Kent Planlamasında Deprem Risk Faktörünün Değerlendirilmesi: Gümüşhane Örneği

Transkript

1 Kent Planlamasında Deprem Risk Faktörünün Değerlendirilmesi: Gümüşhane Örneği An Assessment of the Earthquake Risk Factor in City Planning: An Example from Gümüşhane Ş. Tüdeş 1, S. Ceryan 2, A. Aydın 3 ve Y. Bayrak 4 1 Gazi Üniversitesi, Müh-Mim Fak. Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Ankara 2 Karadeniz Teknik Üniversitesi, Gümüşhane Müh. Fak. Jeoloji Müh. Böl., Gümüşhane 3 Pamukkale Üniversitesi, Müh. Fak., Jeofizik Müh. Böl., Denizli 4 Karadeniz Teknik Üniversitesi, Müh. Fak. Jeofizik Müh. Böl., Trabzon ÖZ: Kent planlamasında, deprem duyarlı planlama yaklaşımlarının doğru yönlendirilebilmesi için jeolojik tehlike ve risk faktörlerinin başında gelen depremin ve etkilediği zeminin analizinin doğru yapılması ve bu analiz sonuçlarının, arazi kullanım planlamasına ve yerleşilebilirlik sentezine girdi sağlamak üzere şehir plancıya sunulması büyük önem taşımaktadır. Bu sunuşun 1/5000 ölçekli (hatta riski yüksek bölgelerde 1/ ölçekte) mikrobölgeleme haritaları şeklinde olması, arazi kullanım kararlarının alınmasında planlamaya oldukça büyük destek ve yön vermekte ve deprem zararlarının azaltılmasında ilk ve önemli adımı oluşturmaktadır. Bu adım olumsuz deprem etkilerinden farklı oranda etkilenecek yerlerin belirlenmesini hedeflemektedir. Bu haritaların içeriği kentin farklı jeolojik, jeoteknik ve jeofizik özelliklerine göre değişiklik gösteren problemleriyle çeşitlenir. Bir başka deyişle haritaların değişkenliği kentin jeolojik kimliğinde biçimlenir. Bu bağlamda, bu projenin ilk aşamasında kent alanını oluşturan kayaç ve kaya kütlelerinin, alüvyon ve yamaç molozlarının mühendislik özellikleri belirlenerek haritalaması yapılır. Projenin bir diğer aşamasını oluşturan bu çalışmada ise; Gümüşhane ve çevresinin tektoniği ve sismisitesi incelenmiştir. Kent ve çevresinin a/b kontur haritası hazırlanmıştır. Poisson modeli yardımıyla deprem riski ve geri dönüş periyotları belirlenmiştir. Kent yerleşim alanındaki jeolojik birimler (Granitik kayaçlar, Aglomeralar, Yamaç Molozları ve Alüvyonlar) üzerinde sismik kırılma yöntemiyle ölçülen Vp ve Vs dalga hızlarından faydalanılarak dinamik davranışları incelenmiş, yatay yer ivme değerleri ve deprem şiddetleri belirlenmiştir. Ayrıca yapı tasarımında önemi büyük olan zemin büyütme değerleri ve olası hasar oranları hesaplanmıştır. Kent alanındaki jeolojik birimlerin maksimum yatay yer ivme değerleri, deprem şiddetleri ve zemin büyütme katsayılarına göre 1/5000 ölçekte mikrobölgeleme haritası yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Gümüşhane jeolojisi, mikrobölgeleme haritası, sismik kırılma, depremsellik. ABSTRACT: The fact that the earthquake and the analysis of the ground which is affected being the leader of the risk factors and the geological danger and the results of these analysis carry the great importance to be represented to the city planners so that these could provide the input to the area usage planning and settlement synthesis in order to be gone towards the earthquake-sensitive planning approaches in the city planning. That this representation is in the form of microzoning maps at 1/5000 scale (in the high risk regions at 1/ scales) gives quite greater support to the planning in making decisions in use of the area and becomes the first and the most important step in reducing the earthquake damages. This step aims at identifying the sites which will be able to be affected in the different rate from the earthquake effects. The content of these maps is varied by the problems showing the change according to the different geologic, geotechnical and geophysical properties of the city. In another words, the variability of the maps shapes in the geology of the city. For this purpose, the mappings of the rock and rock masses occurring in the city area were made at the first stage of this project by determining the engineering properties of the alluvions and the hillside debris. 503

