T.C. GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ

Ebat: px
Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "T.C. GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ"

Transkript

1 T.C. GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Sonuç Raporu Proje No: 2011/69 Projenin Başlığı TOKAK YEREL ARPA ÇEŞİDİ İÇİNDEN SEÇİLEN SAF HATLARIN BAZI GIDA, YEM VE TARIMSAL ÖZELLİKLER BAKIMINDAN VARYASYONLARI Proje Yöneticisi Prof. Dr. Nejdet KANDEMİR Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Araştırmacı Fatma Ruveyda ALTUNTAŞ Tarla Bitkileri Anabilim Dalı (Nisan / 2012)

2 T.C. GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Sonuç Raporu Proje No: 2011/69 Projenin Başlığı TOKAK YEREL ARPA ÇEŞİDİ İÇİNDEN SEÇİLEN SAF HATLARIN BAZI GIDA, YEM VE TARIMSAL ÖZELLİKLER BAKIMINDAN VARYASYONLARI Proje Yöneticisi Prof. Dr. Nejdet KANDEMİR Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Araştırmacı Fatma Ruveyda ALTUNTAŞ Tarla Bitkileri Anabilim Dalı (Nisan / 2012)

3 ÖZET TOKAK YEREL ARPA ÇEŞİDİ İÇİNDEN SEÇİLEN SAF HATLARIN BAZI GIDA, YEM VE TARIMSAL ÖZELLİKLER BAKIMINDAN VARYASYONLARI Bu çalışmada Tokak yerel arpa çeşidi içinden (PI ) moleküler markörlerle seçilen 25 hat Tokat Kazova şartlarında tarla çalışmalarında incelenmiştir. Araştırmada referans olarak Kanada nın en önemli maltlık arpa çeşidi Harrington ve Türkiye de yaygın şekilde tarımı yapılan bir maltlık arpa çeşidi olan Tokak 157/37 kullanılmıştır. Yapılan çalışmada PI hatları agronomik özellikler yanında (çiçeklenme süresi, bitki boyu, yatma oranı, başakta tane sayısı, başak uzunluğu, biyolojik verim, tane verimi, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, olgunlaşma süresi, hasat indeksi), bazı yem kalite özellikleri (ham kül oranı, ham protein oranı, ADF, NDF) ve çeşitli mineral madde içerikleri (P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Mn, Zn) gibi gıda kalite özellikleri bakımından incelenmiştir. Değerlendirmeye alınan PI hatları agronomik, yem ve gıda kalite özelikleri yönüyle önemli varyasyonlar göstermiştir. Hatların büyük çoğunluğu Tokak 157/37 den daha yüksek Harrington dan ise daha düşük tane verimine sahip olmuşlardır. Değerlendirmeye alınan hatlarda 1000 tane ağırlığı yaklaşık g, hektolitre ağırlıkları ise kg arasında değişmiştir. ADF, NDF oranları referans çeşitlerinden yüksek veya yakın değer göstermişlerdir. % arasında değişen ham protein oranlarındaki farklılıklar da önemli bulunmuştur. PI hatları arasında mineral madde oranları bakımından da önemli varyasyonlar tespit edilmiştir. Hatların demir, bakır ve kalsiyum konsantrasyonları referans çeşitlerine yakın veya yüksek değer göstermiştir. Sonuç olarak, Tokak yerel çeşidinin yüksek genetik çeşitliliğe sahip olduğu, bu çeşit içinden geliştirilen safhatlarda agronomik, yem ve gıda kalite özellikleri açısından ıslahta kullanılabilecekleri varyasyonun bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır. 2012, 47 Sayfa Anahtar Kelimeler: Mineral element içeriği, 1000 tane ağırlığı, Hektolitre ağırlığı, ADF, NDF, Ham protein, Ham kül. Bu çalışma Gaziosmanpaşa Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından desteklenmiştir. (Proje No: 2011/69). i

4 ABSTRACT VARIATIONS IN SOME FOOD, FEED and AGRICULTURAL CHARACTERISTICS of PURE LINES SELECTED from TOKAK BARLEY LANDRACE In this study, twenty-five lines selected from Tokak (PI ) barley landrace using molecular markers were investigated in field studies under Tokat Kazova conditions in Turkey. Harrington, a malting barley variety of Canada, and Tokak 157/37, a commonly grown malting barley variety in Turkey, were used as reference. PI lines were investigated in terms of food and feed quality properties such as crude ash, crude protein, ADF, NDF contents, various mineral contents such as P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Mn, Zn, Cr and some agronomic traits such as heading time, plant height, lodging rate, seeds per head, spike length, biomass yield, grain yield, 1000-seed weight, test weight, days to maturity and harvest index. PI lines investigated showed significant variations in terms of their agronomic, feed and food quality properties. Most of the lines had higher grain yields than Tokak 157/37 and lower than Harrington seed weights and test weights iiort he lines investigated varied from 40 to 51g and 64 to 69 kg, respectively. Their ADF and NDF contents were higher than or similar to those of the reference cultivars. The crude protein contents varied from 12% to 14% and were significantly different among purelines. Significant variations were found among PI lines in terms of mineral contents. Fe, Cu, and Ca consantrations of pure lines were higher than or similar to those of the reference values. As a result, Tokak barley landrace has high genetic variations, and purelines developed from this variety has variations that could be used in breeding for agronomic, feed, and food quality properties. 2012, 47 pages Key Words: Mineral element content, 1000-seed weight, Test weight, ADF, NDF, Crude protein, Crude ash. ii

5 ÖNSÖZ Bu projede Tokak 157/37 yerel arpa çeşidinden moleküler markörlerle seçilmiş 25 hat agronomik özellikleri, hayvan yemi ve mineral madde özellikleri bakımından değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda Tokak 157/37 yerel arpa çeşidinin çalışılan özellikleri yönüyle önemli varyasyonlar gösterdiği belirlenmiştir. Bu proje sonucunda ortaya konulan sonuçların ıslah çalışmalarına temel oluşturabileceği düşünülmektedir. Ayrıca bu çalışma bundan sonra yapılacak çalışmalara kaynak olabilecek niteliktedir. Bu çalışma Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünde yürütülmüş olup Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından 2011/69 numaralı proje kapsamında desteklenmiştir. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimine ve emeği geçen herkese teşekkür ederim. iii

6 İÇİNDEKİLER ÖZET... i ABSTRACT... ii ÖNSÖZ... iii KISALTMALAR DİZİNİ vi ŞEKİLLER DİZİNİ... vii ÇİZELGELER DİZİNİ... viii 1. GİRİŞ KAYNAK ÖZETLERİ 4 3. MATERYAL ve YÖNTEM MATERYAL Deneme Materyali, Yılı ve Yeri Deneme Yerinin İklim Özellikleri Deneme Yerinin Toprak Özellikleri YÖNTEM Deneme Deseni, Ekimi, Bakımı ve Hasatı Verilerin Elde Edilmesi Bitki Boyu (cm) Yatma Oranı (%) Çiçeklenme Süresi (gün) Başakta Tane Sayısı (adet/başak) Başak Uzunluğu (cm) Biyolojik Verim (kg/da) Tane Verimi (kg/da) Bin Tane Ağırlığı (g) Hektolitre Ağırlığı (kg) Olgunlaşma Süresi (gün) Hasat İndeksi (%) Ham Kül Oranı (%) Ham Protein Oranı (%) Asit Deterjan Lif (ADF) Oranı (%).. 16 iv

7 Nötral Deterjan Lif (NDF) Oranı (%) Mineral Madde Oranı (ppm) Verilerin Değerlendirilmesi BULGULAR ve TARTIŞMA Çiçeklenme süresi, Olgunlaşma süresi, Bitki boyu ve Yatma oranı Başakta tane sayısı, Başak boyu, 1000 tane ağırlığı, Hektolitre ağırlığı Tane verimi, Biyolojik verim ve Hasat indeksi Asit Deterjan Lif (ADF), Nötral Deterjan Lif (NDF), Ham kül ve Ham protein oranı Mineral Element Konsantrasyonları (ppm) Makro Element (P, K, Ca ve Mg) Konsantrasyonları Mikro Element (Fe, Cu, Mn ve Zn) Konsantrasyonları Krom (Cr) Elementi Konsantrasyonları SONUÇLAR KAYNAKLAR ÖZGEÇMİŞ v

8 KISALTMALAR DİZİNİ Kısaltmalar ADF NDF H 2 SO 4 NaOH HCI HNO 3 H 2 O 2 ICP B(OH 3 ) ppm ml K P Cu Mn Mg Ca Fe Zn KO SD VK Açıklama Asit Deterjan Lif Nötral Deterjan Lif Sülfürik Asit Sodyum Hidroksit Hidroklorik Asit Nitrik Asit Hidrojen Peroksit Inductively Coupled Plasma Borik asit Milyonda bir kısım Mililitre Potasyum Fosfor Bakır Mangan Magnezyum Kalsiyum Demir Çinko Kareler Ortalaması Serbestlik Derecesi Varyasyon Katsayısı vi

9 ŞEKİLLER DİZİNİ Şekil 3.1. Arazi çalışmalarının yürütüldüğü deneme alanı Şekil 3.2. Hektolitre ağırlığının belirlenmesi Şekil 3.3. Ham protein analizinde kullanılan cihazlar Şekil 3.4. Mineral madde okumasının yapıldığı ICP cihazı.. 18 vii

10 ÇİZELGELER DİZİNİ Çizelge 3.1. Araştırma yerinin iklim özellikleri Çizelge 3.2. Deneme alanı toprağının fiziksel ve kimyasal özellikleri Çizelge 4.1. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin çiçeklenme süresi, olgunlaşma süresi, bitki boyu ve yatma oranına ait varyans analiz sonuçları Çizelge 4.2. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin çiçeklenme süresi, olgunlaşma süresi, bitki boyu ve yatma oranına ait değerler Çizelge 4.3. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin başakta tane sayısı, başak boyu, 1000 tane ağırlığı ve hektolitre ağırlığına ait varyans analiz sonuçları Çizelge 4.4. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin başakta tane sayısı, başak boyu, bin tane ağırlığı ve hektolitre ağırlığına ait değerler Çizelge 4.5. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksine ait varyans analiz sonuçları Çizelge 4.6. PI hatları ile Tokak 157/37 çeşidi ve Harrington çeşidinin tane verimi, biyolojik verim ve hasat indeksine ait değerler Çizelge 4.7. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin ADF, NDF, ham kül ve ham proteinine ait varyans analiz sonuçları Çizelge 4.8. PI hatları ile Tokak 157/37 çeşidi ile Harrington çeşidinin asit deterjan lif (ADF), nötral deterjan lif (NDF), ham kül ve ham protein oranına ait değerler Çizelge 4.9. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum değerlerine ait varyans analiz sonuçları Çizelge PI hatları ile Tokak 157/37 çeşidi ve Harrington çeşidinin kuru yakma metodu ile ICP cihazında P, K, Ca ve Mg değerleri Çizelge PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin demir, bakır, mangan, çinko değerlerine ait varyans analiz sonuçları Çizelge PI hatları ile Tokak 157/37 çeşidi ve Harrington çeşidinin kuru yakma metodu ile ICP cihazında Fe, Cu, Mn ve Zn değerleri Çizelge PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin krom değerlerine ait varyans analiz sonuçları Çizelge 4.14 PI hatları ile Tokak 157/37 çeşidi ve Harrington çeşidinin yaş yakma metodu ile ICP cihazında Cr değerleri. 39 viii

