Seyitömef (Kütahya) Kuzey Batı Kömür Yataklarının Jeolojisi ve Kömür Potansiyeli

Transkript

1 TÜRKİYE 8. KÖMÜR KONGRESİ BİLDİRİLER KİTABI. PROCEEDINGS OF THE 8th COAL CONGRESS OF TURKEY Seyitömef (Kütahya) Kuzey Batı Kömür Yataklarının Jeolojisi ve Kömür Potansiyeli Geology of NW Seyitömer Coal Deposits and Coal Potential Murat SARIYILDIZ (*) ÖZET Seyitömer KB sindeki çalışma alanı kömür oluşumları ile ekonomik potansiyel taşır. Geç Miyosen olarak yaşlandırılan tortul kayalar temel kayalarını uyumsuzlukla üstler. Neojen 'istif karasal-gölsel bir ait bölüme (Seyitömer formasyonu) ve karasal bir üst bölüme (Kocayatak formasyonu) ayrılmıştır. Yöre kömürleri göleel koşullarda çökelmiştir v>e oluşum düzeni içinde iki ayrı damardan yapılıdır, üst damar ekonomik nitelik taşımaz. Ekonomik olan alt damar yayılım düzeni içinde iki ayrı kömür yatağı oluşturur. Kuzeyde Kepez ve güneyde Aslanlı alanlarında hesaplanan toplam görünür rezerw 4.9 milyon tondur. Kömür oluşumları ortalama 2018 kcal\kg ısıl enerji değeri %30,4 kaba nem, Ä35-46 kül içerirler. ABSTRACT The study area is located in NW of Seyitömer has an economic potential with coal formations. Late Miocene sedimantary rock units reet urvconfarmabïy an basement rocks. Neogene sequence is represented by a continental - lacustrine lower sequence ( Seyitömer formation ) and a non marine upper sequence ( Kocayatak formation ). (*) Jeo.Yük.Müh. Sural Porselen-Sürok Madencilik, KÜTAHYA 391

2 Local coals of the etudy area are deposited^ih lacustrine conditions and it mainly consists of two different coal deposits. Upper coal deposit does not have economic potential. Economic lower coal deposit includes two ' diffevent coal seams in own formation. Calculated total apparent reserve of this coal seam in Kepez (North) and in Aslanlı < South ) is 5 million tones. The avarage calorific value of these coal deposits is 2018 kcal\kg. ît contains %30.4 moisture and % ash. 1. 6IRÎŞ Seyitömer alanı 205 milyon tonluk kömür potansiyeli ile (1) Kuzeybatı Anadolu nun ekonomik odak noktalarından biridir. Harita alanı, Seyitömer yerleşim merkezinin kuzeybatısında Î23-Cİ ve Î23-C4 paftalarında yeralır, 56 km2 lık bir alanı kapsar. Büyük bölümü Seyitömer Linyitleri İşletmesi (SLÎ) sınırları içinde kalan alandaki ekonomik kömür varlığının belirlenmesi çalışmanın amacıdır. Çalışma alanının MTA 1: ölçekli jeolojik haritasındaki (2) konumu Şekil î de verilmiştir. Şekil 1. Çalışma alanının bölgesel jeoloji içindeki ki 392