2 In the other stages of this project, tectonic and seismicity of Gümüşhane and its surrounding were investigated. a/b contour map of the city and its surrounding was prepared. With the help of the poison model, the earthquake risk and reversibility periods were identified. Benefiting from V p and V s wave velocities measured by the seismic refraction method on the geological units (granitic rocks, aglomeras, hillside debris and alluvions); their dynamic behaviors were investigated and horizontal ground acceleration values and the earthquake intensities were identified. And also the ground acceleration value which has a great importance in the construction design, and probable damage rates were calculated. Microzoning map at 1/5000 scale was prepared according to the maximum horizontal ground acceleration values of the geological units in the city area, the earthquake intensities and ground acceleration values. Keywords: Geology of Gümüshane, microzoning map, seismic refraction, seismicity. 1. GİRİŞ Kent planlama, şehirlerde köyden kente göçün de büyük oranda desteklediği nüfus artışı ve nüfus hareketliliğinden doğan konut edindirme sorununa yeterli sosyal ve fiziksel alt yapı sağlayarak toplumun sağlıklı bir çevrede yaşamasına zemin hazırlamadır. Bu hazırlığın tamamlanmasında şehrin yeraltı ve yerüstü özelliklerinin ne durumda olduğu sorusuna yanıt aranmalıdır. Bu yanıt şehrin jeolojik yapısının yönlendirici ve sınırlayıcı etkisini ortaya çıkarır. Kent ve çevre jeolojisi başlığı altında araştırılan bu etkiler, yer seçiminde bölge henüz yapılaşmaya açılmadan zemininin jeolojik yapısının, jeoteknik ve jeofizik özelliklerinin ve jeolojik çevre koşullarının belirlenmesi gereğini doğurur. Deprem, taşkın, heyelan ve erozyon gibi jeolojik nedenlerin sebep olduğu bu sınırlayıcı koşullar kent planlamacılarını uygun yer seçimi yapmaya zorlamaktadır (Tüdeş 2001). Bu kapsamda Gümüşhane kent planlamasına güvenilir bir altlık sunmak amacıyla, kentsel alanın jeolojik ve jeoteknik özelliklerinin belirlenmesinin yanında deprem risk değerlendirmesi yapılmıştır. İnceleme alanının temelini Paleozoyik yaşlı Gümüşhane Graniti (Tokel,1972) oluşturur. Bu birim, genelde orta derecede ayrışmış durumdadır. Pembe renkli ve iri kristallidir. Bu granitik kayaçlar üzerine yer yer izlenen ince bir taban konglomerasıyla Jura (Liyas) yaşlı Zimonköy formasyonu olarak anılan volkano-tortul seri aşınma uyumsuzluğuyla gelmektedir. Bu birimin üzerine uyumlu olarak Malm-Alt Kretase yaşlı Berdiga Formasyonu (Pelin, 1977) gelir. Berdiga Formasyonu tümüyle kalın-yer yer masif tabakalı, dolomit ve dolomitik kireçtaşı ara seviyeleri içeren, gri bej renkli ve bol küçük bentik foraminifer içeren kireçtaşlarından oluşur. Berdiga formasyonu, Kermutdere Formasyonu (Tokel, 1972) tarafından uyumsuz olarak üstlenir. Üst Kretase yaşlı Kermutdere Formasyonu başlıca sarı alacalı renkli kumtaşları, pelajik kireçtaşları, türbititler ve grimsi beyaz renkli andezitik tüflerden oluşmaktadır. Bu formasyonun üzerine açısal uyumsuzlukla Eosen yaşlı Alibaba Formasyonu (Tokel, 1972) gelmektedir. Birim, yersel olarak izlenen ince bir taban konglomerasıyla başlar ve volkano tortul istif özelliği taşır. Genellikle arazide andezit bazalt lav ve piroklastları şeklinde gözlenir. Birim içindeki volkanitler genellikle andezit kökenlidir. Alüvyonlar yalnız Harşit Çayı boyunca yapılaşmalarında bulunduğu alanlarda yer almaktadır. 