Bitki Büyüme Düzenleyicilerinin İzmir Keki ğ inin (Origanum onites L.) Yaprak Kalitesine Etkisi

Transkript

1 TARIM BILIMLERI DERGISI 2004, 10 (1) 9-13 Bitki Büyüme Düzenleyicilerinin İzmir Keki ğ inin (Origanum onites L.) Yaprak Kalitesine Etkisi Hasan BAYDAR' İ brahim ERDAL2 Geli ş Tarihi: Özet: Bu ara şt ı rmada Isparta ili ekolojik ko ş ullar ı nda Izmir kekiğ ine (Origanum onites) uygulanan bitki büyüme düzenleyicilerinden gibberellik asit (GA 3), absisik asit (ABA), indol-3-asetik asit (IAA) ve 6-benzil-amino purin (BAP)'in yapraklarda uçucu ya ğ içeriğ i, uçucu yağ bileşenleri, protein içeri ğ i ile besin elementleri üzerine etkileri saptanmaya çal ışı lm ışt ı r. Bitki büyüme düzenleyicilerinin keki ğ in yağ içeriğ i, ya ğda karvakrol ve timol içeri ği, besin elementlerinden K, Ca, Na, P, Fe ve Cu içeri ği üzerine etkisi önemli bulunmu ştur. Uçucu ya ğ oran ı %3.1 ile en yüksek BAP uygulamas ı ndan, %2.6 ile en dü şük IAA uygulamas ı ndan elde edilmiştir. Protein içeri ği %6.37 ile %7.75 aras ı nda de ğ i şmi ştir. Kekik ya ğı n ı n ortalama olarak %84.8 karvakrol, %5.3 timol, %5.2 y-terpinen, %2.7 p-simen, %1.0 p-mirsen, %0.7 a-terpinen ve %0.3 borneol'den olu ştuğ u belirlenmiştir. Bitki büyüme düzenleyicilerinden özellikle GA3 uçucu ya ğı n karvakrol içeri ğ ini azalt ı rken, timol içeri ğ ini yükseltmi ştir. Kekik yapra ğı nda % K, % Ca, % N, ppm Na, ppm P, ppm Fe, ppm Zn, ppm Mn ve ppm Cu bulundu ğu tespit edilmiştir. IAA uygulamas ı yapra ğı n özellikle Ca, N, Fe, Mn ve Cu içeri ğini, ABA uygulamas ı ise özellikle Na, Fe ve Zn içeri ğ ini art ı rm ıştı r. Anahtar Kelimeler: İzmir kekiğ i, Origanum onites, bitki büyüme düzenleyicileri, uçucu ya ğ, besin elementleri Effect of Plant Growth Regulators on Leaf Quality of Oregano (Origanum onites L.) Abstract: In this research, it was aimed to determine the effects of plant growth regulators such as gibberellic acid (GA3), abscisic acid (ABA), indole-3-acetic acid (IAA) and 6-benzyl-amino purine (BAP) on the essential oil content, essential oil components and nutrients in the leaf of oregano (Origanum onites) under the Isparta ecological condition. It was found that plant growth regulators have important effect on the essential oil content in the leaf, carvacrol and thymol contents in the oil and leaf nutrient content such as K, Ca, Na, P, Fe and Cu of the oregano. BAP and IAA applications gaye the highest and lowest essential oil contents as 3.1% and 2.6%, respectively. Protein contents varied between 6.37% and 7.75%. Oregano oil consisted of carvacrol (%84.8%), thymol (5.3%), y-terpinene (5.2%), p-cymene (2.7%), p-myrcene (1.0%), a-terpinene (0.7%) and borneol (0.3%), as averages. Plant growth regulators, especially GA 3, reduced the carvacrol content and increased the thymol content of the oil. The nutrients found in the leaves of oregano were K ( %), Ca ( %), N ( %), Na ( ppm), P ( ppm), Fe ( ppm), Zn ( ppm), Mn ( ppm) and Cu ( ppm). Ca, N, Fe, Mn and Cu contents were increased significantly by IAA application, Na, Fe and Zn contents were increased by ABA application. Key Words: oregano, Origanum onites, plant growth regulators, essential oil, nutrients Giriş Isparta ili Türkiye'nin önemli kekik üretim merkezlerinden birisidir. Isparta yöresinde kekik olarak adland ı r ılan pek çok tür bulunmakta, ancak her bir tür yöresel olarak çok de ğ i şik isimlerle tan ı nmaktad ır. Isparta yöresinden yabani olarak toplan ı p ihraç edilen en önemli iki kekik türü; "Bilyeli kekik" veya " İzmir keki ğ i" olarak bilinen Origanum onites (O. smymeum veya Majorona onites) ile "Sütçüler keki ği", "Tota kekiği" veya "Yayla keki ği" olarak bilinen Origanum minutiflorum türleridir. Bunlardan ba şka, "Dik kekik" veya "Çorba keki ği" olarak bilinen Saturaje cuneifolia ve Saturaje thymbra, "Kara kekik", "Karaba ş kekik" veya "Ta ş kekiğ i" olarak bilinen Thymbra spicata, "Beyaz kekik" olarak bilinen Origanum majorana (syn. O. dubium) ve Thymus capitatus ile daha bir çok tür toplanarak değerlendirilmektedir (Baydar 2001). Toplanan kekikler önce kurutulmakta, daha sonra dövülerek yapraklar ı ayr ı l- makta ve böylece drog folia olarak pazara sunulmaktad ı r. Origanum türü kekik bitkilerinin uçucu ya ğı ndaki kaliteyi belirleyen en önemli unsur karvakroldür (Ba şer ve ark. 1993). Genel olarak Origanum, Thymbra ve Satureja türü kekiklerin uçucu ya ğlar ında karvakrol, Thymus türü kekiklerin uçucu ya ğında ise timol daha yüksek oranlarda bulunmaktad ır (Ba şer 1994). Isparta yöresinde toplanan kekik türlerinin uçucu ya ğlar ı daha çok karvakrol, daha az timol içermektedir. Bu nedenle, Isparta yöresi kekikleri dünyada ilaç ham maddesinden çok, özellikle g ıda hammaddesi olarak tercih edilmektedir. Son y ıllarda doğaya binen yükün azalt ı lmas ı ve standart kalitede üretime geçilmesi için Isparta ilinde kekik tar ı m ında önemli geli ş- meler kaydedilmi ş, kültür ko şullar ında kekik üretiminden olumlu sonuçlar al ınm ışt ır (Baydar ve ark. 2001). Isparta ilinde 2002 y ı l ı nda 1000 da'a yak ın alanda İzmir kekiğ i dikimleri yap ı larak üretime geçilmi ştir. Süleyman Demirel Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü-Isparta 2 Süleyman Demirel Üniv. Ziraat Fak. Toprak Bölümü-Isparta

2 10 TARIM BILIMLERI DERGISI 2004, Cilt 10, Say ı 1 Kaliteli bir kekikte; gölgede kurutularak (35 C'yi aşmayan) kendine has ye şil rengi kazanm ış olmas ı, %7-12 nem içeriyor olmas ı, yaprak içinde %3'den fazla sap parçalar ı ve %0.5'den fazla toz, toprak, böcek kal ı nt ı s ı içermiyor olmas ı, en az %2.5 oran ı nda uçucu ya ğ içeriyor olmas ı ve ya ğındaki karvakrol oran ı n ın olabildiğince yüksek (>%75) olmas ı gibi bir tak ı m özellikler aranmaktad ı r (Anonymous 1996). Kalitesine göre fiyat belirlenen