Makarnal ı k Bu ğdayda (Triticum durum Desf.) Ethephon'un Tane Verimi, Protein Oran ı ve Protein Verimine Etkisi

Transkript

1 TARIM BILIMLERI DERGISI 2000, 6 (4), Makarnal ı k Bu ğdayda (Triticum durum Desf.) Ethephon'un Tane Verimi, Protein Oran ı ve Protein Verimine Etkisi Mustafa GÜLER' Geli ş Tarihi: özet: Bu çal ışma y ı llar ı aras ı nda Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlas ı nda farkl ı ethephon dozlar ı n ın makarnal ık buğday (Triticum durum Desf.) çeşitlerinin tane verimi, protein oran ı ve protein verimlerine etkilerini belirlemek amac ıyla yürütülmü ştür. Kunduru 1149, Çakmak 79, K ız ı ltan 91 ve Çe şit 1252 makarnal ık buğday çeşitlerinin kullan ıld ığı çal ışmada 0, 200, 400 ve 600 g/ha ethephon dozlar ı karınlanma döneminde uygulanm ışt ır. Ara şt ı rma sonuçlar ına göre; dört makarnal ık buğday çeşidine farkl ı dozlarda ethephon -uygulanmas ıyla tane verimi ve protein verimi yönünden önemli farkl ı l ıklar saptanm ışt ır. Tane protein oran ı yönünden ethephon uygulamalar ı aras ında istatistiki farkl ı l ıklar gözlenmemiştir. En yüksek tane verimi 600 g/ha ethephon dozunda ve Kunduru 1149 çe şidinde gözlenmiştir. En yüksek protein verimi ise genellikle 400 g/ha ile 600 g/ha ethephon dozlar ı nda ve Kunduru 1149 çe şidinde saptanm ışt ı r. Anahtar Kelimeler: Makarnal ık bu ğday, ethephon, tane verimi Effects of Ethephon on Grain Yield, Protein Content and Protein Yield of Durum Wheat (Triticum durum Desf.) Abstract: This study was conducted at the Experimental Field of the Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, University of Ankara between the years in order to determine the effects of various ethephon doses on grain yield, protein content and protein yield of durum wheat (Triticum durum Desf.) cultivars. In this study Kunduru 1149, Çakmak 79, K ızı ltan 91 and Çe şit 1252 cultivars of durum wheat were used, and 0, 200, 400 and 600 g/ha ethephon doses were applied before heading. According to the results of the research; significant differences were determined with the application of various doses of ethephon on four durum wheat cultivars in regard to grain yield and protein yield. On the other hand, the differences among ethephon applications were non-significant in regard to grain protein content. The highest grain yield was observed at 600 g/ha dose of ethephon and cv. Kunduru And alsa the highest protein yields were generally detern ıined at 400 g/ha and 600 g/ha ethephon doses and cv. Kunduru Key Words: Durum wheat, ethephon, grain yield Giriş Dünyada ve ülkemizde terimi yap ılan tüm kültür bitkilerinde oldu ğu gibi tarla bitkileri içerisinde de üretim, verim ve kaliteyi art ırmak için gerek do ğal gerekse yapay yöntem ve araçlardan yararlan ılma yoluna gidilmi ştir. Kültür bitkilerinin özellikle de geni ş alanlarda tar ı m ı yap ılan tarla bitkilerinin do ğadaki akraba türlerinin yava ş yava ş yok olmaya ba şlamas ıyla birlikte tar ımla uğra şan uzman ki şiler, eldeki mevcut kaynaklar ı n korunabilmesi ve bunlardan en iyi şekilde yararlan ı labilmesi için baz ı yapay yöntem ve araçlardan yararlanmaya ba şlam ışlard ır. Bu yapay araçlardan biri de son y ıllarda gerek dünyada gerekse ülkemizde baz ı bitkilerde de ğ işik amaçl ı kullan ıma sunulan