SÜNDĠKEN DAĞLIK KÜTLESĠNDE YER ÖLÇMELERĠ ĠLE UYDU VERĠLERĠNDEN YÜKSELTĠ VE BAKIYA BAĞLI OLARAK YÜZEY SICAKLIĞI DEĞĠġĠMĠN BELĠRLENMESĠ

Transkript

1 Türkiye Ulusal Fotogrametri Ve Uzaktan Algılama Birliği IV. Sempozyumu, 5-7 Haziran 2007 İstanbul Teknik Üniversitesi (CD deki BİLDİRİ Nu. 148) SÜNDĠKEN DAĞLIK KÜTLESĠNDE YER ÖLÇMELERĠ ĠLE UYDU VERĠLERĠNDEN YÜKSELTĠ VE BAKIYA BAĞLI OLARAK YÜZEY SICAKLIĞI DEĞĠġĠMĠN BELĠRLENMESĠ M.D. Kantarcı a, M. Cetin b, N. Musaoglu c (a) ĠÜ Orman Fakültesi, Toprak Ġlmi ve Ekoloji A.b.d.(EM)., Bahçeköy Ġstanbul (b) GYTE Mühendislik Fakültesi, Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği Bölümü, Gebze Kocaeli, mcetin@gyte.edu.tr (c) ITÜ, ĠnĢaat Fakültesi, Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği Bölümü, Maslak Ġstanbul ANAHTAR KELIMELER: Uydu sıcaklık verileri, yükselti farkları, bakı farkları, sıcaklık değiģimi. ÖZET: EskiĢehir in kuzeyinde yer alan Sündiken Dağlık Kütlesi doğu-batı yönünde uzanmaktadır. Kütlenin kuzey bakılı yamaçları Sakarya Nehri nden ( m) baģlayıp 1780 m ye ulaģmaktadır. Güney bakılı yamaçlar ise EskiĢehir ovasına (800 m) inmektedir. Dağlık arazinin kuzey bakılı yamaçları Karadeniz Ardı Ġklimi nin etkisindedir. Güney bakılı yamaçlar ise Ġç Anadolu bozkırının karasal ikliminin etkisindedir. Bakı ve yükselti farklarına bağlı olarak Sündiken Dağlık Kütlesi nde ormanların tür bileģimi de farklı olup, Kızılçam-Ardıç kuģağı, Karaçam kuģağı, Sarıçam kuģağı ve MeĢe kuģağı gibi orman kuģakları oluģmuģtur. Orman kuģaklarının oluģumu ile bakı ve yükseltiye bağlı olarak değiģen sıcaklık değerleri arasındaki iliģkiler belirlenmeye çalıģılmıģtır. Bu amaçla açık alanlarda uydu verilerinden elde edilen yüzey sıcaklıkları, yer ölçmeleri ile düzeltilerek değerlendirilmiģtir. Yer ölçmelerinde iki ayrı yöntem uygulanmıģtır. Birinci yöntem; alçak arazideki (yerleģim yerlerindeki) meteoroloji istasyonlarının aynı tarihli ölçmeleri ile uydu verilerini değerlendirmektir. Ġkinci yöntem; aynı tarihli yer ölçmeleri ile meteoroloji istasyonlarının ölçmelerini iliģkilendirerek uydu verilerini değerlendirmektir. Elde edilen sonuçlar; açık alanlarda yükseltiye ve bakıya göre uyumlu bir yüzey sıcaklık değiģimini iģaret etmekle beraber, sıcaklık değiģimlerinin tam doğrusal bir fonksiyon oluģturmadığını da göstermiģtir. Özellikle alt yamaçlarda belirli bir yükseltiye kadar sıcaklığın daha hızla azaldığı, daha yukarıda yükseltiye bağlı sıcaklık azalmasının daha az ve eģit paylarla olduğu görülmektedir. Örnek olarak kuzey bakıda tarihinde saat da m kuģağındaki açık alanlarda 26.5 C o olarak ölçülen sıcaklık m kuģağında 27.2 C o ye (Nallıhan da 600 m için27.5 C o ), m kuģağında 26.4 C o ye inmekte ve m kuģağında 22.6 C o ye düģmektedir. Aynı tarihte güney bakıda EskiĢehir de (800 m) 26.5 C o ölçülen sıcaklık, EskiĢehir çevresindeki m kuģağındaki açık alanlarda 28.7 C o, Alpu da (900 m) 27.5 C o, m kuģağında 27.3 C o olup, m kuģağında 23.2 C o ye ulaģmaktadır. Benzer geliģme günü saat de yapılan ölçmelerde de görülmüģtür. Ancak bu ölçmelerde yüzey sıcaklığındaki artıģ dikkati çekmiģtir. Örnek olarak; kuzey bakıda Nallıhan meteoroloji istasyonunda (800 m) sıcaklık artıģı 4.7 C o ( C o ) olup, m kuģağında 2.7 C o, m kuģağında 2.5 C o olarak ölçülmüģ ve hesaplanmıģtır. Ġki ayrı tarihte ölçülen bu sıcaklık farkları bir yandan da iklim değiģikliğinin yükseltiye ve bakıya bağlı olan sıcaklık değerlerine etkisini iģaret etmektedir. 