kekikte, istenilen kalitenin elde edilebilmesi için her şeyden önce özel tar ı msal üretim yöntemlerinin uygulanmas ı gerekmektedir. Örne ğin, uçucu ya ğ içeri ğinin en az %2.5 olmas ı istendi ğine göre, uygulanacak tar ımsal üretim tekni ği bu oran ın üzerinde uçucu ya ğ üretimine izin verecek şekilde düzenlenmelidir. Bitki hormonlar ı; bitki büyüme ve geli şmesini düzenleyen ya da modifiye eden kimyasal uyar ı c ı d ı rlar. Bu nedenle hipotetik olarak bitkilerde sentezlenen hormonlara büyüme düzenleyicileri demek yanl ış olmaz. Bitkilerde doğal olarak sentezlenen 5 ana hormon grubu bulunmaktad ır; oksin, gibberellin, sitokinin, etilen ve absisik asit. Oksin grubu (IAA, 2,4-D, NAA, IBA, IPA gibi) hormonlar bitkilerde hücre uzamas ı, geni şlemesi ve farkl ılaşmas ı, adventif kök geli şmesi, partenokarpik meyve te şekkülü, meyve irili ğinin art ı r ı lmas ı, yaprak ve meyve dökümü, apikal dominansinin sürdürülmesi gibi, gibberellin grubu hormonlar (GA serisi) hücre bölünmesi ve geni şlemesi yoluyla sap uzamas ı, dormansi k ı r ı lmas ı, vernelizasyon ihtiyac ı n ı n giderilmesi, çiçeklenmenin te şviki, meyve tutumunun art ı r ı lmas ı ve tah ı l tanelerinde a- amilaz sentezi gibi; sitokininler (IPA, Z, BAP ve K gibi) hücre bölünmesinin te şviki, lateral tomurcuk geli şimi ve apikal dominansinin k ı r ı lmas ı gibi; etilen grubu (etilen gaz ı ) meyve olgunla şmas ı, ya şlanma, lateral sürgün ve kök gelişimi ile yaprak dökümü gibi; absisik asit grubu (ABA) ise tohum dormansisi, stoma aç ı l ı p kapanmas ı n ı n kontrolü, yaprak ve meyve dökümü, büyüme ve geli şmenin s ın ı rland ı r ı lmas ı, kurakl ığa uyum gibi pek çok fizyolojik olay ı yönlendirmektedirler (Hali ve ark. 1981, Salisbury ve Ross 1985, Kaufman 1989, Stein 1999). Bitkilerde hemen hemen tüm fizyolojik olaylar ı yönlendiren hormonlar veya geni ş anlamda bitki büyüme düzenleyicilerinden bugün özellikle tar ı msal amaçl ı olarak geni ş şekilde faydalan ı lmaktad ır. Özellikle organik kökenli hormonlardan bilinçli ve kontrollü olarak kullanmak şart ı ile insan sa ğ l ığına zarar vermeksizin ekonomik olarak büyük fayda sa ğlanabilece ği rapor edilmektedir (Hartmann ve ark. 1997). Aromatik bitkilerin drog ve uçucu ya ğ verimlerinin art ı r ı lmas ında bitki büyüme düzenleyicilerden faydalan ı lmas ı yönünde ara şt ırmalar yap ılmaktad ır (El- Keltawi ve Croteau 1987, Ansari ve ark. 1988) Bu ara şt ırmada dört farkl ı büyüme düzenleyicisinin (GA3, IAA, BAP ve ABA) Izmir keki ğinin (Origanum onites) uçucu ya ğ içeri ği, uçucu yağ bile şenleri, protein içeri ği ve mineral madde içerikleri üzerine etkileri belirlenmeye çal ışı lm ışt ı r. Materyal ve Yöntem Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ara şt ı rma ve Uygulama Çiftli ği arazisinde yürütülmü ş olan bu ara şt ırmada, Türkiye'de yabani olarak en fazla toplanan ve ihraç edilen türlerin ba şı nda gelen ve