2. GÜMÜŞHANE YERLEŞİM ALANI VE ÇEVRESİNİN DEPREMSELLİĞİ Kent yerleşim alanlarında, özellikle sismik aktivitesi yüksek olan bölgelerde sismik risk çalışması yapılması, insan hayatını doğrudan etkileyen, maddi ve manevi bedeli ağır bir parametre olduğundan son derece önemlidir. Bu nedenle sismik aktivitenin derecesi, depremlerin tekrar oluşması ve dönüş periyotlarının tespit edilmesi gerekmektedir. Deprem oluşumlarının ve dönüş periyotlarının belirlenmesinde istatistiksel yöntemler kullanılmaktadır (Bayrak, 1998). Geçmişte gözlenen ve kaydedilen deprem verileriyle, gelecekte oluşabilecek depremlerin oluşma olasılıkları da istatistik modellerle belirlenebilmektedir. Şekil 1 de Gümüşhane ve çevresini içine alan derece enlem ve derece boylamları arasında kalan bölgede yılları arasında oluşan depremlerin, büyüklüklerine göre episantır dağılımı tektonik haritanın üzerine çizilmiştir. Tektonik 504

3 harita Şaroğlu (1987) tarafından Türkiye nin diri fay haritasından alınmıştır. Gümüşhane yöresinde değişik türde aktif olamayan faylar bulunmaktadır. Bu fayların tarihsel ve aletsel dönemde herhangi bir aktivitesine rastlanmamıştır. İncelenen bölgenin sınırları içinde kalan alanda ise meydana gelen en büyük depremler 7.8 büyüklüğünde 1939 Erzincan depremi, 6.8 büyüklüğünde Karlıova ve 1992 Erzincan depremleridir. Bölgeyi etkileyecek en önemli tektonik yapı Kuzey Anadolu Fay hattı olup, Gümüşhane şehrine olan mesafesi 80 km civarındadır. Bu nedenle şehrin depremselliği ağırlıklı olarak KAF zonunun aktivitesi ve Gümüşhane ye olan etkisi yönünden incelenmiştir. Türkiye Deprem Bölgeleri Haritasına göre kent III. Derece deprem kuşağı üzerinde yer almaktadır. Şehre en yakın I. Derece deprem kuşağı güneyindeki Erzincan şehrini içine alan kuşaktır. KARA DENÝZ TÜRKiYE ÇALIÞMA ALANI AK DENÝZ 0 km 500 Şekil 1. Gümüşhane ve çevresinin tektoniği (Şaroğlu, 1987) ve sismisitesi Magnitüd Frekans Bağıntısı Bir bölgenin deprem aktivitesini incelemek için yaygın olarak Gutenberg-Richter ilişkisi olarak bilinen magnitüd-frekans bağıntıları kullanılmaktadır. Depremlerin oluş sayıları incelendiğinde, magnitüdün bir fonksiyonu olarak doğrusal bir ilişki elde edilmektedir. Gutenberg-Richter ilişkisi olarak bilinen bu ilişki, LogN=a bm (1) şeklindedir. Burada; N: magnitüdü M ve daha büyük olan deprem sayısı; a: İnceleme alanının genişliğine, gözlem dönemine ve deprem etkinliğinin düzeyine bağlı olarak değişen sismotektonik katsayı; b: Deprem oluşumunun fiziği ile doğrudan ilişkili sismotektonik katsayıyı göstermektedir. b katsayısı, deprem istatistik analizlerinde önemli yer tutmaktadır. Hesaplanan b değerleri, kullanılan verilere, yöntemlere depremlerin normal ve frekanslarına bağlı olarak değişmektedir. Gümüşhane ve çevresi için magnitüd frekans bağıntısının belirlenmesinde, KAF zonunda yılları arasında meydana gelen ve M>4,5 olan tüm depremler kullanılmıştır. Bu depremlere ait veriler United States Geological Survey-National Earthquake Information Center (USGS-NEIC) tarafından hazırlanmış olan Global Hypocenter Data Base diskinden (CD ROM), (M.Ö 2100-MS 1993), IRIS tarafından hazırlanan internette kullanıcıya açık olan dosyalardan ve Kandilli Rasathanesi kataloglarından alınmış ve seçilen bölge için 133 adet deprem verisi kullanılmıştır. Magnitüd-frekans ilişkisini belirleyen a ve b parametreleri en küçük kareler yöntemiyle a=4.86, b=0.68 olarak hesaplanmış ve Magnitüd-Frekans bağıntısı; LogN= M olarak elde edilmiştir (Şekil3). Şekil2 deki magnitüdfrekans ilişkisi incelendiğinde magnitüdü 4.5 ve magnitüdü 6 olan depremler en küçük kareler 505