3 Çalışma alanı ve çevresinde Lebküchner (3), Ciculic (4) ve Baş (5) bölgesel ölçekli jeolojik çalışmalar yapmışlardır. Nakoman (6) ve özcan (7) havzadaki kömürlü istifin oluşum yaşının palinolojik açıdan belirlenmesi yönünde çalışmışlardır - 2. STRATI6RAF1 Çalışma alanında yüzeyleyen kaya birimlerinin genelleştirilmiş stratigrafi istifi Şekil 2. de, basitleştirilmiş jeoloji haritası Şekil 3. te verilmiştir. Neoj-en öncesi temel kayaları önceki çalışmalara göre (1,8) Krötase yaşındadır. Neojen istifi altta beş üyeye ayrılan Seyitömer foı masyonu ve bunları uyumsuzlukla üstleyen Kocayatak formasyonuna (Şekil 2) bölünmüştür. Fosil bulgularına dayalı yaş tanıtlamaları özcan (7) dan alınmıştır. Bu bulgulara göre Neojen istifi Seç Miyosen-Erken Pliyosen olarak yaşlandırılmışt ir Temel kayaları Havzanın KB sinde yayılım sunan temel kayaları Mesazoyik ofiyalit topluluğuna ait serpantinitlerden yapılıdır. Bu oluşuklara önceki çalışmalar (1,8) ışığında Kretase yaşı öngörülmüştür Seyitömer formasyonu önceki çalışmalara göre (7) Geç Miyosen Olarak yaşlandırılan istif egemen litolojik özelliklerine göre 5 ayrı üyeye bölünmüştür. Alttan üste doğru uyumlu ve geçişli dokanak ilişkileri sunan bu üyeler, kumtaşı-çakıltaşı, çamurtaşıkiltaşı, killi şeyi, silisli kireçtaşı ve killi kireçtaşından yapılıdır. Kumtaşı-çakıltaşı üyesi egemen alarak, sarımsı gri, ince-orta taneli, ortaç boylanmalı kumtaşından yapılıdır. Kumtaşları küçük ölçekli ( 2Q-*40 cm) oluksal ve düzlemsel çapraz katman takımları, düzlemsel laminalanma ve üste doğru tane incelmesi gibi tortul yapılar içerir. Çakıltaşları açık grimsi, ortaç-iri taneli, egemen ortaç boylanmalı ve genelde tane destekli dokudadır. Çakıltaşları kanal dolguları şeklinde ve çok katlı gelişmiş olarak bulunur., kanal dolgularının alt bölümleri tabandan türeme kumtaşı parçaları içerir. Oluksal çapraz katman takımları, üste doğru tane incelmesi, çakıl uzun eksen yönlenmesi ve binik çakıl olağan tortul yapılardır. üyenin anılan litolojik ve tortul yapı özellikleri akarsu ortamındaki çökelimi yansıtır (9,10). Çamurtaşı-kıİtası üyesi egemen olarak, yeşilimsi gri, ince taneli, genelde belirsiz, yersel kalın katmanlı çamurtaşından yapılıdır. Çamurtaşları taban kesimlerinde ince-kaba kum ve yersel çakıllardan oluşan kırıntılı düzeyler içerir. Kiltaşları çamurtaşlarmın üst düzeylerinde yer alır. Yeşilimsi, renkli, çok ince taneli ve belirsiz katmanlanmalıdır., 393

4 394

5 395

6 kömürleşmiş bitki kırıntıları ve gastrapod fosil içeriklidir, üyenin üst dokanak aralığında bol Planorbis sp. fosilli, orta-kalın ve düzenli katmanlı alt kömür damarı yeraiır. üyenin, alttan üste bağıl tane boyutundaki azalma, ince taneli tortul girdisindeki artış, tavanda kalın ve fosilli kömür damarının varlığı düşey birikim koşullarının egemenleştigi çökelim modelini öngörür. Silisli kireçtaşı üyesi sarımsı gri, egemen orta, yersel kalın ve düzenli katmanlı olup çok dayanımlıdır. Yaygın gastrapod ve ostrakod fosil içeriklidir. Kireçtaşlarında kalsit dolgulu büzülme boşluklarının (löferit) varlığı ve diğer 1itolojik-faunal özellikler, gölsel ortam şartlarındaki çökelimi belirtir (10). Killi kireçtaşı üyesi grimsi beyaz, ince taneli, ince ve düzenli katmanlı, yersel Planorbis sp. fosil içeriklidir, üye beyazımsı gri, ince-orta taneli, ince-arta ve düzenli katmanlı tüfit ara düzeyi kapsar. Litolojik ve tortul yapı özellikleri üyenin gölsel bir ortamda çökeldigini yansıtır Kocayatak formasyonu Birim egemen olarak çakı İtası ve az oranda kumtaşından oluşur. önceki çalışmalara (5,7) göre Pliyosen yaşlıdır. Killi şeyi üyesi yeşilimsi gri, orta-kalın katmanlı, düzlemsel ve katmanlanmaya koşut yarılımlıdır. Yaygın alarak gastrapod, ostrakod ve yaprak fosilleri içerir., yersel silisli kireçtaşı ara katmanlıdır. Yanal ve düşey yönde yayılımları sınırlı olan yersel silttaşı ve ender olarak da bitümlü şeyi düzeyleri kapsar, üyenin tavan kesiminde üst kömür damarı yeraiır. üst damar egemen ince, yersel orta ve düzenli katmanlı kömür, killi kömür, silttaşı ve kiltaşı ardalanmasından yapılıdır. Killi şeyi üyesi egemen litolojik özellikleri ve yaygın tatlı su fosil içeriğiyle gölsel bir ortamdaki çökelim koşullarını simgeler. Üst damarın düzgün ardalanmalı yapısı iklimsel şartların kontrolünde gelişen tortul beslenmesinden kalıtsal bir çökelim evresini yansıtabilir. Çakıltaşları çok gevşek dokulu, çakıllar ortaç-kötü boylanmalıdır. Çakıltaşları kumtaşları içinde ve arasında kanal dolguları şeklinde çok katlı ve düzensiz olarak gelişmiştir. Oluksal çapraz katman takımları, üstb doğru tane küçülmesi, çakıl uzun eksen yönlenmesi olağan tortul yapılardır. Kumtaşları açık yeşilimsi, az pekleşmiştir, katmanlanma çoğunlukla orta-kalın, yersel masif ve düzensizdir. Bileşen tane boyutları egemen orta-kaba iriliktedir. Küçük ölçekli oluksal çapraz katman takımları, yersel düzlemsel laminalanma sıkça rastlanan tortul yapılardır. Anılan litolojik özellikler ve tortul yapılar akarsu ortamındaki çökelimi yansıtır (9,10). 396

