genişledi ve zenginleşti. {2GS 11.1} Süleyman, tacından feragat eden babası Davut un son yılında meshedildi ve kral ilan edildi.

Transkript

1 GEÇMİŞTEN SONSUZLUĞA - 2. CİLT adlı bu kitapta tanınmış yazar E.G.White ( ), Süleyman peygamberden İsa Mesih in zamanına kadar olan dönemde sadece İsrail halkının dramatik tarihini gözler önüne sermekle kalmıyor. Bu eseri günümüz için bu denli değerli kılan Allah ın sadakat ve itaat içerisinde, kendisine ve diğer insanlara sevgiyle sebat edeni, doğruluğu ve cesurca yapılan tanıklığı ödüllendirdiğinin gözler önüne serilmesidir; çünkü Allah tüm uluslara ve insanlara bir ölçü olsun diye verdiği Söz ün arkasında durmaktadır. Fakat ne yazık ki Allah tan uzaklaşmakla insanlar, ahlaki çöküntüye, bencil davranışlara, acı ve yıkıma doğru sürüklenmektedir. {2GS 9.1} Eski Ahit te sözü edilen peygamber ve kralların yaşadığı çağlarda olduğu gibi Allah günümüzde de tüm ulusları uyarmakta, çağrıda bulunmakta ve her bireye sevgi ve lütuf mesajını duyurmaktadır, çünkü O nun yasaları kutsal, adil ve iyidir. {2GS 9.2} Yazar eserinde etkileyici bir şekilde, bir ulusun veya bireyin alçak gönüllülükle kendisine ulaşmak istediğinde, günahları için af dilediğinde ve yönetilmesi için kendisini teslim ettiğinde Allah ın her zaman merhamet dolu ve lütüfkar olduğunu ortaya koymaktadır. {2GS 9.3} Eski politik ve ruhani liderlerin hem genel hem de özel yaşamdaki zaferleri ve yenilgilerinin derin sonuçlarının, günümüzde yaşanan olayların tesadüf eseri olmadığını, bilakis her şeyin sabırla bizimle ilgilenen ve aynı zamanda her zaman Söz ünün arkasında duran ve onun yıpratılmasına izin vermeyen Allah ın gözleri önünde oluştuğunu göstermektedir. {2GS 9.4} Geçmişten Sonsuzluğa - 2. Cilt, yazarın baş yapıtlarından olan beş kitaplık serisinin İkincisidir. İlk kitap olan Geçmişten Sonsuzluğa - 1. Cilt dünya tarihini yaratılıştan Davut un saltanatına kadar ele almakta; üçüncü kitap olan Sevgi Öğretmeni Mesih in yaşamı ve hizmetini anlatmakta; dördüncü kitap olan Elçilerin İşleri ilk Hıristiyan topluluğu tarihinin portresini çizmekte ve serinin sonuncu kitabı olan Büyük Mücadele geçmişten günümüze ve buradan da geleceğe, dünyanın yeniden yaratılışına dek sahnelenen çetin mücadelenin izlerini sürmektedir. {2GS 9.5} Kitap günümüzde birçok dile çevrilmiş olup geniş bir okuyucu kitlesine ulaşmıştır. Birçok insana yaşamında doğru kararlar verebilmesi açısından gerekli bir yardımcı kaynak olmuştur. {2GS 9.6} RAB şöyle diyor: Bilge kişi bilgeliğiyle, güçlü kişi gücüyle, zengin kişi zenginliğiyle övünmesin. Dünyada iyilik yapanın, adaleti, doğruluğu sağlayanın Ben RAB olduğumu anlamakla ve beni tanımakla övünsün övünen. Çünkü ben bunlardan hoşlanırım. Yeremya 9:23,24. Davut ve Süleyman ın egemenlik sürdükleri dönemde İsrail, diğer ulusların arasında güçlendi, gerçeğin ve doğrunun uğruna mücadele edebilmek için birçok fırsata kavuştu. Yahve nin adı yüceltildi, onurlandırıldı ve İsraillilerin Vaat Edilen Ülkeye yerleşmelerinin asıl amacına daha da yaklaşıldı. Engeller ortadan kalktı, putperest ülkelerden gerçeği aramak için gelen insanlar eli boş dönmediler. Allah a iman edenler oldu, Allah ın yeryiizündeki topluluğu

2 genişledi ve zenginleşti. {2GS 11.1} Süleyman, tacından feragat eden babası Davut un son yılında meshedildi ve kral ilan edildi. Yaşamının ilk yılları gelecek vaat ediyordu, Allah ın tasarısı onun güçlenmesi, yücelik üstüne yücelikle kuşanması, Allah ın karakterini giderek daha yetkin bir şekilde yansıtması ve böylece halka, tanrısal gerçeğin koruyucuları olarak kendilerine duyulan kutsal güveni boşa çıkarmamaları için ilham kaynağı oluşturmasıydı. {2GS 11.2} Davut, Allah ın İsrail halkı için yüce tasarısının yalnızca yöneticiler ve halk olarak önlerindeki standarda kusursuz bir şekilde uymaları koşuluyla gerçekleşebileceğini biliyordu. Allah ın güveniyle onurlandırılan oğlu Süleyman ın, bu güveni boşa çıkarmaması için genç yöneticinin yalnızca bir savaşçı, devlet adamı ya da hakim değil, aynı zamanda güçlü ve iyi bir adam, sadakat örneği ve doğruluğun öğretmeni olması gerekiyordu. {2GS 11.3} Davut, yumuşak bir ciddiyetle Süleyman a güçlü ve soylu olmasını, kullarına merhamet ve sevgi göstermesini, yeryiizündeki uluslarla ilişkilerinde Allah ın adını onurlandırmasını, yüceltmesini ve O nun kutsallığının güzelliğini ortaya koymasını öğütledi. Davut tın yaşadığı sıkı ve dikkat çekici nitelikteki sayısız deneyim, ona erdemli değerleri öğretmiş ve ölüm döşeğinde Süleyman a şöyle akıl vermesini sağlamıştı: İsrail in Allahı konuştu, İsrail in Kayası bana dedi ki: İnsanları doğrulukla ve Allah korkusuyla yöneten kişi, bulutsuz bir sabah, şafakta görünen gün ışığı gibidir, parlaklığı yağmurdan sonra topraktan ot bitirir (2.Samuel 23:3,4). {2GS 11.4} Süleyman ın eline ne büyük bir fırsat geçmişti! Babasının Allah vergisi öğütlerini yerine getirse, egemenliği yetmiş ikinci Mezmur da tanımlandığı gibi doğrulukla kuşanacaktı: {2GS 11.5} Ey Allah, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et. Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın! Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin! Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin! Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın; Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun! Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın! Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat tan yeryüzünün ucuna dek! Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın. Tarşiş in ve adaların kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun! Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin! Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır. Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır. Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir. Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için,