4 yöntemiyle belirlenen LogN= M doğrusundan önemli sapmalar göstermektedir. Bu sapmanın nedeni belirli bir magnitüd sınırının altındaki verilerin eksik olması ve yine belirli bir magnitüd değerinin üzerinde magnitüd artarken deprem sayısının azalmasındandır. Dolayısıyla gözlem değerleri doğrusallık göstermemektedir. Bu nedenle doğru magnitüd aralığı için hesaplanmıştır. Grafikte maksimum magnitüd 8.0 olup, 1939 Erzincan depremine karşılık gelmektedir. a ve b katsayıları ile a/b oranı sismik etkinliğin belirlenmesinde birer kriter olarak kullanılırlar. Bir depremin önceki ve sonraki gerilme değerleri arasındaki değişimi gerilme azalımı olarak adlandırılır. Gerilme azalımın yüksek olduğu bölgeler depremin yıkıcılık potansiyeli bakımından en yüksek olduğu bölgelerdir. b katsayısı değerinin azalması, incelenen alanda büyük gerilme düşümüne işaret ederken, b katsayısı değerinin artması bölgedeki gerilme düşümünün az olduğuna işaret etmektedir. Fakat bazen bu durumun terside söz konusu olabilmektedir. Bu nedenle a ve b katsayılarının tek başlarına sismisiteyi yeterince yansıtmadığı, a/b oranının ise a ve b katsayılarına göre sismisiteyi daha iyi yansıttığı belirlenmiştir (Yılmaztürk and Burton, 1999). Bölgede a/b = 7.14 olarak belirlenirken, KAF hattı için Bayrak (1998) tarafından magnitüd-frekans bağıntısı LogN= M, a/b oranı ise 9.2 olarak bulunmuştur. KAF ı üzerindeki a/b oranının bu bölgeye oranla daha yüksek çıkması sismisitenin KAF üzerinde çok daha yoğun olduğu gösterir. Bu yaklaşımlar doğrultusunda a/b değerlerinin sismik bölgelere göre değişiminin belirlenmesi amacıyla, 0.25x0.25 grid aralığı için hesaplanan a/b değerlerinin dağılımını veren kontur haritası hazırlanmıştır (Şekil 3). Log N LogN= M Magnitüd Şekil 2. Seçilen bölgenin magnitüdfrekans ilişkisi. Enlem (Derece) Gümüşhane Bayburt Erzincan Boylam (Derece) Şekil 3. Gümüşhane ve çevresinin a/b kontur haritası Şekil 3 de a/b kontur haritası incelendiğinde a/b değerinin KAF hattının geçtiği Erzincan bölgesinde maksimuma ulaştığı, Gümüşhane ve çevresine yaklaştıkça ise azaldığı gözlenmiştir. Yüksek gerilme düşümünün ve büyük magnitüd değerlerinin gözlendiği KAF sismik açıdan son derece önemlidir. Çünkü yüksek gerilme düşümüne sahip KAF hattı boyunca ani gerilme boşalımı söz konusudur. Bu durum KAF zonunda sismik bakımdan son derece aktif ve değişik odak derinliğine sahip depremlerin etkin olduğunu gösterir. a/b değerinin Gümüşhane iline doğru azalması bu bölgede sismik aktivitenin önemli ölçüde azaldığının bir göstergesidir. Bölgedeki deprem etkinliğini belirlemek amacıyla depremlerin zaman içindeki dağılımları incelenerek, bölgede yıllara ve deprem büyüklüklerine göre deprem sayılarının grafiği hazırlanmıştır (Şekil 4 ve Şekil 5). Şekil 4 ve Şekil 5 incelendiğinde bölgede gözlenen deprem sayısının 1960 dan sonra arttığı ve oluşan depremlerin genellikle 3 6 magnitüd aralığında yer aldığı gözlenmektedir. Magnitüdü 6 dan büyük olan deprem sadece 18 tanedir. Gümüşhane ve çevresini seçilen bölge için magnitüd-frekans ilişkisi ve a-b sismotektonik parametreleri kullanılarak bölgede oluşan 8 büyüklüğündeki deprem göz önüne alınarak, poisson modeli yardımıyla bölgede yılları arasında oluşan depremlerin geri dönüş periyotları ve sismik risk değerleri hesaplanmıştır. Depremlerin magnitüd değerleriyle geri dönüş periyotları arasındaki ilişki Şekil 6 da gösterilmiştir. Şekil 6 incelendiğinde magnitüdün artışıyla geri 506