7 3. KÖMÜR JEOLOJİSİ Çalışma alanı ekonomik kömür potansiyeli yönünden iki ayrı kömür sahası kapsar. Bunlar güneyden kuzeye ' dogrû, 1. Aslanlı sahası, 2. Kepez sahasıdır. Güncelde Aslanlı sahası SLI ye, Kepez sahası özel işleticiye aittir. Yörede yayılım sunan alt kömür damarının rezervinin hesaplanmasında -daha önce MTA Enstitüsü ve SLI tarafından yapılan sondajlarla, ocak aynalarından ölçülen dikme kesitlerden yararlanılmıştır Aslanlı kömür sahası Aslanlı kömür sahası güneyden Aslanlı köyü, batıdan Araplaral'tı Deresi ile sınırlanır (Şekil 4). Yörede, SLI ve MTA Enstitüsü nün ortak çalışmasıyla bir dizi sondaj yapılmıştır. Aslanlı sahasında yayılım sunan kömür düzeyleri çamurtaşı üyesinin tavanında uyumlu olarak yeralır. Kömürleri killi şeyi üyesi uyumlu olarak üstler. Kömür siyahımsı renkli, mat görünümlü ortaç dayanımlı orta-=kalın ve düzenli katmanlıdır. Yersel cm arası değişen kalınlıklarda yeşilimsi gri kil ve çamurtaşı arakatmanları içerir. Kömür ve ara katmanlar yer yer Planorbis sp. fosilleri içerir. Eklem çatlak kontrollü ikincil dolgulu pirit minerali ender olarak bulunur. Kömür sahaa-ında kuzeyden güneye doğru ara katmanlar incelir, kömür kalınlığı artar. Yayılım alanında kömür kalınlığı 1 ile 14 metre arasında değişir (Şekil 5). Aslanlı sahası içinde katmanlar genelde derece eğimlidir. Çatlak ve eklem takımları dışında önemli herhangi bir faylanmanın gözlenmediği saha, yapısal açıdan dingin bir ortamı yansıtır. Aslanlı kömür sahasında SLI ve MTA tarafından yapılan 10 adet sondaj ve ölçülen dikme kesitlere göre 4-14 m. arasında değişen kömür kalınlığı ortalama 9 m., 3-27 m. arasında değişen örtü kalınlığı ortalama 18 m. dir. Hesaplamalar ışığında Aslanlı sahası için çıkan toplam görünür rezerv 3,019 milyon tondur. Sahada toplam 6 milyon m3 olan örtükazı (dekapaj) oranı 1\2 dir (Çizelge 1). Bu sonuçlar ışığında Aslanlı sahası için kömür üretiminde açık işletme yöntemi ekonomik olarak uygulanabilir. Sahada örtü ve kömür katmanlarının güneye eğimli olması nedeniyle işletme yönünün kuzeyden güneye olması öngörülür (Bu -durum sahanın kuzeyi için sözkonusudur). Burada örtükazı çalışmalarında bırakılacak şev basamaklarında katman egimiyle şev aynasının eğimi ters yönlerde olacağından şev duraylılıgı artacaktır. 397

