Bu etkinliklere katilabilmenizi diler, saygılarımızı sunarız... ILKYAR -- Orda bir YIBO var...

Transkript

1 İyi Geceler, bu gece ilk projesine katılan sevgili Aysel'in ilk izlenimini paylaşıyoruz... ILKYAR'da bir efsanedir, Mersin grubumuzun yaptığı çiviler... 1 ton çiviyi hala tüketemedik... Bu çok güzel iletişim aracının neler başardığı o kadar çok yazıldı ki, bu sefer Aysel başka bir şekilde dile getirmiş bunu, çok teşekkür ediyoruz... (metindeki fotoğraflar Divriği'deki güzel çocuklarımız) Bu akşam iki duyuruda bulunmak istiyoruz: 1.si yönetim kurulu üyemiz Zafer Bozkuş'un sevgili eşi Yu-Ming'in piyano resitalinin posterini ekte sunuyoruz; 27.5, 2.si de yönetim kurulu üyemiz ve başka yardımcımız sevgili Aysıt Tansel Hocamızın duyurusunu da aşağıda yer verdik. Yıllardır babasının adını yaşatırken, güzelliklerin yaşamasını ve genişlemesine de vesile oluyor. Bu seneki ödülü kazanan sevgili Ayfer Gürdal Ünal'da ILKYAR'in gönüllülerinden... Ayfer'in öyküleri çocukları başka dünyalara taşırken, Ayfer hiçbir şey için geç değildir dedi, ve Boğaziçi Üniversitesinde lisans ustu çalışmalarını sürdürdü... Ödül de bu arastırmalarinin ürünü... Tebrik ediyoruz sevgili Ayfer'i... Oğuz Tansel 2011 Çocuk Yazını Ödülü, yazar Ayfer Gürdal Ünal'a verildi. Ünal, "Türk Çocuk Edebiyatında Engellilerin Temsili" adlı dosyası ile ödülü almaya hak kazandı. Alper Akçam, Prof. Dr. Cevat Geray, Hidayet Karakuş, Prof. Dr. Sedat Sever ve Metin Turan'dan oluşan seçici kurul, Ünal'ın eserini oy birliğiyle ödüle değer buldu. Ünal, çalışmasında yılları arasında çocuklar için yazılmış 40 kitapta engelli imgesini inceledi. Folklor/Edebiyat Dergisi, Troya Folklor Araştırmaları Derneği, Ankara Aydınlığı Girişimi tarafından düzenlenecek olan ödül töreni, 23 Mayıs'ta saat 18.00'te Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezi'nde yapılacak. Törende, Oğuz Tansel'in sesinden Pir Sultan Abdal şiirlerinin yanı sıra görsel sunuma ve Ali Rıza Yılmaz'ın yorumuyla Türk Halk Müziği dinletisine de yer verilecek. Bu etkinliklere katilabilmenizi diler, saygılarımızı sunarız... ILKYAR -- Orda bir YIBO var...