11 1 1. GİRİŞ İnsan ve hayvanların büyümesi ve iyi gelişmesi dengeli beslenmeye bağlıdır. Beslenme ile alakalı 50 bileşenin insan yaşamı için temel ve vazgeçilmez olduğu bilinmektedir. Bu 50 besin bileşeni; su, karbonhidratlar, 10 temel aminoasit, linoleik ve linolenik yağ asitleri, 7 mineral makro element, 16 mineral mikro element ve 13 vitaminden oluşmaktadır (Welch ve Graham, 2004). Mikro besin elementlerinin eksikliği sonucunda bazı hastalıkların meydana geldiği bilinmektedir. Dünya nüfusunun yarısından daha fazlasında, özellikle hamile kadın ve çocuklarda, demir ve çinko eksikliği görülmektedir. Birleşmiş Milletler tarafından yayınlanan bir rapora göre, dünyada iki milyar insan gizli açlık çekmektedir. Yani demir, çinko, iyot, A vitamini ve folik asit dahil birçok vitamin ve mineraller yeterli miktarlarda alınamamaktadır. Bu eksiklikler; insan sağlığı, gelişmesi, çalışma kabiliyeti ve yaşam kalitesi üzerinde olumsuz etkilere sahiptirler (Bouis, 2000; Welch ve Graham, 2004). İnsanoğlunun öncelikli temel besini tahıllardır. (Speedy, 2003). Bu yüzden tarımı yapılan tahılların besin içerikleri bakımından zengin olması önem arz etmektedir. Arpa, hayvan yemi olarak, bira yapımında ve insan beslenmesinde kullanılmaktadır (Grando ve Macpherson, 2005). Bugün dünyada ekimi yapılan arpanın % 65 i hayvan yemi olarak, % 33 ü maltlık olarak bira ve viski yapımında, % 2 si de insan besini olarak gıda endüstrisinde kullanılmaktadır. Ülkemizde ise tüketimin % 90 ı hayvan yemi olarak, kalan kısmı maltlık olarak bira sanayinde ve gıda endüstrisinde kullanılmaktadır. Gıda endüstrisinde kullanılan oran çok düşük olsa da kullanım oranı giderek artmaktadır (Anonim, 2010a). Arpanın gıda olarak kullanımına arpa ekmeği, arpa çayı, bisküvi, kraker, irmik, arpa gevreği ve bebek maması örnek olarak verilebilir (Anonim, 2011a). Tanesindeki yüksek sindirilebilir lif oranı ve yüksek β-glukan oranından dolayı arpa insan beslenmesinde önem kazanmaya başlamıştır. Bazı ülkelerde arpa unu, buğday unu içerisinde katkı maddesi olarak kullanılmaktadır (Sipahi ve ark., 2010). Arpa tanesinin çeşitli mineral maddelerce zengin olduğu ve bu maddelerin hayvanlar açısından da hayati fonksiyonlara sahip oldukları öteden beri bilinmekte olup, hayvan beslemede yaygın biçimde kullanılmaktadır (Sönmez ve Yılmaz., 2000). Arpa tanesi,

12 2 bünyesinde bulundurduğu yaklaşık % 67 karbonhidrat, % 10 protein, % 2 yağ, % 5 selüloz ve kalsiyum, fosfor, potasyum gibi mineraller ile A vitamini, E vitamini ve B vitamini içeriği ile hayvanların beslenmesinde önemli bir yere sahiptir. Hayvan beslenmesinde yoğun şekilde kullanılan arpa, ihtiva ettiği mineral ve vitaminler ile değerli bir yem konumundadır. Yemlik arpa selüloz içeriğinin (%4 6) yüksekliği nedeniyle rumende topaklaşmaları önlendiğinden sindirimi kolaylaştırır. Süt ineklerinde süt yağı ve süt şekerini artırır. Ayrıca süt yağının yumuşamasını engelleyerek kalitesini iyileştirmektedir. Ruminantlar için rumende mikrobiyal protein sentezine uğramadan direkt bağırsağa geçen protein miktarını artırarak, etin protein içeriğini yükseltir (Anonim, 2011b). Arpanın tane komposizyonu konusunda birçok çalışma yürütülmüştür (Guo ve ark., 2003; Aghaee-Sarbarzeh ve ark., 2005; Bekele ve ark., 2005). Bu çalışmalarda arpanın tane komposizyonunu etkileyen faktörler üzerinde durulmuş ve bu faktörler genetik faktörler ve çevresel faktörler olarak sınıflandırılmıştır. Genetik farklılıkların arpanın kimyasal içeriğine etki ettiği ve farklı genotipler arasında farklı oranda mineral madde içeriği bulunmuştur (Guo ve ark., 2003). Birçok ıslah çalışmasında daima verime odaklanılmış, buna karşın özellikle besin kalitesi ihmal edilmiştir. İngiltere de yapılan bir araştırmaya göre, 1940 ila 1991 yılları arasında geliştirilen sebze çeşitleri içerdikleri magnezyumun %24 ünü, kalsiyumun %46 sını, demirin %27 sini ve bakırın %76 sını kaybetmişlerdir. Bir tek domatesin 1940 ta ihtiva ettiği bakırı almak için 1991 ürünü 10 domates yemek gerekmektedir (Anonim, 2010b). Buna benzer bir durumun tahıllar içinde geçerli olabileceği düşünülmekte ve ileriki dönemlerde ıslah çalışmalarında bu ve buna benzer durumlara dikkat edilmesi gerekmektedir. Kültür bitkilerinin verim ve kalite özellikleri bitki ıslahı yoluyla iyileştirilirler. Yani genetik varyasyonlar bir anlamda bitki ıslahının hammaddeleridir. Bazı genetik kaynaklar bitki ıslah programlarında fazlaca kullanılmışlardır ve bu nedenle bazı kültür bitkilerinin gen tabanları oldukça daralmıştır. Bitki ıslahının genetik tabanını geliştirmek için yabani akraba türler ve yerel çeşitler büyük avantajlar sunarlar. Bu noktada kalite özelliklerinin geliştirilmesinde yerel çeşitler avantajlıdır, çünkü istenen

13 3 gen yanında gelen hedeflenmemiş genler yerel çeşitlerden geldiğinde yabani türlere nazaran daha az olumsuz etkilere sahiptirler. Yerel çeşitler morfolojik olarak benzer, fakat genetik olarak farklı popülasyonlardır (Harlan, 1975). Gen bankalarında muhafaza edilen yerel çeşitlerdeki genetik varyasyonun yaklaşık %50-60 ı yerel çeşitler içinde bulunmaktadır (Parzies ve ark., 2000). Ancak yerel çeşitlerdeki genetik varyasyonların bitki ıslahında kullanılabilmeleri için öncelikle genetik varyasyon seviyelerinin belirlenmesi gerekir. Arpanın orijin merkezlerinden birisi olan Türkiye arpa yerel çeşitleri konusundaki araştırmalar arpada verim ve kalite ile ilgili özelliklerin ıslahında yeni alleller bulunması konusunda çok faydalı olabilirler. Yerel çeşitlerin içinde yüksek düzeyde genetik varyasyon bulunmaktadır. (Parzies ve ark. 2000; Jaradat ve ark. 2004). Bu genetik varyasyonun bitki ıslahında kullanılması için belirlenmesi ve karakterize edilmesi gerekir (Alemayehu ve Parlevliet, 1997). Tarımı yapılan ticari çeşitlerin aksine yerel çeşitler yoğun seleksiyonlara maruz kalmamışlardır ve bu nedenle tane kalitesi gibi bugüne kadar ıslaha konu olmayan karakterler için önemli varyasyonlar barındırabilirler (Kandemir ve ark., 2010). Birçok gelişmekte olan ülkede yerel çeşitlerin tarımı, düşük verim potansiyeli ve hastalıklara olan duyarlılıklarından dolayı yapılmamaktadır. Ancak düşük girdili tarım yapılan şartlarda yerel çeşitler yabancı orijinli çeşitlerden daha yüksek verim verebilirler (Ceccarelli ve ark. 1987). Yerel çeşitler safhat seleksiyonu yoluyla verimi artırmak için kullanılabilirler. Ayrıca özellikle olumsuz çevre şartlarına dirençlilik araştırmalarında ve bitki ıslahında ebeveyn olarak kullanılma potansiyelleri bulunmaktadır (Ceccarelli ve Grando, 2000). Bu çalışmada Tokak yerel arpa çeşidinden DNA markörleri kullanılarak seçilmiş olan farklı hatlar başta mineral besinler olmak üzere gıda ve yem kalite özellikleri bakımından incelenerek aralarında kalite ıslahında kullanılabilecek önemli farklılıkların olup olmadığı araştırılmıştır.

14 4 2. KAYNAK ÖZETLERİ Hayvan yemi, malt ve insan yiyeceği olarak kullanılan arpa tanelerinin bileşimi doğrudan veya dolaylı olarak insan beslenmesi ile ilgilidir. Tane bileşimi üzerine çevresel özellikler, yetiştirilen çeşidin genetik yapısı ve uygulanan tarım teknikleri gibi faktörler etkili olmaktadır. Aşağıda arpa tanesinin agronomik, gıda ve yem kalite özelliklerine yönelik çalışmalar sunulmuştur. Kün ve Akbay (1980), Ankara şartlarında yetiştirilen 6 sıralı arpa çeşitleri ile 2 sıralı Tokak 157/37 arpa çeşidinin biralık özellikleri yönüyle incelendiği bir çalışmada, protein oranı bakımından çeşitler arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar bulmuştur. Araştırıcılar, 2 sıralı Tokak çeşidinin en yüksek protein oranı grubuna girdiğini ve 1000 tane ağırlığının 6 sıralı çeşitlerden yüksek olduğunu bildirmişlerdir. Kün ve Akbay (1983), Yemlik ve biralık arpa ıslahında yüksek verimle beraber kalitenin de yüksek olması gerektiğini kalite ölçütlerinden biri olan protein oranının, yemlik arpalarda yüksek (%12-16), biralık arpada ise düşük (%8-12) olması gerektiğini bildirmişlerdir. Bununla birlikte biralık arpada 1000 tane ağırlığının g arasında olması gerektiğini ve arpada 1000 tane ağırlığının yüksek olmasının, iri ve dolgun tanelerin ve bu tanelerin yüksek oranda nişasta içermesinin bir göstergesi olduğunu ifade etmişlerdir. Kılıç (1987), Tokak 157/37, Zafer 160 ve Yeşilköy 87 arpalarının biralık özellikleri ve uygun malt üretim yöntemleri üzerine yaptığı çalışmasında protein oranını %10,4-17,1, 1000 tane ağırlığını 43,60-56,00 g, hektolitre ağırlığını ise 63,40-71,20 kg arasında olduğunu belirlemiştir. Çakır (1988), Osman Tosun Gen Bankası stoklarından seçilen 44 iki sıralı ve 52 altı sıralı arpa hattıyla Ankara ekolojik koşullarında yaptığı araştırmada; başaklanmaya kadar geçen gün sayısını 12 Mart tarihinden itibaren, iki sıralılarda 69,6-85,3 ve altı sıralarda 69,0-81,3 gün, bitki boyunu iki sıralılarda 46,8-70,3 cm altı sıralılarda 61,3-4,9 cm, başak boyunu iki sıralılarda 6,3-10,6 altı sıralılarda 5,3-8,0 cm, ana sap başağında ortalama 1000 tane ağırlığını iki sıralılarda 41,1-59,7 g, altı sıralılarda 40,6-50,4 g arasında, başaktaki tane sayılarını iki sıralılarda 15,7-26,4 adet, altı sıralılarda ise 28,5-

15 5 56,7 adet arasında, başakta tane ağırlığını iki sıralılarda 0,66-1,53 g, altı sıralılarda 1,47-2,75 g arasında ve birim alan tane veriminin iki sıralılarda 159,9-700,7 g/m 2, altı sıralılarda ise 192,4-578,8 g/m 2 arasında değiştiğini tespit etmiştir. Weltzien ve Fiscbeck (1990), Suriye den altı, Ürdün den iki yerel arpa çeşit popülasyonlarından gelen homozigot hatları iyi gelişme koşullarında, kuraklık ve tuz stresinin olduğu bir bölgede agronomik özellikleri bakımından değerlendirmeye almışlardır. Çalışma sonucunda ortalama tane veriminin kg/ha arasında değiştiğini bildirmişlerdir. Kurak ve tuz stresi altında yerel çeşit hatlarının çoğunluğu kontrol çeşitlerine ve ticari çeşitlere göre daha fazla tane verimine sahip olmuşlardır. Denemenin yapıldığı tüm alanlarda yerel çeşit hatlarının hasat indeksi optimuma yakın olmuştur. Yerel çeşit hatlarının bitki boyu, çiçeklenme süresi, protein içeriği ve verim bileşenleri önemli varyasyonlar göstermiştir. Koçak ve ark. (1992), bazı arpa çeşitlerinin matlık kalitesi üzerine yaptıkları araştırmada, 1000 tane ağırlığının 40,7-43,7 g ve protein oranının % 11,6-13,8 arasında değiştiğini saptamışlardır. Ayrıca araştırıcılar düşük protein oranına sahip çeşitlerin yüksek özüt oranı verdiğini belirtmişlerdir. Engin (1994), bazı arpa çeşitleri ve hatlarının verim ve malt özelliklerini incelediği çalışmasında; çeşit ve hatları, verim, 1000 dane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein ve ekstrakt oranı bakımından istatistiki olarak karşılaştırmış ve yerli popülasyondan seçilmiş olan hatların, verim ve malt kalitesi bakımından en yüksek değerler verdiğini saptamıştır. Araştırıcı çalışma sonucunda yerli popülasyonların biralık arpa ıslahında kullanılabilirlik potansiyelini ortaya koymuştur. Alemayehu ve Parlevliet (1997), Etiyopya yerel arpa çeşitleriyle yaptıkları çalışmada yerel çeşitler içindeki neredeyse her bitkinin farklı bir genotipi temsil ettiğini belirtmişlerdir. Araştırıcılar yerel çeşitler içindeki varyasyonların farklı yerel çeşitlere göre değişiklik gösterdiğini, bazen bir yerel çeşitte bir özellik bakımından yüksek varyasyon bulunurken, bir başka yerel çeşitte başka bir özellik bakımından yüksek bir varyasyon bulunduğunu bildirmişlerdir.