8 398

9 Seyitömer açık ocaklarında örtü malzemesini-n önemli bir kısmını oluşturan killi şeyllerde derecelik basamak şev açıları yersel kaymalara yol açmaktadır. Aslanlı sahası killi şeyllerınde kaymalara yol açmamak için, basamakların şev açılarının dereceyi geçmemesi uygun olacaktır. örtu malzemelerinin döküm sahası olarak, AslanLı kömür sahasının batısındaki Araplaraltı Dere vadisi kullanılabilir. Bu vadi dolduktan sonra çıkarılacak örtükazı malzemesi kömürü alınmış kazı alanlarına atılabilir Aslanlı sahasında yeralan kömürlerin ortalama nem oranı %29.78, ortalama kül oranı %46.27-ve ortalama altı ısı değeri 1970 kcal\kg dır (Çizelge 2). Çizelge 1. Aslanlı kömür sahası rezervve örtükazı hesap sonuçları Poli gon ve sone aj no Alan <m2) Örtü (m) Kömür (m) Örtükazı (m3) Rezerv (ton) GLÎ 1 " Keşi GLI " MTA MTA t Şevlerdel ti örtüka; :ı mıkt; ırı : T o f alam :

10 Çizelge 2. Aslanlı kömür sahası kömür örneklerinin analız sonuçları Örnek yeri S: Sondaj K: Kesit Kaba nem (%) Kül (%) Alt ısı deçjar'i kcal\kg GLÎ S Kesit Kepez kömür sahası Saha çalışma alanının KD sinde yeralır. Saha içerisinde üç ayrı panoda açık işletme yöntemiyle üretimde bulunulmuştur. Güncelde 1 ve 2 no lu panolarda üretim sürmekte. Diger-panoda üretim yapılmamaktadır. Kepez sahasında yeralan kömür düzeyleri çamurtaşı-kı1- taşı üyesinin tavanında yeralır. Kömürleri kıllı şeyi üyesi uyumlulukla üstler. Kömür siyahımsı renkli mat görünümlü, az-ortaç dayanın,!ı ve orta-kalın düzenli katmanlıdır. Kömür düzeyleri arasında değişen kalınlıklarda kiltaşı ve çamurtaşı ara katmanları bulunur. Bu düzeyler çoğu kez yanal yönde incelir yada kalınlaşır. Kömürler gastrapodlar ve omurgalı fosillerini yet sel olarak içerir. Çatlak dolgusu pirit ve markasıt ender olarak görülür. Kepez Tepe yamacında iki ayrı panoda işletilen kömur düzeyinın net kalınlığı 2-4 m. arasında değişir. Ancak soz konusu kalınlık yer yer 4.5 m. ye ulaşır. Kömürler egım yönleri boyunca deı-uceli alarak kalınlaşırken steril ara katmanlar incelir (Şekil 6). Kepez sahasında ölçülü kesitler ve ıkı adet MTA sondajına göre m. arasında değişen kömür kalınlığı ortalama 3.4 m., örtü kayalarının m. arasında değişen kalınlığı ortalama 20 m. dir. Hesaplamalar ışığında Kepez sahasında toplam görünür rezerv tondur (Şekil 7). T oplam örtükazı miktarı m3 olan sahada örtükazı oranı IV e! tır. Bu sonuçlar çerçevesinde Kepez sahasında halen uygulanmakta olan açık işletme yöntemi ekonomiktir (Çizelge!K 400

11 401

12 Çizelge 3. Kepez kömür sahası rezerv ve örtükazı hesap sonuçları Poligon ve Sondaj no Alan (s2) Örtü (m> Kömür (m) örtü <m3) Rezerv (ton) MTA 4 -P5 5 -P3 Kesit 1-Pl 7-P2 " 10-P Toplam: Kepez sahasında katmanlar Kepez Tepeyi çevreleyen her üç panoda da derecelik açılarla eğimlidir. Kepez sahasında yer alan kömürlerin ortalama nem oranı %31.02, ortalama kül oranı %24.65 ve ortalama alt ısı değeri 2067 kcal\kg dır (Çizelge 4). Çizelge 4. Kepez kömür sahası kömür örneklerinin analiz sonuçları örnek yeri S: Sondaj K: Kesit Kaba nem (%) Kül (%) Alt ısı değeri kcal\kg MTA S 4 S 5 Panolardan karma örnek.. '1 No lu pano oluk örnek... 2 No lu pana oluk örnek... 4 No lu pano oluk örnek PALEOCOSRAFYA VE BİRİMLERİN EŞLEŞTİRİLMESİ Becker ve Platen (12), Luttig ve dig. (13) ne göre Batı Anadolu da Miyosen de etkin orojenik hareketlerle bir yandan paleozoyik Mesozoyik yaşlı temel kayalar yükselirken, çöken kesimler akarsu ve göl birikinti 1eriyle kaplanmıştır. Araştırıcılar akarsu tortullarını, kömür içerikli gölsel tortuların uyumlu ve geçişli olarak üstledigini belirtirler 402