2 Ç i v i y e T u t u n d u m Haftalar öncesinden haz!rl!klar!n! yapt!"!m gün sonunda gelmi#ti. Büyük bir heyecan ve merak ile bir ailemin yan!ndan di"er bir ailemin yan!na do"ru ç!kt!m evden cuma günü. $lk projem için her #ey tamamd!. O an sadece zaman geçmeli ve ben Bilim otobüsüne ula#mal!yd!m. Normalde o kadar da uzun olmayan ev-okul aras!ndaki mesafe uzad!kça uzuyordu, içim içime s!"m!yordu. Acaba nas!l geçecek proje? Becerebilecek miyim? Çocuklar sevecekler mi beni? Sonunda sorularla dolu yolum bitti ve bilim otobüsüne ula#t!m. Güzel bir proje geçirmek dilekleri ile u"urland!k okulumuzdan. Herkes çok mutluydu. Heyecan dolu gözler birbirini selaml!yordu otobüsümüzde. Ne kadar farkl! #eyler yapmaya çal!#sak da otobüste, zaman geçmek bilmiyordu. Saatler sonra ula#abildik Antalya Gündo"mu# taki Y$BO muza. Kalbim d!#ar! f!rlayacak gibi atmaya ba#lam!#t!. Tamam, heyecanl!yd!m; daha da çok heyecanlanaca"!m! da biliyordum fakat böylesi bir heyecana kap!laca"!m! dü#ünememi#tim. Otobüsten inerken elimdeki çiviye s!k! s!k!ya tutunmu#tum. San!r!m ondan destek al!yordum o an. Deneyimli arkada#lar!m!n ard!ndan biz araçtan inerken bize el sallayan karde#lerimizin yan!na do"ru ko#maya ba#lad!m. Ne yapaca"!m! bilemiyordum. Heyecandan kalbim d!#ar! f!rlayacak gibi oluyordu. Arkada#lar!m çocuklar!n yan!na ula#m!#lar sohbet etmeye ba#lam!#lard! bile. Bense büyük bir tereddüt ile 3 ki#ilik bir grubun yan!na gittim. Konu#tuk, tan!#t!k ailelerimizden bahsettik... Sonra onlara bir sorunum oldu"undan bahsettim; bu sorunda bana yard!mc! olmaya çal!#acaklar!na dair söz verdiler bana. :) Evet, sorunum çivi idi. Elimdeki çiviyi onlara uzatt!m; bir kaç denemeden

3 sonra içlerinden biri çözdü. Çözdü"ünde sanki ben ilk defa çözüyormu#um gibi mutlu oldum :) Di"erleri de çözmeye gayret ettiler. Saatin geç olmas! ve havan!n serin olmas! nedeniyle içeriye okullar!n!n yemekhanesine geçtik hep birlikte. Orada zeka oyunlar! oynad!k birlikte. :) Hatta hayat!mda oynamad!"!m oyunlar! ö"rendim, oynad!m onlarla. O gece çok defa uyand!m, etkinli"e geç kal!r!m dü#üncesi ile saatimi kaç defa kontrol ettim bilemiyorum. Ben hayat!m boyunca hiç yurtta kalmam!#t!m. Bu vesile ile de yurtta kalman!n tad!na da bakm!# oldum. Ve sabah olmu#tu ilk etkinli"imiz için giyinip hemen okula gitmeliydik. Haz!rland!ktan sonra o günün uzun ve e"lenceli geçece"ini dü#ünerek yatakhaneden okula do"ru yol ald!k. Okula ula#t!"!m!zda kahvalt!da ilk mektubumu ald!m 7. s!n!ftaki bir karde#imden. O an o kadar mutlu oldum ki, öylece bakakalm!#!m. Zor te#ekkür ettim mektubu için. Sabah sporundan sonra ise etkinlikler ba#l!yordu art!k. Oyun etkinli"inde görevliydim ben. $lk projemde böylesi güzel bir etkinlik ile ba#lamak mutlu etmi#ti beni. Çünkü ço"u arkada#!ma göre bir hayli acemi ve ne yapaca"!n! bilemeyen, heyecanl! bir halde idim. Oyuncak odas!na ç!kt!"!mda minicik yüzleri görmek, onlar!n o heyecan ile bir oyuncaktan di"er bir oyunca"a geçi#lerini izlemek inan!lmaz bir duygu idi. Onlar! izlerken akl!ma ilk gelinlikli oyuncak bebe"imi elime ald!"!m an akl!ma geldi. O kadar çok sevinmi#tim ki bebe"i görünce onunla ne yapaca"!m! bilememi#tim. Onlar da o haldeydiler, i#te. Aralar!nda Ebru isminde 1. s!n!flardan bir k!z dikkatimi çok çekti. S!n!f!na göre çok iyi satranç oynuyordu. Hatta ondan ba#ka satranç ile ilgilenen arkada#lar!n!n da oldu"undan bahsetmi#ti bana. Bu bir Y$BO ö"rencisi için çok güzel bir durumdu. Ak#ama kadar Gündo"mu#'ta oradan oraya ko#turup durduk. $p atlad!k, top oynad!k, halat çektik, ve daha bir çok oyunlar oynad!k. Deneyler kar#!s!nda hayrete dü#en heyecan dolu gözlerle abla ve a"abeylerini izleyen minik karde#lerimiz ile birlikte olmak çok güzeldi. Hüseyin Hoca'm!z!n sunumlar! da çok etkilemi#ti beni. Asl!nda önceden fark!na