5 dönüş periyotlarının da üstel olarak arttığı gözlenmektedir. Seçilen bölgede, herhangi bir büyüklükteki bir depremin kaç yılda bir oluşabileceği bu ilişki yardımıyla belirlenebilmektedir. Örneğin 6 magnitüdlü bir depremin geri dönüşüm periyodu 20 yıl civarındadır (Şekil 6) Deprem Sayısı Deprem Sayısı Zaman (Yıl) Şekil 4. Gümüşhane ve çevresinde 20. yüzyılda oluşan depremlerin zamana göre değişimi Magnitüd Şekil 5. Gümüşhane ve çevresinde deprem büyüklüklerinin sayısal dağılımı. Bölge için hesaplanan, onar yıllık periyodik zaman aralığında belirli bir magnitüd değerindeki depremlerin oluşma riski yüzde olarak Şekil 7 de verilmiştir. Şekil 7 incelendiğinde zaman ve deprem büyüklüklerinin artmasıyla depremlerin oluşma olasılığının düştüğü gözlenmektedir. Bölgede 3 magnitüdlü depremin 10 yıl ile 100 yıl arasında oluşma olasılığı %100 iken, 8 büyüklüğünde bir depremin 10 yıl içinde oluşma olasılığı % 5 dir. Geri Dönüşüm Periyodu (Yıl) Magnitüd Şekil 6. Gümüşhane ve çevresinde oluşan depremlerin geri dönüş periyotları. Zaman (Yıl) Magnitüd Şekil 7. Değişik zaman ve magnitüd aralıkları için Gümüşhane ve civarında depremlerin oluşma riski. Şekil 7 de bölgede oluşan depremlerin geri dönüş periyotları irdelendiğinde ise bölgede gözlenen en büyük deprem 8 büyüklüğünde olduğu ve böyle bir depremin istatistiksel olarak 210 yılda bir tekrarlanabileceği görülmektedir. Depremlerin magnitüd değerleri artarken geri dönüş periyotlarının yükseldiği, oluşma olasılıklarının ise düştüğü Şekil 6 ve Şekil 7 deki grafiklerden izlenmektedir. Değerlendirilen bu bölgede 8 büyüklüğündeki bir depremin 100 yıl içinde oluşma olasılığı % 38 iken 20 yıl içinde oluşma olasılığı % 9 dur. 3. JEOLOJİK BİRİMLERİN DİNAMİK DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ 3.1. Yatay Yer İvme Değerlerinin Hesaplanması ve Değerlendirilmesi 507

6 Deprem açısından Türkiye geçen yüzyıl içerisinde dünyada en çok can ve mal kaybı yaşanan bir ülke olduğu bilinmektedir. Bu nedenle inşaat projelerinde deprem dalgalarının özellikle yatay bileşeninin oluşturacağı hasara karşı gerekli önlemler alınmalıdır (Dilek, 2000). Gümüşhane ilinin özellikle Harşit Çayı boyunca uzanan eski alüvyonlar üzerinde kurulan bazı mahallelerinde çok katlı yapılaşmanın olması, ayrıca aktif sismisiteye sahip KAF zonunun bu bölgeye 80 km civarında uzaklıkta bulunması, bu fay hattının hareketi sonucunda bölgeye yakın bir yerdeki şiddetli bir depremin şehirde meydana getireceği hasarın ortaya konması gereğini doğurmaktadır. Deprem olduğunda nerelerin hangi oranda etkileneceği ve hangi önlemlerin alınması gerektiği mevcut verilerin değerlendirmesi ile belirlenip buna uygun deprem senaryosu üretilmiş ve şehre yaklaşık 80 km uzaklıktaki KAF zonunda oluşabilecek yıkıcı bir depremin bölgeyi nasıl etkileyeceği belirlenmiştir. 17 Ağustos 1999 Gölcük depreminde, deprem odağına 100 km mesafede bulunan Avcılar da büyük hasar meydana geldiği bilinmektedir (Tezcan, 2002). Bu nedenle KAF nın Gümüşhane de oluşturabileceği hasarın bilinmesi bölge insanı için önem arz etmektedir. Deprem senaryolarının üretilmesinde ve dolayısıyla maksimum yatay yer ivmesi değerlerinin hesaplanmasında dünyada Ambraseys ve Finkel (1995), Ansal (1997), Hasgür (1996), Hu (1997) gibi bir çok araştırmacıların önerdiği değişik yaklaşımlar ve modeller mevcuttur (Arıoğlu, 2000). Risk analizinde yer hareketinin ivme, hız veya yer değiştirme değeri kullanılabilir. Bu çalışmada deprem dalgalarının neden olduğu ivme değeri