3 Gün boyu onu övsünler! Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! {2GS 12.1} Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın! Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar Ne mutlu ona desin! Rab Allah a, İsrail in Allahı na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O dur. Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin! {2GS 13.1} Süleyman gençliğinde Davut un seçtiğini seçmiş, uzun yıllar boyunca doğru bir yaşam sürmüş, Allah ın buyruklarına sıkı sıkıya itaat etmişti. Egemenliğinin ilk yıllarında, devlet danışmanlarıyla birlikte, çölde kurulan Tapınma Çadırının bulunduğu Givon a gitmiş, orada binbaşıları, yüzbaşıları, yargıçları ve İsrail in boy başlan olan önderleri toplayarak Allah a kurbanlar sunmuş, onları Rab bin hizmetine ayırmıştır (2.Tarihler 1:2). Krallık görevinin büyük sorumluluğunu kavramış olan Süleyman, ağır yük taşıyanların, yükümlülüklerini kabul edilebilir bir şekilde yerine getirmek için Bilgeliğin Kaynağına yönelmeleri gerektiğini biliyordu. Bu da Allah ın rızasını amaç edinerek danışmanlarını kendisiyle yürek birliğinde bulunmaları için teşvik etti. {2GS 13.2} Kral, Allah ın kendisine verdiği görevi başarıyla tamamlamak için her türlü dünyasal nimetten çok bilgelik ve anlayış sahibi olmayı diledi. Hızlı karar veren bir zihne, engin bir yüreğe ve ruh yumuşaklığına özlem duyuyordu. O gece Rab, Süleyman a rüyada görünerek, Sana ne vermemi istersin? diye sordu. Genç ve deneyimsiz yönetici, buna karşılık çaresizlik duygusunu itiraf ederek yardım diledi: Kulun babam Davut a büyük iyilikler yaptın diye karşılık verdi, O sana bağlı, doğru, bütün yüreğiyle dürüst biri olarak yolunda yürüdü. Bugün tahtına oturacak bir oğul vermekle ona büyük bir iyilik daha yapmış oldun. {2GS 13.3} Ya Rab Allahım! Ben henüz çocuk denecek bir yaşta, yöneticilik nedir bilmezken bu kulunu babam Davut tın yerine kral atadın. İşte kulun kendi seçtiğin kalabalık halkın, sayılamayacak kadar büyük bir kalabalığın ortasındadır. Bu yüzden bana öyle sezgi dolu bir yürek ver ki, iyi ile kötüyü ayırt edip halkını yönetebileyim. Başka türlü senin bu büyük halkını kim yönetebilir! {2GS 13.4} Süleyman ın bu isteği Rab bi hoşnut etti. {2GS 14.1} Allah ona şöyle dedi: Mademki kendin için uzun ömür, zenginlik ve düşmanlarının ölümünü istemedin, bunların yerine adil bir yönetim için bilgelik istedin; isteğini yerine getireceğim. Sana öyle bir bilgelik ve sezgi dolu bir yürek vereceğim ki, benzeri ne senden öncekilerde görülmüştür, ne de senden sonrakilerde görülecektir. Sana istemediklerini de vereceğim: Yaşadığın sürece öbür kralların erişemeyeceği bir zenginlik ve yüceliğe ulaşacaksın. Eğer sen de baban Davut gibi kurallarıma ve buyruklarıma uyup yollarımda yürürsen, sana uzun ömür de vereceğim (1.Krallar 3:5-14; 2. Tarihler 1:7-12). {2GS 14.2} Allah, nasıl Davut la birlikte olduysa aynı şekilde Süleyman la birlikte olacağını da vaat etti. Eğer kral, Rab bin önünde doğrulukla yaşar ve Allah ın buyruklarına uyarsa, tahtı devam edecek, egemenliği İsrail in çevredeki ulusların ışığında bilge ve anlayışlı bir halk olarak yücelmesini sağlayacaktı (Tesniye 4:6). {2GS 14.3} Süleyman ın Givon daki tarihsel sunakta Allah a dua ederken kullandığı dil, onun alçakgönüllülüğünü ve Allah ı onurlandırmaya yönelik güçlü arzusunu gözler önüne sermektedir. Allah ın yardımı olmadan, omuzlarındaki sorumluluklarını yerine getiremeyeceğini, küçük bir çocuk gibi çaresiz olduğunu anlamıştı. İyi ile kötüyü ayırt etme sezgisinden yoksun olduğunu biliyordu, bu da onu Allah ın bilgeliğini aramaya yöneltti. Süleyman ın yüreğinde,

4 onu başkalarının üzerine çıkarmak amacıyla bencilce bilgi edinmeye yönelik bir tutku yoktu. Üzerine yüklenen görevleri sadık bir şekilde yerine getirmeyi arzulamış, egemenliğinin Allah ı yüceltmesini sağlayacak armağanı seçmişti. Süleyman, Ben henüz çocuk denecek bir yaştayım, yöneticilik nedir bilmiyorum derken aslında çok zengin, bilge ve büyük bir kişi olduğunu göstermiş oldu. {2GS 14.4} Günümüzde, kendilerine büyük görevler emanet edilmiş kişiler, Süleyman ın duasında yer alan dersi öğrenmelidirler. Kişinin işgal ettiği konum ne kadar büyükse, taşıdığı sorumluluk ne kadar büyük ve etki alanı ne kadar genişse, Allah a bağımlılık ihtiyacı da o denli büyük olacaktır. Böyle bir kişi, görev çağrısının, diğer insanların önünde tedbirli bir yaşam sürme zorunluluğunu getirdiğini asla unutmamalıdır. Allah ın huzurunda bir öğrenci bilinciyle durmalıdır. Mevki karakter kutsallığı sağlamaz. Kişi Allah ı onurlandırarak ve O nun buyruklarını yerine getirerek büyüklük kazanır. {2GS 14.5} Hizmet ettiğimiz Allah, insanlar arasında ayrım yapmaz. Süleyman a iyilikle kötülüğü bilgece ayırt etme sezgisi vermiştir, aynı bereketi günümüzde çocuklarına da vermek istemektedir. Allah ın Sözünde şöyle diyor: Sizden birinin bilgelikte eksiği varsa, herkese cömertçe, azarlamadan veren Allah tan istesin; Allah ona verecektir (Yakup 1:5). Yük taşıyan kişi, zenginlikten, güçten ya da ünden çok bilgeliği arzuladığı zaman, hayal kırıklığına uğramayacaktır. Böyle bir kişi, Yüce Öğretmen den yalnızca ne yapması gerektiğini değil, Allah ın rızasına sahip olmak için bunu nasıl yapacağını da öğrenecektir. {2GS 15.1} Allah ın, iyiyi ve kötüyü ayırt etme sezgisini verdiği kişi, Allah için ayrılmış olduğu sürece, yüksek mevki sevdasına düşmeyecek, egemenlik taslayıp insanları kontrol etmeye çalışmayacaktır. İnsanların sorumluluk taşıması bir gerekliliktir, gerçek bir önder egemenlik sevdası yerine anlayışlı bir yüreğe, iyiyi ve kötüyü ayırt etme gücüne sahip olmak için dua edecektir. {2GS 15.2} Önder olarak görevlendirilen insanların yolu kolay değildir. Ama onlar her zorluğu bir dua çağrısı olarak görürler. Bütün bilgeliğin Yüce Kaynağına başvurmaktan hiç çekinmezler. Efendileri tarafından güçlenip aydınlanarak kutsal olmayan etkilere dayanırlar, iyiyi kötüden, ayırmasını bilirler. Allah ın onayladığını onaylayacak, O nun davasına yanlış ilkelerin girmesine ciddiyetle karşı duracaklardır. {2GS 15.3} Süleyman ın zenginlikten, onurdan ve uzun ömürden daha çok arzuladığı bilgeliği Allah ona verdi. Hızlı karar alan keskin bir zihin, engin bir yürek ve yumuşak bir ruhla ilgili ricaları karşılık buldu. Allah, Süleyman a bilgelik, derin bir sezgi, kıyılardaki kum kadar anlayış verdi. Süleyman ın bilgeliği, bütün doğuluların ve Mısırlılar ın bilgeliğinden daha üstündü... herkesten daha bilgeydi. Ünü çevredeki bütün uluslara yayılmıştı (1.Krallar 4:29-31). {2GS 15.4} Kralın verdiği bu kararı duyan bütün İsrailliler hayranlık içinde kaldı. Herkes adil bir yönetim için Süleyman ın Allah tan gelen bilgeliğe sahip olduğunu anladı (1.Krallar 3:28). İnsanların yüreği tıpkı Davut a olduğu gibi Süleyman a da bağlandı ve her konuda onun sözünü dinlediler. Davut oğlu Süleyman krallığını sağlamlaştırdı. Çünkü Allahı Rab onunlaydı ve onu çok