1. GĠRĠġ Meteoroloji istasyonlarının yerleģim yerlerinde bulunması, burada yapılan yağıģ ve sıcaklık ölçmelerinin dağlık araziye yaygınlaģtırılmasında sorun yaratmaktadır. Yükseltiye ve bakıya göre değiģen iklim özelliklerine bağlı olarak yükselti / iklim kuģakları oluģmaktadır. Ormanları oluģturan ağaç ve çalı türlerinin yayılıģı ile bu yükselti / iklim kuģaklarının sınırları belirlenebilmektedir (Bkz. Kantarcı, MD. 2005). Sündiken Dağlık Kütlesi nde yürüttüğümüz çalıģmalarda da yükseltiye ve bakıya bağlı olarak iklim değiģiminin sayısal değerlerle ortaya konulması gerekmiģtir. Bu amaçla alçak arazideki yerleģim yerlerinde bulunan meteoroloji istasyonlarının ölçmeleri, dağlık arazideki yer ölçmeleri ve uydudan algılanan yüzey sıcaklığı değerleri kullanılmıģtır. Özellikle ülkemizi de etkileyen ısınma / kuraklaģma sürecinde dağlık arazideki sıcaklık değiģimlerinin belirlenmesi ve izlenmesi çok önemlidir. Elde edilen sonuçlar aģağıda sunulmuģtur. 2. ÇALIġMA ALANI: SÜNDĠKEN DAĞLIK KÜTLESĠ Sündiken Dağlık Kütlesi EskiĢehir Ovası nın kuzeyinde yer almakta ve kuzeyden Sakarya Irmağı ile sınırlanmaktadır. Dağlık kütle kuzey enlemleri ile doğu boylamları arasında yer almaktadır. Dağlık kütlenin batıdan doğuya uzanan ekseni 70 km, kuzey/güney yönündeki eni 30 km dir. Dağlık kütle ha lık bir alan kaplamaktadır (Harita 1). Sündiken Dağlık Kütlesi kuzeyde Sakarya nehri kıyısından (330 m) baģlayıp m ye kadar dik yamaçlarla yükselmekte ve güneyde EskiĢehir Ovasına (800 m) yine dik yamaçlarla alçalmaktadır (Harita 1 ve Kesit 1). Dağlık kütlenin önde gelen yükseltileri Kartal Tepe (1754 m), Kızıl Tepe (1818 m), KarameĢelik Tepe (1695 m), Lazoğlu Tepesi (1710 m), Ayı Tepesi (1699 m), Sündiken Tepesi (1769 m), Karakütük Tepesi (1600 m) ve Yalıkıran Tepe (1585 m) dir. Sündiken Dağlık Kütlesinin çevresinde yer alan 12 meteoroloji istasyonunun yağıģ sıcaklık değerleri Tablo 1 de verilmiģtir. Bu iklim değerlerine göre Dağlık Kütlenin kuzey ve güney bakılardaki sıcaklık ve yağıģ değiģimleri hesaplanmıģ ve kesit 1 de verilmiģtir. Kesit 1 de verilmiģ olan hesaplamalara göre; güney de EskiĢehir de (800 m) 10.9 C 0 olan yıllık ortalama sıcaklığın her 100 m yükselti için 0.4 C 0 azalarak 1700 m yükseltide 7.3 C 0 düģebileceği hesaplanmıģtır. Ortalama yıllık yağıģ miktarının EskiĢehir de 374 mm/yıl değerinden her 100 m yükselti için 54 mm artacağı ve 1700 m de yağıģın 845 mm ye ulaģacağı hesaplanmıģtır. Kuzey bakılı yamaçlarda ise Sakarya

2 vadisinde 400 m yükseltide 15 C 0 olan ortalama yıllık sıcaklığın her 100 m yükseltide 0.6 C 0 azalarak 1700 m de 7.2 C 0 ye düģeceği, mm olan ortalama yıllık yağıģında her 100 m de 54 mm artarak 1700 m de 1024 mm ye ulaģacağı hesaplanmıģtır. Kuzey bakıda üç sis kuģağının, güney bakıda ise bir sis kuģağının bulunduğu belirlenmiģtir. Kuzey ve güney bakılarda orman kuran ağaç ve çalı türleri ile sis kuģakları arasındaki iliģkiler de kesit 1 de gösterilmiģtir. N Çelik tarafında 2006 da bitirilen araģtırmada da Sündiken Dağlık kütlesinin kuzey ve güney yamaçlarındaki yükselti iklim kuģakları ağaç ve çalı türlerinin yayılıģı ile incelenmiģtir. Bu çalıģmada alınan 8 kesit ile kesit 1 de gösterilen yükselti / iklim kuģaklarının daha ayrıntılı sınırları belirlenmiģtir. Sündiken Dağlık Kütlesi ndeki ormanları oluģturan ağaç ve çalı türlerine göre yükselti / iklim kuģaklarının ayırt edilmesi için uydu görüntülerinden de yararlanılmıģtır. Çetin vd. (2005) tarafından yapılan çalıģmada yükselti / iklim kuģaklarının ayırımında uydu görüntülerinin kullanılabileceği ve kullanılamayacağı ağaç türleri de belirlenmiģtir. Örnek olarak karaçam ile sarıçam ormanları uydu görüntüsünde ayırt edilememektedir. Buna karģılık kızılçam, karaçam/sarıçam, tüylü meģe ormanları kolaylıkla ayırt edilebilmektedir. Bütün bu ekolojik çalıģmalar ile daha önce bitki türlerinin bulunuģuna/yayılıģına yönelik botanik/sistematik çalıģmalarda iklim değerleri çok genel yaklaģımlar ile belirlenmiģtir. Bu yönde denenmiģ olan çeģitli yöntemler için Kantarcı M.D te örnekler verilmiģtir. 