yöremizde "Bilyeli kekik" olarak tan ı nan Izmir keki ğ i (Origanum onites L. syn. O. smymeum veya Majorana onites (L.) Benth.) türü kullan ı lm ışt ı r. Ege Tar ı msal Ara şt ırma Enstitüsü'nden temin edilen kekik tohumlar ı Tarla Bitkileri Bölümü'ne ait t ı bbi ve aromatik bitkiler üretim seras ında haz ırlanan fıdeliğe 15 Ekim 2000 tarihinde (y ı kanm ış dere kumu: yanm ış elenmi ş koyun gübresi: orman topra ğı, 1:1:1) 1 m 2 alana 2-3 g tohum dü şecek şekilde ekilmi ş ve üzeri kapak gübresi ile örtüldükten ve bast ı r ı ld ıktan sonra düzenli aral ıklarla ya ğ murlama şeklinde süzgeçli hortumla sulanm ışt ı r. Ortalama cm boyunda fide haline geldikleri 5 May ı s 2001 tarihinde köklü olarak sökülmü şler ve Tesadüf Bloklar ı Deneme Deseni'ne (4 tekerrürlü) uygun olarak her biri 7.2 m 2 (3 x 2.4 m) olan 4 s ı ral ık parsellerden olu şan deneme tarlas ına 60 x 25 cm s ı kl ıkla dikilmi şlerdir. Dikimden önce saf madde üzerinden 10 kg/da N dü şecek kadar Amonyum Nitrat gübresi (%33 N içeren) ve 6 kg/da P205 dü şecek kadar Triple Süper Fosfat (TSP) gübresi verilmi ştir. Bitkilerin tomurcuklanmas ından hemen önceki bir tarihte (18 May ıs 2001) gibberellin grubundan Gibberellik Asit (GA3), absisin grubundan Absisik Asit (ABA), oksin grubundan Indo1-3-Asetik Asit (IAA) ile kinetin grubudan 6-Benzil-Amino Purin (BAP)'in 100 ppm (100 mg/l) konsantrasyonlardaki çözeltileri püskürtme şeklinde bitkilere uygulanm ışt ır. Her bir blokta kontrol olarak b ı rak ılan parsellere ise ayn ı miktarlarda saf su püskürülmü ştür. Her bir deneme parselindeki bitkiler çiçeklenme dönemlerinde (15 Haziran 2001) toprak seviyesinin 10 cm yukar ı s ı ndan biçilerek hasat edilmi şlerdir. Uçucu yağ analizi: Biçilen kekik örnekleri 35 C'de kurutma dolab ında 72 saat tutulduktan sonra yapraklar ı ayr ılm ış, daha sonra 250 g kuru yaprak Clevenger distilasyon aparat ında yakla şık 3 saat süreyle distile edilerek % uçucu ya ğ içeri ği belirlenmi ştir (Aligiannis ve ark. 2001). Uçucu ya ğ bileşenleri analizi: Elde edilen uçucu yağlar ı n bileşenleri Süleyman Demirel Üniversitesi Merkez Laboratuvar ı'nda bulunan Perkin Elmer Autosystem XL Gaz Kromatografisinde (FID Detektörlü) ayr ışt ı r ı lm ıştı r. Gaz kromatografisinde çal ışma koşullar ı a şağıda verilmi ştir. Kolon: CP-Wax 52 CB (50 m x 0.32 mm) Detektör s ıcakl ığı : 240 C Enjektör s ıcakl ığı : 240 C F ı r ın s ı cakl ığı : 60 'C'den ba şlayarak 220 C'ye 5 dakikada ula şı lm ış ve son s ıcakl ı kta 20 dakika beklenmi ştir. Ta şı y ıc ı gaz: He, Yak ıcı gaz: H2 Gaz ak ışı : Hava için 400 ml/dak., H2 için 40 ml/dak. Split oran ı : 1/20 ml/dak. Enjektör kapasitesi: 5 gl