bitki büyüme düzenleyicileridir. Bitki büyüme düzenleyicilerinin tar ımsal alandaki kullan ımı geni ş olmakla birlikte genellikle bitki tohumlar ı n ı n çimlenme sürelerinin k ısalt ılarak çimlenme oranlar ı n ı n yükseltilmesi, bitkilerin geli şme sürecinin h ızland ı r ı lmas ı, bitkilerde kök ve yaprak olu şumunun art ı r ı lmas ı, ıslah çal ışmalar ında çiçeklenmenin te şvik edilmesi ya da çiçeklerin k ıs ı rla şt ınlmas ı, yumru olu şumu ve filizlenmenin düzenlenmesi, baz ı bitkilerde dormansinin k ı r ılmas ı n ı n te şvik edilmesi, baz ı ürünlerin depolanmas ı nda filizlenmenin önlenmesi ve bunlara ba ğ l ı olarak verim ve kalitenin yükseltilmesi amaçlanmaktad ır. Tarla bitkileri içerisinde en önemli bitki grubunu olu şturan tah ı llarda bitki büyüme düzenleyicilerinin kullan ı m ı genellikle iki türlü olup, vejetatif ve generatif amaçla kullan ılmaktad ı rlar. Bitki büyüme düzenleyicilerinin tah ıllarda vejetatif amaçl ı kullan ı m ı, yatmaya kar şı kullan ılarak yatman ın önlenmesi ve sap sa ğlaml ığı n ın art ı r ılmas ıd ı r. Generatif amaçl ı kullan ım ise, ıslah çal ışmalar ında genellikle gametosid (gamet öldürücü) olarak kullan ı lmas ıd ır. Arpa gibi yatma sorunu olan ve makarnal ık buğday gibi uzun boylu olan bitkilerde yatma sorununun ortaya ç ıkmas ı ve sonuçta verim ile kalitenin olumsuz yönde etkilenmesi, yatmaya karşı bitki büyüme düzenleyicilerinin etkin bir şekilde kullan ılmas ı zorunlulu ğunu ortaya ç ı karm ışt ır. Sap sağlaml ığı ve yatma sorunu olan tah ıllarda son y ıllarda yayg ın bir biçimde kullan ılan bitki büyüme düzenleyicilerden biri de ethephondur. Özellikle Avrupa 'Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Böümü -Ankara

2 62 TARIM BILIMLERI DERGISI 2000, Cilt 6, Say ı 4 Çizelge 1. Der ıeme yerine ili şkin iklim verileri (*) Uzun y ı llar Aylar ( C) ( C) ( C) ( C) Ocak Şubat Mart Nisan May ı s Haziran Temmuz Ağ ustos Eylül Ekim Kas ı m Aral ı k (*) Kaynak: Devlet Meteoroloji I ş leri Genel Müdürlü ğ ü k ıtas ı nda ticari olarak tah ıllarda yoğun olarak kullan ı lan ethephon, son y ıllarda Kuzey Amerika k ıtas ı na girmi ş ; ancak bu k ıtadaki gerek yeti ştirme tekniklerinin farkl ı l ığı gerekse iklim farkl ı l ığı ethephon kullan ı m ı n ı zorla şt ı rm ışt ı r (Simmons ve ark., 1988a). Ethephon'un tah ı llarda kullan ı m ı ile ilgili yap ı lan çal ışmalarda farkl ı sonuçlar ortaya ç ı km ıştır. Rodezya'da sulu ko şullarda yeti ştirilen m ısı r bitkisine 4. yaprak döneminde 1.1 ve 2.58 kg/ha dozunda ethephon uygulanmas ıyla yaprak alan ı nda, yaprak say ıs ında, koçan say ıs ı ve uzunlu ğunda ve bitki boyunda azalma görüldü ğü; buna kar şı n tane verimi ve tane protein oran ı nda art ış gözlendi ği bildirilmektedir (Anonymous, 1971). Georgiev (1973), m ıs ırda 8. ve 13. yaprak döneminde 0.2, 0.4 ve 1.6 kg/ha dozlar ı nda ethephon içeren Amchem uygulamas ıyla 1.6 kg/ha dozunda bitki boyunun % 33 oran ı nda k ı sald ığı n ı bununla birlikte tane veriminin de azald ığı n ı belirlemi ştir. Alp ve Emeklier (1999), m ı s ırda verim ve verim ö ğeler' üzerine ethephonun etkisini ara şt ı rd ı klar ı çal ışmalar ı nda ethephonun bitki boyu ile birlikte bitki biyolojik verimi ve birim alan tane verimini önemli oranda azaltt ığı n ıı saptam ışlard ır. Tah ıllarda