13 Çalışma alanındaki Geç Miyosen yaşlı Seyitömer formasyonunun tabanında yer alan kumtaşı-çakıitası üyesi,, temel kayalarını uyumsuzlukla üstler. Temelden türeme bileşenler içeren bu üye, Geç Miyosen başında etkmleşen yapısal olaylara bağlı, büyük ölçekli yükselmelerin doğurduğu akarsu sistemlerinin ürünüdür. Geç Miyosen ortasında akarsu çökelimi yerini gölsel çökelim koşullarına bırakır. îklim şartlarının da desteklemesiyle (7,12,13) gölsel çökelim ürünü alan çamurtaşı-ki1 taşı üyesi tavanında alt kömür damarı çökelir. Kömür düzeylerindeki palinolojik bulgular kömürün oluşumu sırasında günümüz Karadeniz ikliminden daha sıcak bir iklimin varlığını yansıtır (7). Kömür düzeylerinde saptanan memeli fosilleri genelde ağaçlıklar ve bataklıklarla çevrelenmiş yağışlı bir göl ortamını öngörür (7). Tanımlamalara göre (7) havzanın bitki örtüsü Sal i x (Söğüt), Taxodium ( bataklık seivisi ), Alnus (kızılağaç), Ti 1ia (ıhlamur), Carya (ceviz), Castanea (kestane), Pinus (çam) gibi ağaçlardan yapılıdır. Bu bitki örtüsü, nemli toprağı seven göl kıyısı bataklıklarıyla nemli havayı seven bataklık üstü kes.imlerde yetişen bitki gurubunu temsil eder. Geç Miyosen süresince duraylı bir göl ortamının çökelim koşullarında sırasıyla killi şeyller, silisli kireçtaşı ve killi kireçtaşı üyeleri çökelmiştir. Pliyosen başında birikim ortamında yeniden akarsu koşulları egemenleşir ve özgün akarsu sistemi çökel1er inden yapılı Kocayatak formasyonu oluşur. Sonuç olarak çalışma alanında başlıca üç tortullaşma evresi ayırt edilebilir: a) Yaşlı akarsu sistemi b) Göl sistemi c) Genç akarsu sistemi Yaşlı akarsu sistemi tortul 1 arıyla göl sistemi tortulları arasında birikim açısından bir uyumluluk ve sürek-lılık vardır. Ancak genç akarsu sisteminde biriken oluşuklar yaşlı birimleri uyumsuz alarak üstler Birimlerin eşleştirilmesi Çalışma alanındaki birimlerin ölçülü stratigrafi kesitlerine dayalı eşleştirmeleri D-B (Şekil 8) ve KB-6D doğrultusundadır (Şekil 9). 403