3 BAYDAR, H. ve İ. ERDAL, "Bitki büyüme düzenleyicilerinin Izmir keki ğ inin (Origanum onites L.) yaprak kalitesine etkisi" 11 Azot analizi: Kurutulmu ş ve ö ğütülmü ş yaprak örne ğinden 0.5 g al ı nm ış ve H2SO4 ile yak ı lm ışt ı r. Yakma i şleminden sonra %40'l ı k NaOH ile dam ıtı larak elde edilen ürün %2'lik borik asitte tutulmu ş ve 0.2 N H2SO4 ile titre edilerek toplam azot miktar ı belirlenmi ştir (Kacar 1972). Protein analizi: Yaprak örneklerinde belirlenen toplam azot miktara 6.25 katsay ıs ı ile çarp ılarak elde edilmiştir (Kacar 1984). Fosfor analizi: Kurutulmu ş ve öğütülmü ş yaprak örne ğinden 0.5 g al ı nm ış ve 500±50 C'de kül f ı r ı n ı nda kuru yak ı lm ışt ı r. Yak ılan yaprak materyali saf su ile çözülerek süzülmü ş ve 100 mi hacme tamamlanm ışt ı r. Süzülmü ş örnekten bir miktar al ı narak Vanadomolibdofosforik sar ı renk yöntemine göre renklendirilmi ş ve Shimatzu UV-1208 marka Spektofotometre'de P analizi yap ı lm ışt ı r (Kacar 1972). K, Na ve Ca analizleri: Fosfor analizinde oldu ğu gibi kuru yak ılan yaprak örneklerindeki Na, K ve Ca miktar ı Jenway PFP-7 marka Fleymfotometre'de fleymfotometrik olarak belirlenmi ştir (Kacar 1972). Fe, Cu, Zn ve Mn analizleri: Kuru yak ı lm ış yaprak örneklerindeki mikro element miktarlar ı Perkin-Elmer marka AAS'de okunarak belirlenmi ştir (Kacar 1984). Bulgular Büyüme düzenleyicileri keki ğin uçucu ya ğ içeriğ i üzerine etkisi istatistiksel olarak önemli (P<0.05), protein içeriği üzerine etkisi ise istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. Kontrol bitkilerin ortalama ya ğ içeri ği %2.8 olarak belirlenmi ştir. En yüksek uçucu ya ğ oran ı %3.1 ile BAP, en dü şük oran ise %2.6 ile IAA uygulamas ından elde edilmiştir (Çizelge 1). Çizelge 1. Bitki büyüme düzenleyicilerinin keki ğin uçucu yağ ve protein içeri ği üzerine etkisi Uygulamalar Kontrol GA3 IAA BAP ABA Uçucu ya ğ (%) 2.8 ab* 2.7 ab 2.6 b 3.1 a 2.9 ab Protein (%) Ortalama "Ayn ı sütunda ayn ı harflerle gösterilen ortalamalar aras ı ndaki fark P< 0.05 ihtimal seviyesinde önemli de ğildir Elde edilen sonuçlar, IAA ve GA3 uygulamalar ı ile kekikte uçucu ya ğ içeri ğinin azald ığı n ı, buna kar şı l ı k BAP ve ABA uygulamalar ın ın uçucu ya ğ içeri ğini art ı rd ığı n ı göstermi ştir. Ancak IAA d ışındaki uygulamalara ili şkin ortalama de ğerler ile kontrol de ğeri ayn ı önem grubunda yer alm ışlard ı r. Çizelge 1'de görülece ği üzere kekikte protein içeri ğ i %6.37 ile %7.75 aras ında de ğ i ş mi ştir. Ortalamalar aras ındaki fark istatistiksel olarak önemli olmamakla birlikte, büyüme düzenleyicileri ile (BAP hariç) keki ğin protein içeri ği kontrole göre art ış göstermi ştir. Kontrole oranla elde edilen art ış oranlar ı GA3 uygulamas ı ile %8, IAA ile %11, ABA ile ise %10 düzeyinde gerçekle şmi ş ve ortalama art ış oran ı ise % 10 olarak belirlenmi ştir. BAP uygulamas ında ise kekik protein içeri ği %6 oran ı nda gerilemi ştir. Kekikte belirlenen en yüksek protein içeri ğ i IAA uygulamas ından, en dü şük protein içeri ği BAP uygulamas ından elde edilmi ştir (Çizelge 1). Büyüme düzenleyicilerinin keki ğin uçucu ya ğ bileşenlerinden