16 6 Çölkesen ve ark. (1999), Kahramanmaraş koşullarında yılları arasında 30 arpa genotipiyle yürüttükleri çalışmada; başaklanma süresini gün, başaklanma erme süresini gün, bitki boyunu cm, başak uzunluğunu 7,0-9,7 cm, başakta tane sayısını 21,7-46,9 adet, 1000 tane ağırlığını 37,1-50,8 g, tane verimini ise kg/da olarak bulmuşlardır. Araştırıcılar, genotipler arasında incelenen özellikler bakımından farklılıklar gözlediklerini ifade etmişler ve birim alan tane verimi, başaklanma süresi ve başaklanma erme süresi bakımından yıllar arasındaki farklılıkların da önemli olduğunu belirtmişlerdir. Karadoğan ve ark. (1999), yılları arasında bazı arpa çeşitlerinin uyum yeteneklerini belirlemek amacıyla Isparta ekolojik koşullarında yürüttükleri çalışmalarında, iki yıllık sonuç ortalaması olarak; çeşitler arasında bitki boyunu 52,2-76,6 cm arasında, başak uzunluğunu 5,67-7,35 cm, fertil kardeş sayısını 1,37-2,15 adet, dekara biyolojik verimi 598,2-1028,5 kg/da, tane verimini 275,3-325,1 kg/da, 1000 tane ağırlığını 38,11-50,79 g olarak bulmuşlar ve çeşitler arasında incelenen özellikler bakımından önemli farklılıklar tespit etmişlerdir. Ayrıca, araştırıcılar çalışmada kullanılan çeşitlerin performanslarının yıllık ekolojik farklılıklara göre değiştiklerini bildirmişlerdir. Kıran (1999), yılları arasında Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü arazisinde, Anadolu nun değişik yerlerinden toplanan 500 adet arpa materyalini 11 özellik bakımından incelemiştir. İncelenen özellikler içerisinde bitki boylarının cm, başak boyunun 4-17 cm, başaklanma gün sayısının gün, 1000 tane ağırlığının g, başakta tane sayısının ise 9 ile 20 adet arasında değiştiğini belirtmiştir. Mathison ve ark. (1991), yaptıkları çalışmada iki sıralı Bonanza ve altı sıralı Klondike arpalarının mineral madde konsantrasyonlarını karşılaştırmışlardır. Çalışmaları sonucunda iki ve altı sıralı arpada sırasıyla potasyumu % 1,52 ve % 1,32; demiri 14,7 mg/kg ve 25 mg/kg; bakırı 3,7 mg/kg ve 3,0 mg/kg; manganı 30 mg/kg ve 37 mg/kg; çinkoyu 15 mg/kg ve 12 mg/kg olarak tespit etmişlerdir. Araştırıcılar, çalışmada kalsiyum, fosfor ve magnezyum değerlerini iki ve altı sıralı arpada aynı miktarlarda bulmuşlar ve değerleri sırasıyla % 0,43, 0,09 ve 0,13 olarak elde etmişlerdir.

17 7 Kebebew ve ark. (2001), çiftçilerin yerel çeşitlerde erkencilik, bitki boyu, kardeşlenme, tane rengi ve tane verimi gibi özellikler yönünde aktif seleksiyonlar yapmış olabileceğine işaret etmişlerdir. Buna göre çiftçilerin tarih boyunca yerel çeşitlerde gözle görülür karakterlerde seleksiyonlar yapmış olabilirler. Kenar ve Şehriali (2001), yıllarında Tekirdağ ekolojik koşullarında farklı ekim zamanlarında iki ve altı sıralı arpa çeşitlerinin verim ve verim unsurlarını incelemişlerdir. Araştırma sonuçlarında çeşitler bakımından tane veriminin 286,65-470,01 kg/da, hasat indeksinin % 40,78 53,26 m 2 de başak sayısının 416,50-444,92 adet, bitkide fertil kardeş sayısının 2,12-2,58 adet, bitki boyunun 87,30-102,54 cm, başak uzunluğunun 6,49-7,92 cm, başakta tane sayısının 22,45-44,76 adet, başakta tane ağırlığının 0,97-1,72 g ve 1000 tane ağırlığının 38,22-44,28 g arasında değiştiğini saptamışlardır. Öztürk ve ark. (2001), iki sıralı arpa çeşitlerinde vejetatif dönemin 63,3-70,3 gün, tane dolum süresinin 34,5-40,3 gün, bitki boyunun 41,1-56,1 cm, metrekarede başak sayısının 366,7-491,7 ve başakta tane sayısının 15,4-18,1 adet arasında değiştiğini belirtmişlerdir. Araştırıcılar, bu çeşitlerde ortalama 1000 tane ağırlığını 44,4-53,8 g, tane verimini 197,6-279,4 kg/da, hasat indeksini %28,2-31,9 ve ham protein oranını ise %11,4-13,2 olarak belirlemişlerdir. Çölkesen ve ark. (2002), Kahramanmaraş ve Şanlıurfa koşullarında yılları arasında iki lokasyonda yürüttükleri çalışmalarında 24 iki sıralı ve 1 adet altı sıralı olmak üzere toplam 25 arpa çeşidi kullanmışlar, çalışma sonucunda iki yılın ortalaması olarak tane veriminin 367,2-734,9 kg/da, bitki boyunun 79,50-110,8 cm, başak uzunluğunun 7,53-9,44 cm, 1000 tane ağırlığının 37,14-50,49 g arasında değiştiğini belirtmişlerdir. Şanlıurfa koşullarında ise tane verimi 419,2-540,8 kg/da, bitki boyu 55,98-80,60 cm, başak uzunluğu 5,59-7,24 cm, 1000 tane ağırlığının 41,62-52,52 g protein oranının ise %10,32-11,95 arasında değiştiğini bildirmişlerdir. Brand ve ark. (2003), çalışmalarında birer adet iki sıralı ve altı sıralı arpa ile yaptıkları bir çalışmada çeşitlerdeki ADF, NDF ve ham protein miktarlarını araştırmışlardır. Araştırıcılar, iki sıralı arpada ADF oranını 68 g/kg NDF miktarını 246 g/kg ve ham

18 8 protein miktarını ise 136 g/kg olarak, altı sıralı arpada ise ADF miktarını 94 g/kg, NDF miktarını 290 g/kg ve ham protein miktarını ise 134 g/kg olarak belirlemişlerdir. Ross ve ark. (2004), Kanada da Alberta da 4 yıl süre yaptıkları araştırma sonuçlarına göre; arpada ham protein, ADF ve NDF oranlarını sırasıyla, %14, % 34,5 ve % 58,0 olarak bulmuşlardır. Jaradat ve ark. (2004), Umman arpa yerel çeşidinde başak yoğunluğu, başakçık sayısı, başak ağırlığı ve başakta tane sayısı bakımından büyük varyasyonlar belirlemişlerdir. Kandemir (2004), dört tescilli Türk arpa çeşidi, dört yabancı yatmaya dayanıklı çeşit ve on adet ICARDA hattı ile Tokat ekolojik koşullarında yaptığı üç yıllık çalışmada, yatmanın olduğu yıllarda hassas çeşitlerin veriminin % 20 daha az olduğunu; dönemindeki denemede bitki boyunun 75,0-94,7 cm, başak ağırlığının 0,92-1,89 g, birim alan tane verimin ise 4,02-6,06 t/ha arasında değiştiğini belirtmiştir. Assefa (2005), nın yapmış olduğu bir çalışmada 62 yerel arpa hattı içinden seçilen 8 hattın morfolojik ve genetik özellikleri bakımından değerlendirmiştir. Araştırmacı deneme sonucunda başaklanma süresinin 79,1-92,0 gün, olgunlaşma süresinin gün, bitki boyunun cm ve hasat indeksinin 0,39-0,49 arasında değiştiğini bildirmiştir. Kandemir ve ark. (2005), yaptıkları bir çalışmada; genotip, ekim zamanı ve tohum büyüklüğünün arpa tanesinin mineral içeriğine olan etkisini araştırmışlardır. Bu amaçla 10 farklı orijinli arpa genotipini değerlendirmeye almışlardır. Yazlık ekimlerde bakır konsantrasyonu 3,0-6,4 mg/kg aralığında, çinko konsantrasyonu 19,2-21,5 mg/kg aralığında, mangan konsantrasyonu 8,0-11,4 mg/kg, demir konsantrasyonu 31,6-44,8 mg/kg ve kalsiyum konsantrasyonu ise 78,7-135,7 mg/kg arasında değiştiğini bildirmişlerdir. Kaydan ve Yağmur (2007), Van ilinde ve yetiştirme sezonunda tek lokasyonda yürüttükleri çalışmalarında, 13 arpa (Tokak 157/37, Tarm-92, Orza-96, Bülbül-89, Yesevi-93, Aydanhanım, Kalaycı-97, Karatay-94, Efes-3, Efes 98, Anadolu 98, Çıldır-02 ve Zeynelağa) çeşidi kullanılmıştır. Denemeye alınan arpa çeşitleri arasında incelenen özellikler bakımından önemli derecede farklılıkların olduğu

19 9 belirlemişlerdir. Araştırıcılar İki yıllık ortalama sonuçlara göre arpa çeşitlerinin başaklanma süresi 179,3 (Tarm-92) -189,7 (Bülbül-89) gün, sap uzunluğu 51,2 (Çıldır- 02)- 64,9 (Karatay-94) cm, başak uzunluğu 5,83 (Kalaycı-97)- 7,26 (Aydanhanım) cm, başakta tane sayısı 16,32 (Tarm-92)- 20,24 (Efes-98) adet, başakta tane verimi 0,73 (Tarm-92)- 0,99 (Aydanhanım) g, 1000 tane ağırlığı 41,70 (Tarm-92)- 46,32 (Aydanhanım) g, tane verimi 197,30 (Zeynelağa)- 319,70 (Tarm-92) kg/da ve hasat indeksi % 23,11 (Yesevi-93)- 36,43 (Kalaycı-97) arasında olduğunu belirlemişler ve Tarm-92, Orza-96, Tokak 157/37 ve Bülbül-89 çeşitlerinin, diğer çeşitlere göre Van koşullarında daha verimli olduğunu ifade etmişlerdir. Akıncı ve Yıldırım (2009), 29 farklı Türk yerel arpa çeşidine ait toplam 800 aksesyonu inceleyerek çiçeklenme süresi bakımından geniş varyasyonlar bulduklarını bildirmişlerdir. Araştırıcılar, yağışın fazla olduğu lokasyonlarda seçilmiş bazı aksesyonların yerel kontrol çeşidinden daha yüksek verim verdiğini, ancak yağışın fazla olduğu bölgelerde yatma nedeniyle seçilmiş aksesyonların verimlerinin önemli ölçüde düştüğünü ortaya koymuşlardır. Karahan ve Sabancı (2010), Güneydoğu Anadolu Bölgesi nde (Diyarbakır, Ceylanpınar), bölgeye uyumlarını belirlemek amacıyla 9 arpa çeşidinin (Akhisar-98, Bilgi-91, Bornova-92, Kaya, Sur-93, Süleymanbey-98, Şahin-91, Şerifehanım-98 ve Vamıkhoca-98), verim ve verim unsurları ile birlikte bazı kalite kriterlerini incelemişlerdir. Araştırıcılar, çalışma sonucunda çeşitlerin başaklanma süresinin Ceylanpınar lokasyonunda Diyarbakır a göre 10 gün daha kısa olduğunu saptamışlar, Buna karşın bitki boyunu daha kısa, hektolitre ağırlığı ve protein oranını daha yüksek bulmuşlardır. Araştırmada çeşitlerin tane verimi iki lokasyonun ortalaması olarak kg/da arasında değişiklik göstermiş, en yüksek tane verimi 487 kg/da ile Vamıkhoca-98 çeşidinde, en düşük tane verimi ise Bornova-92 çeşidinde belirlenmiştir. Ceylanpınar da tanede protein oranı yükselmekle birlikte tane veriminin %40 azaldığı görülmüştür. Kendal ve ark (2010), Güneydoğu Anadolu Bölgesi Diyarbakır ve Adıyaman kuru koşullarında yetiştirme sezonunda CIMMYT ve Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü orijinli 10 adet ileri kademede hat ve 2 adet kontrol çeşitlerin (Şahin 91 ve

20 10 Vamıkhoca 98) kullanılarak bir çalışma yürütmüşlerdir. Çalışmadan elde edilen iki lokasyon ortalama sonuçlarına göre; başaklanma süresi 106,6 ile 119,0 gün, bitki boyu 90,0 ile 128,1 cm, hektolitre ağırlığı 59,3 ile 67,1 kg, 1000 tane ağırlığı 31,9 ile 45,1 g, tane verimi 373,9 ile 578,3 kg/da arasında değiştiğini belirlemişlerdir. Araştırıcılar, lokasyonlara göre değişen çevre koşullarında bazı hatlardan, çalışmada kullanılan kontrol çeşitlerine göre daha yüksek verim ve kalite özellikleri elde etmişlerdir. Muhe ve Assefa (2011), Ethiopya ya ait 181 yerel arpa çeşidi arasından seçilen 10 saf hattın başaklanma süresini gün arasında, olgunlaşma süresini gün arasında, bitki boyunu cm arasında, tane verimini ise kg/ha arasında değiştiğini bildirmişlerdir.