ethephonla çal ışan baz ı ara şt ı r ıcı lar da, tane verimindeki art ış ya da azal ışı n yatmayla do ğrudan ili şkili olabilece ğ ini ileri sürmektedirler. Dahnous ve ark. (1982), Wiersma ve ark. (1986) ve Brown ve Earley (1973), k ış l ık buğdayda ethephon kullan ı m ıyla tane veriminde görülen art ışlar ın yatman ın azalt ı lmas ıyla sa ğ lanabildi ğini belirtmektedirler. Buna kar şı n Nafziger ve ark. (1986) ve Simmons ve ark. (1988b) ethephon kullan ı m ı sonucunda yatmayla birlikte tane veriminin de azald ığı n ı bildirmektedirler. Tokes ve Bagyinka (1996) serin iklim tah ı llar ından arpa, çavdar, tritikale ve yulaf ı n ethephona tepkisini ara şt ı rd ı klar ı çal ışmalar ında arpa, çavdar ve tritikalede ethephon uygulamas ıyla tane veriminin art ış gösterdi ğini, buna karşı n yulaf ın ethephona tepki göstermedi ğini bildirmektedirler. Van Sanford ve ark. (1989), k ış l ık bu ğdayda ethephonun verim ve azot kullan ı m ı na etkisinir ı ara şt ı r ı ld ığı çal ışmalar ı nda ethephon uygulamas ı n ın tane verimi ve hasat indeksine hiçbir etkisinin olmad ığı n ı belirtmektedirler. Moes ve Stobbe (1991), ethephonun bitkide ba şak say ıs ın ı art ı rarak arpan ın tane verimi üzerinde olumlu bir etki yapabildi ğ ini; ancak ethephonun ba şaktaki tane say ıs ı n ı azaltt ığı ndan dolay ı toplam bitki verimini dü şürdüğünü bildirmektedirler. Di ğer taraftan Earley ve Slife (1969) ve Norberg ve ark. (1988), m ıs ırda ethephonun yatmay ı azaltmas ına kar şı n tane protein oran ına hiçbir etkisinin olmad ığı n ı saptam ışlard ır. Benzer şekilde Mohamed ve ark. (1990) ve Foster ve Taylor (1993), farkl ı dozlarda ethephon uygulanan bu ğday ve arpan ı n tane protein oranlar ı nda hiçbir de ğ işiklik olmad ığı n ı belirlemişlerdir. Bu ara şt ırmada, makarnal ı k bu ğday çe şitlerine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla makarnal ı k bu ğday çe şitlerinin tane verimi, protein oran ı ve protein verimlerindeki deği şimler belirlenmeye çal ışı lm ışt ı r. Materyal ve Yöntem Tarla denemeleri ve yeti ştirme dönemlerinde Ankara ko şullar ı nda yürütülmü ştür. Deneme yerine ili şkin iklim verileri Çizelge 1'de verilmi ştir. Çal ışmada materyal olarak kullan ı lan Kunduru 1149 (Ç1), Çakmak 79 (Ç2), K ı z ı ltan 91 (Ç3) ve Çe şit 1252 (Ç4) makarnal ı k bu ğday çe şitlerinin belli ba ş l ı özellikleri a şa ğıda verilmi ştir. Kunduru 1149: Eski şehir Tohum Islah İstasyonu taraf ından 1967 y ı l ında tescil elliden alternatif bir çe ş ittir. Orta Anadolu ve geçit bölgelerinin taban ve yar ı taban alanlar ında oldukça iyi verim sa ğlayan çe şit; sürme, sar ı pas ve rast ık hastal ı klar ına orta derecede dayan ı kl ı, kahverengi ve karapasa ise hassast ı r. Yatmaya orta dayan ı kl ı olan çe şit, k ışa ve kura ğa oldukça dayan ı kl ı d ı r. Orta erkenci olan çe şidin tanesi çok sert ve beyaz olup, bin tane a ğı rl ığı g'd ı r. Çakmak 79: Orta Anadolu Zirai Ara şt ı rma Enstitüsü'nce 1975 y ı l ı nda elde edilip, 1979 y ı l ı nda tescil ettirilen alternatif bir çe şittir. K ısa boylu ve tane dökmeyen çe şit; sürmeye, pas hastal ı klar ına, yatmaya, kura ğa ve k ışa dayan ı kl ıd ır. Kahverengi kavuzlu ve taneli olan çe şidin bin tane a ğı rl ığı 55 g dolay ı nda olup, makarnal ı k kalitesi oldukça yüksektir.