kullanılmıştır. Deprem dalgalarının yapılar üzerindeki etkilerini denetleyen temel bir büyüklük olan ve deprem sırasında yapıya etkiyen sismik yatay kuvvetin büyüklüğünü doğrudan etkileyen ivme bölgenin deprem odağından uzaklığına, depremin büyüklüğüne, derinliğine ve sismik dalgaların geçtiği ortamın jeomekanik özelliklerine (Kaya ve toprak ortamın türü, ayrışma derecesi, çatlak yoğunluğu, taşıma gücü düşük zeminin katman kalınlığı vb.) bağlıdır. Bu sebeple zemin cinsi ve jeolojik faktörler yatay ivme büyüklüğünün belirlenmesinde büyük rol oynamaktadır. KAF hattı üzerinde bulunan Erzincan ve çevresinde olabilecek olan 8 büyüklüğündeki bir depremin Gümüşhane ye etkisinin ne olacağı üzerine bir senaryo üretilmiş ve bu senaryo için inceleme alanını oluşturan birimlerin V s dalga hızları yerinde ölçülerek maksimum yatay yer ivmesi Ambraseys ve White (1997) tarafından önerilmiş ve Log(a h ) = 1,05 + 0,245 M s 0,001 r 0,786 Log (r) 0,15 Log(V s ) (2) şeklinde tanımlanmıştır (Arıoğlu, 2000). Burada; a h : yatay ivme (cm/sn 2 ); M s : depremin yüzey dalgası büyüklüğü; r: bölgenin depremin odağından olan uzaklığı (km); V s : kayma dalga hızı (m/sn) olarak verilmiştir. Gümüşhane kenti için yapılan deprem risk analizinde, maksimum yer ivmesi büyüklüğü, beklenen en büyük deprem ile ortalama standart sapma değerleri birleştirilerek hesaplanmıştır. Sismik yatay kuvvetin değeri ivme değeriyle doğru orantılı olarak değişmektedir (Tezcan, 2002). Sağlam zeminde inşa edilen yapıların maruz kalacağı sismik yatay kuvvetin değeri düşerken, çok zayıf zemin koşullarındaki yapıların maruz kalacağı sismik yatay kuvvetin değeri büyük ölçüde artmaktadır. Bu durum, yapı hasarlarına yol açan önemli faktörler arasında zemin türü ve taşıma kapasitesinin geldiği sonucunu doğururken, aynı zamanda zayıf zeminlerde düşük ivme ve düşük sismik yatay kuvvet, sağlam zeminlerde yüksek ivme ve yüksek sismik yatay kuvvet değerlerinin beklendiğini göstermektedir. Bu model yardımıyla Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimler için en büyük ivme değerleri hesaplandığında bu sonuç doğrulanmakta ve ayrışmamış sağlam kayadan, tamamen ayrışmış kayaya ve kalıntı toprağa doğru zeminlerin ivme değerlerinin arttığı görülmektedir (Çizelge 1). Ayrıca Mercalli şiddet ölçeği kullanılarak, ivme değerleri gözlemsel şiddet değerlerine çevrilmiştir. Bu çevrimde Pinter (1996) tarafından verilen değiştirilmiş Mercalli şiddet ölçeği kullanılmıştır. Çizelge 1 incelendiğinde, ayrışmamış, az ve orta derecede ayrışmış granitik kayaçlar ile az ayrışmış aglomerada 508

7 deprem şiddeti 4 olurken, tamamen ayrışmış granitte şiddet değeri 5 e, tamamen ayrışmış aglomera, kalıntı toprak ve yamaç molozlarında ise daha da artarak 6 ya ulaşmıştır. Bu durum, sağlam ve ayrışmamış zeminden, zayıf ve ayrışmış zemine doğru ivme artışını, dolayısıyla şiddet artışını ifade etmektedir (Cevher vd., 2003). Çizelge 1. Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimlerin maksimum yatay ivme değerleri ve deprem şiddetleri. Zemin Granit Aglomera Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimlerin sismik ölçümle arazide belirlenen enine ve boyuna dalga hızlarının sınıflaması 3.2. Kent Alanını Oluşturan Jeolojik Birimlerin Zemin Büyütme Değerleri Maksimum yatay yer ivmesi Deprem Şiddeti Ayrışma derecesi Vp (m/sn) Vs (m/sn) (ah) (cm/sn 2 ) I(MSK) Ayrışmamış >2500 >1500 > Az ayrışmış Orta derece ayrışmış Yüksek derece ayrışmış Tamamen ayrışmış Arena (kalıntı toprak) <300 <86.70 >5 Az ayrışmış Orta derece ayrışmış Yüksek derece ayrışmış Tamamen ayrışmış Kalıntı toprak Alüvyon Yamaç