karvakrol ve timol oranlar ı üzerine etkisi istatistiksel olarak önemli bulunmu ştur (Çizelge 2). Elde edilen uçucu ya ğlarda ortalama olarak %84.8 karvakrol, %5.3 timol, %5.2 y-terpinen, %2.7 p-simen, %1.0 p- mirsen, %0.7 a-terpinen, ve %0.3 borneol bulundu ğ u tespit edilmi ştir. Bu sonuçlar kekik ya ğı n ın karakteristik koku özelli ğini kazand ıran iki önemli maddenin karvakrol ve timol oldu ğunu teyit etmektedir. Genel olarak büyüme düzenleyicileri kekik ya ğı n ı n karvakrol içeri ğini azalt ı rken, timol oran ın' art ı rm ışt ır. En yüksek karvakrol oran ı %89.6 ile kontrolden, en dü şük karvakrol oran ı ise %75.0 ile GA3 uygulamas ından, yine en yüksek timol oran ı %11.8 ile GA3 uygulamas ından, en dü şük timol içeri ği ise %0.0 ile kontrol ve IAA uygulamas ından elde edilmi ştir. GA3 uygulamas ı belirgin olarak kekik ya ğındaki timol sentezini te şvik ederken, karvakrol sentezini engellemi ştir. Kekik yapra ğı n ın baz ı besin elementi içerikleri Çizelge 3'te verilmi ştir. An ılan çizelgenin incelenmesinden de görülece ği üzere kekik yapra ğın ın besin elementi içerikleri uygulanan büyüme düzenleyicilerine göre değ işiklikler göstermi ştir. Belirlenen bu de ğ i şimler K için; % , Ca için % , N için % , Na için ppm, P için ppm, Fe için ppm, Zn için ppm, Mn için ppm ve Cu için ppm olarak tespit edilmi ştir. Çizelge 2. Bitki büyüme düzenleyicilerinin keki ğin uçucu yağ bileşenleri üzerine etkisi Uçucu yağ bile şenleri (%) Karvakrol Timol p-mirsen y-terpinen a-terpinen p-simen Borneol Kontrol 89.6 a* 0.0 b GA b 11.8 a IAA 85.6 a 0.0 b BAP 85.0 a 3.2 b ABA 88.9 a 11.5 a Ortalama "Ayn ı sütunda ayn ı harflerle gösterilen ortalamalar aras ı ndaki fark P< 0.05 ihtimal seviyesinde önemli değ ildir

4 12 TARIM BILIMLERI DERGISI 2004, Cilt 10, Say ı 1 Çizelge 3. Bitki büyüme düzenleyicilerinin keki ğ in bitki besin elementleri içeri ğ i üzerine etkisi K Ca N Na P Fe Zn Mn Cu (%) (%) (%) (ppm) (PPrn) (PPrn) (PPrn) (ppm) (PPm) Kontrol 3.66 a" 1.00 c b 2400 a b b GA ab 1.17 b c 2121 b c b IAA 3.35 b 1.55 a c 1680 c a a BAP 2.98 c 0.97 c a 1500 c b b ABA 2.97 c 1.05 c a 1929 b ab b Ortalama *Ayn ı sütunda ayn ı harflerle gösterilen ortalamalar aras ı ndaki fark P< 0.05 ihtimal seviyesinde önemli de ğ ildir Bitki büyüme düzenleyicilerinin keki ğin K, Ca, Na, P, Fe ve Cu içeri ği üzerine etkisi önemli bulunmu ştur. Kekik yapra ğı K içeri ği büyüme düzenleyici uygulamalar ı ndan olumsuz yönde etkilenmi ştir. Kontrol uygulamas ı nda %3.66 olan kekik yapra ğı K içeri ğ i GA3, IAA, BAP ve ABA uygulamalar ı ile gerileyerek s ı ras ı ile %3.47, %3.33, %2.98 ve %2.97 değerleri elde edilmi ştir. Yapra ğın Ca içeri ğ i genel anlamda (BAP hariç) uygulamalardan olumlu yönde etkilenerek kontrolde %1.00 olan Ca içeri ği GA3, IAA, ve ABA uygulamalar ı ile %1.17, %1.55 ve %1.05 olmuştur. Bitki Na içeri ği aç ıs ı ndan ise durum biraz daha