buldunuz mu? KARYL: Başka ipuçları da aradık, ama olay yerinde hiçbir şey bulamadık. PETROCELLI: Sonunda şüphelileri sorgulamaya başladınız. Şüphelilerle nasıl karşılaştınız? KARYL: Olayla ilgili bilgisi olabileceğini düşündüğümüz bazı kişileri sorguladık. Daha sonra sigaralara ne olduğunu bildiğini iddia eden birinden bilgi aldık. 47

5 PETROCELLI: Bu kişi Bay Zinzi miydi? KARYL: Evet. O bize Bay Bolden dan söz etti. Bay Bolden da Bay Evans ve Bay King den. PETROCELLI: Ve gerek Bay Zinzi, gerek Bay Bolden bunu kendi arzularıyla yaptılar? KARYL: Çoğunlukla muhbirlerden bilgi alırız. Özellikle cinayet olaylarında. PETROCELLI: Sonra Bay King le konuştunuz mu? KARYL: Bay King le ve bazı arkadaşlarıyla. KARARMA. AÇILMA: İÇ MEKÂN: 28. BÖLGE KARAKOLU. STEVE, koyu renk, uzun bir sırada oturur. Dizleri yırtılmış kot pantolon, lastik ayakkabı ve tişört giymektedir. Yerde bir basketbol topu durur. DEDEKTİF KARYL, STEVE in karşısında oturmakta ve çizburger yemektedir. Arada bir ağzı doluyken de konuşur. ARTHUR WILLIAMS adında Siyah bir dedektif, masanın ucuna ilişmiştir. Giyimi hemen hemen STEVE inki gibi - dir ve ondan ancak birkaç yaş büyük görünür. KARYL: Tetiği senin çektiğini söylüyorlar. King, iş bittikten sonra senin geri dönüp Nesbitt i vurduğunu söyledi. Bunu neden yaptın? Anlayamadım. STEVE: Neden söz ettiğini bilmiyorum, dostum. Ben soygun falan yapmadım. KARYL: Geride tanık bırakmamaya karar verdin sanırım. WILLIAMS: Bu adamla neden oyalanıyoruz? Ona ihtiyacımız yok ki. Olayı çözdük zaten. KARYL: BS ölüm cezası düşünüyor. WILLIAMS: Ölüm cezası mı? Yargıcın şartlı tahliyesiz ömür boyu için diretmesi daha büyük olasılık. Hatta itiraf ederlerse, yirmi beş yıla bile inebilir. Böylece hem paradan hem de zamandan kazanılır. KARYL: Bilemiyorum. Ölen, çevrede saygın biriymiş. Bulunduğu yere tırnaklarıyla gelmiş, çalışkan bir Siyah. Bir Küçükler Ligi takımına para yardımı bile yapıyormuş. Suçlarını reddederlerse, yargıç ölüm cezasına gidebilir. WILLIAMS: Bu çocuk daha on altı yaşında. Onu öldüremezler. KARYL: Nesin sen, kötümser mi? En iyisini umut et. SAHNE: Tuhaf bir İÇ MEKÂN görüntüsü: İDAM KORİDO- RU. STEVE iki gardiyanın arasında, koridorda yürürken görülür. İdam odasına sokulur. Gardiyanların yüzü çok solgun, neredeyse yeşildir. İğneyle zehirlemek için STEVE i masaya yatırıp kemerlerle bağlarlar. STEVE in yüzüne YP. Dehşet içindedir. DS (kamera STEVE in yüzüne odaklanırken): Bacaklarını aç