3 GÜLER, M. "Makarnal ı k buğdayda (Triticum durum Desf.) ethephon'un tane verimi, protein oran ı ve protein verimine etkisi" 63 K ızı ltan 91: Tarla Bitkileri Merkez Ara şt ırma Enstitüsü'nce 1991 y ı l ında tescil ettirilen alternatif bir çe şittir. Orta Anadolu ve geçit bölgelerinde kurağa dayan ı kl ı f ığı oldukça yüksek olan çe şidin, k ışa ve soğuğa dayan ı m ı da iyidir. Sar ı, kara ve kahverengi pasa orta derecede, sürme ve rast ığa ise, oldukça dayan ı kl ıd ı r. Gübreye reaksiyonu iyi olan çe şitte, gübreleme yeterli düzeyde yap ı ld ığında, dönme görülmez ve cams ı l ık oran ı artar. Tane dökmeyen ve harman olma yetene ği iyi olan çe şidin bin tane a ğı rl ığı g dolay ı nda olup, bulgurluk kalitesi oldukça yüksektir. Çeşit 1252: Tarla Bitkileri Merkez Ara şt ı rma Enstitüsü taraf ı ndan 1991 y ı l ında üretim izni al ı n ıp 1999 y ı l ında tescil ettirilen alternatif bir çe şittir. Yabanc ı otlarla rekabeti iyi olan çe şidin Orta Anadolu ve geçit bölgelerinde su stresinin olmad ığı yörelerde verim potansiyeli çok yüksektir. So ğuğa ve k ışa dayan ı kl ı l ığı iyi olan çe şidin gübreye reaksiyonu yüksektir. Sar ı pasa orta hassas, rast ığa ve sürmeye dayan ı kl ı olan çe şidin harman olma yetene ği iyidir. Tane dökmeyen ve makarnal ı k kalitesi çok iyi olan çe şidin bin tane a ğı rl ığı g dolay ı ndad ı r. Tarla çal ışmalar ı tesadüf bloklar ında bölünmü ş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamal ı olarak yürütülmü ştür. Makarnal ı k bu ğday çe şitleri ana parsellere, ethephon dozlan ise alt parsellere yerle ştirilmiştir. Her iki yeti ştirme döneminde ekim ay ı n ın ilk yar ıs ında (10 Ekim) ekim ve temmuz ay ı n ın ikinci yar ısında da (21 Temmuz) hasat yap ı lm ışt ı r. 2 m uzunlu ğundaki herbir parselde 15 cm s ıra araf ığı ile ekim yap ılan 10 s ıra içerisinden, kenarlardan birer s ı ra at ılarak ortadaki 8 s ıra üzerinde ölçüm ve değerlendirmeler yap ı lm ışt ı r. Tane verimleri, her bir parselden elde edilen de ğerlerin dekara çevrilmesiyle elde edilmi ştir. Protein oranlar ı Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü laboratuvarlar ı nda Kjeldahl yöntemiyle belirlenmi ştir. Protein verimleri ise tane verimi de ğerleriyle protein oranlar ın ın çarp ı m ı ndan elde edilmi ştir. Deneme alan ına 7 kg/da N ve 5 kg/da P205 olacak şekilde standart gübreleme uygulanm ışt ı r. S ı rt pülverizatörü ile 0 (En), 200 (El), 400 (E2) ve 600 (E3) g/ha ethephon dozlar ı Zadoks ıskalas ı n ın 45. büyüme safhas ı olan kar ınlanma döneminde uygulanm ışt ır (Zadoks ve ark., 1974). Ethephon uygulamalar ı rüzgar ve ya ğışı n olmad ığı ı l ıman hava koşullar ında yap ı lm ışt ı r. Ara şt ı rmadan elde edilen verilerin varyans analizleri yap ı lm ış ve uygulamalar aras ı ndaki farkl ı l ıklar Duncan testine göre de ğerlendirilmi ştir (Düzgüne ş ve ark., 1987). Bulgular ve Tart ışma Çizelge 2. Makarnal ı k buğdayda ethephonun tane verimine etkisinin varyans analiz sonuçlar ı Makarnal ık buğdayda ethephonun tane verimi, protein oran ı ve protein verimine etkisini belirlemek amac ıyla y ı llar ı aras ında yap ılan bu çal ışmada ele al ınan özelliklere ili şkin istatistiki analiz ve değerlendirmeleri her yeti ştirme dönemi için ayr ı ayr ı yap ı larak birlikte verilmi ştir. Tane verimi Ethephon'un makarnal ık buğday çe şitlerinin tane verimi, protein oran ı ve protein verimlerine etkisini belirlemek amac ıyla yürütülen bu ara şt ırmada, tane verimlerine ili şkin verilerle yap ı lan varyans analizi sonuçlar ı Çizelge 2'de verilmi ştir. Çizelge 2 