21 11 3. MATERYAL VE YÖNTEM 3.1. MATERYAL Deneme Materyali, Yılı ve Yeri Bu araştırma 2011 vejetasyon döneminde Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla bitkileri Bölümü deneme alanında yazlık olarak yürütülmüştür. Deneme materyali olarak Tokak yerel arpa çeşidinden (PI ) moleküler markörlerle genetik çeşitliliğine göre seçilen 25 hat kullanılmıştır. Araştırmada kontrol çeşidi olarak da dünyada iyi tanınan bir maltlık arpa çeşidi olan Harrington ile Türkiye de yaygın şekilde tarımı yapılan Tokak 157/37 kullanılmıştır Deneme Yerinin İklim Özellikleri Tokat ilinin uzun yıllar ortalaması ve araştırmanın yapıldığı yılın iklim verileri Çizelge 3.1 de verilmiştir. Çizelge 3.1. Araştırma Yerinin İklim Özellikleri Aylar İklim Yıllar faktörleri Mayı Şubat Mart Nisan s Hazira n Temmuz Toplam/ Ortalama Yağış (mm) 2011 Uz. Yıl. 22,4 34,3 67,7 39,3 73,5 60,7 59,1 61,4 76,4 37,4 37,9 12,6 337,0 245,0 Ortalama sıcaklık (ºC) 2011 Uz. Yıl 4,6 3,4 7,9 7,5 10,8 12,5 15,2 16,4 19,1 19,8 23,9 22,3 13,6 13,7 Tokat Meteoroloji Müdürlüğü (Anonim, 2011c). Çizelge 3.1 de görüldüğü gibi deneme bölgesinde, deneme yılı ile uzun yıllar arasında aylık yağış dağılımı, toplam yağış miktarı, ortalama sıcaklık bakımından farklar görülmektedir. Deneme yılında araştırma süresi boyunca düşen toplam yağış miktarı, uzun yıllara ait toplam yağış miktarından 92 mm daha fazla olmuştur. Ortalama sıcaklık ise uzun yıllar ortalamasından 0,1 ºC daha düşük gerçekleşmiştir.

22 Deneme Yerinin Toprak Özellikleri Deneme alanının 0-15 ve cm derinliklerinden alınan toprak örneğinin bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri Çizelge 3.2 de verilmiştir. Çizelge 3.2. Deneme alanı toprağının fiziksel ve kimyasal özellikleri Bünye Toplam tuz (%) ph Kireç (%) P 2 O 5 (kg/da) K 2 O (kg/da) Azot (%) Organik madde (%) Killi 0,013 8,17 4,5 12,42 44,13 0,12 1,38 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü Toprak analiz laboratuarı, (2011). Deneme alanının toprağı killi, tuzsuz, kuvvetli alkali, az kireçli, bitkiler tarafından alınabilir fosfor bakımından fazla, potasyum bakımından yeter, azot bakımından ve organik madde açısından düşük bulunmuştur YÖNTEM Deneme Deseni, Ekimi, Bakımı ve Hasatı Bu araştırma Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla bitkileri Bölümü deneme alanında Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Bitkiler 20 cm sıra aralığı, 3 m sıra boyu, 5 sıra halinde ekilmiş ve ekim miktarı 20 kg/da olarak ayarlanmıştır. Ekim 19 Şubat 2011 tarihinde yapılmıştır. Çıkışlar yaklaşık 1 Mart 2011 tarihinde gerçekleşmiştir. Parseller arasına hatların yatmasının birbirini etkilememesi için birer sıra yatmaya dayanıklı bir buğday çeşidi ekilmiştir. Parsellere triple süperfosfat ve amonyum nitrat halinde dekara 7,5 kg P 2 O 5 ve 8 kg N hesabıyla gübre uygulaması yapılmıştır (Kandemir, 2004). Fosforlu gübrenin tamamı ve azotlu gübrenin yarısı ekimle birlikte, azotlu gübrenin diğer yarısı sapa kalkma dönemi öncesi verilmiştir. Geniş yapraklı yabancı otlarla 2,4-D ile kimyasal mücadele yapılmıştır. Bitkilerin hasadı taneler sarı olum dönemine geldiğinde elle yapılmış, gevşek demet halinde kurutulduktan sonra makineyle harmanlanmıştır.

23 13 Şekil 3.1. Arazi çalışmalarının yürütüldüğü deneme alanı Verilerin elde edilmesi Bitki boyu (cm): Her parselden tesadüfen seçilen 20 bitkinin başak ucu (kılçık hariç) ile toprak yüzeyi arasındaki dikey uzaklık ölçülerek belirlenmiştir (Kandemir ve ark., 2000) Yatma oranı (%): Her parselde yatan bitkilerin oranı gözleme dayalı % olarak belirlenmiştir (Kandemir ve ark., 2000) Çiçeklenme süresi (gün): Çıkış tarihinden bitkilerin %50 sinin kılçıklarını veya başağını çıkardığı tarihe kadar geçen süre gün olarak hesaplanarak belirlenmiştir (Kandemir ve ark., 2000) Başakta tane sayısı (adet/başak): Her parselden rastgele seçilen 20 başaktaki tane sayısı sayılarak belirlenmiştir (Turan, 2008) Başak uzunluğu (cm): Her parselden hasat öncesi alınan 20 şer başak örneği başak alt boğumundan kılçıklar hariç başakta en üst başakçık ucuna kadar olan uzunluk cm olarak ölçülüp, ortalaması alınarak hesaplanmıştır (Turan, 2008) Biyolojik verim (kg/da): Hasat edilen parsel ürünleri, 5 gün süreyle deneme alanında kurumaya bırakılmış ve daha sonra bu ürünler tartılarak kg/da a çevrilmiştir (Akdeniz ve ark., 2004).

24 Tane Verim (kg/da): Parsellerdeki bitkiler harman edildikten sonra elde edilen tane ürünü temizlenip tartılarak elde edilen değerler kg/da a çevrilerek hesaplanmıştır (Turan, 2008) tane ağırlığı (g): Parseller harman edildikten ve kurutulduktan sonra dört adet 100 tane sayılmış ve ortalama ağırlıkları üzerinden 1000 tane ağırlığı belirlenmiştir (Kandemir ve ark., 2000) Hektolitre ağırlığı (kg): Tohumlar kılçıklarından tamamen ayrıldıktan sonra 4 adet 250 ml ölçüm yapılmış ve hektolitre ağırlıkları hesaplanmıştır. Şekil 3.2. Hektolitre ağırlığının belirlenmesi aşamaları Olgunlaşma Süresi (gün): Olgunlaşma gün sayısı, ekimden bitki ve yaprakların tamamının sarardığı tarih dikkate alınarak belirlenmiştir (Öztürk ve ark., 2007) Hasat İndeksi (%): Her parsele ait tane verimi o parsele ait biyolojik verime oranlanmış, daha sonra % olarak hesaplanmıştır (Turan, 2008) Ham Kül Oranı (%): Ham besin analizleri yapmak için laboratuar değirmeninde, öğütülerek hazırlanan örneklerden 1 g tartılmıştır. İçinde öğütülmüş arpa örneği bulunan krozeler 550 C ye ayarlı yakma fırınına konularak 4-5 saat yakılmıştır. Bu sıcaklıkta kömürleşme olmayacak şekilde, kül açık griden beyaza değişen bir renge

25 15 ulaşana kadar yakma fırınında tutulmuştur. Yaklaşık 100 C ye soğutulduktan sonra krozeler desikatöre alınmış ve yeterince soğutulduktan sonra tartılmıştır. Aşağıdaki formülde tartım sonuçları yerine koyularak % ham kül oranı belirlenmiştir (Kutlu, 2008). % Ham kül = c a 100 b - a a: kroze darası b: kroze darası + numune c: kroze darası + kül Ham Protein Oranı (%): Öğütülmüş arpa numunesi derişik H 2 SO 4 ile yakılmak suretiyle arpada bulunan azotun önce amonyum sülfata sonra alkali (sodyum hidroksit) ile amonyağa dönüştürülerek, titrasyonla amonyaktaki azot miktarının hesaplanmasıdır. Ham protein analizi üç ana aşamadan oluşmuştur. Bu aşamalar; yaş yakma, destilasyon ve titrasyondur. Yaş yakma aşamasında arpa numunesinden ortalama 0,5 g tartılarak Kjeldahl tüpüne konulmuş, üzerine reaksiyonu hızlandırmak için Kjeldahl tableti (MERCK TP ) konulmuştur. Kjeldahl tüpüne sülfürik asit (H 2 SO 4 ) ilave edilmiştir. İçerisine örnek, katalizör ve sülfürik asit eklenen Kjeldahl tüpleri yaş yakma ünitesine yerleştirilmiştir. Yaş yakma süresince buharlaşan H 2 SO 4 ü ortamdan uzaklaştırmak için vakum sistemi çalıştırılmıştır. Tüp içeriği berrak sarımsı renk oluşana kadar (yaklaşık 4-5 saat) yaş yakma işlemine devam edilmiş ve istenilen renk elde edilince tüp yaş yakma ünitesinden alınarak soğumaya bırakılmıştır. Her yaş yakma seti için bir adet kör kullanılmıştır. Yaş yakma işlemi tamamlandıktan sonra destilasyon aşamasına geçilmiştir. Destilasyon aşamasında ilk olarak soğuyan örnekler destilasyon cihazının tüp kısmına yerleştirilmiştir. Cihazın destile içeriği toplayıcı kısmına da içerisinde 37 ml % 4 lük borik asit çözeltisi bulunan erlenmayer yerleştirilmiş, cihazın destilasyon zaman düğmesi ayarlanmadan önce tepkime bitene kadar NaOH verilmiş ve destilasyon zaman düğmesi 4 dakikaya ayarlanarak destilasyon işlemi başlatılmıştır. Destilasyon işlemi bitiminde Kjeldahl tüpü cihazdan alınarak ve içeriği çeşme suyunun açık olduğu lavaboya yavaşça dökülmüştür. Destilasyon işlemine başlamadan önce içeriği pembe, destilasyon bitiminde yeşil olan erlen ise cihazdan alınmış, erlen cihazdan alınırken erlenin içine değen hortumun ucu piset yardımıyla

26 16 temizlenmiştir. Cihazdan ayrılan erlenmayer emniyetli bir alanda titrasyon için beklemeye alınmıştır. Destilasyon ünitesinden alınan erlenmayer içerisindeki yeşil renkli sıvı [amonyumborat (NH 4 ) BO 3,] 0,2 N HCl asit çözeltisi ile titre edilmiştir. Renk, pembe-soğan kabuğu rengine dönüşünce titrasyona son verilerek, titrasyonda harcanan HCl miktarı kaydedilmiştir (Kutlu, 2008). A= [Tit. Har. HCL- Kör. İçin harcanan HCL] 0,2 1,4007 B= A / [Örnek (g) Kuru Madde / 100 ] Ham Protein Oranı (%) = B 5,83 ( Faktör: Arpa, çavdar, yulaf ve darıda) Şekil 3.3. Ham protein analizinde kullanılan cihazlar Asit Deterjan Lif (ADF) Oranı (%): Ancom F57 torbalarının üzerleri numaralandırılıp darası alındıktan sonra her birisinin içine 0,5 g öğütülmüş örnekler konulmuştur. Bir tane de kör için boş torba tartılmıştır. Ancom F57 torbaları üst kenara 4 mm uzaktan heat sealer aleti yardımıyla kapatılmıştır. Ancom F57 torbaları sallandığında içerisindeki arpa örnekleri düzenli olarak dağılması sağlanmıştır. Hazırlanan örnekleri katlı torba rafının içerisine her gözde üç Ancom F57 torbası olacak şekilde yerleştirilmiştir. 24 adet örnek için ml önceden hazırlanan ADF Solüsyonu (ADF çözeltisi içeriği; Ankom Acid Detergent Dry powder CTAB - Ankom FAD20C, 1N H 2 SO 4 ) ilave edilerek 100 ºC de 60 dakika kaynatılmıştır. Kaynatma sonunda haznedeki çözelti boşaltılmış, 2 defa sıcak saf su 1defada soğuk saf su ile yıkanan torbalar plastik taşıyıcıdan alınarak 3 5 dakika asetonla yıkanmıştır. Asetonla yıkama işleminden sonra torbalar önce ortam sıcaklığında yaklaşık 1 saat