6 Ölürken pisliğe batmaman için kıçını tıkamamız gerek. Tıpayı yerleştirirlerken STEVE in yüzü acıyla gerilir. SAHNE: İÇ MEKÂN: DURUŞMA SALONU. KARYL hâlâ tanık kürsüsünde BRIGGS in sorularını yanıtlamaktadır. BRIGGS: Parmak izi aldınız mı? KARYL: Bildiğim kadarıyla suç mahalli uzmanları, suçluya ait olduğunu söyleyebilecekleri herhangi bir parmak izine rastlamadılar. BRIGGS: Bu olayda araştırmayı es geçip, muhbirlerinize koştuğunuz doğru mu? KARYL: Her olayı dikkatle ele alırız. Baştan savma iş yapmayız. BRIGGS: Yazarkasa ellenmişti, ama parmak izi bulamadınız. Doğru mu? KARYL: Belirgin bir iz bulamadık. BRIGGS: Peki, ya tezgâh? Orada parmak izi arandı mı? KARYL: İşe yarar belirginlikte bir şey bulunamadı. BRIGGS: Birinin kötü olduğuna yemin ettirmek için adam tutuklamak ya da hapisten adam bulmak hiç de zor değildir. Doğru değil mi? KARYL: Her anlatılanı gözden geçiririz. Tersine kanıt ol- madığı sürece herkesin doğruyu söylediğini kabul ederiz. BRIGGS: Ama parmak izlerini kontrol etmezsiniz? KARYL: Bulduğumuz zaman kontrol ederiz. BRIGGS: Doğru. Başka sorum yok. SAHNE: İÇ MEKÂN: HAPİSHANE. YAŞÇA BÜYÜK TUTUK- LUnun biri, pantolonu ayak bileklerinde, klozette oturmaktadır. YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Sana hapis cezası vermeliler. Adam ölürse, hapsi boylarsın. Bu iş böyle. Ne demeye dolanıp duruyorsun? Gençlerden söz etme bana. Birisinin ölmesini hiç umursamaz onlar. Ne dolanıp duruyorsun? STEVE: Çünkü ben de insanım. Ben de bir yaşam istiyorum. Bunda ne kötülük var? YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Yok. Ama uyman gereken kurallar var. Suç işledin mi hapsi boylarsın. Pislik gibi davranırsan, pislik muamelesi görürsün. 2. TUTUKLU: Hey, ahbap, duyan da seni peder falan sanır Nerede olduğunu hatırlasana! Otel değil burası. YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Ama ben yakınmıyorum. 2. TUTUKLU: Peki, ya suçsuzsa? YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Suçsuz musun? 50 51

7 STEVE: Evet. YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Eh, yine de birinin hapse girmesi gerek. Birini içeri tıkacaklar. 3. TUTUKLU: Suçsuz olduğunu nasıl söyler? Duruşmayı bu nun için yapıyorlar. Suçlu mu, suçsuz mu, jüri karar verir. Burada söylediklerinin hiçbir önemi yok ki. YAŞÇA BÜYÜK TUTUKLU: Her neyse. Gazetesi olan var mı? KARARMA. AÇILMA: İÇ MEKÂN: BEKLEME ODASI. O BRIEN girer ve STEVE in yanına, sıraya oturur. STEVE, bileğinden sıraya kelepçelidir. O BRIEN (kelepçeleri göstererek): Buna gerek yoktu. STEVE: Buranın onlardan sorulduğunu göstermekten hoşlanıyorlar. Sizce dava nasıl gidiyor? O BRIEN: Daha iyi olabilirdi. STEVE (şaşırır): İyi gitmeyen ne? O BRIEN: Açıkçası, suçsuzluğunu gösterebilecek hiçbir gelişme olmuyor. O jüri üyelerinin yarısı, onları seçerken yaptığımız görüşmede ne demiş olurlarsa olsunlar, sana ilk baktıkları anda suçlu olduğuna inandılar. Gençsin, Siyah sın ve yargılanıyorsun. Daha ne olsun? STEVE: Suçun kanıtlanana kadar suçsuz sayıldığını sanırdım. O BRIEN: Doğru. Ama gerçekte bu, jürinin davayı nasıl gördüğüne bağlıdır. Eğer savunmayla savcılık arasında, kimin doğru söylediğine ilişkin bir yarışma olarak değerlendirilirse, savcılıktan yana oy kullanırlar. Savcı çok önemli biri gibi boy gösteriyor. Kimse onu kötü bir insan olmakla suçlayamaz. Seniyse canavar olmakla suçluyorlar. Jüri kendine, savcı neden yalan söylesin, diye soracaktır. Bizim işimiz, onun yalan söylemediğini, yalnızca yanıldığını göstermek. Kendini nasıl hissediyorsun? Miden hâ lâ kötü mü? STEVE: Biraz daha iyi. O BRIEN: Bugün sırada önemli bir tanık var. Şu Osvaldo Cruz denen kişi. Onun hakkında ne biliyorsun? SAHNE: DIŞ MEKÂN: MAHALLEDE BİR KAPI ÖNÜ. On dört yaşındaki OSVALDO CRUZ, ince uzun ve yapılı biridir. Sol kolunda bir şeytan kafası; sağ elinin üstünde, başparmağıyla işaretparmağının arasında da bir hançer dövmesi vardır. On al - tı yaşındaki, bıçkın görünümlü FREDDY ALOU oturmuş, onarmaya çalıştığı bir çağrı cihazıyla oyalanmaktadır. STEVE de yanlarındadır