yüceltti (2.Tarihler 1:1). {2GS 15.5} Süleyman ın yaşamı yıllar boyunca Allah a bağımlı kaldı, doğruluktan ve sağlam ilkelerden sapmadığı gibi Allah ın buyruklarına hiç şaşmadan uydu. Her türlü girişime yön verdi ve egemenliğin iş konularını bilgece yönetti. Süleyman ın ilk yıllardaki zenginliği ve bilgeliği, yaptırdığı görkemli binaları ve kamu hizmetleri, sözde ve eylemde sergilediği enerjisi, Allahsallığı, adaleti ve yüce gönüllülüğü sayesinde hem kullarının sadakatini ve hayranlığını, hem de birçok ülke önderinin saygısını kazanmasını sağladı. {2GS 16.1} Yahve nin adı, Süleyman ın yönetiminin ilk yıllarında çok onurlandırıldı. Kralın sergilediği bilgelik ve doğruluk, hizmet ettiği Allah ın sıfatlarının mükemmelliğine tanıklık etti. İsrail, bir dönem için dünyanın ışığı gibi oldu, Yahve nin yüceliğini sergiledi. Süleyman ın ilk yıllardaki egemenliğinin asıl yüceliği, aşkın bilgeliğinde, engin zenginliğinde ya da uzaklara erişen güç ve şöhretinde değil, Göklerin armağanlarını bilgece kullanarak İsrail in Allahını onurlandırmasında yatıyordu. {2GS 16.2} Yıllar ilerledikçe, Süleyman zihinsel ve ruhsal gücünü artırarak Allah ı onurlandırma yoluna

5 gittikçe ve aldığı bereketleri başkalarıyla paylaştıkça, şöhreti de aynı oranda arttı. Güç, bilgelik ve anlayışa Yahve nin beğenisiyle kavuştuğunu ve bu armağanların kendisine kralların Kralının bilgisini dünyaya iletmek amacıyla verildiğini ondan başka kimse daha iyi anlayamazdı. {2GS 16.3} Süleyman doğal tarihle özel olarak ilgileniyordu, ama araştırmaları belli bir öğrenim dalıyla sınırlı değildi. Hem canlı hem de cansız olan varlıkları titizlikle inceledikçe, Yaratıcıyı açık bir şekilde kavradı. Doğanın gücünde, minerallerde, hayvanlar dünyasında, her ağaçta, çalılıkta ve çiçekte Allah bilgeliğinin sergilendiğini görüyordu. Daha çok öğrenmeyi diledikçe, Allah bilgisi ve sevgisi de sürekli olarak arttı. {2GS 16.4} Süleyman ın Allah vergisi bilgeliği O nun övgü ezgilerinde ve özdeyişlerinde görülebilir. Lübnan sedir ağacından duvarlarda biten mercanköşkotuna kadar bütün ağaçlardan söz ettiği gibi, hayvanlar, kuşlar, sürüngenler ve balıklardan da söz edebiliyordu. Süleyman ın bilgeliğini duyan dünyanın bütün kralları ona adamlarını gönderirdi. Bütün uluslardan insanlar gelir, Süleyman ın bilgece sözlerini dinlerdi (1.Krallar 4:32,33). {2GS 16.5} Süleyman ın Özdeyişleri bölümünde kutsal yaşamla, yüce erdemlerle ilgili ilkeleri, Allah a yaraşan bir yaşama götüren göksel ilkeleri, yaşamın her yönüne egemen olan ilkeleri görmek mümkündür. Süleyman ın ilk yıllarını ahlaksal üstünlükle ve maddi zenginlikle donatan unsur bu ilkelerdir, bütün övgünün ve onurun sunulması gereken tek Allah ı tanımaktır. {2GS 17.1} Süleyman şöyle yazmıştı: Bilgeliğe erişene, aklı bulana ne mutlu! Gümüş kazanmaktansa onu kazanmak daha iyidir. Onun yararı altından daha çoktur. Daha değerlidir mücevherden, dileyeceğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz. Sağ elinde uzun ömür, sol elinde servet ve onur vardır. Yolları sevinç yollarıdır, evet, bütün yolları esenliğe çıkarır. Bilgelik yaşam ağacıdır ona sarılanlara, ne mutlu ona sımsıkı tutunanlara! (Süleyman ın Özdeyişleri 3:13-18). Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık (Süleyman ın Özdeyişleri 4:7). Bilgeliğin temeli Rab korkusudur (Mezmurlar 111:10). Rab den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim (Süleyman ın Özdeyişleri 8:13). {2GS 17.2} Keşke Süleyman, son yıllarında da bu harika bilgelik sözlerine kulak verseydi. Keşke, bilgelerin dudakları bilgi yayar (Süleyman ın Özdeyişleri 15:7). diyen ve yeryüzünün krallarına, dünyasal bir yöneticiye sunmayı arzuladıkları övgüleri kralların Kralı na sunmayı öğreten kişi, yalnızca Allah a ait olan yüceliği sapık bir ağızla, gurur ve kibirle kendisine yaraştırmasaydı. {2GS 17.3} Davut un Rab be bir tapınak yapmakla ilgili uzun süreli özlemini Süleyman bilgece yerine getirdi. Kudüs yedi yıl boyunca seçilen bölgenin zeminini düzleyen, destekleyici duvarları inşa eden - büyük, yontma, değerli taşlarla - geniş temeller atan, Lübnan ormanlarından getirilen ağır kütüklere biçim veren ve görkemli tapmağı diken çalışkan işçilerle dolup taştı. {2GS 18.1} Tahtalar ve taşlar binlerce kişinin zahmetiyle hazırlanırken, Surlu Huram ın önderliğinde tapınağın döşemeleri yapılıyordu. Bu adam, altın, gümüş, tunç, demir, taş ve tahta işlemekte; ince keten, mor, lacivert ve kırmızı kumaş dokumakta ustaydı. Her türlü oymacılıkta usta olduğu gibi her tasarımı uygulayabilecek yetenekteydi (2.Tarihler 2:13,14). {2GS 18.2} Moriya Dağındaki inşaat gürültüsüz devam ediyordu, çünkü tapınağın yapımında kullanılan taşlar taş ocaklarında yontulmuştu. Yapım halindeki tapmakta çekiç ve balta dahil hiçbir demir aletin sesi duyulmadı. Güzel eşyalar, Davut tın oğluna emanet ettiği şekil uyarınca yetkinleştirildi (1.Krallar 6:7; 2.Tarihler 4:19). Bunların içinde buhurdanlık, altın sunak ve ekmeklerin Allah ın huzuruna konduğu masalar ve kahinlerin kutsal yerdeki hizmetleriyle ilgili eşyalar da vardı. Bunlar saf altındandı (2.Tarihler 4:21). Kral tunç eşyaları - yakmalık sunu sunağı, on iki boğa heykelinin taşıdığı havuz, daha küçük boyuttaki diğer havuzlar ve başka

6 çok sayıda eşyayı - Şeria Ovası nda, Sukkot ile Seredata arasındaki killi topraklarda dökturmüştü (2.Tarihler 4:17). Bu eşyalar için gereken her türlü madde bol sayıda sağlanmalı, hiçbir şey eksik olmamalıydı. {2GS 18.3} Süleyman ın ve onun buyruğunda çalışanların Allah a tapınmak amacıyla yaptırdıkları sarayımsı binanın güzelliği ve görkemi eşsizdi. Değerli taşlarla süslenmiş, kuşatılan dev avlular, oyma sedirler ve işlemeli altınlarla bezenmişti. Tapmak binası, dantelli süslemeler ve zengin eşyalarla, Allah ın tasarısı uyarınca altına, gümüşe ve değerli taşlara benzetilen unsurlarla bir saray gibi pırıl pırıl bina edilen yeryüzündeki diri imanlı topluluğunu temsil ediyordu (1.Korintliler 3:12); (Mezmur 144:12). Elçilerle peygamberlerden oluşan temel üzerine bina edildiniz. Köşe taşı Mesih İsa nın kendisidir. Bütün yapı, Rab be ait kutsal bir tapınak olmak üzere O nda kenetlenip yükseliyor (Efesliler 2:20,21). {2GS 18.4} En sonunda, Kral Davut tarafından tasarlanan ve oğlu Süleyman tarafından yapılan bina tamamlandı. Süleyman Rab bin Tapınağı nı, sarayı ve Rab bin Tapınağı yla kendi sarayında yapmayı istediği bütün işleri başarıyla