molozu Bir zemin kesitinde yer alan tabakaların dinamik özelliklerine bağlı olarak farklılık gösteren yerel zemin koşulları, depremlerde gözlenen hasar dağılımını da etkilemektedir. Bu yüzden depreme dayanıklı yapı, tasarımında zemin hakim periyotları ve zemin büyütmesi gibi dinamik davranış özelliklerinin bilinmesi gereği vardır (Tezcan, 2002). Bir zemin tabakası üzerindeki yapı, depremin büyüklüğünü yaklaşık olarak zemin büyütme katsayısı ile deprem büyüklüğünün çarpımı kadar hisseder ve depremin büyüklük değeri yüksek depremlerde bina daha çok zarar görür. Sismik kırılma yöntemiyle V s hızlarının derinlikle değişimi belirlenmiş ve daha sonra zemin hakim titreşim periyodu ve yerel zemin koşullarından kaynaklanan zemin büyütme katsayıları hesaplanmıştır. V s değerlerinden yararlanarak zemin büyütmesi A k, değerlerinin hesaplanması için, Midorikawa (1987) tarafından önerilen -0.6 A k = 68 V s A k =1.0 (V s <1100m/sn) (3) (V s >1100m/sn) bağıntı kullanılmıştır. Ayrıca, zemin büyütmesi değerlerinden yararlanarak Hasar Oranı (HO); deprem büyütme katsayısı (A k ) arasında HO = A k (4) İlişkisi kurulmuştur (İyisan vd., 1996; Arıoğlu vd., 2000). İnceleme alanını oluşturan birimlerin farklı ayrışma profillerinde enine elastik dalgaların kaya kütlelerini kat etme zamanlarından enine dalga hızları (V s ) hesaplanarak Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimlerin zemin büyütme katsayıları 509

8 A k ve olası deprem hasarları belirlenmiştir (Çizelge 2). Elde edilen bu sonuçlar Şekil 8 de Gümüşhane ve çevresinin mühendislik jeolojisi ve mikro bölgelendirme haritasında verilmiştir. Çizelge 2. Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimlerin zemin büyütme değerleri ve muhtemel oluşturacağı hasarlar. Gümüşhane yerleşim alanını oluşturan birimlerin sismik Zemin büyütme Hasar % ölçümle arazide belirlenen enine ve boyuna dalga faktörü hızlarının ayrışma profillerinde kütlesel ayrışma derecesine göre sınıflaması Ayrışma derecesi V s (m/sn) A k HO Ayrışmamış > <13 Az ayrışmış Orta derece ayrışmış Yüksek derece ayrışmış Tamamen ayrışmış Arena (kalıntı toprak) <300 >2.22 >32 Az ayrışmış Orta derece ayrışmış Yüksek derece ayrışmış Tamamen ayrışmış , Kalıntı toprak Alüvyon Yamaç molozu Zemin Granit Aglomera 4. SONUÇLAR Gümüşhane ve çevresi için magnitüd-frekans bağıntısının belirlenmesinde KAF zonunda yılları arasında meydana gelen ve M>4.5 olan tüm depremler kullanılarak; a) magnitüd-frekans bağıntısı; Log N= M olarak elde edilmiştir, b) Poisson modeli yardımıyla yılları arasında meydana gelen ve M>4.5 olan tüm depremlerin sismik risk değerleri ve geri dönüş periyotları hesaplanmıştır, c) Zaman ve deprem büyüklüklerinin artmasıyla depremlerin oluşma olasılığı azalmaktadır. Bölgede, 3 magnitüdlü bir depremin 10 yıl ile 100 yıl arasında oluşma olasılığı % 4.6 dır, d) Bölgede gözlenen en büyük depremin 8 büyüklüğünde olduğu ve böyle bir depremin istatistiksel olarak 210 yılda bir tekrarlanabileceği belirlenmiştir, e) Depremlerin magnitüd değerleri artarken geri dönüş periyotları yükselmekte, oluşma olasılıkları ise düşmektedir. Bölgede 8 büyüklüğündeki bir depremin 100 yıl içinde oluşma olasılığı %37 ve 20 yıl içinde oluşma olasılığı ise % 9 dur. Maksimum yatay yer ivme değerlerinin ayrışmamış sağlam kayadan, tamamen ayrışmış kayaya ve kalıntı toprağa gidildikçe arttığı gözlenmiştir. Maksimum yatay yer ivme, granitik kayaçlarda, ayrışmamış kaya kütlesinde < 68.2 cm/sn 2 ; az ayrışmış kaya kütlesinde, cm/sn 2 ; orta derecede ayrışmış kaya kütlesinde, cm/sn 2 ; yüksek derecede ayrışmış kaya kütlesinde, cm/sn 2 ve tamamen