farkl ıd ı r. Şöyle ki, yapra ğın Na içeri ği BAP ve ABA uygulamalar ından olumlu yönde etkilenmi ş, buna kar şı l ı k GA3 ve IAA uygulamalar ı yapra ğı n Na içeri ğinin kontrole oranla daha dü şük ç ı kmas ına neden olmu ştur. Bitki P içeri ği aç ıs ı ndan durum K ile benzerlik göstermi ş ve P içeri ği uygulamalardan olumsuz etkilenmi ştir. Kontrolde 2400 ppm olan P düzeyi, GA3, IAA, BAP ve ABA uygulamalar ı ile s ıras ı ile 2121 ppm, 1680 ppm, 1500 ppm ve 1929 ppm olarak gerçekle şmiştir. Bitki Fe içeri ği, IAA ve ABA uygulamalar ı ndan olumlu olarak etkilenirken, GA3 ve BAP tan olumsuz etkilenmi ştir. Kekik yapra ğı Cu içeri ğ i sadece IAA uygulamas ı ile art ış gösterirken diğer büyüme düzenleyicilerinin etkisi kontrol düzeyinde gerçekle şmiştir. Tartışma Bitki büyüme ve geli şmesini düzenleyen ya da modifiye eden kimyasal uyar ıc ı lar olarak oksin, gibberellin ve sitokininler genel olarak büyümeyi te şvik ediciler, absisik asit ise büyümeyi engelleyiciler olarak tan ı mlanmaktad ır (Stein 1999). Bu ara şt ı rmada dört farkl ı büyüme düzenleyicisinin (GA3, IAA, BAP ve ABA) 100 ppm'lik konsantrasyonlar ı tomurcuk devresine girmek üzere olan kekik bitkilerine püskürtme şeklinde uygulanm ış ve bundan dört hafta sonra tam çiçeklenme döneminde bitkilerin yapraklar ındaki uçucu ya ğ içeriğ i, protein içeri ği, uçucu ya ğ bile şenleri ve mineral madde içerikleri belirlenmi ştir. Bitki bünyesinde do ğal olarak sentezlenen büyüme düzenleyicileri d ıştan uyguland ı klar ı nda uygulama dönemine ve konsantrasyonuna ba ğ l ı olarak farkl ı fizyolojik etkilerde bulunabilmektedir (Salisbury ve Ross 1985). Bu nedenle bu ara şt ırmadan elde edilen sonuçlar ı n tek uygulama dönemi ve tek uygulama konsantrasyonu temel al ınarak de ğerlendirilmesi gerekmektedir. GA3 ve IAA uygulamalar ı kontrole göre uçucu ya ğ içeri ğini düşürürken, BAP ve ABA uygulamalar ı art ırm ışt ı r. Özellikle BAP uygulanan bitkilerde uçucu ya ğ sentezi teşvik edilmi ştir (Çizelge 1). El-Keltawi ve Croteau (1987) taraf ından yap ılan bir ara şt ırmada da özellikle sitokininlerin Lamiaceae üyelerinde uçucu ya ğ içeri ğ ini art ı rd ığı ve bu art ışın monoterpen biyosentezine olan uyar ıc ı etkiden kaynakland ığı rapor edilmi ştir. Uçucu ya ğ içeriğinden ba şka uçucu ya ğın kalitesi de önemli şekilde etkilenmiştir. Genel olarak bitki büyüme düzenleyicileri (özellikle de GA3 uygulamas ı) uçucu ya ğı n karvakrol içeriğ ini azalt ı rken, timol oran ı n, art ı rm ışt ı r (Çizelge 2). Bu ara şt ırma sonuçlar ı göstermektedir ki, kekik özellikle K ve Ca gibi makro, Na, Fe, Zn ve Mn gibi mikro besin mineralleri bak ı m ı ndan oldukça zengin bir baharatt ı r. Literatürlerde de keki ğin % N, % P, % K, % Ca ve % Mg ihtiva etti ği rapor edilmektedir (Anonymous 1996). Bitki büyüme düzenleyicileri keki ğin mineral madde içeri ği üzerine hem olumlu hem de olumsuz etkilerde bulunmu