4 varamad!"!m birçok #eyi buldum hocam!n sunumunda. Ak#ama do"ru yanlar!nda bulundu"umuz karde#lerimiz bize orada kal!p kalmayaca"!m!z! sorup durdular. Ak#am oldu"unda enerjimizin son damlalar!n! kullan!yorduk sanki. En az!ndan ben o halde idim. :) San!r!m o heyecan ile kendimi çok fazla kapt!rm!#t!m, çok fazla oynay!p, hareket etmi#tim. Ama ak#am e"lencesinde yorgunlu"umdan eser kalmam!#t!. Hep birlikte halay çektik, z!plad!k, kolbast! oynad!k... Çok e"lenceli, hayat dersleri ile dolu bir gün bitmi#ti benim için. Karde#lerimizi yatakhanelerine götürürken ayaklar!m!z geri geri gidiyordu sanki. Öyle zor bir an geliyordu ki, kendime güvenemiyordum. A"lamamal!yd!m. Oraya gitmesek onlarla birlikte hiç olamayacakt!m. Belki onlar! bir daha hiç göremeyecektik, belki bir daha konu#amayacakt!k; ama a"lamamal!yd!m, a"lamamal!yd!k. Yatakhaneye gidip birlikte k!sa bir süre sohbet ettik, birbirimize sar!ld!k. Aralar!ndan biri a"lad!, sonra di"eri ve sonra bir ba#kas!. Hay!r, böyle yapmamal!y!z, biz mektuplar ile görü#ece"iz. Bir gün onlar da ODTÜ'ye, Marmara'ya, Bo"aziçi'ne, Sabanc!'ya gelecekler. Belki onlar da $LKYAR gönüllüsü olacaklar ileride. Ba"lar!m!z kopmayacak. Mektuplar ile ayakta kalacak iki gün içerisinde aram!zda olu#an o tatl! ba". Çok zor oldu ama ayr!ld!k. %imdi yar!nki proje için yatakhanemize gidip dinlenmemiz gerekiyordu. Bizi bekleyen ba#ka karde#lerimiz de vard!. Ertesi gün için enerji toplamal!yd!k. Yatakhanemize gitti"imizde önceki ak#am oldu"u gibi çok güzel kar#!land!k. $tiraf etmeliyim ki çok temiz, düzenli ve rahatt! kald!"!m!z odalar. Sonunda sabah olmu#tu. %imdi Konya Derebucak' a do"ru yola ç!km!#t!k. Sabah!n