14 404

15 Dogu-batı yönündeki eşleştirmelerde silisli kireçtaşı üyesinin tabanı eş zaman yüzeyi alarak ele alınmıştır, ölçülen 1 (Aslanlı Kesiti), 2 ( Kınalık Tepe Kesiti), 3 (Türkmen Tepe Kesiti) no lu kesitlerin ışığında alt kömür damarı ve üstleyen killi şeyllerin doğudan batıya doğru kalınlıklarında azalma sundukları saptanmıştır. Kireçtaşı üyesinin arada herhangibir kömür oluşumu içermeden doğrudan çamurtaşı-ki1 taşlarını üstlemesi batı yönüne doğru etkinleşen söz konusu incelmeyi yansıtır (Şekil 8, Kesit 3). Kuzeybatı-Güneydogu yönündeki eşleştirmelerde ise Kepez Tepe kesitinde tabanı eşzaman yüzey alarak alınan silisli kireçtaşları 3 m. kalınlık sunar ve 11 m. kalınlığındaki killi şeylleri üstler. Killi şeyllerin tabanında 3 m. lik alt kömür damarı bulunur (Şekil 9, Kesit 4). Üççam Tepe kesitinde 3 m. kalınlık sunan silisli kireç taşları toplam kalınlığı 3 metre olan killi şeylleri üstler. Killi şeyllerin tabanında herhangibir kömür oluşumu bulunmaz. Kepez Tepe kesitinde yeralan kömürlerin Uççam Tepe kesitinde bulunmayışı ve killi şeyllerin kalınlığındaki bağıl azalma, gölsel tortulların kalınlıklarının KB ye doğru azaldığını yansıtır. 5. SONUÇLAR 1) Sahada alttan üste yaşlı akarsu, göl ve genç akarsu sistemi alarak üç ayrı tortulaşma evresi ay irtlanmıştir. 2) Kömür düzeyinde saptanan fosiller genelde ağaçlıklar ve bataklıklarla çevrelenmiş yağışlı bir göl, ortamını yansıtır. 3) Yörede kömür damarı ve üstleyen killi şeyller B ve KB yönlerinde incelerek taban ve tavan kayaları arasında kamalanırlar. 4) Çalışma alanında yayılım sunan iki kömür damarından sadece alt damar ekonomik nitelik taşır. Sahada bu damarın kalınlığı 1-14 m. arasındadır. 5) Alt kömür damarı yörede iki ayrı kömür sahası oluşturur. Kepez sahasında 1.9 milyon ton, Aslanlı sahasında 3 milyon tan almak üzere toplam 4.9 milyon ton görünür rezerv saptanmıştır. 6) Rezerv ve örtükazı sonuçları ışığında Aslanlı sahasında açık işletmeyle üretim yönteminin ekonomik olacağı bel irlenmiştir. 6. KATKI BELİRTME Bu çalışma Tübitak bursu ile desteklenmiş yüksek lisans tezinin bir bölümüdür. Adı geçen kurum yetkililerine ve çalışma süresince sağladıkları olanaklar için Seyitömer Linyitleri îşletmesi Müessese Müdürlüğüne teşekkür ederim. 405

16 KAYNAKLAR 1. MTA, Türkiye Linyit Envanteri. No 196,1986,81, Ankar 2. DUBERTRET, L., KALAFATÇIOSLU, A., PAMîR, H.N, ERENTÖZ, C, 1: Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası îzmir paftası. MTA,1973, Ankara. 3. LEBKUCHNER, R. F., Seyitömeı Kütahya Neojen sahasınd Jeoloji ve Linyit yatakları ile ilgili alarak etüdle hakkında rapor MTA Rap., No. 2985,1959 Ankara 4. CICULI0, M., Seyitömer de Tersiyer Baseni Çevresinde kömür ihtiva eden yeni bölgeler bulma imkanları. Garp Linyitleri İstetmesi Raporu, 1971, Kütahya 5. BAŞ, H., Domaıriç-Tavşanlı-Kütahya-Gediz yöresinin Tersiyer Jeolojisi. Jeoloji mühendisliği dergisi, 27bl986, NAK0MAN, E., Contribution A L Etude e La Microflore Tertiaire Des Lignites De Seyitömer. Pollen Spores, 10,3,1966, ÖZCAN, N., Seyitömer (Kütahya) Linyitlerinin Palinolojik özellikleri. Yüksek Lisans Tezi, D.E.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü, 1986, îzmir. 8. OKAY, A., KB Anadolu daki Ofiyoli 11er in Jeolojisi ve Mavişist Metamorfizması <Tavşanlı-Kütahya). Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 24,1981, REîNECK, S., SîNGH, I.B., Depositional Sedimarttary Environments. Springet Verlag, 439,1975, Berlin. 10. VISHER, S. S., Physical Charecteristic af Fluvial Deposits., 16,1972, SHINNY E.A., Practical Significance of Bird Eyes Structures in Carbonate Rocks. Journal of Sedimantary Petrology, 38,1, 1968, BECKER, PLATEN, J.D., Stratigraphie Division of the Neogene and Oldest Pleistocene in Soutwest Anatolia. Nevsl., Stratigraphy, 1,3,1971, LUTTIS J. STEFANS, P., DIETER, J. BECKER-PLATEN, BENDA, L., SîCKENBERG, D., Explanatory Notes for the Paléographie Atlas of Turkey from the Oligocène to the Pleistocene. Geology Jahrbuch. 61, 1975, SARAÇ, G., Tersiyerde Memeli Fosillerin Yataklandıkları Ortamlar ve Bunlara örnekler. Yeryuvarı ve însan Dergisi, 11,1986,1. 406