27 17 kadar, daha sonra da 105 ºC de 2-4 saat kurutulup tartılmış ve yemlerin % ADF içerikleri hesaplanmıştır (Kutlu, 2008) Nötral Deterjan Lif (NDF) Oranı (%): Ancom F57 torbalarının üzerleri numaralandırılıp darası alındıktan sonra her birisinin içine 0,5 g öğütülmüş örnekler konulmuştur. Bir tane de kör için boş torba tartılmıştır. Ancom F57 torbaları üst kenara 4 mm uzaktan heat sealer aleti yardımıyla kapatılmıştır. Ancom F57 torbaları sallandığında içerisindeki arpa örnekleri düzenli olarak dağılması sağlanmıştır. Hazırlanan örnekleri katlı torba rafının içerisine her gözde üç Ancom F57 torbası olacak şekilde yerleştirilmiştir. 24 adet örnek için 2 lt NDF çözeltisi (NDF çözeltisi içeriği; Ankom Neutral Detergent Dry powder Ankom FND20C, Triethylene Glycol) ilave edilerek 100 ºC de 75 dakika kaynatılmıştır. Kaynatma sonunda haznedeki çözelti boşaltılmıştır. Daha sonra cihazın kapağı tamamen açılarak içerisine C sıcaklığında 2000 ml (katlı torba rafının üzerini örtecek kadar) sıcak saf su ve 4 ml alfa amilaz eklenmiştir. Zaman sayacı 5 dakikaya ayarlanmış ve süre bitiminde cihaz içerisindeki su tekrar boşaltılmıştır. Yukarıda yapılan sıcak su + 4 ml alfa amilaz ile kaynatma-yıkama işlemi 1 kez daha yapılmış ve böylece toplam 2 kez tekrarlanmıştır. Cihaza son olarak katlı torba rafının kolay alınmasını sağlamak amacı ile 2000 ml soğuk saf su ilave edilmiştir. Saf su tahliye edildikten sonra katlı torba rafı çıkartılmıştır. Torbalar 250 ml lik behere konur ve üzerlerini kaplayacak şekilde aseton eklenmiştir. Beherde torbalar 3-5 dakika kaldıktan sonra çıkartılmış ve asetonun uzaklaşması için yavaşça sıkılmıştır. Asetonla yıkama işleminden sonra torbalar önce ortam sıcaklığında yaklaşık 1 saat kadar, daha sonra da 105 ºC de 2-4 saat kurutulup tartılmış ve % NDF içerikleri hesaplanmıştır (Kutlu, 2008). % ADF ve % NDF ; Örnek (g) x Kuru Madde/100= A Örnek+Torba (g)- [Torba (g) x Kör ağırlığı]=b 100 x B / A formülüyle hesaplanmıştır. Kör ağırlığı: Boş torbanın kurutulduktan sonraki ağırlığı/darası.

28 Mineral Madde Oranı (ppm): Tane örneklerinde, P (fosfor), K (potasyum), Ca (kalsiyum), Mg (magnezyum), Fe (demir), Cu (bakır), Mn (mangan) ve Zn (çinko) konsantrasyonları kuru yakma metodu, Cr (Krom) miktarlarına bakmak için yaş yakma metodu uygulanmış ve elde edilen süzüklerde yukarıda bahsedilen elementlerin okunması ICP cihazında (Optima Perkin Elmer 2100) yapılmıştır. Kuru yakma metodu: Arpa tanesinden 0,5 g tartılarak yakma şişelerine konulmuştur. Daha sonra örnekler kül fırınında en az 6 saat 550 C de yakılmış ve yakma işlemi bittikten sonra örnekler soğumaya bırakılmıştır. Soğuyan örneklerin üzerine 1/3 lük 2 ml HCI ve 18 ml saf su ilave edilerek son hacim 20 ml ye tamamlanmıştır. Örneklerin kapakları kapatılarak iyice çalkalandıktan sonra mavi bant filtre kâğıdı yardımı ile süzük alınmıştır (Kaçar, 2008). Elde edilen süzüklerde P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Mn ve Zn okuması ICP cihazında yapılmıştır. Yaş yakma metodu: Örnekleri Milestone Ethos D kapalı mikrodalga sisteminde çözmek için 100 ml lik teflon kaplar kullanılmıştır. Çözünürleştirme işleminde şu program kullanılmıştır. 2 dak. 250 W; 2 dak. 0 W; 6 dak. 250 W; 5 dak. 400 W; 8 dak. 550 W; bekleme: 8 dak. Standart referans maddelerden 0,2 g gerçek örneklerden ise 1 g kullanılmıştır. Örnekler 6 ml derişik HNO 3 ve 2 ml derişik H 2 O 2 karışımında çözülerek deiyonize saf suyla 10 ml ye tamamlanmıştır ( Tüzen, 2003) Şekil 3.4. Mineral madde okumasının yapıldığı ICP cihazı (Optima Perkin Elmer 2100)

29 Verilerin Değerlendirilmesi Elde edilen bulgular denemenin kuruluş yöntemi olan Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre varyans analizlerine tabi tutulup, sonuçlar MSTAT istatistiksel analiz programı kullanılarak Duncan testine göre karşılaştırılmıştır (Freed ve Eisensmith, 1986).

30 20 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Çiçeklenme süresi, Olgunlaşma süresi, Bitki boyu ve Yatma oranı Çiçeklenme süresi bakımından incelenen hatlar arasında % 1 düzeyinde farklılıklar bulunmuştur (Çizelge 4.1). Çiçeklenme süresi bakımından değerlendirmeye alınan PI hatları arasında 217 numaralı hat 80,3 gün ile diğer hatlardan belirgin derecede daha geç çiçeklenmiş ve kontrol çeşitleriyle aynı değeri göstermiştir (Çizelge 4.2). En erken çiçeklenme ise 51 ve 215 numaralı hatlarda 75,0 gün olarak gerçekleşmiştir. Genel olarak değerlendirildiğinde en erken ve en geç çiçeklenen hatlar arasındaki süre farkı yaklaşık bir haftadır. Benzer şekilde yerel çeşitleri inceleyen Akıncı ve Yıldırım (2009) yerel çeşitler içerisinde çiçeklenme süresinde 15 güne varan farklılıklar gözlemlemişlerdir. Yine Assefa (2005) yaptığı çalışmasında 62 yerel arpa hattı içinden seçilen 8 hattın çiçeklenme süresinin 79,1-92,0 gün arasında değiştiğini bildirmiştir. Bu durum yerel çeşitler içinde çiçeklenme zamanı bakımından önemli varyasyonlar bulunduğunu göstermektedir. Olgunlaşma süreleri bakımından denemeye alınan PI hatları arasında %1 düzeyinde farklılıklar bulunmuştur (Çizelge 4.1). En uzun olgunlaşma süresi 217 numaralı hatta 130,3 gün olarak tespit edilmiş ve bu olgunlaşma süresi ile 217 numaralı hat diğer hatlardan tamamen farklı olgunlaşma süresine sahip olmuştur (Çizelge 4.2). En kısa olgunlaşma süresi 221 numaralı hatta 124,7 gün olarak belirlenmiştir. Denemeye alınan hatlar kendi aralarında karşılaştırıldığında 217 numaralı hattın diğer tüm hatlardan farklı olduğu belirlenmiştir. Yapılan bir çalışmada 62 yerel arpa hattı içinden seçilen 8 hattın agronomik özellikleri yönüyle kendi içerisinde farklılıklar gösterdiği ve olgunlaşma sürelerinin gün arasında değiştiği ortaya konulmuştur (Assefa, 2005). Bu nedenle, anlaşılmaktadır ki çiçeklenme süresinde olduğu gibi olgunlaşma süresinde de yerel çeşitler içinde genetik varyasyonlar bulunmaktadır. Bitki boyu bakımından değerlendirmeye alınan PI hatları arasında %1 düzeyinde farklılıklar bulunmuştur (Çizelge 4.1). En kısa boylu 67 numaralı hat (93,0 cm) olmuş ve bu hattı 94,5 cm ile 62 numaralı ve 94,6 cm ile 215 numaralı hat izlemiştir. 217 numaralı hat 108,8 cm ile en uzun boylanarak diğer tüm hatlardan tamamen farklı bir değere sahip olmuştur (Çizelge 4.2). 217 numaralı hattı 101,6 cm ile 208 numaralı hat ve 101,1 cm ile 53 numaralı hat takip etmiştir. Kontrol çeşitlerinden

31 21 Harrington 109,1 cm, Tokak 157/37 115,4 cm boylanmıştır. Harrington en uzun boylu hattan 1 cm, Tokak 157/37 ise 7 cm daha uzun boylu olmuştur (Çizelge 4.2). Bitki boyu ile ilgili yapılan bir çalışmada Weltzien ve Fischbeck, (1990) Suriye ve Ürdün den toplam sekiz adet yerel çeşit popülasyonlarından seçilen homozigot hatları bitki boyu bakımından değerlendirmiş ve hatlar arasında farklı bitki boyunun olduğunu ve kontrol çeşitleri ile karşılaştırıldığında hatların büyük çoğunluğunun kontrol çeşitlerinden yüksek boylu olduğunu bildirmişlerdir. PI hatları yatma oranları bakımından değerlendirildiğinde % 5 düzeyinde farklılıkların olduğu görülmüştür (Çizelge 4.1). Hatların yatma oranı % 68,07-90,00 arasında değişiklik göstermiştir (Çizelge 4.2). Referans çeşitlerinden olan Harrington % 42,78 ile en düşük yatma oranına sahip olurken, Tokak 157/37 ise % 83,85 ile yüksek yatma oranına sahip olmuştur. Değerlendirmeye alınan hatlar arasında istatistiki olarak herhangi bir fark görülmemiştir. Yatma arpada tane verimini ve ürün kalitesini önemli ölçüde etkileyen olumsuz bir özelliktir. Özellikle yıllık yağışın 400 mm üzerinde olduğu yerlerde ve yıllarda arpada ciddi verim kayıpları yaşanmaktadır (Akar ve ark., 1999). Buna göre, yatma Tokat ekolojik şartlarında arpa çeşitlerinin seçiminde dikkate alınması gereken en önemli özelliklerden birisidir. Arpada bitki boyu yatmayı etkileyen en önemli bitkisel özelliktir (Anderson ve ark., 1985). Kandemir (2004) 100 cm üzerinde olan arpaların yattığını bildirmiştir. Değerlendirilmeye alınan hatların bitki boyu 100 cm in altında olmasına rağmen yatma görülmüştür. Yapılan bir başka çalışmada ise kurak şartlar altında dahi yerel çeşitlerde yatma görüldüğü belirlenmiştir (Akıncı ve Yıldırım, 2009). Bu da göstermektedir ki yatma oranı yerel çeşitlerde yüksektir. Bu nedenle yatma özelliği yerel çeşit hatlarının doğrudan çeşit olarak kullanımını sınırlayacak durumdadır. Çizelge 4.1. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin çiçeklenme süresi, olgunlaşma süresi, bitki boyu ve yatma oranına ait varyans analiz sonuçları VK V VK SD Tekerrür Hat Hata Çiçeklenme Olgunlaşma Bitki boyu (cm) Yatma oranı (%) süresi (gün) süresi (gün) KO F KO F KO F KO F 0,593 1,8326 ÖD 0,346 0,7295 ÖD 15,896 1,7713 ÖD 1245,61 6,4177 ** 7,906 24,443 ** 9,972 21,0441 ** 69,470 7,7409 ** 378,13 1,9482 * 0,323 0,474 8, ,09 ÖD: Önemli değil, * : 0,05 düzeyinde önemli, **: 0,01 düzeyinde önemli