incelendiğinde; yeti ştirme mevsimine ili şkin varyans analizi sonucunda Kunduru 1149, Çakmak 79, K ız ıltan 91 ve Çe şit 1252 makarnal ık buğday çe şitlerine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla -tane verimi yönünden çe şitler ve ethephon dozlan aras ı nda 0.01 düzeyinde farkl ı l ıklar saptanm ışt ı r. 4 -Çe şit x doz interaksiyonu ise 0.01 düzeyinde önemsiz bulunmu ştur y ı l ına ili şkin varyans analizi sonucunda ise yaln ızca ethephon dozlar ı aras ı ndaki farkl ı l ı klar istatistiki yönden önemli bulunmu ştur. Çizelge 3'te dört makarnal ık buğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla tane verimi yönünden görülen farkl ı l ı klar ın önem düzeyleri Duncan testine göre verilmi ştir. Çizelge 3 incelendi ğinde, denemenin birinci y ı l ında tane verimi yönünden çe şitler aras ında görülen farkl ı l ıklar istatistiki yönden önemli olmas ı na karşı n, ikinci y ı lda çe şitler aras ında tane verimi yönünden istatistiki farkl ı l ıklar gözlenmemi ştir. Denemenin birinci y ı l ında en yüksek tane verimi kg/da ile Ç1 çe şidinde gözlenmi ştir. Onu ortalama kg/da ile Ç3 ve kg/da ile Ç2 çe şitleri izlemi ştir. Ç3 ve Ç2 çe şitleri aras ında tane verimi yönünden istatistiki farkl ı l ıklar görülmemi ştir. En dü şük tane verimi ise, kg/da ile Ç4 çe şidinde elde edilmi ştir. Ikinci y ılda en yüksek tane verimi kg/da ile Ç2 çe şidinde, en dü şük ise kg/da ile Ç4 çe şidinde elde edilmi ştir. Ethephon dozlar ı aras ında tane verimi yönünden hem birinci y ılda hem de ikinci y ı lda istatistiki farkl ı l ıklar saptanm ışt ır. Denemenin birinci y ı l ında en yüksek tane verimi kg/da ile E3 ve kg/da ile E2 ethephon dozlar ında elde edilmi ş, Varyans kaynaklar ı S.D. 1997/98 Yeti ştirme mevsimi 1998/99 Yeti ştirme mevsimi K.O. F K.O. F Genel Tekrarlamalar Çeş it (Ç) ** Hata Doz (E) ** ** Ç X E Hata * 0.05 düzeyinde önemli ** 0.01 düzeyinde önemli

4 64 TARIM BILIMLERI DERGISI 2000, Cilt 6, Say ı 4 Çizelge 3. Farkl ı dozlarda ethephon uygulanan dört makarnal ı k buğday çeşidine ili şkin tane verimi (kg/da) ortalamalar ı Çeşitler Y ı l ı Y ı l ı ç ı al* Ç b Ç b ça c Ortalama Dozlar E c c3 E l b b2 E al al E al al Ortalama * Harfler 0.05, rakamlar 0.01 düzeyinde farkl ı gruplar ı gösterir onu ortalama kg/da ile El dozu izlenii ş olup, en dü şük tane verimi kontrolde (EO) kg/da olarak belirlenmi ştir. Ikinci y ı lda da benzer sonuçlar elde edilmi ş olup, en yüksek tane verimi E3 ile E2 dozlar ında, en düşük ise kontrolde (E0) saptanm ışt ır. Genel tane verimi ortalamas ı denemenin birinci y ı l ında kg/da, ikinci y ı lda kg/da olarak elde edilmi ştir. Protein oran ı Ara şt ı rmada protein oranlar ına ili şkin verilerle yap ılan varyans analizi sonuçlar ı Çizelge 4'te verilmi ştir. Çizelge 4 incelendi ğinde; yeti ştirme mevsimine ili şkin varyans analizi sonucunda dört makarnal ı k bu ğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla protein oran ı yönünden gerek çe şitler gerekse ethephon dozlar ı aras ı nda istatistiki farkl ı l ıklar gözlenmemi ştir. Bununla birlikte çe şit x doz interaksiyonu da, istatistiki yönden önemsiz bulunmu ştur y ı l ına ili şkin varyans analizi sonucunda ise, yaln ızca çe şitler aras ı ndaki farkl ı l ı klar istatistiki yönden önemli bulunmu ştur. Çizelge 5'te dört makarnal ık bu ğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla protein oran ı yönünden görülen farkl ı l ı klar ın önem düzeyleri Duncan testine göre verilmi ştir. Çizelge 5 incelendi ğinde, denemenin birinci y ı l ı nda protein oran ı yönünden çe şitler aras