bitirdi (2.Tarihler 7:11). Şimdi de, Davut tın çok arzulamış olduğu gibi, Moriya Dağını bir taç gibi süsleyen sarayın gerçekten de insan için değil, Rab Allah için bir konut olması (1.Tarihler 29:1), ciddi bir törenle O na tapınma amacıyla adanması gerekiyordu. {2GS 19.1} Tapınağın yapıldığı yer uzun süredir Allah a ayrılmış bir yer olarak görülüyordu. İmanlıların atası olan İbrahim Yahve nin buyruğuyla tek oğlunu burada kurban etmeye razı olmuştu. Allah, En Yüce Olan ın Oğlunun kurban edilerek insanlığın kurtarılmasını öngören görkemli Mesih vaadini de içeren bereket antlaşmasını İbrahim le burada yenilemişti (Yaratılış 22:9, 16-18). Davut, yok edici meleğin intikam kılıcını yakmalık sunular ve esenlik sunularıyla burada durdurmuş, Allah da ona gökten ateşle karşılık vermişti (Bkz.1.Tarihler 21). Yahve ye tapınanlar da Allahlarıyla burada buluşacaklar ve O na bağlılıklarını tazeleyeceklerdi. {2GS 19.2} Adama için seçilen yedinci ay, özel bir zamandı; insanlar egemenliğin her yanından Kudüs e akın ederek Çardak Bayramını kutluyorlardı. Bu bayram, her şeyden önce sevinmek için bir fırsattı. Hasat işleri son bulmuş, yeni yılın çalışmaları henüz başlamamış oluyordu. İnsanlar kendilerini meşgul edecek yüklerden özgür oluyor, kendilerini bayramın kutsal, sevinçli havasına teslim ediyorlardı. {2GS 19.3} İsrail halkı, belirlenen zamanda yabancı ulusların zengin giyimli temsilcileriyle birlikte tapmak avlusunda toplandılar. Olağandışı bir manzara oluştu. Süleyman, İsrail in önderleriyle ve halkın önde gelenleriyle birlikte kentin başka bir kısmından Antlaşma Sandığı nı getirmişti. Sandığı, Buluşma Çadırı nı ve çadırdaki bütün kutsal eşyaları tapınağa taşıdılar (2.Tarihler 5:5). İsraillilerin çöldeki gezmelerine ve Kenan ı ele geçirmelerine ilişkin önceki deneyimleri anımsatan bu eşyalar, artık gezici yapının yerini almak üzere bina edilen görkemli binada kalıcı bir eve kavuşmuşlardı. {2GS 19.4} Allah ın eliyle On Buyruğun yazıldığı levhaları içeren Kutsal Sandığı tapınağa getiren Süleyman, babası Davut u örnek alınış oldu. Kahinler müzikle, ezgilerle ve büyük bir törenle kâhinler Rab bin Antlaşma Sandığı nı tapınağın İç Odası na, En Kutsal Yer e taşıyıp Keruvlar ın kanatlarının altına yerleştirdiler (2.Tarihler 5:7). En Kutsal Yer den çıktıktan sonra kendilerine ayrılan yerlere geçtiler. Bütün Levili ezgiciler - Asaf, Heman, Yedutun, oğullarıyla kardeşleri - zillerle, çenk ve lirlerle, ince keten kuşanmış olarak sunağın doğusunda yerlerini almışlardı. Borazan çalan yüz yirmi kâhin onlara eşlik ediyordu (Bkz.12.ayet). {2GS 20.1} Borazan çalanlarla ezgiciler tek ses halinde Rab be şükredip övgüler sunmaya başladılar. Borazan, zil ve çalgıların eşliğinde seslerini yükselterek Rab bi şöyle övdüler: Rab iyidir; sevgisi sonsuza dek kalıcıdır. O anda Rab bin Tapınağını bir bulut doldurdu. Bu bulut yüzünden kâhinler görevlerini sürdüremediler. Çünkü Rab Allah ın görkemi tapmağı doldurmuştu (2.Tarihler 5:13,14). {2GS 20.2} Bulutun anlamını kavrayan Süleyman şöyle ilan etti: Ya Rab, karanlık bulutlarda otururum demiştin. Senin için sonsuza dek yaşayacağın görkemli bir tapınak yaptım (2.Tarihler 6:1,2). {2GS 20.3} Rab egemenlik sürüyor, titresin halklar!

7 Keruvlar arasında tahtına oturmuş, Sarsılsın yeryüzü! Rab Siyon da uludur, Yücedir O, bütün halklara egemendir. Övsünler büyük, müthiş adını! O kutsaldır. Ey adaleti seven güçlü kral, Eşitliği sen sağladın, Yakup soyunda doğru ve adil olanı sen yaptın. Yüceltin Allahımız Rab bi, Ayaklarının altındaki taburenin önünde tapının! O kutsaldır {2GS 20.4} (Mezmur 99:1-5). Tapınağın ortasında beş arşın uzunluğunda, beş arşın eninde, üç arşın yüksekliğinde tunç bir kürsü kurdurulmuştu. Kral bunun üzerinde durarak ellerini kaldırdı ve bütün İsrail topluluğuna dönerek onları kutsadı (2.Tarihler 6:13,3). Sonra da şöyle dedi: Ya Rab, İsrail in Allahı, yerde ve gökte sana benzer başka Allah yoktur, Bütün yürekleriyle yolunu izleyen kullarınla yaptığın antlaşmaya uyar, iyiliğini onlardan esirgemezsin. Ağzınla kulun babam Davut a verdiğin sözü bugün ellerinle yerine getirdin (4-6 ayetleri). {2GS 20.5} Süleyman bundan sonra kürsüde diz çöktü ve bütün halkın önünde adama duası etti. Topluluk secde kılmıştı, kral da ellerini göklere yükselterek şöyle dedi: Şimdi, ya Rab, İsrail in Allahı, kulun babam Davut a verdiğin öbür sözü de tutmanı istiyorum. Ona, Senin soyundan İsrail tahtına oturacakların ardı arkası kesilmeyecektir; yeter ki, çocukların yasam uyarınca önümde senin gibi dikkatle yürüsünler demiştin. Ya Rab, İsrail in Allahı, şimdi kulun Davut a verdiğin sözü yerine getirmeni istiyorum. {2GS 21.1} Allah gerçekten yeryüzünde, insanlar arasında yaşar mı? Sen göklere, göklerin enginliğine bile sığmazsın. Benim yaptığım bu tapınak ne ki! Ya Rab Allahım, kulunun ettiği duayı, yalvarışı işit; duasına ve yakarışına kulak ver. Gözlerin gece gündüz, Adımı oraya yerleştireceğim! dediğin bu tapınağın üzerinde olsun. Kulunun buraya yönelerek ettiği duayı işit. Buraya yönelerek dua eden kulunun ve halkın İsrail in yakarışını işit. Göklerden, oturduğun yerden kulak ver; duyunca bağışla. {2GS 21.2} Biri komşusuna karşı günah işleyip ant içmek zorunda kaldığında, gelip bu tapmakta, senin sunağının önünde ant içerse, göklerden kulak ver ve gereğini yap. Suçluya karşılığını vererek, suçsuzu haklı çıkararak kullarını yargıla. Sana karşı günah işlediği için düşmanlarına yenik düşen halkın İsrail yine sana döner, adını anar, bu tapmakta dua edip yakararak önüne çıkarsa, göklerden kulak ver, halkın İsrail in günahını bağışla. Onları kendilerine ve atalarına verdiğin ülkeye yine kavuştur. {2GS 21.3} Halkın sana karşı günah işlediği için gökler kapanıp yağmur yağmazsa, sıkıntıya düşen halkın buraya yönelip dua eder, adını anar ve günahlarından dönerse, göklerden kulak ver; kullarının, halkın İsrail in günahlarını bağışla. Onlara doğru yolda yürümeyi öğret, halkına miras olarak verdiğin ülkene yağmurlarını gönder. {2GS 21.4} Ülkeyi kıtlık, salgın hastalık, samyeli, küf, tırtıl ya da çekirgeler kavurduğunda, düşmanlar kentlerden birinde halkını kuşattığında, herhangi bir felaket ya da hastalık ortalığı sardığında, halkından bir kişi ya da bütün halkın İsrail başına gelen felaketi, acıyı kavrar, dua edip yakararak ellerini bu tapınağa doğru açarsa, göklerden, oturduğun yerden kulak ver ve bağışla. İnsanların yüreklerini yalnızca sen bilirsin. Onlara yaptıklarına göre davran ki, atalarımıza verdiğin bu ülkede yaşadıkları sürece senden korksunlar ve senin yolunda yürüsünler. {2GS 21.5} Halkın İsrail den olmayan, ama senin yüce adını, gücünü, kudretini duyup uzak ülkelerden gelen yabancılar bu tapınağa gelip dua ederlerse, göklerden, oturduğun yerden kulak ver, yalvarışlarını yanıtla. Öyle ki, dünyanın bütün ulusları, halkın İsrail gibi, adını bilsin, senden korksun ve yaptırdığım bu tapınağın sana ait olduğunu öğrensin. {2GS 22.1}