5 çok çok erken denilebilecek bir saatinde dü#mü#tük yollara. Bu yol daha uzun sürdü benim için. Çünkü çocuklar ile birlikte olman!n tad!n! alm!#t!m bir kere. Art!k ne yapaca"!m!, neler görece"imi tahmin edebiliyordum. Ula#mak için sab!rs!zl!k ile oturuyordum koltu"umda. Evet, Konya'ya girmi#tik. Yeni bir okul, yeni bir ortam, yeni karde#ler... A#a"! inerken bu sefer daha çok güveniyordum kendime. Daha rahat konu#abilecektim. Daha rahat girecektim ileti#ime onlarla. Hemen birinin yan!na gittim. Konu#maya ba#lad!k.ama yine konu#am!yordum. Sonra sonra toparland!m ama o heyecan ile dilimi yutmu#tum sanki. Antalya'dan farkl! olarak burada oyuncak odas!n!n düzenlenmesinde görev ald!m ve çocuklar!n oyuncaklar! ilk görü#lerindeki hallerine #ahit oldum. Nas!l sevindiklerini nas!l heyecanla oyuncaklara ko#u#turduklar!n! görünce çok farkl! hisler olu#tu içimde. Anlatamayaca"!m kadar de"i#ik; isim bulamad!"!m bir histi bu. Konya'da zaman!m!z az oldu"undan etkinliklerimiz d!#!nda d!#ar!da uzun süre oyun oynayacak zaman! bulamad!k. Ama birlikte yapt!"!m!z etkinlikler k!s!tl! zaman!m!z! dolu dolu ya#amaya yetti. Bu kez, di"er arkada#lar!m!n etkinliklerine kat!lmaya da çal!#t!m. Çocuk Edebiyat! etkinli"inde karde#lerimizin okudu"u kitaplar! saymalar!, yazarlardan haberdar olmalar! bir hayli etkiledi beni. Hat!rl!yorum da ben onlar!n ya#!nda iken çok fazla haberdar de"ildim yazarlardan. Kitap okuyordum hem de çok ama gel gelelim ki yazarlar hakk!nda kapsaml! bilgiye sahip de"ildim. Aralar!nda öyle karde#lerimiz vard! ki, ileride çok iyi yerlere gelece"i gözlerinin!#!lt!s!ndan belli oluyordu. Son etkinli"imizin içindeydik. Karde#lerimiz ile birlikte Konya'da da kolbast! oynad!k, halay çektik. Ö"lene kadar birlikte güzel etkinlikler ile dolu dolu zaman geçirdi"imiz Konya'dan da ayr!lma vakti gelmi#ti. Elimizden geldi"ince hepsiyle görü#meye gayret ederek bindik otobüse. Otobüse binmeden önce iki bayan ö"retmenin yapt!"!m!z etkinlikten dolay! te#ekkür etmesi beni o kadar çok mutlu etti ki o an gerçekten bir #eyler yapabildi"imizi anlad!m.

6 Çok heyecanl!, unutulmaz bir hafta sonu geçirmi#tim. Antalya'da olsun, Konya'da olsun Y$BO'lu karde#lerimizle zaman geçirmek çok güzeldi. Benim halam!n k!z! ve o"lu Ordu Akku# Y$BO'dan mezun oldular. %imdi biri Çank!r! Üniversitesi'nde Tarih Ö"retmenli"i okuyor. Di"eri YGS ye haz!rlan!yor. Onlardan dinliyordum yaz tatillerinde Y$BO hayat!n!. Kuzenim Tokat Erbaa'da Y$BO' da $ngilizce ö"retmeni, e#i s!n!f ö"retmeni. Onlar da çok anlatm!#lard! o ortam! ama ya#amadan anla#!lam!yormu#. O!#!l!#!l gözleri görmeden, ellerinden tutup s!cac!k bak!#lar!n! hissetmeden hayal edilemiyormu# karde#lerimizin kalpleri. Onlar o kadar de"erliler ki, tan!mad!klar! a"abey ve ablalar!n! beklediler heyecan ile. Belki günler öncesinden neler yapaca"!m!z hakk!nda hayaller kurdular. $nan!yorum ki kar#!la#ma an!m!z! bizler gibi onlar da heyecanla beklediler. %imdi dü#ünüyorum o iki unutulmaz günü de, ke#ke hiç bitmeseydi. Çok güzel bir deneyim oldu benim için bu proje. Bu zamana kadar $LKYAR ailesine dahil olmad!"!m için kendime çok k!z!yorum bu güzel hafta sonundan sonra. Ama hiçbir #ey için geç de"il. $n#aallah bundan sonraki projelere de kat!lma imkan!m olur da bu dolu dizgin heyecan! bir çok kere daha ya#ar!m. $LKYAR art!k ikinci aile oldu benim için. Bu imkanlar! sa"lad!"! için $LKYAR ailesine te#ekkür ediyorum. $n#allah hep bu ailenin içinde kal!r!m. $leride okulum bitti"inde de bu ailenin bir ferdi olarak kalmak dile"imle. Yolumuz aç!k olsun. Aysel AKSU BÖTE-1 ilk sevdiklerimiz ilk yarlar!m!z her#eyimiz ilkyar@ilkyar.org.tr