ştur. Örneğin IAA uygulamas ı yapra ğın özellikle Ca, N, Fe, Mn ve Cu içeri ğini art ı r ı rken, özellikle K, Na ve P içeri ğ ini azaltm ışt ı r (Çizelge 3). Sonuç Bu ara şt ırmadan elde edilen sonuçlara göre; kekikte örne ğin uçucu yağ ve protein oranlar ı n ın art ı r ı lmas ı, karvakrolitimol dengesinin de ğ iştirilmesi veya mineral madde içeri ğinin iyileştirilmesi gibi spesifik hedefler doğrultusunda bitki büyüme düzenleyicilerden tar ı msal amaçl ı olarak faydalan ı labilir. Kaynaklar Aligiannis, N., E. Kalpoutzakis, S. Mitaku and I. B. Chinou, Composition and antimicrobial activity of the essential oils two Origanum species. Journal of Agriculture and Food Chemistry, 49, Anonymous, Oregano: Proceedings of the IPGRI International Workshop on Oregano May 1996, Bari, Italy. Ansari, S. H., J. S. Qadry and V. K. Jain, Effect of plant hormones on the growth and chemical composition of volatile oil of Cymbopogon. lndian Journal of Forestry, 11 (2) Ba şer, K. H. C Essential oils of Lamiaceae from Turkey: Recent results, Lamiales Newsletter, 3, Ba şer, K. H. C., T. Ozek, G. Tümen and E. Sezik, Composition of the essential oils of Turkish Origanum species with commercial importance. J. Essent. Oil Res., 5,

5 BAYDAR, H. ve I. ERDAL, "Bitki büyüme düzenleyicilerinin Izmir keki ğ inin (Origanum onites L.) yaprak kalitesine etkisi" 13 Baydar, H Isparta'n ı n t ı bbi ve aromatik bitkiler çe ş itlili ği ve kültüre alma olanaklar ı. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilimleri Dergisi, 5 (1) Baydar, H., T. Karado ğ an ve K. Çarkç ı, Isparta bölgesinde kültüre al ı nan aromatik bitkilerin drog ve uçucu ya ğ verimlerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5 (1) El-Keltawi, N. E. and R. Croteau, Influence of foliar applied cytokinins on growth and essential oil content of several members of the Lamiaceae. Phytochemistry, 26 (4), Hall, J. L., T. J. Flower and R. M. Roberts, Plant Cell Structure and Metabolism. Longman Inc., New York, USA. Hartmann, H., D. E., Kester, F. T. Davies and R. L. Geneve, Plant Propagation Principles and Practices. Prentice- Hall, Inc. New Jersey, USA. Kacar, B Bitki Besleme Uygulama K ı lavuzu. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay ı nlar ı : 900, Uygulama K ılavuzu: 214, Ankara. Kacar, B Bitki ve Topra ğı n Kimyasal Analizleri: Il. Bitki analizleri. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay ı nlar ı : 453, Uygulama K ı lavuzu: 155, Ankara. Kaufman, P. B Plants Their: Biology and Importance. Harper & Row, Publishers, New York, USA. Salisbury, F. B. and C. W. Ross, Plant Physiology. Wadsworth Publishing Company, USA. Stein, K. R Introductory Plant Biology. Wm. C. Brown Com., Inc., Oxford, England. İ leti şim adresi: Hasan BAYDAR Süleyman Demirel Üniv. Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü-Isparta Tel: O Fax: O baydar@ziraat.sdu.edu.tr