8 Halkın, düşmanlarına karşı gösterdiğin yoldan savaşa giderken sana, seçtiğin bu kente ve adına yaptırdığım bu tapmağa yönelip dua ederse, dualarına, yakarışlarına göklerden kulak ver ve onları kurtar. Sana karşı günah işlediklerinde - günah işlemeyen tek kişi yoktur - öfkelenip onları yakın ya da uzak bir ülkeye tutsak olarak götürecek düşmanlarının eline teslim edersen, onlar da tutsak oldukları ülkede pişmanlık duyup günahlarından döner, Günah işledik, yoldan sapıp kötülük yaptık diyerek sana yakarırlarsa, tutsak oldukları ülkede candan ve yürekten sana dönerlerse, atalarına verdiğin ülkelerine, seçtiğin kente ve adına yaptırdığım tapınağa yönelip dua ederlerse, göklerden, oturduğun yerden dualarına, yakarışlarına kulak ver, onları kurtar. Sana karşı günah işlemiş olan halkın: bağışla. {2GS 22.2} Şimdi, ey Allahım, bizi gör ve burada edilen duaya kulak ver. Çık ya Rab Allah, yaşayacağın yere, gücünü simgeleyen Sandıkla birlikte. Ya Rab Allah, kâhinlerin kurtuluşu kuşansın, sadık kulların iyiliklerinle sevinsinler. Ya Rab Allah, meshettiğin krala yüz çevirme. Kulun Davut a gösterdiğin lütfu anımsa (2 Tarihler 6: 14-42). {2GS 22.3} Süleyman duasını bitirince, gökten ateş yağdı; yakmalık sunularla kurbanları yiyip bitirdi. Rab bin görkemi tapınağı doldurdu. Rab bin Tapmağı O nun görkemiyle dolunca kâhinler tapmağa giremediler. Gökten yağan ateşi ve tapınağın üzerindeki Rab bin görkemini gören İsrailliler avluda yüzüstü yere kapandılar; Rab be tapınarak O nu övdüler: Rab iyidir; sevgisi sonsuza dek kalıcıdır. {2GS 22.4} Sonra da Kral ve biitiin halk Rab bin önünde kurban kestiler. Kral Süleyman yirmi iki bin sığır, yüz yirmi bin davar kurban etti. Böylece kral ve halk Allah ın Tapınağı nı adamış oldular (2.Tarihler 7:1-5). Yedi gün boyunca krallığın her yerinden - Levo-Hamat tan Mısır Vadisi ne - gelen kalabalıklar, coşkulu bir bayram yaptılar. Ertesi hafta, sevinçli kalabalık Çardak Bayramını kutladı. İnsanlar kendilerini adadıktan sonra sevinç içinde evlerine döndüler. Rab bin, Davut, Süleyman ve halkı İsrail için yapmış olduğu iyilikten dolayı hepsi mutluydu, sevinçle coşuyordu (8,10 ayetler). {2GS 23.1} Kral halkın kendilerini tümüyle Allah a ve O nun hizmetine sunarak O nun kutsal adını yüceltmeleri için elinden geleni yapmıştı. İsrail in yöneticisi, Givon daki hizmetinin ilk günlerinde olduğu gibi bu kez de Allah ın rızasının ve bereketinin kanıtlarına tanık oluyordu. Rab ona bir gece görümde görünerek şöyle dedi: Duanı duydum. Burayı kendime kurban sunulan tapmak olarak seçtim. Yağmur yağmasın diye göğü kapadığımda, toprağın ürününü yiyip bitirmesi için çekirgelere buyruk verdiğimde ya da halkımın arasına salgın hastalık gönderdiğimde, adımla çağrılan halkım alçakgönüllülüğü takınır, bana yönelip dua eder, kötü yollarından dönerse, gökten onları duyacağım, günahlarını bağışlayıp ülkelerini sağlığa kavuşturacağım. Gözlerim burada edilen duaya açık, kulaklarım işitici olacak. Adım sürekli orada bulunsun diye bu tapmağı seçip kutsal kıldım. Gözlerim onun üstünde, yüreğim her zaman orada olacaktır (12-16 ayetleri). {2GS 23.2} İsrail Allah a sadık kalsaydı, bu bina Allah ın seçilmiş halkına gösterdiği lütfun belirtisi olarak sonsuza dek kalacaktı. Allah şöyle demişti: Rab be hizmet etmek, O nun adını sevmek, kulu olmak için O na bağlanan yabancıları, Şabat Günü nü tutan, bayağılaştırmayan, antlaşmama sımsıkı bağlı kalan herkesi, kutsal dağıma getirip dua evimde sevindireceğim. Yakmalık sunularıyla kurbanları sunağımda kabul edilecek, çünkü evime Biitiin ulusların dua evi denecek (Yeşaya 56:6,7). {2GS 23.3} Rab bu güvencelerle birlikte krala görevini de açıkladı: Sana gelince, baban Davut tın yaptığı gibi yollarımı izler, buyurduğum her şeyi yapar, kurallarıma ve ilkelerime uyarsan, baban Davut la, İsrail tahtından senin soyunun ardı arkası kesilmeyecektir diye yaptığım antlaşmaya bağlı kalıp krallığını pekiştireceğim (2.Tarihler 7:17,18). {2GS 23.4} Süleyman Rab be alçakgönüllülükle hizmet etmeye devam etseydi, bütün egemenliği çevredeki uluslar üzerinde iyilik için güçlü bir etki yapacaktı. O uluslar, Süleyman ın babası Davut un yönetiminden, kendisinin ilk yıllarında ortaya koyduğu bilgece sözlerden ve görkemli etkinliklerden olumlu anlamda çok etkilenmişlerdi. Zenginliğin ve dünyasal onurun korkunç ayartılarını önceden gören Allah, imandan sapmanın kötülüklerini ve günahın dehşet verici sonuçlarını Süleyman a bildirdi. Henüz adanmış olan güzel tapmak bile, İsraillerin kendisini bırakması ve putperestlikte dayatması durumunda bütün ulusların aşağılayıp alay ettiği bir yer

9 olacaktı (2.Tarihler 7: 20,22). {2GS 24.1} İsrail uğruna sunduğu duanın işitilmesi Süleyman ın yüreğini güçlendirdi ve sevinçle doldurdu. Artık egemenliğinin en görkemli dönemine giriyordu. Yeryüzünün bütün kralları Süleyman ın bilgeliğini ve Allah ın onun yüreğine neler koyduğunu dinlemek için ona geliyordu (2.Tarihler 9:23). Birçokları onun yönetim biçimini görmek ve zor konularda öğüt almak için akın etti. {2GS 24.2} Bu insanlar Süleyman ı ziyaret ederken, o da onlara Allah ı, her şeyin Yaratıcısını anlatıyordu. Gelenler evlerine İsrail in Allahına ve O nun insanlığı ne kadar çok sevdiğine ilişkin daha açık kavramlarla dönüyorlardı. Artık doğaya baktıklarında Allah sevgisinin dışavurumunu ve karakterini görüyorlardı. Birçoklan Allah ı benimseyerek O na tapınmaya başlıyordu. {2GS 24.3} Devletin yüklerini taşımaya başladığı zaman yüreğindeki alçakgönüllülük, Allah ın huzurunda ben küçük bir çocuğum (1.Krallar 3:7) demesi, dikkat çekici Allah sevgisi, tanrısal unsurlara duyduğu saygı, benliğine güvenmemesi, her şeyin sınırsız Yaratıcısını yüceltmesi - bütün bu övgüye yaraşan karakter özellikleri tapınak tamamlandığı ve adandığı sırada alçakgönüllü bir yalvarışçının ezikliğiyle diz çöktüğü zaman ortaya konmuştu. Mesih in izleyicileri günümüzde saygı dolu bir yaklaşımı ve Allah korkusunu kaybetme eğilimine karşı uyanık olmalıdır. Kutsal Yazılar, insanların Yaratıcıya tanrısal bir Aracı sayesinde nasıl yaklaşmaları gerektiğini - alçakgönüllü ve saygılı bir tavırla - ortaya koymaktadır. Mezmurcu şöyle duyurmuştur: {2GS 24.4} Çünkü Rab ulu Allah tır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır. Yerin derinlikleri O nun elindedir, Dağların dorukları da O nun. Deniz O nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O nun elleri biçim verdi. Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan Rab bin önünde diz çökelim {2GS 25.1} (Mezmurlar 95:3-6). Hem toplu hem de kişisel tapınmamız sırasında Allah a ricalarımızı sunarken diz çökmek bir ayrıcalıktır. İsa örneğimizdir; dua ederken diz çökmüştür (Luka 22:41). İsa nın öğrencilerinin de diz çökerek dua ettikleri yazılmıştır (Elçilerin İşleri 9:40). Pavlus şöyle demiştir: Bu nedenle, göklerde ve yeryüzünde her ailenin adını kendisinden aldığı Baba nın önünde diz çökerim (Efesliler 3:14). Ezra, İsrail halkının günahlarını Allah a itiraf ederken diz çökmüştür (Ezra 9:5). Daniel daha önce yaptığı gibi her gün üç kez diz çöküp dua etti, Allahı na övgüler sundu (Daniel 6:10). {2GS 25.2} Allah a saygı, O nun sınırsız yüceliğinden ve varlığını fark etmekten kaynaklanır. Allah ın göze görülmeyen varlığı her insanın yüreğini derinden etkilemelidir. Dua zamanı ve yeri kutsaldır, çünkü Allah ın kendisi oradadır. Allah a saygılı bir tavırla yaklaştığımız zaman, bunu esinleyen duygu yoğunlaşacaktır. Mezmurcu, Allah için adı kutsal ve müthiştir diyor (Mezmurlar 111:9). Melekler bu adı andıklarında yüzlerini örterler. O halde, düşkün ve günahlı olan bizler, bu adı nasıl bir saygıyla dudaklarımıza almalıyız. {2GS 25.3} Hem yaşlılar hem de gençler, Allah ın özel varlığına nasıl yaklaşılması gerektiğini gösteren bu Kutsal Yazı ayetleri üzerinde derin derin düşünmeliler. Allah Musa ya, Fazla yaklaşma dedi, Çarıklarını çıkar. Çünkü bastığın yer kutsal topraktır (Çıkış 3:5). Yakup meleği gördükten sonra: Rab burada, ama ben farkına varamadım diye düşündü. Korktu ve, Ne korkunç bir yer! dedi, Bu, Allah ın evinden başka bir yer olamaz. Burası göklerin kapısı (Yaratılış 28:16,17). {2GS 25.4} Süleyman, adama töreni sırasında söyledikleriyle Yaratıcıyla ilgili putperestlerin zihinlerini bulandıran batıl inançları Allah halkının zihinlerinden silip atmak istemişti. Göklerin Allahı, putperestlerin tanrıları gibi elle yapılan tapınaklara kısıtlı değildi, kendi halkıyla Kutsal Ruh aracılığıyla tapınmaya adanan evde buluşacaktı. {2GS 25.5}

10 Pavlus yüzlerce yıl sonra aynı gerçeği şu sözlerle dile getirdi: Dünyayı ve içindekilerin tümünü yaratan, göğün ve yerin Rab bi olan Allah, elle yapılmış tapınaklarda oturmaz. Herkese yaşam, soluk ve her şeyi veren kendisi olduğuna göre, bir şeye gereksinmesi varmış gibi O na insan eliyle hizmet edilmez. Allah, tüm ulusları bir tek insandan türetti ve onları yeryüzünün dört bir bucağına yerleştirdi. Ulusların var olacağı belirli süreleri ve yerleşecekleri bölgelerin sınırlarını önceden saptadı. Bunu, kendisini arasınlar ve el yordamıyla da olsa bulabilsinler diye yaptı. Aslında Allah hiçbirimizden uzak değildir. Nitekim, O nda yaşıyor ve deviniyoruz; O nda varız. Ozanlarınızdan bazılarının belirttiği gibi, Biz de O nun soyundanız (Elçilerin İşleri 17:24-28). {2GS 26.1} Ne mutlu Allahı Rab olan ulusa, Kendisi için seçtiği halka! Rab göklerden bakar, Bütün insanları görür. Oturduğu yerden, Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler. Rab tahtını göklere kurmuştur, O nun egemenliği her yeri kapsar. Ey Allah, yolun kutsaldır! Hangi ilah Allah kadar uludur? Harikalar yaratan Allah sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin {2GS 26.2} (Mezmurlar 33:12-14; 103:19; 77:13,14) Allah elle yapılan tapmaklarda yaşamasa da, toplanan halkını varlığıyla onurlandırır. Halk bir araya gelerek günahlarını itiraf ederlerse ve birbirleri için dua ederlerse, onlarla Kutsal Ruh aracılığıyla buluşacaktır. Ancak, O na tapınmak için toplananlar her türlü kötülükten vazgeçmelidir. Allah a ruhta, gerçekte ve O nun kutsallığının güzelliği içerisinde tapınmadıkları sürece, bir araya gelmelerinin hiçbir yararı olmayacaktır. Rab böyleleri için şöyle diyor: Ey ikiyüzlüler! Yeşaya nın sizinle ilgili şu peygamberlik sözü ne doğrudur: Bu halk dudaklarıyla beni sayar, ama yürekleri benden uzaktır. Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan kurallarıdır (Matta 15:8,9). Baba da kendisine böyle tapınanları arıyor. Allah ruhtur, O na tapınanlar da ruhta ve gerçekte tapınmalıdırlar (Yuhanna 4:23,24). {2GS 26.3} Rab kutsal tapınağındadır. Sussun bütün dünya O nun önünde (Habakkuk 2:20). {2GS 27.1} Süleyman göklerin yasasını yüceltirken Allah onunla birlikteydi, İsrail i insanlar arasında ayrım gözetmeden merhametle yönetmesi için ona bilgelik verilmişti. İlkönce, Süleyman zenginliğe ve dünyasal onura kavuşurken alçakgönüllü kaldı ve son derece etkili oldu. Süleyman, Fırat lrmağı ndan Filist e, oradan Mısır sınırına kadar bütün ülkelere egemendi... bütün krallıkları Süleyman yönetiyordu. Her tarafta barış vardı... Yahuda ve İsrail halkının her bireyi Süleyman ın yaşamı boyunca güvenlik içinde yaşadı (1.Krallar 4:21,24, 25). {2GS 28.1} Ancak, büyük bir vaadin sabahından sonra yaşamı imandan dönmenin etkisiyle karardı. Yedidyah - Rab tarafından sevilen - diye adlandırılan (2.Samuel 12:25), Allah ın beğenisinin belirtileriyle onurlandırılan, bilgelik ve doğruluk sayesinde dünya çapında bir şöhret kazanan, başkalarını İsrail in Allahını yüceltmeleri için yönlendiren kişi, Yahve ye tapınmayı bırakıp putperestlerin putları önünde eğildi. {2GS 28.2} Süleyman tahta geçmeden yüzlerce yıl önce Rab, İsrail in yöneticisi olarak seçilecek kişileri bekleyen tehlikeleri önceden gördüğü için Musa ya onları yönlendirmek amacıyla buyruklar vermişti. Kral tahtına oturunca, Levili kâhinlerin koruması altındaki Kutsal Yasa nm bir örneğini

11 kendisi bir kitaba yazacak. Bu yasa örneğini yanında bulunduracak, yaşamı boyunca her gün onu okuyacak. Öyle ki, Allahı Rab den korkmayı, bu Yasa nın bütün sözlerine ve kurallarına uymayı öğrensin; kendini kardeşlerinden üstün saymasın, Yasa nm dışına çıkmasın; kendinin ve. soyunun krallığı İsrail de uzun yıllar sürsün (Yasa nm Tekrarı 17:18-20). {2GS 28.3} Rab bu buyrukla birlikte kral olarak meshedilecek kişiyi uyarmıştı: Atayacağınız kral yüreğinin Rab den sapmaması için çok kadın edinmemeli, büyük ölçüde altın, giimiiş biriktirmemeli (17.ayet). {2GS 28.4} Süleyman bu uyarıları biliyordu ve bir süre için bunlaıa kulak asmıştı. En büyük arzusu, Sina da verilen buyruklar doğrultusunda yaşamak ve yönetmekti. Krallığın işlerini yönetme biçimi, o dönemin uluslarının - Allah tan korkmayan ve O nun kutsal yasasını ayakları altına alan geleneklerine çarpıcı derecede karşıttı. {2GS 28.5} İsrail in güneyindeki güçlü krallıkla ilişkilerini pekiştirmek isteyen Süleyman, yasak olanı yaptı. Şeytan, Allah sözünü dinlemenin sonuçlarını biliyordu. Süleyman ın yönetiminin ilk yıllarında - kralın bilgeliğinden, hayırseverliğinden ve doğruluğundan ötürü görkemli geçen yıllarda - Süleyman ın sadakatini bozmak ve O nu Allah tan ayırmak için sinsice çalışıyordu. Düşmanın başarılı olduğunu şu ayette görebiliyoruz: Süleyman, Mısır Firavununun kızıyla evlendi. Böylece firavunla müttefik oldu. Eşini Davut Kenti ne götürdü. Kendi sarayı, Rab bin Tapmağı ve Yeruşalim in çevre surları tamamlanıncaya kadar orada yaşadılar (1.Krallar 3:1). {2GS 29.1} Allah yasasının öğretişlerine karşıt olan bu evlilik insanın bakış açısından bir bereket gibi görünüyordu. Süleyman ın putperest karısı iman etmiş ve gerçek Allah a tapınmaya başlamıştı. Üstelik, Mısır Firavunu gidip Gezer i ele geçirmiş ve ateşe vermişti. Orada yaşayan Kenanlılar ı öldürerek kenti Süleyman la evlenen kızına armağan etmişti (1.Krallar 9:16). Bu kenti Süleyman bina etmiş ve böylece krallığını Akdeniz kıyılarında güçlendirmişti. Ancak putperest bir prensesle evlenerek ve putperest bir ulusla ittifak yaparak, halkın paklığını devam ettirmek amacıyla Allah ın sağladığı bilgece çözümü reddetmiş oldu. Mısırlı karısının iman edebileceğini düşünmesi de günahını zayıf bir mazeretle örtme girişimiydi. {2GS 29.2} Allah sınırsız merhametinden ötürü bu korkunç hatayı bir süre görmezden geldi; Kral da bu arada bilgece davranıp karanlık güçlerin işlevini en azından kontrol etmeliydi. Ne var ki Süleyman, güç ve yücelik Kaynağını görmekte zorlanmaya başlamıştı. Aklın üstünlüğü arttıkça, benliğe duyduğu güven arttı, Rab bin tasarısını kendince yerine getirmeye çalıştı. Çevredeki uluslarla ticari ve siyasal ittifaklar kurmanın, bu ulusları gerçek Allah ın bilincine eriştirebileceğini düşündü ve her ulusla kutsal olmayan ilişkiler kurdu. Yahve nin buyrukları, çevre halklarının gelenekleriyle değiştirilmeye başlandı. {2GS 29.3} Süleyman bilgelik ve güç sayesinde, karılarını putperestlikten döndürerek gerçek Allah a yöneltebileceğini düşünmüştü. Bu tür ittifaklar da, çevredeki ulusların İsrail e yaklaşmasını sağlayabilecekti. Boş umut! Süleyman ın, putperest ulusların etkisine direnebilecek kadar güçlü olduğunu düşünmesi ölümcül bir hataydı. Allah ın yasasını kendisi çiğnediği halde, diğer insanların bu yasanın gereklerine saygı göstermelerini ve uymalarını bekleyerek kendini aldatmış oldu. {2GS 29.4} Kralın putperest uluslarla ittifakı ve ticari ilişkileri kendisine şöhret, onur ve bu dünyanın zenginliklerini kazandırdı. Ofır den bol bol altın, Tarşiş ten de gümüş getirebiliyordu. Krallığı döneminde Yeruşalim de altın ve gümüş taş değerine düştü. Sedir ağaçları Şefela daki yabanıl incir ağaçları kadar bollaştı (2.Tarihler 1:15). Bolluk ve zenginliğin türlü ayartıları Süleyman ın günlerinde birçok kişinin yaşamına girdi, ancak karakterin saf altın niteliği zarar gördü ve zedelendi. {2GS 30.1} Süleyman farkında olmadan, o denli küçük adımlarla imandan sapmıştı ki, Allah tan oldukça uzaklaşmıştı. Allah ın yönlendirişine ve bereketine giderek daha az güvenmeye başladığını hissetmedi. İsrail, özel bir halk kılacak olan sarsılmaz söz dinlerlikten yavaş yavaş uzaklaştı. Çevredeki ulusların geleneklerine giderek daha çok ayak uydurdu. Başarının ve onurlu mevkisinin getirdiği ayartılara teslim oldukça, bolluğun kaynağını unuttu. Güç ve görkemde tüm diğer uluslardan üstün olma sevdası, Allah ın yüceliği için kendisine verilen göksel

12 armağanları bencilce amaçlar için kullanmasına neden oldu. Yoksullara yardım etmek ve kutsal yaşam ilkelerini tüm dünyaya yaymak amacıyla kutsal bir emanet gibi kullanımına sunulan parayı kendisine ait hırslı projelerle tüketti. {2GS 30.2} Dışsal gösterişle diğer uluslara baskın çıkma arzusu, kralın, karakter güzelliğini ve yetkinliğini ihmal etmesine neden oldu. Kendisini dünya sahnesinde yüceltmeyi arzu ederek kendi onurunu ve namusunu sattı. Ülkelerden ticaret yoluyla edinilen dev gelirlere, ağır vergiler eklendi. Böylece gurur, müsriflik ve benliğin zevkleri, zalimlik ve zorbalık meyveleri vermeye başladı. Süleyman ın yönetiminin ilk yıllarında insanlarla ilişkilerine hükmeden vicdanlı, düşünceli yaklaşımı artık değişmişti. Yöneticilerin en bilgesi, en merhametlisi, yozlaşarak zalim bir despota dönüştü. Bir dönemin Allah tan korkan, merhametli halk koruyucusu, baskıcı bir diktatör haline geldi. Lüks sarayın giderlerini karşılamak için halka vergi üzerine vergi dayatıldı. {2GS 30.3} İnsanlar şikayet etmeye başladılar. Bir zamanlar krallarına duydukları saygı ve hayranlık sevgisizliğe ve tiksintiye dönüştü. {2GS 30.4} İnsanlardan oluşan bir orduya güvenip bağımlı olmamaları için Rab, İsrail i yönetenlerin atları çoğaltmamalarını buyurmuştu. Süleyman ın atları Mısır ve Keve den getirilirdi. Kralın tüccarları atları Keve den satın alırdı. Süleyman ın atları Mısır dan ve biitiin öbür ülkelerden getirilirdi. Süleyman savaş arabalarıyla atlarını topladı. Bin dört yüz savaş arabası, on iki bin atı vardı. Bunların bir kısmını savaş arabaları için ayrılan kentlere, bir kısmını da kendi yanına, Yeruşalim e yerleştirdi (2.Tarihler 1:16; 9:28; 1.Krallar 10:26). {2GS 31.1} Kral lüksü, zevkleri ve dünya sevgisini büyüklük belirtileri olarak görmeye başladı. Mısır dan, Fenike den, Edom dan, Moav dan ve başka birçok yerden güzel ve çekici kadınlar getirildi. Bu kadınların sayıları yüzleri buluyordu ve putlara tapıyorlardı. Onlara zalimce ve aşağılayıcı ayinlere katılmaları öğretilmişti. Onların güzelliğine vurulan kral, Allah a ve Krallığa yönelik görevlerini ihmal etti. {2GS 31.2} Karıları da Süleyman ın üzerinde giiçlii bir etkiye sahiplerdi, onu yavaş yavaş kendi tapınmalarına dahil etmeyi başarıyorlardı. Süleyman, Allah ın kendisini inançsızlığa