İHSAN DOĞRAMACI ANISINA IN MEMORY OF. Gürer Aykal. Stanislav Ioudenitch. ṣef conductor. piyano piano

Transkript

1 Gürer Aykal ṣef conductor Stanislav Ioudenitch piyano piano İHSAN DOĞRAMACI ANISINA IN MEMORY OF İHSAN DOĞRAMACI Konzertmeister Irina Nikotina 25 Şubat February 2017 Cumartesi Saturday, Bilkent Konser Salonu Concert Hall

2 Değerli Dinleyicilerimiz, Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz. Dear Listeners, We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert. Program P.I. Tchaikovsky Piyano Konçertosu No.1, Si bemol minör, Op.23 Concerto for Piano No.1 in B flat minor, Op.23 I. Allegro non troppo e molto maestoso II. Andante semplice III. Finale: Allegro con fuoco ara interval P.I. Tchaikovsky Senfoni No.5, Mi minör, Op.64 Symphony No.5 in E minor, Op.64 I. Andante, Allegro con anima II. Andante cantabile, con alcuna licenca III. Valse, Allegro moderato IV. Finale: Andante maestoso, Allegro vivace Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir. Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control.

3 Gürer Aykal şef conductor Müzik eğitimine Ankara Devlet Konservatuvarında başlayan Gürer Aykal, Necdet Remzi Atak ın öğrencisi olarak 1963 yılında Keman Bölümünden, Adnan Saygun un öğrencisi olarak 1969 yılında Kompozisyon Bölümünden mezun oldu. Aynı yıl devlet bursu kazanıp İngiltere ye giderek Londra da Guildhall Müzik Okulunda Andre Previn ve George Hurst gibi önde gelen şeflerin yanında orkestra şefliği okudu. Guildhall Müzik Okulu ve Royal Academy İleri Şeflik Bölümlerini birincilikle bitirdi (1972). Ardından İtalya ya giden Aykal, Academia Chigiana dan Şeflik Nişanı aldı ve Santa Cecilia Akademisini Franco Ferrara nın asistanlığını yaparak bitirdi. Bu arada Adnan Saygun un isteği üzerine Pontificio Istituto di Musica Sacra da Bartolucci ile Gregorien koro müziği ve Rönesans çoksesli müzik öğrenimi de gördü yılında Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının Daimi Şefliğine atanan Aykal, daha sonra bir süre Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü yaptı. Bu arada Suna Kan ile birlikte kurduğu Ankara Oda Orkestrasının ülkemizdeki faaliyetlerinin yanı sıra bu orkestranın yurt dışında da yüzden fazla konserini yönetti. Aykal, Avrupa ülkelerinin önde gelen orkestraları ile sayısız konser verdi; İngiliz Oda Orkestrasını Güney Amerika ve Karayipler turnesinde yönetti. Amsterdam Concertgebouw Oda Orkestrasının da şefliğini yaptı. Eğitimci yönü yurtiçi ve dışında orkestra şefliği profesörlüğünü de kapsayan Gürer Aykal, ABD de Indiana (Bloomington) Üniversitesi, Teksas Tech ve UTEP Üniversitelerinde ileri orkestra şefliği dersleri verdi. Halen Bilkent Üniversitesinde ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarında bu görevi sürdürüyor. ABD de toplam 16 yıl şeflik ve genel müzik direktörlüğü yapan Aykal yılları arasında El Paso Teksas Senfoni Orkestrası Daimi Şefliği ve Genel Müzik Direktörlüğü yaptı ve burada Profesör Emeritus unvanı aldı. Müzik alanındaki uluslararası başarıları ve hizmetleri nedeniyle 1981 yılında kendisine Devlet Sanatçısı unvanı verilen Aykal, bugüne kadar yaptığı CD kayıtlarında

4 Londra Filarmoni Orkestrası, Kuzey Almanya Radyosu (NDR), Ankara Oda Orkestrası, Bilkent Senfoni Orkestrası, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası ve El Paso Senfoni Orkestrası gibi önde gelen birçok sanat topluluğu ile Bach, Beethoven, Mozart, Tchaikovsky, Elgar, Smetana, Ravel, Akses, Erkin ve Saygun gibi büyük bestecilerin yapıtlarını seslendirdi. Gürer Aykal, Çağdaş Türkiye Cumhuriyetinin müzik yoluyla tanıtılması konusunda yurtiçi ve yurt dışında yaptığı başarılı çalışmalarından dolayı 1999 yılında Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından Yılın Sanatçısı seçildi yılında Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrasını kuran ve Daimi Şefliği ile Genel Müzik Direktörlüğünü yürüten Gürer Aykal, bu görevine Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası Onursal Şefi olarak devam etmektedir yılları arasında Antalya Devlet Senfoni Orkestrasını kurmak ve geliştirmek görevini üstlendi. Aykal Mayıs 2008 de, Türkiye ile Finlandiya arasındaki kültürel işbirliğine sağladığı katkılardan ötürü Finlandiya Devlet Nişanı ile ödüllendirildi Temmuz ayında Roma Lazio Avrupa ve Akdeniz Festivali kapsamında Roma da düzenlenen törende, Uluslararası Gösteri Sanatları kategorisinde başarı ödülü aldı yılında Bilkent Üniversitesi tarafından Fahri Doktora ile, Sevda-Cenap And Müzik Vakfı tarafından 2011 Onur Ödülü Altın Madalyası ile onurlandırıldı. Gürer Aykal, Aralık 2011 de Karşıyaka Belediyesinin öncülüğünde Karşıyaka İzmir Filarmoni Orkestrasını kurdu. Bu orkestra oda orkestrası olarak devam etmektedir. Gürer Aykal started his music education at Ankara State Conservatoire as a violin student of Necdet Remzi Atak. After he graduated in violin in 1963, Aykal studied composition with Ahmed Adnan Saygun and received his diploma in composition in The same year Aykal went to London on a state scholarship to study conducting at Guildhall School of Music, where he became the pupil of prominent conductors such as Andre Previn and George Hurst. He graduated from Guildhall School of Music and Royal Academy of Music in advanced conducting with honours degrees in Subsequently, he studied for two years in Italy where he served as assistant to Franco Ferrara in the Academia of Santa Cecilia in Rome. He received the Diploma di Merito for conducting from Chigiana Musica

5 Accedemia. Meanwhile on Saygun s request, he also studied Gregorian chants and Renaissance polyphonic music with Prof. Bertolucci in Pontificio Instituto di Musica Sacra. In 1975, Gürer Aykal was appointed as the Principal Conductor of the Presidential Symphony Orchestra. He later served as the General Director of State Opera and Ballet for a period. Together with Suna Kan, he established the Ankara Chamber Orchestra, which he conducted both in Turkey and in more than one hundred concerts abroad. Aykal gave numerous concerts conducting the leading orchestras of Europe. He was the conductor of English Chamber Orchestra on its tour to South America and Caribbean. He also served as a permanent conductor of the Amsterdam Concertgebouw Chamber Orchestra. Maestro Aykal has taught conducting at Indiana University, Texas Tech and UTEP Universities in the United States. He is currently a professor of conducting at Bilkent University and Mimar Sinan University s State Conservatory in Turkey. Aykal was awarded the title of State Artist by the Turkish State in 1981 for his international achievements and his contributions to music. He has recorded the works of a wide range of composers Bach, Beethoven, Mozart, Tchaikovsky, Elgar, Smetana, Ravel, Erkin and Saygun with a number of prominent orchestras, such as the London Philharmonic, Norddeutscher Rundfunk Radiophilharmonie NDR, Ankara Chamber Orchestra, Bilkent Symphony Orchestra, Presidential Symphony Orchestra and El Paso Symphony Orchestra. Having worked as a conductor and musical director in the United States for 16 years, Aykal held the post of Musical Director and Principal Conductor of Texas El Paso Symphony Orchestra between 1991 and He holds the title of Professor Emeritus. In 2000, he accepted the post of establishing and developing Antalya State Symphony Orchestra, where he served until Currently, Aykal is the Honorary Conductor of Borusan İstanbul Philharmonic, which he founded in 1999 and where he served as the Musical Director and Principal Conductor. In May 2008, Aykal was awarded the Order of Merit of the State of Finland for his contributions to the cultural cooperation between Turkey and Finland. In July 2008, he was awarded for his success in the category of the International Performing Arts at Lazio of Rome in Europe and the Mediterranean Festival in Rome. In 2009 he was

6 honored with an honorary doctorate by Bilkent University and in 2011 he was awarded the Honor Award Gold Medal by Sevda-Cenap And Foundation. Gürer Aykal founded Karşıyaka İzmir Philharmonic Orchestra in December 2011 by the initiative of Karşıyaka Municipality. This orchestra continues its concerts as chamber orchestra. Stanislav Ioudenitch piyano piano Çeşitli müzik yarışmalarında dikkate değer başarılar kazanan Stanislav Ioudenitch, 2001 de XI. Van Cliburn Uluslararası Piyano Yarışmasında altın madalya aldı. Van Cliburn Yarışmasındaki başarısı sonrasında başlayan kariyerinde Ioudenitch, tüm dünyada Carnegie Hall, Kennedy Center, Fort Worth s Bass Hall, Münih te Gasteig, Moskova Konservatuvarı Büyük Salonu, Mariinsky Konser Salonu, St. Petersburg Filarmoni Büyük Salonu, Milano daki Giuseppe Verdi Konservatuvarı, Paris te Théâtre du Châtelet, Şanghay da Oriental Art Center ve Pekin de Yasak Şehir Konser Salonu gibi ünlü salonlarda, dünyanın önde gelen orkestralarıyla konserler verdi. Fransa da La Roque d Anthéron Uluslararası Piyano Festivali, Aspen Müzik Festivali ve Almanya da Ruhr Müzik Festivali gibi önemli festivallerde sahneye çıktı. Stanislav Ioudenitch, James Conlon, Valery Gergiev, Mikhail Pletnev, Asher Fisch, Vladimir Spivakov, Günther Herbig, Pavel Kogan, James DePreist, Michael Stern, Stefan Sanderling, Carl St. Clair ve Justus Frantz gibi uluslararası üne sahip şeflerle ve Washington D.C. Ulusal Senfoni, Münih Filarmoni, Mariinsky Orkestrası, Rochester Filarmoni, Rus Ulusal Filarmoni, Fort Worth Senfoni ve Kansas Kent Senfoni gibi orkestralarla ortak çalışmalar gerçekleştirdi. Ayrıca Takács, Prazák ve Borromeo Yaylı Dörtlüleriyle sahneye çıkan sanatçı, Park Piano Trio nun kurucu üyesidir. Ioudenitch, Harmonia Mundi ve Academy etiketleri için kayıtlar yaptı ve Stravinsky nin Trois Mouvements de Pétrouchka sında tanınmış prodüktör Thomas Frost ile

7 çalıştı. Ayrıca Peter Rosen in PBS için hazırladığı ve 2001 Van Cliburn Yarışmasını konu alan Peabody ödüllü Playing on the Edge belgeselinde ve yine Rosen in The Cliburn: 50 years of Gold adlı tarihsel belgeselinde yer aldı. Konserlerinin yanı sıra öğretmenliğe de tutkuyla bağlı olan sanatçı 2017 de Oberlin Müzik Konservatuvarının öğretim kadrosuna katıldı. Ayıca Park Üniversitesi Uluslararası Müzik Merkezinde ders veriyor ve sanat direktörü olarak görev yapıyor. Yurtdışında, Lake Como Uluslararası Piyano Akademisinde görev alıyor ve Lake Como Piyano Yaz Okulunu yönetiyor. Ioudenitch ustalık sınıfları vermesi için tüm dünyadan sürekli olarak davet alıyor. Eski ve yeni öğrencileri ve ustalık sınıflarına katılanlar arasında, Behzod Abduraimov, Andrey Gugnin, François Dumont, Benjamin Moser ve Severin von Eckardstein gibi önemli uluslararası yarışmalarda ödül kazanmış ve kariyerleriyle dikkat çeken sanatçılar yer alıyor. Özbekistan ın başkenti Taşkent te doğan Stanislav Ioudenitch, Taşkent te Uspensky Müzik Okulu, Madrid de Escuela Superior de Musica Reina Sofia, (İtalya, Lake Como daki) Theo Lieven Uluslararası Piyano Vakfı, Cleveland Müzik Enstitüsü ve UMKC Müzik Konservatuvarında eğitim gördü. Natalia Vasinkina ve Dmitri Bashkirov un öğrencisi olan Ioudenitch, ayrıca Karl Ulrich Schnabel, William Grant Naboré, Leon Fleisher, Fou Ts ong ve Rosalyn Tureck ile çalıştı. Stanislav Ioudenitch has garnered notable successes in music competitions including the gold medal at the XI Van Cliburn International Piano Competition in The Van Cliburn Competition launched a career that has taken Ioudenitch around the world for appearances with major orchestras in many of the world s important musical venues, including Carnegie Hall, the Kennedy Center, Fort Worth s Bass Hall, the Gasteig in Munich, the Great Hall of the Moscow Conservatoire, Mariinsky Concert Hall, the Great Hall of the St. Petersburg Philharmonic, the Conservatorio Giuseppe Verdi in Milan, the Théâtre du Châtelet in Paris, the Oriental Art Center in Shanghai, and the Forbidden City Concert Hall in Beijing. He has appeared at major festivals including the International Piano Festival of La Roque d Anthéron in France, the Aspen Music Festival, and the Ruhr Music Festival in Germany.

8 Ioudenitch has collaborated with a wide range of international conductors including James Conlon, Valery Gergiev, Mikhail Pletnev, Asher Fisch, Vladimir Spivakov, Günther Herbig, Pavel Kogan, James DePreist, Michael Stern, Stefan Sanderling, Carl St. Clair, and Justus Frantz, and with such orchestras as the National Symphony in Washington, D.C., Munich Philharmonic, Mariinsky Orchestra, Rochester Philharmonic, National Philharmonic of Russia, Fort Worth Symphony, and Kansas City Symphony. He has also performed with the Takács, Prazák, and Borromeo String Quartets and is a founding member of the Park Piano Trio. Ioudenitch has recorded with the Harmonia Mundi and Academy labels and has collaborated with the eminent producer Thomas Frost on a recording of Stravinsky s Trois Mouvements de Pétrouchka. He also appeared in Playing on the Edge, Peter Rosen s Peabody Awardwinning documentary for PBS about the 2001 Van Cliburn Competition and in Rosen s historical documentary The Cliburn: 50 Years of Gold. In addition to concert performances, Ioudenitch has held a lifelong passion for teaching. Ioudenitch joined the faculty of Oberlin Conservatory of Music in 2017 and he also teaches and serves as artistic director at the International Center for Music, Park University. Abroad, Ioudenitch is on the faculty of the International Piano Academy Lake Como and is director of the Lake Como Summer Piano School. Ioudenitch is continually invited to teach masterclasses around the world. Among his former and current students and class participants are winners of major international competitions and artists with outstanding careers, such as Behzod Abduraimov, Andrey Gugnin, François Dumont, Benjamin Moser and Severin von Eckardstein. Born in Tashkent, Uzbekistan, Ioudenitch studied at the Uspensky School of Music in Tashkent, the Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid, the International Piano Foundation Theo Lieven (Lake Como, Italy), the Cleveland Institute of Music and the UMKC Conservatory of Music. A former student of Natalia Vasinkina and Dmitri Bashkirov, he also studied with Karl Ulrich Schnabel, William Grant Naboré, Leon Fleisher, Fou Ts ong, and Rosalyn Tureck.

9 Program Notları Notes Piotr Ilyich TCHAIKOVSKY ( ) Piyano Konçertosu No.1, Si bemol minör, Op.23 Concerto for Piano No.1 in B flat minor, Op.23 Tchaikovsky nin ilk piyano konçertosunun açılış teması, muhtemelen en iyi bilinen özelliğinin, melodik dehasının en güzel örneğini sergilemektedir. Konçertoyu 1874 yılında, Moskova Konservatuvarında çalıştığı sırada bestelemiş, eser ilk kez 1875 yılında Boston da Hans von Blöw solistliğinde seslendirilmiştir. Tchaikovsky bu eserde, Chopin in virtüöz konçertosu ile Liszt in yapıya dayalı konçertosu arasında bir yerde, dengeli bir konçerto yaklaşımı elde etmek istemiştir. Eser, parıltılı piyano yazısına rağmen, dramatik yoğunluk ve piyano ile orkestra arasındaki dengeli etkileşim açısından virtüöz konçertodan uzak, yapısallığın ön planda olduğu bir konumdadır. Ancak bölümlerin birbirinden bağımsız, özerk nitelikte olmaları açısından da Liszt in bütünleşik konçerto anlayışından ayrı, klasisist bir anlayışı benimser. Bu eserin dikkate değer bir başka özelliği, birinci bölümde Ukraynalı kör bir dilencinin şarkısından, ikinci bölümde ise bir Fransız halk şarkısından yaptığı alıntılardır. The opening theme of Tchaikovsky s first piano concerto reveals an excellent example of his probably best-known property, his melodic genius. Tchaikovsky composed the work in 1874, while he was working at the Moscow Conservatory, and the work was premiered in 1875 in Boston. The premiere featured Hans von Blöw as the soloist. In this work, Tchaikovsky strived to display a balanced concerto approach between the virtuosic concerto of Chopin and the structure-based concerto of Liszt. Despite its brilliant piano text, the work with its dramatic intensity, as well as the evened interaction between the piano and orchestra, tends to keep structuralism in the fore, rather than focusing on virtuosity. However, given the independent and autonomous nature of the movements, it seems to adopt a classicist approach, instead of Liszt s integrated concerto understanding.

10 Another remarkable feature of the work is its quotations from the song of a blind Ukrainian beggar in the first movement and a French folk song in the second movement. Piotr Ilyich TCHAIKOVSKY ( ) Senfoni No.5, Mi minör, Op.64 Symphony No.5 in E minor, Op.64 Tchaikovsky nin 5. Senfonisi 1888 yılında gezgin hayatına son verip yeniden Moskova ya yerleştiği dönemde yazılmıştır. Bu dönemde yazdığı üç senfonik eser Manfred, 5. Senfoni ve Hamlet ön plana çıkar ve birbirleriyle yapısal olarak ilişkilidir. Beşinci senfoninin bir programlı senfoni olup olmadığı tartışma konusudur. Bu tartışmalara tüm bölümlerde kullanılan ve genellikle Kader Motifi olarak nitelendirilen ve eserin girişinde klarnetlerden duyulan motif yol açar. Bu motif İsa Yükseliyor isimli bir Ortodoks ilahisinden alınmıştır ve ilahinin ezgisi senfoninin girişinde bir tema olarak duyulur. Daha sonraki tüm bölümlerde bu motif kullanılır. Söz konusu motifin eserin farklı bölümlerinde farklı karakterlere bürünerek, öyküsel bir ifadeyle sonuçlanması, eserin programlı bir senfoni olabileceği fikrini doğurmuştur. Ancak Tchaikovsky, yakın dostu, şair ve Çarlık ailesi mensuplarından Konstantin Romanov a yazdığı bir mektupta senfoninin programlı bir eser olmadığını ifade etmiştir. Bir motifin eserin tüm bölümlerinde kullanılarak bir bütünlük sağlaması fikri Batı müziğinde erken Rönesans döneminden itibaren kullanılmış, Beethoven ile birlikte senfonilere uyarlanarak romantik yapısalcılığın temel taşlarından biri olmuştur. Ancak Tchaikovsky de ana motifin dönüşümü zıtlıklarla kurulan bir diyalektik üzerine değil psikolojik gelgitler üzerine kuruludur. Dolayısı ile özellikle Beethoven den itibaren kahramanın ideal ahlakçılığı ile karşısına çıkan zıtlıkların çatışması üzerine kurulu senfonik biçim Tchaikovsky ile ilk kez bir anti-kahramanın içsel çelişkilerini ve elde ettiği düşsel zaferleri ile yeni bir kimliğe bürünür. Bu kimlik, dönemin Rus edebiyatında da görülen idealizm karşıtı gerçekçilikle özdeştir ve Mahler in dünyayı sorgulayan senfonik anlatımını öngörür. Bu bağlamda 5. Senfoninin sonunda yer alan Mi majör tonundaki parlak zafer aldatıcıdır. Bu zafer yalnızca

11 imgesel bir zaferdir ve bu romanın asıl finali bestecinin son eseri olan 6. Senfoni ile tamamlanacaktır. Yard.Doç.Dr. Onur Türkmen Tchaikovsky wrote his symphony no. 5 in 1888, upon his return to Moscow after his extended travels. The three symphonic works he composed in this period, Manfred, Symphony no. 5, and Hamlet, are outstanding and structurally connected. It is debatable whether the fifth symphony has a program or not. The debate stems from the motif, generally called the Motif of Fate, used in all movements and presented in the opening through the clarinets. The motif was taken from an Orthodox hymn titled Christ is risen and the melody of the hymn is heard as a theme in the opening of the symphony. All the following movements use the same theme. The fact that the concerned motif, assuming different characters in different movements, ends in a narrative expression brought forth the idea that the work might be a programmed symphony. However, in a letter to his close friend Konstantin Romanov, a poet and a member of the Czar s family, Tchaikovsky noted that the symphony was not a programmed work. The idea of having a single motif in all movements of a work to provide unity had been used in the Western music since the early Renaissance and, after being adapted to symphonies by Beethoven, it became a cornerstone of romantic structuralism. However, in Tchaikovsky, the transformation of the motif is not based on a dialectic formed by contrasts, but on psychological ebbs and flows. Along these lines, the symphonic form which, especially after Beethoven, relied on the conflict between the contrasts that a protagonist experienced because of his ideal morality, assumes a new character for the first time with Tchaikovsky, who presents the inner conflicts and the imagined victories of an antihero. This idea is identical with the anti-idealistic realism seen in the Russian literature of the same period and it anticipates Mahler s symphonic narrative questioning the world. In this context, the glorious victory in E major at the end of the fifth symphony is deceptive. It is just an imaginary victory and the real finale of the novel will come in the composer s last work, the sixth symphony. Assist.Prof. Onur Türkmen

12 Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra I. Keman 1 st Violin Irina Nikotina, konzertmeister yard. asst. Bahar Kutay Suzanna Bezhani Refik Zamanalioğlu Adilhoca Aziz Vseslava Kudinova Süreyya Defne Eda Delikçi Davut Aliyev Elena Postnova Arif Möhsünoğlu II. Keman 2 nd Violin Feruza Abdullayeva, grup şefi principal Rasim Bağırov Elena Rihsi Marina Görmüşoğlu Adelya Ateşoğlu Nil Cetiz İskender Okeev Ferhat Gülmehmet Seyran Ahundzade Viyola Viola Cavid Cafer, grup şefi principal Elena Gnezdilova Sema Hakioğlu Uluğbek Rihsi Ece Akyol Svetlana Simolin Elif Onay Barış Simolin İrşad Mehmet Viyolonsel Violoncello Hayreddin Hoca, grup şefi principal Serdar Rasul Artur Rahmatulla Adil Babacan Yiğit Ülgen Verda Çavuşoğlu Salim Gayıblı Kontrbas Double Bass Sergey Margulis, grup şefi principal Dritan Gani Zurab Tsitsuachvili Burak Noyan Şalva Gagua Flüt Flute Albena Sezer, grup şefi principal Zita Zempleni Ebru Aykal Obua Oboe Selçuk Akyol, grup şefi principal Viktoriya Tokdemir Klarnet Clarinet Selen Akçora Leonid Volkov Fagot Bassoon Ozan Evruk, grup şefi principal Ezgi Tandoğan Onat Korno Horn Laszlo Gyarmati, grup şefi principal Güloya Altay Hasan Erim Hacat Barış Bayer * Tunca Doğu * Trompet Trumpet Julian Lupu, grup şefi principal Krassimir Koniarov Trombon Trombone Cem Güngör, grup şefi principal Yalın Akdağ * Aleksey Medvedev Tuba Noriyoshi Murakami Vurmalı Çalgılar Percussion Aydın Mecid, grup şefi principal * Misafir Sanatçı Guest Artist Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra bso@bilkent.edu.tr Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. Cultural and artistic activity of Bilkent University.