ayrışmış kaya kütlesinde ise >86.7 cm/sn 2 olarak hesaplanmıştır. Aglomeralardaki maksimum yatay yer ivme değerleri ise az ayrışmış kaya kütlesinde, cm/sn 2 ; tamamen ayrışmış kaya kütlesinde, cm/sn 2 ; kalıntı toprakta ise cm/sn 2 olarak belirlenmiştir. Zemin büyütme katsayısı, granitik kayaçlarda ayrışmamış ve az ayrışmış kütlede 1, orta derecede ayrışmış kütlede , yüksek derecede ayrışmış kütlede , tamamen ayrışmış kütlede , arenalarda >2.22; Aglomeralarda ise az ayrışmış kütlede 1, tamamen ayrışmış kütlede , kalıntı toprakta , yamaç molozlarında olarak hesaplanmıştır. Harşit Çayı alüvyonlarında ise olarak belirlenmiştir. Maksimum yatay yer ivme, deprem şiddeti ve zemin büyütme katsayısı değerlerine göre kentin mikrobölgeleme haritası yapılmıştır. 510

9 Şekil 8. Gümüşhane ve çevresinin mühendislik jeolojisi ve mikro bölgelendirme haritası. 511

10 5. KAYNAKLAR Ambraseys, N. and Finkel, C., The seismicity of Turkey and Adjacent Areas: A Historical Review, Eren Yayınevi, İstanbul, 240. Ambraseys, N.N. and White, D., The seismicity of the eastern Mediterranean region BC: A re-appraisal. Journal of Earthquake Engineering 1, Ansal, A., 1997, İstanbul için tasarım deprem özelliklerinin belirlenmesi. Prof. Dr. Rifat Yarar Sempozyumu, C.1, Türkiye Deprem Vakfı, Arıoğlu E., Arıoğlu N., Yılmaz A. O. ve Girgin C., Deprem ve Kurtarma İlkeleri, Evrim Yayınevi, İstanbul. Bayrak, Y., Global Depremlerin Genel Özellikleri: Farklı Sismik Zonlardaki Deprem Kaynak Parametrelerinin İrdelenmesi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Cevher M., Avdan F., İpek Ö. & Keçeli D.A Ağustos 1999 depreminde İzmit Büyükşehir Belediyesi sınırlarındaki hasar dağılımı ve bölgesel zemin etütlerinde dikkat edilmesi gereken hususlar, Deprem Sempozyumu, Kocaeli Üniversitesi, Dilek, R., İnşaat Mühendisliğinde Mühendislik Jeolojisi (Ders Notu), KTÜ, Müh. Mim.,Fak., Trabzon. Hasgür, Z.,1996. Deprem Risk Analizinde Kullanılan Azalım özellikleri, Türkiye Deprem Vakfı, TDV/TR Hu, A., 1997., Reforming China s Social Security System: Facts and Perspectives, International Social Security Review, No. 3, İyisan, R., 1996., Zeminlerde Kayma Dalgası Hızı ile Penetrasyon Deney Sonuçlarının Karşılaştırılması, Teknik Dergi, İnşaat Mühendisleri Odası 7(2): IRIS data baz: KOERI data baz: Boğaziçi Üniversitesi, Kandilli Rasathanesi ve Deprem; Araştırma Enstitüsü, Ulusal Deprem İzleme Merkezi. Midorikawa, S., Prediction of isoseismical map in the Kanto plain due to hypothetical earthquake, Journal of Structural Engineering, Vol.33B: (in Japanese with English abstract). Pelin, S., Alucra (Giresun) Güneydoğu Yöresinin Petrol Olanakları Bakımından İncelenmesi, Doçentlik Tezi, KTÜ. Yayın No:87, Trabzon. Pinter, J.D., Global Optimization in Action: Continuous and Lipschitz Optimization Algorithms, Implementations and Applications (Norwell, MA: Kluwer Academic Publishers). Şaroğlu, F., Emre, Ö. ve Boray, A., 1987, Türkiye Diri Fayları ve Depremsellikleri, MTA, Ankara, Rapor no: 8174, 377 s. (yayınlanmamış). Tezcan, S.S., Kaya, E., Bal, I.E. and Özdemir, Z., Seismic amplification at Avcilar, Istanbul, Engineering Structures, 24, Tokel, S., Stratigraphical and Volcanic History of the Gümüshane Region N.E. Turkey, Ph.D. Thesis, University College London, (Unpublished). Tüdeş, Ş., Gümüşhane kenti ve yakın çevresinin yerleşime uygunluk açısından araştırılması, Doktora tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, 209 s. USGS-NEIC data baz: Yılmaztürk, A. and Burton, P. W., An evaluation of seismic hazard parameters in southern Turkey, J. Seismology, 3(1),