32 22 Çizelge 4.2. PI hatları ile Tokak 157/37 ve Harrington çeşitlerinin çiçeklenme süresi, olgunlaşma süresi ve bitki boyuna ait değerler Harrington Çiçeklenme ** 80,3 süresi A ** Olgunlaşma ** 132,7 süresi A ** Bitki boyu ** 109,1 (cm) A Yatma oranı * 42,78 (%) B Tokak 157/37 80,3 (gün) A 130,3 (gün) B 115,4 A 83,85 A 40 75,3 EF 127,7 C 96,2 BC 72,29 A 44 76,0 EF 125,7 EFG 99,8 BC 90,00 A 46 77,7 CD 127,0 CDE 97,9 BC 76,92 A 50 75,7 EF 125,7 D-G 99,5 BC 90,00 A 51 75,0 F 126,0 C-G 96,6 BC 90,00 A 53 79,0 B 127,7 C 101,1 B 76,92 A 56 76,0 EF 125,7 D-G 98,8 BC 68,07 A 59 75,3 EF 125,3 EFG 96,0 BC 76,92 A 61 76,0 EF 126,0 D-G 96,3 BC 90,00 A 62 75,3 EF 125,7 D-G 94,5 BC 90,00 A 64 78,0 BC 127,3 CD 97,4 BC 78,93 A 67 76,3 DEF 125,7 D-G 93,0 C 90,00 A ,0 EF 126,3 C-G 98,8 BC 68,07 A ,3 EF 126,7 C-F 98,3 BC 70,08 A ,7 DE 126,3 C-G 99,1 BC 75,00 A ,3 DEF 126,3 C-G 101,6 B 90,00 A ,7 EF 125,3 EFG 97,3 BC 85,69 A ,7 EF 125,0 FG 97,7 BC 70,69 A ,7 DE 127,0 CDE 97,5 BC 90,00 A ,0 F 125,0 FG 94,6 BC 76,92 A ,3 A 130,3 B 108,8 A 68,07 A ,3 EF 124,7 G 100,3 BC 90,00 A ,3 EF 126,3 C-G 98,9 BC 90,00 A ,0 EF 125,7 D-G 97,7 BC 76,92 A ,3 DEF 126,0 D-G 97,2 BC 90,00 A * Aynı harf grubuna giren ortalamalar arasında Duncan testine göre %5 seviyesinde önemli farklılıklar yoktur. ** Aynı harf grubuna giren ortalamalar arasında Duncan testine göre %1 seviyesinde önemli farklılıklar yoktur Başakta tane sayısı, Başak boyu, 1000 tane ağırlığı, Hektolitre ağırlığı Başakta tane sayısı bakımından denemeye alınan PI hatları arasında %1 düzeyinde farklılıklar bulunmuştur (Çizelge 4.3). Arpada verim başakta tane sayısı, birim alanda başak sayısı ve 1000-tane ağırlığı karakterlerinin etkileşimi sonucu ortaya çıkmaktadır. Başakta tane sayısı bakımından incelenen hatlar arasında en yüksek tane sayısı 61 numaralı hatta 23,30 adet ile belirlenmiştir (Çizelge 4.4). En az başakta tane sayısı 51 numaralı hatta 20,40 adet ile belirlenmiştir. Hatların kendi aralarında istatistiksel olarak farklılık bulunmayıp başakta bulunan tane sayısı 20,40 adet ile 23,30

Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi. İçeriklerine Etkisi EMRE CAN KAYA

Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi. İçeriklerine Etkisi EMRE CAN KAYA Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi EMRE CAN KAYA NAZLI ZEYNEP ARIÖZ AYŞENUR ŞAHIN ABDULLAH BARAN İçeriklerine Etkisi 1. GİRİŞ Tarımda kimyasal girdilerin azaltılması

Detaylı

Ege Sahil Kuşağına Uygun Kavuzsuz Yulaf Çeşidinin Geliştirilmesi Beslenme Yaklaşımı

Ege Sahil Kuşağına Uygun Kavuzsuz Yulaf Çeşidinin Geliştirilmesi Beslenme Yaklaşımı Ege Sahil Kuşağına Uygun Kavuzsuz Yulaf Çeşidinin Geliştirilmesi Beslenme Yaklaşımı 07.10.2016 Özge YILDIZ Gıda Yük. Müh. Aydın İMAMOĞLU, Seda PELİT Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü İzmir Proje:

Detaylı

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt 20, Sayı 1, 91-97, 2016 Süleyman Demirel University Journal of Natural and Applied Sciences Volume 20, Issue 1, 91-97, 2016 DOI: 10.19113/sdufbed.23066

Detaylı

Abdulveli SİRAT 1* İsmail SEZER 2

Abdulveli SİRAT 1* İsmail SEZER 2 YYÜ TAR BİL DERG (YYU J AGR SCI) 2013, 23(1): 10 17 Geliş Tarihi (Received): 20.07.2012 Kabul Tarihi (Accepted): 21.11.2012 Araştırma Makalesi/Research Article (Original Paper) Samsun Ekolojik Koşullarında

Detaylı

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER Dünya üzerinde çay bitkisi, Kuzey yarımkürede yaklaşık 42 0 enlem

Detaylı

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA ANADOLU, J. of AARI 10 (2) 2000, 35-45 MARA DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Hasan KILIÇ İrfan ÖZBERK Fethiye ÖZBERK

Detaylı

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 26,21(3): 318-322 J. of Fac. of Agric., OMU, 26,21(3): 318-322 SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ İlknur

Detaylı

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-1):151-157 Araştırma Makalesi (Research Article) Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim

Detaylı

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ Yulafın Kökeni Yulafın vatanını Decandolle Doğu Avrupa ve Tataristan; Hausknecht ise orta Avrupa olduğunu iddia etmektedir. Meşhur tasnifçi Kornicke ise Güney Avrupa ve Doğu Asya

Detaylı

Tokat-Kazova Şartlarına Uygun Maltlık Arpa Çeşitlerinin Belirlenmesi. Determination of Malting Barley Cultivars Suitable for Tokat-Kazova Conditions

Tokat-Kazova Şartlarına Uygun Maltlık Arpa Çeşitlerinin Belirlenmesi. Determination of Malting Barley Cultivars Suitable for Tokat-Kazova Conditions GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 24, 21 (2), 94-1 Tokat-Kazova Şartlarına Uygun Maltlık Arpa Çeşitlerinin Belirlenmesi Nejdet Kandemir Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü,

Detaylı

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi U. Ü. ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2007, Cilt 21, Sayı 1, 59-68 (Journal of Agricultural Faculty of Uludag University) Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim

Detaylı

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2005, 11 (1) 98-103 Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri Mehmet ATAK 1 Cemalettin Yaşar ÇİFTÇİ 1 Geliş Tarihi:

Detaylı

Ürün Kataloğu

Ürün Kataloğu Ürün Kataloğu 2017-2018 www.kilercioglutarim.com Hakkımızda Kilercioğlu Tarım ve Tohumculuk, 2013 yılında, İzmir de faaliyetine başlamıştır. Sahip olduğu bilgi ve tecrübeyi siz değerli müşterileri ile

Detaylı

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü ADİ İĞ TESCİL RAPORU GATAEMD135(SAYAR) ANKARA 2015 GATAEMD135(SAYAR) ADİ İĞ ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Detaylı

*Bu makale Doktora tezinin bir bölümüdür yılında OMÜ Fen Bilimleri Enstitüsü tarafından kabul edilmiştir.

*Bu makale Doktora tezinin bir bölümüdür yılında OMÜ Fen Bilimleri Enstitüsü tarafından kabul edilmiştir. Akademik Ziraat Dergisi 6(1):23-34 (2017) ISSN: 2147-6403 http://azd.odu.edu.tr Araştırma (Research) Samsun ekolojik koşullarında bazı iki sıralı arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) çeşitlerinin verim,

Detaylı

Yerfıstığında Gübreleme

Yerfıstığında Gübreleme Yerfıstığında Gübreleme Ülkemizin birçok yöresinde ve özellikle Çukurova Bölgesi nde geniş çapta yetiştiriciliği yapılan yerfıstığı, yapısında ortalama %50 yağ ve %25-30 oranında protein içeren, insan

Detaylı

ISPARTA YÖRESİNDE YETİŞTİRİLEN ARPA KÖY ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ

ISPARTA YÖRESİNDE YETİŞTİRİLEN ARPA KÖY ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2007, 20(2),163-169 ISPARTA YÖRESİNDE YETİŞTİRİLEN ARPA KÖY ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ Zekeriya AKMAN Burhan KARA a Süleyman Demirel

Detaylı

Sait GEZGİN, Nesim DURSUN, Fatma GÖKMEN YILMAZ

Sait GEZGİN, Nesim DURSUN, Fatma GÖKMEN YILMAZ FARKLI ŞEKİL VE DOZLARDA UYGULANAN TKİ HÜMAS IN EKMEKLİK BUĞDAYIN BAYRAK YAPRAK BESİN ELEMENTİ KONSANTRASYONU, VERİM VE TANE PROTEİN KAPSAMINA ETKİLERİ Sait GEZGİN, Nesim DURSUN, Fatma GÖKMEN YILMAZ Bu

Detaylı

DUFED 4(2) (2015) 77-82

DUFED 4(2) (2015) 77-82 DUFED 4(2) (2015) 77-82 Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi dergi anasayfa: http://www.dufed.org Tek melez mısır genotiplerinin Diyarbakır şartlarındaki performanslarının belirlenmesi Determination

Detaylı

Antepfıstığında Gübreleme

Antepfıstığında Gübreleme Antepfıstığında Gübreleme Tam verime çok geç yatan (8-10 yıl) antepfıstığı uzun ömürlü bir meyve ağacıdır. Hiçbir meyve ağacının yetiştirilemediği kıraç, taşlık ve kayalık arazilerde bile yetişebilmektedir.

Detaylı

KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ

KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ GAP IV. Tarım Kongresi 1540-1546 pp., Şanlıurfa, Eylül 2005 KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ Hasan KILIÇ 1 Halil KARAHAN 2 Ali ĠLKHAN

Detaylı

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1) Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 2004, 14(1): 47-51 Geliş Tarihi: 08.09.2003 Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Detaylı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı iii ÖZET Yüksek Lisans Tezi AYDIN EKOLOJĐK KOŞULLARINDA FARKLI EKĐM ZAMANI VE SIRA ARALIĞININ ÇEMEN (Trigonella foenum-graecum L.) ĐN VERĐM VE KALĐTE ÖZELLĐKLERĐNE ETKĐSĐ Đmge Đ. TOKBAY Adnan Menderes

Detaylı

BİBER YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME

BİBER YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME BİBER YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME Ülkemizin birçok yerinde acı-tatlı taze biber, dolmalık, kurutmalık ve sanayi tipi (salçalık) biber yetiştiriciliği yapılmaktadır. Çeşitlere göre değişmekle birlikte

Detaylı

Van Ekolojik Koşullarında Bazı İki Sıralı Arpa Çeşitlerinin (Hordeum vulgare L. conv. distichon) Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Bir Araştırma

Van Ekolojik Koşullarında Bazı İki Sıralı Arpa Çeşitlerinin (Hordeum vulgare L. conv. distichon) Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Bir Araştırma TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2007, 13 (3) 269-278 ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ Van Ekolojik Koşullarında Bazı İki Sıralı Arpa Çeşitlerinin (Hordeum vulgare L. conv. distichon) Verim ve Verim Öğeleri

Detaylı

Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri

Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., (2002) 16(2): 127-136 Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri Mehmet SİNCİK*

Detaylı

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22 S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22 KONYA YÖRESİNDE FARKLI EKİM ZAMANLARINDA YETİŞTİRİLEN BAZI HAVUÇLARDA KALİTE Tahsin SARI 1 Mustafa PAKSOY 2 1 Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü,

Detaylı

Đleri Kademe Arpa (Hordeum vulgare L.) Hatlarında Verim ve Verime Etkili Bazı Karakterlerin Đncelenmesi

Đleri Kademe Arpa (Hordeum vulgare L.) Hatlarında Verim ve Verime Etkili Bazı Karakterlerin Đncelenmesi Đleri Kademe Arpa (Hordeum vulgare L.) Hatlarında Verim ve Verime Etkili Bazı Karakterlerin Đncelenmesi Namuk ERGÜN 1 Hasan Hüseyin GEÇĐT 2 1 Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü-ANKARA

Detaylı

Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi

Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi ISSN: 2458-8377 Selcuk J Agr Food Sci, (2017) 31 (2), 8-13 DOI: 10.15316/SJAFS.2017.13 8 Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi Arpa Genotiplerinin Farklı

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI KORUMA VE KONTROL GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI YEMLİK PANCAR (HAYVAN PANCARI)

Detaylı

Gümüşhane Üniversitesi, Şiran Mustafa Beyaz MYO, Şiran-Gümüşhane, Türkiye. *Sorumlu yazar:

Gümüşhane Üniversitesi, Şiran Mustafa Beyaz MYO, Şiran-Gümüşhane, Türkiye. *Sorumlu yazar: Bafra Ovasında Yetiştirilen Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim, Verim Öğeleri ile Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi* Abdulveli SİRAT 1* İsmail SEZER 2 1 Gümüşhane

Detaylı

ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME

ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE GÜBRELEME Ülkemizin birçok bölgesinde yetiştiriciliği yapılan çilek bitkisi üzümsü meyveler grubunda olup meyvesi en kısa sürede olgunlaşmaktadır. İnsan beslenmesi ve sağlığı bakımından

Detaylı

ŞEKER PANCARI BİTKİSİNDE GÜBRELEME

ŞEKER PANCARI BİTKİSİNDE GÜBRELEME ŞEKER PANCARI BİTKİSİNDE GÜBRELEME Ülkemizin Ege - Akdeniz ve Batı Karadeniz sahil kesimleri ile Güneydoğu Anadolu Bölgesi hariç tüm diğer tarım alanlarında yetiştiriciliği yapılan şeker pancarında verim

Detaylı

TRAKYA BÖLGESİ ALTI SIRALI ARPA TESCİL RAPORU

TRAKYA BÖLGESİ ALTI SIRALI ARPA TESCİL RAPORU T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tohumluk Tescil Ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü TRAKYA BÖLGESİ ALTI SIRALI ARPA TESCİL RAPORU TEA 1765-2012 Ankara-2016 TEA 1765-2012 ALTI SIRALI ARPA ÇEŞİT

Detaylı

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE FARKLI EKİM SIKLIKLARININ VERİM VE VERİM İLE İLGİLİ ÖZELLİKLERE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA* An Investigation

Detaylı

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinde Farklı Azot Dozlarının Verim, Verim Unsurları ve Kalite Üzerine Etkileri *

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinde Farklı Azot Dozlarının Verim, Verim Unsurları ve Kalite Üzerine Etkileri * Uludag.Üniv.Zir.Fak.Derg., (2005) 19(2): 1-11 Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinde Farklı Azot Dozlarının Verim, Verim Unsurları ve Kalite Üzerine Etkileri * Emine BUDAKLI

Detaylı

BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı:

BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı: BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı: Toprak işlemenin sebebi, tohumların uygun çimlenme ve çıkış ortamını hazırlamak; su kaybını en aza indiren, toprağın yapısını en az bozan, erozyonu önemli

Detaylı

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2005, 18(2), 229-234 SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR Ahmet ÖZ Halil KAPAR Karadeniz Tarımsal Araştırma

Detaylı

GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ

GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ ARPADA KISA BOYLULUK GENLERİ KAZANDIRILAN BAZI YAKIN İZOGENİK HATLARIN ÇEŞİTLİ TARIMSAL VE BİTKİSEL ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ İbrahim SAYGILI Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı T.C. Prof.