ında görülen farkl ı l ı klar istatistiki yönden önemli olmamas ına kar şı n, ikinci y ı lda çe şitler aras ı nda protein oran ı yönünden istatistiki farkl ı l ı klar gözlenmi ştir. Denemenin birinci y ı l ı nda en yüksek protein oran ı % ile Ç3, en dü şük ise % ile Ç2 çe şitlerinde gözlenmi ştir. Ikinci y ılda en yüksek protein oran ı % ile Ç3 çe şidinde elde edilmi ş olup, onu % ile Ç1 ve % ile Ç2 çe şitleri izlemi ştir. En dü şük protein oran ı ise % ile Ç4 çe şidinde saptanm ışt ır. Ethephon dozlar ı aras ı nda protein oran ı yönünden hem birinci y ılda hem de ikinci y ı lda istatistiki farkl ı l ı klar saptanmam ışt ır. Denemenin birinci y ı l ında en yüksek protein oran ı % ile kontrolden (Eo), en dü şük % ile E2 dozundan elde edilmi ştir. Ikinci y ılda ise en yüksek protein oran ı % ile E2, en dü şük % ile kontrolde (EO) elde edilmi ştir. Genel protein oran ı ortalamas ı denemenin birinci y ı l ı nda 13.66, ikinci y ı lda % olarak elde edilmi ştir. Protein verimi Ara şt ırmada protein verimlerine ili şkin verilerle yap ılan varyans analizi sonuçlar ı Çizelge 6'da verilmi ştir. Çizelge 6 incelendi ğinde; yeti ştirme mevsimine ili şkin varyans analizi sonucunda dört makarnal ı k buğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla protein verimi yönünden yaln ızca çe şitler aras ında 0.01 düzeyinde farkl ı l ıklar saptanm ışt ır. Ethephon dozlar ı aras ı ndaki farkl ı l ı klar ile çe şit x doz interaksiyonu istatistiki olarak önemsiz bulunmu ştur y ı l ı na ili şkin varyans analizi sonucunda, hem çe şitler hem de ethephon dozlar ı aras ı ndaki farkl ı l ıklar istatistiki yönden önemli bulunmu ştur. Çe şit x doz interaksiyonu ise önemsiz bulunmu ştur. Çizelge 7'de dört makarnal ık bu ğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ıyla protein verimi yönünden görülen farkl ı l ı klar ın önem düzeyleri Duncan testine göre verilmi ştir. Çizelge 7 incelendi ğinde, farkl ı dozlarda ethephon uygulanan dört makarnal ık buğday çe şidinde protein verimi yönünden çe şitler aras ı nda her iki y ı lda da istatistiki. ı l ıklar gözlenmi ştir. Denemenin birinci y ı l ı nda eh farkl yüksek protein verimi kg/da ile Ç1 ve kg/da ite Ç3 çe şitlerinde elde edilmi ş olup, onu s ıras ıyla kg/da ile Ç4 ve kg/da ile Ç2 çe şitleri izlemi ştir. Ikinci y ılda en yüksek protein verimi kg/da ile Çi çe şidiyle birlikte Ç2 ve Ç3 çe şitlerinde saptanm ışt ır. En dü şük. şidinde elde edilmi ştir. protein verimi kg/da ile Ç4 çe Çizelge 4. Makarnal ı k buğdayda ethephonun protein oran ı na etkisinin varyans analiz sonuçlar ı 1997/98 Yetiştirme mevsimi 1998/99 Yeti ştirme mevsimi Varyans kaynakları S.D. K.O. F K.O. Genel Tekrarlamalar Çeşit (Ç) ** Hata Doz (E) Ç X E Hata * 0.05 düzeyinde önemli ** 0.01 düzeyinde önemli

5 GÜLER, M. "Makarnal ı k bu ğ dayda (Triticum durum Desf.) ethephon'un tane verimi, protein oran ı ve protein verimine etkisi" 65 Çizelge 5. Farkl ı dozlarda ethephon uygulanan dört makarnal ı k buğday çeşidine ili şkin protein oran ı (%) ortalamalar ı Çeşitler Y ı l ı Y ı l ı Ç, abl* Ç b12 Ç al ça c2 Ortalama Dozlar E 0 14, E ı E E Ortalama Harfler 0.05, rakamlar 0.01 düzeyinde farkl ı gruplar ı gösterir Ethephon dozlar ı aras ı nda birinci y ılda istatistiki yönden farkl ı l ık görülmemekle birlikte en yüksek protein verimi kg/da ile E3 dozundan, en dü şük ise kg/da ile kontrolden elde edilmi ştir. ikinci y ılda en yüksek protein verimi kg/da ile E2 ve kg/da ile E3 dozlar ı nda elde edilmi ş olup, onlar ı s ıras ıyla kg/da ile E1 ve kg/da ile Eo dozlar ı izlemi