karşı bir engel olarak hizmet etmek için çağırdığını unuttu ve sahte ilahlara tapınmaya başladı. Süleyman yaşlandıkça, karıları onu başka ilahların ardınca yürümek iizere saptırdılar. Böylece Süleyman biitiin yüreğini Allahı Rab be adayan babası Davut gibi yaşamadı. Saydalılaı ın tanrıçası Aştoret e ve Ammonlular ın iğrenç ilahı Molek e taptı (1.Krallar 11:4,5). {2GS 31.3} Yahve nin giizel tapmağı Moriya dağında bulunuyordu. Süleyman, bu dağın karşısındaki Zeytin Dağının güneyine, putperest tapınağı olarak kullanılacak binalar yaptırdı. Karılarını hoşnut etmek için mersin ve zeytin korularının ortasına taş ve tahtadan biiyiik putlar diktirdi. Putperest tanrılar için yapılan o sunaklarda, Moavlılar ın iğrenç ilahı Kemoş a ve Ammonlular ın iğrenç ilahı Molek e tapılmaya başlandı ve putperestliğin en aşağılık ayinleri düzenlendi ( 7.ayet). {2GS 31.4} Süleyman ın çizdiği rota onun cezası oldu. Putperestlerle iletişim kurarak Allah tan ayrılması onu mahvetti. Allah ıyla bağını koparması kendisini denetleyememesine yol açtı. Ahlaksal yetkinliğini yitirdi. Duyuları körleşti, vicdanı katılaştı. Yönetiminin ilk yıllarında çaresiz bir bebeği bahtsız annesine teslim edebilecek kadar büyük bir bilgelik ve sevgi gösterebilen Süleyman (Bkz.1.Krallar 3:16-28), o kadar düştü ki, çocukların diri diri kurban edildiği bir putun dikilmesine bile razı oldu. Gençliğinde sağduyulu ve anlayışlı davranan, olgunluğunda öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, ama sonu ölümdür diyebilen (Süleyman ın Özdeyişleri 14:12) kral, ileri yaşlarında Kemoş a ve Molek e iğrenç, şehvetle dolu ayinlerle tapınacak kadar paklıktan uzaklaştı. Tapınağın adanması sırasında, bugünkü gibi O nun kurallarına göre yaşamak ve buyruklarına uymak için bütün yüreğinizi Allahımız Rab be adayın (1.Krallar 8:61) diyen kişi, en başta kendi yüreğinde ve yaşamında bu sözlere karşı geldi. Krallığını özgürlük için kötüye kullandı. Bedelini ağır ödeyerek ışığı karanlıkla iyiliği kötülükle, paklılığı kirlilikle, Mesih i Şeytan la birleştirmeye kalkıştı. {2GS 31.5} Eli asa tutan en büyük krallardan biri olan Süleyman, başkalarının piyonu ve kölesi haline geldi. Bir zamanlar soylu ve erkeksi olan kişiliği kuvvetten düşüp kadınsı bir kimliğe büründü.

13 Yaşayan Allah a yönelik imanı, tanrıtanımazlığın kuşkuculuğuna kapıldı. İnançsızlık Süleyman ın mutluluğuna gölge düşürdü, ilkelerini zedeledi ve yaşamını aşağılaştırdı. Yönetiminin ilk yıllarına ait adalet ve yüce gönüllülük, despotluğa ve zalimliğe dönüştü. Zavallı, kırılgan insan doğası! Allah a bağımlılığını yitiren insanlar için Allah ın yapabileceği o kadar az şey var ki! {2GS 32.1} İsrail in ruhsal çöküş süreci, imandan dönüş yıllarında giderek hızlandı. Kralları, çıkarlarını Şeytan ın hizmetkarlarıyla birleştirdiği zaman başka ne olabilirdi ki? Düşman bu sayede İsraillilerin zihinlerinde gerçek ve sahte tapınmayı birbirine karıştırdı. Diğer uluslarla ticaret, İsrail halkının Allah ı sevmeyen insanlarla yakın bir beraberlik kurmasını sağladı. Bu nedenle, halkın Allah sevgisi de büyük oranda azaldı. Allah ın yüce, kutsal karakterine ilişkin sağlam duyguları ölmeye yüz tuttu. Söz dinleme yolunu izlemedikleri için doğruluğun düşmanlarıyla ittifak yaptılar. Putperestlerle evlenmek, yaygın bir uygulama haline geldi. İsrailliler putperestlikle ilgili nefretlerini kaybettiler. Çok eşlilik onaylandı. Putperest anneler, çocuklarını puta tapma ayinlerini seyretmeye getirdiler. Bazılarının yaşamında Allah a sunulan ruhsal hizmetin paklığı, putperestliğin karanlığıyla gölgelendi. {2GS 32.2} Mesih inanlıları kendilerini bu dünyanın ruhundan ve etkilerinden ayrı tutmalıdırlar. Allah bizi bu dünyada tümüyle koruyacak güçtedir, ama bu dünyadan olmamamız gereklidir. Allah ın sevgisi belirsiz ve değişken değildir. Allah çocuklarını ölçüsüz bir sevgiyle gözetir. Ancak bizden de sarsılmaz bir bağlılık bekler. Hiç kimse iki efendiye kulluk edemez. Ya birinden nefret edip öbürünü sever, ya da birine bağlanıp öbürünü hor görür. Siz hem Allah a, hem de paraya kulluk edemezsiniz (Matta 6:24). {2GS 33.1} Süleyman a harika bir bilgelik verilmişti, ama dünya onu Allah tan kopardı. Günümüzde insanlar, ondan daha güçlü değildirler. Süleyman kendisini yıkıma götüren etkenlere karşı ne denli savunmasızsa, günümüz insanı da aynı oranda savunmasızdır. Allah Süleyman ı tehlikelere karşı nasıl uyaıdıysa, çocuklarını da şimdi aynı şekilde dünyaya karşı uyarmaktadır. İmansızların arasından çıkıp ayrılın diyor Rab. Murdar olana dokunmayın ve ben sizi kabul edeceğim. Gücü her şeye yeten Rab diyor ki, Size Baba olacağım, siz de oğullarım ve kızlarım olacaksınız (2.Korintliler 6:17,18). {2GS 33.2} Bollukta pusuya yatmış bekleyen tehlikeler vardır. Çağlar boyunca saygınlık ve zenginlikler, alçakgönüllülük ve ruhsallık için bir tehdit oluşturmuştur. Boş kaseyi taşımak zor değildir; titizlikle dengede tutmamız gereken kase, ağzına kadar dolu olandır. Sıkıntılar ve zorluklar bize keder verebilir, ama ruhsal yaşamın en büyük düşmanı bolluktur. İnsan Allah ın isteğine sürekli boyun eğerek yaşamadıkça ve gerçekle kutsal kılınmadıkça, bolluk doğal olarak küstahlığa kapı açacaktır. {2GS 33.3} Mütevazılık ve sadelik vadisinde yaşayan insanlar, Allah tan adım adım ışık isterler, ders almak için O na bağımlıdırlar ve güvendedirler. Ancak, yüksek bir tepede duran ve konumlarından ötürü büyük bilgelik sahibi olması gerekenler, büyük tehlike altındadır. Bu tür insanlar Allah a bağımlı olmadıkça, mutlaka düşeceklerdir. {2GS 33.4} Gurur ve hırslar baskın çıktığında, yaşam mahvolur, çünkü gurur, hiçbir şeye ihtiyaç duymadığım hissettiğinde, yüreği Göklerin sınırsız bereketlerine kapatır. Kendini yüceltmeyi amaç edinenler, gerçek zenginliklerin ve en doyurucu sevinçlerin kaynağı olan Allah ın lütfundan yoksun kaldıklarını göreceklerdir. Ancak her şeyi Mesih için veren ve yapanlar, şu gerçeği göreceklerdir: Rab bin bereketidir kişiyi zengin eden, Rab buna dert katmaz (Süleyman ın Özdeyişleri 10:22). Kurtarıcı yumuşak bir lütuf dokunuşuyla insan canının sıkıntılarını ve kutsal olmayan hırslarını dağıtır, düşmanlığı sevgiye, inançsızlığı güvene dönüştürür. Allah insan canına seslenerek Beni İzle dediği zaman dünyanın büyülerinin gücü kırılır. Allah ın sesi, açgözlülüğün ve hırsların boyunduruğunu kaldırır. Özgür kılınan insanlar, O nu izlemeye başlarlar. {2GS 33.5}