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.. TRIM VE KÖYİŞLERİ KNLIĞI KORUM VE KONTROL GENEL MÜÜRLÜĞÜ TOHUMLUK TESİL VE SERTİFİKSYON MERKEZİ MÜÜRLÜĞÜ TRIMSL EĞERLERİ ÖLÇME ENEMELERİ TEKNİK TLİMTI KOLZ (rassica napus oleifera L.) 2001 TRIMSL EĞERLERİ

Detaylı

Kasım Külek ÖZ Özaltın Tarım İşletmeleri San. Ve Tic. A.Ş. 21. Yüzyılda Pamuk Çalıştayı Mart 2016-Kahramanmaraş

Kasım Külek ÖZ Özaltın Tarım İşletmeleri San. Ve Tic. A.Ş. 21. Yüzyılda Pamuk Çalıştayı Mart 2016-Kahramanmaraş Kasım Külek ÖZ Özaltın Tarım İşletmeleri San. Ve Tic. A.Ş. 21. Yüzyılda Pamuk Çalıştayı 23-24 Mart 2016-Kahramanmaraş Dünya nın ve Ülkemizin önde gelen ürünlerinden olan pamuk: çiftçi, tohum firmaları,

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI TARIMSAL ÜRETİM VE GELİŞTİRME GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TOHUMLUK TESCİL VE SERTİFİKASYON MERKEZİ MÜDÜRLÜĞÜ TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI SORGUM (Sorghum spp.)

Detaylı

Buğday ve Arpa Gübrelemesi

Buğday ve Arpa Gübrelemesi Buğday ve Arpa Gübrelemesi Ülkemizde en geniş üretim alanı bulunan buğday ve arpa çok farklı toprak tiplerinde yetiştiriciliği yapılmaktadır. Toprak ph isteği bakımından hafif asitten kuvvetli alkalin

Detaylı

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları a Seyithan

Detaylı

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINA UYGUN ARPA (Hordeum vulgare L.) ÇEŞİTLERİNİN BELİRLENMESİ *

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINA UYGUN ARPA (Hordeum vulgare L.) ÇEŞİTLERİNİN BELİRLENMESİ * OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 2005,20(3):72-81 J. of Fac. of Agric., OMU, 2005,20(3):72-81 SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINA UYGUN ARPA (Hordeum vulgare L.) ÇEŞİTLERİNİN BELİRLENMESİ * Abdulveli SİRAT İsmail SEZER

Detaylı

Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi

Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., (2002) 16(2): 149-158 Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi Ramazan DOĞAN * ÖZET Uludağ Üniversitesi Ziraat

Detaylı

Prof. Dr. Sait GEZGİN, Uzman Nesim DURSUN. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Böl., Konya. *sgezgin@selcuk.edu.

Prof. Dr. Sait GEZGİN, Uzman Nesim DURSUN. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Böl., Konya. *sgezgin@selcuk.edu. Toprağa Farklı Şekil ve Miktarlarda Uygulanan TKİ-Hümas ın Toprak Reaksiyonu ve luluğuna Etkisi, Bu Etkisinin Diğer Bazı Humik asit Kaynakları ile Karşılaştırılması Prof. Dr. Sait GEZGİN, Uzman Nesim DURSUN

Detaylı

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 2012, 29(1), 75-79 Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi Ali Safi KIRAL Aynur ÇELİK

Detaylı

selenyum durumu Nuray Mücellâ M Cafer TürkmenT rgızistan Toprak Bilimi ve Bitki Besleme BölümüB Çanakkale

selenyum durumu Nuray Mücellâ M Cafer TürkmenT rgızistan Toprak Bilimi ve Bitki Besleme BölümüB Çanakkale Biga (Çanakkale)( ilçesi tarım m alanlarının selenyum durumu Nuray Mücellâ M Müftüoğlu Cafer TürkmenT ÇOMÜ,, Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme BölümüB Çanakkale 1-33 Ekim 2013 Bişkek KırgK

Detaylı

ORGANİK SIVI GÜBRE GRUBU

ORGANİK SIVI GÜBRE GRUBU ORGANİK SIVI GÜBRE GRUBU TERRA FARM ORGANİK SIVI GÜBRE GRUBU ÜRÜNLERİN ORAN VE İÇERİK BİLGİLERİ BİR SONRAKİ SAYFADA VERİLMİŞTİR. Verilen değerler ürünlerimizde bulunan minimum değerlerdir Ürün İçerik Toplam

Detaylı

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi U. Ü. ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2008, Cilt 22, Sayı 1, 55-62 (Journal of Agricultural Faculty of Uludag University) Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı

Detaylı

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN: www.ziraat.selcuk.edu.tr/dergi Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) 77-89 ISSN:1300-5774 ORTA ANADOLU EKOLOJİK ŞARTLARINDA YETİŞTİRİLEN FASULYE (Phaseolus vulgaris L.) GENOTİPLERİNİN

Detaylı

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ HAZIRLAYAN YALÇIN YILMAZ ZİRAAT MÜHENDİSİ UZMAN TARIM DANIŞMANI Ülkemizde buğday yaklaşık 9.5 milyon hektar alanda ekilmekte, üretimde yıldan yıla değişmekle birlikte 20 milyon ton

Detaylı

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi Anadolu Journal of Agricultural Sciences http://dergipark.ulakbim.gov.tr/omuanajas Araştırma/Research Anadolu Tarım Bilim. Derg./Anadolu J Agr Sci, 30 (2015) 68-73 ISSN:

Detaylı

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI Türkiye 10. Tarla Bitkileri Kongresi, Konya-2013, Kitap2, sayfa 350-357 YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN

Detaylı

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2):125-130 Araştırma Makalesi (Research Article) İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve

Detaylı

BACTOGEN ORGANİK GÜBRELER,

BACTOGEN ORGANİK GÜBRELER, BACTOGEN ORGANİK GÜBRELER, mikrobiyal formülasyondan ve bitki menşeli doğal ürünlerden oluşur. Bu grupta yer alan gübreler organik tarım modelinde gübre girdisi olarak kullanılırlar. Bitkilerin ihtiyaç

Detaylı

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2001, 38(2-3):39-46 ISSN 1018-8851 Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar Metin ALTINBAŞ 1 Hasan SEPETOĞLU

Detaylı

Arpa (Hordeum vulgare L.) Bitkisinde Mikrobiyel Gübrelerin Çimlenme Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Çiğdem KÜÇÜK, Cenap CEVHERİ

Arpa (Hordeum vulgare L.) Bitkisinde Mikrobiyel Gübrelerin Çimlenme Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Çiğdem KÜÇÜK, Cenap CEVHERİ Arpa (Hordeum vulgare L.) Bitkisinde Mikrobiyel Gübrelerin Çimlenme Üzerine Etkisinin Belirlenmesi Çiğdem KÜÇÜK, Cenap CEVHERİ Hayvan yemi olarak tüketilen tahıllar içinde; yem değeri en üstün olan arpa,

Detaylı

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI:

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI: COLFIORITO Başakları orta uzunlukta, kılçıklı ve beyaz 1000 tane ağırlığı 19.1-36.5 gr arasındadır. Yatmaya dayanımı iyidir. Kahverengi pas ve sarı pasa orta hassastır. DEMİR 2000 Sağlam saplı ve uzun

Detaylı

Macar Fiği Neden Önemlidir? Hangi Topraklarda Yetişir?

Macar Fiği Neden Önemlidir? Hangi Topraklarda Yetişir? Macar Fiği Neden Önemlidir? Macar fiği, son yıllarda ülkemizde ekimi yaygınlaşan beyazımsı-sarı çiçekli bir fiğ türüdür (Resim 1). Bitkinin önemli olmasını sağlayan özellikler; yerli fiğe nazaran soğuklara

Detaylı

Prof. Dr. Nuray Mücellâ Müftüoğlu ÇOMÜ, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü Çanakkale. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Rize

Prof. Dr. Nuray Mücellâ Müftüoğlu ÇOMÜ, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü Çanakkale. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Rize Prof. Dr. Nuray Mücellâ Müftüoğlu ÇOMÜ, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü Çanakkale Ekrem Yüce Dr. Turgay Turna Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Rize Ali Kabaoğlu Safiye Pınar Özer Gökhan Tanyel ÇAYKUR Atatürk

Detaylı

Bingöl Koşullarında Bazı Adi Fiğ Hat ve Çeşitlerinin (Vicia sativa L.) Tohum Verimi, Kes Verimi ve Kes Kalitesi Açısından Değerlendirilmesi

Bingöl Koşullarında Bazı Adi Fiğ Hat ve Çeşitlerinin (Vicia sativa L.) Tohum Verimi, Kes Verimi ve Kes Kalitesi Açısından Değerlendirilmesi Araştırma Makalesi / Research Article Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 8(1): 289-300, 2018 Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Iğdır University Journal

Detaylı

Ethephon un Tritikale de Tane Verimi, Protein Oranı ve Protein Verimine Etkisi

Ethephon un Tritikale de Tane Verimi, Protein Oranı ve Protein Verimine Etkisi TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2008, 14 (2) 124-130 ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ Ethephon un Tritikale de Tane Verimi, Protein Oranı ve Protein Verimine Etkisi Mustafa GÜLER 1 Geliş Tarihi: 03.10.2007

Detaylı

Mardin İlinde Üretilen Mısır Nişastasının Spesifikasyon Değerlerine Uygunluğunun Belirlenmesi - doi: 10.17932/ IAU.