3. YÖNTEM Sıcaklığın yükseltiye ve bakıya göre değiģimin belirlenmesi amacı ile uydu görüntülerinden yararlanılması ve yer ölçmeleri ile gerekli düzeltmelerin yapılması için aģağıdaki yöntem izlenmiģtir. Bu yöntemlerin uygulanmasında günü saat da ve günü saat de alınan uydu görüntüleri ile çevredeki meteoroloji istasyonlarının ölçmeleri ve arazide yapılan ölçmeler kullanılmıģtır. 3.1 Uydu Görüntülerinden Alınan Sıcaklık Değerleri (1) Uydu görüntülerinden alınan sıcaklık değerleri dağlık kütlenin kuzey ve güney bakılarındaki açık alanlarda ölçülmüģ ve bu çalıģmada değerlendirilmiģtir. KD, KB, GD ve GB bakılardaki ölçmeler bu çalıģmada değerlendirilmemiģtir (Bkz. Tablo 2 de kuzey ve güney bakı açı dereceleri). (2) Ölçmeler 100 m lik kuģaklarda yapılmıģtır. Her ölçülen noktanın yükseltisi alınmamıģtır. Bu sebeple 100 m lik kuģakta noktaların ağırlıklı dağılımının hangi yükseltilerde olduğu hesaplanmamıģtır. Arazide orman içindeki açık alanlar bir yerde geniģ açıklık halinde de bulunmaktadırlar. Ölçme noktalarının yükseltilerinin belirlenmeyiģi daha sonra etkisini göstermiģtir (Tablo 2 deki açıklamaya bakınız). (3) Açık alanlar 30x30 m kareler (pikseller) içinde ölçülmüģtür. Bu karelerin bazılarında açık yüzey %70 80 oranında, orman veya baltalık orman veya çalılık %20 30 oranında bulunabilmektedir. Bu tür tam açık olmayan alanlarda ölçme yapmaktan mümkün olduğu kadar kaçınılmıģtır. Ölçme yapılan alanların sıcaklık değerlerinin aritmetik ortalamasına ait standart sapma miktarlarının düģüklüğü tam açık alanların ölçüldüğünü göstermektedir. 3.2 Dağlık Arazide Yer Ölçmeleri Uydudan alınan sıcaklık değerlerinin dağlık araziye uygulanabilmesi için yer ölçmeleri de gerekmiģtir. Bu amaçla kuzey bakıda üç, güney bakıda iki ve sırtta bir nokta da olmak üzere toplam 6 açık alanda sıcaklık değerleri ölçülmüģtür. Arazide ölçülen sıcaklık değerleri 15 gün süre ile ve günün her saatinde ölçülmüģtür. Bu çalıģmada sadece uydunun geçtiği günü saat deki sıcaklık değerleri kullanılmıģtır (Bkz. Tablo 2). 3.3 Meteoroloji Ġstasyonlarının Sıcaklık Ölçmeleri Uydunun geçtiği günü saat ile günü saat de dağlık kütlenin çevresinde sıcaklık ölçmesi yapan EskiĢehir, Nallıhan ve Alpu meteoroloji istasyonlarının verileri de alınmıģtır. Alpu meteoroloji istasyonu kapatıldığı için günü saat 11 değeri hesaplanarak bulunmuģtur (Bkz. Tablo 2 ve 3 ve Ģekil 1). 3.4 Sıcaklığın Hesaplanması Yöntemleri (Yöntem I, II, III) Yöntem I Meteoroloji istasyonlarını ölçtüğü sıcaklık değerleri ile meteoroloji istasyonları çevresinde açık alanlarda uydu görüntülerinden ölçülen sıcaklık değerleri arasındaki oran hesaplanmıģtır. Örnek olarak Alpu meteoroloji istasyonunun günü saat da ölçtüğü sıcaklık değeri 27.5 C 0 dir. Aynı gün ve saatte alınan uydu görüntüsünde Alpu çevresinde (aynı yükseltide) 78 açık alanda (pikselde) ölçülen yüzey sıcaklığı 50.3 C 0 dir (standart sapma 3.3). bu iki sıcaklık değerinin birbirine oranı dir (27.5/50.3 Bkz. Tablo 2). Elde edilen bu oranına göre güney yamaçta her 100 m de uydu görüntüsünden ölçülen sıcaklık değerleri yer sıcaklık değerlerine dönüģtürülmüģtür. Aynı oranlama Nallıhan