ştir. Genel protein verimi ortalamas ı denemenin birinci y ı l ında kg/da, ikinci y ı lda kg/da olarak elde edilmi ştir. Ara şt ırma sonuçlar ı topluca de ğerlendirildiğinde; dört makarnal ık bu ğday çe şidine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ı sonucunda tane verimi, tane protein oran ı ve protein verimi yönünden istatistiki farkl ı l ı klar gözlenmi ştir. Tane verimi yönünden ara şt ı rman ın birinci y ı l ında gerek çeşitler, gerekse ethephon dozlar ı aras ında istatistiki farkl ı l ı klar gözlenmi ş olup; en yüksek tane verimi E3 (600 g/ha) ethephon dozu ile Kunduru 1149 çe şidinde elde edilmiştir. Ikinci y ılda tane verimi yönünden ethephon dozlar ı aras ı nda istatistiki farkl ı l ık gözlenmi ş olup, en yüksek tane verimi E3 (600 g/ha) ethephon dozundan elde edilmi ştir. Tane protein oran ı yönünden ara şt ı rman ın birinci y ı l ında gerek çe şitler, gerekse ethephon dozlar ı aras ı nda istatistiki olarak hiçbir farkl ı l ı k görülmemi ştir. Ikinci y ı lda ise yaln ızca çe şitler aras ı nda istatistiki farkl ı l ık saptanm ış olup; en yüksek tane protein oran ı K ız ıltan 91 çeşidinde elde edilmi ştir. Protein verimi yönünden birinci y ılda yaln ızca çe şitler aras ında istatistiki farkl ı l ı klar gözlenmi ş olup; en yüksek protein verimi Kunduru 1149 çe şidinde elde edilmi ştir. Ikinci y ılda ise, hem çe şitler hem de ethephon dozlar ı aras ında istatistiki farkl ı l ı klar gözlenmi ştir. Ikinci y ılda en yüksek protein verimleri E2 (400 g/ha) ethephon dozu ve Kunduru 1149 çe şidinden elde edilmi ştir. Tane verimi yönünden ara şt ı rmam ızda elde edilen bulgular Anonymous (1971), Dahnous ve ark. (1982), Wiersma ve ark. (1986), Brown ve Earley (1973) ve Tokes ve Bagyinka (1996)'n ın bulgular ıyla benzerlik göstermektedir. Buna kar şın, bulgular ı m ız Georgiev (1973), Nafziger ve ark. (1986), Simmons ve ark. (1988b), Van Sanford ve ark. (1989), Moes ve Stobbe (1991) ve Alp ve Emeklier (1999)'nin bulgular ıyla uyum göstermemektedir. Protein oran ı yönünden bulgular ı m ız Earley ve Slife (1969), Norberg ve ark. (1988), Mohamed ve ark. (1990) ve Foster ve Taylor (1993)'nin bulgulanyla benzerlik göstermektedir. Buna kar şın Anonyrnous (1971)'n ın bulgular ıyla sonuçlar ı m ız uyum göstermemektedir. Ara şt ırmalarda tane verimi ve tane protein oran ı yönünden görülen de ğ i şikliklerin, denemelerde farkl ı cins, tür ve çe şitlerin kullan ı m ı n ı n yan ı s ıra ethephon uygulama zaman ve dozlar ı n ı n farkl ı olmas ından ve iklim ko şullar ı n ın farkl ı l ığı ndan kaynakland ığı söylenebilir. Çizelge 6. Makarnal ık bu ğdayda ethephonun protein verimine etkisinin varyans analiz sonuçlar ı 1997/98 Yeti ştirme mevsimi 1998/99 Yetiştirme mevsimi Varyans kaynaklar ı S.D. K.O. F K.O. Genel Tekrarlamalar Çeş it (Ç) ** ** Hata Doz (E) ** Ç X E Hata * 0.05 düzeyinde önemli ** 0.01 düzeyinde önemli

6 66 TARIM BILIMLERI DERGISI 2000, Cilt 6, Say ı 4 Çizelge 7. Farkl ı dozlarda ethephon uygulanan dört makarnal ık bu ğday çe şidine ili şkin protein verimi (kg/da) ortalamalar ı Çeşitler Y ı l ı Y ı l ı ç ı al al* Ç b al Ç al al Ça b b2 Ortalama Dozlar E c2 El bc12 E al E abl Ortalama * Harfler 0.05, rakamlar 0.01 düzeyinde farkl ı gruplar ı gösterir Sonuç Kunduru 1149, Çakmak 79, K ız ıltan 91 ve Çe şit 1252 makarnal ık bu ğday çe şitlerine farkl ı dozlarda ethephon uygulanmas ı sonucunda tane verimi, protein oran ı ve protein verimi yönünden farkl ı l ı klar saptanm ışt ı r. Ethephon uygulamas ı tane verimi üzerinde olumlu etki yapm ış olup, en yüksek tane verimi 