Mardin İlinde Üretilen Mısır Nişastasının Spesifikasyon Değerlerine Uygunluğunun Belirlenmesi - doi: 10.17932/ IAU. Mardin İlinde Üretilen Mısır Nişastasının Spesifikasyon Değerlerine Uygunluğunun Belirlenmesi - doi: 10.17932/ IAU. IAUD.m.13091352.2015.7/25.13-17 Nurten BOZDEMİR 1 Murat ÇİMEN 1* Seyhan AKÇAN 1 Özet

Detaylı

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi Cilt 5(1) 27-34 2016 DOI: 10.17100/nevbiltek.56241 URL: http://dx.doi.org/10.17100/nevbiltek.56241 Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris

Detaylı

NPK GÜBRE SERİSİ. Formüller. Formüller. Formüller

NPK GÜBRE SERİSİ. Formüller. Formüller. Formüller NPK GÜBRE SERİSİ Techfert serisi bitkinin çeşitli dönemlerdeki ihtiyaçları göz önüne alınarak 7 farklı formülasyonda üretilmiştir. Her formülasyon dengeli besin içeriğine sahiptir. EC ve ph değerleri sayesinde

Detaylı

Yetiştirme Ortamlarında Besin Maddesi Durumunun Değerlendirilmesi

Yetiştirme Ortamlarında Besin Maddesi Durumunun Değerlendirilmesi Yetiştirme Ortamlarında Besin Maddesi Durumunun Değerlendirilmesi N, P, K ve Mg un 1:5 ekstraksiyon çözeltisindeki standard değerleri Çok az Az Yeterli Fazla Çok fazla Oldukça fazla N (meq/l)

Detaylı

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü Çanakkale

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü Çanakkale Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü Çanakkale Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü, 5. Ulusal Atatürk Bitki Çay ve Besleme Bahçe Kültürleri ve Gübre

Detaylı

Başaktaki Sıra Sayısının Arpada Verim, Bazı Kalite ve Morfolojik Parametrelere Etkisi

Başaktaki Sıra Sayısının Arpada Verim, Bazı Kalite ve Morfolojik Parametrelere Etkisi TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Başaktaki Sıra Sayısının Arpada Verim, Bazı Kalite ve Morfolojik Parametrelere Etkisi a Enver

Detaylı

zeytinist

zeytinist 1 T.C. BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ EDREMİT MESLEK YÜKSEKOKULU Zeytincilik ve Zeytin İşleme Teknolojisi Programı Öğr. Gör. Mücahit KIVRAK 0 505 772 44 46 kivrak@gmail.com www.mucahitkivrak.com.tr 2 3 4 KALSİYUM

Detaylı

II. ÜRÜN MISIR TESCİL RAPORU

II. ÜRÜN MISIR TESCİL RAPORU T.C. GIDA, TARIM ve HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü II. ÜRÜN MISIR TESCİL RAPORU LG30597 MOTRIL CHILLAN COVENTRY EBEVEYN HATLAR WW93 ve LSF80 Ankara-2015 LG30597,

Detaylı

EGE BÖLGESİ TRİTİKALE ÇEŞİT GELİŞTİRME ÇALIŞMALARI; GELİŞTİRİLEN ÇEŞİT VE HATLARIN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR

EGE BÖLGESİ TRİTİKALE ÇEŞİT GELİŞTİRME ÇALIŞMALARI; GELİŞTİRİLEN ÇEŞİT VE HATLARIN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2005, 18(2), 251-256 EGE BÖLGESİ TRİTİKALE ÇEŞİT GELİŞTİRME ÇALIŞMALARI; GELİŞTİRİLEN ÇEŞİT VE HATLARIN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR

Detaylı

Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(3): ,

Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(3): , Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2: 290 296, 2015 TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Bingöl Koşullarında Değişik Macar Fiği (Vicia

Detaylı

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak

Detaylı

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU T.C. GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tohumluk Tescil Ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU 13 TRÇ 015 13 TRÇ 020 13 TRÇ 022 X 4237 X 4337 ANKARA - 2016 13 TRÇ 015, 13 TRÇ

Detaylı

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 5 (1):44-49, 2010 ISSN 1304-9984, Araştırma M. ÖZ, A. KARASU Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Detaylı

T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ KIRŞEHİR KOŞULLARINDA FARKLI SIRA ARASI VE TOHUM MİKTARI UYGULAMALARININ ANADOLU ÜÇGÜLÜNÜN (Trifolium resupinatum L.) OT VERİMİ VE KALİTESİNE ETKİSİNİN

Detaylı

No: 217 Menşe Adı BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI

No: 217 Menşe Adı BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI No: 217 Menşe Adı Tescil Ettiren BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI Bu coğrafi işaret, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanununun Geçici 1 inci Maddesi uyarınca Mülga 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında

Detaylı

Tohum yatağının hazırlanması:

Tohum yatağının hazırlanması: Toprak isteği: Yem bezelyesi tüm baklagillerde olduğu gibi, özellikle yeterli kireç bulunan ve PH değeri 6,5-7 olan toprakları sever. PH değeri 6-8 aralığında olan topraklarda da ekimi yapılabilir. Bu

Detaylı

TR 5913, TR 5958, SERTORI, KT HASAB, MURGAVETS, TSAREVETS, TE5793-2012, SOLVEIG VE HAMZA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYLARININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

TR 5913, TR 5958, SERTORI, KT HASAB, MURGAVETS, TSAREVETS, TE5793-2012, SOLVEIG VE HAMZA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYLARININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR TR 5913, TR 5958, SERTORI, KT HASAB, MURGAVETS, TSAREVETS, TE5793-2012, SOLVEIG VE HAMZA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYLARININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR Trakya Bölgesi ekmeklik buğday tarımsal değerleri ölçme

Detaylı

Atdişi Hibrit Mısır Adaylarının Ana Ürün Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Atdişi Hibrit Mısır Adaylarının Ana Ürün Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 6 (2): 27-34, 2013 ISSN: 1308-3945, E-ISSN: 1308-027X, www.nobel.gen.tr Atdişi Hibrit Mısır Adaylarının Ana Ürün Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Detaylı

Timuçin Ertürk YÜKSEK LİSANS TEZİ. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

Timuçin Ertürk YÜKSEK LİSANS TEZİ. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Orta Anadolu Koşullarına Uyumlu Bazı Arpa Çeşitlerinde (Hordeum vulgare L.) Farklı Azot Dozlarının Verim ve Bazı Verim Öğeleri Üzerine Etkisi Timuçin Ertürk YÜKSEK LİSANS TEZİ Tarla Bitkileri Anabilim

Detaylı

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2):225-229 Araştırma Makalesi (Research Article) Ege Bölgesi Koşullarında Farklı Sıra Arası Mesafelerinde Yetiştirilen Bazı Yem Bezelyesi

Detaylı

Bursa koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek bazı silajlık mısır çeşitlerinin ot verimi ve kalitesi üzerine bir araştırma

Bursa koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek bazı silajlık mısır çeşitlerinin ot verimi ve kalitesi üzerine bir araştırma Araştırma Makalesi / Research Article Derim, 2016, 33 (2):299-308 DOI:10.16882/derim.2016.267913 Bursa koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek bazı silajlık mısır çeşitlerinin ot verimi ve kalitesi

Detaylı

İncelenen özelliklere ait varyans ve regresyon analiz sonuçları aşağıda verilmiştir.

İncelenen özelliklere ait varyans ve regresyon analiz sonuçları aşağıda verilmiştir. 1-MISIR ISLAH ARAŞTIRMALARI 1.1.Diyarbakır Koşullarında Farklı Ekim Zamanının Şeker Mısırı (Zea mays sacchararata Sturt.) Çeşitlerinde Taze Koçan ve Tane Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklere Etkisi Proje

Detaylı

ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ/İSTASYONLARI MÜDÜRLÜKLERİ DÖNER SERMAYE İŞLETMELERİ 2014 YILI BİRİM FİYAT LİSTESİ. 1 ph 14,00. 2 Elektriksel İletkenlik 14,00

ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ/İSTASYONLARI MÜDÜRLÜKLERİ DÖNER SERMAYE İŞLETMELERİ 2014 YILI BİRİM FİYAT LİSTESİ. 1 ph 14,00. 2 Elektriksel İletkenlik 14,00 ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ/İSTASYONLARI MÜDÜRLÜKLERİ DÖNER SERMAYE İŞLETMELERİ 2014 YILI BİRİM FİYAT LİSTESİ Sıra No: SULAMA SUYU ANALİZLERİ: 2014 FİYATI 1 ph 14,00 2 Elektriksel İletkenlik 14,00 3 Sodyum (Na)

Detaylı

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20 S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20 BURÇAK (Vicia ervilia (L.) Willd.) TA EKİM ZAMANININ VERİM VE VERİM ÖĞELERİ ÜZERİNE ETKİSİ 1 Abdullah ÖZKÖSE 2 Hayrettin EKİZ 3 2 Selçuk Üniversitesi,

Detaylı

YAPRAĞI YENEN SEBZELERDE GÜBRELEME

YAPRAĞI YENEN SEBZELERDE GÜBRELEME YAPRAĞI YENEN SEBZELERDE GÜBRELEME (MARUL- ISPANAK- LAHANA) İnsan beslenmesinde büyük önemi olan sebzelerin yetiştirme teknikleri, ıslahı ve bitki koruma konularında ülkemizde bilimsel çalışmalar yapılmış

Detaylı

BAHRİ DAĞDAŞ ULUSLARARASI TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST. ALDANE TRAKYA TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST./EDİRNE

BAHRİ DAĞDAŞ ULUSLARARASI TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST. ALDANE TRAKYA TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST./EDİRNE AHMETAĞA Başak Özelliği: Beyaz, Kılçıklı Bitki Boyu (cm) : 80-100 Yatmaya Dayanıklılık: Dayanıklı Dane Rengi: Kırmızı Dane Verimi (kg/da): 400 900 Gelişme Tabiatı: Alternatif (Kışlık Yazlık) Kurağa Dayanıklılık:

Detaylı

GIDA ve TARIM KİMYASI LABORATUVARI TEST VE ANALİZLERİ - 2015

GIDA ve TARIM KİMYASI LABORATUVARI TEST VE ANALİZLERİ - 2015 BİTKİSEL VE HAYVANSAL YAĞ ANALİZLERİ GT 1 KIRILMA İNDİSİ TS 4960 EN ISO 6320 50 GT 2 ÖZGÜL AĞIRLIK (YOĞUNLUK) TS 4959 40 GT 3 İYOT SAYISI (Katı ve Sıvı Yağlarda) EN ISO 3961 60 GT 4 İYOT SAYISI (Ekstre

Detaylı

Nutrient Contents of Runner Plants of Some Strawberry Cultivars Grown Under Open Field and Protected Cultivation Conditions

Nutrient Contents of Runner Plants of Some Strawberry Cultivars Grown Under Open Field and Protected Cultivation Conditions YYÜ TAR BİL DERG (YYU J AGR SCI) 2012, 22 (1):1-6 Geliş Tarihi (Received): 09.03.2011 Kabul Tarihi (Accepted): 10.10.2011 Araştırma Makalesi/Research Article (Original Paper) Örtü Altı ve Açık Arazi Koşullarında

Detaylı

İÇİNDEKİLER Birinci Bölüm HİJYEN ve SANİTASYON İkinci Bölüm GIDA HİJYENİ, TANIMI ve ÖNEMİ Üçüncü Bölüm PERSONEL HİJYENİ

İÇİNDEKİLER Birinci Bölüm HİJYEN ve SANİTASYON İkinci Bölüm GIDA HİJYENİ, TANIMI ve ÖNEMİ Üçüncü Bölüm PERSONEL HİJYENİ İÇİNDEKİLER Birinci Bölüm HİJYEN ve SANİTASYON Hijyenin Tanımı ve Önemi... 1 Sanitasyon Tanımı ve Önemi... 1 Kişisel Hijyen... 2 Toplu Beslenme Sistemlerinde (TBS) Hijyenin Önemi... 3 Toplu Beslenme Sistemlerinde

Detaylı

MV SUBA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

MV SUBA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR MV SUBA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR Orta Anadolu Bölgesi kuruda ekmeklik buğday tarımsal değerleri ölçme denemelerinde Mv Suba çeşit adayı 2 yıl süreyle yer almıştır. Bu denemelerin

Detaylı

OLGUN-13 EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

OLGUN-13 EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR OLGUN-13 EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR Güneydoğu Anadolu Bölgesi suluda ekmeklik buğday tarımsal değerleri ölçme denemelerinde Olgun-13 çeşit adayı 2 yıl süreyle yer almıştır. Bu

Detaylı

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi Mahmut Tepecik 1 M.Eşref İrget 2 ÖZET Düzce ili merkeze bağlı Otluoğlu köyünde çiftçi koşullarında yürütülen bu denemede K un farklı

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI KORUMA VE KONTROL GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI NOHUT (Cicer arietinum L.) MERCİMEK

Detaylı

Tohum Miktarlarının Tritikale (x Triticosecale Wittmack) Genotiplerinde Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

Tohum Miktarlarının Tritikale (x Triticosecale Wittmack) Genotiplerinde Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 10-1 (2006),40-47 Tohum Miktarlarının Tritikale (x Triticosecale Wittmack) Genotiplerinde Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri M. ATAK 1,

Detaylı

Archived at http://orgprints.org/21162

Archived at http://orgprints.org/21162 MARMARA BÖLGESİNDE BAZI BİTKİ BESLEME UYGULAMALARININ ORGANİK MEYVE YETİŞTİRİCİLİĞİNDE KULLANIMI (ÇİLEK) Dr. Burhan ERENOĞLU 1 burhanerenoglu@hotmail.com, Dr. Erol YALÇINKAYA 1 erolyalcinkaya@gmail.com,

Detaylı

Yaprak Gübrelemesinin Ekmeklik Buğdayda Verim ve Kaliteye Etkisi. Effect of Leaf Fertilization Yield and Quality of Bread Wheat

Yaprak Gübrelemesinin Ekmeklik Buğdayda Verim ve Kaliteye Etkisi. Effect of Leaf Fertilization Yield and Quality of Bread Wheat Yaprak Gübrelemesinin Ekmeklik Buğdayda Verim ve Kaliteye Etkisi Nurcan Sahin Tenikecier 1 Nureddin Öner 2** 1 Namık Kemal Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi, Tekirdağ 2 Muğla Sıtkı Koçman

Detaylı