da günü saat için yapılmıģ ve oranı bulunmuģtur (27.5/51.5). Bu orana göre de kuzey bakıda her 100 m yükseltideki yer sıcaklıkları hesaplanmıģtır (Bkz Tablo 2 ve 3). Bu yöntem günü saat 11 de alınan uydu görüntüleri için de uygulanmıģtır (Bkz tablo 2 ve 3). Yöntem II Yöntem I dağlık arazinin eteklerinde yer alan iki meteoroloji istasyonuna göre uygulanmıģ ve bir ucu açık bir hesaplama yöntemidir. Daha güvenli bir hesaplama yapabilmek için dağlık arazide kuzey ve güney bakılar da ve sırtta açık alanda sıcaklık ölçmeleri yapılmıģtır. Bu sıcaklık ölçmeleri ile uydu görüntüsünden elde edilen sıcaklık değerleri arasındaki oranlar ile her 100 m lik kuģakta yer sıcaklığı hesaplanmıģtır. Örnek olarak; kuzey bakıda günü saat 11 de Nallıhan da (600 m) ölçülen sıcaklık değeri 32.5 C 0, Nallıhan çevresindeki 48 açık alanda (pikselde) ölçülen dengelenmiģ sıcaklık ortalaması 43.4 C 0, bu iki sıcaklık değeri arasındaki oran dur. Daha yukarı da Kuyupınar da (900 m) ölçülen sıcaklık değeri 31.0 C 0, çevredeki 72 alanda (pikselde) uydu görüntüsünden dengelenmiģ sıcaklık ortalaması 41.9 C 0, bu iki sıcaklık değeri arasındaki oran dır. Ġki ölçme istasyonu arasında oran farkı ( ), yükselti farkı 300 m dir. Bu durumda her 100 m yükseltide oranın kadar azalması gerekmektedir. Azalan oran paylarına göre, uydudan elde edilen sıcaklık değerlerini yer sıcaklığına dönüģtürme

3 oranları 600 m de 0.749, 700 m de 0.746, 800 m de ve 900 m de olacaktır. Bu durumda; *700 m de açık alan yüzey sıcaklığı 31.5 C 0 (uydudan ölçülen sıcaklık 42.3 x C 0 ) *800 m de açık alan yüzey sıcaklığı 31.3 C 0 (uydudan ölçülen sıcaklık 42.1x 0.743) olarak hesaplanmaktadır (Tablo 3). Yöntem III Yöntem III iki ucu (alt yükselti ve üst yükselti) ölçülmüģ ve bu iki uç değerler arasındaki oranlara göre yapılmıģ bir hesaplamadır. Bu yöntemde Sündiken Dağlık kütlesinin eteklerinde Nallıhan, EskiĢehir ve Alpu meteoroloji istasyonlarındaki ölçmelerin, uydu görüntülerinden alınan aynı alandaki yüzey sıcaklığı ölçmelerine oranı ile 1560 m yükseltideki Karakütük yaylasında yapılan sıcaklık ölçmelerinin uydu görüntülerinden elde edilen sıcaklığa oranı arasındaki fark, aradaki 100 m lik kuģak sayısına bölünerek her 100 m lik kuģağın sıcaklık değerleri hesaplanmıģtır. Örnek olarak; * Kuzey bakıda Nallıhan da ölçülen 32.5 C 0 sıcaklığın, açık arazide uydu görüntülerinden ölçülen ve dengelenmiģ olan 43.4 C 0 sıcaklığa oranı dur. * Karakütük yaylasında (1560 m) ölçülen 26.3 C 0 sıcaklığı, açık arazide uydu görüntülerinden elde edilen dengelenmiģ 39.0 C 0 sıcaklığa oranı tür. * Bu iki oran arasındaki fark tir ( ). iki ölçme istasyonu arasındaki fark 1000m dir ( ). Her 100 m yükselti artıģında oran 0.075/10= azalacaktır (Tablo 3). Bu yöntemde yükseltiye bağlı olarak eģit oranlarla bir sıcaklık azalması hesaplanmaktadır. Dolayısı ile yöntem uydudan alınan ölçmelere bağlı bir sıcaklık azalması fonksiyonu çizmektedir. 4. BULGULAR (1) Yöntem I e göre yapılan hesaplamada günü saat da Sündiken Dağlık Kütlesi nde 1700 m yükselti için kuzey bakıda 22.6 C 0, güney bakıda 23.2 C 0 açık alan yüzey sıcaklığı hesaplanmıģtır (Tablo 3). Bu hesaplama ve bulgunun karģılaģtırılabileceği bir diğer ölçme yoktur. Sıcaklık değerleri uydunun algıladığına bağlı bir fonksiyon ile hesaplanmaktadır. (2) Yöntem I e göre günü saat 11 de Sündiken Dağlık Kütlesi nde 1700 m yükselti için kuzey bakıda 28.7 C 0, güney bakıda 27.3 C 0 açık alan yüzey sıcaklığı hesaplanmıģtır (Tablo 3, Yer III sütunu). Bu hesaplama ve bulgu 1700 m yükseltide yöntem II ile elde edilen sıcaklık değerinden 3.2 C 0 daha yüksektir. (3) Yöntem II ye göre günü saat 11 de Sündiken Dağlık Kütlesi nde 1700 m yükselti için kuzey bakıda 25.5 C 0, güney bakıda 25.7 C 0 yüzey sıcaklığı hesaplanmıģtır (Tablo 3). (4) Yöntem III e göre günü saat 11 de Sündiken Dağlık Kütlesi nde 1700 m yükselti için kuzey bakıda 25.5 C 0, güney bakıda 25.7 C 0 yüzey sıcaklığı hesaplanmıģtır (Tablo 3, Yer II sütunu). (5) Yöntem I ile yöntem II nin günü saat 11 de Sündiken Dağlık Kütlesi nde 1700 m yükseltide kuzey bakıdaki sıcaklık değerlerinin farkı 3.2 C 0 dir ( ). Güney bakıdaki sıcaklık değerlerinin farkı 2.6 C ( ) olarak hesaplanmaktadır (Tablo 3). Bu farklar önemli sıcaklık değerleridir. (6) Yöntem II ile hesaplanan sıcaklık değerlerinin yamaç boyunca yükseltiye göre azalma oranları doğrusal değildir (Tablo 2 ve ġekil 1). Sıcaklığın yamaç boyunca yükseltiye bağlı olarak değiģimi sıcak yaz ayında (ağustos) dikkat çeken farkları ortaya koymaktadır. Bu farkların daha serin olan bahar aylarına ve soğuk kıģ aylarına uygulandığında belirginleģeceği anlaģılmaktadır. Ancak bu belirginliğin elde edilmesi için mevsimlik sıcaklık ölçmelerinin yapılması gerekmektedir. (7) Yöntem III iki ucu ölçmeye bağlanmıģ bir hesaplama yöntemi olarak yükseltiye bağlı fakat uydu görüntülerinden elde edilen sıcaklığa da bağlı daha doğrusal bir sıcaklık azalması fonksiyonu çizmektedir (Tablo 3). Bu sebeple yöntem III yamaç boyunca oluģabilecek sıcaklık farklarını ortaya koymamaktadır. (8) Yöntem II uydu görüntülerinden elde edilen yeryüzü sıcaklıklarının (yayımlanan sıcaklık) araziye daha uygun olarak hesaplanmasını mümkün kılmaktadır (ġekil 1). (9) Yöntem I e göre 100 m yükselti için sıcaklık azalması günü saat 11 de kuzey bakılı yamaçta aģağıdan yukarı 0.1, 0.2, 0.3, 0.1, 0.2,, 0.6, 0.4, 0.5 C 0 payları ile olmaktadır. Bu azalma paylarının m yükseltiler arasında 0.6 C 0 olarak belirmesi dikkat çekicidir (Tablo 3, Yer III sütunu). Güney bakılı yamaçta ise azalma payları m arasında 0.7 C 0 olarak belirmekte ve yukarı doğru 0.9, 0.6, 0.4 C 0 payları ile devam etmektedir (Tablo 3 güney yamaç Yer III sütunu). (10) Yöntem II ye göre 100 m yükselti için sıcaklık azalması günü saat 11 de Kuzey bakılı yamaçta aģağıdan yukarı doğru 0.3, 0.2, 0.3, 0.8, 0.7, 0.6, 0.6, 0.8, 0.7, 0.8 C 0 payları ile belirmektedir (Tablo 3 Yer I sütunu). Güney bakılı yamaçta ise sıcaklık azalma payları, aģağıdan yukarı 1.0, 0.4, 0.3, 0.9, 1.3, 0.8, 0.6 C 0 ile belirmektedir (Tablo 3, güney bakı Yer I sütunu). (11) Sıcaklığın yükseltiye ve bakıya göre yöntem II ile elde edilen ve tablo 3 de verilen azalma payları uydu görüntülerinden elde edilen yüzey sıcaklıklarının yer ölçmeleri ile değerlendirilmesi sonucunda elde edilmiģtir. Bu sıcaklık azalma paylarının 100 m lik yükselti farklarına göre değiģimi göz önüne alınarak, yükselti / iklim kuģaklarının oluģumu ile ormanları oluģturan ağaç ve çalı türlerinin yayılıģı arasında daha uyumlu iliģkileri kurulması mümkün olabilecektir (Bu konudaki araģtırmalarımız ve değerlendirmelerimiz devam etmektedir). 5. SONUÇ Yukarıdan beri sıralanan yöntem ve bu yöntemlerden elde edilen bulgular dağlık arazide yükselti ve bakıya bağlı olarak iklim özelliklerinin değiģimi konusunda ilginç sonuçlar elde etmemizi sağlamıģtır. Bu sonuçları Ģöyle sıralamak mümkündür. (1) Dağlık arazide yamaçlarda yükselen hava kütlelerinin soğuma hızı doğrusal bir fonksiyon ile ifade edilmeye çalıģılmıģtır. Bu amaçla da genel olarak 100 m yükselti değiģiminde ± 0.5 C 0 sıcaklık değiģimi hesabı yapılmaktadır.

4 Sıcaklık azalma payı kuzey bakılı yamaçlarda -0.6 C 0 /100m, güney bakılı yamaçlarda -0.4 C 0 /100m olarak alınabilir (Bkz kesit 1) (2) Ancak uydu görüntülerinde termal bantta açık alanlarda ölçülen yeryüzü sıcaklıkları (yayımlanan sıcaklık) yamaç boyunca doğrusal bir fonksiyon çizmemektedirler (Tablo 3 ve ġekil 1). (3) Meteoroloji istasyonlarının alçak arazideki yerleģim yerlerinde bulunuģu, dağlık arazideki iklim özelliklerine ait bilgi edinmemizi veya yorum yapmamızı zorlaģtırmaktadır. Bu sebeple dağlık arazide ormancılık çalıģmaları ve ormanların verimliliğini etkileyen su bilançosu hesapları ile yetiģme ortamı sınıflandırmaları güvenli sayısal değerlere göre yapılamamaktadır. (4) Dağlık arazide belirli yükseltilerde yapılacak sıcaklık ölçmeleri ile uydu görüntülerinde elde edilecek sıcaklık değerlerinin iliģkilendirilmesi ve sıcaklığın yükselti ile bakıya göre değiģiminin belirlenmesi mümkün olmuģtur (Yöntem II). (5) Yöntem II ile elde edilen sıcaklık değiģimleri her 100 m yükselti için eģit paylı bir sıcaklık azalmasının söz konusunu olmadığını göstermiģtir. Gerçi her 100 m yükselti için sıcaklığın eģit paylı azalmayacağı yöntem I ve III te de hesaplanmıģtır. Ancak yöntem II ara ölçmeleri ile araziye daha uyumlu sonuçlar elde etmemizi sağlamıģtır. (6) Elde edilen sonuçlar Ağustos 2006 ayı için geçerlidir. Ġlkbahar ile sonbahar ve kıģ mevsimlerinde sıcaklık azalmasının yükselti ve bakı ile iliģkisinin araģtırılması gerekmektedir. sunulan çalıģma böyle bir araģtırmanın yapılamağa değer olduğunu ortaya çıkarmıģtır. (7) Dikkat çekici diğer bir sonuç ile sıcaklık değerleri arasındaki farktır. Ölçme yapılan meteoroloji istasyonlarından alınan sıcaklık değerleri ile uydu görüntülerinden elde edilen sıcaklık değerleri ve bunlara göre yapılan hesaplamalar gününün gününden çok daha sıcak olduğunu göstermektedir. Aradaki fark temmuz ile ağustos ayı sıcaklık farkından daha fazla olup, ısınma / kuraklaģma sürecinin Sündiken Dağlık kütlesi üzerindeki etkisini iģaret etmektedir (ġekil 1). de tablo 3 ile Ģekil 1 deki sıcaklık eğrilerinde görülmektedir (ġekil 1 ile kesit 1 i karģılaģtırınız). KAYNAKLAR Çelik, N., Sündiken Dağları Kütlesi nin yetiģme ortamı özellikleri ve sınıflandırılması (yayınlanmamıģ doktora tezi,xii+310 sayfa), Ġstanbul Üniversitesi Orman fakültesi Toprak Ġlmi ve Ekoloji Abd. doktora programı. Çetin, M., Musaoğlu, N., Çelik, N., Kantarcı M.D.,2005. Hyperspectral-based characterization of different vegetation species insundiken Mountain, Turkey. 25th Earsel Symposium, Global Developments in Environmental Earth Observation from Space, Remote Sensing of the Coastal Zone 3D Remote Sensing, Porto, Portugal. Devlet Meteoroloji ĠĢleri Gnl. Md. lüğü, Ortalama ve Ekstrem kıymetler meteoroloji bülteni. BaĢbakanlık basımevi, Ankara. Devlet Meteoroloji ĠĢleri Gnl.Md lüğü, 2000 ve 2005 öçmeleri (YayınlanmamıĢ olan ölçmeler Gnl.Md lükten araģtırma için alınmģtır.) Kantarcı, MD., Orman Ekosistemleri Bilgisi. Ġstanbul Üni. yay. nu. 4594, Orman Fakültesi yay. nu. 488 (XXVI+379), ISBN Ġstanbul Ünv. Basım ve yayınevi, Ġstanbul. Kantarcı MD., Çömez A., Tuncer E., The effects of air pollution on forest on Sündiken Maisif (North of EskiĢehir/Turkey). Air quality management at urban, regional and global scales. Volume II, ( ),ISBN Altındağ Grafik Matbaacılık- Mersinli / Ġzmir. Edit.: S.Topçu, M.F.Yardım, A.Bayram, T.Elbir,C.Kâhya. HARĠTA 1. SÜNDĠKEN DAĞLARI KÜTLESĠNĠN YERĠ (8) Uydu görüntülerinden elde edilen sıcaklık değerleri, sıcaklık değerlerinden daha düģüktür (ġekil 1). Buna karģılık yamaçlardaki açık alanlardaki hesaplanmıģ sıcaklık değerleri tarihinde tarihinden daha yüksektir. Bu durum bir çeliģki gibi görülebilir (ġekil 1). Sıcaklığın artması ve iklimin ısınması, dolayısı ile toprak suyunun (açık alanda) buharlaģıp kaybedilmesi bu çeliģkili durumu yaratmaktadır. Gözeneklerindeki suyu kaybeden ve su yerine gözenekleri hava ile dolan topraklar daha az güneģ enerjisi depolamaktadırlar. Bu sebeple daha kuru topraklardan daha az sıcaklık yayımlanmaktadır. Uydu ise bu farklı sıcaklık yayımlarını algılamaktadır. Bu sebeple daha serin olan gününde daha nemli olan toprakların daha fazla ısındıkları ve yüksek sıcaklık yayımladıkları, daha sıcak olan gününde ise daha kuru olan toprakların daha az ısındıkları ve daha düģük sıcaklık yayımladıkları sonucuna varılmaktadır (ġekil 1). (9) Sakarya vadisine çökelen soğuk hava (vadi sis kuģağı) ile EskiĢehir ovasına çöken soğuk havanın (bozkır çiğ kuģağı) etkisi

5

6 UYDU KESİTİ 1. SÜNDİKEN DAĞLARI (BATIDA ESKİŞEHİR OVASI, DOĞUDA SAKARYA VADİSİ)

7 KESİT 1. Sündiken Dağları Kütlesinin kuzey/güney kesitinde yıllık sıcaklık ve yağış ile sis kuşaklarının, orman kuran ağaç türlerinin bakı ve yükseltiye göre değişimi TABLO 1. SÜNDĠKEN DAĞLIK KÜTLESĠ NĠN ÇEVRESĠNDEKĠMETEOROLOJĠ ĠSTASYONLARININ ÖLÇTÜĞÜ ORTALAMA TOPLAM YAĞIġ VE ORTALAMA SICAKLIK DEĞERLERĠ Meteoroloji Ġstasyonu Yükselti (m) EskiĢehir 800 Alpu 900 Gökçekısık 850 Hekimdağ 1100 Mihalıççık 1350 Çatacık 1550 Beydili 524 Sarıyar Barajı 460 Çayırhan (Nallıhan) 520 Sarıcakaya 330 Beypazarı 682 Nallıhan 650 Ġklim Elemanları Kaynak: Ortalama ve Ekstrem Kıymetler Meteoroloji Bülteni 1974 Ocak Ayı 4 Yaz Ayı (VI+VII+VIII+IX) Yıllık Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. YağıĢ mm Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ Ort. toplam YağıĢ

8 ÖLÇME TARĠHĠ ORAN % ÖLÇME SAYISI VE Sd.. SAPMA ÖLÇME SAYISI VE Sd.. SAPMA ORAN % ÖLÇME TARĠHĠ SAAT SAAT YÜKSELTĠ m SAAT SAAT TABLO 2. Sündiken Dağlık kütlesinin kuzey ve güney bakılı yamaçlarında açık alanlarda uydu görüntülerinden ölçülen, yerde ölçülen ve meteoroloji istasyonlarında (Nallıhan, Alpu, EskiĢehir) ölçülen sıcaklık değerleri KUZEY BAKI GÜNEY BAKI s=2.5 S=2.8 S=2.5 s= Karakütük s=2.8 S=3.4 S=2.2 s= Karakütük 1560 m S=2.8 (44.0) (44.0) S= m 1500 s=2.8 S=2.7 S=2.2 s= s=2.8 S=2.9 S=2.7 s= Karacaören s=3.4 S=3.2 S=2.6 s= m S=2.6 (45.0) TaĢlıburun 1200 s=4 S=3.0 S=2.2 s=3.2 (48.0) S= m s=4.5 S=3.2 S=1.9 s= (44.0) 1000 s=4.4 S=3.3 S=1.9 s=3.2 Kuyupınar Alpu 900 m S=2.9 (49.0) s=4.3 S=3.2 S=2.1 s= s= m 47.0 s= s=3.7 S=2.6 Nallıhan s=2.5 (52.0) m s= S=4.1 S=2.8 Cenikli m S=3.2 (50.0) s=3.8 S=2.9 METEOROLOJĠ ĠST. ÖLÇMESĠ C 0 UYDU GÖRÜNTÜSÜNDEN ÖLÇÜLEN C s= EskiĢehir S= s= m UYDU GÖRÜNTÜSÜNDEN ÖLÇÜLEN C 0 METEOROLOJĠ ĠST. ÖLÇMESĠ C 0

9 Cenikli /Nallıhan ile Karakütük oranları farkına göre hesapl m uydu 38.3 değeri için oranı ile Nallıhan oranı farkınadan hesaplandı Alpu ve Karakütük oranları farkına göre ( ve hesaplandı) Alpu oranı ile hesaplandı = / 3 = = / 4 = = 0.13/3 = = / 3 = = / 4 = TABLO 3. SÜNDİKEN DAĞLIK KÜTLESİNİN KUZEY VE GÜNEY BAKILI YAMAÇLARINDA AÇIK ALANDA UYDUDAN ALGILANAN SICAKLIK DEĞERLERİNİN NALLIHAN, ESKİŞEHİR, ALPU METEOROLOJİ İSTASYONLARINDA VE ARAZİDE YAPILAN SICAKLIK ÖLÇÜMLERİ İLE İLİŞKİLENDİRİLMESİ VE 100M'LİK YÜKSELTİ KUŞAKLARINA GÖRE HESAPLANMASI ARAZİDE YER ÖLÇMELERİ TARİHİNDE YAPILMIŞTIR) Yükselti m Kuzey Bakı (337.5 o o ) Güney Bakı (157.5 o o ) SAAT SAAT SAAT SAAT Yer Oran Oran Yer Yer Yer Oran Oran Yer Yer Yer Uydu Fark Oran Uydu Fark Uydu Fark Yer Uydu Fark Oran C o C o C o I % C o C o C o I II II III I % % C o C o C o C o C o I II II III % % C o C o C o C o C o % Karakütük yaylası 1560 m Karakütük yaylası 1560 m Karacaören 1250 m TaĢlıburun 1200 m Kuyupınar 900 m Alpu (hesaplandı) 900 m EskiĢehir 800m EskiĢehir 800 m Bozkıra soğuk hava çökeliyor Soğuk bozkır etkisi Alpu 900 m için Alpu ile iliģkisi TaĢlıburun ile Karakütük X=(27.5x42.4) / yaylası yer ölçmelerine =0.547x42.4=23.2 C 0 Nallıhan 600m göre oranlar belirlenip hesaplandı Cenikli 550 m Soğuk vadi etkisi Vadi soğuk Nallıhan ile 1700m iliģki Nallıhan, Kuyupınar, Karacaören X=(27.5x42.4) / 51.2 Karakütük yaylasındaki yer =0.534x42.4=22.6 C 0 ölçmelerine göre oranlar belirlenip hesaplandı Yükselti m M. DOĞAN KANTARCI

10 Yükselti (m) Yükselti (m) ġekġl 1. SÜNDĠKEN DAĞLIK KÜTLESĠN DE KUZEY VE GÜNEY BAKILI YAMAÇLARDA VE TARĠHLĠ UYDU GÖRÜNTÜLERĠNDEN ÖLÇÜLEN METEOROLOJĠ ĠSTASYONLARI ĠLE ARAZĠDE ÖLÇÜLEN VE 100 M LĠK YÜKSELTĠ KUġAKLARINA GÖRE HESAPLANAN SICAKLIK DEĞERLERĠ KUZEY BAKILI YAMAÇLAR ( ) GÜNEY BAKILI YAMAÇLAR ( ) 1700 UYDU UYDU YER YER YER YER UYDU UYDU Karakütük 1560 m Karacaören 1250 m TaĢlıburun 1200 m Kuyupınar 900 m Alpu 900 m EskiĢehir 800 m Nallıhan 600 m Cenikli 550 m Sıcaklık (C) Sıcaklık (C) M. DOĞAN KANTARCI

11

12