600 g/ha ethephon dozunda ve Kunduru 1149 çe şidinde elde edilmi ştir. Ethephon'un tane protein oran ı üzerindeki etkisi istatistiki olarak önemsiz olmakla birlikte en yüksek tane protein oran ı genellikle K ız ı ltan 91 çe şidinden elde edilmi ştir. Protein verimi yönünden ise en yüksek protein verimi genellikle 400 g/ha ve 600 g/ha ethephon dozlar ı nda ve Kunduru 1149 çe şidinde elde edilmi ştir. Ara şt ırmada tane verimi, tane protein oran ı ve protein verimine ili şkin değerler, birinci y ılda ikinci y ı la göre daha yüksek bufiunmu ştur. Bunun birinci y ı ldaki iklim faktörlerinden özellikle s ı cakl ık ve ya ğışı n ilkbaharda vejetatif ve generatif geli şme dönemlerinde bitkiler için daha elveri şli miktarlarda bulunmas ı ndan kaynakland ığı söylenebilir. Bitki büyüme düzenleyicisi olarak tah ı llarda yayg ın bir şekilde kullan ılan ethephonun makarnal ı k buğdayda kullan ı lmas ıyla hem yatman ın önüne geçilmi ş olacak, hem de tane verimi ve tane verimine de ba ğ l ı olarak protein veriminin art ı r ı lmas ı mümkün olabilecektir. Kaynaklar Alp, A., H. Y. Emeklier, M ı s ı r bitkisinin verim ve verim öğeleri üzerine ethephonun etkisi. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, Kas ı m 1999, Adana, Anonymous, Department of research and specialist services. Henderson Research Station. Annual Report. Field Crop Abstr., 27 (1): 70. Brown, C. M., and E. B. Earley, Response of one winter wheat and two spring oat varieties to foliar applications of 2- chloroethyl phosphonic acid (Ethrel). Agron. J., 65: Dahnous, K., G. T. Vigue, A. G. Law, C. F. Konzak, and D. G. Miller, Height and yield response of selected wheat, barley, and triticale cultivars to ethephon. Agron. J., 74: Düzgüne ş, O., T. Kesici, O. Kavuncu, F. Gürbüz, Ara şt ı rma ve Deneme Metodlar ı (istatistik Metodlar ı Il.). A.Ü. Ziraat Fak., Yay ı n No: 1021, Ankara,295. Earley, E. B., and F. W. Slife, Effect of ethrel on growth and yield of corn. Agron. J., 61: Foster, K. R., and J. S. Taylor, Response of barley to ethephon: Effects of rate, nitrogen, and irrigation. Crop Sci., 33: Georgiev, T. M Effect of ethrel for decreasing stern length in maize. Field Crops Abstr., 8 (2): 23. Moes, J., and E. H. Stobbe, Barley treated with ethephon: I. Yield components and net grain yield. Agron. J., 83: Mohamed, M. A., J. J. Steiner, S. D. Wright, M.S. Bhangoo, and D.E. Millhouse, Intensive crop management practices on wheat yield and quality. Agron. J., 82: Nafziger, E. D., L. M. Wax, and C. M. Brown, Response of five winter wheat cultivars to growth regulators and increased nitrogen. Crop Sci., 26: Norberg, O. S., S. C. Mason, and S. R. Lowry, Ethephon influence on harvestable yield, grain quality, and lodging of corn. Agron. J., 80: Simmons, S. R., E. A. Oelke, J. V. Wiersma, W. E. Lueschen, and D.D. Warnes, 1988a. Spring wheat and barley responses to ethephon. Agron. J., 80: ,1988b. Spring wheat and barley responses to ethephon. Agron. J., 80: Tokes, G., T. Bagyinka, The sensitivity to ethephon-ccc regulators of cereal varieties grown in Hungary. Il. Winter barley, rye, triticale, oats. Plant Breeding Abstr., 66 (11): Van Sanford, D. A., J. H. Grove, L. J. Grabau, and C. T. MacKown, Ethephon and nitrogen use in winter wheat. Agron. J., 81: Wiersma, D. W., E. S. Oplinger, and S. O. Guy, Environment and cultivar effects on winter wheat response to ethephon plant growth regulator. Agron. J., 78: Zadoks, J. C., T. T. Chang, and C. F. Konzak, A decimal code for the growth stages of cereals. Weed Res., 14: